Doslovno izvješće

Srijeda, 14. studenog 2018. - Strasbourg

22. Prava i obveze putnika u željezničkom prometu (rasprava)

  Przewodniczący. – Kolejnym punktem porządku dziennego jest sprawozdanie sporządzone przez Bogusława Liberadzkiego w imieniu Komisji Transportu i Turystyki w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (wersja przekształcona) (COM(2017)0548 - C8-0324/2017 - 2017/0237(COD)) (A8-0340/2018).

  Bogusław Liberadzki, sprawozdawca. – Panie Przewodniczący Krasnodębski! Pani Komisarz Bulc! Panie i Panowie! Niech mi będzie wolno zacząć od stwierdzenia: jest to bardzo ważny dzień naszej debaty w sprawie rozwoju praw konsumenta, specyficznego konsumenta, jakim są pasażerowie transportu kolejowego w Europie. Chodzi o ponad cztery miliardy osób, które w ciągu roku podróżują kolejami. Chodzi także o miliony pracowników zatrudnionych w transporcie kolejowym, a zatem o kompleksowe i kluczowo ważne przedsięwzięcie na bardzo dużą skalę.

Od razu na wstępie chciałbym podziękować za świetną współpracę swoim kontrsprawozdawcom, szczególnie panu Denisowi de Jong, który w imieniu komisji IMCO współuczestniczył w pracach nad przygotowaniem sprawozdania. Chcę podkreślić wysoką gotowość do współpracy ze strony Komisji i na ręce pani komisarz Bulc złożyć podziękowania.

Zacznę od tego, co Parlament może osiągnąć dzięki jutrzejszemu głosowaniu. Pierwszą i zasadniczą sprawą, jeżeli chodzi o prawa pasażerów, są rekompensaty za opóźnienia pociągów. Proponujemy zwiększenie kwot rekompensat do 100 % w przypadku opóźnienia powyżej 121 minut. Zdaję sobie sprawę, że nie będzie to łatwe. Ewentualnym rozwiązaniem alternatywnym byłaby rekompensata w wysokości 100 % przy opóźnieniu powyżej 180 minut.

Drugą sprawą, szczególnie istotną i godną podkreślenia, jest zwiększenie dostępności biletów łączonych, tzw. through-tickets, w przypadku pasażerów, którzy utracą połączenia, gdyż bilety były przeznaczone na przesiadkę. Będą oni mieli prawo do zajęcia miejsca w następnym pociągu bez żadnych dodatkowych kosztów.

Kolejną sprawą są ułatwienia dostępu dla podróżnych o ograniczonej zdolności ruchowej: grupa osób, którym chcemy umożliwić dostęp do środków mobilnych, jest bardzo duża i rosnąca. Proponujemy oczywiście, żeby na stacjach najwyższej kategorii, które obsługują co najmniej 10 tys. pasażerów na dobę, nie było prenotification, a następnie trzygodzinnego powiadomienia na stacjach mniejszych i dwunastogodzinnego powiadomienia na najmniejszych.

Otwieramy także kolej na przewozy rowerów. Proponujemy, aby w pociągu można było przewieźć do ośmiu rowerów. Z czasem przepis ten dotyczyć będzie każdego pociągu. Chcemy także rozszerzyć zakres rozporządzenia o ochronie praw pasażerskich nie tylko na pociągi międzynarodowe i krajowe, ale także na pociągi regionalne, aby te same prawa obowiązywały w tych właśnie pociągach na terenie całej Unii Europejskiej. Jest to jedna strona medalu.

Jednocześnie chcemy bardzo wyraźnie podkreślić, że rozwiązanie to ma mobilizować państwa i rządy do większej troski o jakość infrastruktury kolejowej, o tabor kolejowy, a także o dostępność ekonomiczną i fizyczną transportu dla pasażerów. Chcemy, aby transport kolejowy stał się alternatywą, by wszystkie jego zalety, takie jak ekologia, tani dostęp, niezawodność czy bezpieczeństwo, mogły znaleźć tutaj swoje miejsce. Chcielibyśmy także – i w tym kierunku zmierza to rozwiązanie – wyrównywać szanse konkurowania i reguły konkurowania transportu kolejowego z innymi gałęziami transportu. Jeszcze raz dziękuję za współpracę i czekam na państwa debatę.

  Violeta Bulc, Member of the Commission. – Mr President, I would also like to thank very much the rapporteur from the Committee on Transport and Tourism (TRAN), Mr Liberadzki, and the shadow rapporteurs, as well as the Committee on the Internal Market and Consumer Protection (IMCO) for their intensive and very dedicated work on the Commission’s proposal to recast the Rail Passengers’ Rights Regulation.

It is indeed, as Mr Liberadzki already said, a unique opportunity to improve rail passengers’ protection and, at the same time, to ensure further development of the rail sector, which also has an essential role to play in the development of multi-modal, integrated mobility as a service solution and in decarbonisation of transport.

First of all, let me stress that the Commission very much welcomes Parliament’s objective to promote more attractive rail services and better passenger protection, but allow me to comment on some of your specific amendments.

First, on amendments beyond the recast legislative technique: we do have some institutional concerns over specific amendments which are not in line with the rules agreed between our institutions for the recast legislative technique. Some changes, such as the compensation levels in cases of service delay or cancellations, are not part of the Commission’s legislative proposal. This said, we fully understand and share your good intentions to increase passengers’ protection in the sector and we will examine the respective provisions put forward in detail taking account of the Commission’s prerogative of legislative initiative. Of course, for those provisions which have been included in the Commission’s recast proposal and which have undergone significant amendment following the EP debate, for example, regulation on through tickets, we stand ready to actively participate in the upcoming interinstitutional discussions.

On persons with reduced mobility, it really goes without saying that we are very much in favour of increasing, to the most feasible and realistic extent, the mobility of all European citizens. We, therefore, very much value Parliament’s effort to improve the situation of persons with disabilities and reduced mobility. We are open to those amendments that can lay solid ground for generally improving the mobility of these citizens in need. Allow me just to share one very concrete example that I was able to directly witness and experience – when we made the special effort to make it happen for a person with disabilities to also use the European programme Discover EU and travel with different modes, primarily railway, throughout the EU and be part of this exciting programme for the youth. It’s a really good example of how we can improve conditions and how we can really enable all European citizens to be able to take advantage of European programmes. So, that’s very much appreciated, Mr Liberadzki.

On bicycles, it will be of no surprise to you that I also welcome those amendments which may further contribute to increasing the use of ecologically friendly transport modes such as bicycles. The Commission shares your enthusiasm about new mobility opportunities. Further efforts will be needed in order to ensure that there are no loopholes on this path. For example, passengers shall be properly informed about those new opportunities. We shall also ensure that when train capacity for taking bicycles on board is reached, any possible refusal takes place on transparent and justifiable grounds.

On passenger information, I would also like to stress that the Commission welcomes amendments that increase the level of rail passenger information about their rights, the journey opportunities offered to them, as well as events and outcomes surrounding the trip.

On derogations, we will not be able to truly promote the interests of EU rail passengers and the single market if our legal provisions are accompanied by a widespread practice of granting derogations. The Commission therefore supports increased limitations on such derogation possibilities, which should be based on a purely balanced approach taking into account both passengers’ and industrial interests.

To conclude, I am convinced that all efforts invested in this legislative file will pay off. Improving the current rules would not only increase the mobility of EU citizens and open new opportunities, but also open new opportunities to them. It would also contribute to enhancing competition in the rail sector and also improve rail services. In turn, all this will increase the overall attractiveness of rail transport, to the benefit of passengers, industry, and our environment.

Once again, I would really like to express my appreciation of Parliament’s work on improving rail passengers’ protection and I look forward to today’s debate.

  Dennis de Jong, Rapporteur voor advies van de Commissie interne markt en consumentenbescherming. – Hartelijk dank aan de rapporteur van de Commissie vervoer en toerisme voor de goede samenwerking en natuurlijk dank aan de vele IMCO-leden en schaduwrapporteurs die hebben meegewerkt aan het oorspronkelijke advies van de Commissie interne markt en consumentenbescherming, dat ze uiteindelijk vrijwel unaniem konden aanvaarden. Dat is een goed signaal voor de passagiers.

Ik denk dat het eindresultaat heel goed is, zeker wat betreft compensatie. Ik ben het niet eens met de Commissie dat dit buiten de herschikking zou zijn. We hebben daar duidelijke rechtvaardigingen voor. Je kunt de passagiers echter niet uitleggen dat ze maar de helft van de ticketprijs vergoed krijgen als ze meer dan twee uur vertraging hebben. Dat hoort gewoon aangepakt te worden in dit initiatief. Er is goed nieuws voor de mensen met een beperking. Zij kunnen snel op assistentie rekenen en hoeven niet dagen van tevoren te melden dat ze naar een station komen. De fietsen zijn gemeld, dat was ook belangrijk.

