Debašu stenogramma

Ceturtdiena, 2021. gada 25. novembris - Strasbūra

3. Starptautiskā diena vardarbības pret sievietēm izskaušanai un stāvoklis Stambulas konvencijas ratifikācijā (debates)

  Πρόεδρος. – Το επόμενο σημείο είναι η συζήτηση σχετικά με τη δήλωση της Επιτροπής για τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών και την πορεία της κύρωσης της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης (2021/2979(RSP)).

  Helena Dalli, Member of the Commission. – Mr President, the 25th of November was officially designated by the United Nations General Assembly as the International Day for the Elimination of Violence Against Women, in the year 2000. Today, the promises made over 20 years ago are still valid.

I reaffirm the Commission’s strong stance on combating all forms of violence against women and domestic violence. While marking this day remains important to continue raising awareness and mobilising all actors to take firm action, I would like to remind this House that our efforts go beyond the 25th of November, of course.

Together with President von der Leyen and Vice—President Jourová, we have spoken out clearly on this matter and we have put forward a series of actions that will make a difference to women and girls across Europe.

In March 2020, the Gender Equality Strategy set out ambitious actions, policy objectives and goals to strive towards a Union of equality, free from all forms of violence against women and girls. As stressed in this strategy, the EU’s accession to the Council of Europe Istanbul Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence is a key priority for this Commission.

The Istanbul Convention is a comprehensive and powerful legal instrument to prevent and combat gender—based and domestic violence and protect victims. It remains the gold standard for the work we do within the EU. The recent opinion of the European Court of Justice on the Istanbul Convention allows the Council to explore the way forward.

The Commission remains fully supportive of the EU’s swift accession to the Convention. However, as previously announced in this House, we cannot keep on running on the spot, especially since, in the light of the Court’s Opinion, the date of the EU’s accession to the Convention is not certain.

We need an EU instrument addressing violence against women and domestic violence via binding obligations on Member States that are enforceable by the Commission. Taking the Court’s opinion into consideration, we are now examining how to best take forward the announced legislative proposal.

Early 2022, the Commission will table a directive to prevent and combat violence against women and domestic violence. The proposal will be comprehensive and will build on the objective of the Istanbul Convention ensuring that EU Member States have effective measures in place to prevent and combat violence against women and domestic violence and support victims. But it will also address recent phenomena of violence against women, which have become so visible under COVID times, such as digitally based violence or domestic violence.

In December, the Commission will also table a proposal to trigger a Council decision to extend the list of Europe crimes to include hate crime and hate speech. If this is achieved, the Commission would be able to propose an EU level criminalisation of hate speech and hate crime on grounds of sex and sexual orientation, amongst other grounds. These measures will be accompanied by a set of other measures aimed at eliminating violence against women, such as a recommendation on the prevention of harmful practices and the launch of an EU network on the prevention of gender—based violence.

The work on these two initiatives will start next year. Both actions will focus on the importance of the pre—emptive measures and on the education of boys and girls from an early age about gender equality and non—violent relationships. Moreover, the Commission continues to fund organisations and projects working on the ground to eliminate violence against women and girls.

  Ελισσάβετ Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη, εξ ονόματος της ομάδας PPE. – Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, ακόμη μια μέρα αφιερωμένη στην καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και διαπιστώνουμε με θλίψη και απογοήτευση ότι το φαινόμενο της έμφυλης βίας είναι πάντα ευρύτατα διαδεδομένο στην Ένωση. Τα αδιάψευστα στοιχεία αποτελούν κόλαφο. Δεκαεφτά εκατομμύρια γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση υφίστανται σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση κάθε χρόνο, ενώ 3.000 χάνουν τη ζωή τους ως συνέπεια πράξεων ενδοοικογενειακής βίας. Είναι σοκαριστικό. Κατά τη διάρκεια των lockdown, μάλιστα, τα κρούσματα βίας και έμφυλης κακοποίησης αυξήθηκαν δραματικά, ενώ ανησυχία προκαλεί και η έντονη εμφάνιση της ειδικής μορφής έμφυλης βίας στο Διαδίκτυο. Τονίζουμε με έμφαση ότι η βία δεν αποτελεί μόνο ακραία μορφή διάκρισης κατά των γυναικών. Είναι κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βάναυση προσβολή του ανθρώπου από άνθρωπο. Με πρωτοβουλία μου, ως εισηγήτρια της νομοθετικής έκθεσης για την έμφυλη βία στο Διαδίκτυο, ζήτησα από την Επιτροπή να εντάξει με νομοθετική πρόταση τη διαδικτυακή βία στα επαχθή εγκλήματα του άρθρου 83 παράγραφος 1 της Συνθήκης και να προωθήσει δράσεις στα κράτη μέλη τόσο για την πρόληψη του εγκλήματος όσο και για την προστασία των θυμάτων. Όταν φτάσουμε στην καταστολή, το έγκλημα έχει ήδη διαπραχθεί. Παρά την ένταση του φαινομένου, έξι κράτη μέλη ακόμη δεν έχουν κυρώσει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Μέχρι το τέλος αυτής της κοινοβουλευτικής περιόδου, το θέμα αυτό πρέπει να έχει λυθεί οριστικά. Αγαπητοί συνάδελφοι, πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουμε υποχρέωση να υπερασπιστούμε τις αξίες μας, γιατί και μόνο η ύπαρξη ντροπιαστικών φαινομένων βίας κατά των γυναικών μάς αφαιρεί το δικαίωμα να μιλάμε για ευρωπαϊκό πολιτισμό.

