Verbatim report of proceedings

Thursday, 16 February 2023 - Strasbourg

1. Opening of the sitting

ΠΡΟΕΔΡΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ
Αντιπρόεδρος

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 8.30)

2. Developing an EU cycling strategy (debate)

  Πρόεδρος. – Το πρώτο σημείο στην ημερήσια διάταξη είναι η δήλωση της Επιτροπής σχετικά με την ανάπτυξη στρατηγικής της ΕΕ για την ποδηλασία

  Janez Lenarčič, Member of the Commission. – Mr President, honourable Members, the Commission would like to thank you for the opportunity to provide a statement on the draft resolution of this Parliament to boost cycling as a mode of transport in cities and regions across Europe.

The Commission fully agrees that cycling presents a huge potential for climate change mitigation, offering an alternative to motorised trips, in particular in cities. It can alleviate the congestion and air quality problems in urban areas, while at the same time bringing about health benefits associated with more active lifestyles and remaining an affordable mode of transport.

Cycling also represents a key European industry, with an important growth potential. Today, e-bikes sold in Europe are mainly built in Europe. We need to ensure that this continues while considering the whole value chain, including components.

Importantly, it contributes to the ongoing co-creation process of the mobility transition pathway. In general, bicycle use has been on the rise in many EU cities over recent years, and the Commission would like this momentum to continue.

There are initiatives to boost cycling. The sustainable and smart mobility strategy provides for a significant increase in the length of cycling infrastructure and for the more effective inclusion of cycling as one of the TEN-T last-mile solutions. Cycling also has an important place in the new EU urban mobility framework of 2021. Its role and potential is also well reflected in many other initiatives such as EU Save Energy of the REPowerEU initiative. Moreover, we all know that cycling has a visible place in the awareness raising campaign of the European Mobility Week.

All these show that the Commission fully recognises the crucial importance of cycling in our transport system. I’m sure that we can also count on the recently established Commission expert group on urban mobility that gathers Member States, local and regional authorities, as well as urban mobility stakeholders to deliver recommendations on the best practices and possible actions to encourage active mobility.

As for taking cycling into due account when building or upgrading the TEN-T infrastructure, let me underline that the TEN-T Regulation can and should have a recommendation to include cycling infrastructure where possible. This is what the Commission proposed.

To improve the energy performance of public buildings, the Commission also proposed the minimum availability of charging and parking places for electric bikes.

This Parliament’s resolution would give important political backing to these proposals.

Finally and importantly, the proposed requirements in the revised TEN-T Regulation regarding the adoption of sustainable urban mobility plans by the major cities should result in the accelerated growth of cycling share across the European Union because that is where the action to promote cycling will start and is already underway in our cities and regions.

However, among cyclists there is a worrying upward trend in road deaths. While the overall number of deaths fell by 23 % between 2010 and 2019, the number of cyclists killed actually increased in that period by 3 %. While one can point to an increase in the number of people cycling, safety is a fundamental issue to be tackled.

People will not get on their bikes unless they feel safe to do so. Building safe cycling infrastructure is therefore part of the answer but we need to do more. We can and should promote safe cycling better through a variety of channels such as the European Road Safety Charter and the EU Road Safety Exchange Programme, whereby Member States with less experience in developing safe cycling infrastructure are paired with countries that are in the forefront. We also reward the best initiatives to educate and inform the public on cycling safety through our annual EU road safety awards.

We agree that the enforcement of relevant traffic rules is a vital element in keeping cyclists safe. While this is very much a Member State competence, we work with enforcement authorities and with police forces to foster mutual learning.

Regarding the guidance and quality requirements for high-quality and safe cycling infrastructure, provided for under the Road Infrastructure Safety Directive, we will launch a further study into this important method later this year, and we will establish a dedicated subgroup of the expert group on road infrastructure safety management to help us with this task.

In conclusion, let me thank you for your continued efforts to make cycling in the European Union more popular. The Commission stands with you in that mission.

  Andrey Novakov, on behalf of the PPE Group. – Mr President, dear Commissioner, colleagues, I have the easiest task today to represent the largest conservative group here, EPP, and to connect this with cycling strategy.

Of course, there is nothing more conservative than taking care about your health and find the easiest, the cheapest and the smartest way to commute in the city. Of course, cycling has enormous benefits, not only those I just said, but protecting the environment, less pollution, less congestion on the road.

Saying that, there is nothing more conservative than taking care of an industry which represents one million jobs and has the potential to increase by two million jobs in the next 10 years. Moreover, it’s represented by 1 000 small and medium enterprises. Remind me if I’m forgetting something, but Europe is not leading in the world when it comes to many different industries. Here we have a chance to change that, to invest in infrastructure which will allow our producers to produce better models, new quality bikes, and to have a bigger market in Europe.

I think the next phase of the ‘Made in Europe’ initiative could be focused on bikes as well. There is plenty of European manufacturers who can compete with their colleagues in China, the US or other states.

However, we have a lot of issues to solve. Infrastructure is not developed the way it should be. And we all know the risk that coexisting of cyclists and cars in the same place hides. So, we should encourage not only the Member States, but the local authorities to invest specifically in cycling infrastructure which is going to allow safe place for all those who would like to ride bikes and without any interference with the traffic on the road.

I think that the intelligent transport systems shall seek to improve the recognition of cyclists on the road. Education campaigns should be launched, starting from the Commission. Guidelines of how the cyclists could coexist with the rest of the traffic on the streets. And mainly encourage all local authorities, using EU funds provided by the Regional Development Fund and Cohesion Fund, to invest in infrastructure which will allow all those who would like to ride bikes to do it in Europe with European bikes.

  Петър Витанов, от името на групата S&D. – Всъщност велосипедите въплъщават всичко онова, което искаме да постигнем със зелената трансформация: декарбонизацията, и то декарбонизация с личен пример, подобряване на здравословното състояние на гражданите на Европейския съюз, намаляване на задръстванията, намаляване на шума в градовете.

Колегата вече говори за икономическите ползи, за големия пазар, който може да се създаде, за допълнителните един милион нови устойчиви работни места, които да подобрят благосъстоянието на гражданите на Европейския съюз.

Но един аспект пропусна: достъпността.

В крайна сметка това е най-евтиният и най достъпен начин за придвижване и от него могат да се ползват дори и бедните. А това е изключително важно. И може би още нещо, прилежащата инфраструктура. На много места в Европа тя просто липсва. В моята държава има толкова много жертви на пътнотранспортни произшествия, включително и с велосипедисти. Тази стратегия един човешки живот да спаси, значи сме си свършили работата.

  Valter Flego, u ime kluba Renew. – Poštovani predsjedavajući, kolegice i kolege, da bismo uopće razvoju biciklizma u Europi osigurali jednake mogućnosti financiranja i razvoja kao i drugim oblicima prijevoza, najprije je neophodno priznati važnost ove grane prijevoza u Europi.

Treba najprije prepoznati važnost i potencijal oko tisuću malih i srednjih poduzetnika koji se bave proizvodnjom i razvojem bicikala i e-bicikala. Treba shvatiti sve dobrobiti i prednosti kretanja biciklom po velikim gradovima, kao i znati koliko turističkim regijama i državama znači grana turizma koja se zove cikloturizam.

Zato mislim da se, nažalost, premalo i važnosti i financiranja daje europskom biciklizmu, posebice ako govorimo o toliko važnoj i potrebnoj infrastrukturi. Jer bez infrastrukture u gradovima i bez biciklističke infrastrukture u turističkim regijama nema razvoja biciklizma. I to je jasno.

Zbog toga i strategija o kojoj danas pričamo trebamo odmah prijeći na konkretne projekte i aktivnosti, kao na primjer jačanje komponente biciklizma u revidiranoj TEN-T mreži, koja se upravo ovih dana radi, pa da se osim željezničke ili cestovne infrastrukture može promovirati i financirati i ciklo-, odnosno biciklistička infrastruktura.

Na taj način počele bi se konačno graditi sigurne biciklističke staze, a postojeći sjajni projekti, poput Parenzane u mojoj Istri, koja spaja Hrvatsku, Sloveniju i Italiju kao države, dakle svojom trasom, dodatno bi se unaprijedile. I tako bi na dobitku bili prije svega naši građani, ali i turisti kroz ulaganje u svoje zdravlje. To je ustvari jedan krasan primjer win-win projekta.

  Karima Delli, au nom du groupe Verts/ALE. – Monsieur le Commissaire, chers collègues, je viens d’une terre de vélo: je suis née en France, à Roubaix, c’est-à-dire que j’étais destinée à faire de grandes choses pour le vélo.

Alors, vous connaissez tous le Paris-Roubaix, ses pavés, comme vous connaissez également le Tour de France, le Tour des Flandres, le Tour de Lombardie, et j’en passe. Le cyclisme est un sport immensément populaire en Europe, mais c’est avant tout un mode de transport.

Il faut rétablir les faits: un vélo électrique, par exemple, c’est le moyen de transport le plus fiable sur une distance de 1 à 10 kilomètres. Et c’est la fiabilité qui est importante pour arriver à l’heure à coup sûr, en évitant la congestion, tout en allant à des vitesses efficaces.

Le vélo s’est aussi révélé être un moyen de transport indispensable pendant la COVID—19, au point qu’on a même parlé de «coronapistes», alors que les transports collectifs étaient à haut risque. Le vélo, c’est populaire, et les constructeurs ont aujourd’hui bien du mal à répondre à la demande de vélos.

Et malgré tout, ils restent mal valorisés, malmenés par le pouvoir politique, malmenés par les pouvoirs publics, et ce malgré une demande croissante de la part des populations.

Alors, ici – c’est historique –, au Parlement européen, nous avons la solution: nous voulons une stratégie européenne du vélo. Elle sera là et elle sera adoptée dans quelques heures. Elle a été fabriquée au sein de la commission que je préside, la commission des transports et du tourisme, elle a fait l’unanimité des groupes politiques, l’unanimité de cette commission qui voit loin.

Oui, il est temps d’envoyer un message très clair: nous devons absolument doubler l’usage du vélo d’ici 2030. Et comment? En déployant des infrastructures sécurisées: il y a encore trop de risques pour aller au travail à vélo, pour déposer ses enfants à l’école ou pour les laisser y aller seuls eux-mêmes.

Il faut augmenter l’intermodalité avec les transports en commun – notamment avec le train. Il faut des parkings sécurisés dans les gares, avec des bornes de recharge et plus de places de vélo dans les trains.

Le vélo doit être abordable; les indemnités kilométriques, la TVA réduite sont des leviers. Le Fonds social pour le climat doit pouvoir aider ceux qui ne peuvent pas se déplacer ou payer un vélo.

Enfin, je le dis haut et fort dans cette assemblée: il est temps d’avoir des vélos «made in Europe». C’est une volonté réelle, un enjeu industriel. Actuellement, l’écosystème du vélo représente 1 million d’emplois. Si on rentre dans une stratégie industrielle intelligente, ce sont, d’ici 2030, 2 millions d’emplois qui seront en jeu.

Tout est à faire; nous serons donc ici au rendez-vous. Nous sommes prêts à travailler avec vous pour rendre au vélo la place qu’il le mérite. Donc, nous vous demandons de vite mettre en place cette déclaration interinstitutionnelle sur le vélo.

Parce que le vélo, c’est bon pour l’emploi, c’est bon pour le climat, c’est bon pour la santé, mais c’est surtout bon pour le pouvoir d’achat.

  Gianantonio Da Re, a nome del gruppo ID. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, la mobilità ciclistica apporta numerosi benefici ambientali e sociali e dà un importante contributo alla crescita economica dell'Europa. L'industria europea della bicicletta rappresenta oltre mille piccole e medie imprese con un milione di posti di lavoro. A livello italiano il settore vale due miliardi di euro all'anno e la sola regione del Veneto conta 110 aziende e un fatturato di circa 900 milioni di euro.

Vista l'importanza dell'industria della bicicletta, non solo dal punto di vista economico, ma anche occupazionale, l'Unione europea deve includerla in una politica industriale incentrata sulla produzione della bici e componenti "Made in Europe", al fine di supportare le nostre eccellenze e di incentivare la competitività tra le aziende europee. Sostenere il mondo del ciclismo significa supportare e incentivare l'economia, la storia e la cultura dell'Europa.

  Dorien Rookmaker, namens de ECR-Fractie. – Voorzitter, commissaris, hoe sympathiek ook, dit is nu precies zo’n project waarvan mensen zeggen: “Waar zijn ze in Brussel toch in hemelsnaam mee bezig? Zijn er geen belangrijkere zaken?” De ontwikkeling van een EU-fietsstrategie om het fietsvervoer te verdubbelen? Het klinkt leuk, maar het gaat over EU-bemoeienis, met bouwvoorschriften, gemeentelijke begrotingen en democratische besluitvormingsprocessen.

Het zou om te lachen zijn als het niet zo in strijd was met het subsidiariteitsbeginsel. Want dat stelt dat wat op lokaal niveau kan worden geregeld, ook op lokaal niveau moet worden geregeld. En dat kan ook. Zonder bemoeienis van de EU hebben we in Nederland een prachtige fietsinfrastructuur ontwikkeld. Dat kan overal in Europa. Er zijn fondsen genoeg.

Als dit voorstel doorgang vindt, betekent dat dat bijvoorbeeld – gedwongen vanuit Brussel – lokaal fietspaden en fietsenstallingen moeten worden aangelegd en gebouwd en beveiligd, terwijl er eigenlijk behoefte is aan kinderopvang. Geld kan maar één keer worden uitgegeven. Het is een goed democratisch principe dat de eigen burgers in de eigen stad of gemeente beslissen waar het aan wordt besteed. Dat Brussel zich daar nou gewoon eens niet mee bemoeit.

  Έλενα Κουντουρά, εξ ονόματος της ομάδας The Left. – Κύριε Πρόεδρε, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάνουμε σήμερα ένα πολύ σημαντικό βήμα που θα βελτιώσει την καθημερινότητα των πολιτών. Ζητούμε ευρωπαϊκή στρατηγική για την ποδηλασία με στόχο τον διπλασιασμό έως το 2030 του αριθμού των χιλιομέτρων που διανύονται με ποδήλατα στην Ευρώπη. Ζούμε σε πόλεις που είναι επικίνδυνες για την υγεία μας, για το περιβάλλον και για το κλίμα. Το ποδήλατο και το ηλεκτρικό ποδήλατο πρέπει να γίνουν βασικός πυλώνας της αστικής κινητικότητας σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις γιατί αποφέρουν σημαντικά οφέλη. Καλύτερη υγεία, μειωμένη κυκλοφοριακή συμφόρηση και ηχορύπανση, βελτιωμένη ποιότητα του αέρα, οικονομική ανάπτυξη, καθώς και άλλα περιβαλλοντικά και κοινωνικά οφέλη. Οι πόλεις πρέπει να επενδύσουν σε κατάλληλες υποδομές και να αναθεωρήσουν τον χωροταξικό σχεδιασμό, ώστε οι πολίτες να στραφούν στο ποδήλατο, συμβατικό ή ηλεκτρικό, και να μετακινούνται με ασφάλεια και ευκολία στον αστικό ιστό. Ο στόχος μας είναι εφικτός εάν υπάρχει στρατηγική και ισχυρή πολιτική βούληση.

  Janez Lenarčič, Member of the Commission. – Mr President, honourable Members, thank you for this interesting debate. I have taken note of all your comments and I will pass them on to my colleagues Executive Vice-President Timmermans and, of course, Commissioners Vălean and Breton.

As I stated in my introduction, the Commission acknowledges that cycling is important in the context of reaching the objectives of CO2 reduction and fuel savings, as highlighted already under the European Green Deal, sustainable and smart mobility strategy, ‘Fit for 55’ package and REPowerEU.

The new EU urban mobility framework already establishes an excellent basis to further develop cycling in the European Union and the recently launched expert group will build on this and will develop relevant recommendations.

It is very clear that cycling is and will become an even more important mobility mode in the future, offering a cheaper, cleaner and healthier means of transport.

It also represents an important industry for Europe, as was said by many, that we need to support in its growth. About 85 % of e-bikes, for example, sold in Europe are produced in Europe. However, there is an issue of supply chains because all the raw materials most mostly come from elsewhere, so the cycling industry faces similar challenges as the car industry in Europe.

Anyway, the Commission looks forward to continuing the dialogue with you on how to better support cycling and active mobility.

  Πρόεδρος. – Έλαβα 1 πρόταση ψηφίσματος για την περάτωση αυτής της συζήτησης.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 171 του Κανονισμού)

  Tomasz Frankowski (PPE), na piśmie. – Zrównoważone środki transportu, a w szczególności transport rowerowy, stają się stałym elementem europejskiego krajobrazu. Rower, coraz częściej stanowi szybką i zieloną alternatywę, szczególnie w zatłoczonych miastach, przyczyniając się tym samym do ogólnej poprawy zdrowia, zmniejszenia zatłoczenia na drogach czy poprawy jakości powietrza. Niemniej jednak, jazda na rowerze stanowi wciąż zagrożenie przez niedostatecznie przystosowanie infrastruktury ruchu drogowego do bieżących potrzeb. Jasne wytyczne w postaci Europejskiej strategii rowerowej pozwalałyby na koegzystencję z innymi środkami transportu oraz tym samym na poprawę ogólnego bezpieczeństwa w ruchu drogowym oraz zwiększenie liczby rowerów na drogach. Strategia powinna również dawać lokalnym władzom możliwość korzystania z Europejskich funduszy rozwoju regionalnego oraz funduszy spójności tak, aby infrastruktura zachęcała Europejczyków do korzystania ze zrównoważonych środków transportu, przyczyniając się tym do rozwoju rodzimego przemysłu rowerowego. Unijna strategia powinna umocnić rower na równi z innymi środkami transportu w celu uwolnienia zasobów finansowych oraz wsparcia fiskalnego tak bardzo potrzebnego przemysłowi. Biorąc pod uwagę ogromne tempo rozwoju sektora, który obejmuje już ponad 1000 MŚP oraz 1 milion miejsc pracy, przewiduje się, że do 2030 roku sektor ten podwoi swoją skalę. Dlatego oprócz bezpieczeństwa rowerzystów powinniśmy zadbać o to, aby jak największa część produkcji rowerów oraz ich komponentów miała miejsce w Europie.

  Stefania Zambelli (ID), per iscritto. – È sempre più urgente sviluppare una strategia ciclistica nell'Unione europea. Il ciclismo rappresenta infatti uno degli sport più in crescita a livello europeo, poggiando su un'industria in piena espansione e per cui l'Italia è leader in Europa, con un fatturato di 1.6 miliardi di euro.

Inoltre, una strategia europea in materia di biciletta potrebbe ulteriormente giovare al cicloturismo, una forma di turismo sempre più di moda e che porta nel nostro Paese, ogni anno, più di 8 milioni e mezzo di presenze turistiche.

Questa strategia, inoltre, potrebbe aiutare lo sviluppo infrastrutturale di nuove piste e percorsi, connettendo città e Paesi nel nostro continente. Ma una strategia ciclistica europea deve anche tenere conto della sicurezza sulle strade d'Europa. Penso alla recente scomparsa di Davide Rebellin, per cui ancora si attende giustizia. Garantire strade sicure e regole uniformi deve essere il primo passo di una seria politica in materia a livello europeo.

3. The further repressions against the people of Belarus, in particular the cases of Andrzej Poczobut and Ales Bialiatski (debate)

  Πρόεδρος. – Το επόμενο σημείο στην ημερήσια διάταξη αφορά τη δήλωση της Επιτροπής σχετικά με την περαιτέρω καταστολή κατά του λαού της Λευκορωσίας, και ιδίως τις υποθέσεις των Andrzej Poczobut και Ales Bialiatski

  Janez Lenarčič, Member of the Commission. – Mr President, honourable Members, I wish to thank the Parliament for the opportunity to discuss again the dire situation in Belarus.

Unfortunately, the repression continues to intensify. There are now more than 1 450 political prisoners, a number that increases by the day. Recent legislation allows for depriving citizens living abroad of their citizenship. Trials in absentia have started against members of the Coordination Council.

Harsh and politically motivated verdicts have recently been pronounced, such as against Andrzej Poczobut, a journalist and deputy chairman of the Union of Poles in Belarus, who was sentenced on 8 February to eight years of imprisonment in a hard labour penal colony.

Ales Bialiatski, founder of the organisation Viasna, in prison since 2020, is now on trial, and he risks between 9 and 12 years of prison. His verdict is expected soon. He has devoted his life to the promotion of democracy and human rights in Belarus, efforts that were recognised by the 2022 Nobel Peace Prize. As the High Representative Borrell recalled on that occasion, I quote, ‘The attribution of the Nobel Peace Prize to human rights defenders is a sign of hope and light amidst the darkness of internal repression in Russia and Belarus and Russia’s illegal war of aggression against Ukraine.’ End of quote.

The European Union will continue to stand up for the respect of human rights in Belarus. In the international fora, the European Union has led three successful resolutions in the UN Human Rights Council to report on the situation in Belarus and establish a robust accountability mechanism under the Office of the High Commissioner for Human Rights.

We have raised the issue in a real format in the United Nations Security Council, in the Organisation for Security and Cooperation in Europe and in the Council of Europe. We support, both politically and financially, the International Accountability Platform for Belarus that collects evidence of the crimes with a view to holding the perpetrators accountable.

The European Union has reacted firmly to the illegal actions of Lukashenko’s regime by imposing robust sanctions on Belarus, as a response to the violations of human rights and international norms and, as well, as a response to Belarus’s support to Russia’s war of aggression. At the same time, we have provided strong support to the people of Belarus, with over EUR 100 million earmarked for this purpose.

The attachment to freedom and democracy shown by the people of Belarus is a source of great inspiration for us. It is our duty to continue supporting them and their quest for rights, rule of law, free and fair elections and true independence.

  Sandra Kalniete, PPE grupas vārdā. – Priekšēdētāj! Komisār! Godātie kolēģi! 2020. gadā pēc zaudējuma vēlēšanās A. Lukašenko noturējās pie varas ar vardarbību un represijām. Represijas turpinās, un pašlaik cietumos jau smok vairāk nekā tūkstoš piecsimt politieslodzīto. Taču kopš Krievijas iebrukuma Ukrainā A. Lukašenko režīms apdraud arī kaimiņus un Eiropas drošību, jo Krievijas okupācijas armija izmanto Baltkrievijas teritoriju un infrastruktūru. No Baltkrievijas palaistās raķetes grauj Ukrainas pilsētas un kritisko infrastruktūru, nogalina civiliedzīvotājus, no turienes sistemātiski tiek raidīta Kremļa antiukrainiskā propaganda.

Eiropas Parlaments ir atzinis Krieviju par valsti, kas sponsorē terorismu. Atbalstot Krievijas agresiju, faktiski arī Baltkrievija sponsorē terorismu.

As we work to hold Putin and his henchmen accountable legally, politically, financially and morally for the atrocities it has committed, Lukashenko must be right up there with them. All financial and economic sanctions targeting Russia must also target Belarus. The political and diplomatic isolation of Russia must also extend to Belarus. All investigations and cases against Russia in international courts and tribunals must also address the role of Belarus. We cannot allow any loopholes, any grey zone, because there is no daylight between Putin and Lukashenko.

Zhyve Belarus! Slava Ukraini!

  Thijs Reuten, on behalf of the S&D Group. – Mr President, Commissioner, dear colleagues, I’m holding back my anger. We should be debating free Belarus’s European future today. But we can’t because Belarus isn’t free yet. Putin’s lapdog is still throwing the country’s very best people in jail, people like my friend Ales Bialiatski, an absolute beacon of human rights. He should be released immediately. But the question is: are we doing enough?

Here are my concerns. One: I didn’t hear the word ‘Belarus’ in yesterday’s sanctions announcement, not even once. So let it be clear: Putin’s sidekick must be subject to the same crushing sanctions as Russia, like my colleague also said. Second point: the Hungarian Foreign Minister’s little Minsk trip this week was beyond outrageous. You simply do not discuss peace, whatever Orban thinks that means, with the illegitimate accessory to Putin’s terrorism. It is not hard: support democrats, not dictators. Free Ales. Zhyve Belarus!

  Petras Auštrevičius, on behalf of the Renew Group. – Mr President, Commissioner, dear colleagues, Lukashenko’s Belarus is a textbook dictatorship – dissidents are enemies of the state, they must be destroyed, otherwise their independent and critical voice will become a threat to the monopoly of power.

Lukashenko’s courts have set out to imprison the head of the Viasna Human Rights Centre and Nobel Peace Prize winner, Ales Bialiatski, and his deputy, Valiantsin Stefanovic, for 12 years each, and the journalist Andrzej Poczobut for eight years. Looks like ten years behind bars is Lukashenko’s standard answer to his opponents.

