Volledig verslag van de vergaderingen

Woensdag 18 september 2019 - Straatsburg

15. De strijd tegen kanker (actualiteitendebat)

  President. – The next item is the topical debate (Rule 162) on the fight against cancer (2019/2818(RSP)).

I would like to inform Members that for this debate there is no catch-the-eye procedure and that no blue cards will be accepted.

  Manfred Weber, im Namen der PPE-Fraktion. – Frau Präsidentin, Herr Kommissar, sehr geehrte Vertreter des Rates! Mehr als 40 % der Europäer – auch der Menschen in diesem Plenarsaal – werden in ihrem Leben an Krebs erkranken. Wir alle kennen das Gefühl, das damit verbunden ist: Hilflosigkeit, man will es nicht wahrhaben. Du hörst den Ärzten zu, du verweigerst die Realität, und du weißt trotzdem: Jeder zweite Krebspatient wird daran sterben. Du fühlst dich machtlos. Das sind die Gefühle, die hinter dieser existentiellen Frage „Krebs“ stehen, und deswegen ist diese Frage unsere Frage, unsere politische Frage auf europäischer Ebene.

Drei von vier Europäern – das ergaben Umfragen – haben gefordert, dass die Krebsbekämpfung ein Topthema Europas werden muss. Wir als Europäische Volkspartei, wir wollen genau dieses: dieser Forderung der Europäer nachkommen. Europäische Forscher haben uns ja bereits gezeigt, was medizinischer Fortschritt alles erreichen kann. Bei Brustkrebs beispielsweise werden acht von zehn Patienten mittlerweile geheilt. Gemeinsam mit 15 führenden Krebsforschern, von Finnland bis Portugal, von Frankreich bis Rumänien, haben wir als EVP – habe ich auch als Spitzenkandidat – in diesem Frühjahr einen Masterplan vorgelegt, der Europa im Kampf gegen Krebs wirkungsvoller machen kann.

Warum Europa? Meine sehr verehrten Damen und Herren, Krebs ist ziemlich komplex und tritt in schier unzähligen Formen auf. Beispielsweise bei Kindern werden jedes Jahr 40 000 Fälle von extrem seltenen Krebskrankheiten diagnostiziert. Hier kann Europa – wenn wir zusammenarbeiten – allein schon wegen der schieren Größe der Fälle und der Daten, die dahinterstehen, viel mehr wissenschaftliche Erfolge erreichen, wenn wir kooperieren und zusammenarbeiten. 18 000 Onkologen, 15 000 Krankenhäuser, 107 Krebsforschungseinrichtungen in Europa, 179 Hochschulen, die sich damit beschäftigen. Wenn es uns gelingt, diese Daten zusammenzubinden, wenn uns gelingt, einen gemeinsamen Plan im Kampf gegen Krebs zu entwickeln, dann werden wir erfolgreicher sein.

Professor Angelika Eggert von der Berliner Charité schrieb mir beispielsweise: Mit einem ambitionierten, europäischen Ansatz können wir in zehn Jahren neun von zehn Kinderkrebspatienten erfolgreich heilen. Professor Thierry Philip aus Paris ergänzte: In der Kombination von Prävention und Früherkennung, mit Hilfe von personalisierter Medizin könnten wir die Überlebensraten der Patienten mit bösartigen Tumoren schlicht verdoppeln.

Das ist machbar, und dem müssen wir uns jetzt zuwenden.

Was ist konkret zu tun? Wir brauchen zunächst eine gemeinsame Krebspräventionsstrategie. Lasst uns gemeinsam Krebs von vornherein vermeiden! Wir müssen als Zweites alle unsere bisherigen nationalen Krebsdatenbanken endlich zusammenschalten, ein European Digital Datacentre für diese Krebsdateien schaffen, damit wir Krebs früher bekämpfen können. Wir brauchen eine gemeinsame Früherkennungsstrategie: Lasst uns erfolgreich Krebs rechtzeitig heilen! Und als Viertes: Wir dürfen niemanden zurücklassen. Gerade in mittel- und osteuropäischen Ländern haben Krebspatienten heute um 30 % weniger Chancen, geheilt zu werden, als in westeuropäischen Ländern. Dieser Zustand ist in Europa inakzeptabel, und deswegen: Mit modernen Formen der Telemedizin können wir in Mittel- und Osteuropa viel an Standards erhöhen. Zu guter Letzt: Lassen Sie uns auch an die Angehörigen denken, die von diesen Krebsfällen betroffen sind. Eine Krebspatienteninitiative, die die Sorgen der Angehörigen in den Blick nimmt, sollte unser gemeinsames Ziel sein.

Uns als Europäischer Volkspartei ist es wichtig, jetzt zu starten. Wir haben ein neues Mandat von den Bürgern Europas bekommen, jetzt liegt es an uns, Fortschritte zu machen. Deswegen beantragen wir als Europäische Volkspartei nicht nur, dass es heute die Debatte gibt; wir beantragen nicht nur, dass wir weitere Schwerpunkte bei diesem Masterplan brauchen, basierend auf den bisherigen Arbeiten der Kommission, sondern wir wollen als Europäische Volkspartei auch, dass es zukünftig einen Sonderausschuss des Europäischen Parlaments gibt, der sich als Ausschuss mit dieser Krebsstrategie beschäftigt. Es ist unser Anliegen – wir wollen es aufgreifen.

  Tytti Tuppurainen, President-in-Office of the Council. – Madam President, it’s an honour to address this Assembly today to discuss the fight against cancer as part of this topical debate. It comes at the right point in time. Recently published research shows that cancer is already on course to become the leading cause of death in most EU countries, as mortality due to cardiovascular diseases is decreasing. The same research shows that for cancer the high mortality is not mainly related to risk factors but might be correlated to access to healthcare.

As we know, cancer is a disease that more often strikes older people. We Europeans who live longer than in other parts of the world are therefore more prone to get cancer. So how do we tackle the increasing challenge that cancer poses to our societies? Do we resign in the face of fate or do we fight back? I think we have chosen as the EU to fight back.

The Finnish Presidency firmly believes that the EU needs to put people at the centre of policymaking. We propose to start by embracing a new concept, the ‘economy of well-being’. The economy of well-being is a holistic, multi-sectoral approach that highlights the need to invest in people and their health. We think health and access to healthcare are fundamental for well-being and see health as an investment. We propose to invest in prevention and health promotion.

All EU citizens should have the possibility to lead a healthy life and acquire good health habits as those are cornerstones in the prevention of cancer: They should also have equal access to healthcare, which is one of the principles of the European Pillar of Social Rights and supports the implementation of the Sustainable Development Goals.

With such high goals set, there is a need for close collaboration between different institutions, stakeholders and sectors. More specifically, in the EU there seems to be agreement that cancer should be a priority. That requires action through different means such as research, access to treatment, and screening.

In April this year, Parliament and the Council provisionally agreed to include a cancer mission in the future Horizon Europe, the next research and innovation framework programme. More research will allow us to better understand cancer, put in place better prevention and diagnostic methods, and allow for better treatment options, as well as allowing Member States to better tailor public health interventions.

Many of you have on several occasions asked the Commission for strong actions against cancer in general, but also for actions targeted against specific types of cancer. You notably established a cancer group. Political groups have taken action and you have adopted resolutions asking the Commission and the Member States to intensify their efforts to fight cancer.

On the Council side, Member States are also very concerned about cancer. The Council dedicated several sets of conclusions, as well as a Council recommendation on cancer screening, to this important challenge.

At Member State level, action was taken to strengthen the means of healthcare systems to face this challenge. The Commission has also reacted to our calls and cancer is one of the main priorities in the incoming Commission. The European plan to fight cancer that we expect the Commission to propose should have strong links to the Horizon Europe cancer mission.

We welcome efforts aiming at strengthening EU cooperation on cancer prevention. In our view, it is important that Member States learn from each other and that good practices are disseminated and promoted. This would contribute to ensuring that all EU citizens are given equal opportunities to lead a healthy life with minimal risk of developing cancer.

We are looking forward to the new plan to be proposed by the Commission. We count on the Commission to involve Member States, wherever appropriate, in the development of that plan. We also stand ready to cooperate with Parliament in raising awareness on cancer as one of the main killers in Europe.

Thank you very much for this discussion and for your attention.

  Vytenis Povilas Andriukaitis, Member of the Commission. – Madam President, this is probably my last speech before this Chamber, so allow me to be a little bit personal. Anyway, I believe I have full legitimacy to get personal when speaking about cancer. I know first—hand the emotional and physical consequences of this disease, having lost three beloved brothers. I know how it feels when you are face to face with a diagnosis and you know it is too late.

Therefore, let me be clear. If we want to get serious about beating cancer, we need to start putting our money into the remedies that cannot be prescribed only by a doctor or health commissioner. It is a political question. I agree with you, Mr Weber: these remedies are in the hands of those who make policies on risk factors and determinants – commercial, social and political determinants – which facilitate risk factors. These remedies are in our own hands as well, when we smoke, eat junk food or abuse alcohol. And it is about the economy of well-being – I agree with Madam Minister.

In 2014, when I took up my position as Commissioner for Health and Food Safety, I announced that one of my major priorities was the promotion and protection of health and the prevention of diseases. I preached for this but the paradigm shift is yet to come. However, we have worked hard and we have achieved some tangible results. Tobacco consumption fell, through legislation and anti—smoking campaigns. European Union legislation on chemicals, pesticides and exposure to carcinogens, including at work, was upgraded. We have spread the word on prevention, particularly thanks to the improvement of the European Code Against Cancer. The European Cancer Information System (ECIS) is now up and running and accessible – it monitors geographic patterns and cancer trends – along with national cancer plans to be adopted.