Er is eigenlijk maar één punt dat overblijft. Laten we er alsjeblieft niet voor zorgen dat spoorwegen kunnen zeggen dat het slecht weer was en dat je daardoor je rechten als passagier verliest. We hebben te veel blaadjes op het spoor gezien, ook in Nederland, als excuus. Dat moeten we niet willen. Daar moeten we morgen bij de stemming nog goed uitkomen.

  Renaud Muselier, au nom du groupe PPE. – Monsieur le Président, Madame la Commissaire, mes chers collègues, c’est un grand jour pour nous et pour les millions d’usagers du train.

Pour la première fois, grâce à ce règlement, l’Europe va enfin prendre en compte les usagers. Jusqu’à présent, l’Union européenne s’était toujours occupée des entreprises ferroviaires et des gestionnaires d’infrastructures. Il était tout à fait anormal que les principaux intéressés, les usagers, soient laissés de côté. Le dernier rapport date de 2007, on a attendu dix ans! Dix ans plus tard, cette injustice va enfin pouvoir être réparée, et ce sur l’ensemble du réseau ferroviaire européen. Vous nous parlez de dérogations, nous n’en voulons pas, nous avons déjà perdu assez de temps. Les lignes régionales et les lignes transfrontalières vont aussi être régies par ces nouvelles règles, c’est une excellente nouvelle. N’oubliez jamais que 90 % des passagers ferroviaires européens se servent de ces lignes régionales au quotidien.

Quels sont les principaux engagements de cette réforme déterminante? Ils reposent sur quatre piliers. Premièrement: l’indemnisation. Si votre train a une heure de retard, un remboursement de 50 % est alors prévu, c’est bien normal. S’il a deux heures de retard, ce qui n’est pas acceptable sur le continent européen, le remboursement est dans ce cas de 100 %. Voilà la norme.

Deuxièmement, en cas de correspondance manquée, quelle qu’en soit la raison, les opérateurs sont tenus de vous réacheminer jusqu’à votre prochaine destination. Ils ne peuvent pas vous laisser sur le bord du quai. Grâce à ce billet unique, peu importe l’opérateur, celui-ci devra assumer ses obligations sans le moindre coût additionnel. Le far west ferroviaire, c’est fini!

Troisièmement: l’assistance. Madame la Commissaire, vous parlez de tentative. Il n’en est rien. Avec ce dossier, nous devons garantir aux 80 millions de personnes handicapées ou à mobilité réduite qu’elles seront prises en charge dans toutes les grandes gares d’Europe, mais aussi dans les petites gares moyennant une pré-notification de trois heures. La mobilité pour tous sera la réalité de demain. On ne peut pas laisser les personnes à mobilité réduite sur le bord de la route.

Enfin, quatrièmement: la mobilité durable. Chaque train, à partir de 2024, devra prévoir huit places pour les vélos. C’est un grand pas pour une mobilité plus douce et respectueuse et c’est une mesure essentielle pour tenir nos engagements pris dans le cadre de la COP.

Il faut savoir que le ferroviaire est le mode de transport le plus subventionné en Europe par les deniers publics. Il est quand même un peu anormal que ce service soit moins bien perçu par les usagers que les autres modes de transport, notamment l’avion.

Enfin, grâce à ce dossier, les usagers du rail profiteront d’un service de meilleure qualité que dans les transports aériens. Et pour la première fois, l’Europe s’occupe des usagers du rail. Alors je demande clairement à la Commission européenne et au Conseil de ne pas revenir en arrière lors des négociations à venir. Vous nous parlez des entreprises, on en a beaucoup parlé et on les a beaucoup protégées depuis dix ans. Maintenant, je souhaiterais qu’on s’occupe essentiellement des passagers.

C’est un dossier éminemment politique et d’autant plus important à l’approche des élections européennes. Les millions d’usagers du train y seront particulièrement vigilants.

  Lucy Anderson, on behalf of the S&D Group. – Mr President, this regulation provides a vital chance to help get a better deal for rail passengers. The European Parliament must not fail them by caving in to rail industry lobbying. The top complaint of train travellers is delays and cancellations. That fact is not just anecdotal, but is acknowledged independently by the International Rail Regulators’ Group and the European Court of Auditors.

So, particularly problematic is the Commission’s proposal for the introduction of a so—called ‘force majeure’ clause, seeking to allow rail companies to refuse to pay compensation to passengers for delays and cancellations in certain circumstances, including severe weather conditions. This aims to reverse a key passenger—friendly decision of the EU Court of Justice in 2013.

Worse still, is the version of ‘force majeure’ proposed by our own European Parliament Committee on Transport and Tourism (TRAN), which could even be interpreted to include lawful strikes and other industrial action. Whilst the TRAN Committee’s amendments do have some good points, as our rapporteur has explained, they allow exemptions for suburban rail services, despite evidence showing that these are the most widely used services by passengers across Europe, especially younger people. Under the TRAN Committee’s amendments, passengers will only have the right to onward travel on the next train in the course of delays and cancellations where a connection is missed in the course of a single transport contract. In real life, this is often not the case when tickets are bought separately.

So, in the vote tomorrow, I urge all MEPs to support the alternative approach tabled by myself and many others: in particular, do not make rail passengers suffer still further for the consequences of external factors causing problems with their journeys.

  Kosma Złotowski, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Pani komisarz! Oczywiście kolej stanowi bardzo ważny element systemu transportu publicznego, także dzięki inwestycjom dofinansowywanym z budżetu Unii Europejskiej. Chcemy, żeby coraz większa liczba osób wybierała właśnie ten środek lokomocji, ale do tego potrzebny jest nie tylko nowoczesny tabor (który staje się coraz nowocześniejszy), ale także istotne zmiany przepisów, które wzmocnią pozycję i prawa pasażerów w ruchu kolejowym. I to właśnie teraz robimy.

To sprawozdanie w znacznym stopniu stanowi odpowiedź na oczekiwania konsumentów, szczególnie w takich obszarach jak odszkodowania czy obowiązki przewoźnika w przypadku opóźnienia pociągów. Nasze jutrzejsze głosowanie ma również ogromne znaczenie dla poprawy sytuacji osób niepełnosprawnych podróżujących koleją, które dzisiaj napotykają liczne bariery już na etapie kupna biletu. Problem stanowi także dostęp do asysty przy wsiadaniu do pociągu czy nawet samo uzyskanie informacji na dworcach kolejowych. Chcemy te ograniczenia zlikwidować.

Rozumiem obawy operatorów, którzy teraz będą ponosili z tytułu tych zmian dodatkowe koszty, ale jestem również przekonany, że pozwoli to podnieść jakość usług kolejowych i przyczyni się do przyciągnięcia nowych pasażerów, którzy chętniej wybierali do tej pory inne środki transportu.

No cóż, z kilku wypowiedzi wynikało, że dotąd ulegaliśmy lobby kolejowemu – tym razem ulegliśmy lobby pasażerskiemu.

  Jens Rohde, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, it is time to end the Member States’ protection of their national rail companies and replace it with the protection of rail passengers. For the ALDE Group, that means we want to introduce compulsory through-ticketing systems for passengers. We want the Commission to develop an EU complaint form for use in the event of cancellations or delays. We want, in the case of missed connections due to delay or cancellation, to ensure a passenger the right to take the next service available. We also want to encourage railway undertakings and ticket vendors to develop an automatic compensation system. We want to push for an exchange of information between ticket vendors and the railway undertaking; we want to rationalise the compensation rates; we want to ensure spaces for bicycles; and, of course, as mentioned by my colleagues, we want to ensure better assistance for people with reduced mobility.

Let me say to Ms Anderson, the ALDE Group will support her amendment tomorrow. We too want to delete the force majeure provision, and I want to thank Ms Anderson for putting this amendment forward.

If we want to shift more transport from other modes to rail, those demands should not be too much to ask for. En marche! as they say in France.

  Michael Cramer, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident, Frau Kommissarin, liebe Kolleginnen und Kollegen! Nur eine Minderheit der Mitgliedstaaten hat die vor fast zehn Jahren beschlossen Fahrgastrechte komplett umgesetzt. Deshalb finde ich es gut, dass wir heute hier tätig werden.

Es freut mich, dass wir für die Fahrradmitnahme einen starken Kompromiss gefunden haben. Das kann jeder nachempfinden, der mich kennt. Das Europäische Parlament will, dass wir in naher Zukunft verpflichtende Stellplätze in allen Zügen haben – ohne Schlupflöcher wie bisher. Dadurch werden die Kunden nicht mehr gezwungen, ihre Fahrräder mit anderen Verkehrsträgern zu befördern.

Eine große Mehrheit ist auch für das Durchgangsticket. Kein Wunder! Durchgangsfahrten waren schon 1923 durch internationale Übereinkommen der maßgebliche Standard. Davon sind wir heute weit entfernt. 67 % der Fahrgäste sind für einheitliche Rechte für die gesamte Bahnreise vom Anfang bis zum Ende, auch wenn man umsteigen muss, sogar mehrmals umsteigen muss.

