Hakemisto 
 Edellinen 
 Seuraava 
 Koko teksti 
Menettely : 2018/2685(RSP)
Elinkaari istunnossa
Asiakirjan elinkaari : B8-0547/2018

Käsiteltäväksi jätetyt tekstit :

B8-0547/2018

Keskustelut :

PV 29/11/2018 - 5
CRE 29/11/2018 - 5

Äänestykset :

PV 29/11/2018 - 8.19
CRE 29/11/2018 - 8.19
Äänestysselitykset

Hyväksytyt tekstit :

P8_TA(2018)0484

Sanatarkat istuntoselostukset
Torstai 29. marraskuuta 2018 - Bryssel Lopullinen versio

9.10. Vammaisten naisten tilanne (B8-0547/2018)
Puheenvuorot videotiedostoina
 

A szavazáshoz fűzött szóbeli indokolások

 
  
MPphoto
 

  Liadh Ní Riada (GUE/NGL). – A Uachtaráin, tuigimid ar fad, is dócha, mar mhná go bhfuil go leor constaicí agus dúshlán ann ach, samhlaigh a bheith mar bhean atá faoi mhíchumas agus feictear ansin agus tuigtear na dúshláin ollmhóra atá acusan.

Léiríonn an tuarascáil seo é sin go maith. Feicimid an t-idirdhealú abair, 18.8% de mhná faoi mhíchumas fostaithe san Aontas Eorpach i gcomparáid le 35% de na fir. Níor chóir dúinn glacadh leis seo, níl sé sásúil agus mar sin, is dóigh liom gur chóir dúinn fáilte a chur roimh na huirlisí atá sa tuarascáil seo. Ach, is faoi na Ballstáit iad sin a chur i bhfeidhm.

Agus caithfimid tosú ag cur tacaíocht faoi leith ann, ionas go mbeidh deiseanna comhionannais ann i dtaobh oideachais, i dtaobh cúrsaí sláinte, i dtaobh spóirt agus a chinntiú go mbeidh mná faoi mhíchumas in ann páirt iomlán a ghlacadh inár saol ó thaobh cúrsaí toghcháin, ó thaobh vótála agus ní dóigh liom go bhfuil na tacaíochtaí sin ann faoi láthair.

Mar sin, cuirim fáilte mhór roimhe seo, ach arís, tá sé chomh tábhachtach go gcuirfeadh na Ballstáit na huirlisí seo i bhfeidhm agus go ndéanfaidís é láithreach.

 
  
MPphoto
 

  Michaela Šojdrová (PPE). – Paní předsedající, přestože považuji rovný přístup zdravotně postižených žen za velmi důležitý a souhlasím s tím, že by v této oblasti měly členské státy vyvíjet větší úsilí, nemohla jsem podpořit návrh zprávy kvůli zásadním výhradám, které mám k některým doporučením.

Týká se to především těch doporučení, která přesahují kompetenci EU a zasahují do rozhodování členských států, zejména v oblastech etických a zdravotní péče. Usnesení totiž doporučuje značná rozšíření v oblasti reprodukčního zdraví, což je jen jiný název pro potraty. Já se domnívám, že bychom měli chránit život, a to život všech, jak žen, tak nenarozených dětí. Kriticky se také stavím k výzvě k zajištění specifických podmínek ve zdravotnictví pro transgender osoby. Domnívám se, že to je plně v kompetenci členských států stejně jako rozhodování o změně pohlaví.

 
  
MPphoto
 

  Urszula Krupa (ECR). – Pani Przewodnicząca! Głosowałam za rezolucją dotyczącą kobiet niepełnosprawnych, która szeroko omawia sytuację kobiet i dziewcząt ocenianych na 46 milionów, co stanowi 60 % całkowitej populacji osób z niepełnosprawnością. Pomimo licznych międzynarodowych konwencji i przepisów prawa europejskiego, europejskich strategii w sprawie niepełnosprawności osoby dotknięte jakimś rodzajem niepełnosprawności nadal mają problemy z korzystaniem z praw obywatelskich, socjalnych, a szczególnie opieki zdrowotnej czy też praw wyborczych. Kwestie te z różnych przyczyn ciągle wymagają rozwiązania.