There are currently around 1 440 political prisoners in Belarus. Next week will mark 1 000 days that Belarusian Social Democratic leader Mikalai Statkevich has been held in prison under extremely difficult conditions.

In the same week, Hungarian Foreign Minister Péter Szijjártó visits Minsk. I wonder whether he will demand the release of political prisoners. Perhaps Minister Szijjártó could react to this question?

I call on the EU and the Western coalition to put pressure on the dictator Lukashenko by united means and to avoid the mistakes of the past. Zhyve Belarus!

  Viola von Cramon-Taubadel, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Der belarussische Diktator Lukaschenko ist genauso brutal wie Putin. Beide sind von gestern, einer mit Atomwaffen und einer ohne.

Niemand ist überrascht, wenn Lukaschenko den russischen Truppen erlaubt, Belarus als Aufmarschgebiet gegen die Ukraine zu nutzen. Warum sollte er mit der Ukraine mehr Erbarmen haben als mit seinen eigenen Leuten? Seine Zivilbevölkerung in seinem eigenen Land terrorisiert und foltert er seit über 27 Jahren. Um seine Macht und sein Überleben zu sichern, hat Lukaschenko bereits alles an Russland abgetreten – die Armee, die Wirtschaft und die Unabhängigkeit des Landes. Das ist der Preis, den der Diktator für seinen eigenen Machterhalt zahlt.

Aber die Menschen in Belarus können kaum unterschiedlicher sein als die Vertreter des Regimes – Ales Bjaljazki, Andrzej Poczobut, Maryja Kalesnikawa, Swetlana Alexijewitsch, Raman Bandarenka und viele Tausend weitere freiheitsliebende Belarussen boten dem Regime in friedlichen Straßenprotesten die Stirn. Sie sind die Vorkämpfer eines anderen Belarus, die die Saat für einen demokratischen Neustart gelegt haben.

Jedes böse Imperium fällt irgendwann. Jeder Diktator erntet, was er selbst gesät hat. Lukaschenko und Putin sind da keine Ausnahme. Ihr eigenes Volk wird das Urteil fällen. Belarus und die Ukraine teilen eine düstere Geschichte. Aus diesem Grund streben beide nach einer strahlenden Zukunft, frei von Tyrannei und Gewalt.

Schywe Belarus! Slawa Ukrajini!

  Anna Fotyga, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Koledzy! Bardzo dziękuję za tę debatę w Parlamencie Europejskim. Obchodzimy – w naszych sercach, w naszych czynach – już rok od strasznej inwazji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę. W tym czasie narastają również represje reżimu Łukaszenki wobec własnego pokojowego społeczeństwa.

Andrzej Poczobut, działacz o niebywałej osobowości, wybitny dziennikarz, chorujący ostatnio, został skazany, po 650 dniach w więzieniu, na ciężką kolonię o zaostrzonym rygorze. Aleś Białacki – laureat Pokojowej Nagrody Nobla, osoba, która jest dla nas wszystkich symbolem, również wśród wszystkich opozycjonistów, laureat Nagrody Sacharowa – w ostatnim słowie w swoim toczącym się procesie mówił o konieczności pojednania społeczeństwa.

Społeczeństwo Białorusi kocha pokój, wolność i demokrację. To nie czas na negocjacje z Łukaszenką. Trzeba wzmocnić sankcje.

  Tomasz Frankowski (PPE). – Panie Przewodniczący! Pani Komisarz! Andrzej Poczobut to bohater. Andrzej Poczobut to człowiek niezłomny, dziennikarz, który mimo wieloletnich prześladowań ze strony reżimu Łukaszenki nie porzucił zasad pluralizmu, prawdy, wolności i szacunku do człowieka.

Dla nas, Polaków, Europejczyków, Andrzej Poczobut to wieloletni symbol walki o prawa Polaków na Białorusi, prześladowany od wielu lat przez reżim. Wolność dla Poczobuta to walka o przyszłość Europy. Dlatego ważne jest, aby presja polityczna oraz gospodarcza Unii Europejskiej wobec reżimów Łukaszenki i Putina była nieugięta. Sankcje oraz inne retorsje, takie jak ostatnio zamknięcie przejścia granicznego w Bobrownikach czy ewentualne wykluczenie białoruskich sportowców z wszystkich dużych imprez sportowych, powinny być stale wzmacniane, aby boleśnie uderzać w te reżimy. Wierzę, że Andrzej będzie bohaterem, ale również budowniczym nowej wolnej Białorusi, gdzie prawa mniejszości narodowych będą szanowane i respektowane. Żywie Biełaruś!

  Juozas Olekas (S&D). – Mr President, trials of Andrzej Poczobut, Ales Bialiatski and, earlier, Mikolas Statkevich and others showed again that the regime of Lukashenko is determined not to silence any dissident’s voice. I believe in this way Lukashenko is showing not his strength, but his weakness. Dictator is full of paranoia and is afraid of anybody with a different view. I agree with colleagues who are asking the Commission and the European Council to include into the sanction list those who are responsible and involved in these fake trials. We also should work more and better with our international partners in Americas, Africa and Asia to support our approach in isolating the regime of Lukashenko. Even more, everybody who is responsible for the violence and the human rights violations should be tried in absentia, and the criminal arrest warrant should be waiting for them as soon as they cross the Belarussian border.

  Karin Karlsbro (Renew). – Herr talman ! Kommissionen, kollegor och åhörare! Denna debatt är tillägnad alla människor som är fängslade, som torteras i Belarus på grund av sina drömmar om frihet. Särskilt tänker vi på Nobelpristagaren Ales Bjaljatski.

Det borde finnas en särskild plats i helvetet för ledare som fjäskar för diktaturer, oavsett om det är ungerska ministrar eller olympiska kommittén, som tycker att det är en bra idé att öppna för ryska och belarusiska atleter i Paris, samtidigt som frispråkiga elitidrottare, till och med OS-medaljörer, tillhör gruppen som anses så farliga för regimen i Minsk att de döms till långa fängelsestraff i sin frånvaro.

Efter ett stort engagemang, inte minst här i parlamentet, snuvade vi Lukasjenko på hockey-VM. Nu är det dags igen att agera. Så länge Belarus fängslar och torterar människor, oskyldiga idrottare, för vad de tänker och vad de säger ska Belarus vara diskvalificerat från att slåss om medaljer. Zyvie Belarus.

  Markéta Gregorová (Verts/ALE). – Mr President, dear colleagues, since Lukashenko has installed himself in power again in 2020, we voted for six resolutions related to Belarus and its systemic repression of any opposition. That is quite an unprecedented number, let me say.

Our attention to the people of Belarus is unwavering in this House. But it also shows that our hard power is obviously not sufficiently used. Are the sanctions truly targeting those responsible and are there? Or is Belarus perceived by Member States just as the some bothersome buzzing fly on the problem called Putin?

I am proud of our commitment and our debates, and I am grateful we can today voice our support to Ales Bialiatski and Andrzej Poczobut. But I don’t see the same determination on the side of our colleagues in Council and Commission. Why wasn’t, in the proposal, named Belarus and its people?

Let me first remind you, you wield the power to deal with Lukashenko. You just need to decide it matters.

  Isabel Santos (S&D). – Senhor Presidente, a Deputada Gregorová acaba de tocar no ponto fundamental de todo este debate. Esta é, já, a sexta resolução que estamos a discutir, aqui, desde 2020. E o que acontece? Lukashenko continua a oprimir o seu povo e alia-se a Putin na guerra na Ucrânia. Continuamos a pedir sanções, mais sanções.

E o que faz a Comissão? O que faz o Conselho? Não podemos continuar a esperar e continuamos, de facto, envolvidos e comprometidos com o único caminho que nos parece certo: mais sanções para Putin e para o seu fantoche Lukashenko, mas também fazê-los prestar contas pelas violações de direitos humanos e pelos crimes contra a humanidade, que, em conjunto, têm cometido.

As violências contra o povo bielorrusso e contra o povo ucraniano não podem ficar impunes. E, mais uma vez, erguemos a nossa voz, hoje, para apoiar o jornalista Andrzej Poczobut, sentenciado a oito anos de prisão, e o Prémio Nobel Ales Bialiatski, que vai pelo mesmo caminho e cuja sentença aguardamos, mas também todos os mais de 1 400 presos políticos na Bielorrússia. Lembro, aqui, o caso de Palina Panasiuk e outras mulheres detidas nos novos gulags existentes na Bielorrússia...

(O Presidente retira a palavra à oradora.)

  Janez Lenarčič, Member of the Commission. – Mr President, honourable Members, this debate demonstrates that there is really strong support of this Parliament for the European Union’s strong reaction against the systematic human rights violations in Belarus. I am grateful for this support.

Many of you mentioned sanctions, so let me update you on where we stand. There have been six rounds of sanctions against Belarus. They include: an embargo on arms and related material; a ban on exports of equipment for internal repression; an asset freeze and travel ban targeting 195 individuals and 35 entities, plus an additional 42 high—ranking military and other personnel from Belarus for their involvement in, or facilitation of, the Russian invasion on Ukraine. There is also a ban on overflight, take—off and landing for Belarusian aircraft, and there are sectoral measures restricting trade and financial services.

Work is currently ongoing to ensure alignment between the Russia and Belarus sanctions regimes. The Commission is also working on adopting more sanctions in the context of human rights violations – sanctions that would target primarily judges and prosecutors. In the event of further Belarus involvement in the war, further areas of sanctions will be explored.

This debate also demonstrated that we need to continue our strong support to the people of Belarus in light of the ever—worsening repression of Lukashenko’s regime against the Belarus population. We will continue to call for the immediate and unconditional release and rehabilitation of all political prisoners and for the cessation of repression. The authorities of Belarus must engage in a genuine and inclusive dialogue with all elements of society, leading to free and fair elections under international observation and in accordance with international standards. We will continue to stand by the people of Belarus.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί κατά την επόμενη περίοδο συνόδου.

4. Composition of committees and delegations

  Πρόεδρος. – Θέλω να σας κάνω μια ανακοίνωση. Η πολιτική ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών ενημέρωσε την Πρόεδρο για αποφάσεις σχετικά με αλλαγές σε διορισμούς σε επιτροπές. Οι εν λόγω αποφάσεις θα αναφερθούν στα Συνοπτικά Πρακτικά της σημερινής συνεδρίασης και παράγουν αποτελέσματα από την ημερομηνία αυτής της ανακοίνωσης.

5. Availability of fertilisers in the EU (debate)

  Πρόεδρος. – Το επόμενο σημείο στην ημερήσια διάταξη αφορά την προφορική ερώτηση προς την Επιτροπή σχετικά με τη διαθεσιμότητα λιπασμάτων στην ΕΕ του Norbert Lins (O-000001/2023 - B9-0010/23), εξ ονόματος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου

  President. – The next item is the debate on the oral question to the Commission on Availability of fertilisers in the EU by Norbert Lins on behalf of the Committee on Agriculture and Rural Development (O-0001/2023 – B9-0010/23).

  Norbert Lins, Verfasser. – Sehr geehrter Herr Präsident, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Ich finde, die Situation, die wir jetzt gerade erlebt haben – also, dass wir jetzt hier ein paar Kolleginnen und Kollegen haben, die schon da sind – herzlich willkommen! –, und der Herr Kommissar ist auch da –, die zeigt gerade ein bisschen, in welcher Situation wir uns befinden bei der Ernährungssicherheit und Lebensmittelversorgung, nicht vor allem in Europa, sondern was unsere weltweite Situation betrifft.

Ich glaube, wir schlafwandeln gerade in eine Katastrophe hinein und merken es irgendwie gar nicht oder nehmen es nicht wirklich ernst oder zumindest nicht so ernst, wie es eigentlich die Situation im Moment erfordert.

Herr Kommissar, ich habe gestern wieder die neuen Zahlen der Welternährungsorganisation gesehen – ich war bei einem Treffen mit dem Chefökonomen der Welternährungsorganisation –, und ich muss feststellen: Wir können in keinster Weise Entwarnung geben, was das Thema Ernährungssicherheit betrifft: In der Welt hungern 839 Millionen Menschen oder haben nicht genug zu essen. Die Zahlen zum letzten Jahr haben sich noch einmal verschlimmert. Die Zahl der Menschen, die nicht genügend Kalorien haben, hat sich noch einmal gesteigert im Vergleich zu der Situation vor einem Jahr.

Deswegen glaube ich, dass wir an vielen Stellen handeln müssen. Ich glaube, es ist keine Zeit der Bedenkenträger, sondern es ist definitiv eine Zeit gekommen, wo wir agieren müssen und nicht nur reagieren. Und ich glaube, dass wir an verschiedenen Stellen schnell reagieren müssen. Das gilt zum einen bei der Situation unserer Landwirte, insbesondere in den Grenzregionen zur Ukraine, das gilt für unsere polnischen Landwirte, die rumänischen Landwirte, die ungarischen, slowakischen und auch bulgarischen Landwirte. Ich glaube, wir müssen dort schnell helfen. Und, Herr Kommissar, ich danke Ihnen, dass Sie dort Vorschläge gemacht haben, aber die müssen jetzt auch bald durchgesetzt werden, damit es dort Kompensationen gibt für die Situationen, die eben durch die Verwerfungen entstanden sind.

Und dann gibt es eben auch viel Handlungsnotwendigkeit im Bereich von Düngemitteln; damit beschäftigt sich ja unsere Entschließung, die wir heute verabschieden werden. Ich bin optimistisch, dass wir diese mit einer guten Mehrheit verabschieden werden. Da glaube ich, dass Ihre Mitteilung in die richtige Richtung weist, aber dass eben an entscheidenden Stellen verschiedene Entscheidungen noch ausstehen. Zum Beispiel: Warum brauchen wir oder warum haben wir in der jetzigen Situation noch Anti‑Dumping-Zölle, obwohl die Düngemittelpreise immer noch hoch sind, teilweise in manchen Regionen in Europa noch sehr, sehr hoch sind? Warum gehen wir nicht voran, um uns unabhängiger zu machen von Düngemitteln – ich meine insbesondere die bessere Verwendung von organischen Düngemitteln? Auch da stehen im Endeffekt viele, viele Genehmigungen seitens der Europäischen Kommission noch aus; da gibt es viele Bedenken. Ich glaube, wir müssen doch feststellen, dass eben gerade organischer Dünger und die Tierhaltung, die da dahinterstehen, eine der Lösungen sind, die wir ziehen müssen, die wir heben müssen, um uns unabhängiger zu machen von chemisch-synthetischem Mineraldünger.

Und da liegen eigentlich ein paar Entscheidungen auf dem Tisch. Es ist klar, dass man die jetzt treffen muss und treffen kann, um weniger Mineraldünger verwenden zu müssen in Zukunft, um mehr organischen Dünger verwenden zu können, den auch besser zu verteilen innerhalb der Europäischen Union, wo er notwendig ist. Deswegen muss im Bereich von RENURE aus meiner Sicht sehr schnell was passieren und im Bereich der Anti‑Dumping-Zölle, im Bereich der Kompensation, insbesondere für die Bauern, die jetzt den Verwerfungen ausgesetzt sind. Ich glaube, das sind die ganz wichtigen, notwendigen Entscheidungen, die jetzt bald kommen müssen.

Und wir müssen uns Gedanken machen, wie wir uns aufstellen für das Jahr 2024 und 2025, Herr Kommissar. Ich glaube, dass wir es uns nicht leisten können, in den Jahren 2024 und 2025 größere Flächenstilllegungen vorzunehmen, zu restriktive Regelungen zu haben als Europäische Union, sondern wir müssen schauen, dass wir unsere Produktion wenigstens aufrechterhalten, um unseren Beitrag als Grundlage für die Ernährungsversorgung in der Welt leisten zu können.

  Janusz Wojciechowski, Member of the Commission. – Mr President, honourable Members of the European Parliament, thank you for initiating this very important debate today. I share your view that the issue of fertilisers needs our full attention. I will address your questions straight away in the order in which they were submitted.

First, you asked what further measures the Commission is planning to take to open up international fertiliser markets and to ensure the availability of fertilisers. As for the current market situation, despite a decline in recent months, fertiliser prices are still historically very high, which may lead to a lower use in 2023. The Commission Communication in November outlined several measures to ensure the continued availability of fertilisers, including financial support to farmers and the fertiliser industry. For example, the temporary crisis framework for state aid enables Member States to provide such support. But not all Member States have taken this option. Just over EUR 917 million was spent by four Member States to set up specific schemes for the purchase of fertilisers. This is Poland with a budget of EUR 836 million, Greece with EUR 60 million, Slovenia with EUR 15 million and Malta with EUR 6.5 million. Also, Spain has recently allocated EUR 300 million for state aid to compensate farmers for the increased costs of fertilisers as a decision under a national generic state aid scheme open to all sectors and approved under the temporary crisis framework. In relation to fertiliser markets, let me also remind you, in December of last year, the Council adopted the decision to remove tariffs for non-Russian and non-Belorussian urea and ammonia until June 2023. Furthermore, the market observatory for fertilisers will be launched this year to share improved data on production, use, prices and trade. So, to conclude on this question, there are a number of measures which are either being implemented, soon to be implemented or open to implementation by Member States. For these reasons, the Commission does not foresee additional measures at this moment in time. However, we will continue to closely monitor the situation.

Turning now to your second question. How does the Commission intend to pursue long-term EU self-sufficiency in fertilisers? Firstly, it is essential to ensure viable and sustainable production based in the EU. The Commission underlines the need to rapidly develop a market for renewable, low-carbon and fossil-free hydrogen-based fertilisers produced in the EU, such as, for example, green ammonia and organic fertilisers recycled from waste streams. This is crucial to reduce the dependency of our fertiliser industry on imported fossil fuel feedstock and increase the security of supply in line with our climate objectives. Secondly, self-sufficiency requires greater efficiency in fertiliser consumption. To this end, the 28 CAP strategic plans include 122 interventions directed at improving nutrient management, 58 eco-schemes and sub-schemes and 64 agro-environment climate commitments. The most relevant practices supported are improving soil cover, crop diversification and rotation, and the use of catch crops. To encourage more efficient fertiliser use, six Member States support precision farming through eco-schemes, while many more support investment in technology. The Commission is ready to support Member States to increase the ambition of such actions in future revisions of the CAP strategic plans. We are also inviting EUR 180 million under Horizon Europe towards projects focused on developing alternative fertilising products, as well as more efficient and nature-based solutions for nutrient management.

Finally, let me address your first question about how the Commission intends to ensure that adequate advice and tools on improving soil fertility and fertiliser management are available for farmers. Under the new CAP, we will see an expansion of farm advisory services with concrete indicators to assess the number of farmers receiving training and advice. The Commission will use these indicators to monitor how Member States are implementing their advisory services. Furthermore, the Commission will work with Member States to ensure that more sustainable farming practices can be widely adopted by farmers. For instance, we will oversee the implementation of the farm sustainability tool, a new digital tool that provides support for a more efficient use of fertilisers. Finally, the Commission is also going to put forward a proposal for a soil health law, which will aim to ensure that by 2050 all the European Union soil ecosystems are in healthy condition and are thus more resilient. In that context, the Commission is also assessing measures that can contribute to achieving the objective of the reduction of nutrient losses by at least 50 %.

I will conclude here, but I am happy to discuss all of these points in greater detail. To summarise, the Commission has provided a number of measures to address the fertiliser challenge in our short-term emergency actions in the CAP legislation and in our long-term strategies. It is now up to Member States to implement these measures. In this, they have the full support of the Commission.

  Colm Markey, on behalf of the PPE Group. – Mr President, I wish to thank the Commissioner for coming here today to discuss this very important issue. We all see how food prices across Europe have increased enormously over the last number of months, and the key component to all that is the cost of inputs at farm level, and key to that is fertiliser.

Two key driving factors that drove the cost of fertiliser are the lack of imports due to the war in Ukraine and the price of gas. Frankly, in my opinion, you said that you’ve responded – but, well, the response has not been enough. We need additional measures. We need additional funding to support the industry in the short term. We need to remove the anti-dumping measures and to ensure that there is a supply of both the raw material, of the like of gas, and indeed a supply of fertiliser in the coming months ahead.

Unless we do this, food prices will continue to increase. Quite simply, we can’t afford to allow that happen. In the longer term, we have to look at a situation where we wean ourselves off the dependency on fertiliser. We all agree that the use of the like of clover, the use of the like of organic materials, has enormous potential, but there needs to be additional funding to help farmers to achieve that.

The crisis reserve has been talked about in the past as the solution. The crisis reserve has meant only EUR 50 per farmer, and is quite simply not enough. We also need – as you mentioned yourself – to act as regards soil fertility. If we have the proper soil fertility, we will need less fertiliser. So through the CAP, and through other measures, we have to help farmers to ensure that their soil fertility is appropriate.

But one particular issue that concerns me, particularly at the moment, is that there is distortion within the market. I was looking at figures there this week with a variation where in some parts of Europe, say for instance like Germany, or indeed the UK or in other parts of the world, fertiliser prices have dropped by up to 40%, while in other parts, they haven’t.

We need a fertiliser observatory to ensure that there is an equivalent all across Europe in terms of fertilisers, and we also need to ensure across the board that every country is treated equally. You have left it that individual countries act on their own. We need a European response, so an equivalent response across each country, across Europe, and there isn’t this discrepancy where some countries have invested in their own industry and others happened haven’t. We need an observatory for transparency across Europe and we need European intervention to support all countries, not just some.

  Clara Aguilera, en nombre del Grupo S&D. – Señor presidente, señor comisario, la disponibilidad de fertilizantes es indispensable para proveernos de alimentos. Hay que decirlo alto y claro. Por lo tanto, necesitamos los fertilizantes. ¿Queremos sustituirlos por otros? Sí, pero necesitamos los fertilizantes en estos momentos —además, en un momento en el que hay una grave inflación en Europa—. También tiene mucho que ver la carestía de la cesta de la compra en esa inflación. Por lo tanto, juega un papel importante.

La invasión ilegal de Ucrania por parte de Rusia viene provocando un incremento sin precedentes en el precio de los fertilizantes nitrogenados. Lo estamos viendo. Por otra parte, buena parte de la industria de la Unión Europea ha ido reduciéndose, ha disminuido su capacidad productiva y, por lo tanto, hay menos disponibilidad.

A esto hay que añadir, señor comisario, que muchos agricultores europeos —¡muchos agricultores!— se enfrentan en estos momentos a la circunstancia de tener que decidir hasta qué punto pueden arriesgar sus decisiones de siembra, teniendo en cuenta la situación actual de los precios de los fertilizantes y los insumos. Por tanto, a los agricultores hay que ayudarlos.

Quiero lanzar aquí un grito por los agricultores de los países limítrofes con Ucrania, como Rumanía y Bulgaria —su país—. Necesitan ayuda excepcional. Con respecto a esto, me sumo a la petición. Quiero decirle que no es suficiente la Comunicación. Necesitamos una auténtica estrategia de fertilizantes que mire al futuro, que desarrolle una industria europea con nuevos fertilizantes no dependiente de países terceros, que garantice la disponibilidad para los agricultores, también con ayudas.

Mi país ha ayudado a los agricultores con 300 millones de euros. No todos los países se lo pueden permitir en todo momento. Las ayudas tienen que ser europeas, si no, son discriminatorias. La PAC no es suficiente para todo, y menos aún cuando está congelada en precios corrientes desde el año 2000.

Por lo tanto, necesitamos fondos y necesitamos una estrategia europea que nos lleve a cambiar esos fertilizantes minerales, que no queremos, por otros. Pero, principalmente: o ayudamos a los agricultores o no tendremos futuro y, además, tendremos problemas en la alimentación europea.

  Jan Huitema, namens de Renew-Fractie. – Voorzitter, geachte commissaris, geachte leden, mondjesmaat worden de nieuwe voorstellen van de “van boer tot bord”-strategie gepresenteerd: voorstellen voor een nieuwe natuurherstelwet, duurzaam gebruik van gewasbeschermingsmiddelen, de industriële-emissierichtlijn, de bodemgezondheidsrichtlijn et cetera. Die drukken gewoon een zware stempel op boerengezinnen.

Vaak wordt het geld in het gemeenschappelijk landbouwbeleid genoemd als compensatie voor deze lastenverzwaring. Echter, deze gelden zijn al verweven in het systeem en we kunnen die gelden niet twee keer uitgeven. Bovendien ben ik van mening dat subsidie slechts een doekje voor het bloeden is. Waar boeren en tuinders echt mee geholpen zijn is een goed verdienmodel. In dit geval een groen verdienmodel. Alleen zo kunnen we de sector verder verduurzamen.

