Fuldstændigt Forhandlingsreferat

Onsdag den 3. april 2019 - Bruxelles

13. Fælles regler for det indre marked for naturgas (forhandling)

  El presidente. – El punto siguiente en el orden del día es el debate sobre el informe de Jerzy Buzek, en nombre de la Comisión de Industria, Investigación y Energía, sobre la propuesta de Directiva del Parlamento Europeo y del Consejo por la que se modifica la Directiva 2009/73/CE, sobre normas comunes para el mercado interior del gas natural (COM(2017)0660 – C8—0394/2017 – 2017/0294(COD)) (A8-0143/2018).

  Jerzy Buzek, Rapporteur. – Panie Przewodniczący! Dla bezpieczeństwa energetycznego Europy dostawy gazu to sprawa najbardziej delikatna i trudna. Po pierwsze mamy naszego własnego gazu europejskiego coraz mniej a zużywamy go coraz więcej, a po drugie jeszcze niedawno trudno było sobie wyobrazić przejrzysty rynek gazu w Unii Europejskiej z konkurencyjnymi cenami. Kluczowe jest obowiązywanie na całym terenie Unii, włączając wody terytorialne państw członkowskich, które w tym przypadku są bardzo ważne, przepisów wewnętrznego unijnego rynku energii. Co mówią te przepisy? O rozdziale właścicielskim, dostępie do stron trzecich, do każdego gazociągu oraz stosowaniu niedyskryminacyjnych i uczciwych taryf. To wszystko gwarantuje nowa dyrektywa i to jest koniec ery monopolistów na europejskim rynku gazu, którzy albo grozili wysokimi cenami albo wręcz zakręceniem kurka z gazem.

Jesteśmy w zasadzie spóźnieni o 10 lat, bo dyrektywę, czyli trzeci pakiet energetyczny, wprowadziliśmy dokładnie 10 lat temu w czasie prezydencji czeskiej w 2009 roku. Tutaj szczególne słowa uznania dla pana komisarza Miguela Cañete za inicjatywę wprowadzenia tego rozwiązania, a także dla prezydencji rumuńskiej, która bardzo odważnie przystąpiła do negocjacji. Po tych negocjacjach uzupełniona dyrektywa gazowa dotyczy całej infrastruktury spoza Unii Europejskiej, czyli wszystkich rurociągów dostawczych z krajów trzecich do Unii Europejskiej, ale zwłaszcza dotyczyć to będzie tych nowo budowanych i jeszcze nieoddanych do użytku gazociągów.

Ta dyrektywa nie jest wobec tego przeciwko żadnemu krajowi ani przeciwko żadnemu dostawcy gazu do Unii Europejskiej. Jeśli jakiś dostawca ma problem z tą dyrektywą, to świadczy to raczej o jego intencjach, a nie o tym, co wprowadzamy, bo my wprowadzamy jedynie prawo europejskie na całym terytorium Unii.

I jeszcze jedna sprawa ważna. Jutro głosujemy i to jest koniec pierwszego etapu naszych działań po to, żebyśmy mieli rozwiązania prawne, ale teraz jest problem wdrażania. To będzie zależało w dużym stopniu od Komisji Europejskiej i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jeśli się okaże, że działania Komisji Europejskiej nie będą wystarczająco skuteczne, Parlament będzie kontrolował i przyglądał się jak jest realizowane prawo unijne. Nie ma i nie będzie naszej zgody w Parlamencie, by jakikolwiek gazociąg, który godzi w nasze bezpieczeństwo energetyczne albo jest niezgodny z celami unii energetycznej, a więc zasadami, wartościami, takimi na przykład jak dywersyfikacja źródeł czy tras dostaw gazu, aby taki gazociąg, a więc niezgodny z zasadami, które wprowadzamy w Unii Europejskiej, mógł liczyć na jakiekolwiek ułatwienia czy derogację spod prawa unijnego.

Jestem przekonany, że dopilnowanie tego to wielkie zadanie, także dla nowego Parlamentu Europejskiego i dla Komisji Europejskiej, bo zawsze jak mamy do czynienia z dobrym skutecznym prawem na terenie całej Unii Europejskiej, to kluczowe znaczenie ma to, żebyśmy je dobrze i we właściwy sposób wdrożyli.

  Miguel Arias Cañete, Member of the Commission. – Mr President, I would like to start my intervention today by thanking the European Parliament for its strong and constructive support throughout the complex and difficult negotiations. It has allowed us to secure a political agreement in one single trilogue, on 12 February.

The European Parliament strengthened the robustness and European Union oversight of the new legal provisions of the Gas Directive. My special thanks reach out to the rapporteur, Jerzy Buzek, and to all the shadow rapporteurs involved.

With the amended Gas Directive, we will be in a position to ensure that European Union energy legislation will apply to all pipelines connecting the European Union market with third countries. No such pipeline should be operated in a legal void or only according to the rules of a third country. This is important for European energy security, for European sovereignty and for European solidarity.

In practical terms, it means that the key principles of European Union energy legislation, such as third-party access, tariff regulation, ownership unbundling and transparency will apply to gas pipelines with third countries. Let’s recall: the European Union imports 77% of the gas it consumes, and the great majority of this gas, almost 90%, is reaching us via pipelines from third countries, onshore and offshore.

The provisions of the Gas Directive will from now on be applicable to all these gas transmission lines, both onshore and offshore, in the territory and the territorial sea of the Member States. This is a major step towards a well—functioning, transparent and competitive European Union internal gas market where all suppliers are acting under the same European Union rules.

Exemptions for new infrastructure are only possible under strict procedures and conditions. These procedures and conditions are already well established under the current Gas Directive. The European Commission plays a decisive role and has extensive case practice. Each exemption decision has to be approved by the European Commission via a binding decision. The European Commission may grant the exemption, reject it or grant with appropriate modifications. The text agreed by the co—legislators also ensures transparency and cooperation among competent national authorities, for instance by requiring consultations among regulators before granting exemptions for new infrastructure.

