6.5. Déploiement des instruments de la politique de cohésion par les régions pour faire face au changement démographique (A8-0329/2017 - Iratxe García Pérez)
Danuta Jazłowiecka (PPE). – Panie Przewodniczący! Na pierwszym miejscu jest pan Polčák, dlatego właśnie myślałam, że to on będzie pierwszy występował.
Zmiany demograficzne to jedno z największych wyzwań dla Unii Europejskiej i jej państw członkowskich. Malejąca liczba ludności w wieku produkcyjnym osłabia potencjał naszej gospodarki, a w niedalekiej przyszłości może przyczynić się do załamania systemów emerytalnych. Większość specjalistów uważa, że właściwe rozwiązanie problemu może być przygotowane przede wszystkim na poziomie regionalnym, głównie ze względu na występujące zróżnicowane źródła zmian demograficznych. Dlatego niezmiernie cieszę się, że Komisja Rozwoju Regionalnego Parlamentu Europejskiego przygotowała sprawozdanie z zaleceniami działań na poziomie Unii Europejskiej i w państwach członkowskich, co z przyjemnością poparłam w głosowaniu.
Przy tej okazji chciałabym zwrócić Państwa uwagę na program realizowany w regionie, z którego pochodzę, w województwie opolskim. Sytuacja demograficzna w moim regionie jest jedną z najtrudniejszych w całej Unii. Aby do problemu podejść kompleksowo, stworzono program specjalnej strefy demograficznej. Przyjęty program składa się z czterech pakietów dotyczących pracy, edukacji, opieki żłobkowo-przedszkolnej oraz osób starszych. Program jest dobrym przykładem wykorzystywania instrumentów polityki spójności przez władze regionalne do przeciwdziałania negatywnym zmianom demograficznym. Jestem przekonana, iż doświadczenia mojego rodzinnego regionu mogą być pomocne w przyszłych próbach wykorzystywania funduszy unijnych do przeciwdziałania depopulacji innych obszarów w Europie.
Adam Szejnfeld (PPE). – Panie Przewodniczący! Europa się starzeje, ludność produkcyjna w 2080 roku ma spaść z 66% do 56%, natomiast ludność powyżej 65 roku życia ma się zwiększyć z 19% do 29%. Bardzo groźnie zmieni się więc stosunek ludzi aktywnych zawodowo do tych, którzy już nie będą pracowali. Z dzisiejszego stosunku czterech do jednego zmniejszy się do poziomu dwa do jednego. Mimo tak zatrważających perspektyw wydaje się, że Unia Europejska nie ma przekrojowej, europejskiej strategii rozwiązywania problemów demograficznych. To wydaje się jednym z największych wyzwań bieżącego stulecia i powinniśmy stawić temu czoła już teraz, dzisiaj, między innymi wykorzystując instrumenty finansowe Unii Europejskiej z całym wachlarzem funduszy, w tym z Funduszem Spójności.
Petras Auštrevičius (ALDE). – Iš tiesų mažas gimstamumas, jaunimo trūkumas, senstanti visuomenė, emigracija kelia daug rūpesčių, ir pagrįstai. Mes visi suprantame, kad Europa be europiečių kaip projektas neturi ateities. Mums visiems reikia suprasti, kad demografinė dimensija, apie kurią mes kalbame šiame pranešime, yra ir privalo būti svarbi regioninės politikos dalis. Klausimas: kaip įgyvendinti šią regioninę politiką ir kaip geriau sukaupti tuos fondus arba tas politikos priemones, kurios turi vesti prie geresnės demografinės situacijos. Aš galbūt kvestionuočiau tuos siūlymus, kuriuos mes šiandien priėmime, nors pritariu bendram sprendimui. Aš manau, kad ekonominė politika, darbo vietų kūrimas ir perspektyvumas tam tikruose regionuose – toks turi būti mūsų atsakymas, nei labai jau dosnus socialinės politikos vystymas tuose regionuose. Šeimas reikia remti visoje Europoje, taip pat ir mano valstybėje Lietuvoje. Išskirtinis šeimų rėmimas kažkur atskiruose regionuose sukurs nelygybės jausmą, o ne atvirkščiai. Todėl aš tikiuosi, kad priėmę šitą sprendimą mes turėsime galimybę jį ir patobulinti.
