Doslovný zápis z rozpráv

Streda, 15. novembra 2017 - Štrasburg

7. Situácia v oblasti právneho štátu a demokracie v Poľsku (rozprava)

Președintele – Primul punct pe ordinea de zi este dezbaterea referitoare la Declarațiile Consiliului și Comisiei privind situația statului de drept și a democraței în Polonia (2017/2931(RSP)).

Vreau să fac de la început un apel pentru toți colegii: să stea în timpul pe care îl au alocat întrucât, după cum știți, la ora 12.00 avem o ședință solemnă cu Președintele Slovaciei și ar trebui să terminăm până atunci.

  Matti Maasikas, President-in-Office of the Council. – Mr President, common values such as human dignity, freedom, democracy, equality, the rule of law and human rights are the cornerstone of the European Union. Each Member State must therefore respect, protect and promote them.

After the debates in January and September 2016, this is the third time that the Council has been asked to intervene in this House on the situation in Poland. The continued debate on these issues shows again that the protection and promotion of the rule of law and human rights are a constant challenge. This challenge requires unwavering attention and efforts across different policy areas. The Presidency – and, indeed, all of us – agree that the protection of the rule of law, democracy and fundamental rights in our Union cannot be taken for granted. We also agree that there is never a time to be complacent about the state of fundamental rights protection in Europe. Our core values are put to the test every day as we are facing multiple interrelated crises, be they in the area of migration or internal security. Ensuring the rule of law is an absolute priority and has to be our joint commitment, of the Member States and EU institutions together. Equally, fundamental rights need to be upheld and defended as our best guarantee for sustaining stable, open and free societies.

Only one month ago, on 12 October, the Justice and Home Affairs Council had an exchange of views with the Director of the Fundamental Rights Agency, Michael O’Flaherty, on the priorities in the protection of fundamental rights. After this debate, the Council adopted conclusions on the application of the EU Charter of Fundamental Rights in 2016. These conclusions reaffirmed that democracy, the rule of law and respect for human rights lay down the foundation of the European Union and our societies.

A few days later, on 17 October, the Council held its annual Rule of Law Dialogue. This year, the specific focus was on media pluralism and the rule of law in the digital age. Let me assure you that the rule of law, including the independence of the judiciary and the balance of powers, are at the heart of our concerns, and the EU is not alone. Our strongest partner is the Council of Europe, which is fully engaged in the promotion, protection and development of human rights and the rule of law.

According to our information, the Polish authorities are in contact with both the Venice Commission and the European Commission, following the opinions and recommendations issued. The Council has already been informed twice about the situation in Poland by First Vice—President Timmermans, and I am looking forward to the update he will now present to us on the latest developments.

From the Council side, it is worth mentioning that on 11 July this year, the Ecofin Council adopted country—specific recommendations in the context of the 2017 European Semester, of which one specific recommendation concerning Poland addressed the issue of the rule of law. The issues raised go to the heart of our commitment to the Union. We therefore trust that all sides will act responsibly and constructively to reach a swift solution that leaves no doubt about our core values.

  Frans Timmermans, First Vice-President of the Commission. – Mr President, I want to start by thanking this Parliament for its strong engagement on this issue, and especially the Committee on Civil Liberties, Justice and Home Affairs, which I had the honour to update on the issue on 6 November. It is not my intention to repeat everything I said then, it would take too much time, but let me start by saying that an issue pertaining to the rule of law never affects only the country concerned: it affects the whole construction of the European Union. That is the basis upon which I believe this Parliament’s engagement is so important.

I want to recall that on 26 July the Commission adopted a third Rule of Law Recommendation addressed to the Polish authorities. This was necessary after four laws adopted by the Sejm would have had a very significant negative impact on the independence of the Polish judiciary and would have increased the systemic threat to the rule of law. Two of the four laws were sent back to parliament by the President of the Republic.

The recommendation also recalled the situation of a systemic threat to the rule of law, resulting from the changes to the Constitutional Tribunal, which have led to a serious undermining of its independence and legitimacy as the result of its complete recomposition, contrary to the normal constitutional process for the appointment of judges. Moreover, the Polish executive persists in its refusal to publish a number of the Tribunal’s rulings.

Unfortunately, the Polish reply regarding the third recommendation did not announce any concrete measures to address the issues raised by the Commission. We have now sent four letters to the Polish authorities since July, inviting them to meet. Sadly, these invitations were not accepted. I have not had the opportunity to talk to Polish Ministers about the issue. So our exchanges have essentially been in writing. That said, my invitation still stands, and I hope I can have a dialogue with the Ministers of Justice or Foreign Affairs as soon as possible.

In parallel to the Rule of Law Recommendation, the Commission has also initiated infringement proceedings in relation to the Polish Law on the Common Courts Organisation, which discriminates against individuals on the basis of gender. This is contrary to Article 157 of the Treaty on the Functioning of the European Union and to the 2006 Directive on Gender Equality in Employment. In our reasoned opinion, the Commission also raised the issue that giving the Minister of Justice discretionary power to prolong the term of office of judges who have reached retirement age, as well as discretionary power to dismiss and appoint court presidents, would undermine the independence of Polish courts.

To be very clear: the Minister of Justice in Poland is also Chief Prosecutor and the Chief Prosecutor now has full discretionary powers to appoint and dismiss presidents of courts. Just let this sink in for a moment. The Commission understands that, on the basis of this law, a considerable number of court presidents have already been dismissed. The Commission is currently finalising its assessment of the Polish authorities’ reply, with a view to deciding on the next step.

President Duda also presented two new draft laws on the Supreme Court and on the National Council for the Judiciary. The Commission is now analysing these new draft laws very carefully and will follow closely the related developments. At this preliminary stage of our assessment, the Commission already notes that certain issues in connection with the new draft laws could raise serious concerns. The Commission will continue to assess these issues thoroughly and objectively, including in the light of the Venice Commission opinions which will be forthcoming in December.

The Commission is not alone in its assessment of the gravity of the situation. Other critical opinions have been issued on the draft laws, not only in Poland by the Supreme Court, the Council for the Judiciary and the ombudsman, but also at European and international level. I would refer to the recent opinions of the European Network of Councils for the Judiciary and the Consultative Council of European Judges.

I would refer, too, to the preliminary observations by the United Nations Special Rapporteur on the independence of judges and lawyers, who also takes the view that the independence of the judiciary is under serious threat in Poland today, and has expressed serious concerns about the two draft laws on the Supreme Court and the National Council for the Judiciary.

Every Member State carrying out judicial reforms must respect the rule of law as one of the fundamental values to which all Member States signed up when joining the EU. It is up to the Member States to organise their justice systems, including whether to establish a council for the judiciary, or not. However, where such a council has been established to safeguard judicial independence, as in the Polish constitution, the independence of that council must be guaranteed, in line with European standards.

So let me recall for the record what it is that the Commission expects from the Polish authorities to avoid further escalation. First, the Polish authorities should restore the independence and legitimacy of the Constitutional Tribunal as guarantor of the Polish Constitution. Second, the Polish authorities should bring the Law on the Common Courts Organisation into line with Union law by abolishing gender discrimination and by abolishing the Minister of Justice’s influence on judges through the retirement regime and the dismissal or appointment of court presidents. Third, the Polish authorities should bring the law on the National School of Judiciary into line with European standards on the independence of the judiciary by eliminating external influence on assistant judges, notably, again, by the Minister of Justice. And finally, the Polish authorities should bring the two new draft laws on the Supreme Court and on the National Council for the Judiciary, proposed by President Duda, fully into line with EU law and with European standards on the independence of the judiciary and the status of councils for the judiciary.

The legislative process on these two draft laws, which is about to commence, will provide a key test for the Polish authorities, to show to the outside world whether or not there is willingness to respect the rule of law and take full account of the Commission’s concerns and the forthcoming opinions of the Venice Commission.

The Commission is looking for real, constructive dialogue in order to redress the situation in Poland with regard to the rule of law. This Parliament’s support for our efforts is essential if we want to succeed.

  Janusz Lewandowski, w imieniu grupy PPE. – Już po raz piąty Parlament Europejski reaguje na nadużycia władzy w Polsce, bo o tym jest ta debata. To, co czuję dzisiaj, wyrażę słowami mojego rodaka, który dokonał desperackiego aktu samospalenia niedawno w centrum Warszawy: „Wstydzę się, że znajomym z Zachodu muszę tłumaczyć, że Polska to nie to samo, co polski rząd”. Źródło tej debaty tkwi w polskim rządzie, w nadużyciach mandatu, który był zdobyty w demokratycznych wyborach, ale pewnie byłby on słabszy, gdyby ludzie wiedzieli, że głosują nie tylko na szerokie rozdawnictwo pieniądzy – co pomaga ubogim, ale zadłuża kraj – ale że głosują również na deptanie ładu konstytucyjnego, niezawisłego sądownictwa, a nawet wycinanie ostatniej istniejącej puszczy na terenie Europy, ale także ściganie uczestników pokojowych manifestacji, jak również tolerowanie przejawów ksenofobii, rasizmu i neofaszyzmu na naszych ulicach.

To wszystko jest bardzo dobrze widoczne. Tego się nie da ukryć. Nie spuści się jakiejś nowej żelaznej zasłony. Polska demokracja ma się dobrze tylko w zmyślonym świecie kreowanym przez media, także zawłaszczone, które stały się tubą rządowej propagandy. Ale ten zmyślony świat kończy się tam, gdzie kończy się codzienne pranie mózgów. W rzeczywistości nie zdarzyło się, by jakiś rząd tak szybko rujnował pozycję międzynarodową własnego kraju, tak szybko i tak boleśnie kompromitował swój kraj na arenie międzynarodowej. A chodzi o Polskę, z której moglibyśmy być bardzo dumni jako z dzieła zbiorowego Polaków, sięgającego po najwyższe stanowiska w Unii Europejskiej, największe fundusze, wpływy, przekuwającego swoje idee na programy Unii Europejskiej, jak Partnerstwo Wschodnie, unia energetyczna.

Powstaje pytanie o przyszłość Polek i Polaków i nie chodzi tylko o szacunek, wizerunek, pieniądze i wpływy, lecz o bezpieczeństwo. Dzisiejsze osamotnienie Polski, samowykluczenie Polski jest całkowicie sprzeczne z polską racją stanu, z lekcją, jakiej udzieliła nam historia. Bo to jakby ktoś prosił się, by wróciło przekleństwo polskiego losu, przekleństwo polskiej geopolityki.

Wolna i demokratyczna Polska ma przyjaciół w wolnej i demokratycznej wspólnocie europejskiej, a nie w Turcji czy na Białorusi. Wolny świat, demokratyczny świat upomina się o Polskę jako członka własnej rodziny, upomina się w imię zasad, w których kryje się mądrość zgromadzona w drodze prób i błędów. Mądrość, jak zorganizować wolne społeczeństwo, by chronić swobody obywatelskie przed dyktaturą, jak zorganizować dobrą gospodarkę, w której myśli się o następnych pokoleniach. To są zasady wpisane w naszą konstytucję i w unijne traktaty. Kto je łamie, ten na początku zabiera ludziom wolność, ale na końcu może zabrać ludziom także przyszłość.

