Verbatim report of proceedings

Tuesday, 12 September 2023 - Strasbourg

3. Towards a more disaster-resilient EU - protecting people from extreme heatwaves, floods and forest fires (debate)

  Der Präsident. – Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die Aussprache über die Erklärungen des Rates und der Kommission zu dem Thema „Auf dem Weg zu einer besser gegen Katastrophen gewappneten EU – Menschen vor extremen Hitzewellen, Überflutungen und Waldbränden schützen“ (2023/2834(RSP)).

Wie wichtig dieses Thema ist, haben die letzten Wochen und Monate – nicht nur innerhalb der Europäischen Union, sondern auch durch das Leid vieler Menschen außerhalb der Europäischen Union – deutlich gemacht.

  Pascual Navarro Ríos, presidente en ejercicio del Consejo. – Señor presidente, señorías, comisario, este año, una vez más, Europa ha tenido que soportar un verano difícil con fenómenos meteorológicos y temperaturas extremas. Según el programa Copernicus, el verano de 2023 ha sido el más caluroso jamás registrado en el continente.

Frente a estas catástrofes la Unión Europea ha vuelto a mostrar su gran solidaridad. El Mecanismo de Protección Civil de la Unión viene desempeñando desde hace años un papel cada vez más destacado en la respuesta de Europa a las catástrofes naturales. Los Estados miembros lo han activado para encauzar grandes cantidades de ayudas y medios nacionales.

En respuesta a los últimos incendios forestales en Grecia, que ha mencionado el señor presidente, se puso en marcha, con medios de la Unión y de los Estados miembros, la mayor operación aérea de lucha contra incendios que se ha llevado a cabo en la Unión. Y todo ello demuestra la determinación de la Unión y de los Estados miembros de responder con rapidez y eficacia a las emergencias.

Sin embargo, tenemos que hacer más y hacerlo mejor. El cambio climático nos está obligando a afrontar nuevos tipos de desafíos y fenómenos meteorológicos extremos cada vez más intensos y recurrentes. Ante este tipo, de fenómenos tanto los Estados miembros como la Unión han de encontrar nuevas formas de aumentar la prevención, la preparación y la respuesta a estas catástrofes. El Consejo está avanzando en este sentido en dos frentes.

En lo que se refiere a la respuesta a las catástrofes, el Consejo ha progresado con rapidez en la revisión legislativa prevista del Mecanismo de Protección Civil de la Unión, que prevé el arrendamiento de aviones de extinción de incendios en espera de que la flota permanente de la Unión sea operativa. Estamos llegando a un entendimiento con el Parlamento sobre esta cuestión, cosa que les agradezco mucho, y confío en que podamos concluir esta labor con éxito y rapidez.

Sin embargo, la respuesta inmediata a las catástrofes no es suficiente. Los Estados miembros y las instituciones de la Unión deben poner mayor empeño en prevenir las catástrofes naturales de gran envergadura, en particular, reforzando la planificación para la reducción de riesgos. A partir de la labor ya realizada, por ejemplo, en el marco de los objetivos de resiliencia de la Unión en caso de catástrofe, los Estados miembros y la Comisión deben seguir colaborando para abrir nuevas vías comunes de actuación.

Para hacer frente a las repercusiones del cambio climático, la Unión Europea se ha comprometido a asumir un mayor nivel de ambición en la nueva Estrategia de Adaptación al Cambio Climático de la Unión Europea, en la que aboga por un sistema de adaptación más inteligente, ágil y sistémico y por la organización de una respuesta internacional al cambio climático. Esta Estrategia está en consonancia con el deber de los Estados miembros de adaptar los objetivos que establecimos en el Reglamento sobre el Clima.

A juzgar por los últimos acontecimientos, nos encontramos en un momento decisivo para aplicar con la máxima celeridad nuestra política de adaptación.

Tenemos que acometer sin más demora la revisión de nuestros planes de actuación y perfeccionarlos a fin de estar mejor preparados para los fenómenos meteorológicos extremos cada vez más frecuentes que se avecinan.

Tenemos que seguir invirtiendo en investigación e innovación, a través del programa Horizonte Europa, para avanzar hacia una sociedad resiliente ante las catástrofes y para armonizar más adecuadamente la gestión de crisis, sobre todo mediante la preparación de medidas de actuación con anterioridad a la catástrofe y mediante sistemas de alerta temprana, además de utilizar la información disponible en el marco de planes de prevención y preparación apropiados y mejorados.

Por otra parte, es indispensable aumentar la preparación de la ciudadanía mediante una difusión más amplia de la información y alentando a los ciudadanos y los voluntarios a que participen en iniciativas de protección civil.

Ahora bien, no debemos olvidar que esos fenómenos extremos se ven exacerbados por el calentamiento global. La 28.ª Conferencia de las Partes será un momento clave para alcanzar un acuerdo mundial sobre mitigación que permita instaurar una economía mundial climáticamente neutra y preparar simultáneamente la adaptación. Si queremos que el objetivo de limitar el calentamiento mundial a 1,5 grados siga siendo alcanzable, tenemos que actuar ya. Y la Unión debe seguir liderando esta evolución e impulsando estos avances a escala mundial.

  Janez Lenarčič, Member of the Commission. – Mr President, Mr State Secretary, honourable Members, this weekend we received the terrible news of the earthquake that struck Morocco. And these days we are witnessing catastrophic floods in Libya. These events remind us that disaster preparedness and resilience must be our ultimate goal. And our thoughts are with all the victims of these tragedies. It is our ambition and commitment to do everything we can to save lives in Europe and our neighbourhood and worldwide.

Let me open with the words of Dimitris Hajifotis, a victim of the wildfires sweeping Greece this summer. I quote: ‘My life is now stopped. Everything is taken by the fire.’ The wildfire in the Evros region of Greece has been the largest recorded in Europe ever. Burning an area of almost 100 000 hectares.

Meanwhile, in the same country – Greece – a week ago, three years’ worth of rain fell within two days. In August, two thirds of Slovenia was underwater. In May, flooding in Italy prompted 900 landslides last summer. Nearly 62 000 Europeans died from record-breaking heat. And I am sure you can continue this grim list yourselves.

The horrific regularity, intensity and simultaneity of these emergencies was unusual just a few years ago. Now it is all too familiar. And I am afraid it will only carry on accelerating. To continue keeping people safe in this new risk landscape, we urgently need a more disaster-resilient Europe. We must build prevention, preparedness and response into every part of our society.

This summer, Europe’s response capacities were strengthened like never before. We fulfilled the promise made by President von der Leyen last year to double our rescue firefighting air fleet to 28 planes and helicopters, pre-positioning firefighters and implementing a wildfire-prevention action plan and including a support team in the EU’s Emergency Response Coordination Centre to monitor wildfires in real time. In fact, 18 firefighting planes and helicopters sent to help combat the flames in Greece this summer came from our collective reserve rescue fleet.

In a dire sign of the need also to strengthen national reserves, other Member States could not send reinforcements due to their own high state of wildfire alert.

We are facing multiple challenges simultaneously. In July and August alone, the Commission’s Emergency Response Coordination Centre handled 12 activations – ranging from wildfires and floods to the gas explosion in Romania, ongoing assistance to Ukraine and support for the repatriation of EU citizens from Niger.

The EU Civil Protection Mechanism – Europe’s disaster response system – is already working at full operational level. Over just two years, requests for assistance have increased by 400% and resources are strained to the limits. Soon, we might not be able to help where needed.

Clearly, we must continue to strengthen our collective disaster response capacities. This is why the Commission requested a reinforcement of both the Solidarity and Emergency Aid Reserve and the flexibility instrument within the Multiannual Financial Framework revision.

Whether we can continue delivering in the coming years – be it nationally or jointly – depends on the decisions we make today. The current very limited EU budget for civil protection is not enough; we need more financial reinforcement to protect people.

Honourable Members, the past four years of this European mandate have demonstrated clearly that unprecedented disasters demand unprecedented cooperation and action. Yet they have also reminded us that disaster response alone will not be enough. To maintain a liveable future and survive this brutal new normality, we must not only increase our response capacity, we must also ensure that when disaster strikes, we are more resilient and the impact is smaller. That means more and better investments in increasing prevention and preparedness, in civil protection and in climate resilience across the board – across all EU policies and programmes, as well as at national levels.

Finally, we must keep the climate mitigation ambition urgent and high on our agenda so that we do not face a future defined by disasters that outstrip our capacity to protect. It is our responsibility to act together and fast for the Union that protects Europeans like Dimitris and for a liveable future for all of us.

  Βαγγέλης Μεϊμαράκης, εξ ονόματος της ομάδας PPE. – Κύριε Πρόεδρε, η νέα κοινοβουλευτική περίοδος ξεκινάει δυστυχώς με μια ασύλληπτη καταστροφή που βιώνει η πατρίδα μου, η Ελλάδα, με τεράστιες επιπτώσεις σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα δοκίμασαν από τις αρχές του καλοκαιριού τις αντοχές των Ελλήνων. Πρώτα με τις πυρκαγιές και ύστερα με τις τεράστιες πλημμύρες που στοίχισαν τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους, βύθισαν στη λάσπη σε μια στιγμή τον θεσσαλικό κάμπο και εξαφάνισαν ολόκληρα χωριά. Κατέστρεψαν ολόκληρη περιφέρεια από τη μια στιγμή στην άλλη.