Existing interconnectors with third countries will be eligible for a time—limited derogation to be granted by the Member States, for a period of up to 20 years – based on objective criteria – and all derogations shall be notified to the European Commission.

The final text of the compromise preserves the possibility for Member States to conclude bilateral agreements with third countries on the operation of gas interconnectors, subject to authorisation by the European Commission – the so—called empowerment procedure. But such agreements must comply with European Union law and they cannot change the rules of the Gas Directive. Based on the European Parliament’s amendment, an additional step was added requiring authorisation of the European Commission for the conclusion and signature of such agreements to ensure adequate oversight is in place.

Together with the previously agreed rules on security of gas supply and intergovernmental agreements in the energy field, the Union has given itself a strong set of tools to deal effectively and collectively with our external energy suppliers. This has always been one of the main objectives of the Energy Union. I am looking forward to the debate.

  Werner Langen, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident! Ich möchte sagen, das war ein Schnellverfahren, in dem die Gasrichtlinie geändert wurde. Es ist auch nicht so – ich muss meinem hochgeschätzten Vorsitzenden Buzek widersprechen – dass der Gasmarkt nicht funktioniert. Er funktioniert seit 2009 hervorragend. Wir haben Gas in allen Formationen in Europa: Wir haben Gas aus Norwegen, den Niederlanden, Großbritannien, aus Russland, über Flüssigerdgas, aus allen Teilen der Welt. Er funktioniert!

Deshalb war die Frage: Warum wird die Gasrichtlinie geändert? Eine Frage, die mit einem einzigen Projekt zusammenhängt: Mit Nord Stream 2. Da brauchen wir uns nicht darüber hinwegzutäuschen. Und ich sage ganz klar: Der Kompromiss ist vertretbar, so wie er gefunden wurde. Dort heißt es nämlich, dass für den Anwendungsbereich das Territorialgewässer des Anlandestaates entscheidend ist, also der Anlandestaat. Das ist die Auslegung. Die Kommission hat vorher Rechte gehabt. Sie hat jetzt noch das Recht, dass sie eine Genehmigung – wenn man so will – unter strengen Bedingungen erteilen kann. Damit kann man leben. Aber eine Umdeutung des deutsch-französischen Kompromisses, der mehrheitsfähig war und von 27 Staaten abgesegnet wurde, kann ich nicht billigen. Und deshalb sage ich: Wir werden darauf achten, wie es umgesetzt wird.

Die Kommission hat mehrere Gutachten in Gang gesetzt – sie hatte keine Kompetenz. Dann hat sie die Richtlinie geändert. Und niemand kann sagen: Die Gaszufuhr aus den Nachbarstaaten ist unzuverlässig. Für Deutschland ist Norwegen der größte Gaslieferant, für die EU Russland. Und wenn wir heute sagen, das muss zur Sicherheit beitragen, dann kann man politische Gründe wie die Besetzung der Krim vorschieben. Aber wenn wir Kohle und Kernenergie ersetzen und erneuerbare Energien einsetzen, dann werden wir mehr Gas brauchen. Und die beiden einzigen Störungen in 40 Jahren der Gasversorgung zu Europa sind durch die Ukraine verursacht worden, nicht durch Russland. Das möchte ich hier klarstellen, damit wir eine sachgerechte Bewertung finden.

  Dan Nica, în numele grupului S&D. – Domnule președinte, domnule comisar, vreau să vă felicit pe dumneavoastră, pe domnul Buzek, pe ceilalți shadow rapporteurs și Președinția română pentru că au încheiat acest extrem de important dosar, foarte controversat, doar pentru o singură țară, e drept, într-un timp foarte scurt. Și vreau să spun aceste lucruri pentru că este și o lecție. Regulile Uniunii Europene trebuie aplicate pentru toate statele membre, în mod egal, și nu poți să favorizezi un stat membru pe cheltuiala și pe seama cetățenilor din celelalte țări membre, care erau expuși unor prețuri mari, unei lipse de securitate a aprovizionării, cu toate lucrurile negative care ar deriva de aici. Și mai cred ceva: că lecția de astăzi este că nu putem face un regim special pentru o companie, fie ea și Gazprom, pentru un singur stat membru, fie el și Germania, ci trebuie să facem aceleași reguli pentru toate statele membre în beneficiul cetățenilor europeni și mai ales să arătăm că regulile funcționează în Uniunea Europeană pentru toată lumea. Când toți se supun acestor reguli de competiție, de transparență, atunci beneficiile vor fi pentru toți, și acest lucru a fost salutat de către toată lumea, și pentru acest lucru vreau să le mulțumesc tuturor pentru că au arătat cum trebuie procedat în Uniunea Europeană, și mai ales beneficiile pentru cetățenii europeni, pentru că ceea ce trebuie spus este că în absența acestei modificări a directivei, prețurile la gaze ar fi fost supuse unor jocuri care erau necontrolabile și acest lucru nu putea fi acceptat. Dacă vrem într-adevăr și constatăm că nu putem să ne lipsim de gazele naturale, trebuie să ne asigurăm că acestea vin la un preț corect, că fiecare cetățean european plătește prețul corect și că legea de bază în Uniunea Europeană este competiție și regim egal pentru toată lumea, state terțe și cei care vor să intre în relații comerciale cu Uniunea Europeană. Acesta este mesajul și vreau să-i felicit pe toți pentru această realizare.

  Zdzisław Krasnodębski, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Ja też podzielam zdanie, że ta nowelizacja dyrektywy gazowej była potrzebna i że przyjęcie tekstu zamyka ważną lukę prawną, i w tym sensie jest to sukces. Toteż gratuluję panu premierowi Buzkowi, bo czekaliśmy bardzo długo, aż Rada tę dyrektywę wyciągnie ze swej zamrażarki, w której przebywała właściwie przez cały rok. Tylko że potem zaczęliśmy się bardzo spieszyć i muszę przyznać, że z mojego punktu widzenia ostateczny rezultat jest nieco rozczarowujący.