  Pina Picierno, a nome del gruppo S&D. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signora Commissaria, una vittima ogni sei ore in Europa, ogni sei ore.

Questi sono numeri, storie, che parlano di ciascuno di noi, parlano di ognuna di noi, perché ognuna di noi, direttamente o indirettamente, ha avuto esperienza di quella violenza. Indipendentemente dalla nostra condizione sociale e dalla nostra appartenenza religiosa, dalla nostra condizione di vita perché, che sia fisica o psicologica, che sia implicita oppure sfacciata, come spesso è, la violenza attraversa tutte le nostre vite e rimane un limite insopportabile, insopportabile, alla nostra dignità, alla nostra libertà e, in definitiva, alla nostra vita.

E allora, Commissaria, Presidente, noi dobbiamo chiederci oggi: questa emergenza è in cima alle priorità delle istituzioni europee e di questa Assemblea? La risposta è no, perché così non è. Basta considerare che non siamo ancora stati capaci, per esempio, di ratificare la convenzione di Istanbul, che è uno strumento minimo. Dovremmo andare ben oltre, ben oltre, e nemmeno questo siamo riusciti a fare.

Siamo ostaggio di governi illiberali e antidemocratici, che continuano a bloccare anche le misure minime che servirebbero per tutelare le donne e per non trasformare questa giornata soltanto nell'ennesima giornata di ricordo delle vittime. Non può essere soltanto questo. Abbiamo bisogno di andare oltre, abbiamo bisogno di dare risposte a quelle donne.

Non c'è più tempo, non abbiamo più tempo. Le donne muoiono ammazzate per mano degli uomini, che sono compagni, ex compagni e mariti. Non è una tragedia naturale, colleghe e colleghi, non è un'alluvione, non è un terremoto! Sono dei crimini, che vengono compiuti dagli uomini, in nome di una cultura precisa che si chiama patriarcato, e che noi, da qui, a cominciare da qui, dobbiamo capovolgere e sconfiggere.

  Samira Rafaela, on behalf of the Renew Group. – Mr President, almost one in three women around the world becomes subject to physical or sexual violence in their lifetime. This implies that we all know a woman – and probably more – who has been abused. Abuse is a direct result of persisting gender inequalities in our society. With that in mind, it is incomprehensible that some colleagues in this European Parliament continue to oppose making gender equality a reality. Some of you in the Parliament deny the institutional character of the gender pay gap, you deny the danger of abortion bans to women’s health and you deny the fact that your actions have consequences.

The fight for elimination of violence against women starts here in this Parliament. The EU has still not ratified the Istanbul Convention, and the EU still does not yet consider gender—based violence to be a ‘Euro—crime’ under Article 83, just to give you some examples. This urgently needs to change. I know that the European Commission is working hard, and I encourage you. Know that we support you in the Parliament to make this a reality. Violence against women and girls should not be a political issue. It should be a matter of respect and decency, but as long as some people in this House want to have a political fight over women’s rights and gender equality, we need to be ready to win that fight.

Let me conclude by reaching out to the men and boys in Europe. This is about your family, about your loved ones and people who are dear to us. Violence does not happen in a vacuum. It happens in a society that condones the subordinate position of women. I therefore call upon all men to speak out against systemic inequalities. Join our fight against violence and be the promoters of change because this is not only a women’s issue. This is an issue that is the responsibility of all. We need to fight that together. We can only win this battle together. Take the responsibility. It starts here in Parliament.

