Απάντηση του κ. Δήμα εξ ονόματος της Επιτροπής
2.10.2008
Η Επιτροπή γνωρίζει ότι στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται σωλήνες ύδρευσης από αμιαντοτσιμέντο που περιέχουν λευκό αμίαντο (χρυσοτίλη). Υπάρχουν σχετικά στοιχεία προερχόμενα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο οποίος έχει συντάξει διάφορες εκθέσεις για τη σχέση μεταξύ σωλήνων αμιαντοτσιμέντου και ανθρώπινης υγείας. Αντίθετα, η Επιτροπή δεν είναι ενήμερη για πιθανή μόλυνση του πόσιμου νερού που διανέμεται με σωλήνες αμιαντοτσιμέντου στην Ελλάδα.
Η κοινοτική νομοθεσία απαγορεύει τη χρήση καινούργιων προϊόντων αμιάντου (συμπεριλαμβανομένων των καινούργιων αγωγών πόσιμου νερού)[1]. Οι υφιστάμενοι σωλήνες ύδρευσης δεν καλύπτονται από τη νομοθεσία αυτή, με αποτέλεσμα να εξακολουθούν να επιτρέπονται σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο. Βασιζόμενη στα διαθέσιμα επιστημονικά ερευνητικά αποτελέσματα και γνώσεις, η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Η αύξηση της θνησιμότητας λόγω γαστρεντερικών παθήσεων, που έχει παρατηρηθεί μεταξύ των εργαζομένων και πληθυσμών οι οποίοι εκτίθενται σε πόσιμο νερό, είναι συνήθως πολύ μικρή (από επιδημιολογικής πλευράς), η διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης ήταν ανεπαρκής και τα αποτελέσματα των μελετών δεν συγκλίνουν. Είναι επίσης πολύ δύσκολο να αποδοθεί η αύξηση της θνησιμότητας στον αμίαντο ή σε άλλους παράγοντες (έκθεση σε άλλες χημικές ουσίες, εσφαλμένη διάγνωση, διατροφικοί παράγοντες, κατανάλωση αλκοολούχων ποτών κ.λπ.).
Πρέπει να προστεθεί ότι, σύμφωνα με την οδηγία για το πόσιμο νερό[2], τα κράτη μέλη οφείλουν να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται ότι το πόσιμο νερό είναι υγιεινό, καθαρό και απαλλαγμένο κάθε ουσίας που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία. Ειδικότερα, οφείλουν να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται ότι ουσίες ή υλικά νέων εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούνται για τη διανομή πόσιμου νερού και οι προσμείξεις που προέρχονται από τις ουσίες αυτές δεν παραμένουν στο πόσιμο νερό και δεν υποβαθμίζουν την προστασία της ανθρώπινης υγείας.
Αρμόδια για την αντικατάσταση των παλαιών σωλήνων είναι τα κράτη μέλη. Το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Αειφόρος ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα» (2007-2013)[3] προβλέπει δράσεις στον τομέα της διαχείρισης των υδάτων. Συγκεκριμένα, το Ταμείο Συνοχής μπορεί να συγχρηματοδοτήσει την αντικατάσταση αγωγών ύδρευσης. Εάν το επιθυμούν, οι ελληνικές αρχές έχουν τη δυνατότητα να υπαγάγουν στο πρόγραμμα αυτό έργα αντικατάστασης σωλήνων.
- [1] Οδηγία 1999/77/ΕΚ της Επιτροπής της 26ης Ιουλίου 1999 για την έκτη προσαρμογή στην τεχνική πρόοδο του παραρτήματος Ι της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί προσεγγίσεως των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που αφορούν περιορισμούς κυκλοφορίας στην αγορά και χρήσεως μερικών επικίνδυνων ουσιών και παρασκευασμάτων (αμίαντος), ΕΕ L 207 της 6.8.1999
- [2] Οδηγία 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου της 3ης Νοεμβρίου 1998 σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, ΕΕ L 330 της 5.12.1998
- [3] Συγχρηματοδοτούμενο από το Ταμείο Συνοχής (ΤΣ) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ).