Ausführliche Sitzungsberichte

Dienstag, 19. Oktober 2021 - Straßburg

2. Die Krise im Zusammenhang mit der Rechtsstaatlichkeit in Polen und der Vorrang des Unionsrechts (Aussprache)

  Presidente. – Muito bom dia a todos. Declaro aberta a sessão. E passamos de imediato ao primeiro ponto da nossa ordem do dia: Declarações do Conselho e da Comissão sobre a crise do Estado de Direito na Polónia e a primazia do Direito da União Europeia (2021/2935(RSP)).

  Anže Logar, President-in-Office of the Council. – Mr President, thank you for organising this debate. Respect for the rule of law is critical to guarantee the proper functioning of the Union. The European Union is a union of law, and the primacy of EU law is the foundation of it.

In EU architecture, primacy of EU law is the way to guarantee the equality of Member States before the Treaties and to ensure that all Union citizens enjoy the same rights. Without primacy, the application of EU law would vary from one Member State to another. This would destroy the level playing field in the single market. It is also a precondition for daily interaction and for smoothly resolving disputes. It is, ultimately, the basis for our living together in a common European home.

The Presidency is committed to bringing forward exchanges in a positive and constructive atmosphere on rule of law and related issues. Today, at the General Affairs Council, in the framework of the annual rule of law dialogue, Ministers will be discussing developments in the area of rule of law in a general horizontal debate.

The Commission’s 2021 Rule of Law Report fits into this exercise, and the primacy of EU law is among the topics covered in the report. The General Affairs Council will discuss again rule of law issues at its session on 23 November. A country–specific discussion will cover developments in five main Member States, namely: Croatia, Cyprus, Italy, Latvia and Lithuania.

The Council also remains seized of the Article 7 TEU procedure. The Presidency is committed to advancing these proceedings in a Council in December. In addition, the Council continues to closely monitor the recent rule of law developments in Poland.

We aspire for a constructive dialogue between the Commission and Poland, which would lead towards converging positions. We will also continue this discussion within the Council. I look forward to your intervention today, and to hearing Prime Minister Morawiecki on how Poland sees the way forward.

  Ursula von der Leyen, President of the Commission. – Mr President, almost 40 years ago, in December 1981, the communist regime in Poland imposed martial law. Many members of Solidarność, the independent trade union, and of other groups were put in jail, simply because they stood up for their rights.

The people of Poland wanted democracy, like millions of other Europeans from Budapest to Tallinn to East Berlin. They wanted the freedom to choose their government, they wanted free speech and free media, they wanted an end to corruption, and they wanted independent courts to protect their rights. The people of Central and Eastern Europe wanted to join the European family of free people, a strong community of values and democracy. Because that is what Europe is about and that is what Europe stands for.

The recent ruling of the Polish constitutional court puts much of this into question. We have been concerned about the independence of the judiciary for some time. Judges have seen their immunity being lifted and have been driven out of office without justification, and this threatens judicial independence, which is a basic pillar of the rule of law.

We have taken a number of measures. We continue to have a regular dialogue. But unfortunately the situation has worsened. And this is not only the Commission’s opinion, this is what has been confirmed by the European Court of Justice and the European Court of Human Rights. And now this has culminated in the most recent ruling of the Polish constitutional court.

The European Commission is, at the moment, carefully assessing this judgment, but I can already tell you today that I am deeply concerned. This ruling calls into question the foundations of the European Union. It is a direct challenge to the unity of the European legal order. Only a common legal order provides equal rights, legal certainty, mutual trust between Member States and, therefore, common policies. This is the first time ever that the court of a Member State finds that the EU treaties are incompatible with the national constitution.

This has serious consequences for the Polish people because the ruling has a direct impact on the protection of the judiciary. The ruling undermines the protection of the judicial independence, as guaranteed by Article 19 of the Treaty and as interpreted by the European Court of Justice. Without independent courts, people have less protection and consequently their rights are at stake.

Polish people must be able to rely on fair and equal treatment in the judicial system, just like any other European citizen. In our Union, we all enjoy the same rights and this basic principle fundamentally impacts people’s lives because, if European law is applied differently in Grenoble or Göttingen or Gdańsk, EU citizens would not be able to rely on the same rights everywhere.

When joining the European Union, the Polish people put their trust in the European Union. They expected the European Union to defend their rights, and rightly so. The Commission is the guardian of the Treaty. It is my Commission’s duty to protect the rights of EU citizens wherever they live in our Union. The rule of law is the glue that binds our Union together. It is the foundation of our unity. It is essential for the protection of the values on which our Union is founded: democracy, freedom, equality and respect for human rights. This is what all 27 Member States have signed up to as part of this Union, as sovereign countries and free people.

We cannot – and will not – allow our common values to be put at risk. The Commission will act, and the options are all known. The first option are infringements, where we legally challenge the judgment of the Polish constitutional court.

Another option is the conditionality mechanism and other financial tools. The Polish Government has to explain to us how it intends to protect European money, given this ruling of their constitutional court because, in the coming years, we will be investing EUR 2 100 billion with the multiannual budget and the NextGenerationEU recovery programme. This is European taxpayers’ money and, if our Union is investing more than ever to advance our collective recovery, we must protect the Union’s budget against breaches of the rule of law.

The third option is the Article 7 procedure. This is the powerful tool in the Treaty, and we must come back to it because, let me remind you, the Polish constitutional court that today has cast doubts on the validity of our Treaty is the same court that, under Article 7, we consider not to be independent and legitimate. This, in many ways, comes full circle.

I deeply regret that we find ourselves in this situation. I have always been a proponent of dialogue and I will always be. This is a situation that can and must be resolved. We want a strong Poland in a united Europe. We want Poland to be at the heart of our debates in building a common future. Poland has a stake in Europe. Together, we can build a Europe that is strong and confident in a world where other big powers become more and more assertive.

Europe has benefited from Poland’s unique experience so much. Without the people of Poland, our European journey would have been very different. When Karol Wojtyła, as Pope John Paul II, went to his homeland, he changed European history forever. When Lech Wałęsa, with a scattered group of trade unionists, overcame a mighty army, we saw the beginning of the fall of the Iron Curtain. And when President Lech Kaczyński ratified the Lisbon Treaty, together with the Charter of Fundamental Rights, he reaffirmed Poland’s commitment to our values. Polish people have played a fundamental role in making our Union whole, in enabling their homeland to thrive as a vital part of our Union, and they will always be.

Polsko, jesteś i zawsze będziesz w sercu Europy! Niech żyje Polska, niech żyje Europa!

Poland, you are, and you will always be, at the heart of Europe. Long live Poland and long live Europe!

  Mateusz Morawiecki, Premier Polski. – Panie Przewodniczący! Pani Przewodnicząca! Panie i Panowie Posłowie! Staję tu dziś przed Państwem w Parlamencie, żeby rozwinąć nasze stanowisko w kilku podstawowych kwestiach, które uważam za fundamentalne dla przyszłości Unii Europejskiej. I nie tylko dla przyszłości Polski, ale właśnie dla przyszłości całej naszej Unii.

Po pierwsze, powiem o kryzysach, przed którymi stoi dziś Europa i którymi powinniśmy się zająć. Po drugie, powiem o standardach i regułach, które powinny być takie same dla wszystkich, a które zbyt często takie nie są. Po trzecie, przedstawię pogląd na temat zasad, zgodnie z którymi żaden organ władzy publicznej nie powinien podejmować działań, do których nie ma podstawy prawnej. Punkt czwarty mojego wystąpienia będzie dotyczył wyroku polskiego Trybunału Konstytucyjnego i tego, co ten wyrok – oraz inne podobne wyroki – dla Unii oznaczają, a także tego, jak ważna jest różnorodność i wzajemny szacunek. W dalszej kolejności, po piąte, przedstawię nasze spojrzenie na pluralizm konstytucyjny. Następnie wskażę na potężne ryzyka dla całego społeczeństwa wynikające z zastosowania wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które już się w Polsce materializują. Wreszcie, na koniec, podsumuję wszystkie wnioski i spojrzę, uważam, z nadzieją w przyszłość.

Zacznę od sprawy podstawowej, od wyzwań które są kluczowe dla naszej wspólnej przyszłości. Wysoka Izbo, nierówności społeczne, inflacja, rosnące koszty utrzymania, które uderzają we wszystkich obywateli Europy, zagrożenia zewnętrzne, rosnący dług publiczny, nielegalna imigracja czy kryzys energetyczny zwiększający wyzwania polityki klimatycznej przekładają się na niepokoje społeczne i wydłużają katalog potężnych problemów. Kryzys zadłużeniowy postawił pierwszy raz po wojnie pytanie o to, czy potrafimy zapewnić lepsze życie następnym pokoleniom. Wokół naszych granic jest coraz bardziej niespokojnie: na południu napór milionów ludzi uczynił basen morza śródziemnego miejscem tragicznym. Na wschodzie mierzymy się z agresywną polityką Rosji, która posuwa się nawet do wojen, by zablokować wybór europejskiej drogi wśród krajów naszego sąsiedztwa.

Dziś stoimy u progu ogromnego kryzysu gazowego i energetycznego. Rosnące gwałtownie ceny, spowodowane między innymi celowym działaniem rosyjskich firm, już dziś stawiają wiele firm w Europie przed wyborem, czy ograniczać produkcję czy przerzucać koszty na konsumentów. Skala tego kryzysu już w najbliższych tygodniach może wstrząsnąć Europą. Wiele przedsiębiorstw może zbankrutować, a miliony gospodarstw domowych, dziesiątki milionów ludzi kryzys gazowy może wpędzić w ubóstwo i niedostatek przez niekontrolowany wzrost kosztów w całej Europie. Trzeba też liczyć się z ryzykiem domina. Jeden kryzys może pociągnąć w kaskadowy sposób kolejne załamanie.

Za każdym razem mówię „my”, ponieważ żadnej z tych spraw nie rozwiążemy w pojedynkę. Nie każdy z tych problemów dotknął mojego kraju w stopniu tak dramatycznym, jak to miało miejsce w innych krajach Unii. Nie zmienia to jednak faktu, że uznaję te wszystkie problemy za nasze problemy.

Teraz powiem kilka słów o tym, jaki wkład Polska wnosi w nasz wspólny projekt. Integracja europejska to dla nas wybór cywilizacyjny i strategiczny. Tu jesteśmy, tu jest nasze miejsce i nigdzie się stąd nie wybieramy. Chcemy Europę na powrót uczynić silną, ambitną i odważną. Dlatego nie patrzymy tylko na krótkoterminowe korzyści, ale także na to, co możemy Europie dać. Polska zyskuje na integracji przede wszystkim z powodu wymiany handlowej na wspólnym rynku. Transfery technologii i transfery bezpośrednie są też bardzo ważne, ale Polska nie weszła do Unii z pustymi rękoma.

Proces integracji gospodarczej poszerzył możliwości firm z mojego kraju, ale otworzył też ogromne możliwości firmom niemieckim, francuskim czy holenderskim. Przedsiębiorcy z tych krajów w ogromnym stopniu korzystają na rozszerzeniu Unii. Wystarczy policzyć wypływ, ogromny wypływ dywidend, zysków z odsetek i innych instrumentów finansowych. Z krajów Europy środkowej, tych mniej zamożnych do Europy Zachodniej tych bardziej zasobnych. Chcemy jednak, aby w tej współpracy nie było przegranych, ale wyłącznie zwycięzcy. To Polska była promotorem ambitnego funduszu odbudowy, by dzisiejsza odpowiedź na wyzwania transformacji klimatycznej, energetycznej, post-pandemicznej była adekwatna do potrzeb, by wzrost gospodarczy był silny, by dawał nadzieję i nie pozostawiał samych sobie bezbronnych wobec globalizacji milionów dzieci, kobiet i mężczyzn. W tych sprawach mówiliśmy jednym głosem z Parlamentem Europejskim.

Polska wspiera mocno jednolity rynek europejski, chcemy autonomii strategicznej wzmacniającej 27 państw. Dlatego Polska – czy Niemcy, Czechy i inne kraje Europy środkowej – promuje rozwiązania zwiększające konkurencyjność europejskiej gospodarki w duchu egzekwowania czterech podstawowych swobód. Swobody przepływu towarów, usług, kapitału i ludzi. Bez popierania działalności o charakterze rajów podatkowych, co niestety wciąż czynią niektóre państwa Europy Zachodniej, ogałacając w ten sposób swoich sąsiadów. Tak, Wysoka Izbo, raje podatkowe, które tolerujemy w Unii, to zabór pieniędzy przez najbogatszych. Czy to jest sprawiedliwe? Czy to pomaga poprawić los klasy średniej lub najmniej zamożnych? Czy to mieści się w katalogu wartości europejskich? Bardzo w to wątpię.

Polska i Europa Środkowa opowiadają się też za ambitną polityką rozszerzeniową, która wzmocni Europę w rejonie Bałkanów Zachodnich, dopełni geograficznie, historycznie i strategicznie integrację europejską. Chcemy globalnych aspiracji Unii i opowiadamy się za silną europejską polityką obronną w strukturze w pełni spójnej z NATO. Dziś, gdy wschodnia granica Unii jest obiektem zorganizowanego ataku cynicznie wykorzystującego migrację z Bliskiego Wschodu do destabilizacji, to Polska daje Europie bezpieczeństwo, stanowiąc wraz z Litwą i Łotwą zaporę, która chroni tę granice, a poprzez umocnienie naszego potencjału obronnego wzmacniamy bezpieczeństwo Unii w jak najbardziej tradycyjnym znaczeniu.

Stojąc dziś tu przed Państwem, chcę podziękować służbom polskim, litewskim, łotewskim, a także wszystkim państwom południa Europy, naszej Straży Granicznej i służbom mundurowym za trud i profesjonalizm w ochronie granic Unii. Bezpieczeństwo ma wiele wymiarów. Dziś, gdy wszyscy odczuwamy rosnące ceny gazu, doskonale widać, jakie mogą być rezultaty krótkowzroczności w sprawach bezpieczeństwa energetycznego. Już dziś polityka Gazpromu i przyzwolenie na Nord Stream 2 przekładają się na rekordowe ceny gazu. Gdy dziś w państwach, które zakładały wspólnoty, poziom zaufania do Unii spadł do historycznie niskich poziomów jak np. 36% we Francji, w Polsce zaufanie do Europy utrzymuje się na najwyższym poziomie: ponad 85 % polskich obywateli mówi jasno, że Polska jest i pozostanie członkiem Unii.

Mój rząd i większość parlamentarna, która za tym rządem stoi, jest częścią tej pro europejskiej większości w Polsce. Nie oznacza to, że Polacy nie przeżywają dziś wątpliwości i niepokojów o kierunek zmian w Europie. Ten niepokój jest widoczny i niestety uzasadniony. Mówiłem o tym jak wiele Polska wniosła do Unii, ale niestety wciąż słyszymy o podziale na lepszych i gorszych. Za często mamy do czynienia z Europą podwójnych standardów. I teraz powiem, dlaczego musimy z tym modelem skończyć. Dziś wszyscy Europejczycy oczekują od nas jednego: chcą, byśmy wyszli naprzeciw wyzwaniom, jakie stwarza kilka kryzysów jednocześnie, a nie przeciwko sobie, nie na siłę szukając winnych czy raczej tych, którzy w rzeczywistości winni nie są, ale których wygodnie jest winą obarczyć.

Niestety, widząc niektóre praktyki w instytucjach Unii, wielu obywateli naszego kontynentu zadaje sobie dzisiaj pytanie: co oznaczają skrajnie różne orzeczenia i decyzje Brukseli i Luksemburga wobec różnych państw członkowskich, zapadające przy podobnych okolicznościach i de facto utrwalające podział na kraje silnej, starej i nowej Unii, na silnych i słabszych? Czy to jest rzeczywiście równość? Udawanie że problemy nie istnieją ma bardzo złe skutki. Obywatele nie są ślepi, nie są głusi. Jeżeli zadowoleni z siebie politycy i urzędnicy tego nie dostrzegają, stopniowo będą tracić zaufanie, a wraz z nimi zaufanie będą tracić instytucje. I to się już dzieje, Wysoka Izbo.

Polityka musi opierać się na zasadach. Naczelną zasadą, którą uznajemy w Polsce i która stanowi podstawę Unii Europejskiej, jest zasada demokracji. Dlatego nie możemy milczeć, gdy nasz kraj także na tej sali jest atakowany w sposób niesprawiedliwy i stronniczy. Reguły gry reguły muszą być takie same dla wszystkich, a ich przestrzeganie to obowiązek wszystkich, także instytucji, które w tych traktatach zostały ustanowione. Na tym polega praworządność. Niedopuszczalne jest rozszerzenie kompetencji, działanie metodą faktów dokonanych. Niedopuszczalne jest narzucanie innym swojej decyzji bez podstawy prawnej. Tym bardziej niedopuszczalne jest używanie do tego celu języka szantażu finansowego, mówienie o karach czy używanie jeszcze dalej idących słów wobec niektórych państw członkowskich. Odrzucam język gróźb, pogróżek i wymuszeń. Nie zgadzam się na to by politycy szantażowali i straszyli Polskę, by szantaż stał się metodą uprawiania polityki wobec któregoś z państw członkowskich. Tak nie postępują demokracje.

Jesteśmy dumnym krajem. Polska jest jednym z państw o najdłuższej historii państwowości i rozwoju demokracji. W XX wieku trzy razy, kosztem wielkich ofiar, walczyliśmy o wolność Europy i świata. W 1920 r. ratując Berlin i Paryż przed bolszewicką nawałą. Potem w 1939 roku idąc jako pierwsi na morderczy bój z Niemcami, z Trzecią Rzeszą, co miało wpływ na losy tej wojny. Wreszcie w 1980 roku, kiedy Solidarność dała nadzieję na obalenie innego totalitaryzmu, okrutnego systemu komunistycznego. Powojenna odbudowa Europy możliwa była dzięki poświęceniu wielu narodów, ale nie wszystkie mogły z tego skorzystać.

Wysoka Izbo teraz parę słów o praworządności. O praworządności można wszakże mówić wiele, a każdy będzie rozumiał to pojęcie do pewnego stopnia inaczej. Ale myślę, że większość z nas zgodzi się, że nie może być mowy o praworządności bez kilku warunków, bez zasady podziału władz, bez niezawisłości sądów, bez przestrzegania zasady, że każda władza ma ograniczenia, ograniczone kompetencje, a także bez przestrzegania hierarchii źródeł prawa. Prawo unijne wyprzedza prawo krajowe do poziomu ustawy i w obszarach przyznanych Unii kompetencji. Taka zasada obowiązuje we wszystkich krajach unijnych, ale najwyższym prawem pozostaje konstytucja.

Jeżeli instytucje powołane w traktatach przekraczają swoje kompetencje, państwa członkowskie muszą mieć narzędzia, żeby zareagować. Unia jest wielkim osiągnięciem państw Europy i jest mocnym sojuszem gospodarczym, politycznym i społecznym. Jest najsilniejszą, najbardziej rozwiniętą organizacją międzynarodową w historii. Ale Unia Europejska nie jest państwem. Państwem jest 20 państw członkowskich Unii. To państwa pozostają europejskim suwerenem, są panami traktatów i to państwa określają zakres kompetencji powierzonych, przyznanych Unii Europejskiej. W traktatach powierzyliśmy Unii bardzo duży zakres kompetencji, ale nie powiedzieliśmy jej wszystkiego. Wiele dziedzin prawa pozostaje kompetencją państw narodowych. Nie mamy wątpliwości co do nadrzędności prawa europejskiego nad krajowymi ustawami we wszystkich obszarach, w których kompetencje zostały powierzone Unii przez państwa członkowskie. Ale podobnie jak trybunały wielu innych krajów, polski trybunał stawia pytanie o to, czy monopol Trybunału Sprawiedliwości na określanie faktycznych granic powierzenia tych kompetencji jest rozwiązaniem słusznym.

Skoro określanie tego zakresu wchodzi w materię konstytucyjną, ktoś musi wypowiadać się także w sprawie zgodności z konstytucją takich ewentualnych, nowych kompetencji. Zwłaszcza, gdy Trybunał Sprawiedliwości wyprowadza z traktatów coraz to nowe kompetencje dla instytucji unijnych. Inaczej nie byłoby sensu wpisywać do Traktatu o Unii artykułu 4, który mówi o szacunku Unii dla struktur politycznych i konstytucyjnych państw członkowskich. Nie byłoby sensu wpisywać do traktatu artykułu 5, który mówi o tym, że Unia może działać tylko w granicach kompetencji powierzonych, przyznanych. Oba te artykuły byłyby puste – tak, puste – jeśli nikt poza Trybunałem Sprawiedliwości nie mógłby się wypowiedzieć w tej sprawie od strony konstytucyjnych uwarunkowań porządku krajowego.

Wysoka Izbo, zdaje sobie sprawę, że niedawny wyrok polskiego Trybunału Konstytucyjnego stał się przedmiotem zasadniczego nieporozumienia. Gdybym sam usłyszał, że Trybunał Konstytucyjny w innym kraju unieważnił unijne traktaty, byłbym też pewnie tym zaskoczony, ale przede wszystkim postarałbym się sprawdzić, co tak naprawdę orzekł Trybunał. I również w tym celu zwróciłem się o głos w dzisiejszej debacie, aby przedstawić państwu to, co jest rzeczywistym przedmiotem sporu, a więc nie wymyślanie z politycznych powodów bajek o polexicie czy kłamstwa na temat rzekomego naruszania praworządności.

Dlatego w kolejnej sekcji mojego wystąpienia chcę przedstawić Państwu fakty, a żeby to zrobić, najlepiej wprost przedstawię kilka cytatów. Pierwsze: w krajowym porządku prawnym prymat prawa Unii nie ma zastosowania do przepisów Konstytucji. To konstytucja usytuowana jest na szczycie wewnętrznego systemu prawnego. Dwa: zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego nie może podważać w krajowym porządku prawnym najwyższej mocy Konstytucji. Trzy: Trybunał Konstytucyjny może dokonywać badania przesłanki ultra vires, to znaczy określić, czy działania instytucji Unii naruszają zasadę przyznania, gdy instytucje, ciała, organy i agendy Unii przekroczyły zakres swoich kompetencji w sposób, który narusza tę zasadę. W efekcie takiej decyzji akty ultra vires nie stosują się na terytorium państwa członkowskiego. Cztery: Konstytucja zakazuje przekazywania kompetencji w takim zakresie, który oznaczałby, że państwo nie może być uważane za kraj suwerenny i demokratyczny.