In recent years we have seen continuous improvement in the coverage and quality of national screening programmes for breast, cervical, and colorectal cancer. As you know, October is a month dedicated to breast cancer and I have my ribbon especially for that occasion.

Better vaccination coverage will impact on infections and cancers caused by the human papillomavirus (HPV) and hepatitis B. In this context, I am proud to inform you that last week the Commission, together with the World Health Organisation (WHO), organised the first global vaccination summit, where immunisation against HPV was placed high on the agenda. Also, since March 2017, we have established 24 European reference networks, of which four are dealing specifically with rare and complex cancers, especially in children. This is across the European Union.

We took a major step forward in terms of alcohol nutrition labelling and finally came to a consensus. I have cooperated fully with the European Cancer Organisation to help increase awareness. The new Regulations on Medical Devices entered into force on 25 May 2017. Furthermore, we have taken the ambitious decision to evaluate jointly the EU Orphan Regulation and the EU Regulation on Medicines for Children because cancer treatment for children is a very challenging issue. This work is not finished: we will continue to add to it.

I wish I could have done more, as we are facing important societal challenges, such as an aging population with multimorbidity. There is a growing cost of non-communicable diseases and new treatments, and unfortunately we are still only spending about three percent of our resources on prevention. This is a drop in the ocean. We need to increase this amount and make sure that what we spend is spent effectively.

One way to achieve this is by sharing best practices between Member States. The European Union Steering Group on Health Promotion, Disease Prevention and Management of Non—Communicable Diseases is very valuable in this respect as it identifies Member States’ priorities and highlights best practices that can be transferred, scaled up and implemented with European Union support. The Commission’s Best Practice Portal has proved to be a powerful tool as it picks up top-quality practices that can be adapted and reproduced across Europe. The interactive EU Health Policy Platform also helps civil society, including patients’ organisations and health professionals, to promote debate about public health concerns and especially concerns related to cancer.

We also deliver the State of Health in the EU cycle that will help Member States to create better health care policies for those who suffer from cancer. Communicating risks to citizens and enabling healthy choices are vital parts of any prevention strategy. We have put a lot of effort, including in relation to healthy food, into the common agricultural policy, and so on.

Technological and scientific developments offer immense potential when it comes to cancer prevention, treatment and care. For example, we can expect a future where we will have much more precise treatments based upon the genomic signature of the patient. I am very glad that we have already started the European ‘1+ Million Genomes’ Initiative.

Investment in research and innovation has been a long-standing priority for the Commission. Through its Framework Programme for Research, the Commission has invested some EUR 2.8 billion since 2007 on prevention, diagnostics, therapeutics, cost—effectiveness and the quality of life of patients and cancer survivors.

From 2021 onwards, Horizon Europe will promote open science and maximize the potential for innovation. In the proposal for Horizon Europe, the Commission has introduced the mission approach, which would help to build coalitions to address the most pressing global European challenges including cancer. One of the first mission areas identified for Horizon Europe is action on cancer to mobilise a broad spectrum of stakeholders, including citizens, patients and all those who care for them.

I also believe that the work that began with the European reference networks for rare diseases can pave the way to a better ecosystem for patients, with big data, artificial intelligence, universities and industry working together building big ecosystems, or maybe some health ‘collider’, especially addressing cancer. I will be more than happy to see that in the future.

I want to say a few words on an ongoing initiative that plays a key role in the discussions about innovation. The Commission’s proposal for a regulation to strengthen European Union cooperation on health technology assessment (HTL) aims to facilitate access to innovative health technology, and access to treatment is a major issue today. The proposal has already passed the European Parliament scrutiny process. I count on your continued support to make this initiative a success and I would like the Finnish Presidency to finalise the work on this issue.

All these are important steps in the right direction, but it is essential that this progress, this innovation and these developments reach the patients who need them the most. I am pleased to see that the Commissioner—designate’s mission letter focuses on ways to help ensure that Europe has a supply of affordable medicines to meet its needs. I am also delighted that the Commission’s new President-elect has included the Europe’s Beating Cancer Plan in her political priorities. This is a very important message.

Cancer is a relentless disease. Let’s not give up. I thank this House for its support during my time in office. I also seize the opportunity to encourage the Council of the European Union and all the institutions to renew our common determination and political will in the fight against cancer, as was done back in the 1990s when François Mitterrand gave impetus to the Europe against Cancer initiative and it helped us very much for a long time. We must continue to work together to prevent cancer, promote health and improve treatment and care. I look forward to hearing your views.

(Applause)

  Ewa Kopacz, w imieniu grupy PPE. – Pani Przewodnicząca! Co roku na świecie z powodu raka umiera ponad dziewięć milionów ludzi. Każdy z krajów europejskich w zależności od zamożności wydaje kilka, kilkadziesiąt miliardów euro na walkę z tą chorobą. Czy w związku z tym możemy powiedzieć, że zwyciężyliśmy z tym największym zabójcą XXI wieku? Zdecydowanie nie. Czy możemy zrobić coś więcej? Zdecydowanie tak. W ramach europejskiej solidarności połączmy nasze siły, stwórzmy europejski plan skutecznego leczenia raka. Stwórzmy europejską strategię profilaktyki onkologicznej oraz europejską strategię wczesnego wykrywania raka. Dajmy nowy impuls do badań onkologicznych. Stwórzmy europejski program partnerski oparty na współpracy ośrodków akademickich i szpitali specjalistycznych. Współpracujmy ze sobą, wymieniając najlepsze praktyki i doświadczenia wynikające z badań klinicznych. Dajmy jednakowe szanse pacjentowi na wschodzie i zachodzie Europy. Nowotwory nie mają granic ani nie mają narodowości. Dzisiaj proszę Was, Koleżanki i Koledzy parlamentarzyści, abyście ponadpartyjnie zdecydowali o powołaniu specjalnej komisji do spraw walki z rakiem. To zależy tylko i wyłącznie od nas. Przewodniczący grup politycznych, to do Was kieruje tę prośbę. Macie taką możliwość zapisaną w artykule 207 Regulaminu Parlamentu Europejskiego.

I na koniec, jestem pewna, że chorzy na raka mogą liczyć na nas, a my, eurodeputowani, ich nie zawiedziemy.

  Sara Cerdas, em nome do Grupo S&D. – Senhora Presidente, sabemos que atualmente o cancro é a segunda causa de morte na União Europeia e que em 2018 ocorreram 3 milhões de novos diagnósticos.

O cancro representa, assim, um grande impacto para os sistemas de saúde, mas também para a economia europeia. 30 a 50% destes casos poderiam ser evitados através da redução dos fatores de risco e da implementação de estratégias preventivas baseadas na evidência.

O investimento atual da União Europeia é insuficiente para atingirmos os objetivos a que nos propusemos. É necessário aumentar o investimento na prevenção primordial e primária através de políticas que favoreçam melhores estilos de vida e ambientes saudáveis, bem como na deteção precoce do cancro.

Para isto é essencial apoiar a investigação científica com estudos sólidos, tais como os estudos de coorte, de forma a podermos basear as nossas decisões na melhor evidência científica possível.

  Véronique Trillet-Lenoir, au nom du groupe Renew. – Madame la Présidente, exerçant comme cancérologue depuis 40 ans, je vous remercie vivement d’avoir proposé ce débat.

Les 4 millions de personnes touchées en Europe ont besoin d’un plan européen contre le cancer. Nous avons besoin de l’échelle européenne pour garantir l’accès aux médicaments les plus innovants, sans rupture de stock et à leur juste prix. Nous avons besoin de l’échelle européenne pour mobiliser davantage d’équipes de recherche, grâce aux moyens ambitieux de la mission cancer Horizon Europe. Nous avons besoin de l’échelle européenne pour maintenir des réseaux des cancers rares et en particulier des cancers pédiatriques, qui tuent encore 6 000 enfants par an.

Le cancer est une maladie du corps, mais c’est aussi une maladie de l’injustice sociale. Car nous sommes inégaux face à la prévention, inégalement protégés contre les carcinogènes de l’environnement, inégalement informés des comportements à risque que sont le tabagisme, la mauvaise alimentation et le manque d’activité physique. Nous sommes inégalement armés contre la désinformation sur le vaccin qui protège des cancers du col de l’utérus. D’un pays à l’autre de l’Europe, nous sommes inégaux face à un accès rapide à des soins de qualité. Enfin, dans la phase qui suit la maladie, nous sommes inégaux quant à notre capacité de retour à l’emploi et à une vie sociale et affective harmonieuse.

Voilà pourquoi, Madame la Présidente, vouloir un plan européen de lutte contre le cancer, c’est bien sûr faire reculer la première cause de mortalité en Europe, mais c’est aussi initier la réduction des inégalités et avancer ainsi vers une Europe de la santé plus solidaire et plus juste.

  Michèle Rivasi, au nom du groupe Verts/ALE. – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire Andriukaitis, chers collègues, un Européen sur trois est atteint d'un cancer au cours de sa vie. Chaque année, environ 1,3 million de personnes décèdent d'un cancer dans l'Union européenne. Ces chiffrent sont dramatiques et ils vont augmenter. Nous sommes confrontés à une explosion des maladies chroniques et certains experts prévoient que le nombre de cas de cancers doublera en Europe d'ici 2035. C'est donc vraiment une urgence et une priorité.

C'est dire si le nouveau plan européen de lutte contre le cancer est attendu: prévention - vous en avez parlé, Monsieur le Commissaire -, diagnostic, traitement, accompagnement et soins palliatifs... On peut et on doit améliorer les choses dans chacune des étapes de la maladie, c'est évident.

Mais le cancer est aussi une maladie souvent multifactorielle, pouvant prendre de nombreux visages. Un code européen contre le cancer existe depuis 1987 et il comprend depuis 2014 douze recommandations de bon sens. On l'a dit: ne fumez pas, faites du sport, privilégiez une alimentation saine, faites attention au soleil, faites attention au radon. Malgré toutes ces recommandations, les cancers augmentent toujours. Pourquoi? Peut-être parce qu'on ne regarde pas dans la bonne direction.

