Compte rendu in extenso des débats

Mercredi 17 janvier 2024 - Strasbourg

13. Améliorer la situation socioéconomique des agriculteurs et des zones rurales, garantir des revenus équitables, la sécurité alimentaire et une transition juste (débat)

  Sēdes vadītājs. – Nākamais darba kārtības punkts ir debates par Komisijas un Padomes paziņojumiem par lauksaimnieku un lauku apvidu sociālekonomiskā stāvokļa uzlabošanu un taisnīgu ienākumu, pārtikas nodrošinājuma un taisnīgas pārkārtošanās nodrošināšanu (2024/2522(RSP)).

  Janusz Wojciechowski, Member of the Commission. – Mr President, honourable Members, thank you for organising this debate, which is timely and much needed, given the challenges that our farmers are facing today.

In the face of these challenges, we are grateful to our farmers and all those working in the sector for the food security they continue to provide. This deserves our gratitude at all times, and especially in the extremely difficult times of past years.

First, with the largest pandemic in over a century. Then a full-scale war in Europe for the first time in 80 years – and on top of this, the dramatic and increasing climate disasters in the form of droughts, wildfires and floods.

Each of these crises have hit our farmers very hard. But in the face of these challenges, our farmers have continued to guarantee self-sufficiency in the European Union for most agricultural products, such as grain, meat, milk, as well as fruit and vegetables. For this, we are grateful.

Indeed, between 2015 and 2022, added production in European agriculture increased by 28%, and income per unit of work in agriculture increased by 43%.

Today, the European Union is the world’s largest food exporter. In 2022, the surplus of exports over imports amounted to EUR 58 billion.

According to our data for the first nine months of 2023, from January to September, our surplus already amounts to over EUR 40 billion, with exports increasing by 5%, comparing to 2022, and imports decreasing by 2%.

This is the success story of European agriculture. However, it is not the full story.

There are also threats, which have raised growing concerns for our farmers, and I would like to address these concerns today.

Farming protests, which have flared up in some countries recently, are largely rooted in national policies. However, we must also look at these concerns from the perspective of our EU policies.

The first problem is Russia and its aggression against Ukraine. Firstly, I would also like to remind you of the aid provided to European Union farmers impacted by the war in Ukraine. We activated aid from the crisis reserve for this purpose. But above all, we included agriculture in the possibilities of extended national state aid.

Thanks to this, in 2022 and 2023, farmers in 22 countries benefited from state aid, amounting to EUR 9.3 billion in total. This aid has provided crucial support to the farmers most in need.

However, our full openness to agricultural imports from Ukraine has unfortunately brought significant competitive threats to many of our farmers, who face a market that has radically changed.

In 2021, only 16% of Ukrainian agricultural exports went to the EU market. In 2022 and 2023 it is already more than half.

In 2022, agriculture imports from Ukraine to the European Union almost doubled, from EUR 7 billion to EUR 13 billion.

In 2023, agricultural imports from Ukraine will also exceed EUR 12 billion.

The Commission remains committed to continue supporting Ukraine in these difficult times, while taking into account the European Union sensitivities. We are now discussing within the Commission next steps once the Autonomous Trade Measures expire by next June, and we will of course take all these elements into consideration.

The second reason for farmers’ concern is related to the green transition. Firstly, let me say that during my time in office, the vast majority of farmers I have met have shared a deep concern about the environment and expressed a willingness to play their part in its conservation.

However, many have also expressed concerns over their ability to comply with increasing regulations and legal obligations.

Currently, this concern is not focused on the common agricultural policy, but rather on legislative initiatives outside the CAP – the Pesticides Regulation, the Industrial Emissions Directive and the Nature Restoration Law. I will not talk more about them, especially since they do not fall under my responsibility in the Commission.

However, the common agricultural policy does fall under my responsibility. There is one ‘green’ element in the new CAP that has raised particular concern among farmers, and has been the subject of many initiatives, not only by farmers but also by Member States. This concerns GAEC 8 – in other words, the obligation to set aside at least 4% of arable land on farms over 10 hectares to ‘non-productive areas or features’.

Last year we suspended this obligation by a delegated act of the Commission. This year, despite great pressure from farmers, we cannot repeat this derogation without amending the basic act.

Taking a wider perspective, after one year of implementation, I believe that we have achieved a good compromise in the common agricultural policy strategic plans, striking a balance between the productive function of agriculture and the tasks towards the environment and climate.

The common agricultural policy is working. Farmers have submitted application forms and are implementing eco-schemes. These are especially beneficial for active farmers, who receive payments for practices like carbon farming or animal welfare, for which they did not receive payments before.

We were concerned that farmers would not take advantage of the eco-schemes and that some of the funds would be lost. However, I can assure you that this risk has not materialised and that all agricultural funds, over EUR 300 billion planned for 2023 to 2027, will be used.

As our discussion relates to the socio-economic situation, let me mention that addressing labour and skills shortages in the agro-food sector is of paramount importance, with implications reaching beyond the sector itself to touch on broader concerns of food security.

The shortage of manpower in the sector is a critical challenge that necessitates our immediate attention. It’s not just about the quantity of people; it’s about ensuring that those contributing to the sector enjoy favourable working conditions.

Recognising this, it becomes imperative to persist in the implementation of social conditionality measures, and that Member States’ social and labour authorities properly enforce the social legislation for which they are responsible.

Honourable Members, in recent weeks, farmers have raised their voice in protest, and over the coming months they will have the opportunity to raise their voice again: firstly, in our strategic dialogue on the future of agriculture and later in the European elections campaign.

We cannot lose these opportunities. We must use them to listen, to engage and to work with our farmers.

We must not let our differences be the cause of division. Too often, in our debates on food and farming, our differences present obstacles to finding solutions.

But by combining our different perspectives, I believe we can create new solutions, and together we can grow a common vision for the future of European agriculture.

  Herbert Dorfmann, im Namen der PPE-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar, Kolleginnen und Kollegen! In den letzten Jahren ist es ein bisschen zum Volkssport geworden, die Landwirtschaft, die Bäuerinnen und Bauern zu kritisieren. Viele in der Politik und auch in der Zivilgesellschaft scheinen offenbar bestens zu wissen, wie die Bauern ihre Felder zu bestellen haben. Und die meisten von denen sind übrigens auch noch nie um 5.00 Uhr in der Früh aufgestanden, um in den Stall zu gehen. Und sie haben auch noch nie gesehen, wie Schädlinge und Krankheiten eine ganze Ernte in wenigen Tagen zerstören können, wenn man nichts dagegen tut.

Und zu Recht lassen sich die Bäuerinnen und Bauern diese Behandlung nicht mehr gefallen. In den Niederlanden zuerst und nun in Deutschland zeigen sie der Politik ihre Grenzen auf, und viele Menschen verstehen nun, dass der Bogen wohl etwas überspannt wurde. In unserer Landwirtschaft arbeiten viele gut ausgebildete Menschen, die viel mehr von Landwirtschaft wissen als jene, die glauben, sie mit Auflagen und Regeln überziehen zu müssen, und die übrigens auch verstehen, dass Nachhaltigkeit wichtig ist, und die auch bereit sind, entsprechende Maßnahmen umzusetzen.

In dieser Woche findet in Berlin die Grüne Woche statt. Seit Jahren schreien bei dieser Gelegenheit dort Demonstranten herum, dass sie die Bauern satt hätten. Und nun sagen plötzlich die Bauern, die diese Demonstranten übrigens satt machen, dass sie es satthaben. Und recht haben sie. Landwirtschaft und Lebensmittelsicherheit sind ein hohes Gut. Das haben wir in den letzten Jahren etwas verlernt.

Nun, in geopolitisch unruhigeren Zeiten, wird vielen wieder klar, dass Essen und Trinken ein Teil unserer Souveränität ist. Zu bitter haben wir in den letzten zwei Jahren erlebt, beispielsweise bei der Energie, was blüht, wenn wir uns von anderen abhängig machen. Wir brauchen aktive, vor allem junge Bauern, wenn wir unsere Landwirtschaft lebendig halten wollen.

Dazu müssen wir die Landwirtschaft attraktiv machen, Einkommensmöglichkeiten schaffen. Wieso sollen Bauern weniger verdienen als andere Berufsgruppen? Wir müssen die Landwirtschaft überall erhalten, nicht nur in den Gunstlagen, auch in den Bergen, auch in den benachteiligten Gebieten. Dazu braucht es eine starke und finanziell gut dotierte Gemeinsame Agrarpolitik. Wir müssen unsere Bäuerinnen und Bauern wieder ernst nehmen, sonst werden wir auf unseren Tischen immer weniger Lebensmittel aus Europa finden.

  Clara Aguilera, en nombre del Grupo S&D. – Señor presidente, quería en primer lugar destacar el importante papel de los agricultores y ganaderos a la hora de garantizarnos a todos nosotros unos alimentos sanos y de calidad. El sector agrario europeo —por eso tiene lugar este debate— se considera poco valorado y poco protegido a pesar de la PAC, que está en permanente revisión, es permanentemente cuestionada y tiene cada vez menos presupuesto al no tomar en consideración la inflación. Así que el sector agrario se considera poco valorado y a veces atacado.

Por lo tanto, la PAC no protege adecuada ni suficientemente, aunque esté funcionando. Pero está, ya digo, en permanente revisión.

Además, están las importaciones de terceros países, la sequía y todas estas cuestiones... Vemos cómo los precios de los alimentos son cada vez altos, pero no repercuten en el precio que perciben los agricultores.

Y no estamos explicando bien nuestras políticas verdes, hay que hacer un esfuerzo de consenso con los agricultores si queremos llevarlas a cabo. Son imprescindibles en la lucha contra el cambio climático, pero no frente a los agricultores. Y que no los utilicen ni la derecha ni los verdes, que los están utilizando estratégicamente para atacarlos y utilizarlos en las próximas elecciones.

  Ulrike Müller, im Namen der Renew-Fraktion. – Herr Präsident, sehr geehrte Kollegen! Hatten Sie heute Morgen ein Frühstück mit frischem Brot, Butter, Milch, Käse, Wurst oder Müsli mit Obst und Saft? Alles von uns Landwirtinnen und Landwirten täglich frisch produziert, hochwertigst und jederzeit verfügbar. Ja, in Deutschland haben wir die größten Proteste seit 2008. Es geht längst nicht mehr nur um die Agrardieselsteuerrückerstattung.

Die Probleme gehen tiefer – und die Spur führt über Berlin nach Brüssel. Bürokratische Auflagen und Verwaltungswahnsinn bedeuten, dass Planungssicherheit für unsere Betriebe ein Fremdwort geworden ist. Investitionen in die Zukunft sind kaum noch möglich. Dabei haben wir jetzt erst das erste Jahr der GAP und noch nicht einmal alle Teile des Green Deals zur Umsetzung in den Mitgliedstaaten. Die Landwirte in Europa werden das nicht auf Dauer überleben – und sie nehmen es nicht mehr länger hin.

Wir müssen uns hier eingestehen, dass wir an der alten Agrarpolitik gescheitert sind, und es ist Zeit, dass wir uns ernsthaft Gedanken über eine neue Agrarpolitik machen. Deutschland ist noch eine Industrienation. Die derzeitigen Proteste verdeutlichen, dass dennoch Bauern, Handwerker, Mittelstand das Fundament der Gesellschaft sind. Wir dürfen dieses Fundament nicht weiter destabilisieren.

  Benoît Biteau, au nom du groupe Verts/ALE. – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, mes chers collègues, nous sommes d'accord, l'agriculture est en crise. Mais plutôt que de penser que cette crise est conjoncturelle et sans cesse apporter des réponses aux conséquences de ces crises successives, ne devrions-nous pas plutôt en identifier les causes et partager ensemble le constat que le problème est structurel? Renflouer ce bateau ivre à grand renfort de milliards d'euros, tenir péniblement la tête hors de l'eau des agriculteurs étouffés par ce modèle productiviste n'est qu'une fuite en avant.

L'agriculture, c'est bien sûr le sujet de l'alimentation, mais c'est aussi celui du climat, de la biodiversité et de la santé. C'est donc un secteur éminemment stratégique et les agriculteurs peuvent, s'ils sont accompagnés, devenir les garants de l'intérêt commun. Il est donc urgent de cesser d'opposer écologie et économie, et faire le constat objectif que ce qui menace l'agriculture, la souveraineté alimentaire, le revenu des paysans, le renouvellement des générations, mais aussi le climat, la biodiversité et la santé, c'est ce modèle productiviste nécessitant l'usage massif de pesticides et d'engrais de synthèse, et non pas les orientations faisant référence à l'agroécologie.

A l'approche de la réouverture des discussions de la nouvelle PAC, nous devons d'une part entendre les attentes sociétales comprenant le rôle stratégique que joue l'agriculture sur ces enjeux, pour lesquels nous avons rendez vous avec l'histoire, mais nous avons aussi la responsabilité d'utiliser cette politique publique majeure pour accompagner la mutation des pratiques agricoles afin de sortir les agriculteurs et les agriculteurs, les agriculteurs et l'agriculture de la mauvaise ornière dans laquelle ils sont enlisés.

Ne cédons donc pas au mirage proposé par les libéraux et les conservateurs souhaitant souhaitant prolonger la précarité du monde agricole avec des solutions éculées et saisissons cette opportunité pour bâtir l'avenir de l'agriculture et de la souveraineté alimentaire. C'est quand on est dans le rouge qu'il faut faire toujours plus vert.

  Veronika Vrecionová, za skupinu ECR. – Pane předsedající, pro zlepšení podmínek farmářů můžeme udělat mnoho. Musíme jim ale naslouchat. To se bohužel během tohoto mandátu ze strany Evropské komise nedělo. Komise přicházela s řadou zelených legislativních návrhů s bezprostředním dopadem na farmáře, a to jak ve zvyšování byrokratické zátěže, tak v nových požadavcích zaměřených na boj s klimatickými změnami. Zároveň ale neudělala nic, co by zemědělcům realizaci těchto opatření usnadnilo nebo zlevnilo. Například s návrhem na používání precizních šlechtitelských metod přišla velmi pozdě a je možné, že se jeho projednání do konce našeho mandátu nestihne. S farmáři je nutné mluvit o změnách, o celkovém nastavení společné zemědělské politiky i s ohledem na vstup nových zemí do Evropské unie.

  Christine Anderson, im Namen der ID-Fraktion. – Herr Präsident, meine Damen und Herren! Ich hoffe, Sie sind heute hier, um in den Spiegel zu schauen und sich zu fragen: Sind Sie wirklich stolz auf das, was Sie erreicht haben? Stolz auf Ihre vielen Anträge, Initiativen in dieser Legislatur? Das Leitmotiv, das Ursula von der Leyen zu Beginn vorausschickte: Green Deal über alles. Ja, es hat tiefe Spuren hinterlassen. Tränen der Freude sind hier in diesem Hause geflossen, als Sie den Klimanotstand ausgerufen haben und damit eine weitere Grundlage schufen, um die Bürger zahlen, zahlen und nochmals zahlen zu lassen.

Nun, das Ergebnis sieht man in Deutschland. Unsere Wirtschaft liegt am Boden, eine Pleitewelle überrollt das Land. Gleichzeitig nehmen Sie hunderttausende Landwirte, Spediteure, Unternehmer und Bürger aus wie die Weihnachtsgänse. Die Bürger haben die Nase gestrichen voll und sie gehen endlich auf die Straße. Zu Recht! Denn es kann so nicht weitergehen!

Die aktuelle Politik in Deutschland greift zusehends in unsere Grundrechte ein. Diese Übergriffigkeit des Staates in das Privatleben ist nicht nur bedenklich, sondern gefährlich. Wir sehen eine Politik, die sich gegen die eigenen Bürger richtet, eine Politik der Regulierung, Besteuerung, Beschränkung ohne Rücksicht auf die Bedürfnisse und Rechte der Bürger.

Meine Damen und Herren, es geht hier weit mehr als um Politik. Es geht um unsere Rechte, um unsere Freiheit und unsere Zukunft. Wir müssen gemeinsam gegen diese überbordende Regulierung und Eingriffe in unsere Grundrechte vorgehen. Wir müssen eine Politik unterstützen, die die Interessen des Volkes in den Mittelpunkt stellt. Ich rufe Sie alle auf: Hören Sie endlich auf, die Bürger zu schröpfen und für ihre wahnwitzigen ideologischen Schwachsinnsprojekte zahlen zu lassen!

Anstatt dass die deutsche Bundesregierung die Kritik an ihrer Politik zur Kenntnis nimmt, beschimpft sie die Protestler als Extremisten und Verfassungsfeinde, um sie mundtot zu machen. Nicht aber das Volk, nicht die Bauern sind die Extremisten. Die wahren Extremisten sitzen auf der deutschen Regierungsbank. Die Regierung zu kritisieren ist nicht verfassungsfeindlich. Aber eine Regierung, die das Volk missachtet und seinen Willen nicht umsetzt, ist verfassungsfeindlich!

  Luke Ming Flanagan, on behalf of The Left Group. – Mr President, this is a massively important topic. I used to get hope when I’d see the phrase ‘just transition’. But I have to say, every time I see the phrase ‘just transition’ at the moment, I feel like puking, because I’m not seeing any justice in this.

I’m seeing elderly people going in, paying EUR 5 for little bags of wood, paying massive money for stuff with carbon tax on it – which is a good idea if it comes back to the poor people – but I’m not seeing it coming back to the people who need it.

Farmers must be paid for public goods if there is to be a just transition. So when the Commission comes up with a plan to restore nature, but doesn’t provide money for it, or even a realistic possibility of finding money for it, how can you be surprised when farmers baulk at it?

Now, some people will tell me there is money and some people have an idea of what you can live on. I met department officials last week and they tried to convince me by telling me that some people are getting EUR 4 000 a year. There are children of officials around here who get more than that in pocket money. Why would they get excited about EUR 4 000 a year?

And I’ll finish by saying: they said there were 112 farmers in a certain scheme. The five people in the room were earning more out of their jobs than the 112 farmers put together. There is no justice if you don’t pay for it, and there’ll be no just transition if you don’t pay for it, and I bloody well will not support it.

IN THE CHAIR: DITA CHARANZOVÁ
Vice-President

  Katarína Roth Neveďalová (NI). – Vážená pani predsedajúca, dnes mám na sebe zelenú, takú, ako je obilie na jar, keď vyrastá u nás na Slovensku. A veľmi rada by som upozornila na to, že my si myslíme občas, že jedlo tak príde do tej kantíny, v ktorej si ho vyberáme, ale v skutočnosti sú to práve títo ľudia, poľnohospodári, farmári, ktorých by som chcela z tohto miesta podporiť, ktorí to jedlo, ktoré my každý deň jeme, pripravia. To sú tí ľudia práce. To sú tí ľudia, ktorí nám prinesú každý deň chlieb, ktorý môžeme jesť, a preto by sme ich mali podporovať.

 

Nemali by sme zabúdať, keď hovoríme o tranzícii, o prechode na zelenú ekonomiku. My im stále iba pridávame nové regulácie, nové veci, ktoré musia stále spĺňať, ale potom zabúdame na to, že by sme ich mali aj podporiť. Nemôžeme na nich stále iba nakladať. Musíme naozaj podporovať poľnohospodárov, farmárov, pretože zároveň hovoríme, že chceme udržať ľudí v regiónoch, že chceme, aby ľudia zostali v tých rurálnych oblastiach. Potom podporujeme mestá a hovoríme, že podporujeme mladých farmárov, ale zároveň im stále dávame nové a nové veci, ktoré musia stále viac a viac spĺňať a naozaj im nepomáhame.

Čiže zamyslime sa aj v tej regulácii, aj vlastne vo všetkom, čo robíme pre budúcnosť. Ako to dopadá na tých ľudí práce, na tých ľudí, ktorí nám naozaj prinášajú to jedlo. Pretože keď oni odídu, tak nebudeme mať čo jesť.