Kolejnych kilka cytatów pominę, żeby nie zabierać Państwu za dużo czasu, ale przejdę jeszcze do dwóch ostatnich. Konstytucja jest najwyższym prawem Polski w stosunku do wszystkich wiążących ją umów międzynarodowych, w tym także umów o przekazaniu kompetencji w niektórych sprawach, Konstytucja korzysta z pierwszeństwa obowiązywania i stosowania na terytorium Polski.

I ostatni cytat: przekazanie kompetencji Unii nie może naruszać zasady nadrzędności Konstytucji i nie może łamać żadnych przepisów Konstytucji.

Widzę na Państwa twarzach poruszenie. Rozumiem, że się z tym Państwo przynajmniej częściowo na tej sali nie zgadzają. Tylko nie rozumiem dlaczego, bo te cytaty dotyczą decyzji francuskiej Rady Konstytucyjnej, duńskiego Sądu Najwyższego, niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego. Pominąłem cytaty włoskiego, hiszpańskiego sądu, a cytaty z orzeczeń polskiego trybunału dotyczą roku 2005 i 2010, a więc już po tym, gdy Polska została członkiem Unii Europejskiej. I ta doktryna, której dziś bronimy, jest ugruntowana od lat. Warto też zacytować profesora Marka Safjana, byłego prezesa trybunału, który dziś jest sędzią Trybunału Sprawiedliwości: „Na gruncie obowiązującej Konstytucji nie ma podstaw dla tezy o nadrzędności prawa wspólnotowego w stosunku do całości porządku krajowego, łącznie z normami konstytucyjnymi. Nie ma podstaw. Zgodnie z brzmieniem samej konstytucji jest ona najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. Omawiana już wyżej regulacja zawiera w ustępie drugim art. 91, przewiduje expressis verbis pierwszeństwo przepisów wspólnotowego w wypadku kolizji z normą ustawową, ale nie z normą konstytucyjną” – profesor Marek Safjan. Takie stanowiska sądów konstytucyjnych to żadna nowość.

Mógłbym cytować kolejne dziesiątki orzeczeń sądów konstytucyjnych z Włoch, Hiszpanii, Czech, Rumunii, Litwy czy innych państw. Słyszę takie głosy w debacie publicznej, że niektóre z tych wyroków dotyczyły innych spraw, o mniejszym zakresie. To prawda. Każdy wyrok zawsze dotyczy czegoś innego, ale, na miły Bóg, mają one jedną wspólną cechę: potwierdzają, że krajowe trybunały konstytucyjne uznają swoje prawo do kontroli, prawo do kontroli. Tylko tyle i aż tyle. Do kontroli tego, czy prawo Unii stosowane jest w granicach tego, co zostało jej powierzone.

Teraz kilka zdań poświęcę Unii jako przestrzeni pluralizmu konstytucyjnego. Wysoka Izbo, są wśród nas kraje, gdzie nie istnieją trybunały konstytucyjne i takie, gdzie istnieją. Są takie, które mają obecność w Unii Europejskiej wpisaną do konstytucji i takie, które jej nie mają. Są państwa, gdzie sędziowie wybierani są przez demokratycznie wybranych polityków, i takie, gdzie wybierani są przez sędziów. Konstytucyjny pluralizm oznacza, że jest między nami i naszymi systemami prawnymi przestrzeń do dialogu. Ten dialog odbywa się także przez orzeczenia sędziów. Jak inaczej mają porozumiewać się sądy niż poprzez swoje orzeczenia. Jak? Nie może być natomiast zgody na wydawanie państwom instrukcji i rozkazów. Nie na tym polega Unia Europejska.

Mamy ze sobą bardzo wiele wspólnego. Chcemy mieć ze sobą coraz więcej wspólnego, ale są między nami różnice. Jeśli mamy ze sobą współpracować, musimy się godzić na istnienie tych różnic. Musimy je akceptować i szanować. Unia nie rozpadnie się od tego, że nasze systemy prawne będą się od siebie różnić. Funkcjonujemy w taki sposób od siedmiu dekad. Być może kiedyś w przyszłości dokonamy takich zmian, które jeszcze bardziej zbliżą do siebie nasze ustawodawstwo, ale żeby to nastąpiło, konieczna jest decyzja suwerennych państw członkowskich. Dziś są dwie postawy jakie możemy przyjąć: albo zgadzać się na wszystkie pozaprawne, pozatraktatowe próby ograniczania suwerenności państw Europy w tym Polski, na pełzające rozszerzenie kompetencji instytucji takich jak Trybunał Sprawiedliwości, na cichą rewolucję odbywającą się nie w oparciu o demokratyczne decyzje, ale za pomocą orzeczeń sądowych, albo powiedzieć nie.

Moi drodzy, jeśli chcecie tworzyć z Europy beznarodowościowe super państwo, to najpierw uzyskajcie na to zgodę wszystkich państw i społeczeństw Europy. Powtórzę jeszcze raz: najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej jest konstytucja. Wyprzedza ona inne źródła prawa. Od tej zasady nie może odejść żaden polski sąd, żaden polski parlament i żaden polski rząd. Warto jednak podkreślić także, że polski Trybunał nie stwierdził nigdy, również w ostatnim wyroku, że przepisy Traktatu o Unii nie są w całości niezgodne z polską konstytucją. Wręcz przeciwnie Polska w pełni przestrzega traktatów. Dlatego właśnie polski Trybunał stwierdził, że niezgodna z konstytucją jest jedna, bardzo konkretna interpretacja niektórych przepisów Traktatu, będąca skutkiem ostatniego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości.

Aby to wyjaśnić, przejdę teraz do kolejnej części mojego wystąpienia: zagrożeń dla całego systemu społecznego w przypadku kwestionowania statusu sędziego przez innego sędziego. Otóż zgodnie z interpretacją trybunału z Luksemburga sędziowie polskich sądów mieliby być zobowiązani do stosowania zasady prymatu prawa europejskiego nie tylko nad przepisami krajowymi rangi ustawowej, co nie budzi wątpliwości, ale także do naruszenia konstytucji i wyroków własnego Trybunału Konstytucyjnego. Przyjęcie takiej interpretacji w konsekwencji może doprowadzić do uznania, że miliony wyroków wydanych w ostatnich latach przez polskie sądy mogą zostać arbitralnie podważone, a tysiące sędziów może zostać pozbawionych urzędów. Miliony wyroków! Działoby się to wbrew zasadzie niezawisłości, nieusuwalności oraz stabilności i pewności prawa do sądu wynikających wprost z polskiej konstytucji. Czy nie zdają sobie Państwo sprawy, do czego mogą prowadzić takie decyzje? Czy ktokolwiek z Państwa naprawdę chce wprowadzić w Polsce anarchię, zamęt i bezprawie?

Konsekwencją byłoby zasadniczo obniżenie konstytucyjnego standardu ochrony sądowej polskich obywateli oraz niewyobrażalny chaos prawny. Na taką interpretację nie może zgodzić się żadne suwerenne państwo. Zgoda na nią oznaczałaby, że Unia przestałaby być związkiem wolnych, równych i suwerennych krajów i że samą metodą faktów dokonanych przekształciłaby się w centralnie zarządzany organizm parapaństwowy, którego instytucje mogłyby wymusić na swoich prowincjach cokolwiek uznają za słuszne. Na to nie było nigdy zgody. Nie na to umawialiśmy się w traktatach. Z pewnością warto dyskutować o tym, czy Unia powinna się zmienić, czy nie powinna tworzyć większego budżetu, czy nie powinniśmy więcej łożyć na bezpieczeństwo, czy wydatki na obronę nie powinny być wyjęte poza procedury dotyczące deficytu budżetowego. Polska to właśnie proponuje. Czy nie powinniśmy wzmocnić naszej...

  President. – Prime Minister, I’d like to ask you to conclude, please.

  Mateusz Morawiecki, premier Polski. – Zgoda na nią oznaczałaby, że Unia przestałaby być związkiem wolnych, równych i suwerennych krajów i że sama, metodą faktów dokonanych, przekształciłaby się w centralnie zarządzany organizm parapaństwowy, którego instytucje mogłyby wymusić na swoich prowincjach, cokolwiek uznałyby za słuszne. Na to nie było nigdy zgody, nie na to umawialiśmy się w traktatach.

Z pewnością warto dyskutować o tym, czy Unia powinna się zmienić, czy nie powinna tworzyć większego budżetu. Czy nie powinniśmy więcej łożyć na bezpieczeństwo? Czy wydatki na obronę nie powinny być wyjęte poza procedury dotyczące deficytu budżetowego? Polska to właśnie proponuje. Czy nie powinniśmy wzmocnić naszej odporności na niebezpieczeństwa o charakterze hybrydowym, na cyberzagrożenia? Czy nie powinniśmy lepiej kontrolować inwestycji w strategiczne sektory gospodarki? Jak sprawiedliwie i skutecznie finansować transformację energetyczną i klimatyczną? Jak uczynić nasz proces decyzyjny bardziej efektywnym? Co zrobić, by nasi obywatele nie czuli się w Unii coraz bardziej wyalienowani?

Stawiam te pytania, bo uważam, że to odpowiedzi na nie zadecydują o przyszłości Unii. O tym wszystkim powinniśmy dyskutować.

Teraz zatem kilka zdań poświęcę zagadnieniu granic kompetencji Unii i jej instytucji. Ważne decyzje nie powinny być podejmowane przez zmianę interpretacji prawa dokonywaną przez... (Przewodniczący przerwał mówcy)

  President. – Prime Minister, please, you have to conclude.

  Mateusz Morawiecki, Prime Minister of Poland. – Sorry, Mr President, I was told by the office of David Sassoli that I was allocated 30-35 minutes so I will use my time.

  President. – I cannot confirm that. I have to ask you to conclude, please.

  Mateusz Morawiecki, Prime Minister of Poland. – I’m coming to my end but don’t disturb me, please.

Sukces integracji europejskiej polegał na tym, że prawo było pochodną mechanizmów łączących nasze państwa w innych dziedzinach. Próba odwrócenia tego modelu o 180 stopni, narzucenia integracji poprzez mechanizmy prawne to odejście od założeń, które stały u źródeł sukcesu Wspólnot Europejskich.

O zjawisku deficytu demokracji mówi się od lat i ten deficyt się pogłębia. Nigdy dotąd jednak nie było to tak widoczne jak w ostatnich latach. Coraz częściej poprzez aktywizm sędziowski decyzje zapadają za zamkniętymi drzwiami i następuje zagrożenie dla krajów członkowskich. Coraz częściej bez jasnej podstawy w traktatach, lecz w drodze kreatywnej ich interpretacji, bez żadnej kontroli. I to zjawisko narasta od lat.

Dziś ten proces osiągnął taki etap, że trzeba powiedzieć „stop”. Kompetencje Unii Europejskiej mają swoje granice. Nie wolno nam dłużej milczeć, gdy są one przekraczane. Dlatego mówimy „tak” dla europejskiego uniwersalizmu i „nie” – dla europejskiego centralizmu. Ja, tak jak każdy z państwa na tej sali, poddaję się demokratycznej kontroli. Wszyscy będziemy w ten sposób rozliczeni ze wszystkich naszych działań. Reprezentuję rząd, który został wybrany w 2015 roku, po raz pierwszy historii uzyskując samodzielną większość, dlatego podjął ambitny program reform społecznych. I Polacy zadecydowali – w kolejnych wyborach w 2018, w 2019, w 2020 roku dokonali demokratycznej oceny naszego rządu. Przy największej w historii frekwencji wyborczej uzyskaliśmy najsilniejszy w historii mandat demokratyczny. Przez 30 lat żadna partia nie uzyskała takiego wyniku wyborczego jak Prawo i Sprawiedliwość. I to nie mając wsparcia z zagranicy, wsparcia wielkiego biznesu, nie mając nawet ćwierci tego wpływu na media, co nasi konkurenci, którzy urządzali Polskę po 1989 roku.

Dobiegające do nas paternalistyczne pouczenia o demokracji i praworządności, o tym, jak mamy kształtować własną ojczyznę, że dokonujemy złych wyborów, że jesteśmy zbyt niedojrzali, że nasza demokracja jest rzekomo młoda, to fatalny kierunek narracji proponowany przez niektórych. Polska ma długą tradycję demokratyczną, rzeczywiście też tradycję „Solidarności”. Kary, represje silniejszych gospodarczo krajów wobec tych, które zmagają się z dziedzictwem pozostawania po złej stronie żelaznej kurtyny, to nie jest dobra droga. Wszyscy musimy pamiętać o jej konsekwencjach. Polska przestrzega zasad Unii. Nie da się zastraszyć i oczekuje dialogu.

Aby usprawnić proces tego dialogu warto zaproponować zmiany instytucjonalne. Przyszłość Europy może być naszym wspólnym sukcesem. Dla trwałego dialogu w sposób zgodny z zasadą checks and balances można utworzyć izbę Trybunału Sprawiedliwości składającą się z sędziów wskazywanych przez sądy konstytucyjne państw członkowskich. Przedstawiam dziś państwu taką propozycję. Ostateczna decyzja musi należeć do demos i do państw, ale sądy powinny mieć taką platformę do szukania wspólnego mianownika.

Kończąc, Wysoka Izbo, musimy także odpowiedzieć sobie na pytanie, skąd Europa czerpała przez wieki swoją przewagę, co sprawiało, że europejska cywilizacja była tak silna? Historia odpowiada na to pytanie tak: staliśmy się potężni, bo byliśmy najbardziej różnorodnym kontynentem na globie. Niall Ferguson pisze tak: „Monolityczne imperia Orientu stłumiły innowacyjność, natomiast w górzystej, poprzecinanej rzekami zachodniej Eurazji liczne monarchie i małe miasta-państwa twórczo rywalizowały i stale się ze sobą komunikowały”. Europa wygrała więc, zachowując równowagę między twórczą rywalizacją a komunikacją, między konkurencją a współpracą. Dziś znowu potrzebujemy jednego i drugiego.

Wysoka Izbo, chcę Europy silnej i wielkiej, walczącej o sprawiedliwość i o solidarność, o równe szanse. Europy zdolnej stawić tamę autorytarnym reżimom. Europy stawiającej na najnowsze recepty gospodarcze, Europy szanującej kulturę i tradycję, z której wyrosła. Europy rozpoznającej wyzwania przyszłości i pracującej nad najlepszymi rozwiązaniami dla całego świata. To wielkie zadanie dla nas, dla nas wszystkich.

Drodzy przyjaciele, tylko tak obywatele Europy odnajdą w sobie nadzieję na lepsze jutro, odnajdą w sobie wolę działania i wolę walki. To trudne zadanie, ale podejmijmy je, podejmijmy je razem. Niech żyje Polska! Niech żyje Unia Europejska suwerennych państw! Niech żyje Europa, najwspanialsze miejsce na świecie!

  President. – Thank you, Prime Minister. You will take note that I was extremely flexible regarding the allocated time so that nobody can say that you didn’t have time enough to give explanations to the European Parliament. But the respect of the allocated time is also a way of showing respect for this House of European democracy.

  Manfred Weber, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident, sehr geehrte Frau Kommissionspräsidentin, lieber Herr Premierminister! Zunächst müssen wir klarstellen: Wir sprechen heute nicht über Polen. Das Land Polen, die Bürgerinnen und Bürger dieses Landes haben die Freiheit erkämpft, Papst Johannes Paul II. hat die Tür zur Wiedervereinigung Europas geöffnet, und der ökonomische Erfolg, der wirtschaftliche Erfolg der letzten 30 Jahre in Polen ist atemberaubend. Die Polen sind heute ein stolzes, gleichberechtigtes Land in der Familie der Europäischen Union, und wir sind dankbar und froh, dass wir in einem wiedervereinigten Europa leben dürfen.

Es geht nicht um Polen – es geht um die polnische Politik, um die polnische Regierung, die heute zur Debatte steht. Ja, ich möchte zunächst versuchen, sachlich zu sein. Europa ist kein Staat. Europa ist eine Staatengemeinschaft. Aber wir haben uns mit dieser Staatengemeinschaft verpflichtet, dass wir eine Hausordnung einhalten, gemeinsame Spielregeln respektieren in dieser Europäischen Union. Die Verfassung der Mitgliedstaaten ist fundamental, aber die Hausordnung dieser Gemeinschaft ist wichtiger.

Ich möchte es auch begründen: Mein Land, die Bundesrepublik Deutschland, hat dem Maastricht-Vertrag zugestimmt und musste daraufhin das Grundgesetz ändern, um mit den neuen Rechtslagen in Europa kompatibel zu sein. Wir zwingen heute Staaten, die Mitglied werden wollen, zu Maßnahmen – beispielsweise Nordmazedonien, seinen Namen zu ändern, ein starker Eingriff in die Souveränität eines Landes –, um Mitglied der Europäischen Union werden zu können. Deswegen bleibt es dabei: Die Verfassungen sind fundamental, sie definieren unser gemeinsames Dasein. Aber die Hausordnung dieser Europäischen Union ist wichtiger als die einzelnen Verfassungen.

(Beifall)

Warum jetzt? Warum jetzt? Der Verfassungsvertrag, der Lissabon-Vertrag, wurde vor zwölf, dreizehn Jahren von Jarosław Kaczyński unterschrieben, einem Parteifreund von Ihnen. Warum jetzt die Diskussion? Ich sage Ihnen, warum: Weil heute die polnische Regierung die Axt an die Unabhängigkeit der Justiz im Inneren legt. Das ist die Frage, die wir im Raum stehen haben, und nicht die Frage, ob Europa und Nationalstaaten gut miteinander auskommen. Wir haben auch Debatten in Deutschland, in der Tschechischen Republik, in Frankreich, in Dänemark. Sie haben zu Recht darauf hingewiesen, dass auch diese Verfassungsgerichte Fragen stellen und dass es da auch Streit gibt zwischen Gerichten. Das ist lebendig, das soll so sein.

Aber was den polnischen Fall zum besonderen Fall macht, ist die Tatsache, dass dort die Unabhängigkeit des Obersten Gerichtshofs zur Debatte steht. Es gibt viele Verfassungsrichter in Europa, die das polnische Verfassungsgericht mittlerweile als eine Attrappe bezeichnen. Das ist das Problem, in dem wir uns heute befinden. Das ist das Problem.

Ich möchte Danke sagen bei den vielen Polen, die auf die Straße gegangen sind und ein anderes Polen gezeigt haben. Hunderttausende haben Gesicht gezeigt auf den Straßen von Warschau und vielen anderen Städten. Ich möchte Donald Tusk danken, dass er zu diesen Demonstrationen aufgerufen hat. Echte Patrioten standen dort auf der Straße mit der polnischen Fahne, mit der stolzen polnischen Fahne und mit der europäischen Fahne in der Hand. Ein Patriot muss nicht Nationalist sein. Er ist überzeugter Europäer, wenn er Patriot ist. Und wenn wir die Frage stellen, ob die Menschen spüren, was eigentlich zur Debatte steht, dann sage ich: Ja, sie spüren es!

Der Polexit: Herr Premierminister, ich nehme Ihnen ab, dass das vielleicht nicht eine politische Zielsetzung von Ihnen ist, den Polexit anzustoßen. Aber wer das Primat des Europäischen Gerichtshofs ablehnt, wer die Europäische Union als Rechtsgemeinschaft ablehnt, wer die Unabhängigkeit der Justiz ablehnt, der tritt faktisch aus der Europäischen Union als Rechtsgemeinschaft aus. Donald Tusk hat Recht: Wenn dieses Urteil nicht revidiert wird, dann kommt Ihre Entscheidung in Polen einem Austritt sehr, sehr nahe. Das spüren die Polen, und das muss verhindert werden.

Ich möchte auch noch die Frage stellen, mit wem Sie denn eigentlich beisammen sind, Herr Morawiecki. Ich möchte ein bisschen politischer werden, weil Sie zu Recht darauf hinweisen, dass wir nicht in gute und schlechte Europäer unterscheiden dürfen. Ich bin da sehr bei Ihnen. Aber haben Sie sich mal in Ihrer eigenen Truppe umgeschaut, bei den EKR und bei ID? Dort sitzen diejenigen, beispielsweise die ehemaligen Tories, die gegen den polnischen Klempner Stimmung gemacht haben. Die haben Stimmung gemacht gegen den Lastwagenfahrer, der den Arbeitsplatz wegnimmt. Es sitzen in Ihrer Fraktion diejenigen Politiker, die – wie beispielsweise die deutsche AfD – sagen: Wir zahlen viel zu viel Geld nach Polen und nach Rumänien und nach Bukarest. Das ist das, was wir dort erleben.

Und es waren dort Ihre Parteifreunde, die vor 20 Jahren die Aufnahme Polens in die Europäische Union abgelehnt haben. Ich habe dafür gestimmt. Ich will, dass Polen ein starkes Mitglied ist. Das heißt, wenn Sie über starke, gute und schlechte Europäer reden, dann räumen Sie in Ihrem eigenen Laden auf!

Meine sehr verehrten Damen und Herren, liebe Kolleginnen und Kollegen! Wissen Sie, wer sich am meisten freut über die heutige Diskussion? Es sind diejenigen, die sich über den Streit in der Europäischen Union freuen. Es sind diejenigen, die eine schwache Europäische Union wollen. Es sind diejenigen, die den Rechtsstaat als Prinzip ablehnen und bekämpfen. Die freuen sich! Und ich sage Ihnen, Herr Premierminister, durch Ihre Rede heute hier säen Sie Spalt und Streit in der Europäischen Union. Sie machen Europa schwächer mit diesem politischen Ansatz. Einer wird sich freuen, und das ist Wladimir Putin! Ihre Politik hilft vor allem den Russen, Wladimir Putin, unseren Gegnern, die ein Interesse an einer gespaltenen und zerstrittenen Europäischen Union haben. Deswegen: Bitte hören Sie auf damit! Hören Sie auf damit!

