Doslovno izvješće

Utorak, 24. studenog 2020. - Bruxelles

13. Eskalacija napetosti u Varoshi nakon nezakonitih radnji koje je poduzela Turska i hitna potreba za nastavkom pregovora (rasprava)

  Presidente. – Segue-se na ordem do dia o debate sobre a Declaração do Vice-Presidente da Comissão e Alto Representante da União para os Negócios Estrangeiros e a Política de Segurança sobre a escalada da tensão em Vanosha na sequência da atuação ilegal da Turquia e a necessidade urgente de retomar as negociações (2020/2844(RSP)).

Gostaria de informar os Senhores Deputados de que, em todos os debates deste período de sessões, não haverá procedimentos “catch-the-eye” nem perguntas “cartão azul”.

Preveem-se intervenções à distância a partir dos nossos Gabinetes de Ligação nos Estados-Membros.

Vamos, então, dar início ao nosso debate com a Declaração do Senhor Vice-Presidente da Comissão e Alto Representante da União para os Negócios Estrangeiros e a Política de Segurança, Josep Borrell, a quem quero saudar e agradecer a sua presença.

  Josep Borrell Fontelles, Vice-President of the Commission / High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. – Mr President, let there be no doubt: respecting the status of Varosha, as set out in the relevant United Nations Security Council resolutions, is of paramount importance. Our Heads of State and Government have made this point. The European Union Foreign Ministers are following the situation closely, and the United Nations Security Council has held a closed hearing to the same effect last month. We are all deeply concerned about developments on the ground.

On 13 October, I issued a declaration on behalf of the European Union on a call for the immediate reversal of recent actions and respect for the relevant United Nations Security Council resolutions. Like the United Nations, the European Union holds Turkey responsible for the situation on the ground.

These recent events around Varosha - when I was young it was called Famagusta - including President Erdogan’s visit and his statements, come at a time when attempts are underway to create a space for dialogue on Cyprus settlement issues and on the wider Eastern Mediterranean. We are passing this message clearly to our Turkish interlocutors. I have also passed it personally to the new Turkish-Cypriot leader in a telephone call I had with him immediately after his election.

This is the time to support United Nations Secretary-General Guterres in his efforts to resume the Cyprus settlement talks. Spreading distrust and more contentions will help no one. On the other hand, the United Nations peacekeeping mission in Cyprus must be given full freedom of movement in Varosha to monitor the situation in accordance with its mandate.

Mr President, honourable Members, you can be sure that European Union institutions are fully committed to a comprehensive settlement of the Cyprus problem and to the reunification based on a bi-zonal, bi-communal federation with political equality, within the United Nations framework and in line with the principles on which the European Union is founded.

We stand ready to play an active role in supporting these negotiations and finding lasting solutions. For us, a stable and secure environment in the Eastern Mediterranean and the development of a cooperative and mutually beneficial relationship among all partners in the region, bilaterally and multilaterally, are in our strategic interests.

As you know, the European Council will assess the situation in the Eastern Mediterranean and our relations with Turkey in December in light of the mandate to pursue preparatory work on the text set out in the European Council conclusion on 1 October.

To finish with this short intervention, Mr President, honourable Members, you may therefore rest assured that Varosha / Famagusta is and will remain high in our collective agenda, in order to help ensure that the United Nations Security Council resolutions are respected in full by all actors.

  Michael Gahler, on behalf of the PPE Group. – Mr President, I’m speaking on behalf of my colleague, Kris Peeters, who could not make it.

With the opening of Varosha, relations between Turkey and the EU are reaching a watershed moment. Incident after incident, step by step, the Turkish President continuously moves away from European values and standards. EU—Turkey relations are at a historic low point. This unilateral and illegal move not only inflames EU—Turkey relations, but it also negatively affects the lives of the Cypriot population. It fuels the tensions and division embedded in the society of the Cypriot island. This violation of the UN Security Council resolutions will never contribute to a comprehensive solution. It only serves the internal politics of the Turkish President at the cost of the Cypriot people. A two—state solution will never solve the conflict.

The opening of Varosha is not just a standalone incident. Two months ago, this European Parliament condemned Turkey’s illegal activities in the continental shelf of Greece and Cyprus. Earlier, we condemned the Turkish military operation in North—East Syria. Recently, we witnessed how the Turkish President used the murder of Samuel Paty in France for his own political goals.

The list of incidents is long, and it seems that it has not yet come to an end. Two days ago, there was the Irini mission and a German ship that was prevented from searching the ship. I think we need a stronger mandate for Irini. Perhaps you could work on that. A clear signal from the EU is needed. Therefore, I urge the European Council to consider well—targeted measures while continuing the dialogue.

  Nacho Sánchez Amor, en nombre del Grupo S&D. – Señor presidente, bueno, señor Borrell, aquí estamos en lo que podríamos denominar el habitual debate sobre Turquía. Si me permite la ironía, casi podríamos crear una sección en cada Pleno en la que se hablase de la política exterior de Turquía, y, es decir, el Gobierno de Turquía la verdad es que nos lo pone muy fácil, porque actuando como actúa nos da siempre motivos para tener en la agenda su actividad, que a veces llamamos «asertiva» y yo creo que podríamos comenzar a llamar «agresiva» sin mayores dificultades.

Porque son acciones premeditadas e innecesarias. Acciones, además, que se enmarcan en una campaña electoral, que seguramente es la peor forma de poner algo en la agenda pública, y que, en este caso —me permito recordarle algo diferencial—, no hay ningún intento de justificar. En las posiciones de Turquía sobre el Mediterráneo este hay algún intento de justificarlo. En este caso, es una violación flagrante del Derecho internacional, sin que aparezca ni la más mínima narrativa para intentar decir «tenemos razón», sino que solo se trata de apoyar ⸻como decía el colega Gahler⸻ esa peligrosísima solución de los dos Estados que nunca nadie había puesto en la arena internacional hasta este momento. Y yo creo que esa política de hechos consumados, efectivamente, como decía el colega Gahler, tiene que ser respondida por la Unión Europea.

Al contrario de lo que sí decía el señor Gahler, a mí me gustaría que nos centráramos en Varosha. Porque el problema es que el maremágnum de las relaciones con Turquía al final conduce a que no aislemos cada asunto. Yo creo que Varosha, como decía el señor Borrell, merece estar en nuestra agenda por sí misma, sin tratar de ser otro asunto más de los muchos asuntos conflictivos que citaba el colega Gahler.

Por eso, yo pediría a los colegas que apoyemos un acuerdo muy esencial, en la Resolución que someteremos a votación mañana, si no me equivoco, en el cual, por supuesto, condenamos esa actividad, pedimos la reversión de la situación y recordamos, señor Borrell, la pendencia de posibles sanciones, y que la única manera de evitar las sanciones, como ha dicho el Consejo, es cambiar completamente de actitud y volver, como todos proponemos, al marco de soluciones del conflicto de fondo de Chipre en el marco de las resoluciones relevantes de las Naciones Unidas que usted ha citado.

  Katalin Cseh, on behalf of the Renew Group. – Mr President, tensions in the Eastern Mediterranean have been high for a month, and the partial reopening of Varosha fits into this very regrettable pattern. Turkey’s unilateral actions in the region highlighted the old paradox about how fragile stability really is, but it also reminded us that we have a responsibility to preserve it.

The resolution we are about to adopt will contribute to this. Without meddling in the affairs of a sovereign country, our job is to demand that international agreements are upheld, that the rights of local citizens are respected under all circumstances. The people of Cyprus, regardless of their background, mother tongue or identity, should not be held hostage to President Erdoğan’s nationalist and revisionist playbook. This is an agenda that we have come to witness far too often, an agenda of conflict and division designed to fan the flames of hate instead of looking for solutions and building consensus. And the EU must send out a strong signal to Turkey that violations of international law and violations of the sovereignty of EU Member States are not tolerated.