Gerade bei grenzüberschreitenden Verbindungen ist dies jedoch kaum verfügbar. Voraussetzung für Durchgangstickets sind zugängliche Reiseinformationen und Buchungssysteme. Für die dafür nötigen offenen Schnittstellen, die open data, haben wir starke Formulierungen gefunden, damit sich dies in Zukunft auch verbessert.

Für vollwertige Fahrgäste müssen wir aber grundsätzlich den Ausnahmezustand „Höhere Gewalt“ streichen. Ich hatte mich schon immer – auch bei den Verhandlungen – dafür eingesetzt. Bisher gab es diesen Tatbestand bei der Bahn ja gar nicht. Die Einführung von force majeure würde zu einer knapp inakzeptablen Rechtsunsicherheit zulasten der Passagiere führen. Nur ein winziger Teil der Verspätungen wird überhaupt durch force majeure überhaupt verursacht. Die willkürlichen Auslegungen der Fluggesellschaften sollten uns unbedingt eine Warnung sein.

Der Rechnungshof hat das in seinem aktuellen Bericht ebenfalls bestätigt. Ein Reifendefekt war für eine Fluggesellschaft force majeure, das ist verrückt, aber traurige Realität.

Ein weiteres Problem ist die Assistenz an Bahnhöfen, ohne Voranmeldezeit. Nur an Bahnhöfen mit mehr als zehntausend Passagieren am Tag können mobilitätseingeschränkte Personen eine spontane Assistenz in Anspruch nehmen. 97 % der Bahnhöfe würden von dieser Regelung somit ausgenommen sein. Das ist für mich und erst recht für die mobilitätseingeschränkten Menschen keine akzeptable Regelung. Das müssen wir ändern.

  Tania González Peñas, en nombre del Grupo GUE/NGL. – Señor presidente, este informe propone avances significativos en cuanto al trato que se da a los pasajeros de tren, y esperamos que suponga un paso importante para mejorar la calidad del servicio.

El tren debe ser el medio de transporte del futuro. Es el más sostenible, el más seguro, el que permite mayor vertebración territorial y accesibilidad. Y, por lo tanto, debemos incentivar su uso y hacerlo más atractivo para los usuarios y las usuarias. Algunos aspectos positivos son que con esta propuesta maximizamos la información disponible para el usuario, aseguramos que los usuarios de bicicletas pueden acceder al tren sin riesgo para la seguridad de los demás viajeros, priorizamos la reubicación sin perjuicio de las compensaciones y reembolsos en caso de cancelación de un servicio y garantizamos un protocolo de reclamaciones adecuado.

Pero lo más importante es el salto que se puede dar en la accesibilidad del servicio para los usuarios vulnerables. En ese sentido, el informe propone garantizar la asistencia en las estaciones y el acceso a los trenes con personal obligatoriamente formado, que la información deberá estar disponible en formato accesible y que las personas con movilidad reducida tendrán prioridad en la reubicación, incluso con animales guía.

Sin embargo, quiero recalcar que no es suficiente para incentivar el uso del ferrocarril mejorar los derechos de los pasajeros. Hay que impulsarlo como medio de transporte público. Hay que impulsarlo desde las instituciones públicas y no hacer cada vez más recortes e iniciar procesos de privatización.

  Daniela Aiuto, a nome del gruppo EFDD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, gentile Commissario, il regolamento che voteremo domani è di notevole importanza per i diritti dei passeggeri nei nostri paesi. Troppo spesso abbiamo assistito negli ultimi anni a problematiche e difficoltà che hanno reso inefficiente la mobilità su rotaia e la connettività su breve e lunga percorrenza. Scarse informazioni per i passeggeri, assistenza non adeguata alle persone con disabilità, difficoltà nel richiedere i rimborsi, ritardi che hanno costretto a dover cambiare tragitto senza sapere come ovviare agli imprevisti capitati sul proprio percorso. A quanti di noi è capitato di perdere coincidenze importanti e di non conoscere appieno i nostri diritti in tali circostanze. Sicuramente vi sono imprese ferroviarie più virtuose e altre meno.

Sarà importante, anche nelle future negoziazioni con il Consiglio, trovare un giusto bilanciamento tra i diritti dei passeggeri, da un lato, e la sostenibilità dei costi, dall'altro. Senz'altro, con questo regolamento, come Parlamento diamo un segnale importante e chiediamo alle imprese uno sforzo maggiore al fine di garantire un servizio puntuale ed efficace, con la speranza e l'augurio che il trasporto ferroviario diventi sempre più utilizzato per la mobilità dei cittadini europei.

  Georg Mayer, im Namen der ENF-Fraktion. – Herr Präsident, geschätzte Frau Kommissarin! Bahnfahren soll und muss attraktiver werden. Ich glaube, da sind wir uns alle einig. Es ist immer eine gute Sache, wenn ich den Konsumenten informiere. Wenn ich ihn informiere, wenn einmal etwas nicht nach Plan abläuft, das ist meiner Erfahrung nach immer besser, als wenn ich Druck auf die eine oder andere Seite ausübe.

Der Konsumentenschutz ist natürlich auch ein wichtiger Teil des Ausgleichs der Kräfte zwischen einem starken Unternehmen und einem einzelnen Konsumenten. Man darf aber auch da nie vergessen: Wir haben es mit mündigen Bürgern zu tun. Information in der Öffentlichkeit jedem zugänglich zu machen, ist auf jeden Fall einmal ein richtiger Schritt für die Aufklärung der Konsumenten. Die Betonung liegt darauf, konsumentenfreundlich zu sein und nicht unternehmerfeindlich. Da gibt es einen großen Unterschied. Ausgewogen, wie diesem Bericht das gelingt, ist das auch durchaus das Ziel, das wir unterstützten können. Kleine Betriebe werden ausgenommen – sinnvolle Maßnahme. Beeinträchtigte Personen bekommen ganz besonderes Augenmerk in diesem Bericht.

Zwei Punkte, die ich kritisch beleuchten möchte, sind einerseits die Schadensgutmachung durch eine Gutscheinlösung – das halte ich für kontraproduktiv und auch für nicht ausführbar –, zweitens halte ich für kontraproduktiv etwa Änderungsanträge, die der Kollege Cramer gemacht hat, die völlige Themenverfehlung sind, wenn er nämlich dann sagt, er will Information über CO2-Emissionen auf das Ticket. Das finde ich eher schädlich, weil man diesen Bericht dadurch verwässert.

  Λάμπρος Φουντούλης (NI). – Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ δεδομένο ότι στο πλαίσιο της προσπάθειας, τόσο των κρατών μελών όσο και των ευρωπαϊκών οργάνων, για να μειωθούν οι εκπομπές αερίων ρύπων στην Ένωση σημαντικότατο ρόλο παίζουν οι μεταφορές επιβατών αλλά και εμπορευμάτων μέσω του σιδηροδρόμου. Επιπλέον, οι σιδηρόδρομοι αποτελούν έναν ασφαλέστερο και ταχύτερο τρόπο μεταφοράς, που είναι συνήθως οικονομικότερος και πιο προσιτός, ειδικά για τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Για να αποτελέσει όμως, πράγματι, ο σιδηρόδρομος μέρος της απάντησης στα προβλήματα που ανέφερα θα πρέπει, ταυτόχρονα με την ανάπτυξη νέων δικτύων, ειδικά στις χώρες της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, να θεσπίσουμε και ένα πλαίσιο προστασίας των επιβατών, που θα καθορίζει τα δικαιώματά τους με τρόπο ξεκάθαρο και προσιτό σε όλους. Επίσης, θα πρέπει να επιτευχθεί συντονισμός μεταξύ των εταιρειών, ώστε να υπάρξουν συνδέσεις και ανταποκρίσεις σε λογικούς χρόνους, που θα εξυπηρετούν τους επιβάτες και θα διευκολύνουν τις μετακινήσεις τους. Τέλος, θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας τις περιοχές στις οποίες η σιδηροδρομική σύνδεση, αν και ασύμφορη οικονομικά για τις εταιρείες, θα πρέπει να διατηρηθεί ώστε οι κάτοικοι των απομακρυσμένων περιοχών να μην είναι αποκομμένοι.

  Dieter-Lebrecht Koch (PPE). – Herr Präsident, verehrte Frau Kommissarin Bulc, verehrte Kolleginnen und Kollegen! Wir müssen den Schienenverkehr für die Bürgerinnen und Bürger Europas attraktiver gestalten, ohne die Bahnunternehmen zu überfordern. Wir brauchen verbraucherfreundliche und faire Regeln. Es ist an der Zeit, die bestehenden Fahrgastrechte zu überarbeiten und der digitalen Entwicklung anzupassen. Lasst uns auf den Zug aufspringen, lasst ihn nicht einfach davonfahren! Selbiges erwarte ich übrigens auch vom Rat.

