Ausführliche Sitzungsberichte

Dienstag, 16. Januar 2018 - Straßburg

6.5. Frauen, Gleichstellung der Geschlechter und Klimagerechtigkeit (A8-0403/2017 - Linnéa Engström)

Explicaciones de voto orales

  Urszula Krupa (ECR). – Głosowałam przeciwko sprawozdaniu, w którym co prawda podnoszony jest szereg realnych problemów, jak większe skutki zmian klimatycznych dla ubogich społeczeństw z apelami o ukierunkowanie odpowiednich programów na obszary dotknięte klęskami żywiołowymi, z niesieniem pomocy czy apele o wybieranie żywności lokalnej albo potępianie stosowania przemocy seksualnej wobec wysiedlonych migrujących kobiet. Jednak wiele zapisów sprzeciwia się zdrowemu rozsądkowi z nieuzasadnionym wiązaniem zmian klimatu z kryzysem migracyjnym. A niektóre zapisy sankcjonują nie do zaakceptowania przemoc z wprowadzaniem sankcji na grupy czy okręgi nieprzestrzegające parytetu płci. Nie do zaakceptowania są także inne zapisy, choćby namawianie kobiet do obowiązkowej pracy, świadczenie usług w środowisku jak zalesianie czy ochrona zasobów naturalnych.

  Xabier Benito Ziluaga (GUE/NGL). – Señor presidente, el cambio climático no afecta a todos ni a todas por igual. No es lo mismo un huracán si eres rico que si eres pobre; o una sequía en Europa que en el Sur global; y por supuesto, tampoco si eres mujer.

Según datos de las Naciones Unidas, el 70 % de las personas que viven en situación de pobreza son mujeres. Además, habitualmente viven en zonas vulnerables, expuestas a los impactos de un cambio climático cada vez más impredecible. Es necesario y urgente, por tanto, incluir a las mujeres como agentes centrales en la lucha contra el cambio climático. Pero no desde una posición de víctimas, sino desde el empoderamiento y la igualdad. En lo pequeño y en lo grande.

En el Estado español, por ejemplo, el Gobierno del Partido Popular ha creado una comisión de expertos con catorce hombres únicamente para el diseño de la nueva ley de cambio climático y transición energética. Quiero denunciar aquí estas situaciones intolerables que siguen perpetuando relaciones de poder que dinamitan la posibilidad de avanzar hacia la justicia climática. Desde aquí quiero reivindicar también políticas ambientales feministas y más mujeres en los espacios de decisión, por supuesto.

  Estefanía Torres Martínez (GUE/NGL). – Señor presidente, yo quisiera ir un poco más allá del informe. Hoy, el 70 % de las personas pobres del mundo son mujeres. Lo paradójico es que también somos nosotras, las mujeres, las que podemos despojar de testosterona la toma de decisiones para salvar el planeta, colocando la sororidad en el centro de la política, nuestra forma de concebir la vida y de resolver los problemas. Me refiero al feminismo: la conquista que de verdad debemos lograr para alcanzar una democracia verdadera, una justicia social real y un planeta con futuro.

Para combatir el cambio climático no basta con parches. Debemos cambiar el corazón del modelo productivo, modificar el contrato sexual que discrimina a las mujeres y situar la economía de los cuidados como eje central de la vida. Necesitamos producir mejor para consumir de manera distinta, cuidarnos más para respetar este planeta que es nuestro hogar. Si el cambio climático es la mayor amenaza a la que nos enfrentamos hoy en día, la lucha contra este debe ser global y debe ser feminista. Tengamos muy claro esto hoy, en enero de 2018, año de la revolución de las mujeres.

  Dubravka Šuica (PPE). – Gospodine predsjedniče, činjenica je kako klimatske promjene utječu upravo na najranjivije skupine u društvu, a to su one koje se oslanjaju na prirodne izvore za osiguravanje sredstava za život, ali i one s manje financijskih sredstava, a to su žene. U velikoj mjeri su pogođene klimatskim promjenama, jer su prekomjerno zastupljene u najsiromašnijim slojevima stanovništva na svijetu, a posebno su ranjive u zemljama u razvoju jer nemaju isti pristup resursima, obrazovanju, mogućnostima zapošljavanja, ali i zemljištu, kao i muškarci, a i dalje su odgovorne za većinu briga i kućanskih poslova, te proizvodnju hrane za obitelj.

Koncept klimatske pravde kojim se bavi ovo Izvješće ima za cilj ne samo usmjeravanje pozornosti na ove razlike, nego i podizanje svijesti o tome kako klimatske promjene nisu samo tehnički ili ekonomski problemi, nego utječu i na živote ljudi.

Uzimajući u obzir da bi prema podacima Međunarodne organizacije Ujedinjenih Nacija za migracije, do 2050. godine 200 milijuna ljudi moglo bi biti raseljeno zbog klimatskih promjena i činjenicu da su žene i djevojčice među najsnažnije zahvaćenim skupinama, podržavam ovo Izvješće u nadi da će ono pomoći da se za ovaj problem nađu nova i učinkovitija rješenja.