Index 
Az ülések szó szerinti jegyzőkönyve
PDF 5091k
2018. július 4., Szerda - Strasbourg Lektorált változat
1. Az ülés megnyitása
 2. Viták az emberi jogok, a demokrácia és a jogállamiság megsértésének eseteiről (benyújtott állásfoglalásra irányuló indítványok bejelentése): lásd a jegyzőkönyvet
 3. Felhatalmazáson alapuló jogi aktusok (az eljárási szabályzat 105. cikkének (6) bekezdése): lásd a jegyzokönyvet
 4. Vita Lengyelország miniszterelnökével, Mateusz Morawieckkel Európa jövőjéről (vita)
 5. A Parlament első olvasatát megelőző tárgyalások (az eljárási szabályzat 69c. cikke): lásd a jegyzokönyvet
 6. Szavazások órája
  6.1. A strukturálisreform-támogató program: pénzügyi keretösszeg és általános célkitűzés (A8-0227/2018 - Ruža Tomašić) (szavazás)
  6.2. Az Európai Unió választási jogszabályainak reformja (A8-0248/2018 - Jo Leinen, Danuta Maria Hübner) (szavazás)
  6.3. Partnerségi megállapodás az EU, az Euratom és Örményország között (A8-0177/2018 - László Tőkés) (szavazás)
  6.4. Partnerségi megállapodás az EU, az Euratom és Örményország között (állásfoglalás) (A8-0179/2018 - László Tőkés) (szavazás)
  6.5. EU–Irak partnerségi és együttműködési megállapodás (A8-0222/2018 - Tokia Saïfi) (szavazás)
  6.6. EU–Irak partnerségi és együttműködési megállapodás (állásfoglalás) (A8-0224/2018 - Tokia Saïfi) (szavazás)
  6.7. EU–Új-Zéland-megállapodás az engedmények módosításáról (Horvátország csatlakozása) (A8-0220/2018 - Daniel Caspary) (szavazás)
  6.8. A Központi Bankok Európai Rendszere és az Európai Központi Bank Alapokmánya: elszámolási és fizetési rendszerek (A8-0219/2018 - Gabriel Mato, Danuta Maria Hübner) (szavazás)
  6.9. Gépjármű-adóztatás: a nehéz tehergépjárművekre egyes infrastruktúrák használatáért kivetett díjak (A8-0200/2018 - Deirdre Clune) (szavazás)
  6.10. 2/2018. sz. költségvetés-módosítási tervezet: a 2017-es pénzügyi év többletének bevitele (A8-0209/2018 - Siegfried Mureşan) (szavazás)
  6.11. 3/2018. sz. költségvetés-módosítási tervezet: a törökországi menekülteket támogató eszköz meghosszabbítása (A8-0246/2018 - Siegfried Mureşan) (szavazás)
  6.12. A Bizottság felhatalmazáson alapuló határozata az Unión kívüli beruházási projektekre vonatkozó, az Európai Beruházási Banknak Irán tekintetében nyújtott uniós garanciáról (B8-0313/2018) (szavazás)
  6.13. A korai és a kényszerházasságokkal szembeni uniós külügyi stratégia felé (A8-0187/2018 - Charles Goerens) (szavazás)
  6.14. A kkv-k meghatározása (B8-0304/2018) (szavazás)
  6.15. Tárgyalások az EU–Azerbajdzsán átfogó megállapodásról (A8-0185/2018 - Norica Nicolai) (szavazás)
 7. Ünnepi ülés – Angolai Köztársaság
 8. Az ülés folytatása
 9. Szavazások órája (folytatás)
  9.1. Végrehajtási követelmények és a közúti szállítási ágazatban dolgozó járművezetők kiküldetésére vonatkozó különös szabályok (A8-0206/2018 - Merja Kyllönen) (szavazás)
  9.2. Napi és heti vezetési idő, minimum szünetek és pihenőidők, valamint a menetíró készülékkel történő helymeghatározás (A8-0205/2018 - Wim van de Camp) (szavazás)
  9.3. Alkalmazkodás a közúti szállítási ágazati fejleményekhez (A8-0204/2018 - Ismail Ertug) (szavazás)
  9.4. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Jordánia-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0232/2018 - Claude Moraes) (szavazás)
  9.5. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Törökország-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0233/2018 - Claude Moraes) (szavazás)
  9.6. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Izrael-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0235/2018 - Claude Moraes) (szavazás)
  9.7. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Tunézia-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0237/2018 - Claude Moraes) (szavazás)
  9.8. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Marokkó-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0238/2018 - Claude Moraes) (szavazás)
  9.9. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Libanon-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0234/2018 - Claude Moraes) (szavazás)
  9.10. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Egyiptom-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0236/2018 - Claude Moraes) (szavazás)
  9.11. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Algéria-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0239/2018 - Claude Moraes) (szavazás)
 10. A szavazáshoz fűzött indokolások
  10.1. Partnerségi megállapodás az EU, az Euratom és Örményország között (A8-0177/2018 - László Tőkés)
  10.2. Partnerségi megállapodás az EU, az Euratom és Örményország között (állásfoglalás) (A8-0179/2018 - László Tőkés)
  10.3. A korai és a kényszerházasságokkal szembeni uniós külügyi stratégia felé (A8-0187/2018 - Charles Goerens)
  10.4. Végrehajtási követelmények és a közúti szállítási ágazatban dolgozó járművezetők kiküldetésére vonatkozó különös szabályok (A8-0206/2018 - Merja Kyllönen)
  10.5. Napi és heti vezetési idő, minimum szünetek és pihenőidők, valamint a menetíró készülékkel történő helymeghatározás (A8-0205/2018 - Wim van de Camp)
  10.6. Alkalmazkodás a közúti szállítási ágazati fejleményekhez (A8-0204/2018 - Ismail Ertug)
 11. Szavazathelyesbítések és szavazási szándékok: lásd a jegyzőkönyvet
 12. Az ülés folytatása
 13. Az előző ülés jegyzőkönyvének elfogadása: lásd a jegyzokönyvet
 14. Dokumentumok benyújtása: lásd a jegyzőkönyvet
 15. Előirányzatok átcsoportosítása és költségvetési határozatok: lásd a jegyzokönyvet
 16. A harmadik görög gazdasági kiigazítási program lezárása (vita)
 17. Az olasz belügyminiszternek a szintikkel és a romákkal, valamint az Unióban a kisebbségek jogaival kapcsolatosan tett legutóbbi nyilatkozata (vita aktuális kérdésekről)
 18. Európai Utasinformációs és Engedélyezési Rendszer (ETIAS) - Európai Utasinformációs és Engedélyezési Rendszer (ETIAS): az Europol feladatai (vita)
 19. 2019. évi költségvetés – a háromoldalú egyeztetésre vonatkozó megbízatás (vita)
 20. Az Unió általános költségvetésére alkalmazandó pénzügyi szabályok (vita)
 21. Az EU–USA adatvédelmi pajzs által nyújtott védelem megfelelősége (vita)
 22. Az USA adójogszabályok külföldi számlával rendelkező adóalanyok általi betartásáról szóló törvényének kedvezőtlen hatása az uniós polgárokra (vita)
 23. A következő ülésnap napirendje: lásd a jegyzokönyvet
 24. Az ülés berekesztése


  

PRESIDENZA DELL'ON. ANTONIO TAJANI
Presidente

 
1. Az ülés megnyitása
A felszólalásokról készült videofelvételek
 

(La seduta è aperta alle 9.05)

 

2. Viták az emberi jogok, a demokrácia és a jogállamiság megsértésének eseteiről (benyújtott állásfoglalásra irányuló indítványok bejelentése): lásd a jegyzőkönyvet

3. Felhatalmazáson alapuló jogi aktusok (az eljárási szabályzat 105. cikkének (6) bekezdése): lásd a jegyzokönyvet

4. Vita Lengyelország miniszterelnökével, Mateusz Morawieckkel Európa jövőjéről (vita)
A felszólalásokról készült videofelvételek
MPphoto
 

  Presidente. – L'ordine del giorno reca la discussione con il Primo ministro polacco Mateusz Morawiecki sul futuro dell'Europa (2018/2729(RSP)). Le porgo il nostro benvenuto, signor Primo ministro.

Come lei sa, e come sanno i miei colleghi, il Parlamento vuole essere il cuore del dibattito sul futuro del nostro continente e della nostra Unione. Stiamo vivendo momenti particolarmente difficili: l'Europa deve essere cambiata ma rappresenta un bene prezioso al quale non possiamo rinunciare, perché ci ha garantito settant'anni di pace, di democrazia e di libertà.

Noi vogliamo che il Parlamento europeo sia sempre più al centro del dibattito politico, vogliamo essere protagonisti e vogliamo che il Parlamento europeo abbia potere di iniziativa come tutti i parlamenti nel mondo. Anche in queste ultime settimane, sul tema dell'immigrazione abbiamo fatto ascoltare la nostra voce, chiedendo al Consiglio di adottare la riforma del diritto di asilo. È uno dei temi importanti per il Parlamento.

Sarà ora importante per noi, durante questa discussione, ascoltare le sue idee, le sue proposte e cosa intende fare il governo polacco per dare un contributo alla costruzione dell'Europa del futuro. Ci sono tante proposte sul tavolo: quelle del Parlamento europeo, quelle della Commissione e quelle di diversi Stati membri; ecco perché è importante ascoltare ciò che pensano gli Stati membri: vogliamo confrontarci e questo è un metodo nuovo di confronto con un face-to-face tra il Parlamento europeo e i leader dei governi nazionali.

Grazie per aver accettato il nostro invito.

Vi ricordo che il dibattito oggi si concluderà alle ore 11.20, perché poi riceverò il Presidente dell'Angola: per gli interventi, vi potete registrare con il solito sistema, infilando la carta e spingendo uno dei pulsanti.

 
  
MPphoto
 

  Mateusz Morawiecki, Premier Polski. – Szanowny Panie Przewodniczący Antonio Tajani! Szanowna Pani Minister! Szanowny Panie Przewodniczący Valdisie Dombrovskisie! Szanowne Panie Posłanki! Szanowni Panowie Posłowie! Szanowni Państwo! To zaszczyt dla mnie jako premiera rządu Rzeczypospolitej Polskiej móc przemawiać tutaj dziś w Strasburgu, móc przedstawiać polski punkt widzenia na najważniejsze wyzwania stojące przed Unią Europejską. To również zaszczyt przemawiać tu, w Parlamencie Europejskim, który spośród wszystkich instytucji Unii Europejskiej w największym stopniu odzwierciedla głos jej obywateli wyrażony w demokratycznych wyborach. Parlament Europejski jest ważnym miejscem dla funkcjonowania Unii nie tylko jako instytucja mająca ogromny wpływ na kształt unijnego prawa, ale również forum, gdzie prowadzona jest dyskusja o decyzjach, które wyznaczą kierunki integracji europejskiej w najbliższych latach. Polska obchodzi w tym roku pięćset pięćdziesiątą rocznicę zwołania pierwszego Sejmu i stulecie odzyskania niepodległości, kiedy też jako jeden z pierwszych krajów na świecie przyznaliśmy kobietom pełne prawa demokratyczne. To pokazuje, jak głęboko w polskiej kulturze politycznej zakorzeniona jest idea parlamentaryzmu, demokracji i rządów prawa. To właśnie parlamenty narodowe są wyrazem głosu suwerena i żywym symbolem demokracji. Dyskusja o przyszłości Europy jest jedną z najważniejszych debat, które stoją przed nami, zwłaszcza kiedy obchodzimy setną rocznicę zakończenia I wojny światowej, od której zaczęła się trudna historia dwudziestowiecznej Europy. To właśnie po kataklizmie dwóch wojen światowych i niewyobrażalnych zbrodniach ludobójstwa wolne narody Europy podjęły ponad 60 lat temu historyczną decyzję o rozpoczęciu integracji, żeby pomimo dzielących nas różnic poszukać tego, co łączy. Gdyby nie żelazna kurtyna i tragiczny podział Europy po II wojnie światowej, Polska również byłaby założycielem wspólnot europejskich zgodnie z wolą polskiego rządu na uchodźstwie. Tamten podział postawił polskie społeczeństwo poza nawiasem pierwszej fali integracji europejskiej, ale również poza nawiasem zrównoważonego rozwoju. Dlatego dziś tym bardziej, jako pełnoprawny członek Unii, chcemy jak najmocniej wpisać się w poszukiwanie konstruktywnego programu dla naszego kontynentu. Jak każdy naród Europy, mamy wobec niej swoje oczekiwania, ale też mamy wiele do zaoferowania. Nie sposób zrozumieć ciągłości i istoty Europy bez uznania jej greckich, rzymskich i w końcu judeo-chrześcijańskich korzeni. Bez chrześcijaństwa europejska różnorodność nigdy nie osiągnęłaby tak dziś cenionego, szczególnie w tej Izbie, poczucia uniwersalizmu, jedności w różnorodności. Ta dewiza naszej Unii to nie są tylko puste słowa. Nasze narody zostały ukształtowane przez setki lat poprzez swoją kulturę i instytucje. Uszanowanie tych narodowych tożsamości jest fundamentem zaufania w Unii. Pluralizm konstytucyjny wpisany w art. 4 Traktatu jest ogromną wartością i każdy kraj w Unii ma prawo do kształtowania swojego systemu prawnego zgodnie ze swoimi tradycjami. Dla mnie idea europejska zawsze była polską racją stanu, zarówno gdy jako młody chłopak uczestniczyłem w antykomunistycznej opozycji, walcząc o wolność i demokrację, jak i wtedy, gdy jako dyrektor do spraw negocjacji akcesyjnych w Komitecie Integracji Europejskiej w latach 90. pracowałem nad wejściem Polski do Unii. Dzisiaj pomimo prawie trzydziestu lat od upadku komunizmu wciąż jesteśmy w trudnym procesie zszywania europejskiego doświadczenia, europejskiej pamięci. Dzielące nas różnice nie mogą jednak przesłaniać wspólnego celu, jakim jest bezpieczeństwo naszych obywateli i rozwój ekonomiczny.

Szanowne Panie Posłanki i Szanowni Panowie Posłowie! Unia Europejska w ostatnich latach zmaga się z egzystencjalnymi kryzysami: kryzys bankowy, kryzys finansowy, kryzys strefy euro, kryzys migracyjny, brexit czy agresywna polityka Rosji. Pięć przegranych referendów wspólnotowych w ostatnich latach, a także zmiana krajobrazu politycznego w państwach europejskich to wszystko są dowody, że projekt europejski potrzebuje nowego otwarcia. Niektórzy twierdzą, że Unia zawsze przechodzi jakiś kryzys, że każda zmiana traktatów jest rezultatem takiego czy innego przesilenia. Nasza dzisiejsza sytuacja wydaje się być jednak wyjątkowa, inna niż w latach 60. czy 80., czy w pierwszej dekadzie tego wieku. A to ze względu na to, że mamy do czynienia nie z jednym kryzysem, ale z wieloma skumulowanymi kryzysami jednocześnie. Odpowiedź na nie musi więc opierać się na jak najlepszym zrozumieniu okoliczności, w jakich się znaleźliśmy. Wszyscy widzimy, że wielu Europejczyków nie okazuje już dziś entuzjazmu wobec integracji. Część z nich okazuje otwarty sprzeciw. Możemy się na to oburzać. Możemy zamykać oczy i udawać, że to tylko margines. Ale to nie zmieni rzeczywistości. To nie jest margines. To jest realny sygnał, że popełniliśmy błędy, i okazja, żeby te błędy naprawić. Zamiast załamywania rąk nad groźnym populizmem powinniśmy więc raczej zastanowić się, dlaczego doszło do takiej sytuacji, że tak wielu Europejczykom nie podoba się kierunek, w jakim od lat podąża Unia. Odpowiedź na to pytanie była udzielana wielokrotnie i na różne sposoby, ale myślę, że najbardziej trafna jest ta, która stała u źródła wszystkich wielkich przemian w naszej historii. Ludzie mają w sobie gen wolności i chcą sami decydować o swoim życiu, o tym, jak będzie wyglądało życie ich rodzin i ich społeczeństw. Kiedy widzą, że ten wpływ tracą, że nie mają realnego wpływu na losy Europy i świata, naturalnym odruchem jest sprzeciw wobec tej sytuacji. Myślę, że w tej Izbie wszyscy jesteśmy mniej lub bardziej przekonani, że europejska integracja to jedna z najlepszych idei w historii nie tylko Europy, ale i świata. Ale jeśli tego przekonania nie będą podzielać nasi obywatele, żadnej dalszej integracji po prostu nie będzie. Dlatego dalszy rozwój Unii musi uwzględniać ich głos. Innymi słowy, aby europejski projekt mógł iść naprzód, trzeba wzmocnić jego demokratyczną legitymację. Można nazywać to populizmem, ale prędzej czy później trzeba sobie zadać pytanie, czy odpowiedź na oczekiwania obywateli to rzeczywiście populizm, czy może raczej istota demokracji? Europa doświadcza właśnie demokratycznego przebudzenia, które pokazuje, że musimy odnowić kontrakt społeczny, który stworzył ogromny sukces powojennej integracji. Ten kontrakt polegał na odbudowie poczucia bezpieczeństwa oraz polityce gospodarczej oferującej względny dobrobyt dla wszystkich. Dziś musimy „aneksować” ten kontrakt poprzez przywrócenie poczucia bezpieczeństwa i nadziei na to, że naszym dzieciom będzie żyło się lepiej niż nam samym. Tylko to może odbudować zaufanie do europejskiego projektu. A więc jak odpowiedzieć na to demokratyczne przebudzenie? Odpowiedzią jest wspólnota, która dostosowuje się do wyzwań współczesności, nie rezygnując jednocześnie z dotychczasowych obowiązków wobec swoich obywateli. Żeby sobie z tymi wszystkimi wyzwaniami poradzić, potrzebujemy zredefiniować równowagę między państwami narodowymi a współpracą na poziomie europejskim. Na tym właśnie powinna polegać unia narodów 2.0, wizja de Gaulle’a dostosowana do wyzwań współczesności. To jest wizja Unii, którą chce zaproponować Polska. W ramach takiej inteligentnej adaptacji proponujemy skupienie się przede wszystkim na trzech aspektach. Pierwszy to unia 4.0, czyli Unia Europejska jako forpoczta czwartej rewolucji przemysłowej i pogłębiony wspólny rynek. Drugi punkt to unia bezpieczna, czyli zdająca sobie sprawę z geopolitycznych wyzwań przed nią stojących i gotowa odpowiadać na nie jednym solidarnym głosem. I trzeci punkt to unia obywatelska, czyli unia społecznie wrażliwa, wspierająca swoich obywateli przed siłą globalnych korporacji, unia solidarna. I teraz pokrótce omówię te trzy obszary.

Nie mam wątpliwości, że więcej współpracy potrzeba przede wszystkim w zakresie wyzwań zmieniającej się natury globalnej gospodarki. Unia powinna stawiać sobie ambitne cele i skupić się dziś na odważnym budżecie i dalszej integracji gospodarczej w ramach rynku wewnętrznego. Dokończenie budowy rynku wewnętrznego, wzrost produktywności może dokonać się tylko poprzez wzrost konkurencji w ramach w pełni zintegrowanego rynku wewnętrznego. Według analizy Parlamentu Europejskiego tylko przez ostatnich 14 lat od momentu utworzenia rynku wewnętrznego przyczynił się on do wzrostu PKB ceteris paribus powyżej domniemanego wzrostu o dodatkowe 250 mld euro. Potrzebujemy więc więcej wspólnego rynku, zwłaszcza w usługach. Sektor usług jest odpowiedzialny za około 70% PKB Unii, a jednocześnie stanowi tylko 20–25% handlu wewnątrzunijnego. Dyrektywa usługowa z 2006 r. potrzebuje zdecydowanej rewizji, tak żeby wreszcie urzeczywistnić swobodę świadczenia usług. Ale nie będzie też naprawdę jednolitego wspólnego rynku bez dalszej ambitnej walki z nierównościami, bez aktywnej polityki spójności. Ta polityka nie jest jednostronną, bezzwrotną pomocą dla krajów niżej rozwiniętych. Polityka spójności to przede wszystkim inwestycja w rozwój wspólnego rynku, która przynosi olbrzymie korzyści handlowe, również tym, którzy dziś najgłośniej domagają się jej ograniczenia. Zgodnie z unijnymi i naszymi obliczeniami około 70–75% eurocentów wraca z każdego euro do płatników netto w formie zamówień i zleceń. O podobnych proporcjach mówił niedawno komisarz Oettinger. Trzeba to powiedzieć jasno: próby ograniczenia polityki spójności to jest populizm. I nie jest ważne, czy to populizm antyeuropejski czy rzekomo proeuropejski głoszony pod flagą unijną. Polityka spójności, ambitna walka z nierównościami to sytuacja „win-win” i dla krajów założycielskich Unii, i dla wszystkich innych członków. Ta walka z nierównościami może dokonać się nie tylko poprzez transfery w ramach polityki spójności, ale także poprzez uszczelnienie naszych systemów podatkowych. Trzeba podjąć realną walkę z luką w podatku VAT, a także przeciwdziałać rajom podatkowym na poziomie Unii Europejskiej. Dochody z VAT to przecież również dochody Unii. Przypomnę, że z wyliczenia Komisji wynika, że straty w wyniku unikania opodatkowania wynoszą w Unii nawet do 200 mld euro rocznie, a nadużycia i straty w VAT to dodatkowe 150 mld euro rocznie. Jeśli to nie jest właśnie ten „wielki afrykański słoń w pokoju” (the elephant in the room), to już nie wiem, co miałoby nim być. W Polsce nam się udało. Poradziliśmy sobie z przestępcami wyłudzającymi zwrot podatku, z oszustami, którzy okradali naszych obywateli. Tych ludzi stać było na najlepsze kancelarie prawne. Udawało im się przez lata przewlekać postępowania, ukrywać pieniądze, unikać odpowiedzialności, uciekać przed słabym wymiarem sprawiedliwości. Ten wymiar sprawiedliwości był zresztą wyjątkowo mało sprawny i pobłażliwy dla tych przestępców. W sądach zapadały wyroki skazujące na śmiesznie niskie kary, często w zawieszeniu. I zewsząd słyszeliśmy, że tak musi być, że z tym się nic nie da zrobić. A my właśnie pokazaliśmy, że się da. Przysporzyliśmy tym samym przychodów Unii Europejskiej i również Polsce, polskiemu społeczeństwu. Tylko trzeba było determinacji, określenia celu, do jakiego dążymy, a potem sprawnego działania, żeby to osiągnąć. To jest także nasza oferta dla Europy: skuteczne, sprawdzone w praktyce rozwiązania prawne. O tym często rozmawiamy na Radzie Europejskiej. Państwo i społeczeństwo okradane przez bandytów, przez mafię terrorystów, państwo bezskutecznie działającego aparatu sprawiedliwości było częściowo fikcyjne. My zaś od dwóch i pół roku pokazujemy, że skuteczne państwo może niemal zlikwidować skrajne ubóstwo u dzieci i młodzieży. To są nasze bardzo realne osiągnięcia społeczne. Niezbędne jest również, byśmy w ramach Unii Europejskiej bardzo ściśle współpracowali w obszarze unikania podatków, w tym w zakresie tzw. digital tax i rajów podatkowych. Rano rozmawiałem z panem przewodniczącym Tajanim również o dochodach własnych Unii Europejskiej. Polska również wspiera tę ideę, którą – jak wiem – większość Parlamentu Europejskiego również popiera, czyli dochody własne Unii Europejskiej. A więc niezbędne jest również ograniczenie rajów podatkowych. Te raje nie są wymierzone przeciw jednemu czy drugiemu krajowi. Ich istnienie zagraża całej naszej gospodarce. Pozwala, aby miliardy euro co roku wyciekały z naszych systemów podatkowych, aby te pieniądze nie trafiały do naszych obywateli. Tak, jak ścigamy podatkowych przestępców, którzy dopuszczają się działań na skalę indywidualną, tak razem musimy przeciwdziałać działaniom zorganizowanym pozwalającym na systemową, a niekiedy nawet państwową nieuczciwość. Nowoczesna gospodarka wymaga też nowego podejścia do prawa konkurencji. Wydaje się racjonalne, że na poziomie unijnym trzeba powołać europejski urząd antymonopolowy, uszyty bardziej na miarę wyzwań dzisiejszej gospodarki cyfrowej. Potrzeba też nowych reguł konkurencji, a być może nawet regulacji sektorowych dostosowanych do epoki cyfrowej. Czy Google i Facebook, na przykład, nie stały się dzisiaj elementami infrastruktury krytycznej (essential facilities), podobnie jak infrastruktura przesyłowa w energetyce? Żaden z nas na tej sali, a przede wszystkim żaden z naszych obywateli nie wyobraża sobie codziennego funkcjonowania bez tych narzędzi. One są niezbędne dla funkcjonowania w nowoczesnym społeczeństwie cyfrowym i regulacje prawne muszą za tymi zmianami nadążać. Nowy plan inwestycyjny dla Europy zaproponowany przez przewodniczącego Junckera okazał się sukcesem. Wzrost gospodarczy przyspieszył, a na dzisiaj Europejski Fundusz Inwestycji Strategicznych wygenerował dodatkowe inwestycje w wysokości 300 mld euro. Ten fundusz nie powinien zostać rozwiązany w 2020 r., lecz przekształcony w nowe ambitne narzędzie. Potrzeba dalszych inwestycji strategicznych wynika dzisiaj nie z potrzeby wychodzenia z kryzysu, ale z potrzeby zapewnienia Europie konkurencyjności. Europejski Bank Inwestycyjny alarmuje, że Unia cierpi na chroniczny brak inwestycji infrastrukturalnych. Te wydatki są obecnie najniższe od wielu lat. Luka inwestycyjna to ponad 600 mld euro rocznie. Dopóki jej nie zapełnimy, nie będziemy w stanie konkurować z innymi globalnymi potęgami.

Jednym z takich strategicznych celów jest europejska transformacja energetyczna, która wymaga połączenia konkurencyjności cen z geopolitycznym realizmem. Czego więc potrzeba? Inwestycji w innowacyjność przede wszystkim. Europa powinna stworzyć największy na świecie clean-tech fund i mocniej postawić na prorynkowe mechanizmy zwiększania racjonalności transformacji energetycznej dla europejskich firm i obywateli. Przecież konkurencyjne ceny energii są kluczowe dla konkurencyjności narodowych gospodarek. Droga obrana przez Unię Europejską wiodąca do gospodarki niskoemisyjnej, a kiedyś może nawet zeroemisyjnej, jest z pewnością drogą słuszną. To droga do czystego środowiska i lepszego stanu zdrowia naszych obywateli. W Polsce świetnie zdajemy sobie sprawę z wagi tych wyzwań, dlatego w tym roku podjęliśmy zdecydowaną walkę ze smogiem i wprowadzamy pakiet rozwiązań, które zagwarantują polepszenie stanu powietrza. Jednakże, stawiając przed Unią kolejne cele redukcyjne, musimy pamiętać o tym, że nasze państwa startują z kompletnie różnego poziomu. Do czasu transformacji gospodarczej w 1989 r. polska gospodarka opierała się na przemyśle ciężkim i energetyce węglowej. Mimo to Polska poniosła ogromny wysiłek, redukując zgodnie z protokołem z Kioto poziom emisji CO2 aż o 30% przy naszym zobowiązaniu do 5%. Przekroczyliśmy sześciokrotnie nasz cel. Polska jest gotowa i chce uczestniczyć w europejskiej transformacji energetycznej. Musi ona jednak opierać się na równości szans i w większym stopniu uwzględniać różnice pomiędzy naszymi gospodarkami oraz wspierać wysiłki państw różnymi instrumentami. Polska przez lata nie miała możliwości przestawienia swojej energetyki na gaz ziemny, gdyż mogła pozyskiwać ten surowiec tylko z jednego kierunku – z Rosji. Tym samym wszelkie próby zwiększenia zużycia błękitnego paliwa prowadziłyby do zachwiania naszego bezpieczeństwa. Wszystkie nasze wysiłki w Europie Centralnej mogą być jednak przekreślone przez Nordstream II, który – trzeba to sobie jasno powiedzieć – nie jest projektem gospodarczym, tylko projektem politycznym. Unia Europejska nie potrzebuje Nordstream II, który zwiększa ryzyko destabilizacji Europy Środkowej i daje Rosji bardzo silne narzędzia wpływu nie tylko na europejską gospodarkę, ale i na europejską politykę.

A więc przemysł przyszłości zadecyduje o rzeczywistości globalnej gospodarki. Sztuczna inteligencja, machine learning, Big Data, przemysł 4.0 – to są drogi, które mogą dać nowy impuls naszej gospodarce. Jak silnik spalinowy odegrał ogromną rolę w industrializacji Zachodu, tak dzięki współpracy europejskiej udało się zbudować Airbusa, który obok Boeinga jest dziś globalnym liderem w produkcji samolotów. Czas na nowe wspólne projekty w zakresie technologii. Polska chce odważnie brać udział w takich projektach. Dziś takim wehikułem reindustrializacyjnym na miarę XXI wieku może być elektromobilność. Ten rozwój jest już dynamiczny, ale wymaga bardziej istotnego wsparcia ze strony naszych krajów. Dziś nadal tylko około 1,5% samochodów w Europie to samochody elektryczne. Jeśli naprawdę chcemy zmniejszać emisję CO2 w naszej gospodarce, musimy wykonać tu zdecydowany krok naprzód. To nie science fiction, żeby za 10 lat na przykład około 25% czy 30% samochodów było samochodami elektrycznymi w Unii Europejskiej. Jeśli chcemy też, żeby te wszystkie technologie przyszłości mogły się rozwijać, musimy kontynuować budowę unii rynków kapitałowych, rynków kapitałowych zwłaszcza dla małych i średnich firm. Polska wspiera ten kierunek rozwoju rynku. Wzrost gospodarczy wygenerowany dzięki inteligentnej adaptacji europejskiej gospodarki wzmocni zaufanie do projektu europejskiego.

Wspomniałem wcześniej, że drugim punktem powinien być filar europejskiego bezpieczeństwa. Drugim filarem, drugą częścią tego kontraktu musi być bezpieczeństwo. Ostatnie lata były okresem wyjątkowego wzmożenia geopolitycznych zagrożeń, takich jak terroryzm czy rosyjska wojna hybrydowa na Ukrainie i nie tylko, ingerencja w proces demokratyczny państw Zachodu, a nawet bezpośrednie ataki na mieszkańców Unii. Wszyscy pamiętamy Salisbury albo destabilizację w Syrii. Agresja Rosji na Ukrainę zachwiała architekturą bezpieczeństwa Europy Środkowo-Wschodniej, ale była też częścią większego planu destabilizacji Zachodu. Kilka lat wcześniej celem podobnego ataku stała się przecież Gruzja. To wyraźnie pokazuje, że działania Rosji nie są przypadkiem, ale elementem z góry założonej strategii. Jedyną winą tych państw był wybór europejskiego modelu gospodarczego i politycznego. To pokazuje, że bezpieczeństwo Partnerstwa Wschodniego Europy jest sprawą całej Unii w tym z samym stopniu co bezpieczeństwo naszego południowego sąsiedztwa. W naszym najlepiej pojętym interesie jest pokój i stabilny rozwój naszych granic. Dlatego Unia musi reagować wszystkimi dostępnymi środkami. Ale nasze bezpieczeństwo to również budowanie naszego potencjału obronnego. Ten zaś równa się naszym wydatkom na politykę obronną i naszej zdolności do utrzymania sojuszu transatlantyckiego. Musimy dbać o te relacje. Różnice zdań są rzeczą naturalną, ale trzeba pamiętać, że o sile Zachodu będzie zawsze stanowić nasza jedność. Kwestie sporne należy rozwiązywać w duchu partnerskiej rozmowy. To przecież Ameryka też pomogła wygrać zachodnim demokracjom I i II wojnę światową i powstrzymała Związek Radziecki przed atakiem na zachód Europy. Globalne nierównowagi, o których mówią nasi amerykańscy partnerzy, są faktem i musimy rozwiązywać je na poziomie globalnym. W tym kontekście cieszę się też ze stworzenia europejskiego funduszu obronnego oraz całego programu PESCO, który będzie stanowił dodatkowe ponadnarodowe źródło finansowania inwestycji w przemysł obronny. To droga do zacieśniania naszej współpracy i rozwoju nowych technologii. Jednym z takich wyzwań jest cyberbezpieczeństwo. Wiemy już dziś bardzo dobrze, że odgrywa ono kluczową rolę w procesie demokratycznym i że możemy być narażeni na ataki w czasie wyborów i referendum. Dziś żaden kraj w Unii Europejskiej nie jest bezpieczny przed ingerencją w jego wewnętrzne sprawy. Bezpieczni nie są także nasi obywatele, ich rachunki bankowe, a w zasadzie cała ich cyfrowa tożsamość jest nieustannie narażona na cyberataki. Wspólnie musimy podjąć wysiłek walki o bezpieczeństwo w cyberprzestrzeni.

Szanowni Państwo! Zeszłotygodniowy szczyt Rady Europejskiej pokazał również, że Unia jest zdolna do realizmu i odbudowy zaufania swoich obywateli, którzy chcą bezpiecznych i chronionych granic, a także prawa do tego, by mieć wpływ na decyzje w sprawach polityki migracyjnej. Unia zmaga się z napływem migrantów i uchodźców z różnych stron i tylko przez inteligentne i elastyczne podejście do wyzwania migracyjnego może przywrócić poczucie bezpieczeństwa europejskich obywateli. Polska jest nowym domem dla ponad 1,5 mln obywateli Ukrainy, w tym wielu tych, którzy uciekli z rodzinnych domów z powodu rosyjskiej agresji. Nie są oni u nas zarejestrowani jako uchodźcy, ale tylko dlatego, że nasze procedury pozwalają im znacznie łatwiej uzyskać pozwolenie na pracę i budować dobrobyt swój i swoich rodzin, dzięki czemu wspierają oni także naszą gospodarkę i gospodarkę Unii Europejskiej. Presja demograficzna z zewnątrz, zwłaszcza ze strony Afryki i Bliskiego Wschodu, będzie się tylko nasilała. Dlatego Unia Europejska musi zaangażować się w stabilizację i rozwój tych regionów. Dziś koniecznością jest nowy plan Marshalla dla Afryki, tak jak koniecznością jest walka z nielegalnym przemytem ludzi do Europy. Wspieramy tworzenie nowych funduszy dla Afryki, jak europejski fundusz EU Emergency Trust Fund for Africa, ale proponujemy jeszcze więcej. Proponujemy stworzenie europejskiego funduszu rozwoju dla Afryki i deklaruję, że Polska chce w takiej pomocy – w dawaniu takiej wędki raczej niż ryby – brać udział bardziej, niż by to wynikało z proporcji naszego PKB. I to nie jest tylko deklaracja. Tak zrobiliśmy w kontekście naszej partycypacji w European Resilience Initiative zbudowanej przez Europejski Bank Inwestycyjny.

Unia Europejska to największe osiągnięcie powojennej Europy. Strategia sukcesu na następne dekady to strategia odnowionego europejskiego kontraktu, także w zakresie dobrobytu i bezpieczeństwa. Dlatego teraz kilka słów o trzecim punkcie, o którym powiedziałem, czyli o sprawiedliwej społecznie Unii obywateli. Nie możemy zapominać o jeszcze jednej fundamentalnej zasadzie, na której oparta jest nasza wspólnota – na sprawiedliwości społecznej. Tę zasadę jako naczelną regułę polskiej polityki państwa ustanawiają – i to już swoich początkowych artykułach – zarówno polska konstytucja, jak i Traktat o Unii Europejskiej. To nie są tylko puste słowa. Nie może być mowy o rozwoju naszych społeczeństw bez walki z nierównościami, z wykluczeniem, z biedą. To także w celu walki z tymi nierównościami tak ważne jest, abyśmy prowadzili ambitną politykę społeczną. To, co udało się osiągnąć w Polsce w ciągu ostatnich 2,5 roku, pokazuje, że zmiana paradygmatów jest możliwa, a implementacja skrojonej na miarę strategii rozwojowej przynosi dziś znakomite efekty. Dziś Polska ma najniższe w historii bezrobocie – poniżej 4% według Eurostatu. Dług publiczny w ubiegłym roku spadł po raz pierwszy od 30 lat. Deficyt budżetowy maleje, a jednocześnie prowadzimy najambitniejszą politykę społeczną od czasów zwycięstwa Solidarności i upadku komunizmu. W tym samym czasie zmniejszamy biurokrację dla przedsiębiorców i obywateli, obniżamy podatki, ale tylko dla małych i średnich firm – nie dla tych wielkich – i odbudowujemy skuteczną politykę finansową dzięki walce z mafiami oszustów podatkowych i dzięki skutecznemu uszczelnieniu systemu fiskalnego. Co więcej stworzyliśmy największy publiczny system wsparcia innowacji w Europie Środkowej. A zatem nowy demokratyczny kapitalizm po polsku to innowacje plus solidarność. Globalizacja wraz z postępującą liberalizacją światowego handlu stała się motorem napędowym rozwoju gospodarczego i jako całość na pewno nie zasługuje na potępienie, ale wzrost gospodarczy nie przekłada się proporcjonalnie na wzrost dochodów klasy średniej. Odpowiedzią nie jest zatem protekcjonizm. Właściwym instrumentem do walki z nierównościami są inwestycje w kapitał ludzki. Edukacja jest dzisiaj główną determinantą przyszłych zarobków. Konieczność inwestycji w kapitał ludzki wiąże się bezpośrednio z drugim wyzwaniem, przed którym stoimy: automatyzacją i robotyzacją. Nie chcę tu oczywiście postulować nowego „ludyzmu” w wydaniu dwudziestopierwszowiecznym i blokowania innowacji – wręcz przeciwnie – ale strach przed tym technologicznym bezrobociem jest i problem ten należy rozwiązać. Ten postęp technologiczny będzie oczywiście tworzył popyt na nowe zawody, ale będą one miały inny charakter niż te w przeszłości. Prawie we wszystkich przypadkach będą one wymagały wysokich umiejętności. Te zaś wymagają odpowiedniego poziomu edukacji. Co więcej na skutek robotyzacji znaczenie kapitału jako środka produkcji niepomiernie wzrasta w porównaniu do znaczenia pracy. W efekcie przychody z kapitału są jeszcze mniej równomiernie dystrybuowane niż dochody z pracy. Na całym świecie udział płac w PKB spadł od lat osiemdziesiątych o 5–10%, czasami więcej. Jak pokazuje Piketty, majątek, czyli wealth, jest już skoncentrowany, a wskutek dalszych inwestycji jego koncentracja będzie się wzmagać. Dlatego te cyfrowe technologie doprowadziły do powstania modelu dystrybucji winner takes all. Polega on na tym, że mniej beneficjentów przejmuje większą część zysku. Wiek cyfrowy, gospodarka platform stworzyły niesamowity potencjał do monopolizacji. Efekt sieciowy stał się dominującym czynnikiem, czego efektem jest powstanie globalnych gigantów, które nie mają żadnej konkurencji. Konieczność przeciwstawiania się rosnącym nierównościom w Unii Europejskiej jest najsilniejszym argumentem w obecnej debacie nad budżetem Unii Europejskiej. Dlatego podkreślam: dostrzegamy znaczenie nowych polityk i wyzwań, ale ich finansowanie nie powinno odbywać się kosztem polityki spójności, która jest fundamentalną, traktatową polityką i esencją Unii Europejskiej.

Szanowni Państwo! Polski przykład w ciągu ostatnich 2,5 roku pokazuje, że właściwa strategia potrafi zmienić rzeczywistość społeczną i gospodarczą. Unia Europejska może znów stać się symbolem europejskiego marzenia. Stanie się to jednak możliwe tylko wtedy, gdy dokonamy właściwego wyboru, gdy przezwyciężymy dzielące nas spory i zawsze będziemy pamiętać, że pomimo tych sporów łączy nas również europejska tożsamość. Niedawno także w tym Parlamencie usłyszeliśmy ważne słowa o europejskiej suwerenności. Tak! Europa powinna być podmiotem w świecie globalnej gry interesów. Europa powinna być silna, by lepiej bronić naszych interesów. Jednak europejska suwerenność nie może oznaczać budowania Unii kosztem siły państw członkowskich, bo siła suwerennej Europy, bierze się bowiem z siły państw członkowskich. Słabe państwa członkowskie, narody żyjące w poczuciu lekceważenia ich opinii i interesów, to recepta na Unię, która nikogo nie będzie obchodziła, która staje się problemem, a nie rozwiązaniem naszych problemów. Polska zrobi wszystko, by nie doszło do realizacji takiego scenariusza. Współpraca europejska jest dla nas wszystkich ważnym wymiarem budowania dobrobytu, solidarności i bezpieczeństwa. W słowach mojego wielkiego rodaka, Jana Pawła II, można odnaleźć to, co stało u źródła zjednoczonej Europy. To właśnie on mówił o dwóch płucach Europy i o tym, że oba te płuca, wschodnie i zachodnie, są równie ważne dla Starego Kontynentu.

Szanowni Państwo! Unia Europejska jest wciąż otwartą księgą. Każdy z nas ma w niej co najmniej jedną stronę do zapisania. Unia nie jest skończonym dziełem. Walter Hallstein, pierwszy szef Komisji Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, w swoim przemówieniu wygłoszonym w 1963 r. pod tytułem „Europa w budowie” porównał ówczesną wspólnotę do żywego organizmu, który wciąż się rozwija i ewoluuje. Idąc tym tropem, nie powinniśmy poddawać się jakimkolwiek formom determinizmu, który kazałby nam widzieć tylko jedną przyszłość Unii Europejskiej, zmuszając nas do prostego transferu kompetencji z poziomu narodowego aż do powstania jakiegoś superpaństwa. Unia jest prawno-międzynarodowym eksperymentem, który pozwala nam na poszukiwanie rozwiązań niedostępnych dotąd w ramach państw narodowych. Dyskusja, współpraca, koordynacja i negocjacje to jest prawdziwe DNA projektu europejskiego. I w oparciu o takie reguły tworzyli właśnie podwaliny pod wspólnoty gospodarcze ich ojcowie założyciele: De Gasperi, Adenauer, Schuman czy Jean Monnet. Dlatego nie powinniśmy uprawiać swoistej inżynierii genetycznej zmieniającej istotę Unii, lecz stale szukać nowych metod współpracy, które zagwarantują bezpieczeństwo i rozwój naszych państw oraz dobrobyt naszych społeczeństw. Integracja europejska nigdy nie była celem samym w sobie. Przecież ona ma zapewnić narodom Europy pokój, dobrobyt, rozwój, demokrację i sprawiedliwość. Wspólnota Europejska znalazła się na zakręcie, na którym musi ponownie wsłuchać się w głos swoich obywateli.

Kończąc, chcę podkreślić, że musimy usłyszeć w tym głosie obywateli niepokój i zrozumieć jego przyczyny, usłyszeć też nadzieję, którą ci obywatele w Europie wciąż pokładają i od której oczekują bezpieczeństwa, rozwoju, szacunku i solidarności. Chcą Europy otwartej na obywateli, dającej szanse rozwoju wszystkim i solidarnej wobec słabszych, Europy zjednoczonej wobec wspólnych zagrożeń i wyzwań, szanującej wolę narodów. Parlament Europejski jest najlepszą instytucją, by ten głos obywateli zrozumieć i wyrazić dla dobra wolnych narodów Europy i dla dobrej przyszłości Unii Europejskiej. Dziękuję bardzo.

(Oklaski)

 
  
MPphoto
 

  Valdis Dombrovskis, Vice-President of the Commission. – Mr President, speaking on behalf of President Juncker who cannot be here today, allow me to start by thanking Prime Minister Morawiecki for taking part in today’s debate on the future of our Union.

It is an honour for me to be here. Poland is a country with which I have a close affinity and I say this partly because I have some Polish roots myself. My last name is, in fact, a Latvian version of ‘Dombrovski’, a name synonymous with your country, your history and even your national anthem, Mr Morawiecki.

Throughout my life and career I have always been full of admiration for Poland and its people. As Prime Minister, I made it a point to deepen our partnership, which goes back long into history. People of my age in Latvia, and right across the Baltic Sea region, grew up inspired by Polish workers, students and intellectuals who had formed the Solidarnosc movement to fight for change. It is thanks to these values, to this courage and to the determination of your people that Poland took its rightful place at the heart of the European Union. Since then, Poland has given so much to Europe.

Since we are in this Chamber, it is only right to mention Bronisław Geremek, a great Polish patriot who worked tirelessly for European integration. He was both an architect of Polish freedom and a builder of Europe. I also think of Marie Skłodowska Curie, who has lent her name to one of Europe’s most successful programmes for young researchers. I could mention many more examples to show how Poland has shaped our Union, and this is why it is so important for Europe to keep its solidarity pledge to Poland.

Europe has shown its solidarity in many different ways. For instance, Poland was allocated EUR 86 billion in the current EU budget for European structural and investment funds – far more than any other country. This has helped to build, for example, 13 000 km of roads and allowed more than nine million people to gain access to high-speed internet. These investments are paying off. Poland’s economy has gone from strength to strength.

The Polish success story is also built on the benefits of being part of the biggest single market in the world. Every day, Polish companies trade and work with businesses right across our Union. Since 2004, Polish exports have tripled, with 80% of exports going to other EU countries.

Europe will keep supporting and showing solidarity in the future. In our proposals for the next long-term budget, Poland will continue to receive the most cohesion funding, even though the total amount will be somewhat reduced, to EUR 72.7 billion, which works out at EUR 270 per person per year – more than double the EU average of EUR 120. That investment will be focused in areas where there is the biggest potential for Poland, whether it be innovation, small and medium-sized businesses or renewable energies.

At the same time, Europe must also continue to make good on its promise on security and prosperity. That is why we focusing our proposals for the new Multinational Financial Framework on areas where we can achieve more together, and which are also crucial to Poland’s future. For example, we want to spend 22 times as much on defence as we currently do, with EUR 13 billion allocated to the European Defence Fund, for which Poland has been a strong advocate. This strengthens our ability to act, avoids duplicate structures and saves taxpayers’ money.

At the same time, we also want to invest in our future growth. We have proposed to increase our current investments in digitalisation and networks by a factor of nine, to EUR 12 billion. We are also strengthening our currency by firmly anchoring the euro area in the EU budget. We are holding discussions with all EU Member States, not just those which have already introduced the euro, on how best to strengthen our economic and monetary union.

We are using new budgetary instruments to support all countries, including those Member States on the road towards euro membership. This will be done in a fully inclusive and transparent way and I look forward to working with Poland across all these areas.

Honourable Members, as we look to our future, Poland’s place should be firmly at the heart of our Union. This was the choice made by almost 80% of Poles in the referendum almost exactly 15 years ago. On that day the Polish people made a free, clear and decisive choice. They chose peace and democracy and they chose the values and fundamental rights that define our Union, as they define the people of your great country, Mr Morawiecki.

At the heart of that lies respect for the rule of law. The law is our best tool to defend our freedoms, to work for social justice, to settle differences peacefully and to protect the most vulnerable in our societies. The justice system is a guarantor of our democracy and our fundamental rights. It is also what binds our Union together. As Walter Hallstein used to say: ‘The European Union is, at its heart, a community of law’. That community is the foundation of everything we have achieved and everything we still have to do together. This is why, if there is a systemic threat to the rule of law, we cannot simply turn a blind eye; we cannot simply say it is purely a national issue.

So, where the separation of powers is weakened in one country, or where the independence of the judiciary is challenged in another, it becomes a European issue which affects our whole community.

(Applause)

This is why, through the tireless work of Frans Timmermans, the Commission has worked closely with the Polish Government to address the concerns on a number of new laws which pose a systemic threat to the rule of law.

Dialogue always comes first, and dialogue has shown that progress can be made. The Prime Minister and his Government have shown willingness to amend the laws on a number of issues, for instance on the retirement age of judges. On behalf of the Commission, I thank him for his effort and his cooperation. We always remain open to dialogue but, so far, it has not been enough.

I hope that last week’s hearing will lead to further changes in Polish legislation, and that we will not see 40% of the Supreme Court judges replaced.

(Applause)

European will never turn its back on Poland or on the Polish people. The Commission will always stand up to support them, and our hands will always be outstretched to the Polish Government.

Prime Minister, the Commission counts on your leadership to continue working with us and delivering the real changes needed. Poland has shown how strong its leadership can be in our Union and in the world. We will see this again in December, when Katowice hosts the United Nations Climate Conference – COP24 as it is known. It is more important than ever for Europe to lead from the front in the fight against climate change. We are doing that by focusing on green and sustainable investment. Through our capital markets union and sustainable financial action plan we want to unlock a systemic change in investment culture so that sustainability comes first.

Here again, Poland has shown that there is a way. In 2016, Poland became the first sovereign to issue a green sovereign bond. Through this leadership and climate diplomacy, Poland is helping to send a message that the Paris Agreement is here to stay, and that Europe is here to lead. Katowice is itself an example of that: it is a region historically reliant on coal and heavy industry, which is turning itself into a leader in innovation, sustainable investment and new technologies.

I can think of no better priority for the future of our Union than the health of our planet and the health of our economies. Poland must be at the heart of these efforts and must stay at the heart of our future. As Marie Skłodowska Curie said, ‘Nothing in life is to be feared, it is only to be understood.’ Now it is time to understand more, so we may fear less. This applies as much today as ever: it applies to Poland, Europe and our common future.

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  Manfred Weber, on behalf of the PPE Group. – Mr President, I would like to say to the Prime Minister that Europe is always about dialogue and that is why it is good to have him here to discuss the future of Europe with Poland. It was absolutely not Europe that brought democracy to Poland, but it was Poland that brought democracy to Europe with the first modern codified constitution in Europe in 1791. The principle of the separation of powers was included in this first constitution.

For these principles the Polish people stood really strong, even in dark times: the Second World War and during the oppression by the Soviet Union. John Paul II said in Warsaw, when standing in Victory Square in 1979, that there could be no just Europe without the independence of a democratic Poland marked on the map. More than 10 million people – a quarter of the population of Poland – were members of Solidarnosc. Together with Lech Wałęsa, they fought for freedom and democracy and they laid all the groundwork for a free and open, unified and democratic Europe. That is why we believe in a Poland that is based on the ideas of Lech Wałęsa and John Paul II. We admire what they did for Poland and for Europe.

(Applause)

But today, Prime Minister, there are so many questions on the table from people all over Europe, and in your country where yesterday there were demonstrations on the streets. There are so many questions on the table: for example, the question why is state TV in Poland today more a propaganda TV and not a free, independent media anymore? Why does your Government dismiss churches because of their political opinion? You referred to Walter Hallstein. He would be very surprised to see that today nobody knows whether the President of the Supreme Court of Poland is still in office or not. We have uncertainty there. Nobody knows exactly what the situation is today.

Why did another Member State have to refer to the European Court of Justice on a court case, fearing that Polish citizens do not enjoy the right to a free and fair trial in your country? Why is this happening and why do peaceful protesters, like Władysław Frasyniuk, face imprisonment for carrying roses, while nationalists who attack peaceful protesters are not even facing trial? Those are the questions on the table.

(Applause)

I think you missed an opportunity today to clarify these questions. Europe is together here. You missed an opportunity today to clarify these questions. The founder of the free and democratic Poland, Lech Wałęsa, said recently that in the 1980s there was no freedom without solidarity and today, he said, there is no freedom without the rule of law. The rule of law is in the very roots of Poland and in the hearts of the Polish people. Europe will not turn its back on the Polish people. If the Polish Government does not preserve the great Polish achievements, Europe will do so.

There is another Poland. There is a Poland of the demonstrators, the people in Poland who went out onto the streets. There is a Poland which welcomes 18 million tourists, who enjoy the freedom of movement, tourists who admire Poland and the culture of your great country. There is a Poland which welcomes 4 000 NATO soldiers with the idea of protecting our European Union together. There is another Poland, and sometimes I wonder myself whether you speak here as a PiS Government or whether you speak here as a Polish Prime Minister? Do you really have this second Poland in mind? I also want to welcome some of these NGOs here on the Tribune. They were invited by Michał Boni, so my thanks to him for that.

Having all this in mind, you talk about sovereignty. I want to ask you whether, when we talk about sovereignty and winning back sovereignty, is then the anti—EU atmosphere which has been created in Poland – in a way saying that Brussels is the new Moscow – is this really creating an atmosphere of sovereignty for Poland? When you talk about the content, and I completely agree with a few of the things – a Marshall Plan for Africa, and so on – and when you talk, for example, about taxation and about the initiatives you want to take on this, do you really think that your approach of an EU of the nations is really something which can work?

When you have the unanimous vote in the taxation field in mind, we see that in the Council a lot of initiatives – good initiatives – are blocked because there is always one single Member State blocking everything, on taxation and so on. Do you really think that such a Europe will work? I tell you that when you talk about the EU of 4.0, a new Europe, which listens to the citizens, there is already a Europe which is listening to the citizens and that is this Chamber, the European Parliament. We represent the citizens of the European Union.

(Applause)

We don’t need another Europe. I think our Europe is already working very well. Yesterday, the Bulgarian Presidency was present here. Boyko Borissov, a colleague of yours, was present and gave us an overview of what we have achieved together in the last six months in the interests of the citizens of the European Union. Again, in the Council meetings last week, we experienced that the nation states can no longer find a common ground to go further. That is why I strongly believe that the European Union, which was founded by Adenauer – you referred to this – and which is based on the institutions at European level, this Europe works, and the Europe of egoism and nationalism cannot deliver in the interests of the people of the European Union.

(Applause)

Let me say a final word. I want to conclude with a personal remark. Prime Minister, because of your PiS governmental propaganda, I never took the floor here in this House when we spoke about Poland, because I was afraid that my German background could be misused to attack my friends in Poland and others who are fighting there for the rule of law and freedom; that it could be used as, ‘the Germans are telling us’. We have sometimes experienced this in Poland: ‘the Germans are telling us’. I was afraid to take the floor here, and I want to tell you that I am not speaking here as a German Member of the European Parliament. I am speaking here because 219 colleagues voted for me as group leader of this Group. I want to fight for the interests of the citizens of the European Union. That is what we have to do, not to decide between good and bad Europeans. Let’s discuss the future of this continent. Let’s stick together. Let’s not be divided anymore. That would be a great message if we were to hear this from a Polish Prime Minister.

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  Udo Bullmann, on behalf of the S&D Group. – Mr President, I would like to start by saying to the Prime Minister, welcome to the European Parliament. Mr Prime Minister, you said that we started from different places in recent European history. Yes, this is true. You quoted Pope Jean Paul II: ‘the eastern lung, the western lung’. Yes, I can very much identify with this picture. I would add that we are still one body and we need both the eastern part and the western part. But the question on the table today is: what is the Polish contribution to the eastern lung functioning well?

Today, the President of the Constitutional Court in Poland, Judge Małgorzata Gersdorf, went back to work. I sent her the greetings of the European Parliament and I sent her the greetings of Europe, because she is obviously paying tribute to the Polish Constitution.

(Applause)

She is obviously full of this democratic enlightenment you were talking about.

Today, as yesterday, people in Warsaw have massively taken to the streets to express their right to freedom. They are obviously full of this freedom gene you were talking about. This is important. We want to see a healthy Poland contributing to this eastern lung, and we are waiting for you to give answers to the questions expressed by colleagues, expressed by the Commission, expressed especially by our friend Frans Timmermans, whom we fully support.

On a lot of issues you rightly raised questions where we can fully agree – the future of Europe; questions on industrial politics, on the future of cohesion, talking about cultural diversity, security politics, energy security – and rightly so. But why is it necessary to raise these questions and at the same time undermine the European values on which our new project of the European Union is based? You cannot do that at the same time as raising questions on the future and appealing to the unity of the West, which is a values-based unity, and at the same time hope that we can collaborate in the best interests of our citizens. No. Poland has to come back to the centre of the European Union and you have to contribute to our values and to their development in the best interests of our citizens.

Herr Premierminister! Lassen Sie mich dennoch auch an dieser Stelle etwas sagen als jemand, der ein deutscher Sozialdemokrat ist. Wie der Kollege Weber bin ich gewählt von den Freundinnen und Freunden hier in meiner sozialdemokratischen Fraktion als der Sprecher dieser sozialdemokratischen Fraktion, als der Vorsitzende. Sie haben keine Vorstellung davon, wie dicht die Zukunft der polnischen Gesellschaft, wie dicht die Zukunft der Bürgerinnen und Bürger Polens nicht nur uns deutschen Sozialdemokraten, sondern allen Kolleginnen und Kollegen in meiner Fraktion am Herzen liegt – den polnischen Freunden, den deutschen Freunden, aber auch allen anderen aus meiner Delegation. Wir wollen Polen in der Mitte Europas haben! Wir wollen, dass Sie Ihren Beitrag leisten, aber zerstören Sie nicht die demokratische Kultur in Ihrem Land, und kommen Sie zurück an den Tisch, um unsere Werte gemeinsam weiterzuentwickeln: die Rechte der Frau, die Rechte der Minderheiten, die Rechte der Menschen in Ihrer Gesellschaft! Dann werden wir Sie willkommen heißen als jemanden, der uns hilft, die Zukunft zu bauen.

(Beifall)

 
  
MPphoto
 

  Ryszard Antoni Legutko, on behalf of the ECR Group. – Mr President, as you can see, or hear, this Chamber is hopelessly predictable. The title of your speech, Prime Minister, was ‘The Future of Europe’ but apparently no one is interested in the future of Europe here. They are indulging in their favourite pastime, which is Poland-bashing. You could just as well have recited Shakespeare sonnets and you would have had exactly the same effect.

You can see how it is difficult to get through with arguments, because there is a thick wall of lies, half-lies, half-truths, mystifications – like this ridiculous story about arresting a man for carrying roses. It just boggles the mind when you hear something like it. Every day we have to deal with such idiotic stories that are absolutely groundless.

This also shows that this Chamber is, as I have said before, completely resistant to listening to arguments. You never hear counterarguments. You hear heckling, booing and mud-slinging. That’s the usual reaction. There is what I would call a very deep refusal to know, here in this Chamber.

I can continue, making a more general point. You were talking, Prime Minister, about a democratic awakening in Europe. Yes, there is a democratic awakening. At the same time, there is an increasing number of people who say that the European Union is going in the wrong direction. It’s over 40% now – in some countries above 50%. I have come here and I have listened to self-indulgent and self-serving comments – ‘We are so good’, ‘We are so responsive to citizens’. So are all these people insane? Are they all being fooled by some demagogues? No! The reaction of these people is the final effect of what is being said and done here. This arrogance, this self-serving arrogance, is simply becoming more and more unacceptable.

So, yes, when I hear about the separation of powers in Poland, the problem of the separation of powers, I think: ‘Come on!’ Here we have a Commissioner, a Commissioner who is representative of the executive body, and the Commissioner is telling the Polish Parliament and the Polish courts what to do with this and that law, or how this law should be changed. Is that an example of the separation of powers? It is a blatant violation of the separation of powers.

(Reaction to off-mike comments by Mr Verhofstadt)

You see! That’s debate, European Parliament style.

I suggest, Mr President, that you start putting order in your own house. Yesterday, we were prevented from having an exhibition on Jósef Pilsudski, one of the founders of Polish independence. That is censorship – and not for the first time. There is a well-established practice of censorship in this Parliament and you seem to be quite serene about it. You do not really care because this censorship serves the interest of the majority. People are being punished here. Fortunately, recently the Court reversed the decision of the European Parliament. But that continues. So I suggest, before the finger-pointing at Poland starts, this House should be made more open, please, and a more receptive place for all points of view to be debated and considered. That is my request. I know it has no chance whatsoever, but I just had to say it.

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  Presidente. – Onorevole Legutko, siccome mi ha chiamato in causa per la vicenda Korwin-Mikke, Le volevo ricordare che io non ho inflitto una sanzione al parlamentare in questione perché era polacco. Come lei sa, io non ho fatto mai, mai alcun favore a un gruppo piuttosto che a un altro, a un parlamentare piuttosto che a un altro. Ho trattato sempre tutti i deputati di questo Parlamento nella stessa identica maniera: chi ha votato per me e chi non ha votato per me.

Lei ha detto che è un attacco ai polacchi. Io ho sanzionato l'onorevole Korwin-Mikke e poco mi interessa quello che decide la Corte: prenda qualsiasi comportamento nei miei confronti! Io considero inaccettabile che un parlamentare in quest'Aula dica che una donna è un essere inferiore soltanto perché nata donna! Non lo permetterò mai!

Non mi interessa la Corte di giustizia: non accetto la sentenza! La rispetto ma non l'accetto! Come non accetto che nessuno dica che è un essere inferiore perché è ebreo, perché è cristiano, perché ha la pelle di un altro colore o perché è polacco!

Tutti gli esseri umani sono uguali e lo dico – perché so che lei è cristiano –da cristiano cattolico praticante. Quindi non c'è nessun atteggiamento polemico nei confronti dei polacchi e della Polonia.

Io rispetto tutti i cittadini polacchi: la sanzione non è stata inflitta perché l'on. Korwin-Mikke era polacco. Per me poteva essere italiano, francese, tedesco, lussemburghese: avrei avuto lo stesso atteggiamento. Siccome ho sentito che Lei diceva che c'era stato un atteggiamento negativo nei confronti dei polacchi, io Le dico assolutamente no! Da parte mia non c'è mai stato alcun atteggiamento negativo nei confronti dei polacchi. Questo deve essere chiaro!

Prego, andiamo avanti con il dibattito. Prego, onorevole, qual è il problema? Mi dica...

 
  
MPphoto
 

  Dobromir Sośnierz (NI). – Chciałem odnieść się do tych słów jako następca Janusza Korwina-Mikke. Pan jest odpowiedzialny za złamanie prawa. Powinien pan podać się do dymisji. Złamane zostało prawo. Polski poseł został tutaj niesłusznie prześladowany i nie może być tak, że nikt za to nie odpowiada. Muszą tu spaść głowy. Pan się powinien podać do dymisji. Publicznie, demonstracyjnie złamał pan prawo i jeszcze się pan przy tym upiera. Nie chodzi o to, czy się pan z moją wypowiedzią zgadza, czy nie, tylko poseł ma mandat i ma prawo mówić, co mu się podoba, i wyrażać swoje zdanie. Przekręca pan jeszcze złośliwie jego słowa. Nie ma pan do tego prawa i jako przewodniczący powinien pan zachować neutralność.