Obecny obóz rządzący ma pewną niewygodę, gdy przypominamy, jak się zachowywał, gdy był opozycją, jak chętnie tu właśnie, w Parlamencie Europejskim inicjował rozmaite wysłuchania, przesłuchania, niemające zresztą żadnego znaczenia, bo były niewiarygodne i polegały na nieprawdzie. Ale wtedy obecna posłanka PiS – rządzącej partii – radośnie tweetowała (to był grudzień 2014 roku): „To dobrze, że opozycja zorganizowała wysłuchanie publiczne w Parlamencie Europejskim na temat zagrożenia demokracji (czyli oni inicjowali). Jesteśmy w Unii, to jest także nasz Parlament.” Tak, to jest nasza Unia Europejska, to jest nasz Parlament, ale my nie cieszymy się na te debaty, bo nie chcemy wstydzić się za rządzących Polską. Chcemy, żeby wróciła duma z naszego kraju.

  Gianni Pittella, a nome del gruppo S&D. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, io vorrei rivolgermi direttamente ai cittadini polacchi, agli amici cittadini polacchi. So bene che il vostro governo proverà a far passare questo dibattito come l'ennesimo tentativo di accanirsi nei confronti della Polonia. È falso. Noi amiamo il vostro popolo e amiamo la vostra nazione. Abbiamo fatto tutto il possibile, come ha ricordato puntualmente il Vicepresidente Frans Timmermans, per tenere aperto il dialogo con le autorità polacche, e continuiamo a farlo anche oggi, come ha detto Timmermans, pronti al dialogo. Ma il dialogo si fa in due, e se c'è sordità da una parte è difficile fare un dialogo.

Siamo sempre disponibili al confronto, a patto che non si metta in discussione il principio su cui si fonda il nostro vivere insieme. Primo principio: libertà, democrazia e Stato di diritto. L'Unione europea non è un ristorante, nel quale si entra e ci si serve à la carte, ma è una democrazia che vive, è una comunità di valori a cui tutti i suoi membri sono vincolati.

Io questa mattina avrei voluto discutere di come difendere i diritti dei cittadini polacchi di fronte alle conseguenze della Brexit, di come evitare che tanti giovani polacchi debbano lasciare il loro paese per andare all'estero, e invece siamo tutti ostaggi del governo polacco, che non viene a Bruxelles per occuparsi dei problemi dei suoi cittadini e che continua a provocarci con un atteggiamento di chiusura.

Chiedo alle autorità polacche: voi dite di rappresentare la maggioranza della Polonia – avete avuto i voti, sì certamente – ma i vostri concittadini non vi hanno mai dato alcun mandato per attaccare l'indipendenza del Tribunale costituzionale, per ridurre l'autonomia della magistratura, e allora perché fate questo? La verità vera è che i vostri tentativi di minare l'indipendenza della magistratura sono un'arma di distrazione di massa dalle difficoltà che avete al governo. Avete mentito ai vostri elettori e non volete confrontarvi sui problemi concreti. Ma dietro ai vostri progetti c'è anche un'altra cosa, un'altra cosa più profonda. C'è il disprezzo per la democrazia liberale, l'ostilità verso i diritti umani e verso le regole costituzionali, il culto della legge del più forte, e vedere sabato scorso le strade di Varsavia presidiate dalle squadracce dell'estrema destra mi ha ricordato le pagine più cupe della storia europea.

A tutti i polacchi, a chi oggi si oppone a questo governo, ma anche a chi lo ha votato, a tutti i polacchi io dico che noi non vi lasceremo soli. Il gruppo Socialista e Democratico con la sua delegazione polacca è vicino al popolo polacco. Noi non siamo contro la Polonia, noi siamo contro la deviazione dal percorso lineare di uno Stato di diritto. Vogliamo che questo percorso si corregga. Vogliamo che la Polonia viva pienamente il suo essere membro centrale dell'Unione europea.

(L'oratore accetta di rispondere a una domanda "cartellino blu" (articolo 162, paragrafo 8, del regolamento))

  Jacek Saryusz-Wolski (NI), blue-card question. – My question to Mr Pittella is: caro Presidente, would it not be better for you to tackle the real problems of your political family, the Socialists, and of your caro amico the Prime Minister of Malta, Mr Muscat, rather than the fictitious problems of Poland?

  Gianni Pittella (S&D), risposta a una domanda "cartellino blu". – È davvero ridicolo paragonare la situazione di Malta alla situazione della Polonia, e paragonare la situazione del Primo ministro maltese, che ha sempre dato la sua disponibilità, concretamente, a dialogare con le istituzioni europee, a essere presente nel Parlamento europeo e a correggere i difetti e i problemi che ci sono a Malta, con la situazione della Polonia. Quindi non facciamo paragoni! Anche questa è un'arma di distrazione dai problemi veri. Mettere sullo stesso piano Malta e Polonia è un falso storico.

  Ryszard Antoni Legutko, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Jako człowiek trochę doświadczony w polityce, jednak sądziłem, że jest jakaś granica bezwstydu, ale po tym, co usłyszałem od kolegi Lewandowskiego, to zmieniam zdanie: nie ma granicy bezwstydu. No jeszcze niżej można upaść, niż Pan dzisiaj upadł, opowiadając te niebywałe rzeczy. Po prostu do tej pory nie mogę dojść do siebie, że naprawdę nie ma jakiejś wewnętrznej moralnej kontroli, że można tak gadać takie obrzydliwe, nieprawdziwe rzeczy. Oburzające!

Proszę Państwa! Jeśli chodzi o merytoryczną odpowiedź w sprawie reformy sądownictwa i kontaktów między rządem polskim a Komisją Europejską, ja Państwu ją przesłałem na skrzynki. Macie Państwo bardzo szczegółową, dokładną informacje na ten temat. Jeżeli ktoś z Państwa chce ze mną wdać się w dysputę na ten temat, jestem oczywiście otwarty. Natomiast tutaj, na tej sali, tak jak w czasie tych poprzednich odsłon, przecież naprawdę nie chodzi o żaden dialog. To nie jest żadna debata. No, nie oszukujmy się – to jest kolejny orwellowski seans. To jest pokaz siły w stosunku do Polaków i do polskiego rządu. Tu nie chodzi o praworządność. Nie chodzi o wartości, tylko chodzi o władzę, prawda, kto ma władzę. To jest kolejna odsłona tego samego. Przecież, kilka czy kilkanaście godzin po ogłoszeniu projektów ustaw w sprawie sądownictwa kolega Weber z innymi posłami już wszczęli ogólnoeuropejską, antypolską kampanię. Przecież pan Weber nie zna języka polskiego. Nie znał treści tych ustaw. Nie znał żadnych ekspertyz. W ogóle nie zainteresował się, ale już wiedział. Już parę godzin i trzeba puścić tę falę, tę kolejną krucjatę przeciw polskiemu rządowi. Zresztą to samo robili socjaliści, to samo – liberałowie. Czy to jest zaproszenie do debaty? To nie jest żadne zaproszenie do debaty. Nie oszukujmy się. Państwo macie jakąś obsesję, jakieś uporczywe natręctwo, jeżeli chodzi o polski rząd, prawda? To było widać, że ciągle do tego wracacie. (Oklaski) No ludzie, zmiłujcie się. To jest też przykład niebywałej arogancji, która jest rozpowszechniona wśród elity politycznej w Europie Zachodniej, już nie mówiąc o mediach. No, niemieckie media. Nie wiem, jak mam to nazwać, co tam się wypisuje na temat Polski. To jest jakaś antypolska orgia, a mówiąc po prostu dyrdymały. To są kompletne dyrdymały. To jest taka Niagara kłamstwa, że zamiast sześć i pół minuty ja bym musiał mieć sześć i pół miesiąca, żeby to wszystko prostować. No, nie jestem w stanie tego robić. Albo barbarzyńskie zachowanie pani minister obrony Niemiec. Tak jak, nie przymierzając, kiedyś sowieccy dyplomaci też, prawda, deklarowali się z pomocą swoim przyjaciołom w krajach satelickich. Albo wypowiedzi prezydenta Macrona o Polsce i o innych krajach wschodnioeuropejskich. To są jakieś takie... Ja w tym widzę takie stare kolonialne nawyki, które tutaj się pojawiają. I ta Wschodnia Europa nagle śmie coś robić, prawda, decydować o sobie, no niebywałe, bez naszej wiedzy. Proszę przyjąć do wiadomości, że proces upodmiotowienia we Wschodniej Europie się dokonuje i żebyście Państwo, nie wiem, co tutaj w obliczu tego robili lub czego nie robili, to będzie trwać.

Jeśli chodzi natomiast o Komisję, Panie Przewodniczący Timmermans, ja właściwie już wszystko powiedziałem w czasie poprzednich debat. Proszę mi tutaj nie mówić, że Pan reprezentuje prawo, że Pan reprezentuje wartości. Wszystkie te działania Komisji przeciw Polsce są działaniami bezprawnymi, które łamią traktaty europejskie. I to, że te działania są tutaj przyklepywane w Parlamencie, to nie czyni je mniej bezprawnymi. Państwo macie tu większość. Możecie wszystko przegłosować, co chcecie, nawet że dwa plus dwa jest pięć. Ale prawda jest taka, że to są działania bezprawne. To są też – ja już mówiłem o tym wielokrotnie – to są te podwójne standardy, które są nieodłącznie w Polsce związane z Pana nazwiskiem. Pan jest stroną w wewnętrznym konflikcie w Polsce i Pan tego nie kryje, prawda? Jak się działy w Polsce różne niedobre rzeczy, to Pan milczał. Jak się działy w Hiszpanii niedobre rzeczy, to Pan tutaj się wypowiadał tak, że właściwie nie wiadomo było, o czym Pan mówi. Jakby jakaś jedna dziesiąta z rzeczy, które działy się w Hiszpanii, działa się w Polsce teraz, toby się Pan tutaj zmienił w świętego Jerzego, który walczy ze smokiem. (Oklaski) Komisja, niestety, ma ten niedobry zwyczaj, że po prostu ignoruje wszystkie odpowiedzi polskiego rządu i cały czas powtarza to samo. Komisja nazywa to dialogiem albo zaproszeniem do rozmowy. Panie Przewodniczący, to nie jest dialog. To nie jest zaproszenie do rozmowy. Jest takie pojęcie, które temu odpowiada. To jest ultimatum. Mówicie państwo: to ma być zrobione, a jak nie – to będziecie ukarani. To mniej więcej jest dialog, prawda, w stylu Komisji. To jest to, co Szekspir nazwał the insolence of office, prawda? To jest taka bezczelność urzędów czy bezczelność władzy. Wszystko możecie zrobić. Uważacie, że wszystko możecie powiedzieć i wszystko nakazać. (Oklaski)

Proszę Państwa! To tak naprawdę nie zaszkodzi Polsce. Dawaliśmy sobie radę z większymi problemami. To szkodzi Unii. To znaczy, że gdyby zebrać wszystkie antyunijne diatryby, które tutaj padały w tej Izbie, to one by mniejszą szkodę wizerunkowi Unii zrobiły niż Pana wystąpienia. To znaczy dla zniszczenia wizerunku Unii Europejskiej Pan zrobił więcej niż Nigel Farage i Marine Le Pen razem wzięci. (Oklaski)

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 162 ust. 8 Regulaminu))

  Barbara Kudrycka (PPE), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Chciałam powiedzieć, że sposobem na to, aby nie było debat tego typu, jest nieniszczenie Trybunału Konstytucyjnego, niedewastowanie niezawisłości sędziowskiej, sądów powszechnych i niewykonywanie zarządzeń Trybunału Sprawiedliwości. Dlatego moje pytanie do pana Legutki jest: czy traktujecie Unię Europejską jak dojną krowę, z której można wyciskać jedynie pieniądze, czy raczej jako wspólnotę prawa, w której obowiązują nas te same cywilizacyjne, zachodnie wartości?

