Indeks 
 Prethodno 
 Sljedeće 
 Cjeloviti tekst 
Postupak : 2018/2034(INI)
Faze dokumenta na plenarnoj sjednici
Odabrani dokument : A8-0329/2018

Podneseni tekstovi :

A8-0329/2018

Rasprave :

PV 22/10/2018 - 18
CRE 22/10/2018 - 18

Glasovanja :

PV 25/10/2018 - 13.16

Doneseni tekstovi :

P8_TA(2018)0432

Doslovno izvješće
Ponedjeljak, 22. listopada 2018. - Strasbourg Revidirano izdanje

18. Politika zapošljavanja i socijalna politika europodručja (kratka prezentacija)
Videozapis govora
Zapisnik
MPphoto
 

  Der Präsident. – Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die kurze Darstellung des Berichts von Krzysztof Hetman im Namen des Ausschusses für Beschäftigung und soziale Angelegenheiten über die Beschäftigungs- und Sozialpolitik des Euro-Währungsgebiets (2018/2034(INI)) (A8-0329/2018).

 
  
MPphoto
 

  Krzysztof Hetman, Rapporteur. – Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Przyglądając się najnowszym danym dotyczącym wzrostu gospodarki europejskiej, można być optymistą. Wyraźnie wskazują one, że nabraliśmy wiatru w żagle. Poprawa widoczna jest w takich obszarach jak finanse publiczne zatrudnienie czy inwestycje. Stopa bezrobocia w strefie euro na początku roku 2018 wynosiła 8,6% i jest ona najniższą od czasów kryzysu ekonomicznego. Optymizmem napawa też całkowity wskaźnik zatrudnienia w strefie euro, który w zeszłym roku wyniósł 71%, co pokazuje, że zbliżamy się do osiągnięcia celu 75% zatrudnienia określonego w ramach strategii „Europa 2020”.

Mimo tych pozytywnych sygnałów musimy jednak pamiętać, że w dalszym ciągu wiele jest obszarów, które wymagają od nas pilnej i sprawnej interwencji. Odsetek bezrobotnych osób młodych w strefie euro utrzymuje się na nieakceptowanie wysokim poziomie blisko 17%. Bardzo wysoki jest też wskaźnik osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym, który w strefie euro wynosi obecnie nieco ponad 23%, czyli niemal 120 milionów osób, co oznacza, że jest nadal wyższy niż w roku 2009. Utrzymuje się też segmentacja i nierówności na rynku pracy. Powyższe dane oznaczają jedno: nasze działania na rzecz przeciwdziałania tym negatywnym zjawiskom muszą być zintensyfikowane. Naszym celem powinien być zintegrowany rynek pracy, który zapewnia zatrudnienie na wysokim poziomie dla wszystkich, włącznie z grupami nieuprzywilejowanymi.

Dlatego reformy w państwach członkowskich powinny promować odpowiedzialne umowy pracy i adekwatną ochronę społeczną, również dla pracowników z niestandardowymi oraz nowymi typami kontraktów. Dynamicznie zmieniające się formy zatrudnienia, jak również transformacja cyfrowa narzucają na nas konieczność odpowiedniej adaptacji. Na zmieniające się wymagania rynku pracy muszą też odpowiedzieć pracownicy, którzy powinni być wyposażeni w odpowiednie umiejętności. Dlatego należy w lepszy sposób powiązać nasze systemy edukacji z rynkiem pracy, jak również promować uczenie się przez całe życie. Musimy również ułatwiać mobilność zawodową i wejście oraz powrót na rynek pracy. Potrzebujemy także lepszej polityki równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, tak aby pracownicy mogli dostosować się do oczekiwań pracodawców, nie poświęcając przy tym swojego życia osobistego. Aby to osiągnąć, należy wprowadzić elastyczne rozwiązania w miejscu pracy, korzystny urlop rodzicielski dla obojga rodziców, jak również inwestować w przystępną i dobrej jakości opiekę nad dziećmi. Niezbędna jest także intensyfikacja wysiłku w zakresie zwalczania ubóstwa i wykluczenia społecznego oraz nieuczciwych warunków pracy, które psują rynek i prowadzą do ubóstwa także wśród osób pracujących.

