Doslovný zápis z rozpráv

Štvrtok, 14. novembra 2019 - Brusel

3. Situácia v problémových oblastiach na gréckych ostrovoch, najmä prípad Moria (rozprava)

  Die Präsidentin. – Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die Aussprache über die Erklärungen des Rates und der Kommission zur Lage in den Hotspots auf den griechischen Inseln, insbesondere im Lager Moria (2019/2898(RSP)).

  Tytti Tuppurainen, President-in-Office of the Council. – Madam President, the situation in the hotspots on the Greek islands is extremely difficult. According to this week’s Integrated Situational Awareness Analysis report, over 47 000 migrants have arrived by sea to the Greek islands this year.

This means there has been a 69% increase in arrivals by sea. Almost 36 000 persons are present on the islands, inside and many also outside official camp areas designed for a maximum of around 8 000. This is the first time we have reached such a high number since the implementation of the EU—Turkey Statement.

Conditions are unacceptable. Migrants and asylum-seekers are facing a dire situation, with significant shortages of basic shelter and unsanitary, unhygienic conditions. At-risk groups such as people with disabilities are often unable to access basic services such as water, sanitation and hygiene facilities. Unaccompanied minors are accommodated in facilities which are not adapted to their needs. There are long lines for poor-quality food, mismanagement and lack of information which all contribute to a chaotic and volatile atmosphere.

Since the end of August there have been three deaths in and around the Moria camp. In September there were more than 1 000 unaccompanied minors in Moria. Most of them are living in unsuitable conditions with adults.

Madam President, honourable Members, urgent action is needed, and there are things that can be done quite speedily such as decongesting the islands, which is also the priority of the Greek Government. I understand that there are plans to transfer over 5 000 asylum-seekers already authorised to continue their asylum procedure on the mainland. To fast-track these plans would be helpful.

We also take note of government measures to speed up and tighten asylum procedures and manage flows to Greece by improving border surveillance. More observation posts are being put up at the land borders, surveillance of the Evros river is being stepped up, while at the sea borders the capacity of the harbour police will be boosted by providing additional vessels and personnel. Many more employees are being recruited to the Asylum Service. In this way, the ability to handle cases will be tripled.

These and other measures are part of the new ambitious asylum legislation that the Greek Parliament adopted on 31 October. It will be of utmost importance to implement, as fast as possible, the new provisions, including the asylum and return procedures.

On asylum, there is reportedly a backlog of 68 000 cases. With the new rules in place, asylum requests would be handled within 60 days. This is a very welcome development, provided that all required legal safeguards under EU law are also in place.

The return rate so far has been critically low for far too long. Returns are instrumental in keeping the numbers down on the islands. The plan of the Greek Government includes a target of returning 10 000 migrants by the end of 2020. This is ambitious, but it can be done with the appropriate procedures in place and assistance from international organisations for migration, Frontex, and EU Member States.

These measures go hand in hand with the legislative amendments on asylum and are all designed in order to reduce the overcrowding of the camps.

Effective returns also require the cooperation of Turkey. It is vital that both parties apply in good faith all the provisions and operating procedures agreed as a result of the statement.

It is difficult to predict if arrivals will continue in line with their current trends. Depending on the situation in Turkey (the extended deadline to arrange for legal papers expired on 31 October) and the situation along the Turkish-Syrian and Turkey-Iranian borders, the current pressure may be maintained for some more weeks.

Regardless of the way the situation develops in Turkey and the region, the urgent steps described above must be taken immediately to reduce overcrowding and ensure dignified conditions for all people in the camps.

I am certain that the Commission in its statement will elaborate on the assistance and advice it provides to the Greek Government on this issue.

  Dimitris Avramopoulos, Member of the Commission. – Madam President, dear colleagues, as you all know, Greece has been exposed to migratory pressure for many years now.

While there is no comparison with the intensity of the situation five years ago – definitely, we are not where we were at that time – we all recognise the huge challenge that Greece is facing and that Greece is constantly exposed to migratory pressures, which at periods becomes difficult to bear.

At the beginning of the year 2019 there were more than 35 000 migrants present on the ‘hot spot’ islands. 17 000 migrants were present on Lesbos alone. It has been, and it remains, a priority of this Commission to help the entire country in addressing these challenges.

Urgent action is needed to alleviate the pressure on the islands and to improve the conditions for migrants and refugees. We need to do everything we can to support national authorities and we do it.

As regards now the financial support, the Commission has made available to Greece EUR 2.2 billion since 2015 – the largest financial support ever provided to a Member State for migration. We have also been providing technical and operational support with colleagues from the Commission being deployed on the ground and being in regular contact with the Greek authorities.

We have been doing that during the last five years – supporting the previous government and the current government in Greece. They are doing whatever they can in order to address this issue.

However, and as you know, the role of the national authorities in handling the situation on the ground remains of paramount importance. I want to be very clear on that. The Commission can only provide support. It cannot replace the Greek authorities.

The Commission at all levels – operational but equally politically, is in permanent contact with the Greek authorities.

At the beginning of October, I visited both Athens and Ankara, together with the Minister of the Interior of Germany, Mr Seehofer, to discuss the situation with the government in both countries and find ways to address the challenges – also in the context of the EU-Turkey statement.

In addition, just a few weeks ago, a technical mission at the highest level, with my Director-General, Ms Paraskevi Michou, also went to Greece to discuss ways to further support Greece in developing effective solutions to the challenges on the ground.

In fact, many of the existing problems have become worse with an increase of arrivals to the islands over the last six months.

The de-congestion of the islands and the need to increase the reception capacity on the islands and on the mainland remain a key priority.

More efficient asylum procedures would greatly contribute to improving the processing of the asylum requests. This would also help in speeding-up the return of those who have no right to stay. Moreover, ensuring the provision of adequate health care and, in particular, intensifying the preparations for winter accommodation remain paramount and very urgent.

Seeing those images of vulnerable people stranded in the cold in the past has been a collective shame for Europe. We simply cannot have another winter like that and we have been given all the assurances from the Greek government that they have taken care of it.

As you know, the Greek parliament has adopted a new law on asylum and reception on 31 October with the objective of making procedures more efficient without compromising on fundamental rights. It’s a very important step forward.

We have been following closely its adoption process. Once it will be formally notified to the Commission, we will assess the law’s compliance with the EU legal framework.

Now, let me give you some examples of EU support on the islands. The creation of a new reception and identification centre on the island of Samos, which Greece is currently working to implement with EU funding, is a positive step towards improving the living conditions on the island. It is important to make the new centre operational as soon as possible and no later than January 2020.

The Commission staff on the island of Lesbos has facilitated with the agreement of the authorities the renting of an area where asylum seekers have improved living conditions.

In September 2019, the Commission provided an additional EUR 4.2 million funding to the International Organisation for Migration for the creation of safe zones on all hot-spot islands. The critical situation of unaccompanied minors in Greece continues to be a top priority and I have personally called for a proactive approach to find new places and reach tangible results as well as to facilitate their integration.

In this context, the Commission has recently awarded an emergency assistance project for the creation of safe zones dedicated to unaccompanied minors on the islands of Lesbos, Samos, Leros and Kos.

I know that the Minister of the Interior of Greece has also urged his counterparts to relocate unaccompanied minors. Everybody should be part of this effort. It is not a Greek problem. It is not a neighbourhood problem. It is a European problem.

The Commission supports such bilateral agreements between Member States, including financially. The assistance of Member States, on the basis of solidarity and responsibility, is of utmost importance.

Migration remains an issue of joint responsibility of all Member States and the Union as a whole. Management of migration is testing every day the values and the principles upon which Europe is built.

As I said before, it is a European issue and even an issue of global dimensions. At this moment, today, as we are here in Brussels, more than 400 million people are somewhere in the world seeking a safe haven – migrants or refugees. And the root causes are still there and unfortunately, they will be there for many many years, so we have a huge responsibility to address this issue and lead the whole world in providing support to these people and finding practical solutions.

At the same time returns need to be accelerated – also in the context of the effective implementation of the EU-Turkey statement. The pace, the rhythm, of returns from Greece to Turkey remains critically slow with about 1 900 returns since March 2016, of which some 130 in 2019. The number is very low and we all know that.

This low level of returns is a huge obstacle to any progress. At the same time, also in the area of returns, Greece will not be left alone.

While a lot has to do with improved procedures by the Greek authorities, the European Borders and Coastguard Agency stands ready to provide operational and financial support to Greece for returning people – not only to Turkey under the EU-Turkey statement, but to their country of origin in full respect – I repeat it and I stress it – in full respect of the principle of non-refoulement and other safeguards embedded in our EU acquis on returns.