  Ryszard Antoni Legutko (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Nie, nie traktujemy Unii Europejskiej jako dojnej krowy. Nie wiem, co jeszcze mogę powiedzieć. Jeśli chodzi o trybunał, no to ja przypominam, że pani i pani partia chciała przejąć całkowicie trybunał i umieścić wszystkich swoich nominatów, czternastu na piętnastu członków, ale wtedy pan Timmermans tego nie zauważył jakoś. Prawda? Jeżeli Pana przyjaciele polityczni robią skandaliczne rzeczy, to Pan tego nie widzi. Nie dostrzegł Pan. Nie słyszałem. Powiedział Pan jakieś słowo na ten temat? Nie powiedział Pan. Może się Pan uśmiechać, prawda, drwiąco i pobłażliwie, ale nie powiedział Pan.

  Guy Verhofstadt, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, I would like to ask Mr Legutko why he doesn’t stay for the debate.

(Mr Legutko left the Chamber)

Why are you leaving, Mr Legutko? Because I have something to say to you. I have to say something to you. Your attack on Mr Lewandowski I find outrageous.

(Interjections from the floor)

If there is one sensible, reasonable, colleague of ours, sometimes even a little bit boring, then it is Mr Lewandowski. And to say that he has lost his senses, well, I think it is the Polish Government that has lost its senses and not Mr Lewandowski.

(Applause)

Mr President, on Saturday 60 000 fascists marched in the streets of Warsaw – neo-Nazis, white supremacists – and I’m not talking about Charlottesville in America, I’m talking about Warsaw, Poland, 300 km more or less from Auschwitz and Birkenau. Well, I have to tell you, I thought that it should never happen in Europe, and that it should never happen also in Poland; certainly not in Poland, because we do not have to give lessons to Poland. That’s not the point. It’s the place where, before Magna Carta, before Habeas corpus, there were free cities, a beacon of creativity and of freedom. It is the country that liberated itself from two authoritarianisms, from fascism and communism, and they did it alone.

And at the same time it is also, since their entrance into the European Union, a country that was really at the heart of Central and Eastern European democracy, and moreover also of economic growth, before Germany. So there is nothing to say about Poland – we are not attacking Poland. What we are attacking and what is being said is that over the last two years there has been a government, and behind that government there is a personality, Mr Kaczyński, who thinks that he can copy someone – and I apologise to the PPE Group – namely Mr Orbán, who also thinks that he has to establish illiberal states everywhere in the European Union. To copy Mr Orbán is, I think, not in the interests of Poland and Polish society and Polish citizens. And that is the point of our intervention today.

And unfortunately, in this case, we will ask you, Mr President, to activate Article 7 – and not, I have to tell you very clearly, to punish any Polish citizens. That is not the point. My proposal is even that, when we have sanctions, the European money should go directly to Polish cities, to Polish civil societies and to Polish citizens, because we can never allow Polish citizens to be the victims of this reactionary agenda of the Polish Government and of Mr Kaczyński.

(Applause)

(The speaker declined to answer a blue-card question from Ms Gosiewska)

  Marek Jurek (ECR). – ...słowami z niedopuszczalną aluzją do obozu w Auschwitz, która po raz kolejny padła z ust pana Verhofstadta, proszę Prezydium naszego Parlamentu o zajęcie się jego wypowiedziami. Ten język nienawiści musi się wreszcie skończyć. Dziękuję bardzo!

Președintele – Am luat notă.

  Barbara Spinelli, a nome del gruppo GUE/NGL. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, vorrei rivolgermi ai colleghi polacchi e in particolare ai rappresentanti del partito al governo. Vorrei che capissero che non stiamo punendo un paese membro, che rispettiamo le sovranità multiple di cui l'Unione dovrà sempre più essere composta. Il motivo per cui adotteremo una terza risoluzione sulla Polonia è per ricordare insieme le ragioni che ci tengono uniti, i fondamenti normativi che tutti i paesi membri hanno sottoscritto. Intendo la rule of law nel senso più profondo del termine. Vi invito a leggere il considerando E della risoluzione. La rule of law è distinta dalla rule by law.

Rule by law significa governo per mezzo della legge, dove la legge è l'atto di cui si serve chi esercita il potere sulla base di una maggioranza parlamentare. Rule of law è una nozione in cui entra un concetto sostanziale di diritto, come insieme di diritti fondamentali, indipendenza dei giudici, separazione dei poteri, libera espressione, diritti dei rifugiati e delle donne.

Chi vince le elezioni ubbidisce a questo insieme di diritti, non li concede. Una volta eletti in questo Parlamento, tutti abbiamo il compito di rappresentare la totalità dei cittadini dell'Unione, senza distinzione di nazionalità o circoscrizione elettorale, e allo stesso tempo il dovere primario di assicurare che i fondamenti della cittadinanza, diritti e libertà fondamentali, siano pienamente garantiti.

Domandando di attivare l'articolo 7, paragrafo 1, non chiediamo altro che di tener fede a tale impegno e di assumerci la responsabilità di proseguire il dialogo aperto con il governo di uno Stato membro. D'altro canto, si tratta del solo strumento che come Parlamento il trattato ci ha fornito.

  Judith Sargentini, namens de Verts/ALE-Fractie. – Debatten over grondrechten en de rechtsstaat lopen in dit Parlement vaak erg hoog op. Ergens in het debat komt er iemand die zegt dat er met twee maten gemeten wordt. Dat het een politiek spel is. Dat het ene land wel en het andere niet wordt aangepakt. Dat de regeringspartij toch een meerderheid heeft in het Parlement en dat daarmee alle besluiten democratisch zijn. Ook zal er iemand zeggen dat aanpassingen van de grondwet, de samenstelling van het Hooggerechtshof of de financiering van kranten in een andere lidstaat precies zo geregeld zijn. En dan wordt er iemand echt laaiend, want het volk en het land worden niet goed behandeld.

Voorzitter, dat zijn jij-bakken en jij-bakken slaan het debat dood. Je zorgen ventileren over wetten die een regering aanneemt, is niet hetzelfde als een bevolking attaqueren. Het is zaak dat we het volk, het land, de regering en de partij niet op één hoop gooien. Want de meerderheid bestaat bij de gratie van de minderheid. En dat zijn ook leden van de bevolking, ook mensen met rechten en behoeften. Dé manier om jij-bakken te ontkrachten is te laten zien dat we ze omarmen, dat we zelf kritisch zijn, dat we bereid zijn om de tekorten in ons eigen systeem te benoemen en dat we niet wegkijken van misstanden, in geen enkel Europees land.

We debatteren vandaag dus over het handelen van de Poolse regering en niet over het land of de bevolking. De Groenen zien een trend van krimpende burgerlijke vrijheden. Wetgeving die de rechtszekerheid van de burgers inperkt, gaat met een noodgang door het Poolse Parlement. De onafhankelijkheid van het Grondwettelijk Hof wordt ondermijnd. Het kapverbod in het woud van Białowieża wordt genegeerd. Het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen staat op de tocht. Vluchtelingen aan de grens worden teruggeduwd naar Wit-Rusland en journalisten hebben het zwaar, erg zwaar. Er is dus reden genoeg voor dit Parlement om te onderzoeken of de rechtsstaat systematisch afkalft. De Groenen vinden het daarom heel verstandig dat dit Parlement bereid is om aan dat onderzoek te beginnen.

  Robert Jarosław Iwaszkiewicz, w imieniu grupy EFDD. – Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Ustalmy kilka faktów. Po pierwsze, ten parlament nie ma absolutnie żadnego prawa do osądzania działania suwerennego państwa polskiego. Dlaczego? Bo z jednej strony mamy tutaj europarlament, który jest wydmuszką. Jest jakimś europejskim żartem. A z drugiej strony mamy ponad tysiącletnie państwo polskie. Polska będzie trwała jeszcze długo po tym, jak cała historia Unii Europejskiej zamieni się w jeden malutki akapit w ogromnym podręczniku do historii głupich doktryn politycznych. Po drugie, cała ta debata została zwołana z inspiracji niektórych polskojęzycznych polityków, żeby przykryć ich problemy polityczne w Polsce, żeby przykryć ich afery reprywatyzacyjne, pamięć o ich nieudolnych rządach i obecnym braku jakiegokolwiek pomysłu dla Polski. Ci polskojęzyczni politycy za bardzo zapatrzyli się w stronnictwo zdrady, na Rzewuskich, Szczęsnych Potockich, i zamarzyło im się, że będą rządzić Polską z łaski brukselskich czy berlińskich panów. Po trzecie, ten parlament dzisiejszą debatą wspina się na szczyty hipokryzji i obłudy. Zatem wszystko jest w porządku w Hiszpanii, gdzie trwają zamieszki, gdzie jest ponad siedmiuset rannych, gdzie są więźniowie polityczni. Zatem wszystko w porządku jest w Niemczech, gdzie szaleje cenzura polityczna. Zatem wszystko jest w porządku w Belgii, gdzie wojsko musi patrolować ulice w obawie przed islamskimi terrorystami. Ale nie jest w porządku w Polsce, gdzie legalnie wybrany rząd realizuje swoje obietnice wyborcze. Obłuda hipokryzja i fałsz – oto czym jest ta debata.

Szanowni Państwo! Kilka dni temu, 11 listopada obchodziliśmy rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. Wolność odzyskaliśmy dzięki tytanicznej pracy mądrych, polskich polityków i wysokiej świadomości narodowej i naszego społeczeństwa. Dla odmiany w czasie II wojny światowej Polska utraciła swą niepodległość przez politykę Anglii i Francji. Jestem posłem wolności i jak każdy Polak wiem, że nie potrzebujemy unijnych rad, pouczeń i krytyk. Zajmijcie się własnymi państwami i przestańcie się tutaj kompromitować.

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 162 ust. 8 Regulaminu))

  Liisa Jaakonsaari (S&D), sinisen kortin kysymys. – Te sanoitte, että Puolassa on laillisesti valittu hallitus. Se on totta, ja minun kysymykseni on, onko teidän mielestänne laillisesti valitulla hallituksella oikeus tehdä mitä tahansa. Eikö se velvoita Puolaa mihinkään, että me olemme Euroopan unionin jäsenvaltioina sitoutuneet yhteisiin arvoihin: ihmisoikeuksiin ja oikeusvaltion periaatteisiin? Se, että laillisesti valittu hallitus voi tehdä mitä tahansa, on kyllä vallan väärinkäyttöä.

  Robert Jarosław Iwaszkiewicz (EFDD), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Szanowna Pani! Nie jestem zwolennikiem tego rządu. Niestety pytanie nietrafione. Jestem w opozycji do tego rządu, natomiast jestem w opozycji przede wszystkim do wartości Unii Europejskiej, które są całkowicie różne od wartości europejskich. Nie zgadzam się z podejściem biurokratycznym urzędników Unii Europejskiej, którzy próbują ingerować w działalność suwerennego polskiego państwa.