Uważam, że tegoroczne zalecenia Komisji dla poszczególnych krajów idą właśnie w tym kierunku, jednakże jestem zaniepokojony ich niekonsekwentną realizacją. Od początku wprowadzenia semestru europejskiego zaledwie 9% wszystkich rekomendacji wdrożono w całości, natomiast aż 30% zaleceń zostało zrealizowanych w sposób bardzo ograniczony lub też wcale. Tymczasem jestem przekonany, że lepsza implementacja zaleceń dla państw członkowskich w realny sposób przełożyłaby się na zwiększenie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia.

 
  
 

Spontane Wortmeldungen

 
  
MPphoto
 

  Romana Tomc (PPE). – Z več vidikov je bilo področje sociale in zaposlovanja dolgo časa zapostavljeno, zato me veseli, da tudi s tem, da imamo tokrat ločeno poročilo, temu področju namenjamo več pozornosti.

Čeprav smo, kot je bilo že rečeno, lahko zadovoljni z zmanjšanjem brezposelnosti, predvsem mladih, na trgu dela še vedno ostaja en zelo velik izziv, in ta izziv je, kako uskladiti ponudbo in povpraševanje.

Tehnološki napredek, digitalizacija, globalizacija predstavljajo za nas popolnoma nova pričakovanja glede usposobljenosti zaposlenih in temu izobraževalni sistemi ne sledijo dovolj hitro. Sledenje razvoju pa pomeni poleg vsebine tudi drugačne pravno-formalne oblike delovnih razmerij in prilagoditev sistema socialne varnosti tem novim oblikam.

 
  
MPphoto
 

  Κώστας Μαυρίδης (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, συγχαίρω τον εισηγητή και τους σκιώδεις εισηγητές για την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, η οποία εκπονεί για πρώτη φορά δική της ξεχωριστή έκθεση για την απασχόληση και τις κοινωνικές πολιτικές της ζώνης του ευρώ. Η έκθεση αυτή περιέχει σημαντικά στοιχεία που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από την Επιτροπή. Άλλωστε η απασχόληση και οι κοινωνικές πτυχές συνιστούν βασικό στοιχείο της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ωστόσο, αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω να εκφράσω την απογοήτευσή μου διότι συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις σε αυτό το Ευρωκοινοβούλιο θέτουν τις αγορές πάνω από τον ευρωπαίο πολίτη και μου είναι ακατανόητη η στάση τους. Το έζησα σε μία άλλη έκθεση γύρω από τις πολιτικές στην ευρωζώνη. Δεν επέμεναν να θέσουμε μακροοικονομικές προϋποθέσεις για πρόσβαση στα ταμεία συνοχής και πολλά άλλα πράγματα, τα οποία δεν βοηθούν στο ευρωπαϊκό εγχείρημα.

 
  
MPphoto
 

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, η βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή και η λιτότητα, η οποία επιβλήθηκε τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο της ευρωζώνης, είχαν σαν αποτέλεσμα να έχουμε ύφεση, να έχουμε αυξημένη ανεργία και, φυσικά, αυτό να επηρεάσει πάρα πολύ σοβαρά τα συνταξιοδοτικά συστήματα σε όλα τα κράτη μέλη.

Ειδικότερα στην Ελλάδα, η τρόικα μετέτρεψε την πατρίδα μου σε ένα κοινωνικό νεκροταφείο, με πετσόκομμα των συντάξεων κατά 40%, με το εν τρίτον των συνταξιούχων να ζουν με κάτω από 600 ευρώ μεικτά το μήνα. Με το PSI, το οποίο διέλυσε τα ασφαλιστικά ταμεία, και ενώ είχε την ευκαιρία η κυβέρνηση να προχωρήσει σε ανακεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, δεν το έπραξε.