  Norbert Lins (PPE). – Frau Präsidentin, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Brüssel kann nichts dafür, dass Deutschland einen low performer als Landwirtschaftsminister hat, der, wenn Entscheidungen getroffen werden, offensichtlich am Katzentisch sitzt und nicht am Kabinettstisch.

Das heißt aber nicht, dass wir selbstgefällig werden und dass wir alles richtig gemacht haben in den letzten Jahren. Aber ich glaube, in den letzten Monaten haben wir gute Signale gesendet. Der Einsatz von Pflanzenschutzmitteln ist gesichert. Die finanzielle Planungssicherheit für die Bäuerinnen und Bauern beim GAP-Budget ist bis 2028 gesichert. Es gibt hier gesunden Menschenverstand im Wald. Die Holzbiomasse bleibt auch auf der europäischen Ebene erneuerbar.

Wir sind auf dem Weg, die Weidehaltung besser zu schützen mit den Vorschlägen der Kommissionspräsidentin zur Absenkung des Schutzstatus des Wolfes.

Und die beste Nachricht ist: Frans Timmermans hat Brüssel verlassen. Mit seiner ideologiegetriebenen Politik ist er auf die Schnauze gefallen.

Aber, Herr Kommissar, es bleibt noch eine Aufgabe, insbesondere für Sie, was Sie in den nächsten Monaten noch tun können: Nehmen Sie die Stilllegung in Angriff. Die Stilllegung, wie wir sie derzeit praktizieren, mit 4 % Stilllegung für die Bäuerinnen und Bauern, ist nicht praktikabel, ist nicht mehr angemessen angesichts der derzeitigen Lage bei der Ernährungssicherheit.

Auch das wäre ein deutliches Einkommensplus für die Bäuerinnen und Bauern und deutliche Hilfe und Signal gerade in diesen Zeiten.

  Mohammed Chahim (S&D). – Voorzitter, transitie betekent verandering en iedereen moet daaraan bijdragen, ook de landbouw.

Politieke partijen die verkiezingsposters ophangen van een boze boer, inclusief hooivork, voeden angst en normaliseren geweld. “Nee”, zeg ik tegen boeren die uit protest verkeersborden omdraaien, want je mag anderen niet in gevaar brengen. “Nee”, zeg ik tegen boeren die een veerboot willen bestormen waar een minister met zijn familie op zit, terug van vakantie. Fatsoenlijke politici, voorzitter, spreken zich hiertegen uit en legitimeren dat niet.

Er wordt ons wijsgemaakt dat wij moeten kiezen tussen natuur en de boer, kiezen tussen stikstofbeleid of een leefbaar inkomen. Dat zijn valse beloftes. Juist de toekomst van boeren kan duurzaam zijn. Boeren mogen niet langer uitgemolken worden door de grote agro-industrie van wie de belangen in dit huis vooral worden behartigd.

Boeren in Europa moeten gewoon kunnen blijven boeren. Wij hebben niet minder, maar juist meer boeren nodig, binnen de grens die onze natuur en het klimaat aankan en met perspectief. Dus zet je in voor onze boeren en verander het systeem. Blijf je uitspreken tegen geweld.

Nog één korte opmerking. Ik zeg het nu de hele tijd: Frans Timmermans zit hier niet. Frans Timmermans was vertegenwoordiger van de Europese Commissie. De plannen komen van de Europese Commissie. Dus als er klachten zijn, bel Von der Leyen op.

  Elsi Katainen (Renew). – Arvoisa puhemies, yleensä niin kärsivällinen maataloussektori on noussut barrikadeille ympäri Eurooppaa, eikä syyttä. Osasyy on vihreän siirtymän ohjelma, jonka oikeudenmukainen edistäminen on sinänsä tärkeää. On muistettava, että siirtymä ei saa rangaista viljelijöitä eikä luonnonvara-alaa. Päinvastoin, meidän on annettava kannusteita, sillä luonnonvara-ala on ainoa ala, joka sitoo hiiltä, ja sillä on myös antaa innovatiivisia ratkaisuja siirtymän vauhdittamiseksi.

Tärkeintä on kuitenkin ruoantuotanto, emmekä voi ottaa ruokaturvaa itsestäänselvyytenä. Sen takia vain maatalousyrityksiä ja erityisesti tulevaisuuteen uskovia nuoria viljelijöitä, joiden yritystoiminta on kannatettavaa, on tuettava. Maataloussektoria säädellään jo paljon ja tulevissa päätöksissä on entistä enemmän kiinnitettävä huomiota siihen, että lainsäädäntö tuo myös taloudellista turvaa viljelijöille. Markkinoilta saatavaa tuloa on myös kaikin voimin vahvistettava.

  Rasmus Andresen (Verts/ALE). – Frau Präsidentin! Der Frust wurde in den letzten Wochen spürbar, und auch in meiner Heimat, in Schleswig-Holstein, sind viele Landwirte auf die Straße gegangen oder haben mit Treckern auch unser Land etwas lahmgelegt und ihrem Ärger Luft gemacht. Ich habe dafür sehr großes Verständnis, denn in der Landwirtschaft funktioniert vieles nicht. Aber anders als die politische Rechte hier im Haus behauptet, ist daran nicht der Green Deal schuld, sondern die Probleme gehen tiefer.

Die Probleme sind eine Landwirtschaftspolitik, die in Deutschland, Herr Kollege Lins, im Übrigen in 31 von 40 Jahren die CDU/CSU zu verantworten hat und nicht Grüne, Sozialdemokraten oder andere. Die Probleme liegen beispielsweise auch in der unfairen Verteilung, wo einige wenige große Konzerne massiv Kasse und Gewinne machen und viele kleine Landwirte leer ausgehen und auf den Kosten und auf Bürokratie sitzen bleiben.

Deshalb brauchen wir eine andere Landwirtschaftspolitik. Wir brauchen eine EU-Förderpolitik, die Qualität, die öffentliche Aufgaben fördert und nicht einfach nur nach Masse geht. Das ist es, worum es in der Landwirtschaft geht.

Und da will ich auch noch mal ganz kurz zu den Rechtsextremen und Frau Anderson hier im Haus sagen: Es ist wirklich unerträglich, dass Sie auf der einen Seite immer dafür stehen, die EU-Subventionen abzuschaffen, und auf der anderen Seite hier so tun, als ob sie für die Landwirte den Mund aufmachen. Das tun sie nicht. Seien Sie wenigstens ehrlich.

  Krzysztof Jurgiel (ECR). – Pani Przewodnicząca! Rolnicy w Europie protestują przeciwko liberalizacji handlu z Ukrainą, Europejskiemu Zielonemu Ładowi i polityce rolnej Unii Europejskiej. Ich zdaniem ta polityka prowadzi do ograniczenia działalności rolnictwa.

Polska realizuje cele polityki rozwoju wsi zgodnie z tematem dzisiejszego oświadczenia Komisji, mianowicie dotyczące wzmocnienia bezpieczeństwa żywnościowego i odporności na kryzysy, poprawy jakości życia, infrastruktury i stanu środowiska, rozwoju przedsiębiorczości, pozarolniczych miejsc pracy i aktywnego społeczeństwa. Jest to strategia Prawa i Sprawiedliwości dla rolnictwa.

Potrzebna jest przychylna rolnikom polityka Komisji Europejskiej w zakresie odblokowania środków z Krajowego Planu Odbudowy dla Polski, szybkie rozpatrywanie wniosków Polski w sprawie interwencji rynkowych, pełna konwergencja środków dla Polski, zawieranie korzystnych dla Unii Europejskiej umów handlowych, w tym z Ukrainą, rozwijanie eksportu żywności do państw trzecich.

Komisja Europejska musi wreszcie zacząć słuchać rolników i szanować ich zdanie, szczególnie dotyczące kształtu polityki rolnej Unii Europejskiej.

  Paola Ghidoni (ID). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, le preoccupazioni degli agricoltori europei in sciopero sono le stesse di quelli italiani e hanno pure la stessa causa: il pregiudizio ambientalista alimentato dalla Commissione europea.

In Italia il settore ortofrutticolo ha prodotto il 40% in meno, quello zootecnico il 30%; si stima un calo di reddito per le imprese agricole pari al 60%; milioni di famiglie sono in pericolo.

L'Europa che fa? Con la scusa di difendere l'ambiente, tratta gli agricoltori come dei criminali. Se l'Europa non sostiene chi lavora, chi produce reddito, chi tramanda antiche tradizioni e ci riempie il piatto, non ha senso di esistere.

  Balázs Hidvéghi (NI). – Tisztelt Elnök Asszony! A német gazdatüntetések fő oka az az, hogy a berlini politika és a brüsszeli politika az elmúlt években magára hagyta a mezőgazdaságot, magára hagyta a gazdákat, sőt ellenségnek állította be őket, és egyre inkább egy merev, ideológiai alapú elefántcsonttoronyból hozott életszerűtlen intézkedéseket. Különösen igaz ez a mezőgazdaságban dolgozókra, akik az elmúlt években a szélsőséges zöld politika céltáblájává váltak, és bűnbakként lettek beállítva. Ez helytelen. A gazdák a mi partnereink. A mezőgazdaság Európában fontos, és csak úgy lehet zöldítést végrehajtani, hogy ezt szövetségben tesszük meg a gazdákkal és a mezőgazdaságban dolgozókkal.

Nem lehet olyan intézkedést hozni, amely lehetetlen helyzetbe hozza őket, rontja a versenyképességüket, és általában is nem veszi figyelembe az érdekeiket. Magyarországon figyelembe vesszük az érdekeiket. Mi partnerekként tekintünk a gazdákra. A kormány és a gazdák szövetsége sziklaszilárd. Csak az elmúlt évben rekordösszeget, 3,4 milliárd eurós támogatást tudtunk nekik adni. Ezt folytatni is fogjuk. Én egy hasonló pozitív megközelítést javasolok Berlinnek is, Brüsszelnek is. A gazdák, a mezőgazdaság, a mi szövetségeseink, együtt kell velük működnünk.