Zu guter Letzt: Wir diskutieren hier im Parlament eine Klage gegen die Europäische Kommission zur Untätigkeit in Fragen der Rechtsstaatlichkeit. Ich möchte Ursula von der Leyen ausdrücklich danken für ihr heutiges Statement. Ich bin vielmehr der Meinung, wir sollten überlegen, ob wir nicht eine Untätigkeitsklage gegen den Europäischen Rat in den Raum stellen. Seit 2017 liegt dort nun das Artikel-17-Verfahren auf dem Tisch. Unsere Staats- und Regierungschefs geben kluge Statements ab, wenn sie in den Raum hineingehen, wenn sie beim Interview gefragt werden, und wenn der Raum sich schließt, dann herrscht Stille. Diese Stille ist für Europa eine schwere Bürde. Wir brauchen endlich einen Europäischen Rat, der Klartext spricht mit Polen und mit allen anderen, die die Rechtsstaatlichkeit in der Europäischen Union nicht respektieren.

  Iratxe García Pérez, en nombre del Grupo S&D. – Señor presidente, señora presidenta Von der Leyen, primer ministro Morawiecki, es importante celebrar hoy este debate, y hemos hecho todo un gran ejercicio de parlamentarismo escuchando su intervención, y estoy segura de que usted ahora va a hacer lo mismo escuchando lo que los parlamentarios y parlamentarias de esta Cámara le tenemos que decir.

Y permítame que empiece con una afirmación: somos muy conscientes de la importancia de los votos; quienes aquí estamos, estamos por representación de aquellos ciudadanos y ciudadanas que con su voto han confiado en nosotros y en nosotras, pero permítame que le recuerde una cosa que usted como demócrata debe saber, y es que los votos no dan la legitimidad para derribar la democracia.

Tenemos que hacer este debate por el bien de la Unión Europea y por el bien de Polonia, porque la sentencia del llamado Tribunal Constitucional ha creado una crisis sin precedentes. Es una situación desafortunada que siento muchísimo: lo siento por los millones de polacos y polacas que quieren estar en la Unión Europea, que se sienten miembros de esta familia, y que ahora no saben qué va a pasar con su futuro.

Dice usted que no quiere un Polexit; le aseguro que mi grupo político tampoco, pero comprenderá que esta es una organización seria que se basa en la seguridad jurídica: a diferencia de las dictaduras o las monarquías absolutas, en la Unión Europea quien manda es la ley, que es igual para todos y que garantiza la paz; precisamente porque es justa, porque es previsible y porque se cumple.

Usted pide respeto a la diversidad. ¡Faltaría más, esa es la riqueza de nuestra Unión! Pero lo que hace posible que podamos decidir entre todos, que podamos ponernos de acuerdo, son precisamente unas reglas del juego que garantizan la igualdad de todos; por eso, cuando uno amenaza con no respetar las normas, se pone solo ante la puerta de salida: nadie lo está echando, se pone solo.

Déjeme que le diga que me parece que estamos errando el foco del debate: cuando usted y el partido PiS presentan una confrontación entre la soberanía de Polonia y la soberanía europea, es que no han entendido qué es la Unión. Hace ya setenta años los fundadores entendieron que, en un mundo interdependiente, la mejor manera de ejercer la soberanía en ciertos ámbitos es compartiéndola porque juntos podemos solucionar mejor los problemas, juntos somos más fuertes. Aquí venimos voluntariamente porque nos fiamos los unos de los otros, porque creemos en un futuro mejor; no nos obliga nadie a estar aquí, nadie nos arrebata nada por formar parte de la Unión Europea, pero para poder compartir esa soberanía hay unos principios básicos que se dan por supuestos: la separación de poderes, la independencia de la judicatura, el respeto a la libertad de prensa… Y me parece que ahí es donde radica el problema, que Gobiernos como el suyo han emprendido un camino de regresión y de autoritarismo.

Por eso su problema no es con el ordenamiento jurídico de la Unión Europea, es con los principios de la democracia y del Estado de Derecho, y eso es todavía mucho más preocupante. Le molesta que las instituciones europeas se lo recuerden; lo siento, no podemos callarnos, precisamente por lealtad al proyecto europeo. La Comisión está obligada a actuar, señora Von der Leyen, ya se han acabado los tiempos de espera: la Comisión es la guardiana de los Tratados. Porque, cuando se acepta que uno haga trampa y se pierde la confianza, dejamos de ser socios para convertirnos finalmente en competidores. Y tampoco en este Parlamento por lo tanto podemos callarnos porque esta es la sede de la democracia europea, porque aquí es donde estamos reflejando lo que la ciudadanía polaca también quiere: hemos escuchado lo que están pidiendo en las calles y nos piden que les apoyemos, lo mismo que nos piden los jueces y los fiscales en su país, señor Morawiecki.

En toda esta crisis tan triste y tan desafortunada hay algo bueno: más allá de las leyes y más allá de los planes económicos, la Unión es una familia, y eso se está viendo estos días en las calles de Polonia. Polonia es mucho más que el PiS, como Hungría es mucho más que Orbán y Eslovenia es mucho más que Janša; y los ciudadanos y ciudadanas de estos países, que están sufriendo por la deriva autoritaria de sus Gobiernos, confían en la Unión, y vamos a ser su voz y vamos a acompañarlos y no vamos a dejarlos solos, y tampoco vamos a dejar solas a las mujeres polacas, seguiremos trabajando con ellas para garantizar sus derechos y que nadie decida en su nombre. ¡Estamos juntas en esto! Hace unas semanas estuve en Varsovia y sentí el cariño de muchas personas que han puesto su confianza en Europa; no las vamos a defraudar. Yo también soy consciente de lo que esas personas piensan y sabemos que seguiremos dialogando, y le escucharemos siempre, señor Morawiecki, le escucharemos con todo el respeto, pero escuche usted también a la gran mayoría de europeos que quieren trabajar conjuntamente.

(Aplausos)

  Malik Azmani, on behalf of the Renew Group. – Mr President, President von der Leyen, Prime Minister, representatives of the Council, dear colleagues, when the European Union is united, Poland is protected. When the European Union is united, Poland is protected. Throughout the most painful history of this continent, it has been Poland and its brave citizens that have suffered most from European divisions.

That’s why, your attempts, Prime Minister, to threaten the stability and safety of the Union are even more sinister. For years, you have been affecting the mind of Polish people with lies and manipulation about European rules and regulations. Can you tell me which laws exactly you find so reprehensible? Protecting freedom of religion, the right of individuals, or maybe the freedom of press or the independence of the judiciary?

Let me remind you that Poland joined the EU precisely to protect these values. You are not being honest with the Polish people, Prime Minister, and you know it. We have all listened to your denials, but the truth is your actions are a sly way to lead Poland out of the Union. Start being honest and explain to your start-ups they will lose development funds, tell your farmers they will miss out on subsidies and tell your students that they can forget Erasmus.

Member States are entitled to want changes in the legal order of the Union, but the way to do this is to propose, to discuss and compromise. This is how our Union works; unilateral illegal actions cannot be accepted and will have consequences.

We, Renew Europe, call on you, President von der Leyen, to act immediately on the following: reject the recovery plan for Poland, trigger the rule of law conditionality mechanism. No more ifs or buts.

Prime Minister, I still hope we can one day walk the path together on the road of cooperation, mutual understanding and respect. But until that moment, you will bear the consequences of your actions and have to face your people when they find out you sold them a lie.

I want to conclude by quoting a wise and brave Polish resistance fighter, Wanda Traczyk-Stawska, who spoke at a pro-European rally 10 days ago. ‘We have always been in Europe. No one will take us out. This is our Europe’. And you might learn some lessons from her.

  Ska Keller, on behalf of the Verts/ALE Group. – Dear Prime Minister, I welcome the opportunity to speak to you directly even though, unfortunately, I might have missed that hopeful part that you had promised to us. Maybe we should give him the extra time for that, President. I believe, Prime Minister, though, that you are leading your country on a dangerous path, a path which calls into question the country’s well-deserved place at the heart of the European Union.

I remember very well the day that Poland joined the European Union. It was just such a joyful day, such a day full of hope of overcoming very physical borders, but also the borders in our head. Today, it pains me to see how your government undermines this very unity that we celebrated together. Your government has turned its back on the rule of law, on the independence of the judiciary, on minorities, on almost anyone who does not fit your reactionary ideology.

With this latest judgment, your government—chosen judges also turned their backs on the very principle of the EU itself ˗ the strength of our common laws. Let’s make no mistake, this does not just concern Poland. What the Polish Government has done and is doing is an attack on the very existence of the EU itself.

Our Union is not just an economic alignment; it’s a Union of peace, cooperation, democracy and the same rules applying to everyone. A Union where Member States have voluntarily agreed to submit to commonly found agreements in order to offer their citizens a better life, to overcome conflicts and to guarantee peace. The Polish Government has questioned those fundamental pillars. If we let that pass, then there won’t be much left of those pillars before long.

This is a test for all of us, but mostly for the European Commission. President von der Leyen, being the guardian of the treaties has never been an easy task, but this time is different. When a Member State blatantly questions the fundamentals, the Commission must act strongly and swiftly.

Time and time again, your Commission has extended a hand of dialogue to the Polish Government. But, President von der Leyen, the Polish Government has rejected your hand. It is now high time that you fulfil the obligations that the EU’s Treaty puts on you, to defend the citizens of Poland and to defend the core of the Union, a Union built on justice.

  Nicolas Bay, au nom du groupe ID. – Monsieur le Président, Madame la Présidente, Monsieur le Premier ministre, chers collègues, où réside la légitimité? Qui défend la liberté? L’état de droit est-il détachable de la souveraineté nationale et populaire? Un aréopage de commissaires, de fonctionnaires et d’élus d’autres pays est-il légitime pour dicter à un peuple quel devrait être son mode de vie et de gouvernance? C’est bien toute la question qui nous rassemble aujourd’hui.

Il y a trois ans, je m’étais rendu à Varsovie dans le cadre d’une mission officielle de notre Parlement pour enquêter sur la réforme de la justice polonaise et ce qu’on nous présentait alors comme – je cite – une atteinte systémique à l’état de droit. Ce que j’ai pu observer, tout comme en Hongrie il y a deux semaines dans une mission semblable, c’est que ces accusations n’ont absolument aucun fondement. Il n’y a rien, strictement rien.

On peut légitimement s’interroger d’ailleurs sur l’impartialité des institutions européennes qui ne s’inquiètent de la remise en cause de la primauté du droit de l’Union que dans certains cas, et en fonction de calculs politiciens et de motivations dont tout le monde voit bien qu’elles sont beaucoup plus idéologiques que juridiques.

Comme vous l’avez rappelé à l’instant, Monsieur le Premier ministre, des jugements similaires à celui du Tribunal constitutionnel polonais ont en effet été rendus en Allemagne, en Italie, en Espagne, en Roumanie et même en France, un pays qui a forgé son concept d’identité constitutionnelle. De même, Bruxelles ne s’inquiète d’une supposée atteinte à la séparation des pouvoirs que dans certains pays, et étrangement toujours les mêmes, avec une radicalisation inquiétante.

La Commission et la gauche du Parlement européen, dont le PPE semble désormais faire partie, comme l’a illustré l’agressivité de Manfred Weber à l’égard de la Pologne, se livrent à une persécution contre des États souverains dont les gouvernements conservateurs sont pourtant démocratiquement et largement élus et réélus. Cela devrait conduire un certain nombre d’entre vous à un peu moins d’arrogance quand on voit vos résultats électoraux.

Alors que les procédures en cours sont à l’arrêt grâce à une sage décision du Conseil, le Parlement continue de prétendre agir dans le cadre de l’article 7. Et, puisque les attaques sur l’organisation de la justice polonaise se révèlent en réalité sans aucun fondement, on trouve d’autres prétextes: les revendications LGBT et la volonté de contrôler l’éducation sexuelle des enfants. Et ils prennent maintenant le peuple polonais en otage en instrumentalisant le plan de relance post-COVID comme moyen de pression financier. Les méthodes sont odieuses, les objectifs ne le sont pas moins.

Monsieur le Premier ministre, vos adversaires ne cherchent pas la vérité. Ils veulent vous imposer des aveux. Ils exigent des confessions forcées et publiques dans un pays qui a affronté deux totalitarismes le siècle dernier. Ce n’est pas une chose anodine. L’état de droit est un prétexte à un véritable procès stalinien. La vraie motivation de ces attaques, nous la connaissons: vous refusez le laxisme migratoire, vous refusez les diktats moraux et sociétaux d’un fédéralisme européen qui viole les traités et s’immisce de façon illégitime dans toutes les politiques nationales, de l’éducation à la santé en passant par la politique familiale et l’organisation judiciaire.

Mais pourquoi donc cette panique des fédéralistes? Pourquoi une telle mauvaise foi quant à la portée réelle de cet arrêt? Tout simplement parce que le Tribunal constitutionnel polonais remet enfin l’Union européenne à sa place. Il rappelle qu’elle est composée d’États qui consentent librement, librement, à un projet commun. Ils rappellent que les pouvoirs de l’Union européenne sont uniquement ceux qui ont été délégués par les nations à Bruxelles. Les traités délimitent clairement ses attributions et ils sont aussi là pour ça. Il n’y a donc ni Polexit juridique ni Polexit politique.

Monsieur le Premier ministre, la Pologne est une grande nation européenne. Elle fut souvent au cœur de notre histoire commune, parfois pour votre malheur, parfois pour votre gloire. En maintes occasions, et notamment lors du siège de Vienne de 1683, les Polonais ont résisté et combattu, ils ont défendu la civilisation européenne, ses nations, ses peuples et leurs libertés. Aujourd’hui, vous poursuivez cette tradition en mettant un terme à l’extension tentaculaire, illimitée, totalitaire du droit européen, instrumentalisée pour imposer des politiques dont les peuples ne veulent pas.

Soyez remerciés pour votre patience et votre endurance face aux accusations injustifiées. Soyez remerciés pour votre détermination et votre courage à défendre les libertés de nos nations. Soyez remerciés pour votre clairvoyance à porter haut nos valeurs de civilisation. Tenez bon.

  Ryszard Antoni Legutko, on behalf of the ECR Group. – Mr President, Madam President of the European Commission, Prime Minister. Prime Minister, from what you have heard so far, you might have already guessed that you find yourself in a most peculiar place. The European Parliament is the institution that, firstly, has been governed by the same political coalition from time immemorial. This is rather unusual in any nation state, with predictably unfortunate consequences.

Secondly, the coalition is decidedly left-wing, with the EPP and Donald Tusk following suit, becoming more and more radical and trying to enforce their leftist views on the entire world, including recently, believe it or not, on the American State of Texas.

Thirdly, it has no understanding for dissent and therefore surrounds the dissenting groups with a cordon sanitaire, which is quite an effective way of neutralising the opposition. And fourthly, it has managed to establish a tyranny of the majority that controls everything, from administration to the distribution of the key political positions.

Once you keep this in mind, you will understand why this Parliament has been waging a cold war against, and trying to destabilise, conservative governments in Europe, and why, to achieve this end, they have been violating the basic principles of the Treaties and making up ad hoc rules that are not there. In this inglorious task, they have been unfortunately seconded by other institutions, including the European Commission, which, at least since the times of Jean-Claude Juncker and Mr Timmermans, became a political institution, strongly partisan, ideological and arrogant. The principles of conferral, subsidiarity and proportionality explicitly inscribed in Article 5 were thrown overboard.

To give an example, tomorrow there will be another chapter of Poland-bashing because of our abortion law. Who cares that such matters as abortion are exclusively the competences of the nation state? The majority can outvote any restraining rule. If making 2 + 2 = 5 were to hurt the Polish Government, they would not hesitate to put it to the vote. You know what? Chances are that they would have it carried.

Having got rid of the basic principles of the treaties, they came up with their own rules which don’t exist in the Treaties and which the Treaties preclude. The first product of their inventive genius came from the Commission, and it was the rule of law framework, and then its parliamentary offspring, the rule of conditionality ˗ an absolute outrage and a sheer monstrosity from a legal and moral point of view. So what? Might is right.

The newest gizmo is the primacy of EU law. In various public statements this phrase has been immersed in typical EU gobbledygook, but I would love to know what exactly do you mean by making this claim, Madam President? There is not a word about it in the Treaties. Where did you take it from? If not from the Treaties, then where from? And what do you think it means? That European law trumps national law in the areas over which the EU has exclusive competence is a rather commonsensical statement. Nobody questions it. Does it mean that European law trumps the national law in the areas over which the EU does not have any competence? But this is absurd. It would be like the primacy of the European law over the law of the State of Texas.

I’m sure that the majority of my colleagues in this Chamber would want precisely this, but this does not make it any less absurd. Or perhaps, by primacy you mean that the European institutions will decide which areas are under their competence and which are not, and the national institutions will have no power to oppose their decision. But this is a very dangerous concept, extremely dangerous, because it gives the EU omnipotence and omniscience it does not have, it cannot have, and to be frank, it does not deserve.

Over the last decade, the EU has turned out to be unable to restrain itself and respect the limits imposed by the principles of conferral, subsidiarity and proportionality. The trust that it will stay within the Treaties in the years to come is gone. You see, Madam President, we are not afraid of European law ˗ we are afraid of European lawlessness, of the tyranny of majority, of abuse of power and of the cavalier use of the Treaties. despite what one can see in the Parliament and in the Commission. Might is not right.

  Martin Schirdewan, im Namen der Fraktion The Left. – Herr Präsident! Frau von der Leyen, Sie sprachen zu Beginn Ihrer Präsidentschaft davon, die bestehenden Konflikte mit Polen im Dialog lösen zu wollen. Damals lief bereits ein Rechtsstaatlichkeitsverfahren gegen Polen wegen der Angriffe auf die Unabhängigkeit der Justiz. Passiert ist seitdem leider wenig, und die Debatte heute zeigt ja, dass sich die Konflikte nur weiter zugespitzt haben.

Auch diese Passivität der Kommission und von Ihnen, Frau von der Leyen, haben uns in diese Situation gebracht. Nehmen Sie endlich Ihre Verantwortung wahr. Die Zeit schöner Worte ist vorbei. Handeln Sie und wenden Sie den Rechtsstaatlichkeitsmechanismus unverzüglich an! Schluss mit dem Appeasement gegenüber der autoritären Rechten. Deren Politik darf nicht mit europäischen Geldern finanziert werden.

Herr Ministerpräsident, Sie haben sich ja heute als Klassensprecher der Rechten hier im Haus beworben. Ihre Provokationen waren eindeutig, der Applaus aus dieser Ecke auch. Sie können ja gern weiterhin versuchen, den Leuten Sand in die Augen zu streuen, aber das, was Sie als Justizreform bezeichnen, ist doch nichts weiter als der Versuch, die Unabhängigkeit der Justiz zu untergraben und eine politische Justiz zu etablieren. Damit werden Rechtsstaat und Demokratie infrage gestellt. Darum – und nicht um weniger – geht es hier heute in dieser Debatte, nämlich, dass sich in Polen ein autoritärer Umbau vollzieht – ein Umbau, der nicht nur auf die Unabhängigkeit der Justiz abzielt, sondern auch auf die Ausübung der Grundrechte.

Es ist unerhört, dass Sie hier kein kritisches Wort zu den sogenannten LGBT-freien Zonen in Ihrem Land gefunden haben. Menschenrechte werden dort mit Füßen getreten, und diese Politik wird von Ihrer Regierung toleriert und befördert.

(Beifall)

Ich finde es empörend, wie Ihre Regierung den Frauen in Ihrem Land das Recht auf körperliche Selbstbestimmung verweigert. Wir leben doch nicht mehr im katholischen Mittelalter, wo den Frauen ein Keuschheitsgürtel umgelegt worden ist. Jetzt will Ihre Regierung einen Zaun gegen Geflüchtete an der Grenze zu Belarus errichten. Mit Zäunen löst man keine politischen Probleme. Mit jedem Zaun kann jedoch Menschenrecht gebrochen und die internationale Rechtsordnung beerdigt werden.

Kein Wunder also, dass das polnische Verfassungsgericht kürzlich auch die europäische Rechtsordnung infrage gestellt hat. Diese Bombe ist uns ja heute hier mit vielen verklärenden Worten präsentiert worden. Doch lassen Sie sich nicht über deren Sprengkraft hinwegtäuschen. Sollte ein Mitgliedstaat anfangen, sich auszusuchen, welchen EU-Rechtsbestand er für sich in Anspruch nimmt und welchen nicht, werden schon bald andere folgen, und das wäre das politische Ende der Europäischen Union.

  Milan Uhrík (NI). – Vážená pani predsedníčka Európskej komisie, vážený pán poľský premiér Morawiecki, mám len minútu, a preto to poviem úplne na rovinu a politicky nekorektne. Odkaz pre liberálov: prosím vás, prestaňte už šikanovať strednú Európu za účelovo vymyslené zlyhania a chyby! Nech tí Maďari a Poliaci urobia čokoľvek, vždy si nájdete nejaký dôvod, prečo ich chcete trestať, prečo proti nim chcete štvať.

Nenavrávajme si, priznajme si na rovinu. Ten európsky právny štát, ktorý tu presadzujete, nie je nič iné, len alternatívny nástroj, ako chcete presadiť liberálnu agendu do konzervatívnych stredoeurópskych štátov. A za konzervatívne zmýšľajúcich obyvateľov Slovenskej republiky vyhlasujem, že Poľsko má našu plnú podporu pri ochrane svojej suverenity. A liberálom zo Západu odkazujem: neprovokujte nás, neprovokujte strednú Európu! Vráťme sa k tomu, prečo Európska únia vznikla, k hospodárskej spolupráci, k všeobecne výhodnému obchodu, ale nesnažte sa nám vnucovať ideológiu a spôsob života, s ktorým nesúhlasíme.

  Andrzej Halicki (PPE). – Panie Przewodniczący! Panie Premierze! Język agresji to nie jest dowód siły. W tej Izbie, pomimo Pańskich pokrzykiwań, wszyscy wiedzą, że Pański rząd ma minimalną przewagę w Sejmie i nie ma przewagi w Senacie. Ta krucha większość dziś powoduje, że próbuje Pan atakować. Ale kogo Pan atakuje? Atakuje Pan partnerów i przyjaciół, a sojuszników szuka nie tam, gdzie trzeba, bo na pewno nie są to przyjaciele Polski, atakując nas z nacjonalistycznych pozycji. Bo sam Pan powiedział, że bezpieczeństwo leży we Wspólnocie, w naszej wspólnej Europie.