  Michał Marusik, w imieniu grupy ENF. – Panie Przewodniczący! Proszę Państwa! My, Polacy, dokładnie pamiętamy czas, kiedy to decyzje o tym, co nam Polakom wolno, a czego nam nie wolno, zapadały w Moskwie. W Moskwie ustalano granice naszej politycznej wolności i suwerenności. Zmieniło się teraz bardzo wiele, ale widać, że dla nas Polaków zmieniło się to, że obecnie granice naszej politycznej wolności wyznaczać chce i wyznacza Bruksela i Strasburg. Wiemy, że gwałt zadawany narodom i państwom zakończył się śmiercią Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. I ten sam proceder ingerencji w wolność polityczną narodów i państw zakończy się śmiercią związku socjalistycznych republik europejskich. I nie będzie czego żałować... Wolni i bezpieczni obywatele w wolnych i bezpiecznych krajach – taki powinien być nasz cel. Kilkaset lat temu na europejskich dworach był chłopiec do bicia, taki urząd. Dziś z Polski zrobiliście sobie chłopca do bicia. Powiem to, co mówi polska ulica: ręce precz od Polski! (Oklaski)

  President. – I would like to remind everybody that in reality we were not forced to join the European Union.

  Janusz Korwin-Mikke (NI). – Ten apel do Unii zacząć chcę od wyjaśnienia, że nie mam zamiaru rządzić rządów PiS. Jako prawicowiec jestem ich zawziętym wrogiem. Polacy tylko dlatego popierają PiS, że poprzednie rządy były jeszcze gorsze. I problem w tym, że Unia odbierana jest jako poplecznik poprzednich rządów właśnie. Dlatego ataki pana Timmermansa i innych zwiększają popularność PiS-u. Tym bardziej, że Polacy nie lubią, jak ktoś wtrąca się w ich sprawy.

Wiele argumentów używanych przez Unię jest słusznych, ale wiele jest absurdalnych. Wynika to stąd, że nie znacie sytuacji w Polsce, a informacje otrzymujecie od ludzi, którzy widzą rzeczy nie takimi, jakimi są, a takimi, jakimi chcieliby, żeby były. A więc wprowadzają was w błąd. W dodatku wasze żądania są sprzeczne z uczuciami większości Polaków. Żądacie praw dla homoseksualistów – poparcie dla PiS-u rośnie. Żądacie jakichś głupich praw kobiet, gadacie o jakimś gender – poparcie dla PiS-u rośnie. Oskarżacie PiS o nacjonalizm (to jest nieprawda: PiS to sanacja, narodowcy są wrogami PiS-u) – poparcie dla PiS-u rośnie. Innymi słowy, przeszkadzacie nam w walce z tym obrzydliwym rządem, a więc proszę odczepcie się. A poza tym sądzę, że Unia Europejska musi być zniszczona.

  President. – Mr Korwin-Mikke, you have a request...

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 162 ust. 8 Regulaminu))

(Interjection from the floor: ‘No!’)

No? Listen, colleagues. The only person who has the right to accept or not to accept is Mr Korwin-Mikke. We said it would be one blue card per speaker, and Mr Korwin-Mikke accepts the request from Ms Becerra Basterrechea.

  Beatriz Becerra Basterrechea (ALDE), pregunta de «tarjeta azul». – Señor Korwin—Mikke, cada vez que abre usted la boca, creo que Polonia se avergüenza. Sinceramente. Creo que Polonia está en el corazón de todos y todos amamos Polonia. Amamos su libertad, adoramos su valentía, adoramos la innovación y lo que ha conseguido hacer.

¿Y usted nos viene a decir que si estamos de acuerdo en que el partido que gobierna ahora, que está destruyendo el Estado de Derecho en Polonia, está mejorando en popularidad porque tiene una postura contra los homosexuales como la suya respecto a las mujeres?

¿Usted también piensa que hay que eliminar, quitarnos la voz a las mujeres? ¿Quiere usted que deje de preguntarle? ¿Quiere usted que deje de decirle?

Europa ama Polonia porque Polonia es Europa. Y yo represento a los polacos igual que usted. Y creo que mejor.

¿Me puede usted contestar?

  Janusz Korwin-Mikke (NI), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Mówiłem o absurdalnych prawach kobiet. Macie pretensje o to, że kobiety w Polsce mają przywilej, że mogą – nie muszą – przejść wcześniej na emeryturę. I wy uważacie, że to jest naruszenie praw kobiet, bo równość się narusza. Ale przecież wy gadacie o kobietach pięćdziesiąt razy częściej niż o mężczyznach, czyli też równość kobiet jest tutaj naruszona. Tak czy nie? Więc nie rozumiem, o co tutaj chodzi. Żadne prawa kobiet nie są w Polsce naruszane. Przeciwnie. Na przykład więcej kobiet pracuje – jeśli Panią to interesuje – na własne firmy niż na Zachodzie. Ja wcale nie jestem tego zwolennikiem, ale tak jest. O co wam chodzi?

  Roberta Metsola (PPE). – Mr President, I am glad to be able to take the floor after that contribution. The first words I ever heard a Polish person say were ‘Be not afraid’. Growing up in Malta, Saint John Paul was our inspiration, and he still is. To me, Poland will always be the nation of my Pope of Solidarity, who stood up to be counted when it was easier to sit down – a land that inspires hope and has symbolised courage in the face of so much adversity.

Poland joining the European Union was the crowning moment for the children of that revolution and it proved just how far the nation had come. We cannot allow it to take any further steps backwards. But Poland has been let down by those leading it, who are weakening the democratic institutions and safeguards in the country, and who think that having an electoral majority means they can now do what they like.

That is not how it works in our European Union. The rule of law is important because it is our fail—safe to protect democracy. It is the basis of everything. In a time of free and social media, it is absolutely impossible to hide the truth and the true picture of the deplorable developments in Poland. We have eyes and ears. Nobody has to inform Brussels what is going on – we already know.

Human rights and the rule of law are in increased danger – and no one is here to attack Poland. Poland is a country that must be at the very heart of our Union, but, to that end, it must respect the rule of law. Its leaders must engage with the Commission in a constructive dialogue, and must respect the people who are courageous enough to stand up to them. Yes, we still have serious concerns about the proposed law on the National Council for the Judiciary and about the proposed law on the Supreme Court. These must be addressed. We must send a message that we will not stand idly by while the very bases of democracy and the rule of law in Poland are being undermined. We must insist that the Polish authorities respect their moral and legal obligations as an EU Member State.

In conclusion, I look to my Polish colleagues – colleagues like Mr Lewandowski – and I look to Poles demonstrating that the Polish nation and the Polish Government are not one and the same. I know that Polish courage is something which still inspires. These are Polish patriots, standing up for Poland, and I salute them. Be not afraid.

(Applause)

  Bogusław Liberadzki (S&D). – Panie Przewodniczący! Debatujemy na temat Polski jako państwa prawa. Robimy to wśród przyjaciół, w rodzinie, w naszej europejskiej rodzinie, a nie wśród wrogów. „O nas z nami”, a bywało, że było „o nas bez nas” w przeszłości.

Istotą debaty jest przestrzeganie prawa w Polsce, ważnym państwie ze swoją tożsamością, kulturą, historycznymi zasługami. Polacy zawsze chcieli być w Europie i nadal chcą być tu, w Europie. Unia daje nam, Polakom, poczucie bezpieczeństwa politycznego, społecznego i gospodarczego. Europejskie wartości i prawo są naszymi wartościami i my także chcemy ich strzec.

Dlatego nas, ludzi lewicy, niepokoją, po pierwsze, przejmowanie wymiaru sprawiedliwości przez jedną partię, po drugie, próby ograniczania godności i praw kobiet, po trzecie, stosowanie odpowiedzialności zbiorowej, czego skrajnym przykładem jest odbieranie emerytur funkcjonariuszom i żołnierzom, po czwarte, negowanie historycznych zasług wielu organizacji i żołnierzy walczących z faszyzmem i w Polsce, i w Europie.

Pomiędzy Komisją a rządem narasta napięcie. Apelujemy do Komisji: zróbcie krok wstecz! Apelujemy do rządu: zróbcie dwa kroki wstecz! Za ten spór nie mogą płacić Polska i jej obywatele.

  Sophia in ’t Veld (ALDE). – Mr President, I note that Mr Legutko is afraid to answer any questions – he just made his statement and left, and that is symptomatic. In a democracy, you have debate: you have dialogue, questions and answers and an exchange of positions, and he just gives a monologue and leaves. That is called cowardice. What I did not hear in his totally irrational seven-minute rant was one single word of condemnation of the fascist march and the fascist slogans of last weekend. It was just a rant, and I have not heard where he stands. I would also like to hear about the rest of the ECR Group, because by not speaking out they are tacitly agreeing with the position of the PiS Government. Think about it: do you want to distance yourself from this, or do you want to side with a government that does not condemn fascists and that is restricting the freedom of other NGOs? Think very carefully about where you stand.

The government speakers represent – or claim to represent – the Polish people, as if there is only one opinion and one truth. Do you know what that is called? Absolutism. This is an authoritarian government that does not respect pluralism and does not respect the opinions of others. We know better, because we have seen the thousands who took to the streets to protest against the government – thousands of very courageous people, many courageous women – who spoke out against the government and for pluralism, for democracy, and for civil society.

So, Mr Legutko – who is not here – if you are asking for respect, then why do you not respect others? You have no respect for women’s rights, no respect for LGBTI people, no respect for people who do not share your religion, and no respect for people who do not share your opinion.

What I find very striking is how much the agenda of the PiS Government looks like the agenda of Mr Putin. They are always saying ‘we don’t like the Russians’, but their agenda is identical to that of Mr Putin.

(Applause)

Finally, I would like to say that this debate is not about Poland; it is about the rule of law. I welcome the words of the Council, but now we need some action. We need a real, broad mechanism that applies to all the Member States and that does not leave it to the Member States to judge themselves. We need a broad, independent mechanism, as has been proposed by the European Parliament.

(The speaker declined to take a blue-card question from Mr Złotowski under Rule 162(8))

  Malin Björk (GUE/NGL). – Herr talman! Situationen i Polen och i Ungern är oerhört allvarlig, och kommissionen pratar om ett systemic threat to the rule of law. Vi i vänstern delar den bedömningen, precis som många av kollegerna här, men vi ser också ett systemic threat against women’s rights, vilket lyftes av några kollegor. Detta samband mellan attacken på demokratin, attacken på kvinnors rättigheter och det alltmer fascistiska auktoritära styret är så uppenbart. Det är dock faktiskt inte alla kollegor här inne som ser det. Däremot såg de många polacker som gick ut på gatorna och demonstrerade i black protest detta samband, och det är till dem jag skulle vilja skicka vårt stöd.

Vi feminister här i Europaparlamentet vill skicka en tydlig signal av stöd till och solidaritet med er som kämpar både för demokrati, för rättsstaten, för kvinnors rättigheter, mot rasismen och mot fascismen i Polen. Ni har vårt stöd, och jag hoppas att ni får stöd av alla kolleger här och att de alla kommer att inse sambandet mellan kvinnors rättigheter, demokratin och rättsstaten.

(Talaren avböjde att besvara en fråga (”blått kort”) från David Coburn i enlighet med artikel 162.8 i arbetsordningen.)

  Terry Reintke (Verts/ALE). – Mr President, it really is a pity that Mr Legutko is not here anymore, because – I hate to break it to him – he is not Poland. He is representing one voice in the Polish debate. I actually asked my Polish friends what they would like to hear mentioned in this debate and, in no time, dozens of people answered by messages, emails and comments. Many points were brought up: amongst others, the government’s reaction – or non—reaction – to the fascist march last Saturday; LGBTI rights; minority rights; the question of free elections and free media; independent courts; the cutbacks to NGO funding; teachers’ rights; the question of Białowieża Forest; and also – over and over again – women’s rights and sexual and reproductive rights were mentioned by Polish citizens, and I wanted to bring this up in the debate.