This is why we are calling on the Council to consider targeted sanctions against Turkey if President Erdoğan refuses to settle the issue through constructive dialogue, because Cypriots on both sides of the country deserve much better than this.

  Nicolas Bay, au nom du groupe ID. – Monsieur le Président, chers collègues, depuis maintenant bientôt 50 ans la Turquie occupe de manière totalement illégale et scandaleuse une partie du territoire d’un État membre de l’Union européenne, Chypre.

Aujourd’hui, Erdoğan franchit une nouvelle étape en demandant la partition pure et simple de l’île. Cela devrait nous faire réfléchir. Plus vous cherchez à l’amadouer, plus il interprète cela comme de la faiblesse, plus vous êtes docile, plus il est agressif. L’Union européenne lui verse des milliards d’euros, il nous déverse des milliers de migrants. On lui accorde des avantages économiques exorbitants, il soutient les islamistes et multiplie les actions militaires en Libye, en Arménie et parfois à nos portes. Il faut en finir aussi avec une relation de l’Union européenne avec la Turquie qui est totalement confisquée par l’Allemagne, Mme Merkel a totalement échoué. L’Allemagne est une grande puissance économique, mais elle n’a pas la puissance diplomatique et militaire nécessaire. Et aujourd’hui, c’est un échec qui a abouti à voir notre civilisation européenne, nos nations européennes s’aplatir devant le sultan d’Ankara, c’est une situation inacceptable.

Alors la solution est simple: c’est la fermeté, les sanctions, les mesures de rétorsion, remettre en cause l’union douanière, les financements européens, en finir définitivement avec le processus d’adhésion, remettre en cause aussi le siège qu’occupe aujourd’hui la Turquie au Conseil de l’Europe et au sein de l’OTAN.

Comme souvent en politique, le problème ce ne sont pas les moyens. Les moyens nous les avons, c’est la volonté qui manque.

  Sergey Lagodinsky, on behalf of the Verts/ALE Group. – Mr President, what is true leadership in times of COVID, economic decay and global instability? What would true leaders do to give their citizens what they need most – prosperity and a healthy environment? True leaders would start with trade, not confrontations. True leaders would unite, not separate, both at home and in the neighbourhood. True leaders would engage instead of invading; they would rule by law instead of oppression; they would release from jail people who stand for the political diversity of their country, for the intellectual wealth of their country. Their names are: Osman Kavala, Selahattin Demirtaş, Cihan Erdal, Ahmet Altan, Figen Yüksekdağ. They would listen to them instead of imprisoning them. True leaders would not provoke their neighbours, they would de-escalate. Leaders would set a vision, a vision in which their country is part of a family of democracies, part of Europe and not an alien country, an oppressor surrounded by fearful neighbours.

It was my conviction all the time that Turkey deserves such a vision, that Turkey deserves to be such a leader, a leader in this region and on our common continent. What we have been witnessing in the Mediterranean, in Cyprus and now in Cyprus and Varosha are not signs of this leadership, they are signs of weakness. It is a risky game that endangers such leadership and quite frankly a membership – someday, a membership of Turkey in Europe. This resolution is our last call to change the trajectory of our bilateral relationship. We are saying to the Turkish Government: we are not just listening to your words, we are watching your actions and quite frankly your actions are discomforting, they are sobering and they are disappointing. We are out of last chances to put our relationship back on track. Please help us with this, our last chance.

  Ангел Джамбазки, от името на групата ECR. – г-н Председател, почитаеми г-н Комисарю и уважаеми колеги, Вароша в превод означава стар град, Вароша е старият град на Фамагуста, а Фамагуста принадлежи на Кипър и на кипърските гърци. Вароша е незаконно окупирана от Турция и продължава да бъде незаконно държана от диктатора ислямист Ердоган.

А когато става дума за престъпленията на диктатора ислямист Ердоган, в тази зала се намират оправдания какъв стратегически партньор бил той, колко трябвало да поддържаме отношения с него, а той през това време си купува руски ракети и тренира да цели самолетите на НАТО с тях. Толкова е партньорството, толкова е умът в някои глави. Може би трябва да използва тези ракети срещу натовски самолет, за да се разбере в тази зала, че този човек не е съюзник нито на НАТО, нито на Европейския съюз.

И точно както позорно се мълчеше, когато диктаторът Ердоган водеше война срещу първите християни арменците, прехвърляйки ислямисти, прехвърляйки бойци, така и в момента продължаваме да си затваряме очите. Не е време за декларации, време е за истински действия, време е да се спрат фондовете, време е да се каже, че Ердоган е диктатор, а Фамагуста е кипърски град и принадлежи на един единен Кипър и на кипърските гърци.

  Γιώργος Γεωργίου, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Borrell, η Αμμόχωστος, η πιο ανατολική πόλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταλήφθηκε από τα τουρκικά στρατεύματα τον Αύγουστο του 1974. Έκτοτε παραμένει μια πόλη βουβή, ακατοίκητη, μια πόλη φάντασμα, μια μαύρη κηλίδα για την ιστορία όλης της Ευρώπης, μια πόλη όμως ζωντανή που περιμένει τους κατοίκους της εδώ και 46 χρόνια να γυρίσουν. Αντί των κατοίκων της, πήγαν προχθές, όχι τυχαία, 15 του Νοέμβρη, επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους, ο κύριος Τατάρ μαζί με τον κύριο Ερντογάν για πικνίκ. Ήταν μια ενέργεια προκλητική που προκάλεσε και την οργή ζωντανών αλλά και νεκρών. Πολλοί Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας διαμαρτυρήθηκαν για αυτήν την ενέργεια, καθώς και για την προσπάθεια του Ερντογάν να τους αφομοιώσει, ζητώντας δημοκρατία και ελευθερία. Τα φαντάσματα των νεκρών κατοίκων της Αμμοχώστου τριγυρνούσαν ανάμεσα στους απρόσκλητους επισκέπτες.

Η πρόκληση του Ερντογάν και της Τουρκίας στην Κύπρο και στα Βαρώσια είναι αφόρητη. Με το άνοιγμα μέρους των Βαρωσίων και των απειλούμενων εποικισμών της που θα αποτελέσει βέβαια και μια δυσκολία στη λύση του Κυπριακού, υποσκάπτουν την προσπάθεια του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ. Ήδη μιλούν για δύο κράτη. Δεκάδες δηλώσεις, εκθέσεις και ψηφίσματα όπως το 550 και το 789 των Ηνωμένων Εθνών καλούν τον Ερντογάν και την Τουρκία να παραδώσει την πόλη στους νόμιμους κατοίκους της. Η προκλητικότητα του Ερντογάν δεν τιθασεύεται. Πέρα από τη Λιβύη και τη Συρία, απλώνει το χέρι του στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, βρίζει Ευρωπαίους ηγέτες, προκαλεί τη Γαλλία, προκαλεί χτες τη Γερμανία και λέμε εμείς ότι ή θα πρέπει η Τουρκία να λογικευτεί ή θα πρέπει να της επιβληθούν στοχευμένες κυρώσεις.

Το πρόβλημα στην Κύπρο μπορεί να λυθεί μόνον εάν επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις από εκεί που έμειναν στο Crans-Montana, στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα, με τρόπο που θα διαμοιραστεί στη βάση του διεθνούς δικαίου ο πλούτος των λαών της περιοχής, έτσι που να ειρηνεύσει ο τόπος και η περιοχή και επιπλέον να διασώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση την αξιοπιστία της, την οποία υποσκάπτει με προκλητικό τρόπο ο κύριος Ερντογάν.