Χιλιάδες συμπολίτες μου έχασαν το βιος τους και βρέθηκαν κυριολεκτικά στον δρόμο, ενώ ανυπολόγιστη είναι η καταστροφή στον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα. Αρκεί να σας πω ότι από τον μέχρι στιγμής πρώτο απολογισμό χιλιάδες σπίτια έχουν καταστραφεί, το 22 % της αγροτικής παραγωγής έχει ήδη χαθεί, έχουν καταρρεύσει δεκάδες γέφυρες, και εκατοντάδες χιλιόμετρα του οδικού δικτύου της Θεσσαλίας έχουν βουλιάξει. Και αυτή τη στιγμή η Ελλάδα μετράει τις πληγές της.

Σας ευχαριστώ για τα θερμά σας λόγια και εσάς της Επιτροπής και του Συμβουλίου. Αλλά δεν πρέπει να μένουμε μόνο σε αυτά. Δεν πρέπει να μένουμε στα λόγια. Χρειάζονται πράξεις, και σήμερα από αυτό εδώ το βήμα όλοι οι Έλληνες ευρωβουλευτές, ανεξαρτήτως ομάδων, σας καλούμε και καλούμε την ευρωπαϊκή ηγεσία να δείξει αλληλεγγύη, ενεργώντας άμεσα, ενεργοποιώντας άμεσα όλους τους μηχανισμούς και τα χρηματοδοτικά εργαλεία για την ανακούφιση και στήριξη των Ελλήνων και όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και κάθε χώρας, η οποία θα υποστεί τέτοια μεγάλη ζημία. Γιατί στις έκτακτες περιπτώσεις πρέπει να παρακάμπτονται οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και η Ένωση πρέπει να δρα ταχύτατα, χωρίς περιορισμούς και πρωτόκολλα, όταν μιλάμε κυρίως για ανθρώπινες ζωές και κόπους χιλιάδων συνανθρώπων μας. Είναι λοιπόν η στιγμή που η Ευρώπη πρέπει να αποδείξει το ρόλο της ύπαρξής της, την αλληλεγγύη της και τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της. Ήρθε η ώρα.

  Mohammed Chahim, namens de S&D-Fractie. – Voorzitter, je kunt er niet omheen deze zomer: het extreme weer in Europa, van overstromingen in Slovenië tot reusachtige hagelstenen in Noord-Italië en bosbranden en hevige regenval in Griekenland.

Europa staat voor een enorme uitdaging om zich aan te passen aan het steeds meer voorkomende extreme weer, dichterbij en sneller dan we ooit hadden verwacht. Klimaatverandering is geen ver-van-mijn-bedshow meer, het is hier en nu. We worden geconfronteerd met een wereld die snel verandert, waarbij extreem weer steeds meer schade aanricht. En het is onze verantwoordelijkheid om de schade te beperken.

Vooralsnog is hulp en solidariteit voor getroffen gebieden belangrijk, maar we moeten ook zorgen dat we beter voorbereid zijn voor wat er gaat komen. Als we de impact van natuurgeweld echt willen verkleinen, moet Europa nu aan de slag. Klimaatadaptatie is geen plan B meer.

  María Soraya Rodríguez Ramos, en nombre del Grupo Renew. – Señor presidente, nuestras primeras palabras hoy son de solidaridad con las víctimas de estas catástrofes. Marruecos, Libia, Europa (Grecia...). El verano de 2023 ha sido una temporada de récords en incremento de temperatura, el verano más caluroso a escala global. El mar Mediterráneo alcanza su temperatura más alta jamás registrada, 28,71 °C, y la DANA de Grecia ha provocado que en dos días haya caído más agua que en los últimos tres años. Europa es una zona de riesgo de desastres naturales.

El cambio climático está provocado por el calentamiento global y necesitamos, efectivamente, un plan europeo de prevención, de adaptación, de mitigación y de resiliencia para hacer frente a estos cambios. Pero tenemos que tener en cuenta que la mejor resiliencia, la mejor respuesta a los desastres naturales es conseguir una naturaleza más resiliente. Restaurar la naturaleza es un objetivo fundamental de este plan. No es el momento de pedir moratorias para nuestras medidas del Pacto Verde. Es el momento de acelerarlas, junto con mayor inversión en prevención, para frenar estos desastres.

  Terry Reintke, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Herr Präsident, Kolleginnen und Kollegen! Dürren, Überschwemmungen, Waldbrände: Wir haben in Europa schon wieder einen Sommer der Wetterextreme hinter uns.

In Griechenland sind 80 000 Hektar Wald verbrannt, in Slowenien haben Starkregen mehr als eine halbe Milliarde Euro Schäden verursacht – über zwei Drittel des Landes waren davon betroffen. Und im Ahrtal, da waren es sogar noch viele Milliarden mehr an Schäden, die Überschwemmungen nach sich gezogen haben.

Kein Mensch kann mehr erzählen, dass Nichtstun günstiger ist oder billiger ist, als jetzt zu handeln. Extreme Wetterereignisse werden in den nächsten Jahren in Europa hunderte Milliarden Euro kosten. Hitze, Starkregen, Hagel werden dramatische Auswirkungen für die Bürgerinnen und Bürger in der Europäischen Union haben. Und schon jetzt kostet die Hitze zehntausende Menschen jedes Jahr das Leben.

Alle diese Tatsachen sind zu Genüge bekannt. Und trotzdem – trotz dieser Realität – gibt es Politiker, die erzählen, dass wir jetzt erst mal eine Pause brauchen. Eine Pause, die bedeutet, dass die Wetterereignisse in Zukunft noch extremer werden und dass wir dann noch extremere Maßnahmen treffen müssen, um gegen die Auswirkungen vorzugehen. Nein, wir brauchen keine Pause, wenn es darum geht, den Green Deal weiter voranzutreiben, denn die Klimakrise, die Auswirkungen der Klimakrise, die macht auch keine Pause.

Deshalb müssen wir jetzt handeln. Und das ist nicht nur rational, sondern das ist auch politische Verantwortung zu übernehmen. Denn alles andere wäre Realitätsverweigerung. Wenn es schwierig wird zu sagen: „Mit Nichtstun werden wir schon irgendwie durchkommen“, obwohl die Realität doch ganz klar zeigt, dass es genau anders ist. Das ist brandgefährlich und verantwortungslos. Deshalb müssen wir, so anstrengend es sein mag, weitermachen, denn der Green Deal ist kein Sprint, sondern ein Marathon.

Wir müssen als Europäische Union mehr tun, um die Bürgerinnen und Bürger bei der Bewältigung von Klimafolgen zu unterstützen. Die Europäische Union ist auf Solidarität aufgebaut, und für einige Menschen mag es viel klingen, wenn wir gemeinsam als Europäische Union Milliarden Euro in den Katastrophenschutz stecken. Aber wenn wir uns anschauen, welche massiven Schäden – auch finanzieller Art – Katastrophen in der Europäischen Union anrichten, dann ist das gut investiertes Geld.

  Εμμανουήλ Φράγκος, εξ ονόματος της ομάδας ECR. – Κύριε Πρόεδρε, ας είμαστε προμηθείς και όχι επιμηθείς. Τα ευρωπαϊκά δορυφορικά συστήματα προβλέπουν τους κινδύνους του καιρού και τον αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιάς και την πιθανότητα πλημμύρας. Δυστυχώς, εκ του αποτελέσματος δεν επετεύχθη σωστή πληροφόρηση. Απαιτείται να προλαμβάνουμε αντί να θεραπεύουμε. Απαιτείται έγκαιρη ενημέρωση. Απαιτείται επανασχεδιασμός του συστήματος πρόληψης. Απαιτούμε γενναίες αποφάσεις για αντιπυρικές ζώνες, φύτευση ζωνών με λιγότερο εύφλεκτα δέντρα, βιώσιμη αξιοποίηση των δασών, για καθαρισμό και πολλά πυροσβεστικά drones. Απαιτούμε κατάλληλα αντιπλημμυρικά έργα και έλεγχο της συμβολής δήμων και περιφερειών. Απαιτούμε για να προασπίσουμε τη ζωή και το βιος του Έλληνα γεωργού, κτηνοτρόφου, μελισσοκόμου, του μικρού επιχειρηματία.

Αυτές οι επενδύσεις θα κόστιζαν λιγότερο από την καταστροφή που υπέστημεν στον Έβρο και στη Θεσσαλία. Οι εξοργιστικά υψηλές δαπάνες για συμβολή στον πόλεμο της Ουκρανίας ακολουθούν την πολιτική επέκτασης της Ευρώπης, όταν η Ευρώπη χρειάζεται εξυγίανση. Απαιτούμε ευρωπαϊκό ενδιαφέρον για τους ανθρώπους μας, τώρα που χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ να επουλώσουμε τις πληγές μας για το καλό της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης γενικότερα. Χρειαζόμαστε ένα νέο σχέδιο για να προλαμβάνουμε τις καταστροφές, μετεξελίσσοντας την Ευρώπη σε πρότυπο λειτουργικότητας. Η γενναία χρηματοδότηση σε Έβρο και Θεσσαλία θα δείξει ότι η Ευρώπη νοιάζεται και μπορεί να γιατρέψει τα τραύματά της. Δυναμικές χρηματοδοτήσεις από το Ταμείο Αλληλεγγύης, επανεκκίνηση για τους αγρότες μέσω έκτακτης βοήθειας από την ΚΑΠ και τέλος άτοκα δάνεια για τους μικρούς επιχειρηματίες των πληγεισών περιοχών.