We acknowledge the efforts of Greece all these years, in all these interconnected areas. A lot has been achieved but there is still much to be done.

The Commission is committed to continuing working hand-in-hand with the Greek authorities and together with our agencies on the ground, to mobilising all support needed there.

Finally, let me conclude again by recalling that only together in a spirit of trust and unity we can find sustainable solutions for the big issue of migration in Europe.

I welcome last week’s declaration by the President-elect when she announced that a draft proposal for a new migration package will be presented by the new Commission in the first/second quarter of next year.

It must indeed be our goal to become a model of how migration can be managed sustainably – with a human approach, but effectively. And believe me, our Commission has put a strong basis for that. Thank you very much for your attention.

  Ελισσάβετ Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη, εξ ονόματος της ομάδας PPE. – Κυρία Πρόεδρε, το μεταναστευτικό πρόβλημα στην Ελλάδα έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις ιδιαίτερα στα νησιά, όπου, κατά μέσο όρο τον τελευταίο καιρό, φτάνουν καθημερινά τριακόσιοι, τετρακόσιοι άνθρωποι από τα τουρκικά παράλια. Στη Μόρια, σε δομή φιλοξενίας 2 840 ανθρώπων, υπάρχουν δεκαπέντε χιλιάδες. Ενώ στη Χίο και τη Σάμο, αντίστοιχα, σε θέσεις 1000 και 650 ανθρώπων αντίστοιχα, φιλοξενούνται 4 800 και 6 200 άτομα. Μόνο τον Οκτώβριο ήρθαν με δεκάδες βάρκες 3 500 χιλιάδες άνθρωποι και οι ροές συνεχίζονται. Η νέα κυβέρνηση προχωρεί σε σταδιακή αποσυμφόρηση των νησιών, μεταφέροντας ευάλωτες ομάδες στην ενδοχώρα, ενώ με νέο νόμο επιταχύνει τις διαδικασίες ασύλου, με σεβασμό των δικαιωμάτων μεταναστών και προσφύγων. Παράλληλα οργανώνει τις δύσκολες επιστροφές μεταναστών και ενισχύει τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων. Όμως οι καθημερινές ροές επιδεινώνουν την κατάσταση και η Ελλάδα έχει αφεθεί μόνη της από τα κράτη μέλη να τη διαχειριστεί. Συνάδελφοι, έχετε υποχρέωση να σταθείτε δίπλα στη χώρα μου και να αποδείξετε έμπρακτα ότι μοιράζεστε το πρόβλημα. Δεν είναι δυνατόν να φιλοξενούμε 4 000 ασυνόδευτους ανήλικους και τα κράτη μέλη να αρνούνται να πάρουν ένα μέρος. Το τόνισε μόλις ο κύριος Επίτροπος. Δε ζητούμε χάρη ή προνομιακή μεταχείριση αλλά ίση και δίκαιη διαχείριση και αντιμετώπιση. Η Ελλάδα εκπληρώνει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της. Οφείλουν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης της αλληλεγγύης και του κράτους δικαίου να πράξουν το ίδιο.

  Claude Moraes, on behalf of the S&D Group. – Madam President, let me address immediately what the Commissioner said, that this was a collective shame for Europe, but Commissioner, you mentioned Europe, not just Greece and last week we were able to question the new Greek Interior Minister on the sharpest, most difficult problem in Moria today, which is the 4 000 unaccompanied minors and he told us that one Member State – one – had answered positively to his request to take unaccompanied minors.

These are, I remind people in this Chamber, minors, some of whom are trying to commit suicide, minors who are fearful when they go to bed at night. That is the shame on all of us, but one Member State stumped up. The Commission later informed us that three Member States agreed to take in some of the minors.

I could really stop there, because this tells us all we need to know about the solidarity of the Member States. It tells us all we need to know about the blockage of the package on reception conditions and all the other long-term solutions that we needed to have in this area. So when we have the new pact, let’s just remember what the long-term problems are in this area.

But let’s return to the short-term problems before the winter because the short-term problems are about human beings, not just the children but everyone on Moria, because we’ve seen what is happening on Moria; we see 17 000 people and only three or four government doctors and we see NGOs telling us it’s an emergency. So let’s deal with that emergency before the winter but let’s be clear, it’s a longer-term problem and we need solidarity, real solidarity.

  Sophia in ‘t Veld, on behalf of the Renew Group. – Madam President, I would like to start by saying that I in no way doubt the personal commitment of the minister and the Commissioner. However, we’ve had this debate before. This is now the fourth winter – the fourth winter – that we have left people, human beings, living in appalling conditions. Not because there are no boats going from the islands to the mainland. They are there for one reason only: it’s a result of policy choices, it is deliberate. We have a collective responsibility.

But I would like to point the finger at the Council, because I think it is deeply shameful that the Council for four years now has flatly refused to take its responsibility and adopt the Asylum Package. I think it is remarkable that 28 leaders of EU Member States – so, fairly civilized – cannot agree among them on this, but they can make a deal with Mr Erdoğan, they can make deal with Libyan militias, and now they’re even talking about making a deal with Mr Assad! What planet are we living on? And you know what? Asylum and migration policy is supposed to be decided by QMV, qualified majority voting, and the Member States are refusing to do that, whereas we know that there is a majority. Maybe, Madam President, we should reintroduce national vetoes for cohesion funds and other EU funds and let’s see what that does to the sense of solidarity of some Member States. We should not be settling political conflicts on the back of helpless people, vulnerable people, stuck on the islands. The first thing that needs to be done is to remove them from there, in their interests but also in the interests of the local people who have been remarkably patient – a lot more patient than some of the people in our own countries who have applied a lot of anti-migration pressure. The people in Greece have been remarkably patient. So I think the Council should finally take its responsibility, adopt the package, remove the people from there and let’s have a proper, humane, civilised and efficient common policy.

(Applause)

  Erik Marquardt, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Frau Präsidentin! Vielen Dank, Herr Avramopoulos, für den Bericht. Ich freue mich insbesondere, dass Sie aus Samos berichtet haben, darüber, wie die Situation dort ist, weil ich im April versucht habe, mir das anzuschauen, und es mir nicht möglich war, dort Zugang zu bekommen. Es war mir nicht nur nicht möglich, Zugang zu bekommen, sondern am Ende habe ich die Polizeistation im Camp sehen müssen, weil die Campmanagerin mich in die Polizeistation gesteckt hat statt mich im Camp herumzuführen. Das ist jetzt ein kleiner Punkt, aber es zeigt auch ein bisschen, wie wir gerade mit der Situation umgehen und dass wir eigentlich nicht zeigen wollen, wie schlimm sie ist.

Ich habe mir hier einige Notizen gemacht, aber ich kann mich eigentlich den Vorrednerinnen und Vorrednern anschließen. Ich war letzte Woche auf Lesbos. Man weiß nicht mehr, was man sagen soll. Seit vier Jahren diskutieren wir dieses Thema. 70 % der Arbeit wird durch Ehrenamtliche gemacht. Es gibt keine Schulbildung, keine staatliche Schulbildung für Kinder dort in den Camps. Das Camp in Moria hat 3 000 Plätze, und 14 000 Leute sind da. Es gibt unbegleitete minderjährige Geflüchtete, die dort auf den Straßen schlafen müssen. Wenn wir uns dann anschauen, was in den letzten Jahren passiert ist: Die Mitgliedstaaten haben am Anfang gesagt: Okay, 160 000 Leute wollen wir aus Italien und Griechenland umsiedeln. Am Ende hat man 100 000 Plätze zugesagt, und herausgekommen ist, dass knapp 30 000 Leute umgesiedelt wurden. Das ist wirklich so, dass europäische Solidarität eben am Ende so nicht aussieht. Ich finde auch, dass man sich fragen muss: Wie kann es denn sein, dass in Europa Leute in Sommerzelten überwintern müssen? Das sagt doch nichts über die Größe des Problems auf den griechischen Inseln aus, dass es dort so ist, sondern eigentlich sagt es viel über unsere Größe aus. Ich würde mir eigentlich wünschen, dass wir im nächsten Winter nicht wieder die gleiche Diskussion führen.

  Jean-Paul Garraud, au nom du groupe ID. – Madame la Présidente, la Grèce connaît une véritable submersion migratoire avec une augmentation récente de 29 % du nombre de migrants par rapport à la même période en 2018. La situation est tellement dramatique que des émeutes ont récemment éclaté dans le camp de réfugiés surpeuplé de Moria, sur l’île grecque de Lesbos, émeutes qui ont fait plusieurs victimes.