Mianowicie stanowisko Rady spowodowało daleko idące rozmycie tekstu. I wymienię trzy kwestie, które wydają mi się wątpliwe. To przede wszystkim kwestia derogacji, ponieważ wątpliwości tu budzą zarówno tryb podejmowania decyzji wyłączeniowych, jak i bardzo mało precyzyjne przesłanki umożliwiające ich wydawanie.

Po drugie: fakt, że decyzję o derogacji podejmuje regulator tylko jednego państwa członkowskiego, na którego terytorium kończy się gazociąg biegnący z terytorium państwa trzeciego. A zdarzało się, że regulatorzy omijali prawo unijne.

No i wreszcie to, że myśmy chcieli, żeby cały podmorski odcinek gazociągu był objęty prawem Unii, natomiast będą to tylko wody terytorialne. No i to dotyczy oczywiście tej sprawy kontrowersyjnej, mianowicie Nordstreamu. Już się słyszy, że ma powstać odrębna spółka, która będzie właściwie operatorem wyłącznie tego odcinka na wodach terytorialnych. Dlatego tak bardzo ważna jest, po pierwsze, rola Komisji – monitorowanie i wdrażanie tej dyrektywy, a po drugie, chciałbym zaapelować do rządu niemieckiego i do pani kanclerz Merkel osobiście, żeby Pani zakończyła tę inwestycję, która jest sprzeczna z interesami Unii, sprzeczna z interesami Europy. Niech Pani pokaże, że Pani rzeczywiście jest taką glühende Europäerin, jak się to często mówi.

  Morten Helveg Petersen, for ALDE-Gruppen. – Hr. formand! Lad mig starte med at sige tak til ordfører Buzek for det store arbejde og det gode samarbejde omkring dette gasdirektiv. Tillykke med en vigtig aftale for Europas fremtid! Vigtig, fordi aftalen sikrer, at Gazprom og Putin skal følge helt centrale spilleregler for handel med gas i Europa. Uden direktivet, som kommissæren også anførte, ville Putin kunne udnytte et juridisk tomrum til at forstærke Europas afhængighed af russisk energi yderligere. Det hverken kan eller skal vi selvfølgelig acceptere.

Derfor er jeg ganske godt tilfreds med, at vi nu kan stille krav, så russisk gas skal følge de samme regler som europæiske selskaber. Det er på høje tid. For der er vitterlig ingen grund til at give særlige fordele til Putins Rusland, der gang på gang underminerer menneskerettigheder og demokrati og destabiliserer vores allierede, både militært og i cyberspace, og som tidligere viste sig klar til at bruge Europas afhængighed af russisk gas som et egentligt geopolitisk værktøj. Vi burde som reaktion herpå i Europa reducere vores import af russisk gas i stedet for at øge importen ved at bygge nye rørledninger. Vi er i det hele taget alt for afhængige af import af energi udefra, og vi burde satse meget mere på at blive reelt uafhængige. Hvordan det?, kunne man så spørge sig selv. Først og fremmest ved at blive bedre til at spare på energien, ved at investere i energieffektivitet - hvilket mange medlemslande i EU desværre har været for dårlige til historisk set - og ved at investere i vedvarende energi, der nu kan konkurrere på markedsvilkår, og som kun bliver billigere år for år. På den måde går bekæmpelsen af klimaforandringerne fint hånd i hånd med at blive mindre sårbar over for Putin og import af energi udefra. På den måde slår vi faktisk flere fluer med ét smæk.

De grønne investeringer skal ikke kun ses i lyset af Putins Rusland. Det gælder helt generelt klimakampen, som vi er godt på vej til at tabe, netop fordi vi har givet fossile brændsler for gode vilkår i for mange år. Hvis vi skal have en chance for at sikre, at EU bliver CO2-neutral i fremtiden, så nytter det ikke noget at fortsætte ned af det fossile spor. Tværtimod skal vi udfase den energi, der skaber farlige klimaforandringer og skadelig luftforurening, og i stedet satse på vedvarende alternativer og dermed sikre, at EU går forrest i klimakampen. Det har vi en klar interesse i.

  Νεοκλής Συλικιώτης, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, κατά την άποψη της Ομάδας GUE, η νέα οδηγία για το φυσικό αέριο ακυρώνει τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών όσον αφορά τη δημιουργία αγωγών με τρίτες χώρες και δεν λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες που υπάρχουν σε κάθε κράτος, οι οποίες καθιστούν αναντικατάστατο τον ρόλο των εθνικών πολιτικών στην ενέργεια. Είναι απαράδεκτο να πρέπει να ζητείται εξουσιοδότηση από την Επιτροπή πέντε μήνες πριν ώστε να μπορούν να γίνουν διαπραγματεύσεις με τρίτη χώρα για τη δημιουργία νέου αγωγού ή για τροποποίηση υφιστάμενης συμφωνίας για τους αγωγούς. Όπως, εξίσου, απαράδεκτο είναι να απαιτείται από το κράτος μέλος να περιμένει 90 μέρες την Επιτροπή για να αποφασίσει εάν θα δώσει ή όχι την έγκρισή της ώστε να μπορέσει το κράτος να υπογράψει τη συμφωνία στην οποία κατέληξε με την τρίτη χώρα. Ακυρώνεται εντελώς η εθνική ευελιξία στη διαμόρφωση αποδοτικών ενεργειακών σχέσεων, ιδιαίτερα, όταν ακόμα υπάρχουν ενεργειακά απομονωμένα κράτη και περιοχές. Αντί η Ευρωπαϊκή Ένωση να λύσει τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει στην ενεργειακή τροφοδοσία και ασφάλεια με την εν λόγω οδηγία, θα δημιουργήσει νέα προβλήματα τόσο στη λειτουργία των υφιστάμενων αγωγών όσο και εκεί που θα δημιουργηθούν νέοι αγωγοί, για παράδειγμα, στην Ανατολική Μεσόγειο. Επίσης, δυστυχώς, δεν έγινε καμία προσπάθεια να ενισχυθεί η πρόταση όσον αφορά τα δικαιώματα των καταναλωτών σε σχέση με το φυσικό αέριο ούτε κατατέθηκε ολοκληρωμένο σχέδιο για ανάπτυξη και αξιοποίηση των εγχώριων πηγών φυσικού αερίου της Ένωσης, όπως, για παράδειγμα, των σημαντικών κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Αντιθέτως, η Ευρωπαϊκή Ένωση τηρεί σιγήν ιχθύος στις παραβιάσεις που κάνει η Τουρκία στα κυριαρχικά δικαιώματα κράτους μέλους και αναφέρομαι στην κυπριακή ΑΟΖ.