  Silvia Sardone, a nome del gruppo ID. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, l'Europa deve fare di più per contrastare le catastrofi. La sua strategia green rischia di indebolire gli interventi necessari sui territori: penso alla tragica alluvione in Emilia Romagna, che avrebbe potuto essere molto limitata se si fossero costruite le necessarie vasche di contenimento delle acque e le dighe, se si fossero puliti i fiumi e se fossero stati risanati gli argini.

Dighe, vasche, pulizia dei fiumi: tutti interventi a cui vi opponete perché in contrasto con le vostre politiche di ripristino della natura. I disastri naturali come le alluvioni si limitano con più strutture fatte dall'uomo e non meno.

Sulle ondate di calore, invece, basta con l'allarmismo. Due mesi a parlare dell'estate calda e infuocata e poi si scopre che i dati dicono l'opposto: i consumi elettrici in Italia hanno registrato un calo del 3,3 % rispetto al luglio del 2022. Non solo: la temperatura media di luglio non ha mostrato un aumento esorbitante; anzi, un decremento in Italia di 0,3 gradi rispetto allo stesso periodo dell'anno precedente.

Attenzione a sparare toni da apocalisse: rendono meno seri i dibattiti sul clima.

  Πέτρος Κόκκαλης, εξ ονόματος της ομάδας The Left. – Κύριε Πρόεδρε, πριν από δύο μέρες περάσαμε για πρώτη φορά στον κόσμο του ενάμιση βαθμού παραπάνω. Έναν κόσμο για τον οποίον έχουμε προειδοποιηθεί ότι θα είναι αβίωτος. Και οι καταστροφές σε όλο τον πλανήτη, στην Ευρώπη, στη χώρα μου, είναι τρομακτικές, όμως οι εκπομπές συνεχίζουν να αυξάνονται και οι επιδοτήσεις σε ορυκτά καύσιμα έφτασαν σε σημείο ρεκόρ, 7 τρισεκατομμύρια φέτος παγκοσμίως, και στην Ευρώπη πάνω από ένα δισεκατομμύριο.

Οι πολιτικές μας καταστρέφουν τις ζωές των ανθρώπων και απειλούν την ανθεκτικότητα της δημοκρατίας, καθώς οι πολίτες βλέπουν ότι όλο και περισσότερο παραμένουν απροστάτευτοι από το κράτος. Το Ταμείο Αλληλεγγύης αποδεικνύεται ελάχιστο μπροστά στο μέγεθος του προβλήματος. Το σύνολό του είναι μικρότερο από το 1/4 των ζημιών και απωλειών, μιας και μόνο μικρής χώρας της Ευρώπης, της Ελλάδας, της πατρίδας μου. Ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε ένα νέο και ικανό Ευρωπαϊκό Ταμείο Απωλειών και Ζημιών με αμοιβαιοποίηση των βαρών, κατά τα πρότυπα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε ότι το σύνολο της δημόσιας χρηματοδότησης πρέπει να κατευθυνθεί στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.

Είναι αδιανόητο η αναθεώρηση του συμφώνου σταθερότητας να μην ξεκινάει από την εξαίρεση των δαπανών για ζημίες και απώλειες και τις επενδύσεις ανθεκτικότητας. Ζητάμε την άμεση κατάργηση του άρθρου 107 παράγραφος 2β της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που καθυποτάσσει την κρατική βοήθεια στις επιταγές της αγοράς. Αυτή τη στιγμή χιλιάδες συνάνθρωποί μας αγωνίζονται σε μολυσμένες λάσπες να σταθούν στα πόδια τους. Είμαστε ευγνώμονες για τη βοήθειά σας και ζητάμε σήμερα την αλληλεγγύη σας.

  Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος (NI). – Κύριε Πρόεδρε, καπνίζει ακόμη ο Έβρος με τη μεγαλύτερη πυρκαγιά στην Ευρώπη, με 19 νεκρούς, με 1 εκατομμύριο καμένα στρέμματα. Στη Θεσσαλία ολόκληρα χωριά πνίγηκαν, 15 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, πολλοί αγνοούμενοι, εγκλωβισμένοι, χωρίς νερό, χωρίς ρεύμα, χωρίς φαγητό, εκτεθειμένοι στις μολύνσεις, εγκαταλελειμμένοι πραγματικά από το αστικό κράτος. Στο πλάι τους βρίσκονται εξαρχής εργατικά σωματεία και μαζικοί φορείς, κάνοντας πράξη το σύνθημα «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό».

Δεν κρύβονται οι εγκληματικές ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αστικών κυβερνήσεων πίσω από τη λεγόμενη κλιματική κρίση. Διότι σήμερα υπάρχουν τα μέσα, ώστε τέτοια φαινόμενα να μην μετατρέπονται σε τραγωδίες. Η υλοποίησή τους όμως προσκρούει στην ευρωενωσιακή στρατηγική του κόστους-οφέλους που υλοποιούν οι ελληνικές κυβερνήσεις, καθώς και τις ενωσιακές οδηγίες που συστήνουν να μην είναι υπερβολικό το κόστος των αντιπλημμυρικών έργων, με κριτήριο οι οικονομικά αποδοτικότερες περιοχές να διασωθούν.

Σήμερα η πάλη που γίνεται είναι συγκεκριμένη για να απεγκλωβιστούν άμεσα οι κάτοικοι των πλημμυρισμένων περιοχών. Για να υλοποιηθούν όλα τα μέσα προστασίας με ευθύνη του κράτους, να στελεχωθούν και να εξοπλιστούν πλήρως οι υπηρεσίες πολιτικής προστασίας, η πυροσβεστική, τα δασαρχεία, για να αποζημιωθούν στο 100 % όλοι οι πληγέντες, αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα ευρωενωσιακά κονδύλια.

  José Manuel Fernandes (PPE). – Senhor Presidente, Caras e Caros Colegas, Senhor Comissário, representante do Conselho, todos os anos lamentamos os incêndios, a seca, as mortes, as inundações.

Mais do que palavras, temos de ter ação. E os Estados-Membros não estão a fazer o que lhes compete. Não vos falta dinheiro. Vocês têm tempestades de milhões. O meu país, Portugal, não quis 8300 milhões de euros na vertente dos empréstimos do PRR, que podia usar para o armazenamento da água, para a construção de regadios e ajudar a agricultura em momentos de seca, para o planeamento e para a floresta, para ajudar o mundo rural. Não vos faltam recursos financeiros e é necessário planear e executar.

Por outro lado, para além da prevenção, que é a melhor solução, é necessário também o combate. E aqui, a Comissão Europeia, muitas vezes contra a vontade do Conselho, tem feito o seu trabalho no reforço do Mecanismo Europeu de Proteção Civil, no reforço do RescEU.

Nós, com menos recursos, podemos fazer mais: com a partilha de meios e com uma boa coordenação. E, por isso, aqui fica o pedido para que se atue em conjunto no combate, mas que depois cada um faça o seu trabalho de casa e que não se utilize, inclusivamente, a existência de meios europeus para depois se passar a culpa para a Europa dos meios que não existem em cada Estado-Membro.

Cada um tem de fazer a sua parte. A União Europeia, a Comissão Europeia e o Parlamento Europeu têm-na feito. Exige-se mais aos Estados-Membros.

  Elisabetta Gualmini (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, la transizione ecologica è una polizza salvavita per l'umanità. Qui a Bruxelles e a Strasburgo ci dicono che la destra e la sinistra governano insieme su tante materie: ma sul cambiamento climatico non è proprio così. Bisogna che lo diciamo forte e chiaro: c'è una destra e c'è una sinistra. I voti sono diversi, i comportamenti sono diversi, le strategie sono diverse.

La destra sovranista ha fatto dell'ecoscetticismo la sua bandiera. Le forze progressiste invece hanno scelto il Green Deal, la necessità di lottare contro un cambiamento climatico devastante. Noi siamo quelli della mitigazione e dell'adattamento; voi quelli del "Ma ha sempre fatto caldo, è sempre stato così". Noi quelli della protezione della natura; voi quelli del negazionismo e della rimozione. Noi quelli delle fonti rinnovabili; voi quelli innamorati del fossile. Noi quelli della salvaguardia del futuro; voi quelli della salvaguardia del passato. Lo abbiamo visto in Emilia Romagna: un governo di destra che fa una battaglia politica disgustosa sulla pelle degli alluvionati e che non manda i risarcimenti.

Chiediamo alla Commissione, alla sua Presidente, se vogliamo andare avanti con il Green Deal, perché la sua stessa forza politica ci sembra andare in direzione opposta. Diteci la verità: si va avanti oppure no?

  Max Orville (Renew). – Monsieur le Président, le mois de juillet 2023 a été le plus chaud jamais enregistré. Les feux de forêt ont dévasté bon nombre de pays européens, dont la Grèce. Il y a juste 72 heures, le Maroc a connu un séisme dévastateur – l’Europe reste à ses côtés. Le mécanisme de protection civile de l’Union est l’outil efficace et utile pour faire face à ces défis. Nous devons le renforcer avec une ambition à la fois humaine, matérielle et financière.

Cela passe par la prévention, pour former et sensibiliser les populations aux bons gestes en cas de risque majeur. Cela appelle aussi l’augmentation des capacités européennes d’intervention avec nos propres hydravions, ainsi que l’achat de matériel commun. Les catastrophes frappent le monde entier plus souvent et plus fort: les cyclones aux Antilles, la sécheresse à Mayotte, les incendies aux Canaries. Les régions ultrapériphériques sont les premières touchées par le changement climatique. Elles méritent une protection spécifique. Elles doivent devenir les laboratoires de solutions climatiques dont l’expérience pourrait profiter à toute l’Europe.

