10.9. Výroční zpráva o stavu lidských práv a demokracie ve světě v roce 2017 a o politice Evropské unie v této oblasti (A8-0373/2018 - Petras Auštrevičius)
Jiří Pospíšil (PPE). – Pane předsedající, já jsem podpořil tuto zprávu. Jsem velmi rád, že zpráva byla kvalitně zpracována, podle mého názoru je obsáhlejší, lepší než za předchozí rok, protože agenda lidských práv je pro Evropskou unii mimořádně důležitá. Jako právník celý život bojuji za to, aby byl ve světě zakázán trest smrti, a jsem velmi rád, že ta zpráva popisuje, že dochází k určitému poklesu poprav, meziročně asi o 7 až 8 %. Ale stále je ten pokles malý. Chtěl jsem proto vyzvat orgány Evropské unie, abychom tuto dílčí část boje za lidská práva, boje proti nehumánnímu trestu smrti nepodceňovali a i v dalším roce udělali maximum pro to, aby některé země přestaly trest smrti užívat anebo ho alespoň nezneužívaly u politických a jiných procesů.
Zprávu vítám, podpořil jsem ji a doufám, že příští rok budeme číst to, že se stav lidských práv alespoň v některých oblastech a částech zlepšuje.
Anna Záborská (PPE). – Ako sa žiaľ stalo v tomto volebnom období už pravidlom, aj výročná správa o dodržiavaní ľudských práv vo svete za rok 2017 podáva veľmi skreslený obraz o tom, čo sú ľudské práva, ktoré je potrebné chrániť. Viaceré požiadavky obsiahnuté v prijatom texte idú nad rámec kompetencií zverených Únii v európskych zmluvách. Snáď najviac ma prekvapilo, že do návrhu správy sa dostal aj odkaz na kontroverzné Jogjakartské princípy, dokument navrhnutý v prostredí OSN, ktorý však opakovane odmietlo tak valné zhromaždenie OSN, ako aj Rada OSN pre ľudské práva a ďalšie medzivládne inštitúcie. Ostro protestujem proti takýmto pokusom o presadzovaní falošných a zavádzajúcich predstáv o človeku a jeho prirodzenosti do politík EÚ v oblasti ľudských práv, a preto som správu nepodporila.
Dobromir Sośnierz (NI). – Panie Przewodniczący! Ja głosowałem przeciwko temu sprawozdaniu. Polityka Unii Europejskiej w dziedzinie praw człowieka jest instrumentalnie traktowana jako narzędzie rozprzestrzeniania rewolucji – obyczajowej przede wszystkim – na cały świat, jako tuba propagandowa, jako trąbienie cały czas o prawach mniejszości seksualnych, które to prawa są rozdymane do centralnego problemu ludzkości w tych wszystkich naszych inicjatywach, trąbienie o specyficznym podejściu do płci. Oczywiście jest tu mowa o konwencji stambulskiej, o szczególnej roli kobiet we wszystkim na świecie. Jest to więc narzędzie rozprzestrzeniania lewicowej retoryki na cały świat. Instrumentalnie traktujemy handel, kiedy mówimy, że będziemy handlować tylko z tymi, z którymi się zgadzamy. Jest to instrumentalne traktowanie edukacji, kiedy mówimy, że edukacja ma być narzędziem walki z radykalizacją. Nie, edukacja jest narzędziem przekazywania wiedzy. Jeśli się traktuje ją jako narzędzie do kreowania postaw, to już jest propaganda. Głosowałem więc przeciwko i sprzeciwiam się takiemu podejściu do praw człowieka.