  Daniel Buda (PPE). – Doamnă președintă, domnule comisar, stimați colegi, astăzi, sectorul agricol din Uniunea Europeană este afectat de inflație, secetă, inundații, lipsa forței de muncă și de războiul din Ucraina, ceea ce îl face profund impredictibil pentru ziua de mâine. Din România până în Germania și Franța, fermierii, a căror singură armă a rămas protestul, și-au lăsat casa, masa și familia, ieșind în stradă la -10°, pentru a-și striga neputința în fața imposibilității de a-și mai putea continua activitatea.

Mi-aș fi dorit, domnule comisar, să aveți un mesaj mai clar în intervenția dumneavoastră pentru cei aflați astăzi în stradă. Sigur, trebuie să-i susținem pe cei care luptă pentru libertate, dar să nu uităm de fermierii europeni care se zbat pentru supraviețuire și pentru a ne garanta nouă securitatea alimentară. Rezerva de criză s-a dovedit a fi insuficientă, domnule comisar. De aceea, solicit Comisiei Europene să vină de îndată cu noi resurse financiare, care să fie puse la dispoziția fermierilor, să accelerați procesul de egalizare a subvențiilor între fermierii din estul și vestul Europei, dar și să acordați derogare de la GAEC 7 și GAEC 8.

Domnule comisar, dacă trebuie să modificați actul de bază, modificați-l, dar nu puteți să lăsați această cerere din partea fermierilor din Uniunea Europeană nerezolvată. În același timp, cer partidelor extremiste să nu se urce pe durerea și pe nevoile fermierilor pentru a-și face capital politic în propriul folos.

  Tiemo Wölken (S&D). – Sehr geehrte Frau Präsidentin, sehr geehrter Herr Kommissar! Viele europäische Landwirtinnen und Landwirte demonstrieren derzeit, um ihre Enttäuschung über die Agrarpolitik zum Ausdruck zu bringen. Sie sind wütend über die Marktmacht des Lebensmitteleinzelhandels, der wertvolle Lebensmittel verramscht und keine ordentlichen Preise zahlt. Sie sehen sich mit neuen Auflagen für Tier- und Umweltschutz konfrontiert, die notwendig sind, deren Mehrkosten aber nicht honoriert werden. Und sie fürchten einen unfairen Wettbewerb, auch innerhalb des gemeinsamen Marktes, weil unterschiedliche Standards gelten.

Wenn ich mit meinen Landwirtinnen und Landwirten in Niedersachsen spreche, wird eines deutlich: Niemand von ihnen möchte auf Subventionen angewiesen sein, aber solange es keine gerechten Preise gibt, sind sie das. De facto müssen wir deswegen ran an das Monopol im Lebensmitteleinzelhandel und auch die verarbeitenden Betriebe ins Visier nehmen. Und zugleich brauchen wir finanzielle Unterstützung, gerade für kleinere und mittlere und Familienbetriebe. Deswegen müssen wir endlich ran an die Gemeinsame Agrarpolitik, die Subventionen auch für die großen Konzerne bezahlt, obwohl wir es für die regionalen Betriebe vor Ort bräuchten.

Das Bekenntnis dazu braucht es auch von der Union, die sich jetzt gerade für die Kleinen und Mittleren aufschwingt. Und Richtung AfD, die der Debatte schon gar nicht mehr folgt, will ich sagen: Solange in Ihrem Grundsatzprogramm steht, dass Sie die Landwirtschaft dem Markt überlassen wollen und keine Subventionen wollen, brauchen sie sich hier überhaupt nicht als Retter aufzuschwingen. Sie sind das Gegenteil.

  Dacian Cioloş (Renew). – Doamnă președintă, înainte de orice, vreau să mă adresez fermierilor și transportatorilor de bună-credință din România, dar și din toată Uniunea, care protestează zilele acestea. Cererile voastre sunt îndreptățite și justificate, fie că sunt legate de decizii naționale sau europene. Prin inacțiunea ei, Comisia riscă să arunce în aer un demers justificat, legat de ambiții climatice ale Uniunii, dar pus în aplicare cu superficialitate și fără viziune.

Da, avem nevoie de o mai bună gestiune a resurselor naturale, a calității solului, a apei, a biodiversității. Da, trebuie să ajutăm Ucraina să exporte cerealele în zonele care are nevoie de ele, dar asta trebuie să se facă împreună cu fermierii, cărora trebuie să le oferim coerență atunci când le cerem să investească masiv și pe termen scurt în tehnologii de producție verzi, în condițiile în care ei deja au costuri de producție ridicate la energie, carburanți, îngrășăminte și mai trebuie să facă față și perturbărilor de pe piață.

Protestele agricultorilor, pe cale să ia amploare în mai multe state membre, sunt un semnal de alarmă și un apel la rezonabilitate, la viziune și la o perspectivă clară care să asigure supraviețuirea economică și socială, în timp ce aplică măsuri rezonabile și fezabile de mediu și împotriva schimbărilor climatice.

  Bronis Ropė (Verts/ALE). – Gerbiama Pirmininke, gerbiamas komisare, kolegos, Baltijos šalyse dega ūkininkų laužai, kuriais norima atkreipti dėmesį į apgailėtiną žemės ūkio padėtį. Pakilus maisto kainoms, mokesčiams, gamybos kaštams, vykstant karui Ukrainoje, žemdirbiai verčiami parduoti savo produkciją žemiau savikainos. Vien pieno sektoriuje per kelis paskutinius metus beveik 40 procentų sumažėjo pieno gamintojų. Čia, Parlamente, mes rengiame ir garsiai pranešame apie dokumentus, kuriais raginame nepalikti regionuose gyvenančių žmonių nuošalyje. Tačiau realybė ta, kad jie nėra girdimi net rengiant valstybinius strateginius planus. Kai kuriose šalyse žemdirbiai nebuvo įtraukti į procesą. Iki šiol skirstome ūkininkus į pirmarūšius ir antrarūšius skirstydami tiesiogines išmokas. Nors sugebama įvesti pelno mokesčius energetikoje, bet neliečiame mažmeninės prekybos. Kodėl? Laikas užtikrinti, kad būtų privaloma iš ūkininkų produkciją supirkti ne mažesne kaip gamybos savikainos kaina.

  Mazaly Aguilar (ECR). – Señora presidente, señor comisario, los agricultores alemanes están colapsando con sus tractores el tráfico de las ciudades porque su Gobierno pretende quitarles la subvención al diésel. Y estas protestas se van a extender, porque el sector primario europeo no aguanta más y está harto de que en los últimos años la Comisión Europea haya legislado una y otra vez en su contra. Unas veces en virtud de un ecologismo de salón y otras en virtud de una ideología verde que quieren limitar la producción, la libertad de qué producir y la soberanía alimentaria. Una Comisión que no ha querido ver, o que no quiere ver, que los acuerdos con terceros países no son sino una competencia desleal que perjudican siempre al sector agrario por ser la moneda de cambio.

Y así nos va. Y a esta situación de deterioro en el sector primario se ha llegado también porque los Gobiernos no han sido capaces de defender a esos agricultores y ganaderos, siendo cómplices de este deterioro.

Y el principal problema de nuestra gente del campo no es la falta de lluvia o la salud del ganado, que también, el principal problema es Bruselas, la Comisión Europea, que parece haber olvidado a quienes debería estar defendiendo siempre. Y, como dice una de las pancartas de los agricultores alemanes, «If no farmers, no food, no future».

  Jean-Paul Garraud (ID). – Madame la Présidente, les agriculteurs manifestent depuis des mois pour exprimer leur colère. Il aura fallu que j'intervienne lundi dans cet hémicycle pour que notre Parlement se saisisse enfin de ce sujet et prenne en considération cette situation intolérable.

Quelle hypocrisie, cependant, dans le titre de ce débat. Vous dites vouloir améliorer la situation socio-économique des agriculteurs et des zones rurales et leur garantir des revenus équitables, mais c'est pourtant bien ici que les politiques qui mettent en péril les exploitations agricoles et les élevages européens sont décidées. C'est cette même Commission européenne qui signe des accords de libre-échange avec le monde entier, qui veut l'entrée de l'Ukraine dans l'Union européenne, qui signerait la mort de notre agriculture en France. De même, avec le Pacte vert et ces normes qui vont étrangler nos agriculteurs.

Ces agriculteurs ont en main notre souveraineté alimentaire, laissez-les respirer, travailler, produire. La France est le grenier à blé de l'Europe. Il est inadmissible d'aller chercher ailleurs ce que nous avons déjà chez nous. Il faut vraiment décréter l'état d'urgence agricole.

  Juan Ignacio Zoido Álvarez (PPE). – Señora presidenta, señorías, a la izquierda se le llena la boca al hablar de desigualdad: desigualdad entre hombres y mujeres, desigualdad entre personas de una raza y otra, desigualdad entre jóvenes y mayores. Hablan de todo tipo de desigualdades, salvo aquella que es la más flagrante en toda Europa: la desigualdad entre el campo y la ciudad.

La población en zonas rurales sufre una menor conectividad, tanto digital como de transporte. Cuenta con un menor acceso a servicios educativo, financieros y sanitarios y, en definitiva, tiene un nivel de ingresos sustancialmente menor que aquellos que viven en las ciudades. En algunas zonas del sur de Europa, como ocurre en mi país, esta brecha todavía es mayor. El 78 % de los hogares en las áreas rurales tiene bajos ingresos, frente al 29 % de las zonas urbanas.

Por eso, acabar con esta desigualdad y mejorar las condiciones de vida en la España rural —en la Europa rural— es una prioridad para el Partido Popular Europeo. Ignorar esta brecha e impulsar medidas radicales, que solo van a agravarla, es un gravísimo error que la izquierda pagará muy caro.

  Paolo De Castro (S&D). – Signora Presidente, signor Commissario, onorevoli colleghi, per la prima volta, dopo decenni, questa legislatura europea è riuscita a creare la percezione di un'Unione nemica degli agricoltori e delle categorie produttive.

Non abbiamo saputo costruire un progetto che coinvolga l'agricoltura europea, facendola sentire protagonista nella transizione verde e non imputata, ma senza l'adesione convinta dei nostri agricoltori e dell'intero sistema agroalimentare qualsiasi prospettiva di neutralità climatica diventa irrealizzabile.