But the story that took my breath away, I must say, was the story of Piotr – a middle-aged man from a small city in Poland who burnt himself in the middle of Warsaw in protest at this government. He wrote a manifesto, bringing up demands that he would like to see considered by the PiS government in Poland. One thing that he said really struck me. Despite the fact that he wants people to stand up against this government, he said, ‘remember, however, that the PiS electorate are our mothers, brothers, neighbours, colleagues and friends’. This is not about fighting a war; it is about creating a dialogue, and I think it is now on us and Mr Timmermans to create this dialogue and to stand up for the rule of law and for Polish citizens.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 162(8))

  David Coburn (EFDD), blue-card question. – Surely Polish values are those of its democratically elected parliament and government, not those of other European nations. I speak as a homosexual: I do not agree with many of the things that the Polish Government are doing. I am also very pro-feminist, so I do not agree with a lot of the other things that the Polish Government are doing. But surely it is the right of the Polish people to make their own decisions. Britain will never forget what Polish pilots did for us in World War II, and if Poland is being dictated to by the EU, perhaps you should consider joining Britain in Brexit – would you agree with me, Madam?

(Applause in some quarters)

  Terry Reintke (Verts/ALE), blue-card answer. – Mr Coburn, I do not know how many times this has to be repeated in this Parliament. It is not specific policies that we are discussing today, it is the breaching of the Polish Constitution, and that is the basis for how we are doing democracy all together. If the rule of law is not respected in countries then there cannot be a democratic debate. This is the problem, this is why we are standing up. We are not discussing policies here, we are discussing what the fundament is of how we discuss. If that is breached then there cannot be democracy and there cannot be a democratic debate, and that is the problem regarding the situation in Poland right now.

  Peter Lundgren (EFDD). – Herr talman! Så fort man inte delar åsikt med EU-ivrarna i detta hus ska man stämplas som extrem. Man har helt enkelt inte samma värde som ni andra här inne. Tyvärr är det ni som sitter nere på första raden som skulle behöva en intensivkurs i demokrati, och som tyvärr saknar lite uppfostran hemifrån. Ni sitter där och hånler och skrattar i er uppblåsta grandiosa självbild av er själva.

Polen har blivit ett av era favoritmobbingoffer. Att respektera utfallet av ett demokratiskt val i ett demokratiskt land – det finns inte i era uppblåsta egon. Då ska ni istället uppfostra folket till att följa er syn på saker och ting.

Tillsättningen av domare i författningsdomstolen ser ni som något förfärligt. Jag vill då säga att vi har samma system i Sverige. Domarna i HD kallas justitieråd, är sexton till antalet och utses av regeringen. När inleder ni kritiken mot Sverige? När kommer ni att hota Sverige med sanktioner? Ni borde alla anmäla er till en grundkurs i demokrati.

(Talaren godtog att besvara en fråga (”blått kort”) i enlighet med artikel 162.8 i arbetsordningen.)

  Gunnar Hökmark (PPE), fråga (“blått kort”). – Jag skulle bara vilja ställa en fråga till Lundgren. Ser du inga problem med utvecklingen i Polen, där regeringen hyllar en rasistisk och nationalistisk demonstration? Ser du inga problem med en regering som politiserar tillsättningen av domstolsväsendet? Det är nämligen det som skiljer sig, inte procedurerna i sig, de finns i olika länder. Ser du inga problem i utvecklingen av demokrati och rättsstat i Polen?

  Peter Lundgren (EFDD), svar (“blått kort”). – Givetvis är det så att det finns problem – det finns det i alla länder. Vi har samma problem i Sverige, där vi utser högsta domarna och kallar dem för justitieråd. Vi har problem i Sverige – liksom Polen har problem i sitt land. Jag vägrar dock att acceptera att Bryssel och Strasbourg ska bli en övergripande myndighet som ska läxa upp länderna för att de inte delar den bild som ni har här inne. Det måste ändå finnas ett nationellt självstyre. Jag kommer aldrig att backa på den punkten. Jag kommer aldrig att sälja ut mitt land till EU-eliten!

  President. – Colleagues, we are 15 minutes behind schedule so I want to remind you of this. If you agree, we could stop the blue cards, because some of them are not answered, others are rhetorical, so I think it would help if we stopped the blue cards. If you are in agreement with me in this respect, we will go that way.

  Auke Zijlstra (ENF). – Polen heeft op democratische wijze een aantal wetswijzigingen geïntroduceerd en mijnheer Timmermans, vicevoorzitter van de Europese Commissie, veroordeelt die wetswijzigingen en veroordeelt daarmee indirect dus ook de Poolse democratie. Ondertussen gooit Spanje een gekozen deelregering in de gevangenis. Mijnheer Timmermans steunt Spanje en steunt daarmee dus de Spaanse versie van een democratie. Mijnheer Timmermans zegt net dat het Europees Netwerk van Raden voor de rechtspraak de onafhankelijkheid van rechters het allerbelangrijkste vindt. Maar wat mijnheer Timmermans verzwijgt, is dat diezelfde organisatie ook zegt dat rechters in Spanje veel minder onafhankelijk zijn dan rechters in Polen. In Spanje worden rechters met regelmaat specifiek uitgezocht en onder druk gezet zodat de gewenste uitspraak volgt. Waarom vindt mijnheer Timmermans dat dan geen schending van Europese waarden?

Voorzitter, Polen is een functionerende democratie. Als de kiezers het toch weer anders willen, dan kunnen ze de volgende keer anders kiezen. Dat lijkt me toch een stuk beter dan dat mijnheer Timmermans hier iedereen de wet voorschrijft.

  Jacek Saryusz-Wolski (NI). – Panie Przewodniczący! Wobec realnych problemów korupcji i naruszeń rządów prawa na Malcie Pan, Panie Komisarzu Timmermans, milczy i nie uruchamia procedury. Czy dlatego, że to rząd pańskiej rodziny politycznej socjalistów? Nie miał Pan takich zahamowań, żeby wytoczyć działa kłamliwych oskarżeń wobec Polski, przepisując słowo w słowo, copy paste, fałszywe zarzuty polskiej totalnej opozycji broniącej patologii minionych rządów i pozostałości po komunizmie. Nazywam to paradoksem Timmermansa: po pierwsze, milczeć w sprawie korupcji w łonie własnej socjalistycznej rodziny, po drugie, atakować tych, którzy mając demokratyczny mandat, naprawdę korupcję zwalczają, reformując chory, obarczony patologiami sądowy system w Polsce, niezreformowany od czasów komunizmu, niezlustrowany, obciążany powiązaniami z ośmiornicą warszawską, po trzecie, stawać po stronie tych, którzy chcą chronić i konserwować patologię polskiego systemu sądowego. To zaiste odwrócona hierarchia wartości. To głębokie niezrozumienie, że w Polsce dokonuje się sanacja chorego państwa i wymiaru sprawiedliwości. To dokończenie nieskończonej rewolucji Solidarności spóźnione o dwadzieścia pięć lat, a nie naruszenie zasad demokracji i rządów prawa. (Oklaski)

  Frank Engel (PPE). – Mr President, I will hand the floor to Mr Elmar Brok if he prefers, but otherwise I will relay it – I find it exceptionally funny, Mr Saryusz-Wolski, that somebody should use the language that you have just used after having spent virtually your the whole political life serving the very system that you now condemn. It is a little strange, but oh well.

What I wanted to say is that Mr Timmermans really encapsulated it all when he started, when he said: ‘I hope I can have a dialogue with the Polish authorities’. But we are not having a dialogue with the Polish authorities; we are not having a dialogue with the Polish Government either. It is again a bit like yesterday – poor Mr Matti Maasikas who has to stand up for something which I am sure he would rather not have to stand up for. The Polish Government is just as absent as their loudspeaker in this House, who gave out a seven-minute statement about essentially not much and then left with most of his colleagues and spent the rest of the morning with the Polish press – his friends, I suppose – outside of the plenary hall. This is the way in which this Polish authority, this Polish Government, this Polish majority, acts. Sophia in ‘t Veld was totally right when she explained that. It is apodictic; it is absolute; we are all wrong; we have no idea what is happening there; we get it all wrong and they are all right.

The problem in Poland is that they are trying to change the state and to model it so that generations to come will have no chance to change it back for the better. That is the thing that we have to be concerned about, because there are millions and millions of Poles – probably half of them, more than half of them – that would still make up a pretty big Member State who want a future in Europe; who want a democratic future; who want a future in a free society; who want a future in a society where they are allowed to think, to speak, to demonstrate and to be what you are – not what God supposedly wants you to be.

Those Poles we are standing up for, because they have chosen to be part of the European society, and that is why we care. They are not only sovereign Poles; they are also sovereign Europeans, and they want back their sovereignty over thought, over speech and over behaviour.

  Josef Weidenholzer (S&D). – Herr Präsident! Schade, dass Herr Legutko nicht mehr hier ist. Ich hätte ihm gesagt, dass Europa kein Supermarkt ist, wo man sich die Waren einfach aussuchen kann.

Europa ist ein gemeinsames Haus, in das wir freiwillig eingezogen sind und wo für alle dieselben Regeln gelten. Das sind die Kopenhagen-Kriterien, ganz vorne Rechtsstaatlichkeit und Demokratie und dazu gehört auch die Unabhängigkeit der Gerichte, insbesondere des Verfassungsgerichts. Seit zwei Jahren gibt es diesbezüglich Probleme in unterschiedlichen Ausprägungen mit wechselseitigen Schuldzuweisungen.

Aber so kann es nicht weitergehen. Es geht darum, dass diese permanente Verfassungskrise gelöst wird. Alle unabhängigen Beobachter sind sich darin einig, wie etwa die Venedig-Kommission. Der europäischen Institutionen haben das Recht und die Verpflichtung, die polnische Regierung darauf hinzuweisen. Aus innenpolitischen Gründen versteift sich diese Regierung darauf, tun und lassen zu können, was sie will. Das steht im Widerspruch zu den Verträgen, und es ist positiv, dass die Kommission ihre Rolle als Hüterin der Verträge so ernst nimmt.

Wiederholte Aufforderungen zum Dialog wurden in den Wind geschlagen. Wir haben als gewählte Vertreterinnen und Vertreter der europäischen Bevölkerung die Verpflichtung, die Kommission dabei zu unterstützen und, wenn erforderlich, auch unmissverständliche Maßnahmen zu verlangen wie jetzt im konkreten Fall die Einleitung des Artikel-7-Verfahrens nach vorheriger Überprüfung der Sachlage im zuständigen Ausschuss. Wir tun das, weil wir Polen lieben.

