Zmiana rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093 z 17 grudnia 2020 r. określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027 - Zmiana rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 w odniesieniu do ustanowienia zróżnicowanej strategii finansowania jako ogólnej metody zaciągania pożyczek - Instrument wsparcia dla Ukrainy na 2023 r. (pomoc makrofinansowa +) (debata)
Bogusław Liberadzki (S&D). – Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Panie Ministrze! Debatujemy o państwie, które jest kandydatem do Unii Europejskiej. Tak jak pan minister Bek był uprzejmy powiedzieć, debatujemy o państwie, które broni się, broni się nadzwyczaj dzielnie – i należy bardzo wyraźnie to podkreślić.
Mamy trzy obszary pomocy finansowej, o których musimy mówić. Pierwszy, to jest funkcjonowanie państwa. Przecież Ukraina musi zapewnić służbę zdrowia, musi zapewnić edukację, musi zapewnić funkcjonowanie podstawowego aparatu państwowego, a także musi zapewnić sprawność infrastruktury w powszechnym użytkowaniu. Drugi obszar to jest naprawa wyrządzonych szkód wojennych, zwłaszcza infrastruktury krytycznej. A potem będziemy rozmawiać o planie odbudowy.
Mamy następujący dylemat, moim zdaniem – mianowicie pytanie: co się da zrobić za 18 mld euro, to to zrobimy i koniec, i niewiele nas więcej interesuje albo – jeżeli chcemy wygrać tę wojnę wraz z Ukrainą – to jest pytanie: a może należy skumulować te środki, wesprzeć intensywniej po to, żeby wcześniej zakończyć? I mamy zatem strategię możliwą: rozkładać systematycznie półtora miliarda euro co miesiąc albo skumulować środki, pomóc Ukrainie, szybciej zakończyć tę wojnę. Pamiętajmy, że celem zasadniczym jest minimalizacja szkód, wyzwolenie Ukrainy, a nie kontrolowanie każdego euro.