  Bas Eickhout (Verts/ALE). – Mr President, first of all, what we are seeing again this summer, and what we are seeing nowadays every summer and winter, is the new climate reality. This is exactly what science has been warning about and we will see it more, because the warming of our planet will lead to more extremes and we are not prepared to deal with those extremes. And that’s what we have seen again this summer.

First of all, I really would like to thank the Commission for already pushing, for a couple of years now, the EU civil protection mechanism and, really, a plea to the Council to finally move substantially on that. Every time when we are discussing this, and especially after the summer, we are mourning the victims of climate extremes. But every time the Council is not really putting the money where their mouth is. So in that sense, there’s a lot to be done.

But we need to step up, we need to prevent – and that is also using our nature. It’s our best buffer capacity for water shortages and water extremes. We need to create more space for rivers in order to make sure that we can cope with the extremes of our climate system. But most importantly, we need to step up our speediness towards a fossil-free economy because that’s the only way to prevent more of this.

  Ангел Джамбазки (ECR). – Г-н Председател, Комисията, Европейската комисия не е нито прозрачна, нито отворена. Европейската комисия предпазва, запазва и лобира за съмнителни зеленистки политики, основани на ненаучни твърдения, основани на лобизъм, който цели да промени начина, по който в европейския континент се произвежда енергията и начина, по който европейските икономики работят. И този лобизъм е срещу интереса на европейските данъкоплатци и на европейските граждани, и на хората, които живеят и работят, европейските предприемачи в държавите членки на Европейския съюз. Това е факт.

Когато питаме Европейската комисия колко струва Зелената сделка, тя ни отговаря „Благодаря за въпроса“. Когато питаме Европейската комисия колко струваха ваксините, кой ги поръча, кой ги плати, тя отговаря „Благодаря Ви за въпроса“. Когато питаме какъв е въглеродният отпечатък на производството на един електрически автомобил, тя отговаря „Благодаря Ви за въпроса“. Всичко това е лобизъм, всичко това е бюрократизъм, всичко това е една стена, която е изградена от Комисията, за да не допусне яснота на това каква ще бъде цената на безумната, самоубийствена зеленистка политика, която ще остави хора без работа и която ще прави държави като Полша, България и Румъния зависими от външни източници.

Това, разбира се е срам и позор, но вие си го знаете.

  Georg Mayer (ID). – Herr geschätzter Präsident, werte Kollegen! Wetterextreme gab es schon immer auf dieser Erde. Tun wir nicht so, als ob das etwas Neues wäre.

Und auch in meiner Region, im Süden der Steiermark, gab es in diesem Sommer große Überschwemmungen nach ganz massiven Regenfällen. Das ist natürlich großes menschliches Leid, das damit zusammenhängt. Und auf der anderen Seite werden natürlich auch Existenzen bedroht, die finanziell natürlich mit diesem Schaden dann auch umgehen müssen.

Und da ist es wichtig, dass man Soforthilfe leistet und leisten kann. Und da ist es ganz besonders wichtig, dass Menschen vor Ort sind wie freiwillige Helfer, wie etwa von der Freiwilligen Feuerwehr, die hier Übermenschliches heuer im Sommer geleistet haben und denen einmal, glaube ich, ein großer Dank auszusprechen ist. Denn ohne sie wäre diese Katastrophe noch ganz weitreichender und anders ausgegangen. Der Dank gilt also diesen Hilfsorganisationen, die das in Österreich zumindest größtenteils freiwillig auf sich nehmen.

Daher braucht es hier auch besondere Unterstützung und müssen wir uns überlegen, was können wir hier noch tun? Es gibt eine Vielzahl von konkreten Maßnahmen, wie man die Menschen vor diesen Dingen schützt: Hochwasserschutz, aber auch Hitzeanpassung. Das kostet allerdings viel Geld. Und das Problem ist, dass derzeit Ihrerseits das Geld lieber in dunkle Kanäle in der Ukraine versenkt wird, statt, dass man es vor Ort nutzen würde.

  Niyazi Kizilyürek (The Left). – Mr President, the tragic consequences of heatwaves, forest fires and floods as recently seen in Greece, Cyprus and other European countries show that there are still lessons to be learned and actions to be taken.

The vulnerability of our societies remain very high despite important progress in the cooperation amongst countries and investments in advanced equipment.

Scientists warned us a long time ago: what we used to consider ‘extreme’ and ‘unlikely probable’ is now becoming ‘business as usual’.

Our infrastructures and protection need to adapt as fast as possible to the changing climate conditions. It is obvious that the lack of appropriate and timely human action allows climate change to become a climate crisis.

The complexity of disasters implies timely planning, and demands a high-level, dynamic-responding governance. Against climate-related life threatening risks, we need centralised management. The way the EU handled the pandemic may be a good example, namely collective monitoring, collective action.

  Gabriel Mato (PPE). – Señor presidente, voy a hablar de incendios con un solo dato: solo en España han ardido más de 88 000 hectáreas en 2023. Los efectos de estos incendios han sido especialmente dramáticos en Canarias; el más grave en la isla de Tenerife, donde han ardido casi 15 000 hectáreas, un 7 % de la superficie de la isla, con daños estimados en más de 80 millones de euros.

Debemos extraer lecciones de estas catástrofes y preguntarnos qué medios, qué estrategias y qué políticas son las adecuadas. Porque es inadmisible que, por ejemplo, Canarias carezca de una base permanente de hidroaviones o de helicópteros. No podemos esperar horas a que lleguen desde la península.

Europa necesita estar preparada. Para ello debemos fortalecer la política de cohesión, el Fondo de Solidaridad y el Mecanismo de Protección Civil.

Además, es fundamental que los Estados miembros garanticen la conservación, la protección, la prevención y la restauración de los bosques.

Finalmente, es esencial que la Unión Europea elabore una estrategia en apoyo a todo el sector primario que, ante estos desastres naturales, vive al límite y no puede afrontarlo solo. Necesita nuestra ayuda.

  Alex Agius Saliba (S&D). – Sur President, ma nistgħux niċħdu fatt ovvju. Il-kriżi klimatika qiegħda magħna.

Matul dan is-sajf esperjenzajna temp estrem fl-Ewropa kollha; minn għargħar, heatwaves estremi u anke nirien. Kellna saħansitra Stati Membri li f’temp ta’ ftit jiem affaċċjaw heatwaves u anke għargħar kbar.

F’Malta, l-iżgħar Stat Membru, assistejna għal temperaturi rekord ta’ madwar 43°C, illi damu jtulu għal numru ta’ jiem, illi wasslu għal sfidi kbar fejn tidħol l-infrastruttura kritika ta’ pajjiżna.

Dawn l-estremitajiet qegħdin magħna u ser ikomplu, u ser jiżdiedu fl-intensità tagħhom. U dan kollu qed iħalli impatt negattiv fuq il-kwalità tal-ħajja, l-ambjent, l-ekonomiji tal-Istati Membri tagħna. Għaldaqstant hemm bżonn ta’ pjan strateġiku illi nkomplu ninvestu bħala Unjoni Ewropea fi pjan ta’ reżistenza klimatika illi jipproteġi liċ-ċittadini, jipproteġi lill-industriji, jipproteġi l-infrastrutturi kritiċi tagħna u kif ukoll is-sostenibilità ambjentali tagħna.

  Martin Hojsík (Renew). – Pán predsedajúci, pred klimatickou krízou sa neschováme. Obmedzuje a dopadá na všetkých: ľudí, obce, firmy, štát. Zabíja zvieratá aj ľudí, jednoducho nerozlišuje.

Toto leto bolo ďalším dôkazom. V priamom prenose sme sledovali extrémne teploty, požiare, sucho, ale aj obrovské záplavy na juhu Európy.

Ani Slovensku sa extrémy nevyhli. Povodne na Gemeri, Liptove a Spiši. Extrémne horúčavy. Krúpy veľkosti pingpongových loptičiek ničili úrodu aj domy na východe Slovenska. Víchrica zrovnala so zemou kúpalisko Podhájskej.

Na klimatickú krízu sa nedá úplne adaptovať. Na extrémne horúčavy pri vysokej vlhkosti si ľudské telo jednoducho nezvykne. Ľudia zomierajú. Vieme zachytiť veľa vody a musíme to robiť. Ale keď za tri dni spadne toľko vody ako normálny za tri roky, tak s tým nič nespravíte. Prídu masívne záplavy. A presne to sa stalo nedávno v Grécku.

Preto znižovanie emisií musí ísť ruka v ruke s adaptáciou. Klimatická kríza nerozlišuje, kto bude jej obeťou. Ani my nemôžeme dopustiť, aby nás rozdelila. Naprieč politickými rodinami nás musí spájať zodpovednosť za budúcnosť. Účet za zbytočné spory zaplatíme všetci, bez ohľadu na naše politické presvedčenie. Preto by sme dnes mali spraviť všetko, aby sme zajtrajším škodám predišli.

  Marie Toussaint (Verts/ALE). – Monsieur le Président, la planète traverse une crise écologique profonde et l’Europe n’y échappe pas. Nous sommes entrés dans un nouveau régime climatique, comme le montrent les incendies sans précédent en Grèce, la sécheresse en Espagne, et l’on pourrait en citer d’autres. Mais au lieu de renouer avec le vivant, la guerre continue, menée ici par les droites qui s’opposaient avant l’été à la loi sur la restauration de la nature. Avant l’été d’ailleurs, la présidente de la Commission s’était tue sur la restauration de la nature, et la présidente du Parlement s’était faite discrète.