Τώρα, επιτίθενται στις συντάξεις και απειλεί το Εurogroup να μειώσει ξανά τις συντάξεις από 01/01/2019. Λέμε κάτω τα χέρια από τις συντάξεις. Οι Έλληνες συνταξιούχοι έχουν φτωχοποιηθεί. Δεν αντέχουν άλλες περικοπές.

 
  
MPphoto
 

  Κωνσταντίνα Κούνεβα (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, μόνο σύντομη παρουσίαση μας δόθηκε να συζητήσουμε για την απασχόληση στην ευρωζώνη. Οι ευρωπαίοι πολίτες χρειάζονται ασφαλή δουλειά. Το αποδεικνύουν οι αριθμοί στην έκθεση Hetman. Χαίρομαι που με τη δική μου τροπολογία καταφέραμε να πούμε πως οι κοινωνικοί στόχοι πρέπει να έχουν την ίδια προτεραιότητα με τους οικονομικούς.

Όμως οι Συντηρητικοί δεν δέχτηκαν πραγματικές μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας, δηλαδή ούτε ευρωπαϊκή ασφάλιση κατά της ανεργίας, ούτε μηχανισμό σταθεροποίησης μέσω επενδύσεων, ούτε καν μελέτη για τη σχέση απασχόλησης και ανάπτυξης.

Ευρωπαίοι πολίτες, εξετάστε προσεκτικά τις θέσεις των κομμάτων, γιατί και στο κρίσιμο θέμα της ανεργίας φαίνεται ότι αριστερά και δεξιά είναι δύο αντίθετοι πόλοι.

 
  
MPphoto
 

  Stanislav Polčák (PPE). – Pane předsedající, já bych chtěl poděkovat panu kolegovi Hetmanovi za velmi kvalitní návrh zprávy. Je sice povzbuzující, že současná ekonomika EU roste a dostáváme se na hodnoty před krizí. Ostatně připomínám, že na začátku roku 2018 byla dokonce naměřena nejnižší nezaměstnanost v eurozóně od roku 2008, a to konkrétně o 8,6 %. Rád bych ale poznamenal, že bychom se neměli soustředit pouze na pozitivní ukazatele, které možná trochu zkresleně dokazují, že jsme v mnoha ohledech naši ekonomickou výkonost opět nastartovali. Tyto ukazatele dle mého názoru dostatečně nereflektují všechny okolnosti. Nýbrž je pravdou, že nezaměstnanost se liší nejen stát od státu, ale je rozdílná, zejména pokud porovnáme i jednotlivé regiony členských států. Navíc EU má stále dostatek prostoru pro zlepšení v oblasti trhu nezaměstnanosti mladých lidí, žen nebo úspěšného zapojování, např. imigrantů do pracovního trhu. Reakce na globalizaci, digitalizaci je stále nedostatečná a řada pracovníků je skutečně zranitelná. Proto bych byl v těchto oblastech velice obezřetný. Úzce s tím souvisí i financování politiky soudržnosti, které pomáhá s růstem i těch nejzaostalejších regionů.

 
  
MPphoto
 

  João Pimenta Lopes (GUE/NGL). – Senhor Presidente, investindo numa retórica social, o relatório defende, e bem, o trabalho com direitos e o respeito da vida privada, o combate ao desemprego e à generalização de contratos a tempo parcial e temporários, a necessidade de proteção contra a pobreza e a exclusão social.

No entanto, discorrendo evoluções estatísticas positivas nalguns casos meramente marginais, omite qualquer crítica às políticas de precariedade e baixos salários que em Portugal, como um pouco por toda a Europa, têm aumentado, branqueia e omite o contributo do Semestre Europeu e das suas recomendações específicas por país na degradação das condições laborais e do aumento da exploração.