  Rolandas Paksas (EFDD). – Teisės viršenybės ir pagarbos demokratijai terminai įdomiai šiandien čia, Parlamente, skamba po Ispanijos siekių uždrausti referendumą Katalonijoj. Išraiškingai skamba ir Europos Sąjungos institucijų tyla dėl teisinio Barselonos politikų persekiojimo. Dar išraiškingiau šiandien skamba kaltinimai Lenkijos Respublikai, neva už demokratijos pažeidimus, už savo teismų sistemos pertvarką, už savo aiškią ir kategorišką poziciją pabėgėlių klausimų, už kitus savarankiškumą įtvirtinančius sprendimus. Principuose, kuriais remiasi Europos Komisija, pasakyta, kad visais atvejais paisoma vienodo požiūrio į valstybes nares. Jeigu Europos Sąjungos vadovai nuolat kartoja, kad Katalonijos klausimas yra Ispanijos vidaus reikalas, tai kodėl dabar nirštama dėl Lenkijos vyriausybės ar Parlamento sprendimų? Sakykime, kad tai jų vidaus reikalas ir nesikiškime. Pastangos pažaboti nacionalinę teisę, pažaboti nacionalinius Bendrijos valstybinių institucijų sprendimus yra ne kas kita, kaip valstybių savarankiškumo naikinimas.

  Jean-Luc Schaffhauser (ENF). – Monsieur le Président, de quels crimes est accusée la Pologne dans son légitime gouvernement? Du crime de vérité: la Pologne refuse de se soumettre aux médias et à leur propagande mensongère organisée par l’oligarchie mondialiste et européiste. Du crime de justice: la Pologne refuse l’immigration massive imposée par l’Allemagne pour sa croissance économique, alors que les Polonais, eux, doivent s’expatrier pour trouver du travail. Du crime de souveraineté: la Pologne se refuse de laisser à des juges le pouvoir souverain du peuple, car la justice est faite au nom du peuple.

En somme, vous reprochez à la Pologne d’être la Pologne, de résister comme elle sait le faire à l’oppression du nouvel ordre européen, désordre pour nos peuples et nos nations. Vous lui reprochez de préserver son identité en s’opposant à votre religion mondialiste, destructrice du droit, de la justice, individualiste, relativiste, nihiliste, religion opposée au droit de Dieu et donc aux droits de l’homme.

La Pologne restera la Pologne. Elle a su résister à la barbarie nazie et au communisme, elle résistera au totalitarisme européen. Vive la Pologne!

  Ελευθέριος Συναδινός (NI). – Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση στηρίζεται σε ευκαιριακές, αποσπασματικές, ανήθικες και εκτός πλαισίου αιτιάσεις. Επιχειρείται, από την πλευρά της Ένωσης, η παρέμβαση στα εσωτερικά μιας χώρας, με πρόσχημα τις κυβερνητικές απειλές εναντίον του κράτους δικαίου. Οι αρμοδιότητες που επιδιώκει η Επιτροπή να ασκήσει ανήκουν πρωτίστως στο Συμβούλιο και στα κράτη μέλη.

Αντί να επιβάλει μέσω επιλεκτικής ανάγνωσης των Συνθηκών την τιμωρία της Πολωνίας, την καλώ να στηρίξει τις κυβερνητικές αρχές να αποβάλουν τα όποια κομμουνιστικά βαρίδια του παρελθόντος και να τις αφήσει ανεπηρέαστες στην άσκηση των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων. Η Ένωση διακήρυττε την εμπιστοσύνη και την ελπίδα μεταξύ ίσων, αλλά έχει καταλήξει να αυθαιρετεί με γνώμονα το συμφέρον συγκεκριμένων χωρών εις βάρος των υπόλοιπων.

Αυτό αποδεικνύεται και από την εγκαθίδρυση ενός μόνιμου πλέον μηχανισμού απόλυτου οικονομικού ελέγχου και επικυριαρχίας στη χώρα μου, την Ελλάδα, με τις ευλογίες της αριστερής κυβέρνησης. Η κυβέρνηση ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου έθνους πρέπει να είναι υπόλογη μόνο στους πολίτες της και, όσο τους υπηρετεί, οφείλει να μην αποδέχεται οποιαδήποτε εξωτερική παρέμβαση.

  Anna Maria Corazza Bildt (PPE). – Mr President, today I express all my support for, and friendship towards, the people of Poland – this great nation and strategic neighbour to us across the Baltic.

Poland was a respected partner in the EU but now its political clout is being tarnished. The new Government is busy justifying its unjustifiable breaching of the rule of law. The strength of our European family is the rule of law. It is about shared values and democracy, an independent judiciary, freedom of assembly and freedom to demonstrate, and women’s rights. Poland, like all of us, embraced those values, and the family cannot be fully functioning if one of the Member States breaches the trust between us.

With our resolution, we are reaching out to Poland. We call on the Government to listen to the voice of its own people and to the independent European institutions, to engage in constructive dialogue, to reconsider its action, and to address the legitimate concerns raised by the European Commission and the Venice Commission. These concerns are based on hard legal facts, not politics. It is not Europe against Poland – it is Europe with Poland. We want to cooperate with the Government, and it is in their hands to avoid further action by the Commission. Turning their backs on this opportunity is leading Poland, together with populists and Eurosceptics, nowhere other than marginalisation, and it is creating tension.

We want Poland back as a key player in our European family, with the prominent role that the people of Poland deserve, a credible and active partner when it comes to resolving the challenges facing Europe. We need Poland in order to shape a better future for our children together.

(Applause)

  Birgit Sippel (S&D). – Herr Präsident! Es gibt die Redewendung „Aller guten Dinge sind drei“, und tatsächlich gibt es jetzt eine dritte Entschließung zu Polen. Ist also alles gut? Ganz im Gegenteil! Denn bis heute verweigert die polnische Regierung jeden direkten Dialog mit der Kommission, und insbesondere mit der Justizreform beschneidet sie die Unabhängigkeit der Justiz, einen Grundpfeiler für Demokratie und Rechtsstaatlichkeit. Hinzu kommen Beschränkungen der Zivilgesellschaft, des Versammlungsrechts, der Frauenrechte.

In aller Deutlichkeit: Die Polen sind immer wieder für demokratische Werte eingetreten – Solidarność, „my body, my rights“ und viele weitere Proteste –, und wir werden nicht hinnehmen, dass den Menschen in Polen Demokratie und Rechtsstaatlichkeit jetzt von der eigenen Regierung genommen werden. Deshalb legen wir weiter den Finger in die Wunde. Wir stehen an der Seite der polnischen Bürger!

  Gerolf Annemans (ENF). – Hoge omes van de Europese Unie, bent u niet beschaamd dat u het Poolse volk hier op het matje roept? Dat trotse Europese volk heeft ons de weg naar de uitgang van het communisme getoond op een ogenblik dat u, mijnheer Timmermans, als goede socialist waarschijnlijk nog vond dat het imperium van de Sovjet-Unie en haar satellieten gerespecteerd moest worden. Dat trotse Poolse volk leert ons ook nu weer hoe je niet aan het handje van de Europese Unie moet lopen. Op hetzelfde ogenblik gaat het Spaanse koninkrijk op een brutale en middeleeuwse manier om met het Catalaanse volk, met methodes die doen denken aan de manier waarop de Spaanse Inquisitie in de 16e eeuw de Nederlanden, inclusief mijn Vlaanderenland, tegen hun wil onder Spaanse heerschappij wou houden. Bent u niet beschaamd, dames en heren? Ik ben een aanhanger van Willem van Oranje. In vredesnaam, hou op met die hypocrisie, schaam u en donder op.

  President. – Two things: the Spanish Government is respecting its Constitution...

(Interjection from Mr Annemans: ‘You are not in the debate, Mr President.’)

... and secondly, I would ask you to use normal terms. Do not offend the speakers before you. That is what I wanted to say to you.

  Tanja Fajon (S&D). – Mr President, this is a very heated debate, and it is sad and very disappointing to hear that some of our colleagues simply do not want to notice all the systematic problems that are destroying democracy in Poland. Mr Legutko left the debate – so much for dialogue. That is exactly what we are criticising: the lack of an open dialogue.

We are interested in the situation in Poland, we are worried – that is why we are holding a debate today. I have many friends in Poland and I stand here today for them. We are calling on the Polish Government to respect democracy and constitutional rights, to ensure the freedom of the media and to defend the independent judiciary. We will call for Article 7 of the EU Treaty to be triggered.

We will continue on our course for an open dialogue with the Polish Government. The EU is not à la carte, the government cannot just pick and choose. We are debating the rule of law and not rule by law. I sincerely hope that today we can send a strong message to our Polish friends and citizens: we want you in the EU, Poland has always been part of Europe and always will be.

Procedura „catch the eye”

  Danuta Jazłowiecka (PPE). – Panie Przewodniczący! Chciałabym zaapelować z tego miejsca, z Parlamentu Europejskiego, do rządu Prawa i Sprawiedliwości: jesteście rządem, który w nadmiarze wypełnia obietnice wyborcze. W kampanii używaliście haseł „Polska w ruinie”. Polacy w 2015 roku, w okresie wyborów, dumni ze wspaniałego rozwoju kraju, nie rozumieli tych haseł. Dzisiaj wszystko jest jasne.

Droga, którą idzie rząd – zawłaszczanie prawa przez polityków, odbieranie wolności Polakom, odbieranie praw kobietom polskim, odbieranie powszechnych sądów obywatelom, niszczenie szkół, lekceważenie młodych lekarzy, wpuszczanie w najważniejszym dla Polaków dniu – Święcie Niepodległości – skrajnych nacjonalistów z różnych krajów z radykalnymi hasłami, nazywanie tej skrajnie nacjonalistycznej manifestacji przez członków rządu „pięknym widokiem, radosnym świętem” – to droga spełniająca obietnice doprowadzenia Polski do ruiny.

Nawet te niecałe 19 % uprawnionych w Polsce wyborców, głosując na PiS, nie głosowało za taką Polską. Nie gotujcie nam tej drogi dzisiaj! Nie lękajcie się zrezygnować z tej drogi. Mamy mądre społeczeństwo, w którym można odpowiedzialnie prowadzić mądrą politykę. Najwyższy czas to zrobić.

  Juan Fernando López Aguilar (S&D). – Señor presidente; comisario Timmermans, cada vez que en este Parlamento Europeo discutimos sobre el Estado de Derecho en Polonia, se pone de manifiesto que este Parlamento Europeo no tiene ningún problema ni con Polonia, país muy querido, ni con los polacos.

Tiene un problema cuando la extrema derecha, fascista, supremacista blanca y cargada de discursos de odio y de discriminación, se manifiesta en Varsovia —lo haga en Varsovia o lo haga en cualquier parte de Europa—. Y tiene un problema cuando se atenta contra la independencia del poder judicial. Porque, si en España, quien rompe la ley, quien quiebra el Estado de Derecho responde penalmente es porque hay un poder judicial independiente, y lo que está sucediendo en Polonia es exactamente lo contrario, que se está atentando contra la independencia del poder judicial.

Y atenta contra los valores europeos y la integración europea quien no comprende que este Parlamento Europeo, cuando habla de Polonia, representa a los polacos. Cada uno de los parlamentarios europeos representamos a 500 millones de europeos. Y este Parlamento Europeo no es extraterrestre en Polonia: representa a esos millones de polacos que tienen derecho a confiar en sus instituciones, en el Estado de Derecho y en la prevalencia de la ley y de la Constitución, también protegiendo a los polacos en nombre del Derecho europeo.

  Ruža Tomašić (ECR). – Gospodine predsjedniče, od pobjede predsjednika Dude i stranke Pravo i pravda na izborima u Poljskoj u europskim se institucijama pokušava stvoriti dojam da je ta država otišla u krivom smjeru, krši temeljna ljudska prava svojih stanovnika i samo što ne postane diktatura.