Face à cette situation tragique à la fois pour les populations locales et les réfugiés, le gouvernement grec a annoncé sa volonté de renvoyer en Turquie quelque 10 000 migrants d’ici à la fin 2020.

Ce qui se déroule actuellement dans les îles grecques est une nouvelle démonstration de l’échec d’une politique immigrationniste qui, sous couvert d’idées généreuses, précipite des milliers d’êtres humains dans des situations dramatiques.

Accroître les moyens en faveur de ces migrations accentuera encore davantage le nombre déjà considérable de migrants. Au lieu de faire croire à un eldorado à ces malheureux, il est indispensable de rétablir une procédure rigoureuse d’asile, de fermer les frontières tant que la situation n’est pas maîtrisée, et d’agir vers les pays sources d’immigration.

N’oublions pas aussi que notre devoir de solidarité doit surtout concerner nos propres populations qu’il convient de protéger de flux migratoires incontrôlés.

  Εμμανουήλ Φράγκος, εξ ονόματος της ομάδας ECR. – Κυρία Πρόεδρε, ως Έλληνας και ως νησιώτης, θέλω να δηλώσω απερίφραστα την απογοήτευση και τη θλίψη μου σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά νησιά σήμερα και τη συμπαράστασή μου στους κατοίκους των νησιών αυτών. Αλλά όχι μόνο στα λόγια. Πρέπει να πράξουμε. Ο ελληνικός λαός μας επέλεξε για να έχουμε μία φωνή στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, την Ελληνική Λύση, τον Κυριάκο Βελόπουλο και εμένα, και γι’ αυτά θα φωνάξουμε. Η διασπορά των ανθρώπων αυτών στην ενδοχώρα είναι στρατηγικό λάθος γιατί καθιστά στην ουσία ανενεργή τη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας για τις επιστροφές από τα νησιά, μια συμφωνία που ούτως ή άλλως η Τουρκία δεν τηρεί. Πρέπει η Ελλάδα να κηρυχθεί άμεσα σε επείγουσα κατάσταση λόγω αιφνίδιας εισροής υπηκόων τρίτων χωρών, όπως προβλέπει το άρθρο 78 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να ληφθούν επειγόντως μέτρα. Να κλείσουν τα σύνορα της Ελλάδας τώρα! Οι κάτοικοι προσπαθούν γενναία να αναπληρώσουν καθημερινά την αδράνεια της Ευρώπης στην αντιμετώπιση του ζητήματος. Δεν πρέπει να συνεχίσουμε να σπαταλάμε τους κοινοτικούς πόρους σε μία συμφωνία με τον Erdoğan, την οποία η Τουρκία δεν εφαρμόζει. Η χώρα μου δεν αντέχει άλλους λαθρομετανάστες. Η Ευρώπη πρέπει να δράσει άμεσα, όχι ως απλός μελετητής των γεγονότων, αλλά ως ενεργό μέλος της Διεθνούς Κοινότητας. Και, επαναλαμβάνω, θλίβομαι να βλέπω τη χώρα μου μέρα με τη μέρα να καταστρέφεται από αυτή την κατάσταση. Πώς το επιτρέπουμε αυτό;

  Κωνσταντίνος Αρβανίτης, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, πρέπει κατ’ αρχήν να τονίσουμε τις πολύ σημαντικές προσπάθειες του Επιτρόπου, του κ. Αβραμόπουλου, σε όλη αυτή τη δύσκολη δοκιμασία που έχουν περάσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελλάδα. Θέλω όμως να τονίσω δύο άλλα πράγματα, γιατί θέλω να το ξέρει και ο ίδιος και το Σώμα, για την άποψη που έχουμε για τη δουλειά που έκανε ο κ. Αβραμόπουλος. Ποιο είναι το θέμα: εδώ έχουμε δύο κόσμους, τον κόσμο της Ακροδεξιάς, ο οποίος έχει τη Δεξιά να φέρνει τα αιτήματα και να μιλάει για Ευρώπη-φρούριο, και τον προοδευτικό κόσμο. Δύο είναι οι κόσμοι. Η προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής αλλάζει σε προώθηση του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής. Εμμένετε σε μία λάθος πολιτική. Βλέπετε τους ανθρώπους ως πρόβλημα και δεν βλέπετε το πρόβλημα. Νομίζετε ότι το πρόβλημα είναι ο πρόσφυγας και όχι o πόλεμος. Δεν βλέπετε τα αίτια, βλέπετε το αποτέλεσμα. Η κατάσταση στη Μόρια, κυρίες και κύριοι, είναι τραγική. Εγώ θα σας πω πάντως γιατί απέτυχε η πολιτική της Δεξιάς, της Δεξιάς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η κυβέρνηση της Αριστεράς διαχειρίστηκε 850.000 ανθρώπους στα τέσσερα χρόνια που ήταν στην κυβέρνηση· σε τέσσερις μήνες δεν μπορούν να διαχειριστούν, με αυτή την πολιτική της Δεξιάς, ένα μικρότερο πρόβλημα. Νομίζω ότι πρέπει να αλλάξει απολύτως η πολιτική σας.

  Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος (NI). – Κυρία Πρόεδρε, η Ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ επισκέφτηκε το προηγούμενο διάστημα πολλές από τις δομές που υπάρχουν, και στα νησιά και στην ενδοχώρα, και βεβαίως τη Μόρια στη Μυτιλήνη. Πάνω από 15.000 πρόσφυγες βρίσκονται εκεί, η πλειοψηφία σε σκηνές, με έναν γιατρό και έναν παιδίατρο. Η εκρηκτική αυτή κατάσταση μαζικού εγκλωβισμού που έχει διαμορφωθεί στη Λέσβο, στη Σάμο, στη Χίο και σε άλλα νησιά, στρέφεται κατά των κατοίκων και των προσφύγων και τώρα επεκτείνεται στην ενδοχώρα. Όμως αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα ακριβώς της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, της απαράδεκτης συμφωνίας Ευρωπαϊκής Ένωσης–Τουρκίας, του κανονισμού του Δουβλίνου που εφάρμοσε και η προηγούμενη κυβέρνηση. Ο δε νόμος της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για το άσυλο ουσιαστικά περιορίζει την έννοια του «πρόσφυγα» με τιμωρητικές διατάξεις σε βάρος των προσφύγων, ενισχύοντας την καταστολή στα σύνορα, τις απελάσεις, τα κλειστά κέντρα κράτησης, όπως προβλέπεται στις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εδώ και τώρα πρέπει να εξασφαλιστούν αξιοπρεπείς συνθήκες φιλοξενίας, ιδίως για τον χειμώνα, με ειδική μέριμνα για τους ασυνόδευτους ανηλίκους· πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για τη μεταφορά τους στις χώρες πραγματικού προορισμού τους. Καμιά νέα Μόρια! Να κλείσουν όλα τα hot spots και ταυτόχρονα να δυναμώσει η κοινή πάλη Ελλήνων, προσφύγων και μεταναστών, εργατών, για έναν κόσμο χωρίς φτώχεια, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς πολέμους και προσφυγιά!

  Jeroen Lenaers (PPE). – Madam President, a struggle for survival in hell on earth; thousands of people in dire conditions in Greece; welcome to prison: winter hits one of Greece’s worst refugee camps; third migrant dies in a week in harsh Greek camp conditions. Four articles; four different media outlets; four different winters. For four winters we have been discussing here the urgent action needed in Greece. And it’s not just about Greece; it is a European challenge, and the lack of solidarity is indeed appalling. Indeed, if a Greek minister sends his 27 colleagues a letter to ask for help and only one of them replies, what does that say about the other 26? What does that say about any of us? How many people need to freeze to death or drown in the Mediterranean before we actually come to a sustainable solution for the future? And I know there are no easy or quick fixes, but complexity can never be an excuse to refuse any kind of progress year after year after year. Decongesting the islands; getting the inflow of migrants under control again; better protection of external borders; humane reception conditions for refugees; efficient asylum procedures where we distinguish between refugees and economic migrants; effective returns; better cooperation with third countries; responsibility-sharing within the EU: we all know what needs to be done. All the pieces of the puzzle are there on the table. It is time to act.

  Birgit Sippel (S&D). – Frau Präsidentin! Nicht nur in Moria auf der griechischen Insel Lesbos dulden wir, dass geflüchtete Menschen unter erbärmlichen Bedingungen verbleiben müssen.