  Rebecca Harms, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident! Herr Buzek, auch von meiner Seite vielen Dank. Vielen Dank auch an die Kommission und an die rumänische Ratspräsidentschaft, dass dieses wichtige Dossier noch aus der Blockade herausgeholt werden konnte. Meine Fraktion begrüßt ausdrücklich, dass die gesamte Gasinfrastruktur – die alte und die neue –, die aus Drittländern in die EU führt, in Zukunft gemeinsamen europäischen Regeln unterworfen wird.

Um auf Herrn Krasnodębski einzugehen: Auch wir appellieren, wir fordern von der Bundesregierung, dass diese gemeinsamen Regeln auch eingehalten werden. Es ist ja bisher nicht möglich gewesen, ein unverantwortliches Projekt – Nord Stream 2 – zu stoppen. Das war auch nie die Absicht dieser Gesetzgebung; es wird allerdings erschwert.

Ich möchte an dieser Stelle sagen, dass es für mich erschreckend gewesen ist, wie schnell das russische Gas-Imperium zurückgeschlagen hat, nachdem wir uns geeinigt hatten. Nur Tage nach der Einigung hat der russische Energieminister erklärt: Von der Stunde an, zu der Gas durch die Nord-Stream-Pipeline fließt, wird der Transit durch die Ukraine eingestellt. Angela Merkel hat versprochen, sie hat es zur Bedingung für Nord Stream 2 gemacht, dass der Transit weitergeht. An dieses Versprechen muss man sie, glaube ich, nicht erinnern; das weiß sie noch. Und ich erwarte, dass sie da jetzt handelt.

Ich möchte – da dies meine letzte Rede nach vielen Reden zu unserem Verhältnis zu Russland sein wird – hier sagen, dass ich dringend – dringend – fordere, dass die Europäische Union ihre Abhängigkeit von Russland im Energiebereich überprüft. Denn es würde auf Dauer unserer Sicherheit schaden, wenn wir ein aggressiveres Russland durch wachsende Energieimporte stärken und eigentlich die Investitionen in den militärischen Komplex in Russland durch unser Geld stärken würden.

(Die Rednerin ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ gemäß Artikel 162 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Werner Langen (PPE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Frau Kollegin Harms! Wie erklären Sie sich denn Ihre Aussage, dass durch eine Pipeline, die maximal 50 Millionen Kubikmeter fassen soll – Nord Stream 2 –, der gesamte momentane Transport durch die Ukraine mit einem Volumen von 115 Milliarden Kubikmeter erfolgen sollte? Wie erklären Sie sich dieses technische Wunder?

  Rebecca Harms (Verts/ALE), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte”. – Erstens habe ich den russischen Energieminister zitiert. Den sollten Sie dann vielleicht fragen – da gibt es ja Möglichkeiten.

Zweitens ist Nord Stream 1 bis heute nicht ausgelastet, und es werden auch weitere Infrastrukturmaßnahmen von russischer Seite geplant. Ich empfinde die Ansage aus Moskau und aus dem Gazprom-Imperium nicht nur als einen Angriff auf die Ukraine und ihre Interessen, sondern ganz eindeutig als eine Ansage, dass die europäischen Interessen auf der anderen Seite nicht ernst genommen werden, sondern dass Gazprom, dass Putin weiter Politik mit Erdgas machen will.

  Jonathan Bullock, on behalf of the EFDD Group. – Mr President, the EU common rules for the internal market for natural gas reiterate the principle according to which more EU interference is going to solve Europe’s energy deficiencies and dependencies from external energy sources. New EU definitions and less derogations to Member States will, according to this report, lower energy prices and augment regulatory certainty. Well, it hasn’t happened yet. Mr President, it seems quite remarkable in my opinion that EU institutions have not yet learnt their lesson. Euroscepticism is rising all over Europe. People ask to be heard. Nevertheless, this House, just like the unelected EU Commission here in Brussels, seems to be living in a parallel reality, far from the poor householder that cannot afford their energy bills. You are willing to sacrifice the needs of ordinary people to achieve a greater, yet highly expensive and unreliable energy goal. I think it is time to put the EU project aside and admit that EU energy legislation has impoverished Europe and its industries and households. Member States should be focusing their agenda and finances on discovering local energy sources. It is time for Europe to become independent from its green-driven agenda. We know renewables are not reliable enough to make Europe free from energy imports. As for my country, Britain, I deeply hope that once outside the European Union, hopefully with a no deal Brexit, we will be able to scrap EU energy legislation altogether and invest in proper reliable and affordable energy sources.

  Christelle Lechevalier, au nom du groupe ENF. – Monsieur le Président, à l’heure où les réserves de gaz d’Europe du Nord diminuent tandis que la consommation européenne est en passe d’augmenter, le sujet de l’approvisionnement en gaz est une affaire capitale.

