Απάντηση του κ. Reynders εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
10.3.2020
Η πρόσβαση στη δικαιοσύνη αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα που κατοχυρώνεται από το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. [1] Ωστόσο, το δικαίωμα προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου δεν αποτελεί απόλυτο δικαίωμα και μπορεί, επομένως, να υπόκειται σε αναλογικούς περιορισμούς με τους οποίους επιδιώκονται θεμιτοί σκοποί και δεν θίγεται ον πυρήνας του εν λόγω δικαιώματος, συμπεριλαμβανομένων περιορισμών που συνδέονται με την πληρωμή δικαστικών εξόδων[2].
Όσον αφορά την κατάσταση στην Ελλάδα και με βάση τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν από τους αξιότιμους βουλευτές, το δικαστικό ένσημο που πρέπει να καταβληθεί για την άσκηση αναγνωριστικής αγωγής ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου ανέρχεται στο 0,8% της αξίας της αγωγής. Η υποχρέωση καταβολής δικαστικού ενσήμου το οποίο ανέρχεται στο 0,8% της αξίας της αγωγής δεν κρίνεται υπερβολική. Συναφώς, υπενθυμίζεται πως το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι τα δικαστικά τέλη που πρέπει να καταβάλλονται για την άσκηση προσφυγής στο πλαίσιο ένδικης διαδικασίας επί διοικητικής διαφοράς σχετικής με δημόσιες συμβάσεις και τα οποία δεν υπερβαίνουν το 2 % της αξίας του αντικειμένου της οικείας συμβάσεως δεν δύνανται να καταστήσουν πρακτικώς αδύνατη ή υπέρμετρα δυσχερή την άσκηση των δικαιωμάτων που παρέχει η έννομη τάξη της Ένωσης[3].