To Polacy zadecydowali, że w niej jesteśmy, i Polacy zadecydują o naszym miejscu w Europie, bo jesteśmy – to jest jedno prawdziwe zdanie, które Pan powiedział – dumnym narodem, który ma swoje miejsce w Europie.

„Polskie sądy powinny w razie kolizji norm wspólnotowych i krajowych dawać pierwszeństwo stosowania tym pierwszym, europejskim normom”. Kto to napisał? To Pan napisał, to Pański podręcznik do prawa europejskiego. I jest to oczywiste, bo art. 91 pkt 2 polskiej Konstytucji jasno to stwierdza. Po co Pan opowiada tutaj o jakimś konflikcie? To Trybunał Sprawiedliwości stoi na straży polskiej konstytucji, bo Pański rząd ją łamie. To Pański rząd chce politycznych sędziów, to Pański rząd ogranicza wolność mediów i funkcjonowanie wolności słowa.

Mało tego, jeżeli pisze Pan wczoraj, przesyła Pan do prezydentów, premierów list, że będzie pan stosował orzeczenia Trybunału, że potwierdza Pan stosowanie wszystkich wspólnotowych zasad i zobowiązań, to bardzo proste pytanie chciałem zadać dzisiaj: czy Izba Dyscyplinarna będzie rozwiązana? Jest ustawa? Czy sędziowie, którzy zostali pozbawieni pracy, będą orzekać? Sędzia Paweł Juszczyszyn – 623 dni bez orzekania. Czy wróci jutro do pracy? Gdzie są Pańskie zobowiązania? Bo dzisiaj Pan igra z bezpieczeństwem Polski i Polaków. Nie ma Pan do tego mandatu.

Obronimy Polskę europejską, bo Polska ma inną twarz niż tylko język agresji. Widzieliście to w poprzednią niedzielę na demonstracjach. Polakom nie jest obojętne, jak będzie się toczyła nasza przyszłość, wspólna przyszłość Europy i Polski.

  Juan Fernando López Aguilar (S&D). – Señor presidente, presidenta Von der Leyen, primer ministro Morawiecki, los ciudadanos polacos, la ciudadanía polaca que nos sigue sabe bien que ha sido la infatigable exigencia de este Parlamento Europeo la que ha traído al debate, una y otra vez, el continuado desafío del Gobierno que preside, bajo la batuta de Jarosław Kaczyński, al Derecho de la Unión Europea y a sus valores fundacionales.

¿Y sabe por qué? Porque este Parlamento Europeo les representa. Representa a la ciudadanía europea de la ciudadanía polaca, y representa el compromiso de Polonia con la Unión Europea, que es una unión de derechos y obligaciones que nos vinculan a todos por la misma ley.

Y, por eso, resulta ridícula e hipócrita la retórica del agravio comparativo. ¿Sabe por qué? Porque su gobierno es un caso único de incumplimiento contumaz de las sentencias del Tribunal Europeo de Derechos Humanos y del Tribunal de Justicia, como la que declara incompatible con el Derecho europeo esa Cámara disciplinaria que impone sanciones a los jueces que aplican el Derecho europeo; porque su gobierno es un caso único en el que el fiscal general es al mismo tiempo ministro de Justicia, y ha sido el Gobierno que usted preside el que ha pedido al Tribunal Constitucional polaco, declarado ilegítimo por el Consejo de Europa, que declare nada menos que los artículos 1, 2, 4 y 19 del Tratado de la Unión Europea son incompatibles con la Constitución polaca. Nada menos que los valores fundacionales de la Unión Europea: el Estado de Derecho, la democracia, los derechos fundamentales, la primacía del Derecho de la Unión y el papel garante que corresponde al Tribunal de Justicia.

Por eso pedimos a la Comisión, una y otra vez, que exija al Consejo una decisión por mayoría cualificada, en relación con el procedimiento del artículo 7, que pusimos en marcha en este Parlamento Europeo; que imponga de una vez el mecanismo de condicionalidad ligado al Estado de Derecho, que impida el acceso a los Fondos europeos hasta que se cumplan plenamente las condiciones del Derecho europeo que nos vinculan a todos; que, además, imponga procedimientos de infracción y multas pecuniarias al Gobierno de Polonia hasta que cumpla plenamente el Derecho europeo; y, por supuesto, que congele el acceso a los Fondos REACT-EU a aquellos municipios infamemente declarados o autoproclamados libres de ideología LGTBI, lo que es completamente incompatible con el Derecho europeo.

¿Y sabe qué estamos haciendo? Estamos defendiendo la ciudadanía europea de la ciudadanía polaca. Estamos defendiendo a Polonia en la Unión Europea.

Eso es lo que estamos haciendo, porque queremos una Polonia plenamente vinculada a la Unión Europea, no una Polonia capaz de desvincularse de las reglas de juego en lo que le conviene, pero eso sí, accediendo a los Fondos europeos, de modo que está lanzando un mensaje absolutamente inaceptable —si es que no letal— para el futuro de la Unión: que esta es una Unión Europea a la carta, no una unión de valores y derechos que nos vinculan a todos y nos vinculan por igual.

(Aplausos)

  Guy Verhofstadt (Renew). – Mr President, I would like to say to the Prime Minister that I have listened to him carefully for 30 minutes.

Prime Minister, even if you had spoken for an hour, I would have silently listened to you. You didn’t talk about the ruling of the constitutional court because the ruling of the constitutional court is very clear. Article 1 and Article 19 of the Treaty are null and void in Poland and are in contradiction with the Polish constitution. That’s the decision of the constitutional court in Poland. And that is a constitution and a Treaty, Article 1 and Article 19, that you accepted in 2004, that the past government accepted at the moment of the Lisbon Treaty. And you know what these articles –Article 1 and Article 19 – are. Article 1 is an ever—closer union, and Article 19 is the central role of the European Court of Justice. By the way, it is exactly for the same reasons that the hard Brexiteers went out of the European Union – for these two articles, Article 1 and Article 19.

The sinister game that you are playing is very clear. The sinister game is that you are putting a politicised constitutional court inside Poland, and that politicised constitutional court is criticised by whom? By the European Court of Justice. The way to eliminate the decisions of the European Court of Justice is to take, with the politicised constitutional court of Poland, a decision that the European Court of Justice (ECJ) no longer has a right of decision in Poland. That is what you have done, and what you defend here. You are making references to others, to the French and the Germans, and there is something to say about the German constitutional court and so on, but they never did that. They never said that Article 1 and Article 19 were no longer applicable in Poland, in their country. They never did that. Like I said, the Brexiteers did that. What you have done is, in fact, put an existential threat to your country and, most of all, to the people, to the Polish people, who are the most pro-European people of the entire European Union. That is what you have done.

And that reminds me of something very dramatic in European history, by the end of the 18th century, when a great country like Poland disappears and makes a fatal mix of bad governance, of external threats and the betrayal of conservatives who could not accept a modern Polish constitution at that time. Am I the only one who sees some fatal resemblance here with what is happening today in Poland? So I have to tell you – I know that you are a historian, Prime Minister – so I wanted, in fact, to start my speech and to end my speech with a classic historical book: ‘The March of Folly’ by Barbara Tuchman, because it reminds me of what is happening in Poland today. It starts with a simple decision, and it goes to another decision, and a further decision, and that is when the folly starts. It is not, in fact, people who want that, not the ordinary Polish citizens, it is the ego of big power players who are not thinking what the disaster will be at the end of the story.

So my wish, Prime Minister, is please, come back from these stupid decisions and end, together with the Polish people, this march of the folly that you have entered in 2015.

  Terry Reintke (Verts/ALE). – Mr President, dear Prime Minister, dear colleagues, dear Commission President. Mr Morawiecki, despite what you have been saying today, I must admit that I have to ask myself the question after what happened in Poland in the last weeks and months, whether on 7 October, when this ruling was proclaimed by the Constitutional Tribunal, you actually did not secretly open a bottle of champagne together with Vladimir Putin. Because seriously, when I look at the situation, political vision and political agenda, I see a lot of similarities between Putin and what your government is doing.

What you are trying to do is to convert Poland into an authoritarian state with weak democratic institutions and weak enforcement of fundamental rights of its citizens. And you seem to be sharing another political aim with Vladimir Putin. And that is a weak and disunited European Union.

But let me break it to you, let me break it to you. The majority of the Polish citizens disagrees with you. The majority of the Polish citizens – and they have shown that beautifully last weekend – they want to live in a strong Poland, in a strong European Union based on rule of law, fundamental rights and democracy. And we salute these people in Poland.

And it shouldn’t be here in the European Parliament that this is addressed to you. It should be you, Mr Prime Minister, who speaks to your citizens, who speaks to your judges – some of them I hear on the tribune today – to your prosecutors, to your civil society organisations, speak to them and listen to them. They want to live in a country based on rule of law, with an independence of the judiciary, with separation of powers and with fundamental rights.

And I must say I find it unbearably painful sometimes to say so many obvious things again and again in these debates. But yes, obviously, Polish citizens are EU citizens and they are protected by EU law, and it is not a nice-to-have luxury for the European Commission to protect their rights. It is the duty of the European Commission to protect their rights.

And lastly, I would like to say one thing, because I think this has been confused a lot in this debate. There is no conflict. There is no disagreement between the Polish Constitution and the EU treaties on the subject matter that we are debating, on rule of law and separation of power or the independence of the judiciary. They are completely in line there.

So please, Mr Prime Minister, bring Poland back on a path to rule of law, implement the ECJ rulings as demanded and do what your citizens demand you to do: bring Poland back really to the heart of Europe.

VORSITZ: OTHMAR KARAS
Vizepräsident

  Maximilian Krah (ID). – Herr Präsident, liebe Kollegen! Herr Premierminister, Sie haben in einem sehr schönen juristischen Vortrag erklärt, wo die Grenzen des EU-Rechts und die Souveränität der Mitgliedstaaten sind.

Niemand bestreitet, dass EU-Recht Vorrang hat, wo die EU Kompetenzen hat. Aber die EU kann nicht selbst entscheiden, was ihre Kompetenzen sind. Darüber wachen die nationalen Verfassungsgerichte. Das sagt auch das deutsche Verfassungsgericht, Herr Weber, und genau deshalb durfte das polnische Verfassungsgericht feststellen, dass Justizorganisation nicht Teil des EU-Rechts ist.

Das kann man nur dann bestreiten, wenn man eben möchte, dass die EU selbst entscheidet, was ihre Kompetenzen sind. Wer nicht möchte, dass die Nationalstaaten souverän sind, sondern wer den souveränen Superstaat will, der möchte auch, dass der EuGH allein entscheiden kann, was zu den Kompetenzen der EU gehört und was nicht. Aber dieses Europa ist nicht das Europa der Verträge, und es ist nicht das Europa, das die Menschen wollen – weder in Polen noch sonst wo. Deshalb, weil Sie Historiker sind: Polen hat 1683 vor Wien schon einmal Europa gerettet. Bleiben Sie stark, retten Sie die Souveränität der Nationalstaaten und retten Sie damit Europa erneut.

  Raffaele Fitto (ECR). – Signor Presidente, signora Presidente della Commissione, signor Primo ministro, onorevoli colleghi, mi fa piacere essere qui in questo dibattito a sostenere le ragioni del governo polacco, perché siamo in un dibattito surreale in questo Parlamento.

Sarà la quindicesima, ventesima volta che noi discutiamo di Polonia; non esiste un solo tema, pur importante, che abbia avuto l'attenzione e l'interesse del Parlamento europeo tanto quanto quello della Polonia.

Non voglio ripetere le considerazioni che sono già state fatte dal punto di vista tecnico specifico rivolto agli altri paesi, alle sentenze degli altri paesi, alla totale mancanza di equità nel giudizio da parte di tutte le istituzioni europee, perché noi qui siamo in presenza di un dibattito politico, un dibattito politico che emerge in modo molto chiaro, perché non si vuol paragonare la situazione della decisione della Consulta polacca a quanto accaduto nella stessa Polonia nel 2005, a quanto accaduto nelle altre corti costituzionali, così come è stato ricordato più volte, ma soprattutto non si può non ricordare che negli altri negli altri paesi ci sono state scelte chiare in questo senso che mettono in discussione questo principio.

Ma qui parliamo di politica, anche gli interventi che ho ascoltato sono tutti politici. Esiste un inizio di una campagna elettorale, c'è un tentativo da parte delle istituzioni europee di cambiare corso a un governo legittimamente eletto in Polonia, e lo si fa con gravissime ingerenze, perché sarebbe molto importante parlare dell'utilizzo strumentale della magistratura in politica, sarebbe molto importante, per esempio, parlare di altre questioni.

Ho ascoltato in più interventi il richiamo a Putin e al rapporto con la Russia; sono sei volte che in Conferenza dei presidenti viene bocciata la nostra proposta per discutere qui in Aula per esempio del gasdotto Nord Stream 2, ci sarà una ragione se su questo tema non c'è la volontà di parlare in Aula.

Ma invece parliamo della situazione politica. Ecco, mi sembra che questo dibattito sia l'ennesimo autogol di istituzioni europee che vogliono strumentalmente utilizzare le vicende europee per poter mettere il naso e attaccare un governo legittimamente eletto.

  Κωνσταντίνος Αρβανίτης (The Left). – Κύριε Πρόεδρε, κυρία von der Leyen, η αδράνειά μας, η αδράνεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής νομίζω ότι μας έφερε εδώ και έχουμε μια ευθύνη για αυτό. Είδαμε, από την άλλη, και ένα «show» της Alt-Right με τον πρωθυπουργό. Αυτό που έγινε σήμερα εδώ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είναι ένας ιδεολογικός αγώνας.

Γιατί έχει οικοδομηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση; Πρέπει να βάλουμε τα πράγματα πάλι από την αρχή. Οι έννοιες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου δεν χωράνε «à la carte» ερμηνείες για να εξυπηρετούν συμφέροντα κυβερνήσεων, κύριε πρωθυπουργέ. Αυτή η απόφαση ήταν μια κατά παραγγελία απόφαση της πολωνικής κυβέρνησης για να επιβεβαιώσει δικά της ιδεολογήματα που αφορούν δικαιώματα πολιτών, με εργαλείο το λεγόμενο συνταγματικό δικαστήριο.

Για το δημοκρατικό τόξο, για την αριστερά, ένα πράγμα είναι αδιαπραγμάτευτο: το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για άλλα ζητήματα που αφορούν την οικονομική πολιτική ή την πράσινη μετάβαση μπορούμε να διαπραγματευτούμε, αλλά δεν διαπραγματευόμαστε ζητήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα κάθε γυναίκας να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα της. Το ίδιο ισχύει και για το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου να μπορεί να ταυτοποιείται και να ορίζεται όπως θέλει.

Η Πολωνία πρέπει να μείνει στην Ευρώπη, όμως με τις αξίες της Ευρώπης, όχι με τις αξίες της Alt-Right.

  Tamás Deutsch (NI). – Mr President, I am Polish today.

Przyjrzyjmy się, kto dzisiaj uczy Polaków i Węgrów europejskich wartości i praworządności.

Annak a nyugati hatalmi elitnek a képviselői, amelyik papírfecnikre írogatott befolyásiövezet-százalékokkal dobott oda minket a szovjet birodalomnak. Amelyik elit képviselői véreskezű diktátorokkal, Jaruzelskivel és Kádárral paroláztak, miközben mi a szovjet terror rendszerében kellett hogy éljünk. És Jaruzelski és Kádár diktatúrájával szemben a szabadságért, a demokráciáért, a nemzeti függetlenségünkért harcoltunk.

És nézzük, miket is képesek összehordani manapság. A járvány negyedik hulláma támad, példátlan bevándorlási nyomásnak vagyunk kitéve, sok helyütt energiaválság alakult ki, és van érkezésük a magyarokat és a lengyeleket zaklatni, hazugságokat, rágalmakat ismételgetve, előítéletesen és gyűlölködve. De tudniuk kell, mi a saját erőnkből vívtuk ki a szabadságunkat és a nemzeti függetlenségünket, így hát önökkel szemben is meg fogjuk védeni.

Niech żyje Polska! Niech żyje polska wolność!

  Esteban González Pons (PPE). – Mr Morawiecki, during your speech I was not sure if I was listening to you or to Nigel Farage. If you are going to talk about justice and rule of law, at least be honest with us.

The truth is, not a single court in Europe has challenged the supremacy of the Treaties – only your government and the Constitutional Court appointed by your party. You can question the law and the competences, but if you question the supremacy of the Treaties, you are questioning the whole European foundation. Let me be clear, this is a road to exit. There is no room for alternative solutions. In other words, what you are proposing here today is a constitutional Brexit.

Your vision of Poland is driven by fear, but you are not scared about losing Polish identity; you are only scared about losing your power. Mr Morawiecki, the mission of Poland that the Polish people have is made by hope and dreams. Poland was already a great European nation before you, and it will continue being a great European nation after you and your party. For the Polish people, Europe and freedom mean the same.

  Marek Belka (S&D). – Pani Przewodnicząca! Panie Premierze! Nie ukrywam, że odczuwam wstyd, iż po raz kolejny przez działania Pana rządu mówimy tu o Polsce. Nie wiem jednak, czy to Pan powinien być tu dziś tłumacząc wasze kłamstwa europosłom. Przecież każdy wie, że to minister Ziobro odpowiedzialny jest za politykę unijną w waszym rządzie. Ostatnio w Sejmie, komentując haniebny wyrok tzw. Trybunału, sugerował Pan, że Unia Europejska realizuje widzimisię europejskich biurokratów.

Panie Premierze, jedyne widzimisię, które wpływa na życie Polaków, to antyeuropejskie obsesje Jarosława Kaczyńskiego. Podczas tego samego wystąpienia mówił Pan o problemach z wartościami europejskimi. Co Państwo wiedzą o wartościach, jeśli dzielą Państwo obywateli na różne sorty i wynoszą unijne flagi z urzędów? Wspominał Pan także o wolności. Dlaczego więc na protestach przeciw decyzjom rządu i polityce partii funkcjonariusze waszej policji biją pokojowo demonstrujące kobiety i młodzież, a bojówki narodowców zagłuszają proeuropejskie wystąpienia, nawet Powstańców Warszawskich?

Ostatni Pana cytat, Panie Premierze: dzisiaj stoimy w bardzo kluczowym momencie, można powiedzieć na rozdrożu historii Unii Europejskiej. To jedyna prawda, którą usłyszeliśmy z Pana ust, bo historia Unii będzie pisana dalej z Polską lub bez Polski. Wy także takim tak zwanym wyrokiem, czynicie wszystko, byśmy nie byli jej współautorami.

Pani Przewodnicząca von der Leyen, przemówienie premiera Morawieckiego to potok kłamstw i półprawd. W Polsce niestety już się do tego przyzwyczailiśmy. Ani Komisji, ani Pani nie wolno jednak się przyzwyczajać. Czas na bycie zaniepokojonym już minął.

  Michal Šimečka (Renew). – Mr President, first of all, it’s good to be brutally honest about why we are having this debate. The ruling of the Polish Constitutional Tribunal is not a product of some grand legal or philosophical dispute over competences or democracy or constitutionalism. Nor is it meant to protect the Treaty, as the Prime Minister would have us believe. The reality, unfortunately, is much simpler. Your government, your party, wanted to centralise power and take control over the independent judiciary in Poland, and the European Court of Justice stood in the way. It became an obstacle. So you had the Constitutional Tribunal remove the obstacle and clear the way, and it is as simple as that.

The problem is that if every Member State government acted in this way, with such contempt for common rules and such disregard for how it affects others in the community, there would be no European Union. Take my country, Slovakia, which is also grappling with reforming a post-communist judiciary and rooting out corruption. However, for us to succeed, we critically rely on the integrity of rule of law in the EU. Now, one of our closest partners in Central Europe ˗ a nation whose bravery we admire so much and whose leadership in Europe we so desperately need ˗ has decided to throw everything in doubt and to risk everything. By everything, I mean the EU’s legal order, the authority of the ECJ, protection of citizens’ rights, the single market ˗ basically, the integration story of the past decades.

This is precisely why the European Parliament, why this House, insists on the suspension of money from the recovery and resilience funds. This is precisely why the Commission and the Council must finally act after years and years of dialogue which brought no results. It is not to punish Poland. It is not to intimidate Poland. It is not to blackmail Poland. It is to protect our own values and protect the European project. Mr Prime Minister, while you may no longer care about its future, the rest of us ˗ the majority of citizens, Poles and Slovaks and others ˗ still very much do.

  Sylwia Spurek (Verts/ALE). – Panie Premierze! Gdybym chciała zażartować powiedziałabym: gratuluje Panu. Pana rząd pobił rekord Guinessa. Chyba nigdy wcześniej Parlament nie musiał tak często zajmować się innym państwem członkowskim, jak teraz zajmuje się Polską i problemami Polski z niezależnością sądownictwa, prawami kobiet, osób LGBT i wolnością mediów. Ale tu nie ma z czego żartować.

Powinien Pan wykorzystać swoją energię, ale dla Polski, do współpracy z Unią Europejską na przykład w zakresie rozwiązań gwarantujących polskim kobietom na wsi dostęp do ginekologa, a osobom z niepełnosprawnościami w Polsce prawo do niezależnego życia. Pana rząd nie musi dalej iść tą drogą. Polska nadal może być zapamiętana jako państwo, które działa na rzecz demokracji, praw człowieka, wspólnych unijnych wartości. Nie chcemy, żeby Polska nadal była symbolem łamania prawa, symbolem podziałów i nienawiści.

  Gerolf Annemans (ID). – Voorzitter, ik richt mij vandaag vooral tot de collega’s van deze Europese meerderheid, voor wie de Europese samenwerking een in Brussel gecentraliseerde eenheidsstaat moet worden.

In uw concept is het best mogelijk dat die bevoegdheidsoverschrijdingen van de Europese Unie enkel en uitsluitend beoordeeld moeten worden door het Hof van Justitie. Het is best mogelijk dat u dat denkt, dat u in een gesloten juridisch systeem denkt. Het is ook best mogelijk dat uw steeds verder uitbreidende bevoegdheden van de laatste jaren financieel moeten gesanctioneerd worden en voor rechtbanken moeten gebracht worden, zoals Napoleon zijn eenheidsconcept met het Franse leger afdwong. Het is best mogelijk dat u denkt dat in Lissabon voor eens en voor altijd en voor in de eeuwigheid is afgesproken hoe de Europese Unie moet werken en dat het probleem dat zich vandaag voordoet alleen maar een probleem van de benoeming van Poolse rechters is en van een regimewissel die u diep in uw hart wenst.