Poruszone w dokumencie tematy orientacji seksualnej, przynależności płciowej, klasy czy nawet religii wydają się nie do zaakceptowania i mają drugorzędne znaczenie, jednak w związku z rolą dokumentu głosowałam za. Warto natomiast przypomnieć, że stosunek do osób słabszych, w tym dzieci, osób starszych, chorych, niepełnosprawnych, świadczy o poziomie rozwoju osobowego poszczególnych osób, ale także o stopniu poczucia odpowiedzialności i poszanowania praw obywatela ze strony państw, narodów czy instytucji.

 
  
MPphoto
 

  Andrejs Mamikins (S&D). – Madam President, I support this report and want to underline that the strength of a society is assessed based on its attitude towards fragile groups. Even though European countries have achieved better social standards than the majority of our international partners, the issue of female disability is far from being solved. If you look at the figures, there is good reason to be disappointed and even ashamed. We have 46 million women and girls with disabilities in the EU, but only 18% of them are employed. 34% of them have experienced physical or sexual violence by a partner.

These women and girls not only face discrimination in the labour context, but also in education, in the social spheres of public life. As a result, their choice of profession and lifestyle is restricted. They become victims of poverty and social exclusion, and this all creates a situation where cruelty almost seems to be socially acceptable.

On those grounds, I voted in favour.

 
  
MPphoto
 

  Anna Záborská (PPE). – Vážená pani predsedajúca, oceňujem snahu riešiť problémy žien so zdravotným postihnutím v našej spoločnosti. Podpora a doplnenie politík členských štátov v oblasti sociálneho zabezpečenia a sociálnej ochrany patrí k úlohám únie. Ak však chceme naozaj posilniť práva žien a dievčat so zdravotným postihnutím, musíme predovšetkým chrániť ich ľudskú dôstojnosť. Žiaľ, v uznesení o nej nenájdeme jedinú zmienku. Namiesto toho propaguje neobmedzený prístup k zariadeniam a službám v oblasti sexuálnych a reprodukčných práv, ktoré zahŕňajú aj prístup k potratom. Kompetenciu v tejto oblasti pritom majú členské štáty, a nie Európska únia. To som nemohla podporiť. Ľudský život, jeho dôstojnosť, ale aj princíp subsidiarity patria k základným hodnotám Únie. Mali by ich rešpektovať aj uznesenia jej Parlamentu.

 
  
MPphoto
 

  Dobromir Sośnierz (NI). – Pani Przewodnicząca! To jest kolejna skandaliczna, seksistowska inicjatywa Parlamentu. Nie rozumiem w ogóle, co to ma oznaczać? Jak daleko zabrnęliście w tym szaleństwie Państwo? Jakie inne prawa mają mieć niepełnosprawne kobiety niż niepełnosprawni mężczyźni? Co to w ogóle ma być? Wydajemy rezolucję na temat tylko niepełnosprawnych kobiet, czyli będą osobne podjazdy dla niepełnosprawnych kobiet, a osobne dla mężczyzn? Czy jeśli mowa tu, na przykład, o usuwaniu barier do głosowania, czy ten problem jakoś bardziej dotyczy kobiet niż mężczyzn?

A już w ogóle szczytem przewrotności jest punkt 7, w którym się stwierdza, że ze względu na to, że kobiety żyją dłużej częściej są niepełnosprawne i dlatego należy je jakoś uprzywilejować. No przecież, jeśli kobiety żyją dłużej, a mężczyźni żyją krócej, to dla mężczyzn jest gorzej, to mężczyzn należałoby w tym momencie jakoś wynagradzać za ich ciężkie życie, które szybciej się kończy, a nie traktować tego jako powód do uprzywilejowania kobiet, które już z tego powodu, że żyją dłużej, w jakiś sposób są uprzywilejowane. Więc jest to absolutnie chora i przewrotna logika.

 
Päivitetty viimeksi: 23. toukokuuta 2019Oikeudellinen huomautus - Tietosuojakäytäntö