Madame Metsola nous dit désormais que ce sont les politiques climatiques qui alimentent le populisme en Europe, au moment même où des millions d’Européennes et d’Européens subissent dans leur chair le dérèglement climatique qui nous frappe. La vérité, c’est que ce qui nourrit le populisme est la même chose que ce qui nourrit la crise écologique. Ce qui nourrit les crises démocratiques et écologiques, c’est la façon dont les dirigeants plient l’échine face aux lobbies et aux règles du marché roi. C’est le refus de changer un système mortifère qui écrase les êtres humains et détruit la nature. Il est temps de changer de logique si nous voulons conjurer l’effondrement du vivant. Chaque minute compte, nous devons agir.

  Anna Zalewska (ECR). – Panie Przewodniczący! Panie Komisarzu! Życia nie oddamy nikomu. Cierpienia tych, którzy utracili majątek i dorobek całego życia, pewnie nie potrafimy zrozumieć, ale możemy działać tu i działać w przyszłości. Tu – to zwyczajnie potrzeba solidarności i pieniędzy po to, by ten dobytek odbudowywać, by odbudowywać infrastrukturę, by snuć plany, również infrastrukturalne, na przyszłość.

Musimy też dokonać dokładnej analizy. Przypominam Państwu, w wielu krajach toczą się śledztwa dotyczące m.in. pożarów. Tutaj hasła związane ze zmianą klimatu nie wystarczą, dlatego że bardzo często to działanie człowieka.

Potrzeba też przewartościować, myślę, Zielony Ład i pakiet „Fit for 55”. Dlatego że my generalnie w systemie już nie mamy pieniędzy. W samej Unii Europejskiej brakuje 65 miliardów euro, a pieniądze na kanalizację, na wodociągi, na system przeciwpożarowy, na odbetonowanie naszych miast i zabetonowanych ulic kosztuje duże pieniądze. Potrzebują nas rolnicy tu i teraz, za pięć i za dziesięć lat.

  Rosanna Conte (ID). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, risuona ancora nelle mie orecchie il rumore della grandine che lo scorso luglio si è abbattuta con forza in Veneto, Friuli Venezia Giulia e Trentino-Alto Adige: chicchi di ghiaccio così grandi da riempire il palmo di una mano e devastare auto e culture; raffiche di vento tali da scoperchiare tetti e sradicare alberi; persone e animali feriti dall'impeto del maltempo.

E come dimenticare l'alluvione che si è abbattuta in Emilia-Romagna... Una vera catastrofe! Una catastrofe con danni che in parte si potevano evitare se fossero state adottate tutte le misure di prevenzione, cosa che il governatore di sinistra non ha evidentemente fatto, giusto per rispondere alla collega. Ma le regioni del Nord-est dell'Italia hanno saputo reagire e rialzarsi, grazie alla tenacia della popolazione e anche all'incessante lavoro di vigili del fuoco, Protezione Civile, Alpini e volontari.

Ma è innegabile che ogni evento estremo indebolisca il nostro territorio ed esponga a pericoli i cittadini. Bruxelles la smetta di perdere tempo con misure spot che guardano al 2050 e ignorano i problemi che imprese e famiglie devono affrontare oggi.

Per essere davvero resilienti, gli Stati hanno bisogno di risposte rapide ed efficaci subito. Qui e ora.

  Romana Tomc (PPE). – Gospod predsednik. Nenavadno vreme je letos poleti po Evropi in tudi širše v svetu povzročilo res veliko škode. Ekstremne padavine, visoke temperature, požari, suše, hud veter pa niso povzročili samo veliko škode naravi, ampak so seveda vzeli tudi domove in žal tudi človeška življenja. V takih trenutkih se opiramo na eno od temeljnih evropskih vrednot – na solidarnost. Na občutek, da v nesreči nismo sami in da živimo v skupnosti, kjer nam je mar za našega soseda, za sokrajana, za sodržavljana, za sočloveka.

Dober mesec po hudih poplavah v Sloveniji, ki so prizadele dve tretjini naše države, bi rada tokrat izkoristila priložnost in se zahvalila vsem, ki so Sloveniji, našim ljudem ponudili pomoč. Od Komisije, držav, še najbolj pa vsem tistim prostovoljcem, ki so bili na terenu in ki so pomagali pri čiščenju razdejanja, ki so ga povzročile podivjane reke.

A tudi, ko kamere ugasnejo, prizadeti kraji še vedno potrebujejo pomoč. Zato vnaprej naprošam svoje kolege, naj, ko bomo v tej hiši glasovali o pomoči Slovenije iz solidarnostnega sklada, pritisnejo na gumb „za“. Hvala lepa.

  Marcos Ros Sempere (S&D). – Señor presidente, olas de calor, incendios, lluvias torrenciales, inundaciones... Los fenómenos climáticos extremos son cada vez más frecuentes; cada vez más personas pagan muy caro sus consecuencias en toda Europa. Y lo sufren más quienes menos tienen. Este verano hemos vivido el mes de agosto más cálido jamás registrado.

En España, lo sabemos bien: incendios, olas de calor que duran cada vez más e inundaciones como las de la semana pasada; la temperatura de la superficie del mar continúa aumentando; las olas de calor son cada vez más frecuentes, y nosotros debemos actuar con más firmeza.

El camino que debemos seguir está claro: Pacto Verde Europeo, mejora de la política de cohesión y del Fondo de Solidaridad. Los Estados y las instituciones europeas deben tomar parte en este camino de forma prioritaria. Necesitamos medidas preventivas para evitar desastres ante fenómenos extremos, y, además, financiación para el mecanismo de protección civil a fin de fortalecer la respuesta europea.

Lo que hace años era una amenaza ahora condiciona la vida de millones de personas. Las consecuencias del cambio climático están aquí y necesitamos compromiso para atajarlas.

  Irène Tolleret (Renew). – Monsieur le Président, chers collègues, un travail important a été initié pour prévenir et gérer les catastrophes naturelles, notamment la solidarité entre les pays européens, avec rescEU, mais aussi vis-à-vis de pays tiers, comme on l’a vu au Canada. Elle est là, elle est efficace, c’est comme ça qu’on arrivera à lutter.

Cependant, trop souvent, la Commission travaille en silo, alors que sur ce sujet-là, nous avons besoin d’avoir des politiques transversales. De la même façon que nous pensons, à chaque fois que nous faisons une loi, à réduire nos émissions, nous devrions nous demander, à chaque fois que nous faisons une loi, si cette loi aggrave ou diminue le risque de catastrophe naturelle.

Je pense par exemple au bois mort, dans le règlement sur la restauration de la nature, qui, dans toutes les zones où le sol est sec – et Dieu sait qu’il y en a de plus en plus dans les forêts – aggrave aussi bien le risque d’incendie que le risque d’inondation et de coulées de boue. Ce n’est pas moi qui le dit, ce sont nos pompiers. Ce sont eux que nous devons écouter.

Je demande aussi à la Commission de mieux valoriser le travail que font nos exploitants et nos agriculteurs, notamment le pastoralisme. Le pâturage est essentiel dans la prévention des risques naturels et permet une gestion et une exploitation durables des forêts. Et puis, bien sûr, pour résister et se protéger, les citoyens doivent être au courant du risque. Nous devons avoir une grande journée de sensibilisation aux risques européens. Ça existe dans d’autres pays. Aucun citoyen européen, en vacances ou chez lui, ne doit ignorer le risque auquel il est soumis et quels sont les bons gestes pour rester vivant.

  Pär Holmgren (Verts/ALE). –Herr talman! Denna sommar, detta år har vi – här i Europa – och människor runt omkring i världen fått en försmak av vad det innebär att leva i en och en halv grad varmare värld.

Redan inom ett par årtionden, med de ambitioner som vi har här i EU, i USA och i Kina, kommer vi att ha en två grader varmare värld. Och för varje ytterligare tiondels grad som den globala uppvärmningen fortsätter kommer följderna – i form av extrema värmeböljor, skogsbränder, översvämningar osv. – att accelerera och bli mycket allvarligare.

Det innebär att vi från och med nu måste ha fullt fokus på ännu mer klimatanpassning, ännu mer klimaträttvisa i omställningen, men framför allt det allra viktigaste – inte minst inför valet här i Europaparlamentet nästa år – så måste alla länder, alla sektorer och förhoppningsvis alla politiska partier höja sina ambitioner när det gäller att få ner utsläppen.

Det är bråttom nu. Det finns fortfarande en möjlighet att på något sätt anpassa världen så att vi kanske klarar av de utmaningar som vi har framför oss. Men tiden rinner ut väldigt fort.

  Pernille Weiss (PPE). – Hr. formand! Tak for debatten. Selvfølgelig skal vi have et kriseparat EU, og det skal vi drøfte grundigt. Og det gør vi så også her til morgen. Men vi skal handle, først og fremmest. Kriser, de har mange årsager, og de har mange aktører. Vand er en af dem, der stort set er involveret i det hele. Enten som sladrehank, der kan fortælle os, at der er noget på vej, og at noget ikke fungerer, eller også så er det den boksehandske, som fylder alt for meget og skaber katastrofer for både naturen og for mennesker. I denne her valgperiode har vi haft meget fokus på "EU Green Deal". Selvfølgelig. Men det har også betydet, at vanddagsordenen er blevet skubbet til side. Behovet for en systematisk og sammenhængende indsats på vandområdet er alarmerende. Derfor håber jeg, at denne her morgenstund, hvor vi taler om et kriseparat EU, giver jer kolleger anledning til at finde den mail, jeg har sendt til jer, med et brev, jeg har skrevet sammen med Det Europæiske Økonomiske og Sociale Udvalg. Et brev, som vi sammen sender til EU's statsledere, hvor vi opfordrer dem til, at vi i næste valgperiode får en "EU Blue Deal". Fordi vi får ikke en grøn og bæredygtig fremtid, hvis ikke vi tager vandet mere alvorligt, og vi kommer til at stå i kriser til halsen, hvis vi ikke får også vandets rolle i at undgå kriser meget mere højt på dagsordenen.