  Sylwia Spurek, w imieniu grupy Verts/ALE. – Panie Przewodniczący! Pani komisarko! Dwa lata temu przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen jako kandydatka na to stanowisko zobowiązała się do przyspieszenia ratyfikacji konwencji stambulskiej i chyba najwyższy czas wywiązać się z danego słowa. Parlament tylko w tej kadencji już 50 razy wzywał Komisję i Radę do działań przeciwko przemocy ze względu na płeć, w tym do pilnej ratyfikacji konwencji. Sama dodatkowo apelowałam o to 21 razy. TSUE potwierdził, że ten proces może być zakończony przez Radę kwalifikowaną większością głosów. Nie ma już prawnych przeszkód, czekanie na jednomyślność to tylko polityczna wymówka.

Pani komisarko, wiele razy mówiliśmy tu o polskim rządzie, o jego naruszeniach praworządności, łamaniu praw człowieka, praw kobiet. Sama wielokrotnie z tego miejsca zdecydowanie krytykowałam rząd i potępiałam jego antydemokratyczne działania, ale w 2020 r. ten rząd zmienił prawo, wprowadził policyjny nakaz opuszczenia domu przez sprawcę przemocy w rodzinie, umożliwił natychmiastową izolację sprawcy od ofiary. To konkret. A co konkretnego zrobiła Komisja? Czy przygotowała przynajmniej jakiś projekt aktu prawnego? Powiem coś, co może zabrzmieć szokująco, ale może to państwa zmotywuje. Ktoś mógłby pomyśleć, że rząd PiS przynajmniej na poziomie legislacyjnym przez ostatnie dwa lata zrobił więcej niż Komisja dla kobiet, ofiar przemocy w rodzinie.

Pani komisarko, państwa bierność w tej sprawie to także łamanie praworządności, państwa bierność w tej sprawie to przyzwolenie na dalsze łamanie praw człowieka w odniesieniu do kobiet. Państwa bierność w tej sprawie to przyzwolenie na lekceważenie i atakowanie konwencji stambulskiej przez państwa członkowskie.

  Simona Baldassarre, a nome del gruppo ID. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signora Commissaria, noi donne rappresentiamo il motore del cambiamento, siamo coloro che reggono la società, che portano avanti la famiglia e, molto spesso, ci troviamo a doverci dividere tra lavoro e cura dei più fragili.

Purtroppo, se guardiamo agli ultimi dati ufficiali di Eurostat sui femminicidi in Europa, nel 2019 sono state uccise quattro donne al giorno, una donna ogni sei ore, e una donna su tre ha subito almeno una volta violenza fisica o sessuale dall'età di 15 anni. Possiamo solo immaginare come siano peggiorati questi numeri con la pandemia, con le denunce che sono salite in picchiata durante le fasi di lockdown. Solo nel mio paese, l'Italia, dall'inizio del 2021 abbiamo avuto ben 57 vittime di femminicidio.

Quindi abbiamo il dovere di denunciare ogni attacco verso una donna che sia fisico, psicologico, economico od online. Soprattutto non possiamo dimenticare quelle violenze di cui si parla meno. Penso, ad esempio, al dramma dell'utero in affitto, sul quale in questa legislatura non siamo riusciti a prendere una posizione netta. Una violenza che si fonda sullo sfruttamento di miriadi di donne, costrette a vendere il loro corpo per fame, diventando meri strumenti per esaudire l'egoismo di chi vuole comprarsi un figlio. Questa è la nuova schiavitù del terzo millennio!

Colleghi, durante questa giornata internazionale per l'eliminazione della violenza contro le donne non limitiamoci alle parole spesso effimere, ma prendiamo un impegno serio tutti assieme, per agire tempestivamente per le reali necessità delle donne europee. Le donne possono realmente essere il motore della ripartenza.

Voglio concludere oggi ricordando le parole di Oriana Fallaci: "Essere donna è affascinante. È un'avventura che richiede un tale coraggio, una sfida che non annoia mai."