  Márton Gyöngyösi (NI). – Mr President, I tend to agree with the assessment that the opening of Varosha by Turkey and any reference of Erdoğan to a two-state solution only contributes to the increase of tension and must be reversed. But let’s not make the same mistake as a few weeks ago when the conflict in Nagorno-Karabakh was on the agenda of the European Parliament and when some MEPs thought it’s a war of religion or some clash of civilisation yet others mixed in their feelings about Erdoğan or Turkey into the subject. Let’s realise the historical context of this conflict that underlies 46 years of division on the island and also the nature of this conflict. There are two indigenous peoples – Turkish and Greek Cypriots. Any solution that leaves one or the other out or disenfranchised is not a solution and is a grave mistake. There is a federal solution of reunification to this problem. It is high time to dust off the Annan plan, rejected by the Greek Cypriots in 2004, when a divided Cyprus was allowed to enter the European Union.

  Λευτέρης Χριστοφόρου (PPE). – Κύριε Πρόεδρε, σήμερα συζητάμε για τις εγκληματικές ενέργειες της Τουρκίας σε βάρος της πόλης μου, της Αμμοχώστου. Της Τουρκίας, μιας χώρας που συνεχίζει να πρωταγωνιστεί σε όλες τις εγκληματικές, παράνομες, επεκτατικές, επιθετικές ενέργειες από τον Καύκασο μέχρι τη Μεσόγειο. Σε αυτή τη χώρα μέχρι σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν επέβαλε ούτε μία κύρωση και συνεχίζει να την ανέχεται και να τη χρηματοδοτεί. Ως Ευρωπαίος πολίτης, ως ένθερμος υπερασπιστής της ευρωπαϊκής ιδέας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σήμερα αισθάνομαι μεγάλη ντροπή γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν φάνηκε αντάξια της ιστορίας της, γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν σεβάστηκε τις αρχές και της αξίες της και επέδειξε απαράδεκτη ανοχή απέναντι στην εγκληματική δράση του Erdoğan και της Τουρκίας.

Θα ήθελα πραγματικά και ειλικρινά σήμερα να γνωρίζω πώς νιώθετε και πώς αισθάνεστε, κύριε Borrell, πώς αισθάνεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Γνωρίζετε ότι χθες και όχι σήμερα έπρεπε να διακοπεί η τελωνειακή ένωση της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, έπρεπε να σταματήσει η προενταξιακή βοήθεια και έπρεπε να απαγορεύσετε στην πολεμική βιομηχανία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δίνει έστω και μία σφαίρα στην Τουρκία, γιατί γνωρίζετε ότι αυτές οι σφαίρες θα χρησιμοποιηθούν σε βάρος της Κύπρου, της Ελλάδας, της Συρίας, της Λιβύης και των Αρμενίων αδελφών μας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Η Αμμόχωστος είναι η δικιά μου πόλη, είναι η πόλη που γεννήθηκα, είναι η πόλη των ονείρων μου, είναι εκεί που χτίσαμε το μέλλον μας, είναι η πόλη με τους 36 αιώνες ελληνικής και χριστιανικής ιστορίας και κανένας Erdoğan, καμία Τουρκία δεν μπορεί πραγματικά να μας τη στερήσει. Όμως αυτή η πόλη που συζητάμε σήμερα, η Αμμόχωστος και τα Βαρώσια, είναι και μία ευρωπαϊκή πόλη, είναι και δική σας πόλη. Για αυτό σας καλώ να υπερασπιστείτε την δική μας ευρωπαϊκή πόλη, τους δικούς μας Ευρωπαίους νόμιμους κατοίκους και να υποχρεώσετε τον Erdoğan να παραδώσει αυτή την πόλη στους νόμιμους κατοίκους. Είναι απαράδεκτο, και τελειώνω, και προκλητικό το 2020 ο Erdoğan και η Τουρκία να στερούν το αναφαίρετο δικαίωμά μου να επιστρέψω στις πατρογονικές μου εστίες, το δικαίωμά μου να λειτουργήσω τις εκκλησίες μου και να προσκυνήσουμε τους τάφους των προγόνων μας. Πόσα άλλα εγκλήματα θα ανεχτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση για να επιβάλει επιτέλους εκείνες τις κυρώσεις, κάτι που αποφύγατε να αναφέρετε σήμερα, κύριε Borrell;

(χειροκροτήματα)

  Δημήτρης Παπαδάκης (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, είχα την τύχη να γεννηθώ στην Αμμόχωστο, στα Βαρώσια. Φύγαμε για να γλιτώσουμε από τα τουρκικά στρατεύματα και δεν ήταν δική μας επιλογή. Από τότε μέχρι σήμερα έγιναν πάρα πολλά. Υπήρξε η συμφωνία κορυφής μεταξύ των δύο ηγετών Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για επιστροφή της πόλης των Βαρωσίων στους νόμιμους κατοίκους. Ακολούθησαν τα ψηφίσματα 550 και 789 και θυμάμαι τη μάνα μου να ετοιμάζει τις βαλίτσες της για να επιστρέψουμε πίσω στο Βαρώσι, θεωρώντας ότι το διεθνές δίκαιο θα επικρατήσει. Την κορόιδευαν, όπως η Τουρκία κοροϊδεύει ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, όπως η Τουρκία συνεχίζει να κοροϊδεύει την Ευρωπαϊκή Ένωση και για να σταματήσει να κοροϊδεύει όλους μας η Τουρκία, θα πρέπει να ληφθούν αυστηρές κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους!

  Hilde Vautmans (Renew). – Mr President, the division of Cyprus is not new and dates back a long time. The island was divided already before the Turkish invasion in 1973. What is new now is that Turkey seems to have given up on a negotiated solution. The decision to open up Varosha is a provocation against all those wishing for a peaceful settlement and a reunification of the island. We saw and noted the brave protests from Turkish-Cypriots against Erdogan’s visit to Cyprus. And we know very many Cypriots on both sides want a solution.

I really hope that the UN-led negotiations can be restarted and finally, after decades of talks, be guided to a successful conclusion.

Mr Borrell, we must be honest, it is shameful that we still have a divided country in Europe. The benefits in economic and political terms of a negotiated solution will benefit all Cypriots alike, on both sides.

As a Belgian, I know that federal structures can be complicated, that compromises demand a lot of political will, but I’m also convinced that Cypriots on both sides have the ability to reach an agreement, unify their country, and live and prosper together, with added stability for the whole region. This is what Ankara and Erdogan should work for, support and focus on.

  Bernhard Zimniok (ID). – Herr Präsident, werte Kolleginnen und Kollegen! Erdoğans Rede in der zypriotischen Geisterstadt Varosia ist ein weiterer Baustein seiner Expansionspolitik bestehend aus Provokation und militärischer Konfrontation. Ob in Syrien, Libyen oder Bergkarabach, Erdoğan interveniert immer häufiger völkerrechtswidrig in anderen Staaten. Er provoziert Zusammenstöße mit Griechenland und Zypern im Kampf um Gas und Öl und setzt die EU mit Flüchtlingswellen unter Druck. In Europa ist er seit vielen Jahren sehr aktiv, finanziert den Bau von Moscheen, in denen er die muslimische Jugend indoktriniert, sie gegen den Westen und seine Werte aufbringt, und etabliert damit seine fünfte Kolonne.

Die Reaktion der EU auf diese Provokation? Wie immer schwach und hilflos. Das zeigt ja schon der Titel des heutigen Tagesordnungspunktes: die dringend notwendige Wiederaufnahme der Gespräche.