Ora, ignorare le manifestazioni degli ultimi mesi etichettandole come movimenti estremisti sarebbe l'ennesimo errore. A differenza delle forze populiste, che offrono sempre la soluzione del tornare a "come era prima", abbiamo infatti la possibilità di mettere in campo nuove e decisive opportunità, dall'intelligenza artificiale alle biotecnologie sostenibili, per riallacciare il legame con le nostre comunità rurali.

Cari colleghi, cogliamo questa occasione affinché l'Unione torni ad accompagnare gli agricoltori verso sistemi produttivi sostenibili, senza pregiudicarne la competitività.

  Asger Christensen (Renew). – Fru formand! Kommissær! Kollega! Landmand! Europa skal være selvforsynende med fødevarer også i fremtiden. Hvis vi ikke har fødevareforsyningssikkerhed, så gør vi os sårbare. Klimaet, naturen, dyrene har også brug for, at vi producerer vores egne fødevarer i Europa, for vi er den grønneste fødevareklynge i hele verden og har den bedste dyrevelfærd. Vi ser desværre oversvømmelser og tørke flere steder. Det ødelægger høsten for de europæiske landmænd. Og vi bliver flere og flere mennesker. Fremover skal vi producere mere for mindre. Vi skal bruge alle de værktøjer, vi har i værktøjskassen. Det er planteforædling, bioløsninger, præcisionslandbrug og meget, meget mere. Vi kan ikke tillade os at sidde på hænderne længere. Vi skal ud med de nye teknologier. De skal ud at flyve. Vi skal producere mere for mindre, og produktionen skal være europæisk til gavn for økonomien, klimaet, naturen, dyrevelfærden, landmændene og de europæiske borgere.

  Thomas Waitz (Verts/ALE). – Frau Präsidentin, Herr Kommissar! Langfristig können wir Versorgungssicherheit nur mit dem Schutz unseres guten Bodens herstellen, mit klima- und naturfreundlich angepasster Landwirtschaft.

Das bedeutet für uns Bauern mehr Arbeit und mehr Aufwand. Diese Mehrarbeit und dieser Mehraufwand werden in den Erzeugerpreisen heute nicht abgegolten. Die Erzeugerpreise sind ohnehin so mickrig in der Europäischen Union, dass jeden Tag 800 bis 1 000 Betriebe für immer ihre Tore sperren.

Und was gar nicht geht, ist, dass wir hohe Standards für unsere eigene Produktion in Europa anwenden und dann die Tore für Importe aufmachen, für Produkte, die diese Standards in keiner Weise zu erfüllen haben.

Und der nächste Schritt – noch schlimmer – dann überhaupt zollfreie Importe über Freihandelsabkommen, zum Beispiel das Mercosur-Abkommen. Das wird unseren Landwirten das Leben schwer machen, macht es ihnen schon heute schwer.

Wir haben hier für faire Erzeugerpreise zu sorgen und wir haben hier dafür zu sorgen, dass Importprodukte, die in die Europäische Union kommen, dieselben Standards erfüllen, die wir europäischen Landwirte in unserer Produktion auch zu erfüllen haben. Das ist hier unsere Verantwortung im Europäischen Parlament.

  Robert Roos (ECR). – Voorzitter, overal in Europa gaan boeren over tot protest. De aanleiding verschilt. In Nederland is het stikstof, in Duitsland hogere accijnzen, maar de reden ligt dieper en is overal dezelfde.

In Brussel en in onze hoofdsteden hebben regenten besloten dat we verkeerd leven en dat alles anders moet. Er is een gigantische kloof ontstaan tussen de grote meerderheid en de stedelijke academische regentenklasse. Die klasse beheerst de politiek, maar waardeert de boeren niet, terwijl de boeren ons voeden, iedere dag. De regentenklasse wil onze boeren laten verdwijnen, regeltje voor regeltje, om daarna handelsakkoorden te sluiten met de hele wereld. Voortaan gaan we appels uit Vietnam invliegen. In naam van het klimaat natuurlijk.

Jullie, leden van het Europees Parlement, moeten in de spiegel kijken. De massale boerenprotesten gaan over jullie. Jullie zijn hier verantwoordelijk voor. Stop mensen te dwingen anders te leven. Stop de boeren het werk onmogelijk te maken. We hebben onze boeren keihard nodig. Voedselzekerheid is ook een kwestie van nationale veiligheid. No farmers, no fruit, no future.

  Anne Sander (PPE). – Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, partout en Europe, en Allemagne, hier à Toulouse, en France, les tracteurs défilent pour montrer l'exaspération du monde agricole et pour montrer qu'on marche sur la tête. Marcher sur la tête, c'est également ce qu'ont voulu montrer les jeunes agriculteurs en France en retournant partout les panneaux de villes et de villages.

Alors, au lieu d'améliorer l'accès aux terres et de rendre le métier plus attractif pour les jeunes agriculteurs, nous assistons aujourd'hui à une avalanche de nouvelles règles soutenues par des adeptes de l'écologie punitive – et il y en a dans ce Parlement européen.

Le choix est simple. Le choix qui nous est proposé aujourd'hui, c'est soit de soutenir un modèle de décroissance qui vise à produire moins pour lutter contre le changement climatique, ou alors c'est le choix de produire davantage de produire mieux, de faire appel à l'innovation et aux nouvelles technologies pour assurer notre sécurité alimentaire – cette sécurité alimentaire qui est prise en charge par le monde agricole. Eh bien pour moi le choix est clair: je suis clairement dans le camp de ceux qui font confiance aux agriculteurs.

  Victor Negrescu (S&D). – Doamnă președintă, domnule comisar, fermierii din toată Europa și din țara mea, România, au nevoie de sprijinul Uniunii Europene. Trebuie să coborâți din turnul de fildeș și să discutați direct cu fermierii și cu oamenii care trăiesc în mediul rural. Nu le mai puteți impune lucruri, fără să discutați cu ei. Agricultura fără fermieri nu există. Am solicitat, în calitatea mea de responsabili pentru bugetul european, fonduri suplimentare pentru agricultură și pentru mediul rural. Am obținut zeci de milioane de euro, dar necesarul este mult mai mare.

Din păcate, nu a existat sprijin suficient pentru acest domeniu. Inclusiv dumneavoastră, ca reprezentant al grupului antieuropean conservator din care face parte, în România, Partidul AUR, sunteți responsabil pentru acest eșec. Prin petiția #SateRomâneștiCuBaniEuropeni, recunoscută oficial de Parlamentul European, am expus încă din vara anului trecut doleanțele fermierilor din România.

Una dintre cerințe era ca subvențiile primite să fie egale la nivel european. Trebuie să sprijinim modernizarea agriculturii și să îi susținem mai mult pe tinerii fermieri și pe toți cei care trăiesc în mediul rural. Vrem o viață decentă pentru fermierii europeni.

  Атидже Алиева-Вели (Renew). – Г-жо Председател, месеци наред нашите земеделци предупреждават, че са в криза. Месеци наред те предупреждават и за сложните правила и тежката бюрокрация. Ако не бъдат чути, рискуваме да поставим Европа и нейните граждани в продоволствена несигурност, дори и в криза. Екологичният преход може да се случи с реалистични мерки и поносими изисквания към европейските фермери. Необходимо е ново начало, нова визия в агрополитиките на Съюза, които да се основават на диалог със земеделската общност и на научни данни.

Г-н Комисар, отново призовавам за изравняване на субсидиите на българските и другите фермери. Европа на равните възможности включва и пълна конвергенция на директните плащания. Доброто бъдеще на ЕС, към което всички ние се стремим, не може да се случи без нашите фермери.

  Carlo Fidanza (ECR). – Signora Presidente, signor Commissario, onorevoli colleghi, gli agricoltori europei sono stati il bersaglio preferito dei talebani green del gabinetto Timmermans.

Continuare a ridurre la produzione metterà a rischio la nostra sicurezza alimentare, proprio oggi che le crisi internazionali ci imporrebbero l'opposto; colpirà la competitività e la redditività delle nostre imprese; ci obbligherà a sempre maggiori importazioni da paesi terzi molto meno sostenibili di noi; penalizzerà i nostri prodotti di qualità, già minacciati dal Nutri-Score e dalla contraffazione; aprirà la strada a cibo sintetico e farine di insetti.

Un grande favore alle lobby del cibo standardizzato e a chi persegue l'annullamento di ogni specificità e di ogni identità, anche a tavola. Oggi gli agricoltori scendono in piazza in mezza Europa per dire basta a questa deriva.

Nonostante i pentimenti tardivi di certa politica, gli agricoltori sanno perfettamente chi li ha attaccati, chi li ha traditi, chi li ha difesi dal primo giorno e chi continuerà a farlo anche dal 10 giugno in poi.

  Tom Vandenkendelaere (PPE). – Mevrouw de voorzitter, commissaris, collega’s, de Duitse protesten van deze week doen me denken aan de 2700 tractoren die vorig jaar naar Brussel kwamen. Het was toen een duidelijk signaal dat de Europese milieuverplichtingen leiden tot stilstand, stilstand in de Vlaamse land- en tuinbouw. Net op die plaatsen waar de grond ons de meeste opbrengsten geeft. Net daar waar Europa haar voedselzekerheid het best kan waarborgen. Daar voelen landbouwers zich het meest beknot in hun bedrijfsvoering.

Het cumulatieve effect van een gebrek aan waardering, structureel lagere lonen, ongekende vergunningsonzekerheid en goedbedoelde milieuwetgeving die in de praktijk in de nek van individuele boeren terechtkomt, zorgt terecht voor heel veel ongenoegen.

Bovendien investeren we te weinig in belangrijke functies op het platteland. Dat resulteert in haperend openbaar vervoer, duurdere energie voor de mensen daar of bijvoorbeeld het wegvallen van lokale voorzieningen zoals scholen of dokters.

Commissaris, eigen voedselproductie is, meer nog dan eigen microchips en eigen geneesmiddelen maken of eigen auto’s bouwen, van het grootste strategische belang. Het is tijd dat we voedselzekerheid hoog op de agenda zetten en de boeren de erkenning geven die ze verdienen. In woorden, daden en in centen.