Момчил Неков (S&D). – Г-н Председател, миграцията, ниската раждаемост и застаряването на населението не са нови феномени. Това, което е новото в случая е, че интензитетът е много по-голям. По данни на Националния статистически институт в България всеки втори, който е напуснал страната, е под 39 години. Младите и образовани хора избират еднопосочен билет за по-добра реализация и по-добро бъдеще като цяло. Наред с това страната ни е на път да попадне и в класацията на хиперзастаряващите общества в световен мащаб.
Питам се кога тази статистика най-накрая ще стресне управляващите в България да започнат да работят целенасочено за справянето с този проблем. Целенасочен подход е необходим и на европейско ниво. Смятам, че политиката на сближаване трябва да играе ключова роля в този процес.
В Многогодишната финансова рамка след 2020 година смятам, че трябва да се предвиди специален ресурс за тези европейски региони, които са най-сериозно засегнати от демографските промени.
Branislav Škripek (ECR). – Vážený pán predsedajúci, hovoríme tu o rôznych krízach, ale s tou skutočnou krízou v Európe je to, že vymierame. Som preto rád, že pani García Pérez prišla na to, že pomôcť regiónom v Európskej únii znamená, že zlepšíme podmienky na život mladým, starým ako aj detí, a potom dospelí ľudia nebudú musieť odchádzať od svojich rodín za prácou do iných regiónov, či štátov a ohrozovať tak rozvoj svojich rodín. Je dôležité budovať spoločnosť tak, aby sa znovu vybudovali medzigeneračné rodinné vzťahy. Európska únia k tomu môže pomôcť práve riešením tej demokratickej krízy práve budovaním regionálnej infraštruktúry, kultúry života a hlásením sa k rodinným tradíciám. Veď budúcnosť Európy sú naše deti, ktoré vyrastajú v zdravých a prirodzených rodinách. Kde je tu, prosím, ocenenie matiek a otcov a prirodzených rodín? Prečo venujeme milióny na podporu rôznych projektov LGBTI a rovnakým dielom nepodporujeme prolife projekty, či mnohodetné rodiny. Áno, rodinná politika je v kompetencií členských štátov a má to tak zostať, ale ak chceme aby Európa mala nádej, je nutné chrániť životy našich detí, a to aj tých počatých a nenarodených. Preto Vás povzbudzujem, vykročme takouto cestou a budeme rásť a nebudem mať demografický problém a nezomrieme.
Seán Kelly (PPE). – Mr President, there is no doubt about it, but demographic change is a significant strategic challenge for all of Europe. The Eurostat projection figures have revealed the decreasing labour force, which is expected to decline by 1.9 million people by 2020. Throughout the period 2008-2030, population decline is anticipated in one-third of European regions. Furthermore, it is predicted that the proportion of persons over the age of 65 will increase from 18.9 % in 2015 to 28.7 % in 2080.
Thankfully in my own country, while we will have an aging population, we do have a very young population as well. The highest proportion of young people in the total population is 21.9 %. This of course offers its own challenges, especially in creating employment. The demographic change will affect education systems, health and community services. I am pleased that this was addressed by our new leader Leo Varadkar at our national convention at the weekend and he will be speaking before Parliament here in the new year.
Stanislav Polčák (PPE). – Pane předsedající, já chci zdůraznit, že na této zprávě vnímám celou řadu pozitivních momentů. Je skutečností, že demografická změna představuje nejvýznamnější výzvu pro členské státy Evropské unie a pro Evropu vůbec v tomto století.
Nicméně jakkoliv vnímám za pozitivní, že se tato zpráva těmto momentům věnuje, je důležité říci, že tato zpráva rovněž v zásadě říká, že by mělo být oslabeno kritérium HDP pro poskytování podpor v rámci kohezních fondů. A zpravodajka tak trochu nahlédla do dveří, které otevřela, ale neřekla, jaké má být tedy zapojení těch jiných dalších kritérií do rozdělování prostředků v rámci kohezní politiky. Já se domnívám, že je důležité, aby to kritérium HDP zůstalo jako prvotní a právě pro ty ekonomiky, které nemají tak výraznou výkonnost, zůstalo toto kritérium jako hlavní, případně doplněné právě o demografické ukazatele. Ty ekonomiky, které jsou výkonné, tak ty demografické ukazatele musí být schopny zvládnout v rámci svých vlastních ekonomických parametrů.