Haben wir denn nichts aus der Geschichte gelernt? Dass eine Appeasement-Politik bei größenwahnsinnigen Diktatoren keinen Erfolg zeitigen wird? Sollen wir uns ernsthaft alle paar Monate hier wieder zusammenfinden, um erneut über Provokationen und Kriege zu reden, über Erdoğan zu lamentieren und dann dringend wieder das Gespräch mit ihm zu suchen?

Erdoğan versteht nur eine Sprache: Härte. Die EU-Beitrittsgespräche mit der Türkei müssen unverzüglich beendet werden, die NATO-Mitgliedschaft muss in Frage gestellt werden, und wir müssen vor allem Sanktionen gegen die Türkei verhängen. Oder wollen wir uns weiterhin ganz devot diesem islamistischen Unruhestifter anbiedern? Wir nicht!

  Charlie Weimers (ECR). – Herr talman! Denna resolution är den tolfte i raden av tandlösa arga brev. Jag kan tänka mig vad ni sa under förhandlingarna: ”Vi måste skriva ett argt brev”, sa socialdemokraten. ”Ja”, sa den gröne försiktigt bifallande. ”Vi måste be rådet införa starka sanktioner”, sa kristdemokraten. ”Nej, nej, nej”, sa liberalen. ”Det är alldeles för tufft. Vi kanske ska be dem att överväga möjligheten att införa riktade sanktioner.”

Ja, de som hellre vill skälla än vidta konkreta åtgärder mot Erdogan vann. Det blev ännu ett argt brev. Vi skulle kunna frysa tullunionen med Turkiet i sex månader, ta bort föranslutningsstödet, säkra gränsen och sluta betala Erdogan för vår gränskontroll, avsluta medlemskapsförhandlingarna. Men det är ni emot. Ett turkiskt ordspråk lyder: ”Hundarna skäller men karavanen fortsätter.” Karavanen är Erdogans och den är neo-ottomansk.

  Özlem Demirel (GUE/NGL). – Herr Präsident! Die neueste Provokation aus dem Palast in Ankara lautet „Picknick auf Varosia“ und impliziert die Zweistaatenlösung für Zypern.

Um seinen Anteil am östlichen Mittelmeer zu erlangen, provoziert Erdoğan und feilscht wie auf einem Basar. Wir sind aber nicht auf einem Basar; es geht um die Zukunft der Menschen in Zypern. Und die Zukunft Zyperns kann nur durch die Bevölkerung in Zypern unter Berücksichtigung der verschiedenen Bevölkerungsgruppen und der Wahrung von Minderheitenrechten erlangt werden, aber sicher nicht vom Autokraten.

Das, was Erdoğan tut, ist das eine. Doch das andere ist, dass die EU seit Jahrzehnten die Lösung der Zypernfrage aussetzt. Solange das Problem aber nicht nachhaltig gelöst wird, die Polarisierung zwischen den beiden Bevölkerungsteilen auf der Insel voranschreitet, weil nationalistische Kräfte diese auch befeuern, solange hat Erdoğan jede Möglichkeit, zu provozieren. Sie wissen, Erdoğan steht innen- und außenpolitisch an der Wand. Die EU gibt ihm aber Handlungsspielraum.

Hören wir auf damit und sorgen wir dafür, dass es eine nachhaltige, demokratische und friedliche Lösung auch in Zypern gibt.

  Dorien Rookmaker (NI). – Voorzitter, ik deel volledig de verontwaardiging van mijn collega’s hier aanwezig. Misschien moeten we maar toegeven dat de Turken en de Turks-Cyprioten onder aanvoering van Erdogan en Tatar een maatje te groot zijn voor de EU. Erdogan speelt hoog spel om grondstoffen te bemachtigen in de Middellandse Zee en in de omgeving van Nagorno-Karabach. Tatar schendt alle internationale afspraken en heeft de facto Varosha ingenomen, en dat is verboden gebied.

Het loopt volledig uit de hand. Het is kwaad peren eten met regeringsleiders of lokale politici die alle regels aan hun laars lappen als het zo uitkomt. Het is niet uit te leggen dat wij een Erdogan of Tatar anders behandelen dan bijvoorbeeld Poetin. De EU zou moeten aandringen op stevige internationale maatregelen tegen Turkije en daarmee ook tegen de Turkse overheid op Cyprus.

Wij steunen de resolutie, maar we vrezen dat hardere maatregelen tegen deze heren noodzakelijk blijken.

  David McAllister (PPE). – Herr Präsident, sehr geehrte Damen und Herren! Leider müssen wir uns heute einmal mehr hier im Plenum mit dem aggressiven Verhalten der Türkei befassen. Um es gleich zu Beginn deutlich zu betonen: Das türkische Vorgehen in Varosia ist nicht akzeptabel. Als Europäisches Parlament stehen wir an der Seite Zyperns und verurteilen nachdrücklich diese weitere unnötige Provokation durch Herrn Erdoğan.

Für uns in der Europäischen Union sind der Maßstab für die Zukunft Zyperns die einschlägigen Resolutionen des Sicherheitsrates der Vereinten Nationen. Es darf eben keine Aktivitäten geben, die nicht im Einklang mit diesen Resolutionen stehen.

Die türkischen Pläne für Varosia werden die Aussicht auf eine Lösung des Zypernkonflikts ernsthaft untergraben; darauf haben viele Vorrednerinnen und Vorredner hingewiesen. Sie sind – aus meiner Sicht – nach den illegalen Bohrungen in griechischen und zypriotischen Gewässern, dem bilateralen Abkommen mit Libyen sowie der Eskalation in Bergkarabach und in Syrien eine weitere destabilisierende türkische Aktion.

Der Hohe Vertreter Josep Borrell verdient weiterhin unsere Unterstützung, sich um Deeskalation in der Region zu bemühen. Eine Lösung aller strittigen Fragen kann nur im Dialog aller Beteiligten und auf Grundlage des Völkerrechts erreicht werden. Damit solche Gespräche aber stattfinden können, muss die Türkei endlich von einseitigen Provokationen absehen. Ansonsten bleiben für die Europäische Union weitere Sanktionen natürlich eine Option.

Statt durch permanente Konfrontation sollten unsere Beziehungen zur Türkei durch Dialog und Kooperation geprägt sein, aber dazu muss sich die türkische Politik endlich wesentlich ändern.

  Tonino Picula (S&D). – Mr President, any change to the status quo at Varosha is in violation of the relevant UN Security Council resolutions and we strongly condemn the latest action by Turkey. Instead of contributing to the agreement, these actions negatively modify the situation on the ground and undermine mutual trust. The only solution is to relaunch negotiations on the reunification of Cyprus, under the auspices of the United Nations Secretary—General, as soon as possible. Here we urge Turkey to commit concretely to this end.

I support the joint text of the resolution and the agreement to focus on Varosha. There will be an opportunity for the Parliament to address overall relations with Turkey in a country—specific report. What has been a strategic partnership for decades is turning more and more into strategic provocation by Turkey. Therefore, the European Union will need to unify its voice and protect its interests and the territorial integrity of its Member States.

  Ilhan Kyuchyuk (Renew). – Mr President, after the failure to reach a comprehensive settlement to the Cyprus issue in Crans-Montana in 2017, both sides are moving further and further away. The European Union has unfortunately failed to be an objective broker in Cyprus. We have lost the momentum and we should not be surprised that we are facing much harder rhetoric these days. Today the hotspot is Varosha, but if we want to avoid any further unilateral action that could raise tensions on the island, the EU should play an active, constructive and objective role in promoting cooperation and reconciliation between the two sides.