Il faut vraiment oser un plan d' action multifactoriel. Un plan qui dirait stop au travail de nuit des femmes, qui augmente de 30 % le risque de faire un cancer du sein. un plan qui interdirait l'emploi des pesticides pour éviter aux agriculteurs et aux ouvriers agricoles d'être parmi ceux avec les taux les plus élevés de cancer de la prostate. Un plan de sortie, Monsieur le Commissaire, des perturbateurs endocriniens et des substances préoccupantes pour protéger la santé des consommateurs et diminuer leur exposition globale à ces résidus chimiques qui s'amoncellent dans nos organes. Un plan de sortie des pollutions de l'air que nous respirons et qui nous rend malade.

Il faut vraiment augmenter la prévention. Bien sûr, il y a l'accès pour tous aux médicaments. Bien sûr, il faut lutter contre la pénurie des médicaments qui se fait jour. Mais il faut être hyper audacieux et innovant justement pour lutter contre le cancer.

  Simona Baldassarre, a nome del gruppo ID. – Signora Presidente, onorevoli colleghi, mi ha molto delusa il programma della Presidente von der Leyen che, seppur medico, come me, non ha accennato a qualsivoglia impegno su temi come la revisione del pacchetto farmaceutico, il destino dell'HTA e la direttiva sulle cure transfrontaliere. Eppure la stella polare di noi medici dovrebbe essere il benessere dei nostri cittadini.

Spero almeno che il suo annuncio sulla lotta contro il cancro abbia un seguito. È una sfida da cui dipende la speranza di vita di tante persone e richiede il massimo impegno nella prevenzione, nella diagnostica e nelle cure.

Vorrei porre oggi l'attenzione su un tema che coinvolge un quarto dei pazienti oncologici in Europa: i tumori rari. Penso, ad esempio, ai tumori rari dall'età pediatrica, per cui le conoscenze mediche sono recenti e poco condivise e la diagnosi è complicata. In Europa gli strumenti per far fronte a questa sfida esistono. Lo IARC ha emanato in questi giorni le raccomandazioni per gli Stati membri.

A nome dei cittadini e dei pazienti italiani voglio chiedere alla Commissione di recepire al più presto tali raccomandazioni e al governo del mio paese di implementarle e di rendere operative le reti ERN. Se vogliamo salvare vite, diamoci da fare!

  Joanna Kopcińska, w imieniu grupy ECR. – Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Światowa Organizacja Zdrowia ostrzega, że nowotwory są drugą główną przyczyną zgonów na świecie, w tym zwłaszcza nowotwór płuc i piersi. W zeszłym roku nowotwory doprowadziły – była już o tym dzisiaj mowa – do 9 milionów 600 tysięcy zgonów na świecie, co oznacza, że co szósty przypadek śmierci spowodowany jest właśnie przez nowotwór.

Pomimo faktu, że Unia Europejska, w tym Parlament Europejski, podjął sporo środków zaradczych w ramach zwalczania raka w krajach członkowskich, wciąż zmagamy się z niedostatecznymi przedsięwzięciami finansowymi i logistycznymi. I zwłaszcza teraz, kiedy dziesięć państw członkowskich Unii Europejskiej, w tym mój kraj, uczestniczy w wydarzeniu Europejskiego Tygodnia Profilaktyki Nowotworów Głowy i Szyi, chciałabym wezwać Radę Europejską i Komisję Europejską do wzmocnienia pozycji negocjacyjnej państw członkowskich, aby zagwarantować dostępność leków po przystępnych cenach w całej Unii Europejskiej, w tym zwłaszcza leków przeciwnowotworowych.

Nie tylko jako poseł do Parlamentu Europejskiego, ale również lekarz z wykształcenia uważam, że pacjenci w Unii Europejskiej powinni mieć równy dostęp do najnowszych terapii bez względu na miejsce urodzenia, ponieważ w obliczu choroby wszyscy możemy stać się pacjentami, których wyzwaniem jest walka z chorobą.

  Kateřina Konečná, za skupinu GUE/NGL. – Paní předsedající, na začátek bych ráda řekla, že velice vítám to, že si jak nová paní předsedkyně Komise, tak frakce PPE ve svém programu boj s rakovinou vytknuly jako jednu z priorit do nového období. Bohužel, zejména u paní předsedkyně není jasné, na jaké úrovni chce s tímto rozsáhlým problémem bojovat. Řekněme si to na rovinu, současná Komise se k boji s rakovinou stavěla velmi rozporuplně. Na jednu stranu proklamovala, jak je důležitá prevence, a na tu druhou ostentativně a protiprávně ignorovala svoji povinnost upravit používání tzv. endokrinních disruptorů, které jsou jedním z důvodů toho, že je rakovina ve všech svých formách ve společnosti v současné době tak rozšířena. Vrcholem tohoto snažení Evropské komise pak bylo opětovná autorizace glyfosátu, proti které protestovala jak laická, tak odborná lékařská veřejnost.

Včasné rozpoznání a screening populace, které chce nová prezidentka posílit, jsou zajisté chvályhodné činnosti. Nicméně pokud nezačneme řešit příčiny, které tkví v látkách, které přijímáme v potravě i vodě, změní se jen málo a akorát přelijeme prostředky, které by mohly pomáhat lékařům, pacientským organizacím, pacientům, do chřtánu farmaceutických společností a pojišťoven. Za sebe vidím větší potenciál v posílení práce s pacienty a jejich rodinami, protože netrpí pouze pacienti postižení rakovinou, ale taktéž i jejich okolí, rodina a přátele. Doufám tedy, že nejenom my všichni tady, ale především Evropská komise konečně začne konat.

  David Bull (NI). – Madam President, being given a diagnosis of cancer is a truly life—changing event. It creates a climate of fear and uncertainty. I know that as a medical doctor and because my father, Richard, died of prostate cancer. However, thankfully due to earlier diagnosis, prompt intervention, dedicated specialists and advances in pharmaceutical medicines, the prognosis for many has now improved.

However, opportunists have purposely created a climate of fear in the United Kingdom. Patients are now being told that if Britain leaves without a deal, then there will be a significant shortage of cancer medicines, which will profoundly affect their clinical outcomes. So it is vital that we work together to reassure people that this is not the case. In my capacity as a medical doctor, I have spoken to people in the pharmaceutical industry. It is now very clear there has been a huge amount of no—deal planning and workarounds are now in place, such as batch testing and mutual recognition of standards. Three separate pharmaceutical companies based in France have also told me that the UK remains an extremely important trading partner and they will ensure that trade continues as today. It is worth remembering we import 37 million packs of medicine a month from the EU, and we export 45 million packs, so trade is reciprocal.

I want to close by saying I hope everyone here in the European Parliament will join me in supporting everyone touched by cancer, ensuring that we cooperate. I’m sure that you will also agree with me that playing political games with people’s lives is never acceptable.

  Dubravka Šuica (PPE). – Poštovana predsjedavajuća, drago mi je da je danas ova točka došla na dnevni red baš na početku ovog zasjedanja, što znači da će to biti jedan od naših prioriteta. Vjerujem da ovdje nema političkih razlika i da Brexit ne bi trebao imati veze s ovom temom danas.

Ono što želim reći je, čuli smo i od više govornika, da je nažalost rak postao jedan od vodećih uzroka smrtnosti u Europskoj uniji, a posebice u zemljama središnje i istočne Europe koje imaju manji bruto društveni proizvod i mislim da to trebamo ispraviti. Dakle, kad govorimo o jednakosti, onda se jednakost odnosi i na ovo područje: mora biti jednak pristup lijekovima svakom bolesniku, neovisno iz koje zemlje dolazi i stoga pohvaljujem rad aktualne Komisije i nadam se da će i nova Komisija nastaviti, kao što je i najavila naša nova predsjednica u svojim prioritetima, voditi o tome računa, uložiti puno novaca u istraživanje. Vrlo je važno uložiti u istraživanje, a, kao što sam rekla, i omogućiti svim pacijentima jednaki pristup, posebno danas pametnim lijekovima.

Kad se radi o plastici, stilu života, pesticidima, naravno da i tu trebamo napraviti balans i ja sam uvjerena da ćemo to činiti i u budućem razdoblju. Dakle, očekujem da će i nova Komisija voditi računa o ovom aspektu, da ćemo donijeti novi europski plan, masterplan, za borbu protiv raka. Ja sam imala cijeli niz konferencija u prošlom sazivu, fight and win diljem Hrvatske i ovdje u Bruxellesu. Vjerujem da ću, neovisno o svom budućem portfelju, moći doprinositi i unutar Komisije ovoj borbi protiv raka jer to je borba svih nas, neovisno lijevi, desni, srednji, a i zahvaljujem gospodinu Weberu što je vodio ovo kroz svoju kampanju i što je danas ovu točku stavio kao glavnu debatu na dnevni red ovog Parlamenta.

  Agnes Jongerius (S&D). – Voorzitter, kanker is een verschrikkelijke ziekte die heel veel leed en verdriet veroorzaakt. In Europa krijgt een op de tien mensen die kanker krijgen, deze ziekte door het werk. De commissaris wees er al op dat wij in de afgelopen vijf jaar drie pakketten van grenswaarden op kankerverwekkende stoffen hebben ingevoerd. In Europa is dieseldamp voor het eerst erkend als kankerverwekkende stof. Daar ben ik eerlijk gezegd best trots op.