Was soll mit dieser Überarbeitung erreicht werden? Meine Checkliste ist: Erstens müssen die neuen Regelungen dafür sorgen, dass umfassende Fahrgastrechte bestehen, die unproblematisch und grenzüberschreitend durchsetzbar sind. Durch die Einschränkung von Ausnahmen und den Ausschluss der Sprachbarrieren bei der Beschwerde gelingt uns dies. Zweitens müssen Informationen für Fahrgäste in Echtzeit erfolgen – sowohl vor Fahrtantritt als auch während der Fahrt. Drittens sollte das sogenannte Durchgangsticket nicht die Ausnahme, sondern die Regel sein. Ein einziges Ticket muss reichen, um national und grenzüberschreitend Bahn fahren zu können. Viertens müssen die Rechte von Bahnreisenden, die in ihrer Mobilität eingeschränkt oder behindert sind, deutlich gestärkt werden. Ich freue mich sehr, dass mein Vorschlag angenommen wurde, der die Vorlaufzeit für die Hilfeleistung von der Größe des Bahnhofs abhängig macht. Und fünftens ist es nötig, die Entschädigungszahlungen anzuheben, um Druck auf den Bahnsektor auszuüben, damit er verstärkt an seiner Qualität arbeitet. Zugleich müssen aber Ausnahmen bei Beeinträchtigungen durch höhere Gewalt schon bestehen bleiben. Es kann doch für die Bahn nichts anderes gelten als für Bus-, Schiffs- und Flugverkehr.

  Isabella De Monte (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signora Commissario, il trasporto ferroviario, proprio perché è il mezzo di trasporto dei pendolari e dei cittadini con maggiori necessità, dovrebbe tutelare i diritti dei consumatori e degli utilizzatori più deboli. Voglio ribadire con forza quanto è stato detto precedentemente anche da alcuni colleghi, e cioè che il Parlamento deve farsi difensore delle persone con ridotta capacità motoria e di tutti i portatori di handicap. Prevedere un'assistenza gratuita nelle stazioni e con breve preavviso è essenziale per garantire loro libertà di movimento. Infatti, soprattutto nel caso di piccole stazioni, chiedere a una persona diversamente abile di dare un preavviso di 48 ore per salire su un treno andava addirittura contro ogni principio di libera circolazione delle persone. Infine, dare più diritti ai passeggeri, significa invogliarli a utilizzare un mezzo collettivo più pulito delle auto private e così salvaguardare l'ambiente.

  Jacqueline Foster (ECR). – Mr President, whilst we always welcome better provisions for passengers’ rights, this report does not go far enough and threatens to undermine long-standing practices in the UK rail industry. Our compensation measures are already well established and clear, the system works well and passengers understand it. By reducing the scope for when companies must compensate passengers, this report will dumb down what we’ve achieved and undermine our high standards.

The report also contains some concerning provisions for passengers with reduced mobility. The requirement that they must certify service animals, such as guide dogs, before boarding a train is nonsensical. In addition, the varying notice period required for those needing assistance is deeply confusing. Differences between large urban and small rural stations must be acknowledged, but national transport departments should liaise closely with rail companies and consumer groups to decide on these matters.

Finally, we all want to see greater use of bicycles, but the requirement that all services have eight designated spaces is wholly impractical. Many operators would have to order new rolling stock to meet the demand, and it could result in chronic overcrowding in rush hour services and again such issues as this should be determined locally and nationally. For those reasons, the British Conservatives will be voting against the report at this time, but we do hope that the institutions can improve the text.

  Matthijs van Miltenburg (ALDE). – Reizen per trein is een duurzaam alternatief voor de vervuilende auto of voor het kerosine slurpende vliegtuig. Als we meer mensen verleiden om vaker de trein te nemen, dan dragen we bij aan het verduurzamen van onze mobiliteit. Dan dragen we bij aan het behalen van de klimaatdoelstellingen van Parijs.

Dan moeten we het reizen met de trein in heel Europa echter wel een stuk aantrekkelijker maken. Dit voorstel zorgt ervoor dat de rechten van treinreizigers in heel Europa worden versterkt en dat is naar mijn mening een stap in de goede richting. Met de nieuwe regels kunnen treinreizigers, bij vertragingen, overal in Europa tot 100% van de ticketprijs terugkrijgen. En dat is een groot verschil met de situatie vandaag de dag. Nu kan namelijk slechts 50% van de ticketprijs worden teruggekregen.

Een tweede punt dat al is genoemd: de passagiers kunnen makkelijker hun fiets meenemen aan boord van de trein. In een fietsland als Nederland is dit van groot belang. Dan zorgen we namelijk ook voor de verduurzaming van het vervoer naar de stations en de aansluitende reis op weg naar de bestemming. Bovendien wordt het - mijn derde punt - veel makkelijker voor passagiers met een beperkte mobiliteit, voor mensen met een handicap, om de trein in Europa te nemen. Zij kunnen voortaan rekenen op assistentie op het perron zonder dat dagen van tevoren te moeten regelen. Daarmee kunnen ze hun reis veel vlotter gaan regelen.

Collega's, laten we morgen instemmen met het voorstel om het treinen aantrekkelijker te maken in Europa. Daar zullen niet alleen de Europese treinreizigers u dankbaar voor zijn, maar ook het klimaat!

  Karima Delli (Verts/ALE). – Monsieur le Président, Madame la Commissaire, chers collègues, je n’ai qu’un chiffre à vous donner: un Européen qui se lève le matin pour aller travailler a neuf chances sur dix de prendre sa voiture ou un car et seulement une chance sur dix de prendre le train. Donc, vous le voyez bien, nous vivons à l’ère du tout voiture, une ère irrespirable, à contresens des accords de Paris et qui met en danger le budget des familles.

Aujourd’hui, nous avons la possibilité de faire aimer le train en équipant de huit emplacements pour vélos au minimum tous les trains, du train régional au train à grande vitesse; en garantissant une assistance pour les personnes à mobilité réduite dans chaque gare, parce que notre priorité, c’est de faire en sorte que tout le monde ait accès à la mobilité; et en compensant, dans une juste mesure, les passagers qui subissent un retard ou une annulation, et je le rappelle parce que c’est important.

Dans sa version actuelle, le texte prévoit un remboursement de 50 % du billet après un retard d’une heure, de 75 % après un retard d’une heure et demi et un remboursement intégral au bout de deux heures. Vous voyez bien, chers collègues, qu’il n’y a que des avantages à prendre le train, qui est plus attractif pour notre santé, pour notre climat, pour le porte-monnaie des citoyens européens et, j’ajouterai, pour les emplois européens, parce que nous sommes en train de fabriquer notre propre train en Europe et que ses emplois industriels doivent être préservés sur notre territoire.

  Kateřina Konečná (GUE/NGL). – Pane předsedající, jakožto zástupkyně země, která má jednu z nejhustších železničních sítí na světě, jsem velmi ráda, že jsme svědky dalšího prohlubování práv cestujících v železniční přepravě. Cestující by nyní měli mít nárok na přístup k informacím a odškodnění v případě zpoždění nebo odřeknutí spoje.

Měli by být informováni o svých právech, o daných spojích a dalších souvisejících záležitostech před samotným uskutečněním cesty, v jejím průběhu i po jejím dokončení. Jsem také ráda, že se podařilo usnadnit přístup k železniční dopravě osobám se zdravotním postižením nebo se sníženou schopností pohybu a orientace. Pokud máme občany Evropské unie přesvědčit o tom, že jízda vlakem je tradice, ve které stojí za to pokračovat, je nutné, aby se zvedla i úroveň této dopravy a práva cestujících. Evropský parlament by měl jít v této oblasti příkladem.

  Marie-Christine Arnautu (ENF). – Monsieur le Président, les dispositions du rapport, notamment celles qui augmentent les indemnisations en cas de retard, seront incontestablement une avancée pour les voyageurs. Mais quand j’entends que les Verts font de la place réservée aux vélos dans les trains un point non négociable, je m’interroge quand même sur le sens des priorités et sur le respect de la subsidiarité.

Sécurité, ponctualité, propreté, prix décents sont autant d’éléments sur lesquels des efforts doivent être consentis. Or l’Union européenne, en imposant ses dogmes économiques, favorise un désengagement de l’indispensable puissance publique.

Ce n’est pas un hasard si le Japon et la Suisse affichent des taux de ponctualité et de satisfaction vertigineux, alors qu’en Grande-Bretagne, par exemple, 60 % de la population souhaite la renationalisation du secteur. L’insécurité et les incivilités y sont quasi inexistantes, pas de pillage, ni de vol de caténaires à répétition dans ces pays, contrairement à ce qui arrive en France, ni de polémique, comme en Allemagne, pour savoir s’il fallait réserver des wagons uniquement aux femmes pour garantir leur sécurité. L’entretien du réseau et la maintenance des infrastructures y sont très rigoureux. Les récentes pannes en série qui ont fortement perturbé le trafic français sont a contrario symptomatiques d’un niveau d’exigence en recul. Comment s’étonner que la France, réputée pour l’excellence de ses chemins de fer, soit passée de la deuxième à la septième place européenne dans le classement du Boston Consulting Group?

Les droits des passagers seront mieux respectés le jour où l’on comprendra que la performance du système ferroviaire découle pour l’essentiel du niveau de dépenses publiques qu’on veut bien lui concéder.