Maar laat mij u zeggen: de wereld verandert, politieke inzichten veranderen. Het is duidelijk voor iedereen dat u zich vergist, en voor steeds meer Europese burgers dat u zich vergist. De idee dat 450 miljoen Europese burgers besloten hebben om voor eens en voor altijd hun soevereiniteit vrijwillig en bewust aan uw juridisch systeem over te dragen, is een illusie. Laat mij u dat zeggen: het is een waanidee. Het is een idee die u moet loslaten.

Kalmeer even, collega’s, en ik ga u daartoe oproepen met de woorden van Angela Merkel. Zij heeft vorige week Brussel bezocht en ze kreeg vragen over Polen. Zij heeft Brussel bezocht als een afscheidsbezoek aan onze Belgische regering. En ik zal haar, Madam President, citeren in ...

Madam President, I will switch to German for a quote, so you can really hear Ms Merkel speaking.

Aber zu glauben, dass man politische Differenzen und vielleicht auch Differenzen in der Wahrnehmung der Europäischen Union – wie sollte sie arbeiten, wie sollen die Schwerpunkte sein? – nur durch Gerichtsverfahren klären kann, finde ich nicht richtig. Wir haben also große Probleme, aber ich rate dazu, sie im Gespräch zu lösen und Kompromisse zu finden. Das war immer das Wesen der Europäischen Union, und das muss es auch bleiben.

  Robert Roos (ECR). – Mr President, today we are discussing a Polish court decision saying that, in cases where the EU has no competence, Polish law applies. This should not be controversial. Last year, the German Constitutional Court came to similar conclusions. The truly controversial decision was made in Luxembourg, with European judges interfering in the organisation of the Polish justice system, which clearly falls outside the authority of the European Treaties. You, colleagues, always choose European institutions over national authorities, out of a misguided sense of pro-European sympathy. 

The true European should accept the division of powers between Member States and Brussels. The true European should accept that the European Union is not a superstate, but an alliance of sovereign nation states, and the true European should accept our unity in diversity. Today should have been a lesson in humility and democracy, not an encouragement to continue this undemocratic attack on the Polish Member State.

  Sira Rego (The Left). – Señor presidente, la justicia polaca se rebela: no asumirán el ordenamiento jurídico europeo, pero no lo hacen para proteger a sus trabajadores, que por cierto tienen uno de los salarios más bajos de toda la UE, o para impugnar unas reglas que han dejado años de austeridad adelgazando los estados sociales —pensiones, sanidad, educación…—; lo hacen porque quieren profundizar su plan autoritario.

Dentro de unas semanas se cumple un año desde que ilegalizaron el aborto; a ello se suma el hostigamiento a las personas LGTBI, la limitación de la libertad de prensa, el discurso racista antimigratorio, el control de la Justicia… El Gobierno polaco quiere tener las manos libres para vulnerar los derechos humanos, pero no renuncia a que paguemos la fiesta entre todas.

Así que, en el fondo, esto no va de límites jurídicos y soberanía, esto va de una guerra abierta a los derechos, y en eso no hay dudas: la defensa de los derechos humanos nos interpela a todas las demócratas, sin fronteras. Que se cumplan en Polonia es un deber y un motor para quienes seguimos empeñados y empeñadas en construir una Europa fraterna y una Europa de iguales.

(Aplausos)

  Miroslav Radačovský (NI). – Pán predsedajúci, každý mesiac, každý týždeň, každý deň počúvame: Poľsko, Poľsko, Poľsko. Čo vám, preboha, to Poľsko urobilo? Mám k dispozícii rozsudok ústavného súdu Nemecka z Karlsruhe. Mám aj k dispozícii rozsudok poľského ústavného súdu. Z právno-procesného hľadiska medzi nimi nie je problém. Zdá sa však, že Poľsko si nemôže dovoliť to, čo Nemecko. Toto nie je politický problém. Toto je problém výkladu práva európskeho, výkladu práva ústavného a je potrebný dialóg. Ináč to nepôjde. Ináč potom vytvoríme Európsku úniu, kde pani von der Leyenová bude kráľovná, nebude treba súdy v národných štátoch a bude rozhodovať nejaká politická skupina. A pokiaľ sa týka Poľska, teraz po poľsky:

Polska jest i będzie suwerennym państwem narodowym. Polska jest i będzie w Europie. Jestem Polakiem.

  Tomas Tobé (PPE). – Mr President, yes, Europe is united in diversity, and yes, sometimes we have different views, but we have common ground rules, and not least we have the rule of law.

The verdict of Poland’s Constitutional Tribunal, but also, I must say, Prime Minister, of your speech today, is not only worrying, it is, frankly speaking, unacceptable, and it is traumatic for Poland and for Europe.

I must sincerely ask you, Prime Minister: why are you pushing for this short—term adverse political strategy of the PiS Party? Why is the small majority that your current government has more important than the Polish people? Don’t you take any responsibility for opening the door to take your country out of the European Union?

Be honest with what you are doing. This is a political strategy, and you need to take some responsibility for what we are seeing right now. We need to keep Europe together, and we need to keep a strong Poland in the European Union. Please respect the rule of law and come back to Europe.

  Katarina Barley (S&D). – Mr President, I wish to welcome the Prime Minister to the European people’s Chamber, to the heart of European democracy that we fight hard for.

The independence of the judiciary has to be an essential part of every Member State. It’s the European Court of Justice who said that – not in a Polish case, but in a Portuguese case. Why do I stress that? It’s because you keep keeping up this double—standard narrative. It’s just not true.

The Polish justice minister wants to sue Germany now because of our election procedure for judges. Just go ahead. You have a very good example of the independence of the judiciary in Germany, with the German court ruling that you mentioned. The decision by the German Court of Justice, the Constitutional Court, is a good example. It ruled against the government, which fought heavily for a different outcome. In the Polish case you see the opposite. You see the Polish Government asking for a decision and the Constitutional Court delivering it. We’ve seen that also with the US, when it came to the abortion law.

The Polish Constitutional Court was designed and organised to serve the government, not to control it, and that is the difference. In its judgment, the German Constitutional Court stressed the primacy of EU law explicitly. It has never declared parts of the European Treaties unconstitutional. No Constitutional Court has ever done that.

How can you say that others get away with it and Poland doesn’t? Germany is facing an infringement procedure for this Constitutional Court ruling, and rightfully so. If the Commission takes action in the German case, of course it has to in the Polish case, which is in so many ways more severe. It is not the EU applying double standards, it is the Polish Government acting like no other. You’re trying to redefine democratic values in a way that you get rid of any sort of control – of what democrats call the separation of powers – and that is against the Treaties. So now you want to get rid of the Treaties, too – and that is anti—democratic.

The Polish people deserve our greatest respect. They contributed so much to the fall of the Iron Curtain and are an important part of this European Union. They want to be part of it by a vast majority. Let’s make it clear: it is the Polish Government who is putting their European future at risk, and nobody else.

  Sophia in ‘t Veld (Renew). – Mr President, the rule of law crisis is the single biggest threat to the European Union, and disintegration has already set in today. And yet the European Council flatly refuses to tackle the matter, which is unsurprising as the main offenders are actually sitting on that same European Council. Even today, government leaders irresponsibly prefer to appease the autocrats, keeping the matter off the agenda.

President von der Leyen, you are ‘concerned’, but you haven’t announced any action. The Commission has a duty to protect the treaties, and this House has a duty to hold the Commission to account. We expect the Commission to do whatever it takes to halt the destruction of the rule of law. Anything less would amount to a dereliction of duty, and that would merit the ultimate political consequence because debates and resolutions demanding action sound hollow without consequences, consequences for autocrats, but also for the enablers of autocrats.

So, colleagues, we speak firm language today, but are we ready to go beyond words if necessary?

  Diana Riba i Giner (Verts/ALE). – Señor presidente, señor primer ministro: ha cruzado una línea roja. El último desafío de las instituciones de Polonia es otro ataque inaceptable a la democracia, al Estado de Derecho y a la Unión Europea.

Presidenta Von der Leyen, es urgente reaccionar ante el modelo de democracia iliberal que ya ha plantado demasiadas semillas en Europa.

Por esto, hoy me gustaría invitarles a alzar la mirada. En la Unión Europea se ha encarcelado por manifestarse, por organizar un referéndum o por rapear. Se vulnera el derecho de asilo. Hay eurodiputados que pueden ejercer su mandato en todo el territorio menos en su propia casa. En la Unión Europea se ha asesinado a periodistas por investigar el poder y se encubre la corrupción de monarcas fugados. Todo esto pasa en la Unión Europea.

Dejemos de lado los dobles estándares. Necesitamos un mecanismo de control del Estado de Derecho efectivo para todos los Estados miembros. Las semillas del autoritarismo ya están germinando y están agrietando los fundamentos del proyecto europeo. Ser europeísta hoy es no acomodarse a la inacción.

  Jaak Madison (ID). – Austatud istungi juhataja! Austatud komisjoni president proua Von der Leyen, austatud Poola peaminister härra Morawiecki. Ärgem unustagem, et Euroopa Liidu õiguse ülimuslikkus ei ole lõpmatu, sellel on väga selged piirid! Näiteks kui Eesti liitus Euroopa Liiduga, siis rahvas hääletas referendumil selle poolt, et liitutakse Euroopa Liiduga vaid tingimusel, et kaitstakse Eesti põhiseaduse aluspõhimõtteid, milleks on näiteks rahvuse, keele ja kultuuri igavene säilimine. Kuid kui Euroopa Liit üritab aluslepingute kaudu saada ülemääraselt oma kontrolli alla liikmesriikide immigratsiooni-, rahandus- või kaitsepoliitikat, siis paraku on see vastuolus Eesti põhiseaduse aluspõhimõtetega ja meie põhiseaduse aluspõhimõtted ei allu mitte mingil juhul Euroopa Liidu õigusele. Lisaks on Eesti Riigikogu 2012. aastal selgelt öelnud, et kui Euroopa Liit otsustab taas muuta aluslepinguid, millega loovutatakse veelgi enam otsustusõigust Euroopa Liidule, siis Eestis nõuab see uut referendumit, kuna sellisel juhul pole 2003. aastal referendumil saadud mandaat liitumaks Euroopa Liiduga enam relevantne. Seetõttu on reaktsioon Euroopa Komisjoni, Euroopa Parlamendi või mitme teise liikmeriigi poolt, millega kritiseeritakse Poola kohtu otsust, et mõni Poola põhiseaduse punkt on ühildamatu Euroopa Liidu õigusega, täiesti vastuvõetamatu. Euroopa Liit peab teenima liikmesriikide huve, mitte liikmesriigid ei pea alandlikult kummardama Euroopa Liidu ees. Riigid olid enne ja on pärast Euroopa Liitu ning praegune liit on loodud riikide poolt, mitte liit ei ole loonud riike. Lõpetuseks ma rõhutan, et Euroopa Liit ei võrdu terve Euroopaga. Euroopa riigid, mis ei kuulu Euroopa Liitu, on sellegipoolest osa Euroopast ja jäävad seda olema. Mida rohkem Euroopa Komisjon või föderalistid Euroopa Parlamendis soovivad tsentraliseerida otsustusõigust ja sõita üle liikmesriikidest, seda rohkem tekib riikidel soov taastada oma suveräänsus.

  Patryk Jaki (ECR). – Mr President, Prime Minister, Madam Commissioner, upholding the rule of law is important, but more important is equality. And look, German rulings 2010, 2019, 2020: the constitution is higher than EU law. France 2021: constitution higher than EU law. Spain 2020: constitution higher than EU law. Even Romania 2021: constitution higher than EU law.

And now in Poland is exactly the same, but only Poland cannot. Because you don’t like this government, you want to have back those puppets who agree to everything you say. But my country is independent, and only Poles can decide who rules.

Jean-Jacques Rousseau said when Poland was attacked from every side, you mentioned about 80 centuries today. He said to the Polish people: ‘do not follow Europe blindly because in the end of this path is only money. Love the freedom you have always defended’.

  Younous Omarjee (The Left). – Monsieur le Président, je le dis sans détour: l’arrêt de la Cour polonaise est d’une gravité extrême. Sans primauté du droit européen, qui découle des arrêts de 1963 et 1964, il n’y a plus de protection des droits fondamentaux des Européens, il n’y a plus d’entendement juridique commun et il n’y a donc plus d’Union européenne possible. C’est aussi simple que cela et c’est aussi grave que cela.

Votre gouvernement, Monsieur le Premier ministre, est entré dans un processus de dissociation des valeurs et de mise en cause de l’état de droit. Et vous venez ce matin défier l’Union européenne sur l’essentiel, dans ce Parlement européen. Mais je vous le dis en tant que président de la commission du développement régional: l’Union européenne, ce n’est pas un guichet devant lequel on passe pour récupérer les fonds structurels. L’Union, c’est un espace de droit commun que nous sommes bien déterminés à défendre et nous le faisons aussi pour le peuple polonais.

  Ivan Vilibor Sinčić (NI). – Poštovani predsjedavajući, kolegice i kolege, došli smo danas do kritičnog sukoba dviju ideja. Jedna ideja je Bruxellesa, o Sjedinjenim Europskim Državama, a druga ideja pojedinih država članica o nacionalnom suverenitetu i, vjerujte, nitko neće odstupiti. Nikada veća svađa i nesloga nije bila u ovom domu nego što je danas. Nažalost, sve je veći broj zajedničkih politika, donosi se sve veći broj zajedničkih stajališta. S druge strane, Bruxelles se sve više miješa u poslove koji su isključiva nadležnost država članica.

Previše je nepomirljivih stajališta koja su se kroz godine sve više nakupljala. Ozbiljni problemi, pravi problemi, počeli su prije deset godina, u krizi eura, kad je uvedena zajednička monetarna politika koja je neke države članice vadila iz krize, a neke tjerala u još dublju krizu. Sjetimo se najave uvođenja zajedničke vanjske politike od strane predsjednice Komisije, koja je nepomirljiva, zbog previše različitih stajališta.

Sjetimo se, također, pitanja Kosova. I dok neke države članice već vide Kosovo u ovoj organizaciji neke ga niti ne priznaju da postoji. Previše je pitanja na kojima se članice razilaze i ako se dosegne kritična točka, to će biti kraj ove organizacije.

  Radosław Sikorski (PPE). – Panie Przewodniczący! Wysoka Izbo! Pani Przewodnicząca! Serdecznie Pani dziękuję za klarowne sformułowanie przestrogi dla rządu premiera Morawieckiego. Mam nadzieję, że usłuchają. Panie Premierze, słuchałem Pana uważnie i zgadzam się, że w konfederacji relacja między krajowymi sądami konstytucyjnymi a instytucjami Unii to przedmiot uczciwej różnicy zdań. Ale w tej sprawie jest to także z Pana strony wielkie kłamstwo, bo w ogóle nie o to chodzi. Nie to jest sednem sprawy, czy Traktat Lizboński wynegocjowany przez Jarosława Kaczyńskiego i ratyfikowany przez Lecha Kaczyńskiego jest niezgodny z polską konstytucją. Nie o to chodzi.

Sednem sprawy jest to, czy można odsuwać, zastraszać i zastępować rzetelnych sędziów popychlami? Czy sędziowie w Polsce mają być tak niezależni jak Trybunał magister Przyłębskiej czy telewizja Kurskiego? Ten brudny proceder nie jest w ogóle sporem konstytucyjnym, bo jest to niezgodne zarówno z polską konstytucją, jak i z traktatami europejskimi, jak i w ogóle z podstawami cywilizacji łacińskiej. Łamiecie wszystkie trzy.

Panie Premierze, jako premier Rzeczpospolitej ma Pan obowiązek Polakom zapewnić prawo do niezawisłego sądu, a Polsce zapewnić fundusze europejskie. Więc mam tylko jedno pytanie: czy wypełni Pan orzeczenia TSUE, zlikwiduje Izbę Dyscyplinarną, przywróci uczciwych sędziów i wróci do europejskiego porządku prawnego? Tak czy nie?

  Simona Bonafè (S&D). – Signor Presidente, Signora Presidente della Commissione, Signor Primo ministro, onorevoli colleghi, la sentenza della Corte costituzionale polacca rappresenta un gravissimo e inedito precedente, che non può rimanere senza conseguenze e che rischia di spingere seriamente la Polonia fuori dall'Unione europea.

Mettere in discussione il primato del diritto dell'Unione significa non riconoscere uno dei principi fondanti delle istituzioni europee, quel principio che stabilisce che tutti i cittadini europei possono godere degli stessi diritti ovunque essi vivano.

La decisione della Corte polacca è solo l'ultimo affronto in ordine di tempo. Prima l'attacco all'indipendenza della magistratura, poi le leggi contro la libertà di informazione, i diritti delle donne e della comunità LGBT. Vogliamo un'Unione che includa la Polonia, ma il governo polacco deve sapere che questo Parlamento non è disposto a passare sopra al rispetto dello Stato di diritto e sopra al rispetto dei diritti fondamentali delle persone, a partire da quelli dei cittadini polacchi.

L'Europa non è un matrimonio di convenienza per avere generosi fondi europei, ma una comunità di destino, che si basa su valori e principi condivisi che non possono venire meno, a meno che non si voglia far venir meno lo stesso progetto comune europeo. E noi non lo permetteremo, per i cittadini europei, ma anche per i cittadini polacchi che hanno manifestato.

  Anna Júlia Donáth (Renew). – Mr President, the European Union was founded on the idea that the nations of Europe share a common fate in history. After centuries of meaningless wars, the citizens of Europe sent a clear message to their leaders: instead of hatred which divides, we need to stand united and work together so that we can all prosper.

Still, there are autocrats left in Europe who reject this message and defy the will of the people. We all know them. To cement their powers, the leaders of Poland and Hungary wage an immoral war on Europe, defying laws of the Union and entertaining the idea of leaving it.

And where does this lead us? Here we are in the 21st century, facing the greatest ecological crisis in the history of mankind, and Europe is busy with petty power plays orchestrated by self—serving politicians.

Let us be clear, we need to put an end to this madness, and we need to use every tool in our power to strengthen Europe. Because together we stand, divided we fall.

  Gwendoline Delbos-Corfield (Verts/ALE). – Monsieur le Président, les citoyennes et citoyens polonais veulent rester dans l’Union européenne et se conformer au projet européen sans la moindre ambiguïté. Ils le démontrent avec vigueur quand ils répondent positivement à 90 % à un sondage, quand ils manifestent en nombre et quand ils prennent des risques depuis des années pour défendre les valeurs et les lois européennes.

Des juges sont aujourd’hui sanctionnés par leur hiérarchie, isolés, rétrogradés dans l’exercice de leurs fonctions pour avoir simplement voulu respecter la primauté du droit européen quand il est légitime. Mais vous, Conseil et Commission, continuez à dialoguer uniquement avec le gouvernement.

Qu’attendez-vous de plus de ces citoyennes et citoyens pour prendre les mesures légales et efficientes qui relèvent de vos compétences? En Hongrie, dans un sondage, les citoyens affirmaient qu’ils comprenaient la mise en place d’une conditionnalité des versements européens. Mais vous, Commission et Conseil, allez-vous malgré tout débloquer les plans de relance au risque que les gouvernements polonais et hongrois capturent encore un peu plus l’argent européen et les pouvoirs à leur disposition? Y aura-t-il des auditions de ces gouvernements pendant la présidence slovène, dans le cadre de la procédure prévue par l’article 7 du traité sur l’Union européenne? Y aura-t-il des recommandations sous la présidence française? Des actions concrètes à chaque fois qu’il y aura infraction? Ou bien allez-vous laisser ces citoyennes et ces citoyens agir toujours seuls?

  Jérôme Rivière (ID). – Monsieur le Président, Madame la Présidente, Monsieur le Premier ministre, chers collègues, le 9 juin dernier, la Cour de Karlsruhe réitérait son arrêt de 2009, rappelant qu’«il n’existe pas de peuple européen». Je cite : « Tant qu’aucun peuple européen unifié ne pourra exprimer une volonté majoritaire par des voies politiques effectives, les peuples de l’Union constitués dans les États membres demeurent les titulaires exclusifs de l’autorité publique. »

Après cet arrêt, qui met en cause la doxa dominante, il est clair qu’il n’y a pas de droit européen. Il ne vient à l’idée de personne de suspendre le plan de relance allemand. Alors, pourquoi débattons-nous ce matin de sanctions contre la Pologne?

Par la voix de son Tribunal constitutionnel, la Pologne ose défendre sa souveraineté contre un nouveau totalitarisme qui cache son nom et qui voudrait ériger ses diktats en principe de droit, sur le fondement d’une union sans cesse plus étroite. Au prétexte du refus de répondre aux injonctions de la CJUE, qui exigeait sans légitimité le retrait d’une réforme controversée – bien plus à Bruxelles et à Strasbourg qu’à Varsovie – de son système judiciaire, le Parlement lance un procès politique, un procès stalinien.

Le Tribunal constitutionnel de Varsovie, le 7 octobre dernier, a jugé ces demandes illégitimes, parce que la question de l’organisation du système judiciaire n’a jamais été transférée par les États de l’Union européenne. C’est ça, respecter l’état de droit. En réponse, la Commission va jusqu’à affirmer qu’il s’agit d’un premier pas vers un Polexit. La manœuvre est trop grosse en parlant de coup de force judiciaire. Les instances de l’Union cherchent à faire pression sur la Pologne pour des raisons idéologiques. Elles refusent le choix du peuple polonais en matière d’immigration, comme en matière de politique sociétale, et tentent de maquiller un conflit politique en sujet institutionnel.

À vous écouter, Monsieur Weber, c’est même un changement de régime que vous exigez. Mais ne vous en déplaise, l’histoire de la Pologne nous rappelle que ce peuple libre et fier s’est battu et continuera à se battre. Sur cette voie, il sera accompagné par tous ceux qui souhaitent une Europe des nations et des libertés.

  Jorge Buxadé Villalba (ECR). – Señor presidente, señorías, paren esta persecución sin sentido a cualquier país que se niega a malvender su soberanía: hoy es Polonia, mañana Hungría y pasado mañana será cualquiera que se alce para defender la nación. La patria es la última defensa de los humildes. Es una vergüenza que esta Cámara trate con más saña a Polonia que a la tiranía comunista china o a las narcodictaduras de la iberosfera.