  Jan-Christoph Oetjen (Renew). – Frau Präsidentin, Herr Kommissar, verehrte Kolleginnen und Kollegen! Es ist eine Einzelentscheidung in Deutschland zum Agrardiesel, die für die Bauern das Fass zum Überlaufen gebracht hat. Das Fass zum Überlaufen deswegen, weil sie einfach die Nase voll haben davon, dass über ihre Köpfe hinweg entschieden wird – die Nase voll davon, dass über Jahrzehnte Politik auf nationaler und europäischer Ebene immer neue Regulierungen auf den Weg gebracht hat, die Bürokratie gebracht haben. Und viele von diesen Vorschlägen sind auch jetzt von der Von-der-Leyen-Kommission vorgelegt worden.

Klar, wir brauchen einheitliche europäische Regeln im Pflanzenschutz. Aber brauchen wir wirklich eine Pflanzenschutzverordnung, die das Wirtschaften auf 80 % der Fläche unmöglich macht? Brauchen wir wirklich neue Erschwernisse beim Thema Emissionsschutz, wie es jetzt gerade diskutiert wird? Verehrte Kolleginnen und Kollegen, ich glaube nicht. Das, was wir brauchen, das ist eine Kultur des Vertrauens in unsere Landwirte statt einer Kultur des Misstrauens.

Und man kann hier im Europäischen Parlament sehr gut sehen, wer an der Seite der Landwirte steht, wer wie abstimmt bei den Abstimmungen hier zu diesem Gesetz im Europäischen Parlament. Und ich lade alle ein, das tatsächlich zu tun, denn das ist sehr aufschlussreich.

Wir Freien Demokraten sehen jedenfalls den Weg, den wir gehen wollen – das ist einer von weniger Bürokratie und von Vertrauen in die Landwirtschaft.

  Lydie Massard (Verts/ALE). – Madame la Présidente, les manifestations des agriculteurs et la crise agricole qui frappe l'Allemagne et d'autres parties de l'Europe résonnent chez moi en Bretagne, où, depuis déjà bien des années, nos agriculteurs connaissent des difficultés.

Les enseignements des dernières années sont clairs: notre trajectoire actuelle appauvrit les agriculteurs et fragilise les territoires ruraux. La surindustrialisation, la concentration excessive de l'agriculture ne sont pas les réponses pérennes. Il faut réorienter les fonds disponibles vers des priorités cruciales: la polyagriculture, l'accompagnement de la transition écologique et des mesures agro-environnementales et climatiques et surtout l'augmentation significative du nombre de fermes. Les départs ne doivent plus être l'occasion de l'agrandissement des exploitations déjà existantes, mais doivent être facilitateur de la création de nouvelles fermes.

Nous devons opter pour une approche qui valorise l'actif et nous devons régionaliser le second pilier de la PAC, car c'est au niveau local que nous prendrons des décisions plus efficaces et plus adaptées. Le temps est venu d'abandonner les politiques qui ont déjà montré leurs limites.

  Dominik Tarczyński (ECR). – Mr President, Madam President, I would like to say thank you, dear leftists, for not being here – because I haven’t seen any leftists when Dutch farmers protested, I haven’t seen any leftists when German farmers are protesting and I can’t see any in this Chamber, not many right now. Because you are responsible for this madness. You are responsible for this mess with the farmers’ state of their pockets at the moment. You are the ones responsible!

But there’s one voice of dissent in the European Commission. Mr Commissioner, I’d like to thank you for your stand against this political madness. I’d like to thank you for your decisions. There is no problem with the transition of the Ukrainian grain, but we are responsible for our own citizens. We are responsible for our own nations. We are responsible for the European Union. So we know how important it is to help Ukraine. But we have to take care of our own citizens. So I would like to thank you, Mr Commissioner, for your wise policy. I’d like to say thank you and I’d like to say that I’m very proud today for being Polish, because Poland saved European farmers.

  José Manuel Fernandes (PPE). – Senhora Presidente, Caras e Caros Colegas, temos de valorizar, temos de apoiar os agricultores. São eles que produzem alimentos de grande qualidade, respeitando os mais elevados padrões ambientais e de segurança alimentar.

Não podemos sobrecarregar os agricultores com burocracia, regras sem sentido, exigências impossíveis, tal como muitos colegas aprovaram e defenderam, aqui no Parlamento Europeu, e agora fazem, aqui, intervenções em que parecem ser os maiores amigos dos agricultores. E é inaceitável essa hipocrisia, só porque há eleições.

Nós temos de ouvir os agricultores, nós temos de envolver os agricultores. Há uma transição que é necessária? Pois eles têm de estar envolvidos e não é contra os agricultores que nós conseguiremos alguma mudança. E essa mudança terá de ser sempre gradual, permitindo melhores salários para os agricultores, respeitando os agricultores e o mundo rural.

  Billy Kelleher (Renew). – Madam President, farmers and farming in general are critical elements of the strong, vibrant rural communities across all of Europe.

In my own country, farming activities sustain villages and small towns, they provide incomes for families and support local businesses. Without farming, we would have no food security across Europe. So it annoys the hell out of me when I hear lazy commentary from some politicians dismissing the importance of farming and ignoring the valuable role farmers play in our economy and society.

For the last 20 years, governments and the Commission have asked farmers to transform how they work their farms. Each and every day, the farmers have done what they have been asked to do.

However, there are some politicians and bureaucrats who think that farmers should incur all the cost of this change. That’s wrong because some farmers have to be able to make a decent living so they can look after their families, service their debts, and invest in the local economy and their future.

I’m glad that this debate is taking place on the issue of fair incomes for farmers, but we do need to do an awful lot more to ensure that we have vibrancy, that we have sustainability, that we have intergenerational transfer of family farms. We only have to look at the age profile to show that it is not an attractive profession at the present moment, and we have a lot of work to do to ensure sustainability in agriculture and fair prices for farmers for their work and their effort.

  Franc Bogovič (PPE). – Gospa predsednica! Spoštovani gospod komisar, spoštovani zbrani! Lani spomladi sem se kot sadjar kmet pridružil slovenskim kmetom pri protestu. In veste, proti komu so protestirali? Proti neumnostim slovenske kmetijske politike in proti neumnostim, ki prihajajo iz Bruslja. Kmetje so frustrirani, počutijo se krive in so obtoženi, da so krivi za uničenje narave, da zastrupljajo ljudi. Kmalu bodo obtoženi še za to, da so izumrli dinozavri.

Tudi tu, v Evropskem parlamentu, zelo velikokrat o kmetijstvu govorijo tisti, za katere sem prepričan, da še niso bili nikoli v hlevu in delali na polju. Veseli me, da smo nekateri uspeli, da smo zaustavili tudi uredbo o pesticidih, ki bi bila zelo škodljiva.

Število kmetij se zmanjšuje. Mladi kmetje se ne odločajo za poklice in grozi nam, da bomo ogrozili tudi prehransko suverenost. Pomanjkanje hrane, in, ne, ne suverenosti na tem področju, pa se lahko pokaže kot kritično, kakor se je pokazala energija.

Slovenska predsednica je organizirala forum o kmetijstvu in tam je bil zaključek: nič o kmetu brez kmeta. Naj bo takšen zaključek tudi v Evropskem parlamentu.

(Govorec bo odgovoril na vprašanje, ki mu je bilo postavljeno z dvigom modrega kartončka.)

  Bogdan Rzońca (ECR), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Mam wielki zaszczyt zadać Panu pytanie jako rolnikowi. To rzadka sytuacja w Parlamencie Europejskim, żeby móc zadać pytanie osobie bezpośrednio zorientowanej w tematyce rolnictwa. Chciałem po prostu zapytać Pana i prosić o odpowiedź, jak rolnicy europejscy są informowani o wszystkich celach polityki Unii Europejskiej? Czy nie ma czegoś takiego, że rolnicy, których wszyscy szanujemy i powinniśmy szanować, nie są informowani o różnego rodzaju aspektach polityki klimatycznej, kosztach rozwiązań wprowadzonych w ramach tej polityki? Czy mógłby Pan powiedzieć coś na ten temat? Dziękuję bardzo.

  Franc Bogovič (PPE), Odgovor na vprašanje, postavljeno z dvigom modrega kartončka. – Hvala za to vprašanje in lahko vam mirno rečem, da sem se tudi kot evropski poslanec zelo veliko pogovarjal o kmetih, o skupni kmetijski politiki, ki je bila predlagana s strani komisarja Wojciechowskega in že prej komisarja Hogana.

Ko pa je prišla na dnevni red obravnava predlogov iz „Farm to Fork“, ki jih je pripravil in tu zagovarjal komisar Timmermans, pa smo skupaj ugotovili, da gre za veliko neumnost, ki bo uničila kmetijstvo. Toda kmetje so seznanjeni s kmetijsko politiko, jo podpirajo in so del sprememb, ki jih tudi „Farm to Fork“ strategija zahteva.

Nikakor pa ne želijo sprejeti nerealnih, neuresničljivih predlogov, ki bi ogrozili tako njihov prihodek, predvsem pa tudi suverenost, evropsko prehransko suverenost in tudi ogrozile potrošnika.

  Vlad Gheorghe (Renew). – Doamnă președintă, sunt proteste acum în România, ale fermierilor, sunt proteste în toată Uniunea Europeană și oamenii au dreptate. Oamenii nu mai pot și nu mai vor să mai sufere în liniște. Foarte bine fac! Ce li se spune? Guvernul le spune că nu există bani. O minciună uriașă! Cum să nu existe bani?! Există foarte mulți bani. Sunt miliarde și miliarde care pleacă de la Uniunea Europeană, care merg spre țările precum România. Li se spune că nu se poate face nimic - o altă foarte mare minciună! Se poate face, numai că trebuie să se uite și către cetățeni, către fermierii de rând.

Care e problema reală? Oamenii care sunt puși acolo să ia decizii, oamenii care iau decizii pentru ei și pentru prietenii lor de partid, care fac milioane, doar ei cu tovarășii lor, și care fac combinații. Nu renunțați, oameni buni, care sunteți în stradă, pentru că numai așa o să vă faceți rost de drepturile la care chiar sunteți îndreptățiți. Pentru că sunt bani, numai că, dacă ei îi fură pe toți, evident că nu mai rămâne pentru nimeni, în afară de ei. Nu renunțați, rămâneți în stradă până când vă primiți drepturile care vi se cuvin!