Realnost je naravno drugačija. Sva istraživanja pokazuju kako su Poljaci praktički jednako entuzijastični prema članstvu u Europskoj uniji kao i svih ovih godina, a stranka Pravo i pravda uživa podršku 45 – 50 % birača.

Iz toga proizlazi da je problem nešto sasvim drugo od onoga što nam se servira. Proeuropski poljski narod ima drukčiju viziju Unije od europskog establishmenta, a aktualna vlada uživa veliku podršku Poljaka jer tu viziju nastoji provesti u djelo.

Nastavimo li Poljacima docirati iz Bruxellesa, neka se nitko sutra ne čudi ako Poljska postane nova Ujedinjena Kraljevina. Volju građana možete zanemarivati, a njihove ideje ili strahove odbacivati, samo toliko dugo dok vam oni to dozvole.

  Diane James (NI). – Mr President, a key component of European Union membership is supposedly shared sovereignty. At no point, to my knowledge, have Member State citizens been told that the European Union is now supreme, that Member State governments are subservient and that European Union dictatorship is now in place.

This morning a veiled and bullying threat to invoke Article 7, to punish Poland, was made. I would welcome this as full and final proof that European Union membership renders democratic national general elections and associated pledges, promises and outcomes by the winning party, absolutely meaningless. I will voice one warning: be careful what you wish for when you invoke Article 7.

(Încheierea procedurii „catch the eye”)

  Frans Timmermans, Vice-voorzitter van de Commissie. – Sta mij toe eerst een woordje in mijn moedertaal te zeggen, en wel rechtstreeks tegen mijnheer Annemans. Dat hij mij persoonlijk aanvalt, vind ik geen enkel probleem. Dat ben ik gewend, dat raakt mij niet. Maar dat hij de beweging waaruit ik voortkom aanvalt en de sociaaldemocratie beschuldigt van collaboratie met totalitaire regimes, kan ik niet laten voorbijgaan. Sociaaldemocraten waren de eerste slachtoffers van de bolsjewieken. Sociaaldemocraten waren de eerste slachtoffers van de fascisten. Sociaaldemocraten waren de eerste slachtoffers van de nazi's. Ze hebben zich altijd verzet tegen totalitaire regimes. Ik laat dat dus niet passeren. Zeker niet uit de mond van iemand die misschien eens in de geschiedenis van zijn eigen beweging kan duiken voordat hij de geschiedenis van andere politieke bewegingen durft aan te kaarten.

Mr President, we are talking today about the rule of law in Poland. If you want to play football you abide by the rules of the game and you accept the fact that there is a referee that makes sure that those playing the game abide by the rules. If you join the European Union, you do this as a sovereign decision. You sign and ratify a treaty. Once you have signed and ratified a treaty, the rules of that treaty apply to you. Then if you simply say ‘I am a sovereign nation, I don’t care about the rules’, it is like saying: ‘I want to play football but I will determine for myself which rules I will apply and which rules I will not apply’. Then you cannot play football!

The European Union cannot function if Member States start saying ‘We pick and choose which rules we have adhered to, are applicable to us, yes or no’. I think this should be the starting point of our debate. Concretely, in Article 2 of the Treaty, all Member States have said very clearly that they will respect the rule of law. One of the fundamental elements of the rule of law is that you accept and maintain a separation of powers. An independent judiciary is essential in the rule of law. You cannot pick and choose and use the argument that you have the majority to simply ignore the law. You can use that majority to change the law. You can use a majority to change the Constitution if you have one, but you cannot simply say ‘I ignore it because I have a majority’. You cannot use democracy against the rule of law and this is the argument that is often used in this debate.

Just imagine, I would say to those of the European Conservatives and Reformists Group (ECR) who still remained in the room, just imagine the shoe were on the other foot, and in this Parliament a majority would say, ‘Hey, we have the majority, we don’t care about the Rules of Procedure of Parliament, we have the majority, we dictate what happens!’ In what position would you then be? The rights you now claim for yourself as a majority might not be granted to you once you no longer are a majority. This is a fundamental problem for Europe because, as some of you have said, once you have destroyed the independence of the judiciary, even if you lose an election, the new powers that be will have no other option but to try and revert it and then it becomes a perpetual machine of not respecting the rule of law. This will never stay limited to one Member State. If it happens in one Member State it affects the Union as a whole, and this should never be disregarded.

Had Mr Legutko still been here I would have said to him: you took seven minutes to say nothing, not one word, about the points I made about the independence of the judiciary. And I would also have said to him, after his vile attack on Mr Lewandowski, I would suggest to Mr Lewandowski to wear this as a badge of honour. Why? Because in the last two years, I have learned that if you have no arguments, if you have nothing to say, if you don’t know how to react, you start with personal attacks. This is also my experience in the last two years. So every personal attack on me is proof that they have no arguments, that they don’t know what to say and that they don’t have a point at all.

Finally, you know the old joke about the ‘ghost rider’ [driving the wrong way on the motorway]. Somebody is sitting in his car listening to the radio, and on the radio the announcer says ‘Be careful, on the A2 there is a ghost rider driving the other way’ and the person sitting in the car says: ‘One? I see hundreds!’

This is how I would react to Mr Legutko. It is not the European Commission only. It is not the European Parliament only. It is organisations of European judges, it is the Venice Commission, it is the United Nations. Are all these people wrong? Are all these people wrong? Is the only one who is right the PiS government in this? They will say yes! But if you want a real dialogue, at least have the courtesy to go into the points that are made.

And a final remark about what Guy Verhofstadt and others said about last Sunday. There is a very thin line between proud patriotism and terrible nationalism. It is a very thin line. I admire proud patriotism but I also believe that all those who believe in proud patriotism have a responsibility not to let that slide into terrible nationalism, because if we fall into the trap of nationalism we bring back to life the most terrible parts of European history, and some of this was seen on the streets of Warsaw last Sunday. I do applaud the fact that President Duda clearly said that he distances himself from the expressions of extremism, of anti-Semitism, and other expressions.

(Applause)

  Matti Maasikas, President-in-Office of the Council. – Mr President, let me assure you once again that the Estonian Presidency, and the Council as a whole, attach great importance to upholding the rule of law and fundamental values within the EU. This debate of today has once again reminded us that the EU is better at solving problems between its Members than within the Members. That is what the EU was created for.

It is also worth recalling that the effectiveness of the EU rests on the delicate balance between respecting the sovereignty of its nation states and pooling the sovereignty to make those states stronger together. Nevertheless, it is clear that all Members have to comply with fundamental freedoms, democratic standards and the rule of law. I am not in a position to state more at this stage. I speak as the Presidency of the Council and therefore in the name of all its Members. The Council will, however, continue to follow this issue very closely.

Now a more personal remark: I have heard some comparisons between Moscow and Brussels during this debate. Having lived myself – having had to live myself – in the Soviet Union, I find these comparisons utterly inappropriate.

(Applause)

Those who make these comparisons do not know either Brussels or Moscow, or do not want to know, or do not want to remember.

(Applause)

PRESIDENZA DELL'ON. DAVID-MARIA SASSOLI
Vicepresidente

  Presidente. – Comunico di aver ricevuto due proposte di risoluzione, conformemente all'articolo 123, paragrafo 2, del regolamento.

La discussione è chiusa.

La votazione si svolgerà mercoledì 15 novembre 2017.

Dichiarazioni scritte (articolo 162)

  Anna Elżbieta Fotyga (ECR), na piśmie. – Nie było mnie na sali obrad podczas kolejnej debaty o moim kraju. Nie chciałam uczestniczyć w pozbawionym merytorycznych podstaw spektaklu nienawiści. Wypowiedź G.Verhofstadta tylko potwierdziła słuszność tej decyzji. W tym czasie postanowiłam złożyć kwiaty w KL Natzweiler, niemieckim obozie koncentracyjnym założonym w pobliżu Strasburga na terenie okupowanej Francji. Przez obóz oraz rozrzucone w okolicy podobozy przeszło ponad 50 tys. więźniów, ponad 22 tys. zginęło. Wśród więźniów wywodzących się z 30 narodów największą grupę stanowili Polacy, w tym pochodzenia żydowskiego (13 606 więźniów). Muzeum już po wojnie zostało spalone przez neonazistów. Chociaż podczas II wojny światowej we Francji funkcjonował kolaboracyjny rząd w Vichy, nikt nie próbuje Francuzom przypisywać udziału w Holokauście, jak to z łatwością czyni się wobec Polski. Takie „przypadkowe” pomyłki we współczesnym świecie po prostu się nie zdarzają. Składam hołd ofiarom obozu koncentracyjnego KL Natzweiler, który stanowił jedno z tysięcy ogniw w zaplanowanym i konsekwentnie realizowanym przez hitlerowskie Niemcy przemyśle zagłady. Informacje o przeprowadzanych tutaj eksperymentach medycznych muszą wstrząsnąć każdym wrażliwym człowiekiem. Polacy byli ofiarami hitlerowskich Niemiec, walczyli z niemiecką i sowiecką okupacją. Nigdy nie utworzyli kolaboracyjnego rządu. Polskie państwo podziemne skazywało na śmierć każdego, kto wydawał Żyda Niemcom. Aluzyjne wiązanie zagłady w Auschwitz z Polską w wypowiedzi Verhovstadta uważam za nikczemne.

  Adam Gierek (S&D), na piśmie. – Funkcjonowanie praworządności w Polsce nie sprowadza się wyłącznie do kwestii mechanizmów funkcjonowania prawa w ostatnich 2 latach, do czego odnosi się KE; jest to wewnętrzna problematyka instytucji prawnych i dopiero praktyka może wykazać, czy nastąpiło łamanie praw konwencyjnych i co należy w tych mechanizmach naprawić. Zachodzi istotne pytanie: czy w poprzednich rozwiązaniach prawnych nie miało miejsca łamanie europejskiej konwencji praw człowieka? Odpowiadam: tak – miało. A oto przykłady: 1) polskie prawo nie gwarantuje minimalnego standardu ochrony jednostkom eksmitowanym z zajmowanych przez nie nieruchomości. Sprzedawanie lokali wraz z lokatorami w Polsce prowadzi do realnego łamania podstawowych praw człowieka; 2) polskie prawo toleruje pozbawianie obywateli RP praw nabytych dotyczących uprawnień emerytalnych, co ostatnio dotyczy funkcjonariuszy służb mundurowych, głównie tych, którzy zakończyli służbę w PRL. Dotyczy to również tych ludzi na rentach inwalidzkich. Stosuje się wobec nich zasadę odpowiedzialności zbiorowej za tzw. „komunę”, a więc za to, że żyli w tych czasach i uczciwie służyli ówczesnemu państwu; 3) od lat polski kodeks karny wykonawczy w sprawie więźniów nie gwarantuje im humanitarnych powierzchni odbywania kary nie mniejszej niż 4 m2, gdyż często wynosi ona 2 m2. Poprę rezolucję, pod warunkiem, że zawarta w niej groźba nałożenia na Polskę sankcji ekonomicznych zostanie przez PE odrzucona.

  Ana Gomes (S&D), in writing. – It is because we love and admire Poland and the Polish people that we must react to the ongoing attack by the Kaczyński/Szydło Government of Poland against the independence of the judiciary, including the Supreme Court. Because not respecting the independence of the judiciary amounts to abuse of power and violation of the rule of the law, and we are already seeing many other grave implications: in the muzzling of the media, in the intimidation of political opponents, in the obscurantist gender discrimination against Polish women, etc. To the point that Piotr, a Polish Jan Palach, recently felt he had to replicate in Warsaw the desperate self-immolation of Prague, 1969, under totalitarian occupation. Ominously, alarmingly, 60 000 Nazis marched in Warsaw last weekend and the Minister of the Interior of the Kaczyński/Szydło Government lauded them and echoed their racist, white supremacist slogans. I urge Vice—President Timmermans and the Commission: Do not delay triggering action under Article 7 of the Treaty on European Union against this Polish Government. Before these Nazi fascists further disgrace Poland! And the European Union!