  Innocenzo Leontini (PPE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, la revisione del regolamento dei diritti dei passeggeri persegue un maggiore equilibrio tra il rafforzamento sui diritti degli utenti e la riduzione degli oneri a carico delle imprese. È necessario proteggere gli utenti in un quadro normativo europeo nuovo per aumentare la flessibilità del settore e la sua attrattività rispetto ad altri mezzi di trasporto che incidono più negativamente sull'ambiente.

I nuovi criteri aumentano l'accessibilità dei disabili alle stazioni e quindi manifestano una maggiore sensibilità e assistenza alle persone con mobilità ridotta. Io sono favorevole ad aumentare i livelli di indennizzo causati dal ritardo fino al 100 % del prezzo per ritardi superiori a due ore. Non mi convince l'eliminazione della clausola di forza maggiore, perché essa costituisce una forzatura giuridica che in sede applicativa potrebbe generare un contenzioso senza fine, in quanto le circostanze eccezionali costituiscono un fattore esimente in tutti gli ordinamenti equilibrati. Inoltre, non è giusto imporre alle imprese costi e obblighi non realistici che prescindono dalle necessità degli utenti. In tal modo, non si farebbe altro che ridurre l'attrattività del settore.

  Christine Revault d’Allonnes Bonnefoy (S&D). – Monsieur le Président, Madame la Commissaire, chers collègues, nous débattons aujourd’hui d’un rapport important et de mesures concrètes qui vont directement impacter la vie quotidienne de millions d’Européens qui utilisent le train quotidiennement.

Ce que nous proposons, c’est de mieux rembourser les usagers quand les trains arrivent en retard, de leur fournir en temps réel toutes les informations sur le trafic, de garantir des services de meilleure qualité et d’améliorer les droits des personnes à mobilité réduite.

Je regrette profondément qu’en commission parlementaire certains députés aient réussi à manipuler le vote pour faire passer des amendements qui réintroduisent des dispositions permettant aux opérateurs ferroviaires de s’exonérer de toute obligation de remboursement en cas de retard.

J’appelle ici tous les députés à voter contre ces amendements demain et à ne pas céder aux lobbies des entreprises qui voudraient que les députés revoient à la baisse les droits des passagers.

Nous avons été élus pour défendre nos citoyens et l’intérêt général. Ce serait donc un message politique désastreux que de voter pour des amendements qui défendent l’intérêt économique des grands groupes ferroviaires contre les droits des millions d’usagers et contre l’avis même de la Cour de justice de l’Union européenne sur les obligations en matière d’indemnisation.

VORSITZ: EVELYNE GEBHARDT
Vizepräsidentin

  Mark Demesmaeker (ECR). – Vertragingen, annuleringen en onvolledige informatie, we worden er ook in België, meer dan ons lief is, mee geconfronteerd. De huidige Europese regels bieden onvoldoende garanties voor een kwalitatieve dienstverlening. Als we meer mensen willen motiveren om het openbaar vervoer te nemen en als de spoorwegmaatschappijen zelf klaar willen staan om binnenkort de concurrentie aan te gaan met nieuwe spelers op de markt, dan moet het beter.

Als die ondernemingen vandaag niet toekomen aan de nodige structurele hervormingen, dan is het omdat er te veel vrijstellingen en gunstmaatregelen zijn.

Het Europees Parlement wijst alvast het juiste spoor aan. Verhoogde compensatiebedragen bij vertragingen, dus extra financiële druk om stipter te gaan rijden, het recht van de passagier om altijd zijn fiets mee te nemen op de trein en sterkere ombudsdiensten, dat is het spoor voor de spoorwegen van morgen. Toch een waarschuwing: kijk uit voor overmachtsregelingen die de spoorwegmaatschappijen al te gemakkelijk een uitvlucht geven om hun verplichtingen te ontlopen. Verder blijven er bijkomende inspanningen nodig voor een betere toegankelijkheid voor mindervaliden.

We moeten nu de stap zetten naar een moderne, aantrekkelijke en competitieve spoorwegmarkt.

  Pavel Telička (ALDE). – Madam President, if it were a month ago, I probably would have structured my intervention today differently. I would focus on some of the provisions, highlight something and support some things, but in fact, I’m going to say something different. I have a relatively fresh experience.

After the very long vote in the last plenary on Thursday, I was to take a train from here to Karlsruhe and then to Munich and catch a plane. Because we had a long vote, an unnecessarily long vote, I didn’t manage. Then I missed the TGV, so I had to take several trains before I could get to Karlsruhe, then Stuttgart and then to Munich – and you can already guess what happened with my plane connection in Munich.

Of course, I spent some extra money. Of course, my journey to the Balkans was much longer, but I do still understand that my position is somewhat more favourable than that of thousands or millions of European consumers when they arrive, or when they end up in a similar position.

I really believe that what we will be voting on is not perfect. I’m sure that many of us, on a number of provisions, would like to go further. I’m sure that there are still some question marks, but it is a major step in the right direction to provide railway passengers with completely different quality rights, and not just in the terms that I’ve mentioned – accessibility, etc. I think this is a good indication of what European legislation can bring a consumer.

  Adam Szejnfeld (PPE). – Pani Przewodnicząca! Zrównoważony rozwój i ochrona środowiska, w tym czystego powietrza, wymagają zwiększenia udziału przewozów kolejowych. Niestety, w dzisiejszych czasach, kolej nie jest konkurencyjna dla innych przewoźników publicznych pod względem wielu kryteriów. Jednym z nich jest oczywiście różnica w uprawnieniach konsumentów. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady idzie więc w dobrym kierunku: zwiększa prawa pasażerów, wprowadza ułatwienia dla osób niepełnosprawnych i z ograniczeniami ruchowymi, także dla podróżujących z dziećmi, z wózkami, z rowerami, ze zwierzętami domowymi czy bilety łączone. Szczególnie pozytywnie trzeba ocenić uprawnienia odszkodowawcze, o których mówi rozporządzenie. Popieram zatem ten projekt, lecz chciałbym tylko zaznaczyć, że będę głosował przeciwko wprowadzaniu definicji siły wyższej, zwłaszcza w zapisie, który jest zaproponowany.

  Inés Ayala Sender (S&D). – Señora presidenta, señora Bulc. ¿Cuándo ganó el AVE español la batalla al avión, sobre todo en las líneas principales, y también cada vez más a la carretera? Pues fue cuando, con un Gobierno socialista, una consejera, mujer, y el responsable del AVE decidieron que se compensara a los viajeros por el mínimo retraso y hasta el 100 %, aparte de aceptar dar acceso al próximo tren si se había perdido el anterior.

Fueron elementos fundamentales de los derechos de los pasajeros que ayudaron a que el AVE despegara y a que hoy en día sea uno de los trenes europeos más puntuales y con mejor aceptación por parte de los viajeros, aunque siempre se puede mejorar, eso está claro.

Se ha reforzado también la atención a las personas con dificultades de accesibilidad y se han ido construyendo infraestructuras en las estaciones. Todavía queda mucho por hacer, es verdad. La multimodalidad sostenible —con el acceso de las bicicletas al tren— también hace falta, pero también las conexiones urbanas.

Finalmente, no estamos de acuerdo en el intento de dar marcha atrás mediante un mal entendido sentido de la protección del sector ferroviario, limitando los derechos de los pasajeros. Al revés, estamos a favor de profundizar en garantizar más derechos a los pasajeros.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – Señora presidenta, señora comisaria, quiero felicitar el trabajo desarrollado en este informe sobre los derechos de los usuarios del ferrocarril, porque está realmente centrado en los pasajeros, porque amplía las garantías y recoge, además, algunas de las principales recomendaciones del Tribunal de Cuentas sobre esta materia.

Porque no solo es necesario establecer definiciones claras. Además, es vital simplificar los procedimientos para reclamar, y si es posible, automatizar las compensaciones. El primer objetivo, clarificar; evitar ambigüedades que permitan a las compañías evadir sus responsabilidades. Se puede mejorar mucho si apoyamos las enmiendas que aclaran definitivamente qué son y qué no se pueden considerar causas de fuerza mayor para justificar un retraso o la supresión de un servicio.

También mejoran las cuantías de las compensaciones y se asegura el derecho de los viajeros a coger el siguiente tren cuando pierdan una conexión debido a un retraso o a una cancelación. Se apuesta por una movilidad más sostenible, reservando siempre espacio para bicicletas, y se mejoran los derechos de las personas con discapacidad. Las grandes estaciones deberán estar plenamente adaptadas. En las pequeñas se propone que tres horas sean suficientes para solicitar asistencia.

Finalmente —y esto es decisivo—, para poder mejorar el acceso a este catálogo de derechos y garantías, se apuesta por un formulario europeo de reclamación y por avanzar hacia un sistema automático de compensación. No tiene sentido, cuando es claro que el pasajero debe ser indemnizado, que este tenga que pedir lo que le corresponde. Tiene derecho a que se le devuelva como parte del servicio que incluye el servicio que ha pagado.