La Russie fournit 35 % du gaz consommé dans l’Union et ses exportations sont une source indispensable de revenus pour elle. Malgré cette interdépendance, la Commission évoque la nécessité de diversifier les fournisseurs et cherche à brider, pour des raisons géopolitiques, les échanges avec la Russie. Incapable d’imposer ses vues par la voie diplomatique, la Commission tente de parvenir à ses fins au moyen d’un règlement. Elle exige qu’en dehors de son territoire, les règles de l’Union en matière énergétique s’appliquent aux gazoducs d’approvisionnement.

L’objectif est de nuire au projet Nord Stream 2, qui permettrait de doubler l’approvisionnement en gaz russe via la Baltique. La manœuvre est grossière et les difficultés rencontrées avec plusieurs États lors des négociations interinstitutionnelles est la preuve que personne n’est dupe. Ce règlement cherche à nous couper du gaz russe par idéologie. Il favorisera un gaz de schiste américain nuisible écologiquement et coûteux économiquement. La Commission s’impose ici comme leader en matière énergétique et géopolitique au détriment des États, une nouvelle fois, ce qui sera le motif principal de notre opposition à ce texte.

  Gunnar Hökmark (PPE). – Mr President, first of all, I think it’s quite obvious that the Russian energy policy is a part of its powerful reaction against Europe. We have disinformation, we have money laundering. We have laundering of money coming from the business of oil and natural gas in Russia and we have the disinformation and we have the warfare in Ukraine.

Of course we need to face up to this challenge, but we don’t even need to think about those challenges in order to see that it is quite natural that we shall have the same rules for the dominant actors on the internal market for energy as well as for the smaller actors. Gazprom will, with Nord Stream, be a main supplier with nearly 30% of their natural gas going to Europe. Why shouldn’t we apply the same rules regarding competition? How to decouple production from distribution as for all other actors on the European energy market? I haven’t heard anyone who sees any big problems with this. Why should we see it as some sort of diplomatic action?

We apply the same rules to everyone – to the big producers and the big distributors and the small producers and the small distributors. I can’t understand why there should be any problems but I hear from the GUE Group, the genetic defence of Moscow is always there, and the extreme right, which is not at all right. They’re all extreme. They are against it all the time. What I would like to say to the Commissioner is: see to it that you use this legislation. See to it that Germany does the negotiations, as it shall, and see to it that we can get an outcome which makes the European gas market transparent and full of competition.

(The speaker agreed to take a blue-card question under Rule 162(8))

  Zdzisław Krasnodębski (ECR), blue-card question. – Some friends of Russia here in this room. Why do you ignore Mr Langen from your political group?

  Gunnar Hökmark (PPE), blue-card answer. – I never ignore Mr Langen. He is a very wise man, and he can sometimes take arguments. The fact that he and I sometimes have different views, that is because you can have different views. But I’m quite convinced – and I’m willing to defend Mr Langen – when it is about standing up to Russia or standing up to anyone else. We might have our discussions, but we stand united towards the threats against Europe.

  Carlos Zorrinho (S&D). – Senhor Presidente, a criação do mercado integrado do gás é uma pedra angular do projeto da União Europeia que visa criar uma União da Energia e o presente relatório vem dar mais um passo neste processo tão importante, eliminando barreiras que dificultam o comércio transfronteiriço e aplicando às trocas exteriores à União Europeia as mesmas regras que são aplicadas internamente.

Mas sejamos claros. A independência energética no quadro de um mercado fluido é fundamental para a competitividade e para a segurança na União Europeia, mas a independência deve criar condições para uma interdependência e para a justa troca comercial propiciando a paz e a boa relação entre os povos.

Foi, aliás, com esse espírito que fiz, por exemplo, a proposta de instalação de uma central de abastecimento de navios transatlânticos com gás natural nos Açores, quando fui relator desse parecer, e que fiz também as propostas para o reforço das interconexões, como relator-sombra do parecer da e-governance.

Esta é a altura de “dar gás” a esta diretiva e a estas medidas para proporcionar a independência, a paz e o progresso.

  Jadwiga Wiśniewska (ECR). – Panie Przewodniczący! Porozumienie w sprawie rynku gazowego nie wróży niczego dobrego przyszłości solidarności energetycznej, która wraz z Nord Streamem zostaje po raz drugi zakopana na dnie Bałtyku. Z całkiem dobrego projektu Komisji tak naprawdę została wydmuszka. Wszystko teraz będzie zależeć od dobrej woli regulatora niemieckiego i Komisji Europejskiej. Znając siłę niemieckiego lobbingu, który w pełni ukazał się w pracach nad tym projektem, nie wróży to niczego dobrego.

Po raz kolejny interes Unii padł ofiarą zakulisowych uzgodnień. Podwójnie zły układ Niemiec z Francją, który z jednej strony pozbawił zębów projekt gazowy, z drugiej dał zielone światło na ograniczenie wolności w internecie, jest dowodem na lekceważenie unijnych standardów i dowodem na to, że partykularne interesy najsilniejszych państw członkowskich mają prymat nad wartościami europejskimi.

  Florent Marcellesi (Verts/ALE). – Señor presidente, las multinacionales del gas no pueden estar por encima de la ley; tampoco las de países terceros. Nos alegramos, pues, de que por fin haya una directiva que, como pedíamos los Verdes, ponga límite a los privilegios de empresas como la rusa Gazprom, asegurando que el gasoducto Nord Stream 2 respete las reglas de nuestro mercado interior.

Pero no nos engañemos, las empresas de energía tampoco pueden estar por encima del clima y de nuestra salud. Si queremos cumplir el Acuerdo de París, las energías sucias, como el gas de origen fósil, vengan de donde venga, no tienen cabida en la combinación energética europea del futuro.

Frente a la emergencia climática, apelo a la Comisión y a los Estados miembros a no desperdiciar más tiempo y recursos en infraestructuras fósiles e inútiles como el Nord Stream 2.

Ahora más que nunca actuemos en favor de una ola de eficiencia energética y de energías renovables.