Maar onze ambitie moet natuurlijk hier niet stoppen. Wij moeten naar mijn idee de lat hoger leggen. Ik vind dat wij ervoor moeten vechten dat niemand kanker krijgt door het werk. Daarom roep ik de commissaris en zijn opvolger op om strengere normen te maken voor alle schadelijke stoffen die kanker veroorzaken. Want, laten wij eerlijk zijn, ziek worden van je werk is toch niet meer van deze tijd!

  Frédérique Ries (Renew). – Madame la Présidente, je voudrais vous demander quelques secondes de latitude sur mon temps de parole pour remercier M. le commissaire, qui s'en va vers d'autres horizons, il nous l'a précisé. Ce fut un plaisir, Monsieur Andriukaitis, de travailler avec vous ces cinq dernières années pour faire avancer ensemble l'Europe de la santé.

Vous vous en souvenez peut-être, il y a trois ans, je m'adressais à vous en plénière pour vous lire l'e-mail de Mme Heinen, maman, comme des milliers d'autres mamans en Europe, d'un enfant atteint du cancer. Elle nous appelait à plus de courage pour lutter contre ce fléau, la maladie qui tue le plus d'enfants en Europe. Le Parlement, dans la foulée, adoptait à l'unanimité ma résolution pour développer les médicaments pédiatriques, et exigeait notamment que ceux-ci fassent l'objet d'une évaluation spécifique. Pour la moitié d'entre eux, en effet, on se borne à diviser les doses de médicaments pour adultes!

On attend donc pour cette année l'évaluation du règlement sur les médicaments pédiatriques, et il y a urgence. Savez-vous que, depuis 2006, seulement six nouveaux traitements contre les cancers infantiles ont été mis sur le marché. Ma question est simple, Monsieur le commissaire: qu'allons-nous répondre à Mme Heinen et à ces milliers de parents en Europe? Quelles mesures ont été prises sur le plan de la recherche, de l'innovation, des besoins pédiatriques et des effets secondaires, de la survie chez les petits? Avons-nous avancé et comment nous assurons-nous que ces enseignements-là seront coulés dans le plan anticancer de Madame von der Leyen?

  Joëlle Mélin (ID). – Madame la Présidente, le cancer étant la seconde cause de mortalité en Europe, il y a nécessité d'accélérer la recherche, sachant que les causes quotidiennes de cancer se multiplient, qu'elles soient environnementales ou psychologiques, et que les cancers sont de plus en plus multifactoriels. Dès lors, la recherche, qu'elle soit préventive ou curative, déjà en retard, doit s'adapter en permanence à ces nouveaux aspects et renforcer la coopération tant européenne qu’internationale.

Toutefois, cela suppose que le puissant lobby des laboratoires pharmaceutiques, qui réalise une très grosse part de son chiffre d'affaires en oncologie, soit très largement contrôlé. Il faut que les molécules déjà découvertes soient rapidement mises sur le marché à des prix accessibles pour tous. Il faut permettre de renforcer, comme on vient d'en parler, la recherche en oncologie pédiatrique, qui est au point mort en Europe. Il faut ouvrir la voie à des thérapeutiques alternatives et complémentaires, comme la thérapie cellulaire ou la phagothérapie, par exemple. Mais il faut aussi faire tomber tous les tabous commerciaux à l'origine, en particulier, de criminelles ruptures de stock actuellement en Europe. À ce prix, la coopération européenne sera efficace.

  Jadwiga Wiśniewska (ECR). – Pani Przewodnicząca! Zgadzam się z tym ostatnim postulatem mówiącym o tym, że powinniśmy jednak mocniej kontrolować lobby farmaceutyczne, które naprawdę zbiera bogate żniwo na tragediach ludzkich. Rzeczywiście państwo przytaczacie tutaj szereg liczb, które są przerażające, bo za każdą z tych liczb stoi ludzkie życie, życie człowieka, który dowiaduje się, że jest chory na raka, bardzo często nieuleczalnie. W 2015 roku milion trzysta tysięcy ludzi w Unii Europejskiej zmarło właśnie na raka, co stanowi ponad jedną czwartą ogólnej liczby zgonów. Nowotwór złośliwy rozpoznaje się rocznie u 35 tysięcy dzieci. W każdym roku 6 tysięcy dzieci umiera. Często rodzice tych dzieci żebrzą, proszą o pieniądze na leczenie swoich chorych dzieci. Tak więc potrzebujemy kompleksowych działań, które pozwolą nam w sposób skuteczny walczyć z chorobami nowotworowymi. Należy stworzyć sprzyjające temu rozwiązania legislacyjne, a na poziomie unijnym wspierać współpracę w ramach badań transgranicznych i transfer wiedzy w celu lepszego wykorzystania potencjału intelektualnego naukowców we wszystkich państwach członkowskich. Możemy obniżyć wskaźniki zachorowalności i umieralności poprzez to, że będziemy wymieniać się dobrymi praktykami, promować prozdrowotne zachowania i przede wszystkim należy również poprawić jakość kształcenia kadr medycznych.

  Έλενα Κουντουρά (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, κάθε χρόνο 1.300.000 Ευρωπαίοι χάνουν τη ζωή τους από καρκίνο, αριθμός που αντιστοιχεί στο 26% όλων των θανάτων.

Θέλω να σταθώ στον καρκίνο του μαστού, που έχει την υψηλότερη θνησιμότητα στις γυναίκες από οποιαδήποτε άλλη μορφή καρκίνου παγκοσμίως. Μόνο το 2018 στην Ευρώπη είχαμε 522.000 νέα κρούσματα και 138.000 θανάτους. Αν όμως διαγνωστεί έγκαιρα, είναι 100% ιάσιμος. Για αυτό πιέζουμε, ώστε να τεθεί στην κορυφή της ατζέντας υγείας όλων των κρατών μελών, να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των πολιτικών και των δράσεων για την πρόληψη και την ενημέρωση, με εκστρατείες ευαισθητοποίησης και με προγράμματα εκπαίδευσης. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι ασθενείς έχουν καθολική πρόσβαση σε όλα τα πρωτόκολλα θεραπείας. Οφείλουμε να ξεπεράσουμε τις προκαταλήψεις και τα κοινωνικά ταμπού, ώστε η ενημέρωση και ο προληπτικός έλεγχος να γίνουν υπόθεση όλων των γυναικών!

Χαίρομαι, ιδιαίτερα, γιατί η προτεινόμενη Επίτροπος από την Κύπρο, κυρία Κυριακίδου, γνωρίζει σε βάθος το πρόβλημα και είναι αποφασισμένη να δημιουργήσει την πρώτη ευρωπαϊκή στρατηγική για την αντιμετώπιση του καρκίνου.

  Peter Liese (PPE). – Frau Präsidentin, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Das Thema Krebs ist für viele ein sehr persönliches Thema, und so auch für mich. Vor einiger Zeit habe ich einen meiner besten Freunde im Alter von nur 46 Jahren an Krebs verloren. Das ist auch einer der Gründe, warum ich mit Manfred Weber und vielen anderen schon seit langem daran arbeite, dass wir uns dieses Themas mehr annehmen.

Wir als EVP haben uns schon vor zwei Jahren verpflichtet, unseren Beitrag zu leisten, damit es möglich ist, dass in 20 Jahren niemand mehr an Krebs sterben wird. Das schaffen wir nicht alleine; auch die Mitgliedstaaten haben eine große Verantwortung, unter dem Subsidiaritätsprinzip aber ist vieles möglich.

Zum Beispiel können wir dafür sorgen, dass die Daten besser verbunden werden. Wir haben viele Krebsregister, die aber nicht zusammenpassen. So können wir den Patienten nicht bestmöglich helfen. Da brauchen wir mehr europäische Zusammenarbeit.

Wir brauchen mehr Forschung. Und da appelliere ich an den Rat: Die Kürzungspläne bei Horizon sind das Gegenteil von dem, was wir gebrauchen können.

Aber ich möchte auch auf den britischen Kollegen von der Brexit-Partei eingehen, der leider jetzt den Saal verlassen hat. Die Experten, zum Beispiel die British Medical Association, sagen: Es gibt ein Problem mit der medizinischen Versorgung beim Brexit und insbesondere bei einem harten Brexit. Das kann man nicht ignorieren. Die Brexit-Partei benimmt sich wie jemand, der Feuer legt und anschließend diejenigen beschimpft, die sagen, dass es brennt und dass man doch löschen muss. Sie spielen mit dem Leben von Patienten; dessen müssen sie sich bewusst sein, und das werden wir auch aussprechen.

  Nicolás González Casares (S&D). – Señora presidenta, celebro este debate en la Cámara y celebro que en la carta de admisión de la nueva comisaria de Salud se ponga la lucha contra el cáncer en primera línea de las prioridades.

El pilar fundamental de la lucha contra el cáncer es la prevención. Debemos avanzar en educación para la salud, es decir, informar claramente a nuestra ciudadanía sobre los factores de riesgo, pero también legislar. Estamos viendo, por ejemplo, que, en la lucha contra el tabaco, productos nuevos, como los vapeadores, pueden dar una imagen falsa de benignidad, y creo que nuestro marco legislativo no está actualmente preparado.

En cuanto a fomentar la investigación para el diagnóstico y tratamiento a través de Horizonte 2020, aquí quería remarcar la importancia de apoyar aquellas iniciativas que trabajen en la innovación de la biopsia líquida, que es una de las alternativas que puede ayudar a un diagnóstico precoz y rápido.

Señorías, a pesar de todos los esfuerzos, seguirá muriendo gente en Europa por cáncer. Por ello, no debemos olvidar la dimensión familiar que tiene esta enfermedad, cuidar de quien cuida —yo soy enfermero— y, desde luego, la importancia de garantizar a esos pacientes una posibilidad de muerte digna.