Turkish Cypriot people spoke at the recent elections and stated that all alternatives for settlement should be on the table, because a settlement on the basis of federation has not been possible for 50 years due to Greek Cypriot unwillingness to share power and prosperity with the Turkish Cypriot side, as declared by the UN Secretary-General in the Annan Plan and his report of May 2004. Of course in order to move forward all unilateral activities in the Eastern Mediterranean must be immediately ceased and replaced by diplomacy, cooperation and dialogue. A regional conference on the matter, which includes the Turkish Cypriot and Greek Cypriot sides as co-owners of the hydrocarbon resources around the island, Turkey, Greece and all the relevant parties should be convened as soon as possible.

  Roman Haider (ID). – Herr Präsident! Dieser jüngste Auftritt von Präsident Erdoğan in Varosia, im türkisch besetzten Teil Zyperns, ist ja nur der Gipfel einer langen Reihe von Provokationen und Aggressionen der Türkei gegen Mitgliedstaaten der Europäischen Union. Von ganz besonderer Tragweite ist hier die Forderung nach einer Sezession des türkisch besetzten Teils. Das ist ein ganz klarer und direkter Angriff auf die territoriale Integrität eines Mitgliedstaats der Europäischen Union. Und wenn es darauf keine eindeutige Antwort der Europäischen Union insgesamt gibt, dann ist die europäische Solidarität nur eine hohle Phrase.

Darum fordere ich erstens ein sofortiges Ende der Beitrittsverhandlungen mit der Türkei, damit verbunden natürlich auch die Einstellung jeglicher Zahlungen an die Türkei, wie etwa Heranführungshilfe oder auch Mittel aus der Entwicklungszusammenarbeit. Zweitens: Die Androhung massiver Sanktionen gegen jeden Teil der türkischen Wirtschaft, sollten die Aggressionen nicht sofort eingestellt werden. Drittens: Die Türkei muss endlich die territoriale Souveränität Zyperns anerkennen. Wenn die Türkei dazu nicht bereit ist, dann müssen alle Abkommen zwischen der EU und der Türkei, und ganz besonders die Handelsabkommen, aufgekündigt werden.

Es ist höchste Zeit, dem türkischen Aggressor endlich die Zähne zu zeigen. Es ist Zeit zu handeln, und wenn ich Handeln sage, dann meine ich ein energisches und entschlossenes Vorgehen gegen einen brutalen und skrupellosen Aggressor.

  Joachim Stanisław Brudziński (ECR). – Panie Przewodniczący! Dzisiejsza debata pokazuje nam, że historyczne spory dwóch koncepcji dotyczących sytuacji i statusu Cypru pozostają ciągle aktualne: koncepcja enosis i taksim znajduje dzisiaj zastosowanie metodą faktów dokonanych. Dzisiaj Cypr, państwo członkowskie Unii Europejskiej, jest podzielone granicą przypominającą granicę pomiędzy Koreą Północną a Koreą Południową, a stolica Cypru, Nikozja, po upadku muru berlińskiego pozostaje jedyną na świecie – podkreślam: jedyną na świecie – stolicą podzieloną murem. Warosza, zwana przed 1974 r. Copacabaną Morza Śródziemnego, piękne miasto, dzisiaj przypomina miasto widmo.

Musimy zrobić wszystko, aby spór ten został rozwiązany pokojowo zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ, a prawa mieszkańców tego pięknego miasta, wypędzonych ponad 46 lat temu, znalazły sprawiedliwe zadośćuczynienie. Sprawiedliwe – to znaczy oddanie prawowitym właścicielom prawa własności.

  Ιωάννης Λαγός (NI). – Κύριε Πρόεδρε, η Τουρκία έχει πάρει θάρρος και συμπεριφέρεται κατά αυτόν τον τρόπο εκμεταλλευόμενη την παθητική στάση μιας παρηκμασμένης Ευρώπης, η οποία δεν τολμά καν να αντιδράσει. Βλέπουμε την Τουρκία όλα αυτά τα χρόνια να ακολουθεί την ίδια εξωτερική πολιτική και εδώ δεν είναι ζήτημα Erdoğan, αλλά είναι η ίδια, η ενιαία εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Όσο λοιπόν η Ευρώπη θα είναι υποταγμένη και θα δέχεται αυτά που κάνουν οι Τούρκοι, μην περιμένετε τίποτε άλλο. Όσον αφορά τις κυρώσεις τις οποίες λέτε, δεν είναι δυνατόν να σταματήσουμε τον Erdoğan και την Τουρκία μέσω κάποιων υπογραφών, οι οποίες ίσως θα μαζευτούν και εάν συμφωνήσουν όλοι. Η λύση για να σταματήσει η Τουρκία να συμπεριφέρεται έτσι είναι η άμεση η διακοπή της χρηματοδότησης, είναι η άμεση διακοπή των προενταξιακών συζητήσεων που γίνονται και είναι η άμεση απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων από την κατεχόμενη Κύπρο μας. Μόνο έτσι μπορεί να καταλάβουν οι Τούρκοι.

Επίσης, δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν μία Τουρκία, η οποία καταρρέει οικονομικά να βρίσκει στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από τη Γερμανία πιο ειδικά. Βλέπουμε ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα τα χρήματα που δίνονται στην Τουρκία είναι απίστευτα και ένα κράτος το οποίο θα είχε καταρρεύσει, πραγματικά, εσείς το συντηρείτε προκειμένου να παραμείνει ζωντανό και εν συνεχεία να σας προκαλεί. Και, τελειώνοντας, θέλω να δείξω μία φωτογραφία δείχνοντας εδώ πέρα την επίσκεψη στα Βαρώσια του Tayyip Erdoğan. Δίπλα του φωτογραφίζεται ένα συγκεκριμένο άτομο. Το άτομο αυτό λέγεται Kenan Akin. Είναι ο δολοφόνος του Κύπριου Σολωμού Σολωμού το 1996. Υπάρχει διεθνές ένταλμα συλλήψεως για τον συγκεκριμένο κύριο, το οποίο δεν εκτελείται, κατά παραβίαση όλων των διεθνών κανόνων και θα πάτε τώρα εσείς να (η Πρόεδρος αφαιρεί τον λόγο από τον ομιλητή) και στην ουσία τον σιγοντάρει. Αυτό είναι απαράδεκτο και αυτό και μόνον δείχνει το μέγεθος της υποκρισίας των ανθρωπιστικών (η Πρόεδρος αφαιρεί τον λόγο από τον ομιλητή). Απαράδεκτο.

PRESIDENZA: ROBERTA METSOLA
Viċi President

  Βαγγέλης Μεϊμαράκης (PPE). – Κυρία Πρόεδρε, οι πρόσφατες και άκρως προκλητικές ενέργειες του Τούρκου Προέδρου, με την παράνομη απόπειρα ανοίγματος και εποικισμού των Βαρωσίων, αποτελούν τελικά τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αυτή η νέα και ευθεία πρόκληση της Τουρκίας συνιστά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και στρέφεται κατά της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, των αποφάσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, και είναι μια επιθετική πρόκληση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο δήθεν ευρωπαϊσμός του Erdoğan τις τελευταίες μέρες λόγω της συνεδρίασης και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τώρα τον Δεκέμβριο είναι προσχηματικός και δεν πρέπει να μας ξεγελά. Αν πραγματικά ήθελε να ακολουθήσει μια δυτική πορεία θα είχε ήδη ακυρώσει την απόφασή του για μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, θα είχε ήδη αναστείλει και αποσύρει το Oruç Reis από το Αιγαίο και θα είχε αναστείλει τις παράνομες NAVTEX, θα είχε ζητήσει συγγνώμη από τους Ευρωπαίους ηγέτες για τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς τους και, φυσικά, πολύ περισσότερο δεν θα τολμούσε τη φιέστα στα Βαρώσια και μάλιστα να μιλήσει για δύο κράτη στην Κύπρο.

