Показалец 
 Назад 
 Напред 
 Пълен текст 
Пълен протокол на разискванията
Сряда, 25 октомври 2017 г. - Страсбург Редактирана версия

18. Механизми за реагиране на горски пожари в Северна Испания и Португалия (разискване)
Видеозапис на изказванията
Протокол
MPphoto
 

  La Présidente. – L’ordre du jour appelle le débat sur les déclarations du Conseil et de la Commission sur les mécanismes de réaction aux incendies de forêts dans le nord de l’Espagne et le Portugal (2017/2899(RSP)).

 
  
MPphoto
 

  Matti Maasikas, President-in-Office of the Council. – Madam President, this year a number of countries in southern Europe have experienced particularly severe and devastating forest fires. Many people have lost their lives. Portugal and Spain have been among the most affected countries. On behalf of the Council, I would like to express my deepest condolences and sympathy to the relatives of the victims, to thank the countries which have provided assistance and also to thank the Commission for its coordination efforts. Last but not least, let me warmly thank all the firefighters for their huge commitment and effort.

As honourable Members are aware, the Union Civil Protection Mechanism, which we jointly adopted in 2013, provides for a number of measures to prevent, prepare for and respond to disasters. This includes the European Emergency Response Capacity, which is a voluntary pool of Member States’ assets pre—committed for immediate deployment inside or outside the EU. Several Member States have registered their forest fire fighting capacities in this pool. These resources have been deployed a number of times to provide assistance in combating forest fires across southern Europe. However, despite significant efforts at national and EU level to prevent forest fires, we have to stay prepared and ready to respond in a more efficient manner to these catastrophes. At the same time, a swift and efficient response is dependent on costly, and therefore limited, resources. EU solidarity might prove its limits when similar disasters occur simultaneously in a number of countries.

Of course, when the Commission proposes the mobilisation of the EU Solidarity Fund, the Council will examine such a proposal as a matter of utmost urgency.

Finally, the Council has attentively examined the Commission’s recent interim evaluation report on the Union Civil Protection Mechanism. It includes a number of recommendations for further application of the mechanism. Some of them are particularly relevant for the prevention of, and response to, forest fires. This evaluation has marked the starting point of reflections on the future framework of the Union Civil Protection Mechanism which the Council will continue in the coming months. In this context, the Presidency has taken note with interest of the recent announcement, reiterated yesterday by President Juncker, of an upcoming Commission proposal to revise the Union Civil Protection Mechanism. We look forward to bringing debates on this matter forward.

 
  
MPphoto
 

  Christos Stylianides, Member of the Commission. – Madam President, let me also start by expressing once again my condolences to the families and the loved ones of all those who perished in the terrible fires of last week. Also, to those who have lost their homes in Portugal and Spain.

It is unfortunately not the first time this year that this region has been affected by deadly forest fires. I also wish to pay tribute to the heroic firefighters – brave men and women – and ordinary citizens that stepped in to help.

In 2017, the forest fire season has been one of the worst in the last decade; southern Europe has been very exposed. Helping Member States affected to fight forest fires has been a priority for the European Union. The truth is that national capacities alone are not enough. Climate change makes weather conditions more extreme in natural disasters more often. This is the harsh reality.

The European Union civil protection mechanism was activated 16 times because of forest fires in Europe since mid-June. We have never seen so many activations in so little time. Capacities such as firefighting aircraft, firefighters and vehicles were deployed on nine occasions. As Commissioner for crisis management, I warmly thank all the EU Member States that offered assistance through the mechanism. This is a true example of European solidarity.

We did our best to provide support with the means at our disposal, but let me be clear: the mechanism has specific legal and practical limitations. Our role, our mandate, is to coordinate – as my dear colleagues already said – and help with the transport costs only. We don’t have our own means, therefore we have to admit that sometimes our contribution is not sufficient. I would like to be very sincere: sometimes it was too little and too late. This is why we have already been exploring in the previous months ways to strengthen the mechanism. It was one of my top priorities.

President Juncker mandated me – and I want to thank him for this – to come forward with concrete proposals next month on how, together with our Member States, we can do more to better respond, prevent disasters and be better prepared for them.

This is not only – I would like to clarify this – about forest fires: just days ago, we had hurricanes hit Ireland and the UK. Floods have struck eastern and northern European Member States in the recent past, and earthquakes have consistently shaken Italy and Greece and other countries. So we owe this initiative to our citizens, to the European citizens.

It is now a priority of the Commission work programme, which we adopted yesterday. The proposals will be on the table before the end of November. There are three areas that I want to explore. First, through additional financial support we must increase capacities to act rapidly and effectively. Second, prevention and preparedness need to be at the core of the initiative: enhanced prevention and preparedness should be a precondition for additional support. Finally, we must improve the efficiency of the mechanism to enable a faster deployment of assistance during emergencies.

In order to do this, I will need your support. Time is of the essence. The beginning of the next flood season has already started. The forest fire season has been dramatically extended this year, and the next one is in a few months from now. It is therefore crucial that we act fast, in a spirit of solidarity and efficiency. I know I can count on the European Parliament to be a strong ally to support our proposals, because we must rapidly offer solutions to our citizens. They expect more from us as European institutions.

In addition to the EU actions in the field of civil protection, let me also mention another important tool: the European solidarity fund. As you know, the European solidarity fund can provide valuable financial assistance to help cover a part of the cost created by disasters. Support is subject to fulfilling two conditions. First, total direct damage should exist as a threshold which is specific for each Member State or region; second, national authorities have to submit an application within 12 weeks of the start of the disaster.

Portugal has already submitted an application covering the forest fires that occurred between June and August. The Commission will soon finalise its assessment; we are working on the basis of significant support from the solidarity fund. In parallel, we are currently discussing with Portugal the possibility to extend their application to also include the most recent fires of October. For the recent fires in Spain, notably in Galicia, the damage has not been fully assessed yet. The Commission stands ready to provide guidance and support to the Spanish authorities, should they intend submitting an application.

In terms of operational programmes, the Commission also rapidly adopted the proposal from Portugal to modify the original 2014-2020 central operational programme through internal relocation of the European regional development fund, ERDF.

We added two new actions. First, the replacement of the productive capacity of the SMEs that were lost during the fires, with a total ERDF budget of EUR 25 million. Second, the replacement of public municipal infrastructure equipment with a maximum budget of EUR 20 million. In addition, in Portugal, the operational programme for sustainability and resource efficiency provides the possibility to finance a range of investments to strengthen disaster resilience, prevention and preparedness. In Spain, the operational programme Galicia provides the possibility to finance investments in early detections, prevention and civil protection.