  Susana Solís Pérez (Renew). – Señora presidenta, la investigación y la innovación son esenciales si queremos ganarle la batalla al cáncer. Y es precisamente en este ámbito donde este Parlamento puede jugar un papel fundamental. Porque es este Parlamento el que puede exigir, por ejemplo, que el programa Horizonte Europa contenga los fondos suficientes para que nuestros investigadores puedan trabajar.

También necesitamos una mejor coordinación entre los centros de investigación, los hospitales, los pacientes y las empresas, para que se puedan desarrollar nuevos medicamentos, y que estos lleguen al mercado en el menor tiempo posible y no dejen a nadie atrás. Y es aquí, también, donde tenemos que legislar para permitir la aplicación de nuevas tecnologías, como puede ser el uso de la inteligencia artificial en los datos de los pacientes, eso sí, asegurándonos de que se van a respetar escrupulosamente sus derechos.

En definitiva, yo quería dar un mensaje a la ciudadanía de que, desde las instituciones europeas, vamos a trabajar juntos para asegurarnos de que los investigadores van a contar con todos los recursos suficientes para luchar contra esta terrible enfermedad.

  Luisa Regimenti (ID). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, la discussione che oggi ci interessa è di particolare importanza per la salute di tutti gli europei e necessita di una risposta forte e di un'azione coesa fra i gruppi.

È infatti scientificamente provato che il sopravvenire di patologie tumorali dipende in larga parte dalla diretta correlazione tra ambiente, alimentazione e uomo. Di conseguenza non possiamo più ignorare gli effetti devastanti delle sostanze presenti nei cibi e nell'aria che respiriamo.

Solo con una battaglia sostanziale, non solo formale, per la salvaguardia dell'ambiente è possibile affrontare la lotta contro il cancro, oltre ad assicurare un instancabile sostegno alla ricerca sulle terapie mirate, come i farmaci biologici, il cui uso è stato dimostrato essere efficace e meno tossico di farmaci chemioterapici usati talvolta in maniera inadeguata, come ho spesso visto nella mia esperienza di medico.

Ci è stato demandato dai nostri cittadini il compito di proteggerli e di garantire il loro diritto fondamentale alla salute: è dunque necessario fare quanto è in nostro potere in questa sede e nella commissione per l'ambiente, la sanità pubblica e la sicurezza alimentare, di cui faccio parte, per affrontare insieme questa importante sfida.

  Lucia Ďuriš Nicholsonová (ECR). – Madam President, according to data, enormous inequalities in access to the best available diagnosis and treatment for young cancer patients lead to differences in survival of up to 20%. This affects mostly children and adolescents in the central and eastern Europe region. Sadly it is my country, Slovakia, that, according to the WHO, has the second highest mortality results in Europe, with 259 people per 100 000 inhabitants affected.

We have tremendous problems with early diagnosis, quality therapy and specialist comprehensive care for small patients, as well as extremely long waiting periods for oncological surgeries and lack of post-treatment care. Therefore I call on the Commission and Member States to facilitate access to the best possible diagnostic and treatment modalities for all young cancer patients within the European Union. And last but not least, I kindly ask all my colleagues to support awareness about childhood cancer by wearing the gold ribbon that I sent to you all last week.

  Dolors Montserrat (PPE). – Señora presidenta, Europa afronta muchos desafíos por todos conocidos, como el Brexit, pero miles de ciudadanos europeos afrontan una terrible realidad que tiene menos impacto mediático pero una gran importancia: el cáncer, que azota a Europa.

Todos hemos sufrido de cerca el cáncer. La realidad de las cifras es incontestable: 1,4 millones de europeos perderán la vida este año por el cáncer; el 40 % de los ciudadanos europeos afrontaremos el cáncer en algún momento de nuestras vidas. A pesar de esta dura realidad, hay motivos para la esperanza. La mortalidad por cáncer ha bajado un 10 %. Entre el 30 % y el 50 % de los cánceres son evitables. ¿Cómo?

Transformando nuestros hábitos de vida, de nuestros hijos, de todos. Debemos promover una dieta saludable, cuidar el aire que respiramos. Debemos alejarnos del sedentarismo y del tabaquismo. Pero también debemos cuidar la salud mental de nuestra sociedad: el estrés, la depresión, la ansiedad. En definitiva, el ritmo trepidante de nuestras vidas.

Para lograr todos estos objetivos debemos tener un enfoque europeo, mejorar alianzas, mejorar la prevención y la detección precoz, aumentar la inversión en investigación, la equidad en el acceso a los tratamientos en todos los rincones de Europa y mejorar la humanización de la atención a los pacientes para que sea holística y abarque desde la parte médica a la ayuda social a los pacientes.

El cáncer tiene muchas caras y debemos ocuparnos de todas ellas. Este es el objetivo del plan de lucha contra el cáncer que lidera el Partido Popular Europeo, un plan que ayudará a derrotar la enfermedad, que llenará de vida y esperanza a miles de europeos. Por ello, pedimos a la presidencia von der Leyen que luche contra el cáncer y que sea una de las grandes prioridades de esta Comisión.

  Rory Palmer (S&D). – Madam President, it’s my honour in this debate to mention my constituent Jacci Woodcock, who has been diagnosed with breast cancer, but is also the inspiration and the driving force behind the Dying to Work campaign which is seeking to secure stronger legal rights and protections in the workplace for people with a terminal illness.

Working with her trade union, the GMB, now with the Trades Union Congress, and now with the European Trade Union Confederation (ETUC) and the European Cancer Patient Coalition (ECPC), we are now pushing the Commission as part of any European cancer plan to include specific protections to support people with terminal illness to stay in the workplace, to continue to have the dignity of employment for as long as they can and as long as they so wish. So I press the Commission to take action on that point and I encourage MEPs from across the House to support the Dying to Work campaign group here in Parliament which I launched during the last mandate.

  Chrysoula Zacharopoulou (Renew). – Madame la Présidente, Mesdames et Messieurs, je soutiens totalement l'initiative de Mme Ursula von der Leyen de lancer un plan européen contre le cancer. Mais je suis convaincue qu'on peut et doit aller plus loin.

Prenons un exemple concret: le cancer du col de l'utérus est l'une des formes de cancer le plus mortel au monde chez les femmes. Plus de 300 000 femmes meurent chaque année, dont 90 % dans les pays en développement. Or, grâce au dépistage et à la vaccination, nous avons les moyens de les sauver.

Alors, en cohérence avec les objectifs du développement durable, en cohérence avec l'appel mondial du directeur général de l'OMS, le Dr Tedros, en cohérence avec nos valeurs et nos engagements pour la santé mondiale, Monsieur le Commissaire, Madame la Ministre, nous devons impérativement intégrer dans ce plan européen un volet «action extérieure», car nous ne pouvons pas accepter de voir des femmes mourir d'une maladie que l'on peut prévenir et soigner, ni en Europe ni dans le monde.

  Aurelia Beigneux (ID). – Madame la Présidente, mes chers collègues, je suis intervenue lors de la dernière commission Environnement sur la pénurie de médicaments que traverse l'Europe. Cette intervention étant restée sans réponse ni réaction, je voulais y revenir.

L'été a connu de nouvelles pénuries de médicaments en France. La délocalisation de nos productions cause des retards dans l'acheminement des produits. De plus, des laboratoires rechignent à en fabriquer suffisamment pour la France, jugée peu rentable. C'est un véritable scandale.

En juin, 2 318 médicaments étaient en tension. En dix ans, le nombre de ruptures a été multiplié par 20 et près d'un Français sur quatre y a été confronté. Au niveau européen, cette pénurie est inquiétante: 80 % des principes actifs sont fabriqués hors d'Europe, contre 20 % il y a 30 ans. Il y a donc urgence. Un patient atteint d'un cancer ne peut voir son traitement retardé parce que certains groupes pharmaceutiques ne se préoccupent que de la rentabilité. Les soins doivent être accessibles à tous. Il y a urgence à étudier les moyens de relocaliser les productions de médicaments et de développer les réserves stratégiques.

  Beata Mazurek (ECR). – Pani Przewodnicząca! Obchodzimy Europejski Tydzień Profilaktyki Nowotworów Głowy i Szyi, zatem we właściwym czasie zajmujemy się problemem, który dotyka miliony osób w Europie. Parlament powinien wspierać wysiłki wszystkich państw członkowskich, aby każdy obywatel Wspólnoty miał równy dostęp do najnowocześniejszych metod leczenia nowotworów. Nigdy nie powinno zabraknąć funduszy na specjalistyczne leczenie, a także profilaktykę. W Polsce weszła w życie narodowa strategia onkologiczna zakładająca szereg działań, między innymi wczesnego wykrywania i diagnostyki, leczenia chorób nowotworowych. Wymiana doświadczeń na poziomie lekarzy i naukowców zebranego w ramach tego i innych programów państw członkowskich powinna być aktywnie wspierana przez instytucje europejskie. Wspólnie zadbajmy o to, aby osoba, która dowiaduje się o swojej chorobie, nie czuła, że zapada na nią wyrok, ale ma szansę na szybką i profesjonalną pomoc tak w bogatszych, jak i biedniejszych regionach Unii. Wspólnie podejmujmy działania, by dostarczyć krajom członkowskim Unii Europejskiej narzędzi ułatwiających poprawę jakości krajowych programów walki z rakiem, by były bardziej skuteczne. Proszę Państwa, mamy świadomość tego, że życie ma taką samą wartość we wszystkich krajach naszej Wspólnoty i o to życie wszyscy powinniśmy zadbać.

  Cindy Franssen (PPE). – Voorzitter, op het vlak van gezondheid is kanker wellicht een van de belangrijkste uitdagingen in Europa. Een masterplan tegen kanker - en dat is toch wel onze ambitie - moet inzetten op een veelheid van factoren. Europa moet in de cockpit zitten inzake onderzoek en de ontwikkeling van nieuwe technologieën. Ik denk aan artificiële intelligentie en aan medisch 3D-printen, maar ook aan de correlatie tussen omgevingsfactoren en de epigenetica.

