Μια εναλλακτική μέθοδος για την εξάλειψη του ελλείμματος του ειδικού λογαριασμού για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Ελλάδα
20.11.2012
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-010606-12
προς την Επιτροπή
Άρθρο 117 του Κανονισμού
Nikos Chrysogelos (Verts/ALE) , Claude Turmes (Verts/ALE) , Reinhard Bütikofer (Verts/ALE)
Μεταξύ των υποχρεώσεων που η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να εκπληρώσει έναντι των πιστωτών της, είναι η κατάργηση, μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου 2013, του ελλείμματος του ειδικού λογαριασμού για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), που χρησιμοποιείται για την αποζημίωση των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ[1]. Ως βασικό μέσο για την εξάλειψη του ελλείμματος αυτού, ο νέος νόμος[2] επιβάλλει, με αναδρομική ισχύ, ένα ειδικό τέλος για φωτοβολταϊκά συστήματα που ισοδυναμεί με μείωση κατά 25-30% της αντίστοιχης επιδότησης της τιμής της παραγόμενης ενέργειας (FIT), καθώς και μια κατ' αποκοπή εισφορά 10% στις άλλες ΑΠΕ. Θα ήταν δυνατόν, ωστόσο, να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα με αλλαγή του τρόπου υπολογισμού του ειδικού «ETMEAR»[3] δηλαδή του φόρου που πληρώνουν οι καταναλωτές για την υποστήριξη της ανάπτυξης ΑΠΕ στην Ελλάδα. Σύμφωνα με μια μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ)[4], «η συμβολή του ειδικού φόρου για τις ΑΠΕ είναι μόνο περίπου 40%», ενώ σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επαγγελματικών οργανώσεων ΑΠΕ[5], κατά την περίοδο από τον Ιανουάριο 2009 έως τον Απρίλιο 2012 οι έλληνες καταναλωτές κατέβαλαν συνολικά 336,1 εκατομμύρια ευρώ σε ETMEAR. Από το ποσό αυτό, μόνο το 40%, ή 134,4 εκατομμύρια ευρώ, χρησιμοποιήθηκαν προς όφελος των ΑΠΕ, ενώ το υπόλοιπο ποσό ύψους 201,7 εκατομμυρίων, κυρίως σε επιδοτούμενους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας. Αν αυτά τα 201,7 εκατομμύρια ευρώ που πλήρωσαν οι καταναλωτές είχαν εκτραπεί στον ειδικό λογαριασμό για τις ΑΠΕ αντί στους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας, το έλλειμμα, το οποίο στο τέλος του Απρίλη 2012 ήταν 201 100 000 ευρώ, θα είχε εξαλειφθεί.
Η στρέβλωση αυτή προκύπτει από τη μέθοδο σύμφωνα με την οποία υπολογίζεται ο ETMEAR. Επί του παρόντος, βασίζεται στη διαφορά μεταξύ της εγγυημένης τιμής για τις ΑΠΕ και της οριακής τιμής συστήματος (SMP), μετά την ενσωμάτωση της ενέργειας από ΑΠΕ, και όχι στην SMP που οι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας θα κατέβαλαν εάν δεν είχε υπάρξει καμία παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ[6]. Έτσι, οι καταναλωτές φέρουν τα έξοδα τα οποία θα έπρεπε να βαρύνουν τους προμηθευτές και ο ειδικός λογαριασμός για τις ΑΠΕ αναπτύσσει ένα έλλειμμα. Για να εξαλειφθεί αυτό, απαιτούνται ειδικά μέτρα, τα οποία όμως θα βλάψουν μακροπρόθεσμα την αγορά των ΑΠΕ.
1. Πιστεύει η Επιτροπή ότι η τρέχουσα μέθοδος υπολογισμού ETMEAR είναι δίκαιη για τους Έλληνες καταναλωτές;
2. Έχει ο εκπρόσωπος της Επιτροπής στην τρόικα εξετάσει αλλαγή της μεθόδου υπολογισμού ETMEAR ως ένα τρόπο εξάλειψης του ελλείμματος του ειδικού λογαριασμού για τις ΑΠΕ, χωρίς κανένα κόστος για τον καταναλωτή και χωρίς να βλαφτεί η αξιοπιστία του συστήματος (FiT) σύστημα στην Ελλάδα;
3. Προτίθεται η Επιτροπή να συνεργαστεί με τις ελληνικές αρχές προκειμένου να καθιερωθεί ένα δίκαιο σύστημα κατανομής του επιπλέον κόστους των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, συμβάλλοντας έτσι και στην αξιοπιστία του συστήματος FIT;
- [1] Αιτιολογική σκέψη, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Στρατηγικής 2013-2016, σελίδες 51-53.
- [2] Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016, σελίδες 66-67.
- [3] ETMEAR: ειδικός φόρος για τη μείωση των εκπομπών αερίων.
- [4] Επιπτώσεις και αναγκαίες προσαρμογές για τη μεγάλης κλίμακας διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), 2011.
- [5] Αλήθειες και ψέματα για τον ειδικό φόρο για την μείωση των εκπομπών αερίων, Ελληνικός Σύνδεσμος Ηλεκτροπαραγωγών από Ανανεώσιμες Πηγές ηλεκτρικής ενέργειας (ESIAPE), Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ), Ελληνικός Σύνδεσμος Εταιρειών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ).
- [6] Μία περαιτέρω στρέβλωση έχει δημιουργηθεί από το γεγονός ότι το SMP δεν περιλαμβάνει άλλες πληρωμές σε συμβατικούς παραγωγούς μέσω της πιστωτικής ικανότητας και του μηχανισμού μεταβλητής κόστους, τα οποία προσθέτουν έως και 20% του κόστους συμβατικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
ΕΕ C 317 E, 31/10/2013