 
  
MPphoto
 

  Paulo Rangel, em nome do Grupo PPE. – Senhora Presidente, Senhor Presidente do Conselho, Senhor Comissário, antes de mais, queria, naturalmente, exprimir a minha profunda consternação com as vítimas mortais, quer dos incêndios de junho quer, em particular, dos incêndios do fim de semana de 15 de outubro em Portugal e em Espanha, e também todos os danos materiais que, obviamente, muito prejudicam a vida de centenas, senão mesmo milhares, de famílias.

Em segundo lugar, queria agradecer a solidariedade europeia que está a ser demonstrada desta forma rápida e eficiente que aqui deixou clara o Sr. Comissário, que está a ser demonstrada também pela vontade de reformar o mecanismo de proteção civil e que está a ser demonstrada também pela vontade de, eventualmente, todas as medidas que venhamos a tomar para reordenar a floresta – porque há, aqui, um problema estrutural – poderem ter uma contabilização em termos de défice que possa favorecer a situação portuguesa em termos europeus.

Queria, no entanto, chamar a atenção para o facto de que, aqui, nesta mesma Casa, no discurso do Estado da União, fui a única pessoa que pediu que se criasse uma Força Europeia Proteção Civil, na sequência do relatório Barnier de 2006, e que, em Portugal, ao longo destes meses, chamei a atenção para o facto de o Estado português e o Governo português terem desinvestido na proteção civil e estarem a descurar a situação e, naturalmente, como mostram os relatórios técnicos entretanto apresentados, houve falhas graves também do Governo português, que são de lamentar e que poderiam ter evitado alguns dos efeitos mais nefastos desta situação – e isso não pode deixar de ser assumido.

Aqui, no entanto, queria deixar um repto, e um repto, digamos, de maior alcance: é que, para lá das medidas de emergência, mesmo ao nível do mecanismo de apoio na proteção civil e no combate a fogos, terramotos, acidentes nucleares, acidentes industriais e inundações, sejamos capazes de criar uma verdadeira força europeia de proteção civil, de ação rápida em todo o espaço europeu, e que possa até servir de ajuda a países em desenvolvimento, que sofrem muitas catástrofes e que não têm meios nenhuns.

 
  
MPphoto
 

  Carlos Zorrinho, em nome do Grupo S&D. – Senhora Presidente, Senhor Comissário, mais de uma centena de mortos, muitas centenas de feridos, a destruição de património natural e construído de valor incomensurável, imagens de dor, sofrimento, valentia, bombeiros que foram heróis – tudo isto é memória, é sentimento forte e precisa de uma resposta à altura.

As instituições as europeias têm manifestado consciência da gravidade daquilo que sucedeu em Portugal e Espanha. Quero agradecer, em nome de Portugal e dos portugueses, o gesto profundamente simbólico da doação às vítimas do montante do prémio Princesa das Astúrias da Concórdia, atribuído à União Europeia.

Estamos perante um desafio sistémico. Precisamos de responder no ordenamento florestal, no combate à desertificação dos territórios, no reforço da prevenção e na atualização dos mecanismos de prevenção e socorro. Cada país tem que fazer o que tem que fazer e a Europa pode ajudar e pode complementar – e tem-no feito.

Sublinho a disponibilidade das instituições para acionar de forma mais ágil os mecanismos de apoio. Eventualmente, Sr. Comissário, a candidatura conjunta de Portugal e Espanha pode ajudar a tornar mais rápida a resposta do fundo de solidariedade. É óbvio que a não contabilização do investimento de recuperação e prevenção para efeitos de défice estrutural é uma medida apropriada, inteligente e que deve ser aplicada.

Em julho debatemos aqui outro ciclo de catástrofes. Nessa altura, defendi a necessidade de criar um mecanismo europeu de proteção civil permanente. O que agora ocorreu mostra que é absolutamente fundamental fazê-lo.

O Presidente da Comissão Europeia reconheceu ontem, neste mesmo hemiciclo: se temos uma união da defesa Sr. Comissário, se temos uma união da segurança, também temos de ter uma união da Proteção Civil. É assim que se faz a Europa: é respondendo às necessidades das pessoas quando elas precisam de ajuda, de forma solidária. É preciso começar a agir agora. Este é o segundo debate em quatro meses. Não tenhamos de fazer um terceiro a discutir o que vamos fazer.

 
  
MPphoto
 

  António Marinho e Pinto, em nome do Grupo ALDE. – Senhora Presidente, a tragédia dos incêndios florestais em Portugal deve-se à convergência de vários fatores, entre os quais estão o predomínio maciço do eucalipto, a ineficácia dos organismos de combate aos fogos, as alterações climáticas e as políticas dos sucessivos governos, que têm incentivado o despovoamento e o abandono do interior do país.

O Estado português falhou rotundamente no combate aos fogos florestais, porque ele próprio foi capturado por poderosas teias de interesses privados que dominam os partidos do chamado “arco da governação”. Nunca os portugueses pagaram tantos impostos como hoje, mas nunca o Estado foi tão ineficaz na prestação dos serviços públicos que dele se pode legitimamente exigir.

A tragédia dos fogos florestais é, assim, também uma das consequências mais evidentes do facto de os organismos encarregados de prevenir e combater esses fogos terem sido ocupados e dirigidos por pessoas sem as necessárias qualificações para essas funções – e isso porque o amiguismo e o clientelismo político se tornaram a filosofia oficial da governação do meu país.

 
  
MPphoto
 

  Miguel Viegas, em nome do Grupo GUE/NGL. – Senhora Presidente, este cenário dramático, como foi aqui dito, resulta em parte de circunstâncias climáticas específicas, mas não podem passar em branco as políticas de abandono do mundo rural e a ausência total de estratégias adequadas para a nossa floresta.

Importa, neste momento, mobilizar todos os apoios possíveis para a reparação dos imensos prejuízos, cujo balanço ainda está por fazer, e, para isso, precisamos de agilizar e adaptar os fundos e que os mesmos cheguem ao terreno nas próximas semanas.

Importa também libertar Portugal das amarras do euro, que limitaram Portugal na sua capacidade de investir e realizar ações de prevenção estrutural da floresta há tanto reclamadas, quer por especialistas quer pelos do meu partido.