Ons plan mag nog zo'n technisch en innovatief hoogstandje zijn, toch zal het niets betekenen als we de patiënt niet centraal stellen. De patiënt centraal stellen betekent de toegang tot betaalbare geneesmiddelen verzekeren. Hierover zal de discussie met de farmasector geopend moeten worden. We willen geen gezondheidszorg met twee snelheden. De patiënt centraal stellen betekent de kloof inzake preventie wegwerken. En, mijnheer de commissaris, u heeft gelijk als u zegt dat we meer moeten inzetten op preventie, maar we weten allemaal dat een gezonde levensstijl en gezonde voeding nog steeds de duurdere way of life zijn.

Inzetten op de patiënt en deze centraal plaatsen betekent ook dat we, naast de terechte aandacht voor zeer jonge kinderen, ook de AYA's niet mogen vergeten, de groep van jongeren en jongvolwassenen die geconfronteerd worden met kanker. Zij komen op een rollercoaster terecht en moeten zich existentiële vragen stellen op een leeftijd die eigenlijk zorgeloos zou moeten verlopen. Dit is de reden waarom ik in dit Parlement zit. Dit zijn de Europese waarden die ik wil verdedigen: solidariteit, verdraagzaamheid en betrouwbaarheid voor diegenen die op de pechstrook van het leven staan.

  Christel Schaldemose (S&D). – Fru Formand! Kampen mod kræft står i dag som en af de allervigtigste kampe på det sundhedspolitiske område. Rundt omkring på sygehusene i Europa kæmper læger, patienter, sygeplejersker og pårørende hver evig eneste dag med at redde liv og også hjælpe de patienter, der har haft kræft, til at få et bedre liv, efter de er færdigbehandlet. Det er utrolig vigtigt. Men vi skal også gøre mere, og vi skal gøre mere på europæisk plan, for vi kan faktisk gøre noget. Vi skal have flere ressourcer til forskning, vi skal gøre meget mere for forebyggelse, og særligt her tænker jeg, at det europæiske niveau er vigtigt. Vi kan for eksempel sørge for, at eksponeringen af kræftfremkaldende stoffer bliver mindre, og vi skal hurtigere kunne forbyde farlige stoffer. Vi skal også blive væsentligt bedre til at lære af hinandens gode erfaringer. I dag er der stadig flere mennesker, der overlever kræft. Og derfor er det også vigtigt, at vi lærer, for eksempel i forhold til efterfølgende genoptræning. Vi skal gøre meget mere sammen, fordi sammen kan vi faktisk få taget et ordenligt skridt fremad i kampen mod kræft. Det er vigtigt.

  Judith Bunting (Renew). – Madam President, what makes cancer so dangerous is that it is such a complex disease. Tumours that come under the same umbrella are often quite different. There are many different kinds of breast cancer, but they’re still called breast cancer. Hodgkin’s lymphoma attacks young lives, not old, and it is 95% curable, which is wonderful. But other cancers are still an automatic death sentence. In addition, genetic instability means that tumours go through an evolutionary process which means they can quickly become resistant to treatments that were working. But we know that one in three cancers might be curable, so we need to do more.

Advancements in genomic research are allowing research on tumour mutations to move quickly. Further studies in epigenetics are allowing researchers to look deeper, beyond DNA, and to combine the medical data with critical information about the kind of external and environmental factors that have been mentioned here today.

We must seize the opportunities created by these advancements in biomedicine, bioinformatics, big data and artificial intelligence to help us in this fight. So I call on Ursula van der Leyen to make the fight against cancer an absolute priority of the next Commission, in scientific research as well as in the medical area.

  Annalisa Tardino (ID). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, il cancro rappresenta la prima causa di morte in un numero crescente di paesi europei e solo per il tumore al seno in Italia si registrano oltre 48 mila nuovi casi ogni anno. Nonostante i notevoli progressi raggiunti grazie alla ricerca, ancora oggi la prevenzione è veramente l'unica arma efficace di cui disponiamo per sconfiggere il cancro.

Abbiamo appreso i programmi della Presidente von der Leyen e adesso aspettiamo i fatti. L'Europa deve continuare a promuovere lo sviluppo della collaborazione tra reti specializzate e di eccellenza per migliorare la qualità della diagnosi, i servizi di cura e facilitare la cooperazione multidisciplinare. Ma soprattutto bisogna intensificare il coordinamento tra gli Stati membri, perché sono ancora troppe le differenze per l'accesso agli screening e alle cure, sia tra i diversi Stati nonché talvolta tra regione e regione di un singolo paese.

Bisogna inoltre intervenire sulle cause che originano la malattia: in Sicilia, nei poli industriali di Gela, Milazzo e Priolo, i dati scientifici sono infatti ben oltre il livello d'allarme e sono soglie che non possiamo più accettare.

Dobbiamo poi investire nella formazione degli operatori sanitari e realizzare in ogni presidio urbano un centro non solo per la prevenzione e l'informazione ma anche per il sostegno psicologico di chi è stato colpito dal male. Accanto alla ricerca, infatti, il ruolo centrale deve essere giocato dall'umanizzazione delle cure.

  Ruža Tomašić (ECR). – Poštovana predsjedavajuća, borba protiv raka traži stalna financijska ulaganja, ne samo u zdravstvenu njegu, nego i u znanstvena istraživanja te odgojno-obrazovni sustav. Dio europskih zemalja, uključujući Hrvatsku, sve teže u tome prati najrazvijenije države. Troškovi novih lijekova i dijagnostičkih metoda u stalnom su porastu, a ne prati ih gospodarski rast i rast životnog standarda, što ih naravno čini manje dostupnima.

Prema najnovijim podacima, Hrvatska je na 10. mjestu po smrtnosti od raka, a u Europskoj uniji od naše države lošije stoji samo susjedna Mađarska. U Hrvatskoj su 2016. od raka umrle 344 osobe na 100 tisuća stanovnika, dok je europski prosjek 262 osobe, a američki 164.

Samo taj podatak dovoljno govori o potrebi za većim ulaganjima koja neće biti moguća bez jačanja poduzetničke klime i privatnog sektora te rezova u nekim drugim dijelovima nabujalog javnog sektora.

  Nathalie Colin-Oesterlé (PPE). – Madame la Présidente, selon les dernières prévisions, le cancer va tuer 1 400 000 personnes en Europe en 2019. Chacun de nous est concerné par cette grande cause prioritaire qu'est la lutte contre le cancer. Nous avons donc besoin d'un grand plan européen pour renforcer et mutualiser les moyens dédiés à la recherche et à l'innovation. Nous devons également harmoniser les politiques en matière de santé publique car c'est ensemble que nous travaillerons efficacement et avancerons en matière de recherche et de lutte contre le cancer.

Je souhaite à cet égard évoquer la problématique d'approvisionnement et de rupture de stock de médicaments dans différents États membres. Ces pénuries concernent notamment certains médicaments voués au traitement de pathologies sévères comme les cancers. Les causes de ces pénuries doivent être connues et analysées. Il nous faut aussi responsabiliser tous les acteurs, harmoniser les réglementations au niveau européen et faciliter l'acheminement de médicaments entre États membres. L'accès aux soins pour tous les citoyens européens doit être garanti, avec une véritable transparence en matière de disponibilité des traitements au sein de l'Union européenne. Enfin, bien sûr, nous devons garantir un espace économique viable aux entreprises et laboratoires, ce qui est indispensable pour maintenir les investissements en matière de recherche et d'innovation en Europe. En même temps, ces acteurs doivent jouer le jeu, dans l'intérêt général.

Aujourd'hui, 60 % des composants essentiels aux médicaments sont fabriqués hors d'Europe, en Chine ou en Inde, afin de réduire le coût de la main d'œuvre et de profiter de réglementations moins strictes. Or, la délocalisation de la production est source de multiplication des cas de pénurie lorsque ces médicaments ne sont pas en conformité avec les règles sanitaires du pays où ils doivent être commercialisés. C'est donc au niveau européen que nous devons agir à cette grande cause mondiale. À nous d'apporter des réponses européennes.

  Miriam Dalli (S&D). – Sinjura President, llum xtaqt niffoka b'mod partikolari fuq it-tfal għaliex kull każ ta' kanċer fit-tfal huwa ta' qsim ta' qalb. Imma fil-pajjiżi tal-Unjoni Ewropea, il-kanċer huwa l-aktar marda li qed tikkawża mwiet fost it-tfal tagħna.

Issa, minkejja l-iżviluppi pożittivi li saru b'mod ġenerali, sfortunatament ftit li xejn sar progress biex ma jintilfux ħajjiet f'każijiet li jkunu aktar diffiċli biex tittratta. Qegħdin nitilfu wisq ħajjiet ta' tfal u adolexxenti minħabba din il-marda.

Qed ngħixu f'Unjoni Ewropea fejn hemm inugwaljanzi sostanzjali bejn l-Istati Membri fejn jidħol aċċess għall-aqwa kura u anki għall-aqwa "expertise". U dan id-distakk tant huwa kbir li għad għandna differenza ta' għoxrin fil-mija fir-rati ta' min jirnexxielu jegħleb il-marda bejn il-pajjiżi differenti tal-Unjoni Ewropea. Għalhekk li neħtieġu koperazzjoni Ewropea fuq ir-riċerka u l-innovazzjoni fil-qasam tas-saħħa; programm Ewropew li jista' jgħin pjattaformi ta' riċerka internazzjonali li jistgħu jwasslu għal trasformazzjonijiet kbar.