O cinismo e a hipocrisia do texto são expostos nas duras críticas que a Comissão Europeia teceu ao aumento do salário mínimo ou a uma dita dificuldade em despedir trabalhadores com contratos sem termo em Portugal.

E torna evidente a necessária rotura com os constrangimentos do euro e da União Europeia que impedem a efetiva valorização dos trabalhadores, dos seus salários e direitos.

 
  
 

(Ende der spontanen Wortmeldungen)

 
  
MPphoto
 

  Karmenu Vella, Member of the Commission. – Mr President, after our hard labour in adopting and promoting the European Pillar of Social Rights, today the time has come to discuss the social and employment aspect of the euro area. A well-designed social market economy is essential for Europe, and in particular for a good functioning monetary union. I would therefore like to thank the rapporteur, Mr Hetman, for putting this aspect forward in the report we have discussed today. We share your analysis of recent socioeconomic developments. It is in line with our findings in the annual Employment and Social Developments in Europe review.

The economic conditions are favourable. With 239 million people in employment, employment is at its highest level ever. Unemployment in the euro area is now standing at 8.1%, the lowest since November 2008. We also share the opinion that there is still room for improvement. With the roadmap for deepening the EMU from December 2017 the Commission clearly set the objectives to address this. We stand for more jobs, growth, investment, social fairness and macroeconomic stability. We cannot have a robust economy without well-performing employment and social policies: both are two sides of the same coin, as we know.

These policies are at the heart of the European Pillar of Social Rights and their development should lead to a stronger European Monetary Union (EMU). Hence, improving economic resilience requires us to invest in people, invest in the skills of workers throughout their working life. That is why we have launched and are implementing the New Skills Agenda. We live in a fast-moving economy that requires us to adapt. We have to be skilled and re—skilled on a continuous basis. Lifelong learning is not just a buzzword. It is a necessity.

To ensure that workers get protection and the relevant information about their job: that is what our proposal on transparent and predictable working conditions for all workers calls upon.

To give everyone the possibility to combine their professional and personal lives: Our proposal on work-life balance calls for better working arrangements and compensated leave for parents and carers. As you know, these last two are legislative proposals still in negotiations between Parliament and the Council. We count on your support to reach an agreement soon. Legislation, however, is not the only instrument to have for stronger employment and social policies in the European Union and a more resilient EMU. The implementation of the European Pillar of Social Rights by Member States is crucial to reaching this objective and the instrument to have to monitor and gauge progress is the European Semester.

When zooming in on the euro area, the Pillar is already fully integrated into the dedicated recommendation adopted in November last year. It asks Member States to focus on reforms that promote job creation, equal opportunities, accessibility to labour market, fair working conditions and support social protections.

To conclude, let me stress that building a strong European economy and a resilient monetary union can only be sustainable through support and investment in our people. This requires well-functioning labour markets and social protection systems. In this light, we can only welcome and share the policy priorities indicated in your report.

 
  
MPphoto
 

  Der Präsident. – Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet am Donnerstag, 25. Oktober 2018, statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 162 GO)

 
  
MPphoto
 
 

  Monika Beňová (S&D), písomne. – Dôraz pri vytváraní týchto politík by mal byť kladený predovšetkým na solidaritu a odstraňovanie sociálnych a majetkových nerovností v spoločnosti. Hospodársku situáciu a zamestnanosť možno v súčasnom období vo väčšine krajín eurozóny hodnotiť pozitívne. Napriek tomu však mnohé výzvy a nerovnosti v tejto oblasti pretrvávajú. Tie sa napríklad týkajú rozdielov v mzdovom ohodnotení žien a mužov, výrazne rozdielnej mzdy za rovnakú prácu v jednotlivých členských štátoch, či nezamestnanosti mladých. Vyžaduje si to preto konkrétne riešenia, ktoré vzhľadom na neochotu podeliť sa o svoje kompetencie v sociálnej oblasti zostávajú v rukách predstaviteľov národných štátov. Samotná, relatívne nízka miera nezamestnanosti, ktorej sme dnes svedkami, je tak dôležitá, no nemôže byť želaným výsledným cieľom. Je potrebné viac sa sústrediť na tvorbu udržateľných a kvalitných pracovných miest za primerané ohodnotenie či zabezpečiť plnohodnotné uplatnenie pre mnohé znevýhodnené skupiny vrátane hendikepovaných spoluobčanov. V rámci regulácie by tiež predovšetkým nadnárodné spoločnosti pôsobiace v Európskej únii mali byť motivované podieľať sa na rýchlejšom približovaní úrovne miezd naprieč členskými štátmi. Ich investície sú totiž obyčajne sprevádzané rozsiahlymi vládnymi stimulmi. Princíp rovnakej mzdy za rovnakú prácu by mal byť ich podmienkou.