Η ανοχή τέτοιων προκλητικών δηλώσεων αποτελεί νομιμοποίηση της κατοχής και άρα απώλεια ευρωπαϊκού εδάφους, γιατί η Κύπρος έχει ενταχθεί ολόκληρη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επειδή, λοιπόν, τίποτα από όλα αυτά δεν έχει κάνει, αρκετά με την υποκρισία του Erdoğan. Στις 11 Δεκεμβρίου, το Συμβούλιο πρέπει να αποφασίσει αυστηρές κυρώσεις για την Τουρκία, εμπάργκο όπλων και μέχρι και διακοπή της τελωνειακής ένωσης. Οποιαδήποτε άλλη αναβολή από την πλευρά μας θα αποθρασύνει ακόμα περισσότερο την Τουρκία και θα αποβεί μειωτική για το κύρος της ίδιας της Ένωσης.

  Κώστας Μαυρίδης (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, το μέγιστο ζήτημα ενώπιόν μας είναι ότι αυτό το ψήφισμα στέλνει ξεκάθαρα δύο μηνύματα στην Τουρκία για τις παρανομίες της στα Βαρώσια. Ζητάμε, πρώτον, τη μεταβίβαση της περιοχής στους νόμιμους κατοίκους της υπό την προσωρινή διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών και, επιπλέον, ζητάμε από την Τουρκία να αποσύρει τα κατοχικά της στρατεύματα. Αυτό, δηλαδή, που ζητούν και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ εδώ και δεκαετίες. Με την απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων θα υπάρξει και η εφαρμογή των κανόνων δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλη την Κύπρο και αυτό θα αποτελέσει τη βάση για συνολική λύση που θα φέρει ειρήνη, ασφάλεια και ευημερία και θα επιτρέψει σε όλους, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, να έχουν κοινό μέλλον.

Κύριε Borrell, απευθύνομαι σε εσάς, αρκετά με ψηφίσματα και ατζέντες. Ενόσω επιμένετε στην αποτυχημένη πολιτική του κατευνασμού στην πράξη, όσο και να το αρνείστε στα λόγια, είστε σε διάσταση με τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά σε διάσταση και με την πλειοψηφία των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μόνο εμπόριο όπλων και εμπόριο πραγμάτων με την Τουρκία. Το μέγιστο συμφέρον μας είναι οι αξίες μας.

  Filip De Man (ID). – Voorzitter, de Europese Unie speelt graag kampioen mensenrechten, maar wanneer Turkije zich gedraagt als een schurkenstaat, laat men zelfs de eigen lidstaten in de steek. Moslimbroeder Erdoğan mag ongestraft half Cyprus – een lidstaat van de EU – bezetten, de territoriale wateren van Griekenland schenden, een deel van de Middellandse Zee inpalmen om er gas en petroleum te stelen. Hij mag ons chanteren met een massale vluchtelingenstroom waarop wij hem dan nog eens 5 miljard euro aanbieden. Hij mag hier verkiezingstoespraken houden, massaal moskeeën inplanten en mocht – alweer ongestraft – de Franse en de Duitse marine bedreigen tijdens zijn wapenleveringen aan de moslimbroeders in Libië.

Daarom, stop die naïeve en dure toetredingsonderhandelingen. Er zijn al miljarden euro’s verkwist aan sultan Erdoğan. Turkije heeft ons trouwens niet af te dreigen. Wij zijn economisch niet afhankelijk van hen. Turkije heeft een bbp van ongeveer Zwitserland en hun militair spierballenvertoon oogt natuurlijk ridicuul ten opzichte van de Europese slagkracht. Maar de EU blijft dus laks en laf.

Turkije is trouwens altijd een bedreiging geweest. De Ottomanen hebben eeuwenlang en tot begin vorige eeuw miljoenen Europeanen weggevoerd als slaven en zij bezetten nog steeds een deel van oostelijk Europa. Want vergeet niet: Constantinopel, Voorzitter, is van ons.

  Arnaud Danjean (PPE). – Madame la Présidente, bonjour à tous de Strasbourg, le siège du Parlement européen, où je me trouve aujourd’hui.

Mois après mois, la Turquie de M. Erdoğan provoque l’Union européenne et ses États membres, attise tous les conflits de notre voisinage, de la Libye à l’Arménie, et viole les résolutions de l’ONU en Méditerranée orientale et aujourd’hui à Famagouste.

L’indulgence européenne a trop duré. J’avais rappelé ici même il y a quelques semaines que, quand un État membre subit des atteintes flagrantes à sa souveraineté, nous lui devons pleine solidarité et pas médiation. Il ne peut pas y avoir de médiation neutre. Il peut y avoir un dialogue, mais la médiation neutre ne peut pas avoir lieu avec un tel provocateur vis-à-vis de l’Union européenne. Bien sûr, la Turquie est et restera un grand pays et un grand voisin avec ses intérêts propres, qui ne coïncident pas toujours avec les nôtres. Nous avons d’autres voisins problématiques qui ont d’ailleurs beaucoup à faire avec la Turquie, également.

Mais la diplomatie doit aider à trouver des compromis raisonnables. Où est la volonté de compromis raisonnable à Ankara? Il n’y a que répétition de provocations agressives. Il faut aussi avoir la lucidité de voir qu’aujourd’hui les revendications d’Erdoğan vont bien au-delà de postures nationalistes traditionnelles. Il y a aussi dans cette agitation permanente une forte dimension idéologique, une inspiration islamiste que nous ne pouvons pas ignorer. Ceci est profondément incompatible avec nos valeurs, notre vision du monde et notre mode de vie. Ce constat doit donc nous amener à prendre des sanctions ciblées, mais également à mettre fin au mythe de la possible adhésion turque à l’Union européenne, qui est un jeu de dupes dangereux.

  Νίκος Ανδρουλάκης (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Οκτωβρίου υποστηρίξατε την υιοθέτηση μιας «θετικής» ατζέντας για την Τουρκία. Πριν στεγνώσει το μελάνι των συμπερασμάτων, η Τουρκία συνέχισε τις προκλήσεις και τις παράνομες ενέργειές της από την Ανατολική Μεσόγειο και τη Λιβύη μέχρι τον Καύκασο και το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Συνάδελφοι, στα Βαρώσια, τα σπίτια έχουν τις πόρτες και τα παράθυρά τους ανοιχτά 46 χρόνια τώρα, περιμένοντας να επιστρέψουν αυτοί που διώχθηκαν βίαια, αφήνοντας πίσω τους τις πατρογονικές τους εστίες. Το ψήφισμα 550 του 1984 του Συμβουλίου Ασφαλείας ζητούσε την επιστροφή των κατοίκων υπό την προσωρινή διοίκηση του ΟΗΕ, δίνοντας ελπίδες σε εκατοντάδες Ελληνοκύπριους πρόσφυγες ότι θα επιστρέψουν, μια ελπίδα που ο κύριος Erdoğan, με το πικνίκ μίσους που διοργάνωσε με τον εκλεκτό του κύριο Tatar, θέλει να σβήσει δια παντός, μετονομάζοντας μάλιστα την κεντρική λεωφόρο με το όνομα του Τούρκου στρατηγού του Αττίλα, υπηρετώντας το καταστροφικό σχέδιο της διχοτόμησης.