Het toelaten van kunstmestvervangers gemaakt van dierlijke of menselijke mest is zo’n voorbeeld dat bijdraagt aan een groen verdienmodel. Het bespaart boeren kunstmestkosten, draagt bij aan een circulaire landbouw, maakt ons minder afhankelijk van aardgas en voorkomt CO2-uitstoot. De onderzoeksinstelling van de Europese Commissie heeft zelfs al criteria opgesteld waaraan deze kunstmestvervangers moeten voldoen. Deze producten worden “RENURE” genoemd.

Vandaag stemt het Europees Parlement voor de derde keer in met de oproep om RENURE toe te laten als kunstmestvervanger. Het wordt hoog tijd dat de Commissie uiterlijk voor de zomer hiervoor voorstellen doet.

  Thomas Waitz, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar! Es ist ja gut, dass die Kommission festgestellt hat, in welche fatale Abhängigkeit wir unsere europäische Landwirtschaft zu fossilen Düngern begeben haben. Traurig, dass das erst jetzt stattfindet, wo wir den Krieg in der Ukraine sehen.

Denn diese Abhängigkeit von fossilen Energieträgern ist an sich das Problem. Und die Antworten können hier nicht sein: mehr Minen, weniger Zölle, öffentliche Gelder für die Produzenten und Produzentinnen von Kunstdünger, denn Kunstdünger hat auch noch ein anderes Problem: Er verursacht Klimaschäden, er verursacht Umweltschäden, er belastet unsere Grundwässer. Wir haben große Teile Europas, wo wir Nitratverseuchungen des Grundwassers haben, und Millionen Bürger und Bürgerinnen können das Grundwasser hier so nicht mehr trinken.

Wir haben das Problem eines Klimaschadens, der größer ist als der von Flug- und Schiffsverkehr in Europa. Die Lösungen, die liegen auf dem Tisch, und viele Landwirte sind klüger als jene, die manchmal vorgeben, sie zu vertreten. Denn die Nachfrage nach Kunstdünger ist massiv zurückgegangen, denn unsere Bäuerinnen und Bauern wissen, was die Alternativen sind: Gründünger, Leguminosenanbau, die den Stickstoff selber sammeln aus der Luft, pfluglose Landwirtschaft – ja, ohne Herbizide.

Es gibt sehr viele Landwirte draußen, die innovative Techniken verwenden oder auf tradiertes Wissen zurückgreifen, um zu zeigen, man kann den Kunstdüngerbedarf entweder komplett aussetzen oder massiv reduzieren. Wir verwenden Kunstdünger heute in einem Größenausmaß, das viel zu hoch ist, das zu einer Überdüngung vieler Flächen führt.

Und ich verstehe nicht, dass jene hier im Haus– von der konservativen Seite, egal ob hier im Parlament oder in der Kommission – immer weiter auf diese alte fossile Strategie setzen, die doch ganz klar nun auslaufen muss – wegen des Klimas, wegen der Biodiversität, wegen des Schutzes unseres Grundwassers –, und nicht endlich den Fokus auf innovative Techniken setzen.

Und ja, in der Mitteilung kommen auch diese Dinge auf der Seite ein wenig vor. Dorthin muss der Fokus gerichtet werden, dahin müssen wir Landwirte ausbilden: zum Ersatz von Kunstdünger – und nicht diesen Impuls, den wir jetzt sehen, Kunstdünger zu reduzieren, in der europäischen Landwirtschaft durch übermäßige Steuerförderungen wieder auszugleichen. Und überhaupt, Ihre Mitteilung kam zu einem Zeitpunkt, wo die Düngerpreise tatsächlich sehr hoch waren.

Aber worüber reden wir jetzt? In den größten Teilen Europas nähern wir uns den Preisen des Oktober 2021 an. Und dafür – für diesen kurzen Preisanstieg von Kunstdünger – den Green Deal anzugreifen, das ist das, was wir hier im Haus im Moment von der konservativen Seite sehen. Das ist nicht zukunftsorientiert und spielt mit der Zukunft unserer nächsten Generationen und der Unabhängigkeit unserer Landwirtschaft.

  Rosanna Conte, a nome del gruppo ID. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, sostenere gli agricoltori e i consumatori europei: questa deve essere la priorità dell'Unione europea di fronte alle minacce alla sicurezza alimentare portate in luce dal conflitto in Ucraina.

La carenza di prodotti e fertilizzanti, a cui abbiamo assistito in quest'ultimo anno, ha sottolineato la necessità di rafforzare la produzione e la sovranità alimentare europea. Per questo, come relatrice per il gruppo ID, ho avanzato delle proposte costruttive a questa risoluzione, sulla quale abbiamo lavorato in modo proficuo e positivo. Il nostro obiettivo è che i concimi diventino davvero disponibili e accessibili economicamente e che si riduca la dipendenza dell'Unione europea dei paesi terzi.

Importiamo troppo e produciamo troppo poco, quindi bisogna cambiare rotta. L'Unione europea deve puntare sui suoi agricoltori e fornire loro tutti gli strumenti per creare una catena del valore sostenibile. Ecco perché abbiamo chiesto di equiparare ai concimi chimici anche tutti quei nutrienti provenienti dal letame trasformato. Inoltre, abbiamo chiesto di incrementare la diffusione regionale di impianti di biogas di piccola e media scala dediti alla produzione di fertilizzanti, in particolare digestato ed energia.

Questa risoluzione riporta un po' di buon senso nelle Aule europee in tema di agricoltura e dei suoi impegni ambientali. Troppo spesso, infatti, la Commissione europea dimentica che per avere impegni percorribili servono risorse alternative e innovazione, a cominciare dall'utilizzo di prodotti e tecnologie che il primo settore ha già sviluppato come proprio patrimonio di conoscenza, come peraltro dimostrato da anni dagli agricoltori italiani. Solo così riusciamo a riacquistare forza produttiva che i cittadini europei si aspettano e a garantire il corretto approvvigionamento alimentare.

  Veronika Vrecionová, za skupinu ECR. – Pane předsedající, pane komisaři, Komisí navržená opatření a i ta naše parlamentní rezoluce jsou dobrým začátkem, jak se zbavit závislosti na dovážených průmyslových hnojivech a na Rusku.

Existuje mnoho zdrojů organických živin, které ale nejsou využívány v plné míře, jako je například statkový hnůj, digestát a kaly z čistíren odpadních vod. Zpracování organických živin na hnojiva je příležitost pro zemědělce, jak snížit svou závislost na průmyslových hnojivech. Stejný význam pro půdu má i pohyb hospodářských zvířat po pastvinách a jejich hnůj, který do půdy doplňuje živiny a organickou hmotu.

Naším hlavním cílem by mělo být umožnit zemědělcům používat co nejširší spektrum přirozené organické hmoty, kterou zapravují do půdy. Naším velkým úkolem je i práce na odstraňování zbytečné legislativní a administrativní zátěže a na zlepšení fungování evropského trhu s hnojivy. Rozpočtovou rezervu bychom měli přednostně směřovat na investice do výzkumu alternativ k průmyslovým hnojivům a preciznímu zemědělství. Jedině tak zlepšíme stav půdy a zajistíme dostatečnou zemědělskou produkci.

  Chris MacManus, on behalf of The Left Group. – Mr President, Commissioner, family farmers in Ireland and across the EU face soaring costs. Corporate greed is responsible, and family farmers are suffering for it. It is obnoxious that corporations are using the geopolitical situation to exploit them.

Despite the recent fall in the price of natural gas, fertiliser companies continue to charge extortionate rates. Improvements in the market have not filtered down to farmers. They are set to spend over a billion on fertiliser this year, currently paying an average of over EUR 800 per tonne. They are rightly demanding that something be done. Therefore, I tabled amendments to support the use and supply of organic fertilisers, and it is good to see them in the resolution.

Domestically sourced organic alternatives to chemical and mineral fertilisers are needed to reduce dependency on these corporations, especially in Ireland, where we have an ample population of livestock to help meet these needs.

I also welcome the proposals in this resolution that aim to ensure fertiliser is sold at true market prices to help prevent exploitation of farmers. But urgent action by both the Irish Government and the EU Commission is now needed, especially as rising inflation is negating the effectiveness of CAP payments to farmers. Ireland needs to consider State aid measures to assist farmers faced with an increase in the cost of fertiliser. Greece has done this, so why hasn’t Ireland?

The resolution also calls on the Commission to boost the deployment of small- and medium-scale biogas plants. However, in my own constituency in Midlands-North-West in Ireland, state authorities have failed in their responsibility to engage with communities, such as in Gort, in Galway, in their attempt to deploy such plants.

On this basis, I’ve tabled an amendment to this resolution that calls for any such deployment to be done with the consultation of our communities. Therefore, I encourage my colleagues in this Chamber to support Amendment 15, and I encourage MEPs to vote in favour of the resolution and support our family farmers.

  Dino Giarrusso (NI). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, crisi e speculazioni, queste ultime spesso legate alla folle guerra fra Russia e Ucraina, ci obbligano a dare risposte immediate ai nostri agricoltori riguardo il prezzo dei fertilizzanti, il problema dei fertilizzanti, perché abbiamo da una parte agricoltori costretti a un aumento che arriva al 130 % del costo dei fertilizzanti, una mazzata terrificante, e dall'altra consumatori ai quali dobbiamo garantire sicurezza alimentare e prezzi non proibitivi.

Bene il sostegno al settore, bene calmierare i prezzi, ma non basta. Questa crisi dovrebbe farci definitivamente promuovere due pratiche importantissime. In primo luogo, l'uso di nuove tecnologie di irrorazione digitali che possano ridurre la quantità di fertilizzanti fino al 90 % in meno, mantenendone l'efficacia, con conseguente risparmio economico e riduzione dell'inquinamento. In secondo luogo, la promozione e lo sviluppo di fertilizzanti organici ottenuti da scarti di prodotti agricoli, pratica che dovremmo sostenere con forza, giacché in questo modo i nostri produttori sarebbero parte della catena di produzione nei processi microbiologici per produrre fertilizzanti naturali e avrebbero una nuova chance per offrire prodotti sani a prezzi accessibili. Quella è la strada che dobbiamo percorrere insieme.

  Daniel Buda (PPE). – Domnule președinte, în primul îi mulțumesc domnului Norbert Lins și lui Markey Colm pentru munca depusă. Stimați colegi, accesul la fertilizanți a reprezentat o problemă încă dinaintea războiului pentru fermierii europeni, dar mai ales pentru cei din Est, care au subvenții mai mici.

Dependența de gazul rusesc, dar și de îngrășămintele chimice din Rusia și Belarus, generează în prezent dificultăți în ceea ce privește securitatea alimentară. Și nu mă refer doar la Uniunea Europeană, ci mă refer la securitatea alimentară la nivel mondial, atât din punct de vedere cantitativ, cât și nevoia ca alimentele să fie la prețuri accesibile.

Se estimează că cel puțin între 30 și 50 % din recoltele culturilor la nivel global sunt atribuite aplicării îngrășămintelor, iar potrivit studiilor de specialitate, nu putem hrăni în prezent populația lumii fără fertilizanți. Astăzi, în statele din proximitatea războiului cu Ucraina, România, Bulgaria, Polonia sau Republica Moldova, producțiile agricole sunt vândute la prețuri mult sub cele de cost, iar lipsa îngrășămintelor îi duce în pragul falimentului.

Chiar și pe termen scurt, această penurie pune în pericol înființarea la timp a culturilor, un impact negativ asupra fermierilor și a securității alimentare. Avem astfel nevoie de soluții urgente. Fermierii trebuie să aibă acces la energia electrică, gaze naturale, îngrășăminte la prețuri accesibile, dar și de adoptarea rapidă a legislației în materie de noi tehnici de ameliorare a plantelor pentru a crește randamentul culturilor.

De asemenea, este important să accelerăm procesul de convergență externă, astfel încât fermierii să facă față provocărilor actuale. Domnule comisar, apreciem planul Comisiei în materie de fertilizanți, însă poate oare să înțeleagă Comisia Europeană că fermierii au nevoie acum de resurse financiare care să le fie puse la dispoziție pentru a face față acestei situații de criză?

Poate oare să înțeleagă Comisia Europeană că fermierii au nevoie de bani nu doar din rezerva de criză a PAC, ci au nevoie de surse financiare alternative din afara politicii agricole comune? Fără astfel de resurse riscăm falimentul fermierilor europeni, ceea ce cu siguranță nu ne dorim.

  Carmen Avram (S&D). – Domnule președinte, am ajuns la moment de bilanț și realizăm că am greșit, creându-ne o dependență periculoasă de doar câțiva producători de fertilizatori. Azi nu prea mai avem variante să ieșim din criză rapid, pentru că i-am sancționat pe producătorii pe care ne bazam exclusiv, Rusia și Belarus, și suntem la mâna altora, care și-au redus intenționat exporturile: China.

Iar de producătorii europeni de fertilizanți nu ne-am îngrijorat niciodată, lăsându-i să piară, pe o piață neconcurențială și, apoi, dându-le lovitura finală, într-o criză energetică pe care n-am reușit să oprim la timp. Astfel am lovit un sector vital, cel al asigurării hranei.

Propunerea Comisiei privind răspunsul imediat în criza fertilizanților e necesară, dar nu suficientă. Hrana noastră nu va putea fi garantată decât în două condiții: dacă Europa va găsi soluții pe termen lung pentru a-și asigura autonomia în privința îngrășămintelor și a nutrienților din sol și dacă va rezolva problema dublului standard, care descurajează și chiar anihilează o parte consistentă a sectorului agricol, cel din Europa de Est și din Țările Baltice.

Le mulțumesc raportorilor că amendamentul meu legat de finalizarea procesului de convergență externă face parte din rezoluția pe care o vom vota astăzi, dar e nevoie și de intervenția Comisiei, pentru a convinge la nivel politic acele state care se opun îndărătnic egalizării subvențiilor din Est și Vest.

Acest deziderat, demult promis și niciodată respectat, a devenit un soi de Schengen al agriculturii și cred că discriminarea unor parteneri de nădejde trebuie să înceteze odată pentru totdeauna.

  Martin Hlaváček (Renew). – Pane předsedající, pane komisaři, ceny, za které zemědělci prodávají dnes komodity, postupně klesají. Ceny vstupů, se kterými zemědělci tyto komodity vyrábějí, jsou stále na rekordní výši. Ale ceny potravin v supermarketech neustále rostou a přispívají k vysoké inflaci, se kterou pak zoufale bojujeme.

V letošním roce budeme rádi, pokud Ukrajina dodá na trh kolem poloviny produkce obilovin, olejnin a dalších komodit. Naši zemědělci zavádí novou zemědělskou politiku, která je určitě šetrnější k životnímu prostředí, ale dále omezí produkci potravin.

Pane komisaři, problémy nejsou za námi, velké problémy nás teprve čekají a přísliby levných potravin a stabilizace jsou falešnými politickými sliby. Tato debata není o tom, kolik drobných kde ještě v rozpočtu najdeme, abychom zemědělcům pomohli. Tato debata je o tom, pro jaký business model se mají naši zemědělci rozhodnout do příštích let. To je to nejpodstatnější, předložit vizi, stabilní výhled na roky dopředu.

Prosím, předložte to, o co vás dlouhodobě žádáme – dlouhodobou strategii půdních živin. Budeme hnojiva nadále dovážet z nestabilních zemí jako teď nebo je účinně podpoříme v EU a úspěšně provedeme přechod na několikanásobně dražší, ale zelenější hnojiva a nové zdroje živin? Jak tato strategie bude zapadat do budoucího evropského zemědělského modelu a do potravinářství v tomto desetiletí? Jak s těmito vstupy budeme přispívat k řešení hladu v rozvojových zemích, abychom je nenechali v rukou Ruska?

  Benoît Biteau (Verts/ALE). – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, il est indiscutable que les agriculteurs européens font face à une situation critique. Les prix des engrais de synthèse s’envolent et la possibilité d’une pénurie existe. C’est le résultat des errements des politiques agricoles depuis des années.

Comment avons-nous pu laisser notre alimentation reposer sur les ressources fossiles et sur les capacités de production d’une poignée de multinationales? Cette dépendance coûte cher aux agriculteurs: ils dépensent de plus en plus en engrais de synthèse pour en retirer de moins en moins de bénéfices économiques. Elle a aussi un coût terrible pour la société: les engrais affectent notre santé, nos ressources naturelles, l’air, l’eau, notre climat, la biodiversité et la fertilité intrinsèque des sols.

Sur ce dossier, avec cette résolution, on assiste une fois de plus à l’instrumentalisation de la guerre en Ukraine pour remettre en selle un modèle agricole dont on doit se débarrasser et pour renoncer aux objectifs et aux ambitions, pourtant salutaires, de la stratégie «De la ferme à la table». Ouvrir les vannes de l’argent public à chaque crise ne réglera jamais les problèmes structuraux.

C’est d’autant plus exaspérant que nous avons des solutions de remplacement efficaces, qui s’affranchissent des engrais et permettent de ne plus alimenter les superprofits des entreprises d’engrais: il s’agit de l’agronomie, de l’agroécologie, qui, au-delà de leurs vertus sur la souveraineté alimentaire, sont aussi le socle d’un espoir d’avenir et d’un espoir de paix.

  Gilles Lebreton (ID). – Monsieur le Président, chers collègues, les engrais sont essentiels pour garantir une production agricole suffisante et pour assurer notre sécurité alimentaire. L’augmentation de leur coût, due à la guerre et à la spéculation, place les agriculteurs européens dans une situation critique, qui exige de trouver des solutions à court et à moyen terme.

À court terme, il faut abandonner l’absurde objectif «De la ferme à la table» de diminuer le recours aux engrais de 20 % d’ici 2030. L’urgence est d’apporter une aide financière aux agriculteurs pour leur permettre d’affronter la hausse exponentielle du coût des engrais.

Pour cela, il faut utiliser la réserve de crise, libérer les aides d’État et rechercher d’autres sources de financements européens en dehors de la PAC. Il faut aussi prolonger la suspension temporaire des droits à l’importation pour tous les engrais minéraux, sauf pour ceux d’origine russe ou biélorusse.

À moyen terme, il faut encourager les États à modifier leurs plans stratégiques nationaux, afin de favoriser le recours aux engrais organiques, comme le lisier, le digestat, le frass et les boues d’épuration. Il faut aussi profiter de l’examen à mi-parcours du cadre financier pluriannuel pour renforcer le budget de la PAC. Il faut enfin et surtout développer une industrie européenne performante de production d’engrais.

Ces solutions sont à notre portée, mais elles exigent une volonté politique forte pour être mises en œuvre.

  Zbigniew Kuźmiuk (ECR). – Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Koleżanki i Koledzy! Należy na początku przypomnieć, że kryzys na rynku nawozów został spowodowany świadomą polityką Gazpromu na rynku gazowym, a spotęgowany także później agresją Rosji na Ukrainę. Mimo gwałtownego, nawet dwu-, trzykrotnego wzrostu cen nawozów rolniczych i innych, także kosztów produkcji, europejscy rolnicy stanęli jednak po raz kolejny na wysokości zadania, zapewniając nam, Europejczykom, bezpieczeństwo żywnościowe.

Ale w związku z tym, że ceny nawozów utrzymują się na bardzo wysokim poziomie, konieczne jest uruchomienie kolejnego wsparcia finansowego dla rolników. Mówił o tym już pan komisarz, że w niektórych krajach to się dokonało, także w moim kraju, w Polsce. Ale jak sądzę, potrzebne jest już teraz – przynajmniej częściowe – rozwiązanie rezerwy kryzysowej i wsparcie europejskich rolników.

Poza tym potrzebne są także inne działania i one powinny być prowadzone jednocześnie. Po pierwsze, zachęty finansowe dla rolników do innowacji, optymalizacji w zużyciu nawozów, czyli tzw. rolnictwa precyzyjnego, a także wspieranie alternatywnych rozwiązań w postaci nawozów organicznych.

Natomiast nie ulega wątpliwości, że powinniśmy wspierać unijny przemysł nawozowy, bo on ma taki potencjał, że może zapewnić potrzeby zużycia nawozów dla wszystkich rolników. Potrzebna jest więc ochrona przed dumpingiem – bo nie ulega wątpliwości, że ceny nawozów sprowadzanych z niektórych krajów mają charakter dumpingowy – i wparcie dla tego przemysłu, ponieważ ma on ogromny potencjał i jest w stanie dostarczyć odpowiednią ilość nawozów sztucznych.

Ponieważ ta rezolucja była przygotowywana przez pana przewodniczącego Linsa, a także kontrsprawozdawców, i wypełnia w zasadzie wszystkie te postulaty, o których mówiłem, my, jako grupa ECR, będziemy ją popierać.

  Anja Hazekamp (The Left). – Voorzitter, commissaris, vandaag zien we opnieuw de bekrompen en angstaanjagende kortetermijnvisie van vele landbouwwoordvoerders in dit Parlement.

Wat treurig dat er geen enkel besef is dat we zonder een gezonde bodem geen voedsel kunnen verbouwen en dat kunstmest en te veel dierlijke mest de doodsteek zijn voor diezelfde gezonde bodem. Ziet de Commissie wel in dat het subsidiëren van kunstmest en bedrijven als Yara de bodem vernietigt en de klimaatdoelstellingen ondermijnt?

Ik hoor graag van de commissaris of de langverwachte bodemgezondheidswet er nog voor de zomer komt en of de commissaris een vinger aan de pols houdt bij de Nederlandse uitvoering van de nitraatrichtlijn. Kan de commissaris ook bevestigen dat het doel van de “van boer tot bord”-strategie om nutriëntenverlies met de helft te verminderen snel in wetgeving wordt omgezet?

Een boer vertelde me laatst dat landbouw niets meer en niets minder is dan het samenspel tussen zon, plant en bodem mogelijk maken en begeleiden naar een hoger vruchtbaarheidsniveau. Maar bijna drie kwart van onze bodems is in slechte staat. Door fundamenteel andere keuzes te maken, kunnen we het tij nog keren.

Voorts ben ik van mening dat de Europese landbouwsubsidies moeten worden afgeschaft.

  Maxette Pirbakas (NI). – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, le texte qui nous est soumis est un bon texte. Je l’approuverai tout à l’heure, au moment des votes. Nous savons dans quel contexte, douloureux pour nos agriculteurs, il sera adopté.

Le prix des engrais, et plus généralement des intrants agricoles, a explosé ces deux dernières années, parfois multiplié par quatre ou par cinq. Si, depuis quelques mois, les prix baissent, c’est parce que la demande diminue, ce qui est logique. Les agriculteurs ne peuvent plus suivre, leur trésorerie arrive à bout, les marges sont tellement faibles que beaucoup travaillent à perte. Sans engrais, pas d’agriculture moderne.

Dans les outre-mer français, la plupart des exploitations sont familiales, de petite taille, à peine mécanisées. La situation est rendue dramatique par l’obligation d’importer les produits, souvent de très loin, au bénéfice d’un nombre d’exploitants forcément réduit.

De ce fait, les prix sont encore plus élevés que sur le continent, alors que l’agriculture est structurellement plus fragile. Cela crée un vrai risque pour la sécurité alimentaire dans ces territoires, qui justifie l’attention particulière que la Commission devra porter à nos régions ultrapériphériques.

Le prix des engrais avait commencé à exploser bien avant la guerre en Ukraine. Ce n’est pas un problème conjoncturel – je le dis – qui se résoudra si les armes se taisent. C’est un problème structurel, de la capacité de production européenne, trop faible, qui nous rend dépendants de pays tiers, parfois inamicaux. La solution ne pourra être que la création de nouvelles capacités productives: c’est là tout l’enjeu de ces prochaines années.

Monsieur le Commissaire, Monsieur le Président, la communication de la Commission est un tout premier pas. Maintenant, il va falloir des actes forts, sous peine de voir la situation actuelle devenir non plus une anomalie temporaire, mais le (le Président retire la parole à l’oratrice)

  Álvaro Amaro (PPE). – Senhor Presidente, Senhor Comissário, Caras e Caros Colegas, já aqui foi dito, e todos o sabemos, os adubos ao longo dos últimos anos sofreram aumentos na ordem dos 230 % a 250 % face a 2019.

A situação difere de Estado-Membro para Estado-Membro. Por exemplo, adubos que rondavam os 200 e 300 euros a tonelada, no meu país, em Portugal, chegaram a custar 600 a 900 euros. Mas, o que dizer dos agricultores nos chamados países transfronteiriços, naquela zona de fronteira? Houve casos de agricultores a semear sem a adição de adubo de fundo no ano passado, o que resultou em perdas de produtividade muito elevadas.

