Alex Mayer (S&D). – Mr President, I am pleased to support this report. Labour backs measures to cut the amount of plastic that ends up in our seas. In the UK alone, around 15 million bottles are discarded every day. That is 800 during this one minute in which I am speaking. Last week, I had the pleasure of visiting the Bewiched Cafe in my constituency. It is part of the new ‘Refill Peterborough’ scheme, promoting cafés, shops and businesses that allow people to fill up their water bottle with drinking water for free. People using the Refill app collect points each time they refill their bottles until they win a stainless steel water bottle like this – much better than a plastic one.
Plastic bottles make up a third of all plastic pollution in our seas, harming penguins, whales and fish. So well done to everybody who is showing true bottle in sorting this out.
Bogdan Andrzej Zdrojewski (PPE). – We wczorajszej debacie finał mieliśmy bardzo interesujący: pojawiły się dwa skrajne poglądy. Pierwszy – aby wobec pewnych krajów zastosować taryfę ulgową, dać im czas na inną realizację harmonogramu niż to wynikałoby z osiąganych, założonych celów. I drugi – aby żadnych wyjątków nie czynić.
Chcę wyraźnie podkreślić, że poparłem to sprawozdanie z następującym przekonaniem: otóż i jeden pogląd, i drugi pogląd powinny być traktowane jako skrajne i odrzucane. Są obszary w gospodarce odpadami, które nie znoszą żadnych różnic w realizacji harmonogramu. I mogą być takie, które muszą uwzględniać rozmaity punkt startu poszczególnych państw. Trzeba docenić ich wysiłki, trzeba docenić postęp i zwrócić uwagę, że w niektórych obszarach – podkreślam niektórych obszarach – zwłaszcza tam, gdzie mamy bardzo delikatną materię, należy różnicować te harmonogramy. Nie może być jednak wspólnego mianownika ani dla pierwszego stanowiska, ani dla drugiego. Byłoby to z jednej strony niesprawiedliwe, a z drugiej strony – nieefektywne.
Deirdre Clune (PPE). – Mr President, I supported this report on increasing the targets for recycling of packaging materials to 65% by 2025 and 70% by 2030.
I am particularly conscious of the need to encourage more and to develop more recycling facilities for plastic and to develop products that are recyclable, and I think in this debate there needs to be a producer responsibility as well as a consumer responsibility. I welcomed previously the Commission’s plastic strategy, which states that is to work with producers to develop products that can be recycled, because lots of plastics cannot be recycled.
Consumers also can and are doing their bit in terms of not using plastic coffee cups: two million a week are disposed of in my own country of Ireland, as these products cannot be recycled; and indeed the once-off plastic bottle-recycling, making sure that we don’t use products that are throw-away, so we need to encourage and move away from a throwaway society in this area.
Stanislav Polčák (PPE). – Pane předsedající, mám někdy pocit, že si v tomto domě nebo obecně v evropských institucích ukládáme poměrně nerealistické cíle. Byl bych velmi rád, kdybychom si uložili právě v odpadovém hospodářství realistické cíle. Ten prvotní návrh, který zde byl schvalován před rokem, ten podle mého názoru realistický nebyl a tento návrh kompromisu, který jsme dnes schválili a který jsem podpořil, považuji za rozhodně realističtější. Pokládám za důležité, abychom skutečně budovali cirkulární (oběhové) hospodářství a abychom nenapřímili naše odpadové toky například jedním směrem, a to je ukládání na skládky nebo spalování. Musíme motivovat obce, ale i běžné spotřebitele, výrobce k jejich zodpovědnosti a to si myslím, že se tímto kompromisem snad podařilo. Byl bych velmi rád, kdyby se řešil problém plastu po obratu Číny, protože to je asi naše největší bolest, měli bychom si umět s plastem poradit doma sami a nevyvážet ho.