  Sara Cerdas (S&D). – Senhor Presidente, Comissário, Conselho, Colegas, este é provavelmente o verão mais frio do resto das nossas vidas e os eventos climáticos extremos mais frequentes são a realidade.

Se queremos proteger as populações e a natureza das alterações climáticas, é preciso uma abordagem multifacetada e que torne a União Europeia mais resiliente aos efeitos das alterações climáticas porque os desastres naturais afetam a saúde de todos, seja através do aumento das doenças transmissíveis, seja através do seu impacto na doença mental.

E como relatora do Mecanismo Europeu de Proteção Civil aguardo também, com muita expectativa, a avaliação deste mecanismo até ao final do ano por parte da Comissão. E as missões que a Comissão deverá apresentar deverão incluir maior preparação e respostas mais eficazes na minimização dos riscos à saúde em situações de desastre e gestão a longo prazo dos impactos na saúde das populações afetadas.

As ondas de calor extremas, as inundações, os fogos florestais já fazem parte do nosso dia a dia e precisamos de respostas atempadas que nos protejam a todos.

  Μαρία Σπυράκη (PPE). – Κύριε Πρόεδρε, Κύριε Υπουργέ, η κλιματική κρίση στην πατρίδα μου αποτυπώθηκε ως τραγωδία στη Θεσσαλία και τη Θράκη. Ανθρώπινες ζωές χάθηκαν, το μοναδικό οικοσύστημα της Δαδιάς πληγώθηκε βαθιά, περιουσίες καταστράφηκαν και η αυτονομία της τροφοδοσίας της χώρας περιορίστηκε δραστικά.

Έχουμε συμφωνήσει εδώ το 30% των πόρων του προϋπολογισμού 2021-2027 να διατίθεται σε πολιτικές για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Οφείλουμε η δέσμευση αυτή να γίνεται πράξη σε κάθε περίπτωση. Είναι προφανές ότι τα έργα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής δεν διαθέτουν την απαιτούμενη ανθεκτικότητα. Χρειαζόμαστε ενιαίες, υψηλές προδιαγραφές ανθεκτικότητας και έλεγχο των έργων επί του πεδίου. Χρειαζόμαστε ευελιξία στη χρήση των πόρων για την αποκατάσταση των πληγέντων και των περιοχών που καταστράφηκαν. Οι πόροι του Ταμείου Αλληλεγγύης δεν αρκούν. Οι πόροι της συνοχής και του Ταμείου Ανάκαμψης μπορούν να επανακατευθυνθούν σε έργα υποδομής και σε αυτό να συμβάλει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με χαμηλότοκα δάνεια.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα κατέκτησε μόλις πριν μια εβδομάδα την επενδυτική βαθμίδα, επισφραγίζοντας την ορθότητα του σχεδίου της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη και επιβραβεύοντας τους κόπους των πολιτών. Είναι χρέος όλων των εταίρων και των συμμάχων να μην επιτρέψετε τώρα να διολισθήσει η Ελλάδα σε περιπέτειες, επιχειρώντας να επουλώσει τα τραύματα που προκάλεσε η καταστροφή.

  Milan Brglez (S&D). – Gospod predsednik. Avgusta je dve tretjini slovenskega ozemlja prizadela strahovita vodna ujma, ki je povzročila večmilijardno škodo, uničila številne domove, poškodovala ali uničila infrastrukturo, žal pa terjala tudi človeške žrtve.

Odličnemu sistemu slovenske civilne zaščite, vladnim službam, številnim prostovoljcem in solidarnosti ljudi se velja zahvaliti, da škoda ni bila še večja. Prav tako bi se hotel zahvaliti za odziv in solidarnost drugim državam članicam in nečlanicam Evropske unije, sami Evropski uniji in mednarodnim organizacijam. Veseli me odziv in angažma tako komisarja Lenarčiča kot predsednice Evropske komisije, ki je na obisku Slovenije med ostalim obljubila tudi finančno podporo iz solidarnostnega sklada.

A kot vidimo to poletje, Slovenija žal ni edina, zato bo ključna vloga Evropskega parlamenta tako pri zagotavljanju hitrega odziva kot pri dolgoročni odpornosti, zagotavljanju človekove varnosti, trajnostnega razvoja ter prilagajanja na vse to, kar se nam dogaja v okolju, tudi zaradi tega, kar smo sami povzročili. Vsaj početveriti bo potrebno sredstva iz solidarnostnega sklada, evropskim prebivalcem in prebivalkam pa jasno sporočiti, da v najtežjih trenutkih niso sami.

  Nikos Papandreou (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, τα καταστροφικά και ακραία φαινόμενα που έπληξαν τη Σλοβακία, την Ελλάδα, τη Λιβύη και το Μαρόκο δείχνουν ένα: ότι το κτήνος της κλιματικής αλλαγής είναι εδώ και τα καταβροχθίζει όλα. Στη Θεσσαλία, για να δώσουμε ένα γρήγορο παράδειγμα, είδαμε δύτες να ψάχνουν πτώματα σε βυθισμένα σπίτια. Ούτε από σινεμά επιστημονικής φαντασίας δεν τα έχουμε δει αυτά.

Ζητώ, όπως όλοι οι Έλληνες ευρωβουλευτές σήμερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να σκύψει κι εδώ πάνω στο πρόβλημα, να λάβει πρόσθετα και επείγοντα μέτρα. Ελπίζω σύντομα, όπως είπαν πολλοί συνάδελφοι εδώ, οι συντηρητικές δυνάμεις στην Ευρωβουλή να στηρίξουν πιο δυνατά το Green Deal. Προτείνω η ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στην ανοικοδόμηση των υποδομών και να προλάβει την επιδημιολογική βόμβα που έρχεται από τα μολυσμένα νερά. Κάνουμε κριτική για τα έργα που δεν έγιναν, τις σύγχρονες τεχνολογίες πρόληψης, που, όπως είπαν και άλλοι, δεν εφαρμόστηκαν. Ως τον Δεκέμβρη, για να πάμε πρακτικά, θα ήταν ωραίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η επιτροπή ENVI και εμείς στο S&D, να προτείνουμε ένα to do list για ορθές πρακτικές για την πρόληψη φωτιών και πλημμυρών. Είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε από τώρα μέχρι την άνοιξη.

Είδαμε εθελοντές πυροσβέστες, δασάρχες, αστυνόμους, στρατό και απλούς πολίτες να κινούνται αποφασιστικά, με αυταπάρνηση, κουράγιο και πάνω απ’ όλα με το πνεύμα της αλληλεγγύης. Προτείνω να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους. Μόνο με αυτή την αποφασιστικότητα, και με τις σειρήνες του επείγοντος να ηχούν στα αυτιά μας, θα δαμάσουμε το κτήνος της κλιματικής αλλαγής. Όσο πιο γρήγορα, όπως είπαν και άλλοι συνάδελφοι, πρέπει να λάβουμε μέτρα που θα μειώσουν την άνοδο της θερμοκρασίας. Δράση τώρα από όλους μας.

  Christophe Clergeau (S&D). – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, je voudrais d’abord saluer toutes celles et ceux qui se sont battus en Europe face aux catastrophes, et saluer l’action du Mécanisme européen face aux crises. Mais la réalité, vous l’avez dit, Monsieur le Commissaire, c’est que vous manquez de moyens pour faire face aux crises.

La réalité, c’est que nous ne connaissons pas les vulnérabilités en Europe. Le JRC développe un outil – l’index des vulnérabilités – mais il n’est pas ou peu utilisé. La réalité, c’est qu’il n’y a pas, en Europe, de planification de l’adaptation au changement climatique, ni de mobilisation réelle pour la préparation des sociétés. La réalité, c’est que votre politique des objectifs en matière de résilience face aux catastrophes, qui devrait être notre base commune, reste en silo et essentiellement intergouvernementale. La réalité, c’est qu’au sein même de ce Parlement, la question de la protection civile tient une place marginale.

Je voudrais faire aujourd’hui deux propositions. La première, c’est qu’au sein de ce Parlement, il y ait un groupe de travail transversal autour des commissions ENVI et REGI pour aborder ces enjeux dans leur globalité. La deuxième proposition, ce serait qu’en février 2024, lors des un an de la publication de vos «objectifs en matière de résilience face aux catastrophes», il y ait une conférence à haut niveau avec le Conseil, le Parlement et la Commission pour donner – sans attendre les élections – un nouvel élan à cette politique pour enfin changer d’échelle et changer de modèle.

Catch-the-eye procedure

  Matjaž Nemec (S&D). – Gospod predsednik. Tudi letošnje poletje ni prizanašalo. Vremenske katastrofe so se v Evropi vrstile druga za drugo. Podnebne spremembe so že tu in vsak dan terjajo svoj davek.

Slovenijo so prizadele grozovite stoletne poplave. V najhujši naravni katastrofi do sedaj je bilo prizadetega več kot dve tretjini slovenskega ozemlja. Življenje je izgubilo šest ljudi. Škoda bi lahko dosegla sedem milijard evrov. V imenu vseh Slovencev se zahvaljujem za hiter odziv številnih držav EU. Veliko upanja nam vliva neverjetna solidarnost, ki so jo izkazali državljanke in državljani, zato velika zahvala gre predvsem prostovoljkam in prostovoljcem na terenu.