Catch-the-eye procedure

  Michaela Šojdrová (PPE). – Paní předsedající, je načase zemědělcům poděkovat za to, že každý den máme co jíst, a také za to, že jsou to oni, kteří zajišťují potravinovou bezpečnost pro budoucnost. Jsme si vědomi problémů, se kterými se potýkají. Abychom zajistili potravinovou bezpečnost a zájem mladé generace pracovat v zemědělství, pak musíme řešit problémy, socioekonomické dopady, se kterými se potýkají, a to především zajištění příjmu pro zemědělce, jejich ekonomickou perspektivu a jistotu. I proto musíme řešit ochranu a dostupnost zemědělské půdy, odbourávat zbytečnou byrokracii na národní, ale i evropské úrovni. A já při této příležitosti chci znovu pana komisaře vyzvat, aby předložil změnu legislativy, která umožní flexibilitu podmínky GAEC 8. Je možné ji přijmout rychle a snížit byrokracii a umožnit fungování našich zemědělců.

  Maria Grapini (S&D). – Doamnă președintă, domnule comisar, stimați colegi, dacă ne uităm la titlul dezbaterii, constatăm, de fapt, că este o mare ipocrizie. Consiliul nu-i prezent, dar de ce ne-am ales această temă? Pentru că fierbe Europa, pentru că fermierii sunt în stradă. Domnul comisar nu ne-a prezentat nicio soluție, deși titlul este declarația Comisiei privind îmbunătățirea situației economice și sociale a fermierilor. Domnule comisar, v-a lăudat un coleg de partid, vă rog să spuneți, în răspunsurile dumneavoastră, care sunt măsurile concrete pentru îmbunătățirea situației fermierilor?

Noi ne întoarcem toți acasă, eu mă duc în țara mea. Ce le spun fermierilor care stau în stradă de o săptămână, în frig și foame? Ce le spunem? Ați spus că nu puteți să mai faceți o rezervă că s-a terminat rezerva de criză, că nu mai puteți să faceți derogări. Deci n-ați spus decât ce NU puteți. Eu vreau să mă duc acasă cu un răspuns clar din partea Comisiei, pentru că avem și v-am mai cerut o dată, domnule comisar, modificarea politicii agricole comune. Nu este o politică agricolă comună, atât timp cât subvențiile sunt diferite. Vă rog să ne dați răspunsuri concrete, ca să putem să spunem oamenilor de acasă ce are de gând Comisia în domeniul agriculturii.

  Anna Zalewska (ECR). – Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Jak słyszę głosy PPE, Zielonych, Renew i Socjalistów, jestem rzeczywiście zadziwiona. Wszyscy państwo podnieśliście rękę za pakietem „Fit for 55ˮ. Każdy dokument, każda dyrektywa, rozporządzenie uderzały w różny sposób w rolnictwo. W związku z tym pierwsza rzecz: uderzcie się w piersi, jedźcie do swoich rolników i mówcie o tych decyzjach.

Za kilka tygodni będziemy głosować nad zwiększeniem ambicji dotyczących obniżenia emisji dwutlenku węgla o 90% do 2040 r. Na każdym posiedzeniu Komisji Środowiska słyszymy, że rolnictwo jest najbardziej odpowiedzialne za zmianę klimatu. Gwarantuję wam, że zagłosujecie za tymi zmianami.

Panie Komisarzu, wiem, że polski rząd podnosi tę kwestię i chce obniżenia emisji dwutlenku węgla o 90%. I chcę zapytać również, co komisarz do spraw handlu zrobi z bezcłowym handlem na granicy polsko-ukraińskiej. Polscy rolnicy 24 stycznia zapowiedzieli protest.

  Silvia Sardone (ID). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, state distruggendo l'agricoltura e mettendo in ginocchio contadini e produttori. Le enormi proteste in Germania sono l'ultimo segnale di un percorso molto negativo per l'agricoltura. Dovuto a cosa? Alle vostre folli scelte ecologiste.

La rivolta dei trattori nasce da una visione dell'agricoltura dipinta come male assoluto e settore nemico dell'ambiente. Volete limitare i campi coltivati, volete togliere sussidi e aiuti alle aziende agricole, imponete nuovi vincoli e costi al settore, criminalizzate gli allevatori, proponete persino l'abbattimento delle mucche per proteggere il clima.

In un momento in cui dovremmo puntare sull'agricoltura per assicurarci un'indipendenza alimentare, voi invece fate la guerra ai coltivatori, dando quindi il via libera a prodotti che vengono da paesi extraeuropei, a cavallette e carne sintetica. Fermatevi!

  Sandra Pereira (The Left). – Senhora Presidente, as dificuldades sentidas pelos agricultores, em Portugal, agravam—se, num contexto em que os preços dos fatores de produção são muito elevados.

No Algarve, a situação de seca é preocupante e ameaça a atividade agrícola. No centro, os produtores de milho e de arroz – e apesar dos baixos preços pagos à produção – não conseguem concorrer com os cereais importados. E a falta de escoamento e de espaço de armazenamento são problemas concretos. Os produtores de leite veem o preço do litro, pago à produção, mais baixo do que o preço de produção e, enquanto a indústria e a distribuição esmagam os preços, os produtores acumulam prejuízos.

Não obstante as respostas urgentes que a grave situação exige, é necessária uma outra PAC, que assegure: a soberania alimentar de cada Estado; o apoio a pequenos e médios agricultores, e à agricultura familiar; preços justos à produção e a melhoria dos rendimentos de quem produz; mecanismos de regulação do mercado; práticas agrícolas sustentáveis, respeitadoras da biodiversidade e do ambiente; a segurança e qualidade alimentar acessíveis a todos; e o princípio da preferência nacional, importando apenas o necessário.

  Ivan Vilibor Sinčić (NI). – Poštovana predsjedavajuća, komesaru za poljoprivredu Wojciechowski, moram ovdje prenijeti brige hrvatskih proizvođača žitarica. Njih ubija nepoštena trgovačka praksa. 

Naime, u Hrvatsku se uvozi pšenica iz Ukrajine po oko 130 eura po toni, dok je cijena na svjetskim burzama oko 230 eura po toni. Hrvatski seljaci nisu zaštićeni. Ja zapravo ni ne pamtim da su ikada bili zaštićeni u ičemu. Plenković, premijer, je još u studenom prošle godine upoznat s problemom, ali ga ignorira.

Također, proizvođači su ucijenjeni od strane velikih otkupljivača. Naši seljaci nemaju izbora i moraju prodati po tih 130 eura jer nemaju gdje skladištiti, nema silosa, nema infrastrukture.

Velike tvrtke namjerno oštećuju seljake i umanjujući im procjenu kvalitete pšenice, dok su seljaci tu nemoćni.

Problem je i uvoz brašna iz Ukrajine koje se prodaje po niskoj cijeni i to po cijeni nesamljevene pšenice i pakira se u vreće od jedan kilogram i dva kilograma i prodaje kao naše hrvatsko brašno. A nije. 

Na taj je način dio ukrajinskog brašna završio na hrvatskim stolovima. Nažalost, kontrole kvalitete nema, odnosno nije transparentna i cjelovita, ni brašna ni pšenice.

Na ovaj način se uništavaju hrvatski seljaci jer im je realna proizvodnja porasla 50 posto, a prodaju po 50 % manjoj cijeni. Ako se ovako nastavi, proizvodnja će nestati.

  Seán Kelly (PPE). – A Uachtaráin, I think, first of all, I am very pleased with the support the farmers are getting from my group, the EPP. We see ourselves as the farmers’ party, but at the same time, farmers themselves feel not just not loved, but sometimes not appreciated and in some respects marginalised. And it isn’t Fit for 55 that’s the problem – it is the implementation of it and not getting recognition for the work they have done. An awful lot of good things are happening in farming to reduce emissions, but they’re not getting credit for it.

Secondly, the red tape associated with it is overwhelming, so much so that Teagasc – the advisory group in Ireland for farmers – have no time now to visit any farms. Their whole time is taken up with filling in one form after another for all the various schemes. This has to change.

And finally, calendar farming. There is no flexibility whatsoever. So farmers maybe, who have a tank full of slurry with cattle having to lie down in their own excrement, can’t do anything about it until a particular date is reached, which may not even be suitable to spread slurry. But that’s the way it is. A little bit of flexibility, a little bit of common sense would go a long way.

  Isabel Carvalhais (S&D). – Senhora Presidente, Caros Colegas, há recentes dados – e até positivos – que atestam um aumento dos rendimentos médios dos agricultores europeus, e isto resulta, desde logo, de um grande esforço de investimento, por parte dos agricultores, na melhoria do valor da sua produção.

Mas este aumento médio esconde muitas realidades. Esconde acentuadas diferenças geográficas, esconde a disparidade de rendimentos entre homens e mulheres e entre gerações em quase todo o mundo rural. Eu relembro que a renovação geracional é um dos maiores desafios para o futuro do setor agrícola, e não será possível vencê—lo sem a garantia de um rendimento justo, digno e equitativo em relação ao resto da sociedade.

Numa altura em que já estamos a falar, a começar a pensar no rumo das políticas públicas pós—2027, há que ter bem presente que o futuro da agricultura se decide hoje, já, no apoio que for dado aos agricultores para o desenvolvimento de uma agricultura ambiental, mas também social e economicamente sustentável.

  Mick Wallace (The Left). – Madam President, many people who have no connection to the farming community think that all farmers have a lot of money, and the truth is that some farmers do have a lot of money, but a whole lot of farmers don’t.

 

Now, the CAP system has certainly got a fair bit to do with it, and there’s a couple of sides to that. People resent the fact that farmers get cheques and get subsidised. Well, the reason being is that the EU insists on importing food from countries where people work for USD 5 a day, so we import cheaply, and in order to make that work, we have to subsidise the farmer at home. It probably make more sense if we actually paid the farmers properly for their produce, and maybe the people in the Global South might get a fair price elsewhere.