  Dariusz Rosati (PPE). – Mr President, let me first of all express my satisfaction that we are in the process of adopting this important document. I would like to express my thanks to President Buzek for his work. I think this is a step in the right direction. This directive aims at extending the main principles of the energy union also to the gas infrastructure, gas pipelines that come to the Union from third countries; this is very important. These are the principles that ensure that competition is fair and free – unbundling of ownership of gas pipe pipelines and gas itself, free access of third parties to the infrastructure, regulatory oversight over tariffs, and also transparency of contracts. This is all good but, unfortunately, when I look at one very controversial project that has been already discussed here – the Nord Stream 2 – it is exactly an example of a project that breaks all these rules. We have at the same time the ownership of the gas pipeline by Gazprom, which is also the owner of the gas that is going to be transported through this pipeline. We don’t see evidence of transparency of contract, and we see the most important thing: increasing dependence of the European Union on gas supplies from one supplier. This is not ideology. We don’t want simply to be dependent on one country, on one source, be it Russia or the United States. This is the question of our security. And my question to the Commission is this: on what grounds will the Commission grant exemptions from this directive in the case of the Nord Stream 2, given the fact that we have spare capacity in the existing infrastructure to bring more gas from Russia, existing pipelines are not yet fully used, and at the same time we have this policy by Russia which is based on using gas as a foreign policy tool for the Kremlin. Can I have clarification on this point, Mr Commissioner?

  Patrizia Toia (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, la crescente instabilità politica in molte aree del mondo, dalla Russia, all'Ucraina, al Nord Africa, al Medio Oriente, obbliga l'Europa ad agire per superare le criticità del sistema di approvvigionamento del nostro continente.

Una vera politica comune dell'energia ridurrà i costi per i cittadini e le imprese e, nel contempo, l'uso delle rinnovabili rappresenterà un input importante per garantire la competitività di interi settori ad alta intensità energetica. Dobbiamo continuare sulla strada iniziata con i pacchetti legislativi di riforma del mercato dell'energia e del gas e sostenere la necessaria realizzazione di infrastrutture di collegamento, anche alternative, che garantiscano la sicurezza degli approvvigionamenti. Gli sforzi europei dovrebbero concentrarsi nella riduzione delle barriere interne, come diceva il mio collega Zorrinho, affiancata alla costituzione di una capacità di stoccaggio sufficiente a gestire i momenti di crisi.

Questo accordo garantisce – ed è importante – che tutti i gasdotti, compresi quelli off-shore con paesi terzi, siano soggetti ai principi della normativa europea, e il regime di deroga previsto tutela gli investimenti in essere – penso al Sud dell'Europa – in vista della futura riforma del mercato interno del gas.

  Bronis Ropė (Verts/ALE). – Pone pirmininke, noriu pasveikinti Parlamento pranešėją poną Buzeką, Komisiją, Tarybai pirmininkaujančios Rumunijos vadovus su tikrai, manau, puikiu tarpinstitucinio darbo rezultatu. Nors ši direktyva nesustabdys kontroversiškiausio energetikos projekto Europoje, bet ji tikrai pažabos šio projekto neigiamas pasekmes Europos Sąjungos vidaus rinkai, energetiniam ir geopolitiniam saugumui. Be abejo, lieka neišspręstas tranzito per Ukrainą klausimas. Taip pat ir toliau privalėsime stebėti ir užtikrinti, kad “Nord Stream 2” vystytojai laikytųsi teisės aktuose numatytų reikalavimų. Tačiau ši direktyva yra didžiulis Europos solidarumo pergalės pavyzdys.

  Maria Spyraki (PPE). – Mr President, the amendment of Directive 2009/73/EC on rules for the internal market in natural gas is a key element of the European Union’s energy security strategy, but allow me to say that it’s time to take some distance from Russia concerning the dominant role that it plays in the supplies in the EU. This Directive, among others, forms a firm and clear regulatory framework to ensure affordable and sustainable energy for all European consumers. This is achieved by ensuring a level playing field for those involved in the EU energy market, as well as security and predictability for the potential investors, and this is extremely important as well. But it is not enough just to have energy security and economic and sustainable energy. Investments that are compatible with the directive should be exploited and supported – supported in geopolitical terms, in geostrategic terms and in geostrategic balances. Such an investment is also the EastMed pipeline, which has major challenges to face. However, a firm political decision by the EU to support it will send a clear message of European determination to promote energy security in the southeast Mediterranean.

Beyond the ambitious plan, such as the EastMed pipeline, I should also mention the very positive development of the approval of the EUR 33 million funding of the Gas Interconnector Greece-Bulgaria (IGB) pipeline that will interconnect my country, Greece, and Bulgaria for the first time, diversifying the energy mix in the region and enhancing competition. The final beneficiaries will be European citizens. While it is worth noting that IGB will also be interconnecting with the Trans-Adriatic Pipeline (TAP), widening even further the European demand (inaudible).

This is the way in which energy security becomes a reality: with a robust legal framework and strong financial support, but also firm political will.

Intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»)

  Michaela Šojdrová (PPE). – Pane předsedající, tato směrnice není jen technickou normou, která má za úkol posílit energetickou nezávislost EU, budovat její vnitřní trh, ale také zabránit vzniku monopolů i pro zahraniční dodavatele plynu a projektům typu Nord Stream.

Já osobně vnímám tento projekt jako velmi riskantní, protože svým způsobem oslabuje ekonomickou sílu Ukrajiny. Tento projekt ovšem není touto směrnicí nijak oslaben, nicméně do budoucna se domnívám, že by se mělo zabránit vzniku podobných riskantních projektů.

Chci věřit tomu, že nejde jen o příslib, že Ukrajina nepřijde o tranzit plynu, ale že bude touto směrnicí do budoucna vyloučeno další oslabování a politická rizika.