Lansko leto smo se skupaj borili s požari na Krasu. Na Komisijo sem že lani naslovil pobudo o vzpostavitvi vseevropskega mehanizma za upravljanje in obnovo pogorišč in trajno namestitev letala za gašenje v Sloveniji. Narave ne smemo podcenjevati, a največji izzivi sanacije in obnove šele prihajajo. Spoštovani, zato moj poziv vsem institucijam Evropske unije: evropska sredstva bodo ključna pri obnovi. Torej, podprimo financiranje obnove. Srečno!

  Jutta Paulus (Verts/ALE). – Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Wir werden jedes Jahr, Jahrhundert und Jahrtausend Extremwetterereignisse erleben. Das ist nämlich das, was uns die Wissenschaft schon seit Jahren vorhersagt.

Denn – anders als viele immer wieder behaupten, das seien ja nur Computermodelle – wir haben sehr leistungsfähige Modelle, wir haben sehr leistungsfähige Parameter, und das wird abgeglichen mit dem, was in der Vergangenheit schon beobachtet wurde. Das ist also keine reine Spekulation. Und wie gesagt, die Wirklichkeit zeigt uns ja, dass es passiert.

Und viele haben jetzt gesagt: Wir brauchen eine bessere Anpassungsstrategie. Ja, das ist richtig, wir müssen der Natur mehr Raum geben, denn die natürlichen Lösungen sind in solchen Fällen in aller Regel auch die kostengünstigsten. Aber wir müssen auch überlegen im Wiederaufbau, wo bauen wir was wieder auf? Es hat keinen Sinn, an Stellen, die immer wieder von Überflutungen betroffen sein werden, neue Infrastruktur aufzubauen. Dafür werden unsere Mittel schlicht und ergreifend nicht reichen.

Und ein Blick in die USA zeigt auch: Die Versicherungsgesellschaften werden es ablehnen, solche Infrastruktur weiter zu versichern und zu decken. Das heißt, es ist auch an uns – der Politik –, zu handeln und Vorgaben zu machen, damit wir kein Kapital verschwenden.

  João Pimenta Lopes (The Left). – Senhor Presidente, aqui temos formalizado inúmeras propostas e medidas concretas para fazer face às catástrofes naturais que faltam concretizar.

Importa diminuir disparidades regionais e entre os Estados-Membros, promover a prevenção naqueles com elevada exposição ao risco e menor capacidade económica, promovendo uma ocupação equilibrada do território e um desenvolvimento económico e social em harmonia com a natureza. Falta garantir um quadro financeiro apropriado de apoios à prevenção de catástrofes, que reforce e articule instrumentos como a Política de Coesão, a Política de Desenvolvimento Rural, a Política Regional, o Fundo de Solidariedade, a Defesa do Ambiente e a resposta às alterações climáticas.

Ao invés, vemos a redução ou o desvio de verbas da Coesão e outros fundos para alimentar os lucros, entre outros, dos grupos económicos da energia e do armamento. É necessário, entre outros, o reforço de meios humanos e técnicos ligados à prevenção e gestão do território nos Estados-Membros. Valorizar o preço da madeira, condição para uma gestão ativa da floresta, apoiando os pequenos produtores. Romper com os interesses dos grupos económicos no ordenamento florestal e do território que se sobrepõem aos interesses coletivos.

  Domènec Ruiz Devesa (S&D). – Señor presidente, el tema de este debate se refiere a las olas de calor extremas, a las inundaciones y a los incendios forestales. Todos estos sucesos se producen a la vez en mi tierra, la Comunidad Valenciana y la provincia de Alicante. Por eso considero —estamos todos de acuerdo, casi todos, al menos, en esta Cámara— que la base de todo, el origen y la causa de estos tres males —incluyendo, por cierto, también las sequías— es el cambio climático.

Por tanto, tenemos que acelerar la financiación del Pacto Verde. El Pacto Verde requiere un verdadero presupuesto climático del que ahora carece. Tenemos que hacer una gran emisión de deuda comunitaria de bonos verdes para financiar esa transición.

Y al mismo tiempo, mi tierra, Alicante, necesita también un sistema de aprovechamiento de las lluvias torrenciales que no estamos todavía poniendo en pie. La Comisión tiene que hacer más esfuerzos en ese sentido y también apoyar el mecanismo de los trasvases para seguir llevando agua allí donde se necesita en los períodos de sequía y de olas de calor. Particularmente, es fundamental que la Comisión apoye el trasvase Tajo-Segura.

(Ende der spontanen Wortmeldungen)

  Janez Lenarčič, Member of the Commission. – Mr President, honourable Members, I do thank you for this discussion and I want to thank in particular to the voices of support for the EU Civil Protection Mechanism. Indeed, even in an unprecedented, challenging year like this one, not a single request for assistance addressed through the EU Civil Protection Mechanism went unanswered. And yes, in view of the worsening risk landscape, we need to further strengthen this mechanism.

But we also need faster, smarter and more systemic climate adaptation. We need strengthening of the resilience of our ecosystems because nature is our first line of defence against disasters. This way we will be able to protect people and ensure that the damages do not surpass our capacity to manage them.

The European Union is already taking action to strengthen its collective resilience against disasters. This February we adopted – as was already mentioned – the European disaster resilience goals to assist both the Union and the Member States to better anticipate and withstand future emergencies. And these goals must now be rolled out across Europe, simply to keep people safe.

Investments in preparedness and prevention save lives. They protect communities and spare budgets. Every euro invested in prevention and preparedness can save from EUR 5 to EUR 10 in response, while average annual losses due to weather and climate-related disasters already total EUR 14 billion across the Union.

There is some good news: for instance, that investment in resilience is indeed increasing. For instance, allocations for disaster resilience under the cohesion policy have nearly doubled: from EUR 7 billion during the previous MFF to almost EUR 13 billion in the current MFF. And also the new instrument for recovery and resilience adds on an estimated EUR 12 billion for adaptation to climate change.

Obviously, more will have to be done, but no amount of preparation and response will save our planet unless every part of society works together to tackle the fundamental cause of these disasters: climate breakdown and environmental degradation. Without such action, we are on a certain path of destruction. This July was the hottest month on record globally. And this is a warning of what an average summer will be without meaningful climate action.

That’s why we must continue to integrate the European Green Deal across all sectors. How much will it cost? Well, it will cost much, much less than if nothing is done. If nothing is done, there is a doubt that there will be a liveable future for humanity on this planet. Indeed, in my view, the European Green Deal is our all-encompassing, truly cross-sectoral prevention strategy.

In short, we need more response capacity, we need more resilience, and we need more climate mitigation and adaptation to prevent the worst. And we have many of the instruments and mechanisms that are needed to achieve this across every sector of the EU. We must mobilise all of this – including the common agricultural policy, including the cohesion policy, including the Recovery and Resilience Facility – to make this happen.

And obviously we have to strengthen. We have to reinforce solidarity and the emergency aid reserve. We must use the mid-term point in the multiannual financial framework to reassess the funding that is devoted to disaster prevention and climate resilience. And I really encourage Parliament to support this important cause during the ongoing review process.

  Pascual Navarro Ríos, presidente en ejercicio del Consejo. – Señor presidente, señorías, señor comisario Lenarčič, celebro el debate mantenido hoy, que ha puesto de manifiesto la necesidad de esforzarnos más en acciones de respuesta, prevención y reparación tanto a nivel de la Unión como a nivel nacional.

Quiero reiterar de nuevo la solidaridad del Consejo con Grecia y con todos los países —en particular, este año, mediterráneos— que han sufrido catástrofes.

Al referirnos a la adaptación al cambio climático, la resiliencia entraña la capacidad no solo de resistir a los desafíos y lidiar con ellos, sino también de realizar transiciones de manera sostenible, justa y democrática.

Tomo nota de las ideas y propuestas presentadas por el comisario Lenarčič y, en concreto, le puedo señalar que el Consejo está considerando la propuesta de la Comisión de revisión del marco financiero plurianual y las propuestas presentadas por la Comisión en las materias señaladas hoy.

Para prevenir las catástrofes agravadas por el cambio climático necesitamos adoptar un enfoque intersectorial en el que la adaptación sea el núcleo de las medidas.

El Consejo está dispuesto a examinar toda propuesta legislativa sobre normas de prevención que, como bien se ha señalado hoy, son por el momento normas no vinculantes. Y, mientras tanto, está dispuesto a consolidar todas las medidas de coordinación no vinculantes de prevención.

  Der Präsident. – Die Aussprache ist geschlossen.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 171 GO)

  Isabel Carvalhais (S&D), por escrito. – As alterações climáticas fazem sentir os seus efeitos dramáticos cada vez de forma mais intensa, mais disseminada e de forma muito mais rápida do que antecipávamos. Os efeitos das alterações climáticas não se medem infelizmente apenas na devastação de áreas agrícolas e florestais, na destruição de ecossistemas naturais e nas perdas económicas para milhares de famílias, graves em si mesmo. Medem-se em vidas perdidas, como as que lamentamos nos incêndios e nas cheias que fustigaram a Grécia, nas cheias que provocaram uma tragédia humana de dimensões inimagináveis e nos milhares de refugiados climáticos.

Já poucos têm a coragem de negar que as alterações climáticas são uma realidade. Mas muitos continuam na sua ação diária a bloquear em efetivo a implementação das medidas necessárias. É, por isso, fundamental continuar a avançar com determinação na implementação do Pacto Ecológico Europeu. Uma implementação que não poderá nunca perder a noção de justiça social e do apoio necessário a uma transição para uma sociedade mais descarbonizada.