Em suma, o que sublinhamos aqui não é mais do que já foi concedido a outros países, ou seja, que a despesa necessária à reconstrução das regiões atingidas por esse flagelo não seja contabilizada para o défice das contas públicas no quadro da governação económica.

 
  
MPphoto
 

  Florent Marcellesi, en nombre del Grupo Verts/ALE. – Señora presidenta, ante todo quiero mostrar mi solidaridad a las familias de las personas muertas y a los centenares de heridos en Galicia y en Portugal.

El cóctel de los superincendios —verdadero drama social y ambiental— es bien conocido —fuego intencionado, abandono rural, recortes en prevención y extinción de incendios y cambio climático—. Seamos claros: España y Portugal no arden de forma espontánea, en el noroeste español, por razones criminales o culturales, hasta el 70 % los incendios es intencionado.

Además, hemos abandonado el monte. Hoy desarrollo rima con despoblación, falta de gestión preventiva y de ordenación del territorio, y la Península Ibérica está sufriendo ahora mismo la peor sequía de los últimos veinte años (altísimas temperaturas y el primer huracán jamás registrado tan al este en el Atlántico).

¿Qué podemos hacer? Solo se podrá terminar con el drama de los hiperincendios con la persecución de los responsables, políticas de prevención, la concienciación ciudadana y una planificación territorial a largo plazo. Dediquemos más medios a las fiscalías de medio ambiente para que quienes prenden fuego al monte puedan ser identificados y condenados.

Prioricemos las inversiones en zonas de alto riesgo de incendio y una mayor prevención a través del Fondo Europeo Agrícola de Desarrollo Rural. Recuperemos los presupuestos anteriores a la crisis, porque, guste o no, tendremos que ampliar la campaña de alto riesgo y el operativo contra incendios a todo el año.

Prohibamos los eucaliptos y otras especies inflamables en el entorno de núcleos y ciudades para reducir el riesgo para las poblaciones locales. Pongamos en marcha una política de gestión del paisaje a través de quemas prescritas, explotación forestal sostenible o ganadería extensiva. Aprobemos, por fin, en España una ley de cambio climático, a la altura del reto del cambio climático. Tengamos más ambición en la Unión Europea y establezcamos una política de prevención de incendios forestales que prepare los montes al contexto del cambio climático. De hecho, apostemos por un mundo rural y unos montes diversos y ecológicos con empleo, riqueza y vida.

 
  
MPphoto
 

  Francisco José Millán Mon (PPE). – Señora presidenta, señor comisario, señor ministro, gracias también por sus condolencias y sus explicaciones sobre los pasos que va a dar la Comisión Europea respecto del mecanismo de protección civil y del Fondo de Solidaridad.

Yo quiero empezar manifestando mi sentimiento de pesar a nuestros vecinos portugueses por el elevado número de víctimas mortales sufrido. También en Galicia, mi tierra, hemos tenido que lamentar cuatro fallecidos: mi más sentido pésame a sus familias. Y quiero añadir algunos datos sobre Galicia.

Los fuegos fueron el resultado de una actividad incendiaria intencionada, no fruto del azar. Las fuerzas de seguridad y la justicia están ahora investigando la autoría de estos incendios. Unas manos criminales aprovecharon las condiciones meteorológicas extremas del domingo día 15: temperaturas altísimas para octubre precedidas de una prolongada sequía y vientos fortísimos por el efecto del huracán Ofelia. Ese día hubo muchísimos fuegos —125—, triplicaron el número de los que se presentan los días de más riesgo de los peores meses de agosto. Además, la mayoría prendió por la tarde y noche, para que los medios aéreos de extinción no pudieran utilizarse. Aun así se apagaron muchos fuegos, pero, algunas circunstancias tan difíciles, especialmente el viento, hicieron imposible apagarlos todos.

Señor comisario, los bosques gallegos no arden de forma casual, los queman manos criminales. No se trató de un problema de carencia de medios, nunca hubo tantos medios operativos como este mes de octubre: 5 600 personas, 350 brigadas, 220 camiones motobomba y 40 grandes palas o buldóceres, además de una veintena de medios aéreos. A ello hay que agregar los importantes efectivos de la Unidad Militar de Emergencias.

Tampoco es un problema surgido del tipo de especies arbóreas. Por ejemplo, Orense, la provincia de Galicia más afectada estos días, carece prácticamente de eucaliptos.

Estamos esencialmente ante un problema de delincuencia criminal, que aprovechó unas circunstancias meteorológicas extremas.

Termino manifestando mi agradecimiento al presidente Juncker por su compromiso expresado ayer en este hemiciclo de estudiar cuanto antes la aplicación del Fondo de Solidaridad a estos graves incendios.

 
  
MPphoto
 

  José Blanco López (S&D). – Señora presidenta, hace apenas diez días Galicia volvió a ser pasto de las llamas. Miles de hectáreas de alto valor ecológico ardieron. Pueblos y ciudades fueron cercados por el fuego. Se perdieron viviendas y negocios. Y, lo más trágico, se perdieron vidas humanas. Mis condolencias.

Y si en algún lugar sabemos de las consecuencias del fuego es en Galicia. Lo fácil ahora es hablar de tramas que queman el monte, de incendiarios que se deben castigar, pero ese no es el problema de fondo. Galicia arrastra graves problemas que su Gobierno no enfrenta: despoblación y abandono del medio rural, falta de ordenación territorial, errónea política forestal, falta de prevención.

Lo que ocurrió en la terrible oleada de incendios del año 2006 es que veníamos de varios años de gobierno que miraron para otro lado en cuanto a la ordenación del territorio y política forestal. Y ahora sucedió lo mismo. Urge, por lo tanto, que los Gobiernos se tomen en serio las medidas integrales para combatir y prevenir los incendios y urge que se tomen medidas y se abandone la inacción frente al cambio climático.

La Unión Europea también debe ser más beligerante para hacer frente al desafío del cambio climático, para reorientar sus políticas. Se debe reorientar el Fondo de Solidaridad para que sea efectivo a la hora de paliar las consecuencias del desastre causadas por el cambio climático. Se debe mejorar la financiación que recibe la Red Natura 2000 para conservación y se debe reforzar el Mecanismo Europeo de Protección Civil para mejorar la capacidad y rapidez de respuesta. El cambio climático no admite excusas. Exige compromiso.