U jekk marda hija meqjusa rari f'pajjiż wieħed, jista' jkollha ċ-ċans ferm akbar biex tkun indirizzata kif suppost fuq il-livell Ewropew biex ma nkomplux nitilfu aktar persuni u aktar tfal għalxejn.

  Maximilian Krah (ID). – Frau Präsidentin! Die Frage des Krebses betrifft mich auch deshalb persönlich, weil ich meine Frau vor fünf Jahren an den Krebs verloren habe. Ich denke, jeder im Raum kann hierzu ähnliche Geschichten aus seinem Umfeld erzählen, sodass an der Dringlichkeit der Krebsforschung keine Zweifel bestehen werden. Es sind aber die Fragen, ob wir Krebs dadurch lösen werden, dass wir die Programme auf EU—Ebene holen, oder ob es nicht dazu dienen würde, wenn wir die Rahmenbedingungen, unter denen Forschungseinrichtungen und Pharmaindustrie arbeiten, verbessern.

Das Gegenteil von gut ist immer gut gemeint, und gut kann es auch sein, wenn man durch Forschungserleichterung, durch Steuerprivilegien den dezentralen Forschungseinrichtungen und Unternehmen, die forschen, es ermöglicht, leichter zu arbeiten. Die Unterschiede der Lebenserwartung zwischen den jüngeren und den älteren EU-Ländern muss man nicht zwingend durch eine bürokratische Arbeit anpassen, sondern etwa, wenn man sich darum kümmert zu verhindern, dass so viele junge Ärzte aus den osteuropäischen Ländern in den Westen gehen. Es gibt also oft Alternativen zu noch mehr zentralen Programmen und zu noch mehr zentralen Initiativen – so gut sie gemeint sind. Bei aller Einigkeit hinsichtlich der Dringlichkeit der Krebsforschung möchte ich darauf hinweisen, dass daraus keine Alternativlosigkeit von zentralen Projekten der medizinischen Forschung folgt.

  Liudas Mažylis (PPE). – Madam President, in the face of illness and loss of life, a simple question is raised: why did it happen? If the Europe-wide measures are still insufficient, then why? The European Union started its action on cancer in 1985. Since then, we’ve spent billions on research, but how do we assess the results? The EU’s aim was to reduce cancer incidence by 15 % by 2020. Unfortunately, this will not be the case. Systemic analysis has to be done to find out why.

I am sure that combating cancer is an important political priority of the President-elect of the Commission, Ursula von der Leyen. I hope the work of the new Commission will start on the critical assessment of previous efforts in such spheres as detecting environmental influences, other risk factors, screening and enabling more effective and earlier diagnosis.

I hope that comprehensive plans on action on cancer will be drafted. As the early detection and prevention programmes are crucially important, we particularly stress the need for a harmonised cancer information system.

  Mairead McGuinness (PPE). – Madam President, I want to begin first of all by thanking the Commissioner for his passionate work in the area of health and well-being, and those of us who have worked with you, Commissioner, know that to be absolutely true, right to the end.

This debate is very timely and it’s been quite sad in many respects to listen to colleagues who have spoken of their own experience of a loved one that has died from cancer. It’s timely because on Saturday of this week, I will be speaking at a conference in my own constituency organised by the North East Cancer Research and Education Trust (Necret), and this is the sixth annual gathering, giving information and support to families and individuals who are undergoing cancer treatment. This Necret, as it is called, is involved in fundraising and supporting the unit in the local hospital so that they will have the necessary facilities and equipment to treat people.

I think when it comes to cancer we know that many Member States run checks, breast checks, checks for colon cancer, for cervical cancer, and we need to make sure that best practice prevails in all Member States. And the beauty of the European Union is that we can compare one with the other and help each other to raise the standards.

But I want to mention, as I started with, this day on Saturday, this North East Cancer Research and Education Trust which my neighbour and friend Elizabeth Summersby, who is an Advanced Nurse Practitioner in the Oncology Unit in Our Lady of Lourdes Hospital, is the heart and soul of and to really salute those people who look after those who suffer from cancer and go beyond what they’re required to do and work to make sure that their lives are made better and that they’re looked after well.

  Vytenis Povilas Andriukaitis, Member of the Commission. – Madam President, I have listened with great interest to these discussions. I am grateful for your valuable insights and engagement. I am very happy to hear so many of you using the words solidarity, fairness, justice and social equality. These are important remedies for all of us. Also, prevention is better than cure, and it will be good to know that we need to do more at EU level and it will be good to see more pan-European flags and fewer national flags in this room because we need solidarity, unity and understanding.

I would like to thank Ms Ries and Ms McGuinness for their kind words. The pleasure was mine. As I mentioned, we are evaluating the Orphan Regulation and the EU Regulation on Medicines for Children. We are aiming for publication at the beginning of 2020. Mr González mentioned e—cigarettes and vaping. We see this story in the United States. I remember our discussions when we discussed issues about tobacco product directives and we proposed to regulate e—cigarettes much more strongly. Now we see evidence and of course it is clear that these products are a threat to citizens’ health. We will need to work on it.

I have heard the words endocrine disruptors, pesticides and carcinogens. These are all part of the solution and I am happy to see them in both the mission letters for the Health and the Environment Commissioners. This means that the next Commission will do more in this field.

Finally, even the Brexit Party seems to understand the damage that can be done to patients if we do not fight disease together, uniting our forces, which means that Brexit really creates damage. Thank you very much indeed for understanding. Don’t leave your patients in limbo!

There was a comment on breast cancer. The European Breast Cancer Guidelines and a Quality Assurance Scheme for Breast Cancer Services are part of a European initiative. This initiative is person-centred and provides various recommendations, and of course genomic and epigenomic research, as Ms Bunting mentioned, is indeed very important. I am a medical doctor and I could not agree more. As I mentioned in my introduction, we are working on 1+ Million Genomes and of course we need to do more.

Europe is committed to implementing the United Nations Sustainable Development Goals. This includes reducing premature mortality from chronic diseases such as cancer by one third by 2030. To do that we need prevention measures which are common to all the EU countries. They can impact on individual citizens and society in a way that isolated national initiatives could not achieve. Many cancers are challenging the medical community with their complexity and many cancers are rare diseases for which pooling data at EU level has a clear benefit and the European Reference Network now shows very positive results. This is a good way and we are going in the right direction.

I believe that the EU is best placed to disseminate knowledge and to identify and scale up best practices across Member States. The proposal for new cancer plans for the EU, as envisaged by the new President, Ursula von der Leyen, offers a major opportunity to take the next big step forward towards beating cancer in Europe. Therefore, I have no doubt that the Commission will continue its efforts in cancer prevention and control, of course assessing the situation based on what was done by the previous Commission.

I am very happy to hear that we have a lot of like—minded friends around. Together our work will benefit patients, their families and health services across Europe and that is a worthy goal.

  Tytti Tuppurainen, President-in-Office of the Council. – Madam President, to conclude, I wish to thank the honourable Members for this very useful and timely debate on fighting cancer.

Cancer is a tragedy at a personal level: a fight you could lose in spite of your own strong will and the best help of professionals. In this fight against cancer, as politicians and as institutions of the EU, we should use all the EU tools available.

Let me reiterate that the Finnish Presidency stands ready to cooperate with the European Parliament to raise awareness of the challenges that cancer represents for Europe and for Europeans. Our own initiative, the concept of the economy of well-being, is something which also delivers in the fight against cancer.

It is important to support research. From that point of view, the provisional agreement on including a cancer mission in the future Horizon Europe is essential and the Presidency firmly supports that.

So thank you again for this very important discussion and thank you for your engagement.

  President. – The debate is closed.

Written statements (Rule 171)

  Alex Agius Saliba (S&D), in writing. – Cancer is the second leading cause of mortality in Europe after cardiovascular diseases. Each year, more than 3 million people are diagnosed with cancer. Cancer does not discriminate ... it affects any gender, young or old alike. Much has been achieved in health policy at EU level, but not enough! There is an urgent need to reduce inequalities for fast, safe and affordable access to surgery, radiotherapy and medicines. Cross-border collaboration is a key issue to ensure increased access to innovative treatment for cancer patients, regardless of where they reside. We have to promote survivorship programmes as an essential part of cancer care at all levels. It is essential to promote healthy lifestyles and reduce exposure to risk factors, in order to prevent as many cancers as possible. We need a European plan to beat cancer together in order to reduce health gaps in the prevention and control areas between and within EU Member States and to increase the benefits for cancer patients and their families!

  Caterina Chinnici (S&D), per iscritto. – La lotta per sconfiggere il cancro deve rappresentare una priorità della nuova Commissione.

Ad oggi, infatti, il cancro rappresenta ancora la seconda causa di decessi nel mondo dopo le malattie cardiovascolari, ma l'International agency for research on cancer (IARC) - l'Agenzia per la ricerca sul cancro dell’OMS - stima che nei prossimi anni il cancro diventerà la principale causa di morte nel mondo. Anche in Europa, dove l’aspettativa di vita risulta in crescita, si constata questa tendenza.

I progressi della scienza hanno permesso nuovi trattamenti e nuove cure e, grazie al moltiplicarsi di campagne di prevenzione, stiamo ottenendo sempre migliori risultati, in particolare in pediatria: oggi arriviamo a curare un malato su due.

Ma non basta: dobbiamo e possiamo fare di più! La lotta al cancro è un flagello che accomuna tutti i cittadini europei, contro cui dobbiamo unire le nostre forze e le nostre risorse. È necessario sostenere finanziariamente i programmi di ricerca per individuare le cause della malattia nelle sue diverse forme ed è altresì necessario investire nella prevenzione, con l’obiettivo di ridurre il numero di persone che si ammalano, di fornire cure sempre più efficaci e di migliorare la qualità di vita degli ammalati.