Senhor Comissário, nesta altura, em que estamos em guerra, em que pedimos para se produzir mais, em que falamos de segurança e soberania alimentar, em que todos queremos arquiteturas verdes, em que todos queremos olhar para melhores soluções, eu pergunto-lhe – e como muito bem foi dito pelo presidente da comissão, Norbert Lins, e que eu tantas vezes tenho dito –, se não será tempo de agir em vez de reagir? Não será tempo de não andarmos atrás do prejuízo, como se diz no meu país?

Mas, este prejuízo é um prejuízo financeiro elevado para os agricultores. E aos agricultores não lhes podemos pedir que produzam mais, porque isso, em última instância, combate a inflação. Isso, em última instância, ajuda os produtores, mas ajuda também os consumidores.

Senhor Comissário, a Comissão apresentou medidas, mas não são suficientes. Por estas razões, deve olhar, também, para as propostas do Parlamento.

Quatro notas finais:

– Facilitar as regras para a utilização dos fertilizantes orgânicos como alternativa aos adubos minerais, mas sem nunca esquecer que para uma boa produção agrícola é necessária uma conjugação dos dois tipos;

– Alargar a suspensão temporária dos direitos de importação a todos os adubos minerais, exceto os de origem russa ou bielorrussa;

– Aproveitar a reserva de crise;

– Mas, procurar fontes alternativas de financiamento, fora da Política Agrícola Comum, para desenvolver medidas que garantam a acessibilidade dos preços e a disponibilidade dos adubos na União Europeia.

Esta é a solidariedade a que todos estamos obrigados e a Comissão Europeia também.

  Isabel Carvalhais (S&D). – Senhor Comissário, Caros Colegas, temos de saber tirar lições destes momentos de crise. E, uma das lições desta crise está claramente na necessidade de aumentar a autonomia estratégica da União Europeia, também na área da produção de fertilizantes, um dos fatores de produção – como aqui ouvimos–, mais importantes e que mais pesam nos custos dos nossos agricultores.

Uma autonomia estratégica do setor agrícola europeu passa, por isso, por uma menor dependência de inputs externos, com o reforço da produção de fertilizantes na Europa e assente na utilização de energias renováveis e na reciclagem de nutrientes. De facto, uma maior autonomia na produção de fertilizantes deverá passar, muito em particular, pela aposta clara em sistemas mais circulares do ponto de vista da gestão dos nutrientes, que coloquem a promoção de um solo vivo e saudável no centro da prática agrícola.

A circularidade deve ser promovida, quer através da redução das perdas dos nutrientes e de sistemas mais eficientes na aplicação, que reduzam a necessidade de fertilizantes, quer através da recuperação de nutrientes provenientes de vários fluxos residuais orgânicos, para que haja a sua reutilização na produção agrícola.

Problemas complexos não podem ter soluções simplistas e únicas. Temos de ser capazes de repensar os nossos sistemas de produção e avançar em várias frentes na direção de sistemas alimentares mais sustentáveis e em harmonia com o meio ambiente e a saúde dos nossos cidadãos.

  Asger Christensen (Renew). – Hr. formand, kommissær. Det er en meget, meget alvorlig situation, vi står i lige i øjeblikket. Gødningsforsyningen er blevet meget påvirket af situationen i Ukraine. Gødningspriserne er steget dramatisk, det har vi set. Det er en alvorlig situation for vores landmænd. Det er en alvorlig situation for fødevareforsyningssikkerheden. Derfor er den her beslutning enorm vigtig. Vi har brug for at producere gødning for at få fødevarer. Så simpelt kan det siges. Sagen er den, at hvis vi ingen gødning har, så kan vi rende ind i et problem med at verden den sulter. Vi skal have fokus på at løse problemet både på kort sigt og på lang sigt. For det første på kort sigt er det ret vigtigt, at vi har gødning nok, og det kan vi gøre ved at nedsætte importtolden på det gødning, der kan der kommer ind i Europa. Dernæst er det brandvigtigt, at vi får en selvstændig gødningsproduktion i EU. Det gør vi ved, at vi har konkurrencedygtige energipriser, og det er helt, helt nødvendigt, at vi har konkurrencedygtige energipriser, for ellers får vi ikke den gødningsproduktion i EU. Vi er simpelthen nødt til at gøre os uafhængige af andre lande på det her område. Vi skal være herre i eget hus. Og det er nødvendigt, hvis vi skal garantere fødevareforsyningssikkerhed. Ikke bare i EU, men også i den tredje verden.

  Bronis Ropė (Verts/ALE). – Gerbiamas Pirmininke, Komisijos nary, kolegos. Be gyvulininkystės, be organinių trąšų neįmanomas nei tvarus, nei ekologinis ūkininkavimas ir tuo labiau apsirūpinimas maistu. Pieno sektorius Lietuvoje yra gilioje krizėje, galima sakyti, ant bankroto slenksčio. Jau dabar galvijų skaičius hektarui Lietuvoje yra vienas iš mažiausių Europos Sąjungoje. Kviečiu Komisiją įsikišti, nes sunaikinus gyvulininkystę mineralinių trąšų naudojimo mažinimo tikslai taps niekiniais. Deja, Lietuvos Vyriausybė tik stebi ir stebisi, kaip šiandieną ūkininkai į laukus pylė pieną. Na ir pabaigai noriu pasakyti, kad negalima leisti, kad mineralinių trąšų mažinimo tikslas visiems būtų vienodas, nes tai visiškai sužlugdys jau dabar mažai trąšų naudojančius ir mažiausias tiesiogines išmokas gaunančių šalių žemės ūkį.

  Elena Lizzi (ID). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, accogliamo con favore questa interrogazione orale perché pone importanti questioni che noi, come Lega-Salvini Premier del gruppo ID, stiamo cercando di portare alla luce da mesi.

La guerra tra Russia e Ucraina ha esacerbato il problema della dipendenza europea di fertilizzanti da un numero ristretto di fornitori. La Russia, prima della guerra, rappresentava il 16 % delle esportazioni mondiali di fertilizzanti e oggi, secondo noi, le azioni da attuare sono molteplici. A breve termine è fondamentale attuare politiche di sostegno ai produttori europei di concimi, anche attraverso aiuti di Stato e strumenti di finanziamento previsti nei piani strategici della PAC e addirittura, come da noi richiesto, l'utilizzo del fondo di riserva di crisi agricola, spesso destinato a fini non propriamente agricoli, come è successo nel 2020 signor Commissario.

Nel lungo periodo bisogna adottare una visione strategica implementando misure di accompagnamento, quali il supporto al riciclo dei nutrienti provenienti da flussi di rifiuti e incremento di produzione di ammoniaca verde. Se vogliamo aiutare il comparto, dobbiamo anche snellire le pratiche burocratiche volte a ottenere gli aiuti che creano tanti ritardi e tante perdite economiche e ambientali. Non c'è più tempo per i ritardi. Gli agricoltori e i consumatori si meritano risposte e azioni mirate e repentine per affrontare questa crisi ricaduta involontariamente sul loro lavoro e sulla nostra sicurezza alimentare.

Ci aspettiamo che la Commissione si occupi dei problemi reali dell'agricoltura. D'altro canto, si tratta e si chiama settore primario.

  Krzysztof Jurgiel (ECR). –Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Rolnicy w Polsce oczekują stabilizacji cen nawozów. Skoki cenowe środków do produkcji destabilizują rynki. Rząd Rzeczypospolitej Polskiej popiera działania Komisji Europejskiej i Parlamentu na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego. Należy skutecznie realizować działania zawarte w komunikacie Komisji dotyczącym zapewnienia dostępności i przystępności cenowej nawozów. Moim zdaniem ważne jest, aby Komisja uruchomiła w 2023 roku rezerwę rolną na rzecz wsparcia rolników z przeznaczeniem na nadzwyczajne środki regulacji rynku oraz niezwłocznie zaakceptowała wnioski rządu polskiego.

Uważam, że potencjał produkcyjny unijnego przemysłu nawozowego może w pełni zaspokoić potrzeby rolnictwa w Unii Europejskiej. Konieczne jest też utrzymanie ochrony europejskiego rynku nawozowego przed dumpingiem z krajów trzecich, w szczególności z Rosji.

  Sandra Pereira (The Left). – Senhor Presidente, os pequenos produtores agrícolas em Portugal, os que ainda resistem, sentem na pele as consequências da política externa promovida pela União Europeia, sob o pretexto da guerra e das sanções, deixando evidente a dependência do comércio externo da energia ou dos compostos químicos e também as imposições de uma PAC que despreza a pequena e média agricultura, que assenta na promoção do agronegócio, da agricultura intensiva e superintensiva, mais dependente da utilização massiva de água, de fertilizantes, de fitofármacos, esgotando os solos.

Esta resolução continua a defender o que nos trouxe aqui, desde OGM a novas tecnologias, tudo o que justifique a produção intensiva com o pretexto do aproveitamento dos seus excedentes, dos seus produtos poluentes, para fazer novos mercados ou para enfraquecer as políticas ambientais. Enfim, para que tudo continue na mesma. Os lucros das empresas de fertilizantes agradecem.

Continuamos a defender um outro modelo de produção, com políticas de redução do consumo de fertilizantes químicos e com alternativas de apoio, um modelo que promova a produção nacional, também de fertilizantes, combatendo a dependência externa e assegurando a soberania alimentar dos povos.

  Salvatore De Meo (PPE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, innanzitutto permettetemi di ringraziare l'onorevole Lins per il lavoro svolto e per aver saputo sollecitare l'attenzione di un'emergenza di grande gravità che può comportare dei rischi a cui dobbiamo porre rimedio.

Una crisi globale dei fertilizzanti come quella che stiamo attraversando non si vedeva dagli anni '70. La pandemia prima e la guerra e la crisi energetica dopo hanno determinato non solo una riduzione dei concimi, ma anche un aumento che in alcuni casi, è stato detto, raggiunge circa il 150 %, causando quindi una seria difficoltà all'intera filiera agroalimentare e una perdita di competitività rispetto agli agricoltori dei paesi terzi.

Le importazioni da Russia e Bielorussia, che forniscono oltre il 60 % dei fertilizzanti dell'Unione europea, sono drasticamente diminuite e l'aumento dei costi di produzione dei concimi sintetici ha costretto moltissimi produttori europei a ridurre le attività o addirittura a sospendere la produzione.

A tutto questo si aggiunga che in quest'Aula insistiamo addirittura per un'ulteriore riduzione dei fertilizzanti, per raggiungere obiettivi di sostenibilità ambientale, condivisibili sì, ma senza che nel frattempo troviamo una soluzione alternativa e senza preoccuparci che la scarsità di concimi di oggi peserà sulle produzioni di domani, con una popolazione mondiale in crescita e con ripercussioni sulla disponibilità di alimenti e sulla nostra sicurezza alimentare, a meno che qualcuno non sia convinto che la soluzione sia la produzione sintetica o il consumo di insetti.

I nostri agricoltori sono nel pieno di una crisi economica e bisogna trovare un rimedio, rispetto a cui probabilmente nemmeno la PAC sarà in grado di poterli sostenere, considerando che c'è un'inflazione che ne sta ridimensionando la portata.

Cari colleghi, l'attuale situazione richiede urgentemente la necessità di una strategia che, prendiamo atto, è stata annunciata dal Commissario, ma che deve essere tempestiva, perché siamo ovviamente in una condizione di mettere a rischio la sicurezza e l'autonomia alimentare europea e ci ritroveremo, come già accaduto per il gas, dove ovviamente saremo sempre più dipendenti da paesi terzi e perderemo la nostra credibilità e forza geopolitica.

  Paolo De Castro (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, proprio ieri quest'Aula ha adottato la nostra posizione sul Chips Act, con l'obiettivo di affermare l'Europa come attore chiave nell'arena globale dei semiconduttori, strategici nella transizione digitale e verde. Questa è l'Europa che vogliamo, che vogliamo per i nostri cittadini, capace di identificare le proprie carenze e risolverle, al fine di raggiungere una vera autonomia strategica.

Al contrario, per i fertilizzanti siamo ancora fermi a una comunicazione da parte della Commissione, che sembra ignorare come il 50 % del nostro cibo, e di conseguenza la sicurezza alimentare dei cittadini europei, si basi sull'utilizzo di fertilizzanti di qualità.

Per questo voglio ringraziare il nostro presidente Lins e tutti i relatori, quelli che hanno lavorato al testo che ci apprestiamo a votare, chiedendo una risposta ambiziosa e concreta, per bloccare la corsa dei prezzi dei concimi e garantirne una disponibilità adeguata al fabbisogno delle nostre aziende agricole.

Risposte che l'Unione può mettere in campo subito, rapidamente, quali l'investimento su tutte le alternative disponibili in grado di garantire la competitività e la capacità produttiva agroalimentare europea, eliminando quei vincoli, come per esempio la soglia dei 170 chilogrammi di azoto per ettaro, che ancora oggi limitano l'utilizzo di fertilizzanti organici, e lo sviluppo di veri sistemi di economia circolare basati, sullo sfruttamento del digestato.

Di fronte a questa emergenza che colpisce in modo diseguale paesi, imprese e famiglie europee serve una risposta europea, capace di supportare il nostro sistema produttivo e accompagnarlo verso una sempre maggiore sostenibilità e indipendenza nelle produzioni più critiche.

  Dacian Cioloş (Renew). – Domnule președinte, domnule comisar, războiul din Ucraina are un impact major asupra fermierilor europeni și mai ales a celor din Europa de Est, care sunt direct afectați de consecințele războiului. Criza actuală a demonstrat încă o dată necesitatea, în primul rând, a unui răspuns european la această criză, dar și nevoia unei viziuni pe termen lung pentru sectoare cheie privind producția agricolă.

Comunicarea Comisiei vine cu câteva soluții imediate de care fermierii au nevoie, dar fermierii europeni au nevoie în continuare de măsuri pe termen lung, de o viziune strategică de lungă durată privind fertilitatea solului, privind nutrienții în sol.

Avem nevoie să dezvoltăm o capacitate de producție de îngrășăminte în Europa și mai ales să integrăm așteptările pe care le avem vizavi de fermieri, pentru că Comisia va veni cu o propunere legislativă privind sănătatea solului, privind reducerea pesticidelor, reducerea produselor chimice în sol. Toate acestea au nevoie de o viziune integrată și asta așteaptă fermierii de la Comisia Europeană.

Nu putem să punem doar constrângeri fermierilor fără să le propunem și alternative, și alternative pe termen lung, în care să putem să investim, pentru că dăm predictibilitate.

  Claude Gruffat (Verts/ALE). – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, la guerre en Ukraine a été révélatrice de la dépendance de notre modèle agricole aux importations d’engrais de synthèse russes.

Dans l’Union européenne, la consommation d’azote de synthèse pollue plus que l’aviation commerciale. L’industrie des engrais accumule les mauvais points comme climaticide, en contaminant l’air, l’eau et les sols. Elle bafoue aussi les droits de l’homme en empoisonnant les populations dans les zones d’extraction, en particulier des phosphates. Elle est opportuniste, par la guerre, avec l’enregistrement de bénéfices exceptionnels en 2022.

Comme si cela ne suffisait pas, la société dans son ensemble paie le prix de notre dépendance aux engrais azotés de synthèse, qui représentent en moyenne un surcoût de 37 milliards pour la population européenne. Comment pouvons-nous soutenir encore une telle industrie avec l’argent des contribuables?

Ces petites billes de nitrate sont des bombes climatiques, économiques et sanitaires. Réduire notre dépendance n’est pas suffisant: il faut changer de modèle agricole en profondeur. Il ne suffit pas de brandir des objectifs; il conviendrait de s’y tenir, et de mettre les moyens humains et économiques pour accompagner nos paysans et nos paysannes dans cette transition, en revoyant nos plans stratégiques nationaux et en relocalisant nos moyens de production.

La disponibilité en fertilisants, pour l’Union européenne, trouvera son avenir dans les systèmes agronomiques et certainement pas dans la chimie industrielle, climaticide.

  Paola Ghidoni (ID). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, di fronte alla straordinarietà della crisi che ha investito il settore agricolo, a causa dell'aumento dei prezzi dei fertilizzanti, la Commissione ha risposto con iniziative – e il Commissario lo ha sottolineato – che sono condivisibili ma ordinarie di fronte a una situazione, come si è detto, straordinaria.

Occorrono un salto di consapevolezza e un salto di qualità. Le innovazioni scientifiche ci vengono in aiuto nella sfida per la costruzione di un modello sostenibile, sia da un punto di vista ambientale che economico. Esistono, ma non hanno ricevuto finora sufficiente attenzione, biofertilizzanti di origine animale di nuova generazione, così come nuove tipologie di fertilizzanti chimici, che consentono di ridurre la quantità di prodotto a parità di prestazioni.

È oggi possibile, a costi ragionevoli, realizzare impianti di biogas per la produzione di fertilizzanti e di energia, che consentono di ridurre la quantità di prodotto a parità di prestazioni, accorciando la catena di approvvigionamento e riducendo la dipendenza dei paesi europei dalle importazioni extra UE.

Tali innovazioni vanno promosse e sostenute dall'Unione sotto forma di incentivi e agevolazioni a un modello di produzione capace di traghettare il settore oltre le attuali difficoltà verso un futuro dove le nuove conoscenze scientifiche siano al servizio di una rinnovata consapevolezza ambientale.

  Joachim Stanisław Brudziński (ECR). – Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Unia Europejska ma prężny, zróżnicowany, innowacyjny sektor nawozowy. Również mamy wielkie możliwości produkcji nawozów organicznych i organo-mineralnych. Dlatego też centralnym elementem polityki nawozowej Unii powinna być samowystarczalność. Nie uzależnienienie od importu, ale bezpieczeństwo dostaw gwarantowane prężną produkcją w Unii Europejskiej.

Tej samowystarczalności zagraża z jednej strony rosnący import nawozów azotowych, w tym z Rosji, a z drugiej restryktywne regulacje bardzo utrudniające europejskim producentom dekarbonizację istniejących instalacji. Tego nie można zbagatelizować. Nasi producenci już produkują ponad 16 mln ton amoniaku. Restryktywne zasady dotyczące dyrektywy RED III, definicji odnawialnego wodoru, restryktywna korelacja geograficzna dodatkowo grożą wyprowadzeniem produkcji amoniaku i nawozów poza Unię Europejską.

Komisja Europejska powinna pilnie przygotować realny plan ułatwiający dekarbonizację produkcji amoniaku na terenie Unii. Świadomi doświadczeń czasu pandemii i wojny budujmy własną, konsekwentną, długoterminową strategię zapewnienia suwerenności żywnościowej Europejczyków w oparciu o nawozy produkowane w Europie, w tym również w Polsce.

IN THE CHAIR: KATARINA BARLEY
Vice-President

  Eugenia Rodríguez Palop (The Left). – Señora presidenta, esta Comunicación de la Comisión era tan necesaria como esperada, porque en este momento no podemos dejar de lado a nuestros agricultores, que son el eslabón más débil y explotado de la cadena alimentaria. Hay que garantizarles los suministros, reforzar el presupuesto de la PAC y recurrir a las fuentes presupuestarias que hagan falta para aumentar fondos y reducir deuda, por ejemplo, aplicando un gravamen a las empresas de fertilizantes que, solo en los dos últimos años, han multiplicado por cuatro sus beneficios. Mientras en el campo se bracea para llegar a fin de mes, parece que hay algunos pocos que se están forrando.

Finalmente, hay que contar con una estrategia a largo plazo que garantice tanto la sostenibilidad como la seguridad alimentaria, promoviendo, por ejemplo, los fertilizantes orgánicos y reduciendo la química en nuestras tierras. Por eso no se entiende que el Parlamento pretenda revisar la Directiva sobre nitratos, que parece morir antes de nacer y apenas se ha aplicado, porque el problema es el de los precios y la escasez de fertilizantes químicos y no la falta de nutrientes en el suelo.

  Anne Sander (PPE). – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, plus qu’autour de la question des engrais, je crois que le débat qui, ce matin, nous réunit tourne réellement autour de la sécurité alimentaire en Europe, mais aussi dans le reste du monde. Et pour assurer cette sécurité, nous avons besoin des engrais, d’engrais disponibles en quantité suffisante et accessibles à un prix correct pour le monde agricole. Alors, comment? Comment assurer cette disponibilité des engrais dans un contexte international particulièrement compliqué? Je crois que nous devons nous focaliser sur trois types d’outils.

Nous avons d’abord besoin d’aides financières supplémentaires, dans cette période où les difficultés s’accumulent. Les coûts de production flambent, l’inflation affecte les aides existantes, et les agriculteurs se retrouvent pris en tenaille.

Nous avons aussi besoin d’un cadre pour aller plus loin dans nos pratiques, et j’appelle de mes vœux un engagement clair et rapide de la Commission européenne pour pouvoir explorer de nouvelles techniques génomiques.

Enfin, Monsieur le Commissaire, le secteur agricole est porteur de nombreuses solutions, et nous devons favoriser leur développement: nous devons investir massivement dans l’agriculture de précision, nous devons réfléchir à l’utilisation du frass ou du digestat, issu de la méthanisation.

Les solutions existent, elles sont à portée de main, mais aujourd’hui c’est d’investissements massifs que nous avons besoin.

  Camilla Laureti (S&D). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, nell'ultimo anno abbiamo parlato tanto e giustamente di sicurezza alimentare. La guerra russa in Ucraina ha generato una crisi mondiale, tra le altre cose anche per i fertilizzanti minerali, che mette a rischio l'intera catena alimentare, arrivando fino alle nostre tavole con un aumento dei prezzi dei prodotti alimentari.

Il gas rappresenta circa l'80 % dei costi di produzione per la fabbricazione dei concimi. Non possiamo più permetterci che questo venga usato contro di noi, anche come arma politica. Abbiamo bisogno di una risposta europea coordinata, che sostenga i nostri agricoltori e che riduca la nostra dipendenza dalle importazioni, nel breve ma anche nel lungo periodo.

La biodiversità – lo diciamo sempre – è un tesoro europeo. Dobbiamo preservarla e incrementarla, così come dobbiamo migliorare anche la qualità dei nostri suoli. Per questo abbiamo bisogno di una strategia europea sulle proteine, che si concentri sulla coltivazione delle leguminose, alleate fondamentali per una maggiore fissazione dell'azoto e dunque per un suolo sano.

Digitalizzazione, agricoltura di precisione, diffusione e condivisione: questa deve essere la bussola per orientarci nell'agricoltura di domani. Ricordiamoci che per poter raccogliere domani abbiamo bisogno di seminare oggi.

  Irène Tolleret (Renew). – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, chers collègues, les engrais sont le talon d’Achille de l’agriculture européenne. Leur pénurie peut entraîner l’effondrement de toute la chaîne alimentaire, car ils interviennent dans la production de 50 % de nos aliments.

Les agriculteurs européens ne peuvent absolument pas se permettre des augmentations de prix qui ont atteint 150 % du niveau de ceux d’avant la guerre en Ukraine. Nous avons besoin de mesures à court terme, à moyen terme et à long terme.

À très court terme, les agriculteurs européens doivent disposer de solutions pour les semis de printemps, et nous ne pourrons pas compter sur la réserve de crise agricole, qui n’a pas la bonne taille pour couvrir leurs besoins.

L’augmentation des aides d’État n’est pas non plus la solution, si nous voulons éviter des distorsions de concurrence au sein du marché unique. Des fonds européens supplémentaires sont indispensables jusqu’à ce que le budget de la politique agricole commune soit revu à la hausse.

À moyen et à long terme, encourageons les industriels à développer une production durable qui s’appuie sur la transition écologique. La recherche et l’innovation ont besoin d’un coup de pouce pour sevrer l’Union de sa dépendance aux engrais fossiles.

  Pär Holmgren (Verts/ALE). – Fru talman! Kommissionär! Idag diskuterar vi gödsel och det här är verkligen ingen skitfråga. Det handlar om omställningen. Och vi vet hur många lantbrukare inom EU som vill vara i framkant för omställningen. Vi får ett ökat intresse för ekologiskt lantbruk, regenerativt, permakultur, syn på annan växtföljd, inte minst för att få in kvävefixerande baljväxter.

Och i omställningen blir såklart också det traditionella naturliga gödslet en väldigt viktig del. Men den här texten som är föreslagen håller oss fast i det gamla tänket. Det bidrar inte till omställning. Det håller oss fast i beroendet av konstgödsel, fossil energi och därmed också såklart en enorm stor klimatpåverkan. Vi måste rösta nej till det här helt enkelt. Skit hör hemma på våra åkrar, men inte i lagstiftningsarbetet.