 
  
MPphoto
 

  Presidente. – Onorevole collega, io sono sempre stato neutrale! Se a lei piace far rotolare le teste, a me non piace far rotolare nessuna testa. Non è mia intenzione far cadere nessuna testa: rivendico quello che ho fatto come persona, come essere umano: per me le donne sono esseri come tutti quanti gli altri e l'onorevole Korwin-Mikke ha detto delle cose inaccettabili!

 
  
MPphoto
 

  Guy Verhofstadt, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, as the Prime Minister can hear, this is a real Parliament.

I have spoken about Poland in this plenary so many times that today I am going concentrate more on the future of the European Union.

Yesterday, Mr Morawiecki, in a debate with your compatriot Donald Tusk, I said that more and more people are realising that, when we talk about the future of the European Union, a new world order is emerging. In this new world order, Europe is on its own more and more. Let’s recognise that.

There is Putin, who is on a warpath; there is the Chinese leader who has nominated himself as emperor for life; and there is Trump, who is openly questioning the transatlantic relationship and, by doing so – let us recognise it, and I think you can also recognise it – is putting the security of the European continent at risk. That is the main reason – and although you didn’t go into that proposal, I think you can agree with it – why we need a European Defence Community, as soon as possible. And let there be no misunderstanding, Prime Minister, we need it not as a body to compete with NATO but as a European pillar of NATO, to strengthen NATO, and also to give Europeans the possibility of acting on their own.

However, we should know that the European Defence Community means much more than being in favour of simply pooling a number of military budgets, a number of tanks or a number of aircraft. A European Defence Community is primarily about defending European territory and defending European interests with European lives. That means that a European defence community, as such, can only work on one condition, namely that we share the same European values, the same European democratic principles, the same rule of law, and the same rules of the game that are fundamental in our society. Only then can such a defence community work in the future and defend our interests.

So the future of the European Union, Prime Minister – and this is my message to you – is more than an internal market, more than a single currency, and more even than the free movement of people. Let me put it very bluntly: it is a community of values, and I have to tell you openly that putting judges under political control plays no part in these values. You have to know that.

(Applause)

That is not a question of tradition, if I may say so. I like traditions, but it is not a question of tradition. It is a question of principles and of our common community. Prime Minister, do not misunderstand me: reform of the judiciary is certainly a legitimate goal, but forcing judges to retire and delivering them to the will and the whim of the governing majority can never be part of such a reform.

Over the past three years, the Polish Government has systematically liquidated democratic checks and balances. It was not this Parliament but rather the Venice Commission which said, loudly and clearly, that your reforms – and I am now quoting the Venice Commission, of which Poland is a part – ‘bore a striking resemblance with the institutions which existed in the Soviet Union and its satellites’. I think that what they said sums it all up.

So, instead of what is happening now – rejecting two infringement procedures, ignoring the verdicts of the European Court of Justice – I use this occasion, Prime Minister, to appeal to you personally. You were a youngster who engaged with Solidarnosc. You were part of the team which directly negotiated the accession of Poland to the European Union. So I ask you personally: turn the wheel, and bring Poland back into the family of democratic nations, away from the illusion of so—called ‘illiberal states’, and bring Poland back into the centre of European politics again, instead of letting it linger at the fringes.

This dream of an ‘Intermarium’, the 12 central and eastern European countries from the Baltic to the Black Sea working together, is a mirage. It is an illusion. Even, Germany, Prime Minister, is a small nation today, although many Germans may not recognise it. In a world of empires – Russia, China – it is only together that we can do it, and I have to tell you it is a big mistake to think we can divide our Union into regional clusters.

To conclude, I believe that division in Europe – as is now to some extent the case, let’s be honest – is welcomed by only one man, one autocrat, Vladimir Putin. Poland knows better than any other country what the fate of our continent is if the Tsar of Russia or the Comrade in the Soviet Union is running the game in Europe. Don’t play it.

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  Ska Keller, on behalf of the Verts/ALE Group. – Mr President, I would like to thank the Prime Minister for joining in this debate on the future of Europe. I want to stress that the Verts/ALE Group and I share the criticism on the rule of law that you have heard from almost all the Groups. You can see that Parliament is pretty united on that issue and I don’t think it’s going to change. You might say you do not care what other people think about you. But I think you should care.

It has been mentioned by the Commissioner already how important Poland is in Europe, and also how important Europe is for Poland, Poland being one of the biggest Member States in the EU. Polish people have a very positive image of the EU and actually trust European institutions more than they trust the Polish Government. The EU contribution to Poland’s economy, in terms of many euros going every year to farmers, organisations and businesses, has been mentioned. Many Polish citizens work elsewhere in the European Union. In fact, Poland has actually the highest number of migrants to other EU countries.

You mentioned Brexit, Prime Minister, which will hit Poland hard, and you mentioned Russia. That’s why you should care. But also, we care. The whole of Europe has much to thank Poland for. Poland was the first country on our continent with a modern constitution. You practically invented the division of powers, and that is actually then a Polish tradition – the separation of powers. Poland also has a long tradition of civil movements for freedom and democracy, from resistance against the German occupation to the Solidarnosc movement, which was the first opposition movement to participate in free elections in a Soviet-bloc nation since the 1940s. That is a tradition to be proud of. It gave hope to so many people all over Europe.

Poland could be a shining example of democracy and the rule of law, but your Government, Prime Minister, is taking Poland away from the path of democracy and civil rights. You undermine the independence of courts, you put judges into retirement, you put judges under increasing political pressure, and you put people into prison who you think are not following your ideas. You try to control political discourse and threaten the freedom of the media.

The rule of law and democracy are crucial for the future of Poland and they are also crucial for the future of Europe. They are at the very heart of our Union. Therefore, as the European Union all together, we have to respond clearly and strongly to what is happening in Poland. We Greens fully support the Article 7 procedure and we are also very grateful to the Commission for starting an infringement procedure in order to stop the Supreme Court Act.

People wanted to join the EU, and still want to be part of it, because they believe in the rule of law. They believe in democracy. They believe in good governance. People in Poland are protesting against the dismissal of judges; they are standing up for women’s rights. There are people marching against corruption in Europe. They carry the blue flag of the European Union because they believe that the European Union is the body that can help and support them, the body that will stand up for them.

We are proud of the people taking to the streets to stand up for their rights, their democracy and their rule of law. Those people are Poland too. Furthermore, they are Europe too. We need to support them because the rule of law and democracy really is the cornerstone of the European promise in Poland, as elsewhere in Europe, and it is something that we, as MEPs, have to deliver on. It is the promise of the EU and we have to deliver on that.

That is why we, as Greens, and also we in the whole Parliament, will never give up on these issues – especially since you keep adding new ones, like changing the law for the European Parliament elections, making it practically impossible for any smaller parties to enter the European Union.

The future of Europe really is in your hands, too, as is the future of the planet, in Katowice: unfortunately you did not even mention in your speech the very important conference taking place there. You could actually bring something to that, namely the idea that the transition for climate protection also needs to be fair, that social rights need to be protected as well. Why don’t you bring that to the table? Then you could really be a forerunner on climate change, aiming to protect all of our planet, in Katowice and beyond. You would even find allies in this House. On many issues, such as Brexit, the rights of Polish workers abroad, even Nord Stream, and social cohesion, you would find many allies.

But if you want cooperation, Prime Minister, then you have to stick to the basic rules of this Community, a Community that so many of your compatriots have worked so hard to build and to join: and that means the rule of law and democracy. You will have to deliver on that.

 
  
MPphoto
 

  Tania González Peñas, en nombre del Grupo GUE/NGL. – Señor presidente, señor Morawiecki, por su discurso parecería que usted está viviendo una realidad y su país está viviendo una muy diferente.

En esta Cámara hemos aprobado por amplia mayoría varias Resoluciones que les advierten del flagrante incumplimiento del artículo 2 del Tratado fundacional, porque su gobierno ultraconservador, xenófobo y machista está adoptando reformas que aniquilan la democracia y las libertades en su país. Amnistía Internacional nos recuerda que su gobierno sigue empeñado en controlar el poder judicial, el derecho de reunión, el funcionamiento de las ONG, la libertad de los medios de comunicación, los derechos sexuales y reproductivos o el derecho al asilo.

Ustedes están generando el caldo de cultivo para el conflicto social, que luego tratan de atajar con la misma receta: una ley contra la libertad de reunión, que está llevando a cientos de personas a enfrentarse a sanciones penales por participar en reuniones pacíficas —sí, pacíficas— y defender los derechos humanos.

Este lunes se debatió en Polonia una nueva ley contra el aborto, que va a limitar más todavía el acceso a un aborto legal y seguro: un proyecto que implica privar a las mujeres de atención médica para abortar, incluso en caso de malformación fetal grave, cuando las estadísticas oficiales muestran que el 96 % de los abortos legales se realiza por esos motivos. Masivas manifestaciones durante los Black Fridays consiguieron aparcar esa reforma en 2016 y, este lunes, las mujeres han vuelto a demostrar su fuerza y su determinación.

No puede seguir jugando con las vidas de las mujeres, señor Morawiecki: escúchelas, aunque quizá las campanas de la iglesia no le dejen oír.

Y si hablamos del derecho al asilo, ustedes se negaron a participar en el plan de reubicación de 2016; realizan devoluciones sumarias a Bielorrusia que el Tribunal Europeo de Derechos Humanos les ordena cesar. Ayer, la Comisión Europea les abrió un procedimiento de infracción por incumplir los Tratados y la Carta de los Derechos Fundamentales de la Unión por sus reformas del poder judicial.

¿Es esto lo que quiere para su país, señor primer ministro? ¿Quiere usted pasar a la historia por ser el primer ministro que terminó con la división de poderes, con la libertad de expresión, con la libertad de manifestación, con los derechos de las mujeres, de las personas refugiadas y de las personas LGTBI?

Vivimos tiempos de doble moral, doble verdad y doble contabilidad, decía el escritor Vázquez Montalbán. Polonia hoy es un ejemplo muy claro de ello: las mismas instituciones europeas, implacables contra Grecia por pedir una restructuración de su deuda pública, están permitiendo que los gobiernos xenófobos sigan recortando libertades democráticas.

Desde este Grupo nos solidarizamos con todas y con todos quienes luchan en Polonia por las libertades democráticas, civiles y sexuales y pedimos a la Comisión que aplique sanciones reales y efectivas que contribuyan a una rectificación del autoritarismo gubernamental, porque creemos en una Europa —otra Europa, sí— donde, al contrario de lo que pasa hoy, la política económica se pueda discutir y se pueda debatir libremente, pero los más elementales derechos humanos sean incuestionables.

 
  
MPphoto
 

  Presidente. – Onorevole Legutko, probabilmente non ho capito bene, durante il suo intervento, l'interpretazione ma la sostanza su quanto riguarda l'obiettività del mio comportamento e del comportamento del Parlamento, è certa.

Se lei si riferiva alla mostra dedicata al generale Piłsudski, che anche io considero un eroe, tale mostra non è stata autorizzata perché la documentazione è arrivata in ritardo, quindi non è stata annullata.

Appena arriverà la documentazione al Questore responsabile, on. Bearder, la mostra sarà autorizzata perché, ripeto, anche per me si tratta di un eroe. Quindi non c'è nessun atteggiamento punitivo nei confronti della Polonia.

Su quanto detto in merito all'on. Korwin-Mikke, mi scuso se Lei non vi ha fatto riferimento ma riguarda la mia posizione sulla vicenda Korwin-Mikke, che rimane quella che ho detto.

 
  
MPphoto
 

  Gerard Batten, on behalf of the EFDD Group. – Mr President, I would like to welcome Mr Morawiecki to this debate on Europe. In order to understand the future, we need to look a bit at the past. From 1949 onwards, there were two models in Europe. On the western side of the Iron Curtain we had the model of the Anglo-Saxon USA western liberal democracy where peace was kept by NATO, and on the eastern side, where you had the misfortune to be, you had the communist tyranny model. Now the Germans lost the shooting war but they did not lose their ambitions.

Nazi Germany left us a legacy. Back in I think it was 1942 when the Germans thought that they were going to win the war, they wrote a plan for how they were going to govern their new empire, and it was called the ‘Europäische Wirtschaftsgemeinschaft’, the ‘European economic community’. They were going to have interest rates linked to the Reichsmark. They were going to have a common agricultural policy, a common industrial policy, a common policy for everything.

That plan resurfaced in 1957 as the European Economic Community, and Mr Dombrovskis naively mentioned Walter Hallstein, the first President of the European Commission, who was a lawyer who had happily worked for the Nazis. How have things progressed since? Of course, communism collapsed in the East, thank God, and your countries eventually asserted their freedom. In the West what happened? The Europäische Wirtschaftsgemeinschaft progressed into a plan for a United States of Europe.

Where is Europe heading? There are two Europes. There is the Europe that is part of the European Union and there is the Europe that isn’t. Let’s talk about all of it. Those parts of the European Union, where are they heading? They are heading towards a United States of Europe. We see increased integration in everything. We’ve heard about this defence community – I think that’s called an army, isn’t it Mr Verhofstadt, I believe in other countries – we see full economic, political and financial governance being aspired to. The European Union now governs almost every aspect of the citizen’s life.

Mr Morawiecki, you mentioned the freedom gene. Well that is very strong in the British and that reasserted itself in 2016 in the vote to leave the European Union. The British people voted to reassert their freedom and their independence. Sadly, that project has not yet been realised. The British people chose freedom over domination in an undemocratic European Union.

Now Poland, you’ve been a member of the European Union for the last 14 years and it was entirely understandable why you joined, along with the other eastern European countries. After languishing under communist tyranny for decades, you needed the financial subsidies from the European Union and you wanted the opportunities for your younger people to be able to work abroad, earn money and improve their lives. All of those things are understandable.

But now things are looking up for Poland. Your economy is picking up and you have personally invited many Poles to come back from their migration abroad and rebuild your economy. But you have discovered that there’s a price to pay for European Union membership: the EU requires you to accept migrants in untold numbers, which would change your country and your culture beyond recognition, as indeed it has already in many parts of Europe.

Not surprisingly, you and your government are opposing that forced acceptance of irregular migrants and refugees, but you’ve been threatened by the EU. If you do not take the migrants then you cannot have the money, and you have found that when you have outside interference in your country from such as multi-billionaire George Soros, who seeks to interfere in your nation’s life, as he does in mine, then the EU tells you that you cannot oppose him. You have learned that if you sell your soul, eventually someone will come to claim it. You can have the rule of law, but you cannot have the rule of your own law. You can only have the rule of this—place law.

You will see in Poland, I believe, in the course of time that it was a wise decision that the British people made to leave. I would ask you that, as we came to your assistance in 1939, you in the Council come to our assistance. Please help us out with the utterly useless and incompetent Mrs May. Please help to facilitate our exit from the European Union in the Council, and return the favour that we did you in 1939.

(Applause from certain quarters)

 
  
MPphoto
 

  Stanisław Żółtek, w imieniu grupy ENF. – Panie Przewodniczący! Panie Premierze Morawiecki! Gdy analizuję ostatnie trzy lata działań rządu i parlamentu polskiego, to targają mną ambiwalentne uczucia. Z jednej strony widzę, że obecny rząd zamiast zmniejszać, zwiększa podatki. By zdobyć głosy wyborcze, nie waha się zabrać jednym, by kupić drugich. Widzę, że odbiera Polakom wolność osobistą, nadając niezliczonym służbom specjalnym coraz większe uprawnienia do inwigilacji i siłowych działań. Przecież takie ustawy jak ustawa antyterrorystyczna czy ustawa o gruntach rolnych jeszcze 10 lat temu nazwane zostałyby bolszewickimi. Jedna pozwala bez zgody sądu podsłuchiwać każdego, blokować konta bankowe i strony internetowe. Pozwala, gdy tylko władza zechce, zamknąć każdego na długo bez możliwości obrony, nawet bez podania przyczyny osadzenia. Druga zakazuje większości obywateli sprzedaży i kupna ziemi bez zgody władzy. Czy nie nawiązuje do komunistycznych czasów obecny obowiązek wpisywania do rejestru danych każdego, kto kupił nawet minimalną ilość złota? Widzę też, że chcecie z Polski zrobić pole bitewne Amerykanów i Rosjan. Swoją drogą nie rozumiem tego podejścia, żeby na Wschodzie tworzyć z Rosji wroga zamiast przyjaciela. Mniejsza z tym. Tymczasem Ameryka już nie jest ta sama co 30 lat temu, a Rosja też nie ta sama. Co innego głosiliście przed wyborami.

Ale z drugiej strony, wiem, że celem obecnej Unii Europejskiej jest zgniecenie wszelkiego oporu przeciwko władzy Komisji Europejskiej i zmuszenie obywateli Unii do bezwzględnego posłuszeństwa. Stąd tępienie patriotyzmu, bo kraje, gdzie jest patriotyzm, trudno zniewolić. Stąd walka z więzami rodzinnymi, bo tam, gdzie jest miłość rodzicielska, tam znika władza urzędników. Stąd też walka z chrześcijaństwem, bo według tych przyszłych władców Europy, to jest konkurencja dla rządu dusz. Stąd też zgoda na zalew Europy tłumami muzułmańskich imigrantów, bo jeśli ludzie w Europie będą się bali, to łatwiej będzie odebrać im wolność i nimi rządzić. To dlatego ten terror politycznej poprawności, promocja homoseksualizmu, wtrącanie się w wewnętrzne sprawy innych państw. I dlatego całym sercem jestem za tymi działaniami Pańskiego rządu i parlamentu polskiego, które przeciwdziałają planowi Unii.

Mam w związku z tym niezmiernie ważne pytanie do Pana Premiera. Obecnie Komisja Europejska przygotowała dyrektywę o prawie autorskim na rynku cyfrowym. Ta dyrektywa na zawsze zamknie usta internautom. Zamknie dostęp do światowego internetu. Da ogromną władzę Komisji Europejskiej. Dyrektywa pozostawi obywatelom Unii Europejskiej tylko jedno źródło zdobywania wiedzy o świecie kontrolowane przez Komisję Europejską i rządy państw – gazety papierowe, telewizję i kilka portali internetowych. Proszę Pana Premiera o jednoznaczną wypowiedź, nie o ogólnikowy banał typu „chcemy, aby było jak najmniej odebranej wolności” i tak dalej. Konkretnie. Jeśli w tej dyrektywie pozostaną niezmienione artykuły 11 i 13, to czy Pański rząd poprze dyrektywę w Radzie, czy ją zablokuje? Ja sądzę, że na Pańską wypowiedź czeka wiele milionów ludzi.

 
  
MPphoto
 

  Dobromir Sośnierz (NI). – Panie Przewodniczący! Miała to być debata o przyszłości Europy, ale z tego, co widzę, nikt oprócz posła Battena nie trzyma się tutaj tematu. Wszyscy zajmują się dość niegrzecznym „obszczekiwaniem” polskiego rządu przy braku jakiejkolwiek wiedzy i kompetencji do tego. Przykładem totalnego dyletanctwa jest pan Verhofstadt, który się wypowiada bez żadnej wiedzy na ten temat. Ale do takiej Unii nas wprowadziliście. To Prawo i Sprawiedliwość namawiało Polaków, oszukiwało ich, mamiąc ich wielkimi korzyściami z dotacji europejskich. Do takiej Unii nas wprowadziło, że teraz jeszcze chce wpisywać to do konstytucji nawet. Stawiacie nas pod ścianą i pozwalacie się sami czołgać przed unijnymi posłami czy biurokratami. Wizja Europy jest już postanowiona. Niemcy i Francja chcą jednego państwa, jednej armii, jednego budżetu i albo się do tego zapisujemy, albo nie. Takie są fakty. Nic tu nie zmienimy, więc im wcześniej to zrozumiemy, im wcześniej się wypiszemy z tego towarzystwa, tym dla nas lepiej.

Mówił pan o genie wolności. Ludzie w Polsce protestują teraz nie przeciwko wiekowi emerytalnemu sędziów, bo to nikogo w Polsce nie interesuje wbrew temu, co się wydaje pani z Zielonych. Interesuje ludzi los dyrektywy na temat internetu. Polski MSZ póki co popiera generalnie kierunek – ma tam drobne zastrzeżenia, ale generalnie popiera kierunek, w jakim zmierza ta dyrektywa, i jeśli pan naprawdę nie chce, żeby pana poparzył język przy wymawianiu słów „gen wolności”, to niech pan się o to upomni, żeby polscy posłowie, również z pana partii, nie głosowali tu za każdym prawie razem za kolejnymi unijnymi dyrektywami, które ograniczają wolność, tylko żeby głosowali przeciwko. Nie mówiąc już o tym, co przeciwko wolności robi się na własnym podwórku, bo mówienie o genie wolności, jeśli jednocześnie zakazuje się handlu w niedzielę albo sprzedaży działek rolnych, też jest chyba nieporozumieniem. A panu Tajaniemu chciałem powiedzieć, że nie interesuje mnie, co pan akceptuje, a czego nie. Mój mandat do mówienia tego, co chcę, pochodzi od moich wyborców, a nie od pana i nie będzie mi pan mówił, co mi wolno tutaj mówić, a czego nie.

 
  
MPphoto
 

  Presidente. – Nessuno ha mai detto quello che Lei deve dire: io ho detto soltanto che Lei non può far rotolare le teste, perché ricordo che soltanto sotto i regimi di Stalin e Hitler si facessero rotolare le teste.

 
  
MPphoto
 

  Mateusz Morawiecki, premier Polski. – Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Bardzo dziękuję tutaj za wasze głosy, bardzo dziękuję za to wielokrotne przypomnienie Solidarności i tego, że Solidarność była tak kluczowa dla obalenia komunizmu.

Rzeczywiście, ja byłem działaczem Solidarności i mogę powiedzieć, że wtedy jako młody chłopak przeżywałem bardzo różne chwile. Na przykład nie wiem, czy wiecie, że sędziowie stanu wojennego – sędziowie w latach osiemdziesiątych – skazywali moich towarzyszy broni na dziesięć lat więzienia. Kobietę, moją koleżankę z podziemia – Ewę Kubasiewicz, i wielu innych skazywali na wieloletnie więzienie. Niektórzy z moich kolegów zostali zamordowani, wielu z nich bardzo długo siedziało w więzieniu. Czy wiecie, że ci sędziowie z czasów stanu wojennego, niektórzy z nich, ci, którzy wydawali haniebne wyroki w czasach stanu wojennego, dzisiaj są w tym, bronionym czasami przez was, Sądzie Najwyższym? Czy pan to wiedział, panie Bullmann? Czy państwo to wiedzieli? Jest kilku sędziów stanu wojennego, którzy do dzisiaj tam są, więc wspomnienie o Solidarności musi zawierać również taką refleksję, że ten postkomunizm nie został u nas przezwyciężony i my walczymy z tym postkomunizmem właśnie poprzez reformę wymiaru sprawiedliwości.

Kilka osób wspomniało również tutaj o Europejskim Funduszu Obronnym i o jego komplementarności z NATO. Bardzo dziękuję tutaj panu Verhofstadtowi, który właśnie rozwinął ten wątek. Tutaj w pełni się zgadzam i dla przyszłości Europy jest to bardzo ważne. Bardzo mnie ucieszyło, że z przedstawicielem grupy, która teoretycznie jest politycznie dość daleko od nas, w tym niezwykle ważnym wymiarze dotyczącym bezpieczeństwa, komplementarności naszych działań w PESCO, w EDF (Europejskim Funduszu Obronnym), względem NATO mówimy tutaj o spójności, o komplementarności. My również bardzo podobnie na to patrzymy.

Chciałbym się odnieść tylko do takiej myśli, którą również przekazał pan Verhofstadt – sądzę że jesteśmy w Polsce i w Europie Środkowej źle odbierani. Otóż Inicjatywa Trójmorza nie ma na celu jakiejś konkurencji względem Unii Europejskiej. Jest ona również inicjatywą komplementarną, ponieważ bardzo wielu naszym partnerom, przyjaciołom z Europy Zachodniej trudno jest zrozumieć naszą polską, środkowoeuropejską rzeczywistość, bo mieliście to ogromne szczęście, że nie żyliście pięćdziesiąt lat w komunizmie. Mieliście to szczęście być po dobrej stronie żelaznej kurtyny. U nas niestety życie wyglądało zupełnie inaczej i transformacja po 1989 roku założyła, że komuniści weszli właściwie suchą nogą w nowy system. W związku z tym my, patrząc na różne wymiary polityczne, staramy się zrzucić z siebie to jarzmo postkomunizmu. Trójmorze jest elementem wsparcia Unii Europejskiej w tym sensie, że chcemy rozwijać korytarze Północ-Południe. Dzisiaj Europa jest dużo bardziej zbudowana wokół korytarzy Wschód-Zachód, natomiast ten potencjał – Skandynawia, Niemcy, Polska, Austria, Węgry, Bułgaria, Czechy, Słowacja, Rumunia i na południe do Grecji – jest dużo słabiej wykorzystany ze względu na brak infrastruktury gazowej, energetycznej, kolejowej i drogowej. Tego głównie dotyczy Inicjatywa Trójmorza – myślę, że uzupełnia ona to, co pan Verhofstadt powiedział.

Jednocześnie też odnosili się państwo do wieku emerytalnego. Czy wiecie, że tutaj – kilkaset metrów stąd – Europejski Trybunał Praw Człowieka w 1998 roku wprowadził dokładnie taką samą regułę wcześniejszego odejścia na emeryturę dla sędziów, jaką my teraz wprowadzamy? Wtedy tamta reguła została w pełni zaakceptowana. Dzisiaj robimy dokładnie coś takiego, co w wielu innych krajach – nie robimy niczego innego.

Wspominali też tutaj państwo w paru głosach o niebezpieczeństwie rosyjskim. Dziękuję za te głosy, bo jakkolwiek chcemy współpracować z Rosją, to nie z agresywną Rosją – nie Rosją, która podbija kolejne kraje, która atakuje kolejne kraje, która destabilizuje państwa Europy – całej Europy, bo to widzieliśmy w ostatnich oświadczeniach różnych krajów, również zachodniej Europy, więc wskazując na te zagrożenia, na Nord Stream II, powołujemy się nie tylko na solidarność wschodnioeuropejską czy środkowoeuropejską, lecz przestrzegamy przed zagrożeniami, które mogą zaistnieć również w zachodniej Europie. Naszym zdaniem jest to niezwykle ważne.

Pan Verhofstadt mówił o tym, że „judges are under political control”. Sędziowie są dzisiaj dużo bardziej niezależni, niż byli wcześniej, i wykażę to państwu. Otóż kiedy sędzia jest bardziej niezależny? Kiedy prezes sądu może nakazywać sędziemu? Kiedy może wybierać sędziego do danej sprawy? Kiedy może przesuwać go pomiędzy poszczególnymi izbami? Nie – wtedy ma pośrednie mechanizmy nacisku. Taka była sytuacja wcześniej. Czy wiecie, że we wcześniejszych czasach jeden z sędziów kluczowych sądów okręgowych był gotowy na telefon premiera? To była dziennikarska prowokacja, by na telefon premiera wybrać sędziego spolegliwego w danej sprawie, a była to sprawa dotycząca największego oszustwa – piramidy finansowej Amber Gold. Czy wiecie, że ten sędzia był wtedy gotowy do takiego działania? Dzisiaj jest to niemożliwe – my wzmocniliśmy niezależność sędziowską, wzmocniliśmy obiektywność. Mało tego, pan wiceprzewodniczący Timmermans nam to przyznaje.

Pan przewodniczący Timmermans przyznaje, że również zakaz przesuwania sędziów między poszczególnymi izbami, który wprowadziliśmy my od 1 stycznia tego roku, zwiększa niezawisłość sędziowską, zwiększa obiektywność wyroków, zwiększa sprawiedliwość tych wyroków. Drodzy państwo, zanim zaczniecie mówić, zajrzyjcie troszeczkę głębiej – bardzo was o to proszę – jaka jest prawda, jaka jest rzeczywistość w kwestii praworządności, bo sędziowie są dzisiaj bardziej niezależni, i trójpodział władzy.

Bardzo też dziękuję za to przypomnienie Konstytucji 3 Maja – pierwszej konstytucji na kontynencie europejskim. To rzeczywiście wielka sprawa i prawa kobiet, o których akurat tutaj była mowa, też są u nas niezwykle przestrzegane. Polska to jeden z pierwszych krajów, który wprowadził demokratyczne prawa kobiet w Europie.

Wspominali państwo też o mediach. Czy nie są wolne media, których ogromna większość – od 80 do 90 procent – prezentuje krytyczny lub bardzo krytyczny ogląd sytuacji wobec władzy i wobec dzisiejszej rzeczywistości? Czy to oznacza, że media są w jakikolwiek sposób zagrożone co do swojej wolności? Drodzy państwo, media w Polsce są w ogromnej większości krytyczne wobec rządu i my absolutnie się z tym zgadzamy. Rozumiemy, że taka jest sytuacja, aczkolwiek bardzo mocno nieobiektywna w drugą stronę. Jak byście się temu przyjrzeli z bliska, pod szkłem powiększającym, to byście to zobaczyli. Czy opozycja ma jakiekolwiek ograniczenia w dostępie do mediów? Czy dziennikarze mają jakiekolwiek ograniczenia w doborze tematów? Nic takiego nie ma miejsca, a przed naszym dojściem do władzy mieliśmy do czynienia z bezprecedensowym najazdem służb specjalnych na redakcje gazet włącznie z rekwirowaniem materiałów w redakcjach gazet. Czy wiedzieliście o tym? Czy ta Wysoka Izba cokolwiek wtedy powiedziała, kiedy miały miejsce takie działania poprzedniej władzy? Mam wrażenie, że Wysoka Izba jest w tym względzie tendencyjna przez to, że możecie nie lubić jednej władzy, jednego rządu, a inne lubić. Dlaczego nie przyglądaliście się wtedy temu, co robiła polska władza? Taka jest rzeczywistość: jeden z czołowych dzienników, słynący z obiektywizmu, lecz krytyczny wobec ówczesnej władzy, został odebrany zespołowi redakcyjnemu i przyznany, poprzez pośrednie działania, jednemu z oligarchów. Czyli Polska szła w tym względzie w kierunku oligarchizacji, drodzy państwo. Media były wtedy właściwie niemal w 100 procentach zawłaszczone przez jedną opcję polityczną. Czy na tym powinna polegać wolność mediów?

Dziś granice pracy sędziego wyznaczają jedynie profesjonalizm i sumienie, ale tak na pewno nie było wcześniej. Nasze zmiany doprowadziły do tego, że odzyskaliśmy z rąk mafii 10 mld euro. Powinniście to docenić – to są również pieniądze należące do budżetu Unii Europejskiej. Polska jest dumnym krajem. Proszę nas nie pouczać w takich sprawach. My doskonale wiemy, jak zarządzać naszymi instytucjami, i dzięki temu, że zmieniliśmy podejście do instytucji podatkowych, mamy najlepszą sytuację gospodarczą od trzydziestu lat – najniższy deficyt, najniższy dług publiczny, najniższe bezrobocie, jeden z najwyższych wzrostów PKB, wielki sukces gospodarczy – i to wszystko przy jednoczesnym ogromnym wsparciu dla naszych programów społecznych, ogromnym wsparciu solidarnościowym tych grup społecznych.

Co do likwidacji ubóstwa, powinniśmy wszyscy być z tego dumni. Czy wiecie, że nasz rząd zlikwidował skrajne ubóstwo dzieci i młodzieży niemal o 100 procent – ubóstwo zlikwidowane o 95 procent. Nikogo wcześniej to za bardzo nie interesowało. Przeznaczyliśmy te wyrwane z rąk mafii pieniądze na cele społeczne. To jednocześnie wspiera naszą gospodarkę, to jest coś, czemu jak byście się przyjrzeli również państwo po tej stronie sceny politycznej – socjaliści, zieloni i tak dalej – bardzo byście wsparli. Zachęcam was do tego, żebyście popatrzyli na to, jak wygląda nasz model gospodarczy.

Drodzy państwo! Demokracja w Polsce nigdy nie była tak żywa jak obecnie. Prawa obywatelskie są realizowane bez przeszkód, media są bardziej różnorodne i spluralizowane, niż były do tej pory. Można tak powiedzieć z całą pewnością – jak się przypatrzycie państwo, to będziecie widzieli, że tak jest.

Jesteśmy dumnym narodem i najlepiej wiemy, ile kosztuje wolność. Tutaj to państwo podkreślali i dziękuję za to. My walczyliśmy za wolność naszą i waszą, my jako pierwsi postawiliśmy tamę niemieckiemu barbarzyństwu w czasie drugiej wojny światowej i uratowaliśmy w ten sposób kontynent od jeszcze większego ludobójstwa.

Nie zapominamy również o sąsiadach na Wschodzie. Jesteśmy przeciwko zamykaniu się, tu w mniejszym stopniu była o tym mowa, ale bardzo wspieramy proces integracji Bałkanów z Unią Europejską, po to żeby dopełnić jak gdyby integrację całego kontynentu. Siła jest właśnie w tej różnorodności.

Przyznajemy się w całej rozciągłości do dziedzictwa europejskiego. Nasz wkład w bezpieczeństwo to nie tylko wysokie wydatki na politykę obronną, to również Partnerstwo Wschodnie. Apeluję o to, żebyśmy lepiej rozumieli swój punkt widzenia, żebyśmy potrafili się nawzajem szanować. Zastanówcie się, jak to jest, że ogromna część mediów, 80–90 procent, jest przeciwko nam. Ogromna część biznesu, wielkich korporacji, zachodnich i rodzimych, jest przeciwko nam, ogromna część Parlamentu Europejskiego zapewne też jest przeciwko nam, a jednak mamy cały czas takie poparcie w kraju, które przekracza zdecydowanie jakiekolwiek poparcie dla innej partii.

Może jest coś głębszego w naszej polityce, solidarnościowej z jednej strony, a z drugiej strony uczciwej, dążącej do odzyskania tych podatków, które (słowo niedosłyszalne) w czasach naszych poprzedników, również ze względu na słaby wymiar sprawiedliwości? Czy wiecie, że w czasach naszych poprzedników dwaj sędziowie – sędzia Sądu Najwyższego i sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego – umawiali się między sobą co do wyroku? Nic wtedy nie mówiliście o tym, że jest to niedopuszczalne.

Teraz do Komisji – Valdis to mój przyjaciel, z którym wiele razy rozmawiałem o bardzo wielu sprawach ekonomicznych, makroekonomicznych, zgadzamy się – unia walutowa, unia bankowa, kryzys finansowy to są tematy, które wielokrotnie omawialiśmy i na wielu polach mówimy właściwie tym samym językiem. Warto podkreślić też to, co Komisja Europejska mówi pozytywnego o nas: ten bardzo pozytywny rodzaj wzrostu gospodarczego, wysoka jakość wzrostu gospodarczego przy malejącym deficycie i zwiększonej skuteczności podatkowej.

Dziękuję bardzo, że pan przewodniczący Dombrovskis powiedział o tym, że zrobiliśmy dużo dla dialogu. Nie wiem, czy to państwo wyłapali, bo rzeczywiście postawiliśmy na dialog i zrobiliśmy dużo dla dialogu. Ale muszę się głośno zastanowić, czy Komisja jest tym honest broker, jak mówicie, czy jest tym uczciwym pośrednikiem, bo ja oczekiwałem, że w sytuacji takiej polaryzacji, jaka była w Polsce – jaka jest w Polsce, to prawda – Komisja będzie tym honest broker. Ale mam wątpliwości, czy nim jest, bo mimo ogromnych wysiłków po naszej stronie, wyjścia naprzeciw, realizacji na przykład tych działań, które były mocno sugerowane przez Komisję co do sądów powszechnych, i pewnej obietnicy, że zostanie wycofany wniosek do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, to nie nastąpiło. A czy wiecie państwo, że u nas Krajowa Rada Sądownictwa została wybrana większością trzech piątych głosów? Pokażcie mi lepszy mandat demokratyczny, gdzie Krajowa Rada Sądownictwa wybierana jest taką większością.

Od początku też nasz rząd i ja jako premier staraliśmy się prowadzić dialog z Komisją – szukałem kompromisu. Dziś muszę powiedzieć, że doszliśmy do tego momentu, w którym, przeprowadziwszy ileś zmian, chcemy reformować wymiar sprawiedliwości po to, żeby był lepszym wymiarem sprawiedliwości z myślą o Polsce, ale też i o całej Unii Europejskiej, bo słabość najlepiej określona jest przez rozliczne mankamenty, niedoskonałości, które przekazywałem w ramach naszego dialogu panom przewodniczącym Timmermansowi i Junckerowi – oni doskonale wiedzą, jakie tutaj mamy uwagi w tej sprawie.

Szanowni państwo! Była tutaj mowa również o relacjach transatlantyckich. One są bardzo kluczowe i jeszcze dwa słowa chciałbym o nich powiedzieć, a także, na koniec, o migrantach.

W kontekście relacji transatlantyckich bardzo ważne jest, by powściągnąć pewien antyamerykanizm, który jest żywy w Europie, i by ten sojusz między Europą a Stanami Zjednoczonymi trwał, bo trudno mi sobie wyobrazić bardziej realnego gwaranta bezpieczeństwa – nie tylko na wschodzie Europy względem Rosji, ale również na Bliskim Wschodzie – niż NATO i my bardzo wspieramy sojusz transatlantycki. Ale może niektórych z państwa to zdziwi – ja również jestem jak najbardziej za wzmocnieniem Europy – Unii Europejskiej – jako samodzielnej siły obronnej. Tylko do tego musielibyśmy wydawać 3, może do 4 procent PKB na politykę obronną. Tymczasem Polska jest jednym z nielicznych krajów NATO, który wypełnia ten cel – wydaje 2 procent. Też dopiero za naszych rządów zmieniliśmy metodologię naliczania. Wcześniej nie wypełniała ona tego celu. Są to też pieniądze zabrane przestępcom podatkowym i mafiom VAT-owskim, które przeznaczyliśmy na obronę Europy. Dopóki jednak nie ma takich wydatków na politykę obronną, to ten sojusz ze Stanami Zjednoczonymi jest bardzo ważny i nie jest to postawa tylko antyamerykańska. To jest postawa również antyeuropejska zajmowana przez wszystkich tych, którzy chcą podminować sojusz transatlantycki. Jest to postawa, z której cieszy się, jak ktoś tutaj powiedział „car”– Putin, cieszy się tylko Rosja. Nie idźmy tą drogą!

Szanowni państwo! Dziękuję również za poruszenie wątku migracji. Zdajemy sobie sprawę z tego, że trzeba jak najbardziej pomagać migrantom, uchodźcom w krajach pochodzenia. Nie wiem, czy wiecie, że Polska wkłada czterokrotnie więcej do funduszy, niż wynosi nasza waga w PKB Unii – do takich funduszy jak European Resilience Initiative czy europejski fundusz dla Afryki. Ale zadeklaruje więcej – jesteśmy gotowi podwoić to wsparcie dla krajów za granicą, jeżeli będzie podobny wkład ze strony innych krajów członkowskich, bo ważna jest ochrona granic zewnętrznych, ale również wsparcie na zewnątrz, również wsparcie poprzez zewnętrzne hotspoty – przecież to jest pomysł, nad którym dyskutowaliśmy na ostatniej Radzie Europejskiej. Wspieramy zewnętrzne hotspoty jako element działania w kwestii uchodźców, uważamy, że tak trzeba robić. Ale gdy mowa o migracji, o przyjmowaniu uchodźców, zwróćcie państwo również uwagę na to, że my w ten sposób osłabiamy niektóre państwa afrykańskie czy z Bliskiego Wschodu, bo wyjeżdżają stamtąd często najzdolniejsi, najbardziej przedsiębiorczy ludzie. Wchłaniając ich do Europy, osłabiamy również jednocześnie zdolności do reformowania gospodarek tamtych krajów, a przecież tego nie chcemy. Polska jak najbardziej wspiera rozwój tych krajów tam na miejscu.

Szanowni państwo! Podsumowując tę część naszej dyskusji, dziękuję bardzo za głosy, które tutaj padły. Zwłaszcza pan Verhofstadt poruszył wiele kwestii dotyczących rzeczywiście przyszłości Europy, bo my chcemy bardzo pozytywnie – na polu obronności, innowacyjności i również migracji – mieć w najbardziej właściwy sposób swój udział w przyszłości Europy. Nie jest jednak dobrze, jeżeli dumne narody są pouczane przez innych, ponieważ wtedy rzeczywiście następuje polaryzacja i klincz, następuje zwarcie.

Apelujemy zatem z jednej strony o ten dialog, który prowadzimy – niestety tutaj zawiedliśmy się trochę na postawie Komisji. Proszę o porównanie do tych porządków krajów członkowskich, w oparciu o które zostały wprowadzone nasze reformy, bo to, co zrobiliśmy, to nic innego jak tylko wprowadzenie rozwiązań właściwie istniejących w zachodniej Europie.

Podkreślam bardzo mocno to, że Polska jest dzisiaj krajem sukcesu gospodarczego dzięki nowemu modelowi społeczno-gospodarczemu, który przyjęliśmy, dzięki uszczelnieniu systemu podatkowego, a jednocześnie dzięki otwarciu się na nowe kanały współpracy, również w zakresie innowacyjności, handlu, eksportu-importu, czyli tego, co jest siłą Europy, i to chcemy zaoferować Europie, być konstruktywnym państwem członkowskim.

Myślę, że wbrew pozorom, wbrew tym różnym napięciom, które dzisiaj są, w tych nadchodzących czasach, kiedy następuje – cały czas, bo widzimy jak ziemia drży w kontekście wyborów w poszczególnych krajach – chcemy pomagać w stabilizowaniu sytuacji, nie chcemy kolebać tą łódką europejską, bo ja bardzo wierzę, że Europa ma przyszłość, ma wielką wartość, tylko musimy szanować nasze narodowe odrębności, nasze narodowe doświadczenia i nasze narodowe sukcesy.

 
  
 

Procedura "catch-the-eye"

 
  
MPphoto
 

  Roberta Metsola (PPE). – Mr President, we cannot have a debate about the future of Europe without reaffirming our founding principles, and we need to reiterate that if the rule of law is under threat anywhere, then it is under threat everywhere.

Either we are a Union where the rule of law reigns or we are no union at all. Because whatever the EU looks like in the future, and whatever the scenario, you cannot be a fit and proper EU member and undermine the judiciary at the same time.

Reform by all means but, Prime Minister, what is happening in Poland is not about reform; it is about control, it is about consolidating power by weakening the institutions designed to keep you in check. That is the way of the past.

To so many in Poland and across Europe, including my own country, Malta, the EU represents the fundamental belief, the unshakable certainty, that however different we are as nations and peoples, however much we argue about policy, we share the same core value system. So the Commission is right – absolutely right to take action. It is doing its job as it must everywhere there is a threat.

The future of Europe and the future of Poland must be one and the same based on the rule of law.

Prime Minister, it is not too late. Come back from the brink. Come back to the heart of Europe, where Poland belongs.

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  Josef Weidenholzer (S&D). – Mr President, I wish to thank the Prime Minister for coming here. I have great respect for the Polish nation. Without Poland, Europe would be a torso. I appreciate your contribution to bringing down the Communist dictatorship without bloodshed. The roundtable is a Polish invention. Poland’s Constitution was a paramount example of the rule of law, and also, with reference to my country, Austria, we were able to learn from the developments in Poland after 1989.

This is the reason why I’m concerned at the developments in Poland. What is happening today at the Polish Supreme Court and what you said in an interview with Deutsche Welle, when you assert, I quote: ‘The law is not the most important thing. Human life, security is more important.’

I would ask whether you really said that, and whether you actually want the rule of law in your country or not?

 
  
MPphoto
 

  Zdzisław Krasnodębski (ECR). – Panie Przewodniczący! Niestety okazało się, że koledzy tutaj na tej sali, z tej strony sali nie chcą z nami rozmawiać o przyszłości Europy. Chcą nam urządzać życie w naszym kraju. Jeszcze raz apeluję, żeby – jeżeli mówimy o standardach i wartościach europejskich – każdy zadbał o swój kraj, a wtedy i Europa będzie wyglądała inaczej. Apeluję tutaj do koleżanki z Malty.

Chciałem powiedzieć tylko tyle, że niektórym na tej sali wydaje się, że to oni przynieśli nam wolność i demokrację i że teraz powinni być jej strażnikami w Polsce. Ale sytuacja jest jeszcze gorsza i dlatego powinniśmy rozmawiać o Unii, bo ja mam czasami wrażenie, że niektórzy zdają się sądzić, iż byłaby potrzebna jakaś nowa forma podziału, jakaś nowa kurtyna, co często jest wynikiem lęku przed naszą konkurencyjnością i naszą rosnącą podmiotowością. Pojawia się pomysł, często przystrojony w proeuropejską retorykę, by Unię i samą Europę pomniejszyć do rozmiarów nieoptymalnego obszaru walutowego. Dlatego chciałem się pana premiera zapytać, jak pan widzi rolę krajów z naszego regionu w utrzymaniu tego, co było wielkim osiągnięciem 1989 roku – jedności Europy.

 
  
MPphoto
 

  Sophia in ‘t Veld (ALDE). – Mr President, I would say to the Prime Minister: you do not listen to the European Parliament. You do not listen to the Venice Commission. You do not listen to the National Council for the Judiciary. You do not listen to NGOs. You do not listen to the people who are protesting in the street and who supported the Polish Supreme Court judge this morning.

My question to you is: will you listen to the European Court of Justice when it rules? Do you acknowledge the authority of the European Court of Justice?

 
  
MPphoto
 

  Presidente. – Onorevole Verhofstadt, sto cercando di far parlare tutti coloro che hanno chiesto la parola. Già abbiamo poco tempo, alle 11.30 dobbiamo chiudere, se ognuno vuole intervenire fornendo anche una risposta…. Risponderà alla fine della discussione.

 
  
MPphoto
 

  Judith Sargentini (Verts/ALE). – Meneer de premier, u lijkt dit debat hier te zien als een lesje aan een trots volk, zo noemde u dat. Ik denk dat we daar al een misverstand te pakken hebben, want wij hebben hier een debat met een regeringsleider. Een volk is niet een regering, een natie is niet een volk en een politieke partij is niet een regering. Het is reuzebelangrijk om allemaal uit mekaar te houden dat als we een regering aanspreken, we hier niet een volk of een staat aanspreken. Als u het zo ziet, dan is het ook logisch dat dissidente stemmen u in de weg zitten, want u bent nou eenmaal de staat, de natie, het volk. Daarmee gaat u fouten maken, want dissidente stemmen zijn er om ons allen te controleren, omdat wij in ons eentje de wijsheid niet in pacht hebben, omdat een samenleving beter functioneert als we kritiek met elkaar delen. Als u rechters ontslaat, als u rechters niet onafhankelijk laat werken, worden misstanden niet aangepakt en worden correcties op fouten niet uitgevoerd.

 
  
MPphoto
 

  Barbara Spinelli (GUE/NGL). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Primo ministro, Lei sa che questo Parlamento appoggia la decisione della Commissione di attivare l'articolo 7, paragrafo 1. Un rischio di seria violazione dello Stato di diritto esiste: lo diciamo non al popolo polacco ma al suo governo.

Le preoccupazioni non concernono solo l'indipendenza giudiziaria: la Carta europea dei diritti è ignorata in altri campi, tra cui media pubblici, diritto alla privacy, diritto di assemblea, protezione dei rifugiati caucasici. Le chiedo anche se presterà ascolto alla lotta della società contro la legge "Stop abortion", che inasprisce una legge già estremamente restrittiva.

Sono questi i pilastri dell'Unione 4.0: non il ritorno alle sovranità nazionali assolute né a sovranità omogenee etnicamente e, anche e persino, religiosamente.

 
  
MPphoto
 

  Γεώργιος Επιτήδειος (NI). – Καλώς ήρθατε, κύριε Πρωθυπουργέ της Πολωνίας. Αναφέρατε προηγουμένως ότι η κυριαρχία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως δεν πρέπει να έρχεται σε αντίθεση με την κυριαρχία των εθνών. Η πρόταση για κατάργηση της αρχής της ομοφωνίας, η οποία μεταξύ των άλλων θα μετατρέψει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε Ένωση δύο ή και τριών ταχυτήτων, συνάδει με την παραπάνω θέση σας; Η χώρα σας και κάποιες άλλες χώρες έχουν κλείσει τα σύνορά τους για να προστατευθούν από τα κύματα των παρανόμων μεταναστών.

Αυτή η θέση υποδηλώνει την πρόθεσή σας να μεταβληθούν οι χώρες της εισόδου, και κυρίως η Ιταλία και ακόμη περισσότερο η Ελλάδα, σε απέραντους καταυλισμούς δυστυχών ανθρώπων. Και τέλος, επειδή η Τουρκία εξακολουθεί να σέρνει κατά κύματα τους παράνομους μετανάστες στην Ελλάδα και απειλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι θα ανοίξει τις πύλες για εισβολή εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, εάν δεν υπακούσουν στις παράλογες απαιτήσεις της, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Ποια η θέση σας για τα μέτρα που πρέπει να λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι στην Τουρκία; Συμφωνείτε ότι πρέπει να λάβει τις κυρώσεις που έχει επιβάλει και στη Ρωσία;

 
  
MPphoto
 

  Ana Gomes (S&D). – Mr President, as a Portuguese person who lived under totalitarian rule for part of her life, I should like to say to the Prime Minister that I feel a lot of sympathy and admiration for the Polish people and their liberation from totalitarian rule.

But I can only share the concerns and the outrage of my colleagues who see the rule of law being put under attack by your Government, Prime Minister. The brave people of Poland have become divided as you have been making slurs against people who are critics of your position – such as some Members of our Parliament, like Róża Gräfin von Thun und Hohenstein, Danuta Maria Hübner and Barbara Kudrycka and other brave women, who have been slurred as anti-patriotic.

I believe that the Polish people deserve much better. The Polish people are protesting vibrantly in the streets against the attacks on the rule of the law and basic human rights, in particular the rights of women, and I can only pay tribute to the head of the Supreme Court who went to work today – a brave, patriotic Polish woman.

 
  
MPphoto
 

  Viviane Reding (PPE). – Mr President, in addressing the Prime Minister I would like to say to him that you, Mr Prime Minister, are leading a great nation and you are leading a great people and they deserve nothing more and nothing less than a government which respects the democratic institutions for the sake of its own citizens. So why on earth are you dismantling your independent justice? Why don’t you listen to the wise men and women of the Venice Commission, who expressed their deep concerns? Do you still respect the European Court of Justice?

You have a responsibility for your country and for your people so, for God’s sake, don’t destroy the democratic basis on which your country is built, and give us back Poland as a reliable, constructive and influential member of the European family. You need it and we need it.

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  Elly Schlein (S&D). – Mr President, I would say to the Prime Minister that we are very worried about the illiberal choices of his majority.

Three simple messages. This new electoral law that you’re trying to pass on the European election is a clear attempt to kill opposition parties by fixing the natural threshold at 15 to 20%. You are attacking the principle of proportionality and the principle of representation by depriving a lot of Polish citizens of their voices.

On women’s rights, women have a right over their own body. Please stop attacking abortion rights. We strongly support the Czarny protest.

On migration your attitude has been very childish, Prime Minister, because you are talking about cohesion policy – and we all agree about that – but you cannot pick and choose one form of solidarity and refuse the other one. You cannot want only the benefits of belonging to a great union without ever sharing the responsibility that comes with it. So you should support the Dublin Regulation reform that this Parliament adopted with a two—thirds majority.

 
  
MPphoto
 

  Karol Karski (ECR). – Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Panie Premierze! Kiedy mówimy o rządach prawa, należałoby określić jakieś wspólne standardy. W pracach pana Timmermansa tego zabrakło. Aby głosy, które są w tej Izbie, nie brzmiały jak hipokryzja, trzeba jednak zauważać, że Polska jest państwem, które ma jeden z najwyższych wskaźników wykonywania orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Że to w Polsce można demonstrować, a w innych państwach unijnych, przykładowo, demonstracje rozpędzane są przez policję konną, jak w kraju pochodzenia jednej z osób najgłośniej wypowiadających się tutaj przeciwko Polsce.

Są takie kraje, gdzie, w przeciwieństwie do Polski, na media nałożona jest faktyczna cenzura, jak na przykład w Niemczech, gdzie o gwałtach dokonywanych na kobietach nie można się było przez wiele dni dowiedzieć z niemieckich mediów.

Proszę państwa, w Polsce przyjęto standardy, które dobrze sprawdzają się w innych państwach unijnych. Dlaczego akurat w stosunku do Hiszpanii nie są podnoszone głosy, iż niewłaściwie wybierana jest Krajowa Rada Sądownictwa czy odpowiednik takiego organu w Polsce, skoro dokładnie przenieśliśmy ten model? Dlaczego nie ma wniosku o wszczęcie procedury z art. 7 w stosunku do Niemiec, gdzie sędziowie Sądu Najwyższego wybierani są przez komisję złożoną w połowie z posłów do Bundestagu i z landowych ministerstw sprawiedliwości?

 
  
MPphoto
 

  Helmut Scholz (GUE/NGL). – Herr Präsident, Herr Ministerpräsident! Wir – gemeinsam mit den Polen, Griechen, Franzosen und anderen – haben die Aufgabe, das Leben gerechter, sicherer und besser zu machen – gemeinschaftlich und nicht intergouvernemental. Deshalb die Frage an Sie: Wie wollen Sie die Gemeinschaftsmethode stärken und nicht das entsprechende Feilschen mit Blick auf nationale Egoismen im Rat? Ich habe Ihren Vorstellungen auch von einer EU 4.0 aufmerksam zugehört. Die Frage bleibt: Wenn es kein verpflichtendes Bekenntnis zu gemeinsamen Werten und Zielen gibt, bleibt das solidarische Europa auf der Strecke. Ich hätte erwartet, dass Sie heute hier endlich die Rücknahme des opt-outs Polens von der Grundrechtecharta verkünden. Ich hätte endlich die Anerkennung dieser EU-Grundrechtecharta durch Polen erwartet. Damit können wir wachsen, soziale Spaltung der Gesellschaften, Wohnungsnot, vor allem aber auch Hass gegen Andersdenkende und -lebende, gegen Asylsuchende überwinden.

Rosa Luxemburg hat einmal formuliert, unmissverständlich: Die Freiheit des Einzelnen ist die Voraussetzung für die Freiheit aller. Vergessen wir das nicht!

 
  
MPphoto
 

  Jean-Luc Schaffhauser (ENF). – Monsieur le Président, Monsieur le Premier ministre, de quels crimes la Pologne est-elle accusée? Du crime de vérité: la Pologne refuse de se soumettre aux médias et à leur propagande mensongère. Du crime de justice: la Pologne refuse l’immigration massive imposée par l’Allemagne pour sa croissance économique. Du crime de souveraineté: la Pologne refuse de laisser à des juges le pouvoir souverain du peuple, car la justice est faite au nom du peuple.

En somme, l’Union reproche à la Pologne d’être la Pologne. De résister comme elle sait le faire à l’opposition, à l’oppression du nouvel ordre européen, désordre pour nos peuples et nos nations. L’Union lui reproche de préserver son identité en s’opposant à la nouvelle religion mondialiste destructrice du droit, de la justice, individualiste, relativiste, nihiliste, religion opposée au droit de Dieu et donc aux droits de l’homme.

La Pologne restera la Pologne. Elle a su résister à la barbarie nazie et au communisme. Vive la Pologne!

 
  
MPphoto
 

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein (PPE). – Panie Premierze! Przedstawił Pan nasz kraj, Polskę, jako kraj bandytów, złodziei, mafii i innych działań kryminalnych, które rzekomo charakteryzowały Polskę aż do dwóch lat temu, kiedy to władzę przejęła Pana partia. Ale – not in our name – nie w naszym imieniu, krzyczą dzisiaj obywatele polscy, którzy gromadzą się tysiącami przed polskimi sądami. Są też przed Parlamentem Europejskim i tutaj, na galerii. A Pana tutaj na tej sali słuchają ludzie, którzy bardzo dobrze wiedzą, jak wiele udało się nam razem z Unią Europejską osiągnąć w ostatnich dekadach i jak Pana partia to niszczy. Posłowie tutaj wiedzą też, z ostatniej historii Europy, czasem z własnych tragicznych doświadczeń, do czego może prowadzić niszczenie niezawisłości sądów. Panie Premierze! Nieraz już pokazaliście, że umiecie zmieniać prawo w ciągu jednej nocy. Ostatnio zmiana niechlubnego Holocaust law zabrała wam 9 godzin 45 minut. Ma Pan jeszcze szansę. Wycofajcie ustawy o Sądzie Najwyższym. Nikt tego nie weźmie za objaw słabości. Ma Pan szansę, żeby nie zapisać się w historii najohydniejszymi literami.

 
  
MPphoto
 

  Ramón Jáuregui Atondo (S&D). – Señor presidente, señor primer ministro, por este Parlamento han pasado ya seis primeros ministros de otros países. El denominador común de todos ellos, al hablar del futuro de Europa, es que solo podemos hacer juntos lo que debemos hacer juntos. La idea de que la Unión Europea, de cara al futuro, tiene necesidad de compartir grandes objetivos y hay que hacerlo juntos.

Mi pregunta, señor primer ministro, es si cree que el futuro de Europa —la competitividad, la seguridad, el cambio climático, la lucha contra los fraudes fiscales—solo se puede hacer desde un Estado, con ese canto que usted ha hecho a la nación, al Estado; si no cree más razonable hacer frente a esos grandes retos precisamente juntos, construyendo la Unión Europea del futuro juntos.

¿Cómo es posible hacerlo solo con un canto a la nación y al Estado?

 
  
MPphoto
 

  Gunnar Hökmark (PPE). – Mr President, I would like to say to the Prime Minister that for me as a Swede the emergence of Poland as a free and democratic country, with the economic reforms of the 1990s and the achievements in this decade, belongs to one of the most impressive things in European development. We got a new neighbour, a new friend and a new partner in the middle and the centre of European development.

And I would like to underline to you, Mr Prime Minister, that the debate here is not about Poland—bashing. We love Poland. We want Poland to be there but the European Union is a union of laws, and if you are undermining the rule of law you are undermining trust, and you are undermining our strength for the future. Can you promise that you will follow the verdicts of the Venice Commission, the European Court of Justice and all the legal institutions that we have together?

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  Κώστας Μαυρίδης (S&D). – Κύριε Πρωθυπουργέ, έχετε αναφερθεί αρχικώς στις ελληνορωμαϊκές πολιτισμικές μας ρίζες και στη χριστιανική μας παράδοση. Αυτό είναι μια ιστορική πραγματικότητα που δεν αμφισβητούμε, ούτε συζητάμε σήμερα. Εκείνο που συζητάμε είναι κατά πόσον το κράτος δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό που έχει τους κοινούς κανόνες ούτως ώστε να συνυπάρχουμε σε ένα κοινό μέλλον όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες, αν αυτό θα γίνει απόλυτα σεβαστό και από την Πολωνία.

Εκείνο που συζητάμε είναι κατά πόσον μπορεί να υπάρξει ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική δημοκρατία χωρίς ευρωπαϊκό κράτος δικαίου. Θα σας αναφέρω, λοιπόν, κι εγώ εκείνο στο οποίο αναφέρθηκε προηγουμένως ο συνάδελφός μου, ο Joseph. Σε μια δήλωσή σας, είπατε ότι πάνω από τον νόμο είναι η ασφάλεια. Δυστυχώς, αυτό μου θυμίζει έναν άλλο νέοσουλτάνο με τον οποίον δεν σχετίζεστε, τον Ερντογάν.

 
  
MPphoto
 

  Hans-Olaf Henkel (ECR). – Mr President, Prime Minister Morawiecki and Minister Szymański must be feeling like they have been thrown into a lion’s pit this morning. We were supposed to discuss the future of Europe here and instead we have had only more or less hysterical reactions against their government. President Tajani did say Europe must change and if he had listened today to the presentation of this Prime Minister he would have seen what kind of change we need.

We don’t need more Europe, we need more Member States and I would like to congratulate you, Mr Prime Minister, for that courage. I think what we do need indeed is a Europe of sovereign nations and I think the idea of a Europe of sovereign nations 2.0 is exactly what Charles de Gaulle wanted, and after Brexit we have only one country in Europe which has this kind of common sense in the government, and that is yours, Mr Prime Minister, and I thank you for it.

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  Frank Engel (PPE). – Mr President, I would say to the Prime Minister: it’s fun to talk about European dreams and not participate in European solidarity, isn’t it? You say you would not want to take 6 000 refugees – that’s not a lot for a country of 40 million. You pretend to be a great country, you are a great country, and you would easily be able to accommodate them. Yet at the same time you talk to us about a Marshall Plan for Africa, when Poland is a country which has no development ministry, no development agency and invests 0.1% of its GNI in official development assistance. I don’t think it makes a lot of sense, then, to talk about the Marshall Plan for Africa.

But let’s talk about Poland for a minute. You said we should listen to citizens and to their concerns. I saw tens of thousands of Poles this morning freeing the way for the President of the Polish Supreme Court, Małgorzata Gersdorf, to be able to go back to work and fulfil her constitutional terms of office. It is your government that wants to deprive that courageous lady, and the people who were protecting her on her way to work, of their European endeavour, from being part of European normalcy. That is not a European dream, Prime Minister, that isn’t a dream for a country which deserves the right one.

 
  
MPphoto
 

  Krystyna Łybacka (S&D). – Panie Premierze! Pan i ja pochodzimy z różnych opcji politycznych, ale dla Pana i dla mnie Polska to nasza ojczyzna, dlatego protestuję przeciwko wielkiemu donosowi, jaki złożył Pan na Polskę w drugiej części swojej wypowiedzi. Proszę nie dewaluować dorobku Polski, tylko dlatego, że to nie były Pana rządy. Polska to kraj ludzi dumnych, zasługujących na powiedzenie im, że pracowali uczciwie, odnieśli sukces.