 
  
MPphoto
 

  Maite Pagazaurtundúa Ruiz (ALDE). – Señora presidenta, el pasado mes de junio debatimos sobre los incendios que asolaron Portugal y que se cobraron la vida de sesenta y cuatro personas. La mayoría de los diputados coincidíamos en demandar una política forestal centrada en la prevención. Cuatro meses más tarde, nos encontramos lamentando una nueva tragedia: Galicia, Asturias y Portugal han ardido de nuevo y su infierno ha dejado una hilera de desolación y de muerte.

España no es Portugal, y los dispositivos de extinción no son comparables, pero la política forestal de décadas basada en el pino y en el eucalipto es un riesgo añadido a la meteorología. No podemos dejar de perseguir las plantaciones ilegales, se han dejado de limpiar muchos bosques y hay mucho abandono. Necesitamos sistemas de información también que se apoyen en las nuevas tecnologías pero, al menos en España, seguramente el gran problema es la criminalidad, seguramente el negocio de la madera quemada, donde hasta ahora ha habido ignorancia o tolerancia perezosa.

Y ahora voy a lo nuestro. El señor Juncker entonó el mea culpa esta semana sobre el Mecanismo de Protección Civil de la Unión Europea. Dijo que no puede ser que un incendio empiece un domingo y el primer avión de la Unión Europea llegue el miércoles. ¿Ha fallado la coordinación? ¿Pasaremos de las palabras a los hechos, señor comisario?

 
  
MPphoto
 

  Maria Lidia Senra Rodríguez (GUE/NGL). – Senhora Presidente, em primeiro lugar, queria expressar a nossa solidariedade para com as vítimas dos incêndios florestais. Em segundo lugar, na Galiza, assinalamos o abandono do meio rural que provocam as políticas agrárias como uma das principais causas do avanço dos incêndios, que se agrava com as alterações climáticas.

Sr. Comissário, achamos que a Europa tem de fazer muito mais. Deixamos aqui algumas ideias para outra política para combater os fogos florestais.

Em primeiro lugar, o apoio decidido às explorações agrícolas atuais e à instalação de pessoas agricultoras em todo o território.

Em segundo lugar, recuperar as terras agrícolas florestadas, eliminando eucaliptos e pinheiros nos arredores das casas e aldeias e pondo fim à monocultura destas espécies. A vida das pessoas tem de ser a prioridade.

Em terceiro lugar, queremos apoio económico para recuperar as florestas autóctones e para introduzir, nos montes, rebanhos de ovelhas, cabras ou vacas.

O serviço de extinção de incêndios deve ser totalmente público e há que dignificar a profissão de bombeiros e bombeiras.

 
  
MPphoto
 

  Nuno Melo (PPE). – Senhora Presidente, neste momento, que é de dor, apresento condolências e agradeço as condolências deixadas. Mais do que causas: essas ficam para o debate interno.

Peço-lhes que percebam as consequências. Falar destes incêndios em Portugal, como em Espanha, mas em Portugal, é falar de vidas perdidas, muitas. Mais de 100, quando uma só vida já seria demasiado. É falar de empresas destruídas. É falar de postos de trabalho extintos. É falar de aldeias seculares em cinzas, pedaços da nossa história. É falar de metade da floresta ardida este ano na União Europeia. É falar de gente que perdeu tudo, gente pobre, velhos sem forças para refazer aquilo com que antes já só subsistiam, velhos e pobres que, muitas vezes, combateram sozinhos o fogo. É falar de ajuda a quem sofre realmente. É esta ajuda que dá sentido à União Europeia e, neste momento em que o meu país sofre e justifica apoio, peço, aqui, igualmente à União Europeia que, se se diz flexível e disposta a interpretações inteligentes a propósito de regras do défice, não pode dar menos quando em causa estejam a interpretação de mecanismos de solidariedade, sob pena de renegar a sua própria essência.

Teoriza-se sobre uma força europeia de proteção civil – não se inventa pólvora, está desenhada desde 2006 num relatório de Michel Barnier. Execute—se.

Repito aqui também o que, por carta, já apelei ao Presidente do Parlamento Europeu: empenhem-se, usando o dinheiro naquilo que mais importa. Ajudem na reconstrução de vidas e, se considerarem insuficientes as medidas existentes, mobilizem-se para que sejam dotadas ou para que se criem novas medidas.

Termino dizendo que é nos momentos de tragédia que se forjam as grandes lideranças. Saibamos todos estar à altura destes tempos difíceis.

 
  
  

VORSITZ: EVELYNE GEBHARDT
Vizepräsidentin

 
  
MPphoto
 

  Jonás Fernández (S&D). – Señora presidenta, la verdad es que las condiciones climáticas que enfrentamos en los días peores del fuego son condiciones no comunes en estas fechas, pero es verdad que, detrás de todos los incendios que arrasaron Asturias, están incendiarios, están comportamientos criminales que hay que perseguir.

Pero, con independencia de perseguir a todas las personas que están cometiendo actos delictivos prendiendo el monte, prendiendo el bosque en Asturias, necesitamos mejorar las condiciones de prevención, porque el cambio climático es un reto al que tenemos que responder de manera global, como ha dicho el comisario. Porque no solamente es el fuego, son las inundaciones. Necesitamos esas medidas preventivas.

Agradecemos y esperamos esa mejora del sistema de protección civil europeo, pero necesitamos claramente mejorar los sistemas de prevención y ahí necesitamos más apoyo de Europa. Y en estos momentos necesitamos apoyo de Europa para flexibilizar el uso del Fondo de Solidaridad, que tenemos que poner en funcionamiento ya. Y termino agradeciendo a la Unión la donación del importe del Premio Princesa de Asturias a las personas que han sufrido esta grave crisis, estos graves fuegos en Asturias.

 
  
MPphoto
 

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – Señora presidenta, quiero empezar expresando mi solidaridad con las víctimas y familias de esta ola de incendios y mi profundo pesar por los daños emocionales, medioambientales, económicos y sociales que esta tragedia está produciendo. Pero a continuación les pido la aplicación urgente del mecanismo europeo de solidaridad en caso de tragedias naturales y la aceleración de todas las iniciativas en marcha para mejorar la coordinación transfronteriza y la prevención.

