Daniel Hannan (ECR). – Madam President. I had the privilege of watching a lot of the Romanian revolution in Bucharest. I was 18 years old. It was my gap year. I saw most of it through the windows of a pub called Hanul lui Manuc, because it was the only place in that city where you could get beer. It was a pub that brewed its own beer. The only things you could buy in Bucharest at that time were Italian vermouth and plum jam. It is an extraordinary thing to see the strides made by Romania since then.
But it’s worth remembering that the revolution, not only in Romania but in the other Soviet satellites, was primarily about the end of foreign occupation and the restoration of national sovereignty. Yes, of course, it was about democracy, the rule of law and personal freedom, but the peoples of those countries understood that those things are meaningless unless you have mechanisms to hold your rulers to account, and that is why, as Charles de Gaulle observed many years ago, national sovereignty and democracy are the same thing.
Ангел Джамбазки (ECR). – Г-жо Председател, и аз като колегата Ханан гледах тази революция по телевизора. Тя се случваше само на няколко километра от моя дом в София и за пръв път виждахме събитията, които се случват по улиците на Букурещ, на Тимишоара и на други румънски градове. Тогава Румъния беше затворена, както и България, и беше под комунистическа диктатура. Диктатура, която се опита да унищожи паметта на нашите народи, диктатура, която се опита да унищожи нашето национално самосъзнание, да измисли някакъв друг човек – гражданин на Съветския блок, съветски гражданин.
За щастие това не се случи, за щастие тази диктатура рухна. Рухването на диктатурата в Румъния, събитията, които наблюдавахме по телевизията, сраженията по улуците на Букурещ, вдъхновиха и много българи за промяната, която успя да свали и комунистическата диктатура в България и даде възможност на нашите народи да вземат отново съдбата си в ръце.
Поздравления за всички, които участваха в тези събития и горещи поздравления за братския румънски народ!
Jan Zahradil (ECR). – Paní předsedající, je velmi dobře, že jsme si připomněli 30. výročí pádu komunistického režimu v Rumunsku. Byl to poslední sovětský satelit, poslední součást bývalého komunistického impéria, kde komunistická moc padla. Jak se správně konstatuje v tomto usnesení, byla to bohužel také nejnásilnější a nejkrvavější epizoda celého pádu komunistického režimu ve střední a východní Evropě. V mé původní vlasti, v bývalém Československu, jsme měli to štěstí, že u nás proběhla sametová revoluce, že nebyl ztracen ani jeden jediný život a že to předání moci a pád komunistického režimu proběhly v poměrném klidu. My jsme samozřejmě šokovaně sledovali na televizních obrazovkách to, co se odehrávalo v Rumunsku, včetně popravy bývalého diktátora Ceaușescua. V té době už v Československu vládla prozatímní vláda, která měla za úkol dovést zemi k prvním svobodným volbám, a komunistický režim už byl minulostí, ale domníváme se, že jako součást celého toho procesu je nezbytné ty věci si stále připomínat, a proto je velmi dobře, že jsme dnes toto usnesení přijali.
Vlad-Marius Botoş (Renew). – Doamnă președintă, stimați colegi, vă mulțumesc foarte mult pentru votarea acestei rezoluții. Vă mulțumesc foarte mult tuturor celor care ați susținut această rezoluție.
Este un moment important pentru poporul meu. Este un moment important pentru istoria noastră și mă bucur foarte mult că am ajuns să dăm importanța necesară aici, din acest templu al democrației europene, evenimentelor majore din 1989 care au schimbat mersul continentului nostru.
Vă mulțumesc mult și trebuie să arătăm aprecierea potrivită pentru toți oamenii care și-au dat viața în Revoluția română din 1989, pentru a fi consecvenți cu mesajul de susținere a luptei pentru drepturile omului pe care Parlamentul European îl transmite. Vă mulțumesc încă o dată.