A teraz odniosę się do pierwszej części Pańskiej wypowiedzi – zgadzam się z Panem, że potrzebujemy więcej wspólnego rynku. Nie wspomniał Pan jednak ani słowem o wspólnej walucie. Kiedy, według Pana, Polska wstąpi do strefy euro i kiedy zacznie Pan debatę na ten temat?

 
  
MPphoto
 

  Michael Gahler (PPE). – Mr President, I would say to the Prime Minister that we seem to have some common positions. I support your position on Nord Stream2 and on Russia in general, on European security and defence, and your claim to engage more in Africa.

I supported the Solidarity movement in the ‘80s, when the Polish Communists denounced us as zgniły Zachód – ‘the rotten West’. Today when I read a translation of programmes on your public TV and radio, I’m getting the impression that we are already close to zgniły Zachód again when we insist on the rule of law and the separation of powers, when respect for your own constitution is demanded.

I wonder, can you explain to me how a simple law can overrule an explicit provision in the Constitution with regard to the duration of the mandate of a judge in the Supreme Court?

On the future of Poland and Europe, state capture by a single party is not the future. Are you aware that the traumatised angry old men whom your government has faithfully followed to the 21st from the 19th century have a mindset that is far closer to that of Vladimir Putin than that of any modern European leader? Should that be the future, turn round and ....

(The President cut off the speaker).

 
  
MPphoto
 

  Janusz Zemke (S&D). – Panie Premierze! Do zasad podstawowych państwa praworządnego należy to, że nie stosuje się w tym państwie odpowiedzialności o zbiorowym charakterze. Musi być zawsze tak, że zarówno wina, jak i kara mają charakter indywidualny, a tymczasem w Polsce przyjmowane są akty prawne, które wprowadzają odpowiedzialność o zbiorowym charakterze. Przykładowo – osoby, które służyły tylko jeden dzień do roku 1990, otrzymują dzisiaj znacznie niższą emeryturę i rentę.

Otóż chciałem się spytać w związku z tym, czy Pański rząd uchyli te akty prawne i czy Pański rząd wycofa z polskiego Sejmu projekt, który ma także tego typu restrykcjami objąć i funkcjonariuszy, i żołnierzy?

 
  
 

(End of catch-the-eye procedure)

 
  
MPphoto
 

  Mateusz Morawiecki, Premier Polski. – Bardzo dziękuję za te głosy, Szanowni Państwo. Zacznę może od komentarza do tego ostatniego, bo to bardzo ciekawy aspekt obrony praworządności u jednego z członków Parlamentu, Wysokiej Izby, broniącego wysokich emerytur specjalnych służb komunistycznych, tych służb, które mordowały polskich bohaterów i które zamordowały również ludzi, których ja znałem. Otóż właśnie na tym polega różnica między częścią naszej dzisiejszej opozycji a nami, że my chcemy doprowadzić do zmiany tamtych zasad i właśnie dlatego obniżyliśmy emerytury specjalnym agentom służby komunistycznej, a podnieśliśmy emerytury działaczom Solidarności. To jest ta różnica. I na pewno nie zamierzamy tego zmieniać, Panie Europośle. Na pewno tego nie zamierzamy zmienić.

Szanowni Państwo! W sprawie wartości jesteśmy po jednej stronie, ale na pewno nie można dyktować krajom członkowskim warunków praworządności. Systemy są bardzo różne i trzeba brać pod uwagę różnice tych systemów. Również dlatego do wyłącznych kompetencji krajów członkowskich należą właśnie sprawy wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych – Justice and Home Affairs. To nie jest część acquis communautaire w rozumieniu kompetencji unijnych. Dlatego też na to pytanie, czy Polska będzie szanowała wyroki Trybunału odpowiadam: oczywiście Polska szanuje wyroki Trybunału. Mamy dziś w całej Unii Europejskiej 50 wyroków Trybunału, które nie zostały wykonane. Polska nie ma z tym problemu. Ale jednocześnie trzeba zaznaczyć, że są kompetencje unijne, czyli przeniesione z krajów członkowskich na rzecz całej Wspólnoty, i są kompetencja narodowe, kompetencje krajowe. I wymiar sprawiedliwości należy zdecydowanie do kompetencji krajowych.

Szanowni Państwo! Parlament Europejski słusznie chce być w centrum debaty o Unii Europejskiej, ale wielu z Państwa niepotrzebnie redukuje wymiar tej debaty do spraw, które należą właśnie do kompetencji krajów członkowskich. Tracimy w związku z tym okazję, żeby odegrać kluczową rolę w debacie. A jeśli nie całkiem tracimy, to przynajmniej częściowo, bo do kluczowych elementów należą właśnie te, o których tutaj częściowo Państwo i ja mówiliśmy, a więc właśnie jednolity rynek i harmonizacja zasad gospodarczych, tam gdzie to ma przede wszystkim sens. Wskazuję na dwa obszary, podsumowując: na swobodę świadczenia usług, która może podnieść konkurencyjność całej Unii Europejskiej, i na wsparcie dla małych i średnich przedsiębiorstw. Bo ci wielcy radzą sobie, ale nie będzie poparcia wśród klasy średniej. Nie będzie poparcia dla idei integracji, jeżeli nie będzie poparcia wśród małych i średnich firm.

Pan Jáuregui Atondo pytał retorycznie, czy powinniśmy się zająć takimi problemami jak uszczelnienie systemu VAT i rajów podatkowych razem czy osobno. Szanowny Panie Europośle, podpisuję się pod tym obiema rękami. Po wielkich sukcesach, jakie nasz rząd odniósł w ciągu 2,5 roku w obszarze uszczelniania podatków, co pozwoliło nam zlikwidować ubóstwo u dzieci i prowadzić dumną politykę prospołeczną, żeby wykonać następny krok, musimy działać razem. Polska postuluje na każdej Radzie Europejskiej, również na tej, która się odbywała tydzień temu, żebyśmy razem działali dla zwycięstwa z terroryzmem, z terrorystami, z mafiami VAT-owskimi, z przestępcami podatkowymi i z unikaniem płacenia podatków, czyli z rajami podatkowymi. Jesteśmy jak najbardziej za.

Były głosy również szeroko odnoszące się do strefy euro. Tutaj, Szanowni Państwo, wiele pytań wisi w powietrzu. I ekonomiści z różnych stron zastanawiają się, czy strefa euro rozwiązuje problemy, czy tworzy problemy. My czekamy na to, aż różne systemy bankowe, różne systemy finansowe poradzą sobie ze swoimi problemami, i staramy się, tam gdzie możemy, dopomóc. Ale dzisiaj – ja akurat w optymalnych obszarach walutowych kiedyś się specjalizowałem – mogę powiedzieć: ma sens tworzenie wspólnej waluty między krajami, które są ze sobą na względnym poziomie konwergencji makro- i mikrogospodarczej. Polska i Europa Środkowa doganiają Europę Zachodnią, dlatego że po II wojnie światowej byliśmy zostawieni po złej stronie żelaznej kurtyny.

Szanowni Państwo! Jeszcze raz w podsumowaniu wspomnę te trzy rzeczy. Żeby przyszła Europa była wielka i silna, potrzebna jest Europa 4.0, czyli Unia Europejska w awangardzie rewolucji technologicznej, rewolucji przemysłowej, rewolucji cyfrowej. Współpracujemy tu blisko z Komisją Europejską. To jest bardzo ważna część agendy i przyszłość wspólnego rynku. Po drugie: Unia bezpieczna. I dziękuję za te wszystkie głosy tutaj w bardzo wielu miejscach. Nie spodziewałem się, że mówimy tak unisono. I to bardzo dobry znak zarówno w kontekście Nordstream II i agendy transatlantyckiej, walki z protekcjonizmem, ale również wspólnej polityki obronnej. To dla mnie pozytywny sygnał na przyszłość. Ale jest także trzeci aspekt: Unia obywatelska, Unia społecznie wrażliwa, wspierająca swoich obywateli i broniąca ich przed siłą globalnych korporacji. I nasuwa się taka refleksja: kiedy 100 lat temu wielkie korporacje opanowały rynki krajowe, utworzyliśmy wtedy krajowe instytucje antymonopolowe, urzędy antymonopolowe. Dzisiaj są monopole globalne i nie mamy globalnych urzędów antymonopolowych. Dlatego Polska popiera digital tax, o którym mówił prezydent Francji, i walkę z rajami podatkowymi, i właśnie walkę o sprawiedliwą dystrybucję dochodów, która spowoduje, że europejska klasa średnia, która przecież składa się z klas średnich w poszczególnych państwach narodowych, na powrót uwierzy w ideę Europy, ideę wielkiej Europy, i dumne narody Europy będą dalej w zmienionych konfiguracjach, w zmienionym układzie, mogły budować tę przyszłość Europy. Ja w to głęboko wierzę. Bardzo serdecznie dziękuję Państwu za te wszystkie głosy, również za te krytyczne. Myślę, że też część – chociaż część – z Państwa przekonałem, że my mamy prawo do reformowania naszych systemów podatkowych, wymiaru sprawiedliwości, spraw wewnętrznych. To są kompetencje krajów członkowskich. Dzięki temu wzmacniamy jeden z kluczowych krajów członkowskich Unii Europejskiej i będziemy w stanie wnosić jeszcze lepszy, mocniejszy wkład w budowę Europy silnej, innowacyjnej i solidarnej. Dziękuję bardzo.

 
  
MPphoto
 

  Presidente. – Grazie signor Primo ministro per aver partecipato a questa discussione, che è stato vivace ma sicuramente di grande interesse per noi tutti. D'altronde, il confronto democratico è il sale della nostra democrazia quindi è un bene che vi siano discussioni come quella che si è svolta oggi. Grazie ancora per aver accettato il nostro invito.

La discussione è chiusa.

Dichiarazioni scritte (articolo 162)

 
  
MPphoto
 
 

  Czesław Hoc (ECR), na piśmie. – Szanowni Państwo! Chciałbym przypomnieć słowa, które skierowałem do zebranych podczas ostatniego spotkania w PE z Wiceprzewodniczącym KE, Panem Fransem Timmermansem: „Europo, opamiętaj się! Polska i Unia Europejska potrzebują siebie nawzajem”.

Od ponad tysiąca lat Polska współtworzy historię naszego kontynentu, zaś od wielu lat czyni to również w ramach Unii Europejskiej, do której jako kraj należy. Polska wymiernie wpływa na politykę bezpieczeństwa Europy, zarówno tego militarnego, jak i gospodarczego. Jako kraj należymy do NATO i czynnie działamy w jego strukturach, gdzie jako jedno z niewielu państw członkowskich wywiązujemy się z finansowych zobowiązań na rzecz wspólnej obronności. Nasze wysiłki na rzecz bezpieczeństwa wschodniej granicy UE nabierają szczególnego znaczenia w dobie rosnącego kryzysu migracyjnego. W stolicy Polski znajduje się i działa siedziba agencji FRONTEX, czuwająca nad bezpieczeństwem granic Wspólnoty.

Przykłady owocnej współpracy można by jeszcze długo przytaczać, jednak chciałbym skonkludować moją wypowiedź w ten sposób: tylko wspólne działanie zapewni nam harmonijny rozwój, bez dyskryminacji któregokolwiek z krajów członkowskich z powodu innych przekonań, wyznawanych wartości, czy choćby decyzji wyborców, które nie wpisują się w wielkie dotychczasowe koalicje polityczne w Europie. Razem możemy wiele, zaś podzieleni stajemy się bezbronni wobec wielu współczesnych zagrożeń, którym musimy wszyscy stawić czoło.

 
  
MPphoto
 
 

  György Hölvényi (PPE), írásban. – Magyar képviselőként nagy öröm számomra, hogy ma Lengyelország miniszterelnökével vitatjuk meg közös jövőnket. Amikor Európa jövőjéről beszélünk, egyet világosan látnunk kell. Erős Lengyelország nélkül nem beszélhetünk erős Európai Unióról. Nem szabad tehát, hogy ma alacsony szintű ideológiai vitát folytassunk a címben megadott téma helyett. Leckéztetés helyett párbeszédre van szükség. Tegyük fel tehát a kérdések kérdését: képesek vagyunk-e ma az alapító atyák szellemében újra víziót adni Európának? Lengyelországnak ma megvan a jövőképe. Hiszen akinek van nemzetképe és családképe – tehát jövőképe –, csak annak lehet valódi víziója magáról Európáról is. A visegrádi országok és benne a legnagyobb: Lengyelország is Európa egészének problémáira keresi a választ. Még akkor is, ha ezért sok esetben igaztalan, arrogáns kioktatásban van részünk. Erről szólt miniszterelnök úr mai beszéde is. A barát az, aki érti a múltadat, hisz a jövődben, és elfogad olyannak, amilyen vagy.

 
  
  

IN THE CHAIR: MAIREAD McGUINNESS
Vice-President

 

5. A Parlament első olvasatát megelőző tárgyalások (az eljárási szabályzat 69c. cikke): lásd a jegyzokönyvet
A felszólalásokról készült videofelvételek

6. Szavazások órája
A felszólalásokról készült videofelvételek
MPphoto
 

  President. – The next item is the vote.

(For the results and other details of the vote: see Minutes)

 

6.1. A strukturálisreform-támogató program: pénzügyi keretösszeg és általános célkitűzés (A8-0227/2018 - Ruža Tomašić) (szavazás)
 

– After the vote:

 
  
MPphoto
 

  Ruža Tomašić, Rapporteur. – Madam President, under Rule 59(4) I would like to propose that the draft legislative act be referred back to the committee responsible for interinstitutional negotiations in accordance with Rules 59a and 69c.

 
  
 

(The request to refer back to committee was accepted)

 

6.2. Az Európai Unió választási jogszabályainak reformja (A8-0248/2018 - Jo Leinen, Danuta Maria Hübner) (szavazás)
 

– Before the vote:

 
  
MPphoto
 

  Jo Leinen, Rapporteur. – Madam President, after almost 40 years of direct elections to the European Parliament, today this is the first chance for this House to improve the conditions for participating in these elections. We are improving the conditions for millions of people by introducing a postal vote and by introducing the right to vote in a third country on election day. I might remind you that in Switzerland alone there are 1.4 million EU citizens who probably don’t go home to vote on election day. And there are many more provisions for more transparency and more democracy.

This proposal requires a special legislative procedure: we needed unanimity in the Council – and you know how difficult it is to get unanimity in the Council – and today we need an absolute majority in this House. With my co-rapporteur, Danuta Hübner, after three years of hard work and negotiations, we got 28 Member States to reach consensus on this reform package. I would ask you not to miss the opportunity. We will have to wait a very long time to go back to this proposal again.

Please use this opportunity to have a more open, more inclusive and fairer system for European elections.

(Applause)

 

6.3. Partnerségi megállapodás az EU, az Euratom és Örményország között (A8-0177/2018 - László Tőkés) (szavazás)

6.4. Partnerségi megállapodás az EU, az Euratom és Örményország között (állásfoglalás) (A8-0179/2018 - László Tőkés) (szavazás)

6.5. EU–Irak partnerségi és együttműködési megállapodás (A8-0222/2018 - Tokia Saïfi) (szavazás)

6.6. EU–Irak partnerségi és együttműködési megállapodás (állásfoglalás) (A8-0224/2018 - Tokia Saïfi) (szavazás)

6.7. EU–Új-Zéland-megállapodás az engedmények módosításáról (Horvátország csatlakozása) (A8-0220/2018 - Daniel Caspary) (szavazás)

6.8. A Központi Bankok Európai Rendszere és az Európai Központi Bank Alapokmánya: elszámolási és fizetési rendszerek (A8-0219/2018 - Gabriel Mato, Danuta Maria Hübner) (szavazás)
 

– After the final vote:

 
  
MPphoto
 

  Gabriel Mato, ponente. – Señora presidenta, en nombre de los coponentes, y después de haber hablado con los restantes grupos en la comisión, de conformidad con el artículo 59, apartado 4, solicitamos que someta a votación la devolución del asunto a la comisión para iniciar las negociaciones interinstitucionales.

 
  
 

(The request to refer back to committee was accepted)

 

6.9. Gépjármű-adóztatás: a nehéz tehergépjárművekre egyes infrastruktúrák használatáért kivetett díjak (A8-0200/2018 - Deirdre Clune) (szavazás)

6.10. 2/2018. sz. költségvetés-módosítási tervezet: a 2017-es pénzügyi év többletének bevitele (A8-0209/2018 - Siegfried Mureşan) (szavazás)

6.11. 3/2018. sz. költségvetés-módosítási tervezet: a törökországi menekülteket támogató eszköz meghosszabbítása (A8-0246/2018 - Siegfried Mureşan) (szavazás)

6.12. A Bizottság felhatalmazáson alapuló határozata az Unión kívüli beruházási projektekre vonatkozó, az Európai Beruházási Banknak Irán tekintetében nyújtott uniós garanciáról (B8-0313/2018) (szavazás)

6.13. A korai és a kényszerházasságokkal szembeni uniós külügyi stratégia felé (A8-0187/2018 - Charles Goerens) (szavazás)

6.14. A kkv-k meghatározása (B8-0304/2018) (szavazás)

6.15. Tárgyalások az EU–Azerbajdzsán átfogó megállapodásról (A8-0185/2018 - Norica Nicolai) (szavazás)
 

(The sitting was suspended at 12.01 pending the formal sitting)

 
  
  

PRESIDENZA DELL'ON. ANTONIO TAJANI
Presidente

 

7. Ünnepi ülés – Angolai Köztársaság
A felszólalásokról készült videofelvételek
MPphoto
 

  President. – Colleagues, it is a pleasure to welcome the President of Angola, João Lourenço. Angola is an important country in Africa and strengthening ties with the African continent is a priority for the European Parliament. Since the African Union-European Union summit in Abidjan last November, we have advocated for a new revitalised partnership between our two continents, a partnership based on equal relations. The European Council conclusions adopted last week reflect this approach, calling for increased exchanges and contact with Africa.

President Lourenço, in September 2017 you became Angola’s first new president in 38 years. Your election greatly contributed to the democratic process in the country. The reforms you have pushed for are contributing to revitalising Angola’s economy by attracting foreign investment, enhancing private-sector competitiveness, reducing dependence on the oil industry, corruption and inequality, and improving citizens’ rights. Structural changes, however, remain to be accomplished. Poverty and unemployment rank top of the list, as does the lack of diversification of the economy. The EU stands ready to support Angola in tackling these challenges.

Through stronger economic diplomacy and by drawing up an investment plan for Africa, we can help you develop a manufacturing base via our transfer of technology and know-how, as well as improving social infrastructures. Trade is another area in which we can do more. In this respect, I invite Angola to join the Economic Partnership Agreement that exists between the EU and six countries of the region.

Beyond the economy, Angola can play a strong role in the region. I welcome the efforts made and the openness towards refugees from the Democratic Republic of Congo. Migration is a common challenge on which we have to work together.

President Lourenço, thank you for being here today. You now have the floor.

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  João Lourenço, Presidente da República de Angola. – Sua Excelência, Senhor Antonio Tajani, Presidente do Parlamento Europeu, Excelentíssimos Senhores Deputados ao Parlamento Europeu, ilustres convidados, minhas senhoras, meus senhores, é para mim uma grande honra poder dirigir-me aos ilustres deputados deste Parlamento, um dos espaços mais respeitados na promoção da democracia e dos direitos fundamentais dos cidadãos na Europa e no mundo.

Agradeço o acolhimento cordial que me foi reservado e a delegação que me acompanha desde a nossa chegada a Estrasburgo, que traduz a expressão das boas relações de cooperação existentes entre Angola e todas as estruturas da União Europeia. Não quero deixar de aproveitar este momento singular para manifestar o meu desejo de um diálogo permanente e franco com o Parlamento Europeu, baseado no respeito mútuo, para que se reforce a nossa cooperação em todos os domínios de interesse comum.

Com o mesmo espírito, durante a minha recente visita oficial à Bélgica, tive já a oportunidade de abordar com o Presidente do Conselho Europeu e com a chefe da diplomacia europeia algumas situações que preocupam os nossos dois continentes.

Como é do vosso conhecimento, alguns dos problemas vividos por África têm reflexos diretos na Europa e merecem, portanto, a atenção cuidada dos responsáveis dos países e das organizações de ambos os continentes.

Excelência, minhas senhoras, meus senhores, Angola viveu durante décadas uma situação de conflito armado que provocou a morte de milhares de pessoas e a quase completa destruição das suas infraestruturas, situação que só viria a terminar com a assinatura dos acordos de paz no dia 4 de abril de 2002. O alcance da paz e da reconciliação nacional permitiu promover uma vasta campanha de construção e reconstrução e encetar uma nova etapa de reformas em todos os domínios da vida política, económica e social, com ganhos visíveis na vida dos cidadãos.

Apesar de esse processo ter sido fortemente afetado pela crise económico—financeira internacional e pela baixa do preço do petróleo no mercado internacional, isso não impediu que fosse assegurado o normal funcionamento das instituições democráticas, o exercício da justiça e a afirmação dos direitos e das liberdades fundamentais dos cidadãos.

Hoje, quando o país vive uma natural fase de transição política, o executivo angolano continua empenhado em aprofundar o processo democrático e em melhorar as condições que permitam um ambiente favorável à diversidade de opiniões, à liberdade de expressão e, no geral, ao respeito pelos direitos fundamentais dos cidadãos.

Desde 2008 que a República de Angola realiza eleições periódicas, livres, justas e transparentes, participadas por diferentes partidos e coligações de partidos, com vista a legitimar o poder, elegendo o Presidente da República, os deputados à Assembleia Nacional e a formação do executivo do Governo.

Temos uma Assembleia Nacional unicamaral, com um total de 220 deputados distribuídos entre quatro partidos políticos e uma coligação de partidos, de acordo com os resultados das eleições de agosto de 2017.

Excelência, minhas senhoras, meus senhores, antes da minha investidura como Presidente da República em 26 de setembro de 2017, tenho procurado implementar políticas que beneficiem diretamente as populações, em concertação com todos os atores políticos e sociais da Nação. O executivo que dirijo tem focado a sua atenção na implementação de programas de estabilização macroeconómica e de consolidação fiscal, com vista a reduzir os efeitos da inflação e a normalizar o mercado cambial.

Embora se verifique uma diminuição do peso do setor petrolífero na economia nacional, tal redução não é suficiente para superar os desequilíbrios existentes e não se reflete ainda na diversificação da economia e numa alteração estrutural das exportações e das receitas do Estado.

Nos últimos anos, foi feito um grande esforço de reconstrução nacional, tendo-se investido bastantes recursos em infraestruturas e obras sociais, mesmo assim insuficiente para fazer face às necessidades de atendimento das empresas e das populações no que diz respeito a energia, água, escolas e hospitais, por exemplo.

Contamos, por isso, com a União Europeia como um importante parceiro que nos pode ajudar a superar os constrangimentos que ainda encontramos para colocar a economia angolana ao serviço do desenvolvimento, do progresso e do bem-estar das suas populações.

Minhas senhoras, meus senhores, no quadro da moralização da sociedade, da criação de um melhor ambiente de negócios e de maior atenção ao investimento privado estrangeiro, levámos a cabo uma verdadeira cruzada contra a corrupção e a impunidade em toda a sociedade, com destaque para os chamados «crimes de colarinho branco», cujos resultados positivos asseguramos que, em breve, começaremos todos a sentir e a beneficiar.

Paralelamente, um conjunto de outras medidas vêm sendo adotadas, como a recente aprovação pelo Parlamento angolano da nova lei da concorrência, que tem como objetivo prevenir e sancionar as ações dos agentes económicos que não cumpram as regras da concorrência; a aprovação da lei do investimento privado que se tornou mais atrativa para o investidor no geral e, em particular, para o investidor estrangeiro. Ali, onde ainda foi possível, foram anulados contratos bilionários para a construção e gestão de importantes infraestruturas públicas, caso do porto da Barra do Dande, por não se terem respeitado os mais elementares princípios da transparência e da concorrência.

Foi aberto concurso público para novas licenças de telefonia móvel e a privatização, em parte, do capital da Angola Telecom. Estudos decorrem para a privatização em concurso transparente ou em bolsa de algumas empresas públicas de diferentes setores, incluindo o petrolífero.

Foi há dias aprovado em Conselho de Ministros o novo modelo de comercialização dos diamantes que acaba com os chamados clientes preferenciais, por outras palavras privilegiados, que tinham o monopólio do negócio em detrimento das empresas produtoras e até da própria concessionária, a Endiama.

Acreditamos que, com esta medida, veremos em breve o regresso das grandes empresas multinacionais do setor, quer das produtoras como das de comércio e de lapidação de diamantes. No mesmo quadro da moralização da sociedade, combate à corrupção e à impunidade, decorrem nos competentes órgãos de justiça processos-crime contra aqueles cidadãos que, presumivelmente, terão lesado o Estado em centenas de milhões de dólares americanos. Aguardemos o seu desfecho.

Foi ainda aprovada a lei de repatriamento de capitais que tem como objetivo fazer o repatriamento voluntário pelos seus detentores dos avultados recursos financeiros, verdadeiras fortunas, que um restrito grupo de cidadãos angolanos detém em paraísos fiscais ou em outros bancos pelo mundo fora.

Foi nossa intenção dar-lhes a possibilidade de trazerem esses recursos voluntariamente para o país e com eles realizar investimentos na nossa economia, criar riqueza, criando emprego, contribuindo, desta forma, para o fortalecimento da economia nacional. Esta janela que se abriu será por um período exato de seis meses, que expira no final do corrente ano, findo o qual o Estado terá toda a liberdade e legitimidade de utilizar todos os instrumentos legais ao seu dispor não só para localizar e recuperar a totalidade desses recursos que são do povo angolano como também de levar às barras da justiça os seus responsáveis.

Viemos assinando acordos bilaterais com vista à isenção de vistos em passaportes ordinários e, de uma forma geral, foram tomadas medidas de facilitação e agilização do processo de concessão de vistos para quase todos os países, a favor dos investidores, turistas ou simplesmente cidadãos que queiram visitar Angola por outras razões.

Acreditem que Angola se vem tornando, nos últimos meses, num país mais aberto ao mundo e, por isso, mais amigo do investimento, mais aberto ao turismo. Angola está aberta ao investimento privado estrangeiro praticamente em todos os ramos da economia, da agricultura e pecuária, das pescas, da hotelaria e do turismo, da indústria transformadora e dos materiais de construção, da refinação e distribuição de derivados de petróleo e gás natural, da construção e operacionalização de infraestruturas rodoviárias, ferroviárias e portuárias, assim como da produção, distribuição e gestão de energia elétrica e águas.

Minhas senhoras, meus senhores, com vista à resolução dos principais problemas sociais dos cidadãos, como o acesso à água potável, energia elétrica, recolha e tratamento de resíduos sólidos, transporte público, escola, cuidados primários de saúde e outros, só possível no quadro de uma governação cada vez mais próxima do cidadão, através de órgãos por si eleitos, estão a ser preparadas para 2020 as primeiras eleições autárquicas, a ser realizadas de forma gradual, de modo a dotar progressivamente os diversos municípios de autonomia financeira, patrimonial e administrativa.

Excelência, minhas senhoras, meus senhores, África vive, hoje, um clima de conflitos internos, de insegurança, de crise económico-financeira, de terrorismo, de fome e pobreza e, como consequência, vem conhecendo sucessivas vagas de emigração em direção ao continente mais próximo, o continente europeu.

Esta é uma situação que a todos nos envergonha. É triste e revoltante constatar que, cerca de seis séculos depois de os filhos de África terem sido levados em condições degradantes nos navios negreiros para as Américas onde, na condição de escravos, contribuíram para o florescimento de grandes economias, hoje a saga se repete, embora numa conjuntura diferente.

Os filhos de África vão, hoje, para a Europa na condição de imigrantes, dirão alguns que de forma voluntária, o que é discutível. Para sermos francos, fogem dos conflitos armados, da fome e da miséria que assolam alguns dos nossos países. Fogem do desemprego e da falta de perspetivas de um futuro melhor. Todos somos responsáveis por este quadro com que muitos países africanos se confrontam.

É nesta conformidade que apelamos à União Europeia para estabelecer com o nosso continente um modelo de cooperação que, a médio e longo prazo, possa contribuir para reverter o atual quadro, que ajude os nossos países a passar de meros exportadores de matérias-primas para produtores de produtos manufaturados, industrializados, como garantia de uma maior oferta de emprego e oportunidades de negócios para os nossos cidadãos.

Acreditamos que isso será no interesse de todos, que a África e a Europa só têm a ganhar com uma África capaz de reter os seus filhos no continente, através de uma maior oferta de emprego e de melhores condições de vida no geral. Não se trata de mero sonho, mas de algo que pode vir a ser uma realidade se discutirmos sempre de igual para igual, sem complexos de tipo algum, com realismo e pragmatismo.

Minhas senhoras, meus senhores, na minha qualidade de presidente em exercício do órgão para a cooperação no domínio da política, defesa e segurança da SADEC, vimos trabalhando em iniciativas tendentes a apoiar os esforços da SADEC, do SIAC e da CIRGL na resolução pacífica dos problemas que afetam alguns países da região, com destaque para a RDC, a República Centro-Africana, o Sudão do Sul, o Lesoto e, ultimamente, também Madagáscar. Trabalhamos em conjunto com as organizações sub—regionais citadas e também com a União Africana e as Nações Unidas, respeitando sempre a soberania nacional de cada Estado, assim como as normas do Direito Internacional.

No que diz respeito à cooperação entre a União Europeia e o continente africano, realizámos no ano passado a quinta cimeira, na qual foram discutidas questões de paz e segurança, da boa governação, democracia, os direitos humanos, as migrações e a mobilidade dos cidadãos, o investimento e o comércio, o desenvolvimento de capacidades e a criação de emprego.

É posição comum africana a necessidade da mudança do paradigma do modelo de cooperação estabelecida no âmbito dos acordos de Cotonu entre a União Europeia e o grupo de países da África, Caraíbas e Pacífico.

Termino, reiterando os meus agradecimentos pela hospitalidade, pelo cordial acolhimento e pela atenção dispensada pelos senhores deputados.

 
  
MPphoto
 

  Presidente. – Grazie signor Presidente, come avrà notato dalla reazione dell'Aula, le sue parole sono di grande importanza, perché sottolineano quanto si possa fare di più nelle relazioni tra Europa e Africa.

Il Parlamento europeo vuole essere protagonista in questa azione così importante per sviluppare rapporti sempre più positivi tra i due continenti. Come Lei ha sottolineato, ci sono problemi economici ma anche problemi legati alla immigrazione e io sono convinto che tali problemi possano essere risolti soltanto lavorando insieme e puntando sulla crescita del continente africano.

Grazie per aver accettato il nostro invito, potrà contare sul sostegno di questo Parlamento.

(La seduta è sospesa per pochi istanti)

 
  
  

VORSITZ: RAINER WIELAND
Vizepräsident

 

8. Az ülés folytatása
A felszólalásokról készült videofelvételek
MPphoto
 

  Der Präsident. – Die Sitzung ist wieder aufgenommen.

Herr Kollege Lamberts, Sie haben sich zur Geschäftsordnung gemeldet.

 
  
MPphoto
 

  Philippe Lamberts (Verts/ALE). – Monsieur le Président, merci de me donner la parole par motion d’ordre.

Je voudrais souligner que l’assemblée plénière du Parlement s’est prononcée, à plusieurs reprises, sur la manière de réformer les modalités d’utilisation de l’allocation de frais généraux par les députés. En effet, il s’agit d’une somme importante, 40 millions d’euros par an, dont le niveau de contrôle n’était pas suffisant par rapport aux sommes engagées, et donc la plénière s’est prononcée à plusieurs reprises sur des idées très précises. Or, le Bureau, que vous présidez, a décidé de prendre des libertés, et des libertés importantes (laissez-moi terminer) par rapport à la position majoritaire adoptée par cette assemblée plénière. Donc, nous vous demandons, comme personne en charge du Bureau, de reconsidérer la chose, et si ce n’est pas le cas, nous demandons à la Conférence des présidents de se saisir du problème.

 
  
MPphoto
 

  Der Präsident. – Vielen Dank, Herr Kollege Lamberts! Ich empfehle einen Blick auf die Abstimmung zum Haushalt 2019. Das Präsidium hat nichts anderes beschlossen, als was das Plenum dort beschlossen hat bzw. welche Anträge dort abgelehnt wurden.

(Beifall)

 

9. Szavazások órája (folytatás)
A felszólalásokról készült videofelvételek
MPphoto
 

  Der Präsident. – Wir setzen nun die Abstimmungsstunde fort.

 

9.1. Végrehajtási követelmények és a közúti szállítási ágazatban dolgozó járművezetők kiküldetésére vonatkozó különös szabályok (A8-0206/2018 - Merja Kyllönen) (szavazás)
 

– Vor der Abstimmung, Wortmeldung zur Geschäftsordnung:

 
  
MPphoto
 

  William (The Earl of) Dartmouth (EFDD). – Mr President, that last point of order was not a point of order and would not be permitted from anybody on this side of the House. I must ask you please to be objective in your rulings.

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  Der Präsident. – Herr Kollege Dartmouth! Mir ist das Problem, dass sich Leute zur Geschäftsordnung melden, selber seit Langem ein Dorn im Auge. Ich habe diese Woche mit dem Präsidenten gesprochen. Der Präsident wird an den Berichterstatter, der sich nochmals mit der Geschäftsordnung befasst, Herrn Kollegen Corbett, einen entsprechenden Brief richten. Das hat er mir zugesagt. Wir werden in Kürze versuchen, dieses ständige Problem, das für viele auch ein Ärgernis ist, anzugehen.

– Vor der Schlussabstimmung:

 
  
MPphoto
 

  Merja Kyllönen, Rapporteur. – Mr President, in accordance with Rule 59(4), I request that the matter be referred back to the Committee on Transport and Tourism.

 
  
 

(Der Antrag auf Rücküberweisung in den Ausschuss wird angenommen.)

 

9.2. Napi és heti vezetési idő, minimum szünetek és pihenőidők, valamint a menetíró készülékkel történő helymeghatározás (A8-0205/2018 - Wim van de Camp) (szavazás)
 

– Vor der Schlussabstimmung:

 
  
MPphoto
 

  Wim van de Camp, Rapporteur. – Voorzitter, gezien de uitslag van deze stemming vraag ik ook bij dit dossier terugverwijzing naar de Transportcommissie. Dank u wel.

 
  
 

(Der Antrag auf Rücküberweisung in den Ausschuss wird angenommen.)

 

9.3. Alkalmazkodás a közúti szállítási ágazati fejleményekhez (A8-0204/2018 - Ismail Ertug) (szavazás)
 

– Vor der Schlussabstimmung:

 
  
MPphoto
 

  Ismail Ertug, Rapporteur. – Mr President, for the same reason as with the two dossiers before; the outcome is totally contradictory, therefore I would like to ask for it to be referred back to the Transport Committee.

 
  
 

(Der Antrag auf Rücküberweisung in den Ausschuss wird angenommen.)

 

9.4. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Jordánia-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0232/2018 - Claude Moraes) (szavazás)

9.5. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Törökország-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0233/2018 - Claude Moraes) (szavazás)

9.6. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Izrael-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0235/2018 - Claude Moraes) (szavazás)
 

– Vor der Abstimmung:

 
  
MPphoto
 

  Julia Reda (Verts/ALE). – Herr Präsident! Bei der ersten Abstimmung über den ersten Bericht Moraes stand auf unseren Abstimmungsmaschinen zum Zeitpunkt der Abstimmung „Änderungsantrag 1 und 2“, obwohl es sich offensichtlich um die Endabstimmung handelte. Deshalb würde ich bitten, die Endabstimmung zu wiederholen, weil die Anzeige auf den Maschinen nicht korrekt war.

 
  
MPphoto
 

  Der Präsident. – Frau Kollegin Reda! Ich habe in der Tat auch zunächst Anträge 1 und 2 aufgerufen und darüber abstimmen lassen. Und dann habe ich eine namentliche Abstimmung aufgerufen. Deshalb kann da unmöglich „1 und 2“ gestanden haben. Und das war die Schlussabstimmung, Frau Kollegin Reda. Und wenn Sie es falsch gemacht haben – das passiert jedem von uns mal –, dann berichtigen Sie Ihre Abstimmung im Nachgang.

 

9.7. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Tunézia-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0237/2018 - Claude Moraes) (szavazás)

9.8. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Marokkó-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0238/2018 - Claude Moraes) (szavazás)

9.9. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Libanon-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0234/2018 - Claude Moraes) (szavazás)

9.10. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Egyiptom-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0236/2018 - Claude Moraes) (szavazás)

9.11. A személyes adatoknak a súlyos bűncselekmények és a terrorizmus elleni küzdelem céljából történő cseréjéről szóló EU–Algéria-megállapodásra vonatkozó tárgyalások megkezdése (A8-0239/2018 - Claude Moraes) (szavazás)
MPphoto
 

  Der Präsident. – Damit ist die Abstimmungsstunde geschlossen.

 

10. A szavazáshoz fűzött indokolások
A felszólalásokról készült videofelvételek

10.1. Partnerségi megállapodás az EU, az Euratom és Örményország között (A8-0177/2018 - László Tőkés)
A felszólalásokról készült videofelvételek
 

Mündliche Stimmerklärungen

 
  
MPphoto
 

  Morten Messerschmidt (ECR). – Hr. formand! Vi stemte for denne betænkning, også selv om Armenien jo har takket nej til en partnerskabsaftale med EU. Og jeg kan egentlig godt forstå armenierne, når man ser på den måde, Tyrkiet og EU agerer på. For selv om vi i øjeblikket sender den ene bandbulle efter den anden ud imod Erdogan og hans regime, er det stadig et faktum, at Tyrkiet er ansøgerland til at blive medlem af EU. I det lys, med det vi ved og den måde, Tyrkiet især agerer på over for Armenien, kan jeg godt forstå, at armenerne betakker sig for at komme ind i et nærmere samarbejde med denne Union. Og måske er det lidt et vink med en vognstang om, at det er på tide, at EU omgør sin politik i forhold til Erdogan og Tyrkiet. Hvis vi virkelig mener det alvorligt med den kritik, som vi retter imod Konstantinopel og regeringen osv., ja så er vi også nødt til at rette politikken ind efter det. Og sige, at Tyrkiet ikke skal være medlem af EU!

 

10.2. Partnerségi megállapodás az EU, az Euratom és Örményország között (állásfoglalás) (A8-0179/2018 - László Tőkés)
A felszólalásokról készült videofelvételek
 

Mündliche Stimmerklärungen

 
  
MPphoto
 

  Morten Messerschmidt (ECR). – Hr. formand! Det centrale ved denne afstemning var i virkeligheden ikke den endelige, men derimod det ændringsforslag der blev stillet – nr. 1, og som - desværre imod vores ønske - faldt. Her mindes der om, at Tyrkiet, der som bekendt gerne vil være medlem af denne Union, endnu ikke har implementeret Zürich-protokollerne, som meget klart giver Tyrkiet det historiske ansvar for det frygtlige folkemord, der foregik mod armenierne. Det er mig en fuldstændig gåde, hvorfor dette hus ikke vil slå noget så fuldstændigt fundamentalt og rigtigt fast. Vi har at gøre med et land, som - om ikke er ved at revidere sin historie - så i hvert fald ikke vil påtage sig det historiske ansvar, som Tyrkiet har på linje med andre europæiske nationer naturligvis. Hvis vi mener noget med at skulle påvirke bare vores nabolande, så er vi også nødt til at stå fast på de historiske kendsgerninger over for Tyrkiet og insistere på, at Zürich-protokollerne skal implementeres.

 

10.3. A korai és a kényszerházasságokkal szembeni uniós külügyi stratégia felé (A8-0187/2018 - Charles Goerens)
A felszólalásokról készült videofelvételek
 

Mündliche Stimmerklärungen

 
  
MPphoto
 

  Urszula Krupa (ECR). – Panie Przewodniczący! Głosowałam przeciwko dokumentowi zatytułowanemu „W kierunku zewnętrznej strategii UE dotyczącej przeciwdziałania wczesnym i przymusowym małżeństwom”, które co prawda są uznawane nie tylko za wykorzystywanie dzieci i przemoc, ale i naruszenie praw człowieka przez ONZ, także za naruszające zasadę wolności autonomii jednostki, także ze względu na zagrożenie zdrowia i życia dziewczynek, u których wczesna ciąża jest bardzo ryzykowna – nie tylko ze względu na uraz związany z przymusem, ale i z powodu niedorozwoju biologicznego.

Dokument co prawda zawiera określenie minimalnego wieku zawarcia małżeństwa wynoszącego osiemnaście lat, jednak jednocześnie w ramach równouprawnienia promuje zdrowie seksualne i reprodukcyjne, które jest po prostu prawem do aborcji, czyli zagrożeniem dla życia i zdrowia psychofizycznego każdej kobiety, a tym bardziej młodych dziewcząt. W obu kwestiach potrzeba edukacji i uświadamiania, gdyż nie można jednego zła zwalczać innym.

 
  
MPphoto
 

  Michaela Šojdrová (PPE). – Pane předsedající, předčasné a nucené sňatky jsou pošlapáváním lidské důstojnosti a práv svobodně se rozhodnout o svém sňatku po dosažení plnoletosti. Je to jistě důsledek tradic, určité kultury, ale také sociální situace.

Opatřením proti těmto praktikám, se kterými nemůžeme souhlasit, je především vzdělávání, změna přístupu celé společnosti k lidským právům, k lidské důstojnosti. Tomu Evropská unie může pomoci právě podporou, osvětou v těchto zemích, samozřejmě i prosazováním správné legislativy, zákonů a mezinárodního práva. Musím ale upozornit na to, že i v zemích, které přijaly Istanbulskou úmluvu, které ji ratifikovaly, není toto právo respektováno, čili Istanbulská úmluva není řešením, které by mohlo napravit tuto nepřijatelnou praktiku.

 
  
MPphoto
 

  Morten Messerschmidt (ECR). – Hr. formand! Jeg synes, det var et alvorligt dilemma, hvordan man som en EU-kritiker skal forholde sig til denne betænkning. For på den ene side er der jo ikke nogen tvivl om, at ufrivillige ægteskaber, børn der bliver gift, inden de er myndige, det er vi allesammen imod. Det er modbydeligt at se, hvad der foregår i visse dele af verden. På den anden side, ja, så er spørgsmålet jo: Er dette virkelig noget, som EU skal tage sig af – og i virkeligheden alle de detaljer, som betænkningen opremser? Er det virkelig EU, der skal ratificere FN's børnekonvention? Er det EU, der skal have myndighed til at tage sig af spørgsmål om børns rettigheder og ægteskaber osv.? Alt det vil jeg svare klart nej til. Det hører til ude i medlemslandene.

Alligevel endte vi med at stemme for denne betænkning, fordi sagen er så vigtig. Men også fordi betænkningen ikke har nogen lovgivende betydning. For alle disse spørgsmål skal afgøres ude i medlemslandene, ikke af EU. Vi vil holde øje med, at det også bliver sådan fremadrettet, og at EU ikke benytter lejligheden til at tiltage sig den kompetence. Men sagen er vigtig, og derfor stemte vi for.

 
  
MPphoto
 

  Dobromir Sośnierz (NI). – Panie Przewodniczący! Głosowałem przeciwko. To sprawozdanie ignoruje wszelkie różnice kulturowe, chce narzucić całemu światu jedynie słuszną wizję, jest przejawem pychy Europejczyków i ignorowania różnic kulturowych.

W Polsce zezwala się na małżeństwo od 16 roku życia i nikomu to do tej pory nie przeszkadzało. Nie wiem, z jakiego powodu zostaliśmy potraktowani jak kraje islamskie, a małżeństwa szesnastolatków jak małżeństwa dzieci, w dodatku przymusowe. Ale skoro państwo rozumiecie każde małżeństwo poniżej 18 roku życia jako przymusowe, nawet za zgodą rodziców, to rozumiem, że również aborcja dla osób poniżej 16 roku życia będzie uznawana za aborcję przymusową, a antykoncepcja wczesnoporonna podawana osobom poniżej 18 roku życia również zostanie zakazana jako przymusowa. To jest szach i mat. Strzeliliście sobie gola do własnej bramki.

 
  
MPphoto
 

  José Inácio Faria (PPE). – Senhor Presidente, Caros Colegas, votei a favor deste relatório porque o casamento infantil precoce e forçado constitui uma aberrante forma de violação dos direitos humanos que, transcendendo países, religiões e etnias, perpetua dinâmicas de desigualdades de género e compromete as vidas e o futuro de milhões de meninas e adolescentes em todo o mundo.

Por tudo isto, entendo que a União Europeia tem de condenar, veementemente, esta forma de violência, tem de apoiar políticas de empoderamento das raparigas e, na sua política externa e na cooperação para o desenvolvimento, exortar os seus parceiros ao cumprimento das convenções e instrumentos legais internacionais sobre os direitos da criança à saúde, à educação e à não discriminação.

 
  
MPphoto
 

  Miapetra Kumpula-Natri (S&D). – Arvoisa puhemies, Euroopan parlamentti on tehnyt hyvää työtä julkilausumassaan kieltäessään pakko- ja lapsiavioliitot. Se mainitsee tärkeänä myös lisääntymisterveyden ja abortin. Vaikka huomio tässä on pääasiassa ulkosuhteissa, niin se myös kehottaa EU jäsenmaita tuomitsemaan ja lopettamaan alle 18-vuotiaiden, eli lapsien, avioliitot.

Suomessa on tehty parinkymmenen vuoden aikana yli tuhat lapsiavioliittoa, noin 10–20 vuosittain ja siihen voi saada poikkeusluvan nykyään oikeusministeriöstä. Kaikki eivät lupaa saa konsultaation ja vanhempien luvankaan jälkeen. Jo kolme vuotta sitten lapsiasiainvaltuutettu ja useampi muu taho on vedonnut sen puolesta, että Suomi tekee selkeämmän kiellon lainsäädännössä ja nyt siihen on tarttunut myös oikeusministeri. Toivon, että voimme olla tässä selkeänä myös kotimaassa ja näyttää EU-valtioille esimerkkiä. Oheistoimia tulee myös tehdä, että tytöt eivät joudu avioliiton olosuhteisiin myöskään virallisten papereiden ulkopuolella.

 

10.4. Végrehajtási követelmények és a közúti szállítási ágazatban dolgozó járművezetők kiküldetésére vonatkozó különös szabályok (A8-0206/2018 - Merja Kyllönen)
A felszólalásokról készült videofelvételek
 

Mündliche Stimmerklärungen

 
  
MPphoto
 

  Rosa D'Amato (EFDD). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, abbiamo lavorato attivamente e con grande impegno su questa proposta di riforma dell'autotrasporto europeo avanzata dalla Commissione.

Lo abbiamo fatto al fine di risolvere i problemi delle migliaia di conducenti che ogni giorno viaggiano per tutta Europa, molto spesso in condizioni disumane e senza il rispetto di condizioni basilari di dignità umana. Lo abbiamo fatto per eliminare il problema del dumping sociale, che molto spesso si traduce anche in una distorsione della concorrenza a danno delle imprese, soprattutto italiane, che sono costrette a chiudere, in quanto non possono competere con le aziende dell'Est Europa a condizioni fiscali e sociali completamente differenti.

Su tutte e tre le relazioni in discussione abbiamo avanzato le nostre proposte, che sono di fatto diventate la posizione della commissione EMPL, che le ha accolte e fatte proprie. Ritenevamo dunque giusto e necessario sostenere queste proposte fino alla fine, anche perché la commissione TRAN ha mal pensato di stravolgerle e di non tenerne conto.

In particolare, chiedevamo di risolvere il problema del dumping sociale, mantenendo lo status quo per i riposi settimanali e garantendo il rientro a casa dei veicoli e dei conducenti ogni due settimane, permettendo così agli autisti di poter rivedere le proprie famiglie e i propri cari.

Abbiamo chiesto di vietare il riposo in cabina, di eliminare dunque il problema di tanti conducenti costretti a dormire per ore e giorni a bordo, sulla strada. Abbiamo chiesto l'applicazione del distacco a tutti gli autotrasportatori impegnati in operazioni di cabotaggio e trasporto internazionale. Abbiamo infine sostenuto una limitazione del fenomeno del cabotaggio irregolare, anche attraverso migliori strumenti di controllo.

Con il voto di oggi il Parlamento ha perso una grande occasione per risolvere i problemi degli autotrasportatori, dimostrando un'assoluta mancanza di buon senso e confermando ancora una volta ai cittadini europei che gli interessi delle lobby prevalgono su quelli dei lavoratori onesti e delle persone perbene.

 
  
MPphoto
 

  Rory Palmer (S&D). – Mr President, a few weeks ago, this Parliament adopted and supported a set of very progressive measures on the issue of the posting of workers, which constitutes a fundamental unfairness across our labour markets, leading to the exploitation of workers. For me, it’s always been a fundamental question of fairness that those protections should apply equally to transport workers as well, and it was that principle that guided my votes on the amendments and the report today. We need a level playing field of protection and fairness that will protect workers in the transport sector across Europe. That’s what the 26 000 haulage drivers in my region demand and ask for. Nothing less: a level playing field, a fairness and proper protection. As we now enter the next chapter on this issue, that should remain the objective of this Parliament.

 
  
MPphoto
 

  Daniela Aiuto (EFDD). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, le proposte da noi formulate e recepite dalla commissione EMPL miravano a creare un maggiore equilibrio salariale a livello europeo e ad applicare il principio "stesso luogo, stessa paga".

L'assenza di norme comuni per i conducenti distaccati comporta un grave problema in termini di dumping sociale e di disparità tra lavoratori nell'Unione europea. È per questo motivo che abbiamo sostenuto con forza l'applicazione del distacco, anche nei casi di operazioni di cabotaggio e di trasporto internazionale, tenendo conto dell'elevata mobilità di questa categoria di lavoratori.

Il voto di oggi sul distacco rappresenta un chiaro fallimento di quest'Europa, molto attenta ai mercati e al business legato agli scambi di merci ma veramente poco attenta ai diritti sociali dei lavoratori.

 
  
MPphoto
 

  Danuta Jazłowiecka (PPE). – Panie Przewodniczący! Zagłosowałam za sprawozdaniem dotyczącym delegowania kierowców, ponieważ przeszła poprawka obejmująca transport międzynarodowy zasadami delegowania dopiero po dziesięciu dniach w danym państwie członkowskim.

Postulowałam całkowite wyłączenie transportu międzynarodowego spod zasady logowania, ale wiem, że te dziesięć dni stanowi również szansę na praktyczne dostosowanie się sektora transportu do nowych zasad. Oczywiście istotną kwestią jest również obliczanie godzin wchodzących w dzień pracy – jest to bardzo kluczowe, jednak była tu szansa na dalszy kompromis w Radzie. Teraz sprawozdanie wraca do Komisji Transportu. Pozostaje nadzieja, że nadal racjonalna praca nad tym sprawozdaniem przyniesie dobre wyniki.

 
  
MPphoto
 

  Csaba Sógor (PPE). – Mr President, there is a need for clear, fair and enforceable European rules on transport. The practice of administrative bullying of international transport companies in some Member States has already shown this. But these rules should primarily guarantee fair competition across the entire single market and not aim to protect only geographical vested interests. The inclusion of international transport under the remit of the Posted Workers Directive is indefensible on any logical, administrative, enforcement, political or economic grounds. The only way this would make sense is if the goal was to de facto eliminate peripheral countries from the European transport market at all costs, regardless of whether in the process, as we heard, SMEs create monopolies, decrease the competitiveness of our industries or increase the prices for our consumers. Cherry picking and selectively applying the basic rules of the single market under the cover of simplistic slogans is very wrong and is not the way forward in the context of the current wave of international populist protectionism.

 
  
MPphoto
 

  Thomas Mann (PPE). – Herr Präsident! Ohne grenzüberschreitenden Güterverkehr kann kein europäisches Unternehmen im globalen Wettbewerb bestehen. Bei der Kabotage geht es um Transportunternehmen, die vom einen Mitgliedstaat der EU in den anderen liefern. Hier sind drei Fahrten an sieben Tagen erlaubt. Die Regelung muss bleiben, damit heimische Anbieter vor Sozialdumping geschützt werden. Die Entsenderichtlinie muss angewandt werden, ebenso die Bezahlung des Mindestlohns.

Güterverkehr und Personentransport aber dürfen nicht vermischt werden. Beim touristischen Busverkehr steht die Sicherheit der Passagiere an erster Stelle. Bei Lenk- und Ruhezeiten muss es möglich sein, die 45-minütige Pause flexibel zu gestalten, die tägliche Ruhezeit in Etappen aufzuteilen. Ich bin gegen einen verlängerten Lenkzeitraum von zwölf aufeinanderfolgenden Tagen, bei dem es keinen Ruhetag für Busfahrer gibt. Es ist im Interesse aller Bürger, dass die Fahrer nicht ermüdet sind und dass die Verkehrssicherheit bleibt. Wir haben im Beschäftigungsausschuss gegen negative Veränderungen bei Lenk- und Ruhezeiten gestimmt. Es war so kontrovers, Herr Präsident, ich bin froh, dass die Berichte in den Ausschuss zurücküberwiesen werden.

 
  
MPphoto
 

  Miapetra Kumpula-Natri (S&D). – Arvoisa puhemies, ensinnäkin kokonaisuudesta on kyse. Meillä on kolme liikkuvuuspakettiin liittyvää lainsäädäntömietintöä ja kun niistä joku kaatui, niin on parempi, että kaikki kokonaisuutena valmistellaan uudelleen saliin äänestettäväksi.

Itse näen, että juurikin tämä ensimmäinen tästä paketista, joka koskettaa soveltamisalaa myös eli sitä, mihin lähetettyjen kuljettajien direktiivi osuu, niin olisi ollut hyvä rajata kabotaasiin ja yhdistettyjen kuljetusten tieliikenneosuuksiin. Siinä oltaisiin puututtu siihen osaan, jossa kaikkein eniten työntekijöiden väärinkäytöksiä ja epätervettä kilpailua tapahtuu. Se olisi siis tehty selkeästi niin, että kun tehdään maan sisäisiä kabotaasiliikenteen alaisia kuljetuksia, niin silloin aivan saman tien ensimmäisestä päivästä alkaen kuljettajalla olisi myös tuon maan, missä hän työn suorittaa, oikeudet. Tämä olisi tärkeää saada myös saliin sen jälkeen, kun valiokunta tätä uudelleen valmistelee.

 

10.5. Napi és heti vezetési idő, minimum szünetek és pihenőidők, valamint a menetíró készülékkel történő helymeghatározás (A8-0205/2018 - Wim van de Camp)
A felszólalásokról készült videofelvételek
 

Mündliche Stimmerklärungen

 
  
MPphoto
 

  Rory Palmer (S&D). – Mr President, our motorways are getting more and more busy with lorries and heavy goods vehicles. Internet shopping and consumerism are leading to more and more movement of goods across our countries. Heavy goods vehicles travelled a total of 16.6 billion miles on the UK’s roads and what I want to know as a fellow motorist is that the people driving those lorries are doing so safely, with adequate regulations and mechanisms in place to support that.

This Parliament must always ensure that those working in the haulage industry – people driving 40 tonne lorries – are doing so with the highest levels of safety. So, for me, on voting on this report and all its amendments and as we move forward again into the next chapter on this issue, it’ll be safety first for drivers and safety first for all other road users as well.

 
  
MPphoto
 

  Daniela Aiuto (EFDD). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, la posizione da noi mantenuta su questa relazione era volta a vietare il riposo in cabina dei conducenti, a garantire il ritorno entro due settimane e a mantenere lo status quo sui riposi settimanali.

La commissione TRAN ha cercato di annacquare tale posizione e per tale motivo ci siamo opposti, sostenendo nuovamente in Aula le posizioni adottate in commissione EMPL.

Per noi è fondamentale garantire dignità nei diritti a tutti gli autotrasportatori e porre fine a quella che è una vera schiavitù, in cui gli autisti non vedono le proprie famiglie per settimane e sono costretti a vivere in condizioni profondamente disagiate.

Anche su questa relazione il Parlamento ha perso un'occasione storica di migliorare le condizioni dei lavoratori che svolgono mansioni usuranti e che ledono profondamente i diritti della persona.

 
  
MPphoto
 

  Miapetra Kumpula-Natri (S&D). – Arvoisa puhemies, vaikka tämäkin palautui valiokuntaan saatettavaksi, niin toivon todella, että tältä salilta löytyy myös tuki tulevalle pohjalle, jossa täytyy olla parannuksia nykytilanteeseen. Kukaan ei halua katsoa rehellisesti tilannetta, jossa meillä on nomadikuljettajia, jotka ajelevat ympäri Euroopan katuja ja majoittuvat omassa hytissään. Tällainen ei ole mistään kotoisin nykypäivänä eurooppalaisissa työolosuhteissa. Sen takia myös ajo- ja lepoaikojen osalta pohjassa olisi ollut parannuksia.

Ymmärrän kyllä sen, että kun lähdetään työmatkalle, siellä voidaan olla parikin viikkoa, mutta pohjassa ollut ehdotus, että työnantajan kustannuksella pääsisi kotiin kolmannen viikon lopulla, on jo hyvä parannus nykypohjaan ja siihen suuntaan tulee tätä lainsäädäntöä kehittää.

Joustoa olemme pitkien etäisyyksien maassa Suomessa toivoneet ja ymmärtäisin sen myös työntekijällekin positiiviseksi. Omalta kotiseudultani Vaasan seudulta, kun lähdet käymään pääkaupungissa, on tosi oleellinen kysymys, ehditkö samana päivänä työaikana takaisin. Harmittaa työntekijääkin, jos tunnin päästä kotoa joutuu viettämään vapaan tunnin ennen kuin pääsee perille.

 

10.6. Alkalmazkodás a közúti szállítási ágazati fejleményekhez (A8-0204/2018 - Ismail Ertug)
A felszólalásokról készült videofelvételek
 

Mündliche Stimmerklärungen

 
  
MPphoto
 

  Younous Omarjee (GUE/NGL). – Monsieur le Président, on nous avait annoncé une grande avancée pour l’Europe sociale sur les transports routiers.

En réalité, pour l’Europe sociale, il faudra repasser car les votes ont montré qu’il y a une majorité ici, dans ce Parlement européen, pour la casse sociale, pour le dumping, pour toujours plus de concurrence déloyale et toujours plus de libéralisation dans le secteur des transports de marchandises. Mais pire encore, les votes ont montré la volonté de continuer à casser les droits des travailleurs routiers.

En réalité, pour l’Europe sociale, il faudra attendre encore et je crois que dans le cadre des traités actuels, cela est malheureusement impossible.

 
  
MPphoto
 

  Daniela Aiuto (EFDD). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, il cabotaggio irregolare è uno dei principali problemi che colpisce le imprese di autotrasporto italiano. Imprese spregiudicate dell'Est Europa abusano delle norme esistenti, praticando una vera e propria concorrenza sleale nei confronti dei nostri imprenditori, di fatto distruggendo un intero mercato nazionale.

Abbiamo dunque proposto di imporre il veicolo del mezzo nello Stato membro di provenienza, di ridurre i giorni a disposizione a favore del cabotaggio, che deve intendersi come semplice fenomeno occasionale legato ai rientri dei mezzi, di migliorare gli strumenti di controllo, anche tramite la tecnologia GNSS oggi a disposizione.

Pertanto, con il voto odierno esprimiamo tutto il nostro disappunto per non aver voluto includere proposte per risolvere il problema, tutelando ancora una volta alcune realtà piuttosto che altre e penalizzando ancora una volta il nostro Paese.

 

11. Szavazathelyesbítések és szavazási szándékok: lásd a jegyzőkönyvet
A felszólalásokról készült videofelvételek
 

(Die Sitzung wird um 13.52 Uhr unterbrochen.)

 
  
  

PRESIDENZA DELL'ON. DAVID-MARIA SASSOLI
Vicepresidente

 

12. Az ülés folytatása
A felszólalásokról készült videofelvételek
 

(La seduta è ripresa alle 15.00)

 

13. Az előző ülés jegyzőkönyvének elfogadása: lásd a jegyzokönyvet
A felszólalásokról készült videofelvételek

14. Dokumentumok benyújtása: lásd a jegyzőkönyvet

15. Előirányzatok átcsoportosítása és költségvetési határozatok: lásd a jegyzokönyvet

16. A harmadik görög gazdasági kiigazítási program lezárása (vita)
A felszólalásokról készült videofelvételek
MPphoto
 

  Presidente. – L'ordine del giorno reca in discussione la dichiarazione del Presidente dell'Eurogruppo sulla conclusione del terzo programma di aggiustamento economico per la Grecia (2018/2740(RSP)).

Porgo il benvenuto a Mário Centeno, presidente dell'Eurogruppo, che viene a trovarci per la prima volta in Aula.

 
  
MPphoto
 

  Mário Centeno, President of the Eurogroup. – Mr President, it is an honour to be here today with you and to join this discussion on Greece. Greece’s third programme is drawing to a successful close. The Greek people and all euro area citizens are finally able to turn the page. This is the right time to assess what Greece and the euro area countries have achieved together during the last eight years. It is also an opportunity to cast a glance at the near future.

First and foremost, I would like to pay tribute to the Greek people. The positive results of the last programme are to their credit.

(Applause)

These should now have a lasting effect on growth and would not have been possible without the extraordinary sacrifices made by the Greek citizens, without the country’s tremendous efforts to rebalance and modernise its economy.

The Eurogroup has also contributed to the successful outcome. Over the years, Greece’s European partners have provided time and money. Time for Greece to redress its fundamentals; the time that every reform process requires. Over EUR 250 billion in loans when no one else was willing to lend. This was unprecedented solidarity that will benefit Greece for many decades. Today Greece is ready to stand on its own feet again and with the sound foundations for sustainable balance and inclusive growth.

The agreement reached at the June Eurogroup is key for Greece to achieve that goal. I will walk you through the details of the agreement, but before that, let me briefly mention where we have come from. I am well aware of today’s time constraints, so to borrow a reference from Greece’s history and cultural heritage, I promise to be more Spartan than Delphic.

Greece has been on the agenda of the Eurogroup for the last eight years. Back in 2010, the country was facing formidable adjustment challenges which required a deep reform process. Public finances had to be put on a sound footing, competitiveness needed restoring, the economy had to be made more open and modernised and the negative spill—overs of all this to the financial sector needed to be addressed.

