Compte rendu in extenso des débats

Mardi 9 mars 2021 - Bruxelles

21. Le conflit syrien - dix ans après le soulèvement (suite du débat)

  President. – We now continue with the debate on the statement by the Vice—President of the Commission / High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy on the Syrian conflict – 10 years after the uprising (2021/2576(RSP)).

  Thierry Mariani, au nom du groupe ID. – Monsieur le Président, (début de l’intervention hors micro) ... en 2011 ce Parlement s’extasiait devant les printemps arabes. Il refusait d’y distinguer les manipulations géopolitiques, les dangers du terrorisme islamiste, les terribles effets de l’anarchie dans cette partie du monde. En 2021, notre Parlement refuse toujours de regarder ce bilan en face et ce bilan est terrible. En Syrie, l’argent du contribuable européen a été en partie utilisé ou plutôt détourné au profit de rebelles islamistes. Ces rebelles ont assassiné, téléguidé des attentats, généré des vagues migratoires sans précédent. Deux pays ont réellement bénéficié de la situation: la Turquie de M. Erdoğan et les Etats-Unis, via leurs compagnies pétrolières, qui pillent illégalement la zone la plus riche du pays, la zone où se trouve le pétrole. Cette politique inconséquente a déstabilisé de nombreux pays comme l’Irak ou le Liban. Il est à ce titre urgent d’accompagner le retour volontaire des réfugiés syriens présents au Liban. Avec les sanctions César et les sanctions européennes, les Syriens sont affamés. Monsieur Borel, vous l’avez dit tout à l’heure 75 % de la population est en insuffisance alimentaire, mais aujourd’hui nous en portons une responsabilité. J’ai connu il y a un an Damas, où tout le monde pouvait manger. Aujourd’hui, avec les sanctions que nous avons rajoutées, c’est effectivement une partie de la population qui est soumise à la famine. Avec la fixation du conflit par l’occupation turque du Nord-Est de la Syrie, l’OTAN laisse s’établir une zone de non-droit au mépris du droit international. Médicaments, transferts bancaires, denrées, carburants: tout manque au peuple syrien par la faute des sanctions internationales. En Syrie, comme ailleurs, la démocratie ne nait pas sous les bombes, ne pousse pas dans l’islamisme et ne donne pas de fruits si elle est fabriquée depuis l’extérieur. Ne rajoutons pas un crime humanitaire aux crimes de guerre.

  Katrin Langensiepen, on behalf of the Verts/ALE Group. – Mr President, in mid—March 2011, the Syrian revolution started in the streets of Daraa, Homs and Aleppo. People went on the streets for more democracy and freedom, press freedom and food, but what they got were bombs. They got a war. We are talking about President Bashar al-Assad, who thinks that he has won the war. Let’s tell him that he didn’t win the peace.

There is no democracy in Syria. There is still suicide recruitment, arbitrary arrests, and disappearances. We urge that all who are detained be released immediately. We demand that all our missing and disappeared are searched for and identified, and that all these cases are investigated. Many actors see the country as a playground for their own interests. It’s not a civil war. It is a proxy war and the victims are Syrian civil society. We must put Syria on our political agenda to give hope to those who are counting on the European Union.

There’s a small glimmer of hope. The al-Gharib trial in Koblenz, Germany, was an important trial in our Union to judge two Syrian intelligence officers. We call on the Commission to design an accountability strategy to support Member States and non-EU countries in applying the principle of universal jurisdiction to further end it in the domestic legal systems, Mr Borrell. I attended that trial. It was dramatic what the victims told us. We must show the world that mass crimes do not go unpunished.

  Anna Fotyga, on behalf of the ECR Group. – [start of speech off-microphone] outbreak of the war in Syria, we see devastating, breathtaking results of this conflict. You described them well and precisely, High Representative.

Allow me one remark. All of us wish for a political solution to this awful, devastating conflict. We supported defeating Daesh and now support a political solution. Yet there is one aspect: al-Assad’s regime is allegedly responsible for committing war crimes and crimes against humanity, including numerous uses of chemical weapons and atrocities against his own society. No dirty bargain with this regime should be possible. We have to ensure that no genocide remains unpunished. It is our role, the EU’s role as well.

  Özlem Demirel, im Namen der Fraktion The Left. – Herr Präsident! Seit zehn Jahren tobt in Syrien ein brutaler Krieg, ein Stellvertreterkrieg auf dem Rücken der Bevölkerung.

Geopolitische Interessen, eine Regime-Change-Politik und klingelnde Kassen für die Rüstungsindustrie, das ist die eine Seite der Medaille. Die andere: Tod, Leid, Hunger, Elend und Flucht – Flucht auch vor Kriegsgerät made in EU, Tod auch im Mittelmeer wegen der inhumanen EU-Migrationspolitik. Krieg bedeutet immer humanitäre Katastrophen. Laut der Welthungerhilfe haben 12 Millionen Menschen in Syrien nicht genug zu essen. Die Wirtschaftssanktionen verschärfen diese Katastrophe.

Ja, die Assad-Dynastie regiert das Land; nicht die Interessen der Bevölkerung, Demokratie oder soziale Errungenschaften bestimmen die Politik des Regimes. Doch das kann keine Rechtfertigung für Krieg sein, weder wirtschaftlich noch militärisch. Statt Sanktionen braucht das Land materielle Unterstützung. Für das syrische Volk müssen endlich die Waffen ruhen. Alle ausländischen Kräfte – alle – müssen das Land umgehend verlassen.