 
  
MPphoto
 
 

  Ivan Jakovčić (ALDE), napisan. – Izvješće o politici zapošljavanja i socijalnoj politici europodručja govori o stopi nezaposlenosti mladih, koja je i dalje neprihvatljivo visoka i viša od dvostrukog ukupnog prosjeka nezaposlenosti, s približno svakom trećom mladom osobom koja je nezaposlena u nekim zemljama.

Gospodarski oporavak i dalje nije jednakomjeran diljem europodručja te i dalje postoji znatan prostor za napredak u pogledu ekonomske konvergencije, borbe protiv nezaposlenosti mladih i dugotrajne nezaposlenosti, rodne neravnoteže, segmentacije tržišta rada i nejednakosti, posebno za ranjive skupine, kao i u pogledu smanjenja broja osoba koje rade ispod razine njihove kvalifikacije, smanjenja siromaštva općenito, a naročito siromaštva zaposlenih, iskorjenjivanja siromaštva djece i poticanja produktivnosti i rasta plaća.

Izvješće, za koje sam glasao, napominje da bi države članice trebale sprovesti reforme, kakve ih podupire Komisija, u okviru preporuka za pojedine zemlje, te bi ih posebice trebalo usmjeriti na politike kojima se povećava produktivnost i potencijal održivog rasta kako bi cijela EU zajedno išla ka stvaranju dostojnih radnih mjesta, pristupu socijalnoj zaštiti, bez obzira na radni odnos ili vrstu ugovora, i rastu plaća koji znatno utječu na smanjenje nejednakosti, rizik od siromaštva i socijalne isključenosti te pridonose poboljšanju životnog standarda i podupiru gospodarski oporavak.

 
  
MPphoto
 
 

  Dominique Martin (ENF), par écrit. – Le débat du 22/10/2018 sur l’emploi et les politiques sociales de la zone euro au Parlement européen brosse un tableau optimiste et tronqué de l’emploi. Il oublie de rappeler que le chômage est deux fois plus élevé dans l’eurozone (8,3%) que dans les autres pays (4,2%). Il met en exergue l’Allemagne, mais peut-on croire ses statistiques du chômage (3,4%) en juin 2018 vu que seulement 5% des 1,2 millions de réfugiés arrivés en 2015-2016 travaillent à plein temps en 2017. Ce qui signifie que plus d’un million de personnes sont retirées des chiffres du chômage. Pendant ce temps, dans la zone euro 1 chômeur sur 2 est au chômage depuis plus d’un an et 10% des travailleurs sont pauvres. Comme solution, ce rapport exhorte à toujours plus de réformes structurelles et « d’inclusion ». L’intégration au marché du travail des migrants et des réfugiés serait ainsi une des 3 solutions au maintien des systèmes de retraites. Pire, les partis de la majorité (PPE, ALDE, S&D) ont refusé nos amendements de priorité à l’emploi pour les citoyens et chômeurs européens. Ce qui confirme que Bruxelles ne veut pas construire une grande Europe mais un monde en petit.

 
Posljednje ažuriranje: 12. prosinca 2018.Pravna obavijest - Politika zaštite privatnosti