These were long and difficult years. We all would have liked a few things to have gone differently. Yet today, Greece is set for a successful exit from the third ESM programme. 20 August 2018 is a date to mark in our calendar; a date to celebrate. During the programme, Greece adopted over 450 policy actions across a vast array of areas. Of course, implementation takes time, and we need to be resilient. Patience, though often in short supply, is critical but reforms are indeed paying off. Economic growth has been back in positive territory. Since last year, the economy grew by 1.4% in 2017, and is expected to increase 1.9% this year. The outlook – according to the latest forecasts – is bright and in line with the euro area average.

The results have been particularly impressive on the fiscal side. Today, Greece’s budget is running a solid primary surplus, above 4% for two consecutive years, and has been made more sustainable through ambitious taxation and patient reforms. Importantly, the social safety net is being revamped to better protect vulnerable groups. The country’s competitiveness has been improving, with a positive effect on the labour market. That means faster job creation and falling unemployment. Greece’s business cycle is now more aligned with the euro area economy and this is great news. Against this positive backdrop, the financial sector is more and more resilient. All these are encouraging signs that will help Greece to regain investor confidence. It has already successfully raised funds from bond markets on several occasions. The income—passing agreement of euro area finance ministers of 22 June will improve market sentiment even further, as already seen on the secondary market. The recent agreement on debt relief is the last of several improvements in Greece’s lending terms since 2012. Thanks to these favourable landing conditions, Greece saves money every year. In 2017 alone, it saved EUR 12 billion in debt service payments, or 6.7% of the country’s GDP, according to the European civility mechanism estimates. These benefits represent no cost for the European tax payer; on the contrary, we all gain from a stable and growing economy across our common currency area.

Back in 2012, private creditors did agree to take a hit to the tune of 53% on their holdings of Greek debt. This was a unique feature of the second assistance programme. Already in the ESM programme, we had agreed short term debt measures that reduced the debt to GDP ratio by 25% in 2016. In the last Eurogroup, we agreed to an even more substantial package of measures to make Greece’s debt sustainable. This includes an extension of the bulk of the loans by the European Financial Stability Facility (EFSF) and a deferral of interest by an additional ten years. In other words, until 2033, Greece will have less interest and have the motivation to burden its budget and this means more fiscal leeway to support its economy and its citizens. In addition to that reprofiling, the Eurogroup last month agreed to resume transferring to Greece the profits made by the euro system on its holdings of Greek government bonds. This will take the form of semi—annual payments in December and in June until 2022. These payments give a positive incentive for Greece to continue implementing reforms in the coming years. It is time to continue the process of reforms that is now fully owned by Greece. This process must prove resilient over forthcoming political and economic cycles, and we must never forget that.

The final tranche of the European stability mechanism to Greece was another element of this package. We agreed that EUR 15 billion will be disbursed after the national parliaments in a number of Member States have had their say, and this can happen as soon as next week. Out of this amount of EUR 15 billion, EUR 9.5 billion will be dedicated to a cash buffer, which should also reassure investors as it will act as Greece’s fiscal backstop. The remaining EUR 5.5 billion will be disbursed in 2020 to a segregated account and should be used to cover Greece’s debt servicing needs.

At the end of the programme, the overall size of the cash buffer in Greece will be EUR 24.1 billion, which is a very large amount that covers Greece’s financing needs for around 22 months after the exit from the programme on 20 August. This is a longer safety net than in any other country’s programme so far.

So, it is now up to Greece to build on the programme’s success and to consolidate its achievements. Greece should continue implementing responsible fiscal policies and growth—enacting reforms to improve the living conditions and the chances and prospects of its citizens. This is what Greece’s post—programme framework will be about. We all agree that for the next couple of years, the so—called enhanced surveillance by the European Commission will help Greece stay the course. Commissioner Moscovici will be able to tell you more about that in a minute.

But let me be clear, being out of the programme means Greece being out of the programme. Greece should commit to the requirements to participate in the euro just like any other country in the euro, but in this safe framework the government has an obligation to provide policy options to its citizens and to debate them internally. That is indeed a good thing for democracy. I am confident that Greece will look at its policy options and be able to improve on existing reforms to promote stability and political compromise – stability to spur investment, compromise in the name of future generations. This will require action on several fronts: prudent fiscal policy based on primary surpluses and sound management of public finance, financial sector governance and handling of non—performing loans, an efficient and effective social safety net, flexible and open labour and product markets and – also very importantly – modern public administration, just to name a few.

For this purpose the Greek Government presented a growth model which is based on the continuation of reforms. These will help Greece to continuously lift its productivity capacity and offer a solid anchor for confidence amongst foreign investors and Greek citizens. Market volatility some weeks ago has shown that Greece remains vulnerable to risks. New policy options should take this into account. It is very important that Greece continues to take ownership and implement its ambitious long—term growth strategy. I am encouraged to find that the Greek authorities see it that way too, and I welcome the policy commitments they have announced to the Eurogroup.

Confidence in Greece’s future is the key message I wanted to convey to you. I would now very much like to hear your views on this matter.

 
  
MPphoto
 

  Pierre Moscovici, membre de la Commission. – Monsieur le Président, Mesdames et Messieurs les députés, Monsieur le Président de l’Eurogroupe, cher Mario, c’est un plaisir d’être parmi vous aujourd’hui, aux côtés du président de l’Eurogroupe pour vous présenter, à mon tour, ce que l’accord de l’Eurogroupe, conclu le 21 juin, signifie pour l’avenir de la Grèce, le 22 juin au matin.

Après huit longues interminables années, la Grèce s’apprête enfin à retrouver le chemin de la normalité et de l’autonomie. J’ai passé deux jours à Athènes, hier et avant-hier, et j’ai pu voir à quel point cette aspiration à la liberté retrouvée était puissante chez les autorités grecques et, j’en suis sûr, au sein du peuple grec également.

C’est un moment historique pour ce pays et, comme l’a dit Mario Centeno – c’est la phrase que j’ai entendue pendant deux jours dans toutes les bouches –, «une page se tourne» et nous devons prendre la mesure de ce moment. Non pas le considérer comme une fin en soi, non pas le considérer comme une perfection, mais être conscient de la très grande importance de ce qui est en train de se passer. C’est aussi un moment important pour la zone euro qui a su prouver, à travers cette crise, sa robustesse et sa résilience, et aujourd’hui on peut dire, avec la conclusion des programmes d’assistance pour la Grèce, que la crise économique qui nous a si violemment frappés est bel et bien derrière nous et que la zone euro, comme la Grèce, en ressortent, je crois, plus fortes et avec un potentiel plus important.

Nous avons désormais jusqu’au 20 août, et le 20 août est la date officielle de la sortie du programme, pour préparer ensemble la transition et l’avenir du pays dans la sérénité. J’ai conscience comme vous tous, ici, que ces dernières années ont été éprouvantes pour le peuple grec, et particulièrement pour la classe moyenne et pour les plus vulnérables. Je sais que des millions de Grecs ont vécu et vivent encore durement cette longue récession, les réformes successives et l’austérité même si, comme j’ai eu l’occasion de le dire hier au Parlement grec, ne nous trompons pas, ce n’est pas l’austérité qui a provoqué la crise, c’est parce qu’il y avait crise que des mesures et des réformes étaient nécessaires.

Chacun en Grèce a traversé son drame ou sa tragédie personnelle, soit en perdant son emploi du jour au lendemain, soit en voyant sa pension de retraite baisser, soit en en observant, impuissant, ses enfants quitter le pays à la poursuite d’un avenir meilleur qu’ils ne pouvaient pas trouver chez eux. J’espère que vous me croirez quand je vous dis que nous pensions toujours aux conséquences de nos décisions pour le peuple grec au sein de l’Eurogroupe où, pour ma part, je siège depuis maintenant plus de six ans. La Commission européenne a toujours été l’alliée des citoyens pour défendre leurs intérêts. Non pas l’alliée de tel ou tel gouvernement, mais l’alliée du peuple grec pour s’opposer, du mieux possible, aux tenants d’une austérité aveugle, et surtout pour s’opposer à tous ceux qui étaient prêts à jeter la Grèce hors de la zone euro pour ne pas avoir à faire preuve d’un peu de solidarité envers un partenaire. Durant ces six années, que j’ai traversées d’abord comme ministre des finances de la France, puis comme commissaire européen, je me souviens de deux étés, ceux de 2012 et 2015, où nous avons à chaque fois frôlé le «Grexit» qui eût été – j’en suis persuadé – un désastre, aussi bien pour la Grèce que pour la zone euro.

Je suis fier que nous soyons parvenus à éviter ce scénario catastrophe du Grexit parce qu’au-delà des conséquences que j’évoquais, il portait à mon avis un risque de fracture irrémédiable de l’Europe trahissant ses valeurs fondatrices.

Pour le peuple grec, je veux aussi me féliciter que nous ayons pu intégrer dans ce programme, en particulier le troisième, une dimension sociale. Elle est certes timide, à confirmer et à amplifier, mais nous sommes parvenus à mettre en place: une couverture maladie universelle – près de deux millions de Grecs ont désormais un accès complet aux soins, ce qui n’était pas le cas auparavant – et un revenu de solidarité sociale, dont plus de 600 000 Grecs ont déjà pu bénéficier.

Face à l’adversité, je veux dire mon admiration pour le peuple grec qui a toujours maintenu sa volonté européenne, sa volonté de rester dans la zone euro et pour cela, je tiens à rendre hommage devant vous, élus européens, à leur courage qui a été très important pendant ces années. Comme l’a dit Mario Centeno, en échange de 241 milliards d’euros de prêts par les Européens, car on parle tout de même de cela, la Grèce, nous le savons, s’est engagée dans un processus de réformes structurelles sans précédent. Jamais, on peut le dire, dans l’histoire de notre Union, un pays – et il faut dire qu’il en avait besoin – ne s’est réformé aussi rapidement et aussi profondément que la Grèce. Au cours des trois seules dernières années, les Grecs ont mis en œuvre 450 actions prioritaires qui ont commencé à transformer en profondeur le pays. Qu’a accompli la Grèce en décidant des réformes? En un mot, énormément. Je sais que c’est un sujet controversé et j’ai pu voir à quel point le débat était vif hier à Athènes mais, tout de même, je vais donner quelques exemples concrets. D’abord, la Grèce s’est engagée dans une réforme fiscale d’envergure. L’impôt sur le revenu est désormais plus juste, plus efficace grâce à l’élargissement de l’assiette fiscale et l’abaissement du seuil minimal d’imposition. Parallèlement, un cadastre, oui un cadastre est enfin en train de se mettre en place – il existe en France depuis 200 ans –, ce qui va faciliter la collecte de l’impôt et ce qui constitue un dispositif efficace de lutte contre la fraude ou l’évasion fiscale et, enfin, les recettes commencent à arriver dans le trésor public grec. On sait que c’était un des maux endémiques du pays. Une réforme majeure des retraites a été adoptée et elle est en cours d’application. Non seulement, elle restaure la viabilité du système des retraites mais, elle introduit aussi des règles unifiées pour tous, ce qui permettra de rendre le système, je le crois, plus équitable. Pour la stabilisation du système bancaire grec, divers outils ont été mis en place pour améliorer la réduction des prêts non performants. Nous ne sommes pas au bout, c’est un problème qui d’ailleurs touche toute l’Europe, mais la gouvernance du Fonds hellénique de stabilité financière, ainsi que celle des banques systémiques a été considérablement renforcée.

Huit années après, ces efforts, ces réformes, ces sacrifices commencent à porter leurs fruits. Je ne vais pas insister trop sur les chiffres, mais la Grèce est bien engagée sur la voie du redressement économique. Tous les indicateurs confirment cette tendance positive: une croissance plus solide (1,4 % en 2017, et une prévision de plus de 2,3 % en 2019), une performance très spectaculaire sur le plan budgétaire (retenons qu’il y a un excédent de 0,8 % en 2017, alors que la Grèce en 2009 avait un déficit de 15 %, le plus important de toute l’Europe!), une réduction progressive, bien que trop lente encore, du chômage (20 % aujourd’hui, contre 27 % il y a quelques d’années).

Les progrès sont là mais les efforts doivent être poursuivis, les réformes doivent être achevées pour que le peuple grec puisse bénéficier des avancées réalisées et voir sa situation s’améliorer. C’est tout l’accord de l’Eurogroupe que Mario Centeno vient de présenter.

Je ne vais pas entrer dans les détails puisqu’il vient de le faire, mais je veux insister sur les avantages de l’accord. Pourquoi est-ce un bon accord? Tout simplement, parce que l’accord conclu sur la réduction de la dette est à la hauteur de nos ambitions respectives et des besoins de la Grèce. Il offre à la Grèce une marge de manœuvre suffisante pour continuer de relever les nombreux défis économiques auxquels elle est toujours confrontée, tout en fournissant – et c’était important – une garantie nécessaire aux partenaires, aux investisseurs et aux marchés, qui attendent le retour de la Grèce maintenant. Les éléments contenus dans cet accord permettront d’abord de réduire de manière considérable le niveau de la dette publique. Nous prévoyons une baisse en-deçà de la barre symbolique des 100 % du PIB au terme du processus. Les dispositifs prévus dans l’accord permettront de dégager jusqu’à 1,2 milliard d’euros chaque année. Très concrètement, cela signifie que la Grèce ne paiera pas d’intérêts sur ses prêts avant 2033. Cela constitue quinze années de répit pour investir et pour placer. C’est tout le défi pour la Grèce, pour les autorités d’aujourd’hui comme pour celles de demain, de placer la croissance au cœur des choix politiques à venir. Il s’agit aussi de quinze années supplémentaires pour tenter – et il faut le faire – de construire un meilleur avenir social et de créer de la justice sociale pour les générations futures. Ce doit être une des priorités, je crois, des gouvernements grecs à venir, car – je l’ai dit, et nous le savons tous – le peuple souffre encore. Au-delà, la seule, et je dis bien la seule et unique stratégie de réduction durable et efficace de la dette grecque, c’est la croissance.

Voilà toute la philosophie de l’accord du 22 juin: redonner une bouffée d’oxygène à la Grèce afin qu’elle renoue durablement avec la croissance et mette un terme à la spirale infernale de la dette.

J’en appelle, bien sûr, à la responsabilité des autorités grecques pour transformer l’essai. Il s’agit de mettre en œuvre les avancées réalisées ces dernières années, parce qu’il reste du travail à faire. Seulement, ce sont les Grecs, qui peuvent poursuivre des politiques prudentes et équilibrées, qui produiront des résultats positifs pour, encore une fois, le peuple grec et sa classe moyenne. Mais, soyons clairs, j’insiste sur la responsabilité, j’insiste sur la liberté – et c’est très important pour la Grèce –, mais la Grèce n’assumera pas sa tâche seule. L’Europe et la Commission se tiendront aux côtés du peuple grec tout au long du chemin.

La Grèce retrouve désormais sa juste place au sein de la zone euro et la normalisation de son statut implique qu’elle devra respecter les droits et devoirs qui en découlent. Comme tout autre État membre, la Grèce devra suivre les obligations budgétaires européennes du pacte de stabilité de croissance et être un partenaire responsable dans le cadre de ce processus de surveillance. Elle aura à présenter dès cet automne, le 15 octobre, un projet de budget pour 2019 dans le cadre normal du Semestre européen. J’en parlais hier avec Alexis Tsipras et Euclide Tsakalotos.

Comme la crise grecque a été beaucoup plus longue que dans tout autre pays, comme la dette reste beaucoup plus élevée que dans n’importe quel pays, nous avons choisi ensemble d’appliquer une surveillance renforcée dès la fin du programme. Nous veillerons à ce que les réformes qui ont été décidées dans le cadre du dernier programme soient menées à bon terme. D’abord, parce que la Grèce s’y est engagée en contrepartie d’un versement supplémentaire de 15 milliards d’euros, mais surtout parce qu’elles sont nécessaires pour la modernisation de l’économie et de l’administration grecques. Je pense, par exemple, à la finalisation du cadastre pour 2021. Nous resterons aussi particulièrement vigilants, avec le mécanisme européen de stabilité, à la trajectoire de réduction de la dette qui handicape encore lourdement l’économie grecque. Mais – et je terminerai par là – je veux insister sur un dernier point, à savoir la surveillance renforcée. Contrairement à ce que j’ai entendu dire à Athènes, hier, par certains politiques, qui devraient mesurer leurs propos – car la politique ne permet pas tout, ne permet pas d’aller contre la vérité – non, la surveillance renforcée n’est pas un quatrième programme, elle offre un cadre pour soutenir l’achèvement et la mise en œuvre des réformes qui sont en cours. C’est bien dans le cadre du Semestre européen que, désormais, le dialogue va se nouer avec la Grèce et je peux vous assurer que les missions de surveillance ne seront pas là pour être des juges, des procureurs ou des professeurs, mais bel et bien des conseillers avisés et bienveillants pour que nous puissions réussir ensemble. Oui, c’est de cela dont il s’agit et il n’est pas question qu’il y ait un quatrième programme. Dire le contraire, c’est tout simplement un mensonge.

Mesdames et Messieurs les députés, je tiens à exprimer une dernière fois toute l’admiration que j’ai pour le peuple grec, pour sa force, pour sa dignité dans ces moments douloureux et la confiance que j’éprouve dans les autorités grecques pour poursuivre les réformes ces prochaines années, sans quoi les sacrifices et les efforts consentis auront été vains. Je suis sûr que ce ne sera pas le cas, je pense que nous avons tiré et que nous allons tirer ensemble les leçons de ces huit années douloureuses, dont nous sortons, encore une fois, plus forts.

 
  
MPphoto
 

  Μανώλης Κεφαλογιάννης, εξ ονόματος της ομάδας PPE. – Κύριε Πρόεδρε, λυπάμαι αλλά πρέπει να το πω: μπήκαμε για τα καλά στην προεκλογική περίοδο για τις εκλογές. Προχθές στην Αθήνα, ο κύριος Μοσκοβισί δεν συμπεριφέρθηκε ως αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περισσότερο συμπεριφέρθηκε ως υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, διεκδικώντας τη θέση του κυρίου Γιούνκερ. Δεν ξέρω για ποιους λόγους δικούς του υιοθέτησε με ανεπίτρεπτο τρόπο το κυβερνητικό αφήγημα για τάχα καθαρή έξοδο από τα μνημόνια, όπως μας είπε και σήμερα.

Αντίθετα, ο κύριος Τσίπρας έχει δεσμευτεί για νέα επαχθή μέτρα για τα επόμενα χρόνια: μείωση συντάξεων από το 2019, μείωση αφορολόγητου από το 2020, αύξηση ασφαλιστικών εισφορών σε επαγγελματίες και αγρότες, πλεόνασμα 3,5% μέχρι το 2022 και 2,2% μέχρι το 2060 – μόνο χώρες του ΟΠΕΚ, λόγω πετρελαίου, μπορούν να πετύχουν τέτοια αποτελέσματα – υποθήκευση της κρατικής περιουσίας για τα επόμενα χρόνια 25 δισεκατομμύρια, κι ένα υπερταμείο το οποίο θα έχει την ευθύνη μέχρι το 2115, ακόμη για 99 χρόνια.

Κύριε Πρόεδρε, τον Αύγουστο ολοκληρώθηκε το τρίτο αχρείαστο μνημόνιο, το οποίο στοίχισε πολλά στον ελληνικό λαό, λόγω της λάθος πολιτικής της αριστερής κυβέρνησης του κυρίου Τσίπρα. Τώρα –και διαφωνώ με τον κύριο Μοσκοβισί– η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει ένα τέταρτο κεκαλυμμένο μνημόνιο. Πείτε μου, δεν είναι μνημόνιο όταν περιλαμβάνει μέτρα 5,1 δισεκατομμύρια ευρώ για τα επόμενα χρόνια και ανεβάζει το λογαριασμό στα 14,5 δισεκατομμύρια ευρώ, σχεδόν το 10% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της Ελλάδας; Δεν χωρούν λοιπόν πανηγυρισμοί, πολύ περισσότερο θριαμβολογίες. Αυτό που χρειάζεται είναι μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις στην Ελλάδα. Μόνο έτσι η Ελλάδα θα βγει από τα αδιέξοδά της και από τη μεγάλη, παρατεταμένη κρίση που είχε όλη τη δεκαετία του 1910.

 
  
MPphoto
 

  Roberto Gualtieri, on behalf of the S&D Group. – Mr President, I have to say that I find it a bit surreal that the representative of the party which brought the Greek deficit to 15% and Greece to bankruptcy, instead of apologising, attacks the Commission and does not recognise the important success of this programme.

(Applause from certain quarters)

But let me come back to the programme. The agreement reached by the Eurogroup on the conclusion of the third European Stability Mechanism (ESM) programme and the additional debt relief is a milestone in the process of returning Greece to sustainable growth and to autonomy. It is a great success for the Greek people, who can finally turn the page after many years of hardship and sacrifices, and for the whole of Europe, which, after many mistakes, has proved that it can ensure the integrity of the euro area.

I would like to congratulate the Greek Government, the Greek people, the Eurogroup and its President, Commissioner Moscovici, the ESM and the European Central Bank for their positive engagement in this process. Let me also give a special mention to Declan Costello, who has done excellent work on the ground.

Greece is now exiting the financial assistance programme with an impressive track record of reforms implemented and with an ambitious and socially balanced growth strategy that has to be pursued, and which we should all support with complementary policy actions at EU level in order to further Greek growth potential, employment and social cohesion. Together with the reforms, the significant debt relief – in particular with the cash buffer, the upfront deferral of European Financial Stability Facility (EFSF) interest and amortisation until 2033, and the binding commitment to additional measures if needed – now makes the Greek public debt sustainable. It should allow Greece to regain full access to financial markets.

In this context, while it is important to continue ensuring fiscal sustainability, I regret that the IMF – the IMF, not the Commission – has imposed clearly unnecessary additional fiscal measures in relation to pensions and personal income tax for 2019-2020. This shows why it is important to reform the ESM and, while the outperformance of the primary balance would fortunately allow those measures to be fully offset with the tax and spending package, I think it would be wise to allow Greece to redefine the timing and the nature of such a relevant reallocation of resources.

Finally, we have been closely monitoring the programme. We will do the same with the Enhanced Surveillance framework, ensuring its fairness and ensuring what has been clearly said: it is not a programme. Greece has entered the preventive arm of the Stability and Growth Pact, with all its flexibility provisions.

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  Bernd Lucke, im Namen der ECR-Fraktion. – Herr Präsident, meine Damen und Herren! Der Kommissar Moscovici hat gesagt: Man darf in der Politik nicht die Unwahrheit sagen, und deshalb möchte ich mal diese unsägliche Schönfärberei beenden, die hier sowohl aus den Worten des Kommissars als auch aus den Worten des Präsidenten der Euro-Gruppe hervorgetreten ist. Was dieses Programm betrifft, so war es ein großer Fehlschlag. Wir haben Griechenland in eine wirtschaftliche Katastrophe hineingetrieben. Wir müssen doch ganz klar sagen, dass der Schuldenstand Griechenlands gemessen an der Schuldenquote im Jahr 2010 bei ungefähr 140 % lag. Dann hat Griechenland einen riesigen Schuldenerlass bekommen von 107 Milliarden Euro – weit größer, als die Staatspleite Argentiniens es gewesen ist, weit größer als jede Staatspleite zuvor. Und heute liegt der Schuldenstand höher – bei 180 %!

Das Einkommen in Griechenland ist um fast 25 % gesunken. Seit Jahren verzichten die Griechen auf 25 % ihres Einkommens – nicht etwa freiwillig, wie es das Wort Verzicht nahelegt, sondern gezwungenermaßen durch die Anpassungsmaßnahmen, die wir ihnen aufoktroyiert haben. Die Staatseinnahmen in Griechenland sind nicht gestiegen. Die gesamte Anpassung des Staatsdefizits ist nur auf der Ausgabenseite zusammengekommen, weil eben alles Mögliche an Staatsausgaben zusammengestrichen worden ist. Aber es ist im griechischen Staatshaushalt nicht gelungen, mehr Einnahmen zu erzielen!

Die notleidenden Kredite in den griechischen Banken sind angestiegen. Die griechischen Banken sind wackelig und instabil. Das ganze griechische Wirtschaftssystem fußt lediglich auf einer zurzeit guten konjunkturellen Lage. Deshalb haben wir mickriges Wachstum von 1,4 %, während die griechischen Nachbarländer Bulgarien, Rumänien, die Türkei mit 4 % oder mit 7 % realem Wachstum aufwarten können.

Griechenland hat die rote Laterne, auch beim Exportwachstum. Alle Nachbarländer wachsen in Bezug auf ihre Exporte stärker, als Griechenland das tut. Griechenland profitiert zurzeit von einem gewissen konjunkturellen Rückenwind, aber das ist auch alles! In dem Augenblick, in dem die Konjunktur einbrechen wird, in dem wir wieder mal eine Rezession bekommen, wird Griechenland wieder in der Krise sein, aus der wir es eben nicht haben retten können, aus der kein Ausweg da ist, solange Griechenland im Euro verharren muss.

 
  
MPphoto
 

  Ramon Tremosa i Balcells, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, I would like to congratulate Greece on leaving the bailout regime after eight years. We all know that the reform process has been painful for many Greek citizens, but it is very good news that Greece can stand on its feet.

I would like to ask the Commission and the Greek government to continue the implementation of the approved legislation. Full implementation of EU law will generate convergence in the quality of the interinstitutional framework with the best European countries. It is also the advice of the Liberal Group that the Greek government improve its application of EU law. Delayed payments regulation is a case where the Greek economy would have big dividends to avoid future generation of non-performing loans when the next crisis comes. Moreover, I have seen in the reports provided to the MEPs by the European Parliament that there are EUR 90 billion of unpaid taxes in Greece, so, Mr Centeno, which measures are in place in order to recover these astounding figures? Greek public debt could be lowered very substantially.

It would also be good to understand how revenues from income tax have been lower in 2017 than in 2016, even though the economy of the country is growing. And finally, I would like to call again for the Greek judiciary to drop all charges against Andreas Georgiou. He did his job well when he made public the real figures of Greece’s public debt and deficit 10 years ago. I hope that the path of reforms will continue to grow in the coming years.

 
  
MPphoto
 

  Philippe Lamberts, au nom du groupe Verts/ALE. – Monsieur le Président, huit ans: cela fait huit ans que la Grèce a été placée sous assistance financière par l’Union européenne.

Officiellement, le pays sort aujourd’hui du plan d’assistance, la croissance est de retour, le tourisme reprend, la balance commerciale est en équilibre, tout va bien, sauf que pour nous, ces huit ans apparaissent comme un scandaleux gâchis.

Les partis socialistes et conservateurs grecs ont, pendant des décennies, laissé filer les déficits publics, notamment en négligeant de collecter l’impôt auprès de leur clientèle privilégiée. Ils n’ont pas non plus essayé de moderniser l’économie du pays. Leur responsabilité dans le désastre est écrasante. Mais ils n’étaient pas seuls, car si la Grèce a pu s’endetter au-delà du raisonnable, c’est parce que des banques, et pas seulement grecques, loin de là, ont prêté à la Grèce au-delà du raisonnable. Et c’est en définitive la population du pays qui se trouve à payer le prix de cette double irresponsabilité. D’emblée, en effet, les plans d’assistance successifs ont eu pour objectif unique de protéger les seuls intérêts financiers des créanciers, c’est-à-dire ces banques. Une fois de plus, les contribuables européens ont volé à leur secours.

Pire encore, le remède infligé au pays est un non-sens économique. La Grèce serait censée dégager un surplus primaire substantiel pendant les décennies à venir, ce que même le fonds monétaire international estime totalement impossible. Ce déni de réalité des créanciers européens a des conséquences très directes. Le peuple grec souffre, il meurt. Le taux de suicide a augmenté de 35 % dans le pays depuis 2008, 20 % des Grecs sont en situation d’extrême pauvreté et plus de 400 000 Grecs ont quitté le pays, faute de perspective. Le désespoir de la population est tel que même l’extrême droite néo-nazie est rentrée au Parlement.

Entretemps, les maux endémiques dont souffre le pays – sous-investissement, clientélisme et laxisme fiscal vis-à-vis des plus riches – demeurent.

Alors, qu’aurait-il fallu faire? Premièrement, faire porter aux prêteurs leur part de responsabilité en annulant, comme le voulait le FMI, une partie substantielle de leurs créances.

Deuxièmement, conditionner dès le début, M. Moscovici, pas après huit ans, l’aide européenne à une juste contribution des plus riches et à la mise en place d’une administration fiscale digne de ce nom. L’Union européenne aurait dû mettre ses outils d’investissement au service d’une transition énergétique du pays de manière à rendre la Grèce capable d’être un exportateur net d’énergie électrique de sources renouvelables. Elle aurait pu aussi prendre à sa charge les dépenses liées à l’accueil des réfugiés, dont nous savons que la Grèce accueille plus que sa juste part.

Si rien ne peut effacer les dommages humains considérables subis par la Grèce, il n’est pas trop tard pour que l’Union européenne change de cap et remette la justice et le bon sens économique au centre de la relation qui la lie au berceau de la démocratie.

 
  
MPphoto
 

  Δημήτριος Παπαδημούλης, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, όσα μας ανακοίνωσαν σήμερα ο κύριος Centeno και ο κύριος Moscovici, εκ μέρους του Eurogroup και της Επιτροπής, πιστοποιούν η πατρίδα μου η Ελλάδα κάνει ένα μεγάλο θετικό βήμα. Μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο, θετικότερη για τη χώρα μου. Όσοι συμβάλαμε σε αυτό το θετικό βήμα και αγωνιστήκαμε γι’ αυτό, νιώθουμε ικανοποίηση αλλά δεν πανηγυρίζουμε. Δεν πανηγυρίζουμε γιατί ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού υπέφερε πολύ και συνεχίζει ακόμη να υποφέρει από τις οδυνηρές συνέπειες της χρεοκοπίας και των άγριων μνημονιακών μέτρων. Δεν πανηγυρίζουμε γιατί έχουμε πολλά ακόμη να κάνουμε.

Βγάζουμε τη χώρα από τα μνημόνια, αλλά πρέπει να την βγάλουμε οριστικά και από την κρίση και να τη βάλουμε με σιγουριά τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες δεκαετίες σε μια λεωφόρο δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης. Κι αυτό σημαίνει ταχύτερη μείωση της ανεργίας, αύξηση των επενδύσεων, εκσυγχρονισμό της διοίκησης, να τελειώσει επιτέλους το Κτηματολόγιο στην Ελλάδα, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις το άφησαν επί 200 χρόνια ανολοκλήρωτο, να καταπολεμήσουμε πιο αποτελεσματικά τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή. Σημαίνει μεγαλύτερη ελευθερία η έξοδος από τα μνημόνια, αλλά και μεγαλύτερη ευθύνη για να διατηρήσουμε νοικοκυρεμένα δημόσια οικονομικά. Και λυπάμαι όταν ακούω τις «Κασσάνδρες των Αθηνών», αυτούς που φταίνε γιατί άφησαν την πατρίδα μου με έλλειμμα 15,1% το 2009 – και τώρα έχουμε, το 2018, πλεόνασμα 0,8% – να καταστροφολογούν και να μοιρολογούν.

Η αλήθεια είναι ότι οι πολιτικές δυνάμεις που ευθύνονται για τη χρεοκοπία και τα μνημόνια στην Ελλάδα νιώθουν λύπη και θυμό και τα βάζουν με τον Centeno και τον Moscovici γιατί είναι αυτή η κυβέρνηση, η κυβέρνηση Τσίπρα, που βγάζει την Ελλάδα από τα μνημόνια και τη χρεοκοπία και τη βάζει σε έναν δρόμο σταθερής και βιώσιμης ανάπτυξης.

 
  
MPphoto
 

  Marco Valli, a nome del gruppo EFDD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, dopo otto anni si è chiuso il programma di aggiustamento macroeconomico della Grecia. Non riesco però a capacitarmi di come qualcuno trovi la ragione di compiacersi e addirittura esultare, perché al di là di quelle stime che poi si rivelano sistematicamente errate e sovrastimate, la troika lascia a tutti gli effetti un paese a pezzi, devastato, spolpato e addirittura umiliato dopo un pesantissimo programma di austerità, privatizzazioni e, soprattutto, svalutazioni dei salari.

Sappiamo bene che quei 270 miliardi di EUR concessi in prestito alla Grecia in cambio di tagli alla spesa e a queste riforme, spesso inutili alla crescita anzi dannose, non sono stati utilizzati per sostenere il popolo greco e per il risanamento dell'economia di quel paese bensì sono serviti a pagare i debiti pregressi nei confronti dei creditori esteri.

Quello che voi chiamate il "programma di salvataggio della Grecia" è stato in realtà un gigantesco bail out mascherato delle banche private francesi e tedesche, fortemente esposte per decine di miliardi di euro in titoli di Stato greci, a carico dei contribuenti dei paesi dell'Eurozona tutta, che nel 2010 non avevano alcuna esposizione nel debito sovrano greco.

In altre parole, Francia e Germania hanno usato il bail out greco per spalmare sui governi dell'Eurozona tutti i rischi derivanti dal sistema speculativo che avevano messo in piedi questi due sistemi bancari sulla Grecia. Il Parlamento, quindi, dovrebbe dire tutta la verità sulla natura di questo salvataggio e sullo stato drammatico in cui versa ancora l'economia greca.

Chiedo a cosa sono serviti i sacrifici se si è passati da un debito del 109% sul PIL nel 2008 a quasi il 180% nel 2016 e che non tende a tutt'oggi a una situazione di rientro. La Grecia ha subito probabilmente il più grande programma di privatizzazioni della storia: aeroporti, porti, ferrovie, immobili storici, aziende turistiche, del gas e dell'acqua sono finiti tutti nelle mani di imprese private, soprattutto tedesche, ma anche di Cina, Qatar e Russia.

Eppure dal 2010 il PIL è crollato del 25%, e così il reddito delle famiglie. Gli investimenti reali sono crollati del 60% dai livelli pre-crisi e rimangono tuttora depressi. Dal 2010 ad oggi le pensioni dei cittadini greci hanno subìto 13 tagli consecutivi, con una perdita totale fino al 70% del loro valore. E non è finita qui, perché all'interno del programma che avete lasciato alla Grecia sono previsti altri tagli e altre misure; la disoccupazione è ancora oltre il 20%, quella giovanile è oltre il 50%. Oltre il 35% della popolazione greca è a rischio di povertà.

Infine, anche la popolazione continua a diminuire, sia per il calo delle nascite, sia per la fuga dei cervelli. In soli otto anni la Grecia ha perso 450 000 cittadini che sono emigrati all'estero.

È questa la vera fotografia della Grecia che dovreste dare e io vi chiedo: sono questi i risultati dell'Unione europea?

 
  
MPphoto
 

  Barbara Kappel, im Namen der ENF-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar, Herr Präsident Centeno! Mit einem Kapitalpuffer von 15 Milliarden Euro und einer Laufzeitstreckung von zehn Jahren haben die Euro-Finanzminister Griechenland aus dem dritten Hilfspaket entlassen. Insgesamt sind seit 2010 274 Milliarden Euro an Hilfsgeldern an Griechenland geflossen. Im Gegenzug mussten schmerzhafte Reformen umgesetzt werden – wir haben das heute mehrfach gehört –, um das Land wieder auf Wachstumskurs zu bringen.

Ein Primärüberschuss von 3,5 % und ein Wirtschaftswachstum von 1,8 % können aber nicht darüber hinwegtäuschen, dass die Arbeitslosigkeit in Griechenland nach wie vor über 20 % ist, der Braindrain von jungen Leuten anhält und die Staatsverschuldung bei waghalsigen 178 % liegt. Die Steuerbelastung in Griechenland ist heute so hoch wie in Skandinavien, während die Leistungen der öffentlichen Hand auf Balkan-Niveau liegen und die Einkommen niedriger sind als in Schwellenländern. Massive Einkommens- und Pensionskürzungen bei gleichzeitigen Steuererhöhungen haben den Mittelstand dramatisch geschwächt.

Vor diesem Hintergrund besteht die Gefahr, dass die Regierung Tsipras Reformen zurücknimmt, sobald das Sparregime zu Ende geht und die Regierung sich nach dem 20. August wieder am Kapitalmarkt refinanzieren kann. Das wird allerdings zu höheren Spreads und auch zu teureren Finanzierungen führen, was die Wettbewerbsfähigkeit weiterhin schwächen wird. Und ich möchte noch einmal anführen, dass der letzte Global Competitiveness Report sagt, dass Athen gerade in den Kategorien Finanzmarktentwicklung, Arbeitsmarkteffizienz und makroökonomisches Umfeld auf den hintersten Rängen liegt. Hier ist anzusetzen, um wieder eine Wettbewerbsfähigkeit herzustellen.

 
  
MPphoto
 

  Σωτήριος Ζαριανόπουλος (NI). – Κύριε Πρόεδρε, καθένας που μιλά για τέλος του μνημονίου στην Ελλάδα, όπως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προκαλεί τον λαό με απίθανα ψέματα. Στο Εurogroup συναποφασίστηκε ένα μεταμνημονιακό μνημόνιο. Αυτή είναι η δίκαιη ανάπτυξη κατά την ευρωενωσιακή κανονικότητα που υπόσχεται στους βιομήχανους και τους δανειστές πως όλα τα μνημόνια θα ισχύουν και θα προστίθενται και νέα αντιλαϊκά μέτρα δίχως τέλος, με μισθούς ψίχουλα, συλλογικές συμβάσεις και εργασιακές σχέσεις λάστιχο, θυσία στα επιχειρηματικά κέρδη, ματωμένα πλεονάσματα επί 40 χρόνια για το χρέος και την ενίσχυση του κεφαλαίου, τσεκούρεμα κοινωνικών παροχών και ένταση πλειστηριασμών.

Είναι άθλια η κυβερνητική κοροϊδία. Όχι αν, αλλά πότε θα εφαρμοστεί η εικοστή τέταρτη νομοθετημένη περικοπή συντάξεων και μείωση αφορολόγητου. Η εποπτεία όχι μόνο των θεσμών, κυρίως του κεφαλαίου, δεν καταργείται. Μονιμοποιείται. Ο λαός να μην εγκλωβιστεί σε κάλπικες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ δήθεν προόδου ΣΥΡΙΖΑ και συντήρησης Νέας Δημοκρατίας η άλλη. Το σύστημα βρήκε και θα ξαναβρεί τον επόμενο χρήσιμο για τη συνέχιση της ίδιας βαρβαρότητας, όπου όλοι συμφωνούν. Ο λαός να βρει τον δικό του δρόμο για κατάργηση μνημονίων και ανάκτηση απωλειών, με οργάνωση και αγώνα, με συμπόρευση με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

 
  
MPphoto
 

  Markus Ferber (PPE). – Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Am 22. Juni 2018 hat die Euro-Gruppe die Weichen für das Ende des dritten Anpassungsprogramms gestellt. Damit kommt ein Prozess zum Ende, der vor acht Jahren begonnen hat, und, Herr Kollege Gualtieri, damals hat eine Partei regiert, die PASOK hieß und mit ihnen verbandelt ist, dies nur als Randbemerkung. Und seit acht Jahren haben wir dieses Hilfsprogramm.

Es wurden sicherlich die Weichen in die richtige Richtung gestellt, aber ich möchte vor übertriebener Euphorie warnen. Zum einen wird sich das Ganze nur dann auszahlen, wenn Griechenland den Weg von fiskalischer Vernunft und den Fokus auf Wettbewerbsfähigkeit behält und diesen Weg weiter beschreitet.

Zum anderen gibt es nach wie vor große Probleme im Bankensektor. Ein ganz starker Indikator dafür ist ja die Tatsache, dass es immer noch Kapitalverkehrskontrollen gibt. Ein Land, das an den Kapitalmarkt zurückkehren möchte, sollte ja eigentlich keine Kapitalverkehrskontrollen mehr haben. Hier zeigen sich auch noch die Altlasten der Krise, denn zu Beginn der Krise wurde extrem viel Kapital aus Griechenland ins Ausland transferiert. Bei unserem Besuch letzte Woche wurde uns mitgeteilt, dass nach wie vor über 50 % dieses Kapitals nicht nach Griechenland zurückgeflossen sind. Das schwächt natürlich die Einlagenbasis der Banken nach wie vor. Diese schwache Einlagenbasis, gemeinsam mit dem immer noch hohen Bestand an ausfallgefährdeten Krediten in den Bilanzen griechischer Banken, sorgt dafür, dass sich griechische Unternehmen kaum zu vertretbaren Konditionen refinanzieren können. Der günstige Leitzins der EZB kommt bei griechischen Unternehmen schlichtweg nicht an. Selbst gut aufgestellte, solvente Unternehmen – so konnte ich mir das vor Ort selber anschauen, bekommen Kredite immer noch mit einem Zinssatz von rund 5 %, das ist deutlich höher als im Durchschnitt der Europäischen Union und des Euro-Währungsgebiets.

Deswegen ist es ganz entscheidend, dass die griechische Bankenaufsicht die Defizite in den griechischen Bankbilanzen angeht, und dabei muss auch die Bankenaufsicht ihren Beitrag leisten.

 
  
MPphoto
 

  Pervenche Berès (S&D). – Monsieur le Président, Monsieur le Président de l’Eurogroupe, Monsieur le Commissaire, nous voici réunis après les conclusions de l’Eurogroupe du 21 juin, qui marquent la fin d’une longue période qui a vu la Grèce subir plusieurs programmes, sur une longue durée et avec beaucoup d’intensité. Je crois que c’est un moment qu’il faut saluer.

Nous étions, avec une délégation du Parlement, en Grèce la semaine dernière, et on peut dire que là-bas, quelque chose a changé et, dans ce quelque chose qui a changé, l’idéologie n’est peut-être pas là où on le croit. On a parfois l’impression, voire la certitude, d’un gouvernement parfaitement maître de son navire, en responsabilité, négociant avec les instances internationales et d’une opposition qui continue à mettre de l’huile sur le feu, une opposition qui préfère voir la Grèce devoir souscrire une nouvelle ligne de crédit, plutôt que d’accepter une prolongation de la maturité en Grèce. Sur la scène européenne, une opposition qui préfère continuer à penser que ce serait bien d’avoir un programme pour la Grèce, pour ne pas faire confiance à ce gouvernement, alors même qu’il a démontré, jour après jour, sa capacité à mener les réformes.

Alors bien sûr, tout n’est pas parfait. Il faudra qu’en Grèce, la question de la collecte de l’impôt reste une priorité. Il ne faudra pas procéder à une redéfinition des conditions de la fiscalité, mais bien à une continuation de l’amélioration de la collecte.

Bien sûr, il nous faut aussi tirer des enseignements. Il faudra aider la Grèce à développer des projets, à faire en sorte qu’il y ait une capacité administrative, à financer et à soutenir l’investissement national.

Bien sûr, il faut aussi que la Grèce retrouve un espace de politique budgétaire contracyclique, c’est l’espace que les conclusions du 21 avril ont permis. Mais il nous faut aussi, pour nous, tirer des leçons, car nous ne pourrons pas recommencer des programmes dans d’autres pays comme nous l’avons fait en Grèce. Je n’espère pas que cela advienne, mais si cela doit advenir, il faudra être plus prudent sur le coût social et économique de tels programmes de redressement.

Et puis, cette crise n’a jamais été une crise seulement de la Grèce, c’est aussi une crise qui dit quelque chose sur le fonctionnement de la zone euro, sur la nécessité d’avoir une capacité de stabilisation, une capacité d’investissement. C’est tout le débat sur l’avenir de la zone euro, que nous devons à nouveau mettre sur le chantier.

 
  
MPphoto
 

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Centeno, παρότι προσπαθήσατε να δημιουργήσετε μαγική εικόνα, ο ελληνικός λαός γνωρίζει από τη σκληρή του εμπειρία ότι τα μνημόνια απέτυχαν. Με τα τρία μνημονιακά δανειακά πακέτα, η Ελλάδα έλαβε 240 δισεκατομμύρια ευρώ. Πού πήγαν τα λεφτά, κύριε Centeno; Πού πήγαν τα 240 δισεκατομμύρια ευρώ, κύριε Moscovici; Γιατί, αν είχαν πέσει στην ελληνική οικονομία, η χώρα θα είχε απογειωθεί. Πήγαν για να εξοφλήσουν τα παλιά δανεικά, πήγαν για να σώσουν τις ξένες τράπεζες, όπως ομολόγησε ανενδοίαστα ο κύριος Dijsselbloem, απαντώντας σε ερώτησή μου.

Έτσι, με τα μνημόνια, η Ελλάδα μετατράπηκε σε ένα απέραντο κοινωνικό νεκροταφείο, με στρατιές φτωχών και ανέργων, με εξαθλιωμένους συνταξιούχους, με τους νέους μας να μεταναστεύουν. Με τη συμφωνία του Εurogroup, της 21ης Ιουνίου, επιβάλλεται διαρκής λιτότητα και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας από το Κατοχικό Ταμείο που θα λειτουργεί για 99 χρόνια. Επιβάλλονται άπιαστα πρωτογενή πλεονάσματα, 3,5% μέχρι το 2022, 2,2% μέχρι το 2060. Επιβάλλεται μείωση συντάξεων το 2019, μείωση αφορολογήτου το 2020. Και όλα αυτά την ώρα που οι δανειστές αντί να καταβάλουν όλο το δανειακό κεφάλαιο των 86 δισεκατομμυρίων, ενθυλάκωσαν 24 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, κύριε Centeno, για την ανακεφαλαιοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος, για τη λύση του προβλήματος των κόκκινων δανείων, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Να γνωρίζετε λοιπόν, κύριε Centeno και κύριε Moscovici, ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να ανεχθεί τη μνημονιακή θηλιά που του έχετε περάσει και σύντομα θα σας στείλει το μήνυμα. Να το γνωρίζετε αυτό.

 
  
MPphoto
 

  Wolf Klinz (ALDE). – Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Ich bin in der letzten Woche in Athen gewesen, um mich persönlich vom Zustand, von der Lage der Wirtschaft des Landes zu überzeugen. Mein anfänglicher Optimismus ist nach Gesprächen mit Vertretern der Regierung und des Parlaments relativ schnell einer nüchternen Skepsis gewichen. Wie kann man auch ein Land als gerettet und saniert betrachten, das zu Beginn der Krise Schulden in Höhe von 110 % des Bruttosozialprodukts hatte und am Ende, nach der sogenannten Sanierung, von 180 %?

Die Regierung rechnet damit, dass sich die Wirtschaft in den nächsten Jahren positiv entwickelt. Diese Vorschau baut auf Annahmen auf, die sehr, sehr positiv sind, meiner Meinung nach unrealistisch. Ein sehr hoher Primärüberschuss soll dazu führen, dass die Märkte das Vertrauen in die Schuldentragfähigkeit des Landes wiedererlangen. Die Ratingagenturen geben nach wie vor dem Land Griechenland nur den Ramschstatus. Außerdem glaubt die Regierung, dass das Umfeld nach wie vor positiv bleibt, dass die Zinsen niedrig bleiben und dass sie erfolgreich Maßnahmen umsetzen kann auf dem Sektor der Rentenkürzung – leider – und der Steuer, und dies alles in einer Zeit, wo demnächst wieder Wahlen stattfinden. Wir wissen aus Erfahrung, dass in diesen Zeiten Maßnahmen sehr schwer umzusetzen sind.

Ich glaube im Gegensatz zu Kommissar Moscovici, dass die Regierung Griechenlands sehr schnell wieder bei der EU anklopfen wird, um neue Rettungsmaßnahmen zu erwirken, und das vor allem dann, wenn die 15 Milliarden Euro an Barmitteln ausgegeben sind, die es jetzt aus dem Rettungsprogramm bekommen hat.

Fazit: Wir brauchen dringend eine Insolvenzordnung für Staaten des Euro-Währungsgebiets.

 
  
MPphoto
 

  Κώστας Χρυσόγονος (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, οι δηλώσεις ευρωπαίων αξιωματούχων, μετά την τελευταία συνεδρίαση του Εurogroup, παρουσιάζουν μια εξωραϊσμένη εικόνα της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να δημιουργήσουν μια επίφαση επιτυχίας των μνημονιακών συνταγών της τελευταίας οκταετίας. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι, ενώ το ελληνικό κράτος έχει σταματήσει να παράγει ελλείμματα, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν παραμένει στάσιμο κατά την τελευταία πενταετία, αφού την προηγούμενη πενταετία, από το 2008 έως το 2013, είχε παρουσιάσει τρομακτική μείωση, κατά σχεδόν 25%.

Η ανυπαρξία ανάπτυξης συνεπάγεται αδυναμία πραγματικής βελτίωσης της σχέσης δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ της χώρας, με αποτέλεσμα να μην επιλύεται το πρόβλημα της υπερχρέωσης, παρά μόνο να μετατίθεται για το μέλλον, με αλλεπάλληλες παρατάσεις. Εάν οι δανειστές θέλουν να ορθοποδήσει η Ελλάδα, πρέπει να μειώσουν τις μακροπρόθεσμες απαιτήσεις τους για πρωτογενή πλεονάσματα, σε επίπεδο όχι ανώτερο του 1% του ΑΕΠ ετησίως, έτσι ώστε να σταματήσει η υπερφορολόγηση που σκοτώνει την ανάπτυξη.

 
  
MPphoto
 

  Patrick O’Flynn (EFDD). – Mr President, reading the latest OECD summary of the Greek economy yields a very telling sentence: ‘Continuing high excess capacity will limit price and wage pressure’. What ‘high excess capacity’ really means is unemployment at 21%. In my country that would equate to more than six million people out of work, and yet this is Greece’s third adjustment programme.

Greek citizens will be forgiven for asking when the adjustment – now rebadged as enhanced surveillance – will be over because adjustment is, of course, another euphemism. It has meant mass unemployment, tax rises, collapsing public services, rock bottom wages, soaring child poverty and a huge rise in premature deaths. All because the high priests of European integration wish to keep Greece locked into a currency, the euro, that is totally unsuited to its economic needs. With Brexit, the trade war with Trump and the migration crisis, the state of the Greek economy has dropped down the pecking order of EU problems. That does not make it any prettier to watch.

The European Union should drop the idiotic idea driven by integrationist ideology that it is sensible to lock Greece and other southern members into a currency union with Germany. Economic activity in Greece, and in Italy too, is artificially depressed by an overvalued currency. As a result, human talent is wasted and human misery increased.

 
  
MPphoto
 

  Steeve Briois (ENF). – Monsieur le Président, Monsieur Moscovici, avec la fin du troisième programme d’ajustement économique en Grèce, l’heure est donc au bilan. Et derrière ce terme pompeux et technocratique, il y a une réalité, celle de la purge d’austérité budgétaire que la Grèce a été tenue d’appliquer en contrepartie d’un allégement de sa dette.

L’objectif a donc été atteint pour votre Commission et pour la BCE, mais à quel prix? La volonté de l’Union européenne était claire: il fallait coûte que coûte sauver l’euro afin de préserver les intérêts des marchés financiers.

Soyez honnête, le but de l’Union européenne n’était pas de sauver la Grèce et son peuple. L’économie grecque a été dépecée par les privatisations, son modèle de protection sociale ravagé par les coupes budgétaires, bref, toute une génération a été sacrifiée pour garantir la viabilité de la zone euro. Depuis 2010, les salaires ont chuté de 35 %, les pensions de retraite de 45 %, le PIB de 27 % et les investissements de 60 %.

Dans ces conditions, deux conclusions s’imposent: l’euro et l’austérité sont indissociables, démontrant ainsi la nocivité de la monnaie unique. Quant à M. Tsipras, il est passé de la gauche révolutionnaire à la soumission à la troïka.

 
  
MPphoto
 

  Λάμπρος Φουντούλης (NI). – Κύριε Πρόεδρε, πρόεδρε Centeno, Επίτροπε Moscovici, δείξατε απόλυτα ικανοποιημένοι με την ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα. Πιστεύετε πως η χώρα θα επιστρέψει στην κανονικότητα και την ευημερία, ενώ δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα δεν έχουν εφαρμοστεί ακόμα και περιλαμβάνουν επιπλέον περικοπή 18% των ήδη μειωμένων κατά 45%-50% συντάξεων από 1/1/2019, μείωση του αφορολόγητου περίπου στις 5.000 χιλιάδες από το 2020, αύξηση του ΕΝΦΙΑ και αύξηση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών; Ενώ οι άλλες χώρες είναι υποχρεωμένες να δέχονται δύο ετήσιους ελέγχους από την Επιτροπή και τον ESM, για την Ελλάδα θα προβλέπονται τέσσερις στο πλαίσιο της ενισχυμένης επιτήρησης κι αυτό είναι κάτι που θα συνεχιστεί μέχρις ότου αποπληρωθεί το 75% του χρέους που ανέρχεται σε 230 δισεκατομμύρια. Πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% έως το 2022 και 2,2% έως το 2060. Μα σε ποια χώρα του κόσμου έχουν επιτευχθεί τέτοια πλεονάσματα;

Κύριε Centeno, έχετε καταφέρει εσείς και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι των θεσμών, με τη συνεργασία μιας ήδη ουσιαστικά έκπτωτης κυβέρνησης στην Ελλάδα, να δεσμεύσετε τη χαρά μου εσαεί με μία σειρά νέων μέτρων, τα οποία είναι καταδικασμένα να αποτύχουν, όπως και τα προηγούμενα που επιβάλατε. Ο ελληνικός λαός δεν θα σας το επιτρέψει.

 
  
MPphoto
 

  Dariusz Rosati (PPE). – Mr President, Greece is about to complete successfully the latest European Stability Mechanism (ESM) assistance programme after more than eight years of strenuous efforts to stabilise public finances and overcome deep recession. More than EUR 240 billion has been disbursed by the euro area Member States to assist Greece since 2010, an impressive proof of European solidarity.

Thanks to that, the Greek drama is coming to an end, hopefully, although many doubts have been expressed – including in this House – as to whether this will indeed be the positive scenario. However, as we see it today, the Greek economy is back on the path of growth and the fiscal primary balance turned into a solid surplus of 4% of GDP, which acts as a buffer and a protection against future shocks.

At the same time, a number of important reforms have been implemented, including in the areas of the labour market, tax collection, sustainable pensions and bank restructuring. Let me congratulate our Greek friends on those remarkable achievements. However, one of the reasons for that was the decision by the Greek Government not to leave the euro area, despite many calls to the contrary. Today we heard voices claiming that it is because of euro area membership that the Greek economy has suffered so much, but I am of a different opinion. Had Greece decided to leave the euro area, the implications would have been truly catastrophic: even deeper recession, higher unemployment, hyperinflation, mass bankruptcies, the collapse of the banking sector and, of course, not a single euro of assistance from the euro area.

However, while celebrating the completion of the ESM programme, we have to emphasise that a lot remains to be done. The Greek economy still remains very fragile. That is why I welcome the decision by the Eurogroup to provide further support to Greece, including three important measures: the abolition of the step—up interest rate, the transfer of Securities Markets Programme (SMP) profit to Greece and, finally, a further deferral of the European Financial Stability Facility (EFSF) repayments by 10 years. I wish our Greek friends good luck for the future.

 
  
MPphoto
 

  Agnes Jongerius (S&D). – Voorzitter, afgelopen week was er een opgeluchte stemming in Europa, omdat het derde steunprogramma in augustus afloopt. Maar is het nu echt terecht dat we in een jubelstemming vervallen? De signalen lijken op groen te staan voor Griekenland: de werkloosheid daalt en het land heeft dit jaar inderdaad een begrotingsoverschot, maar hebben de steunpakketten nu echt geholpen?

Meneer Moscovici wees op de sociale maatregelen in het derde steunprogramma, maar deze waren beperkt en de jeugdwerkloosheid is met 42 % nog steeds torenhoog. De Griekse schuld is de hoogste in Europa en die schuld zal nog jarenlang als een strop om de nek van de Griekse bevolking hangen. Je merkt dat de Griekse ziekenhuizen onderbemand zijn, dat de apparatuur verouderd is en dat de koopkracht van de Griekse bevolking met een heel groot percentage is gedaald.

Dat brengt mij tot mijn vraag. De lonen zijn de afgelopen jaren soms wel gehalveerd, mede doordat het systeem van sectorale collectieve onderhandelingen is afgebroken. Meneer Centeno, u heeft ook ervaring met het Portugese steunprogramma. Jullie weten ook beiden dat er nu, zelfs door de IMF, gepleit wordt voor een verhoging van de lonen in Europa. Mijn vraag is dus: welke lessen trekt u nou uit de situatie in Europa waarin in Griekenland, maar ook in andere programmalanden, de vakbonden buitenspel zijn gezet, mensen geen onderhandelingsmacht meer hebben en uiteindelijk met niet leefbare lonen achterblijven? Hoe voorkomen we een dergelijk drama in de toekomst?

 
  
MPphoto
 

  Sander Loones (ECR). – Voorzitter, in de eurozone was Griekenland zeer lang de lont in het kruitvat. Die lont is nu weggehaald dankzij harde, moeilijke hervormingen door Griekenland. Ook dankzij de grote financiële steun van de andere partners in de eurozone is Griekenland vandaag geen acuut gevaar meer. Dat is een goede zaak.

De lont is eruit, maar het kruitvat staat er wel nog altijd. Dat zal de volgende stap moeten zijn. De lont eruit, maar nu ook het kruit uit dat kruitvat halen, zodat die eurozone stabieler wordt. Want laat ons ons niet vergissen: Griekenland, dat was een beheersbare crisis. Als er een grotere lidstaat in de problemen zou komen, zouden we nog eens wat anders zien.

Dat is de reden waarom sommigen zeggen dat er een eurozonebegroting zou moeten komen: om schokken op te vangen. We weten waar dat toe zal leiden: tot permanente transfers, waarbij Noord-Europese landen worden gepluimd en Zuid-Europese landen in een soort afhankelijkheidseconomie worden gestopt. Dat is niet de oplossing.

Laat ons de andere oplossing kiezen. Laat ons verantwoordelijkheid versterken, de no-bail-out-clausule opnieuw invoeren en afdwingen, kiezen voor duidelijke begrotingsregels die we eindelijk afdwingbaar maken. Alsjeblieft.

 
  
MPphoto
 

  Nils Torvalds (ALDE). – Mr President, I have a thorough Hellenophilic upbringing because my father was a great admirer of antique Greece. One of his books was called At the Sources and was about places he went to in Greece. However, it doesn’t help to know that the Battle of Marathon took place 2 508 years ago if you aren’t able to run the marathon of economic recovery.

In this respect I congratulate the Greek people for what they have achieved during recent years. But at the same time, I would like to remind the Members of the House of the debate we had about the Troika report, with Othmar Karas. If Greece had been forced to follow the bad advice we heard from the left and the right, the situation today would be even worse. So please, use the mirror sometimes: in future, look to yourself and see what you have said.

 
  
MPphoto
 

  Σοφία Σακοράφα (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, να επιστρέψει η Γερμανία το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις για τις καταστροφές που προκάλεσε και η Ελλάδα θα επανέλθει στην κανονικότητα. Γιατί η δική σας κανονικότητα είναι θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα για ακόμα είκοσι χρόνια, δηλαδή διαρκής φτωχοποίηση και εξαθλίωση του λαού. Ενισχυμένη εποπτεία, δηλαδή αυστηρή Επιτροπεία, δηλαδή κατάργηση, στην πράξη, των δημοκρατικών θεσμών. Οι δανειστές αποφασίζουν για όλα. Ρύθμιση χρέους, μια λογιστική αλχημεία εξωραϊσμού, δηλαδή κοροϊδία ενόψει του εκρηκτικού κινδύνου της Ιταλίας. Μεταρρυθμίσεις, δηλαδή διαρκές ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Μέχρι και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού, παραδείγματος χάρη, θεώρησε εξευτελιστικό το τίμημα παραχώρησης του Εθνικού Αερολιμένα.

Αυτή είναι η κανονικότητα στην οποία επαίρεστε ότι οδηγήσατε την Ελλάδα. Σε αυτή την κανονικότητα υπερηφανεύεται ότι οδηγεί την Ελλάδα, μετά την έξοδο από τα μνημόνια, ο «Αριστερός» Πρωθυπουργός της. Αυτή είναι η κανονικότητα που εσείς προτείνετε στους λαούς της Ευρώπης. Το ότι μπορείτε σήμερα να την επιβάλλετε δεν αναιρεί τα τραγικά αποτελέσματα που παράγει. Είναι τόσο χυδαία απεχθής αυτή η κανονικότητά σας για να είναι οριστική, που δεν μπορώ σαν πολίτης και σαν πολιτικός παρά να είμαι απέναντι, μαζί με όλους όσους αντιστέκονται απέναντι σε αυτή.

 
  
MPphoto
 

  Jörg Meuthen (EFDD). – Herr Präsident, liebe Kollegen! Halleluja! Griechenland ist gerettet! Schon wieder. Und wirklich das letzte Mal. Versprochen. Die Realität lässt sich nicht durch Nebelkerzen wie die hier von Kommissar Moscovici verkündeten ignorieren. Griechenland ist mit 180 % seines Bruttoinlandsprodukts überschuldet. Griechenlands Banken haben nach wie vor einen riesigen Berg notleidender Kredite. Was hier als Erfolg verkauft wird, ist schlicht lächerlich!

Wir haben von Anfang an gesagt: Wir wollen keine bail-outs, weil es falsche Anreize setzt, weil wir nicht wollen, dass Deutschland und die Kommission Europa mit Zuckerbrot und Peitsche regieren. Staaten müssen insolvent gehen können, weil sie souverän und daher selbst verantwortlich sind, auch in der Eurozone. Acht Krisenjahre und kein bisschen Fortschritt für ein Staatsinsolvenzregime. Das wird sich rächen. Denn die Eurozone ist kaputt. Wer sich mit Geldpolitik auskennt, weiß das! Wer Bankbilanzen lesen kann, auch.

Deswegen sage ich Ihnen: Feiern Sie lieber nicht. Sobald die Eurokrise wiederkommt – und das wird sie –, werden wir hier wieder über Griechenland diskutieren. Und sobald das Ende des Euros näher rückt, werden Sie denken, aber nicht sagen: Die von der Alternative für Deutschland, die haben damals doch recht gehabt.