  Claudia Țapardel (S&D). – Doamna președintă, doamnă comisar, dragi colegi, acest regulament ne oferă oportunitatea de a susține mai apăsat punerea în aplicare a drepturilor pasagerilor din transportul feroviar. Consider că este foarte important ca transportul feroviar să fie incluziv și accesibil tuturor cetățenilor europeni, cu atât mai mult persoanelor cu dizabilități sau mobilitate redusă, iar acest aspect trebuie îmbunătățit în toate statele membre. Având în vedere că, la nivel european, ne dorim un transport sustenabil, curat și cât mai eficient, transportul feroviar poate câștiga teren în fața altor tipuri de transport, mai ales printr-o garantare corespunzătoare a drepturilor pasagerilor.

În ceea ce privește dreptul la compensație, consider că pasagerii care utilizează transportul feroviar trebuie să fie compensați și despăgubiți în mod corect în cazul întârzierilor și al anulărilor. Mai mult decât atât, pasagerii trebuie să aibă dreptul la o compensație integrală pentru întreaga călătorie, indiferent dacă aceasta este simplă sau cu o conexiune.

Totodată, consider că, pentru a pune bazele unui sistem feroviar dinamic și eficient, trebuie să asigurăm competitivitatea acestuia în raport cu cel aerian sau rutier, cu atât mai mult cu cât ne dorim să atingem obiectivele unui transport european multimodal și integrat.

Mult succes!

  Karoline Graswander-Hainz (S&D). – Frau Präsidentin, werte Frau Kommissarin, werte Kolleginnen und Kollegen! Die Neufassung der Verordnung über die Fahrgastrechte im Eisenbahnverkehr setzt an vielen guten Punkten an. Am Ende wird die EU die Informations- und Kompensationsrechte der Passagiere im Bahnverkehr stärken; das ist unser Ziel.

Schlussendlich müssen aber die Rechte der Fahrgäste auch durchsetzbar sein. Aus Konsumentenschutzsicht ist es beispielsweise nicht verständlich, warum Gäste bei Wetterereignissen jeden Anspruch auf Erstattung oder Kompensation verlieren sollten. Dadurch würden die Bahnunternehmen das gesamte Risiko auf die Passagiere abwälzen. Deshalb ist das Prinzip der höheren Gewalt ausnahmslos abzulehnen.

Schon allein aus umwelttechnischen Gründen müssen wir sicherstellen, dass die Anreize, auf umweltfreundliche Verkehrsträger umzusteigen, nicht weniger, sondern mehr werden. Aus diesem Grund braucht es Maßnahmen, die das Bahnfahren so attraktiv wie möglich machen.

  Olga Sehnalová (S&D). – Paní předsedající, nad touto zprávou jsem si často promítla, co mi o svém cestování vlakem říkala má stážistka s těžkým zdravotním postižením, která se pohybuje na elektrickém vozíku. Dovolte mi ocitovat její zkušenosti: ,,Objednávka na přepravu pro mě znamená muset si své aktivity plánovat 24 hodin předem. Žiji na vesnici a tak se nemohu například večer rozhodnout, že ráno pojedu do blízkého města ke svému lékaři. Nemohu si ráno naplánovat večerní návštěvu kina a podobně.“ I ona by přivítala zkrácení lhůty nutné k objednání přepravy, aby plošiny byly v dobrém stavu, aby byla lepší organizace přepravy vozíčkářů, důkladnější zaškolení zaměstnanců a snadnější přístup k informacím. Na závěr svého dopisu píše: ,,Právo svobodně a nezávisle cestovat by mělo být právem každého z nás.“ S tím vřele souhlasím a děkuji Bogusławovi, že tyto připomínky vzal seriózně v potaz a že podpořil i řadu mých návrhů, například právě na zkrácení doby na objednání asistenčních služeb.

  Maria Grapini (S&D). – Doamna președintă, doamna comisar, dragi colegi, regulamentul pentru drepturile și obligațiile pasagerilor vine după zece ani. Era nevoie.

Circulația călătorilor pe tren, cu mijloc de transport feroviar, este și trebuie să fie în creștere, având în vedere și politica noastră generală, doamna comisar al Uniunii Europene, și anume să trecem de pe transportul rutier pe transport pe cale ferată. Dar, pentru aceasta, trebuie să avem drepturile pasagerilor garantate.

Eu sunt și membră a comisiei IMCO și, evident, acolo punem mult accent pe drepturile pasagerilor. Sunt și în comisia TRAN. Este clar că în acest regulament au fost aduse îmbunătățiri din punct de vedere al informației pentru pasageri, pentru că, de multe ori, când circuli dintr-o țară în alta, nu știi despre ce este vorba. Mi s-a întâmplat și mie, la Paris.

Avem nevoie de a elimina acele eschivări pentru a plăti despăgubiri pasagerului, atunci când i se creează un disconfort, dar nu numai.

Accesibilitatea trebuie îmbunătățită pentru persoanele cu dizabilități și persoanele cu mobilitate redusă dar, de ce nu, și pentru toate persoanele, să putem să achiziționăm oriunde biletul în tren.

Eu sper că mâine vom avea un vot bun la acest raport.

  Nicola Danti (S&D). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, ogni giorno sono decine di milioni i cittadini europei che si muovono e che utilizzano il treno per spostarsi. Il sistema ferroviario europeo, al di là delle eccellenze delle linee ad alta velocità, sconta ancora troppe carenze. Le cronache sono piene di notizie su disservizi, ritardi e cancellazioni, soprattutto nel trasporto locale e regionale maggiormente utilizzato da lavoratori, pendolari e studenti.

Di fronte a tutto ciò i passeggeri europei non hanno una sufficiente tutela dei propri diritti. Questo regolamento aumenterà in maniera considerevole il livello delle tutele e la qualità dei servizi. Tra questi, più certi indennizzi in caso di ritardi e soppressioni delle corse, maggiori diritti di accesso ai servizi per le categorie svantaggiate e obblighi più stringenti per attrezzare spazi destinati al trasporto di biciclette nei vagoni. Cercheremo di rafforzare ancora di più il testo, da qui al voto di domani, per garantire maggiore qualità e più diritti per i passeggeri e promuovere ancora di più il treno quale mezzo di trasporto.

  Arndt Kohn (S&D). – Frau Präsidentin, Frau Kommissarin, liebe Kolleginnen und Kollegen! Zunächst mal möchte ich den Berichterstattern danken für die gute Arbeit an diesem wichtigen Thema Fahrgastrechte. Ich möchte auch der Kommission dafür danken, dass sie dieses zehn Jahre alte Thema aufgegriffen und überarbeitet hat. Jetzt sind glücklicherweise zehn Jahre länger als die allermeisten Verspätungen. Aber nichtsdestotrotz gehören Verspätungen und Zugausfälle zum Alltag vieler Menschen, die zur Arbeit, in Urlaub oder auf Geschäftsreise fahren. Ich gehöre selber dazu, ich fahre selber des Öfteren mit dem Zug, und ich weiß, wie das ist.

Jetzt können wir natürlich als Gesetzgeber das alles nicht per Gesetz verbieten. Aber wir haben jetzt die Chance, die Fahrgastrechte entscheidend zu verbessern. 100 % Rückerstattung bei Verspätungen über zwei Stunden, Verbesserungen bei der Fahrradmitnahme, Verbesserungen bei der Barrierefreiheit, das sind nur drei Punkte. Wenn wir wollen, dass die Bahn attraktiver wird und eine gute Alternative zu Auto, Bus und Flugzeug wird, dann müssen wir etwas tun. Dann dürfen wir nicht nur auf das Gewissen der Menschen setzen, sondern an der Verbraucherfreundlichkeit und an dieser sinnvollen Art der Mobilität arbeiten. Wenn wir das alle zusammen tun, dann werden noch viel mehr Menschen noch viel lieber Zug fahren.

  John Howarth (S&D). – Madam President, developing Europe’s rail network as a sustainable alternative to air travel over long distances is a perfectly sensible objective, but, if it is going to be successful then the service offered and available to people needs to be comparable. We have clear rules on air travel compensation and we need the same for the railways because those rules will be an incentive for rail companies to improve their services and to make sure that trains aren’t cancelled and that they run on time.

It’s not a complicated principle is it? You advertise a service, the customer buys the service and, if the service fails to deliver, then the consumer is entitled to redress. Really quite simple. That is why we’ve re-submitted amendments, that is why I’ve re—signed them, and that is why I will be voting for them tomorrow. The point of this recast must be to ensure that public transport is run for the benefit of the travelling public and not solely for the benefit of the people who run the railways.

Spontane Wortmeldungen

  Bogdan Andrzej Zdrojewski (PPE). – Pani Przewodnicząca! Chciałem zwrócić uwagę, że podczas tej sesji plenarnej mamy trzeci dokument prokonsumencki. To dobrze. Za każdym razem staramy się zwracać uwagę na to, jak ludzie odbierają usługi, które oferuje im biznes. Ale chcę podkreślić, że również po raz trzeci nie są szacowane koszty, nie są szacowane obciążenia, które niestety spadają na tych, do których adresujemy nasze postulaty.