Im Stich gelassen werden dabei auch die Mitarbeiter von Hilfsorganisationen, Freiwillige und Anwohner, deren Hilfsbereitschaft angesichts fehlender Unterstützung zunehmend in Überforderung und Ablehnung mündet. Alle europäischen Staaten zeigen mangelnde Solidarität, Zusagen auf Verteilung werden schlicht nicht umgesetzt. Dabei wäre etwa die Verteilung der Asylerstanträge von 2015 auf unserem Kontinent mit 510 Millionen Menschen wirklich keine allzu große Herausforderung gewesen. Denn verteilt auf alle unsere Kommunen hätten diese Zahlen etwa für Städte mit 20 000 Einwohnern gerade einmal die Aufnahme von 51 geflüchteten Menschen bedeutet.

Promoting our European Way of Life – das, was wir seit vier Jahren erleben, sollte nicht promoted, sondern endlich effektiv beendet werden.

  Malik Azmani (Renew). – Madam President, winter is coming and a lot of colleagues mentioned already that this is the fourth winter since the EU’s Turkey Statement and we still have the same debates in this Parliament, but also in the parliaments of the Member States, about the deplorable circumstances for migrants on the Greek islands. The same debates say that the Greek asylum procedures are too slow and too lengthy. Operational and financial support from the EU side is not a problem. We are not naive. Don’t we all know why? The question is, do we still accept it? What can we also expect from the new Greek Government? New legislation is a good start, for sure, but it’s also about action. How difficult is it, proper shelters for migrants, how difficult?

If Greek asylum procedures functioned properly, returns under the EU’s Turkey Statement could take place. That puts less pressure on the situation of the islands, since it would reduce new and irregular arrivals instead of an increase as now. What more can the EU do to have adequate and swift proceedings in Greece?

  Damien Carême (Verts/ALE). – Madame la Présidente, il y a 15 jours, je suis allé sur l’île de Samos, en Grèce, pour témoigner de la situation des personnes migrantes. J’ai constaté des conditions de vie inhumaines, indignes. Elles sont 6 100 pour une capacité d’accueil de 650 personnes: dix fois plus! Sur Lesbos, c’est cinq fois plus. Pour beaucoup, l’accès aux sanitaires, aux douches ou à la nourriture est impossible. C’est contraire aux normes du Haut-commissariat aux réfugiés et la construction du nouveau camp de 1 000 places que vous évoquez, Monsieur le Commissaire, ne suffira donc pas.

Ces hotspots, comme l’accord avec la Turquie d’Erdoğan ou avec la Libye, sont la honte de l’Europe. Mais la Grèce ne fait que subir les conséquences de cette décision désastreuse de l’Union européenne. La Commission est responsable de la mise en place de ces hotspots qu’elle finance, Monsieur le Commissaire, et chaque gouvernement qui refuse l’appel à la solidarité de la Grèce est responsable, Madame la Représentante du Conseil.

Il est urgent d’accélérer les transferts des îles vers le continent pour mettre fin à la surpopulation dans les hotspots et de multiplier les relocalisations vers d’autres pays européens. Ce n’est pas à une crise migratoire ou encore moins à un tsunami migratoire, comme le soutient abjectement l’extrême droite, auxquels nous sommes confrontés mais bien à une crise de l’accueil.

  Gianantonio Da Re (ID). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, Commissario, negli ultimi due mesi 18 000 persone sono arrivate nelle isole greche, più del doppio di quelle arrivate un anno fa.

La situazione nelle isole greche è ormai al collasso, soprattutto negli hotspot come quello di Moria che, pur avendo una capienza di 3 000 posti, conta oggi 13 000 persone. A causa dell'offensiva turca nel nord-est della Siria, la situazione potrebbe peggiorare con un ulteriore aumento di flusso di profughi siriani.

L'hotspot di Moria ben rappresenta il fallimento della politica migratoria europea. L'apice di tale fallimento è stato raggiunto nel 2016 con l'accordo tra l'Unione europea e la Turchia, siglato per fermare il flusso dei rifugiati dalla costa occidentale di Ankara alla Grecia. L'accordo prevedeva che le isole della Grecia fossero utilizzate come aree di sosta temporanee per i migranti della Turchia che tentavano di raggiungere l'Europa orientale, a condizione, però, che i migranti sarebbero tornati nel territorio di Ankara. Ebbene, a causa del malfunzionamento di tale accordo, oggi continuiamo ad avere 30 000 migranti intrappolati in Grecia.

Oggi la Grecia, come l'Italia, paga l'incapacità dell'Unione europea nel gestire i flussi migratori, anziché lavorare seriamente sui programmi di ricollocazione, sottostando ai ricatti di Erdogan.

  Nicola Procaccini (ECR). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, cambia continuamente il titolo dei dibattiti ma la discussione resta sempre la stessa, perché evidentemente non si hanno chiare le ragioni del dibattito.

Innanzitutto nessuno si occupa mai delle cause dell'emigrazione, non se ne parla mai. Secondo, l'ideologia "no border", che ritiene che i confini tra i popoli siano delle sovrastrutture, esattamente come nel secolo scorso considerava la proprietà privata una sovrastruttura.

E poi, terzo, l'ipocrisia di affidarsi a un sultano capriccioso e imprevedibile come Erdogan, affidando le redini del futuro dell'Unione europea ad una nazione non europea. E questo la dice lunga sull'ipocrisia di tutti quelli che si definiscono, qui dentro, europeisti.

  Miguel Urbán Crespo (GUE/NGL). – Señora presidenta, 14 000 personas en un campamento para 3 000. Tres muertes por las condiciones de hacinamiento en septiembre. Quinientas personas para cada letrina. Esto es lo que define el objetivo de la necropolítica migratoria europea y su utilización como advertencia a las y los migrantes. Esto es lo que vimos cuando visitamos el campo de Moria y, a pesar de eso, seguimos escuchando la misma hipocresía y ninguna solución. Hipocresías como la del ministro griego, declarando que su nueva política estará centrada en la preocupación genuina por los migrantes. Se le olvidó mencionar aquí, en el Parlamento, que el período de detención aumenta con su reforma, que se restringe el acceso a la sanidad pública y que el proceso de petición de asilo va a ser una pesadilla. Cerrar Moria y todos los campos, trabajar en el origen de los problemas, garantizar rutas seguras, dejar de alimentar conflictos bélicos, respetar la legislación humanitaria y no hacer negocio con las fronteras son las únicas salidas posibles. Ningún invierno más con Moria abierto.

(El orador acepta responder a una pregunta formulada con arreglo al procedimiento de la «tarjeta azul» (artículo 171, apartado 8, del Reglamento interno)).

  President. – Ms Šojdrová, you are the next but one speaker and we are really running out of time. Is it okay if you replied in your speech? Is that okay?

  Michaela Šojdrová (PPE), blue-card question. – (inaudible) ... previous speaker because I don’t agree with his speech.

Já opravdu chci zareagovat na to, co řekl předchozí řečník, protože já nemohu souhlasit s tím, že předchozí řecká vláda udělala všechno pro to, aby bylo rychlé azylové řízení, aby v Řecku nebyly nedoprovázené děti na ulicích. Bohužel jsou. Sleduji to více než tři roky, tuto situaci, a oceňuji novou řeckou vládu, které udělala konkrétní opatření. Já o nich budu mluvit. Pane poslanče, víte, kolik nedoprovázených dětí se nachází v Aténách a v dalších místech a co udělala bývalá řecká vláda, aby tyto děti nebyly na těchto ulicích? Odpovězte mi.

  Miguel Urbán Crespo (GUE/NGL), respuesta de «tarjeta azul». – Mire, yo he estado en Lesbos y en Moria en varias ocasiones. He estado en 2015, he estado en 2017 y he estado en 2019.

¿Sabe cuál es la diferencia? El campo de Moria ya era un campo nefasto; ahora, con el nuevo Gobierno, es mucho peor. Antes había siete mil personas, ahora hay catorce mil. Antes se podía ir a la sanidad pública, ahora no se puede. Tres médicos —¡tres médicos!— para catorce mil personas; quinientas personas por cada letrina.

Eso es lo que está haciendo el Gobierno griego actual. Y eso no es lavarle la cara tampoco al actual Gobierno.

El problema no solo es de Grecia, el problema es europeo. Y no estamos dando resultados, no estamos dando soluciones y la solución no puede ser seguir amparando a Turquía y un acuerdo de la vergüenza.