 
  
MPphoto
 

  Γεώργιος Κύρτσος (PPE). – Κύριε Πρόεδρε, θέλω να αξιοποιήσω την παρουσία του κυρίου Centeno, για να θέσω ερωτήματα που απασχολούν την ελληνική κοινή γνώμη. Πρώτον, θα ήθελα να μάθω γιατί εγκαταλείφθηκε η γαλλική πρόταση που συνέδεε τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας με το ύψος των τοκοχρεολυτικών υποχρεώσεων του ελληνικού Δημοσίου. Ήταν καλή γιατί μείωνε την πίεση στην οικονομία και τους πολίτες. Δεύτερον, καλωσορίζω την επιστροφή των κερδών των κεντρικών τραπεζών από τις αγοραπωλησίες ελληνικών ομολόγων, σε ύψος 4 έως 5 δισεκατομμυρίων ευρώ, όμως το ποσό είναι το μισό από αυτό που προβλεπόταν στο δεύτερο πρόγραμμα-μνημόνιο και η διαφορά 4 έως 5 δισεκατομμύρια ευρώ είναι εξαιρετικά πολύτιμη για την ελληνική οικονομία. Τρίτον, ενώ η ελληνική κυβέρνηση εφάρμοσε και δεσμεύτηκε να εφαρμοστούν περισσότερα μέτρα από ό,τι είχε αρχικά προβλεφθεί, η Ελλάδα πήρε τελικά 24 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερα από ό,τι προέβλεπε το τρίτο δανειακό πρόγραμμα. Η διαφορά είναι μεγάλη και κάνει τη ζωή μας δύσκολη. Για παράδειγμα, η Τράπεζα της Ελλάδος έχει υπολογίσει ότι με 14 δισεκατομμύρια ευρώ θα μπορούσαν να τακτοποιηθούν το 70% των κόκκινων δανείων και έτσι να βγουν κερδισμένοι οι δανειολήπτες και η οικονομία. Τέταρτον, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν συμμετέχει στη χρηματοδότηση του ελληνικού χρέους, στέλνοντας το μήνυμά του στις αγορέ. Το Εurogroup, όμως διατηρεί όλα τα νέα μέτρα μείωσης συντάξεων – γι’ αυτό άλλωστε τσακωνόμαστε πολιτικά – κατάργηση επιδομάτων, αύξηση φορολογίας – κι αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα – που είχαν συνδεθεί με την παρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Δημιουργείται έτσι, σε συνδυασμό με την καθυστέρηση στην εφαρμογή των προαπαιτούμενων, μια αξιοπερίεργη κατάσταση με εμάς να συζητάμε το τέλος του προγράμματος και εκατομμύρια έλληνες πολίτες να ετοιμάζονται να πληρώσουν τον λογαριασμό των νέων μέτρων και του ετεροχρονισμού δεκάδων προαπαιτούμενων. Δημιουργείται έτσι μία κρίση αξιοπιστίας, η οποία έχει σχέση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, με την κυβέρνηση και – δεν το κρύβω – με το πολιτικό σύστημα στο οποίο πρωταγωνιστεί και το κόμμα στο οποίο ανήκω, διότι εμείς συζητάμε σαν να γίνεται κάτι εξαιρετικά καλό – υπάρχει πρόοδος, το αναγνωρίζω – αλλά δείχνουμε να περιφρονούμε τα προβλήματα του μέσου πολίτη.

 
  
MPphoto
 

  Pedro Silva Pereira (S&D). – Senhor Presidente, Mário Centeno, este acordo sobre a Grécia a que o Eurogrupo chegou, sob a sua liderança, é uma boa notícia não só para a Grécia mas para a zona euro. Não há acordos perfeitos, este também não o será. Porventura, vai longe demais nas metas orçamentais, fica aquém do necessário nas medidas de sustentabilidade da dívida no longo prazo. Mas o essencial é que este acordo põe fim ao programa de assistência financeira à Grécia ao fim de oito longos e difíceis anos, reforça o apoio financeiro de modo a dar confiança à economia grega e, finalmente, promove uma importante reestruturação da dívida pública que teve de vencer muitas resistências.

Por isso, o povo grego merece o nosso respeito pelos sacrifícios que fez, o Governo grego merece o nosso reconhecimento por ter tido sucesso onde a direita falhou e o senhor, como presidente do Eurogrupo, merece o nosso apoio por ter conseguido este acordo a favor da Grécia e da zona euro.

 
  
MPphoto
 

  Pirkko Ruohonen-Lerner (ECR). – Arvoisa puhemies, vuonna 2010 Suomen eduskunnassa keskusteltiin ensimmäistä kertaa Kreikan talouskriisistä ja sille suunnitelluista tukipaketeista. Tuolloin valtiovarainministeri Katainen vakuutti minulle hallituksen ajaneen linjaa, jonka mukaan Kreikan pitää hoitaa omat asiansa kuntoon. Toisin kuitenkin kävi, sillä Kreikalle alettiin räätälöidä hätälainoja.

Nyt, kahdeksan vuotta myöhemmin, Kreikalla on velkaa lähes 350 miljardia euroa. Summasta 260 miljardia on tullut euromailta ja Kansainväliseltä valuuttarahastolta. Lainojen vastineeksi kreikkalaiset ovat joutuneet leikkaamaan eläkkeitä, palkkoja ja koko julkista sektoria, mutta paljon on vielä tehtävää esimerkiksi harmaan talouden kitkemisessä.

Kreikan turismi elpyy ja maahan odotetaan tänä vuonna 32:ta miljoonaa matkailijaa. Toivottavasti he kaikki osaavat vaatia kuittia joka ikisestä maksutapahtumasta. Näin he voivat omalta osaltaan edistää Kreikan talouskasvua ja verokertymiä. Tavoitteena on tietenkin se, että Kreikka maksaa kaikki velkansa takaisin.

 
  
MPphoto
 

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, στο όνομα του χρέους, με τα τρία μνημόνια επιβλήθηκε στον ελληνικό λαό η πιο σκληρή λιτότητα όλων των εποχών σε περίοδο ειρήνης. Όχι βέβαια για να σωθεί η Ελλάδα από τη χρεοκοπία, αλλά, όπως ομολόγησαν οι προκάτοχοί του κυρίου Centeno και του κυρίου Moscovici, δηλαδή οι κύριοι Dijsselbloem και Olli Rehn, για να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και το ευρώ. Τα αποτελέσματα για την Ελλάδα: το χρέος αυξήθηκε, τα εισοδήματα μειώθηκαν, η ανεργία εκτινάχθηκε, συνθήκες Μεσαίωνα στην αγορά εργασίας.

Το τρίτο μνημόνιο επιβλήθηκε με τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο ελληνικός λαός με το δημοψήφισμα του 2015 είχε απορρίψει τη βαρβαρότητα των πολιτικών σας. Η επίσημη λήξη δεν σημαίνει τον τερματισμό της λιτότητας και της επιτροπείας. Η συμφωνία του Εurogroup επισημοποιεί την υποταγή κάθε ελληνικής κυβέρνησης στα υπερβολικά πλεονάσματα, στις περικοπές των κοινωνικών δαπανών, στις ιδιωτικοποιήσεις, στη συντριβή των εργασιακών δικαιωμάτων για τα επόμενα 45 με 50 χρόνια τουλάχιστον.

Πάνω σε αυτά τα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια πανηγυρίζετε και συγχαίρετε εαυτούς και αλλήλους, κυρίε Centeno και κύριε Moscovici, αλλά ο ελληνικός λαός δεν θα σταματήσει να αγωνίζεται για δημοκρατία, αξιοπρέπεια και για το μέλλον των παιδιών του, να αγωνίζεται για να ξεφύγει από τη φυλακή της νεοφιλελεύθερης και αυταρχικής ευρωζώνης και Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 
  
MPphoto
 

  Rosa D'Amato (EFDD). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, abbiamo ascoltato anche qui e letto nei media i toni trionfalistici sull'addio della Grecia alla troika: ma almeno qui diciamoci la verità. Cosa ha ottenuto la Grecia?

Niente per il taglio del debito: la Germania non vuole, però ha ottenuto di posticipare di 10 anni la restituzione di 110 miliardi del vecchio fondo salva-Stati. E può continuare a restituire altri 15 miliardi di prestiti con i relativi interessi; altro debito dunque. La Grecia, quindi, è ancora commissariata: subirà trimestralmente dei controlli per cui si deciderà se aprire i rubinetti oppure imporre altre riforme strutturali. Vi ricordo che il prossimo gennaio vi saranno i tagli per le pensioni, il 15o taglio delle pensioni, e continuerà la scure sulla sanità, sull'istruzione e, perché no, avremo tra un po' l'imposizione anche dell'aumento dell'IVA, oppure di una tassa sulla prima casa.

Eppure abbiamo la memoria corta: ci siamo già dimenticati dei bambini che svengono in classe perché affamati o delle famiglie che vivono nei parchi, perché le banche hanno sottratto loro le case? Ci siamo dimenticati dell'alto tasso di suicidi in Grecia? Noi non lo dimentichiamo! La troika non è finita: l'austerity continua e non è questa la soluzione per la Grecia o per gli Stati che continueranno ad essere in crisi.

Quindi se Tsipras reindossa la sua cravatta, non credete che invece il popolo greco continuerà a indossare qualcosa che è molto più simile a questo (mostrando un cappio)?

 
  
  

Puhetta johti HEIDI HAUTALA
varapuhemies

 
  
MPphoto
 

  Othmar Karas (PPE). – Frau Präsidentin, Herr Kommissar, meine Damen und Herren! Es gibt einen Spruch von Katharina von Siena, die gesagt hat: „Nicht der Beginn wird belohnt, sondern einzig und allein das Durchhalten.“ Wir stehen eigentlich täglich vor einem Neubeginn und können trotzdem sagen, dass wir durchgehalten haben. Daher möchte ich zuerst einmal den Bürgerinnen und Bürgern Griechenlands danke sagen und herzlich gratulieren und den Politikern, die bereit waren, mit der EU gemeinsam den Erneuerungsprozess entschlossen zu gehen.

Es gibt kein Land in der OECD, das in so kurzer Zeit so viele Reformen durchgeführt hat. Das ist keine Selbstverständlichkeit. Dass alle 88 vereinbarten Vorab-Reformen und Sparmaßnahmen im Rahmen der letzten Überprüfung umgesetzt wurden, dass das Wirtschaftswachstum von minus 5,5 % auf 1,4 % gestiegen ist, dass der gesamtstaatliche Haushalt sich von einem Defizit von minus 11,2 % auf einen Überschuss von circa 1 % stabilisiert, dass die Arbeitslosenrate merklich zurückgeht und die Reform des Steuersystems vorangeht, das waren Anstrengungen; sie sind nicht selbstverständlich.

Und auch wir in der Europäischen Union haben viel gelernt und lernen müssen. Aber auch wir sind mit den Lehren aus diesen Erfahrungen noch nicht fertig. In meinem gemeinsamen Bericht mit Pervenche Berès über die Ursachen der Krisen und die Auswirkungen sind viele Punkte noch nicht abgearbeitet. Aus dem gemeinsamen Bericht mit Liem Hoang Ngoc über die Troika sind viele der Konsequenzen noch nicht abgearbeitet. Und wir müssen deutlich machen, dass alle Maßnahmen, die wir intergouvernemental als Notlösungen schnell beschlossen haben, in Gemeinschaftsrecht übergeführt werden müssen. Dazu gehört auch eine Insolvenzordnung für Staaten des Euro-Währungsgebiets.

 
  
MPphoto
 

  Paul Tang (S&D). – Madam President, to stand on its own feet, that is what we want for Greece and the Greek people, allowing the Greek people and their politicians to make their own choices and their own mistakes. To be a real democracy again. But we are far from that situation.

Firstly, a severe restriction in supply. The primary surplus needs to be 3.5% of GDP until 2022 and, after that, the Commission’s analysis shows that it could decline to 2.2% until 2060. This is without any precedent in the world. Related – and secondly – the sustainability of debt is far from assured. Is it a coincidence that a debt sustainability analysis has not been published? It is certainly not a coincidence that the IMF has raised severe doubts about the debt sustainability, and does not participate? Mistakes have been made by Greek politicians, but also by our banks and pension funds. We have a responsibility, but I would rather have seen us taking responsibility by a debt write-off, allowing the Greek people to stand on their own feet and to make their own choices and mistakes.

Finally, Eurogroup should do more for Andreas Georgiou. The statistics and the methodology underpinning them have been verified by Eurostat, implying us as well. His fate is also our concern.

 
  
MPphoto
 

  Joachim Starbatty (ECR). – Frau Präsidentin! Gestern ist etwas Bemerkenswertes passiert: Die Sprecherin der ECR-Fraktion, Ulrike Trebesius, hat gesagt, dass Jean-Claude Juncker für die Vereinigten Staaten von Europa eintrete. Daraufhin ist Juncker über sie hergefallen, sie erzähle dauernd Lügen, er lehne die Verstaatlichung der EU ab. Wofür tritt Juncker ein? Nehmen wir die Europäische Währungsunion als Beispiel: Er will sie über die Einrichtung zusätzlicher Finanztöpfe stoßfest machen. Das heißt mehr Macht für die Kommission, Zentralisierung und Bürokratisierung. Die zuständigen Währungskommissare, Pierre Moscovici und Valdis Dombrovskis, lesen hier bloß ab, was ihnen ihre Beamten aufgeschrieben haben! Und von solchen Leuten ohne jegliche Sachkenntnis hängt das Wohl der Bürger in Europa ab.

Auch heute komme ich mir vor wie in einer Märchenstunde. Wie oft ist uns schon erzählt worden, dass Griechenland endgültig gerettet sei, und dann musste wieder ein neues Kreditpaket geschnürt werden. Mir sind Verhofstadts Vereinigte Staaten von Europa sympathischer als das Europa unfähiger Kommissare. Bei den Vereinigten Staaten von Europa können die Bürger Regierungen und Politiken abwählen, während Junckers Europa Entmündigung der Bürger heißt.

 
  
MPphoto
 

  Martin Schirdewan (GUE/NGL). – Frau Präsidentin, werte Kolleginnen und Kollegen! Zunächst: Die Linke unterstützt den Arbeitskampf der Dolmetscherinnen und Dolmetscher hier im Europäischen Parlament.

Aber nun zum eigentlichen Thema: Das Ende der Hilfsprogramme für Griechenland steht bevor, und das ist eine gute Nachricht für Europa und für die Griechinnen und Griechen, denn sie blicken auf acht Jahre voller Entbehrungen und schmerzhafter Einschnitte zurück. Doch von den 274 Milliarden Euro der Hilfskredite, die Griechenland gewährt worden sind, sind 95 % direkt in den Schuldendienst geflossen – das sind also 260 Milliarden Euro, die vom griechischen Staat direkt und vor allem an deutsche und französische Banken überwiesen worden sind.

Bei der Griechenland-Rettung handelt es sich in Wahrheit um ein Rettungsprogramm für den kriselnden Finanzsektor, und vor Beginn dieser sogenannten Hilfsprogramme lag die Staatsverschuldung Griechenlands bei 120 %, heute – auch wegen der brutalen Spar- und Kürzungsprogramme – leider bei 180 %. Und die Rettung der Banken hat die griechische Bevölkerung bezahlt. Die Renten sind in den letzten acht Jahren auf Druck der Troika um 60 % und die Löhne um 25 % gesenkt worden. Die Austeritätspolitik von Troika und auch der deutschen Regierung hinterlässt einen weitgehend zerstörten Sozialstaat und eine noch immer schwächelnde Wirtschaft, während Griechenland gezwungen wurde, öffentliches Eigentum zu privatisieren.

Jetzt gilt, es alles zu tun, die Lebenssituation der griechischen Bevölkerung zu verbessern, dieser gilt meine ganze Solidarität. Wir als Linke werden weiterhin für sozialen Fortschritt und öffentliche Investitionen in der EU kämpfen.

 
  
MPphoto
 

  David Coburn (EFDD). – Madam President, I was watching a piece on television by that great Greek sage, Mr Varoufakis, where he discussed the European Central Bank stress testing the Greek banks. He said that the appearance – the appearance, I say – was given of them passing the stress tests, but in truth the stress tests had simply been made easier. If the ECB had applied the stress test they had used in 2015, three big Greek banks would have failed them, according to Mr Varoufakis.

This is another example of the European Union bending the rules to suit itself, despite claiming the EU is a rules-based or an inflexible organisation. Well we in Britain hear from Mr Barnier that everything will be a disaster if we are not in the single market, and that rules are rules, they cannot be varied. The EU seems to be thoroughly incapable of bending or adjusting the rules to suit Brexit in the case of Northern Ireland. Rather than provide reasonable accommodation, the EU prefers simply to use the tragedy of Northern Ireland as a battering ram to attack Great Britain for its democratic decision to leave the European Union.

It is our democratic right to leave the EU if we want to, and it is not the EU’s business to criticise. We must remember that rules were bent, if not completely rewritten, to allow Greece to enter the euro in the first place, which clearly from recent history should never have happened. The British prefer rules that reflect reality, not rules that ...

(The President cut off the speaker)

 
  
MPphoto
 

  José Manuel Fernandes (PPE). – Senhora Presidente, Senhor Comissário, Senhor Presidente do Eurogrupo, Caras e Caros Colegas, o próximo Quadro Financeiro Plurianual de 2021 a 2027, os próximos fundos são cruciais, são fundamentais para termos uma Europa coesa, uma Europa competitiva, uma Europa segura, mas também para termos uma zona euro forte e estável e o senhor presidente do Eurogrupo nesta matéria não tem dito nada, tem sido inexistente.

Era importante que nós soubéssemos, por exemplo, se o presidente do Eurogrupo concorda com a proposta do Parlamento ou com a proposta da Comissão para o próximo Quadro Financeiro Plurianual e se concorda, por exemplo, com cortes na política de coesão e o seu desvirtuamento: um corte, por exemplo, no fundo de coesão de 45 %, que é para os países mais pobres, aqueles que têm menos de 90 % do Rendimento Nacional Bruto per capita; se concorda, por exemplo, que Estados-Membros mais ricos tenham até aumentos na política de coesão e Estados-Membros mais pobres, como Portugal, tenham 7 % e outros até tenham 24 % de cortes; ou, por exemplo, se concorda que na política agrícola comum haja um corte de 15 %, tendo Portugal um corte de 10 % nos pagamentos diretos e de 25 % no desenvolvimento rural.

São estas perguntas que nós queremos porque os problemas evitam-se e daí também é importante, é essencial sabermos qual é a posição que o presidente do Eurogrupo tem sobre a capacidade orçamental. Concorda com o embrião que está proposto? Concorda com os 30 mil milhões de euros para um fundo para a estabilização do investimento? Concorda também com um programa nacional para as reformas estruturais de 25 mil milhões e com os critérios.

Gostávamos de ouvir o Sr. Presidente do Eurogrupo nesta matéria e precisávamos de um presidente forte e liderante e esperamos que tal venha a acontecer.

 
  
MPphoto
 

  Jonás Fernández (S&D). – Señora presidenta, yo creo que debemos felicitarnos de que Grecia pueda salir ya de los programas que ha sufrido en los últimos años. Me gustaría felicitar —como se ha hecho ya— al pueblo griego, así como a Mário Centeno por los esfuerzos realizados en los últimos meses.

Pero me gustaría recordar también el trabajo del comisario Moscovici en el primer semestre de 2015, cuando se estaba negociando el programa que ahora concluye, porque sus esfuerzos y los esfuerzos de muchos socialistas en esta Cámara hubieran permitido que incluso ese tercer programa hubiera sido mejor que los dos anteriores. Y, en cualquier caso, mejor que los dos anteriores sí que ha sido el que Grecia ha implementado en este tiempo.

En cualquier caso, el Acuerdo que celebramos deja interrogantes encima de la mesa, porque hacer previsiones de sostenibilidad de la deuda de aquí a 2060 obviamente forma parte de un ejercicio, en fin, de predicción, pero realmente con poca base económica firme.

Por lo tanto, debemos seguir teniendo muy presente que Grecia debe abordar esa reducción de la deuda con un apoyo firme por parte de los socios europeos, que tenemos que abordar esa revisión clara de la deuda y que, sobre todo, debemos poner el acento en la necesidad de reformar ya la zona euro, porque seguimos sin un seguro de depósitos, seguimos sin un buen mecanismo europeo de estabilidad, seguimos sin un instrumento fiscal anticíclico.

Estamos en una situación muy, muy precaria aún, y eso lo tenemos que hacer en los próximos meses.

 
  
MPphoto
 

  Ελένη Θεοχάρους (ECR). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, εκφράζω κι εγώ με τη σειρά μου τις ευχαριστίες μου στους διερμηνείς και τη στήριξή μου στα προβλήματά τους που φαίνεται ότι καθημερινά τα ξεχνάμε. Όσον αφορά την Ελλάδα, μας παρουσιάσατε ένα «success story», με τη χώρα να επανέρχεται στις αγορές. Μου θυμίζετε το «success story» της Κυπριακής Δημοκρατίας, της οποίας η οικονομία και πάλι κλυδωνίζεται τραγικά. Αναλογιστείτε, λοιπόν, πόσο ταλαιπωρήθηκε και πόσο ταλαιπωρείται ο ελληνικός λαός από τα λάθη των ηγεσιών του και τις λανθασμένες συνταγές των μνημονίων, για τις οποίες ευθύνονται το Εurogroup, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της. Για να μιλάμε για «success story», πρέπει να ξαναδώσουμε την αισιοδοξία στον ελληνικό λαό.

Γι’ αυτό, μη μας λέτε ότι η Ελλάδα σώθηκε και ότι οι επιμηκύνσεις που δόθηκαν θα απαλείψουν το χρέος των 300 τόσων εκατομμυρίων. Επίσης, αυτοί που σήμερα χειροκροτούν, πρέπει να γνωρίζουν καλά ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να τελεί υπό εποπτεία και υπό καθεστώς δημοσιονομικής πειθαρχίας, ενώ έχει ξεπουληθεί ο εθνικός πλούτος. Χρειάζεται, λοιπόν, νέος σχεδιασμός με επενδυτικές πρωτοβουλίες. Ο ελληνικός λαός δεν θέλει δανεικά, κυρία Πρόεδρε, αλλά ώθηση και κίνητρα για να σωθεί και να ξανασταθεί όρθιος.

 
  
MPphoto
 

  Μαρία Σπυράκη (PPE). – Κυρία Πρόεδρε, πρόεδρε Centeno, Eπίτροπε Moscovici, η ρύθμιση του χρέους είναι ευπρόσδεκτη, αν και καθυστέρησε τρία χρόνια. Αυτή η μεσοπρόθεσμη ρύθμιση του χρέους δεν είναι όμως αρκετή για να φέρει την ανάκαμψη στην Ελλάδα. Τα τελευταία τρία χρόνια η Ελλάδα είδε το τρένο της ανάπτυξης να περνάει μπροστά της, αλλά δεν επιβιβάστηκε. H Ελλάδα καθηλώθηκε. Για να ανακάμψει η Ελλάδα χρειάζεται εμπιστοσύνη, χρειάζεται ξένες επενδύσεις, χρειάζεται να βελτιωθεί η απόδοση του δημοσίου τομέα, να αρθούν οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων.

Έχουμε ακόμη capital control, κύριε Moscovici - σας το θύμισε ο κύριος Weber - την ώρα που πανηγυρίζουμε. Οφείλουμε να αλλάξουμε το μίγμα της φορολογικής πολιτικής που εξοντώνει μικρομεσαίους και ελεύθερους επαγγελματίες, να αυξήσουμε τα εισοδήματα. Επαναλαμβάνω, η Ελλάδα χρειάζεται εμπιστοσύνη και σταθερότητα και αυτή η κυβέρνηση, αντί να παράξει την απαραίτητη εμπιστοσύνη, δημιουργεί αστάθεια. Οι δύο εταίροι συγκρούονται δημόσια, οι Έλληνες πληρώνουν χρόνια τον λογαριασμό και οι οκτώ στους δέκα εκτιμούν ότι η χώρα δεν κινείται στην σωστή κατεύθυνση.

Το μεταπρογραμματικό πλαίσιο της διευρυμένης εποπτείας που αποφασίστηκε για την Ελλάδα είναι σαφώς αυστηρότερο και από αυτό της Πορτογαλίας και από αυτό της Ιρλανδίας και o συνάδελφος Tang των σοσιαλιστών μας θύμισε ότι οι δεσμεύσεις για τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι πρωτοφανείς στον κόσμο. Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να αποφεύγουμε τους πανηγυρικούς τόνους. Δεν είναι ανάγκη ωραιοποιούμε την πραγματικότητα. Η Ελλάδα χρειάζεται μια άλλη ισχυρή κυβέρνηση, μια κυβέρνηση δεσμευμένη στο δικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων το οποίο και θα υλοποιεί, μια κυβέρνηση που θα φέρει τη σταθερότητα τώρα που η Ελλάδα θα βρεθεί πλέον αντιμέτωπη μόνο με τις αγορές και μόνο με τις επιδόσεις της.

 
  
MPphoto
 

  Μιλτιάδης Κύρκος (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Moscovici, κύριε πρόεδρε, τελειώνουν τον Αύγουστο τρία μνημόνια, τρεις συμφωνίες δηλαδή, του ελληνικού λαού με τους ευρωπαίους εταίρους. Ο ελληνικός λαός έκανε το μέρος του, δέχτηκε τεράστιες μειώσεις των μισθών, τεράστιες μειώσεις των συντάξεων, μηδενικές δημόσιες επενδύσεις, στο κόκκινο η υγεία, υπέστη μια μείωση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος κατά 25%, κάτι που δεν έχει γίνει εκτός από πόλεμο, και οι ευρωπαίοι εταίροι έδωσαν 240 δισεκατομμύρια και τεχνογνωσία για πάρα πολλές μεταρρυθμίσεις και τώρα, στο τέλος του μνημονίου, που ευτυχώς φτάνουμε, βλέπουμε πως αυτές οι μεταρρυθμίσεις, ακόμα και αν θεωρήθηκαν θετικές και υλοποιήθηκαν, πολλές από αυτές έχουν μόνο νομοθετηθεί και σίγουρα δεν έχουν υλοποιηθεί. Γιατί αλλιώς, αυτό που είναι η έξοδος από τα μνημόνια, δηλαδή μια χώρα σε ανάπτυξη, θα είχε γίνει και δεν έχει γίνει.

Γιατί αυτή τη στιγμή, βλέπουμε να καρκινοβατούν οι μεγάλες επενδύσεις, βλέπουμε να μην μπορούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να έχουν πρόσβαση σε δανεισμό, βλέπουμε πάρα πολλά προβλήματα, βλέπουμε τη χώρα να κατρακυλάει στον δείκτη αγωνιστικότητας, αυτό που έπρεπε να κερδίσουμε από τα μνημόνια. Άρα το σύνθημα «λάθος μνημόνια, λάθος κυβερνήσεις, λάθος Ευρώπη» κάπου έχει μία στήριξη. Αλλά να είμαι θετικός· είναι το τέλος των μνημονίων και το τέλος των ψευδαισθήσεων. Τώρα, για τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις δεν υπάρχουν «φύλλα συκής», δεν υπάρχουν Ευρωπαίοι που καθορίζουν πολιτικές. Εμείς θα φταίμε αν δεν αναπτυχθούμε, εμείς θα φταίμε αν δεν χτυπήσουμε την απίστευτη γραφειοκρατία και το πελατειακό κράτο. Και γι’ αυτό, την άρση των ψευδαισθήσεων, σας ευχαριστούμε.

 
  
MPphoto
 

  Richard Sulík (ECR). – Frau Präsidentin! Griechenland kann nur deswegen aus dem sogenannten Rettungsprogramm entlassen werden, weil die Zinsen null sind. Es ist nicht das geringste Problem, unendlich viele Schulden zu bedienen, wenn die Laufzeiten immer wieder verlängert werden und die Zinsen null sind. Weil die Investitionen französischer und deutscher Banken gerettet werden mussten, durfte Griechenland 2010 nicht pleitegehen, und heute muss es einen riesigen Schuldenberg vor sich herschieben.

Sobald es wieder Marktzinsen geben wird, hat Griechenland keine Chance zu überleben. Das sogenannte Rettungspaket hat aus Griechenland einen Vasallen der Europäischen Zentralbank und des Rettungsfonds gemacht. Weiterhin gilt, dass ein Schuldenschnitt die einzige wirkliche Lösung ist. Wäre das bereits 2010 passiert, wäre Griechenland damals pleitegegangen, hätte es einen automatischen Schuldenschnitt gegeben, es hätten die privaten Investoren gezahlt. Heute werden es die öffentlichen Gelder sein müssen, und die Steuerzahler werden es bezahlen.

 
  
MPphoto
 

  Paulo Rangel (PPE). – Senhora Presidente, Senhor Presidente do Eurogrupo, Senhor Comissário, sem dúvida que é um marco importante o fim do programa grego e, justamente para reforçar a posição da Grécia, era preciso reformar a zona euro e, infelizmente, a última cimeira do Eurogrupo foi uma grande deceção. Quando se vem anunciar um plano para terminar a união bancária, que já foi anunciado antes, de resto até pelos seus antecessores, o resultado é um resultado dececionante. É dececionante também quanto à capacidade orçamental e, por isso, gostava que nos desse pelo menos uma ideia do que é que pensa que poderá ser o futuro. Nestes seis meses há um compasso de espera, no momento crucial que era o fim do programa grego em que poderíamos avançar, os resultados são resultados absolutamente dececionantes.

Por isso, deixava aqui uma pergunta que está relacionada, aliás, com a capacidade orçamental e sabendo nós que, olhe, por exemplo, o Partido Socialista português, a cujo Governo pertence, tem defendido em todas as eleições europeias a criação de um imposto europeu, pergunto se ao nível das receitas próprias, cujo aumento nós defendemos claramente, embora não sob a forma de impostos, qual é a posição do presidente do Eurogrupo e do ministro das Finanças português? É o ministro das Finanças português e presidente do Eurogrupo a favor da criação de impostos europeus? Será que essa é a fórmula que tem para vir a alavancar a capacidade orçamental? Portanto, para além de nos esclarecer um pouco mais sobre aquilo que, de uma forma propagandista, disse que era um grande sucesso e que toda a gente sabe que foi uma falha gravíssima, chegamos a junho de 2018 sem um roteiro para a reforma da zona euro.

Aquilo que eu pedia é que respondesse muito claramente a esta pergunta. É a favor ou contra a criação de impostos europeus? Está ou não em linha com o Partido Socialista português?

 
  
MPphoto
 

  Κώστας Μαυρίδης (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, τη συμπαράστασή μου στους διερμηνείς. Η Ελλάδα ήταν στα όρια της εξόδου από την ευρωζώνη μόλις το 2015. Κάποιοι την έσπρωχναν στον γκρεμό, και έλληνες πολιτικοί αλλά και ορισμένοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι, ανάμεσά τους και ορισμένοι Υπουργοί Οικονομικών. Και γνωρίζουμε ποιοι ήταν. Γι’ αυτό σήμερα έχουμε καλά νέα.

Τα εύσημα, λοιπόν, τα οφείλουμε και στον Επίτροπο Moscovici και στον πρόεδρο του Εurogroup, Centeno, αλλά και σε ορισμένους που δεν βρίσκονται σε αυτή την αίθουσα σήμερα. Για παράδειγμα, απέναντι σε αυτούς που έσπρωχναν την Ελλάδα στον γκρεμό, αυτή η πολιτική ομάδα με τον πρόεδρό της απλώσανε το χέρι στον ελληνικό λαό. Πέραν από κυβερνήσεις και ιδεολογίες, γιατί θέλαμε να στηρίξουμε τον ελληνικό λαό που υπέφερε και πλήρωσε τεράστιο κόστος. Κλείνω με ένα ερώτημα: Οι συνθήκες που βλέπουμε στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο επιβάλλουν επιτακτικά την εφαρμογή πανευρωπαϊκού σχεδίου εγγύησης καταθέσεων.

 
  
MPphoto
 

  Gunnar Hökmark (PPE). – Madam President, there is no other way to prosperity than through growth and competitiveness. As politicians, we cannot decide on the levels of prosperity, but we can create the preconditions. The main problem is that far too many have believed that you can decide on incomes and welfare. Far too many believed that if you spend more money than you have, in the end you will have more money than you had. That was the road map to austerity because if you spend more money than you have, in the end, you will have no money and you will have no one loaning you the money.

What we see today is an achievement for the Greek people, who should be congratulated on that, but let’s remember that it is because of the implemented reforms regarding budgets and structures that we can see these developments. Budget reforms and structural reforms that were rejected by successive governments in Greece, not least the present government, which threw the country once again into a deeper crisis than it was in before, in the belief that you could spend yourself out of the crisis.

In the future, it must be the main task of the Commission to ensure that the Stability and Growth Pact is respected. The way to deal with problems in the economy is about reforming and consolidating public spending. It must be learned that we can never achieve anything without ensuring that we have the competitiveness, the growth, the entrepreneurship and the investments that are needed for growth. They can only be created in the respective Member States. The responsibility always lies with the Member States, not with the EU, which financed them with loans, and not on the euro, which is a currency, but on the need for reforms. Let’s make this the big lesson from today: you can change direction, but you need to implement reforms.

 
  
MPphoto
 

  Εύα Καϊλή (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριοι συνάδελφοι, ευχαριστούμε καταρχήν για τις προσπάθειές σας να εκλογικευθεί αυτή η κυβέρνηση το 2015, που κόστισε, σύμφωνα με απάντηση του Επιτρόπου Moscovici, 20 δισεκατομμύρια πριν τα capital controls και πολύ περισσότερο μετά. Οι ψευδαισθήσεις και τα ευχολόγια συγκρούονται όμως με την πραγματικότητα. Πού τις είδαμε της φιλοαναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις; Στο φορολογικό, τη δικαιοσύνη, την ενίσχυση των ανεξάρτητων αρχών; Οι πραγματικά προοδευτικοί αριστεροί θα απαιτούσαν κατάργηση των μέτρων κοινωνικής αδικίας και υποταγής και δεν θα πανηγύριζαν μια επικοινωνιακή απάτη και την κυριαρχία της λογικής Schäuble που τελικά επιβλήθηκε. Η επέκταση της ωρίμανσης των ομολόγων, μεταξύ μας, διευκολύνει την πρόθυμη αυτή η κυβέρνηση και τη Merkel.

Η αποπληρωμή χωρίς ρήτρα ανάπτυξης είναι πραγματική δολοφονία της οικονομίας, τα δε 8 δισεκατομμύρια λογιστικού πλεονάσματος, κατασκευασμένου δηλαδή, έρχονται από την παύση εσωτερικών πληρωμών, τη λιτότητα και τη φοροεπιδρομή και, αν μας επιτρέπετε, ορισμένοι συνάδελφοι, δεν δεχόμαστε τις υποδείξεις να σιωπήσουμε και να μην ασκούμε κριτική για μέτρα τα οποία θα έπρεπε να έχουν ληφθεί και πραγματικές φιλοεπενδυτικές μεταρρυθμίσεις. Άλλωστε, νομίζω πλέον το γνωρίζουμε καλά και οι Έλληνες και οι Γάλλοι και οι Ιταλοί, μετά τα αποτελέσματα των εθνικών μας εκλογών, πως πρέπει να πείσουμε τους πολίτες με ουσία και χωρίς επικοινωνιακές φιέστες. Αλλά, και πάλι, ευχαριστούμε για τη στήριξη.

 
  
MPphoto
 

  Theodor Dumitru Stolojan (PPE). – Doamnă președintă, fără îndoială, trebuie să îi felicităm pe toți cei care, de-a lungul anilor, au contribuit la redresarea economică a Greciei și, în același timp, trebuie să subliniem că poporul grec este cel care, în ultimă instanță, a dus greul acestei redresări. Și, dacă vorbim de faptul că astăzi Grecia o duce mai bine, trebuie să învățăm însă din lecțiile pe care Grecia le-a învățat în timp - și inclusiv instituțiile europene angrenate în acest proces.

În primul rând, pentru orice țară cu o datorie mare, nu există cale de redresare decât reformele care trebuie făcute și înțelegerea creditorilor pentru a acorda timpul necesar ca aceste reforme să aducă rezultatele.

În al doilea rând, în acest proces de redresare, trebuie să existe întotdeauna înțelegerea, echilibrul necesar între capacitatea reală a țării respective care face reformele și serviciul datoriei publice. Or, din acest punct de vedere, trebuie să recunoaștem că și Grecia – dacă vă amintiți acel ministru al finanțelor foarte războinic – a pierdut timp, pentru că nu au înțeles să facă la timp reformele necesare. Pe de altă parte însă, nici creditorii nu au înțeles că trebuie să acorde înlesnirea financiară din timp.

În fine, multe țări au înregistrat deficite fiscale mari, dar acolo unde deficitele fiscale au fost măsluite, ascunse poporului grec, cineva trebuia să plătească.

 
  
MPphoto
 

  Carlos Zorrinho (S&D). – Senhor Comissário, Senhor Presidente do Eurogrupo, o povo grego fez um esforço extraordinário de ajustamento. Chegou agora o momento das instituições europeias fazerem a sua parte. É com satisfação que verifico que existe uma atitude positiva para que isso aconteça e saúdo-vos por isso.

Como português, tenho consciência daquilo que foi o empobrecimento brutal que nos foi imposto e o preço que pagámos por termos um governo que acreditou no papel redentor do empobrecimento. A diferença entre esta estratégia e o sucesso da parceria entre o atual Governo português que integra e as instituições europeias não pode deixar de ser inspiradora para o caso grego e para o futuro das políticas europeias, em particular para o futuro da zona euro.

É fundamental reforçar a capacidade orçamental a favor da convergência. Quanto maior for a convergência na zona euro, maior será a estabilidade e a estabilização automática, sem prejuízo dos mecanismos necessários para garantir a estabilidade a longo prazo. O crescimento e a confiança são a chave do sucesso. União bancária, programas de apoio ao investimento, aumento dos recursos próprios, reforço do mecanismo de estabilidade são exemplos de medidas que dão consistência a esse caminho.

O final bem-sucedido de uma crise é o melhor momento para evitar a próxima e acredito, senhor presidente do Eurogrupo, que tudo fará no exercício do seu mandato para que isso aconteça.

 
  
MPphoto
 

  Tom Vandenkendelaere (PPE). – Voorzitter, de Griekse economie trekt aan, de competitiviteit is teruggekeerd en de export is aan het toenemen. Het schip vermeed de ramkoers en heeft eigenlijk zelfs een beetje terug de wind in de zeilen. De signalen zijn positief, maar we zijn er nog niet. De Grieken hebben een enorme storm doorstaan. Europa moet hen blijven begeleiden om de groeicijfers die het land nu laat optekenen, duurzaam te verankeren.

Een economische groei, collega's, en dat wil ik ernstig benadrukken, dat moet ook een inclusieve groei zijn. De Grieken hebben enorm moeten bezuinigen, onder meer in hun pensioenen en in hun sociale zekerheid. Hoewel er vanuit macro-economisch standpunt weinig andere opties waren, moeten we echt erkennen dat dit voor de gewone Griek een erg moeilijke periode geweest is. Het ergste vind ik dat het vooral de jongeren zijn, de generatie die nooit de vruchten heeft kunnen plukken, die de zwaarste lasten zullen moeten dragen, ook in de toekomst. Positief is nu dat de Griekse regering haar begroting op orde lijkt te hebben, inclusief een primair surplus. Hierdoor zou de schuld op lange termijn naar een haalbaar niveau moeten kunnen evolueren.

Het onder controle krijgen van de Griekse schuldgraad is volgens mij van primordiaal belang. Schuldherstructurering mag geen taboe zijn. Het debat moet daarover gevoerd worden, al kan dit nooit een volledige kwijtschelding betekenen. Maar even belangrijk is dat op lange termijn alle gemaakte beloftes ook echt wel nagekomen worden. Wie volgend jaar ook aan het roer komt in Athene, de Europese ministers van financiën moeten de situatie blijven monitoren. Afgesproken structurele hervormingen moeten echt geïmplementeerd worden. Ik denk hierbij specifiek aan de energiesector, de hervormingen van de administratie en de aanpak van de fiscale fraude. De situatie in Griekenland is zo speciaal dat versterkt toezicht momenteel de beste optie is.

Tot slot wil ik ook nog een ding benadrukken. Het is wel degelijk mogelijk voor een land om uit een diepe financiële, economische crisis te raken zonder gigantische devaluaties van zijn munt. Het Griekse voorbeeld zet allen die het tegendeel beweerden, een flinke neus.

 
  
MPphoto
 

  Siegfried Mureşan (PPE). – Madam President, we are now discussing the conclusion of the third economic adjustment programme for Greece. It has been eight years, and 450 different reforms that were discussed between the Troika and Greece, and what are the conclusions that we can draw now at the end of the process? Firstly, we should do everything it takes to make sure that such a situation of crisis never ever occurs again in Greece or in any other Member State of the Union.

What do we have to do for this? Firstly, we have to make sure that our economies reform, that they become stronger, they remain competitive, they attract private investment, that we support entrepreneurs, SMEs, and of course we have to keep to our budgets in order to make sure that we can react in a situation of crisis. Crisis prevention is so important, because if we do not prevent a crisis, then if we enter into a crisis it’s always more difficult. Crisis brings misery to people, it brings poverty, it brings unemployment, it brings bankruptcy to companies, and we have to avoid this at any price.

The second message which I would like to give is that we have to make sure that the sacrifices made by the people of Greece over the last eight years are not in vain. We have to make sure that the country stays on the right track, and for this reforms have to continue. We have to make sure that education is such that children in school are equipped with the right skills to be successful on the labour markets in Greece and internationally. We have to make sure that the public administration is efficient and equipped, populated with experts, not politically driven. These are things that we have to observe not only in Greece but also in many other Member States, but I think it’s important that we draw this conclusion in the end.

And one more thing I want to say. Over these eight years, we have learned that populism is never a solution. We have learned that populists don’t have solutions; they say one thing during the campaign and then we see that what they say during the campaign they either forget it afterwards or it does not work in practice. I know this is a drastic message but we have to say it: stay away from populists.

 
  
 

Pyynnöstä myönnettävät puheenvuorot

 
  
MPphoto
 

  Δημήτρης Παπαδάκης (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, είναι πολύ θετικό ότι η Ελλάδα εξέρχεται του προγράμματος. Ωστόσο, πρέπει να αυξηθεί ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων για να μπορέσει να γίνει το ελληνικό κράτος ελκυστικό σε επενδύσεις. Κανείς δεν μπορεί να λησμονεί και να πανηγυρίζει, όταν ο ελληνικός λαός πλήρωσε με αίμα αυτό το πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα που ήταν εξοντωτικό, μακριά από κάθε λογική κοινοτικής αλληλεγγύης. Αυτό πρέπει να το έχουμε πάντοτε κατά νου, όταν λέμε ότι θέλουμε μια καλύτερη Ευρώπη.

Αυτές τις μέρες στην Κύπρο, εξελίσσεται ένα νέο οικονομικό δράμα. Ο μηδενισμός των εγγυήσεων για τη Συνεργατική Τράπεζα της Κύπρου από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια οδηγεί σε νέο κύκλο ανασφάλειας την κυπριακή οικονομία και καλούνται και πάλι οι κύπριοι πολίτες να πληρώσουν τη νύφη. Να υπενθυμίσω τη ληστεία του 2013 με τον περιβόητο bail-in, όπου λειτουργήσαμε ως πειραματόζωο. Ευθύνες υπάρχουν στην κυπριακή κυβέρνηση και στις εποπτικές αρχές της Κύπρου που ήταν πολύ κατώτερες των περιστάσεων. Αλλά υπάρχουν ευθύνες και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, γιατί θα μπορούσε να συμπεριφερθεί διαφορετικά απέναντι σε ένα κράτος μέλος που μόλις άρχισε να βρίσκει τα πατήματά του στην οικονομία.

 
  
MPphoto
 

  João Ferreira (GUE/NGL). – Senhora Presidente, Senhor Presidente do Eurogrupo, Senhor Comissário, o exemplo grego é, por agora, a mais viva demonstração do que pode suceder e de facto sucedeu a um país periférico do euro. O euro encurralou a periferia entre a espada e a parede: ou a chantagem dos especuladores ou a chantagem da troica.

Entretanto, o euro continua a desfiar um infindável novelo da austeridade. No caso de Portugal, renovam-se as pressões para reduzir a despesa pública primária, nomeadamente na saúde, e para aumentar a despesa com a dívida. Menos dinheiro para a saúde, mais dinheiro para a dívida, veio dizer há dias o Sr. Moscovici que ali se senta. O euro é isto: ataques aos serviços públicos, à saúde, à educação, à segurança social e aos salários.

O dinheiro existe mas desaparece numa dívida que se alimenta a ela própria e o que nos tem a dizer sobre isto, mais uma vez a pergunta, senhor presidente do Eurogrupo. Responder aos problemas do país exige enfrentar os constrangimentos e as imposições associados ao euro, os que já hoje existem e os que agora se preparam a pretexto da dita reforma do euro.

Afirmar a soberania e um projeto de desenvolvimento soberano assente no progresso social.

 
  
MPphoto
 

  Κωνσταντίνα Κούνεβα (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε πρόεδρε του Εurogroup, είπατε ότι ο ελληνικός λαός και οι άλλοι πολίτες της Ευρώπης πρέπει να γυρίσουν σελίδα, ότι ο Αύγουστος του 2018 είναι ορόσημο. Είπατε ότι υπάρχουν πια σωστά θεμέλια, τα οποία όμως μας κόστισαν πάρα πολύ, γιατί έπρεπε να κάνουμε παράλληλα σημαντικές αλλαγές. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε μια χώρα των πελατών όπου έκανε κουμάντο η διαπλοκή. Ο τρόπος που λειτουργούσε η δημόσια διοίκηση θύμιζε συχνά τον Μεσαίωνα. Η χώρα μας, η Ελλάδα, και οι Έλληνες υπέφεραν αρκετά: πρωτοφανής ανεργία, μετανάστευση νέων ανθρώπων, αυτοκτονίες, ανθρωπιστική κρίση, οδυνηρές πιέσεις από τους δανειστές. Γι’ αυτό, ως ευρωβουλευτής των Ελλήνων, εκλεγμένη με τον ΣΥΡΙΖΑ, που σήκωσε όλο αυτό το βάρος του τελευταίου προγράμματος, ζητώ από σας και από τον Επίτροπο να μην επιμένετε σε νέες μειώσεις συντάξεων. Δεν αντέχουν άλλες μειώσεις οι Έλληνες συνταξιούχοι που βοηθούν και τα άνεργα παιδιά τους. Βοηθήστε σε αυτό: σταθεροποίηση και αύξηση των συντάξεων.

 
  
MPphoto
 

  Γεώργιος Επιτήδειος (NI). – Κυρία Πρόεδρε, το 2009 η οικονομία της Ελλάδος ήταν στο ίδιο επίπεδο με τις οικονομίες όλων των χωρών της ευρωζώνης και μάλιστα ήταν καλύτερη από πολλές από εκείνες. Τότε, όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με προεξάρχουσα τη Γερμανία, καθώς επίσης και με τους διεθνείς δανειστές, υπό την ανοχή όλων των ελληνικών κυβερνήσεων της εποχής εκείνης μέχρι και σήμερα, αποφάσισε να καταστρέψει την οικονομία της Ελλάδας για δύο λόγους. Πρώτον, για να διασώσει το ευρώ και τις ευρωπαϊκές τράπεζες και, δεύτερον, για να υφαρπάξει τα πλούσια αποθέματα πετρελαίου, φυσικού αερίου και πολύτιμων μετάλλων που υπάρχουν στον υποθαλάσσιο χώρο και το υπέδαφος της Ελλάδας.

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Με πλαστά στοιχεία δημιούργησαν ένα παράνομο, καταχρηστικό και μη βιώσιμο χρέος, υπέβαλαν τον ελληνικό λαό σε εξαθλίωση οκτώ ετών και εφήρμοσαν εναντίον του μια σύγχρονη μορφή γενοκτονίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί. Τελειώνω λέγοντας ότι στη σύγχρονη αυτή ελληνική τραγωδία τη λύση δεν θα τη δώσει ο από μηχανής θεός . Θα τη δώσει ο πραγματικός θεός με όργανο τον ελληνικό λαό, ο οποίος πολύ σύντομα θα εφαρμόσει και θα επιβάλει στους πολιτικούς που τον πρόδωσαν την πολιτική και νομική δικαιοσύνη.

 
  
 

(Pyynnöstä myönnettävät puheenvuorot päättyvät)

 
  
MPphoto
 

  Pierre Moscovici, membre de la Commission. – Madame la Présidente, Mesdames et Messieurs les députés, merci pour ce débat d’une grande vivacité, ce qui est logique tant cette crise a, à la fois, suscité des douleurs et provoqué bien des passions. Mais je veux dire, ici, sans nier à quiconque le droit d’avoir un autre sentiment, que l’achèvement du troisième programme d’ajustement économique doit être vu pour ce qu’il est, à savoir une excellente nouvelle, à la fois pour la Grèce et pour la zone euro. Il démontre en effet une chose à laquelle, je crois, que nous devrions tous être attachés, c’est que nous sommes plus forts lorsque nous sommes unis que lorsque nous sommes divisés. C’est la preuve que la responsabilité et la solidarité sont les deux faces d’une même pièce et qu’elles doivent absolument aller de pair. Nous avons su jouer sur l’une et sur l’autre au cours des dernières années, et certainement encore davantage ces derniers mois. Cette stratégie finit par payer. Alors, je veux me garder ici de tout triomphalisme, mais je pense qu’un catastrophisme serait de très mauvais aloi.

Aujourd’hui, la vérité n’est pas que la Grèce est tirée d’affaire, car elle n’est pas tirée d’affaire, mais elle va mieux, elle se relève et se rétablit pas à pas. En concluant ce programme, nous créons les conditions d’un rebond durable et puissant. La Grèce renoue avec la croissance, et ses performances budgétaires sont d’ores et déjà impressionnantes. Le chômage baisse, bien sûr trop lentement, mais il baisse tout de même. Alors, cela dit, il reste évidemment beaucoup de travail à accomplir pour que toute la population grecque ressente enfin les conséquences positives des efforts réalisés ces dernières années. Je sais, en revenant de Grèce, que la classe moyenne et les plus vulnérables n’ont toujours pas le sentiment que la crise est passée et ils ont raison puisqu’ils en paient encore dans leur chair et dans leur vie l’héritage. Nous devons y remédier et c’est toute la philosophie de l’accord du 22 juin, que Mario vous a présenté, dans lequel la Commission s’est pleinement impliquée et dans lequel je me reconnais pleinement.

Je suis convaincu, je l’ai dit et je le répète, que l’accord que nous avons conclu est le meilleur accord possible. D’abord, parce qu’il est équilibré, qu’il répond à la fois aux besoins et aux intérêts du peuple grec ainsi qu’aux préoccupations des partenaires. Il offre une liberté – j’insiste à nouveau sur ce mot – et du temps à la Grèce qui pourra désormais pleinement se concentrer sur l’essentiel – cela a été dit par plusieurs d’entre vous, avec des termes différents, bien sûr –, à savoir son redressement économique, la création d’une croissance forte. En même temps, il fournit les garanties nécessaires et renforce la confiance des partenaires économiques des investisseurs pour garantir un retour apaisé de la Grèce sur les marchés financiers. C’est bien de cela dont il s’agit après le 20 août.

Les différents dispositifs prévus dans l’accord devront contribuer, d’abord, à réduire la dette grecque, qui s’élève aujourd’hui à presque 180 % du PIB en—dessous de la barre des 100 % du PIB. C’est – vous en conviendrez tout de même – une démarche ambitieuse. Il faut aussi qu’il y ait des moyens supplémentaires pour réaliser des investissements stratégiques dans les secteurs riches en emplois, en faveur de la compétitivité, notamment les secteurs que les Grecs, eux-mêmes, ont identifiés dans leur stratégie de croissance. Je pense aux transports, à l’énergie, à l’agroalimentaire, au secteur maritime, au secteur pharmaceutique, au tourisme durable, à toute une série de sujets sur lesquels la Grèce a des avantages comparatifs à faire valoir.

Aujourd’hui, c’est cela la priorité de la Grèce, c’est de s’engager pleinement pour le retour d’une croissance solide et c’est la clé de son rétablissement complet. Il reste encore beaucoup à accomplir. Je le sais et je redis ici que la Grèce n’assumera pas cette tâche seule. Les Européens et la Commission européenne l’accompagneront tout au long du chemin. Notre réussite sera collective ou elle ne sera pas. Nous travaillerons en étroite collaboration avec les Grecs, comme cela a été le cas ces huit dernières années. Nous le ferons dans le cadre du Semestre européen, et je sais l’importance des rendez-vous budgétaires que nous avons à l’automne.

Comme la crise économique a frappé et déstabilisé la Grèce plus que tout autre pays, notre accord, c’est vrai, prévoit la mise en place d’une surveillance renforcée. Cela me paraît être un bon compromis pour la Grèce comme pour la Commission européenne, mais vous verrez que cette surveillance n’est en rien un quatrième programme. J’ai entendu les critiques, j’ai entendu les interrogations et je veux insister sur ce point une dernière fois. Non! Non, non, la surveillance renforcée n’est pas un quatrième programme déguisé. Elle sert à préserver l’élan de la réforme, à renforcer la crédibilité, ce qui sera crucial pour la Grèce pendant la période postérieure au programme. Cela rassurera les marchés, les investisseurs et les partenaires européens. Cela contribuera aussi à contenir les pressions internes qui ne manqueront pas de se faire jour au fil des ans pour infléchir les politiques responsables qui sont nécessaires. Alors, j’ai été accusé ici, comme je l’ai été à Athènes, hier, de jouer à je ne sais quel jeu politique occupé par je ne sais quelle ambition. Ce que j’ai compris, en tout cas, à Athènes hier, et encore aujourd’hui, c’est qu’il est vrai que des élections ont commencé dans les têtes, mais pas les élections européennes et pas pour moi, mais les élections en Grèce pour certains. J’ai compris que pour certains, critiquer, critiquer et critiquer encore faisait partie du jeu. Je le dis ici, je ne trouve pas cette attitude honnête, car la Commission a été aux côtés, tout comme moi d’ailleurs, de tous les gouvernements grecs. J’ai bien travaillé avec Antonis Samaras, le précédent Premier ministre du parti Nouvelle Démocratie, j’ai bien travaillé avec ses ministres, M. Stournaras et M. Hardouvelis et je travaille bien avec Alexis Tsipras, je travaille bien également avec Euclide Tsakalotos. J’ai eu un peu plus de mal avec Yanis Varoufakis, non pas parce qu’ils sont du parti Syrisa, mais parce que j’aime la Grèce et que la Commission est aux côtés de la Grèce. Alors de grâce – je le dis à ceux qui se laissent aller à des facilités –, les passions politiques sont ce qu’elles sont, et nous les éprouvons tous, mais elles ne doivent pas conduire à décrédibiliser un bon accord. En faisant ainsi, on joue contre son pays et moi, je veux jouer pour l’Europe et je veux jouer pour et avec la Grèce.

Je pense encore une fois que cet accord n’est pas parfait, que la situation doit faire encore l’objet de nombreuses améliorations, mais que tout de même, nous sommes vraiment dans la bonne direction, et je voudrais que ce Parlement dans sa diversité le reconnaisse tout simplement. C’est une question d’honnêteté et de vérité, et c’est cela qui m’a toujours guidé.

 
  
MPphoto
 

  Mário Centeno, President of the Eurogroup. – Madam President, after listening to all your interesting and well placed comments, concerns and questions, I am even more convinced that given its diversity, future success for Greece depends on the resilience that the current reform process can show across political and economic cycles. Respecting the hardship that the Greek people have experienced in the last eight years is crucial for the continuation of this reform process. And this is the only way that we can show that this is, and was, really not in vain.

Let me stress that reforms take time to mature. Reforms take time to have an effect. And this time that we need to provide this reform process with in a society is best given by its institutions. And in Europe this includes the European institutions, and of course the European Parliament. That is what our citizens expect from us. We need to make our institutions stronger. We need to make them work.

If we look back, we can conclude that we have come a long way and, indeed, as many of you stressed, not everything has been easy. In the past eight years, both Greece and the euro area had to overcome hardship. We were pushed to the limit very often. Together, however, I think I can say today that we have learned a lot. No doubt we were not fully prepared to deal with this crisis at its outset. Many things had to be tried and learned on the go. We all indeed paid a price for that, yet we managed to overcome the obstacles on our way.

Some of you mentioned concerns vis-à-vis the ongoing legal proceedings against the former president and senior staff of ELSTAT, and those are indeed a matter of serious concern. We have asked the institutions to monitor developments and report to us in the context of the post—programme framework. Of course it goes without saying that we fully respect the independence of the Greek judiciary, but this is a matter that we need to follow up.

Reforms are needed, continuing the process of reform is needed, and I am going to stress here a special role – some of you also mentioned this – for public administration reform, and we deem public administration reform for tax collection. That must continue to improve in Greece.

Over those concerns, I must say in any case – and this is my main message here today – that we have many reasons to be proud. Today, Greece joins Ireland, Portugal, Cyprus and Spain and prepares for the post-programme period. Greece is ready to turn over a new leaf and is well equipped for ensuring sustainable, balanced and inclusive growth.

It is not just Greece but also the euro that emerges stronger from this experience. Our single currency area has become more resilient and much wiser. It has several tools and solutions to withstand the next crisis, and we are working to strengthen it even more.

For those of you who expressed concerns over the success of the Greek programmes ahead of us, I would urge you to think of the Portuguese experience and of the subsequent waves of reforms that followed the exit of the programme in Portugal and that guaranteed a sustainable success for the exit. The Portuguese example is a good example for us to be aware of.

To finalise, I would just like to say that we are committed to making sure that another eight such years will never be repeated again.

 
  
MPphoto
 

  Puhemies. – Keskustelu on päättynyt.

Kirjalliset lausumat (162 artikla)

 
  
MPphoto
 
 

  Sirpa Pietikäinen (PPE), kirjallinen. – Kreikalle myönnetyn kolmannen ja viimeisen taloudellisen tukiohjelman on määrä päättyä 20. elokuuta. Sijoittajien luottamus Kreikan talouteen on vahvistunut riittävästi, jotta maa voi irtautua ulkoisesta avusta yksityisille markkinoille. On tärkeää, että yhteistyö EU:n ja Kreikan hallinnon välillä jatkuu sopeutusohjelman päätyttyäkin ja että Kreikka jatkaa sovittuja uudistuksia, joiden avulla talous pysyy jatkossakin kestävällä pohjalla.

Tukiohjelman saattaminen loppuun on osoitus EU:n yhteisen talouspolitiikan toimivuudesta. Tehtyjen vaikeiden ratkaisujen ansiosta Kreikan lähtö eurosta ja systeeminen shokki koko euroalueella saatiin vältettyä. Euromaille sopeutusohjelma on tarkoittanut hätälainoituksen myöntämistä, mutta pelastanut euroalueen vakauden, ja siten pitkällä tähtäimellä vähentänyt veronmaksajille aiheutuneita kustannuksia. Tukiohjelmaan varatusta 86 miljardista jää käyttämättä 25 miljardia euroa eli lähes kolmasosa. Kreikan esimerkki osoittaa, että euroalueen kykyä puuttua kriiseihin tulee vahvistaa. Eurooppalaisen valuuttarahaston kehittäminen vakausmekanismin pohjalta ja pankkiunionin viimeistely toisivat jatkossa kriisitilanteisiin tarvittavaa ennakoitavuutta ja ripeyttä.

 
  
MPphoto
 
 

  Miguel Viegas (GUE/NGL), por escrito. – O exemplo grego é, por agora, a mais viva demonstração do que pode suceder, e de facto sucedeu, a um país periférico do Euro. O Euro encurralou a periferia entre a espada e a parede: ou a chantagem dos especuladores, ou a chantagem da troica.

Entretanto, o Euro continua a desfiar o infindável novelo da austeridade. No caso de Portugal, renovam-se as pressões para reduzir a despesa pública primária, em particular no sector da saúde, e para aumentar a despesa associada ao pagamento da dívida. Menos dinheiro para a saúde, mais dinheiro para a dívida: disse há dias à Comissão Europeia.

O Euro é isto. Ataque aos serviços públicos, à saúde, à educação, à segurança social e aos salários. O dinheiro existe, mas desaparece numa dívida que se alimenta a ela própria.

Responder aos problemas do país exige enfrentar os constrangimentos e as imposições associados ao Euro – os que já hoje existem e os que se preparam a pretexto da chamada reforma do Euro. Exige afirmar a soberania nacional e um projeto de desenvolvimento soberano assente no progresso social.

 
  
MPphoto
 
 

  Ελισσάβετ Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη (PPE), γραπτώς. – Οι αισιόδοξες εκτιμήσεις για την ελληνική οικονομία, παραπέμπουν στη γνωστή ρήση «οι αριθμοί ευημερούν αλλά ο λαός υποφέρει». Κατά γενική παραδοχή, οι Έλληνες στα χρόνια της κρίσης έχουν δοκιμαστεί σκληρά και έχουν υποβληθεί σε μεγάλες θυσίες, που όμως δεν έχουν το επιθυμητό αντίκρισμα. Η Ελλάδα υποχρεώνεται εκ νέου σε διαρκή λιτότητα, καθώς καλείται να εμφανίσει υψηλά πλεονάσματα αδιαλείπτως μέχρι το 2060, κάτι που αποτελεί κοινό μυστικό ότι ουδεμία χώρα στα οικονομικά χρονικά έχει πετύχει. Η απόπειρα εξωραϊσμού της κατάστασης δεν αλλάζει την εικόνα της πραγματικής οικονομίας, με τον έναν στους δύο φορολογούμενους να έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία και τον έναν στους τρείς να κινδυνεύει ή να έχει ήδη υποστεί κατάσχεση. Πώς συμβαδίζει άλλωστε η έκφραση εμπιστοσύνης προς την ελληνική οικονομία με την υποχρέωση για ενισχυμένη μεταμνημονιακή εποπτεία, συχνούς ελέγχους, σειρά νέων σκληρών μέτρων και χρηματοδοτικό "μαξιλάρι" 24 δισεκατομμύρια ευρώ; Η Ελλάδα χρειάζεται τη στήριξη της ΕΕ και των εταίρων της αλλά και μία κυβέρνηση που πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και κυρίως σε ελκυστικό για επενδύσεις φορολογικό περιβάλλον. Μόνο έτσι η οικονομία θα ξεφύγει από τα ανέφικτα υπερπλεονάσματα και την επιδοματική πολιτική και θα οδηγηθεί στο δρόμο της βιώσιμης δυναμικής ανάπτυξης, που θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και παραγωγή πλούτου.