  Marie Dauchy (ID). – Madame la Présidente, mes chers collègues, avant d’apporter des solutions à un problème, il convient d’abord d’effectuer le bon diagnostic. Il est donc important de rappeler, à ce sujet, que le conflit ayant lieu à l’est de notre continent a des répercussions désastreuses sur l’ensemble du monde occidental, et en particulier sur les pays de l’Union européenne.

Dans cette communication, la Commission européenne dit vouloir limiter les répercussions négatives du conflit sur la circulation des engrais minéraux.

Dans le même temps, cette même Commission ne souhaite pas favoriser la voie de la diplomatie entre les deux parties pour amorcer un processus de paix, mais elle favorise, au contraire, la cristallisation des relations et, ainsi, l’enlisement du conflit. Elle déplore donc des effets dont elle chérit les causes.

Ensuite, la Commission dit vouloir encourager la diversification des importations afin de réduire la dépendance à l’égard de la Russie en matière d’aliments et d’engrais. Cela consiste à mettre un pansement sur une plaie ouverte, et ce n’est absolument pas une solution pour les pays de l’Union européenne.

En effet, si nous souhaitons garantir notre souveraineté alimentaire, ne pensez-vous pas qu’il faille emprunter une autre voie au lieu de remplacer une dépendance par une autre dépendance? Au contraire, ne devons-nous pas faire en sorte de produire de nouveau sur notre sol, par des politiques protectionnistes, dans ces secteurs clés?

C’est cela l’esprit d’une Europe qui protège, plutôt qu’une Europe qui expose. Mais ce n’est malheureusement pas ce que prônent les institutions européennes actuelles.

  Jorge Buxadé Villalba (ECR). – Señora presidente, señor comisario, la situación de la agricultura en 2022 fue dramática y no está siendo mejor en los inicios de 2023. Las políticas verdes de la Unión son corresponsables de esta crisis, incitando al abandono del campo y al éxodo rural. Están en juego nuestra seguridad y soberanía alimentarias. El problema del acceso a los fertilizantes y sus costes sigue más vivo que nunca, así que el Gobierno de España o la Comisión Europea ya han establecido soluciones efectivas a corto plazo. Desde finales de 2021 el precio ha subido un 200 %.

Sin embargo, la Comunicación de la Comisión Europea no aporta ninguna respuesta para mejorar el acceso a los fertilizantes y evitar que los agricultores europeos paguen los fertilizantes más caros del mundo. La subida del precio afecta a la producción y a la rentabilidad, condenando a los agricultores a la ruina y al abandono de las explotaciones.

¿Tensiones en el mercado? Ellos no son los responsables. Hay que cambiar las reglas, especialmente la Directiva sobre nitratos, mejorar la transparencia y suspender temporalmente los aranceles a la importación de fertilizantes nitrogenados.

Las propuestas de la Comisión Europea para ayudas de Estado son escasas y simbólicas. Es precisa una acción enérgica para aumentar la producción europea de fertilizantes, garantizar la competencia y asegurar la disponibilidad a nuestros agricultores.

Y por eso, hoy, excepcionalmente, votaremos a favor de la Resolución.

  Younous Omarjee (The Left). – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, permettez-moi tout d’abord de remercier le président de la commission, M. Lins, pour ce débat très important, qui dit les difficultés des agriculteurs partout en Europe depuis l’éclatement de la guerre en Ukraine et devant l’explosion du prix des engrais.

Monsieur le Commissaire, sur l’île de La Réunion, depuis le début de la guerre, le prix des engrais a doublé, passant de 700 euros à 1 500 euros la tonne. Et en cette année de terrible sécheresse, qui amenuise les revenus des planteurs et en particulier ceux des planteurs de canne à sucre, cette augmentation les prend tous à la gorge.

À ce jour, je crois qu’aucune mesure de compensation spécifique prenant en compte l’insularité et le grand éloignement des régions ultrapériphériques du continent européen n’a été proposée par la Commission européenne – et, Monsieur le Commissaire, je peux vous dire que les petits exploitants des régions ultrapériphériques se sentent oubliés.

C’est pourquoi nous attendons à présent de vous des mesures, qui se fondent sur l’article 349 du traité, afin de pouvoir venir en aide aux planteurs des régions ultrapériphériques et en particulier aux planteurs de canne à sucre.

  Асим Адемов (PPE). – Уважаеми колеги, торовете играят важна роля за производство на храни, а оттам и за продоволствената ни сигурност. Недостигът и рекордно високите цени на азотните торове, породени от войната на Русия в Украйна и последвалата енергийна криза, поставиха земеделските стопани пред дилемата, дали да планират следващата сеитба или да спрат изцяло със стопанската си дейност. Защото заради високите цени на торове и горива цената на крайната им продукция дори не покрива производствените разходи.

Особено чувствително е положението на земеделските стопани в държавите членки, които са в близост до войната в Украйна. Ще дам пример с моята страна България, където фермерите са подложени на двоен натиск. От една страна секторът страда поради силната зависимост от вноса на азотни торове от Русия и Украйна, а от друга - улеснените търговски потоци на украинското зърно поставят източноевропейските фермери в невъзможност да реализират продукцията си и тя залежава в складове. Не трябва да допускаме енергийната зависимост на Европа от Русия да бъде заменена със зависимост от торове и храни. Нужни са бързи и целенасочени действия, за да се смекчат трудностите, през които минават фермерите и производителите на торове в Европейския съюз и да се гарантира стратегическата автономност на Европа в областта на торовете и храните. Затова с настоящата резолюция на Европейския парламент настояваме за разработване на дългосрочна стратегия на Европейския съюз за торовете, както и за спешна финансова подкрепа за земеделските стопани.

  Juozas Olekas (S&D). – Pirmininke, gerbiamas Komisijos nary, mieli kolegos. Praėję metai ir jų sukrėtimai dar kartą parodė, kad apsirūpinimas maistu nėra užtikrintas. Europos ūkininkai išgyvena ypatingai sudėtingą laikotarpį, sukeltą Rusijos agresijos karo prieš Ukrainą, kuris smarkiai sutrikdė žemės ūkio gamybą, sukėlė energetikos krizę ir dideles trąšų kainas. Lietuvos ūkininkai ir Rytų Europos ūkininkai kenčia dar ir nuo mažų tiesioginių išmokų, kurios yra neteisingos ir kurias, gerbiamas Komisijos nary, Jūs žadėjote patikslinti. Taip pat kreipiausi į Jus dėl Lietuvos pieno ūkio, kadangi Lietuvos Vyriausybė nereaguoja. Tikiuosi Jūsų ir Komisijos reakcijos. Pagrindinis žemės ūkio tikslas – aprūpinti žmones sveiku maistu. Be organinės žemdirbystės trąšos yra būtinos šiam tikslui pasiekti. Žinoma, trąšomis negalima piktnaudžiauti. Vienas iš Europos žaliojo kurso tikslų – sumažinti trąšų vartojimą 20 procentų. Tačiau mes privalome užtikrinti, kad, keldami ūkininkams ambicingus tikslus, kartu duosime ir įrankius jiems pasiekti. Pirmiausia bet kokie reikalavimai mažinti trąšų naudojimą turi būti teisingi. Trąšų naudojimas Europos šalyse, kaip Jūs, Komisijos nary, ne kartą sakėte, smarkiai skiriasi, todėl vartojimo mažinimas turėtų būti pagrįstas ne procentais, bet absoliučiais skaičiais, skirtais vienam hektarui. Taip pat turime atrišti rankas Europos mokslininkams. Naujosios genominės augalų veisimo technologijos gali suteikti daug galimybių sukurti augalus, kurie yra atsparesni ir turi geresnes agronomines ir mitybos savybes. Deja, iki šiol mūsų mokslininkai ir ūkininkai negali pilnai pasinaudoti šiuo potencialu, todėl turime kuo greičiau patobulinti reglamentavimą ir atverti galimybes naudotis mokslo pasiekimais.

(Kalbėtojas sutiko išklausyti Bogdan Rzońca replikos pagal mėlynosios kortelės procedūrą)

  Bogdan Rzońca (ECR), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Chciałbym zapytać Pana o Pana pogląd na akcję prezydentów 40 wielkich miast Unii Europejskiej, między innymi Berlina, Londynu, Warszawy. Ci prezydenci proponują bardzo poważne ograniczenie zużywania mięsa i nabiału. To są bardzo drastyczne propozycje. Jak Pan myśli, czy taka propozycja poważnych polityków 40 największych miast europejskich przysłuży się rolnikom? Bo dzisiaj wszyscy martwimy się o to, iż rolnicy dużo muszą płacić za nawozy. Co będzie w takim wypadku, jeżeli ich pomysł zostanie zrealizowany? Jaki jest Pana pogląd?

  Juozas Olekas (S&D) , blue-card reply. – I’m not sure I understand that correctly, because the question was quite long, but from my point of view I think we have different positions here. First of all, we are talking today about the price of fertilisers, and this is our main goal – to cut it. Your suggestion is to have another vision and to implement effective, maybe, measures, which is also a very important one but it is not related directly to this question we are talking about in this stage.

  Charles Goerens (Renew). – Madame la Présidente, le coût des intrants en agriculture est devenu un véritable casse-tête. La volatilité des prix des engrais n’a plus rien à voir avec les fluctuations saisonnières auxquelles nous avons été habitués.

Les agriculteurs travaillent sur le long terme: la prévisibilité est donc devenue pour eux existentielle. Parmi les priorités politiques, je n’en citerai que trois, les trois plus importantes. Premièrement, viser une baisse durable des prix du gaz. Deuxièmement, dépasser le court—termisme en matière d’approvisionnement et prévoir des stocks de réserve suffisamment importants pour écrêter les hausses sporadiques, voire durables, des prix des intrants, et notamment des engrais. Troisièmement, contribuer à généraliser des pratiques culturales moins exigeantes en matière d’utilisation d’engrais.

  Marco Campomenosi (ID). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, un minuto non basta per parlare di questi temi, però mi piace sottolineare alcuni aspetti. La risoluzione che andiamo a votare è importante e positiva, e credo che tutti i gruppi la andranno a sostenere, e rimette un po' al centro il tema agricoltura rispetto alle pressioni di tipo ambientale, che su questo settore ci sono state fortemente in questi anni. Ma il tema dei fertilizzanti riguarda tanti aspetti, lo hanno detto anche diversi colleghi.

C'è una questione geopolitica, c'è una difficoltà di reperimento per i nostri agricoltori, c'è un tema di costi, e questo riguarda tanti aspetti di chi produce nel nostro continente, e una necessità di aumentare la capacità produttiva. Questo, della necessità di aumentare la capacità produttiva, per cui i fertilizzanti nascono e sono importanti, è un tema di cui abbiamo discusso nella PAC e in tutto il pacchetto "Farm to Fork" e abbiamo dovuto trovare dei compromessi, e non è stato facile considerare questo aspetto.

Serve però del pragmatismo. Occorrerebbe, per esempio, fermare la direttiva sui fitofarmaci, ma questo lo sappiamo già. Occorre che le alternative biologiche in fatto di fertilizzanti vengano agevolate, perché non c'entrano per esempio nulla con la direttiva sui nitrati, ma anzi servono per non impoverire il suolo, perché quello che dobbiamo fronteggiare è una capacità produttiva, lo ripeto, che deve essere in grado di soddisfare le esigenze del nostro continente.

Servono piani energetici, serve un sostegno economico, serve la capacità di dare alla nostra agricoltura un quadro di competitività, che purtroppo è mondiale e che deve vedere fronteggiata una concorrenza di chi non è soggetto a un sistema di regole come il nostro. Sui fertilizzanti, insomma, possiamo fare molto e spero che la Commissione europea potrà prendere atto di quanto andremo a votare noi oggi.

  Beata Kempa (ECR). – Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Przez lata kraje Europy Zachodniej uzależniały się nie tylko od gazu, ale przede wszystkim też tanich nawozów sprowadzanych z Rosji. Gdy Polska mówiła o zagrożeniach, jakie niosą kolejne biznesowe deale z Moskwą, europejscy politycy ramię w ramię z rosyjskimi oligarchami otwierali kolejne nitki Nord Streamu. Wielu uwierzyło w iluzję, którą sprzedawali ich koledzy z Moskwy – iluzję o tanim gazie i tanich nawozach, tanich surowcach i tanich nawozach. Dzisiaj nic z tego nie zostało. A za ten tani gaz dzisiaj płaci krwią Ukraina.

Oczywiście są kraje, które chętnie wrócą do tych biznesów. Dlatego z kolejnych pakietów sankcji wyłączono między innymi nawozy. Inna sprawa, że rynek nawozów w Unii od dawna był niszczony przez regulacje przyjmowane przez Parlament. Socjaliści i Zieloni, w wyścigu o to, kto jest bardziej proekologiczny, doprowadzili do zniszczenia rynku tanich fosforytów, co promuje między innymi produkty z rosyjskich złóż. Oczywiście doprowadziło to do wzrostu cen. Dzisiaj ci sami ludzie krzyczą o drogich i niedostępnych nawozach.

Ja jednak mówię stop tej obłudzie.

  Dan-Ştefan Motreanu (PPE). – Doamna președintă, domnule comisar, în septembrie 2022, prețul la îngrășăminte a crescut cu 149 %, iar un număr mare de producători europeni au fost nevoiți să-și reducă sau chiar să-și oprească producția. Acest fapt, cumulat și cu afluxul de cereale care ajung pe piața unică la prețuri scăzute din Ucraina, dar și cu inflația, pun o presiune tot mai mare asupra fermierilor noștri și mai ales asupra fermierilor care primesc subvenții mai mici.

Atrag atenția că în țările Uniunii din proximitatea Ucrainei, printre care și România, în multe cazuri, prețul de vânzare a cerealelor deja nu mai acoperă costurile de producție. Ne aflăm, așadar, într o situație extrem de delicată, iar măsurile stabilite de Comisie în comunicarea sa de la sfârșitul anului trecut au reprezentat doar un început bun, dar este absolut greșit să credem că au fost și suficiente.

Iată de ce doresc să îmi reiterez apelul pe care l-am lansat Comisiei Europene săptămâna trecută, împreună cu 48 de colegi eurodeputați, de a oferi fermierilor, pe termen scurt sprijin financiar suplimentar prin utilizarea fondurilor din rezerva de urgență PAC 2023 și din alte fonduri pe care trebuie să le identificați cât mai rapid și totodată să abordăm această problemă la revizuirea bugetului Uniunii Europene de la jumătatea perioadei 2021-2027.

Pe termen mediu și lung trebuie însă să stabilim un plan clar prin care să reducem dependența de importuri și să dezvoltăm producția de îngrășăminte pe teritoriul Uniunii Europene, atât prin dezvoltarea proiectelor în state cu rezerve de gaz natural precum România, cât și prin stimularea producției de îngrășăminte alternative, precum cele organice, naturale și a celor obținute pe bază de energie regenerabilă.

  Cristina Maestre Martín De Almagro (S&D). – Señora presidenta, desde el comienzo de la guerra, la cesta de la compra no ha parado de subir, entre otras cosas, por el alto precio de los fertilizantes, en cuyos costes de fabricación el gas supone un 80 %.

Bien sabe Putin lo que está haciendo. Pero también los ciudadanos europeos tienen que saber lo que va a hacer la Unión Europea para afrontar esta situación. Las medidas a largo plazo están muy bien. Usted, señor comisario, ha hablado del avance de los fertilizantes a base de amoníaco procedente del hidrógeno verde. Eso está muy bien. En España tenemos la primera empresa del mundo en fabricar fertilizantes con hidrógeno y sin emitir CO2 a la atmósfera. Está usted invitado a conocerla, por cierto, en mi región, en Puertollano. Pero claro, teniendo una gran potencialidad, aún le queda mucho recorrido a medio y largo plazo.

Por lo tanto, necesitamos ayudas inmediatas. Me parece una mala noticia que diga que la Comisión Europea no tiene intención de adoptar ninguna medida más a corto plazo. No pueden depositar en los Estados miembros todo el peso de las ayudas. Mi país ya lo ha hecho: 300 millones. Pero deben armonizar la respuesta y las ayudas son ineludibles. Tiene que venir de la Comisión Europea.

También le pedimos que se avance en la mejora de la transparencia del mercado de fertilizantes para evitar las distorsiones del mercado. En definitiva, tienen que actuar ya. Respuestas rápidas y certeras es lo que le pedimos ante una situación insostenible.

  Michal Wiezik (Renew). – Vážená pani predsedajúca, nedostatok hnojív a ich vysoká cena je úzko spätá s ruskou agresiou na Ukrajine a výpadkom tradičných dodávok plynu. Nedostatok plynu sme zvládli, odstrihli sme sa od Ruska a diverzifikovali dodávateľov, no zároveň sme cielene zvýšili úspory a výrazne nasadili alternatívy.

Rovnaký postup potrebujeme uplatniť aj v otázke hnojív, no neviem sa zbaviť pocitu, že tu ostávame len v akejsi prvej fáze riešenia. Diverzifikujeme dodávateľov a prípadne vyrábame viac, len aby sme zachovali poľnohospodárstvo vo vyjazdených koľajach. Pramálo sa zamýšľame nad úsporami a alternatívne postupy narážajú na odpor agroestablišmentu. No táto kríza je príležitosťou. Príležitosťou pre alternatívne postupy, pre dôslednú prácu s pôdou a životom v nej, pre podporu prirodzených cyklov živín, pre organické alternatívy, pre prírode blízke postupy, pre ekologické poľnohospodárstvo či pre regeneratívne obrábanie pôdy, kedy umelé hnojivá nie sú potrebné na zabezpečenie kvalitnej produkcie. Všetky tieto postupy máme zakotvené v stratégii Farm to Fork. To, čo potrebujeme pre zlepšenie situácie, je dôsledné implementovanie v praxi.

  Sylvia Limmer (ID). – Frau Präsidentin, verehrte Kollegen! Immerhin hat man offensichtlich begriffen, dass die Verfügbarkeit von Düngemitteln irgendwie mit Ernährungssicherheit zusammenhängt, was die Kommission trotzdem nicht abhält, die Landwirtschaft weiterhin angeblich schlecht fürs Klima zu reden.

Man entblödet sich noch nicht einmal, Landwirten statt der Lebensmittelproduktion als neues Geschäftsmodell die CO2-Bindung in einer Verordnung anzutragen, für die sie sich dann ergebnisorientiert belohnen lassen sollen – von voguen Lebensmittelkonzernen und ‑behörden.

Leider findet sich viel von diesem Unsinn auch in der heute abzustimmenden Entschließung, lieber Herr Lins. Man streitet sich um die kümmerliche Agrarreserve in Höhe von 450 Millionen EUR und verteilt gleichzeitig großkotzig 7,7 Milliarden EUR in Drittstaaten – afrikanischen, karibischen und pazifischen unter anderem – und faselt von grüner Energie für die Düngemittelindustrie. Was beim Rest der Wirtschaft nicht funktioniert hat, kann man ja mal bei den Düngemittelproduzenten ausprobieren.

Und bitte, bitte: Erklären Sie mir diesen Satz in Ihrer Kommissionsmitteilung: Düngemittel aus Russland können in die EU eingeführt werden. Aha, aber Gas nicht? Ich bin verwirrt.

Und nur am Rande: Inflationäre Energiepreise und damit auch Düngemittelpreise sind schlicht die Folgen Ihrer verblendeten, ideologisch gefährlichen Klimapolitik. Und Sie wollen die Welt retten?

  Anna Zalewska (ECR). – Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Kryzys energetyczny, który był odczuwalny jeszcze przed wojną, który jest wynikiem absolutnej piramidy finansowej, jaką jest ETS, później wojna, spowodowały, że gospodarki państw członkowskich, ale gospodarka, również zarządzana, w cudzysłowie, przez Unię Europejską, przeszła na ręczne sterowanie. Dzisiaj rolnik potrzebuje naszej pomocy, dlatego, że musi realizować zalecenia, plany, programy. Musi się wielu rzeczy nauczyć, a boryka się z codziennością i zastanawia się nad przyszłością. Cieszy mnie, że zapadają takie decyzje jak w moim kraju, że państwo pomaga i dopłaca między innymi do nawozów. Pewnie powinno stać się to normą. W związku z tym pytanie, Panie Komisarzu, w jaki sposób najszybciej teraz, za miesiąc i za dwa pomóc rolnikom, by mieli poczucie opieki, ale również poczucie tego, że mogą służyć swoim społeczeństwom, dbając o bezpieczeństwo żywności.

  Tom Vandenkendelaere (PPE). –Voorzitter, commissaris, collega’s, we mogen niet onderschatten in wat voor realiteit vele boeren vandaag werken en leven. We spreken hier vandaag over de extreme prijzen voor kunstmest. Voor velen van ons is dit gewoon een dossier als een ander. Maar aan de keukentafels van de landbouwers gaat dit over veel meer. Voor sommigen gaat dit over de energiefactuur van het gezin of het bekostigen van de studies van de kinderen. Voor anderen zelfs over het voortbestaan van hun bedrijf en van hun passie.

De voorbije weken ben ik met veel boeren in gesprek gegaan tijdens spreekavonden. Als ik dan ’s avonds weer naar huis rijd, besef ik telkens opnieuw dat vele mensen terecht en echt hun moed aan het verliezen zijn. Door de huidige marktsituatie, inderdaad, maar zeker ook door de vele wetgeving die op hen afkomt. Jongeren stappen niet meer in de stiel. Ouders raden hun kinderen af om nog boer te worden, met alle gevolgen van dien voor onze Europese voedselproductie, zowel op korte als op lange termijn.

Laten we daarom eens werk maken van een beleid dat inderdaad ambitieus is op het vlak van klimaat en biodiversiteit, maar dat wel op wetenschap gebaseerd is en oog heeft voor de haalbaarheid ervan bij de boer, op het veld en in de stal. Het gaat me eigenlijk niet alleen om de boeren, hun gezinnen of hun mentaal welzijn, dat inderdaad diep in het rood staat. Het gaat over wat wij allemaal vandaag, maar ook morgen en overmorgen, op ons bord willen hebben. En ja, RENURE is een voorbeeld van iets waarmee we zowel het klimaat als de biodiversiteit kunnen vooruithelpen en tegelijk de boeren ondersteunen.

Dus, commissaris, maak er alstublieft werk van.

  Tudor Ciuhodaru (S&D). – Doamna președintă, domnule comisar, eu sunt medic, medic de urgență în Iași, România, Spitalul Clinic de Urgență Nicolae Oblu și, din punctul meu de vedere, astăzi avem două probleme extrem de importante: una care ține de sănătatea publică și cea care ține de securitatea europeană. Așa că trebuie să asigurăm hrană accesibilă pentru toți cetățenii Europei.

Și asta, atenție, la prețuri accesibile! Așa că, domnule comisar, să știți că vă invit la Iași, în Iași, în România, pentru că vreau să ascultați direct nemulțumirile fermierilor din România legate de subvenția diferită față de alte țări europene, legate de faptul că prețurile la energie au crescut exponențial, legate de faptul că prețul la îngrășăminte a decolat precum racheta de pe sol.

Și da, vorbim despre soluții simple, concrete, ușor de pus în practică, iar din punctul meu de vedere să știți că resuscitarea producției europene este extrem de importantă și gândiți-vă la infrastructura românească în aceast domeniu. Pe de altă parte, cred că e momentul să regândim aceste politici de subvenții și să asigurăm acel sprijin de urgență pentru agricultorii, mai ales cei aflați la această limită estică a Uniunii Europene, greu încercați în această perioadă și sper ca odată și odată ceea ce am propus prin renegocierea acelui Program național de redresare și reziliență, să intre în practică, pentru că sunt foarte multe soluții care trebuie regândite.

Un mare scriitor român - și vreau să mă lăsați 10 secunde - Marin Preda, spunea că dacă dragoste nu e, nimic nu e! Eu, ca medic, pot să vă spun că dacă hrană nu e, sănătate nu e, iar dacă sănătate nu e, nimic nu e!

  Billy Kelleher (Renew). – Madam President, we are now facing into an unsustainable cycle of high input costs in terms of food production, and clearly, Commissioner, we have to have an immediate strategy to reduce input costs.

We’re now facing another planting season where the prices of nitrogen, phosphorus and potash are exceptionally high and will lead to two things. First and foremost, potential risks to food supply, but also the issue of food inflation that is rampant across the European Union. So while we all have longer—term strategies around the farm to fork strategy, the biodiversity strategy, the reduction of artificial fertilisers, we need an immediate issue to address the high input costs for this planting season as we start out.