  Jadwiga Wiśniewska, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Pani Komisarz! Szanowni Państwo! Musimy mówić o przemocy i pomóc przerwać milczenie jej ofiarom. Co trzecia kobieta na świecie doświadczyła przemocy fizycznej, psychicznej, ekonomicznej czy wykorzystywania seksualnego. Niestety kobiety i dziewczynki w Europie nadal doświadczają również bardzo szczególnej i okrutnej przemocy, jaką jest okaleczenie narządów płciowych, a proceder małżeństw nieletnich dziewczynek z dorosłymi mężczyznami ma miejsce również w Unii Europejskiej.

Pragnę wyrazić ubolewanie, że ta kwestia nie została podniesiona ani w wystąpieniu pani komisarz, ani w stanowisku Komisji Europejskiej. Czyżbyście państwo udawali, że tych okrutnych przestępstw nie ma?

Coraz powszechniejszą formą przemocy jest również cyberprzemoc, m.in. stalking, mowa nienawiści, rozpowszechnianie materiałów pornograficznych. Uważam, że wszystko, co jest nielegalne offline, powinno być również nielegalne online.

Jak wskazują dane, przemoc domowa w czasie pandemii się nasiliła, bowiem ofiary zostały zmuszone do pozostania w zamknięciu ze swoimi sprawcami. W ubiegłym roku, w moim kraju, Polsce, którą tak państwo się interesujecie, uchwalono ustawę antyprzemocową. Nowa procedura szybkiego reagowania wobec sprawców przemocy domowej polega na szybkim izolowaniu ofiary od sprawcy i nakazuje natychmiastowe opuszczenie przez niego mieszkania.

Proszę brać z nas przykład, wymieniajmy się dobrymi praktykami. Niech łączy nas sprawa, a niestety dzieli nas ideologia.

  Manon Aubry, au nom du groupe The Left. – Monsieur le Président, on a libéré la parole avec MeToo, puis on a balancé notre porc. On a balancé notre porc dans le cinéma, on a balancé notre porc dans la littérature, on a balancé notre porc dans le sport. On s’est levées et on s’est cassées. Mais vous avez décoré les porcs. Même ceux qui ont reconnu les faits.

Puis on a balancé notre propre famille, les adultes qui violent des enfants, les hommes qui violent d’autres hommes. On a balancé les comédiens, les musiciens, les youtubeurs, les éditeurs. On a aussi balancé l’Église et, dernièrement, les bars. Et maintenant, on balance même les politiques. Mais vous les avez faits ministres.

Ne pensez pas que cela n’a pas de coût pour nous. Dès qu’on balance, viennent les représailles, les intimidations, la mise à l’écart, les insultes, les menaces, le harcèlement. Nous sommes épuisées, mais nous n’avons pas peur de vous. On continuera de balancer autant qu’il le faudra pour faire cesser l’impunité des agresseurs, autant qu’il le faudra pour nous mettre à l’abri et conquérir le respect qui nous est dû.

  Lívia Járóka (NI). – Tisztelt Elnök Úr! Tisztelt Biztos Asszony! Tisztelt Képviselőtársaim! Mindannyian egyetértünk abban, hogy a nők elleni erőszak megszüntetése igazán közös célunk és feladatunk, politika nélkül. Az isztambuli egyezmény azonban, azt kell mondanom 30 éves antropológusi tapasztalat után, hogy ennek a kötelező érvényűvé tevése egyszerűen megosztó, mivel beemel olyan ideológiák által vezérelt elemeket, melyek egyszerűen elfogadhatatlanok azoknak a keresztény elveket valló konzervatív közösségeknek, amelyek itt is reprezentálva vannak a teremben. Szimbolikusan nem tudja megteremteni az európai egységet, mivel nem a konszenzusorientált megoldást nyújtja, hanem ideológiailag, Önök is értik és érzik, hogy nagyon nagy harcot teremt. 2011-ben mi, Magyarországon ratifikáltuk az Európai Tanács nőkkel szembeni erőszak és a kapcsolati erőszak elleni küzdelemről szóló irányelvét és azok megelőzéséről szóló egyezmények minden olyan rendelkezését, amely valóban a nőkről szól és a nőkért szól.

Az FRA 14-es tanulmánya kimutatta, hogy Magyarországon az uniós 33 százalékos átlaggal szemben 28 százaléka esett csak párkapcsolati erőszak áldozatául a nőknek. Magyarország harcol a nők elleni erőszak visszaszorításáért. Mi nem a dokumentumok ratifikációjában, hanem a tettekben hiszünk.

(Η συζήτηση διακόπτεται)