  Ιωάννης Λαγός (NI). – Κυρία Πρόεδρε, το πρόβλημα είναι τεράστιο, όχι μόνο στη Μόρια αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Είναι τεράστιο το πρόβλημα στην πατρίδα μου και το ερώτημα είναι: πώς είναι δυνατόν να συζητούμε συνέχεια για τους λαθρομετανάστες, για τους οποίους οι Έλληνες δεν έχουν καμία ευθύνη για το ότι έχουν κατακλύσει την πατρίδα μας, και να μη μιλάμε για τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στους Έλληνες συμπολίτες μας; Πόσοι από σας ξέρετε ότι σε όλη την Ελλάδα οι Έλληνες έχουν ξεσηκωθεί και προσπαθούν να διώξουν όλους τους λαθρομετανάστες από την πατρίδα μας; Δεν τους δεχόμαστε άλλο πλέον. Έχουν μπει μέσα, ληστεύουν, κάνουν ό,τι θέλουν, προσπαθούν να αλλάξουν τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας. Δεν είναι πλέον αποδεκτοί από την ελληνική κοινωνία και εδώ είναι τεράστια η ευθύνη που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί με τις δικές σας οδηγίες οδηγηθήκαμε στο να είναι αυτή τη στιγμή η πατρίδα μου, η Ελλάδα, μια αποθήκη λαθρομεταναστών. Και εφόσον τελικά αποδέχεστε το παιχνίδι και τις απειλές που σας κάνει ο Erdoğan και η Τουρκία, λέγοντας ότι, ανά πάσα ώρα και στιγμή, μπορεί να ανοίξει τα σύνορα για να μπαίνουνε εδώ μέσα οι λαθρομετανάστες και να κάνουν ό,τι θέλουν στην πατρίδα μου, τη στιγμή μάλιστα που εσείς του δίνετε παχυλά κονδύλια για να συνεχίσει να τα κάνει αυτά, μία λύση από την ελληνική κυβέρνηση - εάν υπήρχε εθνική κυβέρνηση, γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει - θα ήταν να άνοιγε και η Ελλάδα τα σύνορα και να διοχέτευε όλους τους λαθρομετανάστες σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, με τους επικίνδυνους τζιχαντιστές και τους εγκληματίες που είναι εκεί. Να δούμε τότε τι θα κάνατε! Και θέλω να τονίσω, για άλλη μία φορά εδώ, ότι είναι απαράδεκτη η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία μεταφέρει τους λαθρομετανάστες στην ενδοχώρα, γιατί έτσι χάνουμε και το τελευταίο δικαίωμα που έχουμε για επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών. Πρέπει να κλείσουν άμεσα τα σύνορα και να απελαθούν οι λαθρομετανάστες!

  Michaela Šojdrová (PPE). – Paní předsedající, situace na řeckých ostrovech se zhoršila. Proč? Protože Turecko chce vracet uprchlíky do Sýrie, kde je stále válka, takže ti lidé se bojí. Turecko přestalo dodržovat dohodu s členskými státy EU, aby zadržovalo a integrovalo uprchlíky, a to přesto, že Evropská unie zaplatila Turecku téměř šest miliard eur na tuto činnost. Je nutné, aby Turecko přijímalo zpět nelegální uprchlíky, kteří nemají nárok na azyl a budou případně z ostrovů umístěni na pevnině. Vyzývám proto v této chvíli Komisi i Radu, aby neprodleně jednaly s Tureckem o pokračování spolupráce v této věci, aby Turecko plnilo dohodu. Myslím, že to je životně důležité nejenom pro Řecko, ale pro celou Evropskou unii a tady souhlasím s kolegy, že to je evropský problém, nejenom turecký.

Pane kolego, já jsem v hotspotu Moria byla před rokem a půl, v dubnu 2018. Tehdy tam bylo šest tisíc uprchlíků a už v té době ta situace tam nebyla vhodná pro děti, pro lidi, kteří jsou nějakým způsobem hendikepovaní. Byl to přelidněný hotspot, čili čtrnáct tisíc lidí, kterých je tam teď, to si ani nedovedu představit a chápu novou řeckou vládu, že tyto lidi chce přemístit na pevninu, aby tam byly lidské podmínky. O větší aktivitě vlády svědčí také dopis ministra Chryssochoidise, který požádal členské státy, aby přijaly dva a půl tisíce nedoprovázených dětí a věřím, že i Česká republika se připojí a pomůže dětem. Já jsem o to našeho ministra vnitra požádala a občanská společnost v České republice žádá ministra České republiky, aby pomohl nedoprovázeným dětem z Řecka... (předsedající řečnici odebrala slovo)

  Juan Fernando López Aguilar (S&D). – Señora presidenta, ministra Tuppurainen, comisario Avramopoulos, entre el invierno y el infierno, en los últimos cuatro años no ha habido un solo segundo de tregua para el desafío que los refugiados en Moria, Lesbos, plantean al conjunto de la Unión Europea. Para un campamento de 2 800 plazas, 17 000 se hacinan, miles de ellos menores no acompañados. Pero son un grano de arena en el desierto de la crisis, que no es humanitaria, ni de refugiados, sino política por la ausencia de solidaridad, que es un mandato vinculante —desde hace diez años, desde el Tratado de Lisboa—, clamorosamente incumplido por los Estados miembros, que han dejado abandonada a su suerte a Grecia, como después a Italia y también a la costa española. Es una situación insostenible que lleva a intentar externalizar la cuestión de la atención necesaria a los refugiados a Turquía, a Libia, por no hablar de la pesadilla de tener que negociar de nuevo con Bashar al-Asad en Siria y, por supuesto, del drama que supone que no haya habido una respuesta a la altura del propio Derecho europeo, que es vinculante. Hace falta una respuesta eficaz, una respuesta humana, pero, sobre todo, una respuesta consistente con el Derecho europeo en vigor. Los realojamientos, los reasentamientos son Derecho europeo en vigor y ya va siendo hora de que la Comisión los haga cumplir.

  Maite Pagazaurtundúa (Renew). – Señora presidenta, sabemos que la responsabilidad es del Consejo, pero señor Avramopoulos, usted no puede tener la cara dura de decir que estamos hablando de tener un modelo de cómo gestionar asilo y refugio con tacto y humanidad teniendo Moria como una realidad.

Hemos dejado solos a los griegos, hemos dejado sola a Grecia y hemos dejado a miles y miles de personas en un infierno. Usted estuvo en Moria en 2015; no estaría más de dos horas. ¿Ha vuelto?

¿Usted se puede atrever a hablar de un modelo «con tacto y humanidad», cuando hay quince mil personas en Moria pasando frío, sin letrinas, pasando riesgo de violencia?

Hay que cerrar Moria: es una fábrica de estrés postraumático. No podemos dejar a gente allí, meses y meses, pasando frío, pasando hambre, sin darles una solución —la que sea—.

Da igual el modelo que nosotros decidamos, da igual que sea de derechas o de izquierdas. No puede existir Moria, señor Avramopoulos, no vuelva utilizar la palabra... (la presidenta retira la palabra a la oradora).

  Alice Kuhnke (Verts/ALE). – Fru talman! I Moria på Lesbos lever 13 000 människor i ett läger anpassat för 3 000. Det krävs ingen fantasi för att förstå att misären är enorm. Hälften av dessa människor är barn och en fjärdedel av dem mår så dåligt att de på olika sätt skadar sig själva.

Varför lyssnar inte vi till experter och volontärer, till de som faktiskt är på plats i lägren och gör allt de kan för att minska lidandet? Är vårt högmod så stort att vi tror oss veta bättre än Läkare utan gränser, bättre än EU:s byrå för grundläggande rättigheter och bättre än EU:s asylstödskontor? Vi måste dels få fram en långsiktig plan för EU:s asyl- och migrationspolitik, dels måste vi stänga dessa läger, dessa hotspots.

Kommissionär Avramopoulos, i dag får du ett brev av mig där jag uppmanar dig att stänga Morialägret och se till att barnen kommer till en säker plats.

  Teuvo Hakkarainen (ID). – Arvoisa puhemies, kun siirtolainen on saanut jalkansa mantereellemme, häntä on lähes mahdotonta palauttaa. Kreikan saariston tapahtumat osoittavat tämän. Samalla paikallisten asukkaiden elämä häiriintyy vakavasti. Tähän on kuitenkin olemassa ratkaisu, eikä muuta ratkaisua olekaan. Josko EU viimeinkin sulkisi rajansa. Meillä on voimavarat ja tarvittava kalusto valvoa rajojamme ja estää loputon muukalaisvyöry. Matkaanlähtijöille on saatettava tieto, että Euroopan ovet ovat sulkeutuneet. Kun tämä tieto leviää, tulijavirta tyrehtyy itsestään. Euroopan on toimittava ennen kuin olemme tilanteessa, jossa on mahdotonta toimia. Vai uskooko joku, että tulijavirrat loppuvat vastaanottamalla?