En el caso gallego, por ejemplo, no parece estar operativo un plan de vigilancia con drones cofinanciado por la Comisión. Hay denuncias por el abuso en el cultivo de especies de crecimiento rápido muy combustibles y también por la escasa coordinación y poca previsión tras conocerse cinco días antes que el calor y el viento podían incrementar el riesgo y la lesividad de los incendios.

Por eso, señor comisario, hay que activar las ayudas, controlar mejor los programas que se cofinancian, impulsar la cooperación transfronteriza en materia de protección civil y extremar la vigilancia para ponérselo difícil a los pirómanos y para que nadie pueda hacer negocio, ni apagando incendios ni con la madera quemada.

Estas son las inquietudes de nuestros amigos de Compromiso por Galicia.

 
  
MPphoto
 

  Estefanía Torres Martínez (GUE/NGL). – Señora presidenta, otra vez ardió Asturias. Y no es la primera vez que el fuego devastador deja arruinada a la gente de mi tierra. Por eso y como el monte, nosotras también ardimos, pero de rabia, porque ya cansa que siempre se echen balones fuera. Esto no se soluciona solamente hablando de pirómanos, como hicieron algunos de los diputados aquí hoy, o como hizo la ministra de Agricultura española, la señora García Tejerina. Hay que asumir responsabilidades políticas.

Señorías, los incendios son la fiebre de un territorio enfermo, son consecuencia del cambio climático y de la ausencia de políticas sensatas de gestión forestal que dejen de poner en el centro y de fomentar el monocultivo del eucalipto, entre otras especies. Pero también es consecuencia de un desarrollo económico devastador que deja fuera de la tierra y de la ganadería a la gente y obliga a las personas a abandonar los pueblos y las huertas, porque, como vemos, este abandono es doloroso en tanto en cuanto pone en peligro la vida de la gente y del planeta.

Debemos hacer una reflexión colectiva: más participación ciudadana, más valor a quienes cuidan de los montes y de las aldeas, más valor a quienes nos alimentan, y más valor, sobre todo, al patrimonio más importante que tenemos como humanidad, que son nuestros montes, nuestras aldeas y nuestros bosques. Porque para apagar los fuegos lo que hace falta es avivar los pueblos.

 
  
MPphoto
 

  Pilar Ayuso (PPE). – Señora presidenta, en primer lugar, deseo transmitir mis condolencias a los familiares de las víctimas y, por supuesto, condenar lo sucedido.

El 15 de octubre ardían Galicia y Portugal. En Galicia hubo cuatro muertos y 35 000 hectáreas quemadas; en Portugal, cuarenta y tres muertos y 150 000 hectáreas quemadas. Sin embargo, el contingente de extinción era prácticamente el mismo.

En Galicia, dos tercios del presupuesto se destinan a la prevención de incendios y un tercio al combate. En España, se destinan unos 2 000 millones de euros anuales a la extinción de incendios —solo Estados Unidos tiene un presupuesto equivalente por habitante—. Además, este presupuesto se ha aumentado casi en un 20 % en el año 2012, y se ha perfeccionado la coordinación con las comunidades autónomas y la política forestal.

No es un problema de este Gobierno, como acaba de decir el señor Blanco —que ya se ha ido—. Y, a propósito, le recuerdo que, en agosto de 2006, en Galicia ardieron 110 000 hectáreas con su partido gobernando en Galicia y en España. No es ese el caso.

En este caso, sin embargo, no se ha tratado de incendios forestales, sino que han sido auténticos incendios criminales. La sequía, el viento y la alta temperatura pueden explicar la propagación de un incendio, pero no explican su inicio.

Lo que no se explica es que, concurriendo todas estas condiciones meteorológicas, se iniciaran tal cantidad de incendios simultáneamente, a la caída de la tarde y en zonas periurbanas y espacios naturales: esto solo puede ser intencionado.

Quiero acabar reiterando que en España estamos bien preparados para luchar contra los incendios, y la propia Comisión Europea lo reconoce. Ahora bien, luchar contra este tipo de crímenes medioambientales, que ocasiona tragedias humanas, es otra cosa bien distinta.

 
  
MPphoto
 

  Ángela Vallina (GUE/NGL). – Señora presidenta, en Asturias llevamos ya noventa y seis incendios en cuarenta y un municipios de los setenta y ocho que tenemos. Desde luego, algunos han sido provocados, pero hay una responsabilidad política también. Una de las causas principales es la pésima gestión del territorio y de los medios públicos, al desatender, por ejemplo, la limpieza de los montes y en especial la de las franjas cortafuegos, y al aplicar también unas políticas laborales inaceptables a los medios de extinción de incendios, con contratos temporales intermitentes, en vez de disponer de plazas públicas estables. Y, además, se han suprimido las torres de vigilancia. Estas son las consecuencias de los recortes.

La causa está también en las políticas de la Unión y en especial en la PAC, que han provocado el despoblamiento de las zonas rurales y el abandono del campo y de los bosques. Ni siquiera la propia gente del medio rural, ya envejecida, puede entrar a limpiar los montes por la aplicación también de las normas subsidiarias en los parques naturales.

Eso sí, cuando faltan bomberos, desde luego, se envía al ejército. Para eso sí hay dinero. Demasiada policía y muy pocos bomberos, señor comisario. Y por si fuera poco, en nuestra región, en Asturias, hay una investigación abierta también por malversación de los fondos del FEDER que deberían haber sido destinados a la reforestación y a la limpieza de los bosques.

 
  
MPphoto
 

  Lambert van Nistelrooij (PPE). – Ik ben de enige die niet uit het Iberisch Schiereiland komt die hier nu spreekt, maar rampen zoals deze en alle andere vormen zijn inderdaad een kwestie van Europese solidariteit. Het kan een overstroming zijn, het kan een brand zijn of andere situaties. Daarom, vanuit die optiek en naast mijn medelijden en ook de piëteit jegens de overledenen, wil ik toch een paar enigszins kritische kanttekeningen maken.

Op de eerste plaats: voor het eerst – en ik schrik daar wat van – hoor je dat er een gemixte vorm is tussen klimaatverandering en tussen datgene wat door burgers wordt aangericht. Ik vind dan ook, als we aan hulpverlening doen – en dat moeten we natuurlijk doen, prima voorstel, commissaris – dan moeten we ook een rapportage van de lidstaat vragen hoe men in dat evenwicht tussen preventie, tussen hulpverlening en herstel werkt. U zei ook dat we de mogelijkheid hebben geschapen om uit het Europees Regionaal Ontwikkelingsfonds 95 % Europese gelden vrij te maken. Een deel daarvan wordt nu al gebruikt. We kunnen meer doen, er zit meer ruimte in. Maar nu wil ik ook weten hoe dat plattelandsbeleid, dat plattelandsherstel, hoe dat wordt gedaan. Dat is niet even kortstondig hulp verlenen. Dat zijn structurele maatregelen om het platteland inderdaad ook weer veilig te maken voor de mensen, en dat moeten we terugvragen. Niet alleen maar aanbieden, maar ook als het ware een evenwicht zoeken.