 
  
MPphoto
 
 

  Θεόδωρος Ζαγοράκης (PPE), γραπτώς. – Οι συμπολίτες μας αδυνατούν να πιστέψουν ότι η κρίση τελείωσε, διότι κανείς δεν βιώνει μια σημαντική βελτίωση στην τσέπη του, στον οικογενειακό προϋπολογισμό, στην καθημερινότητα του. Η ελληνική οικονομία θα επανέλθει όταν η κοινωνία θα ανασάνει πραγματικά. Όταν θα ενισχυθεί καθοριστικά η πραγματική οικονομία, οι μικρομεσαίες και οικογενειακές επιχειρήσεις, και όταν θα γίνουν ουσιαστικές επενδύσεις που θα καταπολεμήσουν την ανεργία και θα δημιουργήσουν δουλειές με ποιοτικές συνθήκες και δίκαιες αμοιβές για τους εργαζομένους. Σήμερα, που η ανεργία των νέων παραμένει η υψηλότερη, που η χώρα αποχαιρετά πολίτες της κάθε ηλικίας και εξειδίκευσης που φεύγουν στο εξωτερικό, κανείς δεν δικαιούται να πανηγυρίζει.

 

17. Az olasz belügyminiszternek a szintikkel és a romákkal, valamint az Unióban a kisebbségek jogaival kapcsolatosan tett legutóbbi nyilatkozata (vita aktuális kérdésekről)
A felszólalásokról készült videofelvételek
MPphoto
 

  Puhemies. – Esityslistalla on seuraavana työjärjestyksen 153 a artiklan mukainen ajankohtainen keskustelu Italian sisäministerin äskettäin antamasta julkilausumasta sinti- ja romaniväestöstä ja vähemmistöjen oikeuksista EU:ssa (2018/2777(RSP)).

Ilmoitan jäsenille, että tässä keskustelussa ei poikkeuksellisesti ole ”catch-the-eye”-menettelyä eikä sinisen kortin kysymyksiä hyväksytä.

 
  
MPphoto
 

  Marco Affronte, autore. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, che Salvini rappresentasse un partito dalle tendenze xenofobe e razziste era una cosa nota. Non ho remore a utilizzare queste parole, anche se sono forti, perché sono ampiamente confermate da una serie di affermazioni che abbiamo avuto nel corso degli anni.

Quello che non sapevamo è che la Lega avrebbe trovato appoggio per governare dal Movimento cinque Stelle e che riuscisse a sottoscrivere un contratto di governo nel quale si avvalora, per esempio, il sostegno per servizi di asilo nido in forma gratuita a favore delle famiglie italiane, in palese contrasto con l'articolo 3 della Costituzione, che vieta distinzioni in base al sesso, alla razza, alla religione, eccetera.

Era solo l'inizio, perché questo governo ha chiarito subito chi fossero i propri nemici: i diversi e le minoranze. I diversi in tutti i sensi. Il ministro per la Famiglia ha subito dichiarato che non esiste famiglia che non sia composta da un padre e da una madre, alla faccia dei diritti LGBT. Poi i migranti, che sono diventati capro espiatorio di tutti i mali di un Paese che invece ha sofferenze profondissime.

Infine, è stata la volta di rom e sinti: dopo pochi giorni in carica il ministro Salvini decide di proclamare che farà un censimento, aggiungendo però, tanto per non lasciare dubbi su quale sia il suo disprezzo etnico, che "purtroppo quelli italiani ce li dobbiamo tenere". Immaginate l'indignazione! E invece no! O di certo non abbastanza. Il problema è proprio che, a differenza di quanto forse sarebbe successo alcuni anni fa, è mancata una reazione veramente forte. Com'è possibile un atteggiamento del genere e da dove viene?

Viene anche da qua, da Bruxelles, dalle istituzioni europee e dai capi di governo in seno al Consiglio che non sono in grado di decidere nulla; non sanno dare un segnale! A quanto danno a vedere non hanno nemmeno dei valori di riferimento. E Stati membri che ad ogni passo vogliono chiudere le frontiere: parlo di Ungheria, Francia, Austria ma potrei andare avanti per un bel po'.

Sono i nostri valori di riferimento quello che abbiamo perso, perché sulle modalità e i tecnicismi per affrontare un qualunque tipo di emergenza, non solo quella migratoria o economica, ci si può scontrare o accordare: ma i valori, quelli devono essere ben chiari, devono essere saldi e invece non lo sono più.

Mi rivolgo al Presidente Tajani – mi dispiace che non sia qui in Aula: quando il ministro degli Interni italiano ha parlato del censimento dei rom, lei dov'era? Io ho subito preso l'iniziativa di scriverLe, coinvolgendo anche gli altri gruppi politici, chiedendoLe che il Parlamento ribadisse uno dei principi fondanti della nostra Europa: "Uniti nella diversità", che il nostro lemma.

L'Unione europea è nata dopo le tragedie della Seconda guerra mondiale, dove milioni di persone sono morte a causa di una presunta diversità. Di conseguenza, il Parlamento europeo non può restare immobile, attonito e silente di fronte alle parole di odio che da troppe parti, non certo solo dall'Italia, sentiamo in questi anni.

Si ricorda, Presidente Tajani, quando nel 2009, a un'analoga iniziativa di Maroni, anche lui della Lega, il Parlamento si oppose fermamente? Mi domando perché, a distanza di tanti giorni, Lei non abbia ancora fatto nulla e nemmeno risposto a una lettera firmata dai presidenti di quattro gruppi politici di questo Parlamento e da decine di deputati, anche del suo gruppo, e invece continua con dichiarazioni che sono più da leader di partito.

Un altro segnale della perdita dei valori che dovrebbero fondare l'Europa in una gara a chi è più ipocrita: firmiamo un accordo al Consiglio e in meno di 24 ore i distinguo sono talmente tanti che siamo tornati a un punto ancora precedente all'accordo. Ma chi vogliamo prendere in giro? Come facciamo poi a sorprenderci che i cittadini che governiamo e che ci vedono comportarci in questa maniera non facciano altrettanto? Possiamo passare anni a parlare di norme ma dobbiamo affrontare prima di tutto la crisi dei valori che attanaglia l'Europa e, purtroppo, anche il mio Paese, l'Italia.

 
  
MPphoto
 

  Karoline Edtstadler, President-in-Office of the Council. – Madam President, thank you for the opportunity to speak here today. Of course, as you will understand, it is not for the Presidency to comment on public statements made by individual ministers in Member States. Instead, I would like to build on what the Bulgarian Presidency said when you discussed the situation of the Roma at your last session.

Firstly, I would like to recall that equality is a core value of the European Union and that it is a value we rigidly uphold. It is part of the European pillar of social rights jointly proclaimed by Parliament, the Council and the Commission at the end of last year. In our joint proclamation, we once again committed ourselves to the principle of equal treatment and opportunity, regardless of racial or ethnic origin. We also stated that equal opportunities for under-represented groups would be fostered.

Allow me to add a personal note to this discussion as I am politically responsible for the Mauthausen Memorial, the former concentration camp in Austria where approximately 100 000 people were killed during the Second World War. Most of them were Jews but there were also homosexuals, people who opposed and fought against the Nazi regime and Roma and Sinti. It is essential, especially in the commemorative year which we are celebrating in Austria in 2018, to uphold this memory but it is not less important tirelessly to seek equal rights for all these groups.

We all know that many Roma in Europe face deep poverty, social exclusion and racial discrimination and we know we must do more to put this right. I am sure we all agree on one thing: a Europe that protects should especially protect those who find themselves in the most vulnerable situations.

In this spirit, seven years ago, the Council, the Commission and Parliament jointly called for action across Europe to improve the situation of Roma. We successfully launched an EU framework for national Roma integration strategies. As part of this drive to improve the life chances of some of our most vulnerable citizens, the Council, like Parliament, has strongly emphasised the importance of fighting discrimination and prejudice against Roma – a specific form of racism known as anti-Gypsyism. Anti-Gypsyism is a root cause of the social exclusion of Roma.

I would also like to take this opportunity to recall the Council’s position on hate speech, racism and the fight against discrimination. On several occasions the Council has invited Member States to ensure the effective transposition and implementation at national level of the Framework Decision on Combating Racism and Xenophobia, as well as other relevant hate crime laws, in order to counter the plague of hate crime. In addition, the Council has asked Member States to develop effective methods to report, and ensure the proper recording of, hate crimes.

Moreover, the Council supports the ambitious plans of the Commission high-level group seeking to develop, with Member States, concrete practices and tools to improve responses to racism, xenophobia and other forms of intolerance. We also welcome and support the ongoing EU-level dialogue with major IT companies to address hate speech online.

Last, but not least, we should remember and commend the remarkable work done by the Fundamental Rights Agency in this field, and concerning Roma in particular. Equal treatment is not just an ideal but a solid principle enshrined in European law. The Council has already adopted a directive that prohibits discrimination on grounds of racial or ethnic origin. This directive protects, inter alia, the rights of Roma, Europe’s largest ethnic minority.

The framework we established in 2011 is due to expire in 2020. The Council stands ready to work further on this important subject. Already, in 2006, the Council called on the Commission to propose a post-2020 strategy on Roma integration. The matter is urgent: the rights and wellbeing of millions of European citizens are at stake.

 
  
MPphoto
 

  Věra Jourová, Member of the Commission. – Madam President, in 2011 the Commission adopted the EU framework for a national Roma integration strategy up to 2020. This came at a time when the Roma people were facing a series of threats and pressures and, in response to the Council, I can confirm that we are now working on the evaluation of this framework, with the aim of preparing the ground for the new strategy after 2020.

But back to today’s reality. It is regrettable to see that, seven years later, similar issues are re-entering public discourse in some Member States. The Commission has always made it clear that the fundamental rights of EU citizens, including free movement and non-discrimination on grounds of ethnicity, must be respected. Respect for fundamental rights is a key European achievement which both promotes and gives concrete expression to mutual understanding, openness and tolerance in European societies.

While all EU citizens have the right to move and reside freely within the EU, this must be done within the conditions and limitations set out in EU law. As regards stateless persons, Member States are bound by obligations under international law. In particular, the 1954 Convention Relating to the Status of Stateless Persons and the 1961 Convention on the Reduction of Statelessness. However, not all the Member States of the European Union are signatories of these conventions. Under the EU Treaties, for migration and border-control purposes, stateless people are considered as third-country nationals, and expulsion of stateless persons to third countries is possible only if carried out in line with EU law as set out in the Return Directive. This directive is applicable to all third-country nationals, for instance all persons who are not EU citizens staying illegally on the territory of an EU Member State.

Where challenges arise because the presence of marginalised Roma communities is placing particular strains on some localities, the Commission supports the efforts of local authorities to improve their social inclusion by promoting good practices and also, of course, the effective use of available EU funds. In its latest assessment of the implementation of Italy’s national Roma integration strategy, the Commission emphasised that addressing the issue of camps should be carried out within an integrated approach, fully respecting individual rights and freedoms, and addressing simultaneously the challenges in the areas of education, employment and health.

It is evident that Member States have to be reminded of their commitment made in 2011 when the EU framework was adopted by consensus in the Council. More importantly, it must be clear that inclusion cannot be achieved by denying people’s fundamental rights and violating human dignity.

The Commission condemns all manifestations of racism and xenophobia, as these phenomena are incompatible with the values and principles on which the European Union is based. Statements associating anti-social behaviour or criminality with people of a certain ethnic origin or nationality are stigmatising and totally unacceptable. They fuel racism and xenophobia, they can contribute to the spread of intolerance in society and they are therefore very damaging. Public authorities must distance themselves from, and actively rebut, such discourses targeting Roma, and proactively fight against racist and xenophobic behaviour.

 
  
MPphoto
 

  Lívia Járóka, on behalf of the PPE Group. – Madam President, let me start by firmly condemning every act, speech, intention – direct or indirect – that negatively addresses my people, the Roma, and every discriminatory practice against them. In the era of fake news, we can never be 100% sure what is reality and what is overreaction or misinterpreted, so I contacted Mr Salvini’s cabinet, with the help of colleagues here in the Chamber, to learn the real plans so that I could help the Italian Government to make Roma integration in Italy a reality instead of an utter failure.

According to the latest news, Mr Salvini downplayed his comments, arguing that the intention of the census proposal was to examine how European funds were being used and investigate life in the camps.

The EU Roma strategy, as you said, was initiated by Parliament and endorsed by the Hungarian Presidency in 2011. It was designed significantly and swiftly to improve the situation of the Roma, but there is a lot to do and this debate can speed it up. In this regard, if the latest news in this case is true, Mr Salvini is partly right. There is an acute need to examine whether the European funds that were used for the situation of the Roma have effected change or not, for better or worse. Nowadays, every fifth European citizen is poor: more than 100 million. The next workers’ generation will come from these poor families. Less than 7% are Roma and 5% to 10% have a migrant background and came in the last 30 years.

So what can be done? With this report that you are talking about, Ms Jourová, that the European Union Agency for Fundamental Rights (FRA) is preparing, you can make history and big changes. Parliament initiated this in 2010 and the Commission was not strong enough to take it on board to the Council. In the end, the Council even vetoed the monitoring. Without these mistakes that you made, we would not be debating this issue here today, so what I’m asking Mr Kurz to do is to upscale this strategy to an EUR 120 million anti-poverty strategy for all European citizens. We have the knowledge and the money to do this and I think it is the only way that this issue can be solved. We are counting on Austria especially as, in the 1980s, it became the first country to resolve persecution of the Roma after we were hit by Molotov cocktails in Oberwart and so many people died.

 
  
MPphoto
 

  Soraya Post, on behalf of the S&D Group. – Madam President, Lívia Járóka really surprised me in a negative way; I will not comment on that anymore, but really!

Salvini has shown us what we can expect from a populist and far-right government: absolutely no respect for either national or European law. Such governments say no to people in need and leave them to die in the sea. Such governments want to register Roma people so that they can deport them. Such governments attack, criminalise and exclude those who do not fit into their racially dictated boxes.

Such governments use our democratic tools to crash our jointly-built democracy, our commonly set European values, which we have worked on together for decades. Such governments incite fear, hatred, anger, and make innocent people scapegoats and treat them as criminals. We have already seen the horrific consequences of such political groups gaining ground in Europe, but it seems that our European memory is very short.

Fellow citizens, we are at the crossroads. We have to decide if we want to keep an open, democratic society, or if we want to live in a Europe of growing intolerance and racism. The choice is yours, and it is one with far-reaching consequences. And to those politicians feeding hatred, intolerance and fear in order to get votes and gain power: what are you? I say, shame on you!

Finally, let me use this opportunity to raise my voice for those Roma people who have been targeted, injured or killed by far-right groups in Ukraine recently. Colleagues, the reality is that there are pogroms in Europe in 2018. I urge President Poroshenko and the Ukrainian Government to condemn the recent horrific acts of violence and killings, and to condemn police negligence. I demand a proper investigation of the cases, fair legal procedures, and I demand measures aiming at Roma inclusion and countering anti—Gypsyism. And to end my intervention, I ask you nationalists, the far-right, to act as human beings and to stop hunting Roma as if they were animals.

(Applause)

 
  
MPphoto
 

  Anders Primdahl Vistisen, for ECR-Gruppen. – Hr. formand! Dagens debat følger i en lang og sørgelig tradition her i Europa-Parlamentet, hvor man har en tendens til, hver gang der bliver indvalgt en regering i et europæisk land, som man politisk er uenig med, at starte et shame game og en sådan opbygget indignation her fra Europas hellige haller, der skal ramme de vælgere, der har formastet sig til at være uenige i det, man her i Bruxelles-boblen har dannet konsensus omkring.

Det startede med fordømmelsen af Jörg Haider-regeringen i Østrig i slutningen af 90'erne, det fortsatte med en endeløs strøm af anklager mod regeringer i Polen og i Ungarn, i Slovakiet og på Malta. Og nu er vi så nået til det næste land i rækken, nemlig Italien, der har valgt at vælge en regering, som man her i Bruxelles ikke bryder sig om. Og derfor skal vi nu bruge vores tid i plenarsalen for at debattere udtalelser fra en italiensk minister, tidligere kollega, som er taget ud af kontekst, og som kun kan bruges til at føde den indignation, som man helt tydeligvis føler her i byen.

Men den indignation er en afmagt! Den er en afmagt, fordi de fleste af kollegerne her i huset taber på nationalt plan. I har tabt jeres befolkningers tillid. Europa er i fundamental krise, og hvis man ønsker at redde det europæiske projekt, så skal man lytte til bekymringen hos europæerne og ikke fortsat ignorere dem, sådan som man stort set altid gør her i Bruxelles.

Jeg ønsker den nye italienske regering held og lykke med at få styr på den italienske indenrigspolitiske situation, og jeg håber, flere vil lytte til denne fornuft, der kommer, i stedet for at fortsætte politikken med at stoppe ørerne til og fortsætte, som om ingenting var hændt!

 
  
MPphoto
 

  Cecilia Wikström, för ALDE-gruppen. – Fru talman! Ärligt talat fru talman, jag blir rädd när jag hör Salvinis uttalande om romer, och jag frågar mig två saker. För det första: Vart har hans medmänsklighet tagit vägen? Och för det andra: Vart är Italien som land på väg?

Italien var ett av grundarländerna vid tillkomsten av den europeiska unionen, en union som är byggd på grundläggande värderingar om tolerans och frihet. Vi kan inte acceptera Salvinis uttalande om att romer ska bokföras i illegala register, det går emot de demokratiska principerna och leder tanken tillbaka till historien, fascismens dagar. Det var också så den romska förintelsen en gång började.

Vi måste här och nu ta avstånd från detta uttalande. Den systematiska diskrimineringen, marginaliseringen och särbehandlingen av romer måste få ett slut.

Europeiska medborgare ska varken hamna i register eller deporteras på grund av sin etnicitet. Det skrämmer mig att vi i dag har bevittnat ett så gränslöst kränkande uttalande av en italiensk inrikesminister, som dessutom under en följd av år har varit ledamot i denna kammare.

Den främlingsfientliga, odemokratiska utvecklingen i Italien den senaste tiden är ett stort steg i helt fel riktning. Jag vill gärna påminna Salvini och alla hans likasinnade den här dagen som hotar och hetsar mot romer och andra minoriteter om att varenda människa, oaktat vem man är och var man kommer ifrån, är människor och har rätt att mötas med värdighet och respekt. Det är en läxa som detta hus måste pränta in – bokstavligen – i sådana som ifrågasätter de här rättigheterna.

 
  
  

VORSITZ: EVELYNE GEBHARDT
Vizepräsidentin

 
  
MPphoto
 

  Romeo Franz, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Frau Präsidentin, liebe Kolleginnen und Kollegen! Wenn ein Minister eines europäischen Mitgliedstaates die Erfassung einer ethnischen Minderheit fordert, dann hat er entweder keine Kenntnis von der Geschichte des Nationalsozialismus in Europa oder aber eine nationalideologische und rassistische Einstellung. Beides disqualifiziert einen Europäer und auch einen Minister eines demokratischen Rechtsstaates. Die ethnische Erfassung hat eine grausame Vergangenheit, wie jedes Schulkind im Geschichtsunterricht lernt. Dieses Hohe Haus hat bereits vor zehn Jahren mit aller Deutlichkeit klargestellt, dass eine Datenbank der Roma in Italien grundrechtswidrig ist und nicht akzeptiert werden kann.

Herr Salvini, ich spreche Sie direkt an, Sie kriminalisieren eine gesamte europäische Minderheit mit Ihrer Forderung und schüren bewusst Hass und Rassismus. Mit Ihrer Forderung verstoßen Sie gegen nationales und internationales Recht. Wollen Sie, Herr Salvini, ukrainische Zustände in Italien? In der Ukraine fanden in diesem Jahr Pogrome gegen Roma statt, die viele Verletzte, darunter Frauen und Kinder, forderten. Dávid Papp, ein 24-jähriger Rom, wurde am 23. Juni 2018 von ukrainischen Nazis ermordet. Herr Salvini, ich frage Sie: Wollen Sie, dass auch an Ihren Fingern Blut klebt? Denn Ihre rassistischen Äußerungen führen genau dorthin: zu einem Hass auf Bürgerinnen und Bürger, die Menschen mit Romno-Hintergrund sind.

Herr Salvini, Sie haben mich persönlich angegriffen. Ich, Romeo Franz, bin Sinto und Sohn einer Holocaust-Überlebenden. Ich bin hier, um Ihnen zu sagen, dass in Europa kein Platz für Rassismus und Nationalideologie ist. Denn das hatten wir schon einmal. Und wir alle wissen, liebe Kolleginnen und Kollegen, welche Auswirkungen solch eine Hetze haben kann.

Herr Salvini, Ihr Rassismus verblendet Sie und Ihre Anhänger so dermaßen, dass Sie das Potenzial Ihrer italienischen Minderheit nicht erkennen und schon gar nicht nutzen! Damit erweisen Sie Ihrem Land keinen Dienst!

Liebe Kolleginnen und Kollegen, wir dürfen nicht zulassen, dass die Rassisten unsere Rechtsstaatlichkeit und Demokratie in unserem Land, in unserem Europa schwächen. Wir müssen an Menschenrechten und Humanität festhalten als Grundlagen für ein friedvolles Europa!

 
  
MPphoto
 

  Cornelia Ernst, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Frau Präsidentin! Vielen Dank an meinen Vorredner. Und das Wichtigste trotzdem zuerst: Ein kleiner Rüffel von Ministerpräsident Conte gegen seinen Innenminister, der sich faschistischer Strategien zur Forcierung des inneritalienischen Rassismus bedient, reicht eben nicht. Was wir fordern, ist der Rücktritt von Salvini. Ich finde, das muss auch gesagt werden. Rassistische Hetzer gehören in kein einziges politisches Amt, auch nicht in Italien.

Die Registrierung von Roma ist Rassismus pur, weil man die Menschen dann nach Blut und Rasse unterscheidet. Aus der Geschichte des 20. Jahrhunderts wissen wir doch: Die Zählung von Roma im Hitlerreich ebenso wie von Juden war Ausgangspunkt der Praxis der sogenannten Rassenschande, von Rassegesetzen, Aussonderung, Abwertung, Ausweisung, Auslöschung. Der Holocaust an beiden Minderheiten brauchte als Voraussetzung die Abgrenzung von anderen, die Abwertung. In Nazideutschland gab es in den Schulen Tafelbilder, wo Juden und Zigeuner als wert- und nutzlos hingestellt wurden, als unterste Kategorie aller Lebewesen. Jedes Tier, jedes Insekt galt mehr als diese beiden Minderheiten. Das war das Dritte Reich, und in diesen Geist dürfen wir nie wieder zurück.

 
  
MPphoto
 

  Mara Bizzotto, a nome del gruppo ENF. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, siamo stanchi delle bugie e degli attacchi strumentali contro il ministro Salvini e l'Italia. Salvini ha ragione al 100% quando parla di sgombero dei campi rom illegali e ha ragione quando parla di controllo e censimento di chi vive nei campi rom autorizzati, censimenti già fatti, in realtà, molto male da amministrazioni di sinistra, come il Comune di Milano e la Regione Emilia Romagna. E nessuno allora ha mai gridato allo scandalo.

Lo Stato deve sapere chi vive nel proprio territorio. Lo Stato ha il dovere di garantire la sicurezza pubblica e di controllare le zone a forte tasso di illegalità. Leggete i giornali, guardate la televisione e ogni giorno troverete valanghe di notizie sui problemi causati dai rom. Chiedete alla polizia, ai sindaci, ai cittadini che hanno la sfortuna di vivere accanto ai campi rom. Gli italiani sono stanchi di vedere campi rom abusivi dove succede di tutto; sono stanchi di sapere che l'Europa regala milioni di euro ai rom per un'integrazione che, nei fatti, non esiste.

Per noi i rom devono avere gli stessi diritti, ma soprattutto gli stessi doveri degli italiani. Devono rispettare le leggi, devono pagare le tasse, devono essere censiti, devono mandare i bambini a scuola e non a chiedere l'elemosina o a rubare.

E non permettetevi di dire che siamo razzisti, perché noi non lo siamo. Noi diciamo solo la verità e vogliamo che in Italia ci sia sicurezza, rispetto delle leggi e giustizia. Per questo i cittadini ci hanno votato e questo noi e il ministro Salvini faremo: alla faccia dei falsi buonisti della sinistra italiana ed europea.

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. – Unwahrheiten werden durch Wiederholungen nicht richtiger.

Ich habe eine Wortmeldung von Soraya Post. Aber bitte zur Geschäftsordnung.

(Laute Zwischenrufe)

 
  
MPphoto
 

  Soraya Post (S&D).(Ordningsfråga) Fru talman! Jag skulle vilja att ordförande för till protokollet att hon använde sig av diskriminerande, främlingsfientligt språk. Det är inte tillåtet i denna kammare. Detta är hjärtat av demokratin i Europa, så håll käften!

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. – Danke, Frau Post. Ich werde …

(Laute Zwischenrufe)

Bitte seien Sie ruhig.

Ich werde dem Präsidenten über Ihre Bitte berichten, und wir werden dann in den entsprechenden Gremien beraten.

 
  
MPphoto
 

  Carlos Coelho (PPE). – Senhora Presidente, Senhora Ministra, Senhora Comissária, Caras e Caros Colegas, parece que reina, hoje, esta ideia de que o discurso político tem de ser inflamado e polémico, sobre tudo e contra quase todos, e sem qualquer consideração de natureza ideológica ou ética.

O Ministro do Interior italiano é um exemplo paradigmático desta nova maneira de estar. Censos raciais são absolutamente intoleráveis. Violam os valores e princípios mais básicos da nossa União. Recordam e assemelham-se perigosamente a outros tempos da história europeia, onde figuram as suas páginas mais negras. Não estamos aqui, por isso, a discutir o que a União pode ou não pode fazer mais para melhor proteger e integrar aquela que é a minoria étnica mais numerosa da Europa, cujo território calcorreiam há séculos.

O objetivo deste debate é o anúncio de medidas feitas pelo ministro italiano, carregadas de discriminação, e que não têm qualquer cabimento na União Europeia ou em qualquer um dos seus Estados-Membros.

Voltou à luz do dia o que nunca se chegou a esconder muito. A comunidade cigana permanece alvo de discriminação e com graves problemas de integração. Podemos e devemos melhor utilizar os meios à disposição da União. Mas sejamos claros: não há, na nossa União, lugar para políticas xenófobas.

 
  
MPphoto
 

  Tanja Fajon (S&D). – Ljudsko štetje je staro kot človeštvo. Uporablja se za različne statistike in omogoča različne interpretacije.

Z razvojem demokracije, novih tehnologij in družbenih spoznanj taka štetja postajajo vse bolj preštevanje Zemljanov in vse manj pozornosti je ob tej posvečeni religiozni, etični, seksualni in drugim pripadnostim oziroma usmerjenosti ljudi. Kajti bi nas v globaliziranem, pisanem svetu to resnično moralo do potankosti zanimati. Tak moderen, učinkovitejši in cenejši način popisa v Uniji uporabljajo Nizozemska, Danska, Finska in Slovenija.

In potem v Italiji skrajno nazadnjaški Matteo v posmeh Evropski uniji, temeljnim pravicam, italijanski ustavi in evropskemu pravu nenadoma napove cenzus Romov. Da je mera polna, ob omembi izgona enostavno doda, da pa italijanskih Romov žal ne bo mogel izgnati. Kdor v tem ne prepozna hude nevarnosti, naj znova pregleda zgodovinske učbenike. Že samo italijanska zgodovina je dovolj povedna.

Pod pritiskom javnosti in potem, ko mu celo desničarski kolegi niso pritegnili, je Salvini skušal nekoliki omiliti svoje izjave. Preveč prozoren poskus! Danes Romi, jutri invalidi, nato ves svet.

Spoštovani kolegi, dragi Evropejci, taka napoved s strani človeka, ki je poleg vsega notranji minister ustanovne članice Unije, je vredna takojšnjega ukrepanja, kajti ko bodo Matteo Salvini in njegova klika oblekli črne srajce, ne bo več ne elegance, ne smejanja, ne demokratičnosti, bo samo še prepozno.

V imenu državljanov, ki so nas izvolili, prosim, zaustavimo ksenofobno retoriko, ki spominja na fašizem, na temačno obdobje italijanske zgodovine.

 
  
MPphoto
 

  Ruža Tomašić (ECR). – Poštovana predsjedavajuća, nova talijanska vlada izraz je slobodne volje Talijana. Ne mora nam se sviđati, ali s njom moramo surađivati. Lako je danas biti ljut na Italiju zbog pojedinih izjava ili politika njezinih dužnosnika, ali ne smijemo zaboraviti koliko je života spašeno u talijanskim vodama, koliko je unesrećenih prvi put doživjelo slobodu pristankom na talijanske obale i koliko je migranata ta zemlja primila u posljednjih petnaestak godina.

Ulazak u eurozonu Italiji je donio veliko nezadovoljstvo, a gospodarska ju je kriza snažno pogodila. Talijanske javne financije još su uvijek nestabilne, a građani su evidentno na rubu strpljenja. Ne treba nas čuditi što u takvim okolnostima sve više ljudi poprijeko gleda one koji često i protuzakonito koriste socijalni sustav, a ne doprinose.

No svaka odgovorna vlast, čak i ako želi ispraviti određene nepravilnosti, mora paziti da svojim postupcima ne pogorša situaciju i ne unosi nepremostive podjele među ljude. Pozivam novu talijansku vladu da doista bude odgovorna.

 
  
MPphoto
 

  Maite Pagazaurtundúa Ruiz (ALDE). – Señora presidenta, en este Parlamento hemos escuchado insultos antes a los gitanos italianos. Un amigo de Salvini lo hizo. Algunos dicen que es simplemente una provocación. Quitarle importancia es un absoluto error.

Porque cultiva el lenguaje sectario desde el poder y sus socios políticos han aceptado que se salte una línea roja de la Unión Europea, la de estigmatizar a un colectivo humano: los ciudadanos italianos de origen romaní.

Los gitanos y los migrantes son dos pararrayos para canalizar el odio y la frustración de los italianos con el fin de atraer votos. Es una villanía.

¿Cómo puede tener tan poca vergüenza como para hablar de hacer un censo específico de gitanos? ¿Han olvidado las leyes raciales italianas que se promulgaron desde 1938 a 1944? ¿Han leído la biografía de la premio Nobel italiana Rita Levi Montalcini, que las sufrió? ¿O la historia familiar de Natalia Ginzburg, que también las sufrió?

¿Es que las décadas de fascismo en Italia no han dejado memoria de lo peligroso que es estigmatizar a colectivos y decidir quién es un buen o un mal ciudadano?

No merece alguien así estar en un Gobierno democrático y, desde luego nosotros, desde luego yo combatiré este tipo de manipulación con todas mis fuerzas.

 
  
MPphoto
 

  Miroslavs Mitrofanovs (Verts/ALE). – Madam President, the European Union is based on common values. Among them is that of respect for all nations and minorities and equal treatment for all EU residents, regardless of their origin, native language or religion. For many decades, these principles promoted the peaceful coexistence of many peoples who had been mutual enemies in their recent past. Now the atmosphere in Europe is changing. The hate speech against minorities in a number of EU countries is no longer associated with marginal political radicals, but is becoming a part of the everyday rhetoric of mainstream politicians. I see this as the main problem.

The starting point for today’s discussion was some xenophobic attacks by Italian ruling politicians against the Roma minority but there are also examples of hate speech from other countries. Two months ago, Kārlis Šadurskis, the Latvian Minister for Education, appealing to the Latvian Parliament, spoke about tolerance regarding minorities and then, and I quote the Minister for Education, said: ‘Over-expressed tolerance and empathy [toward minorities] have been a threat to the Latvian state, and we have to make every effort to eliminate this.’ However, Jānis Iesalnieks, the Parliamentary Secretary for the Ministry of Justice, publicly compared Latvian residents of Russian origin to insects that are difficult to get rid of. These statements have not received any criticism either from the Latvian ruling elite or in mainstream media.

This intolerant attitude towards part of the population opens the way to arrogant and aggressive behaviour against other nations and countries. I am sure, in these circumstances, the European Union must develop a centralised system of monitoring hate speech cases in the EU Member States in order, at least, to compensate for the absence of national discussion on such issues.

If we are not going to eliminate the dark corners of European political life, the political monsters will multiply there, come out and destroy Europe.

 
  
MPphoto
 

  Barbara Spinelli (GUE/NGL). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, nell'annunciare un censimento dei rom, il ministro Salvini ha detto che "quelli italiani, purtroppo, ce li dobbiamo tenere", facendo capire che gli italiani sono sgraditi e i non italiani rischiano l'espulsione, compresi i rumeni, cittadini europei.

Così ha trasformato il censimento in schedatura etnica di scura memoria. È già avvenuta nel 2008 a opera di un altro ministro della Lega e il governo italiano dovrebbe ricordare che la decisione di raccogliere dati in modo discriminatorio fu condannata dal Tribunale civile di Roma nel 2012. Lo stesso accadde con Parigi, condannata dalla Corte di Strasburgo nel 2013. Dovrebbe ricordare anche che il trattamento dei dati che rivelano l'origine razziale o etnica è vietato dall'articolo 9 del regolamento europeo sui dati personali.

Una domanda, commissario Jourová: il governo italiano ripete che lo sgombero dei campi è chiesto dall'Unione e dalla Commissione. A che condizione lo chiedete, se lo chiedete? Grazie per una risposta precisa.

 
  
MPphoto
 

  Mario Borghezio (ENF). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, fra le numerose osservazioni, diciamo divertenti, che sono state fatte contro l'iniziativa del ministro Salvini, una veramente colpisce: e cioè quella di dire "lo fate per cercare voti". In questo modo riconoscete che la stragrande maggioranza dei cittadini aderisce alle preoccupazioni concretamente espresse dal ministro Salvini.

C'è una forte preoccupazione perché vedete, cari colleghi, e mi rivolgo in particolare ai colleghi di origine sinti, forse voi non sapete, non essendo italiani, che molto spesso quando e soltanto nei casi in cui qualche rom o sinti viene pescato dalla polizia e dai carabinieri a commettere reati, solo in quei casi, c'è l'abitudine di non dare le proprie generalità a polizia e carabinieri. Allora pensiamo ai diritti dei nostri concittadini, che hanno il diritto che coloro che commettono dei reati – e sono una minoranza nella minoranza – vengano consegnati, come tutti i cittadini italiani, alla giustizia e non forniscano i cosiddetti alias, altrimenti si fa una discriminazione a danno dei cittadini italiani, compresi i sinti – che sono tanti – che non delinquono.

Questa è la ratio, al di là di qualche battuta del ministro Salvini, che può essere criticata, la ratio vera di questo Governo e di questo ministro. Se ci fossero, se ci saranno – ma io penso che non ci saranno – delle cose diverse, allora la vostra indignazione avrà un fondamento. Ma in questa situazione è semplice demagogia e propaganda politica. Vergognatevi, sulla pelle dei sinti che questo governo aiuterà quando meritano e dove….

(Scambio violento fuori microfono con l'on. Viotti)

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. – Danke schön. Als Nächstes hat Herr Maullu das Wort.

(Lautes Geschrei in italienischer Sprache ohne Mikrofon.)

Ruhe bitte!

(Fortgesetztes lautes Geschrei in italienischer Sprache ohne Mikrofon.)

Herr Borghezio, ich bitte Sie, hören Sie auf!

(Fortgesetztes lautes Geschrei in italienischer Sprache ohne Mikrofon.)

Liebe Kolleginnen und Kollegen! Ich habe gerade eben Herrn Maullu das Wort gegeben für zwei Minuten. Er hat das Wort und niemand sonst.

 
  
MPphoto
 

  Stefano Maullu (PPE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, credo che il dibattito in aula abbia dei tratti sconcertanti, quasi surreali, soprattutto se si pensa, una settimana fa, a cosa è accaduto, in seno al Consiglio, nei confronti dell'Italia, un'Italia abbandonata su un tema epocale come quello della migrazione, un'Italia che vede alle proprie frontiere la Francia schedare i cittadini: auto per auto, fermati, controllati e identificati, in barba a qualsiasi regola di Schengen.

Allora io credo che – per tornare all'argomento che mi sembra particolarmente interessante, soprattutto per un'Italia che non è mai stata razzista, ma che tende a diventare intollerante, anche per colpa di un'Europa che non capisce, che non coglie nessuno degli aspetti che il popolo italiano sta subendo ormai da troppo tempo – credo che parlare di rom e di sinti sia utile e certamente in una maniera tale da trovarsi nelle condizioni di aiutare i bambini, che solo al 30% riescono a frequentare le scuole, le donne, che in una condizione patriarcale di clan, sono emarginate, sono impossibilitate a studiare, sono messe nell'angolo da una condizione culturale che non si riesce a sradicare anche per colpa delle comunità che non si vogliono far aiutare.

Ed è impossibile, in un paese civile, considerare ancora sostenibili i campi. Ecco, io credo che quello che Salvini intendesse dire era che, su un tema come questo, l'Europa tutta, così come nel tema dell'immigrazione, non può lasciare sola l'Italia, né lasciare che lo Stato italiano si sobbarchi da solo il peso di minoranze che necessitano di tutela e di aiuto.

 
  
MPphoto
 

  Silvia Costa (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, il neoministro dell'Interno Salvini ha annunciato una vera schedatura su base etnica, vietata dalla nostra Costituzione ma anche dalla Carta dei diritti fondamentali dell'Unione europea.

Perché dico questo? Perché, il fatto che sia un approccio discriminatorio e punitivo emerge quando, appunto, ha detto che "i rom italiani, purtroppo, te li devi tenere a casa", frasi che non dovrebbero far parte del linguaggio di un esponente del governo di un paese democratico e noto per la sua umanità.

Cosa ben diversa, collega Bizzotto, è invece il dossier statistico e di ricognizione quantitativa anonima realizzato dall'Istat un anno fa con l'Ufficio nazionale antidiscriminazione razziale e l'Associazione dei Comuni italiani, in collaborazione con il Forum nazionale dei rom, finalizzato a monitorare e superare la presenza dei campi nomadi per seguire le linee di indirizzo europee.

In Europa i cittadini di origine rom e sinti sono circa dieci milioni. In Italia sono 180 mila, 40 mila dei quali vivono, certamente, in difficoltà abitative, in baraccopoli formali, gestite da amministrazioni locali, o informali, una segregazione che è sofferta soprattutto dalla metà di loro, i minori, per ripercussioni sulla salute psicofisica e sulla scolarizzazione.

Noi vogliamo che si vada invece avanti per il superamento dei campi concordato e con un patto reciproco, fra comunità locali e rom, secondo la strategia nazionale, che riprende quello europeo del 2011, che ha stanziato già risorse e ne stanzierà anche nel prossimo Fondo sociale europeo, ma attraverso processi, come diceva prima la collega Spinelli, che riguardino l'inclusione attraverso l'istruzione e l'assistenza sanitaria, l'occupazione e la politica abitativa.

Ci sono esperienze positive ma tante negative, in particolare quella che si registra in questi mesi e in queste settimane a Roma, nella mia città, dove la giunta guidata dal Movimento 5 Stelle, alleato a livello nazionale con Salvini, ha proceduto, in queste settimane, a un brutale sgombero del più ordinato campo di 420 persone, con il 90% di bambini scolarizzati, senza dare alternative, limitandosi a promettere forse dei soldi per affittare una casa, senza nessuna forma di accompagnamento e di assistenza, altrimenti le famiglie saranno disgregate, senza un piano condiviso, senza un patto per diritti e doveri, abbandonando di fatto famiglie, violando la dignità e i diritti che Lei, Commissaria Jourová, prima rilevava, con bambini e neonati, senza acqua e senza luce e rifiutando da mesi di confrontarsi con una loro rappresentanza. Così governano i populisti.

 
  
MPphoto
 

  Bodil Valero (Verts/ALE). – Fru talman! Vi lever i en tid där grundmurade internationella och gemensamma värderingar utmanas: FN:s deklaration om de mänskliga rättigheterna, Europakonventionen, EU:s fördrag och stadgan om de grundläggande rättigheterna. Våra gemensamma grundvärderingar får i dag i allt ökande grad stå tillbaka för egoism, nationalism och populism.

Och det är en populism som funnits där länge, som grott i skymundan, och som vi inte tagit på tillräckligt stort allvar, men som i Europa under de senaste åren har exploderat i omfång och letat sig in i regeringar och parlament.

Men om unionen inte längre bygger på gemensamma värderingar och rättsstatens principer, vad är då det sammanhållande kittet?

Om vi låter medlemsstaters inskränkningar av mänskliga rättigheter och minoriteters rättigheter passera utan att någon reagerar och sätter stopp kommer våra brott mot internationella och egna regler normaliseras och bli den nya normen, och då kan vi lika gärna skrota artikel 2 i fördraget. Och vad har vi då kvar?

Och det var med stor sorg som jag tog del av den italienske inrikesministerns uttalande om romer häromdagen. Medborgarskapet gör inte skillnad på majoritetsgrupp och minoritet, vi har alla samma rättigheter och skyldigheter. Men ändå särbehandlas särskilt romer överallt.

Till exempel förde svensk polis i en kommun ett register över romer i brottsbekämpande syfte tills det uppdagades att registret registrerade alla romer – barn, vuxna och gamla – enbart med grund i att de var romer, helt i strid med våra regelverk.

Och Salvini är tyvärr inte ensam politiker heller. I den svenska riksdagen har vi i dag en vice talman från ett högerextremt parti som anser att judar och samer från Sverige inte är svenskar.

Om vi som tror på människors lika värde, våra gemensamma grundvärderingar, står tillbaka och tillåter populisterna ta över det demokratiska samtalet ser det väldigt mörkt ut för Europa.

 
  
MPphoto
 

  Jacques Colombier (ENF). – Madame la Présidente, je suis effaré par la violence des propos de nos collègues de gauche. Qui sont-ils aujourd’hui pour nous donner des leçons de morale, alors qu’ils ont participé à l’installation d’une d’immigration pour beaucoup illégale et que les peuples d’Europe aujourd’hui refusent. Les urnes en sont la preuve.

Je tiens, tout d’abord, à assurer notre ami Matteo Salvini de tout notre soutien et de notre entière solidarité. Ce ne sont pas les propos, et encore moins l’action courageuse du ministre de l’intérieur italien qui doivent être mis en cause, certainement pas dans cette enceinte qui est un véritable carcan pour la liberté d’expression et qui s’affole de plus en plus au fur et à mesure que les peuples européens tournent le dos aux diktats idéologiques bruxellois, particulièrement, bien sûr, en matière d’immigration.

Ce qui est en cause, c’est la politique des mondialistes qui sévissent ici à Strasbourg ou à Bruxelles et qui veulent faire des Roms et autres des peuples de référence, au détriment des droits des peuples enracinés de l’Europe. Vous aurez beau museler la liberté d’expression, le droit des peuples vous revient déjà en pleine face. Matteo Salvini et les élections en Italie en sont la preuve. Nos collègues de gauche attaquent aujourd’hui par des incantations qui, sachez-le, ne convainquent plus personne, un défenseur de la souveraineté nationale italienne.

Je terminerai par ces mots de Victor Hugo, qui lança à ses adversaires, en 1850, à la tribune de la Chambre des députés: «vous êtes le néant attendant le chaos». Matteo Salvini, avec la force des urnes et du peuple italien, lui, refuse et combat le chaos dans son pays.

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. – Victor Hugo hat meines Wissens immer respektvoll gegenüber allen Menschen gesprochen.

 
  
MPphoto
 

  Elisabetta Gardini (PPE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, io sono veramente sconcertata. Il tono che sta prendendo questo dibattito mi sembra chiaramente un tono di parte, politico, cattivo, suscitato dalla sinistra, che strumentalizza temi molto delicati e la presenza così massiccia di interventi di italiani sottolinea che qui stiamo strumentalizzando il Parlamento europeo per un dibattito nazionale e questa, trovo, sia una cosa molto brutta, oltre al fatto che vengano strumentalizzate delle tematiche che, giustamente, sono state ricordate sia dalla Commissione che dal Consiglio e che dovrebbero essere, come dire, date per scontate, e dei valori che sono stati recuperati e conquistati in Europa a costo di sangue, di lacrime e di sacrifici.

Abbiamo pagine che sono state orribili e noi qui troviamo una strumentalizzazione veramente terribile, anche perché quando il Partito popolare ha chiesto ai partiti di proporre una discussione su queste tematiche nell'aprile 2018, i socialisti si sono opposti! Nel 2012 i socialisti italiani stavano qui a dire le stesse cose: ma non vi viene il dubbio che loro i problemi, invece che risolverli, li vogliano tenere lì? Perché il collega Maullu i dati li ha citati! Ma possiamo noi non risolvere – con tutti i fondi che eroghiamo per portare i bambini a scuola, per dare alle loro donne le stesse opportunità delle altre donne e gli uomini –possiamo noi non vedere che 40 000 persone vivono ancora in quelle condizioni, con bambini che non riescono andare a scuola o che troviamo all'uscita del supermercato in orario scolastico, a prendere i carrelli e a chiedere l'elemosina?

Cari signori di sinistra, dovreste un po' vergognarvi di queste cose, perché voi, con tutte le vostre cooperative e associazioni che vivono di questi fondi, voi non volete risolvere il problema: lo perpetuate e lo strumentalizzate. È una grande vergogna!

Parlerà anche la collega Kyenge, che è la dimostrazione che non siamo razzisti: non è nata in Italia, è stata ministro e ora siede qua a rappresentare l'Italia. Dica qualche volta grazie al Paese che l'ha accolta e l'ha fatta ministro!

(Scambio violento fuori microfono con gli onn. Kyenge, Post e Viotti)

(Il Presidente toglie la parola all'oratrice)

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. – Ich habe eine …

(Lautes Geschrei in italienischer Sprache ohne Mikrofon.)

Frau Gardini, setzen Sie sich jetzt!

Ich habe einen Antrag zur Geschäftsordnung von Frau Kyenge. Aber bitte wirklich zur Geschäftsordnung.

 
  
MPphoto
 

  Cécile Kashetu Kyenge (S&D). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, io chiedo che venga esaminata attentamente la dichiarazione dell'onorevole Gardini, perché non si può permettere di arrivare qui e di dire che noi sopportiamo lei. Io sono cittadina europea, eletta dai cittadini italiani! Chiedo che vengano esaminate le sue parole.

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. – Danke, Frau Kyenge. Ich werde Ihre Bitte auch weiterleiten.

 
  
MPphoto
 

  Elly Schlein (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, il ministro Salvini in un solo mese ha mostrato la vera natura della Lega, dando subito un'impronta chiara al nuovo governo: vigliacca e profondamente discriminatoria.

Anziché risolvere i problemi, utilizza il ruolo istituzionale per continuare a fare propaganda, scegliendo ogni giorno un nemico diverso, riecheggiando in modo sempre meno sfumato il periodo più buio della nostra storia comune: minaccia scontri, promette esclusioni, annuncia ritorsioni. Ovviamente al di fuori di ogni cornice del diritto, come nel caso della sparata sul censimento dei rom, in aperta violazione della Costituzione, del principio di uguaglianza, della Carta europea dei diritti dell'uomo e della normativa sulla privacy.

Lui preferisce chiamarla "anagrafe per espellere gli irregolari" ma mentre cito testualmente, dice "i rom italiani te li devi tenere a casa", salvo poi alle prime proteste – e ce ne sono state tante – rimangiarsi tutto e giustificarsi con la stucchevole retorica del buon padre di famiglia, dicendo che la schedatura serve solo a tutelare i bambini.

Ma cosa ci dice dei bambini che state lasciando morire in mare, chiudendo i porti e impedendo i soccorsi, con la complicità degli altri governi europei? Se ne occuperà la Guardia costiera libica, dite; abbiamo visto come.

È molto facile veicolare le paure e le insicurezze delle persone verso i più deboli, gli ultimi arrivati. Ma perché non puntate mai il dito in alto, ad esempio a quelle multinazionali che eludono il fisco ogni anno per mille miliardi, rubando risorse fondamentali ai cittadini?

E non se la prende solo coi rom o coi migranti ma anche con la comunità LGBT, ultimamente pure con Saviano, da anni sotto scorta per le minacce della mafia, minacciando di togliergli la scorta per le sue critiche.

Non solo in Italia, ma in Ungheria, in Polonia e in molti paesi dell'UE i diritti fondamentali che abbiamo messo a fondamento dell'Unione sono a rischio: le istituzioni europee devono reagire prima che sia troppo tardi.

Non possiamo permettere che gruppi di persone vengano discriminate o la storia non ci ha insegnato niente? La società più sicura, cari colleghi, è quella che riesce a essere più inclusiva e mi dispiace che non ci sia nessun collega dei 5 Stelle a questo dibattito perché ora siete responsabili anche voi che governate insieme a loro.

 
  
MPphoto
 

  Christelle Lechevalier (ENF). – Madame la Présidente, la vérité sur ce débat, c’est que vous maîtrisez mal votre frustration face au retour des nations au premier plan de la politique européenne. L’Union européenne cherche à donner aujourd’hui la leçon à Matteo Salvini, élu par les Italiens et souverain dans son pays. Elle a d’ailleurs fait de cette pratique son activité principale, signe de son impuissance à régler les défis du temps.

Si je veux bien revenir sur le fond du débat, vous brandissez la défense des minorités non pas par humanisme, mais pour attaquer les dirigeants élus par le peuple italien, et ce parce qu’ils ne rentrent pas dans le moule de votre idéologie.

M. Salvini a choisi d’expulser les Sintis et les Roms et donc de maîtriser les flux migratoires. Ceci est la conséquence directe de l’échec de vos politiques migratoires et de l’échec de Schengen, car votre Union européenne est en passe de devenir la championne de la précarité et de l’insécurité, mais comprenez que les peuples n’en veuillent pas.

Je vous entends parler de racisme et de fascisme. Non! Matteo Salvini aime simplement son peuple et le protège. Sous couvert de libre circulation des personnes, vous avez créé les conditions du chaos. Ce modèle de société est bien loin du modèle forgé par des siècles de culture européenne en matière d’aménagement du territoire, d’architecture et de qualité de vie.

Par conséquent, merci de faire preuve un petit peu d’humilité au regard de votre bilan désastreux. Faites confiance aux Italiens et laissez faire Matteo Salvini en matière de politique intérieure italienne.

 
  
MPphoto
 

  Cécile Kashetu Kyenge (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, è veramente vergognoso ciò che sta succedendo. Chiedo di avere il rispetto di quest'Aula. Io ripeto ancora una volta: se oggi in Italia io sono sotto un programma di protezione, con la scorta tutti i giorni, è perché qualcuno utilizza un linguaggio di strumentalizzazione del diverso per cercare di creare un conflitto, perché oggi la violenza è a livelli inaccettabili.

E proprio su questo, le dichiarazioni rilasciate dal ministro Salvini sulla situazione dei rom non meritano neanche di essere ripetute in quest'Aula: hanno rievocato atroci ricordi, hanno riaperto pagine nere del nostro passato che pensavamo archiviate da decenni di lotte per una società democratica ed inclusiva. Salvini ha seguito la strategia di comunicazione che è propria di questo nuovo governo, basata sulla demagogia, sul populismo, sulla semplificazione e ha fomentato l'odio sociale ed etnico, provocando spaccature nella società.

Sì, perché nel suo agghiacciante intervento, Matteo Salvini è andato oltre il censimento razziale, peraltro vietato dalla nostra Costituzione; è andato anche oltre l'espulsione, anche queste illegali se effettuate su base etnica: il ministro Salvini ha alimentato di proposito un circolo vizioso in cui ignoranza e pregiudizio si accrescono reciprocamente. Le campagne di discriminazione xenofobe nei a confronti dei rom e di tutte le minoranze etniche non solo ledono i diritti fondamentali ma producono emarginazione e ghettizzazione.

Questa forsennata rincorsa deve finire; mira volontariamente ad eliminare ogni sforzo che abbiamo fatto. Nuove generazione nate e cresciute in Italia si trovano così ad essere emarginate. Questo non è sicuramente un atteggiamento nuovo da parte della Lega. Io ricordo l'etnicizzazione dei reati, l'afrofobia, dove un suo esponente evoca addirittura la supremazia della razza.

Caro ministro, in uno dei suoi tanti spot elettorali lei ha giurato di applicare la Costituzione italiana, rispettando l'insegnamento contenuto nel Vangelo. A questo punto mi sorge il dubbio se lei non abbia mai letto né l'una né l'altro. Ecco, non mi resta che augurarle una buona lettura per la pausa estiva.

 
  
MPphoto
 

  Kati Piri (S&D). – Voorzitter, in de week waarin David Pap in Oekraïne werd vermoord vanwege zijn Roma-afkomst en Salvini, de Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken, zich verder beraadde over het uitvoeren van zijn Roma-census, bezocht ik in Boedapest de wijk Józsefváros. Deze centrale wijk wordt in de volksmond het Roma-getto genoemd. Ook al zijn de problemen die Roma-families ervaren, algemeen bekend, toch was ik opnieuw aangedaan door de schrijnende omstandigheden: vervallen huizen, veel dakloosheid onder alle leeftijdsgroepen en een gebrek aan perspectief voor de mensen die daar wonen. In plaats van ervoor te zorgen dat de Roma in deze wijk een menswaardig bestaan krijgen, heeft de gemeente er in de afgelopen jaren alles aan gedaan om de wijk up-and-coming te maken. In de realiteit betekent dit een wet waardoor het inmiddels verboden is om te bedelen op straat, en grootschalige nieuwbouw op plaatsen waar veel Roma-families wonen, die daardoor noodgedwongen moeten verhuizen. Dit beleid is exemplarisch voor de uitsluiting van Roma in de Europese samenlevingen.

Nog een triester voorbeeld van deze structurele uitsluiting zijn de schandalige uitspraken van Salvini. Laat ik daar heel duidelijk over zijn: deportatie op basis van etnische criteria is in de EU niet alleen niet toegestaan, het is een schandalig voorstel dat associaties oproept met een van de donkerste periodes van de Europese geschiedenis. Het is 2018! Dat we vandaag de dag nog steeds moeten spreken over ernstige discriminatie en hate crimes tegen Roma is intriest.

Of we het nu hebben over Roma in Józsefváros in Boedapest of in de Italiaanse steden, uitsluiting en discriminatie van de Roma moet in alle lidstaten worden bestreden. Voor alles waar we als EU voor staan. Het is hoog tijd dat fundamentele rechten ook gaan gelden voor de grootste minderheid in Europa, de 10 miljoen Roma en Sinti, die onderdeel zijn van onze samenlevingen.

 
  
MPphoto
 

  Ana Gomes (S&D). – Senhora Presidente, desde que chegou ao poder, Salvini ainda não parou de mentir e de promover uma agenda perversa, racista e anti-União Europeia, no seu país e não só, como se viu na aliança que fez com o ministro alemão Seehofer, o primeiro-ministro Kurz e os seus aliados de Visegrad, contra migrantes e refugiados.

Recenseamentos raciais e deportações relativamente a uma minoria étnica são mais do que ilegais, são crime. Salvini fomenta a sua agenda, a sua narrativa política assente no medo e na xenofobia, que fomentam o ódio e a discriminação racial. Começou pela perseguição a refugiados e imigrantes, logo o seu alvo foram as minorias roma e sinti.

Quem virá a seguir? O que prepara o desgraçado do Ministro do Interior de Itália? Os apoiantes de Salvini, dentro e fora deste Parlamento, envergonham a Europa. Desumanizam gente vulnerável, querem fazer bodes expiatórios e perseguir as minorias mais pobres e socialmente desfavorecidas, por responsabilidades coletivas de todos nós.

Certamente que podemos e devemos fazer mais pela plena integração social dos roma e dos sinti, que são tão europeus como todos nós – são mesmo a minoria com maior representatividade na Europa.

A Soraya Post alertou aqui para os pogroms que já estão em curso nesta Europa, na Ucrânia. É tempo de nos lembrarmos das trágicas lições da história europeia. A última vez que foram decretadas leis contra os roma foi nos tempos de Mussolini, em 1938.

Não podemos regredir civilizacionalmente. Salvini tem de ser chamado à justiça, em Itália ou no quadro europeu, por incitamento ao ódio e discriminação racial, por violação do direito europeu e do direito internacional. Salvini foi eleito, mas desonra a Itália. Não a protege, põe-na em perigo, põe toda a Europa em perigo. O fascista Salvini tem de parado.

 
  
MPphoto
 

  Pier Antonio Panzeri (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, sono due gli aspetti che emergono da questa vicenda. Il primo, a chi conosce la storia italiana, l'idea di censire e schedare le persone su basi etniche non risulterà nuova: basta fare un salto indietro di 80 anni alle leggi razziali.

Il secondo, che si accompagna al primo, mette in evidenza il crinale pericoloso di certe affermazioni e parole violente, che descrivono un progressivo slittamento del linguaggio e il graduale smottamento delle condotte dall'agire politico verso derive rovinose. Quello che, ad esempio, l'onorevole Gardini, che non c'è più, fa finta di non capire e non vuole capire, e che forse mette in imbarazzo gli alleati di governo del Movimento 5 Stelle, che non sono presenti qui oggi in questa Aula.

Tuttavia, dopo aver giustamente non sottovalutato e stigmatizzato le parole del ministro dell'Interno italiano, è doveroso che la politica si ponga l'interrogativo sui motivi che ci hanno portato sin qui, a questi tempi bui e confusi: la verità è che la politica europea è precipitato in un vuoto dove ha perduto la capacità di comprendere la società, dando spazio alla sfiducia dei cittadini e alla conversione della politica in protesta e in devastazione morale.

Penso che la risposta migliore a questa deriva non sia solo la ridemocratizzazione delle istituzioni ma appare sempre più indispensabile rilegittimare l'Unione europea, attraverso un recupero della fiducia dei cittadini, che non può che passare dal riconoscimento dei diritti negati in questi ultimi anni.

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. – Wir hatten eine recht bewegte Diskussion hier im Europäischen Parlament, Frau Kommissarin. Ich denke, es ist aber auch klar geworden, dass eine Mehrheit dieses Parlaments durchaus auch zu der Rechtsstaatlichkeit, die wir in den Verträgen der Europäischen Union festgehalten haben, steht.

 
  
MPphoto
 

  Věra Jourová, členka Evropské komise. – Paní předsedající, já budu mluvit ve svém jazyce, protože tohle je emocionální bod a emoce ve mně mluví mojí rodnou řečí.

Já jsem v úvodní řeči popsala legislativní rámec a zcela jasné odsouzení rasistických a xenofobních výroků a útoků ať už v reálném světě, tak v on-line prostoru, nota bene zvláště nebezpečných útoků, pokud zaznívají z úst lidí, kteří mají vliv na veřejné mínění a situaci ve společnosti. A záměrně jsem hovořila obecně, vůbec jsem nepoužila slovo Itálie nebo Salvini, protože jsem nechtěla přispívat k italské národní debatě. Chtěla jsem mluvit o tom, že ano, v Evropě nám jde o hodnoty a musíme hovořit stále hlasitěji, abychom apelovali na všechny, že rasismus a xenofobie nesmí být tolerovány.

Já se přiznám, že když jsem poprvé slyšela ten výrok o sčítání Romů, tedy sčítání lidí na principu rasy, tak to se mnou osobně otřáslo a začala jsem zjišťovat, jak se ty věci staly, co se dá dál očekávat, jakým způsobem bude probíhat další vývoj. Samozřejmě, že musím také brát v úvahu a reagovat na řadu zpráv a mailů, které dostávám od lidí, kteří jsou velmi znepokojeni v Itálii, a nejsou to jenom Romové, kterých se takovéto výroky mohou týkat.

Já jsem zjišťovala situaci, měla jsem debatu s kontaktním člověkem, který se zabývá strategií romské integrace v Itálii, měla jsem o tom debatu s řadou expertů a zatím mám reflexi z praxe, že to byla deklarace, která se nezačíná realizovat, což není zase tak silný důvod k nějakému zcela naprostému uklidnění, ale vidíme, že zatím zůstalo jen u slov. A to „jen u slov“ myslím v určitých uvozovkách, protože slova jsou stejně nebezpečná a mohou být stejně nebezpečná jako činy.

My chceme dobrou spolupráci s italskou vládou, je to vláda, která vzešla ze svobodných voleb. Myslím si, že dobrá spolupráce a dialog a pokrok ve věci integrace Romů může pomoct Romům samotným. Že jim nepomůže, pokud se dostaneme do konfliktů, do zbytečných kontroverzí. Já nejsem přívržencem štěkání přes Twitter a posílání nějakých vzkazů a zkratkovitých sdělení. My si přejeme dobrou debatu s italskou vládou, chceme, aby se situace Romů zlepšovala, aby byl naprosto respektován princip rovnosti před zákonem a zákaz diskriminace. Tohle chceme ve všech zemích, ve kterých máme romské spoluobčany. 90 % Romů žije v 11 zemích Evropské unie a se všemi těmito zeměmi osobně velmi intenzivně spolupracuji. Každá ta země má jiné problémy, jiné varovné signály v rámci integrace Romu a potřebujeme aplikovat velmi individuální přístup. Měli jsme dobrou debatu s panem ministrem Di Maiem na Radě EPSCO ohledně zlepšení podmínek pro ženy, ohledně lepšího sladění soukromého a pracovního života. Měla jsem z té debaty dobrý pocit, takže znova opakuji, přejeme si dialog s italskou vládou, abychom zlepšovali situaci Romů.