(Puhuja suostui vastaamaan sinisen kortin kysymykseen (työjärjestyksen 171 artiklan 8 kohta))

  Maria Grapini (S&D), Întrebare adresată conform procedurii „cartonașului albastru”. – Vreau să-i adresez colegului următoarea întrebare: crede că trebuie să tratăm toți refugiații la fel? Trebuie să ne jucăm cu viața copiilor, a femeilor, nu ar trebui să vedem cauza, pentru ce vin acești oameni, vin de plăcere? Sau vin de nevoie? Sunt nevoiți să plece și unii mor pe drum sau sunt aruncați în apele mărilor. Cum credeți că trebuie să tratăm viața oamenilor? Să o tratăm în funcție de naționalitate, în funcție de vârstă, în funcție de sex sau să ne gândim la viața oamenilor?

  Teuvo Hakkarainen (ID), vastaus sinisen kortin kysymykseen. – Vuonna 2015 Suomeen tuli pakolaisvyöry, yli kolmekymmentätuhatta henkeä, ja suurin osa heistä oli miehiä. Sieltä ei tullut naisia eikä lapsia. Tämä ongelma on siinä, että Eurooppaan eivät tule hätääkärsivät ihmiset vaan turvapaikkaturistit ja seikkailijat. He toimivat omien lakiensa mukaan noudattamatta meidän lakejamme.

  Joachim Stanisław Brudziński (ECR). – Pani Przewodnicząca! Bardzo dużo emocjonalnych słów pada w tej debacie, bardzo dużo pada słów, które są swoistego rodzaju moralnym szantażem. Ja myślę, że dobrze byłoby, szczególnie polecam to posłom z lewej strony sali, aby zapoznać się ze sprawozdaniem specjalnym Europejskiego Trybunału Obrachunkowego „Azyl, relokacja i powroty emigrantów”: Czas na bardziej stanowcze działanie w celu wyeliminowania rozbieżności między celami a osiąganymi rezultatami. Z tego sprawozdania wynika, że dzisiaj w Grecji i we Włoszech, podobnie jak w całej Unii Europejskiej, liczba wydanych decyzji nakazujących powrót jest znacznie większa niż liczba migrantów, którzy faktycznie powrócili do kraju pochodzenia. Dlaczego? Większość z nich bądź uciekła z obozów, bądź też wykorzystuje te wszystkie instrumenty, które ta naiwna polityka daje im w ręce. Tutaj ja ze zdumieniem jako młody człowiek, który urodził się i dojrzewał w komunizmie, usłyszałem o rzekomym dobrodziejstwie tego totalitarnego systemu. W młodości byłem marynarzem i kiedy chcieliśmy uchronić się przed blindziarzami, wywieszaliśmy tabliczkę, że płyniemy do... (Przewodnicząca odebrała mówcy głos).

  Maria Walsh (PPE). – Madam President, it was well documented, at this point that a humanitarian crisis in the Greek islands is extremely serious with Moria camp, one of the worst examples sheltering with over 10 000 people when it is designed to host 3 000 people.

Although the unpredicted increase in recent arrivals has seen the Greek authorities greatly step up in their emergency evacuations, the already overcrowded facilities have seen conditions on the island become dire. In July and August of this year, 73 children referred to Doctors Without Borders mental health teams, three young people had attempted suicide and 17 had self-harmed.

We cannot as leaders and as citizens within the 28 member states avoid and neglect our support and obligations towards EU solidarity. Yes, the principle of solidarity involves responsibility sharing; and yes solidarity can at times be unpopular; and yes there are faults in various systems - but colleagues the crisis is now the biggest humanitarian crisis facing the EU today.

We cannot afford to have the perspective that it is purely as a security issue. It has become an issue of fundamental rights. Each Member State must be willing to, and ready to, cooperate working within and whatever scale and context we can. It will make a difference. It will make a difference to Greece, and our colleagues here sitting in the Parliament representing Greece, and of course most importantly it will make a difference to our vulnerable citizens arriving into the European Union. This is a crisis and it needs our support immediately.

(Applause from certain quarters)

  Sylvie Guillaume (S&D). – Madame la Présidente, la situation sur les îles grecques est catastrophique, c’est globalement à peu près la seule chose qu’on peut partager collectivement dans cet hémicycle. Mais elle n’est pas nouvelle et elle ne fait que se dégrader, ce que nous dénonçons depuis déjà des années. Et la Commission s’évertue à rappeler qu’elle a versé des millions à la Grèce pour gérer cette crise humanitaire, mais dans un tel contexte, l’argent n’est pas suffisant et je voudrais rappeler deux autres choses.

D’abord, que la fermeture de la frontière nord de la Grèce a pris au piège des dizaines de milliers de personnes, compliquant ainsi probablement la tâche des autorités grecques.

Et ensuite – la Commission le dit elle-même – que les retours depuis les îles vers la Turquie ne fonctionnent pas, si tant est que cette disposition soit acceptable.

Alors, au lieu de remettre la souveraineté européenne aux mains du président Erdoğan, la future Commission devrait travailler de façon plus efficace avec le Conseil pour enfin aboutir à un système équitable de répartition des demandeurs d’asile. Sans ce système, nous pourrons continuer de débattre de la situation dans les îles grecques, mais elle ne changera pas fondamentalement.

  Michal Šimečka (Renew). – Madam President, everybody now sees that the situation in the Greek camps is reaching breaking point, and the stories and the pictures that we hear and see from the Moria camp, the starvation, the forced prostitution, the suicide attempts are a stain on the European conscience.

And it’s also clear that not just Greece, but all relevant EU institutions and all Member States must help to alleviate this humanitarian human rights crisis. But we also know that it can’t be properly solved if European migration policies are dependent on the whims, and held hostage by the whims, of President Erdoğan of Turkey. And the problem is also clear, and has been for some time, and that’s the inability of the Council to come to a compromise on reforming our migration and asylum system, and from this European stalemate there is one clear winner, which is President Erdoğan, and there are clear victims, who are the thousands of people stranded and suffering in these islands of Greece.

  Tineke Strik (Verts/ALE). – Voorzitter, de situatie op de Griekse eilanden is explosief: 30 000 mensen zitten nu vast in de overbevolkte kampen. De omstandigheden maken alle asielzoekers kwetsbaar en getraumatiseerd, maar kinderen hebben het extra zwaar. Zo'n 650 niet-begeleide minderjarigen verblijven nu zelfs zonder enige hulp, zonder enig onderdak buiten Moria en moeten zich zien te redden. Zij begrijpen de procedures niet en worden blootgesteld aan alle gevaren ten gevolge van de overbevolkte kampen. Mijn rechtstreeks verzoek aan de Commissaris is: wilt u er onmiddellijk voor zorgen dat deze niet-begeleide minderjarigen goed worden opgevangen! Ondertussen lijkt wegkijken en de verantwoordelijkheid afschuiven nog steeds het motto van de andere lidstaten. Wat echt nodig is, is niet een pakket dat de rechten verder inperkt, maar wel meer Europese solidariteit, om te beginnen door herplaatsing van asielzoekers en veel snellere gezinsherenigingsprocedures. Is het Finse voorzitterschap bereid hiertoe actie te ondernemen en dit ook te agenderen op de volgende JBZ-Raad? De Europese Rekenkamer wees gisteren ook op het permanente tekort aan experts uit andere lidstaten op de Griekse eilanden. Is de Commissie bereid juridische ondersteuning en medische zorg rechtstreekser te organiseren?

  Jordan Bardella (ID). – Madame la Présidente, cela fait désormais quatre années que ladite crise des migrants n’en finit plus. Chaque jour en mer Égée, ce sont des centaines de migrants qui débarquent sur les côtes grecques, près de 45 000 depuis le début de l’année.

La situation est de plus en plus insoutenable, et cela pour tout le monde. En premier lieu pour la population locale, complètement débordée par cet afflux de migrants et qui doit désormais en assumer les conséquences.

La faute à qui? Aux États-nations égoïstes, qui refuseraient de porter le fardeau migratoire? Non, la faute est à l’Union européenne et à tous les dirigeants qui, dans les actes ou dans les discours, ont encouragé la venue de centaines de milliers de migrants et de clandestins en ouvrant grand nos frontières. La faute aussi à Frontex, censée protéger les frontières extérieures de l’Europe, mais qui se comporte aujourd’hui comme une véritable hôtesse d’accueil pour migrants.

Le modèle en la matière n’est pas en Europe, mais en Australie, dont la politique de renvoi automatique des navires et des clandestins et de traitement des demandes d’asile dans les pays de départ a permis de tarir les flux incessants. Il est temps de mettre en place un «no way» européen en mer Égée et de faire revenir l’ordre sur nos frontières.