Ten tweede zegt u dat men een plan heeft ingediend ten aanzien van die eerste branden – dat hebben we toen hier besproken. Nu gaan ze zeker over die drempel heen. Wilt u dat snel behandelen en zo snel mogelijk inderdaad afwerken. Ik dank u wel.

 
  
MPphoto
 

  Elisabetta Gardini (PPE). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, non c'è dubbio che nel Parlamento Lei avrà un alleato. Il Parlamento ha lavorato già nella scorsa legislatura con grande entusiasmo per realizzare questo meccanismo di protezione civile europea e le catastrofi naturali che tanti Stati membri hanno affrontato, e continuano ad affrontare, ci dicono che serve una risposta più forte. Siamo perfettamente consapevoli che quello che c'è non basta.

Come Lei ha detto, le capacità nazionali da sole non bastano e lo dimostrano, come ha ricordato, le 16 volte in cui il meccanismo è dovuto intervenire durante quest'estate soltanto per gli incendi. Bisogna migliorare la capacità di reagire, bisogna che prevenzione e preparazione siano le nostre priorità. I cittadini europei sono dalla nostra parte, stanno con noi, ci chiedono questo, vogliono qui vedere più Europa, molta più Europa.

Anch'io credo che sarebbe una cosa bella, forse, avere un meccanismo di protezione civile europeo vero e proprio, però sappiamo anche che la responsabilità primaria per rispondere a questi disastri è degli Stati membri, tant'è che nella scorsa legislatura la sussidiarietà ha dovuto essere la nostra stella polare per poter mettere in campo questo meccanismo.

Allora io credo che, se questo deve e può essere il nostro obiettivo, bisogna anche essere molto pragmatici e quindi penso che dovremmo cominciare da quello che Lei ha detto, perché noi dobbiamo assolutamente migliorare rapidamente. Quindi quello che è già in campo lo possiamo migliorare, possiamo migliorare la collaborazione tra e con gli Stati membri, possiamo semplificare le procedure, dobbiamo aumentare il cofinanziamento e gli strumenti di finanziamento ma soprattutto, ripeto, dobbiamo fare presto. Buon lavoro!

 
  
 

Catch-the-eye-Verfahren

 
  
MPphoto
 

  Cláudia Monteiro de Aguiar (PPE). – Senhora Presidente, uma palavra inicial, como não podia deixar de o fazer, para endereçar o sentido pesar às famílias de todos quantos perderam prematuramente a vida em Portugal e também em Espanha.

A perda de mais de 100 vidas, nestas circunstâncias, é caso de que não há memória em Portugal. O Estado português falhou numa das suas tarefas fundamentais: não assegurou a proteção das pessoas. É lamentável e é censurável.

Legitimada pelos cidadãos que me elegeram, não poderia deixar de dar voz ao manifesto descrédito dos portugueses no Estado. Precisamos e queremos respostas e soluções. A solidariedade europeia tem de fazer-se sentir. A resposta a situações de emergência tem de ser imediata. Não precisamos de discutir mais mecanismos. É urgente apresentar a remodelação necessária na proteção civil, que já detetámos não estar a funcionar bem.

Andamos há uma década a discutir a importância de uma força europeia de proteção civil, capaz de intervir em caso de catástrofe no espaço comunitário. Esta é a hora de a União mostrar ainda mais a sua capacidade de garantir a proteção de todos os cidadãos europeus.

 
  
MPphoto
 

  Ana Gomes (S&D). – Senhora Presidente, portugueses e galegos, enlutados e atordoados, confrontam-se com o resultado de décadas de má gestão das florestas, de desordenamento do território, de despovoamento do interior e abandono das populações rurais, de captura do Estado por interesses e de desinvestimento na prevenção e na proteção civil, agravados pelo impacto das alterações climáticas.

Em Portugal já temos diagnóstico, recomendações de especialistas e decisões governamentais para apoiar as vítimas, reconstruir o que tem que ser reconstruído e corrigir o que tem que ser corrigido. Para as levar à prática precisamos de cidadãos atentos a vigiar e a pedir contas; precisamos de solidariedade europeia, que deve ser, antes de mais, permitir que o esforço nacional de investimento na reconstrução e reorientação não conte para o défice estrutural; precisamos da ativação rápida de todas as ajudas financeiras; precisamos, claro, de uma verdadeira força europeia de proteção civil, que tenha meios para chegar a tempo; precisamos de uma Comissão Europeia atenta e interveniente, porque este desafio geracional para Portugal e Espanha é, obviamente, também um desafio para toda a União Europeia.

 
  
MPphoto
 

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κυρία Πρόεδρε, εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στους συγγενείς των θυμάτων στην Πορτογαλία και τη βόρεια Ισπανία. Είναι δεδομένο ότι πρόκειται για μια πολύ μεγάλη καταστροφή. Ταυτόχρονα, η συζήτηση αναδεικνύει την αναγκαιότητα να υπάρξει ένα ευρωπαϊκό σύστημα πολιτικής προστασίας, να υπάρξουν τα μέσα. Και θα έλεγα, κύριε Στυλιανίδη, ότι θα μπορούσε να γίνει ένας συνδυασμός: να υπάρξουν αυξημένα κονδύλια στο Ταμείο Αλληλεγγύης και να αλλάξουν λίγο και οι προϋποθέσεις, οι οποίες είναι αρκετά αυξημένες. Πρέπει να υπάρξει, υποτίθεται, καταστροφή στο ύψος του 1,5% του ΑΕΠ. Υπάρχουν διαδικασίες τέτοιες που καλύπτουν μόνο τις υποδομές. Δεν καλύπτουν καταστροφές που έχουν υποστεί ιδιώτες ή αγρότες. Άρα λοιπόν χρειάζεται μια συνολική αλλαγή της νομοθεσίας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για να μπορούμε να καλύπτουμε αυτές τις καταστροφές που προκύπτουν. Επίσης, θα πρέπει να μην μετρήσει στο έλλειμμα το ενδεχόμενο κονδύλιο που θα δώσει είτε η Πορτογαλία είτε η Ισπανία από εθνικά μέσα για να αντιμετωπίσει αυτές τις καταστροφές.