  Beata Gosiewska (ECR), na piśmie. – Parlament Europejski chce zastosować wobec Polski dyscyplinujący artykuł 7 Traktatu o Unii Europejskiej. Wytykanie przez Fransa Timmermansa łamania praworządności w Polsce spotyka się z moim ostrym sprzeciwem. To antypolska, europejska kampania mająca na celu zdestabilizowanie i nękanie rządu Prawa i Sprawiedliwości, który nie wpisuje się w nurt lewicowo-liberalny. Z tego właśnie powodu jesteśmy prześladowani. Jest to pewna forma dyktatury europejskiej. Sytuacja, w której Komisja Europejska gotowa jest oczekiwać od rządu suwerennego państwa lekceważenia woli wyborców i podporządkowania się jej oczekiwaniom, prowadzi do wypaczania zasad demokracji. Tu nie chodzi tak naprawdę o Polskę i stan polskiej demokracji, a jedynie o wsparcie polskiej opozycji, która w skandaliczny sposób szkaluje wizerunek Polski i Polaków. Nie mogę się z tym zgodzić i definitywnie będę głosować przeciwko tej rezolucji.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), in writing. – In his opening remarks in this debate on the situation in Poland, Commission Vice-President Timmermans said that ‘an issue pertaining to the rule of law never affects only the country concerned: it affects the whole construction of the European Union.’ The debate has also referred to the requirement that independence of justice systems and courts must be maintained. Frequently, in our debates, we demand that the fundamental rights of people be respected by governments. Why is it that the Commission and the Council have not expressed similar concerns over the situation in Catalonia? It is outrageous that the government of a Member State can inflict violence upon peaceful citizens on their way to cast a vote. It is unacceptable that the Spanish Government can sack the legitimately elected government of Catalonia, and utterly incredible that elected Catalan ministers are sent to prison for exercising the democratic mandate given to them by voters in Catalonia. Surely this is a situation which demands a response from the leadership of the EU, at the very least offering to facilitate dialogue and a return to democratic order, and seeking guarantees that voters in Catalonia will be allowed to democratically determine their own constitutional future.

  Benedek Jávor (Verts/ALE), írásban. – Egyre növekszik azon országok száma, amelyek kapcsán vitát kell folytatunk a jogállamiságról. Nagyjából hasonlóak azok a tünetek, amelyek felmerülnek: a kormányzatok folyamatosan megsértik a hatalmi ágak szétválasztásának elvét, módszeresen bontják le a hatalom korlátait, a fékeket és ellensúlyokat. Az információs társadalomban hatalom egyik legfontosabb és megkerülhetetlen ellensúlyát a sajtószabadságot és a médiapluralizmust veszélyeztetik. A sajtó szabadsága egyre több EU tagországban is veszélyeztetett: Máltán megölik az ország legelismertebb oknyomozó újságíróját, mert túl közel került olyan kínos ügyekhez, mint például az azeri megvesztegetési botrány.

Magyarországon és Lengyelországban kormányzatilag monopolizálják a médiapiacot, szimpla propaganda-eszközzé degradálva a sajtó meghatározó részét. Az orosz propaganda és hamis hírek széltében-hosszában terjednek Európában, választásokat, népszavazásokat befolyásolva. Az Európai Bizottság eközben széttárja a kezét, hogy bocsánat, ez tagállami hatáskör. De szabad sajtó nélkül nem lesznek demokratikus tagállamok, azok nélkül pedig nem lesz sem demokratikus, sem másmilyen Európai Unió. Nem lehet megúszni, hogy az EU aktívan kivegye a részét a független média és a tényfeltárás megóvásából és támogatásából.

A Bizottságnak igenis feladatává kell tenni részben az újságírók jogainak megvédését, meg kell védenie a médiapluralizmust: jogi eszközökkel, pénzügyi forrásokkal egyaránt. A 2020-as hosszútávú költségvetésben meg kell találni a módját a médiapluralizmus hosszútávú és széleskörű támogatásának, de addig is a rendelkezésre álló keretek között sürgős intézkedésekre van szükség.

  Νότης Μαριάς (ECR), γραπτώς. – Η Συνθήκη της ΕΕ δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται από την Επιτροπή και από διάφορες πολιτικές δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως μέσο για την παρέμβαση στα εσωτερικά ενός κράτους μέλους, ιδίως μάλιστα όταν οι λαοί, στη βάση της αρχής της λαϊκής κυριαρχίας, έχουν κάνει τις δικές τους επιλογές αναδεικνύοντας κυβερνητικές πλειοψηφίες οι οποίες πρέπει να εφαρμόζουν το πρόγραμμά τους. Ταυτόχρονα, η ΕΕ οφείλει να σέβεται τη συνταγματική δομή και τις παραδόσεις των κρατών μελών. Επιπλέον όμως, πρέπει να σημειωθεί ότι και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών οφείλουν να σέβονται τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, καθώς επίσης και το κοινοτικό κεκτημένο.

  Péter Niedermüller (S&D), írásban. – A jogállamiság az Európai Unió legfontosabb alapelve. Ha veszélybe kerül a jogállamiság, akkor veszélybe kerül a demokrácia, veszélybe kerülnek az emberi jogok is. A jogállamiság biztosítja az igazságszolgáltatás függetlenségét, a média, a véleménynyilvánítás szabadságát. Ma mindez veszélyben van Lengyelországban, és Magyarországon is.

Nem kerülhetjük meg a kérdést, hogy ebben a helyzetben mit kell tennie az Európai Parlamentnek, az Európai Uniónak. Mindenekelőtt tárgyalni kell, s meg kell próbálni rábírni az illetékes kormányokat, hogy térjenek vissza Európába. Ha azonban ez nem vezet eredményre, akkor nem riadhatunk vissza határozottabb, keményebb intézkedésektől sem. Hogy mi vár Európára, ha nem leszünk következetesek, azt jól mutatják a múlt heti, varsói események. Ahol 60.000 újnáci vonult fel üvöltözve, „fehér Európát”, „tiszta vért” követelve. Az európai történelem legsötétebb hagyományai éledtek fel, s keltettek félelmet sok millió európai polgárban. Szégyellem magam, hogy ezen az eseményen magyar politikusok is részt vettek. És ezt a gyalázatos eseményt a lengyel kormány „hazafias aktusnak” nevezte. De pontosan ezen az úton válik elfogadottá a bezárkózó, kirekesztő újnáci politika. Nekünk, az Európai Parlamentben alapvető politikai és morális kötelességünk, hogy a leghatározottabban elítéljük az ilyen eseményeket, és a leghatározottabban szembe szálljunk azokkal a kormányokkal, amelyek az ilyen történéseket is felhasználva fordulnak szembe Európával.

  Christine Revault d'Allonnes Bonnefoy (S&D), par écrit. – Depuis son arrivée au pouvoir, le parti conservateur s’attelle à démanteler tous les contre-pouvoirs nécessaires à la démocratie. Les pouvoirs du gouvernement ont été considérablement élargis avec la réforme du système judiciaire qui octroie à l’exécutif un pouvoir discrétionnaire sur les juges et le tribunal constitutionnel. Le gouvernement s’attaque aussi aux libertés individuelles, à la liberté des médias et à la société civile trop critique. Le ministère de la justice a notamment refusé des fonds à des organisations pour le droit des femmes, tout en finançant des mouvements religieux. Je suis très préoccupée par les atteintes aux droits sexuels et reproductifs des femmes alors que le gouvernement tente de durcir voire d’interdire totalement l’avortement.

Il y a plus d’un an, nous avons tous salué la décision de la Commission d’engager, pour la première fois depuis sa création, le cadre européen pour l’État de droit. Mais cela n’a eu aucun effet notoire et l’Union ne fait que constater la gravité de la situation.

Le Parlement prend aujourd’hui ses responsabilités avec cette résolution. Nous appelons la commission des libertés civiles à préparer un rapport pour l’activation de l’article 7.1, menant à des sanctions. Ce régime illibéral, au cœur de l’Union, est intolérable.

  Alyn Smith (Verts/ALE), in writing. – In his opening remarks in this debate on the situation in Poland, Commission Vice-President Timmermans said that ‘an issue pertaining to the rule of law never affects only the country concerned: it affects the whole construction of the European Union.’ The debate has also referred to the requirement that independence of justice systems and courts must be maintained. Frequently, in our debates, we demand that the fundamental rights of people be respected by governments. Why is it that the Commission and the Council have not expressed similar concerns over the situation in Catalonia? It is outrageous that the government of a Member State can inflict violence upon peaceful citizens on their way to cast a vote. It is unacceptable that the Spanish Government can sack the legitimately elected government of Catalonia, and utterly incredible that elected Catalan ministers are sent to prison for exercising the democratic mandate given to them by voters in Catalonia. Surely this is a situation which demands a response from the leadership of the EU, at the very least offering to facilitate dialogue and a return to democratic order, and seeking guarantees that voters in Catalonia will be allowed to democratically determine their own constitutional future.

  Ivan Štefanec (PPE), písomne. – Každá vláda členského štátu Európskej únie musí rešpektovať a chrániť rozdelenie moci, ktoré je charakteristické pre demokratické krajiny. Každý zásah do nezávislosti súdnej moci ohrozuje právny štát a istotu občanov a firiem v spravodlivý proces. Rovnako aj sloboda médií a vylúčenie ich politického ovplyvňovania je základným kameňom demokratického zriadenia. So znepokojením sledujem, ako sa tieto piliere v Poľsku postupne rúcajú. Na druhej strane však existujú oblasti, do ktorých nesmú európske inštitúcie zasahovať. Medzi ne patrí aj oblasť kultúrnej a rodinnej politiky. Keďže predložený text obsahoval pre mňa neprijateľné zásahy do týchto oblastí, nemohol som ho podporiť.

  Kristina Winberg (EFDD), skriftlig. – Situationen i Polen är väldigt komplex och EU har tagit en för tydlig ställning för en tolkning av situationen. Naturligtvis kan hot och brott mot de mänskliga rättigheterna inte accepterats, dock har EU i detta glömt Polens historia med ett totalitärt förtryck från kommunismen. En del av de åtgärder som Polen genomfört är ett sätt att bearbeta denna mörka del av Polens historia och säkerställa ett demokratiskt styrelseskick. Det är mycket möjligt att allt som gjorts i Polen inte står i linje med de värderingar som EU tagit fram och nu nyttjar för att motivera en rad åtgärder mot Polen. Dock rättfärdigar detta inte EU att kritisera och bestraffa Polen för beslut som fattats i enlighet med det demokratiska system som Polen har; detta är för tidigt och utgör ett alldeles för grovt övertramp av Polens självbestämmande som nation. Om något ska ske i form av en intervention på den internationella arenan angående Polen så är det enskilda stater genom organisationer som OSSE och FN som kan och ska driva dessa frågor och frågor av liknande karaktär, inte EU. Jag tror inte på överstatlighet, och detta är tyvärr kanske det bästa exemplet på ett EU som gått för långt.