  Traian Băsescu (PPE). – Doamnă președintă, Uniunea Europeană trebuie să iasă din expectativa puțin onorantă de până acum și să acționeze energic și să stopeze migrația ilegală, dar și pentru a pune capăt pierderii miilor de vieți omenești în Marea Mediterană.

Avem mijloacele pentru a face acest lucru și propun Comisiei Europene și Consiliului să realizeze urgent un plan de acțiune în trei dimensiuni.

Primul, identificarea și neutralizarea rețelelor criminale care organizează și transportă migranții din sudul și estul Mediteranei în Europa.

Al doilea punct, implicarea forțelor navale ale statelor membre care să fie angajate în operațiunea de stopare a navelor la limita apelor teritoriale a portului de a îmbarcare.

Și în sfârșit, al treilea punct, o foarte bună selectare a migranților, pentru că unii sunt refugiați de război și-i apără convențiile.

  Νίκος Ανδρουλάκης (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, συνάδελφοι, πριν από λίγο ακούστηκε ο λόγος του μίσους και της απανθρωπιάς. Αυτός ο λόγος καταδικάστηκε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές από τον ελληνικό λαό και πλέον το κόμμα της Χρυσής Αυγής και οι νεοναζιστές στην Ελλάδα είναι στα Τάρταρα της πολιτικής μας ιστορίας. Ας δούμε όμως τι γίνεται με τη δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας: μόνο φέτος έχουν έρθει πάνω από 60 000 πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα μέσω Τουρκίας. Είναι το 60% των συνολικών αφίξεων στην Ευρώπη. Από αυτούς, οι 30 000 έφτασαν τους τελευταίους τρεις μήνες. Παράλληλα, απ’ το 2016 μέχρι σήμερα, μόλις 1 950 έχουν επιστρέψει στην Τουρκία. Σίγουρα η προηγούμενη κυβέρνηση δεν έκανε όσα έπρεπε για να αξιοποιήσει την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και για να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα των νησιών του Αιγαίου. Όμως, χωρίς άμεσο νέο πρόγραμμα ευρωπαϊκής μετεγκατάστασης, χωρίς επιβολή κυρώσεων σε όσους αρνούνται να συμμετάσχουν, και χωρίς αναθεώρηση του κανονισμού του Δουβλίνου στο μέλλον, εάν δεν προχωρήσουμε σύμφωνα με την πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η αποτυχία θα κλιμακώνεται. Όποιος από εμάς νομίζει ότι το ζήτημα αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με χρήματα και όχι με τις παραπάνω δράσεις απαξιώνει τις αξίες του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης.

Spontane Wortmeldungen

  Λουκάς Φούρλας (PPE). – Κυρία Πρόεδρε, υπάρχει μια πολύ όμορφη ελληνική λέξη που καταλαβαίνουν σε πάρα πολλές χώρες, είναι η «υποκρισία». Άκουσα πάρα πολλές φορές, περίπου τριακόσιες φορές, από τις 9.00 το πρωί μέχρι τώρα, «θα πρέπει να γίνει», «θα πρέπει να κάνουμε», «θα πρέπει να δράσουμε». Ποιος θα το κάνει ακριβώς δηλαδή; Ποιον περιμένουμε να το κάνει; Την Ελλάδα από μόνη της, που την αφήσαμε να διαχειριστεί ένα πρόβλημα, για το οποίο δηλώνετε εδώ ότι δεν είναι διαχειρίσιμο; Ποιον περιμένουμε ακριβώς; Όταν έρχεται ο Έλληνας υπουργός και λέει ότι 5 000 ασυνόδευτα μωρά είναι στην Ελλάδα και ζητούμε από τις χώρες να δείξουν αλληλεγγύη και ανταποκρίνονται μόνο μία-δύο χώρες, τι συζητούμε εδώ δηλαδή; Επαναλαμβάνω, τη λέξη «υποκρισία» την καταλαβαίνετε όλοι.

  Domènec Ruiz Devesa (S&D). – Señora presidenta, no, no me había dado cuenta. Bueno, a propósito de lo que decía el diputado que ha tomado la palabra justo antes de mí, y además de suscribir todo lo dicho por los diputados progresistas en esta Cámara, y también lo que decía el comisario Avramopoulos sobre la necesidad de que el Gobierno y las autoridades griegas estén a la altura, es evidente que, además, Grecia —al igual que Italia, que España— representa, forma parte de la frontera exterior de la Unión Europea y de Schengen. Por tanto, la responsabilidad es de todos, es del conjunto de la Unión Europea y, en concreto, del Consejo.

Señora Tuppurainen, la señora in ‘t Veld ha dicho antes que existe mayoría en el Consejo para aprobar el paquete de Dublín. ¿Puede usted contestar de manera clara? ¿Es así? ¿Es verdad? ¿Hay una mayoría? Y, si hay una mayoría, ¿por qué no adoptan el paquete de Dublín? La situación de Moria es insostenible. El Consejo también tiene competencias para adoptar una decisión con carácter urgente, como se hizo en el año 2016.

  Billy Kelleher (Renew). – Madam President, just to say at the outset, the fact of the matter is we’re in this Chamber continually discussing the issue of migration and asylum seekers. The conditions on Lesbos and the Greek islands are absolutely appalling, but it is an absolute failure of the Council in particular because there is no will with the Council to address this particular issue and they’ve abandoned the refugees and asylum seekers on the Greek islands and on the Italian islands, but what we really have done and what the Council has really done it has abandoned the Greeks and the Italians and the Spanish in dealing with this particular issue. So we have to be very honest with ourselves. We will continually see these human tragedies unfolding across the Mediterranean if the Council does not accept its responsibility to deal with this issue. Let’s be very honest, the people that are on Lesbos don’t want to stay on Lesbos, they want to come to the European Union in its entirety because of sanctuary and because of opportunity. Yet we sit on our hands. We condemn and we discuss and the Council is moribund until such time as it adheres to its responsibility and addresses this particular issue – and that includes my government as well.

(Applause)

  Julie Ward (S&D). – Madam President, the conditions in the hotspots on the Greek islands continue to deteriorate. Last month, protests at the Moria refugee camp left at least one person dead. This was the third fatal incident in the camp in the past three months. Moria was designed to host 3 000, but more than 14 000 people are currently living there. It’s dangerous, overcrowded, depressing: a labyrinth that is slowly suffocating its inhabitants; a place where traumatised people are stripped of all dignity.

The hope that many had when they crossed the Mediterranean has been replaced with feelings of desolation. I’m particularly concerned about reports of teenagers who’ve attempted to commit suicide or are self-harming. These are young people who are missing out on school, whose rights are not being respected.

In light of the 30th anniversary of the Convention on the Rights of the Child, can we hold up our heads and say we are champions for future generations, when child refugees and migrants are living without dignity and hope?

We need a change of heart at EU level in the Council.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, η κατάσταση στη Μόρια και στη Σάμο είναι ντροπή για την Ευρώπη. Και ο μεγάλος ένοχος γι’ αυτή την κατάσταση είναι το Συμβούλιο, κυρία Tuppurainen. Είναι οι κυβερνήσεις, οι οποίες άφησαν την πατρίδα μου την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία με ελλιπή αλληλεγγύη. Αποφασίσατε στο Συμβούλιο μετεγκατάσταση 160 000 ατόμων από την Ελλάδα και την Ιταλία, την υλοποιήσατε κατά το 20% μόνο και την εγκαταλείψατε. Έχει παρουσιάσει η Επιτροπή και έχει βελτιώσει το Κοινοβούλιο μια μεταρρύθμιση των πολιτικών ασύλου, με εφτά φακέλους, και την έχετε και την κοσκινίζετε επί χρόνια, γιατί δεν θέλετε να αναλάβετε τις ευθύνες σας. Και ακούτε εδώ μέσα κραυγές νεοναζιστών και φασιστών που λένε ότι τα ασυνόδευτα ανήλικα είναι εισβολείς. Αν θέλετε να αποφύγουμε τη ντροπή, πρέπει επιτέλους να αναλάβετε τις ευθύνες σας.

  Tudor Ciuhodaru (S&D). – Doamnă președintă, unitate în diversitate, deviza Uniunii Europene trebuie să însemne de fiecare dată două lucruri esențiale: și sănătate și solidaritate.

Constat că sunt multe probleme trenante, multe dintre ele se referă la reproșuri la adresa Consiliului și a Comisiei, și că aceste lucruri, mai ales din punct de vedere medical, nu au fost rezolvate. Eu sunt medic, medic de urgență în Iași, România, Spitalul Clinic de Urgență „Nicolae Oblu” și cred că trebuie să venim cu o soluție comună, de reanalizare a unor astfel de situații.