A dimensão global do problema exige igualmente um esforço crescente na ação climática da UE nos diversos fóruns internacionais, nos diálogos bilaterais com países terceiros e no apoio à sua ação na mitigação e adaptação às alterações climáticas.

  Josianne Cutajar (S&D), in writing. – I want to start by expressing my solidarity with our neighbours in Libya and Morocco who were the latest victims to extreme weather effects. Extreme weather events, fuelled by climate change impacts, know no borders, with both sides of the Mediterranean basin having to endure ever worsening and ever more turbulent climatic conditions. What this all underscores is that merely focusing on cutting carbon emission is not enough, and we must step up our game on mitigating the worst impact by fostering resilience, also in the short-term. Resilience means being prepared, and we certainly have much more to do on the critical infrastructure front. From our homes, to critical infrastructure like hospitals, transport-related infrastructure and the energy grid itself, it is our responsibility to ensure that adaptations are made to ensure the safest and most resilient technology and standards are applied. This with the aim of achieving a sustainable and climate resilient society and economy, fit to face this new age of climate extremes.

  Lina Gálvez Muñoz (S&D), por escrito. – El cambio climático está exacerbando la frecuencia e intensidad de eventos climáticos extremos, impactando significativamente en Europa y en el resto del mundo. Según el Servicio de Cambio Climático de Copernicus, agosto de 2023 fue el mes más caliente registrado, siguiendo a un julio igualmente cálido.

Esta escalada de temperaturas ha tenido efectos catastróficos durante el verano. Grecia experimentó el mayor incendio forestal registrado en Europa, destruyendo más del 1 % de su territorio y cobrando 21 vidas. En España, un incendio en Tenerife arrasó 15 000 hectáreas, provocando evacuaciones masivas y 80 millones de euros en daños. Además, la intensificación del calentamiento del agua del mar ha aumentado la probabilidad de tormentas severas e inundaciones. España, Eslovenia y Grecia han enfrentado inundaciones devastadoras, con graves pérdidas humanas y económicas.

  Ádám Kósa (NI), írásban. – Idén nyáron északtól délig természeti katasztrófák sora következett be Európában, némelyik országot duplán is sújtva. Görögországban előbb a pusztító erdőtüzek elől kellett menekülni, most pedig az árvíz követelt életeket. Cipruson és Tenerifén erdőtűz, Szlovéniában és Bulgáriában áradások sodortak veszélybe embereket. A nyári időszak miatt a helyi lakosok mellett a külföldiek is bajba kerültek, és jól látszott, hogy a vendéglátó ország nyelvét nem beszélő turisták esetenként nem jutottak elég gyorsan megfelelő információhoz sem a veszélyek előrejelzése, sem az evakuálás részletei tekintetében.

Évek óta hangsúlyozom, hogy gyors és bárki számára könnyen érthető tájékoztatásra van szükség katasztrófahelyzetben. Ilyen megoldás lehetne, ha a veszélyzónában tartózkodók okostelefonjára a katasztrófavédelem bárki által érthető üzenetet tudna küldeni. Különösen fontos, hogy ilyenkor a fogyatékossággal élőkre is gondoljanak, és a mozgásukban akadályozott vagy siket személyek számára speciális segítséget nyújtsanak. Senkit sem szabad magára hagyni a bajban, de ez csak akkor sikerülhet, ha a katasztrófavédelemért felelős szervek előre felkészülnek, és a várható kockázatokat felmérve megfelelő megoldásokat dolgoznak ki.

Ilyen a Magyarországon – egyelőre csak magyar nyelven – működő VÉSZ, azaz veszélyhelyzeti értesítési szolgáltatás, amely egy okostelefonokra és táblagépekre kifejlesztett ingyenesen alkalmazás. Az itt megjelenő hírek, figyelmeztetések, riasztások a hiteles és pontos tájékoztatást segítik elő, és szolgálják a felhasználók biztonságát.

  Javi López (S&D), por escrito. – El cambio climático está exacerbando la frecuencia e intensidad de eventos climáticos extremos, impactando significativamente en Europa y en el resto del mundo. Según el Servicio de Cambio Climático de Copernicus, agosto de 2023 fue el mes más caliente registrado, siguiendo a un julio igualmente cálido.

Esta escalada de temperaturas ha tenido efectos catastróficos durante el verano. Grecia experimentó el mayor incendio forestal registrado en Europa, destruyendo más del 1 % de su territorio y cobrando 21 vidas. En España, un incendio en Tenerife arrasó 15 000 hectáreas, provocando evacuaciones masivas y 80 millones de euros en daños. Además, la intensificación del calentamiento del agua del mar ha aumentado la probabilidad de tormentas severas e inundaciones. España, Eslovenia y Grecia han enfrentado inundaciones devastadoras, con graves pérdidas humanas y económicas.

  Nora Mebarek (S&D), par écrit. – L’été 2023 a été le plus chaud jamais enregistré et notre continent a à nouveau été frappé par une succession d’évènements climatiques extrêmes, aux conséquences désastreuses. Mes pensées vont bien entendu aux victimes et à leurs familles et je tiens également à rendre hommage aux forces de protections civiles, qui, à travers l’Union ont fait preuve d’un sang-froid et d’un professionnalisme remarquables. Néanmoins chers collègues, je vois là une double exigence de protection de nos concitoyens à laquelle l’UE doit apporter des réponses fortes : renforcer nos capacités communes de réaction d’urgence, tout en accélérant nos efforts d’adaptation, qui est le parent pauvre des ambitions européennes en matière climatique. Or, même si je salue la proposition d’augmentation des moyens du Fonds de solidarité de l’UE, je crains que sans nouvelle ressource propre comme un impôt européen sur les grandes fortunes, l’actuelle révision mi-parcours de notre cadre budgétaire ne soit une occasion manquée de mettre les moyens financiers à la hauteur des enjeux auxquels nous sommes confrontés. Si nous parvenons à débloquer des moyens pour produire des munitions pour soutenir l’Ukraine, nous devrions pouvoir l’être pour faire la guerre contre le changement climatique et la litanie des catastrophes qu’il engendre.

  Katarína Roth Neveďalová (S&D), písomne. – Klimatickým zmenám sa už, žiaľ, nevyhneme a tohtoročné leto je ďalším dôkazom, že čelíme obrovskému nárastu frekvencie a intenzity katastrof súvisiacich s klímou. Extrémne horúčavy, požiare, sucho, ale aj obrovské záplavy... Tým všetkým si v Európe prechádzame za posledné obdobie.

Aj na Slovensku sme svedkami týchto extrémov, ktoré si každým dňom vyberajú svoju daň. Extrémne horúčavy sú čoraz bežnejšie, čo predstavuje vážne zdravotné riziká a zaťažuje našu infraštruktúru. Záplavy sú ďalší veľký problém, ktorý vedie k stratám na životoch, škodám na majetku a narušeniu základných služieb. A v neposlednom rade lesné požiare, ktoré zdevastovali rozsiahle územia, zničili ekosystémy a živobytie.

Myslím si, že prírodu netreba podceňovať a najväčšie výzvy nás ešte len čakajú. Preto by som rada zdôraznila naliehavú potrebu budovania Európskej únie odolnejšej voči katastrofám, najmä pokiaľ ide o ochranu našich občanov pred eskalujúcimi hrozbami. A to si vyžaduje vzdelávanie, osvetu, ale najmä kolektívnu akciu, súdržné politiky a spoločný záväzok chrániť našich občanov.

  Θεόδωρος Ζαγοράκης (PPE), γραπτώς. –Οι πρωτοφανείς φυσικές καταστροφές που βίωσε η πατρίδα μου, η Ελλάδα, αυτό το καλοκαίρι αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά την ανάγκη να αλλάξουμε εδώ και τώρα τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα ακραία φυσικά φαινόμενα. Δυστυχώς, η οξύτητα αυτών των φαινομένων και οι καταστροφικές τους επιπτώσεις τείνουν να γίνουν η νέα πραγματικότητα την οποία θα κληθούμε όλοι μας να αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια. Από τη μία οι πυρκαγιές, οι οποίες κατέκαψαν εκατομμύρια στρέμματα δασικής έκτασης σε ολόκληρη την χώρα, από την άλλη οι πλημμύρες, οι οποίες έπνιξαν στην κυριολεξία μια ολόκληρη περιφέρεια, παρασύροντας ανθρώπους, σπίτια, επιχειρήσεις, καλλιέργειες και υποδομές. Η Ελλάδα πληρώνει βαρύ τίμημα τόσο σε ανθρώπινες ζωές όσο και σε υλικές καταστροφές. Γιατί η καταστροφή είναι πράγματι ολοκληρωτική. Η διαδικασία ανάκαμψης μετά από τέτοιες καταστροφές είναι επίπονη και απαιτεί σημαντικούς πόρους και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Η βοήθεια που εξήγγειλε η Πρόεδρος της Επιτροπής είναι σημαντική. Όμως, δεν είναι επαρκής. Χρειάζεται να κινητοποιήσουμε όλα τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία και να παράσχουμε τα πρώτα μέτρα ανακούφισης στις πληγείσες περιοχές. Το κρίσιμο όμως είναι η ουσιαστική ανασυγκρότησή τους. Για αυτό χρειάζεται σχέδιο και χρήματα. Η ΕΕ μπορεί να συνδράμει ουσιαστικά σε αυτή την κατεύθυνση. Θέλω να ελπίζω ότι θα το πράξει!