Lo repito: los Estados miembros no trabajan para Bruselas. El Parlamento polaco, elegido democráticamente, no trabaja para una Comisión elegida en despachos a oscuras. Es Bruselas la que está al servicio de los Estados miembros; la Unión Europea no es un superpoder, no es ese anillo único que controla a todos, que es lo que a ustedes les gustaría: es solo un tratado internacional en el que veintisiete Estados soberanos ponen cosas en común para hacer cosas en común. Y, por supuesto, la constitución de cada Estado miembro está por encima. Yo también creo que la constitución histórica de España, que remonta sus orígenes a los albores de la Edad Media, está por encima de los Tratados.

Hoy, los partidarios del sentido común luchamos por nuestra libertad y nuestra democracia en los campos de Polonia, pero no ya contra acorazados soviéticos, sino contra una legión de burócratas que nos quiere robar la libertad de nuestras naciones y la primacía de nuestras constituciones.

VORSITZ: RAINER WIELAND
Vizepräsident

  Silvia Modig (The Left). – Arvoisa puhemies, tässä keskustelussa ei ole kyse Puolasta vaan Euroopan unionista. Niistä arvoista, joille EU on rakennettu, niistä arvoista, jotka kaikki jäsenvaltiot ovat allekirjoittaneet, ja niiden keskiössä on oikeusvaltioperiaate.

Julkisen vallan käytön tulee aina perustua lakiin. Ilman itsenäistä riippumatonta oikeuslaitosta tästä ei ole varmuutta. Puolan nykyisen hallituksen toimesta oikeuslaitoksen itsenäisyys ja siten myös oikeusvaltioperiaate on kyseenalaistettu. Oikeusvaltion keskeinen osa on vapaa ja riippumaton tuomioistuin. Miten muuten voimme huolehtia siitä, että oikeus on yhtenäinen ja sama ympäri unionia, ellei oikeusvaltio ja siihen liittyvä arvopohja kuulu ensisijaisten periaatteiden piiriin.

Tämän lisäksi Puolan rajalla ei tällä hetkellä toteudu oikeus hakea turvapaikkaa. Sateenkaarivähemmistöjen oikeudet ja elintila on ajettu äärimmäisen ahtaalle, ja Puolan aborttilainsäädäntö vie naisilta oikeuden päättää omasta kehostaan. Siksi Puolan nykyisen hallituksen toiminta on ylittänyt rajan, jonka jälkeen elvytysrahojen jakoon on kytkettävä oikeusvaltiomekanismi.

  Clara Ponsatí Obiols (NI). – Mr President, Prime Minister, how the EU responds to the crisis will shape the future of the EU; the authority and credibility of our own institutions are at stake. And it is not just about Poland.

What we see in Poland arises from the laxity of the European institutions with powerful Member States like Spain that have a good grip on the machinery in Brussels. We have denounced this indulgence with Spanish abuses of the rule of law one time and another. But you do not listen.

This double standard is now catching up with you. Your lack of moral authority to prevail before Member States not as powerful as Spain that dare to openly challenge the Union and take us all to the brink of an existential crisis.

Know that whatever do you do with Poland, Ms von der Leyen, soon enough you will have to do with Spain. Because the Spanish culture – as openly violating EU law ... and the day of reckoning is approaching. Perhaps that is exactly why, probably, you will do nothing.

  Der Präsident. – Frau Kollegin Ponsatí Obiols, ich habe schon verschiedentlich geltend gemacht, dass dann, wenn Redner sich nicht an das Thema halten, das Sache der Fraktionen ist. Ihnen wird als fraktionslosem Mitglied durch die Verwaltung das Rederecht sichergestellt. Ich rufe Sie hiermit zur Ordnung.

  Othmar Karas (PPE). – Herr Präsident, Frau Kommissionspräsidentin, meine Damen und Herren! Ich bin entsetzt, und weil ich entsetzt bin, bin ich besorgt. Ich bin besorgt über Ihre Verantwortungslosigkeit. Und ich bin besorgt darüber, dass Sie der Europäischen Union und der europäischen Idee den Fehdehandschuh zuwerfen.

Schauen Sie in diesen Raum. Dieser Raum verkörpert die Bürgerinnen und Bürger Europas: unterschiedliche Menschen, unterschiedliche Religionen, unterschiedliche Nationen, unterschiedliche Meinungen. Und trotzdem haben heute 80 bis 90 % aller Redner an einem Strang gezogen, weil uns das gemeinsame Recht, die gemeinsamen Werte, die liberale Demokratie, die Unabhängigkeit der Justiz und die Unabhängigkeit der Medien verbinden.

Und Sie haben sich außerhalb dieser gemeinsamen Geschäftsgrundlage der Zusammenarbeit in Europa gestellt. Es geht daher um die Zukunft der Europäischen Union. Es geht um die Zukunft Polens. Wir stehen auf der Seite Polens. Wir stehen auf der Seite der Bürgerinnen und Bürger. Wir sorgen dafür, dass sie geschützt werden vor Willkür, Missbrauch und autoritären Zügen. Und 64 % der Bürgerinnen und Bürger Polens sagen, dass Polen auf dem falschen Weg ist. 88 % wollen in der Europäischen Union bleiben.

(Der Präsident entzieht dem Redner das Wort.)

  Robert Biedroń (S&D). – Panie Przewodniczący! Panie Premierze! Dostał pan dzisiaj wielką szansę, miał pan szansę się dzisiaj zrehabilitować. Niestety nie wykorzystał pan tej szansy. Zaatakował pan bezpardonowo Wspólnotę. Wpisał się pan niestety w coś, co dzisiaj przynosi Polkom i Polakom wielki wstyd. Obrzydliwą retorykę, w której pana koledzy i koleżanki nazywają flagę Unii Europejskiej „szmatą”, Unię Europejską – „wyimaginowaną wspólnotą”, a miejsce, w którym dzisiaj jesteśmy – „brukselskim okupantem”.

Proszę zatem nie próbować nam dzisiaj wciskać kitu, nie damy się nabrać na wasze fałszywe zaklęcia. Jeśli przyjechał pan nas dzisiaj do Strasburga leczyć snem, uśpić naszą czujność, to srogo się pan zawiedzie. Nie damy sobie wciskać kitu. Przegrał pan. Wraca pan dzisiaj do Polski na tarczy. Dwadzieścia sześć do jednego.

I szkoda, że tak naprawdę nie miał odwagi przyjechać tutaj dzisiaj do Strasburga pana prawdziwy mocodawca – Jarosław Kaczyński. Ten, który dzisiaj odpowiada za to wszystko, ale ze Strasburga wysyłamy mu przesłanie, ze Strasburga with love: figę z makiem dostaniecie, jeśli będziecie prześladować kobiety, jeśli nie będziecie szanować niezależności sądów, jeśli będziecie podnosić rękę na mniejszości.

Dzisiaj wspomniany prezydent Lech Kaczyński w grobie się przewraca, jak słyszy to, co zrobiliście z Unią Europejską. Nie macie mandatu do robienia tego, co robicie Polkom i Polakom...

(Przewodniczący odebrał mówcy głos)

  Adrián Vázquez Lázara (Renew). – Señor presidente, señora presidenta, señor primer ministro, señorías, al acceder a la Unión Europea todos los Estados miembros —también Polonia— aceptaron un conjunto de principios y valores, incluyendo la primacía del Derecho comunitario y el respeto del Estado de Derecho y de los derechos y libertades individuales. Desde entonces la pertenencia a nuestra Unión permite que todos los Estados miembros —también Polonia— se beneficien de una serie de ventajas, incluyendo la recepción de los Fondos europeos.

Lo que su partido y usted pretenden desde hace demasiado tiempo es sustraerse de los compromisos y seguir disfrutando de los beneficios. Beneficios que, por cierto, no le he escuchado enumerar en su intervención, señor primer ministro.

Yo le aconsejo que llame usted a su antiguo socio, David Cameron, que se subió a un tren: el tren del populismo y del chantaje. El mismo al que usted está subiendo ahora mismo. Y también le aconsejo que, cuando hable con él, le cuente las lamentables consecuencias de no poder y no saber bajar a su país de ese tren a tiempo. Y usted todavía está a tiempo de bajar a Polonia de ese tren. Y hágalo antes de que sea tarde, porque ya sabe cuál es la última parada.

Señora presidenta, después de lo que hemos escuchado hoy, poco más le puedo decir. Simplemente, que si no actúa la Comisión ahora... (el presidente retira la palabra al orador).

  Sergey Lagodinsky (Verts/ALE). – Mr President, I am a huge fan of Poland. Just recently, I travelled in my constituency in Brandenburg, the constituency of Ska Keller as well, along the Polish border and looked at cross-border cooperation. I can’t wait until we in my hometown of Berlin get a memorial for the victims of Nazis who were Polish. I work tirelessly with your colleagues here in the Parliament to strengthen us, as the European Union, in the face of the threat from Eastern Europe, those colleagues whom I respect as diplomats, but who today behaved as clowns.

But the point is that we cannot project power internationally if we do not have power within ourselves, power of democracy, power of integrity and power of unity. And this is what it is about. It is not just about the primacy of EU law. It is about what you have been doing with your government for years.

How can we confront global authoritarians if we don’t have independent courts and we don’t have a judiciary, and the judiciary has to complain to us here, coming to the European Parliament?

  Roman Haider (ID). – Herr Präsident! Offensichtlich haben Sie, meine Damen und Herren von der EU-Kommission, vergessen, was die Europäische Union ist. Die Europäische Union ist ein Staatenbund souveräner Nationalstaaten, und dieser Staatenbund souveräner Nationalstaaten basiert auf Verträgen – auf Verträgen und nicht auf der Willkür einiger Brüsseler Möchtegern-Autokraten. Laut diesen Verträgen ist es durchaus nicht so, dass EU-Recht immer Vorrang vor nationalem Recht hat. Ganz im Gegenteil, es ist genau geregelt: Welche Kompetenzen hat die EU, welche Kompetenzen haben die Nationalstaaten? Es ist eine traurige Tatsache, dass die EU ständig versucht, ihre Kompetenzen willkürlich auszuweiten. Das ist der eigentliche Vertragsbruch. Sie begehen den eigentlichen Vertragsbruch.

Ihre Anmaßung, nationale Verfassungsgerichte maßregeln zu wollen, ist inzwischen unerträglich geworden. Die Überheblichkeit, mit der Sie dem deutschen Verfassungsgericht begegnet sind, die Überheblichkeit, mit der Sie jetzt dem polnischen Höchstgericht begegnen, diese Überheblichkeit ist unerträglich. Die nationalen Verfassungsgerichte sind eine der Stützen der nationalen Rechtsstaaten. Diese Stütze der Rechtsstaaten wollen Sie offensichtlich zerstören.

Wie schaut es denn aus mit ihren eigenen Rechtsbrüchen? Was ist denn mit dem Artikel 125 des EU-Vertrags? Was ist mit der „No bail-out“-Klausel? Hier sind Sie ganz klar vertragsbrüchig geworden. Was ist mit dem Artikel 310 des EU-Vertrags, mit der Vorschrift, dass der Haushalt der EU immer auszugleichen ist? Wie verträgt sich das mit Ihrer Schuldenaufnahme und Ihrer Schuldenpolitik?

Ich betone es noch einmal: Die EU ist vertragsbrüchig geworden. Kehren Sie vor Ihrer eigenen Tür und lassen Sie die Mitgliedstaaten in Ruhe!

  Pernando Barrena Arza (The Left). – Señor presidente, Polonia es un Estado de la Unión que ya no mantiene garantías mínimas para preservar la separación de poderes: los tribunales están influenciados políticamente, se vulneran sistemáticamente los derechos de género y LGTBI e incluso se ha llegado a utilizar el estado de emergencia para evitar el flujo de migrantes burlando la legislación europea en materia de asilo.

La sentencia de 7 de octubre de este año niega el Estado de Derecho de la Unión y es un precedente muy peligroso para la coherencia de la legislación de la Unión Europea. El uso de los sistemas judiciales para fines políticos es completamente deplorable: esto ocurre en Polonia y otros Estados, como España, donde la renovación del Consejo General del Poder Judicial está paralizada a fecha de hoy por su mediatización partidista.

La Comisión y el Consejo podrían haber actuado mejor y de forma más eficaz: el Consejo debe priorizar ya la crisis del Estado de Derecho en Polonia y declarar que existe un riesgo grave de violación del artículo 7, y la Comisión debería iniciar un procedimiento de infracción en relación con la legislación sobre el Tribunal Constitucional polaco, y así le pedimos, señora Von der Leyen, que active el Reglamento relativo a la condicionalidad del Estado de Derecho.

  Mislav Kolakušić (NI). – Poštovani predsjedavajući, poštovani kolege, poštovani građani, Poljska je uvijek bila u srcu hrvatskih građana i dijelili smo uvijek isti osjećaj za pravo i pravdu. Činjenica je da oni koji danas upravljaju Europskom unijom žele svoje ideologije nametnuti svim suverenim državama i za taj nelegitimni cilj koriste institucije Europske unije kao oružje.

Jedini cilj ovog kafkijanskog procesa je svrgnuće legalno izabrane suverene vlasti i dovođenje marionetske vlade. Ne zaboravite da se poljski narod borio i izborio protiv svakog ugnjetavanja, i protiv nacizma, i protiv komunizma, i sigurno neće pognuti glavu niti sada protiv ovih novih oblika podčinjavanja.

Europska unija mora postati ravnopravna zajednica suverenih država ili je njezina budućnost i više nego upitna. Prestanite dijeliti lekcije ponosnom poljskom narodu bez ikakvih konkretnih razloga.

  Paulo Rangel (PPE). – Senhor Presidente, Senhor Primeiro-Ministro, Senhora Presidente da Comissão, eu queria começar por dizer que toda a origem deste conflito está no desrespeito pela independência judicial. É evidente que não pode haver, no contexto da União Europeia, no contexto de Estados democráticos e de Estados de Direito, governos, partidos políticos, instituições que não respeitem a independência judicial.

Em qualquer Estado europeu, a partir do momento em que se põe em causa a independência do poder judicial, todo o resto dos princípios fica em causa. Este é um princípio basilar. Por que razão decidiu o Tribunal Constitucional polaco dizer que o direito polaco está à frente do direito europeu, violando todas as regras dos Tratados, desrespeitando os Tratados e pondo em causa o Mercado Único Europeu, mas não apenas o mercado, também os valores europeus?

Porque os juízes não são independentes. A raiz do mal está na tentativa, em vários Estados europeus, e até em alguns sobre os quais não se fala, de controlar, influenciar o poder judicial, os juízes, a judicatura.

Não confundir nunca o governo polaco e o Tribunal Constitucional polaco com o povo da Polónia. O povo da Polónia tem séculos e séculos de luta pela liberdade, de luta pelos valores do Direito e temos que, justamente, apelar ao povo polaco para que, nas ruas e nas instituições, faça valer o Estado de Direito, faça valer a independência judicial e dê outra vez primazia ao Direito europeu sobre o direito polaco nas matérias em que essa primazia se impõe.

  Birgit Sippel (S&D). – Herr Präsident! Ob Sportverein oder Europäische Union – wer mitspielen will, muss sich an vorhandene Regeln halten. Aber, Herr Morawiecki, mit dem von Ihnen erst möglich gemachten Urteil eines mit Marionetten Ihrer Partei bestückten Verfassungstribunals treten Sie, tritt die polnische Regierung die Regeln der EU-Verträge und damit den Kern unserer Gemeinschaft mit Füßen.

Ja, die Justizsysteme sind innerhalb der EU nicht komplett harmonisiert. Aber die Unabhängigkeit der Justiz ist ein unverzichtbarer Teil unserer gemeinsamen demokratischen Werte. Deshalb, Frau von der Leyen, machen Sie eine klare Ansage: Von den Vorteilen der EU darf nur profitieren, wer die Regeln respektiert. Halten Sie die Gelder aus dem Aufbaufonds weiter zurück, wenden Sie endlich den Rechtsstaatsmechanismus an.

An die Staats- und Regierungschefs: Wie kann es sein, dass dieses Urteil mit all seinen möglichen Konsequenzen nicht auf der Tagesordnung des EU-Gipfels steht? Was bringen denn Debatten zu Digitalisierung, Handel und vielem mehr, während zugleich die EU in ihrem Innersten angegriffen wird?

Sie müssen sich jetzt klar zu den Grundsätzen unserer EU bekennen. Für die Tausenden Menschen, die in Polen für die Rückkehr ihres Landes zu Demokratie und Rechtsstaatlichkeit protestieren, und für die Millionen, die in Polen – wie in ganz Europa – unser demokratisches Europa unterstützen. Denn sonst könnte der Polexit ungewollt auf uns zukommen.

  Valérie Hayer (Renew). – Monsieur le Président, Madame la Présidente, Monsieur le Premier ministre, je vous ai écouté attentivement et vos explications – si tant est qu’on puisse considérer que votre prise de parole était une explication – ne sont clairement pas à la hauteur.

Il fut un temps, pas si lointain, dans votre pays, où un pouvoir central mettait au pas les juges un peu trop libres. Un temps où les juges étaient nommés pour leur carte de parti. Un temps où les jugements servaient à conforter le pouvoir en place. C’était le temps de l’Union soviétique. Alors, Monsieur le Premier ministre, regardons la réalité en face. Aujourd’hui, les juges siégeant au sein de votre Tribunal constitutionnel n’ont rien à envier à ceux de cette époque. Pourtant, en 2004, le contrat était clair: vos prédécesseurs avaient fait ce travail de construction d’un état de droit. C’était la condition pour bénéficier des bienfaits de notre intégration.

Madame la Présidente, nous disons stop. Stop à l’impunité. Cela fait des années que le gouvernement du PiS, entre autres, remet en cause nos principes démocratiques de base. Des années de dialogue hésitant nous ont menés là où nous sommes. Alors, si l’Europe n’est plus à même de faire respecter ses bases démocratiques au travers d’actes forts et concrets, c’est qu’elle aura failli à sa mission première: protéger nos droits. C’est votre responsabilité, Madame la Présidente, vous l’avez vous-même rappelé.

  Tineke Strik (Verts/ALE). – Mr President, with its decision to deny supremacy of EU law, the Polish government is not only undermining the EU, but also its own country. The treaties are here to safeguard equality of the Member States but, of course, also the equal rights of all EU citizens.

President von der Leyen, you expected to solve the rule of law crisis with dialogue and, well, after two years, we must conclude that the situation has only deteriorated. So, we need the sense of urgency in your actions. Commission, use all legal and financial means at your disposal now because the house is on fire. The Council must finally break its deafening silence and take action and stand up for the Polish citizens’ rights, to rely on EU law, to have an independent judiciary and a government that respects their fundamental rights.

  Gunnar Beck (ID). – Mr President, Poland’s top court decided it can set aside EU law when that law either exceeds the EU’s powers, as limited by the Treaties, or violates the Polish Constitution. The judgment is clear, concise and correct. The EU is not sovereign and, according to Article 5 of the EU Treaty, EU law only has primacy where the Member States delegated powers to the EU. Where powers are unclear, however, the EU cannot be a judge in its own cause. The national higher courts therefore must needs enforce the limits of the EU Treaties because the Member States alone, as sovereign democratic entities, can define their conferred powers to ensure the EU does not judicially extend its own powers by competence creep.

The Polish judgment is almost identical with the Lisbon Judgment of the German Verfassungsgericht, which too found, first, that the EU is neither sovereign, nor does it enjoy the same legitimacy as Member States, and, second, asserted its own power to review EU acts if they are ultra vires or violate the German Basic Law. There’s one difference, however. Whereas Poland takes its own highest court seriously, the German Verfassungsgericht was simply ignored when, last year, it held the European Central Bank had violated the EU Treaties. It seems Poland is defending the rule of law here, while Germany is ignoring it.

  Eugenia Rodríguez Palop (The Left). – Señor presidente, señor Morawiecki, tiene usted cierta confusión sobre el sistema de fuentes del Derecho comunitario. La Unión Europea, en efecto, no es un Estado, pero tampoco es un club de lectura o un matrimonio mal avenido. ¿Cree que sin el principio de primacía, sin la obligación de aplicar íntegramente el Derecho de la Unión tendría usted derecho a vetar a otros Gobiernos en el Consejo Europeo? ¿O es que cree que puede someter a los demás o recibir fondos sin cumplir sus obligaciones?

El suyo es un gobierno free rider que pretende ir por libre, un gobierno subversivo y ventajista con tendencias autoritarias.

No me sorprende que cuestione los valores fundacionales de esta Comunidad cuando no le interesan, porque ya cuestiona los propios por las mismas razones cuando elige a dedo a los jueces del Tribunal Constitucional para que sigan sus dictados, declara zonas libres de ideología LGTBI o viola los derechos de las mujeres.

Señor Morawiecki, está perjudicando a su pueblo con absurdas fantasías megalómanas, propias del siglo XIX. El tiempo de los superestados ya pasó y Polonia necesita los Fondos europeos —insisto, europeos— para salir de la crisis.

  Francesca Donato (NI). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, è davvero frustrante per una cittadina europea italiana oggi assistere a questa inedita prova di forza dell'Unione contro lo Stato polacco per mancato rispetto della Rule of law in tema di ideologia LGBTQ e nomine dei giudici, mentre in Italia i diritti umani fondamentali sanciti nella Carta europea dei diritti dell'uomo vengono calpestati dal governo del non eletto presidente Draghi, con l'introduzione di misure gravemente discriminatorie e vessatorie contro la minoranza di lavoratori e studenti non vaccinati contro il Covid e la repressione violenta delle proteste pacifiche in corso.

La violazione della Rule of law in Italia è ben più grave di quella contestata alla Polonia, ma la Commissione non se ne occupa. Forse il premier Draghi ha ricevuto dalle istituzioni europee una licenza di uccidere? Se non è così, Commissaria, intervenga subito in difesa dei cittadini italiani che chiedono aiuto, come hanno fatto ieri a Trieste.

  Der Präsident. – Frau Kollegin Donato! Auch hier behalte ich mir vor, einen Ordnungsruf zu erteilen.