Ja uważam, że generalnie rzecz biorąc kierunek myślenia jest prawidłowy: należy rzeczywiście zwracać uwagę na to, aby usługi były lepsze, bardziej przyjazne, aby w tym wypadku przewoźnicy ponosili pewne konsekwencje także wtedy, kiedy nie są w stanie dostarczyć usługi na określonym poziomie. Ale zawsze zwracam uwagę na to, że dotykamy biznesu, który musi mieć kalkulacje i musi mieć określony dochód obliczony według określonych rygorów. Zwracam na to uwagę, bo jest to aspekt zbyt często pomijany w naszych debatach.

  Rory Palmer (S&D). – Madam President, I want to reinforce specifically the need for stronger, indeed mandatory, missed-connection protection, to ensure an effective European rail system that works in the interests of passengers.

I don’t know where exactly in this Chamber seat no 61 is, but those who travel regularly on the railways may know about the very popular, useful and informative blog run by the ‘Man in Seat 61’. He broke down into simple, straightforward terms the importance of this measure a few days ago when he said this: ‘Implementing missed-connection protection is absolutely essential to stop passengers having to pay huge penalties to [train] operator B because of [train] operator A’s delays, rendering rail travel risky and discouraging people from using it.’ We in this Parliament need to be encouraging people to use the railways.

Being a Member of the European Parliament from the UK, I’m all too used to delays on the railways. This Parliament and the Commission cannot delay taking action on these issues in the interests of passengers.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κυρία Πρόεδρε, ο σιδηρόδρομος είναι σημαντικό μέσο μεταφοράς και, βέβαια, πολύ πιο καθαρό από τις οδικές μεταφορές. Στην Επιτροπή Αναφορών έχουμε δεχθεί δεκάδες αναφορές και διαμαρτυρίες από άτομα με ειδικές ανάγκες που δεν έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στους σιδηροδρόμους. Νομίζω ότι με αυτά που συζητούμε και αυτά που θα αποφασίσουμε, θα συμβάλουμε πραγματικά στην πρόσβαση των ατόμων με ειδικές ανάγκες στις σιδηροδρομικές μεταφορές. Θεωρώ σημαντικό, βεβαίως, να υπάρξουν και χώροι για τα ποδήλατα, διότι το ποδήλατο χρησιμοποιείται πλέον από πάρα πολλούς πολίτες. Η επιβολή αποζημιώσεων προς τους καταναλωτές σε περίπτωση ακυρώσεων ή καθυστερήσεων πρέπει να είναι στην ημερήσια διάταξη, δεδομένου ότι διάφορες σιδηροδρομικές επιχειρήσεις προσπαθούν με διάφορα τρικ -δήθεν με τη ρήτρα ανωτέρας βίας- να αποφύγουν να καταβάλουν αποζημιώσεις στους καταναλωτές. Εκεί, πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί όσον αφορά τα μέτρα που θα λάβουμε.

  Zigmantas Balčytis (S&D). – Ponia pirmininka, pirmiausia noriu padėkoti pranešėjui Bogusław Liberadzki už tikrai labai gerą dokumentą, paruoštą todėl, kad mes taisėme 2009 m. taisykles. Pritariu visoms keleivių teisėms. Tačiau aš norėčiau atkreipti tam tikrą dėmesį į keletą paminėtų nuostatų dėl riedmenų parko atnaujinimo. Buvo paminėta, ir aš manau, kad tai yra labai svarbu, nes ne kiekviena valstybė tą daro savalaikiai ir tinkamai, ir taip pat į intermodalinio transporto plėtrą.

Kaip žinia, kiekviena šalis kiekvienais metais investuoja dideles pinigines lėšas į naujus projektus ir senų projektų atnaujinimą. Aš turiu omenyje ypatingai „Connecting Europe Facility“ fondą, kur mes tikrai dešimtis milijardų investuojame į naujų projektų sukūrimą, ir ateityje tai bus labai svarbu todėl, kad ypatingai projektas „Rail Baltica“ turės labai svarbią politinę reikšmę, kad periferinės valstybės – Baltijos šalys – bus inkorporuotos į Europos Sąjungos transporto sistemą. Tas dokumentas kaip tik ir palengvins šitų naujų projektų įdiegimą į bendrą sistemą.

(Ende der spontanen Wortmeldungen)

  Violeta Bulc, Member of the Commission. – Madam President, thank you for this very thorough debate. I am glad that Parliament has clearly confirmed its support for improving the protection of rail passengers. Today’s discussion has confirmed that we agree on many of the aspects which will allow us to deliver on this important proposal. Before I conclude, please allow me to address some of your comments.

On integrated and multimodal travel, let me confirm that, today, we have a set of EU regulations applicable only to each individual transport mode separately. Let me also confirm that we are progressively moving, already, towards multimodal integrated solutions. This year is a year of multimodality and it is a perfect time to address passenger rights, as well, within the multimodal environment. For passengers combining the use of different modes in one journey, the Commission is now launching preparatory work to develop multimodal and integrated-ticket passenger rights. This is our next challenge.

So yes, it is important that we set very clear rules, as is reflected in your report. This is especially important for passengers with reduced mobility, who need adequate assistance at transfer points when using a single ticket and otherwise. Our cooperation on this topic is not done yet.

On force majeure: let me say that, regarding the inclusion and the scope of the force majeure clause, we fully understand your efforts to ensure the best possible passenger protection and smooth operation of railway services. The introduction of the force majeure clause exempts railway undertakings from having to pay compensation where long delays are caused by events beyond their control and which they were not able to prevent.

While a force majeure clause has been included in the proposal, events that trigger it have been restricted to natural disasters – so-called acts of God. Let me repeat that: a very narrow, restrictive definition of situations caused through purely natural disasters – in order to avoid legal uncertainty and to limit the reduction of passenger rights.

The introduction of the force majeure clause aligns rail with other modes of transport in terms of passenger rights legislation, and also of consumer legislation such as the Package Travel Directive. It ensures that the general principle of legal fairness is applied. But, as I said earlier, we will have an opportunity to clarify this issue further when we address integrated ticketing and multimodal passenger rights.

I will not go over again the issues that I have already addressed in my opening remarks. As a closing comment, I would like to express once more my deep appreciation of the work you have done. It was crucial to conclude the discussion in Parliament before the elections and I am confident that the position adopted by the European Parliament will serve as a solid basis for the negotiation with the Council. I am very much looking forward to a positive vote on your report tomorrow.

  Bogusław Liberadzki, sprawozdawca. – Pani Przewodnicząca! Muszę przyznać, że z satysfakcją wysłuchałem odpowiedzi pani komisarz i wypowiedzi posłów. Kroczymy tą samą drogą w tym samym kierunku, a wiele naszych propozycji, jak rozumiem, zostało przyjętych. Chcemy praw, które będą atrakcyjne dla pasażerów i dzięki którym pasażerowie będą chcieli korzystać z kolei.

Po drugie, rozwiązania i prawa pasażerów w zakresie powinności kolei muszą być dla przewoźników wykonalne i nie wiązać się ze wzrostem cen biletów. Gdyby ktoś pytał o koszt: tak, szacowaliśmy koszty. Mówimy o kilkuset milionach euro. Pamiętajmy jednak, że w tym czasie wydamy dziesiątki miliardów euro w ramach polityki spójności, funduszy strukturalnych i instrumentu „Łącząc Europę” na modernizację transportu kolejowego w Europie. Mamy prawo oczekiwać poprawy jakości. I uważam, że tego prawa nikt nam nie odmówi. Chcemy, żeby usługi były dostępne dla pasażerów zarówno cenowo, jak i fizycznie. Mówimy o spójnych regulacjach w całej Unii Europejskiej, no może z wyjątkiem Cypru i Malty, bo tam nie zbudowano jeszcze ani jednej linii kolejowej, ale, kto wie, wszystko może się zdarzyć. Chcemy, żeby odpowiedzialność kolei i sprzedawców biletów była niemożliwa do uniknięcia, co sformułowano i jest do wyegzekwowania. Generalna przesłanka, którą się kierowaliśmy, brzmi: gdy kolej szanuje pasażerów, da się kolej lubić. Jeśli większa liczba pasażerów będzie korzystała z kolei, udział kolei w rynku będzie większy. Skorzystają na tym wszyscy obywatele, ale także środowisko. Dziękuję jeszcze raz pani komisarz. Dziękuję państwu za debatę.

