Stenograma dezbaterilor

Miercuri, 14 noiembrie 2018 - Strasbourg

15.2. Exporturile de arme: punerea în aplicare a Poziției comune 2008/944/PESC (A8-0335/2018 - Sabine Lösing)

Oral explanations of vote

  Petras Auštrevičius (ALDE). – Mr President, in this complex global security environment, it is undeniable that sometimes weapons and other military machinery might also end up in conflict zones, contributing to grave human rights violations. The common position on arms exports lays down procedure and common criteria by which individual Member States should guide their transactions of arms and military technologies. Profits cannot be made at the expense of human security and respect of human rights. Each Member State should take the responsibility for its arms exports. Within this report, we call on the exporting countries to apply assessment criteria when exporting weaponry, and ensure full transparency of such transactions. Selling weapons to violent regimes is not a matter of negotiation.

  Bogdan Andrzej Zdrojewski (PPE). – Panie Przewodniczący! To piąte podejście Parlamentu Europejskiego do nielegalnego eksportu broni i de facto piąta porażka. Może nie taka zupełna, niedruzgocąca, ale niestety efektywność w tym projekcie – projekcie dotyczącym przejrzystości pewnych ograniczeń, budowania standardów, musimy to przyznać, kończy się porażką. Wstrzymałem się od głosu przy tej rezolucji, przy tym sprawozdaniu przede wszystkim dlatego, że jestem przeciwnikiem transportu, eksportu broni i handlu bronią tam, gdzie mamy do czynienia z konfliktami i z wielkimi problemami humanitarnymi. Z drugiej strony jednak cały czas zwracam uwagę na to, że instytucje europejskie i państwa Unii Europejskiej w tej materii są niestety nieskuteczne.

  Morten Messerschmidt (ECR). – Hr. formand! Vi så i går her i kammeret Angela Merkel, den tyske kansler, stå og tale for behovet for et fælles, europæisk forsvar. Vi har også tidligere hørt det samme fra Macron i Paris og fra kommissionsformand Juncker osv. Denne betænkning er jo selvsagt et led i den strategi. Jeg kan ikke forestille mig noget mere farligt end tanken om, at det europæiske forsvar skal løsrives fra det Amerika, som i flere generationer nu har været garantien for, at vi netop har så fredelige forhold, som vi har. En 1. verdenskrig hvor det var helt utænkeligt, at udfaldet ville have været, som det var, hvis ikke amerikanerne havde interveneret. En 2. verdenskrig osv. Jeg kan ikke forstå, og jeg kan slet ikke begribe, hvordan det her hus kan have en sådan ahistorisk, historieløs tilgang til noget så væsentligt som europæernes forsvar. Vi har brug for amerikanerne, de har brug for os, også selv om vi måske ikke er enige i alt det, der foregår i Det Hvide Hus i øjeblikket. Alt andet lige ifølge forfatningen sidder man kun i fire år ad gangen, vi skal ikke bruge disse pludselige sentimenter til at kaste barnet ud med badevandet.

  Dobromir Sośnierz (NI). – Panie Przewodniczący! To jest kolejna uchwała tego Parlamentu, która podważa niepodległość państw członkowskich. Nie ma żadnego ważnego powodu, żeby Unia Europejska wkraczała w tę dziedzinę. Nie do takiej Unii się zapisywaliśmy, nie na taką Unię się zgadzaliśmy, a teraz po kolei Unia próbuje eliminować kompetencje państw członkowskich ze wszystkiego.

Jeśli chodzi o handel bronią, jest on bardzo szczegółowo regulowany przez prawo wszystkich państw członkowskich. Nie ma żadnej potrzeby, żeby coś do tego dokładać, a jeśli różne kraje różnie interpretują 8 z kryteriów wspólnego stanowiska, to mają do tego prawo. Dlaczego teraz jedne państwa powiedzą drugim, że te drugie interpretują te 8 kryteriów źle? I już jestem w stanie się domyślić, które państwa powiedzą którym, że nie mają racji. Jak zawsze okaże się, że to my nie mamy racji.

  Luke Ming Flanagan (GUE/NGL). – Mr President, we’re talking about a common standard for exports of weapons. How about we adopt a common standard that we stop exporting weapons in the first place?

Why are we involved in this dirty game? Is the European Union not already filled with massive resources, which means that we can have a very high quality of life and everything we need, if it was properly distributed, without getting involved in the dirty, filthy low—life business of producing the instruments of death?

Ireland, for the first time in centuries, has peace. We are lucky to have it. And the reason why we have peace is because we’ve moved out of that area. We’ve started to talk to each other, and as a result of it we now live in a better place. We need higher standards all round here. I’m voting in favour of this report, but, sadly, I have to say it is a floor, a very low floor, like a toilet.