Ενιαίο καθεστώς προστασίας των ευρεσιτεχνιών
10.12.2012
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-011245-12
προς την Επιτροπή
Άρθρο 117 του Κανονισμού
Nikolaos Chountis (GUE/NGL)
Με δύο προτάσεις Κανονισμού της Επιτροπής COM(2011)0215 για την δημιουργία ενιαίου καθεστώτος προστασίας των ευρεσιτεχνιών και COM(2011)0216 για τις εφαρμοστέες μεταφραστικές ρυθμίσεις, καθώς και με μία Διεθνή Συμφωνία μεταξύ κρατών μελών στα πλαίσια μια «ενισχυμένης συνεργασίας», προωθείται η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού/Ενιαίου Δικαστηρίου Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας με τρεις έδρες (Παρίσι, Λονδίνο, Μόναχο). Με δεδομένα ότι α) η κατοχύρωση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας είναι μια διαδικασία με πολύ σημαντικές προεκτάσεις, οικονομικές και κοινωνικές, και έχει εφαρμογή σε πολύ κρίσιμους τομείς όπως έρευνα, υγεία, φάρμακα, τεχνολογία κ.α. β) Με βάση το γεγονός ότι με την μέχρι τώρα εμπειρία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πιστοποίησης (EPO), πιστοποιήσεις λαμβάνουν σε συντριπτικό βαθμό οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες (ενδεικτικά οι τρεις πρώτες: Siemens, Philips, Samsung, οι δύο εκ των οποίων καταδικάστηκαν πρόσφατα από την Επιτροπή Ανταγωνισμού γιατί με καρτέλ κατάφεραν να καθυστερήσουν την επικράτηση νέων τεχνολογιών στις οθόνες τηλεοράσεων) αλλά και ότι οι «ιθαγένειες» που κυριαρχούν στις πιστοποιήσεις είναι αυτές των ισχυρών οικονομικών χωρών (ενδεικτικά οι τρεις πρώτες Γερμανία, Γαλλία, Μ. Βρετανία) και γ) ότι η Ιταλία και η Ισπανία, έχουν προσφύγει κατά του Συμβουλίου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και η απόφαση δεν έχει εκδοθεί ακόμα
Ερωτάται η Επιτροπή:
- 1.Πώς θα διασφαλίζεται πως δεν θα υπάρξουν δυσμενείς επιπτώσεις από την λειτουργία του νέου δικαστηρίου για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις των μικρών και λιγότερο αναπτυγμένων χωρών;
- 2.Το γεγονός ότι η γλώσσες λειτουργίας του Δικαστηρίου θα είναι μόνο γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά δεν συνιστά εμπόδιο κατά την Επιτροπή για τις επιχειρήσεις και εφευρέτες των λοιπών κρατών μελών και, ειδικά, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις αυτών;
- 3.Πώς δικαιολογείται με βάση το Κοινοτικό Δίκαιο ο περιορισμός στις τρεις αυτές γλώσσες;
- 4.Πώς, λοιπόν είναι ποτέ δυνατόν να υπάρχουν κοινά «Ευρωπαϊκά» επίπεδα εφευρετικότητας (patentability thresholds), δεδομένου ότι ο καθορισμός αυτών των επιπέδων είναι υποκειμενικός και επηρεάζεται, έμμεσα ή άμεσα, τόσο από τις συγκεκριμένες ανάγκες τεχνολογικής και οικονομικής ανάπτυξης της εκάστοτε χώρας όσο και από εκείνες του εν λόγω εμπορικού και τεχνολογικού κλάδου; Δεν ευνοεί την δημιουργία πρακτικών καρτέλ, όπως αυτές που καταδικάστηκαν από την Επιτροπή Ανταγωνισμού (IP/12/1317);
- 5.Έχουν και ποιες χώρες ετοιμάσει τη δική τους μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις (impact assessment study) ενός τέτοιου εγχειρήματος;
ΕΕ C 321 E, 07/11/2013