Ο Erdoğan περιφρονεί το διεθνές δίκαιο κι εσείς στρουθοκαμηλίζετε. Αντί λοιπόν, κύριε Borrell, να εκφράσετε για άλλη μια φορά την ανησυχία και την αλληλεγγύη σας, πάρτε αποφάσεις που προστατεύουν την αξιοπρέπεια των λαών που εκπροσωπείτε. Είναι πλέον μονόδρομος οι κυρώσεις, είναι πλέον μονόδρομος να σταματήσει κάθε πώληση ευρωπαϊκών όπλων προς την Τουρκία, όπως το Κοινοβούλιο σας έχει ζητήσει. Και κάτι τελευταίο, κυρία Πρόεδρε, σήμερα είναι μέρα ντροπής για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διότι δώσατε τον λόγο σε κάποιον που η ελληνική δικαιοσύνη έχει καταδικάσει (η Πρόεδρος αφαιρεί τον λόγο από τον ομιλητή) σε εγκληματική (η Πρόεδρος αφαιρεί τον λόγο από τον ομιλητή) δολοφονίες. Ντροπή!

  Jordan Bardella (ID). – Madame la Présidente, lors de sa visite à Chypre, le 15 novembre dernier, le président turc a clairement assumé une position hostile, mais désormais récurrente du fait accompli. Sur ce dossier, comme sur tous les autres où se pose la main de l’islamiste Erdoğan, nous commettons une erreur en ne convoquant pas l’histoire. Ce n’est pas une coquetterie intellectuelle, mais le seul moyen de comprendre l’attitude d’Erdoğan et donc de le contrer.

Tout est d’abord une question de démographie et les Ottomans l’avaient déjà bien compris. C’est une politique de peuplement turc qui a permis l’occupation militaire du nord de l’île en 1974 et qui aujourd’hui la justifie encore. Chypre est devenue le porte-avions fixe pour les ambitions d’Erdoğan en Méditerranée orientale. La pseudo république du nord, que lui seul reconnaît, lui permet de contester le droit maritime international et de bafouer la souveraineté d’un État membre de l’UE.

Grâce à la splendide inaction des États européens, Ankara s’est même payé le luxe de redessiner à sa guise la carte des zones maritimes avec le gouvernement de Tripoli. La Turquie d’Erdoğan voit le monde et l’histoire avec une longue vue, nous la regardons avec un microscope et vous êtes si laxistes, toujours incapables, après tant de provocations, de prendre des mesures de sanctions qui s’imposent.

J’en conclurai en rappelant que pendant que nous parlons, dans le sud du Caucase, des Arméniens font l’amère expérience des manœuvres d’Erdoğan et de sa conquête aux relents religieux et ethniques, lui qui convertit les basiliques en mosquées, cela dans le plus grand silence coupable de l’Europe.

  Željana Zovko (PPE). – Madam President, imagine a beautiful town deserted by its inhabitants, who were violently forced to leave their homes and their little paradise. This town can be anywhere – in Bosnia and Herzegovina, in Syria, in Nagorno-Karabakh. This time we talk about the case of Varosha. We have heard many times from refugees who have escaped war zones that they will only find peace when they return to their homes in order to reconcile their memories between the two lives they lived – a normal life before and the life as a refugee, a displaced person.

According to United Nations Conventions that we support in this Parliament, every refugee has the right to return and no one has the right to take somebody else’s property. On a few occasions in recent months, we have had to deal with a candidate country that claims to aspire to membership of the EU, while it upholds an irresponsible and aggressive behaviour, causing clashes in the eastern Mediterranean, making inflammatory speeches and helping the violent conflict in Nagorno-Karabakh. Now the country continues to divide European countries and breaks with United Nations Security Council resolutions by digging deeper wounds in the already traumatised memories of Cypriot citizens.

It is high time to redefine our strategy towards Turkey and to set our border for the defence of our partners. Here we are united around values that respect dialogue and tolerance and despise bullying and aggression. It is time to show an exit strategy from historic mistakes and to stop the bullying in and around the European Union.

  Antonio López-Istúriz White (PPE). – Señora presidenta, es un honor hablar por primera vez bajo su presidencia. Señor Borrell, la voz de los parlamentarios ha sido escuchada hoy. Yo creo que estamos todos de acuerdo. Nuestra voz se oye alta, pero quién está gritando, quien está pidiendo a gritos sanciones es Turquía, es el régimen de Erdogan, y nosotros no estamos escuchando.

Lo que ha ocurrido en Varosha, la detención de miles de activistas políticos, el desafío a miembros de la OTAN utilizando armamento ruso, otorgando la ciudadanía a miembros de Hamás y de la Hermandad Musulmana, enfrentando a todos los países y metiéndose en todos los conflictos a su alrededor: con Israel, en Irak, en Siria, en Armenia, en Egipto. ¿Hasta cuándo vamos a tolerar esta situación? Y, sobre todo, lo más importante de todo: los ataques, las agresiones a dos países miembros de la Unión Europea, como es el caso de Grecia y Chipre. No podemos seguir tolerando esta situación y esas sanciones deben imponerse ya.

Queremos colaborar, el Parlamento con la Comisión, para que los Estados miembros lleguen a esa conclusión en un próximo Consejo Europeo.

  Peter van Dalen (PPE). – Voorzitter, de Turkse agressie groeit. We zien het Erdoğan-regime tekeergaan tegen Griekenland en Cyprus, tegen Artsach, in Syrië en Libië. Hij is zelfs S—400—raketten aan het testen van Rusland. In de nu voorliggende resolutie wordt gezegd dat we de dialoog moeten aangaan met Turkije, met diplomatie, echte samenwerking, met onderhandelen in een geest van goede wil.

Voorzitter, wat een kletskoek! Als Turkije iets niet wil, dan is het praten. Al jaren zet Turkije de EU onder druk. En hij weet natuurlijk dat hij te maken heeft met grote Turkse gemeenschappen in veel lidstaten. Hij weet ook dat hij de migratiedeal met Europa kan opzeggen. Niet wijken dus voor chantage. Meneer Borrell, sterk de slappe handen, stevig de knikkende knieën. Neem actie tegen Turkije. Sancties, nu!

  Josep Borrell Fontelles, Vice-President of the Commission / High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. – Madam President, I would like to thank all the Members for this debate, at some moments passionate, and I understand the reasons, but you know I am in charge of trying to look for solutions and I am trying to do so. Nobody is bowing but we have to continue reaching out to Turkey. The European Union Council, at its next meeting, will have to take important decisions about our relationship with Turkey. They decided to do so at the last meeting. Certainly, we are at a critical moment in our relationship with Turkey, but you can be sure that the European Union is on the side of Cyprus. Greece supports the speedy resumption of Cyprus settlement talks under the auspices of the United Nations, fully committed to a comprehensive settlement of the Cyprus problem based on a bicommunal, bizonal federation with political equality as set out in the relevant Security Council resolutions. This is our position and we will continue engaging diplomatically with Turkey in order to try an attitude that could contribute to this objective.

This is my role – I am being paid for that! – and though the European External Action Service works in this direction it doesn’t mean that we are bowing, we are just trying to engage in diplomatic activity and prepare the European Union Council, and the leaders will have to take a decision. It’s not up to me to say now it is going to be this, it is going to be censure or not – it is the European Union Council which will discuss and I will work hard to prepare this discussion in order to take the decision that politically the leaders of the European Union will decide to take, and we will continue discussing it for sure.

  Il-President. – Irċevejt, skont l-Artikolu 132(2) tar-Regoli ta' Proċedura, seba' mozzjonijiet għal riżoluzzjoni*.

Id-dibattitu ngħalaq.

Il-votazzjoni se ssir nhar 26 ta' Novembru 2020.

_____________________

* Ara l-Minuti.