  Seán Kelly (PPE). – Mr President, of course it makes sense to have the same common rules for natural gas and internal market and whether they’re big producers or small producers, big distributors or small distributors, of course we have to have the same rules. I compliment the efforts made by Jerzy Buzek and Commissioner Cañete and others to try and bring that about. One of the statistics that the Commissioner mentioned is worth repeating. He said 77% of the gas is imported, and 90% of it by pipelines. So, obviously common rules would have to apply here, otherwise you’d have a complete distortion. But that also brings into question our security of supply in the sense that we need to diversify. We should definitely have more LNG, which gives us greater variety and choice. As well as that, of course, I have been involved in the renewable energy file. Over the next few years we have to incentivise renewable gas within the European Union. I spoke about that earlier today at the Eurogas Conference at the Renaissance Hotel. Definitely over the period ahead, that is one way of ensuring that we will be more independent and won’t have to worry as much about pipelines into the future.

(Fin de las intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»))

  Miguel Arias Cañete, Member of the Commission. – Mr President, I would like to thank the House for this important debate.

Today’s debate has shown again that, as the European Commission, we can count on this Parliament as a strong ally when it comes to defending the principle of solidarity in our energy policy. This has been a major strength in our cooperation over this entire mandate. It has been our longstanding objective that when it comes to our external energy relations, the European Union should speak with one voice. With the legislation we have passed during this mandate – the IGAs Decision, the Security of Gas Supply Directive, and the amended Gas Directive discussed today – we now have the tools in place to do just that.

As regards the Gas Directive, Members raised a number of important issues. I would like to respond to the most important points raised. Mr Langen raised the issue of whether this legislation is discrimination against Nord Stream 2. I have to say that the revised legislation concerns all gas pipelines to and from third countries, and Nord Stream 2 is only the latest example of such pipelines which all operate under different legal and regulatory regimes. The recent legal and public debate concerning Nord Stream 2 only underscores the value of providing legal clarity on this issue across the European Union. Project promoters, including those from Nord Stream 2, should welcome the legal certainty the amended legislation will create.

Mr Krasnodębski and Ms Wiśniewska raised the issue of the exemptions that can be given to Nord Stream 2 and who will decide on such exemptions. I would have to say that Nord Stream 2, like all new pipelines, could apply for an exemption under Article 36 of the Gas Directive. The conditions for such exemptions are clearly set out in the directive.

The national authority with jurisdiction over an exemption decision will be the authority of the Member State where the first interconnection point is located. In the case of Nord Stream 2 it will be Germany, but the draft decision by the national authority must be notified to the Commission, which takes a binding decision. It may grant, reject or impose changes for the exemption decision by the national authorities.

Finally, Mr Rosati raised the issue of what the criteria are for granting an exemption. If Nord Stream 2 files a request for an exemption with the national regulator, it will be subject to strict conditions. As I said before, the final decision as to whether to grant an exemption stays with the Commission.

The exemption conditions include the following criteria. First, the risk level is such that the investment will not take place without an exemption. So if the investment cannot take place without exemptions it will go that way. Second, the new infrastructure must enhance competition in the gas market, and also it has to enhance security of supply. These will be the criteria that will be applied objectively by the Commission when agreeing whether to grant an exemption.

I would like to conclude by thanking you again for your excellent cooperation. The new rules ensure that European Union law will be applied to pipelines bringing gas to Europe and that everyone interested in selling gas to Europe must respect European energy law. I think that we have all made a major step forward in the creation of a truly integrated internal gas market, which is based on solidarity and trust, with full involvement and oversight of the European Commission. I trust that in your vote tomorrow you will maintain that spirit and adopt this very important piece of legislation with a broad majority, as has been shown in the debate this afternoon.

  Jerzy Buzek, Rapporteur. – Panie Przewodniczący! Ja się zgadzam ze wszystkim, co powiedział przed chwilą pan komisarz. Jeszcze raz dziękuję, Panie Komisarzu, i gratuluję postawienia tej dyrektywy na porządku dziennym. Zwłaszcza chciałem podkreślić, że decyzje w sprawie np. derogacji zależą od Komisji Europejskiej, a nie od jednego państwa członkowskiego, bo ciągle słyszy się te dezinformacyjne informacje. Bardzo ważna będzie dywersyfikacja źródeł, tras dostaw gazu – bez tego nie można udzielić derogacji. To jest bardzo ważne.

Chciałem również podkreślić ważną rzecz: To było przyjęte w normalnej procedurze w Parlamencie Europejskim. Nie była ona w żaden sposób przyspieszona, co najwyżej można powiedzieć, że była sprawna. Ale i tak niemal rok ta dyrektywa czekała w Radzie, a więc wszystko odbywało się dość wolno.

Kolejna sprawa: Ta dyrektywa nie jest skierowana przeciwko żadnemu państwu. Warto to zawsze podkreślać. Na przykład dostawcy norwescy nie mają żadnego problemu z tą dyrektywą, więc jeśli poseł Langen ma tu jakieś wątpliwości, to przede wszystkim wątpliwości mamy wobec tych dostawców, którzy mają jakiś problem z tą dyrektywą, bo ona tylko wprowadza jednolite prawo europejskie na całym rynku gazu w Unii Europejskiej. I tego rodzaju wyjaśnienia powinniśmy się bardzo mocno trzymać. Jak w wielu innych sprawach Komisja stoi na straży traktatów i prawa unijnego, tak samo jest w tym przypadku. Nie jest to żadna nowość, nie jest to żadna słabość tej dyrektywy. Podkreślam to, bo rzeczywiście uzyskaliśmy w tej sprawie w zasadzie wszystko, co chcieliśmy uzyskać.

I jeszcze ostatnie słowo. Dotyczy Ukrainy. Rzeczywiście trzeba robić wszystko, żeby uchronić ten kraj, który jest z nami w specjalnych relacjach, przed zagrożeniem braku dostaw gazu. I to jest także jeden z elementów tej dyrektywy, bo ona mówi o przejrzystym i transparentnym, sprawiedliwym rynku w Unii Europejskiej, a także w krajach sąsiednich.

  El presidente. – Se cierra el debate.

La votación tendrá lugar mañana, jueves 4 de abril de 2019.