  Krzysztof Hetman (PPE), na piśmie. – Co roku w Unii Europejskiej 1,5 miliona naszych obywateli traci życie z powodu nowotworów, a w wielu krajach unijnych rak stał się pierwszą przyczyną zgonów. Już chyba każdy z nas musiał zostać skonfrontowany z tą straszną chorobą – jeżeli nie bezpośrednio, to w gronie swoich najbliższych. Pomimo podejmowanych do tej pory działań, również na szczeblu europejskim, statystyki są coraz bardziej przerażające, dlatego nie ulega wątpliwości, że musimy robić więcej i działać skuteczniej.

Uważam zatem, że walka z rakiem powinna stać się jednym z priorytetów Komisji Europejskiej, zaś w wojnie z nowotworami musimy zastosować równolegle działania na wielu frontach – zarówno na poziomie zwiększenia działań profilaktycznych, wczesnego wykrywania, lepszej diagnozy jak i leczenia.

Niedopuszczalne jest też, że szanse na wyleczenie uzależnione są obecnie od miejsca zamieszkania – obywatele z Europy Zachodniej i z dużych ośrodków miejskich mają o ok 30% większe prawdopodobieństwo na wyleczenie niż ci z Europy wschodniej czy regionów wiejskich. Wierzę, że uruchomienie Europejskiego Planu Generalnego w walce z rakiem pomoże nam przełamać te negatywne trendy i sprawić, że rak stanie się chorobą w pełni uleczalną.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), na piśmie. – Statystyki dotyczące zachorowalności i umieralności na nowotwory w Europie są zatrważające. Co roku z powodu raka z powierzchni Ziemi znika dwumilionowe miasto. Dlatego potrzebne jest skoordynowane działanie i współpraca państw członkowskich na rzecz opracowania wspólnego europejskiego planu walki z rakiem.

Z badań wynika, że od 30 do 50% wszystkich przypadków raka można uniknąć. Dlatego tak istotne jest wdrożenie szeroko zakrojonej polityki unijnej, mającej na celu przede wszystkim zwiększenie świadomości społeczeństwa, zmniejszenie narażenia na czynniki ryzyka zachorowania na nowotwór, promocję badań profilaktycznych oraz zapewnienie ludziom dostępu do informacji i wsparcia potrzebnego do prowadzenia zdrowego stylu życia.

Kolejną kwestią jest zniwelowanie różnic pomiędzy państwami członkowskimi, jeżeli chodzi o dostęp do nowoczesnych leków. Problemów jest wiele, np. refundowanie starych leków powoduje, że brakuje pieniędzy na te nowsze. Ponadto statystyki pokazują, że wydatki niektórych państw członkowskich na badania i leki onkologiczne utrzymują się na bardzo niskim poziomie. Tymczasem szacuje się, że straty z powodu przedwczesnej śmierci w wyniku nowotworów tylko w ciągu jednego roku są nieporównywalnie wyższe. Oznacza to, że w wielu przypadkach wydatki na innowacyjne leki onkologiczne to zaledwie jedna czwarta kwoty, którą gospodarka traci co roku w wyniku przedwczesnej śmierci pacjentów onkologicznych. Powyższe przykłady świadczą o tym, że Europa pilnie potrzebuje skutecznego planu, który w krótkim czasie zintensyfikuje działania na rzecz walki z rakiem.

  Marian-Jean Marinescu (PPE), în scris. – Viitorul Program-cadru pentru cercetare și inovare trebuie să transpună în fapte concrete obiectivul major al domeniului Sănătate, și anume lupta împotriva cancerului și, în special, împotriva cancerului pediatric. În Europa, cancerul pediatric este principala cauză a mortalității infantile, cu mai mult de 35 000 de cazuri noi anual și mai mult de 6 000 de decese pe an.

Parlamentul European trebuie să își asume pași concreți pentru combaterea cancerului pediatric prin adoptarea modificărilor legislative care să încurajeze descoperirea și producerea mai rapidă și mai eficientă a medicamentelor inovatoare accesibile pacienților și prin alocarea de resurse financiare considerabile pentru a sprijini cercetarea în domeniul cancerului pediatric.

Lupta împotriva acestei boli nu poate fi câștigată fără ca PE să combată accesul inegal al pacienților la cel mai bun tratament cu putință și la cea mai bună expertiză medicală sau fără să pună accentul pe sprijinirea cercetării transfrontaliere. Astăzi avem aproximativ o jumătate de milion de copii supraviețuitori ai cancerului, iar acest număr poate crește și prin implicarea, fără ezitare, a Parlamentului European.

  Janina Ochojska (PPE), na piśmie. – Co czwarty Polak umiera z powodu choroby nowotworowej. „Polska to chory kraj”, alarmuje Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie. Rak jest wyzwaniem dla wszystkich społeczeństw europejskich. Jednak niektóre kraje pozostają w tyle za średnią europejską. Po województwie świętokrzyskim największa zachorowalność na raka dotyczy mojego regionu wyborczego – Dolnego Śląska. Przewidywany wzrost zachorowań sięga nawet 10%. Uleczalność raka w Polsce osiąga 45% i odbiega od średniej w Unii. Leczenie raka w Polsce jest w stanie zapaści. Obserwuję to z bliska, bo właśnie walczę z rakiem piersi. Specjaliści podkreślają, że poprawy wymaga każdy etap dbania o pacjenta: zarówno profilaktyka, diagnostyka na poziomie lekarzy pierwszego kontaktu, dostępność badań, opieka pozalekarska podczas leczenia, jak i dostępność odpowiednich leków. Ważna jest też prewencja w postaci edukacji w zakresie zdrowego trybu życia. Polska potrzebuje wsparcia na poziomie edukacji lekarzy, poszerzenia oferty badań, budowy siatki placówek leczenia w całym kraju, aby jak największa liczba pacjentów mogła je odbywać w domu, nie porzucając całkowicie życia zawodowego i rodziny.

Cieszę się z zapowiedzi Ursuli von der Leyen w sprawie europejskiego planu walki z rakiem. PE powinien wspierać programy zmierzające do zwiększenia funduszy na rzecz walki z rakiem, jak i nowych regulacji wspierających pacjentów na każdym etapie leczenia.

  Manuel Pizarro (S&D), por escrito. – O cancro é uma das principais causas de sofrimento e de morte na Europa. Nas últimas décadas ocorreram, no entanto, importantes avanços científicos no que diz respeito à capacidade de curar uma parte significativa das doenças neoplásicas e na possibilidade de tratamento da generalidade dos doentes, minimizando o impacto do cancro e promovendo a melhoria da qualidade de vida e do tempo de sobrevivência.

Ao mesmo tempo foram disponibilizados tratamentos que aliviam o sofrimento e generalizou-se o reconhecimento da importância dos cuidados paliativos, permitindo que aqueles que são atingidos por formas mais agressivas e extremas de cancro possam viver a doença com dignidade. Face ao impacto da doença e ao aumento das possibilidades de resposta, os cidadãos europeus têm razão para esperar mais da União Europeia.

Há três prioridades que devem ser perseguidas. Em primeiro lugar, o combate às causas evitáveis do cancro, à cabeça das quais continua a figurar o fumo do tabaco. Depois, a criação de um sistema que facilite o acesso de todos aos tratamentos mais modernos e eficazes. Finalmente, o apoio à investigação, a todos os níveis, que nos permita saber mais e lutar melhor contra esta patologia.

  Alfred Sant (S&D), in writing. – As a cancer survivor (up to now), I support all measures that can be taken from a political perspective which help to fight the disease in all its forms. The allocation of more research and more quality care for all patients is obviously a priority. But beyond this, I agree that two other goals should be actively pursued on a European basis. One is raising awareness across the population concerning the incidence of cancer, how it arises, how to watch for it. More and more educational programmes are needed which carry out this task in well—designed formats to ensure they communicate knowledge, not fright. The second goal is to promote ever—wider screening programmes, firstly for population strata that stand the highest risk, but also wider. All data show that such programmes, by identifying the disease when it is in an early stage, are succeeding to cut down mortality rates. There are NGOs active on a European basis to promote these aims. The European Commission would be wise if in its anti—cancer initiatives it reserve a substantive role for such NGOs, for they have a good outreach.

  Valdemar Tomaševski (ECR), raštu. – Pone Pirmininke, šiandien kalbame labai svarbia mūsų piliečiams tema. Kaip rodo dabartiniai sergamumo rodikliai Europos Sąjungoje, per pirmuosius 75 gyvenimo metus vėžiu gali susirgti kas trečias vyras ir viena iš keturių moterų. Vėžys yra antra dažniausia mirties priežastis Europos Sąjungoje. Kasmet nuo vėžio miršta daugiau kaip 1,5 milijono žmonių. Susiduriame su dideliu iššūkiu, todėl turime labiau remti kovą su šia liga. Viena vertus, skatindami tyrimus ir bendradarbiavimą galime užtikrinti, kad vėžiu sergantys pacientai būtų efektyviai gydomi visoje ES. Kita vertus, tikimės, kad didinant informuotumą apie vėžio prevenciją naujų vėžio atvejų skaičius iki 2020 m. sumažės 15 %. Mums reikalinga kompleksinė strategija, kuri apims ne tik gydymą ir medicininę veiklą. Mums taip pat reikalinga prevencinė veikla, įskaitant švietimą, mokslinius tyrimus ir mokslinę veiklą. Taip pat turėtume atsiminti, kad vėžio gydymas dažnai susijęs su daugybe šalutinių sveikatai poveikių, todėl, be to, kad pagerėtų terapijos veiksmingumas, reikėtų daugiau dėmesio skirti tam, kaip tai veikia pacientų gyvenimo kokybę. Turime padidinti investicijas į kovą su vėžiu, jei norime sėkmingai sustabdyti šį mūsų laikų marą.

VORSITZ: KATARINA BARLEY
Vizepräsidentin