Nu poți lăsa doar pe umerii unor țări povara acestei sarcini iar pe de altă parte vă solicit astăzi să elaborăm un nou plan de acțiune european de asistență umanitară pentru că da, uitați câte probleme sunt. Suntem 751 de membri ai Parlamentului European, aleși direct, care ar trebui să spunem tare că aceste probleme trebuie rezolvate și nu uitați că cine salvează o viață, salvează întreaga lume.

(End of catch-the-eye procedure)

  Dimitris Avramopoulos, Member of the Commission. – Madam President, thank you indeed for this very, very important debate. As I said, we will not stop supporting Greece in addressing these challenges. We are committed to continuing working hand in hand with the Greek authorities and together with our agencies on the ground to mobilise all support needed. We know about the situation and most of you were very vocal of that. But I was also very clear during my introductory remarks.

  President. – Excuse me Commissioner. Colleagues, would you please be so kind and either take your seats or continue your discussions outside. We can hardly hear the Commissioner, especially the colleagues in the back and in the aisle. Hello? Are you listening? Would you please discuss outside and please be quiet and take your seats. Thank you.

  Dimitris Avramopoulos, Member of the Commission. – I repeat what I said before, that we need a common and sustainable solution. I would like also to thank you for your support in this regard. This – but also the previous Parliament – has worked very hard. I’m sure that with your continued help, the new Common European Asylum System can become a reality soon.

Today is one of the last occasions for me to speak to you directly and openly in the context of a plenary meeting before my term finishes. Let me, therefore, first of all thank you wholeheartedly for the personal and collective exchanges that we have had, as well as the excellent cooperation over the past five years. It has been an honour and a privilege working together with you in order to work for our citizens and respond to unprecedented challenges for our common house, Europe, to deliver a Europe that is more resilient, more secure, but also more humane and to uphold the values and principles upon which the European Union is built.

This has been a constant battle, and it will be a continuing challenge for the years to come because, as I said before, migration came to stay for many, many years and Europe has to be better prepared. This is what we have been doing together during the last five years – how to address certain fears and concerns of our citizens without becoming isolated, intolerant or exclusionist.

Earlier this week we all commemorated 30 years since the fall of the Berlin Wall, a division that was larger than Europe and ran through its very heart. The fall of the Berlin Wall shows the power of our citizens and the power of our stamina, of not giving up, of believing – both individually but, more importantly, as a community. No single person could have demolished that wall, but a collective spirit did. This spirit should guide us in an unpredictable future. The European Union, our Charter of Fundamental Rights, which is also celebrating its 10 years by the way, our Schengen area of free movement; all of this is about keeping that collective spirit alive.

  President. – Excuse me again. I can hardly understand what the Commissioner is saying, I don’t know about you. The people who are concerned are not even listening now. Would you please stop talking at that volume, because we can’t really hear the Commissioner speak. It is a matter of respect, so take your seats please.

  Dimitris Avramopoulos, Member of the Commission. – Thank you. Well the past five years have shown that whatever comes our way – migration, climate change, terrorism – can only succeed if we work together in unity and trust.

Dear colleagues, migration and security challenges are testing our vision, our resilience, our commitment to our European principles. And this House is a fundament in that endeavour. This is what I experienced during the last five years. I am proud to have shared this supreme duty with all the democratic political forces in this House. I came here five years ago as a pro—European Greek politician, and I’m going back as an even more convinced and committed active politician of Europe. But above everything as a convinced European citizen. Thank you very much.

(Applause)

  President. – Thank you very much Commissioner. Your last words, especially, were worth listening to.

  Tytti Tuppurainen, President-in-Office of the Council. – Madam President, honourable Members of the Parliament, let me thank you for this valuable and timely discussion.

Winter is indeed coming. There’s no doubt about the need to immediately address the many shortcomings we observe in the hotspots in an efficient way. As I have mentioned, I have no doubt that the new Greek Government is intent on improving conditions and amending the loopholes of the system that resulted in people waiting for too long.

(Appeal for silence from the Chair)

Dear MEPs, there are real people – also minors – waiting, living in inadequate facilities. We are discussing that now. And yesterday, dear MEPs, we had in this very plenary a vivid discussion on the rights of children, and many of you referred to the rights of migrant children. The United Nations Convention on the Rights of the Child is the most widely-ratified human rights treaty in our history. All EU Member States are party to it. Thus, dear MEPs, it is our common responsibility – ours as EU citizens, ours as EU institutions, but also ours as EU Member States – to show solidarity to children in migration. The high number of minors in the Greek hotspots remains a matter of deep concern. All minors, no matter how old, no matter what their age: all minors need a vision of a better future, the most positive vision of the future the EU is able to provide.

The winter is coming, and we Finns certainly know what that means. As Mr Azmani, for instance, rightly pointed out, without delay there is a need for proper accommodation available to all refugees and migrants, and that should not be too difficult. This is a minimum and a starting-point for further help and concrete assistance, and I can only urge the Greek authorities and the Commission to speed up all the important work they do so that the people most affected can see an improvement in the difficult situation they are living in.

Dear MEPs, unfortunately, so far there hasn’t been sufficient will among the Member States to proceed according to the Commission proposal, yet there is a clear need for a Dublin reform and a more comprehensive approach to manage migration. The Finnish Presidency is pleased that the future Commission is aiming high here. We support that. We are all looking forward to having new legislative proposals by the summer at the latest. We need to take action now. Thank you very much, Madam President, for this very timely discussion.

(Applause)

(The sitting was suspended briefly until voting time)

Written declarations (Rule 171)

  Laura Ferrara (NI), per iscritto. – Pochi giorni fa, il Ministro greco per la Protezione dei cittadini, parlando della situazione nelle isole greche, ha usato le parole "catastrofe umanitaria" e "disastro sociale". Quelle isole sono diventate il principale ingresso in Europa dei flussi migratori provenienti da oriente. Nonostante l'accordo EU-Turchia e i 6 miliardi pagati per contenerli, dall'inizio dell'anno gli arrivi via mare sono stati quasi 50 000 in Grecia. Da agosto sono aumentati del 120% e sono diventati ingestibili, al punto da rendere impossibile ogni condizione umana di accoglienza. Le notizie da Moria, da Lesbo, come da Samos, Chios e altre isole, non lasciano spazio ad interpretazioni. Da troppo tempo in quelle isole d'Europa si calpestano diritti e umanità. Siamo di fronte al fallimento delle politiche europee di immigrazione ed asilo: la Grecia, come lo è stato per l'Italia e altri Paesi in prima linea, è lasciata da sola a fronteggiare un fenomeno che riguarda l'intera Unione europea.

  Θεόδωρος Ζαγοράκης (PPE), γραπτώς. – Η ασφάλεια του Έλληνα πολίτη είναι η πρώτη και βασική προτεραιότητα. Το μεταναστευτικό είναι πρόβλημα ευρωπαϊκό και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους εδώ στις Βρυξέλλες. Αυτή την ώρα, η Ελλάδα σηκώνει το βάρος. Βάρος το οποίο δεν μπορούμε να σηκώσουμε μόνοι μας. Οι συμπολίτες μας αυτή τη στιγμή ανησυχούν. Ανησυχούν γιατί θεωρούν ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί σύντομα. Ανησυχούν για την στάση των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει αυτή η ανταπόκριση στο δίκαιο αίτημα της χώρας μου. Δεν γίνεται να δείχνουμε αλληλεγγύη μόνο όταν υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα. Οι πολίτες αγανακτούν, διότι πιστεύουν ότι τα χρήματα που δόθηκαν τόσα χρόνια για την αντιμετώπιση του προβλήματος δεν πήγαν στα σωστά χέρια. Αυτή την ανησυχία, οφείλουμε να την καταλάβουμε και να την αντιμετωπίσουμε με πράξεις. O Έλληνας πρωθυπουργός και η κυβέρνησή εργάζονται σκληρά για να βρουν λύσεις. Μπορούμε και πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα ενωμένοι. Με αλληλεγγύη και καλές συνθήκες διαβίωσης για τους πρόσφυγες που έχουν ανάγκη, με επιστροφές στις χώρες τους για όσους δεν δικαιούνται άσυλο, με έλεγχο σε αυτούς που διαχειρίζονται τα κονδύλια και, επιτέλους, με αποφασιστική φύλαξη των συνόρων μας.

PRESIDÊNCIA: PEDRO SILVA PEREIRA
Vice-Presidente