Razprave

Torek, 17. april 2018 - Strasbourg

7.8. Krepitev vzdržnosti zadolževanja v državah v razvoju (A8-0129/2018 - Charles Goerens)

Ustne wyjaśnienia dotyczące głosowania

  Adam Szejnfeld (PPE). – Panie Przewodniczący! To ważna kwestia, choć może samo sprawozdanie nie oddaje tego, bowiem zadłużenie wielu krajów rozwijających się jest bardzo wysokie, do tego poziomu wysokie, że nawet zagraża płynności finansowej tych państw, dlatego sprawa jest ważna i dla tych krajów, dla ich obywateli, ale także dla instytucji finansowych, międzynarodowych, także Unii Europejskiej. Powinniśmy wszyscy działać na rzecz procesu naprawczego, być może także na rzecz stworzenia nowych ram i zasad udzielania pożyczek tymże państwom. To co jest bardzo ważne – w sprawozdaniu jakby przesunięto punkt ciężkości na odpowiedzialność dłużnika, więc nie tej instytucji czy państwa, które udziela pomocy, udziela pożyczki, udziela kredytu na rzecz dłużnika czyli rządów państw rozwijających się, które często nie są uczciwe, w których często mamy do czynienia z przestępczością, defraudacją pieniędzy, korupcją. Takie przesunięcie punktu ciężkości nie może być zaakceptowane, dlatego głosowałem przeciwko.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, το ψήφισμα για την αναδιάρθρωση του χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών είναι σημαντικό και διότι καθορίζει ορισμένες αρχές. Πρώτον, στηρίζει τον λογιστικό έλεγχο του χρέους και δεύτερον δεν αναγνωρίζει χρέος το οποίο διαμορφώθηκε χωρίς την έγκριση του Κοινοβουλίου των κρατών μελών και των αναπτυσσόμενων χωρών. Επίσης, υποστηρίζει τη σύσταση διεθνούς Δικαστηρίου αναδιάρθρωσης του χρέους. Αυτό σημαίνει ότι οι βασικές αυτές αρχές πρέπει να εφαρμοστούν για την αναδιάρθρωση του χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών. Όμως το ίδιο πρέπει να συμβεί και για το δημόσιο χρέος εντός της ευρωζώνης, ιδίως δε για το χρέος της Ελλάδας, ένα χρέος το οποίο είναι επονείδιστο, odious debt, ένα χρέος το οποίο δεν εξυπηρέτησε τις ανάγκες του ελληνικού λαού αφού αντίθετα, όπως ομολόγησε και ο κύριος Dijsselbloem σε ερώτηση που του υπέβαλα, η Ελλάδα υπερχρεώθηκε με όλα τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις προκειμένου να διασωθούν οι ξένοι πιστωτές, να διασωθούν οι ξένες τράπεζες.