Wir sollten uns wirklich an die Tagesordnung halten – ein Abgeordneter hat genügend Möglichkeiten. Und nochmals: Die fraktionslosen Abgeordneten erhalten die Redezeit von der Verwaltung. Ich denke, es ist nicht unbillig, zu erwarten, dass Sie sich an die Tagesordnung halten und solche Debatten nicht zur verlängerten Werkbank eigener Auseinandersetzungen machen.

  Siegfried Mureşan (PPE). – Mr President, for the people of Poland, the European Union means they can choose freely where they live, where they work and where they study, anywhere in the European Union. For the people of Poland, Europe means more investment and better and more stable jobs at home. It means a better quality of food. It means better roads, more highways, quicker trains, more modern buses, better schools and more modern hospitals. This is what Europe brings to the people of Poland.

It also means stronger institutions and it means the rule of law. Let me be very clear: strong institutions are in the interest of the people, weak institutions only serve a few. Respecting the rules serves the people and breaking the rules, attacking the rules, only serves politicians. By attacking the European Union, Prime Minister Morawiecki, you are attacking Poland’s chances to develop, you are attacking Poland’s future, and you are attacking Poland’s home. By attacking the European Union, the Prime Minister of Poland makes Poland weaker, more isolated and poorer, and this is against the interests of the Polish people.

In the next years, Poland will receive more support from the European Union than ever, more than EUR 110 billion. This is money from the people of Europe for the people of Poland. We want this support to get to the people of Poland who are in need. This is why rules exist, so that politicians cannot misuse the money. These rules are the same for all countries. They should be applied. We hope the Government of Poland will not be an obstacle in our desire to help.

  Leszek Miller (S&D). – Pani Przewodnicząca! Panie Przewodniczący! Panie Premierze! Gościmy dziś polskiego premiera, ale członkami naszego Parlamentu jest kilkoro byłych polskich premierów. Jest Jerzy Buzek, który rozpoczął negocjacje z Unią Europejską. Jestem ja, który te negocjacje zakończyłem. Mój rząd przeprowadził referendum akcesyjne, w którym 77 % Polek i Polaków powiedziało „tak” europejskiej wspólnocie. Odczuwam wielką satysfakcję, że dziś, po 18 latach, mimo antyunijnej propagandy akceptacja dla wspólnoty jest jeszcze większa i sięga 90 %. Rzecz jasna w dużym stopniu to sprzeciw wobec antyunijnej władzy, a nie jej akceptacja.

Dzisiaj po raz kolejny usłyszeliśmy, że władze nie dążą do polexitu. Jeśli padają zaklęcia, że nie ma mowy o wyjściu z Unii, to problem polega na tym, że władza myśli o Unii Europejskiej, której nie ma i nie będzie. Rządzący myślą o Unii pieniądza, ale nie o Unii wartości i nie o Unii prawa. Myślą o Unii, z którą trzeba walczyć, a nie współpracować. „Polska walczyła z okupantem niemieckim, walczyła z okupantem sowieckim. Będziemy walczyć z okupantem brukselskim” – powiedział niedawno doradca premiera bez sprzeciwu szefa rządu. Sam premier brzmi jak Nigel Farage, który już w 2000 roku przepowiadał, że europejskie super państwo zabierze tożsamość i suwerenność narodom, odda ją brukselskim urzędnikom i brukselskiej dyktaturze. 21 lat minęło i nie ma super państwa, ale jest za to brexit. Są też naśladowcy i wyznawcy Farage'a. Jestem pewien, że europejska Polska nie pójdzie tym śladem, pozostanie lojalnym... (Przewodniczący odebrał mówcy głos)

  Moritz Körner (Renew). – Herr Präsident, Frau Kommissionspräsidentin, Herr Ministerpräsident! Sie haben hier das Europäische Parlament als Bühne für eine komplizierte Rechtshierarchiedebatte und für innenpolitische Geländegewinne benutzt. Aber eigentlich geht es um eine ganz einfache Frage: Können wir als europäische Partner von Polen sicher sein, dass in Polen die gemeinsam beschlossenen Regeln eingehalten werden und dass die Rechtsgemeinschaft in Polen gilt, oder nicht? Und die Antwort ist: Nein, wir können nicht sicher sein. Seit Jahren schleifen Sie das Recht in Polen, setzen unabhängige Richter unter Druck. Sie ignorieren bewusst die Gerichtsurteile des Europäischen Gerichtshofs, und jetzt wollen Sie nach Gutdünken auch noch entscheiden, wann europäisches Recht gilt und wann nicht.

Herr Morawiecki, hören Sie auf zu zündeln! Das hier ist kein Spiel. Sie schlafwandeln in Richtung EU-Austritt – gegen den Willen Ihrer europäischen Freunde und vor allem gegen den Willen des polnischen Volkes. Die EU ist kein Selbstbedienungsladen. Wer sich an EU-Recht nur nach Gutdünken halten will, der kann nicht Mitglied der EU bleiben. Das wäre eine Katastrophe für Polen.

(Der Präsident entzieht dem Redner das Wort.)

  Mikuláš Peksa (Verts/ALE). – Pane premiére, vy předstíráte, že evropské právo je neslučitelné s polskou ústavou. Evropské právo ale chrání polské občany stejně jako všechny další evropské občany. Připomínám to, protože oba naše národy se rozhodly vrátit do Evropy, protože sdílíme společnou historii a demokratické hodnoty. Co mi řeknete na těch 88 % polských občanů, kteří jsou pro setrvání Polska v Evropské unii?

Minulý týden proběhly v Polsku masové protesty, kde se shromáždily statisíce lidí, aby vyjádřily svůj nesouhlas s vašimi útoky na polský soudní systém a na evropské soudy. Co dělají základní práva polských občanů včetně žen, menšin, LGBT komunity, která bezohledně popíráte? Co práva občanů ve vašem sousedství, typicky práva Čechů, kterým krade pitnou vodu? Co děláte svým soudcům, že se bojí obvinění z vlastizrady, kdykoliv rozhodnou proti vašim zájmům?

Toto není žádné vydírání, když vás požádám, abyste respektovali základní zásady rovné spravedlnosti pro všechny. Protože těžko můžete chtít 57 miliard EUR z evropského rozpočtu a zároveň žádnou právní kontrolu nad těmito penězi. Vy si to prostě představujete tak, že vlk se nažere a koza zůstane celá.

  Dorien Rookmaker (NI). – Mr President, this rule of law crisis is a sad story. The EU was founded to keep the peace. It now seems that the EU is a source of discontent and tension. A threat to peaceful cooperation.

The EU and Poland have the obligation to think about ways how to solve this current crisis. We are not important – the voters are. Instead of blaming each other, we must look into the future and think about all the parties involved. This requires wisdom and courage. We have to look at the direction we want to go in. To create trust between all Member States it is important that we can come together behind a common goal. Through the use of soft power like with the Erasmus+ programme.

This goal should not be an abstract apple of discord like the rule of law mechanism. Focus on something concrete, something useful, something that will unite us, and you all know what that is: we have to connect Europe and we have to make a start with high speed rail.

  Magdalena Adamowicz (PPE). – Szanowny Panie Przewodniczący! Pani Komisarz! Panie Premierze! Panie Morawiecki, zacytuję polską pisarkę: „Pana kłamstwa są jak króliki, bo rodzą nowe kłamstewka w nieskończoność”. Nieprawdą jest, że Trybunał Konstytucyjny potwierdził, że konstytucja stoi nad prawem unijnym, bo to oczywistość. Nieprawdą jest, że prawo unijne jest sprzeczne z konstytucją. Nieprawdą jest, że TSUE wtrąca się w sądownictwo w Polsce. Jedyne, czego wymaga prawo unijne, to to, żeby wyroki w Polsce nie zapadały w waszej partyjnej siedzibie PiS. Nieprawdą jest, że Trybunał Konstytucyjny może wybierać, które wyroki TSUE wykonywać, a które wyrzucać do kosza.

Kłamstwem, cynicznym kłamstwem jest to, że sądy konstytucyjne innych państw orzekły podobnie do polskiego, „PiSowskiego” Trybunału. Panie Morawiecki! To mówi do pana 26 sędziów Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku – prawdziwych sędziów, a nie pańskich partyjnych kolegów, których najpierw pana partia przebrała w togi, a potem pan wysłał do nich swoje absurdalne zapytanie.

Trybunał Konstytucyjny, który miał bronić suwerena przed władzą, obsadziliście ludźmi władzy, by władzę chronili. Macie prawo rządzić, bo wygraliście wybory, choć według OBWE wybory w Polsce nie są już demokratyczne. Ale proszę, na Boga proszę, umówmy się choć na minimum przyzwoitości: niech o zgodności waszych ustaw z polską konstytucją i...

(Przewodniczący odebrał mówczyni głos)

  Heléne Fritzon (S&D). – Herr talman! Fru ordförande! Herr premiärminister! Ert tal idag skrämmer mig. För vi har våra grundläggande värderingar i EU om frihet, demokrati, jämlikhet, rättsstatsprincipen och mänskliga rättigheter. Alla ska få bestämma över sin egen kropp. Alla ska få vara sig själva och få älska vem man vill. Det ska vara självklart i hela vårt EU, för vår union vilar på rättsstatsprincipen.

Polen har gått med i EU och godkänt fördraget. Polen har därmed också gått med på att spela efter de gemensamma spelreglerna. Det är er uppgift som premiärminister att se till att man faktiskt gör det. Det innebär att Polen, precis som alla andra, ska respektera kvinnors och hbtqi-personers mänskliga rättigheter. Det är hög tid att kommissionen agerar och att Polen följer våra gemensamma regler, för det polska folkets skull.

  Charles Goerens (Renew). – Monsieur le Président, les grands drames collectifs de l’histoire de notre continent ont tous commencé par l’abandon du droit au profit de la force. Au XXe siècle, cette expérience, mon pays l’a subie une fois, une fois de trop. D’autres, dont la Pologne, ont subi cette expérience deux fois, deux fois de trop.

Tout cela ne se serait pas produit si le droit de la force n’avait pas primé sur la force du droit. L’Union européenne, c’est cela: une garantie et un espoir, grâce à un espace de droit commun doté d’un arbitre qui veille au respect des règles communément admises.

Nous sommes nombreux ici, dans cette salle, à avoir eu, dans une vie antérieure, l’honneur de déposer, en costume foncé et cravate sombre, des fleurs devant des lieux de mémoire honorant les victimes de la barbarie et de l’arbitraire, en scandant le slogan «Plus jamais ça». Ces trois mots, «plus jamais ça», sonnent creux si nous ne sommes pas déterminés à étouffer dans l’œuf les atteintes aux principes de l’état de droit, même si celles-ci n’existent encore qu’à l’état diffus. Le moyen le plus efficace de garantir le «plus jamais ça», c’est de respecter l’état de droit.

  Alice Kuhnke (Verts/ALE). – Herr talman! Fru ordförande! Herr premiärminister! Varje dag som går utan att EU agerar, så tillåter vi att den polska regeringen återlåter den polska demokratin. Det är oacceptabelt att EU-kommissionen inte använder alla befintliga medel för att göra sin uppgift, att vakta och försvara EU:s fördrag.

Vi kan vara frustrerade över att Polens regering utan skam i kroppen ljuger och förråder sin egen befolkning, men vi kan inte acceptera att EU-kommissionen inte gör det den ska. Vi kan inte stillasittande se på. EU måste se till att Polens befolkning har samma rättigheter som alla andra EU-medborgare.

  Jeroen Lenaers (PPE). – Mr President, there once was a man in Poland who wrote a book about EU law, and he explained very convincingly the principle of primacy of European law. That man later turned to politics, became prime minister and joins us here today. And to my surprise, claims exactly the opposite of what he wrote before.

Now, Prime Minister, the law hasn’t really changed since you wrote your book. The only thing that has changed is your idea about the political convenience of the law. But the rule of law can never bend to political convenience. Not in Poland, not anywhere. And that must be clear.

Two further points. Let’s not fall into the trap of pretending that this is a legitimate ruling from a legitimate court because it’s not. It’s a politically motivated statement from a politically controlled court taking orders from the ruling party. And, as one legal commentator described, it is a political hit job dressed up like a court case, and we should not make the mistake of giving it more credit than it’s due.

And secondly, a message to the Polish citizens. We have seen you, hundreds of thousands of you on the streets in Warsaw and other cities, protesting against the increasingly autocratic and anti—European behaviour of your government, protesting against a domestic dismantling of the rule of law. We hear you and we stand with you, and we also say to you, don’t fall for the Prime Minister’s attempt here today to shift the blame and responsibility for the situation to the European Union. Nobody is blackmailing Poland. Nobody wants to punish Poland, but actions have consequences, and these consequences are the responsibility of the Polish government and the Polish government alone.

  Sylvie Guillaume (S&D). – Monsieur le Président, la décision du Tribunal constitutionnel polonais constitue une escalade supplémentaire dans la contestation des principes fondamentaux de l’Union.

Je vous ai écouté attentivement, Monsieur le Premier ministre, et je vois bien où vous essayez d’emmener ce Parlement – que vous ne tenez d’ailleurs pas en très grande estime. Cette tactique, Viktor Orbán l’a déjà utilisée ici même. Elle consiste à comparer les critiques formulées contre votre pouvoir avec celles formulées contre un autre gouvernement, en considérant que la réaction des institutions européennes est différente et donc discriminatoire parce qu’il s’agit de la Pologne, comme il s’était agi de la Hongrie auparavant. Mais votre argument n’est pas juste puisque la Cour constitutionnelle fédérale d’Allemagne a reconnu la primauté du droit européen. C’est encore faux s’agissant de la France, puisque la saisine du Conseil constitutionnel s’est soldée par une révision de la Constitution. Votre ligne de défense est donc percée.

Regardez la réalité en face: vous recherchez une martingale absolue. Face, c’est l’Union qui perd et pile, c’est le PiS qui gagne. Cela s’appelle de la manipulation de l’opinion publique. Car ce que vous faites ici ne dupe personne. Vous ne débattez pas avec nous, vous parlez en réalité aux Polonais et vous comptez sur les réseaux sociaux et les médias pour faire passer vos messages, quitte à créer de la confusion.

Alors, il faut que les choses soient claires: personne n’est empêché de critiquer les politiques européennes – c’est d’ailleurs un sport auquel nous sommes très habitués. Mais c’est une autre chose de faire voler en éclats les règles communes librement consenties au moment de l’adhésion à l’Union. C’est là où la Commission ne doit pas avoir la main qui tremble et doit cesser de tergiverser. Le plan de relance polonais ne peut pas être approuvé. En revanche, il faut à la fois réveiller la procédure de l’article 7, appliquer la conditionnalité du respect de l’état de droit, envisager une procédure d’infraction. Voilà ce que doit faire une Commission gardienne des traités.

  Karen Melchior (Renew). – Mr President, Poland, like every Member State, is bound to guarantee that all its national courts are impartial and independent. We must note, however, that the Polish Constitutional Tribunal is no longer a court in the sense of a judicial body. Its decisions are more correctly to be understood as a Polish Government statement by a different channel.

‘A rose by any other name would smell as sweet.’ However, court does not become a court just by being named a court. The Constitutional Tribunal is but a political tool for the Polish Government. We saw a year ago, when it removed the right for Polish women to get the health care they need to decide over their own bodies.

Why, Prime Minister, do you claim to respect the primacy of Union law without acknowledging the role of the European Court of Justice as its final arbiter? Prime Minister, why do you stand in the very House of the European Parliament while you deny its political and democratic legitimacy?

I would like to conclude with one remark. The rules of the game must be the same for all. Poland is seeking to take Germany to the Court of Justice. I look forward to seeing Poland take Hungary to the European Court of Justice. Or are the rules of the game not the same for all countries?

  Daniel Freund (Verts/ALE). – Mr President, I would like to say to the Prime Minister that I think the defining line of his speech today was please do not disturb me. I think you, Prime Minister, have made it very clear how much your government, how much your party, has radicalised. You see it from the allies that you have here in the house, basically, the enemies of the European Union, but you see it also by the refusal to engage in a real debate with what is the large majority of this House and the political families in the European Union. Democracy is not just that the majority can do whatever it wants, basically calling everyone that disagrees with you a communist. None of that is democracy.

Sehr geehrte Frau Kommissionspräsidentin, Sie haben ja heute deutlich gesehen, wohin uns sechs Jahre Dialog mit dieser Regierung, wohin uns Dutzende Vertragsverletzungsverfahren, wohin uns ein verschlepptes Artikel-7-Verfahren gebracht haben.

Sie sagen, Sie sind sehr besorgt, und Sie nennen Optionen. Aber ich bin besorgt, dass es, wenn wir nicht handeln, bald an Rechtsstaat und an Demokratie in der Europäischen Union nichts mehr zu verteidigen gibt.

  Roberta Metsola (PPE). – Mr President, Madam President, Mr Prime Minister, Europe can never be one of ‘us’ and ‘them’. Poland is us, that has always been our point, and if there is a deficiency in one Member State it affects us all.

Poland is a crown jewel of our Union. My generation looked to your country as the embodiment of moral leadership in the struggle against authoritarianism, courage in the face of decades of totalitarianism. The nation of freedom-fighters who showed us all how not to be afraid. Where a girl from Warsaw can win two Nobel Prizes, a trade unionist from Gdansk can bring down an Iron Curtain, where a priest from Krakow can inspire the world.

So this was a nation that joined the EU and demanded a guarantee of democracy, equality, justice, meritocracy, because it lived with the opposite for far too long. And that is what we saw on the street 10 days ago.

The question of primacy of EU law is a pillar of our union. It is how we have equality. It is how we have a single market, how we function, and what we see in Poland is not comparable to what is happening in other courts of other states. Because when the judiciary is purposely weakened to become a vassal of the administration of the day, it is no longer a legal question, it is a political one. It is a political direction from your government, Prime Minister, to move away your Poland from Europe.

No one is attacking Poland. What we are asking for is that the direction is reversed before it is too late. Your companies, your farmers, your students, your judges, your artists, entrepreneurs, your citizens believe ... (the Chair cut off the speaker)

  Włodzimierz Cimoszewicz (S&D). – Panie Przewodniczący! Przez 25 lat uznawano Polskę za model demokratycznego i praworządnego państwa: trójpodział władzy, niezależność sędziów, wolność słowa i zgromadzeń, poszanowanie mniejszości, dialog z opozycją, europejska solidarność. W ciągu ostatnich sześciu lat większość tych osiągnięć stała się historią: trójpodział władzy jest fikcją, wszelkie decyzje podejmuje jeden autokrata, z parlamentu zrobiono kabaret, w którym system głosowania psuje się, gdy posłowie rządowi są w mniejszości. Posłowie opozycji są karani niemal za wszystko, sędziowie są prześladowani za przestrzeganie konstytucji i wyroków TSUE. Trybunał Konstytucyjny i Sąd Najwyższy są marionetkami. Telewizja publiczna nieustannie kłamie, niezależnych mediów prawie nie ma. Policja brutalnie traktuje manifestantów, a ochrania nacjonalistyczne bojówki. W tym czasie Polska spadła w rankingach wolności prasy o 40 pozycji. Wszyscy, którzy krytykują te rządy, to zdrajcy. Podział społeczeństwa nigdy nie był tak głęboki w historii.

Ważniejsi politycy obozu rządzącego wielokrotnie atakowali Unię Europejską. Dzisiaj, zagrożeni utratą europejskich pieniędzy, bez których przegrają kolejne wybory, chcą dialogu i kompromisu. To jest fałsz. Żadnego kompromisu nie będzie. Kilka dni temu ich wódz otwarcie zapowiedział totalną destrukcję sądownictwa. Europa potrzebuje Polski respektującej wspólne zasady i wartości. Polska i Polacy potrzebują Europy, w której dla świętego spokoju nie zwycięża oportunizm.

  Maite Pagazaurtundúa (Renew). – Señor presidente, señora presidenta Von der Leyen, primer ministro, la victoria del PiS se produjo bajo la promesa de reformas en nombre de la independencia, pero la realidad es otra: la reforma del sistema judicial polaco con arbitrariedad y discriminación de jueces —que incluyó el control del Tribunal Constitucional— llevó al procedimiento en materia de Estado de Derecho incoado por la Comisión Europea en el año 2016.

El Gobierno polaco se comporta desde 2016 como una fuerza cacique, como ocupante —dice un amigo mío polaco—, en un territorio conquistado, donde parece que la voluntad del partido ganador es interpretada como la ley suprema que permite al conquistador hacer lo que quiera por encima del propio ordenamiento jurídico. Han pasado cinco años de populismo, de disolver el pluralismo con sus mentiras sobre el único ser nacional, su victimismo político, su identidad excluyente: sea de izquierdas o de derechas, el populismo quiere implantar una teología política.

Presidenta Von der Leyen, lo de hoy es un chantaje para normalizar lo que los populistas consideran su patrimonio, y hay que ver en esto cuánto se parecen a los comunistas y a Putin… (el presidente retira la palabra a la oradora).

  Damian Boeselager (Verts/ALE). – Mr President, I say to the Prime Minister: thanks for coming, but I really wonder, why did you come? Did you come here to shift the narrative with the help of the claps from the far-right? Is this really what you’re trying to do?

First, your puppet chord attacks the basis of this House, the Treaties. Second, you write a letter saying that the EU is turning into an autocracy. And third, you come and talk here about legal order, while you’ve been trying to curtail the freedom of your judges for years. I really don’t understand why you came here today, and I think soon you will see that your advisers are wrong and that you have gone far too far with what you have been doing.

The Polish people do not want to leave the European Union. We cannot, Commission President, have money flow to a government that does not respect the treaties and therefore we cannot control where it is going. So I ask you to under no circumstance accept the Polish recovery plan and make sure that this tribunal and the judgment are repealed.

  Frances Fitzgerald (PPE). – Mr President, when I spoke on this issue in February, I said the situation is bleak in many ways in Poland. A government that seeks to discard the rule of law and human rights; a government that persecutes its own people advocating for LGBTI-free zones. I ask the Prime Minister, why, Prime Minister, would you do that to your own people? A government that feels it has the power to unilaterally undo checks and balances and the separation of powers; a government which operates a punitive regime for women with a crisis pregnancy? I ask again, Prime Minister, why would you do that to your own people?

Yet we see glimmers of hope, as Robert Kennedy called them, ripples of hope. We see them in the thousands of people who took to the streets to tell their government that Poland’s future is within the EU. We see them in the Polish judges who offer dissenting opinions to a shameful ruling that discredits the rule of law, and we see them in the reversal of the hateful LGBTI-free zone declarations.