 
  
MPphoto
 

  Stanislav Polčák (PPE). – Paní předsedkyně, já bych chtěl na začátku svého vystoupení vyjádřit účast rodinám pozůstalých a obrovsky ocenit soudržnost lidí, kteří byli dotčeni touto katastrofou.

Zároveň bych chtěl říci, že si myslím, že platí základní heslo, kdo rychle dává, dvakrát dává. Myslím si, že to je naše výzva. Evropský fond solidarity byl již v tomto volebním období upravován, jeho pravidla pro vydávání těchto prostředků, ale myslím si, že je možné učinit více. Zaprvé, více alokovat zdroje v tomto Fondu solidarity a zadruhé, být ještě rychlejší a efektivnější. My nemůžeme bojovat se zločinci, kteří zapalují lesy, ale můžeme více posílit naši prevenci. To si myslím, že je velmi podstatné a mělo by se to promítnout do našeho využívání půdy i do správy a rozvoje venkova.

Já bych chtěl zároveň ke konci říci, že ty protipožární ochrany jsou věci jednotlivých států, ale fond efektivní reakce, to by měla být společná úloha nás všech.

 
  
MPphoto
 

  Seán Kelly (PPE). – Madam President, firstly, my sincere sympathy to my colleagues from the Iberian Peninsula on what they have suffered as a result of the forest fires in Spain and Portugal. I would also like to commend the Commissioner for his genuine affinity and empathy with those who suffered, and for his desire to help. That is as it should be, and he is portraying a very human face for what is often seen as a bureaucratic Commission. Certainly not in his case.

In my own country, we had some very serious flooding recently as a result of Hurricane Ophelia, the worst storm we have had in over 50 years – followed on last week by another storm, Storm Brian. Five people were killed during that, and a huge amount of damage was done. Having discussed it with him, I know the Commissioner would like to help us, but there may be difficulties in terms of the high threshold that it takes to qualify and I think that is something we need to look at going forward. We should reduce the threshold and definitely increase the funding for the Solidarity Fund, because this is one way of really showing citizens that we care for them – especially in their hour of need.

 
  
 

(Ende des Catch-the-eye-Verfahrens)

 
  
MPphoto
 

  Christos Stylianides, Member of the Commission. – Madam President, I say to the House: dear colleagues, thank you so much for your participation and your contribution to this timely debate. I have taken very careful note of your suggestions and your proposals, which will definitely feed into my reflections and proposals to the College next month.

Thank you so much for your support and your encouragement in reaching this very critical objective, namely to give to our citizens a real European response to these unprecedented natural disasters inside Europe.

I would like to respond to some of your observations. First of all, as I said, we need to take a comprehensive approach. I want to come forward with proposals, not only in response to the forest fires – as I said – but also to hurricanes, earthquakes and floods. This is quite important for me.

To do this we need – as I said – at least three things. I would like to stress this because it is a sort of strategic plan. First, additional financial support, to be better equipped to respond to disasters. I am sure that we all agree on this.

Second, we need to put more emphasis on prevention and preparedness, with better links to the structural funds. I thank you because I saw again that we agree on this. For me, increased prevention and preparedness should be a precondition for any extra support.

Finally, the third point is that we of course need to improve the efficiency of the mechanism, so that we can deploy assistance more rapidly during emergencies. This is quite important, and this why I accepted that sometimes our response was not as fast as the emergency required.

My dear friends, we are not starting from zero in terms of coordinating the civil protection activities of our Member States. In my contact with the Council and our Member States through the EU Civil Protection Mechanism, some Member States are now already pre—committing capacities, such as firefighters, for rapid deployment. This is quite important.

We certainly need to be able to deploy more firefighting teams when requested. This will be an important element of our work. I would also like to respond to the idea of new planes. We all agree that there are not enough planes and capacities to deal with the increasing number of forest fires. One of the objectives of the revision is to address this gap and develop additional operational capacities. We will look at all options in order to find the most efficient solution.

The mandate that I received from the College, President Juncker and the Council is very clear. We must provide better support to our citizens at times of crisis and emergency, with maximum efficiency and minimum bureaucracy.

As I said, we are not starting from zero in terms of coordination. The experience of the Civil Protection Mechanism is positive, but it has its shortcomings. We will therefore come forward with concrete proposals in order to deliver these rapid and tangible results on the ground, and tangible European solidarity to our citizens.

So we need to be better prepared for future natural disasters and to have more capacity to respond to the next natural disaster. Time is of the essence. We should be in place to help our citizens practically. At least this is our duty as representatives of the European people.

Thank you again for your support and your suggestions.

 
  
MPphoto
 

  Matti Maasikas, President-in-Office of the Council. – Madam President, dear Members, after having listened to this debate all I have to say is that I am looking forward to action and to receiving proposals by the Commission – and from what I heard from Commissioner Stylianides, right now I feel quite encouraged already about the path that we have chosen in order to tackle these issues.

I can reiterate that the Council will give high priority to these proposals when they come.

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. – Die Aussprache ist geschlossen.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 162 GO)

 
  
MPphoto
 
 

  Francisco Assis (S&D), por escrito. – A tragédia dos fogos florestais, que, uma vez mais, se abateu sobre Portugal, causando mais de uma centena de vítimas e danos materiais de elevadíssima dimensão, provocou em todos nós uma profunda dor.

Quero exprimir a minha solidariedade aos familiares das vítimas deste infausto acontecimento que causou perdas absolutamente irreparáveis. A União Europeia, através de Jean-Claude Juncker, Presidente da Comissão Europeia, e Antonio Tajani, Presidente do Parlamento Europeu, exprimiu já uma sentida solidariedade para com o povo português. Registámos esses gestos, que muito nos sensibilizaram.

Importa agora prosseguir com a tarefa de promoção de mecanismos integrados a nível europeu no domínio da proteção civil, de modo a garantir, no futuro, uma resposta mais eficaz a desastres com as características do agora ocorrido.

Desta forma poder-se-á obstar à repetição de situações trágicas como a que acabámos de presenciar. Estou certo de que será esse o caminho escolhido pelos governantes dos diversos Estados-membros e pelos restantes decisores europeus.