Stqarrijiet bil-miktub (Artikolu 171)

  Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου (PPE), γραπτώς. – οι πρόσφατες προκλήσεις της Τουρκίας στα Βαρώσια, που συνοδεύτηκαν μάλιστα από πανηγυρικές εκδηλώσεις, δεν ήρθαν ως «κεραυνός εν αιθρία.» Είναι η συνέχεια στις κλιμακούμενες το τελευταίο χρονικό διάστημα, πολλαπλές, παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, που εκτός από την επίδειξη ισχύος, στοχεύουν στη δημιουργία τετελεσμένων προς όφελός της. Και δυστυχώς αυτοί οι στόχοι μέχρι στιγμής επιτυγχάνονται. Οι τουρκικές προκλήσεις και παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου δεν στρέφονται απλά απέναντι σε κράτη μέλη της ΕΕ, αλλά απέναντι στην ίδια την Ευρώπη, με στόχο να πλήξουν το κύρος, την ισχύ και τον ρόλο της. Οι ευκαιρίες που δόθηκαν στην Τουρκία για τη συμμόρφωσή της με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, εκλήφθηκαν προφανώς από τον Erdoğan ως αδυναμία και νωθρότητα. Η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε την ανεκτικότητα της ΕΕ και προχώρησε σε νέες απαράδεκτες, προκλητικές ενέργειες. Αν συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο, είναι βέβαιο ότι η Τουρκία δεν θα συνετιστεί. Αντιθέτως, θα ενθαρρύνουμε τον Erdoğan να συνεχίσει την αποσταθεροποιητική τακτική του. Ας λάβουμε επιτέλους άμεσα και δραστικά μέτρα που θα αναχαιτίσουν οριστικά τις αναθεωρητικές φιλοδοξίες και θα παύσουν τις προκλητικές ενέργειες και τις παραβιάσεις διεθνούς δικαίου της Τουρκίας. Ας είναι τα Βαρώσια, η «αρχή του τέλους» της ατολμίας της Ευρώπης απέναντι στην Τουρκία.

  Λουκάς Φουρλάς (PPE), γραπτώς. – Ανήκω στη γενιά που έζησε την τουρκική βαρβαρότητα στη χώρα μου και είδα με τα μάτια μου χιλιάδες συμπατριώτες μου να παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς και μέχρι σήμερα κανένας δεν επέστρεψε πίσω. Είχα την ευλογία ο λαός της Κύπρου να με εκλέξει Ευρωβουλευτή και έδωσα όρκο πως θα πράξω ό,τι είναι δυνατό για να απαλλαγεί η πατρίδα μου από τον τουρκικό εισβολέα. Η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η παραβίαση των αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι εξόφθαλμες. Όμως, κάποιοι επιμένουν να δίνουν συγχωροχάρτι στον φασίστα Erdoğan και να αρκούνται σε φραστικές παραινέσεις. Από αυτές που ο Erdoğan διαβάζει και γελά. Για να διασωθεί η αξιοπρέπεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένας είναι ο δρόμος. Ο δρόμος των αυστηρών κυρώσεων και της επιβολής μέτρων στην Τουρκία, για να καταβάλει ο Erdoğan και ο κάθε Erdoğan που κοροϊδεύει την Ευρωπαϊκή μας οικογένεια πως τέτοιες συμπεριφορές δεν γίνονται ανεκτές. Κάντε το έστω και τώρα, έστω και τη δωδεκάτη, διασώστε το κύρος και την αξιοπρέπεια του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

  Julie Lechanteux (ID), par écrit. – Le débat d’aujourd’hui porte sur «l’escalade des tensions à Varosia, à la suite des mesures illégales prises par la Turquie, et sur la nécessité de rouvrir les pourparlers de toute urgence» entre la République de Chypre (État membre de l’UE) et sa partie nord, occupée depuis 1974 par l’armée turque: l’autoproclamée République turque de Chypre-Nord (RTCN). C’est un vrai-faux débat! Car l’Union européenne n’a pas le courage de discuter de la véritable question de fond: l’occupation militaire turque de la partie nord de Chypre, en totale violation de la souveraineté chypriote et du droit international. Le dimanche 15 novembre, le Président turc, Recep Tayyip Erdoğan, en se rendant à Varosia (un quartier abandonné de la ville chypriote de Famagouste) pour célébrer les 37 ans de l’occupation militaire turque, a donné une nouvelle démonstration de l’arrogance et de l’agressivité de sa politique internationale. L’Union européenne doit arrêter de se plier aux desiderata du sultan Erdoğan! Il faut cesser de le financer avec des dizaines de milliards d’euros du contribuable européen (et notamment français, étant donné que la France est un contributeur net) et arrêter immédiatement l’improbable processus d’adhésion à UE.

  Ελισσάβετ Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη (PPE), γραπτώς. – Βαθιά ανησυχία συνεχίζει να προκαλεί η κλιμάκωση των εντάσεων από την Τουρκία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, με αποκορύφωμα τις πρόσφατες άνευ προηγουμένου παράνομες ενέργειες του Τούρκου Προέδρου Erdoğan σε βάρος της πόλης της Αμμοχώστου. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν θα πάψω να καταδικάζω σε όλους τους τόνους και με όλα τα μέσα που διαθέτω την εγκληματική στάση της Τουρκίας που αρνείται εσκεμμένα να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, περιφρονεί τις ευρωπαϊκές αξίες, το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα και εκβιάζει ωμά την Ευρωπαϊκή Ένωση με λόγια και πράξεις. Η θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει αποτυπωθεί ξεκάθαρα στα πρόσφατα ψηφίσματα σχετικά με τις τουρκικές προκλήσεις και απειλές. Για αυτόν τον λόγο, ζητώ σήμερα για ακόμη μια φορά την αυστηρή στάση της ΕΕ και την άμεση επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία για παράνομη μεταξύ άλλων καταπάτηση ευρωπαϊκού εδάφους. Η Ένωση οφείλει να αναχαιτίσει χωρίς άλλη καθυστέρηση κάθε νέα προσπάθεια του Erdoğan για δημιουργία τετελεσμένων επί ευρωπαϊκού εδάφους. Διαφορετικά, θα είναι συνένοχη σε ένα διαρκές έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος δύο κρατών μελών, Ελλάδας και Κύπρου, με απρόσμενες συνέπειες για ολόκληρη την Ευρώπη. Είναι χρέος μας να περιφρουρήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και την ενότητά μας.

  Θεόδωρος Ζαγοράκης (PPE), γραπτώς. – Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται το τραγικό αδιέξοδο της τακτικής των ίσων αποστάσεων και του κατευνασμού, που ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια στην περίπτωση της Τουρκίας. Το μόνο που πέτυχε η στρατηγική αυτή είναι να τροφοδοτήσει την επιθετικότητα και τον μεγαλοϊδεατισμό μιας χώρας που συστηματικά και συνειδητά καταπατά το διεθνές δίκαιο χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Είναι ντροπή το γεγονός ότι μέχρι στιγμής η ΕΕ δεν έχει επιβάλει αυστηρές κυρώσεις σε ένα απολυταρχικό καθεστώς το οποίο απειλεί την ειρήνη σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Η συνέχιση αυτής της ανοχής όχι μόνο αντιτίθεται στις ίδιες τις αρχές και τις αξίες της Ευρώπης, αλλά υπονομεύει την εικόνα της Ένωσης στα μάτια εκατομμυρίων Ευρωπαίων πολιτών. Η Αμμόχωστος είναι μια ευρωπαϊκή πόλη η οποία ανήκει στους νόμιμους κατοίκους της. Εάν δεν αντιδράσει η ΕΕ και σήμερα, θα είναι και συνένοχη αλλά και υπόλογη για την εγκληματική δράση της Τουρκίας.