Musím říct, že se hodně zabývám, hodně mně leží na srdci řešení otázky násilí on-line, v on-line prostoru. My máme takzvaný kód slušnosti, Code of Conduct, s velkými internetovými firmami. Já mám velmi dobrý přehled o tom, kdo je toho času na seznamu těch, kteří jsou objekty a oběťmi útoků. Musím říct, že v některých zemích Romové postupně nahrazují první příčku, kde do nedávna byli uprchlíci. To jsou všechno velmi varovné signály. My se tím zabýváme a jak už jsem říkala, pracujeme s těmi zeměmi individuálně. Každopádně to, že se nenávistný obsah do 24 hodin tam, kde je notifikován, tam, kde je zjištěn, odstraňuje z internetu, to si myslím, že je velký pokrok.

A vždycky budu bojovat proti kritickým poznámkám na mou adresu nebo na adresu Komise nebo kohokoliv, kdo prosazuje tento kód slušnosti, tento Code of Conduct, protože ta kritika říká, že vlastně zavádíme cenzuru a že stojíme proti právu na svobodné vyjádření. Já nebudu nikdy bránit svobodné vyjádření lidí, kteří posílají Romy a Židy do plynu, lidí, kteří mají naprosto odporné poznámky při pohledu na fotky české holčičky, která byla obětí útoku zápalnou bombou. Takovéto lidi a jejich právo na svobodné vyjádření nikdy nebudu chránit. A není to o mně, je to o trestním zákoně v každé jednotlivé zemi.

V každé evropské zemi máme v trestním zákoně zákaz podněcování k násilí a nenávisti na rasovém základě. A my chceme, aby orgány činné v trestním řízení spolupracovaly s IT firmami, aby odhalovaly ty pachatele a aby je efektivně stíhaly a aby pachatelé byli potrestáni. A ne to, co jsme nedávno viděli, že pachatel takového útoku na Roma dostal pokutu 5 EUR. Já si myslím, že to je naprosto nepřijatelné. Nesmí být levné útočit na lidi, ať už jsou to Romové, ať už jsou to další občané Evropské unie.

Musím říct, že policie a orgány činné v trestním řízení stojí před novou situací, protože nám říkají: „Před pár lety jsme měli co do činění s extrémistickými organizovanými skupinami.“ Teď je násilí on-line vlastně činěno ze strany jednotlivců a podle určitých průzkumů zjišťujeme, že to nejsou lidé bez vzdělání, jsou to lidé vzdělaní, jsou to mnohdy lidé s vysokoškolským vzděláním a je to velmi varující, vlastně ta vlna násilí, která teď dostává prostor v on-line prostoru.

My teď aktualizujeme strategii pro romskou integraci, musím říct, že budeme dále prosazovat integrovaný přístup a lepší využívání evropských fondů. Také to tady zaznělo. Integrovaný přístup musí sestávat z jednoznačně efektivních cest ke zlepšení podmínek bydlení, práce, vzdělání a zdraví. A jak jsem říkala na základě pilíře: rovnost před zákonem a zákaz diskriminace.

Dámy a pánové, závěrem se vrátím k síle slov. Já jsem si nedávno studovala dokumenty, které se vztahovaly ke konferenci ve Wannsee , kde šlo o pokračování praxe norimberských zákonů, kde šlo taky o sčítání lidí na rasovém původu. Nemám ráda historické paralely, ale musím říct, že tady se nabízí, abychom si připomněli, že toto jsme už v Evropě měli, že si zahráváme s ohněm, pokud necháme tyto věci běžet svým životem. Ať už je to kdekoliv v Evropě, nesmí se stát, že budeme relativizovat základní hodnoty, že budeme dávat průchod nenávisti. Myslím, že je to apel na nás všechny. Prosím zastavme to včas.

 
  
MPphoto
 

  Karoline Edtstadler, President-in-Office of the Council. – Madam President, I followed this emotional debate attentively. To be honest, at first I was a bit surprised, but in the end, I am very thankful for this debate because it is obviously necessary to remind Member States of their duty to remain sensitive, to reflect history, to be careful with words and to implement both the framework established in 2011 and effective measures to ensure equality.

Whichever government a Member State of the European Union is ruled by, it is indispensable to guarantee equal rights, equal chances and the right to education to all citizens, irrespective of their origin, and to do everything to preclude any form of discrimination. This is not only the duty of the Member States of the European Union, but also of the Member States of the Council of Europe. The Council of Europe’s European Court of Human Rights is only a few metres away from here.

Regarding Ms Gomes’s comment, I know that there are many states with a very long tradition of protecting minorities and that is also the case in Austria. I myself am in regular contact with different minority groups and we do everything we can to protect them.

But let me end on a positive note by once again stressing the fruitful cooperation between the three institutions in defending the rights of Europe’s Roma. Parliament has worked particularly hard to keep this topic on the agenda. I also commend the Council’s contribution and commitment. As mentioned, we have already called on the Commission to propose a post—2020 strategy on Roma integration. Keenly aware of the harmful effects of anti-gypsyism, the Council has also called on all Member States ‘to implement and enforce legal safeguards against discrimination, racism, xenophobia, hate crime and hate speech’. Fundamental rights and decent life chances belong to Roma and non-Roma alike. Let us show that this is so. Let us stay the course, stamp out discrimination and make social justice a reality.

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. – Die Aussprache ist geschlossen.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 162)

 
  
MPphoto
 
 

  Clara Eugenia Aguilera García (S&D), por escrito. – El ministro de Interior de Italia sigue con la escalada xenófoba que tan «buenos» réditos electorales le está proporcionando. Ahora ha puesto en su punto de mira a otra minoría tras los inmigrantes. Esta vez son los ciudadanos gitanos, a quienes advirtió que está preparando un censo que permita su expulsión de Italia. Se trata de una medida claramente inconstitucional. La realidad es que la idea, como la propuesta de expulsar a 500 000 inmigrantes que lanza recurrentemente, no es un invento improvisado; ya constaba en el acuerdo de Gobierno con el Movimiento 5 Estrellas. Resulta vergonzoso. Queremos denunciar aquí la tibieza y atonía de la respuesta de la Comisión Europea sobre el tema. Apenas han llegado algunas advertencias lacónicas. Mucha mayor contundencia requiere la respuesta a esta insoportable espiral nacionalista, populista y xenófoba que se ha apoderado de la UE alcanzando a su propio núcleo fundador: Italia. Debemos denunciar con todas nuestras fuerzas las palabras xenófobas y racistas de Salvini y desenmascarar públicamente la ideología claramente fascistizante a la que representan y pedimos que este PE alce su voz en defensa de los valores en que se basa nuestra Unión y que en la actualidad están impugnados.

 
  
MPphoto
 
 

  Francisco Assis (S&D), por escrito. – À semelhança de outros países europeus, a Itália viu recentemente entrar no seu governo correntes populistas que procuram direcionar o desânimo e a frustração de algumas camadas da sociedade contra minorias, em especial contra grupos de imigrantes, explorando sentimentos superficiais e pulsões territoriais ou identitárias.

O projeto de recenseamento dos Roma a viverem no país, enunciado pelo novo ministro do Interior, Matteo Salvini, constitui um dos mais graves episódios desta perigosa vertigem populista, convocando memórias terríveis e tocando em feridas profundas. Tal projeto configuraria um exercício de sinalização étnica totalmente contrário aos princípios mais básicos da decência e da dignidade humanas, bem como aos valores da União Europeia, para além de inconstitucional à luz da Lei fundamental italiana.

A estigmatização étnica não pode ter lugar na União Europeia, que se construiu contra tais práticas e em cima dos escombros que delas resultaram. Não podemos tolerar que o preconceito étnico possa transformar-se numa política de Estado. Tais instintos devem ser firmemente denunciados e combatidos pelas instituições europeias no momento em que despontam, antes que possam propagar-se e colocar em causa a segurança das pessoas em causa e, em última análise, o próprio projeto europeu.

 
  
MPphoto
 
 

  Inés Ayala Sender (S&D), por escrito. – El ministro de Interior de Italia sigue con la escalada xenófoba que tan «buenos» réditos electorales le está proporcionando. Ahora ha puesto en su punto de mira a otra minoría tras los inmigrantes. Esta vez son los ciudadanos gitanos, a quienes advirtió que está preparando un censo que permita su expulsión de Italia. Se trata de una medida claramente inconstitucional. La realidad es que la idea, como la propuesta de expulsar a 500 000 inmigrantes que lanza recurrentemente, no es un invento improvisado; ya constaba en el acuerdo de Gobierno con el Movimiento 5 Estrellas. Resulta vergonzoso. Queremos denunciar aquí la tibieza y atonía de la respuesta de la Comisión Europea sobre el tema. Apenas han llegado algunas advertencias lacónicas. Mucha mayor contundencia requiere la respuesta a esta insoportable espiral nacionalista, populista y xenófoba que se ha apoderado de la UE alcanzando a su propio núcleo fundador: Italia. Debemos denunciar con todas nuestras fuerzas las palabras xenófobas y racistas de Salvini y desenmascarar públicamente la ideología claramente fascistizante a la que representan y pedimos que este PE alce su voz en defensa de los valores en que se basa nuestra Unión y que en la actualidad están impugnados.

 
  
MPphoto
 
 

  Dominique Bilde (ENF), par écrit. – L’indignation des institutions européennes au sujet des déclarations du ministre de l’intérieur italien Matteo Salvini ne saurait masquer le bilan abyssal de leur stratégie en faveur des minorités. Ne vous en déplaise, l’ensemble des États membres, en particulier les États de l’Est de l’Europe où les minorités roms sont numériquement importantes, ont déployé des efforts d’intégration considérables.

C’est par exemple le cas dans l’enseignement supérieur en Roumanie, où des voies d’accès privilégiées existent pour les étudiants issus de ces populations, outre les nombreuses protections légales et constitutionnelles. L’absence de résultats concrets doit également être mise sur le compte du mode de vie adopté par certains membres de la communauté rom.

Ainsi, les écoles soumises à des soi-disant ségrégations scolaires obéissent en réalité au souhait des parents d’élèves qui, dans les États concernés, préfèrent souvent retirer leurs enfants des écoles fréquentées par un nombre jugé important d’enfants issus de la communauté rom.

La Commission ne peut en permanence pointer du doigt les populations européennes et ignorer les difficultés réelles posées par l’intégration de ces minorités. De même, la libre circulation, fruit de l’espace Schengen, ne fait que reporter ce problème sans y apporter de solutions.

 
  
MPphoto
 
 

  José Blanco López (S&D), por escrito. – El ministro de Interior de Italia sigue con la escalada xenófoba que tan «buenos» réditos electorales le está proporcionando. Ahora ha puesto en su punto de mira a otra minoría tras los inmigrantes. Esta vez son los ciudadanos gitanos, a quienes advirtió que está preparando un censo que permita su expulsión de Italia. Se trata de una medida claramente inconstitucional. La realidad es que la idea, como la propuesta de expulsar a 500 000 inmigrantes que lanza recurrentemente, no es un invento improvisado; ya constaba en el acuerdo de Gobierno con el Movimiento 5 Estrellas. Resulta vergonzoso. Queremos denunciar aquí la tibieza y atonía de la respuesta de la Comisión Europea sobre el tema. Apenas han llegado algunas advertencias lacónicas. Mucha mayor contundencia requiere la respuesta a esta insoportable espiral nacionalista, populista y xenófoba que se ha apoderado de la UE alcanzando a su propio núcleo fundador: Italia. Debemos denunciar con todas nuestras fuerzas las palabras xenófobas y racistas de Salvini y desenmascarar públicamente la ideología claramente fascistizante a la que representan y pedimos que este PE alce su voz en defensa de los valores en que se basa nuestra Unión y que en la actualidad están impugnados.

 
  
MPphoto
 
 

  Eider Gardiazabal Rubial (S&D), por escrito. – El ministro de Interior de Italia sigue con la escalada xenófoba que tan «buenos» réditos electorales le está proporcionando. Ahora ha puesto en su punto de mira a otra minoría tras los inmigrantes. Esta vez son los ciudadanos gitanos, a quienes advirtió que está preparando un censo que permita su expulsión de Italia. Se trata de una medida claramente inconstitucional. La realidad es que la idea, como la propuesta de expulsar a 500 000 inmigrantes que lanza recurrentemente, no es un invento improvisado; ya constaba en el acuerdo de Gobierno con el Movimiento 5 Estrellas. Resulta vergonzoso. Queremos denunciar aquí la tibieza y atonía de la respuesta de la Comisión Europea sobre el tema. Apenas han llegado algunas advertencias lacónicas. Mucha mayor contundencia requiere la respuesta a esta insoportable espiral nacionalista, populista y xenófoba que se ha apoderado de la UE alcanzando a su propio núcleo fundador: Italia. Debemos denunciar con todas nuestras fuerzas las palabras xenófobas y racistas de Salvini y desenmascarar públicamente la ideología claramente fascistizante a la que representan y pedimos que este PE alce su voz en defensa de los valores en que se basa nuestra Unión y que en la actualidad están impugnados.

 
  
MPphoto
 
 

  Juan Fernando López Aguilar (S&D), por escrito. – El ministro de Interior de Italia sigue con la escalada xenófoba que tan «buenos» réditos electorales le está proporcionando. Ahora ha puesto en su punto de mira a otra minoría tras los inmigrantes. Esta vez son los ciudadanos gitanos, a quienes advirtió que está preparando un censo que permita su expulsión de Italia. Se trata de una medida claramente inconstitucional. La realidad es que la idea, como la propuesta de expulsar a 500 000 inmigrantes que lanza recurrentemente, no es un invento improvisado; ya constaba en el acuerdo de Gobierno con el Movimiento 5 Estrellas. Resulta vergonzoso. Queremos denunciar aquí la tibieza y atonía de la respuesta de la Comisión Europea sobre el tema. Apenas han llegado algunas advertencias lacónicas. Mucha mayor contundencia requiere la respuesta a esta insoportable espiral nacionalista, populista y xenófoba que se ha apoderado de la UE alcanzando a su propio núcleo fundador: Italia. Debemos denunciar con todas nuestras fuerzas las palabras xenófobas y racistas de Salvini y desenmascarar públicamente la ideología claramente fascistizante a la que representan y pedimos que este PE alce su voz en defensa de los valores en que se basa nuestra Unión y que en la actualidad están impugnados.

 
  
MPphoto
 
 

  Elena Valenciano (S&D), por escrito. – El ministro de Interior de Italia sigue con la escalada xenófoba que tan «buenos» réditos electorales le está proporcionando. Ahora ha puesto en su punto de mira a otra minoría tras los inmigrantes. Esta vez son los ciudadanos gitanos, a quienes advirtió que está preparando un censo que permita su expulsión de Italia. Se trata de una medida claramente inconstitucional. La realidad es que la idea, como la propuesta de expulsar a 500 000 inmigrantes que lanza recurrentemente, no es un invento improvisado; ya constaba en el acuerdo de Gobierno con el Movimiento 5 Estrellas. Resulta vergonzoso. Queremos denunciar aquí la tibieza y atonía de la respuesta de la Comisión Europea sobre el tema. Apenas han llegado algunas advertencias lacónicas. Mucha mayor contundencia requiere la respuesta a esta insoportable espiral nacionalista, populista y xenófoba que se ha apoderado de la UE alcanzando a su propio núcleo fundador: Italia. Debemos denunciar con todas nuestras fuerzas las palabras xenófobas y racistas de Salvini y desenmascarar públicamente la ideología claramente fascistizante a la que representan y pedimos que este PE alce su voz en defensa de los valores en que se basa nuestra Unión y que en la actualidad están impugnados.

 

18. Európai Utasinformációs és Engedélyezési Rendszer (ETIAS) - Európai Utasinformációs és Engedélyezési Rendszer (ETIAS): az Europol feladatai (vita)
A felszólalásokról készült videofelvételek
MPphoto
 

  Die Präsidentin. – Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die gemeinsame Aussprache über

– den Bericht von Kinga Gál im Namen des Ausschusses für bürgerliche Freiheiten, Justiz und Inneres über den Vorschlag für eine Verordnung des Europäischen Parlaments und des Rates über ein Europäisches Reiseinformations- und -genehmigungssystem (ETIAS) und zur Änderung der Verordnungen (EU) Nr. 515/2014, (EU) 2016/399, (EU) 2016/794 und (EU) 2016/1624 (COM(2016)0731 - C8-0466/2016 - 2016/0357A(COD)) (A8-0322/2017) und

– den Bericht von Kinga Gál im Namen des Ausschusses für bürgerliche Freiheiten, Justiz und Inneres über den Vorschlag für eine Verordnung des Europäischen Parlaments und des Rates zur Änderung der Verordnung (EU) 2016/794 für die Zwecke der Einrichtung eines Europäischen Reiseinformations- und -genehmigungssystems (ETIAS) (N8-0050/2017 -  C8-0306/2017 - 2016/0357B(COD)) (A8-0323/2017).

 
  
MPphoto
 

  Kinga Gál, előadó. – Elnök asszony! Évente 30 millió utas érkezik az Európai Unióba 59 vízummentes országból, akikről megérkezésük előtt a hatóságok nem rendelkeznek semmilyen információval. A turistákat, valamint az üzleti célból érkezőket szívesen látjuk Európában. Azok viszont, akik terrorcselekmények, vagy egyéb bűncselekmények elkövetése céljából érkeznek, már jóval beutazásuk előtt beazonosításra kell kerüljenek. Ezt teszi lehetővé az új Európai Utasinformációs és Engedélyezési Rendszer.

Jelen pillanatban nincsenek előzetes információink a schengeni külső határhoz vízummentesen érkező látogatók tekintetében. Ezt az információhiányt hivatott orvosolni az ETIAS, hiszen jelenleg a schengeni térség külső határain szolgáló határőröknek kell meghozniuk ezt a döntést, anélkül, hogy ebben előzetes értékelés a segítségükre lenne. Egyértelmű, hogy nincs meg a megfelelő idő a külső határokon a megfelelő ellenőrzések és keresztellenőrzések elvégzéséhez. Tehát kellett egy olyan rendszer, amely hatékonyabb és gyorsabb kockázatelemzést tesz lehetővé. Ezáltal lehetővé válik a külső határokon való hosszas várakozási idő elkerülése is.

Határaink biztosítása és polgáraink védelme elsődleges prioritást jelent számunkra. Az ETIAS információhiányt szüntet meg azáltal, hogy lehetővé teszi a vízummentes kérelmezők adatainak keresztellenőrzését a többi rendszerünkkel. Ez az automatizált rendszer azonosítja a schengeni térségbe vízummentesen beutazó látogatókhoz fűződő biztonsági, illegális, migrációs és járványügyi kockázatokat. Ugyanakkor összhangban áll az emberi jogi és adatvédelmi szempontokkal, és nem terheli túlzottan az Unióba igyekvők vízummentességét élvező harmadik országok állampolgárait. Ezen utazók számára bizonyosságot jelent, hogy amennyiben rendelkeznek ETIAS-engedéllyel, problémamentesen átléphetik majd az uniós határt. Ez egy egyszerű, gyors, olcsó és eredményes eszköz lesz, amely semmiképp nem minősül vízumnak.

A minél egyszerűbb eljárás megalkotásával az volt a célunk, hogy Európa nyitott maradjon azok előtt, akik turisztikai, üzleti szándékkal érkeznek, de egyben váljon biztonságosabbá is. Három szempont vezérelt a tárgyalások során, nem akartam bonyolultabb eljárás létrehozni, mint a vízumkérelmezők esetében, hiszen ez pont a vízummentesség lényegét venné el. Megpróbáltam megtartani az ETIAS, a Schengeni Információs Rendszer, valamint a határregisztrációs rendszer közötti koherenciát. Nem akartam túlterhelni a mechanizmust, így használhatatlanná tenni.

Szerintem ezeket mind sikerült a tárgyalások során elérni. A Parlamentből kapott mandátumot nagymértékben sikerült érvényesíteni, és nyugodt szívvel mondhatom, hogy az ETIAS működése mindig az alapvető jogok és személyes adatok védelmének maradéktalan tiszteletben tartása mellett fog zajlani.

Mindezért szeretném megköszönni az észt és bolgár elnökségnek, a Bizottságnak, de mindenekelőtt árnyékelőadó kollégáimnak, Guillaume asszonynak, Stevens asszonynak, Deprez úrnak, Vergiat asszonynak a dossziéhoz való konstruktív hozzáállásukat, és a jó légkörben zajló együttműködést.

Szeretném továbbá megköszöni a politikai tanácsadóknak, Katrin Hubernek a LIBE titkárságról, illetve az asszisztenseknek is a hosszas, kitartó és nehéz munkát. Másfél év alatt négy politikai trilógus és 26 technikai egyeztetés eredményeként született meg ez az ideiglenes megállapodás előbb az észt, majd a végleges megállapodás a bolgár elnökség alatt, és végül eredményesen tudtunk zárni a dossziét. Úgy gondolom, az ETIAS az iskolapéldája a jó társjogalkotásnak.

 
  
MPphoto
 

  Dimitris Avramopoulos, Member of the Commission. – Madam President, I would like to tell you that, personally, I am very happy that we have reached this point after a lot of work together. We are now debating, and tomorrow you will vote to adopt, the European Travel Information and Authorisation System (ETIAS), a milestone in our common work.

Together with you and the Council, we jointly agreed to work together to prioritise the legislative work of initiatives where European citizens are clearly expecting us to deliver concrete results. For this, I would like to express my thanks to our rapporteur, Ms Gál, the shadow rapporteurs, and all those involved, for their hard work on this file.

Migration and security are at the very top of our citizens’ concerns, as we see in survey after survey. One of the challenges we identified was to close our information gap on visa-free travellers, while in parallel facilitating legitimate travel. ETIAS was therefore an immediate priority. Today we deliver on this priority.

Let me recall and highlight a few aspects about ETIAS and its concrete benefits. First, it will strengthen internal security and the quality of Schengen border management. Today, border guards have limited time and information when making their assessment on entry. They have no prior information on visa-exempt travellers, especially at land borders. With ETIAS they will benefit from an additional and broader security and migration risk assessment than at the border crossing point, and before the traveller arrives at the Schengen borders. With this system in place we should also see a decrease in the number of refusals of entry at the borders.

In addition to the system contributing to the reduction of migratory risks, persons that pose a security risk will be identified and denied travel authorisation before they arrive. Anyone who is denied authorisation will not waste time and money travelling to Schengen border crossing points. This will also reduce the cost of return for carriers, which will have to repatriate fewer passengers from air, sea and land borders.

Second, while enhancing border management and internal security, ETIAS will at the same time also facilitate travel for visa-exempt third country nationals. Applying for a travel application will be quick, simple and cheap and will not require more than a travel document, credit card and access to the internet. The vast majority of applicants will receive a positive reply within minutes. If additional information or documentation were to be needed, or even the need to have an interview, different possibilities will be offered, taking into account the situation of the traveller.

Third, and this is a crucial point, the system will also help to safeguard our visa liberalisation policy, something which is, of course, a key component of the European Union’s external policy. Several visa liberalisation dialogues are progressing with EU neighbours. Visa liberalisation is also an important tool to promote reforms in partner countries and contribute to overall stability and good cooperation with third countries.

ETIAS is, of course, not a visa, but it will compensate in a relatively light way for the loss of information on travellers who were previously visa-required and hence present in the Visa Information System (VIS). With our Visa Information System, the proposal we made last May will ensure also that ETIAS and the VIS work smoothly together and there is no information gap leading to migratory or security risks, all in full respect of fundamental rights.

Please let me now touch upon some of the data protection aspects of the agreement – what data is collected, its retention and how it is protected. The robustness of the risk assessments to be performed by the system is, of course, related to the data collected and to the checks performed against other systems. The outcome on this point is very balanced. It will allow ETIAS to achieve its objectives and functions efficiently while at the same time minimising the data collected. The system will not require the collection of additional information other than what is strictly necessary. I appreciate Parliament’s contribution to striking a constructive agreement with the Council on this point.

As regards now data retention, the agreement is fully in line with the European Parliament’s proposal on extending the retention period only if the applicant freely and explicitly consents. In terms of data protection, the proposal was built to be fully compatible with our new data protection framework. As you know, the extensive discussions reflect a delineation between the General Data Protection Regulation and the Police Directive without affecting their scope of application. Data is protected against risk of abuse. Access is restricted to specific persons within designated competent authorities. Transfer of data to third parties is prohibited, except for exceptional cases where the entry/exit system would not already contain necessary data.

Travellers have the right to access, rectification and deletion of their personal data stored in ETIAS. Supervision is provided by the European Data Protection Supervisor and independent national supervisory authorities. The system will be built in accordance with the principles of data protection by design and by default. Moreover, the Fundamental Rights Guidance Board will, at the suggestion of you, the European Parliament, reinforce and advise the ETIAS screening board by appraising and issuing opinions on the impact on fundamental rights and of implementing ETIAS screening rules.

Today, we are ready to pursue our joint commitment to the full and continue to deliver results for the benefit of our citizens. We should rapidly start to develop ETIAS so that it is up and running in 2021. I am looking forward to the debate today, and thank you for your continued commitment to truly European initiatives which enhance our external border management, ensuring more safety for our citizens.

 
  
MPphoto
 

  Gérard Deprez, rapporteur pour avis de la commission des budgets. – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, je félicite tout d’abord notre collègue Kinga Gál pour le remarquable travail que nous avons eu l’occasion d’accomplir avec elle.

La proposition dont nous discutons aujourd’hui est importante, parce qu’elle concerne potentiellement 1,4 milliard de citoyens venant d’une soixantaine de pays, qui sont exemptés de l’obligation de visa, et elle concerne réellement chaque année 30 à 40 millions de personnes qui entrent sur le territoire de l’Union européenne. Le système proposé est simple: tout ressortissant d’un pays tiers, dispensé de l’obligation de visa, devra disposer demain d’une autorisation préalable avant de se présenter aux frontières de l’Union.

Première question: une telle mesure est-elle nécessaire? À notre avis, oui. Parmi les 30 à 40 millions de personnes qui sont désireuses d’entrer dans l’Union chaque année, certaines peuvent représenter un risque réel pour la sécurité intérieure, un risque migratoire ou un risque pour la santé publique par la diffusion d’épidémies. ETIAS est donc un plus pour la sécurité intérieure, pour le contrôle des frontières, parce qu’il permet de repérer à temps les risques potentiels. C’est aussi un plus pour les voyageurs eux-mêmes. Sait-on qu’il y a actuellement chaque année près de 300 000 personnes qui sont refoulées aux frontières de l’Union, alors qu’elles ont déjà supporté les frais de leur voyage? ETIAS diminuera considérablement ce nombre.

Deuxième question: cette mesure est-elle insupportable sur le plan bureaucratique? À l’évidence, non. Il suffira aux voyageurs d’introduire une demande en ligne en remplissant un formulaire standard et 95 % des demandeurs recevront une réponse positive dans les minutes qui suivent.

Troisième question: cette mesure est-elle excessivement coûteuse pour les voyageurs? Cela peut se discuter, mais 7 euros par personne pour une autorisation qui sera valable pendant 3 ans ne nous semble pas excessif. À titre de comparaison, le prix d’un visa est de 60 euros.

Et enfin – et le commissaire a insisté sur ce point – cette mesure respecte les droits fondamentaux. Les données personnelles ne sont conservées que pendant la durée de validité de l’autorisation. Aucune question sensible n’est autorisée. Un comité d’éthique est institué pour vérifier que les indicateurs de risque sont nécessaires et proportionnés et un droit d’appel contre une décision de refus est instauré. Pour toutes ces raisons, mon groupe votera résolument en faveur du projet ETIAS.

 
  
MPphoto
 

  Roberta Metsola, f’isem il-grupp PPE. – Is-snin li għaddew urewna kemm hu importanti u aktar minn hekk urġenti li l-mezzi tas-sigurtà, l-infurzar u l-leġiżlazzjoni jkunu pass qabel il-kriminali u t-terroristi, u min jinforza l-liġijiet irid ikollhom għad-dispożizzjonijiet tagħhom ir-riżorsi kollha biex ikunu jistgħu jiġġieldu l-kriminalità u l-attakki terroristiċi. Dawn tal-aħħar, b’azzjonijiethom jheddu dak li l-Ewropa twaqqfet għalih. Jheddu dak li tirrappreżenta l-Ewropa. Hu meħtieġ li ċ-ċittadini tagħna Ewropej ikunu mħarsa, u dak li qed niddiskutu llum, il-European Travel Information and Authorization System, hu pass essenzjali f’din id-direzzjoni. Aktar minn qatt qabel irridu nkunu nafu min qed jidħol fl-Ewropa u min qed jaqsam il-fruntieri. Ilkoll nafu r-riskji li t-terroristi jġibu magħhom fil-komunitajiet u l-pajjiżi tal-Unjoni Ewropea. Irridu nassiguraw li jekk jista’ jkun ma jkollhomx minn fejn jiżgiċċaw. L-intelligence li tinġabar tkun tlaħħaq ma’ dan kollu. L-ETIAS aħna nqabbluha mal-ESTA tal-Istati Uniti, hemm min jgħid li aħjar, għaliex aħna ħloqna sistema li permezz tagħha b’mod awtomatiku tkun tista’ ssir analiżi li jekk persuna minn pajjiż terz li ma jkollhiex bżonn viża imma li tkun trid tidħol fl-Ewropa toħloq problema jew theddida għas-sigurtà taċ-ċittadini Ewropej qabel ma l-persuna tkun waslet fil-fruntieri. Dan ifisser li aħna nkunu nafu min ser jaqsam lejn l-Ewropa qabel ma jaslu fil-fruntieri tagħna. L-immaniġjar ta’ din is-sistema jsir online u minn fuq mobile. Dan isir malajr, fi żmien qasir, b’mod irħis u fuq kollox b’effiċjenza. Din hija waħda mil-liġijiet Ewropej l-aktar importanti fejn tidħol is-sigurtà, u jiena kburija li l-Grupp tal-Partit Popolari Ewropew kien katalist f’dan, u rrid nirringrazzja minn qalbi lir-Rapporteure tal-paċenzja tagħha, kif ukoll lill-Kummissarju Avramopoulos li qasmu t-tnejn li huma l-għarfien tagħhom dwar is-suġġett magħna.

Dak li qed isir ifisser bidla fir-regoli kif naffrontaw is-sigurtà fl-Ewropa. Għandna għodda essenzjali li ħloqna fosthom dan huwa l-iżjed importanti.

Irrid nkomplu, u nagħlaq hawn, naġġornaw il-liġijiet biex nassiguraw li dejjem nibqgħu fuq quddiem qabel ma l-kriminali u n-nies li ....

(Il-kelliem twaqqaf mis-sedja)

 
  
MPphoto
 

  Sylvie Guillaume, au nom du groupe S&D. – Madame la Présidente, je salue Kinga Gál et les rapporteurs, mais surtout je veux saluer nos assistants, qui ont participé à d’innombrables réunions techniques, et à qui on doit vraiment tout le respect. Il y a eu en effet des négociations tout à fait intenses sur ce dossier jugé prioritaire par la commission des libertés civiles, de la justice et des affaires intérieures et le Conseil, qui se sont mis d’accord pour créer cette autorisation de voyage pour les ressortissants de pays tiers exemptés de visa, sur le modèle de l’ESTA aux États-Unis. Ces ressortissants devront demander une autorisation ETIAS en ligne en donnant des informations sur eux—mêmes et leur voyage. Je fais une petite parenthèse sur du vécu, j’espère que les arnaques en ligne pour l’obtention d’ETIAS seront moins nombreuses que pour l’obtention de l’ESTA. Je ferme la parenthèse de vécu. Ce système sera censé vérifier, avant que les voyageurs n’arrivent, s’ils représentent ou pas un risque pour la sécurité publique, la santé publique ou en matière d’immigration irrégulière. Aujourd’hui, munis de leur seul titre d’identité, ces risques sont évalués dans des délais qui sont parfois contraints à la frontière. La Commission a donc imaginé ce nouveau système comme une pré-autorisation, une évaluation en amont, en quelque sorte.

Dit comme cela, une fois qu’on admet la nécessité de contrôles aux frontières extérieures, ce qui est mon cas, tout a l’air fluide, mais j’ai tout de même émis quelques réserves sur ce système. Certaines ont pu se solder par l’ajout de garanties, comme c’est le cas sur certains domaines, d’autres relèvent plutôt de la forme des négociations européennes sur la sécurité.

Sur le fond, comme tout système d’information européen, mon groupe politique a travaillé en étant préoccupé par ces objectifs, mais surtout par son impact sur les droits des demandeurs et la protection de leurs données. Ainsi, grâce à notre initiative, il a été ajouté au système un organe d’évaluation et de recommandation, un guidance board, qui est composé d’experts indépendants chargés de vérifier que celui-ci n’entraîne pas de violation des droits fondamentaux des voyageurs. Nous avons aussi garanti qu’il n’y ait pas de rétention systématique des données des voyageurs, ce qui est conforme à l’arrêt de la Cour de justice sur l’accord PNR UE-Canada. Cet outil prendra la forme d’une base de données gérée par l’Union et ses États membres. Les entreprises de transport et les garde-frontières devront vérifier que chacun des voyageurs concernés dispose d’un ETIAS avant de le laisser partir ou entrer dans l’Europe.

Ce système sera colossal à mettre en œuvre. Quand on voit les difficultés d’un certain nombre d’États membres à appliquer le PNR européen dans les délais prévus, on peut émettre quelques doutes sur la date de mise en œuvre opérationnelle d’ETIAS.

Mon plus grand regret sur ce texte concerne les velléités des États membres d’élargir les objectifs du système. ETIAS était conçu comme une simple autorisation de voyage, or le Conseil a proposé, par exemple, d’en faire un détecteur de mensonges.

(La Présidente interrompt l’oratrice)

Il souhaitait que chaque voyageur déclare l’adresse de son premier séjour et qu’à la frontière, les garde-frontières puissent demander l’adresse où se rendrait la personne et vérifier dans le système si celle-ci était conforme à ce qui avait été déclaré lors de la première demande en ligne. Le Parlement a heureusement réussi à éviter cette machine infernale.

Je conclus en soulignant que ces négociations européennes devraient vraiment privilégier les réflexions et les conceptions stratégiques pour créer des textes applicables et respectueux des personnes.

 
  
MPphoto
 

  Helga Stevens, namens de ECR-Fractie. – Voorzitter, ik ben blij dat morgen over het Ethias-dossier wordt gestemd, nadat we er maanden hard aan hebben gewerkt. Het werd immers samen met het inreis-uitrreissysteem in een studie geïdentificeerd als een belangrijke ontbrekende schakel in de Europese grensbewaking.

Dit systeem zal hopelijk vanaf 2021 buitenlanders die geen visum nodig hebben om naar Europa te komen, vooraf screenen. Een automatische bevraging van Europese en internationale databanken moet de veiligheidsdiensten een totaalbeeld geven. Zo zal iemand die geseind staat via het Schengen Informatie Systeem, niet meer onopgemerkt kunnen afreizen naar de Schengenlanden.

Maar het systeem is meer dan het consulteren van databanken. Het tracht ook risico's te voorspellen met slimme algoritmes en statistiek. Goed nieuws voor de belastingbetaler: het systeem is zelfbedruipend, want de aanvragers betalen 7 EUR voor hun elektronisch verzoek. In de meeste gevallen krijgen de verzoekers binnen de tien minuten een beslissing. Het systeem is immers volautomatisch en enkel bij mogelijke identiteitsverwarring of een hit wordt de aanvraag manueel nagekeken. Een toelating geldt voor drie jaar.

Het systeem moet grenswachters ondersteunen die ter plekke aan de grens de beslissing moeten nemen om iemand al dan niet toe te laten. Via Ethias kunnen ze zien of een toelating werd afgeleverd en of een bijkomende controle nodig is.

De N-VA is zeer tevreden dat ook politiediensten en immigratieautoriteiten het systeem elk binnen hun mandaat zullen kunnen consulteren. Zo dichten we een belangrijke lacune in de bewaking van onze buitengrenzen. Europa wordt weer wat veiliger.

 
  
MPphoto
 

  Romeo Franz, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Frau Präsidentin, liebe Kolleginnen und Kollegen! Nicht erst seit dem Treffen des Europäischen Rates letztes Wochenende wird die vorgebliche Absicherung der EU-Außengrenzen für Symbolpolitik und Schmierenkomödien benutzt. Bei ETIAS haben wir es mit einer Symbolpolitik zu tun, die gleichzeitig gefährlich, teuer und unwirksam ist.

ETIAS führt ein Visum durch die Hintertür ein. Und die Antragstellerinnen und Antragsteller müssen sogar mehr Daten abgeben als andere für einen Visumantrag!

ETIAS ist teuer: Sogar die Kommission geht von Entwicklungskosten in Höhe von 212 Millionen Euro und jährlichen Kosten von 80 Millionen Euro aus. Das Geld fehlt bei ordentlicher Polizeiarbeit und bei Grenzbeamten.

ETIAS ist gefährlich: Die Entscheidung darüber, ob jemand ein Risiko darstellt, wird in vielen Fällen einem Algorithmus überlassen, der völlig unklar arbeitet und nicht näher spezifiziert ist. Das ist automatische Diskriminierung und widerspricht unserem Bericht über Big Data und Grundrechte, den dieses Haus vor einem Jahr mit breiter Mehrheit verabschiedet hat.

Und zuletzt: ETIAS ist unwirksam. Ein Abgleich mit Datenbanken wie dem Schengener Informationssystem findet bereits jetzt bei der Einreise statt. Der Mehrwert von ETIAS sind die zusätzlichen Daten, die nun auch ausgewertet werden sollen. Diese kommen aber von den Reisenden selbst, die fröhlich die Unwahrheit sagen können.

Wir Grüne werden solch eine teure, uneffektive, gefährliche Symbolpolitik nicht mittragen. Daher lehnen wir ETIAS ab.

 
  
MPphoto
 

  Marie-Christine Vergiat, au nom du groupe GUE/NGL. – Madame la Présidente, ETIAS est l’un des derniers volets du paquet «Frontières».

Il va parachever la construction de l’Europe forteresse, ériger des murs électroniques en sus des murs physiques et des barbelés déjà mis en place. Grâce au système d’entrée et de sortie, tout ressortissant de pays tiers entrant dans l’Union européenne sera désormais recensé, fiché, suivi à la trace. Pour le moment, seuls y échappaient ceux qui n’avaient pas besoin de visa. ETIAS y remédie en créant pour eux ce que j’appelle un visa low cost, un visa qui ne dit pas son nom, une autorisation de voyage payante, sur le modèle de ce qui existe aux États-Unis et en Australie.

Les données fournies sont même sur certains points, plus nombreuses, voire plus intrusives que pour un visa, donc plus attentatoires à la protection des données, plus dangereuses pour les risques de profilage, sans parler de la coopération policière avec des pays tiers non sûrs. Et pour cela, on a inventé une nouvelle procédure institutionnelle consistant à donner un mandat politique à nos collaborateurs pour qu’ils parachèvent la négociation technique pendant près de 6 mois après l’accord politique. Tout cela aurait mérité mieux.

Décidément, ces frontières intelligentes ne le sont pas. L’Union européenne continue de se renier, donnant des gages à l’extrême droite au détriment des droits et des libertés, des principes de nécessité et de proportionnalité, sans que l’efficacité du point de vue de la sécurité soit prouvée, mais pour un coût exorbitant dont quelques lobbies militaro—sécuritaires sauront profiter, ici et ailleurs. Cela me navre, Monsieur le Commissaire, et pour nous, c’est non et encore non.

 
  
MPphoto
 

  Gilles Lebreton, au nom du groupe ENF. – Madame la Présidente, l’espace Schengen est ouvert à tous les vents. L’Union européenne prend enfin conscience des dangers que cela représente, notamment en matière de sécurité. C’est pourquoi elle veut mettre en place ce système ETIAS, qui permettra d’obtenir des renseignements personnels sur les ressortissants de 62 États, dont l’Arabie saoudite, dispensée de visa pour entrer dans l’espace Schengen. Cela concernera près de 40 millions de personnes entrant dans l’espace Schengen chaque année.

J’approuve évidemment cette mesure de précaution élémentaire, mais je m’étonne qu’il ait fallu attendre 2018 pour la mettre en œuvre. D’autre part, et surtout, mon approbation d’ETIAS ne signifie pas que je succombe au charme supposé de l’espace Schengen. ETIAS n’est selon moi qu’un pis-aller. La véritable solution pour assurer la sécurité des États européens est de rétablir les contrôles aux frontières nationales.

 
  
MPphoto
 

  Κωνσταντίνος Παπαδάκης (NI). – Κυρία Πρόεδρε, οι επικίνδυνες αποφάσεις της τελευταίας συνόδου κορυφής συνιστούν μνημείο αντιδραστικότητας, ενισχύουν το υπάρχον πλέγμα κατασταλτικών μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επεκτείνει και η εν λόγω έκθεση, τόσο στα σύνορα, όσο και στην ενδοχώρα κάθε κράτους μέλους. Είχαμε μέχρι τώρα την ελευθερία - τη λεγόμενη - της Σένγκεν, με το όργιο φακελώματος με όλες τις σύγχρονες τεχνολογικές μεθόδους, δακτυλικά αποτυπώματα, βιομετρικά δεδομένα και τα λοιπά και τώρα με το ΕΤΙΑS. Η δε βίζα, που είχε καταργηθεί για τους ταξιδιώτες τρίτων χωρών, επανέρχεται με τη μορφή άδειας, την οποία μάλιστα η συνοριοφυλακή μπορεί και αυτή ακόμα να την απορρίψει.

Μέχρι αποδείξεως του εναντίου, στην ουσία τυλίγονται άνθρωποι σε μια κόλλα χαρτί, στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, της αποκαλούμενης παράνομης μετανάστευσης, της σκόπιμα θολής και αυθαίρετης έννοιας της ριζοσπαστικοποίησης. Άλλωστε, εκμηδενίζονται και τα ποσοστά προσφύγων, διωκόμενων ανθρώπων, που δικαιούνται πολιτικό άσυλο και διεθνή προστασία. Εδώ λοιπόν και τώρα, να καταργηθούν οι τρομονόμοι και όλο το ευρωενωσιακό αντιλαϊκό πλέγμα καταστολής και φακελώματος που και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην Ελλάδα τηρεί απαρέγκλιτα.

 
  
MPphoto
 

  Agustín Díaz de Mera García Consuegra (PPE). – Señora presidenta, señor comisario, el sistema SEIAV someterá a un control de seguridad detallado a cada solicitante para determinar si se le autoriza la entrada a cualquier país del espacio Schengen. El SEIAV, además de utilizarse para fines de turismo y empresariales, también permitirá a las personas visitar los países del espacio Schengen por motivos médicos o de tránsito. Además, será obligatorio para todos los países que estén exentos del visado Schengen.

Países como los Estados Unidos o Canadá cuentan con sistemas muy parecidos, que se han revelado muy útiles. Hablo del eTA o del ESTA. La finalidad última del SEIAV es la seguridad. El terrorismo que nos ha atacado en los últimos años nos obliga a tomar medidas que ayuden a la identificación de las personas que puedan representar un riesgo antes de su llegada a las fronteras de la Unión. Esta identificación será posible gracias a la comparativa que se realice entre los datos recogidos en el SEIAV y los datos almacenados en las bases Europol. En el mismo sentido, Europol podrá consultar las bases de datos del SEIAV para utilizarlas como un instrumento de detección de amenazas y otras operaciones.

Este sistema, señorías, va a formar parte del paquete de interoperabilidad. El SEIAV, junto con el SIS, el VIS, Eurodac, el sistema de entradas y salidas, el ECRIS, Europol e Interpol. El SEIAV es una pieza fundamental en el portal de búsqueda europeo. Esto pondrá fin a las lagunas de información y garantizará rápidamente la identificación completa del denominado «sujeto amenaza».

Aunque, por otra parte, señor comisario, señora ponente Kinga Gál, el SEIAV en sí mismo es un instrumento básico para continuar con las mejoras de los sistemas de información y control de las fronteras, y para mejorar también su seguridad.

 
  
  

PRESIDE: RAMÓN LUIS VALCÁRCEL SISO
Vicepresidente

 
  
MPphoto
 

  Tanja Fajon (S&D). – Spoštovani predsedujoči komisar! Pred nami je še en zakonodajni sveženj, ki je namenjen varnosti in krepitvi zunanjih meja Unije. A kako učinkovito in na čigav račun, se sprašujem.

Sistem ETIAS bo od potnika v zameno za plačilo zahteval pridobitev predhodnega dovoljenja za potovanje, ki pa ne bo dovoljenje za vstop. Sistem bo tako imel velike posledice na samo potovanje in prestopanje schengenske meje ter na temeljne pravice, zlasti do zasebnosti.

Tovrstnih ukrepov smo bili v Parlamentu v zadnjih letih prisiljeni sprejeti že veliko, in sicer v zameno za ohranjanje odprte Evrope in odpravo kontrol na notranjih mejah. Sprašujem se, ali je ETIAS res potreben oziroma kakšen je cilj.

V pogajanjih številna vprašanja niso bila ustrezno razrešena. Zaenkrat nimamo zadostnih zagotovil, da ETIAS ne bo služil kot diskriminatorno orodje, ki bo na podlagi vprašljivih algoritmov številnim brez pravega razloga preprečil potovanje v Unijo. Prav tako ne vemo, kako bo sistem deloval v praksi, zlasti na kopenskih mejah. Tovrstnih izkušenj niti najbolj varnostno orientirane države, kot so ZDA, nimajo.

Kako bo Komisija preprečila kolaps na meji, ki smo mu bili priča ob uveljavitvi sistematičnega pregleda potnikov v bazah podatkov na slovensko-hrvaških mejah aprila lani?

Sama imam glede ETIASA pomisleke, zlasti za posledice, ki jih bo sistem prinesel tudi za regijo Zahodnega Balkana. V času priprave zato Komisiji polagam na srce, da resnično preuči vse učinke in ne hiti z uveljavljanjem takega sistema, ki ga bo težko izvajati v praksi.

 
  
MPphoto
 

  Monica Macovei (ECR). – Domnule președinte, 1,4 miliarde de persoane din 60 de țări pot intra în Uniunea Europeană fără vize. În ultimii ani, s-a dovedit că o parte dintre aceste persoane nu vin să respecte și nu respectă normele și valorile europene. De aceea, s-a creat ETIAS. Este un sistem care va autoriza intrarea acestora în Uniune. În procesul de autorizare, sistemul ETIAS va stabili dacă prezența persoanei respective pe teritoriul nostru reprezintă un pericol pentru siguranța cetățenilor, pentru sănătate sau dacă este vorba despre o migrație ilegală – desigur, și dacă este un pericol pentru starea de legalitate și nu ne vin criminali.

ETIAS va verifica fiecare cerere în bazele de date europene care conțin informații despre circulația în și din Uniunea Europeană a diferitelor persoane. De asemenea, va avea acces și va lucra alături de agențiile europene tocmai pentru a ajuta la identificarea persoanelor căutate, pentru a fi arestate în vederea extrădării, de exemplu, sau a persoanelor dispărute, a minorilor pe care îi căutăm și sunt victime ale traficului de ființe umane sau a persoanelor care se sustrag procedurilor judiciare.

Aș mai face o mențiune. Dacă sunt cozi la frontiere, așa cum am auzit – da, sunt în unele țări –, atunci este pentru că statele respective nu au cumpărat scannerele care să facă fluiditatea cursului intrării sau ieșirii dintr-un stat și care să verifice în bazele de date pe o singură interfață toate aceste informații. Atunci toate lucrurile merg bine. Dacă rămânem cu ghișee, atunci nu vor merge bine.

 
  
MPphoto
 

  Carlos Coelho (PPE). – Senhor Presidente, Senhor Comissário Avramopoulos, Caras e Caros Colegas, já em 2015, a propósito da Agenda Europeia para a Segurança, defendi que a nossa prioridade deviam ser os três grandes sistemas da União existentes: o Sistema de Informação de Schengen – o SIS –, o Eurodac e o VIS – o Sistema de Informação sobre Vistos.

A segurança dos cidadãos, a liberdade de circulação dos europeus e a integridade do espaço Schengen preservam-se através do reforço e da melhor utilização destes sistemas: um Eurodac melhorado e reformado para refletir os novos desafios ligados principalmente ao asilo, um Sistema de Informação de Schengen reforçado e melhor utilizado para refletir os novos desafios de segurança e, por fim, um Sistema de Informação sobre os Vistos, o VIS, reformado para refletir os desafios da mobilidade e migração.

Em vez de novos e múltiplos sistemas de informação, o nosso investimento e o nosso esforço deveriam ser centrados nos sistemas existentes, como, aliás, resultava claro das avaliações de Schengen.

O Eurodac está prestes a ver a sua reforma concluída. A reforma do sistema de informação de Schengen, na qual tive a honra de ser o vosso relator, acaba de ser concluída. Com a reforma do VIS, para a qual terei também a honra de ser relator deste Parlamento, iremos fechar este ciclo de reformas.

Obviamente que permaneço crítico relativamente ao método seguido e ao frenesim legislativo nesta área, que resulta da excessiva reatividade da Comissão aos pedidos dos Estados-Membros.

A despeito de tudo isto, o trabalho levado a cabo pela relatora Kinga Gál foi notável. O compromisso alcançado reflete bem a posição maioritária deste Parlamento. Mas sejamos claros: o desenvolvimento e a implementação deste sistema irão levantar inúmeros desafios, nomeadamente de cumprimento dos custos orçamentados. O escrutínio deste sistema, como de todo o pacote de sistemas de informação, terá de ser rigoroso.

 
  
MPphoto
 

  Brando Benifei (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, saluto il gruppo di visitatori italiani che ci ascolta dalla tribuna. L'introduzione di un sistema di ingresso per i cittadini di paesi esenti da visto è stata voluta dagli Stati membri per rafforzare le frontiere esterne dell'UE, sulla scia delle paure legate a sicurezza e immigrazione.

La proposta della Commissione poneva seri rischi di profilazione dei cittadini non europei, non in coerenza con le norme sul trattamento dei dati e con i nostri stessi diritti fondamentali. In commissione AFET abbiamo posto inoltre il problema dell'impatto sulle relazioni diplomatiche e sul turismo, una questione che ci pare sottovalutata e che invece deve essere tenuta in grande considerazione.

Il testo è migliorato ma soltanto in parte: l'eliminazione delle domande sul livello di istruzione e occupazione e l'attenzione all'accessibilità del sito per i disabili sono certamente positive, così come il più forte riferimento alle norme sulla privacy e l'istituzione di una commissione etica.

Continua però a preoccupare che sia un algoritmo a dover valutare la possibilità ipotetica che una persona commetta un reato grave o decida di immigrare irregolarmente: questo rimane un concetto inaccettabile e quindi il Parlamento dovrà continuare a vigilare sull'implementazione.

 
  
MPphoto
 

  Ruža Tomašić (ECR). – Poštovani predsjedavajući, želimo li Europu koja je u svakom smislu sigurno okruženje za njezine građane i sve one koji u njoj pronalaze utočište, unaprjeđenje informatičkih rješenja za kontrolu i nadzor granica od velike je važnosti.

Europski sustav za informacije o putovanjima i njihovom odobrenju, kroz naprednu će računalnu platformu omogućiti brzu i učinkovitu razmjenu informacija važnih za sprječavanje prijetnji za sigurnost građana i javno zdravlje.

Dijelim stajalište s izvjestiteljicom da je maksimalnu valjanost odobrenja putovanja potrebno skratiti u odnosu na prijedlog Komisije, a predložene tri godine smatram sasvim razumnim rokom u postojećem zahtjevnom sigurnosnom kontekstu, u kojem je poželjno češće provjeravati putnike.

 
  
MPphoto
 

  Tomáš Zdechovský (PPE). – Pane předsedající, vytvoření evropské obdoby amerického systému ESTA je z mého pohledu určitě důležité a žádané. Obdobný systém doposud na evropské úrovni není a je to škoda, protože ESTA je důkazem, že má přidanou hodnotu a zrychluje ty žádosti o vstup do amerického prostoru.

Já jsem pro systém ETIAS a podporuji řešení, které navrhuje kolegyně Gálová, neboť zapadá do evropské strategie v oblasti bezpečnosti a následně i migrace, jak zmínil pan komisař. Ve světle politiky bezpečnosti, migrace a víz je tento systém opravdu potřebný a vzhledem k tomu, že jej bude možné do budoucna propojit i s dalšími systémy, jako jsou vízový a informační systém nebo systém vstupů a výstupů nebo mezinárodní policejní databáze, je určitě tento systém důležitý nejenom pro cestování, ale má naprosto klíčový význam v oblasti bezpečnosti. Z těchto důvodů, vážený pane předsedající, chci, aby tento návrh nařízení a jeho následná implementace byly co nejrychleji projednány. Je také důležité, aby byly co nejrychleji projednány i technické požadavky na tento systém a tento systém byl spuštěn. Taktéž podporuji poplatek ve výši 7 EUR a opravdu se směju všem jeho kritikům. Myslím si, že ten poplatek bude směřován do rozvoje toho systému a zvýší se tak jeho lepší vývoj a implementace.

Podle mě je systém ETIAS velmi dobrým a udržitelným nástrojem a myslím si, vážený pane komisaři, že čím dříve budou tento systém a toto nařízení implementovány, tím lépe.

 
  
 

Intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»)

 
  
MPphoto
 

  Doru-Claudian Frunzulică (S&D). – Mr President, I welcome the outcome of the report as it improves the proposal to create a European Travel Information and Authorisation System (ETIAS), mimicking the Electronic System for Travel Authorisation (ESTA) system in the United States. The system will be used to determine whether travellers from visa—free countries will be allowed to enter the territory of the European Union.

While Europol does not belong to the Schengen acquis and whereas ETIAS will fully belong to it, I welcome that Europol is being strengthened by extending its tasks, especially the responsibility to develop and host the ETIAS watch list. I support the call for the management board, after consulting the European Data Protection Supervisor (EDPS), to adopt guidelines further specifying the procedure for the processing of information for the purpose of the ETIAS watch list.

I also share the opinion that it is important to increase institutional cooperation by ensuring that Europol shares information with ETIAS as regards any terrorist offences and ensuring direct consultation through the ETIAS National Unit of the Member States responsible in cases falling under Europol’s mandate. This is very important when it comes to fighting terrorism.

 
  
MPphoto
 

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, το ευρωπαϊκό σύστημα πληροφοριών και άδειας ταξιδίου θεωρώ ότι έρχεται να καλύψει τα τεράστια λάθη και τις αδυναμίες που έγιναν, κύριε Αβραμόπουλε, καθώς αφαιρέσατε μια σειρά χώρες οι οποίες υποχρεούνταν να πάρουν βίζα. Κλασική περίπτωση το Κόσοβο, ή άλλες αραβικές χώρες οι οποίες είναι ύποπτες για θέματα τρομοκρατίας. Επομένως, δεν θεωρώ ότι επί της ουσίας θα κάνετε κάτι το ιδιαίτερο. Δεύτερον, οι περισσότεροι που διαπράττουν τρομοκρατικές δράσεις στην Ευρώπη είναι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό το έχουμε δει. Τρίτον, τα στοιχεία τα οποία θα μαζέψετε στην ουσία θα δημιουργήσουν ένα τεράστιο φακέλωμα. Τέταρτον, δεν θεωρώ ότι καλύπτει το σύστημα αυτό, μια και αφήνετε έξω όσους μεταφέρουν με τουριστικά λεωφορεία επί τρία χρόνια και δεν έχουν καμία υποχρέωση συνεργασίας.

Επιπλέον, στη Σάμο, αν είναι κάποιοι να πάνε πρέπει να πάρουν αυτή την άδεια. Την ώρα όμως που θα έρχονται δεκάδες βάρκες με παράνομους μετανάστες, θα αποβιβάζονται και θα παραμένουν στην περιοχή κάνοντας μία αίτηση ασύλου. Επομένως, αντιλαμβάνεστε την τεράστια αντίφαση. Οι νόμιμοι που θέλουν να έρθουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα ζητάνε άδεια και οι παράνομοι θα συνεχίσουν να έρχονται με τις βάρκες στα νησιά του Αιγαίου. Δείτε, λοιπόν, τις τεράστιες αντιφάσεις.

 
  
 

(Fin de las intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»))

 
  
MPphoto
 

  Dimitris Avramopoulos, Member of the Commission. – Mr President, it is needless to repeat that external borders management is at the very core of our work to enhance security and improve our management of migration. Together, we are implementing initiatives which make a clear difference in that domain. At the European External Action Service (EEAS), we promote mobility between the Schengen area and third countries, while contributing to the fight against terrorism and serious crimes and safeguarding fundamental rights.

In this context, I welcome the fact that you have recently reached an agreement with the Council on eu-LISA and SIS. On SIS, one of the main priorities of the ETIAS rapporteur was to ensure coherence between SIS and ETIAS. A big effort on this was made during the negotiation on ETIAS.

The Visa Information System (VIS) together with ETIAS and the recently adopted entry—exit system will together form part of a single platform for third—country nationals visiting the European Union. ETIAS will fill a significant information gap on visa exempt travellers. The VIS proposal will close the gap on long—stay document holders. Together, the three systems will allow verifications of third—country nationals crossing our external borders into the Schengen area for short and long stays. It is therefore of paramount importance that the development of the three systems is synchronised, as ETIAS provides for interoperability with our other EU information systems for borders, migration and security. It not only brings added value, in itself, but also reinforces the added value of other EU information systems.

The reinforced eu-LISA will be the beating heart of our work to develop these systems, put them into effect and ensure their smooth and seamless functioning. For these reasons, I call on you to reach a swift agreement with the Council on the VIS proposal so that together we can add the last missing piece of the new EU information platform for borders and security.

I am looking forward to the start of the development of ETIAS and the other information systems we have in the pipeline. You will remember that it was one of my priorities from the very first moment I was designated Commissioner responsible for security and migration. I am more than happy to share the responsibility with you and, most importantly, to share the results that we achieve. I encourage you to support these important pieces of legislation when you vote later tomorrow.

 
  
MPphoto
 

  Kinga Gál, Rapporteur. – Elnök úr, Biztos úr! Köszönöm a kollégák támogató hozzászólásait, és el kell mondanom azoknak, akik aggodalmukat fejezték ki a rendszerrel kapcsolatban, hogy biztosítani szeretném őket arról, hogy a tárgyalások során minden aggodalmat igyekeztünk valamilyen módon orvosolni, és a Parlament olyan szöveget tudott elfogadtatni, ami gyakorlatilag minden reményt felülmúlt. Úgyhogy ebben szerintem mindent megtettünk, a Nyugat-Balkán érdekeinek figyelembevételét úgyszintén, és hozzátenném Marias úrnak, hogy nem, nem történhet meg az, hogy vízummentes országból érkező állampolgár rosszabb helyzetbe kerüljön, mint egy illegális bevándorló. De hát éppen ezért van szükség arra, hogy rendesen és normális módon alkalmazzák a jogszabályokat.

Az ETIAS az egyike lesz ezeknek a jogszabályoknak, amelyeket a biztonság területén a társjogalkotók az utóbbi időben megalkottak, és csak az intelligens határellenőrzés, valamint az átjárható uniós információs adatbázisok által vehetjük fel a harcot a bűnözők és a terroristák folyamatosan változó módszereivel. Többet kell tudnunk arról, hogy ki és milyen szándékkal érkezik, valamint arról, hogy ki az, aki bűncselekményeket követ el az Unió határain belül és kívül.

A holnapi napon három szavazásra kerül sor az ETIAS mentén: az egyik a rendelet, amelyet két részre kellett szedni, mivel új feladatokat ruház az Europolra, ezért az Europol-rendelet módosítása is szükségessé vált. Ugyanakkor az ETIAS rendelettel nem módosíthattuk az Europol rendeletet, mert a részt vevő államok nem azonosak. A harmadik szavazást pedig a Tanács és a Parlament közös nyilatkozatáról lesz, amely pusztán arra szolgál, hogy gyorsítsa a schengeni társult országok ETIAS-ban való részvételének folyamatát. Ehhez a három szavazáshoz kérem a kollégák támogatását, és remélem, ezt megkapom a holnapi napon. Köszönöm!

 
  
MPphoto
 

  El presidente. – Se cierra el debate.

La votación tendrá lugar mañana.

Declaraciones por escrito (artículo 162 del Reglamento interno)

 
  
MPphoto
 
 

  Claudia Țapardel (S&D), in writing. – Security has been a constant theme on the EU’s agenda within the last years and that is why concrete actions have to be taken in this sense. In the light of the recent challenges that the EU is currently facing, especially in terms of migration, it is clear that there is a need for a new approach regarding border security.

The European Travel Information and Authorization System – a completely electronic system – will allow and keep track of visitors from countries who do not need a visa to enter Schengen. ETIAS will undergo a detailed security check of each applicant to determine whether they could be allowed to enter any Schengen country. Thus, the travel authorisation system will gather, keep track of and update necessary information regarding visitors, to determine whether it is safe for them to enter Schengen countries.

I fully support the proposal and I am convinced that implementing ETIAS is another important step in protecting EU’s external borders. Moreover, I consider that this system is in the best interest of European citizens, while maintaining a balance between their safety and protection of their rights and freedom of movement.

 

19. 2019. évi költségvetés – a háromoldalú egyeztetésre vonatkozó megbízatás (vita)
A felszólalásokról készült videofelvételek
MPphoto
 

  El presidente. – El punto siguiente en el orden del día es el debate sobre el informe de Daniele Viotti, en nombre de la Comisión de Presupuestos, sobre el mandato para la negociación tripartita sobre el proyecto de presupuesto 2019 (2018/2024(BUD)) (A8-0247/2018).

 
  
MPphoto
 

  Daniele Viotti, relatore. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, Commissario Oettinger, quando quattro anni fa mi è stato proposto di entrare nella commissione BUDG – scusate se parto da lontano – confesso che ero molto intimorito e impaurito dal ruolo perché, pur avendo esperienze amministrative precedenti, non avevo mai affrontato il tema del bilancio e ritenevo che fosse una commissione tecnica, fatta soltanto di numeri e di calcoli. Invece ho potuto scoprire, grazie anche all'impegno e il lavoro delle colleghe e dei colleghi con cui ho lavorato – vedo il presidente della commissione da cui ho imparato molto – che in realtà la commissione BUDG è una commissione molto politica e che al suo interno tutto alla fine si decide esattamente nelle ultime settimane e nelle ore in cui stendiamo il bilancio per l'anno successivo.

