Bogdan Andrzej Zdrojewski (PPE). – Pani Przewodnicząca! Przypomnę, że Serbia rozpoczęła oficjalne negocjacje w 2014 r. Od tego czasu mamy 35 rozdziałów, z tego otwartych 14, czyli nawet nie połowa. Zamkniętych zostało zaledwie 2. Chcę na ten fakt zwrócić uwagę ze względu na to, że w tym tempie perspektywa przyjęcia Serbii do Unii Europejskiej to 40 czy nawet 50 lat, jeżeli oczywiście to tempo zostanie utrzymane.
Dla mnie niezwykle ważne jest, że samo sprawozdanie dotyczące tej problematyki jest bardzo dobre i zostało pozytywnie ocenione, natomiast postęp Serbii, jeżeli chodzi o wdrażanie tych elementów, do których sama się zobowiązała, niestety jest niesatysfakcjonujący. Podkreślę zwłaszcza, że z tych 35 rozdziałów największe uchybienia czy brak postępu odnotowano przede wszystkim w zakresie praworządności i wolności słowa. A przypomnę, że uznano te kwestie za niezwykle istotne.
Stanislav Polčák (PPE). – Paní předsedající, Srbsko je hrdá země s dlouhou, bohatou historií. Ta moderní historie je poměrně překotná. Od rozpadu státu, války, přes ukrývání některých válečných zločinců, já chci ocenit pokrok, byť je skutečně malý, na straně této země, který učinila, a předpokládám, že skutečně směřuje do toho demokratického společenství Evropy.
Je důležité ale, aby si tato země plnila ty úlohy, které si předsevzala. Je skutečností, že pro ČR a myslím, že i pro celou Evropu je podstatné, abychom skutečně dokázali balkánským zemím dát naději. Některé státy na Balkáně toho ale dokázaly daleko více, budeme o tom mluvit možná v následujícím bodě.
Mírová budoucnost a spolupráce, hospodářská prosperita, pokud skutečně o ně Srbsko usiluje, myslím, že musí zabrat. Zpráva to skutečně popisuje, myslím, že věrohodně, a já jsem ji podpořil. Tím ale dávám najevo, že by i Srbsko, pokud to myslí vážně, mělo více zabrat.