From the perspective of our dependence on fertiliser from Russia and from Belarus, there is no doubt we do have to bolster the capacity within the European Union, but in the immediate term, Commissioner, I would ask that you would have an investigation into the potential distortion and manipulation of fertiliser prices by some wholesalers across the European Union. We do not want excessive profiteering on the backs of producers and consumers, and this is an issue that you must address.

  Krzysztof Hetman (PPE). – Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Szanowni Państwo! W tym momencie, kiedy my debatujemy tutaj na sali plenarnej Parlamentu Europejskiego w Strasburgu, polscy rolnicy w moim regionie, w województwie lubelskim, między innymi na przejściu granicznym w Dorohusku, strajkują i protestują.

I to nie jest tylko kwestia związana z brakiem dostępności i dramatycznie wysokimi cenami nawozów, które odczuli rolnicy w ciągu ostatniego roku. To kwestia braku przewidywalności w działalności rolniczej i prowadzenia produkcji rolniczej. To kwestia braku stabilności dochodów rodzin rolniczych. To wreszcie zagrożenie bezpieczeństwa żywnościowego. Nie tylko dla tych obszarów i państw, które korzystają z eksportu naszych produktów rolnych z terenu Unii Europejskiej, ale także, w długoterminowym okresie, bezpieczeństwa żywnościowego w Europie, ponieważ ogromna liczba rolników z powodu braku przewidywalności prowadzenia działalności rolniczej po prostu tę działalność porzuca.

Nie mogą zrozumieć, dlaczego ceny nawozów są tak wysokie i jednocześnie spółki i firmy nawozowe notują nieprawdopodobne zyski, nigdy nieosiągane nawet w najlepszej koniunkturze gospodarczej. I na kim oni te pieniądze zarobili? No przecież właśnie na rolnikach.

I kolejna kwestia: ogromny problem dzisiaj zalewu ukraińskiego zboża na rynek europejski, na rynek polski. Oczywiście Ukrainie trzeba pomagać, ale wszystkie magazyny zbożowe w Polsce zostały zasypane ukraińskim zbożem. Rolnicy nie mogą tego zboża sprzedać, a jeśli nawet by mogli, to niestety poniżej kosztów jego produkcji. Dlatego dzisiaj protestują i strajkują. I oni nie oczekują komunikatów, ale realnego działania i wsparcia ich dziś, tu, w tym momencie i teraz.

  Josianne Cutajar (S&D). – Sinjura President, l-agrikoltura hija l-akbar, waħda mill-aktar industriji vitali tagħna. Madankollu, biex niżguraw li tkun sostenibbli, irridu naraw li l-bdiewa tagħna jkunu assistiti sew. Il-bdiewa fl-Ewropa mhux biss ma jitħallsux biżżejjed, imma anke qed jitħabtu biex ilaħħqu mal-ħajja u jipproduċu l-ħsad tant meħtieġ.

Fid-diskussjoni tagħna dwar l-awtonomija strateġika ma rridux ninjoraw id-dipendenza tagħna fuq pajjiżi terzi fir-rigward tal-fertilizzanti, li l-iskarsezza tagħhom qed toħloq spejjeż żejda lill-bdiewa tagħna u tista' tipperikola l-provvista tal-ikel fl-Ewropa. Il-bdiewa Ewropej jistennew li t-trasformazzjoni li qed nimbuttaw tkun akkumpanjata minn investimenti, assistenza, tweġibiet ċari u flessibbiltà fl-użu ta' fertilizzanti organiċi bħal RENURE, li jistgħu u għandhom akkumpanjaw it-triq lejn ekonomija aktar ċirkolari u inqas dipendenza f'dan il-qasam. L-agrikoltura qed issir aktar sostenibbli u diġitali permezz tal-użu tal-innovazzjoni. Madankollu rridu nagħmlu ħafna aktar biex nappoġġaw lill-bdiewa tagħna, b'mod partikolari dawk li qed jaffaċċjaw spejjeż dejjem aktar għoljin u skarsezza, inkluż bdiewa ġejjin minn gżejjer u reġjuni bħal Malta u Għawdex.

  Franc Bogovič (PPE). – Gospa predsednica! Hvala Norbertu Linsu za to vprašanje, da lahko danes govorimo o pomenu gnojil in hkrati lahko mirno ugotovimo, kako je vojna v Ukrajini razgalila, da smo v Evropi premalo skrbeli za vse tri osnovne varnosti: na eni strani vojaško, prehransko, kakor tudi energetsko.

Velika podražitev plina, ki je bila v veliki meri povezana z vojno, je podražila proizvodnjo mineralnih gnojil. Vmes so se pojavili tudi neupravičeni zaslužki tistih, ki s tem manipulirajo, saj te višje cene prinašajo za sabo podražitev hrane, inflacijo in tudi žal revščino med mnogimi Evropejci. Zato je ključno, da se poskrbi za krepitev energetske oskrbe v Evropi, da imamo tu stabilen trg, prav tako pa tudi da prevzamemo skrb za evropsko industrijo mineralnih gnojil in da tudi tu postane Evropa strateško avtonomna in da imamo proizvodnjo na lastnih tleh.

Seveda pa so tudi nujno potrebni tudi drugi ukrepi: enakomerna obremenitev živinoreje po vsej Evropi, kar prinaša tudi dovolj organskih mineralnih gnojil za rodnost tal, po drugi strani kolobar, v katerem bomo uporabljali več metuljnic, več stročnic, hkrati reševali tako problem manka beljakovin v krmi kakor tudi vezavo dušika iz zraka. Pomembne so tehnike preciznega kmetijstva, nove tehnike žlahtnjenja, ki tudi prinašajo boljše rezultate.

Seveda pa bomo za vse to potrebovali tudi dodatna sredstva, zato bodimo pozorni na to, ko bomo tudi pregledali to finančno perspektivo in kmetijstvu namenili več sredstev.

  Maria Grapini (S&D). – Doamna președintă, domnule comisar, stimați colegi, situația fermierilor se degradează de la zi la zi. Răspunsurile pe care le-ați dat, domnule comisar, la întrebările puse, nu-i încurajează pe fermieri. Și am să explic și de ce. Și știți acest lucru. Chiar Comisia a arătat creșterea spectaculoasă a prețurilor gazelor. Chiar Comisia arată că nu avem o capacitate acum de acoperire cu necesarul de îngrășăminte din toată paleta de îngrășăminte.

Ce să facă fermierii? Ce să facă fermierii din țara mea, din România, domnule comisar, dacă nu putem să le răspundem de ce este subvenție diferită? Nu avem două Europe, avem o singură Europă. România are un sol foarte bun pentru agricultură, dar dacă condițiile de utilizare a acestui sol nu sunt la nivelul celorlalte state, evident că fermierii nu pot folosi. Și cred că securitatea alimentară, pe lângă securitate, trebuie pusă pe primul plan.

Vă întreb direct, domnule comisar: măsurile ... ați spus că nu aveți alte măsuri - aveți de gând ca la jumătatea cadrului financiar să regândiți PAC-ul cu un buget mai mare? Găsiți soluții alternative de finanțare? Pentru că cu acei 50 de euro un fermier nu poate face nimic și riscăm să rămână pământurile necultivate.

  Μαρία Σπυράκη (PPE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, γνωρίζετε όλοι ότι η αύξηση του μεταβλητού κόστους παραγωγής έχει φτάσει το 90 % για τα αζωτούχα λιπάσματα. Αυτό, όπως ξέρετε όλοι, έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής των προϊόντων για τους αγρότες μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να έχουμε 149 % αύξηση τον περασμένο Σεπτέμβριο, τον Σεπτέμβριο του 2022, σε σύγκριση με τον Σεπτέμβριο του 2021. Και όλα αυτά γιατί, μεταξύ άλλων, το φυσικό αέριο, που αντιπροσωπεύει το 80% του κόστους παραγωγής των αζωτούχων λιπασμάτων, έχει εκτοξευθεί. Είναι, λοιπόν, κοινή παραδοχή μέσα σε αυτή την αίθουσα ότι είναι ανάγκη περισσότερο από ποτέ να λάβουμε μέτρα για τη διατήρηση μιας βιώσιμης ευρωπαϊκής παραγωγής λιπασμάτων, για τη βελτιστοποίηση της χρήσης και για τη μείωση της εξάρτησης από τα ορυκτά λιπάσματα. Οι οδηγίες της Επιτροπής, κύριε Επίτροπε, είναι στη σωστή κατεύθυνση. Χρειαζόμαστε περισσότερο οργανικά λιπάσματα. Χρειαζόμαστε αντικατάσταση των ορυκτών λιπασμάτων. Χρειαζόμαστε μετάβαση σε πράσινα λιπάσματα και, για αυτό, χρειαζόμαστε να στηρίξουμε επενδύσεις για καθαρό υδρογόνο και βιομεθάνιο για την παραγωγή της αμμωνίας. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα. Οι αγρότες, εξαιτίας του κόστους, έχουν χαμηλώσει πάρα πολύ την απόδοση της γης τους. Και χαμηλότερες γεωργικές αποδόσεις σημαίνουν λιγότερα τρόφιμα, για αυτό και είναι πολύ μεγάλη ανάγκη, πρώτον, τα κράτη μέλη να αναθεωρήσουν τα εθνικά στρατηγικά σχέδια για την Κοινή Γεωργική Πολιτική και να καλύψουν κενά, να δώσουν κίνητρα για την αντικατάσταση και τη συμπλήρωση των ορυκτών λιπασμάτων με θρεπτικά συστατικά από οργανικές πηγές και να επιταχύνουν κατάλληλα μέτρα λίπανσης προκειμένου να αυξηθεί η γονιμότητα του εδάφους. Είναι, όμως, επίσης απαραίτητο η Επιτροπή να ερευνήσει τη δυνατότητα χρήσης του γεωργικού αποθεματικού για το οικονομικό έτος 2023 για την παροχή άμεσης βοήθειας στους αγρότες λόγω της εκθετικής αύξησης των λιπασμάτων.

  Łukasz Kohut (S&D). – Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! W czasach, gdy szaleje drożyzna, inflacja, a ceny nawozów są najwyższe w historii Polski minister edukacji Czarnecki rozdaje wille fundacjom, które są powiązane z obozem władzy. Dlaczego o tym mówię? Bo po pierwsze, to jest zwyczajnie nieprzyzwoite, a po drugie, my w tej trudnej sytuacji potrzebujemy silniejszej Unii, większej współpracy międzynarodowej, wbrew temu, co mówi Pana środowisko polityczne i co robi państwowa propaganda. Dobrze pokazała to pandemia. Wspólne zakupy szczepionek to był strzał w dziesiątkę. Dlatego chciałbym zapytać Pana Komisarza, czy Komisja planuje wspólne zakupy nawozów dla Unii, tak byśmy mogli razem kupować więcej i po niższej cenie? I czy będą dopłaty dla rolników? Za wyższą cenę chleba muszą płacić reżimy Putina i Łukaszenki, a nie mieszkanki i mieszkańcy Europy.

I tylko przypominam Państwu, Polska ma swojego komisarza, Janusza Wojciechowskiego. I każdorazowo, kiedy Ziobro czy TVP atakują Komisję Europejską, atakują Polskę. Panie Komisarzu, nie zazdroszczę.

  Tomislav Sokol (PPE). – Poštovana predsjedavajuća, povjereniče, kolegice i kolege, poremećaj u opskrbnim lancima i energetska kriza uzrokovana ruskom agresijom na Ukrajinu negativno su se odrazili na tržište gnojiva u Europskoj uniji.

Cijene dušičnih gnojiva u godinu dana porasle su za čak 149 posto zbog čega nabavka gnojiva predstavlja ozbiljan financijski teret za poljoprivrednike u EU-u. Uz to, visoke cijene gnojiva negativno utječu na sigurnost opskrbe hranom zbog čega je potreban ciljani koordinirani odgovor Europske unije usmjeren na jačanje potpornih mehanizama, koji će europskim poljoprivrednicima gnojiva učiniti cjenovno pristupačnijima.

Naravno, na srednjoročne i dugoročne staze moramo potražiti alternative i u organskim gnojivima iz recikliranih tokova otpada, što je u skladu s načelima cirkularne ekonomije. Također, zbog bitno izmijenjenih političkih okolnosti potrebna nam je nova procjena učinaka za ciljeve koje smo postavili u strategiji “od polja do stola”, što bismo svakako trebali iskoristiti kao priliku da u pogledu opskrbe gnojivom smanjimo ovisnost Europske unije o nekolicini globalnih dobavljača.

Pozdravljam stoga komunikaciju Europske komisije o dostupnosti i cjenovnoj pristupačnosti gnojiva, ali istovremeno pozivam na dodatni angažman kojim bismo umanjili negativne učinke nove geopolitičke zbilje na europske poljoprivrednike. Oni već plaćaju preveliku cijenu pogrešnih politika iz prošlosti. Ne zaboravimo stoga da je opskrba hranom pitanje nacionalne sigurnosti i da poljoprivrednici u toj opskrbi imaju nezamjenjivu ulogu.

  Heléne Fritzon (S&D). – Fru talman! Kommissionen! Ja, Rysslands invasion av Ukraina har slagit hårt mot både den europeiska och globala matsäkerheten. Vi ser det i Europas stora beroende av fossila bränslen och konstgödsel från Ryssland.

Jag välkomnar därför skarpa åtgärder från kommissionen för att stärka jordbruket och trygga livsmedelsproduktionen. Vi måste agera långsiktigt och snabba på omställningen till ett hållbart och fossilfritt jordbruk. Jag kommer själv från en jordbruksbygd. Jag vet hur viktigt det är att vi omfamnar ekologiska lösningar. Restprodukter, till exempel från biogasproduktion, är ett bra och utmärkt alternativ som kan ersätta importerad konstgödsel.

Och den konstgödsel vi ändå måste använda måste vara cirkulär, klimatneutral och europeisk. Och nya projekt för fossilfri produktion av konstgödsel måste få förutsättningar att lyckas. Bara så kan vi stå emot beroendet av Ryssland. Och vi behöver stå eniga igen också kring konstgödsel.

  Adam Jarubas (PPE). – Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! W minionym roku Europa musiała zmierzyć się z kryzysem energetycznym wywołanym przez Rosję. Niedobór gazu na rynku, jego wysokie ceny przełożyły się na cenę energii elektrycznej, co odczuliśmy wszyscy. O czym się mniej mówi to to, że przełożyły się również na ceny nawozów. Nawozy w większości bowiem produkowane są przy użyciu amoniaku pochodzącego z gazu ziemnego.

Rolnicy odczuli kryzys podwójnie: w postaci cen energii i w postaci cen nawozów. Nie oszukujmy się, to jest sytuacja, która zagraża nie tylko samym rolnikom, ale również naszemu bezpieczeństwu żywnościowemu. Tego problemu nie uda nam się rozwiązać tylko przez działania doraźne.

Powinniśmy jak najszybciej oddzielić produkcję nawozów od gazu ziemnego. Musimy oprzeć się na zielonych źródłach, na amoniaku pochodzącym z biogazu czy z wodoru z elektrolizy. Ale do tego potrzebne są zasady produkcji zielonego wodoru, które mogą być przez naszych producentów spełnione. Potrzebne są przepisy, które przynajmniej przejściowo urealnią restrykcyjne wymogi stawiane dziś przez dyrektywę o odnawialnych źródłach energii.

Nie stać nas dzisiaj na uzależnienie się od importu amoniaku i nawozów. Nie stać nas na ograniczanie rolnikom możliwości produkcji żywności. Europa musi znaleźć rozwiązanie gwarantujące przetrwanie sektora nawozowego, godne warunki dla rolników oraz bezpieczeństwo żywnościowe dla nas wszystkich.

  Leszek Miller (S&D). – Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego jest jednym z podstawowych celów naszej Unii. Wydajność pól jest nierozerwalnie związana z dostępnością środków wspomagających uprawy, jak nawozy azotowe czy fosforyty. Ich ceny po wybuchu wojny na Ukrainie i wzroście cen gazu osiągały niebotyczne kwoty, budząc wśród rolników, ale i zwykłych konsumentów uzasadniony niepokój. Pokazało to dobitnie, jak niefrasobliwe uzależnienie się od producentów zewnętrznych, w tym Rosji i Białorusi, które dostarczały 60% nawozów do Unii Europejskiej, i brak innowacji mogą w prosty sposób stanowić realną groźbę dla bezpieczeństwa żywnościowego w Europie. Wyższe ceny nawozów czy wręcz ich niedostępność to przecież wyższe ceny żywności i mniejsze plony.

Z nadzieją obserwuję działania Komisji i Rady w ramach strategii „Od pola do stołu” czy nowej polityki rolnej. Osiągnięcie celów w zakresie produkcji bionawozów i docelowej samowystarczalności wymaga jednak precyzyjnych programów wsparcia. Nie wystarcza, aby Unia określiła, czego potrzebuje. Trzeba wskazać rolnikom, jak mają to osiągnąć i na tym powinniśmy koncentrować nasze działania.

  Herbert Dorfmann (PPE). – Frau Präsidentin, Herr Kommissar, Kolleginnen und Kollegen! Seit über einem Jahr leiden unsere Bauern unter einer Explosion der Kosten auf ihren Höfen, und diese werden nur teilweise durch höhere Produktpreise ausgeglichen.

Besonders brisant und wichtig sind dabei die Düngerpreise. Und natürlich sind dafür die hohen Energiepreise mit verantwortlich, aber es wäre auch zu einfach, die Schuld nur auf Energiepreise zu schieben; es ist offensichtlich, dass es auch ein Marktversagen gegeben hat und weiterhin gibt. Hersteller von Dünger in Europa haben ein goldenes Jahr 2022 erlebt mit außergewöhnlich hohen Gewinnen. Die zunehmende Konzentration der Hersteller in Europa und das damit zusammenhängende Oligopol in Europa führt dazu, dass in dieser Krise letztendlich wieder einmal die Bauern die Gelackmeierten sind.

In dieser Situation müssen wir Lösungen finden und daraus lernen. Die Bauern brauchen kurzfristig Unterstützung, und die Kommission muss die Situation am Markt beobachten und, wenn nötig, die Krisenreserve aktivieren. Wir müssen auch die Importzölle auf Dünger kurzfristig aussetzen. Die Kommission muss aber auch den Markt besser beobachten und einschreiten, wenn es ein Marktversagen gibt, und das ist in diesem Fall eigentlich recht augenscheinlich.

Und dann brauchen wir langfristige Lehren. Wir müssen unsere Abhängigkeit von Mineraldüngern verringern. Und das ist vor allem im Interesse auch der Bäuerinnen und Bauern selber. Dazu braucht es Fruchtfolgen mit mehr Leguminosen, und die reformierte GAP lässt zu, dass wir im Rahmen eines neuen Ökosystems das auch fördern.

Wir müssen aber auch feststellen, dass die gehaltenen Tiere in Europa und damit der verfügbare organische Dünger abnehmen. Die Tiere, die wir noch haben, konzentrieren sich aber immer mehr in ganz wenigen Regionen der EU, während in anderen Regionen kaum mehr Tiere gehalten werden. Das schafft dann Zonen mit Gebieten, wo viel zu viel organischer Dünger anfällt – mit allen damit verbundenen negativen Konsequenzen –, und andere Zonen, wo organischer Dünger nicht mehr da ist. Und das zeigt auch all jenen, die die Tierhaltung in Europa immer wieder kritisieren, wie wichtig die Tierhaltung gerade auch für eine vernünftige Düngerwirtschaft ist. Wir brauchen eine bessere Verteilung der Tiere in Europa und damit auch eine bessere Verteilung des organischen Düngers.

Also, jede Krise ist auch eine Chance. Die Chance dieser Krise besteht aus meiner Sicht darin, dass wir wieder lernen, bessere Düngerkreisläufe in der Landwirtschaft auf den Weg zu bekommen.

  Eric Andrieu (S&D). – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, la guerre en Ukraine, mais aussi la crise sanitaire nous auront rappelé une réalité: la sécurité des approvisionnements alimentaires n’est pas acquise.

La résolution que nous allons voter aujourd’hui porte en elle des idées importantes pour bâtir notre autonomie stratégique en matière alimentaire. Oui, il faut conserver des taxes antidumping sur les importations. Oui, il faut mettre en œuvre au plus vite la taxe carbone aux frontières sur les engrais si l’on veut conserver une capacité de production d’engrais. Il est également crucial d’utiliser le mécanisme d’achat commun sur les engrais afin de bâtir des alliances stratégiques avec des partenaires internationaux fiables.

Mais profiter de la situation actuelle pour obtenir des dérogations à la directive-cadre sur l’eau n’est pas acceptable. Il ne faut pas se tromper d’objectif. Je veux le rappeler ici: il n’y a pas de problème de disponibilité en aliments, ni en Europe ni dans le monde. Nous sommes devant un problème d’accès à l’alimentation pour les consommateurs confrontés à des hausses de prix inédites.

Alors, produire plus avec plus d’engrais et plus de pesticides n’est pas la solution: la solution passe au contraire par de la régulation des marchés agricoles, par l’aide alimentaire aux plus démunis et par le stockage public alimentaire, qui a été et restera l’arme la plus efficace contre les différentes formes de spéculation.

  Katarína Roth Neveďalová (S&D). – Vážená pani predsedajúca, situácia nás naučila, bohužiaľ, že musíme hľadať alternatívy a iné zdroje, aby sme našich poľnohospodárov mohli podporiť a aby mohli využívať hnojivá. Je preto dôležité podporovať využívanie viac organických a ekologických hnojív a využitie živín z recyklovaných odpadov.

Myslím si, že treba podporovať domácich výrobcov v Európskej únii a zaradiť ich takisto medzi strategické odvetvia. Myslím si, že musíme podporovať chov hospodárskych zvierat, pretože toto prírodné hnojivo, ktoré oni produkujú, je veľmi vhodné a prirodzené a mali by sme povoliť jeho rozsiahlejšie využívanie. Ak vieme alokovať a realokovať zdroje Európskej únie v súčasnej kríze aj na iné záležitosti, myslím si, že ich vieme realokovať aj pre našich poľnohospodárov a pestovateľov.

Nesmieme ničiť našu pôdu, lebo zdravá pôda znamená zdravé potraviny a zdravé potraviny znamenajú zdravších ľudí. Priemyselné hnojivá sú finančne nákladné, a preto tieto prírodné sú oveľa lepšie, a vlastne aj kvôli tomuto nedostatku by sme mali naozaj využiť príležitosť, aby sme ich mohli viacej využívať.

Spontane Wortmeldungen

  Seán Kelly (PPE). – Madam President, a Uachtaráin, first point, the terrible invasion by Russia on Ukraine has not only shown that we are too dependent on Russia for our energy supply, but even more so on Russia and Belarus for fertilizers. This has to stop, so we need to import less and produce more.

Second point, because fertilizers have now doubled almost in price, we need an emergency financial package for farmers, the same as former Commissioner Phil Hogan did when there was a milk crisis a few years ago.

And thirdly, we need to reduce fertilizer use. And I think work being done by research bodies like Teagasc under director Frank O’Mara in Ireland are doing wonderful work in that regard. For instance, promoting protected urea instead of CAN, better use of organic fertilizers, and of course promoting alternative crops and scientific production methods which require less fertilizers. Do those three things and will be a long way to pleasing our farmers and helping them.

(Ende der spontanen Wortmeldungen)

  Janusz Wojciechowski, członek Komisji. – Bardzo dziękuję, Pani Przewodnicząca! Dziękuję wszystkim Państwu Posłom za bardzo inspirującą dyskusję. Dziękuję Panu Przewodniczącemu Linsowi, który zaproponował tę debatę, i Komisji Rolnictwa.

Ponad 70 uczestników debaty to dowód, jak bardzo ważny jest to temat. Dziękuję, że Parlament Europejski tak wielką wagę przywiązuje do bezpieczeństwa żywnościowego, do zapewnienia naszym rolnikom właściwych warunków produkcji. Myślę, że w tej trudnej sytuacji nigdy nie za dużo podziękowań dla rolników, którzy dotknięci tak wielkim kryzysem, tak ogromnym wzrostem cen, jednak cały czas to bezpieczeństwo żywnościowe nam w całej Unii Europejskiej zapewniają. Wielki za to szacunek.

Dosłownie kilka refleksji, bo mój czas jest bardzo limitowany. Na szczęście trochę ta tendencja wysokich cen została zahamowana. Nawet jest teraz odwrotny trend. Jeśli patrzymy na ceny sprzed naszego komunikatu, który miał miejsce w październiku, to ceny nawozów azotowych, te które najbardziej wzrosły, to było średnio ok. 850 euro za tonę. W styczniu tego roku ceny spadły do średnio ok. 550 euro. Fosforowe również mniej więcej z 950 na 750 euro. Potasowe – w najmniejszym stopniu, tam były mniejsze wahania.