Oggi cominciamo ad entrare nel vivo del bilancio per il 2019 e devo dire che, nonostante le prospettive percentualmente rilevanti su tutte le linee di bilancio, la proposta della Commissione, che prevede appunto aumenti percentualmente rilevanti su tutte le linee, risponde – si badi bene – non già alle bizzarre richieste dei parlamentari europei ma alle necessità delle cittadine e dei cittadini europei.

Ieri abbiamo sentito il cancelliere Kurz, che ha fatto un intervento ispirato e venato di un europeismo che io ritengo molto sincero. Purtroppo, però, le sue parole di ieri e anche quelle di altri capi di Stato e di governo che abbiamo sentito in queste settimane e in questi giorni, si sono concentrate soprattutto sui temi dell'immigrazione, della sicurezza e della difesa delle nostre frontiere.

Io non posso esimermi dal fare una domanda al Consiglio, ai capi di Stato e di governo, che pure oggi non sono qui presenti: esattamente qual è il motivo che spinge il Consiglio a preoccuparsi così tanto dei migranti e delle migrazioni e non del futuro dei cittadini europei? Esattamente, qual è il motivo che spinge il Consiglio a discutere esclusivamente di immigrazione, di sicurezza, di chiusura delle frontiere esterne quando stiamo parlando di 45 mila persone che fino al 1o luglio di quest'anno si sono mosse verso l'Europa? 45 mila su 500 milioni di cittadini: 45 mila persone sono un terzo degli abitanti di Innsbruck in Tirolo, un terzo di Bergamo in Lombardia.

Se non siamo in grado di affrontare una situazione come questa, come possiamo pensare di discutere delle vere problematiche che ha l'Europa, dei veri problemi e delle vere crisi che ci sono in Europa, che vivono i nostri cittadini, le nostre amministrazioni, le nostre aziende?

Il tema dell'immigrazione va affrontato sicuramente, in modo complesso e complessivo. Se veramente vogliamo, tutti insieme, prevenire ed affrontare i fenomeni migratori, allora dobbiamo metterci il cuore in pace e pensare che le soluzioni si troveranno, ma ci vorranno anni e ci vorranno soldi e ci vorranno tante idee e politiche adeguate: soldi per investire in Africa, per sradicare le ragioni delle migrazioni. Questo è il vero punto nodale: la fame, la siccità, le malattie, le guerre, il bisogno, la mancanza di libertà, l'educazione alla democrazia.

Parallelamente, però, noi non possiamo dimenticare i nostri doveri nei confronti dei cittadini europei; non possiamo consegnare loro speranze, attuando progetti e programmi dalle grandi aspettative, e poi non dotare di strumenti finanziari adeguati il nostro bilancio. Siamo passati da un'Europa grigia, che si occupava solo di soldi e di bilanci nazionali, di austerity e di tagli, a un'Europa invece concentrata solo sulla paura, la paura di perdere quel fragile, fragilissimo benessere che siamo riusciti a conquistare.

Per questo come Parlamento europeo chiediamo più investimenti, per dare speranza a un continente intero e soprattutto ai giovani; per questo abbiamo bisogno di investire sui nostri programmi – penso a Horizon, a CEF, a Erasmus. E lo dico fin da ora: noi non accetteremo nessun taglio su questo tipo di programmi, sui programmi che hanno maggior successo tra i cittadini dell'Unione europea.

Se veramente vogliamo un'Europa che sia in competizione con gli Stati Uniti e con la Cina, con le grandi economie mondiali, se vogliamo che le nostre start-up competano con le multinazionali esistenti, se vogliamo puntare sull'Europa 4.0, non possiamo che farlo tutti insieme, investendo tutti insieme. Abbiamo bisogno di più Europa, non di più confini.

Se c'è un'emergenza nel nostro continente, non riguarda certo l'immigrazione ma la disoccupazione giovanile, che è al 20%: questa è un'emergenza! E su questo vogliamo sfidare gli Stati membri. Noi siamo pronti a sostenere e aumentare anche l'impegno della Commissione europea sulla garanzia Giovani. Se c'è un'emergenza nella nostra Europa, è il rischio di perdita di competitività delle nostre imprese e su questo vogliamo puntare, investendo su Orizzonte 2020 e sulla ricerca.

Se c'è un'emergenza in Europa, riguarda il sostegno alle piccole e medie imprese e l'Europa, fino ad ora, ha sostenuto le nostre piccole e medie imprese: penso a quanto ha investito in Ungheria – 31 milioni di euro – a quanto ha investito in Austria e in Italia.

Un'ultima riflessione conclusiva. Noi dobbiamo guardare al nostro futuro e a quello delle nostre generazioni: la retorica di un'Europa di settant'anni di pace non vale più se noi non la riempiamo di contenuti e se non diamo a questo bilancio un'anima vera.

 
  
MPphoto
 

  Günther Oettinger, Mitglied der Kommission. – Herr Präsident, lieber Herr Berichterstatter Viotti, lieber Herr Ausschussvorsitzender Arthuis, meine sehr verehrten Damen und Herren Abgeordnete! Ich will Herrn Viotti für einen kompetenten Entwurf danken, für eine Vorarbeit, die das Parlament mit seinen Schwerpunkten abbildet. Und ich kann Ihnen sagen: Fast alle Prioritäten Ihres Berichtes, Herr Viotti, und damit des Parlamentes decken sich mit dem, was die Kommission mit dem Haushaltsplan 2019 politisch erreichen will. Es ist der sechste Haushaltsplan, der zweitletzte in der Periode des Finanzrahmens und der letzte, der von diesem Hohen Hause im November, vor Ihrer europäischen Wahl, verabschiedet werden wird.

Es gibt jährliche Sorgen. Wir als Kommission werden Ihnen in wenigen Tagen vorstellen, wie commitment to payments werden und wie wir – reste à liquider – alles tun, um eine vergleichbare Entwicklung von 2012, 2013, 2014 in der Dimension nicht zu wiederholen oder gar negativ zu übertreffen. Wir haben Ihnen hier in wenigen Tagen nennenswerte und gute Fortschrittsergebnisse zu berichten.

Zweitens geht es darum, dass wir als Kommission Sie unterstützen wollen, alles tun wollen, dass auch der Haushalt 2019 vor Jahresende 2018, im November dieses Jahres, verabschiedet wird. Das wäre ein klares Zeichen europäischer Handlungsfähigkeit in schwieriger Zeit und von Verantwortungsbewusstsein, wenn jeder, Rat, Parlament und Kommission, sich der Verantwortung bewusst wird und durch entsprechende Kompromissbereitschaft eine Einigung möglich macht.

Wir unterstützen voll und ganz das Bestreben des Parlaments und von Ihnen, Herr Viotti, Kürzungen unter der Rubrik 1a vermeiden zu können: Erasmus+ oder ErasmusPro, COSME für kleine und mittlere Unternehmen und Startups, die Fazilität Connecting Europe und vor allen Dingen unser Forschungs- und Innovationsprogramm Horizont 2020.

Wir können nicht in Sonntagsreden über die Zukunft sprechen, im Wettbewerb mit Silicon Valley und China mithalten wollen und dann genau dort kürzen, wo es haushaltsrechtlich am leichtesten ist, aber politisch am dümmsten ist. Natürlich ist bei Rubrik 2, bei Rubrik 1b das, was ausgezahlt wird und was an Verpflichtungen geschieht, festgeschrieben. Aber dann darf nicht die Rubrik 1a die leidtragende Säule des europäischen Haushalts sein. Deswegen haben Sie mich – und wir können nachweisen, wie viel Anträge für Horizont Europa bei uns eingehen, gekürzt werden, abgewiesen werden – auf Ihrer Seite. Es gäbe weit mehr Mehrwert durch europäische Forschungsprojekte, wenn hier der Haushaltsrahmen gehalten und von Kürzungen verschont werden kann.

Wir werden gründlich über die Fazilität Türkei-EU sprechen müssen. Sie erinnern sich, dass eine größere Zahl von Mitgliedstaaten zunächst gefordert hat, dass wir durch die Umschichtungen, die zweite Tranche mit drei Milliarden Euro komplett finanzieren. Jetzt haben wir mit einer Milliarde fresh money immerhin eine gewisse Entlastung bei den Margen in unserem Haushalt auf dem Weg zu Ende 2020 erreicht, alles Weitere bleibt den Verhandlungen, dem Trilog zu überantworten.

Eine ganz neue Entwicklung, auf die ich heute nur kursorisch eingehen kann, betrifft den Aufbau von Frontex, betrifft die Stärkung des europäischen Grenzschutzes. Da werden wir Ihnen in wenigen Tagen Ihre Fragen beantworten, ob die Zahl von 10 000 – und wenn ja, ab wann und mit welchen Schritten – realistisch ist, was dies für die Ausbildung bedeutet, was durch Abordnungen realisiert werden kann und was es an Gehaltszahlungen und an Investitionen in Sachmittel in den Haushaltsjahren 2019 – vielleicht schon 2018 – und 2020 im Vorgriff auf den nächsten Haushaltsrahmen bedeuten kann.

Wir sind auch daran interessiert, zu einer guten Lösung in Sachen Bekämpfung der Jugendarbeitslosigkeit zu kommen, weil es hier einmal um die Frage geht, was die Mitgliedstaaten absorbieren können, was die Mitgliedstaaten in Projekte umsetzen und welche Mittel für die Verringerung der Jugendarbeitslosigkeit im Haushaltsrahmen aktivierbar sind, damit dieser Schwerpunkt des Parlamentes auch von uns unterstützt werden kann.

Herr Viotti hatte recht: Das Thema der Zuwanderung, das Thema der Zahl der Flüchtlinge hat sich deutlich relativiert. Trotzdem wollen wir auch im nächsten Haushaltsjahr Mittel haben, um die hauptberührten Mitgliedstaaten Bulgarien, Griechenland, Malta, Zypern, Italien und Spanien im Bedarfsfalle auch wirkungsvoll zu unterstützen, um so unsere finanzielle Solidarität bei dieser wichtigen Aufgabe im Interesse des Erhalts der Union zu gewährleisten.

Alles in allem kann ich mich dem Bericht und dem Vorschlag des Kollegen Viotti weitgehend anschließen und sehe damit eine durchaus enge Partnerschaft beim Trilog, bei den Verhandlungen in den nächsten Monaten zwischen Parlament und Kommission voraus.

 
  
MPphoto
 

  Marita Ulvskog, föredragande av yttrande från utskottet för sysselsättning och sociala frågor. – Herr talman! Herr kommissionär! Tack för att vi får möjlighet att föra den här debatten. Jag är också glad över att kommissionär Oettinger nämnde arbetslöshetsfrågan särskilt bland unga européer, redan i inledningen. För utskottet för sysselsättning och sociala frågor är det ju självklart att det är vår huvudfråga.

Unga människor ska inte hamna i arbetslöshet, och om de hamnar där ska det vara under så kort tid som det någonsin är möjligt. För oss handlar det om framtiden för alla medlemsländer, att unga människor inte kastas ut i förtvivlan och att de inte blir använda och att de inte får ens en gång en utbildning kanske som ger dem möjligheten att komma in på arbetsmarknaden.

Vi tror att det här är något som man klarar också med omfördelningar inom budgeten. Vi har ett förslag som är väldigt tydligt där vi anser att vi borde från EU:s sida lansera en nödplan mot ungdomsarbetslösheten som kompletterar andra redan befintliga åtgärder och vi vill avsätta 500 miljoner euro till det. Varje euro räknas och gärna genom omfördelningar, inte nödvändigtvis via pengar utan prioriteringar.

 
  
MPphoto
 

  Morten Løkkegaard, ordfører for udtalelse fra Kultur- og Uddannelsesudvalget. – Hr. formand! Tak til kommissær Oettinger for en god tale, hvor jeg hæftede mig ved de prioriteter, som Kommissionen vil spille ud med. Allerøverst for Kulturudvalget står selvfølgelig det ekstremt succesfulde Erasmus-program. Jeg er glad for at kunne konstatere, at det var en af de første ting, som kommissæren nævnede. Allesammen i et enstemmigt udvalg og en hel del andre mennesker her i huset regner jo med, at der vil være plads til et substantielt løft, både i 2019 selvfølgelig, for at vi kan honorere vores forpligtelser for det eksisterende program, men selvfølgelig også for FFR'en, hvis man kigger det længere ud i fremtiden. Det tyder på, at vi i hvert fald her har en bred konsensus, og det er jeg selvfølgelig personligt rigtig glad for.

Ellers er det som bekendt Creative Europe og Europe for Citizens, som vi satser på i Kulturudvalget – de to store programmer, som jo ikke er så store, som vi altid har håbet på. Jeg har fulgt det nogle år og kan konstatere, at ambitionerne aldrig rigtigt har fulgtes med budgettet. Der har altid været for få penge, disse programmer har været kronisk underfinansierede. Så jeg håber, om ikke andet at brexit og migrantkrisen, som vi taler så meget om, har betydet, at man både her i huset og i Kommissionen kan se, at man ikke skal spare på kontakten til borgerne. Det gælder om at sørge for, at det europæiske projekt også får et budget, når det handler om kontakten til borgerne. Så det vi i hvert fald prioritere, og vi håber og ser frem til, at Kommissionen også vil være med til at prioritere det.

 
  
MPphoto
 

  Monika Hohlmeier, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident, lieber Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! An den Anfang stelle ich ein herzliches Dankeschön an meinen Kollegen Daniele Viotti und auch an meine Schattenberichterstatter für die exzellente Zusammenarbeit und für – wirklich – den Versuch, dass wir als Europäisches Parlament wesentliche Schwerpunkte setzen für diesen nächsten Haushalt. Ich danke auch der Kommission dafür, lieber Herr Kommissar, dass die Kommission schon die richtige Richtung eingeschlagen hat bei Rubrik 1a, die immer darunter leidet, dass die Mitgliedstaaten versuchen, zwar über Innovation und Forschung zu reden, aber regelmäßig in diesem Sektor als Erstes versuchen zu kürzen. Ich bitte die Kommission dringlich darum, uns auf diesem Weg zu unterstützen, Innovation und Forschung wirklich auch den finanziellen Spielraum einzuräumen, damit entsprechend die Programme – ob das COSME ist oder gerade auch die Programme, die für kleine und mittlere Unternehmen sind und sehr erfolgreich laufen und wesentlich sind für die wirtschaftliche Wettbewerbsfähigkeit in unseren Mitgliedstaaten – hier entsprechende Schwerpunkte setzen.

Wir sind uns dessen bewusst, dass wir im Bereich der Sicherheit, aber auch im Bereich der Migranten und der Flüchtlinge weitere Schwerpunkte setzen müssen. Ich sehe hier die neuen Beschlüsse des Rates als sehr wesentlich an. Da müssen auch die Mitgliedstaaten Antworten geben und nicht nur von uns immer Umschichtung verlangen, sondern den Beschlüssen, die ihre eigenen Regierungschefs setzen, dann auch finanzielle Konsequenzen für den Haushalt der Europäischen Union folgen lassen.

Ich bedanke mich auch dafür, dass wir im Bereich von Interrail das Programm fortführen und das Programm Erasmus forcieren, damit junge Menschen einen Austausch mit anderen Mitgliedstaaten machen können, also in einem anderen Land auch lernen und studieren können. Aber auch hier: Diese Programme sind immer alle gefährdet durch die Mitgliedstaaten. Gerade wenn es um junge Menschen geht, dann wollen wir sie positiv für Europa einstimmen und ihnen die Möglichkeit geben, andere Länder kennenzulernen, und nicht gerade bei diesen wichtigen Programmen, die die europäischen Bürgerinnen und Bürger und junge Menschen betreffen, den Rotstift ansetzen.

 
  
MPphoto
 

  Jens Geier, im Namen der S&D-Fraktion. – Herr Präsident, sehr verehrter Herr Kommissar Oettinger, liebe Kolleginnen und Kollegen! Ich möchte in meinem kurzen Redebeitrag auf einen kleinen, aber signifikanten Ausschnitt des Haushalts 2019 eingehen, auf den Sie auch schon Bezug genommen haben, Herr Oettinger, aber zunächst meinem lieben Kollegen Daniele Viotti zu seiner großartigen Vorarbeit gratulieren. Ich möchte sprechen über die neue Auflage der Finanzfazilität für die Türkei oder wie man sie eigentlich richtig nennen sollte, der Finanzfazilität zur Versorgung der Flüchtlinge in der Türkei, was ohne Zweifel eine nützliche und politisch wertvolle Initiative ist.

Syrische Flüchtlinge heimatnah zu versorgen, was zum Beispiel auch erhebliche Anstrengungen bei der Beschulung von Kindern bedeutet, ist ein Unterfangen, das die finanziellen Anstrengungen der Europäischen Union auf jeden Fall wert ist.

Aber signifikant ist doch der Umgang der Mitgliedstaaten mit diesem Geld. Wir haben in der ersten Finanzfazilität eine Situation gehabt, wo es um eine Milliarde Euro ging, die die EU aufbringen musste, und zwei Milliarden durch die Mitgliedstaaten. Auch das ist bei einem Haushalt, der in diesem Haushaltsjahr 144 Milliarden Euro auszahlt, schon nicht wenig. Und jetzt wird es einfach umgedreht dazu, dass zwei Milliarden hier aufgebracht werden sollen und nur noch eine Milliarde durch die Mitgliedstaaten. Also nicht etwa halbe-halbe, sondern eine Umkehrung der Verhältnisse. Und, Herr Oettinger, da ist es nur ein geringer Trost, dass es immerhin gelungen ist abzuwenden, dass das voll auf den Deckel des europäischen Haushaltes geht.

Zumal das Geld ja nicht irgendwo herumliegt, sondern damit andere Aufgaben in der Außenpolitik dann eben für obsolet erklärt werden und liegen bleiben müssen. Es ist diese Selbstbedienungsmentalität, die mich, ehrlich gesagt, erzürnt. Und deswegen meine Warnung: Die Haushaltsbehörde der Europäischen Union hat zwei Arme, der Rat ist nur einer davon. Ich empfehle meiner Fraktion, bei diesem Punkt sehr ernst und sehr hart zu bleiben.

 
  
MPphoto
 

  Bernd Kölmel, im Namen der ECR-Fraktion. – Herr Präsident! Herr Viotti, ich teile die positive Einschätzung zu Ihrem Berichtsentwurf ausdrücklich nicht. Ich bin der Meinung, dieser Entwurf zeigt einmal mehr, dass hier der Haushalt unter völlig falschen Gesichtspunkten gesehen wird. Hier wird so getan, als ob man über Geld einfach verfügen kann. Woher kommt denn dieses Geld? Dieses Geld, das man hier ausgeben will, wird vorher den Steuerzahlern abgepresst, das fällt nicht vom Himmel. Wir nehmen es den Bürgern weg und behaupten dann, dass wir hier über Umverteilung einen besseren Zweck erreichen können, als wenn wir dieses Geld den Bürgern lassen würden. Ich bin der Meinung, das ist schlicht und ergreifend falsch. Wir müssen dafür sorgen, dass wir eine Entbürokratisierung bekommen. Das wäre ein Beitrag, um die Wirtschaft zu stärken. Damit können wir etwas erreichen, aber nicht durch Umverteilung. Durch Umverteilung werden wir die Wirtschaft beschädigen, denn Umverteilung führt im Ergebnis zu mehr Bürokratie und zu Wettbewerbsverzerrungen. Das ist nicht der richtige Weg.

Natürlich ist es absolut richtig, dass wir gegen Jugendarbeitslosigkeit kämpfen sollten. Hier werden aber völlig falsche Erwartungen geweckt, wenn man so tut, als ob die EU einfach noch mal neue Programme auflegen sollte und wir dann die Jugendarbeitslosigkeit in den Griff kriegen werden. Das wird so nicht passieren. Die Menschen werden enttäuscht sein, absehbar. Wir sollten so etwas nicht tun.

Es gibt viele sinnvolle Dinge, die die EU machen kann. Zum Beispiel, dass wir die weniger entwickelten Regionen fördern. Dafür Geld auszugeben, das ist echte Solidarität. Dafür stehen wir, dafür stehe auch ich. Das können wir tun, wir brauchen aber nicht für jedes einzelne Problem immer neue Programme. Dann bekommen wir doch automatisch mehr Bürokratie. Ich appelliere dafür an weniger und eine bessere EU.

 
  
MPphoto
 

  Gérard Deprez, au nom du groupe ALDE. – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, je m’adresse d’abord à M. Viotti. Très bon travail, Monsieur Viotti, votre texte initial était d’excellente facture et vous avez eu l’intelligence d’incorporer le meilleur des amendements des groupes politiques, dont le mien, ce qui fait qu’il est meilleur encore.

Vous connaissez, je le sais bien, les priorités de mon groupe, mais je veux les rappeler.

Premièrement, nous voulons, comme vous, plus de croissance pour plus d’emplois, ce qui veut dire concrètement stimuler l’investissement, notamment le programme 2020, stimuler et soutenir les PME, en particulier à travers le programme COSME, soutenir énergiquement – on n’en a pas assez parlé –la numérisation de l’industrie européenne, qui sera un facteur de son avenir.

Deuxièmement, nous voulons que le budget serve à réveiller, vous l’avez dit aussi, Monsieur Viotti, et à attiser le rêve européen dans la jeunesse de nos pays. C’est pourquoi nous avons proposé et nous soutenons le renforcement des crédits pour Erasmus+ et nous demandons un véritable élan pour un Erasmus Pro si cher au cœur du président de notre Commission, qui soit dédié à la mobilité des jeunes apprentis.

Troisièmement, nous prenons au sérieux nos engagements en matière de lutte contre le réchauffement climatique et nous affirmons que les dépenses en faveur du climat doivent être augmentées en 2019 et en 2020 si l’Union veut atteindre l’objectif de consacrer 20 % du budget à cette fin pour la période 2014-2020.

Quatrièmement, nous sommes parfaitement conscients de l’ampleur du problème posé par les flux migratoires et des pathologies politiques que ces flux commencent à entraîner. Il faut plus de moyens pour le contrôle des frontières, plus de moyens pour la mise en place d’une vraie solidarité dans l’accueil des réfugiés et plus de moyens pour une politique de retour efficace et juste. Mais aussi et surtout plus de moyens, parce que l’avenir de l’Europe est inséparable de l’avenir de l’Afrique et que l’Afrique a besoin, vous l’avez dit, d’un véritable plan Marshall pour offrir un véritable avenir aux 2,5 milliards d’habitants que l’Afrique comptera d’ici 20 ou 30 ans.

Je terminerai, Monsieur le Président, par une demande personnelle. Je me bats pour la création d’un mécanisme financier dans le budget de l’Union en vue d’aider les victimes des attentats terroristes, et je remercie M. Viotti de l’avoir intégré dans son rapport.

 
  
MPphoto
 

  Indrek Tarand, on behalf of the Verts/ALE Group. – Mr President, Mr Verhofstadt said this very morning ‘I have spoken so many times about Poland, that I will use an opportunity to speak about the future of Europe’, and I shall paraphrase him: ‘I have spoken so many times about the budget, but I will certainly use this opportunity.’ Of course, the budget is about the future of Europe and I just wish to point out three figures.

Ten is the number of consecutive Atlantic storms that have developed to hurricanes; 30 000 is the number of forest fires in France, Italy, Spain and Portugal in 2016; and 384 is the number of flood disasters around the world in the same year. Now, let’s multiply it by the number of migrants and you will see how climate change is related to all sorts of crises – which the budget needs to address sufficiently.

Now allow me, please, to show some sympathy with our interpreters and please put on your earphones because I will switch to Estonian.

Tõlkide töötingimused ei ole eelarveprobleem, sest koos härrade Sassoli, Wielandi, Welle ja Mangoldiga me leppisime kokku, et tõlkide eelarvet ei vähendata, ja nagu emalõvi võitles selle eest ka hea kolleeg Eider Cardiazabal Rubial. Loomulikult saaksime me hakkama vähemate keeltega, loomulikult võiksime vähendada oluliselt tõlkimise kulu, aga enne seda peaks meil olema julgust vähendada volinike arvu. Me ei vaja mitte midagi tegevaid arvutuid asepresidente ja ma mainin, et härra Oettingeri algatused on asepresident Ansipi käes muutunud košmaariks, mida me homme peame interneti autoriõiguste kontekstis hääletama. Selge, kuni meil pole julgust remontida barokset volinikesüsteemi, lubagem siiski ka tõlkidele niisuguseid mõnusaid töötingimusi nagu meil on.

(President katkestas kõnelejat)

 
  
MPphoto
 

  Liadh Ní Riada, thar ceann an Ghrúpa GUE/NGL. – A Uachtaráin, mo bhuíochas leis an Uasal Viotti i gcomhair na hoibre ar fad atá déanta aige. Ba chóir an tuarascáil ar shainordú idirbheartaíochta bhuiséad 2019 a bheith níos láidre agus bá chóir di aghaidh a thabhairt ar na hábhair imní atá ag saoránaigh ar fud na hEorpa.

Táimidne ag cur roinnt leasuithe ar aghaidh. Ar an gcéad dul síos, táimid ag iarraidh go gcoimeádfar an tAontas Eorpach mar ghníomhaí sibhialtach. Creidimid go n-éireoidh níos fearr le leas ár saoránach, le dí-armáil, níos mó béime ar réiteach coimhlinte agus trí shíocháin agus cobhsaíocht a chur chun cinn. Táimid ag iarraidh ar institiúidí agus comhlachtaí i dtríú tíortha a dhéanann forbairt ar theicneolaíocht mhíleata a choimeád amach ó mhaoiniú taighde faoi Horizon.

Cuirim fáilte roimh ghlaoch na tuarascála maidir le dlúthpháirtíocht Eorpach do dhídeanaithe, agus ní mór dóibh athbhreithniú a dhéanamh ar rialachán Bhaile Átha Cliath. Mar sin féin, táim i gcoinne na slí go bpléann sé dídeanaithe agus slándáil shaoránaigh AE i dteannta lena chéile, agus ní haon leithscéal é seo chun dul i dtreo fórsaí míleata.

Ba chóir dúinn níos mó béime a chur ar shlándáil eacnamaíoch agus ar shaol na ndaoine a fheabhsú. Táimid ag iarraidh fíorthacaíocht do FBManna; is tiománaithe an gheilleagair iad. Tá an ionstraim airgeadais de chuid an EFSI, atá ceaptha chun cabhrú le FBManna, rochtain a fháil ar mhaoiniú, ag feidhmiú den chuid is mó mar mheicníocht chun airgead poiblí a úsáid ar athchaipitliú na mbanc.

Táimid tar éis leasuithe a mholadh ag iarraidh níos mó slándála ioncaim d’fheirmeoirí agus dóibh siúd atá ag obair san earnáil iascaireachta, atá buailte go dona leis an ngéarchéim eacnamaíochta. Agus táimid ag iarraidh go nglacfar anois le plean oibre chun dul i ngleic le hardráta dífhostaíochta óige, slándáil ísealfhostaíochta agus pá marbhánta.

Agus mar sin, táim ag súil gur féidir linn brath ar do thacaíocht.

 
  
MPphoto
 

  Mike Hookem, on behalf of the EFDD Group. – Mr President, so we have another year of budget negotiations and another year of EU budget increases. The Commission proposal, as it stands, is to increase the EU budget by 3.1%, setting it at EUR 165 billion for 2019. This is a staggering amount of money, made even more so by the fact that the Commission does not seem to care that the UK is leaving. One of the biggest contributors to the EU budget is leaving and the Commission still wants to increase the budget – which is amazing.

The recent Commission statement of estimates showed that the UK will be handing over EUR 17.5 billion to the EU in 2019, which works out at about GBP 42 million a day. It is this sort of attitude which led to Brexit. The Commission does not care how taxpayers’ money is spent: a few million here, a few hundred million there, billions thrown abroad, while frontline public services are cut at home.

The Tories have agreed to hand nearly GBP 40 billion over to the EU as a punishment for having a democratic decision to leave. According to the Office for Budget Responsibility, we will not have paid this GBP 40 billion off until 2064, nearly half a century after voting to leave. We could still be paying billions to Brussels thanks to ‘Theresa the Appeaser’ and the Tory Government. Let me just remind everyone here – and especially the spineless Tory negotiators – that the UK is not legally required to pay a penny to the EU once we leave.

Theresa May is heading for a Norway—like option, where we are forced to abide by many EU rules without any say over them, continue giving billions in contributions without representation, and have little control over immigration rules. The Tories have had two years to come up with a position on Brexit and show us a blueprint of what an independent Britain would look like. They haven’t got a clue. They don’t have a plan. They will continue giving billions of our money to the EU and are completely split on whether to carry out the result of the referendum or not. Only UKIP will stand up for the millions of people who voted to leave, and oppose this betrayal.

(The speaker declined to take a blue—card question under Rule 162(8) from Mr Zdechovský)

 
  
MPphoto
 

  André Elissen, namens de ENF-Fractie. – Voorzitter, de ontwerpbegroting 2019 staat weer vol van peperdure eurofiele ambities, die achteraf vaak onrealistisch, risicovol en soms zelfs op bedrog gebaseerd blijken te zijn.

Neem bijvoorbeeld professor Ashoka Mody, die recent de invoering van de euro een enorme fout noemde. Zijn schokkendste conclusie is dat de eurocraten van tevoren wisten van de gevaren en risico's van een gezamenlijke munt. Toch drukte de EU-elite dit plan door. Zoals nu door professor Mody is aangetoond, heeft de euro ons dus ook geen economische groei en welvaart gebracht.

Diezelfde tunnelvisie geldt voor zowel het voorstel van de Commissie als de reactie daarop van het Parlement. Deze begroting jaagt de belastingbetaler opnieuw op extra kosten, veroorzaakt door regeldrift en betutteling, zoals verbanning van gas uit woningen, zonnepanelen, elektrische auto's, ongecontroleerde immigratie, een Europees leger, indoctrinatie van de jeugd en propaganda van de EU. Als het aan mij en mijn partij ligt, stoppen we vandaag nog met de euro en de EU.

 
  
MPphoto
 

  Udo Voigt (NI). – Herr Präsident! Ja, wenn ich mir diesen Trilog anschaue, dann frage ich mich eigentlich: Wo sind die Visionen? Die fehlen hier völlig. Es gibt ein eigenes Kapitel „Pilotprojekte, vorbereitende Maßnahmen“, aber ich lese nur wenig über wirksame Bekämpfung der Migrationsgründe und -ursachen, über die Förderung der Rückkehrbereitschaft.

Ich bin vor drei Wochen in Aleppo gewesen. Dort sagte mir der Gouverneur, dass im Jahre 2017 aus der Türkei 786 000 Flüchtlinge zurückgekommen sind und in diesem Jahr bereits über 240 000 – das macht über eine Million aus. Und dann höre ich hier, dass Sie weiterhin 3 Milliarden Euro für die Türkei einplanen. Warum sparen Sie nicht diese Milliarde? Denn wenn nur noch zwei Millionen in der Türkei sind und keine drei Millionen, dann kann man der Türkei auch weniger Geld geben, und man kann dieses Geld investieren – hier in der EU. Es gibt auch notleidende Bürger innerhalb der EU, es gibt Obdachlose, es gibt arbeitslose Jugendliche, es gibt schwache Regionen. Für das alles könnte man das Geld brauchen, wenn Sie schon nicht der legitimen syrischen Regierung damit beim Wiederaufbau des Landes helfen wollen.

 
  
MPphoto
 

  José Manuel Fernandes (PPE). – Senhor Presidente, queria cumprimentar o sr. comissário e todas as colegas e todos os colegas, dar os parabéns em primeiro lugar à Comissão e ao comissário pela proposta que faz, uma proposta positiva com prioridades claras, dar os parabéns também ao relator Viotti e também a todos os relatores-sombra e, nomeadamente, à relatora do Partido Popular Europeu, Monika Hohlmeier, por todo este trabalho, que é um trabalho excelente e que, também ele, valoriza ainda mais a proposta, que já de si é boa, da Comissão.

O orçamento da União Europeia é um orçamento pequeno, corresponde a cerca de 1 % do Produto Interno Bruto da União Europeia, mas sendo pequeno tem um importante valor acrescentado e um reflexo muito positivo na vida de cada cidadão da União Europeia. Contribui para a paz, contribui para a solidariedade, para o investimento, para a coesão territorial; é um orçamento que, também ele, contribui para a sustentabilidade e a inclusão e, nesse sentido, estou absolutamente convencido de que, se este orçamento fosse superior, teríamos menos problemas na União Europeia e teríamos, por outro lado, os desafios mais bem tratados e seria mais fácil vencê-los.

A juventude deve ser uma prioridade da União Europeia e o orçamento tem de estar à altura. O Erasmus + é um programa importantíssimo, que contribui para a formação, para a mobilidade, que contribui também para o desporto na União Europeia, ainda que estas competências sejam competências nacionais.

Temos de apostar no empreendedorismo, apostar na investigação e na inovação, sem nunca esquecer as pequenas e médias empresas, os agricultores, o apoio ao desenvolvimento rural, a coesão territorial, e uma União Europeia desta forma, solidária internamente, também tem a obrigação de prosseguir com a solidariedade externa e esse é um dos valores que também temos e, já agora, nem toda a gente o afirma, somos os maiores doadores mundiais e devemos continuar também não só a pregar como a praticar solidariedade.

 
  
MPphoto
 

  John Howarth (S&D). – Mr President, I want to talk about two specific areas that will need consideration during this year’s budget trilogue. My concerns spring from public hearings recently conducted by the Committee on Budgets.

Last week, the Council made a proposal to expand the resources and staffing of Frontex for the protection of the Union’s external border. I welcome that, but when I questioned the Executive Director of Frontex on their expansion plans for the period of the next Multiannual Financial Framework (MFF), his reply made it obvious that Frontex had no detailed plans for major expansion of their staff complement. The proposals contained in Amendment 2 and the oral amendment that will be moved are helpful in this respect. I look forward to hearing from Frontex clear proposals that can be funded with confidence. To the Council we should simply say, on this matter, that this is a new initiative and new initiatives require fresh money.

The Committee on Budgets also recently had a hearing on the mainstreaming of climate spending, and the evidence from the Court of Auditors revealed that the Union is far from achieving its 20% target on mainstreaming climate expenditure. It’s clear, therefore, that we need to raise our game, and again the trilogue needs to address both the mainstreaming of climate change and support for the UN’s Sustainable Development Goals through the EU budget.

 
  
MPphoto
 

  Zbigniew Kuźmiuk (ECR). – Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! W tej debacie chcę zwrócić uwagę na następujące kwestie: propozycja Komisji dotycząca wzrostu środków na zobowiązania o ponad 3%, a szczególnie wzrostu środków na płatności – zaledwie o 2,7% – wydaje się niewystarczająca. Oznaczać to może powstanie znanego już Komisji z lat poprzednich problemu kumulowania się zaległości w płatnościach.

Pozytywnie należy ocenić proponowane zwiększenie środków z przeznaczeniem na programy Horyzont 2020, Erasmus Plus, a także instrument „Łącząc Europę”, natomiast niewystarczająca jest ilość środków na wsparcie małych i średnich przedsiębiorstw czy programów wspomagających zatrudnianie ludzi młodych. Niepokojąco niski jest proponowany wzrost środków na płatności w dziale 1B – tylko o 1,1%, co może stanowić zagrożenie dla realizacji projektów infrastrukturalnych.

Wreszcie nie do przyjęcia jest propozycja zmniejszenia środków na rolnictwo – aż o 550 milionów euro – szczególnie w sytuacji trwających ciągle zawirowań na rynkach rolnych spowodowanych między innymi licznymi klęskami żywiołowymi i konsekwencjami rosyjskiego embarga.

 
  
MPphoto
 

  Jean Arthuis (ALDE). – Monsieur le Président, cher Monsieur le Commissaire, chers collègues, je veux saluer le contenu de l’excellent mandat préparé par notre rapporteur général Daniele Viotti.

Dès le 12 juillet, en votre présence, Monsieur le Commissaire, nous rencontrerons le Conseil et sa présidence autrichienne pour un trilogue destiné à mettre en évidence nos priorités, notre méthode et notre agenda. Notre tâche va s’accomplir alors que nous sommes déjà largement mobilisés par le projet de cadre financier post-2020. Si la démarche ainsi engagée peut générer un évident surcroît de travail, elle peut également justifier que nous tentions de porter le budget 2019, au moins pour certaines actions, au niveau qu’il devra atteindre dès 2021.

À cet égard, je voudrais évoquer les moyens consacrés au programme Erasmus+, je le fais à titre d’exemple et par conviction. Erasmus, dont nous venons de célébrer le 30e anniversaire, est l’une des plus heureuses initiatives portées au crédit de l’Union européenne. La mobilité des jeunes en Europe éveille et cimente la citoyenneté européenne, elle permet de découvrir et de partager les bonnes pratiques en matière d’enseignement, de formation professionnelle et d’apprentissage.

Malheureusement, le programme Erasmus suscite des frustrations puisque chaque année 50 % des demandes sont écartées, faute de crédits. J’observe avec satisfaction que la Commission en tire les conséquences dans le projet de cadre financier pluriannuel (CFP) qu’elle a rendu public le 2 mai, puisqu’elle propose de doubler le volume des crédits. Le Parlement de son côté, demande le triplement car il faudra ajouter aux demandes aujourd’hui insatisfaites, les nouvelles attentes émanant des apprentis et des stagiaires de la formation professionnelle, dans le cadre du nouveau programme Erasmus Pro. Excellente mesure pour lutter efficacement contre le chômage des jeunes.

Dans ces conditions, Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, je souhaite que nous puissions dès 2019 mettre Erasmus à la hauteur des attentes des jeunes européens et de leurs familles. Mettons tout en œuvre pour que le budget 2019 soit l’anticipation harmonieuse des ambitions exprimées dans le prochain cadre financier pluriannuel pour une Europe qui prépare notre avenir et qui nous protège.

 
  
MPphoto
 

  Jordi Solé (Verts/ALE). – Mr President, the draft budget, as presented by the Commission, contains interesting proposals in some areas, and problems, but I see with regret that in terms of volume it proposes an even lower percentage of GNI as compared to 2010 for both commitment and payment appropriations. The content and priorities do not match today’s most pressing challenges, especially when it comes to internal and external security and climate change. A key area of the 2019 budget is migration and border management. However, I am afraid that this budget will sadly not contribute to enhance solidarity nor integration because it keeps making the link between migration and security.

A final word on defence: I don’t welcome the militarisation of the EU budget through programmes such as the European Defence Industrial Development Programme as scarce resources are diverted from functioning programmes with better and more justified aims. Nevertheless, I thank the rapporteur for his work. I wish him good luck and tenacity for the upcoming negotiations.

 
  
MPphoto
 

  Xabier Benito Ziluaga (GUE/NGL). – Señor presidente, señor comisario, el presupuesto aumenta en un 3,1 %, pero sigue sin ser suficiente. La Unión se enfrenta a grandes retos, como el desempleo, la transición ecológica o la acogida humanitaria, en los que parece claro que el Consejo, desgraciadamente, no vaya a hacer nada útil, como hemos visto estas semanas. Pero peor que ser un presupuesto insuficiente es que esté mal orientado.

Por lo que respecta al plan Juncker, por ejemplo, ahora llamado InvestEU, sigue sin quedar claro si cumple con los requisitos de adicionalidad ideales y, por tanto, estaría financiando proyectos sin riesgo alguno, en vez de ser un motor de inversión pública real y directa.

Los programas de empleo juvenil no están consiguiendo cambiar la situación de un problema que es estructural, que es la falta de empleo, sobre todo en los países de la periferia, que ven cómo su población, principalmente jóvenes, tiene que migrar.

Y, ¿de qué desarrollo sostenible habla este presupuesto? Veamos: reducen partidas para cuidado de la biodiversidad, investigación, lucha contra el cambio climático y las aumentan en infraestructuras de combustibles fósiles o de defensa. Vaya, vaya..., ¡no parece muy sostenible que se diga!

Y, ¿qué decir del aumento del gasto en criminalizar la migración y el asilo con Frontex, Turquía o Libia?

Por cierto, la rúbrica 5 (Administración) aumenta casi en un 3 %, principalmente por las pensiones. Y, cómo no va a aumentar si tiene comisarios como Cañete o antiguos ministros como, en España, Margallo, del Partido Popular, cobrando pensiones y sueldo a la vez. Ahí tienen un recorte fácil y que todo el mundo está esperando: sus privilegios.

 
  
MPphoto
 

  Stanisław Żółtek (ENF). – Panie Przewodniczący! Ze smutkiem widzę, że Parlament znów walczy o budżet większy, niż nawet proponuje Komisja i Rada, a te pieniądze są zatrute. Ich rozdział nie tylko daje biurokrację i władzę Komisji nad krajami – dzielenie tego budżetu to sposób na demoralizację ludzi.

Dopłaty do rolnictwa czy rozwój przedsiębiorczości tworzą nepotyzm i wzajemną wrogość ludzi. Jak ma pracować rolnik, widząc, że jego sąsiad ma większe dochody, bo lepiej umie wypełniać wnioski? Jak się czuję przedsiębiorca, widząc, że jego cwany konkurent załatwił sobie dopłatę do firmy? Wszyscy widzą: to nie praca i uczciwość popłaca, ale cwaniactwo, żebractwo i poddaństwo.

Idea Schumana – Europy Narodów, gdzie Unia pilnuje tylko prawa do swobody przepływu ludzi, towarów, idei i usług, miała dać Europie wolność i konkurencyjność w świecie, a mamy upadek konkurencyjności firm i rolnictwa. Zlikwidujmy ten nadmierny budżet, bo Unia umrze, a narody się z tego nie podźwigną.

 
  
MPphoto
 

  Joachim Zeller (PPE). – Herr Präsident, lieber Kommissar Oettinger! 2019 ist das letzte Jahr in der laufenden Förderperiode. Normalerweise müssten also in diesem Haushaltsjahr die Programme und Projekte des gegenwärtigen mehrjährigen Finanzrahmens auf die Zielgerade gehen.

Aus der Sicht des Haushaltskontrollausschusses gehe ich aber auf einige Feststellungen ein, die uns im Hinblick auf den Haushalt 2019 einige Sorgen bereiten. So haben die noch ausstehenden Verpflichtungen ein Allzeithoch erreicht: 266,9 Milliarden am 31.12.2017 – das entspricht mehr als zwei Jahressätzen an Zahlungen. Die Verzögerungen bei der Umsetzung von Vorhaben aus der Förderperiode 2006 bis 2013 führten dazu, dass bis 2016 die Zahlungsmittel fast vollständig zur Begleichung von Verpflichtungen der vorherigen Förderperiode verwandt wurden. Erst 2017 setzte eine Beschleunigung bei der Umsetzung der Programme der laufenden Förderperiode ein. Wir hoffen, dass sich dies 2019 noch verstärkt, damit die neue Förderperiode, der neue MFR, nicht wieder mit erheblichen Zahlungsüberhängen der laufenden Förderperiode belastet wird.

Der Haushaltskontrollausschuss bedauert, dass überhaupt die finanziellen Verpflichtungen der EU durch langfristig wirkende Garantien, Bürgschaften und andere rechtliche Verpflichtungen zugenommen haben. Das macht ein sorgfältiges Finanzmanagement dringend nötig. Dazu gehört auch, dass immer mehr Finanzinstrumente aufgelegt und Treuhandfonds ins Leben gerufen wurden, die sich – wie auch der Europäische Fonds für strategische Investitionen – nur sehr unbefriedigend ob ihrer Wirksamkeit beobachten lassen, den Haushalt aber mit Risiken konfrontieren könnten.

Auch aktuelle Herausforderungen wie die Bewältigung der Migration von Hunderttausenden Menschen über die Außengrenzen der EU zeigten, dass der Haushalt nur wenig flexibel ist. Die Kommission mobilisierte Mittel aus verschiedenen Haushaltsteilen, aber ein Berichtswesen, das aufzeigt, welche Mittel in welcher Höhe wofür verwandt wurden, bleibt auf der Wunschliste. Wir erinnern die Kommission nachdrücklich daran, dass jeweils zum 31. Juli des folgenden Jahres dem Parlament ein integrierter Satz an Finanz- und Rechenschaftsberichten zuzuleiten ist mit einer fünfjährigen Vorausschau über zu erwartende Mittelzu- und -abflüsse.

 
  
MPphoto
 

  Karine Gloanec Maurin (S&D). – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, au moment où nous entamons les débats sur le cadre financier pluriannuel, il nous appartient également de nous prononcer sur le mandat de trilogue pour le budget 2019 en cohérence avec nos priorités. Intelligence, durabilité, inclusion constituent le leitmotiv de notre action pour garantir un budget européen à la hauteur de nos ambitions. Nous pourrions ajouter engagement, audace, solidarité et les paroles doivent trouver écho dans les actes. Cohésion des territoires, croissance économique durable, lutte contre le changement climatique, accueil digne des réfugiés, lutte contre le chômage des jeunes. Les défis sont nombreux et ils ne pourront être relevés efficacement qu’au moyen de politiques financées au niveau communautaire, sans faux-semblants. Le vote en commission des budgets a été globalement satisfaisant. Ce budget est en progression par rapport à 2018 et je salue le travail de mon collègue Daniele Viotti.

Mais je souhaite faire trois remarques. Ce budget 2019 doit, de manière significative, améliorer le financement de l’initiative pour l’emploi des jeunes, cela a déjà été dit, d’Erasmus+, cela a été dit également – il faut le rappeler –, et d’Horizon 2020 pour l’innovation et la recherche. Il ne doit pas contenir de liens budgétaires directs entre terrorisme et migration. Pas de confusion. Et enfin, toutes les initiatives nouvelles doivent être financées par des fonds supplémentaires, et non au détriment des marges de manœuvre. J’ai l’immense honneur de rejoindre, depuis le 11 juin, notre assemblée, au moment où s’ouvre le débat budgétaire.

Ce débat et les conclusions du trilogue doivent nous permettre de dire à nos concitoyens européens que l’Europe ne renoncera pas à soutenir la jeunesse, la politique de cohésion, le développement rural, la biodiversité, la recherche, l’innovation et, comme vous l’avez dit, Monsieur le Commissaire, l’investissement en faveur du numérique et de la transition énergétique. Je serai attentive, dans mes responsabilités, à ces sujets fondamentaux, les plus intégrés au niveau européen.

 
  
MPphoto
 

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). – Arvoisa puhemies, Euroopan unioni on kuluvina vuosina käyttänyt merkittäviä rahallisia panostuksia nuorisoon. Kuten kaikessa rahoituksessa meidän on myös tässä katsottava ja muistettava, että lukujen tuijottamisen sijaan, on katsottava tuloksia.

Valitettavasti nuorisotyöttömyysaloitteen osalta arviot kertovat, että rahoitus ei ole kaikilta osin palvellut lainkaan tarkoitustaan. Näistä asioista on puhuttava ja on punnittava, mihin rahat käytetään, silloin kun tuloksia ei ole saatu sillä tavalla kuin on haluttu. Eli pitää katsoa, pitäisikö rahankäyttöä muuttaa.

Olemme myös käynnistäneet nuorille suunnatun viestintäkampanjan, jolla EU jakaa ilmaisia junalippuja eurooppalaisille nuorille. Mielestäni tämä on esimerkki toiminnasta, johon meidän ei pitäisi suunnata vähiä rahojamme, vaan nämä rahat olisi sen sijaan pitänyt suunnata Erasmus-ohjelmaan, joka on kannustava, ja joka on suunnattu tietysti nuorille, ja josta on aivan selkeät tulokset.

 
  
MPphoto
 

  Bronis Ropė (Verts/ALE). – Ponie pirmininke, Iš tikrųjų, šiandieną svarstomas klausimas yra labai svarbus – iš vienos pusės, kaip mes gyvensime 2019 metais ir kaip mes susitarsim, kokie bus prioritetai. Iš kitos pusės, 2019 metai tai yra „Brexit‘o“ metai, ir tai yra biudžetas, kuris dar pasilieka pakankamai didelis, ir jau atsiranda iššūkis, koks gi biudžetas bus po 2020 metų. Tai klausimas, ar mes, na, sakykim, išlaidas darysim visą laiką, kol ateis 2020 metų problema, kol nesame susitarę dėl naujos finansinės perspektyvos, ar jau šiandieną turime kartu pradėti galvoti ir apie biudžeto pajamas. Ne tiktai tas pajamas, kurias sudeda valstybės narės, bet ir apie pajamas, kurias turėtumėme kaip savarankiškas europines pajamas, ypatingai apmokestinant skaitmeninę, sakykim, sritį.

 
  
MPphoto
 

  Miguel Viegas (GUE/NGL). – Senhor Presidente, em primeiro lugar, a nossa solidariedade para com a luta dos intérpretes. Estamos a discutir, neste momento, uma proposta para o futuro Quadro Financeiro Plurianual, mas que tem cortes na coesão e na política agrícola comum. Importa dizer que o atual quadro teve também cortes significativos relativamente ao quadro anterior e, por isso, o quadro neste momento, e em particular o orçamento de 2019, reflete, naturalmente, estes cortes e reflete a escassez de meios que foram atribuídos designadamente à coesão, ou seja, um quadro que tem meios claramente insuficientes para contrariar aquilo que é um quadro generalizado de divergência. Importa também dizer que essa divergência foi e é consequência da aplicação impiedosa das políticas de austeridade e, por isso, o que se exige deste orçamento é que tenha, de facto, uma aposta decisiva na coesão para compensar as perdas que foram criadas e causadas pelas políticas de austeridade que afetaram severamente países como Portugal.

 
  
MPphoto
 

  Tomáš Zdechovský (PPE). – Pane předsedající, pane komisaři, pane zpravodaji, chtěl bych vám poděkovat za předložení této zprávy. Myslím si, že jde o poměrně vyvážený materiál, kde samozřejmě může být více zohledněna jedna či druhá priorita. Nicméně jako celek vnímám tento materiál jako dobrý základ dnešní diskuze a myslím si, že se ukazuje v detailu, že tato diskuze jde dobrým směrem. Já osobně mám jako hlavní prioritu bezpečnost a myslím si, že ohledně bezpečnosti je potřeba daleko více diskutovat.

Pane komisaři, říkal jsem vám to i na výboru. V současné době je více potřeba se zaměřit na radikalizaci mládeže, na problémy s terorismem, na problémy financování některých bezpečnostních opatření, která je potřeba udělat. Je potřeba zavést digitalizaci některých subjektů nebo posílit některé z agentur Evropské unie. Všichni říkají, že se má více zabezpečit vnější hranice. Ale co to je „zabezpečení vnějších hranic“? To je více investic do digitalizace, není to o tom, že tam postavíme více lidí. Dneska máme různé prostředky, jak ty lidi na hranicích zastavit a nemusí tam být ani pes, ani muž se samopalem, jako to známe z komunistických dob. Dále je potřeba posílit Europol, Eurojust a další agentury. Třeba i agenturu FRA, která se zabývá lidskými právy, a také je potřeba posílit Fond pro azyl, migraci a integraci, aby docházelo k efektivnějšímu přijímání žadatelů o azyl a aby se kvůli tomu třeba nerozpadla v Německu koalice.

Poslední věc, kterou jsem chtěl zmínit, pane komisaři, je reakce tady na kolegu z ENF, který tvrdil, jak my tady plýtváme rozpočtem. Pane komisaři, ani já, ani vy, ani kolega Viotti jsme si šampaňské tady nekupovali. A myslím si, že ENF je tady poslední, kdo nám má radit, jak máme čerpat a manažerovat rozpočet Evropské unie.

 
  
 

Intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»)

 
  
MPphoto
 

  Seán Kelly (PPE). – Mr President, obviously the budget is vital because without money, you can’t do too much at European level, and the more we can do at European level in an added-value sense the better it is for our citizens. I agree with the points made by the Commissioner himself in relation to the Youth Employment scheme. Employment has picked up across Europe pretty well but there are black spots, especially in relation to youth, and if we could hone in on those areas this year and next year, and show progress, we would be doing a lot for the whole European project.

Also, the Erasmus+ programme has been mentioned. Again, that’s good for young people. That has to be encouraged.

An area I am very much involved in myself is the whole area of climate change. We have now, more or less, almost completed the Clean Energy package and therefore we need to allocate money to make sure that we live up to our targets and our commitments in relation to Paris and the COP agreements there.

So, there is a lot to be done and if the Commissioner does it I think he’d be entitled to spend a few shillings on a glass of champagne for himself. Well done.

 
  
MPphoto
 

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, από τη συζήτηση προκύπτει ότι οι πόροι του προϋπολογισμού είναι ανεπαρκείς, διότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε σημαντικές προκλήσεις. Πρώτα από όλα πρέπει να στηρίξουμε τη συνοχή και αυτό χρειάζεται κεφάλαια. Ιδίως οι χώρες οι οποίες υπέστησαν τη λιτότητα, υπέστησαν τα προγράμματα της τρόικας. Η έρευνα και η καινοτομία φυσικά πρέπει να ενισχυθούν, διότι μόνο έτσι μπορεί να έχουμε μια ανταγωνιστική οικονομία. Και φυσικά πρέπει να υπάρξουν κονδύλια για τη στήριξη, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας για τους νέους μας. Το θέμα της εγγύησης για τη νεολαία και από κει και πέρα φυσικά το Εrasmus + όπως αναφέρθηκε από αρκετούς. Νομίζω, λοιπόν, ότι οι διαδικασίες για τη στήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης απαιτούν πολύ περισσότερα κονδύλια και, στην πράξη, αυτό που βλέπουμε είναι ότι οι πιστώσεις πληρωμών ήταν 0,92% το 2018, τώρα είναι 0,9%. Υπάρχει μια μικρή μείωση, παρότι τυπικά φαίνεται ως αύξηση 3,1%. Πρέπει, λοιπόν, να δούμε τι θα γίνει με τα κονδύλια που λείπουν, ιδίως στο θέμα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.

 
  
 

(Fin de las intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»))

 
  
MPphoto
 

  Günther Oettinger, Mitglied der Kommission. – Herr Präsident, meine sehr verehrten Damen und Herren Abgeordnete! Ich habe Ihre Wortmeldungen, die zustimmenden Äußerungen, die Ergänzungsvorschläge und die Kritik aufmerksam angehört, und wir werden darauf im Zuge des Trilogs und der weiteren gemeinsamen Sitzungen mit dem Haushaltsausschuss und auch dem Rat vertieft eingehen.

Ich glaube, Ihre Schwerpunkte sind klar, die wurden auch hier von der breiten Mehrzahl der Wortmeldungen unterstützt, und deswegen stellen wir fest, dass der Berichtsentwurf von Viotti in einer großen Mehrheit abbildet, was das Parlament will. Eine große Mehrheit der Abgeordneten unterstützt diesen Entwurf und damit das Mandat für den Trilog und die weiteren Verhandlungen. Wir werden unser Bestes tun, um Ihren Erwartungen gerecht zu werden und Ihre Detailfragen vertieft zu beantworten. Am 12. Juli ist dafür in der gemeinsamen Sitzung die erste Gelegenheit.

 
  
MPphoto
 

  Daniele Viotti, relatore. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, la prima parola anche nel mio caso è di solidarietà ai nostri interpreti.

Signor Commissario, colleghi e relatori ombra, io vi ringrazio moltissimo per la discussione. Come ha sentito, Commissario, la discussione è solo all'inizio: ci sono molte cose di cui dovremo parlare e voglio sottolineare, come hanno fatto altri colleghi, soprattutto la questione dello strumento per i rifugiati in Turchia. Di questo sarà il caso di parlare in modo molto approfondito, perché voglio rappresentare il malcontento che c'è in quest'Aula.

Però mi fa piacere che siano state ribadite e siano state ribaltate le priorità che il Consiglio vuole far credere tali ai cittadini e sia stato ribadito in quest'Aula, dalle sue parole e dalle parole dei colleghi, che l'agenda e che le priorità sono invece altre: sono la disoccupazione giovanile che è al 20%; sono i 196 milioni di persone povere o a rischio di povertà che ci sono nel nostro continente; sono i temi ambientali; sono il tema dell'agricoltura, delle piccole e medie imprese, della ricerca.

Su questo vogliamo e dovremo lavorare nei prossimi mesi. Mi fa piacere che ci sia una visione comune e mi fa piacere che si possa costruire un clima di lealtà tra la Commissione e il Parlamento per cercare di raggiungere questi obiettivi, e credo che riusciremo in pieno.

Infine, fatemi dire due cose, che rappresentano pienamente quello che deve fare l'Europa e come noi vogliamo l'Europa. Viviamo in un'epoca e in una stagione molto molto strana, una stagione in cui qualcuno minaccia di tirare su di nuovo le frontiere fra l'Austria e l'Italia e, contemporaneamente, l'Europa sta finanziando la costruzione del treno ad alta velocità e del traforo sotto il Brennero per collegare questi due paesi. È un'epoca strana, io spero che prevalga sempre l'Europa che vuole costruire ponti e gallerie per collegare e non quella che vuole dividere.

E in ultimo, mi spiace non aver sentito molte voci in quest'Aula e soprattutto di non aver sentito nessun intervento della Lega e dei 5 Stelle, ossia della nuova maggioranza al potere nel nostro paese.

 
  
MPphoto
 

  El presidente. – Se cierra el debate.

La votación tendrá lugar mañana.

Declaraciones por escrito (artículo 162 del Reglamento interno)

 
  
MPphoto
 
 

  Tamás Deutsch (PPE), írásban. – Az Európai Bizottság tervezete a 2019-es kötelezettségvállalások szintjét 165,6 milliárd euróban (EU GNI 1%-a), a kifizetések szintjét 148,7 milliárd euróban (EU GNI 0,9%-a) határozná meg. Ez 3,1 %-kal több kötelezettségvállalást és 2,7%-kal több kifizetést jelentene a 2018-as költségvetéshez képest.

Kiemelten fontos Magyarországnak, hogy a 2018-as évhez hasonlóan a regionális fejlesztési politika 2019-ben is jelentős összeget, 47,1 milliárd eurót kap. A teljes gőzzel zajló magyar projektek végrehajtása számára ez jó hír, várhatóan 2019-ben is fedezi majd az uniós költségvetés a tagállamok által benyújtott számlákat. A magyar néppárti delegáció ugyanakkor elutasít minden olyan törekvést, amely az uniós költségvetésen keresztül veszélybe sodorná a júniusi végi uniós csúcstalálkozón a tagállamok állam- és kormányfői által létrehozott migrációs megállapodást és gyengítené a külső határok védelmét. Magyarország nem csatlakozik az Európai Ügyészséghez, ezt a magyar kormány szuverenitási kérdésnek tekinti, ez alapján egy ilyen intézmény létrehozása szembemegy a nemzetek Európájáról szóló állásponttal. Határozottan elutasítjuk, hogy az uniós költségvetést a belépésre való nyomásgyakorlásra használják fel.

 
  
MPphoto
 
 

  Bogdan Andrzej Zdrojewski (PPE), na piśmie. – W ramach procedury budżetowej na rok 2019 znajdujemy się w wyjątkowym i znaczącym momencie planowania budżetowego UE. Zbiega się ono bowiem w czasie z negocjacjami i propozycjami nowych programów w ramach następnych WRF. Będzie to również ostatni budżet UE przyjmowany w ramach bieżącej kadencji PE, dla którego wśród kluczowych priorytetów wyróżniliśmy: wzrost gospodarczy, innowacje, konkurencyjność oraz szczególną atencję położoną na rozwój ludzi młodych.

Z perspektywy Komisji Kultury i Edukacji, program Erasmus+, będący najważniejszym programem wspierania mobilności ludzi młodych, bez wątpienia musi pozostać jednym z naczelnych priorytetów również pod koniec funkcjonowania obecnych WRF. Z niezadowoleniem przyjmuję w związku z tym fakt, że poziom środków finansowych zaproponowany na program Erasmus+ w projekcie budżetu na 2019 r. jest znacznie niższy, niż oczekiwał tego Parlament, i odpowiada jedynie założonym poziomom w ramach wieloletniego planowania finansowego, a nie uwzględnia nawet pozostałych środków dodatkowych alokowanych dla programu w ramach przeglądu WRF.

Podobnie jest w przypadku programu „Kreatywna Europa”, kluczowego dla wspierania sektora kulturalnego i audiowizualnego UE, będącego źródłem zatrudnienia rzeszy młodych ludzi. Poziom finansowania programu musi być dostosowany do jego ambicji, w szczególności w odniesieniu do podprogramu „Kultura”, który jest chronicznie niedofinansowany i który w związku z tym ma trudności w osiągnięciu zadowalających wskaźników powodzenia.

 
  
  

Puhetta johti HEIDI HAUTALA
varapuhemies

 

20. Az Unió általános költségvetésére alkalmazandó pénzügyi szabályok (vita)
A felszólalásokról készült videofelvételek
MPphoto
 

  Puhemies. – Esityslistalla on seuraavana Ingeborg Gräßlen talousarvion valvontavaliokunnan puolesta ja Richard Ashworthin budjettivaliokunnan puolesta laatima mietintö ehdotuksesta Euroopan parlamentin ja neuvoston asetukseksi unionin yleiseen talousarvioon sovellettavista varainhoitosäännöistä ja asetuksen (EU) N:o 2012/2002 ja Euroopan parlamentin ja neuvoston asetusten (EU) N:o 1296/2013, (EU) N:o 1301/2013, (EU) N:o 1303/2013, (EU) N:o 1304/2013, (EU) N:o 1305/2013, (EU) N:o 1306/2013, (EU) N:o 1307/2013, (EU) N:o 1308/2013, (EU) N:o 1309/2013, (EU) N:o 1316/2013, (EU) N:o 223/2014, (EU) N:o 283/2014, (EU) N:o 652/2014 ja Euroopan parlamentin ja neuvoston päätöksen N:o 541/2014/EU muuttamisesta (COM(2016)0605 – C8-0372/2016 – 2016/0282(COD)) (A8-0211/2017).

 
  
MPphoto
 

  Ingeborg Gräßle, Berichterstatterin. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar und die leider nicht vorhandene Ratspräsidentschaft, liebe Kolleginnen und Kollegen! Wir treten heute gegen einen ernst zu nehmenden Gegner an das ist das Sommerfest in der Parlamentarischen Gesellschaft, und deswegen bin ich Ihnen