 

But a big problem as well is that, of the CAP money, 80 % of it is still going to the 20 % richest farmers, who actually don’t need any help at all. And that’s why in a country like Ireland, we are losing a family farm every day as a result of EU policies and Irish Government policies, who have protected big agri but have not protected 80 % of the farmers who are struggling. We are helping the wrong farmers. Ye are giving the money to the people who already have it, and you’re not giving it to the farmers that need it.

(End of catch-the-eye procedure)

  Janusz Wojciechowski, Członek Komisji. – Pani Przewodnicząca! Dziękuję państwu posłom za bardzo ciekawą, potrzebną dyskusję, za wszystkie argumenty podniesione w tej dyskusji. Słuchamy z uwagą tych głosów na tej sali i słuchamy z uwagą głosu rolników – tych na protestach, które występują może nie powszechnie w Europie, ale intensywnie w kilku krajach. Słuchamy głosów poza tymi protestami. Bezpośrednio po dzisiejszych obradach jadę do Berlina na „Zielony Tydzień” i tam też będzie możliwość rozmów z rolnikami. Niedawno spotkałem się z dużą grupą rolników litewskich, którzy też mają dość istotny problem wymagający rozwiązania.

Większość rozwiązań tych problemów leży w kompetencjach władz krajowych. Te protesty w Niemczech i te wcześniej w Holandii na pierwszym planie eksponują pewne problemy, które wynikły w sprawach dotyczących kompetencji krajowych. Ale to też nie znaczy, że nie chcemy widzieć tych problemów czy uważamy, że Unia Europejska nie powinna się tym interesować. Wręcz przeciwnie – myślę, że i polityki krajowe, i polityka unijna to jest pewien kompleks tego wszystkiego, co robimy dla rolników.

Szanowni Państwo, pierwsza rzecz to są kwestie związane z produkcją rolną i postrzeganie przez rolników, że ograniczamy produkcję rolną. Myślę, że w samej wspólnej polityce rolnej – patrzę tutaj na państwa posłów Linsa, Dorfmanna czy De Castro i innych, którzy intensywnie pracowali nad reformą wspólnej polityki rolnej – i wydaje się, że w tej wspólnej polityce rolnej uniknęliśmy takich elementów, które by w jakiś mocny sposób ograniczały produkcję rolną. Bo przecież ekoschematy, dobrostan zwierząt, rolnictwo węglowe wręcz mają niektóre elementy, które stymulują produkcję rolną, pomagają rolnikom. Dopłaty do dobrostanu zwierząt pomagają hodowcom w bardzo istotny sposób. Więc to nie jest tak, że wspólna polityka rolna zmierza do ograniczenia hodowli. Pomagamy hodowcom i to istotnie – w nowej wspólnej polityce rolnej czterokrotnie zwiększyła się pomoc na dobrostan zwierząt.

Pewne elementy są, tak jak wspomniałem, poza wspólną polityką rolną, ale również i tam: rozporządzenie o pestycydach, dyrektywa o emisjach przemysłowych czy regulacja Nature Restoration Law – tam wszędzie są pewne nowe ustalenia w ramach prac, które się toczą już poza Komisją, też uwzględniające postulaty rolników. Nie rozwijam tego, bo nie jestem bezpośrednio za to odpowiedzialny.

We wspólnej polityce rolnej mamy, jeszcze raz podkreślę, właściwie jeden problem, który jest ciągle podnoszony i wystąpił w dyskusji: GAEC 8 i 4% obszarów nieprodukcyjnych. To rzeczywiście może być odbierane jako taki warunek ograniczający produkcję rolną. Chcę powiedzieć, że przedstawiałem Komisji wątpliwości rolników w wewnętrznych debatach w Komisji. Decyzja musiałaby dotyczyć zmiany rozporządzenia o planach strategicznych. Musiałaby być do tego polityczna wola na najwyższym szczeblu Rady, Parlamentu Europejskiego, żeby taką reformę przeprowadzić. Nie jest to możliwe do zrobienia decyzją Komisji.

Była np. ciekawa propozycja, którą popieram, propozycja francuska, żeby te 4% wykorzystać już nie na produkcję zbóż, ale na produkcję roślin białkowych. I myślę, że to jest naprawdę warte rozważenia. Przedstawiłem swoje stanowisko w tej kwestii.

Ukraina i ta kwestia związana z importem – to jest problem i trwają prace nad tym rozporządzeniem, które reguluje i otwiera rynki unijne na produkty rolne z Ukrainy. Ten problem się rozszerza o tyle, że wcześniej ten zwiększony import w zasadzie kumulował się w pięciu krajach graniczących – prawie całość tych 6 mld euro zwiększonego importu tam się koncentrowała. W tej chwili pan Bogovič mówił o problemach w Słowenii, czy w Chorwacji, przepraszam. Więc to jest rzeczywiście problem, który dotyka coraz większą liczbę rolników.

Import ziarna, ogólnie zbóż i roślin oleistych wyniósł 11 mln ton w 2021 r., przed wojną, 22 miliony ton w 2022 r. i prawdopodobnie około 24 mln ton w 2024 r. Więc to jest rzeczywiście duża skala i w tej chwili są trzy rodzaje produktów, w przypadku których obserwujemy bardzo silny wzrost importu. Ja również to przedstawiam w ramach prac w Komisji nad dalszym rozwojem relacji handlowych z Ukrainą. Tu chodzi o cukier, którego import wzrósł z 20 tys. ton przed wojną do 355 tys. ton w ciągu 10 miesięcy 2023 r. Import mięsa drobiowego wzrósł z 90 tys. ton do ponad 200 tys. ton. I jeszcze jajka, nie pamiętam dokładnych liczb, ale to też z kilku do kilkudziesięciu tysięcy ton wzrost importu. Tutaj na pewno są potrzebne jakieś instrumenty, które zabezpieczą interes naszych producentów.

Jest jeszcze jeden aspekt polityczny tych relacji z Ukrainą, na który chcę zwrócić uwagę. To jest taki uboczny skutek tego naszego otwarcia na Ukrainę, mianowicie Ukraina jest wypierana z jej tradycyjnych rynków. Bardzo dużo straciła na rynku chińskim, w Indiach, Indonezji, Egipcie – to były główne kierunki eksportowe. Np. w Chinach eksport ukraiński spadł z 3,7 do 1,7 miliarda euro. To jest wartość tego eksportu. Podobnie w Egipcie, trochę w mniejszej skali.

I na te rynki wchodzi Rosja. Rosja rozwija bardzo intensywnie swoje rolnictwo. Ostatnio zaprzestała nawet publikowania swoich danych eksportowych. Ale to jest ten efekt, że my powinniśmy zrobić wszystko jako Unia Europejska, żeby pomóc Ukrainie w tranzycie, np. przez dopłaty do transportu do portów morskich, i zrobić wszystko, żeby Ukraina mogła wyeksportować swoje towary na tradycyjne rynki w Azji i w Afryce. Jeżeli to ma być przez porty europejskie, no to są koszty transportu. One wynoszą kilkadziesiąt euro – od 30 w porcie Konstanca w Rumunii do 55, według szacunków, np. w Hamburgu czy w Rostocku, żeby to zboże dowieźć. Ale to jest chyba cena, którą warto byłoby zapłacić, żeby pomóc Ukrainie właśnie w ten sposób, żeby utrzymała swoje tradycyjne rynki, a nie powodowała swoim eksportem coraz większych trudności na rynku unijnym. To jest pozycja, którą systematycznie przedstawiam w dyskusji nad dalszymi relacjami handlowymi z Ukrainą.

Szanowni Państwo, no i przyszłość rolnictwa. Tu były głosy o tym, że te środki nie są wystarczające – no nie są. Budżet wspólnej polityki rolnej, choć udało nam się go zwiększyć na początku decyzjami politycznymi, także Parlamentu, za co dziękuję, to jest tylko 0,4% PKB. Rezerwa kryzysowa – 450 mln euro na całą Unię Europejską. Wykorzystaliśmy ją w całości, nawet udało się ją zwiększyć, wygospodarować pewne środki, że to było 530 mln euro. Wszystko to rozdysponowaliśmy.

Udało się rolnictwo włączyć do pomocy publicznej – ponad 9 mld euro w związku z kryzysem spowodowanym rosyjską agresją zostało użyte przez państwa członkowskie jako pomoc publiczna. To jest bardzo znacząca pomoc i skorzystały z niej 22 kraje. Ale to nie jest oczywiście docelowe rozwiązanie. Powinniśmy być silniejsi na poziomie unijnym. Silniejszy budżet – o tym chcą słyszeć rolnicy. Ale także instrumenty pomocy kryzysowej muszą być zdecydowanie silniejsze. Potrzebujemy czegoś na kształt trzeciego filaru wspólnej polityki rolnej i środków na to, żeby pomagać rolnikom w kryzysach zarówno gospodarczych, ekonomicznych, jak i takich politycznych, powodowanych przez wojnę – Ukraina jest tutaj klasycznym przykładem – ale też kryzysach klimatycznych.

Byłem w Słowenii i w Grecji, żeby zobaczyć, jak wygląda sytuacja rolników. Ogromne straty i niewielkie niestety możliwości pomocy ze strony Unii Europejskiej. To jest ta rzeczywistość, z którą musimy się zmierzyć, pracując nad przyszłością wspólnej polityki rolnej i jej budżetem na przyszłe lata. To oczywiście będzie już zadanie nowej Komisji, nowego Parlamentu Europejskiego, ale na pewno w tej kampanii wyborczej do Parlamentu Europejskiego i także w tym strategicznym dialogu o przyszłości rolnictwa jest miejsce, żeby bardzo poważnie o tej przyszłości porozmawiać.

Bezpieczeństwo żywnościowe musi być na pierwszym planie jako podstawowe zadanie rolnictwa. Musimy zapewnić rolnikom stabilność ekonomiczną i prawną. Musimy zadbać o zrównoważony rozwój rolnictwa i musimy być solidarni z rolnikami.

VORSITZ: EVELYN REGNER
Vizepräsidentin

  President. – The debate is closed.