Widać, że te działania, które Komisja Europejska podjęła i które podjęliśmy jako cała Unia Europejska, poprawiły nieco sytuację. Myślę o działaniach na rynku energii, odnośnie do cen gazu – stabilizacja tych cen – że to przyniosło pewne pozytywne rezultaty, aczkolwiek sytuacja nadal jest bardzo trudna dla rolników i dlatego rolnikom trzeba pomagać.

Otwarte są ramy pomocy kryzysowej i mówiłem o państwach, które z tej formuły skorzystały. Inne państwa mogą z niej skorzystać. To jest cały czas otwarte. Co do rezerwy kryzysowej, bo o niej tutaj była też mowa, chcę powiedzieć, że przygotowujemy – już są zaawansowane przygotowania – żeby uruchomić część rezerwy kryzysowej dla kilku państw sąsiadujących z Ukrainą – dla rolników, którzy zostali dotknięci tym nadmiernym importem, który pozostał w tych krajach i stworzył perturbacje rynkowe dla tych rolników.

Taka pomoc z rezerwy kryzysowej będzie. Jeśli chodzi o użycie jej w innych aspektach, póki co nie ma takich żądań ze strony państw członkowskich. Dyskutowaliśmy o tym 30 stycznia na posiedzeniu Rady. Była mowa o rezerwie kryzysowej, ale w odniesieniu do rolników dotkniętych nadmiernym importem z Ukrainy.

Co bardzo ważne, pan Dorfmann w jednym z wystąpień pod koniec debaty mówił o potrzebie zróżnicowania produkcji. I rzeczywiście to jest problem. Nawozy drogie – potrzebna jest alternatywa w postaci nawozów naturalnych, organicznych. Mamy we Wspólnej Polityce Rolnej wiele elementów. Ekoschematy są bardzo dobrym narzędziem. Zachęcamy, żeby proponować zmiany w planach strategicznych i zwiększać właśnie te możliwości produkowania nawozów organicznych. Do tej pory jest jeden taki wniosek tylko, z Polski, który proponuje pewne zmiany w ekoschemacie „Dobrostan zwierzątˮ po to, żeby właśnie zwiększyć produkcję nawozów organicznych. I to jest bardzo dobry kierunek.

Natomiast musimy mieć refleksję nad tym, co się stało w rolnictwie europejskim choćby w ostatniej dekadzie. Mówiłem o tym, że straciliśmy trzy miliony gospodarstw w ciągu dziesięciu lat, z 12 na 9 milionów. Ale co gorsza, straciliśmy bardzo dużo gospodarstw prowadzących produkcję mieszaną. I dzisiaj z liczby zwierząt w sztukach przeliczeniowych, która wynosi około 113 milionów sztuk przeliczeniowych, tylko 14 milionów jest hodowanych w gospodarstwach mieszanych. I problem jest taki, że gospodarstwa, które mają hodowlę, mają nawozy, mają obornik, nie mają ziemi, na której mogliby go użyć. A z drugiej strony – gospodarstwa z produkcją roślinną nie mają własnego obornika. Oczywiście mogą się wymieniać, ale najlepiej jak to jest w ramach jednego gospodarstwa.

A więc tutaj jest potrzebne naprawdę wielkie wsparcie dla tych gospodarstw, które mają zrównoważony charakter i które łączą oba rodzaje produkcji. Powinniśmy takie gospodarstwa mocniej wspierać. Są narzędzia we Wspólnej Polityce Rolnej, ale trzeba z nich mocniej korzystać.

No i ostatnia już refleksja. Wiele głosów mówi o finansowaniu, o środkach. Jesteśmy w obliczu potężnego kryzysu, teraz przede wszystkim z powodu tej strasznej wojny wywołanej przez Rosję, niczym przecież niesprowokowanej. Budżet mamy z 2020 r., bo wtedy zostały ustalone wieloletnie ramy finansowe, reguły Wspólnej Polityki Rolnej w 2021 roku – wszystko to przed tym kryzysem. Trzeba rzeczywiście, w ramach przeglądu Wspólnej Polityki Rolnej i myśląc o polityce rolnej na okres po 2027 roku, pomyśleć bardzo mocno o wzmocnieniu i budżetowym, i wzmocnieniu w zakresie wspólnego działania na poziomie europejskim. Polityka rolna musi być wzmocniona.

Mówiłem już o tym, że te 0,4% PKB na bezpieczeństwo żywnościowe to jest zdecydowanie za mało. Zbyt często odsyłamy rolników do pomocy krajowej, ona jest udzielana, ale to nie jest dobre rozwiązanie długofalowo, bo to kreuje nierówności, nierówną konkurencję. Musimy mieć więcej instrumentów do interwencji kryzysowej, ale na poziomie ogólnounijnym.

Jeszcze raz bardzo dziękuję za inspirującą, bardzo potrzebną debatę. Dziękuję Państwu.

  Die Präsidentin. – Die Aussprache ist damit geschlossen. Zum Abschluss der Aussprache wurde ein Entschließungsantrag eingereicht.

Die Abstimmung findet heute, Donnerstag, 16. Februar 2023, statt.

Die Sitzung wird für einige Minuten unterbrochen. Sie wird um 12.00 Uhr mit der Abstimmung wieder aufgenommen.

(Die Sitzung wird um 11.36 Uhr unterbrochen.)

6. Resumption of the sitting

(Die Sitzung wird um 12.00 Uhr wieder aufgenommen.)

  Michèle Rivasi (Verts/ALE). – Madame la Présidente, chers collègues, je voudrais faire un point à l’ordre du jour sur la résolution relative à la création d’un organisme d’éthique de l’Union européenne.

Vous le savez, chers collègues, nous avons un gros problème de manque de transparence au sein de nos institutions. Le journal américain New York Times a décidé d’attaquer la Commission européenne devant la Cour de justice de l’Union européenne pour non—communication du contenu des SMS de la présidente de la Commission européenne avec le laboratoire Pfizer.

Ce dysfonctionnement, à savoir la non-communication de ces documents, a été confirmé par toutes nos institutions, la Médiatrice comme la Cour des comptes européenne. Dès lors, pour quelle raison interviens-je? Pour que ce Parlement, chers collègues, se montre à la hauteur de ses prérogatives, au nombre desquelles le contrôle de l’exécutif.

Je vous demande de tout faire pour que la Commission donne accès à tous ces documents. Les citoyens européens nous demandent des comptes, et c’est en assurant la transparence que nous retrouverons leur confiance.

  Barbara Thaler (PPE). – Frau Präsidentin! Gemäß Artikel 195 unserer Geschäftsordnung möchte ich gerne auf etwas aufmerksam machen.

Manchmal ist eine Kamera wirklich zum richtigen Zeitpunkt am falschen Ort. Bei meiner Rede am Dienstag über das Verbot der Verbrennungsmotoren habe ich über die Wichtigkeit von Arbeitsplätzen und unsere Wettbewerbsfähigkeit gesprochen, und genau in diesem Moment hat die Kamera eine respektlose Geste von Vizepräsident Timmermans mir gegenüber eingefangen.

Wir können unterschiedlicher Meinung sein, und dieses Plenum hier ist genau der richtige Ort, um über unterschiedliche Meinungen zu diskutieren. Und wegen einer solchen Geste geht auch die Welt nicht unter. Aber ich denke, ich bin diese Woche nicht die Einzige hier im Haus, die sich mehr Respekt gegenüber uns Abgeordneten wünscht.

  Die Präsidentin. – Wir nehmen das auf. Soweit ich informiert bin, hat sich die Konferenz der Präsidenten bereits mit diesem Vorfall beschäftigt und wird Sie über das weitere Verfahren informieren.

7. Voting time

  Die Präsidentin. – Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die Abstimmung.

7.1. The situation of human rights defenders in Eswatini, notably the murder of Thulani Maseko (RC-B9-0124/2023, B9-0124/2023, B9-0125/2023, B9-0136/2023, B9-0137/2023, B9-0138/2023, B9-0140/2023) (vote)

7.2. Violence against opposition activists in Equatorial Guinea, notably the case of Julio Obama Mefuman (B9-0121/2023, RC-B9-0122/2023, B9-0122/2023, B9-0127/2023, B9-0128/2023, B9-0129/2023, B9-0130/2023) (vote)

7.3. The recent deterioration of the inhuman imprisonment conditions of Alexey Navalny and other political prisoners in Russia (RC-B9-0133/2023, B9-0133/2023, B9-0135/2023, B9-0141/2023, B9-0142/2023, B9-0143/2023) (vote)

7.4. Transitional provisions for certain medical devices and in vitro diagnostic medical devices (C9-0003/2023) (vote)

– Vor der Abstimmung:

  Peter Liese (PPE). – Madam President, I refer to Rule 163(3) of our Rules of Procedure. We are doing an urgent intervention here, an urgent procedure, but still it is important. That is why I regret that the request of the EPP to have a debate has been rejected. It is a very important intervention. We will save lives with this decision and we need to continue this debate. For example, for children, there is more to be done. So that is why I encourage all of us, next time when we have such an important thing, we should also have a debate. But it’s good that we are united. I’m happy that we will support this with a broad majority.

7.5. An EU strategy to boost industrial competitiveness, trade and quality jobs (B9-0085/2023, B9-0086/2023, B9-0087/2023, B9-0088/2023, B9-0089/2023, B9-0090/2023, B9-0091/2023, B9-0104/2023, B9-0105/2023, RC-B9-0107/2023, B9-0107/2023, B9-0108/2023, B9-0110/2023, B9-0111/2023, B9-0115/2023) (vote)

– Vor der Abstimmung:

  Barry Andrews (Renew). – Madam President, if I can raise a matter of great importance, my voting terminal isn’t working. So if you would have a technician. Sorry to interrupt.

7.6. Following up on measures requested by Parliament to strengthen the integrity of European institutions (RC-B9-0147/2023, B9-0147/2023, B9-0150/2023, B9-0152/2023, B9-0153/2023, B9-0154/2023) (vote)

7.7. Establishment of an independent EU Ethics Body (B9-0151/2023, RC-B9-0144/2023, B9-0144/2023, B9-0145/2023, B9-0146/2023, B9-0148/2023, B9-0149/2023) (vote)

7.8. One year of Russia’s invasion and war of aggression against Ukraine (RC-B9-0123/2023, B9-0123/2023, B9-0126/2023, B9-0131/2023, B9-0132/2023, B9-0134/2023, B9-0139/2023) (vote)

– Vor der Abstimmung über Änderungsantrag 9:

  Petras Auštrevičius (Renew). – Madam President, in the course of the last 12 months, we have approved many resolutions: just to recall 21 resolutions concerning Ukraine, and rightly so. In the resolution from 23 November 2022, we made a very clear reference concerning the isolation of the Russian Federation. So let me ask you for permission to make a reference to that resolution and to insert the text, I quote ‘Calls on the EU and its Member States to take further action to continue international isolation of the Russian Federation, including with regard to Russia's membership of international organisations and bodies such as the United Nations Security Council’.

Der mündliche Änderungsantrag ist angenommen.

7.9. European Central Bank - annual report 2022 (A9-0022/2023 - Rasmus Andresen) (vote)

7.10. Developing an EU cycling strategy (B9-0102/2023) (vote)

7.11. Availability of fertilisers in the EU (B9-0101/2023) (vote)

  Die Präsidentin. – Damit ist die Abstimmungsstunde geschlossen.

(Die Sitzung wird um 13.01 Uhr unterbrochen.)

IN THE CHAIR: MARC ANGEL
Vice-President

8. Resumption of the sitting

(The sitting resumed at 15.00)

9. Approval of the minutes of the previous sitting

  President. – The Minutes and Texts Adopted of yesterday’s sitting have been distributed. Are there any comments? I see no comments.

(The Minutes of the previous sitting were approved)

10. European initiative to promote civic engagement to protect and better support European volunteers (debate)

  President. – The next item on the agenda is the debate on the European initiative to promote civic engagement to protect and better support European volunteers (2023/2564 RSP)

  Janez Lenarčič, Member of the Commission. – Mr President, honourable Members, the Commission agrees that voluntary commitment in Europe should be promoted. It is an important part of building resilience. To strengthen our overall European resilience, on 8 February 2023, the European Commission adopted the Union Disaster Resilience Goals set out in the Commission recommendation and its accompanying communication. The five goals and flagship initiatives will contribute to a more resilient civil protection system in Europe and beyond.

We need to keep EU citizens at the heart of our resilience efforts – on the one hand, to protect their lives, on the other hand, to engage and prepare them for when disasters strike. We will continue supporting voluntary participation in civil protection and disaster management. In the period from 2022 to 2026, the Union Civil Protection Knowledge Network will work with civil protection and disaster risk management actors, including first responders and civil society organisations.

We are facing increasing frequency and complexity of natural and human—induced disasters in the context of climate change and global threats to health. This is why the commitment of citizens is of essential importance to the safety and well—being of Europeans.

The 2022 forest fire season broke many records across Europe. It served as another warning that we need to step up fire prevention, improve preparedness and boost our response to wildfires. Volunteer firefighters are an integral part of the emergency response. They are also a pillar of the emergency and civil protection services in many Member States. Their commitment and dedication are essential to the safety and well—being of Europe’s citizens.

Across the European Union, firefighting services are made up of a mixture of professional and volunteer firefighters. The exact composition differs from one Member State to another. For example, around 80% of French firefighters are volunteers. In countries like Germany or Austria, this percentage is even higher. The organisation and functioning of firefighting services remain the competence of Member States, according to their own specificities and needs. At the same time, cooperation between Member States in disaster management, in particular to the Union’s Civil Protection Mechanism, is steadily increasing. We will continue to promote and facilitate this cooperation. I am very much looking forward to your views on this important matter.

  Anne Sander, au nom du groupe PPE. – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, depuis plusieurs années maintenant, les sapeurs-pompiers volontaires vivent dans l’incertitude.

En effet, la Cour de justice et son interprétation particulièrement large de la directive sur le temps de travail pourraient mettre en danger le volontariat en Europe, en assimilant le temps d’astreinte à un temps de travail.

La justice européenne fragilise ainsi un système qui fonctionne. Il est vrai que ces 3,5 millions de sapeurs-pompiers volontaires constituent la colonne vertébrale de la protection civile en Europe et dans mon pays, la France.

Les événements climatiques extrêmes de l’été dernier sont la preuve que cet engagement est un pilier de notre société et que nous devons le protéger et l’encourager. Cette mobilisation de volontaires bénéficie, de manière générale, à la société dans son ensemble, grâce au lien social qu’elle assure en plus de la sécurité. Nos sociétés sont riches de ces engagements volontaires.

Alors, avec mes collègues Sylvie Brunet et Sylvie Guillaume, ainsi qu’avec de nombreux autres collègues du Parlement européen, nous demandons à la Commission européenne si elle compte promouvoir une initiative sur l’engagement citoyen en Europe au profit des sapeurs-pompiers volontaires, mais aussi de l’ensemble des volontaires européens.

  Maria Grapini, în numele grupului S&D. – Domnule președinte, domnule comisar, vreau să felicit Comisia și faptul că astăzi putem să discutăm acest subiect. Din ultimii ani, putem să constatăm că există o nevoie foarte mare de implicare a populației civile în rezultatele unor catastrofe naturale sau unele provocate de oameni.

De aceea, cred că avem nevoie ca în fiecare stat membru să creștem numărul voluntarilor, fie că vorbim de voluntari în domeniul activității pompierilor, fie că vorbim în domeniul sanitar. Problema pe care eu o văd este însă, domnule comisar, că ar trebui să ... (Președintele a întrerupt vorbitoarea). Domnule comisar, încerc să repet, mă bucur că dezbatem acest lucru și mă bucur că și Comisia Europeană s-a gândit la importanța voluntariatului, faptul că în ultimii ani avem catastrofe naturale, inundații, secetă, iată, cutremure sau catastrofe provocate de oameni.

Este clar că avem nevoie să creștem voluntariatul în Uniunea Europeană, în toate statele membre, fie că vorbim de voluntariat în domeniul sanitar sau în domeniul activității pompierilor.

Dar, domnule comisar, cred că trebuie să facem niște norme comune, să instruim acești voluntari după aceleași reguli, pentru că, vedeți acum, cazul cu turcii, au mers voluntari, au mers și echipe specializate, dar și voluntari din mai multe state membre. Și dacă fiecare stat are alte reguli pe voluntariat, cred că nu putem să avem rezultatele pe care le așteptăm.

Apoi, cred că trebuie să motivăm, să găsim pârghii prin care să motivăm populația civilă, tineretul să facă acest voluntariat într-un domeniu sau altul. Evident, să-i pregătim, pentru că da, cred că și în alte domenii, nu numai în cele expuse de dumneavoastră, am avea nevoie de implicare ca și voluntari.

În țara mea este o lege pentru voluntari și cred că am putea să luăm exemple de bună practică din anumite state în care, de fapt, prin legislație, motivăm acești voluntari: li se trece vechime pentru această muncă voluntară și, sigur, își acumulează pentru perioada de pensie punctele necesare pentru a avea o pensie corespunzătoare.

Într-un cuvânt, aș vrea să să repet, din punctul meu de vedere, voluntariatul acum este cumva diferit în cele 27 de state. Cred că avem nevoie de reguli comune, de pregătire foarte bună și mai ales de factori motivaționali pentru populația civilă, pentru a se implica în activitățile de voluntariat. Pentru că nu putem prevedea toate catastrofele naturale, nu putem prevedea, iată, nici catastrofele provocate de oameni.

Avem nevoie de intervenție urgentă și atunci, cu ajutorul voluntarilor, alături de echipele specializate, putem să salvăm vieți, putem să scurtăm timpul de redresare a pagubelor create de aceste catastrofe.

  Max Orville, au nom du groupe Renew. – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, chers collègues, le volontariat sauve des vies. Il accompagne et protège au quotidien des millions d’Européens.

Je veux saluer ici le dévouement de ces femmes et de ces hommes qui veillent sur notre société, renforcent le lien social et la solidarité. Je pense plus particulièrement aux sapeurs-pompiers, à la protection civile et, bien sûr, à tous les volontaires en Europe.

Ces engagements sont nécessaires pour apporter les premiers secours, mais aussi – et cela prend une place toujours plus importante aujourd’hui – pour faire face au changement climatique.

Pourtant, les interprétations de la directive sur l’aménagement du temps de travail fragilisent le statut de ces volontaires, et singulièrement des pompiers. Je salue à ce titre l’engagement de plusieurs de mes collègues – plus particulièrement Sylvie Brunet – qui travaillent pour une meilleure reconnaissance de leur statut au Parlement.

Afin d’améliorer la prévention partout en Europe, nous devons favoriser les échanges entre volontaires au-delà des frontières, ainsi que leur formation dans le cadre du Mécanisme européen de protection civile et du Corps européen de solidarité, par exemple.

Ensemble, rendons à ces volontaires les égards de leur dévouement sans faille pour notre sécurité.

  Erik Marquardt, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar! Vielen Dank auch an die anderen, die da sind. Ich habe jetzt zweieinhalb Minuten Zeit, so viel Zeit hat man selten. Also wenn man Donnerstagnachmittag hier redet, dann kann man richtig lange reden, dann kann man sich fast überlegen, was man mit der ganzen Zeit anfängt.

Aber zurück zum Thema. Ich möchte eingangs sagen, dass das Ehrenamt ja sehr viele Facetten hat. Ich glaube, der Grund, warum wir hier heute reden, ist vor allem in Bezug auf die Freiwillige Feuerwehr. Aber wenn wir uns überlegen, wie wir das zivilgesellschaftliche Engagement in Europa stärker fördern können und wie wir auch diejenigen, die sich engagieren, besser unterstützen können, dann müssen wir uns klarmachen, dass auch im Sport, auch in der humanitären Hilfe, in den Kirchen und bei der Freiwilligen Feuerwehr viele Menschen engagiert sind, und man könnte noch viele weitere Dinge erzählen.

In vielen EU-Staaten ist es so, dass diese EU-Staaten auf das freiwillige Engagement wirklich angewiesen sind. Das ist in Teilen eben – und das haben wir jetzt auch in dem Matzak-Urteil von 2018 gesehen – so, dass sich dann Abgeordnete auch Sorgen machen: ist das nicht so, dass die Maximalarbeitszeit dann überschritten wird, dass man freiwilliges Engagement beschränkt.

Aber ich würde sagen, also eigentlich muss dieses freiwillige Engagement auch immer freiwillig bleiben. Das zählt ja nur als Arbeitszeit, weil offenbar dann innerhalb von acht Minuten reagiert werden muss, wenn man bei der Freiwilligen Feuerwehr ist. Ich war selber in der Freiwilligen Feuerwehr in Deutschland, da ist es anders geregelt. Man versucht einfach, so viele Leute im Pool zu haben, dass es immer genug Zeit gibt, dann auch auf Notrufe reagieren zu können. Und falls das nicht der Fall ist, dann kommt eben die Berufsfeuerwehr, was im Zweifelsfalle etwas länger dauert.

Ich glaube, dass es jetzt – und da reichen auch zweieinhalb Minuten nicht – schwer wäre, das im Detail zu diskutieren. Deswegen denke ich, dass die Initiative zur Förderung des freiwilligen Engagements sehr wichtig ist. Und ich glaube, es gibt noch ein paar andere Ideen, die man zum Beispiel im Bereich der Freiwilligen Feuerwehr angehen kann. Es ist für viele, auch kleinere, Organisationen, die sich bei Waldbränden dann international engagieren wollen, gar nicht so leicht, eine Registrierung zu bekommen – hier kann man dran arbeiten. Auch beim Katastrophenschutz kann man gucken, wie man auch Civil Protection Mechanism, freiwilliges Engagement noch stärker berücksichtigen, kleineren Organisationen einfacher Zugang geben kann.

Es ist aber auch so, dass wir überlegen könnten: Können wir nicht eine europäische Freiwillige Feuerwehr gründen, sodass viele unterschiedliche Geräte in unterschiedlichen Mitgliedstaaten sind? Und in Katastrophenfällen wäre es hilfreich, wenn man die Möglichkeit hätte, dass schon ausgebildete Leute zum Beispiel aus Deutschland nach Griechenland kommen, die schon mit den Gerätschaften vertraut sind und die dann zusätzliche Schichten durchführen müssten. Da muss man gar kein großes Gerät verschiffen, sondern kann einfach Personen dorthin bringen, die sich freiwillig engagieren. Und hier mehr europäische Vernetzung zu haben, wäre sicherlich hilfreich.

  Joachim Kuhs, im Namen der ID-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar, werte Kollegen! Ich glaube, heute sind wir uns mal wieder ziemlich einig – das ist donnerstagnachmittags sehr häufig der Fall –, dass die Dinge sehr gut dargestellt werden und die Initiativen, die vorhanden sind, auch vom Grundsatz her in Ordnung sind.

Aber, das haben einige Kollegen auch schon angesprochen: Wir können eine Freiwilligkeit niemals aufrechterhalten, wenn wir sie in das verkrustete Bett von Arbeitszeitregelungen hineinpressen – das wird nicht funktionieren. Und wir machen diese Freiwilligkeit komplett kaputt, wenn wir anfangen, hier mit Regeln das Eigentliche – die Initiative und das Engagement – zu erschlagen.

Ich möchte dazu einfach nur einige Beispiele nennen, um zu zeigen, dass es gar nicht geht, das passt nicht. Die Feuerwehr ist von Natur aus sozusagen tätig in Bereichen, wo sie ständig gegen Regeln verstößt: Sie fährt bei Rot über die Ampel, sie gehen in – was ihr Arbeitsplatz ist – Bereiche, wo die Feinstaubbelastung so immens hoch ist, dass die Berufsgenossenschaft die Wände hochgehen würde, usw. Also die Feuerwehr verstößt bewusst und muss gegen Regeln verstoßen, damit sie ihren Job machen kann.

Deshalb: Regeln können auch schaden. Wir haben das gesehen bei den Pflegediensten. Jetzt im Lockdown wurden so viele Vorschriften gemacht, und die Pflegedienste waren nicht in der Lage, ihren Job richtig zu machen. Und am Schluss starben einsam die Menschen in den Pflegeheimen, und wir fahren zu Katastrophenhilfe in Syrien, als Beispiel. Von der Türkei, da haben wir auch geredet, das hat einigermaßen funktioniert. Aber in Syrien gibt es Sanktionen. Und was passiert? Die Sanktionen hemmen die Freiwilligkeit, die hemmen den Arbeitseinsatz von vielen Menschen. Sie können nicht arbeiten, und das darf eigentlich nicht sein. Wir dürfen nicht durch Regeln diese grundsätzlich gute Initiative – die Freiwilligkeit – zerstören und kaputt machen.