 
  
MPphoto
 
 

  Javier Couso Permuy (GUE/NGL), por escrito. – La semana pasada asistimos con horror a los más de 200 incendios registrados en España y Portugal, que acabaron calcinando miles de hectáreas, provocando daños ecológicos incalculables y que acabó con la vida de decenas de personas. En Galicia, los incendios fueron especialmente numerosos. La Xunta no tuvo un plan efectivo contra los incendios, llevando a cabo una política forestal devastadora e incluso despidiendo a 436 brigadistas de los equipos forestales, aun cuando sabían que el riesgo de incendios era muy alto, por la inusual falta de lluvia. Las pérdidas, tanto humanas como materiales y ecológicas que tardarán décadas en recuperarse, tienen culpables. Y mucha de la culpa por omisión es del Gobierno de Galicia, del PP, que no invierte en políticas activas en materia de extinción de incendios, ni de prevención de incendios, algo que los expertos estiman clave para acabar con esta triste tradición de incendios en nuestros montes cada verano. Y desde aquí quiero agradecer al pueblo galego, que no dudó en participar heroicamente en la extinción de los incendios, al ver que la ayuda o no llegaba, o era totalmente insuficiente. Quiero también desde aquí enviar todo mi apoyo a las familias víctimas de estos incendios.

 
  
MPphoto
 
 

  Iratxe García Pérez (S&D), por escrito. – Tras los desoladores incendios acaecidos en el norte de España y en Portugal, son imprescindibles mecanismos articulados de ayuda por parte de la UE. El principal mecanismo de ayuda es el Fondo de Solidaridad de la UE, el cual fue creado para intervenir en caso de catástrofes naturales graves. Para que sea efectivo, los daños han de superar un porcentaje del PIB de la región o país en cuestión.

También hay otras acciones que pueden entrar en juego, ya que alrededor del 90 % de los fondos de la Unión destinados a los bosques provienen del Fondo Europeo Agrícola de Desarrollo Rural (Feader), fondo que contempla una medida para la reparación de daños causados a los bosques por incendios, desastres naturales y catástrofes. Los fondos regionales FEDER y el programa LIFE son otra posibilidad.

A pesar de estas ayudas, los socialistas hemos pedido que se reorienten las prioridades del Feader y de la PAC. A su vez, apostamos por revisar el Fondo de Solidaridad para que sea efectivo, aumentar la financiación que recibe la Red Natura —el programa LIFE no es suficiente— y reforzar el Mecanismo de Protección Civil de la Unión Europea.

 
  
MPphoto
 
 

  María Teresa Giménez Barbat (ALDE), por escrito. – La serie de incendios criminalmente provocados en las últimas semanas han dejado en el sur de Europa, particularmente en España y Portugal, un rastro de desgracia humana y destrucción ambiental intolerable. Sólo este año se han quemado en la Unión 750 000 hectáreas y han muerto más de 100 personas por esta causa. Quisiera agradecer la iniciativa simbólica del presidente del parlamento europeo, Antonio Tajani, de donar los 50 000 euros del último premio a la concordia Princesa de Asturias a las víctimas de los incendios. Asimismo, me sumo a las propuestas de mis colegas en el Parlamento para mejorar nuestro mecanismo de protección civil contra los incendios y asegurarnos de que el fondo de solidaridad europeo cumple más eficazmente con su cometido. Una Europa vertebrada y unida no puede permitirse tener eslabones débiles que ponen a prueba su patrimonio natural y humano de modo tan dramático. Los desafíos del cambio climático y de la delincuencia interesada que tanto impactan en el medio ambiente, en especial en el mundo rural, exige no dejar a los Estados y a los ciudadanos solos. Necesitamos avanzar hacia una respuesta europea común contra el terrorismo ambiental.

 
  
MPphoto
 
 

  Carolina Punset (ALDE), por escrito. – Un cúmulo de circunstancias negativas causó 146 incendios durante un mismo fin de semana en Galicia, todos ellos achacables al ser humano. Además, 2017 será el año más cálido desde que existen registros, debido al innegable efecto invernadero incrementado por nuestro estilo de vida dependiente de los combustibles fósiles. El abandono de la tierra, la escasa conciencia ambiental y los efectos negativos del fuego como instrumento destructor hacen el resto. A esto sumamos un modelo forestal, carente de la adecuada planificación y basado en monocultivos de pirófitas como el eucalipto, y la desastrosa gestión autonómica de los medios de prevención. Despreocupada ante un otoño con temperaturas de hasta 35 ºC, y criticada por los sindicatos, la Xunta de Galicia despedía a 465 brigadistas que finalizaron sus contratos, justo 15 días antes del sombrío fin de semana. El medio ambiente no se percibe como fuente de riqueza, y esa tarea pedagógica es una labor esencial de las administraciones. En España, corresponde a la autonómica, con plenas competencias ambientales transferidas, asumir la obligación de la planificación, conservación y la prevención con un horizonte a largo plazo. Es lamentable que los incendios actuales se repitan durante décadas ante la pasividad de la administración.

 
  
MPphoto
 
 

  Ricardo Serrão Santos (S&D), por escrito. – Os incêndios que assolaram Portugal nos passados dias 14 e 15 de outubro causaram a perda de quatro dezenas de vidas humanas e milhões de euros de prejuízos materiais. Além disso, infligiram um duro golpe na floresta portuguesa. Neste particular, merece destaque a vasta área ardida, o equivalente ao total registado em Portugal em muitos dos anos anteriores.

Estes infelizes acontecimentos convocam uma discussão profunda acerca dos motivos, da resposta imediata, mas também do que poderemos fazer para evitar que tragédias como esta se repitam no futuro. Tem-se aventado, com cada vez mais frequência, a possibilidade de se constituir uma força europeia de proteção civil. Tal reflexão deve, desde já, merecer acolhimento, pois tratar-se-ia de uma forma eficiente de garantir uma resposta rápida e adequada às necessidades de apoio de emergência aos Estados Membros. Acresce que esta força estaria, no fundo, a corporizar um dos princípios fundacionais da União: a solidariedade.

É claro que outras medidas devem ser tomadas. Até porque, bem sabemos, não basta lamentar as tragédias, há que evitá-las. E, no caso português, isso passa por um esforço de reordenamento florestal, que só logrará o sucesso se partir de um amplo consenso político nacional.

 
Правна информация - Политика за поверителност