Declaraciones por escrito (artículo 162 del Reglamento interno)

  Cristian-Silviu Buşoi (PPE), în scris. – În urma demarării primei etape a procedurii de infringement împotriva României din cauza plafonării prețurilor la gaze prin OUG 114, bine-cunoscutul deja guvern socialist exclude agenții economici din scopul deciziei, însă intenționează menținerea plafonării prețurilor în ceea ce privește gazul destinat consumului populației și a taxării cu 2 % din cifra de afaceri a companiilor energetice. Deși la prima vedere această măsură pare benefică românilor, ea nu reprezintă decât o manevră electorală populistă marca actualului grup de la guvernare, ce va genera de fapt atât o creștere excesivă a prețurilor gazelor, cât și falimentul multor companii locale din sectorul gazifer, punând astfel în real pericol securitatea aprovizionării cu gaz a mii de gospodării. Solicit pe această cale Comisiei Europene să își intensifice dialogul cu guvernul de la București, în vederea înlăturării acestor riscuri și asigurării securității și competitivității pieței gazelor atât in Romania, cât și în Uniunea Europeană.

  András Gyürk (PPE), írásban. – Az energiauniós integráció egy sikertörténet. Átgondolt és versenypárti szabályozások sorozata megnyitotta az addig elszigetelt piacokat, növelte a diverzifikációt és sikeresen csökkentette a fogyasztói árakat. A 2006-os és 2009-es gázválságok bebizonyították, hogy Európának elemi szükséglete, hogy csökkentse az egyoldalú függőségét, hiszen az Unió nem engedheti meg magának, hogy ilyen mértékben ki legyen téve egy beszállító politikai akaratának. Az ezt követő 10 évben felgyorsult az integráció és a harmadik energiacsomaggal kikristályosodott az a jogszabályi környezet, amiben az európai vállalatok versenyezhetnek a piacon. Az Északi Áramlat II gázvezeték projekt nemcsak tökéletesen szembe megy ezekkel szabályokkal, de új problémákat is okoz. Kritikussá teszi az egy szolgáltató felé való kitettségünket és tovább destabilizál egy amúgy is sokat szenvedő régiót, Ukrajnát. Remélem az Európai Bizottság valóban a szerződések pártatlan őreként lép majd fel, és az Északi Áramlatra is azokat a szabályokat fogja alkalmazni, amelyeknek minden más európai projekt meg kell, hogy feleljen.

  Karol Karski (ECR), na piśmie. – Nowelizacja dyrektywy gazowej jest długo oczekiwanym przedsięwzięciem. Pozwoli bowiem zamknąć ważną lukę prawną w odniesieniu do gazociągów importowych.

Czekaliśmy na tę dyrektywę długo – prawie rok – Rada nie potrafiła sfinalizować pracy nad tekstem. Niestety wynik jest mało zadowalający. Mamy do czynienia z tekstem dobrych intencji, który zakłada, że regulatorzy państw członkowskich – nawet ci którzy już wcześniej omijali regulacje UE – będą bezstronni, a z kolei Komisja Europejska będzie pryncypialna w egzekwowaniu prawa unijnego. Wynegocjowany w trilogu tekst zawiera mało precyzyjne zapisy dotyczące derogacji i przesłanek na podstawie których te derogacje będą udzielane.

Obawiam się, że te luki prawne i nieścisłości umożliwią wyłączenia wobec szeregu projektów energetycznych. Tym samym budowa kontrowersyjnych gazociągów, zagrażających bezpieczeństwu energetycznemu Europy, nie tylko nie zostanie powstrzymana, ale wręcz odwrotnie, będzie realizowana poniekąd z „prawnym błogosławieństwem” Unii.

  Carolina Punset (ALDE), por escrito. – A pesar de la aprobación de las nuevas normas del mercado interior del gas natural, para evitar monopolios y separar la producción de la distribución, nada cambia respecto de la construcción del nuevo gaseoducto Nord Stream 2, ya que Alemania seguirá negociando los detalles de esta polémica infraestructura que duplicará la dependencia del gas natural ruso y contribuirá a desincentivar las inversiones en renovables. La UE solo ha maquillado la Directiva para legitimar a Alemania en sus negociaciones con Nord Stream 2, inversión liderada por la antigua empresa estatal soviética hoy Gazprom, y dirigida por el antiguó canciller alemán Schroeder, para construir 1 200Km de nueva tubería a través del Báltico que permitirán introducir hasta 110 000 millones de metros cúbicos de gas natural en la UE. Se sigue de este modo menospreciando la diversificación y seguridad de suministro que proporcionan las energías renovables, y aunque se acuerden objetivos ambiciosos de reducción de emisiones, parece que el plan es cambiar la generación con carbón por generación con gas, es decir un combustible fósil por otro, que además en el caso del gas natural, es en sí mismo un gas de efecto invernadero hasta 86 veces más potente que el CO2.

  Indrek Tarand (Verts/ALE), in writing. – This report is an overdue step in the right direction. Although it gives the Commission a supervisory role in the approval of process regarding all pipelines linking the EU and third countries, it is too little too late when it comes to Nord Stream2. By continuing with this project, Germany has unfortunately chosen to sacrifice Europe’s security and long-term strategic goals over the potential short-term benefits of cheaper energy. However, once we are further locked into increasing Europe’s dependency on Russian gas, we are at the mercy of the man at the other end of the pipeline. Since this project makes no commercial sense, as there is no lack of capacity in existing pipelines, there is a clear ulterior motive. For Putin, 11 billion is a relatively cheap price to pay for financially harming Ukraine and Poland, reducing Europe’s energy security by increasing our dependence on Russian gas and dividing Western allies. Russia clearly demonstrated that it is ready to use energy as a political weapon when it restricted gas flow through Ukraine in 2006 and 2009. This alone should be reason enough to abandon this unreasonable project. Ceterum censeo, Nord Stream2 needs to be cancelled.