Und gerade junge Menschen, sie brauchen doch diese Begeisterung, sie brauchen das Feuer, mit dem wir die Menschen erreichen.

Deshalb möchte ich am Schluss noch einmal ganz kurz zitieren, was Saint-Exupéry gesagt hat: Wenn du ein Schiff bauen willst, beginne nicht damit, Holz zusammenzusuchen, Bretter zu schneiden und die Arbeit zu verteilen, sondern erwecke in den Herzen der Menschen die Sehnsucht nach dem großen und schönen Meer.

Darum geht es. Und ich bitte Sie, lieber Herr Kommissar, dafür zu sorgen, dass diese Freiwilligkeit nicht verloren geht.

  Ангел Джамбазки, от името на групата ECR. – Г-н Председател, колеги, уважаеми г-н Комисар, най-сетне една смислена и полезна инициатива. За съжаление в момента няма много хора в залата – наши колеги. Но да, г-н Комисар инициативата е полезна и похвална и трябва да бъде подкрепена. Живеем във време, в което на нашия континент все повече и повече се случват различни по тип бедствия, земетресения, пожари, наводнения и се налага да бъде подкрепена гражданската инициатива и доброволчеството. И това трябва и може да бъде направено през въвеждането на някаква форма на общи стандарти за обучение на доброволците, за оповестяване на доброволците, за еднакъв вид екипировка на доброволците, това би било полезно и това би довело до спасяването на човешки живот и на имущество и до минимализиране на щетите от природните бедствия. Аз лично съм участвал няколко пъти в качеството ми на гражданин като доброволец при погасяването на ефектите от горски пожари в различни големи български планини, с удоволствие бих обсъдил това с Вас, но това, което е необходимо да се направи, е да продължавате да предлагате единен стандарт при обучението и квалификацията, при събирането на екипировка за доброволците и доброволните формирования. И това нещо би могло да помогне, пак казвам, и да е от полза на всички европейски граждани и на стопанството на икономиката и да спаси човешки животи. Така че продължавайте в тази посока. Поздравявам Ви!

  Jarosław Duda (PPE). – Szanowny Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Szczególne podziękowania za podjęcie inicjatywy. Budzi to optymizm, ponieważ dziś szczególnie potrzebna jest promocja dla idei wolontariatu oraz projektów dających przestrzeń do samorozwoju, do budowania w oparciu o zasadę subsydiarności. Liczę, że w związku z pojawiającym się głównym pytaniem, które też tutaj miało miejsce, a mianowicie w jaki sposób Komisja zamierza chronić i promować dobrowolne zaangażowanie wolontariuszy nie kwestionując jednak dyrektywy 2003/88/WE, to budzi niepokój. Liczę, że Komisja znajdzie rozwiązanie gwarantujące obywatelom pełną swobodę w realizowaniu się w pomocy innym bez uszczerbku dla ich sytuacji zawodowej.

  Valter Flego (Renew). – Poštovani predsjedavajući, kolegice i kolege, povjereniče, ja danas želim naglasiti važnost dobrovoljnih vatrogasaca.

Naime, kod nas doma u Hrvatskoj, u Istri, sustav vatrogastva je izgrađen na punoj zajedničkoj aktivnosti profesionalnih i dobrovoljnih vatrogasaca. Na njihovoj sinergiji. I to funkcionira savršeno, sjajno. I trebamo se svi njima nakloniti, ali i naći načina kako dodatno nagraditi i pomoći svim dobrovoljcima koji nesebično daruju svoju energiju, vrijeme, a često imaju, naravno, i materijalne troškove u tom poslu. Bez njih stanje javne sigurnosti sigurno ne bi bilo tako dobro kao što je to danas. Da ne kažem da bi bilo apsolutno ugroženo.

Zato, poštovani povjereniče, uza zahvalu svim tim krasnim hrabrim ljudima, očekujem i iskorak u smislu zakonskog reguliranja njihovog statusa. Očekujem da naše zakonodavstvo više potiče općenito volontiranje i takve odlične primjere kao što su to dobrovoljni vatrogasci i da im i na taj način zahvalimo, iako to, naravno, nikad nećemo moći dovoljno učiniti.

Catch-the-eye procedure

  Clare Daly (The Left). – Mr President, loads of volunteer fire firefighters in Europe only get paid for their time in the place of work, but at the same time it's compulsory for them to be available as home and to move as soon as they get the call. But obviously if they're doing that, it means their home life is severely restricted and they don't get paid for their standby time. And we know that the courts in Belgium have recognised this and said they must be paid.

But the other issue of the fact that many of these people also work a normal full-time job and this has implications for health and safety, have to be taken on board. And I suppose my point really is that you can't square a circle. Volunteer work is a massive, indispensable part of our societies, but it cannot be a substitute for vital public services. If workers do critical jobs in our society, they can't be reliant on the kindness and self-sacrifice of volunteers, and firefighting is clearly in that category. So we need to adequately staff public services, but also pay and recognise the sacrifices of our volunteers in this sphere.

  Mick Wallace (The Left). –Mr President, it’s my first time having the opportunity of even speaking while you’re in the chair. Congratulations.

The eight-hour day is a monumental victory, won by striking workers almost 150 years ago. It’s an achievement of socialist and communist organising and a cornerstone of labour law in Europe.

The EPP, Renew and S&D’s claim that the Matzak ruling in 2018, which counts voluntary work as regular work according to the Working Time Directive, will eradicate voluntary work as it will now be counted in the maximum 48 hours permitted under EU law.

These groups represent political forces which spent much of the last 40 years hollowing out public sector services and work across the continent while lining the pockets of their friends in the private sector. Many people volunteered to fill the gap left by the retreat of the state, to provide care where the private sector doesn’t see a profit to be made, or to care for those who can’t afford the private sector. The 48-hour week, including travel and break, is really a 60-hour week. If volunteer work is being done on top of this, the system is broken!

(End of catch-the-eye procedure)

  Janez Lenarčič, Member of the Commission. – Mr President, honourable Members, I am grateful for this debate and the valuable comments and insights. Well almost everybody mentioned the Working Time Directive and the relevant judgment by the European Court, so let me elaborate a little bit on this particular aspect.

We, at the Commission, have great respect for volunteering, and we understand that the so-called Matzak ruling has been received with concern in some of our Member States, but our interpretation is clear. This judgment of the court does not mean that every volunteer firefighter in the Union must automatically be considered as a worker. And it cannot be extrapolated to all the Member States in all circumstances. Each situation should be assessed individually, and this is first and foremost the task of national courts, which of course must take into consideration the case-law of the Court of Justice.

Where firefighters qualify as workers and not volunteers, obviously the Working Time Directive applies, as does the rest of EU labour law. However. The directive provides for a number of derogations facilitating the organisation of services that require continuity and adaptability. This includes firefighting and emergency services, where continuity of service is required. At the same time, it guarantees the protection of the health and safety of the staff. For instance, derogations from daily and weekly rest are possible if equivalent compensatory rest is provided.

Member States may also allow workers to opt out of the 48-hour average maximum working time under certain conditions. And in specific circumstances, related to unforeseeable catastrophes, such as natural or technological disasters, attacks or major accidents, the directive can be disapplied all together.

I can assure you that the Commission is constantly monitoring the impact of the working time directive across all sectors. The Commission will shortly publish its five yearly report on the implementation of the directive in the Member States and also an update of the 2017 interpretative communication. Subsequently, later on, of course, also a revision of the Working Time Directive could be considered, but such revision must respect the EU Treaty law, in particular the principle of subsidiarity, which was also mentioned here in debate, and in particular Article 196 of the Treaty on the Functioning of the European Union, which stipulates that civil protection is supportive competence of the European Union.

To conclude, we agree, obviously, that voluntary commitment in Europe should be promoted because it is an important part of building resilience against crisis. Voluntary associations of citizens provide valuable response capacities in the face of ever more frequent natural disasters, which are caused by climate change, but also other crises. Voluntary organisations, citizens working for citizens have a special role in building resilience against such crises. I trust that with a strong partnership between the European Commission and the European Parliament, we can make sure that our work on resilience will bring real benefits to the European population.

  President. – The debate is closed.

Written statements (Rule 171)

  Guido Reil (ID), schriftlich. – Herr Präsident, Herr Kommissar, liebe Kollegen! Wenn Sie das freiwillige Engagement und die Freiwilligentätigkeit wirklich fördern und unterstützen möchten, dürfen Sie keine Regeln auf diese Tätigkeiten anwenden, die nicht für sie ausgedacht sind und dieser Tätigkeit nur schaden. Man soll Anreize für freiwilliges Engagement schaffen und Menschen nicht abschrecken. So wurde die Arbeitszeitrichtlinie nicht ausgedacht für freiwilliges Engagement. Freiwilliges Engagement ist ein uneigennützliches Engagement und kann nicht mit einer Arbeitstätigkeit gleichgesetzt werden. Eine solche Tätigkeit muss wie ein rein privates Freizeitverhalten und nicht wie abhängige Beschäftigung bewertet werden.

Die Frage einer Anwendung der Arbeitszeitrichtlinie auf die freiwillige Feuerwehr hat in Deutschland schon vor mehr als 10 Jahren für viele Aufregung gesorgt und mit Recht. Deutschland hat ja ein sehr flächendeckendes Netz, das sich vor allem auf das Ehrenamt stützt. In jeder kleinen Gemeinde gibt es freiwillige Feuerwehren. Eine Anwendung der Richtlinie auf die freiwillige Feuerwehr bedeutet, dass die meisten freiwilligen Feuerwehrleute nicht mehr tätig sein können, weil sie die Anforderungen der Richtlinie nicht erfüllen können. Das Arbeitsschutzsystem der Richtlinie ist nicht auf die spezifische Lage der Feuerwehr anzuwenden. Letztlich geht es auch um Werte. Freiwillige Feuerwehrleute engagieren sich aus freien Willen für andere Menschen, im Dienst der Gemeinschaft. Ich werde mich immer widersetzen gegen Initiativen, die diese Werte untergraben.

11. Explanations of vote

  President. – The next item is the explanations of vote.

11.1. An EU strategy to boost industrial competitiveness, trade and quality jobs (B9-0085/2023, B9-0086/2023, B9-0087/2023, B9-0088/2023, B9-0089/2023, B9-0090/2023, B9-0091/2023, B9-0104/2023, B9-0105/2023, RC-B9-0107/2023, B9-0107/2023, B9-0108/2023, B9-0110/2023, B9-0111/2023, B9-0115/2023)

Oral explanations of vote

  Eugen Tomac (PPE). – Domnule președinte, Uniunea Europeană a fost dintotdeauna actor central pe scena mondială din punctul de vedere al industriei și inovării, iar piața unică europeană reprezintă una dintre cele mai de succes realizări politice ale secolului trecut. Acest vot însă l-am dat cu reținere tocmai pentru că direcția pe care am abordat-o în ultimii ani este una care ne face să devenim din ce în ce mai irelevanți, iar măsurile protecționiste, subvențiile și ajutoarele de stat excesive au determinat ca motorul Uniunii, și anume competitivitatea, să nu mai poată funcționa la puterea lui maximă.

Obiectivele de mediu și obiectivele sociale ale Uniunii sunt necesare, însă acestea trebuie să devină mult mai realiste cu privire la situația de la nivel mondial. Dacă nu ne vom axa mai mult pe consolidarea rezilienței industriale, a atractivității Europei pentru investitori și a competitivității Uniunii, nu cetățenii Uniunii vor profita de politicile noastre, ci alte mari puteri.

11.2. One year of Russia’s invasion and war of aggression against Ukraine (RC-B9-0123/2023, B9-0123/2023, B9-0126/2023, B9-0131/2023, B9-0132/2023, B9-0134/2023, B9-0139/2023)

Oral explanations of vote

  Ангел Джамбазки (ECR). – Г-н Председател, измина една година от незаконната руска военна агресия срещу Украйна. Измина една година на терор, на насилие и на убийство на невинни граждани, на окупиране на територии, които самата Руска федерация беше признала през 1990 г. като част от Украйна. Това, което трябва да правим ние, държавите, които помним съветската окупация, е да подпомагаме Украйна по всякакъв начин и да настояваме тя да бъде възстановена в нейните политически и исторически граници, признати и гарантирани от Конференцията в Будапеща, дори от самата Руска федерация.

Руската агресия трябва да бъде заклеймена още веднъж, но няма да стане само с приказки, с думи, няма да стане с декларации. Украйна трябва да бъде подкрепена и подпомогната по всички възможни начини, включително с целия материално-технически комплекс, който може да бъде предоставен, за да отблъснат агресора и да бъде възстановена териториалната цялост на държавата Украйна. Само тогава може да има мир и тогава ще има мир в Европа, което е нещо, към което ние трябва да се стремим.

  Eugen Tomac (PPE). – Domnule președinte, în urmă cu zece minute a fost învestit un nou guvern la Chișinău, în Republica Moldova, guvernul Recean. Tot astăzi, pe teritoriul Republicii Moldova a căzut o nouă rachetă rusească, care este utilizată în războiul nedrept și brutal împotriva Ucrainei. Este esențial să rămânem alături de Ucraina și Republica Moldova, care este tot mai amenințată de către Moscova.

Iar ieri, Lavrov, acest urmaș al lui Molotov, și-a permis să amenințe din nou administrația de la Chișinău, acuzând-o de prea mult proeuropenism. Cred că Rusia nu înțelege că unitatea noastră este de neclintit și este esențial să rămânem alături de Republica Moldova, alături de Ucraina, în acest război absolut absurd pe care l-a declanșat cel mai odios dintre tirani din vremurile noastre, pe numele său, Putin.

  Clare Daly (The Left). – Mr President, one year on as the war in Ukraine continues, when voices everywhere should be calling for a ceasefire and peace, this resolution is driving us in the opposite direction. So I proudly voted against it. It peddles the latest lie that this is not now about defending Ukraine. It's about Ukraine must win. What does that even mean? Last April, there was a deal on the table which would have seen Russia withdraw in return for Ukrainian non-NATO membership. But Ukraine's Western friends, killer clown Boris Johnson and NATO rocked into town and told them to keep fighting. The result? Six cities devastated, four provinces illegally annexed, EUR 108 billion in aid, which the people of Ukraine are going to have to pay back over decades, global food and energy crisis. Is this winning? Ordinary people don't win in wars. They're cannon fodder in the gains of others. And you can shout glory in here all you like, but there's no glory in the grave. And only graves come out of this folly. It's time for people and the silent majority all over Europe to take to the streets this weekend and demand peace and an end to the war.

  Ivan Vilibor Sinčić (NI). – Poštovani predsjedavajući, pomno pratim dešavanja u Ukrajini, pratio sam i što je rekao gospodin Zalužni u intervjuu za The Economist, što je zadnji dan rekao poljski predsjednik.

Ako čisto vojnički, strateški gledamo situaciju ukrajinske vojske, ta situacija je jako, jako loša. Dakle, ako Zapad već misli pobijediti, mora slati ozbiljnu vojnu pomoć. Međutim, on to ne šalje. Prema tome, perspektiva je vrlo loša. Suza mi ide na oko kad vidim koliko mnogo ljudi stradava u ukrajinskom ratu, pogotovo s ukrajinske strane. Do sada ima najmanje 150 000 poginulih, a to su samo poginuli.

Tolika je razlika u vatrenoj moći da ovo više ne liči na rat, nego na masakar i mislim da slanje novih raketa ili zrakoplova neće doprinijeti ničemu, da je jedino rješenje da se prekine taj besmisao, da se proglasi prekid vatre i da se pregovara o miru, da se sjedne za stol. Ne želim da nestane ukrajinski narod, ne želim da ima 500 000 poginulih, ne daj Bože, ne želim da se raskomada ta država. I zato želim da se što prije sjedne za pregovarački stol.

11.3. European Central Bank - annual report 2022 (A9-0022/2023 - Rasmus Andresen)

Oral explanations of vote

  Eugen Tomac (PPE). – Domnule președinte, cu o inflație medie de 8,4 procente în anul 2022 pentru zona euro, Banca Centrală Europeană are o misiune foarte dificilă: de a asigura echilibrul financiar și stabilitatea prețurilor. După patru majorări ale ratei dobânzii și cu alte majorări în plan, costurile de credite pentru cetățeni și pentru IMM-uri au atins niveluri profund îngrijorătoare.

Evident că această chestiune afectează foarte mult și statele care sunt în afara zonei euro și acest lucru îl simt și îl știu, pentru că atât România, cât și cetățenii ei, pe care îi reprezint, sunt puternic afectați de toată această situație legată de inflația la nivel european.

De asemenea, toate statele Uniunii Europene au nevoie de o politică monetară care să asigure stabilitate și care să garanteze că cetățenii și industria noastră sunt principalii actori care trebuie protejați de către acțiunile băncilor centrale.

  Mick Wallace (The Left). – Mr President, it is clear that the current inflation crisis is supply-driven: first by supply chain bottlenecks and now by energy and fuel companies abusing their market power. As millions of Europeans struggle to feed their families and heat their homes, energy and fuel companies make record profits because of price speculation.

The European Commission’s recent Winter Economic Forecast is further proof that inflation is being caused by this profit-price spiral and has nothing to do with wage increases, which remain far below the hikes in the cost of living.

The ECB is not managing this crisis. Increasing interest rates prevents both public and private investment, but ultimately hurts low-income earners the most. Mortgage holders will be pushed to their limits and risk defaulting on their loans. To get to the root of this issue, we need to tax these exorbitant corporate profits and we need to help the ordinary people of Europe, through pay rises in line with the cost of living.

  Clare Daly (The Left). – Mr President, I forgot to congratulate you earlier, so congratulations on your elevation [the speaker was interrupted]. It is too late, but I'm sorry. Anyway, this report is one of the few powers that we have to attempt to hold the ECB to account, but unfortunately, it falls well short of the mark, so I voted against it. We're told that the European Union has managed to escape recession – just about – but that isn't any comfort for the people in the real world who are struggling so hard this winter and coming into the spring. This inflation problem with energy and food companies exploiting the bottlenecks, profiteering from it, and there's nothing in the report to rein it in. Not to mind that, but much of the problem with supply is self-imposed with the sanctions that we are supposedly putting on Russia, but it's European citizens who are paying the price. Now, what's the ECB response to this? Ease the pain? No. Their response is double it! Interest rate hikes which cripple people, now mortgage increases and cutting off access to credit. So now people don't just have to worry about heating their homes and feeding themselves, now they have to worry about keeping their homes, when we should be releasing fiscal measures in order to invest in jobs and security. But of course, true to form in this place, this is dancing with big business and ordinary people pay the price.

  Ivan Vilibor Sinčić (NI). – Poštovani predsjedavajući, davno se stvorio jaz između realne ekonomije i financijske ekonomije.

Europska centralna banka, njezin glavni posao je održanje stabilnosti cijena, odnosno zadala si je cilj da inflacija bude godišnje ispod dva posto. Prosječna inflacija za prošlu godinu u Europi je nekih desetak posto. Neke zemlje poput Litve imale su i 20 posto. Naravno, to je samo ono na papiru. Ja vas uvjeravam da su realne cijene koje građani osjećaju višestruko veće. Zbog silne inflacije građani trpe i sve teže žive, ugrožen je standard, propadaju štednje koje imaju u bankama, rastu cijene nekretnina, rastu cijene najamnina. Jako je teško naći mjesto gdje se može stanovati.

ECB je, dakle, potpuno promašio svoj posao, potpuno je iznevjerio građane u ispunjavanju svojih ciljeva i zadaća. I cijeli sustav europskih centralnih banaka, ne samo ona institucija u Frankfurtu.

Nema šanse da glasam za takvo izvješće, odnosno glasao sam negativno.

11.4. Developing an EU cycling strategy (B9-0102/2023)

Oral explanations of vote

  Ангел Джамбазки (ECR). – Г-н Председател, гласувах против резолюцията относно минималния доход, защото както всеки един документ за добрата ... на Европейския парламент става дума, за иначе добрата идея и кауза за борба с бедността [....]

(Председателят прекъсна оратора поради несъответствие на изказването му с обсъжданата тема)

  President. – Dear colleague, I heard you were speaking on the minimum income resolution, which was not on the vote. We are on cycling right now, so it’s just ‘get on your bike’.

  Angel Dzhambazki (ECR). – Thank you, it was my mistake.

Г-н Председател, гласувах в подкрепа за резолюцията относно разработване на стратегия на Европейския съюз в областта на велосипедния транспорт.

Безспорно колоезденето не трябва да се разглежда само като спорт и развлекателна дейност, но и като истинско транспортно средство с индивидуална политика и специално финансиране. Велосипедът е средство за транспорт, което представлява множество предимства по отношение на здравето, намаляването на задръстванията по пътищата и следователно на замърсяването, има икономически предимства, когато говорим за покупателна способност на европейските граждани. Нужна е велосипедна стратегия, включваща повече велосипедна инфрастуктура, подобряване на градското планиране, изграждане на нови пътища, насърчаване на мултимодалността, признаване и стимулиране на европейската велосипедна индустрия, осигуряване на достъп за уязвимите групи и информационни кампании за повишаване на пътната безопасност – тъй като в една част от нашите държави на велосипедистите все още не се гледа като на участници в движението, което застрашава техния живот и здраве – а това трябва да бъде по някакъв начин предизвикано.

  Mick Wallace (The Left). – Mr President, I think it's great that Mr Dzhambazki regularly cycles his bike from Strasbourg to Bulgaria, fair play to him. Now, road transport emissions account for 26% of the EU's CO2 emissions. More cycling will make our cities and towns more liveable, safe and inclusive. Cycling should be elevated to a strategic priority at EU level. Now, this resolution calls for more than doubling the total number of kilometres cycled by 2030. It also talks about the creation of synergies between cycling and other modes of transport, such as making more places available for bikes inside trains, and providing more secure parking areas for bikes at stations. This is an important point. In Ireland, Dublin City Metrolink stations will reportedly have bicycle parking for just 28 % of predicted demand on a normal day.

Now, finally, the resolution stresses that cycling tourism and cycling in rural areas needs to be supported by accelerating the development of the EuroVelo network. This is a fair and valid point. However, cycling tourism should not be developed at the expense of public transport. I'm all in favour of building greenways, but it shouldn't be at the expense of railways.

11.5. Availability of fertilisers in the EU (B9-0101/2023)

Oral explanations of vote

  Clare Daly (The Left). – Mr President, I voted against this resolution. Fertilisers are vital to ensure the continuous production of food and feed in the EU and globally. But as Russia is the world’s principal supplier of fertilisers, the war and our response to it in imposing sanctions is threatening global food security and driving up food prices in Europe and abroad. Inflation is having a major impact on the European agricultural sector and the level of farmers’ income.

The Red Cross estimates that more than 145 million Africans are currently going hungry and millions more are facing acute food insecurity. Meanwhile, the largest fertiliser manufacturers have been making record profits. While EU sanctions don’t target agriculture, Western diplomats are very clear that they create a sense of legal uncertainty, which makes it harder for Russian companies to access funds, to cover transport costs and engage with European operators. We know almost a quarter of a million tonnes of fertilisers were frozen in November. This was lunacy. Later released, but only through negotiation and dialogue. This shows a way forward. We have to have people first, in this situation.

  Mick Wallace (The Left). – Mr President, decades of policies designed to promote the use of artificial fertilisers, instead of more resilient, sustainable farming methods, have exasperated farmers’ vulnerability to the fertiliser crisis. All actions taken to support farmers through the current crisis must be part of a long—term vision and strategy for the sustainability and resilience of this sector. We do not need a short—term kneejerk reaction which will fail to address the systemic issues surrounding fertilisers at the root causes of the difficulties facing farmers.

The EU’s reliance on imports of nitrogen and phosphorus fertilisers, and fossil gas for the manufacture of fertilisers, is a huge vulnerability. It should be addressed fundamentally and systematically, not simply by shifting to imports from other countries or injecting public money into the fertiliser industry.

  President. – That concludes the explanations of vote.

12. Approval of the minutes of the sitting and forwarding of texts adopted

  President. – The Minutes of this sitting will be submitted to Parliament for its approval at the beginning of its next sitting.

If there are no objections, I shall forward forthwith the resolutions adopted at today’s sitting to the persons and bodies named in the resolutions.

13. Dates of forthcoming sittings

Dates of forthcoming sittings: see Minutes

14. Closure of the sitting

(The sitting closed at 15.47)

15. Adjournment of the session

  President. – I declare adjourned the session of the European Parliament.