  Κώστας Παπαδάκης (NI). – Κύριε Πρόεδρε, καταδικάζουμε τους νέους δολοφονικούς βομβαρδισμούς των Ηνωμένων Πολιτειών στη Συρία, και με διακυβέρνηση Biden. Εκτέθηκαν όσοι με κλάδους ελιάς έσπερναν αυταπάτες περί ειρήνης επί προεδρίας Biden. Η επίθεση αυτή επιβεβαιώνει τη σταθερή επιδίωξη των Ηνωμένων Πολιτειών για συνέχιση των επεμβάσεων και των πολέμων στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή εν μέσω σφοδρών ανταγωνισμών με Ρωσία και Κίνα. Αυτό τεκμηριώνει και η τεραστίων διαστάσεων επικίνδυνη νατοϊκή άσκηση Defender Europe που με εμπλοκή και της ελληνικής κυβέρνησης συνιστά προσομοίωση πολέμου του NATO με τη Ρωσία. Δέκα χρόνια από την έναρξη της ιμπεριαλιστικής τους επέμβασης ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ένωση αξιοποιώντας τόσο την εισβολή της Τουρκίας όσο και τον αποκρουστικό ISIS αιματοκύλησαν τον συριακό λαό, που κατατρεγμένος βίωσε το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Απέναντι στις επικίνδυνες αυτές εξελίξεις να δυναμώσει η πάλη του ελληνικού λαού ενάντια στην εμπλοκή της χώρας σ’ αυτούς τους επικίνδυνους σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς.

  György Hölvényi (PPE). – Tisztelt Elnök Úr! A szíriai polgárháború 10 éves megoldatlan fegyveres konfliktust, humanitárius válságot jelent közvetlenül Európa küszöbén. A polgárháború nem csak Szíriát érinti, hanem a környező országok stabilitását is fenyegeti. A menekültek ellátása, gazdasági visszaesés és a biztonsági kihívások mind súlyos terhet jelentenek elsősorban Libanon, illetve Jordánia számára. A szíriai vérengzések hatalmas áldozatot követelnek többek között, mások között a keresztény közösségektől, amelyek több ezer éve itt élnek ezen a területen. Tényfeltáró látogatásaim alkalmával saját szememmel láthattam, amint ezek a közösségek a lerombolt Aleppó, Homsz, Damaszkusz házai között két kezük munkájával akarják az élet legegyszerűbb feltételeit biztosítani. Jelenleg az egyik legsürgősebb feladat egész Szíriában az oktatás megszervezése.

Közel hárommillió szíriai gyerek nem jár iskolába. Oktatásból kiesett, jövőkép nélküli fiatalok ki vannak téve a szélsőséges iszlamista ideológiák csábításának, így helyzetük kezelése biztonsági kérdést is jelent. Gondolnunk kell azokra, akik önként vállalják, hogy visszatérjenek szülőföldjükre. Számukra az alapvető infrastruktúrák, ivóvíz, iskolák, egészségügyi ellátás megteremtése létkérdés. Az EU nem hagyhatja őket sem magukra.

  Tonino Picula (S&D). – Mr President, yes, I agree with Mr High Representative, horrible statistics speak for themselves. More than half a million dead, seven million internally displaced and 5.6 million forced to flee their country; 80% of the population live in poverty, 500 000 children are suffering from the effects of stunting. This is a tragic summary of the biggest humanitarian crisis in our neighbourhood after 10 years.

Syria became a meeting point of particular involvements, different conflicts and geopolitical interests challenging the unity, sovereignty and territorial integrity of the Syrian state. The most urgent action to take, and prediction for any peaceful solution, is an immediate and permanent ceasefire and the withdrawal of foreign forces from Syrian territory, while fully supporting the UN-led Geneva negotiation process.

The EU should also play a more proactive role. We need to help the ones needing protection, adopt new sanctions under the EU global human rights sanctions regime. The Syrian people cannot and should not wait any longer.

  Barry Andrews (Renew). – Mr President, Mr Borrell, Syria has become a forgotten crisis. It’s easy to forget the joyous outpouring of democratic activism and hope in March 2011, and it’s easy to forget that most Syrians are horrified to be caught between, on the one hand, the brutal Assad regime and on the other hand, by the adherence of Jihad. And it’s easy to forget the horror we feel around chemical attacks, around a drowned child lying on a beach, around the hundreds of thousands that have been killed, those that have been tortured and mutilated and detained to this day.

And it is only in these circumstances of indifference that Russia could coldly veto a humanitarian access Security Council resolution. Non-renewal of this resolution could have devastating impacts on the three million people currently living in Idlib when that comes up for review in July. I pushed for this resolution and debate because I believe that we cannot forget this tragic anniversary and we cannot ignore the impending Russian veto. I also wanted to draw attention to the demands for justice for those who have been victims of these crimes. At a seminar last week, people that are involved in the Coblenz trial told us that the EU is their best and last hope for justice.

So I call upon you, VP/HR Borrell to prepare an action plan on impunity and I also urge you to appoint an EU representative, a special representative, to the Syrian conflict. They say that justice delayed is justice denied. But even if it takes another decade to bring perpetrators to justice, we the EU must not forget and we must accept that without justice, there is no sustained peace.

(The debate was suspended)