As a former Minister for Justice in Ireland, I know what our Member States agreed when they joined the EU. The EU law has primacy, it is above national law. I know because we changed our Constitution to make it so in 1972, as so many others did. That was our solemn promise and commitment when we joined. The recent ruling of the Polish Constitutional Court represents a blatant disrespect of the very principles and values of the EU. Poland’s future is inside the European Union, and EU law stands firm.

  Domènec Ruiz Devesa (S&D). – Señor presidente, señora presidenta Von der Leyen, señor primer ministro, no voy a entrar a comentar —si me permiten la expresión— el aquelarre nacionalista que nos ha brindado por la mañana, pero sí iré a la cuestión de la primacía del Derecho comunitario.

Me gustaría preguntarle, señor primer ministro, en qué tipo de club cree usted que se ha metido. Yo estoy seguro de que usted debió en algún momento, en el momento de la adhesión de Polonia, leerse la Declaración de Schuman del año 50, que dice que la Comunidad Europea del Carbón y del Acero es el primer paso para establecer una federación en Europa. Y seguro que se ha leído también el Tratado de Roma, que hablaba de la unión cada vez más estrecha; y que se ha leído la jurisprudencia del Tribunal de Justicia sobre la primacía del Derecho comunitario (por ejemplo, la famosa sentencia en el asunto Costa/ENEL), y que, en consecuencia, nuestra unión se integra por el Derecho.

Imagine usted qué pasaría si todos los tribunales constitucionales de la Unión hicieran lo mismo que lo que ha hecho el de su país. No habría una integración por el Derecho y no habría una Unión Europea.

¿Qué cabe hacer ante esto? Lo ha dicho la presidenta. Tiene razón: hay que llevar esa sentencia de su tribunal al Tribunal de Justicia de la Unión Europea, al que, por cierto, no lo ha nombrado este Parlamento Europeo. No lo ha nombrado la señora Von der Leyen. No lo ha nombrado nadie más que usted. Porque usted nombra uno de los integrantes del Tribunal de Justicia, junto con los otros veintiséis Gobiernos de la Unión Europea.

(Aplausos)

  Ramona Strugariu (Renew). – Mr President, I’m kindly asking you not to cut my microphone because the gentleman over there had nearly 40 minutes of offending this room with lies and other topics. Mr Morawiecki, do you know what the truth is? The truth is that it is not the judiciary doing this to the Polish people. The Polish judiciary are heroes, fighting for their independence and for their freedom now. It is not the European Union doing this to the Polish people – the European Union has been there every single step along the way – it is you who is doing this to the Polish people, and Mr Kaczyński, and the Polish Law and Justice party (PiS). It is you who captured the Constitutional Court, the institutions, the rule of law. You are dismantling this every single day. It is you doing this.

My call to the Polish people is to stay out there in the street where they are now. I’ve seen the same as what you are doing now in Romania some years ago. We took to the streets. We stood out there as long as it took, and we got rid of them. This is exactly what will happen to you if you do not stop. This is my message, and my call to the Council and the Commission is to stay by the side of the Polish people until they get what...

(The President cut off the speaker)

  Thomas Waitz (Verts/ALE). – Mr President, I say to Prime Minister Morawiecki: we’ve heard today that nearly nine out of ten citizens of Poland are in favour of European Union membership. Are you actually telling your people that questioning the primacy of the European Court of Justice is endangering the membership of Poland in the European Union? Are you telling them that your ECJ criticism and the questioning of the primacy of the ECJ rulings are putting in question all the donations, all the subsidies, all the money that is going to come towards Poland in the favour of citizens? Are you telling them that?

No, you are not, you are flooding them with lies. But we do, and don’t expect Polish citizens to not find out on how you are tricking them. You’re seeing them going to the street and you will face the consequences. You will face them in the next democratic elections.

You will see how Polish citizens will end your ruling, definitely and finally. Take that.

  Vladimír Bilčík (PPE). – Mr President, this debate is about Europe, our Europe and every European. It is about European commitment to principles and public trust across our Union. The European project flourishes thanks to the predictability and responsibility of political and legal institutions. The alternative is pure power politics based on numbers and force, power politics in which all of us in Europe can only become losers. Polish citizens were united in their support of Poland’s EU membership in the referendum that led to their accession. Polish citizens fought very hard to be part of this community and there is no way that one party, that a couple of reckless politicians, will step by step undo this historic commitment.

As a student in the UK in the 1990s, I remember very well the beginnings of a movement towards Brexit. The Poles today, just like the Brits back then, kept on swearing their fully-fledged and unwavering allegiance to the European Union, until the UK referendum in 2016 changed everything. Nobody, nobody should underestimate the treacherous power of public anti-EU campaigns. Polish institutions have a responsibility towards all European citizens, but also geopolitically towards their neighbours. I ask the Prime Minister: how can Ukrainians and Belarusians fight for their democratic and European aspirations if Polish politicians begin to dismantle the very principles of our own community?

I was happy to see hundreds of thousands of Poles who peacefully and resolutely demonstrated their attachment to European Poland at main squares across their country and who protested against their government, which is trying to undo Poland’s successful return to Europe. Dear Poles, we are here to support you, for what really is at stake is Europe’s future, peace and the stability of our common institutions.

  Łukasz Kohut (S&D). – Panie Przewodniczący! Pani Przewodnicząca Komisji! Panie Premierze! Pan dzisiaj tutaj przyjechał i dużo mówił, ale wcale nie do nas. Pan mówił tylko i wyłącznie do swojego elektoratu, który ulepiliście na zlecenie Kaczyńskiego z obrzydliwej propagandy mediów narodowych, dehumanizując swoich współobywateli i całą zjednoczoną Europę. Tę Europę, do której wszyscy tak bardzo chcieliśmy trafić: całe moje pokolenie, pokolenie moich rodziców i pokolenie moich dziadków. A zrobiliście z Polski pośmiewisko na arenie międzynarodowej. Ubieracie się codziennie w patriotyczne piórka, ale wy nie jesteście żadnymi patriotami. Patriotyzm to silna Polska w silnej Unii Europejskiej. A wy jesteście euroseparatystami.

A pan, panie Morawiecki, to taki Pinokio w rękach pryncypała z Nowogrodzkiej. Zbudowaliście „patodemokrację”, „dyktaturę ciemniaków”, ustrój, w którym nie ma już trójpodziału władzy, a trybunały są zawłaszczone. Budujecie w Polsce mury, podzieliliście rodziny i znajomych i teraz próbujecie nas skonfliktować z Unią Europejską, bo wy nie umiecie w politykę zagraniczną. Zamiast wynegocjować więcej środków na sprawiedliwą transformację, walczył pan z zapisem o praworządności. Po co to robicie? Tylko i wyłącznie po to, aby utrzymać władzę. Bo to Sąd Najwyższy zatwierdza ważność wyborów w Polsce.

Unia Europejska nie jest idealna. Potrzeba więcej integracji i federalizacji. Pandemia pokazała, że tylko wspólna polityka zdrowotna i zagraniczna uczynią Europę ponownie wielką. I tak będzie, panie Morawiecki – daremny futer, bo Polacy, Ślązacy, Kaszubi i inni to Europejczycy, a wy skończycie na śmietniku historii jako ostatni plastikowy pomnik nacjonalizmu i populizmu.

I mam dla pana prezent, zaraz go panu przyniosę.

  Fabienne Keller (Renew). – Monsieur le Président, Madame la Présidente, Monsieur le Premier ministre, je ne reconnais pas la Pologne qui a rejoint l’Union européenne en 2004 et que j’ai eu l’honneur d’accueillir en tant que maire de Strasbourg. Cette Pologne qui aspirait à la liberté et à la démocratie, et que vous avez magnifiquement rappelée, Madame la Présidente Ursula von der Leyen.

Monsieur le Premier ministre, votre pays a adhéré volontairement et démocratiquement à l’Union et a ratifié en 2008 le traité de Lisbonne. L’arrêt du Tribunal constitutionnel n’est en rien une décision de justice. Plusieurs l’ont dit: c’est un acte politique voulu par votre parti. Pourquoi? Pour vous désolidariser des arrêts de la Cour de justice européenne qui vous empêchent de poursuivre la mise au banc des juges, des médias libres et de vos opposants.

Je vous invite, Monsieur le Premier ministre, à écouter votre peuple, celui qui manifeste dans tout le pays pour dire son attachement à l’Europe; à écouter ces 22 anciens juges du Tribunal constitutionnel et Marcin Wiącek, médiateur aux droits civiques, qui réprouvent cette décision. Les Polonais sont un grand peuple européen dont les valeurs et les aspirations ne sauraient être trahies par un gouvernement populiste. Avec mon groupe, nous militerons sans fin...

(Le Président retire la parole à l’oratrice.)

  Tom Vandenkendelaere (PPE). – Voorzitter, mevrouw de voorzitter, meneer de eerste minister, door artikelen van het EU-Verdrag onverenigbaar te verklaren met de Poolse grondwet werd Polen op het pad gezet naar een polexit. Dat is niet alleen een aanval op de Polen, het is een bedreiging voor Europa in zijn geheel. Europese subsidies mogen en kunnen niet vloeien richting landen waar regeringen de regels van de club bespotten en zelfs openlijk ontkennen, zoals u hier vandaag, premier Morawiecki. Het is niet fair tegenover de andere lidstaten en het is zeker niet fair ten opzichte van de Polen die dat zelf niet willen.

De discussies over het naleven van de principes van de rechtsstaat in Europa zitten muurvast. De vraag is: hoe moet het nu verder? Ik blijf ervan overtuigd dat wij de Europese Commissie hier moeten blijven oproepen om alle instrumenten te gebruiken: de inbreukprocedures, artikel 7 en het conditionaliteitsmechanisme om Europese fondsen toe te kennen, en wel onmiddellijk, om ook de autocraten in Warschau niet verder te sponsoren. Maar politieke meningsverschillen kan men niet enkel via rechtszaken oplossen. Daarom ben ik er ook tegen gekant dat wij als Europees Parlement de Europese Commissie nu voor het Hof van Justitie zouden dagen. Een geschil tussen instellingen zou de politieke druk die wij nu gezamenlijk kunnen uitoefenen, verzwakken.

Vandaag geven we een duidelijk signaal aan de Poolse bevolking dat Europa achter hen staat. 88 procent van de Polen wil in de EU blijven. Meer dan honderdduizend mensen kwamen op straat afgelopen week om hun steun voor een Europees Polen te tonen. Juridisch moet de primauteit van het Europees recht blijven verdedigd worden om te vermijden dat de rechtsstaat in Polen verder ontmanteld wordt. Maar het is ook aan onze Europese leiders om deze moeilijke politieke knoop door te hakken.

  Elena Yoncheva (S&D). – Monsieur le Président, Madame la Présidente de la Commission, Monsieur le Premier ministre, Monsieur Morawiecki, vous avez lancé une attaque contre l’Europe, une attaque contre le fondement même, contre les valeurs de l’Union européenne: l’égalité, la liberté, la dignité humaine. Vous considérez qu’il est possible d’abolir la démocratie tout en restant dans notre famille européenne. Seul un mot peut décrire cette situation, Monsieur Morawiecki, et c’est la honte. Oui, la Commission européenne peut priver la Pologne de fonds importants du budget européen. Mais l’Europe n’est pas seulement une source de flux financiers.

La coopération entre les États repose sur la confiance mutuelle. Des régimes autoritaires émergent déjà en Europe, en se fondant sur le pouvoir judiciaire qu’ils contrôlent. La Commission européenne ne peut plus garder le silence. Elle a perdu un temps précieux, car elle n’a pas su déceler les symptômes annonciateurs de ces gouvernements autoritaires: brandir le slogan de la souveraineté nationale, s’emparer des médias et des entreprises, détruire la société civile... La Pologne et la Hongrie sont sur cette voie. En Bulgarie, l’ancien Premier ministre a mis en place un régime autoritaire dont les conséquences seront difficiles à supporter.

Nous, les citoyens européens, nous ne méritons pas cela. Il faut agir, Madame la Présidente, et il faut agir maintenant.

  Abir Al-Sahlani (Renew). – Herr talman! Fru kommissionär! Premiärministern! Det vi pratar om i dag är ditt folk. Det vi pratar om idag är hur din regering konsekvent monterar ner rättsstaten och hur domstolar görs till politiska megafoner. Hur du och ditt parti monterar ner mediemångfalden. Det är du och din regering som menar att polska kvinnor inte äger rätten att bestämma över sina egna kroppar. Det är du och din regering som menar att regnbågsfamiljer inte är lika mycket värda som din egen familj. Det är du och ditt parti som menar att hbtq-personer ska vara förbjudna från vissa platser i Polen.

Premiärministern, i detta hus är det det polska folkets intressen vi har för ögonen. I detta hus är det deras mänskliga rättigheter, det polska folkets mänskliga rättigheter, vi kämpar för. Det polska folket hör hemma i EU. Frågan är om du och ditt parti gör det.

Fru kommissionär! Ni har verktygen. Ni har det här husets stöd. Använd dem. Det är dags att omvandla ord till handling och det nu.

  Jarosław Kalinowski (PPE). – Panie Przewodniczący! Szanowna Pani Przewodnicząca! Panie Premierze! Polscy przedsiębiorcy czekają na środki z funduszu odbudowy, na te środki czekają samorządy, na te środki czeka tak ciężko dotknięta we wszystkich państwach i u nas służba zdrowia. Te środki, Panie Premierze, nie są blokowane przez Komisję Europejską, przez Parlament, przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Te środki niestety są blokowane przez ciemną grę pańskiego rządu, grę obliczoną na to, żeby bez zmiany traktatów zmienić Unię tak, by można z niej wybierać to, co się chce z jej zasad i praw. Chcecie po prostu rządzić bez kontroli niezawisłego, niezależnego sądownictwa. To burzenie zasad i fundamentów Unii Europejskiej. Unii Europejskiej, która daje nam bezpieczeństwo i tak dynamiczny rozwój. Nigdy wcześniej Polska tak dynamicznie się nie rozwijała i nigdy nie była tak bezpieczna.

Panie Premierze, ja nie jestem prawnikiem, Pan też nie jest prawnikiem, ale obaj doskonale wiemy, wbrew temu co Pan tu dzisiaj przed chwilą mówił, że żaden krajowy trybunał konstytucyjny do tej pory nie kwestionował Traktatu o Unii Europejskiej czy traktatu akcesyjnego. A na Pański wniosek tzw. Trybunał Konstytucyjny złożony z nominatów politycznych to właśnie uczynił. Nie szanując prawa europejskiego, nie szanujecie zwykłych ludzi, nie szanujecie rodaków. Ale do czasu Panie Premierze, już niedługo. Do czasu.

  Thijs Reuten (S&D). – Mr President, democracies are founded on one basic principle. Politicians represent their people and they have this power on loan from their people. I’m afraid you have forgotten about this fundamental concept, Prime Minister. The reason, the so-called ruling of the Constitutional Tribunal, is the result of a reckless gambling game putting an entire country at stake. The outcome is serving the interests of the people in power. You, Prime Minister, say yes to the money, but no to the values and the treaties.

President von der Leyen, I hope to see decisive and determined action soon. It is good that the Commission presents careful judicial analysis, which is the opposite of the Polish Government’s judicial hooliganism, but no more patience with autocrats. We owe this to the judges under pressure, the ones fired, to the women, to the LGBT community and to all demonstrators. And of course these demonstrators are worried not about Europe or Brussels, but about their democracy and the protection of their rights vis-à-vis their own government.

The Polish government tries to create a false contrast between the Polish people and the rest of Europe, and the louder they shout, the clearer it becomes. The opposite is true. We Europeans are the partners of the people in Poland. We will not let ourselves play a part and we will do all we can to protect them against their own autocratic leaders and to preserve their rights and their democracy.

  Sandro Gozi (Renew). – Monsieur le Président, en remettant en cause la primauté du droit européen de façon systémique – et je dis bien de façon systémique –, la Pologne s’attaque au marteau-piqueur à la clé de voûte de l’édifice européen. Si on acceptait cela, chaque État serait membre d’un néant, car il n’y aurait plus aucune unité. On dirait oui à l’Europe à la carte, dans laquelle chacun prend ce qui lui convient. Un distributeur de billets continental, un supermarché des valeurs. C’est un modèle de non-Europe.

Mais nous nous battons pour une communauté de destins. Cette communauté par laquelle se battait un grand Européen et un ami personnel, Bronisław Geremek. C’est donc aussi sans relâche que nous luttons pour le peuple polonais, contre un gouvernement qui porte une attaque délibérée à l’indépendance de la magistrature. Non, Monsieur le Premier ministre, ceci n’est pas du chantage. Vous avez raté une occasion ce matin. Vos provocations sont désespérées et inutiles. Au lieu de protéger nos règles communes que vous avez librement acceptées, vous les violez aujourd’hui de façon flagrante.

  Jiří Pospíšil (PPE). – Pane předsedající, vážení kolegové, vážený pane premiére, využívat justici k politickému boji je hra s ohněm. Říkám to jako člověk, který léta byl ministrem spravedlnosti v České republice.

Opravdu mě velmi mrzí, že Ústavní soud v Polsku vynesl tento politicky motivovaný rozsudek. Tento rozsudek není přirozeným vyústěním konkrétního soudního sporu, který by nakonec skončil u vašeho Ústavního soudu, pane premiére. Vy jste se přímo obrátil na Ústavní soud, vaše vláda, a soud vydal toto politicky motivované rozhodnutí. Vy jste, bohužel, ve své řeči neuvedl, co se bude dít dál. Nyní je zde patová situace. Váš Ústavní soud zpochybňuje základní principy fungování Evropské unie. Zpochybňuje nadřazenost unijního práva národním právním systémům.

Co se tedy bude dít dál? Je to počátek destrukce Evropské unie? Je to pouze gesto síly? Já se tohoto velmi obávám. Pokud toto má být precedent a pokud by takto měli začít rozhodovat i ústavní soudy v ostatních členských státech, je evropská integrita vážně ohrožena.

Já Vás tedy prosím, zamyslete se nad tím, jestli je k politickému boji vhodné využívat nezávislé soudnictví. Podle mého názoru není a Vy tímto zpochybňujete, bohužel, podstatu evropské integrace.

  Nils Ušakovs (S&D). – Mr President, what we are experiencing in Poland is a test for the Union and it’s a temptation for quite a few politicians and probably even some governments across Europe, so that is exactly why we adopted the regulation and rule of law conditionality, designing it as a tool capable both to curb and prevent temptations. Now we need to go further. We need effective and timely implementation in cases of breaches of the rule of law, like in the case of Poland, and it will be probably very complicated to do it without aligning all European instruments available.

When adopting rule of law conditionality regulation, the Parliament, the Council and the Commission agreed to consider including the conditionality into the financial regulation upon supervision. We expect and we want to see the proposal by the Commission in the targeted revision of the financial regulation set to be presented already this year. Let’s act in a consistent way. I believe the recent events in Poland are a very good example and an argument for the Commission to include rule of law conditionality in this proposal as from initial stage, so we can combine our efforts to protect both the values and financial interests of the Union.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). – Panie Przewodniczący! Panie Premierze! Podpisując traktaty Unii Europejskiej jako suwerenny kraj, zgodziliśmy się w referendum na przestrzeganie europejskich wartości. I pan wie, że pomiędzy konstytucją a traktatami nie ma sporu. Spór jest o łamanie przez pana rząd i Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, i traktatów, i europejskich wartości.

Zastanówmy się, dlaczego wam zaczęły przeszkadzać standardy respektowane przez poprzedników i inne kraje Unii Europejskiej. Przecież niezawisłość sądów jest w interesie każdego uczciwego Polaka. Można by odnieść wrażenie, że walka prowadząca do ręcznego sterowania i politycznego kreowania wyroków, szykanowanie, niszczenie niezależnych sędziów to chęć przykrywania kłamstw i matactw rządzących.

Miliony dumnych Polaków nie mogą zgodzić się na polexit i utratę wartości i zasad wywalczonych po latach komunizmu. Dlatego pytam pana premiera: czyich interesów pan pilnuje? Czyje interesy są ważniejsze od interesu i racji stanu polskiego narodu?

  Bogusław Liberadzki (S&D). – Panie Przewodniczący! Pani Ursula von der Leyen była uprzejma zacytować kilka wartości: demokracja, wolność, równość, prawa człowieka, praworządność, solidarność. Wartości te Polacy popierają, stąd prawie 90 procent Polaków jest zwolennikami pozostania w Unii Europejskiej. Pani Iratxe García Pérez wyraziła natomiast bardzo ostrzegawcze sformułowanie: odrzucając te zasady Unii Europejskiej, kierujemy się ku drzwiom wyjściowym. I niech to zabrzmi: kierujemy się ku drzwiom wyjściowym.

Polacy są Europejczykami. Polska potrzebuje silnej Unii Europejskiej. Wiemy, że Unia potrzebuje Polski. I również chcę zacytować pana przewodniczącego Manfreda Webera: osłabiając Unię Europejską, sprawiamy przyjemność naszym wrogom czy nieprzyjaciołom. Nie wolno nam więc osłabiać Unii Europejskiej. Polska pozostanie w Unii, pozostanie w Europie. Społeczeństwo pozostanie na terenie Polski. To nie przemija. To rządy przemijają, ale rodzi się następująca kwestia: jakie pozostaną skutki po tych rządach? I o to powinniśmy się wszyscy zatroszczyć.

  Seán Kelly (PPE). – Mr President, I empathise with disillusioned Polish citizens who have bravely taken to the streets in protest at the actions of the Polish Government and repeated here today by you, Mr Prime Minister. It affects us all. Comparisons to the German Constitutional Court are being used as a smokescreen.

In real terms, what you are saying is that the executive in Poland is above the judiciary. Correct me if I’m wrong, Prime Minister, but as a loyal member of the EU, as you have recently said, how can this mean your government believes in the rule of law?

The simple fact is that by declaring cherry-picked articles of the EU treaty incompatible with the Polish Constitution, you stand over a direct challenge to the unity of the European legal order. Your country receives four times more from the European budget that you put in – about EUR 16 billion. My country and others are net contributors.

Ponder that Mr Prime Minister, because they might get tired of your antics.

(Die Aussprache wird unterbrochen.)