  Die Präsidentin. – Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet am Donnerstag, 15. November 2018, statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 162)

  Ádám Kósa (PPE), írásban. – Örömmel üdvözlöm, hogy a vasúti személyszállítást igénybe vevő utasok jogairól és kötelezettségeiről szóló rendelet átdolgozása során az Európai Parlament figyelemmel volt a fogyatékossággal élő személyek jogairól szóló ENSZ-egyezményre is annak érdekében, hogy a fogyatékossággal élő és a csökkent mozgásképességű személyek a vasúti közlekedés tekintetében a többi állampolgárhoz hasonló mobilitási lehetőségekkel rendelkezzenek. A jövőben külön figyelmet kell fordítani arra, hogy a fogyatékossággal élő és a csökkent mozgásképességű személyek megkülönböztetés mentesen hozzáférjenek a járművekhez, a vonat felszereltségéről pedig akadálymentes tájékoztatást kapjanak. Az azonos utazási feltételek biztosítása érdekében e személyeknek ingyenes segítséget kell nyújtani a felszálláshoz és a leszálláshoz. Nagyon fontos, hogy az érzékszervi fogyatékossággal élő utasoknak - mint például a siketek, a nagyothallók vagy a siketvakok - megfelelő és számukra is értelmezhető vizuális, illetve hangjelző rendszerek álljanak a rendelkezésre, hogy a késésekről a lehető legjobb tájékoztatást kapják. Ugyancsak előremutató és rég várt intézkedés, hogy a személyzetet megfelelően ki kell képezni a fogyatékossággal élő és a csökkent mozgásképességű személyek szükségleteiről és a számukra szükséges segítségnyújtásról.

Remélem, hogy a szöveg az intézményközi egyeztetések során sem fog felhígulni, hiszen a fogyatékossággal élő és a csökkent mozgásképességű személyek a többi állampolgárral azonos jogokkal rendelkeznek a szabad mozgás, és a megkülönböztetés mentesség tekintetében.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), na piśmie. – Rozporządzenie, o którym dziś mówimy, jest bardzo istotne z punktu widzenia wszystkich pasażerów kolei. Już niedługo otrzymają oni ochronę swoich praw podobną do pasażerów linii lotniczych. Głosując nad przyjęciem rozporządzenia, zadbamy o wiele rozwiązań wychodzących na przeciw każdemu, kto korzysta na co dzień z kolei – przede wszystkim zwiększymy progi odszkodowań, nawet do 100% zwrotu ceny biletu za spóźnienie przekraczające 2 godziny, co zmotywuje przedsiębiorstwa do większej staranności, jeżeli chodzi o punktualność. Dzisiaj procedura dochodzenia odszkodowania jest żmudna i skomplikowana, przez co wiele osób rezygnuje z egzekwowania swoich praw. Bardzo ważne jest wprowadzenie szeregu udogodnień dla pasażerów niepełnosprawnych, np. konieczność udzielenia darmowej asysty czy wprowadzenie obowiązkowych szkoleń dla obsługi pociągu i stacji. Warto także spojrzeć na obowiązek zapewnienia miejsc na rowery w każdym pociągu oraz wprowadzenie pojęcia podróży łączonej, co oznacza, że przedsiębiorstwo kolejowe będzie musiało zadbać o to, aby każdy pasażer mógł zdążyć bez przeszkód na przesiadkę, a w razie problemu zapewnić możliwość dalszej podróży. Nowe przepisy stanowią zdecydowany krok ku zabezpieczeniu podstawowych praw pasażerów i mam nadzieję, że dzięki nim kolej stanie się znacznie popularniejszym środkiem transportu. Pamiętajmy, że kolej istnieje dla pasażerów.

  Valdemar Tomaševski (ECR), raštu. – Vienas iš svarbiausių pasiekimų geležinkelių sektoriuje yra sukurta teisinė keleivių teisių apsaugos sistema, kuri sudaro dalį platesnės ES vartotojų teisių politikos. Komisija savo įgyvendinimo ataskaitoje pripažino, kad sektoriuje tinkamai taikomas reglamentas dėl geležinkelių keleivių teisių ir pareigų. Tačiau kelios valstybės narės, visiškai laikydamosi šio reglamento nuostatų, kai kuriems reglamento straipsniams taiko išimtis dėl nepakankamų finansinių priemonių apleistai geležinkelių infrastruktūrai arba pasenusiems geležinkelių riedmenims modernizuoti. Gerai, kad tokios išimtys nebebus įmanomos nuo 2024 metų gruodžio mėnesio. Todėl keleivių teisės bus vienodai užtikrinamos visose ES valstybėse narėse. Yra dar viena svarbi detalė. Važiavimo kitu maršrutu paslaugos teikėjai neįgaliems ir riboto judumo asmenims privalo suteikti panašaus lygio pagalbą ir prieigą prie alternatyvių transporto paslaugų. Šios alternatyvios paslaugos gali būti bendros visiems keleiviams arba, jei taip nusprendžia vežėjas, individuali transporto priemonė, pritaikyta specialiems tam tikrų neįgalių ar riboto judumo asmenų poreikiams. Taip pat reikėtų užtikrinti neįgaliųjų ir riboto judumo asmenų prieigą prie visos ES geležinkelių sistemos, pasitelkiant išankstinį pranešimą, kuris būtų kaip galima trumpesnis ir ne ilgesnis kaip 24 valandos. Ši paslauga turėtų būti nemokama.

  Ελισσάβετ Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη (PPE), γραπτώς. – Τα δικαιώματα των επιβατών τρένων στην ΕΕ είναι σήμερα κατακερματισμένα, με αποτέλεσμα οι σιδηροδρομικές μεταφορές να εμφανίζονται λιγότερο ελκυστικές για το ευρύ κοινό. Η δημιουργία ενός εναρμονισμένου πλαισίου δικαιωμάτων για τους επιβάτες τρένων πανευρωπαϊκά και η εξασφάλιση υψηλής προστασίας σε όλους ανεξαιρέτως τους επιβάτες είναι επιτακτική ανάγκη, προκειμένου να επιτύχουμε αύξηση των σιδηροδρομικών μεταφορών, με ταυτόχρονη βελτιωμένη προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών. Η νέα νομοθεσία εκσυγχρονίζει τα δικαιώματα των επιβατών τρένων και προστατεύει τους καταναλωτές πιο αποτελεσματικά, παρέχοντάς τους αντίστοιχο πλαίσιο δικαιωμάτων με αυτό που ισχύει στις αεροπορικές μεταφορές. Εξασφαλίζεται καλύτερη εξυπηρέτηση στους ανθρώπους με μειωμένη κινητική ικανότητα και προβλέπονται σαφείς διαδικασίες χειρισμού παραπόνων, με μεγαλύτερες αποζημιώσεις σε περιπτώσεις καθυστερήσεων. Συγκεκριμένα, οι επιβάτες θα μπορούν να ζητήσουν αποζημίωση ισοδύναμη με το 50% της τιμής του εισιτηρίου για καθυστέρηση 60-90 λεπτών, 75% για καθυστέρηση πάνω από 1,5 ώρα και 100% για καθυστερήσεις άνω των 3 ωρών. Στην Ελλάδα, που διαθέτει ένα από τα μικρότερα σιδηροδρομικά δίκτυα στην Ευρώπη, η σιδηροδρομική αγορά εμφανίζει ακόμα σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να ενθαρρύνονται οι επενδύσεις και να προωθείται η καλύτερη συνδεσιμότητα μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, γεγονός που σε συνδυασμό με τις προσιτές τιμές θα ενισχύσει καθοριστικά την ανταγωνιστικότητα του τομέα των σιδηροδρόμων.

  Jarosław Wałęsa (PPE), na piśmie. – Celem rozporządzenia jest ochrona praw pasażerów w ruchu kolejowym w Unii, w szczególności gdy podróż zostanie zakłócona, oraz podniesienie jakości i efektywności kolejowych usług pasażerskich. Istotne jest, aby skala zmian była bardziej korzystna dla pasażerów. Zapewnienie należytych praw pasażerom linii kolejowych jest kluczowe dla popularyzacji tego wciąż niedocenianego środka transportu. Musimy wyjść naprzeciw oczekiwaniom obywateli, przede wszystkim jeśli chodzi o zagwarantowanie dostępności kolei dla pasażerów niepełnosprawnych, umożliwienie pasażerom przewozu rowerów oraz uproszczenie zapisów o konieczności wypłacenia odszkodowań w razie spóźnienia lub odwołania połączenia.

Obecnie przepisy są bardziej przyjazne operatorom niż pasażerom, co jest jednym z ewidentnych powodów, dla których kolej traci na atrakcyjności. Tendencja powinna być odwrotna z uwagi na fakt, iż jest to ekologiczny i szybki środek transportu. Naszym obowiązkiem powinno być tworzenie prawa przyjaznego pasażerom.

Niestety, korzystając obecnie z usług kilku operatorów, nie można liczyć na odszkodowanie czy bezpłatne zapewnienie dalszej podróży u innego przewoźnika w razie spóźnienia na przesiadkę. Prawa są ograniczone umową handlową między przedsiębiorstwami lub jej brakiem. Tymczasem pasażerowie linii lotniczych mogą ubiegać się o odszkodowanie lub zapewnienie kolejnego lotu czy noclegu z posiłkami w przypadku, gdy samolot nie wyląduje na czas. Podobnie powinno być w przypadku usług kolejowych.