Στις 13 Αυγούστου 2020, τα ΗΑΕ και το Ισραήλ υπέγραψαν μια συμφωνία με τη διαμεσολάβηση των ΗΠΑ. Ένα μήνα αργότερα, το Μπαχρέιν ανακοίνωσε ότι εξομαλύνει τις σχέσεις του με το Ισραήλ. Στις 15 Σεπτεμβρίου 2020, υπογράφηκαν οι συμφωνίες του Αβραάμ (Abraham Accords) στην Ουάσιγκτον. Τα τρία μέρη συμφώνησαν να προωθήσουν τον διαθρησκευτικό και διαπολιτισμικό διάλογο και να συνεργαστούν σε τομείς όπως επενδύσεις, τουρισμός, αεροπορία, ασφάλεια, τεχνολογία, ενέργεια και υγειονομική περίθαλψη για την προώθηση των συμφερόντων της ειρήνης στη Μέση Ανατολή. Έναν μήνα αργότερα, ακολούθησε το Σουδάν εξομαλύνοντας επίσημα τις σχέσεις του με το Ισραήλ.

Αυτή η ιστορική συμφωνία έρχεται σε αντίθεση με τις πολιτικές πρωτοβουλίες της ΕΕ στη Μέση Ανατολή, οι οποίες συχνά ήταν επιζήμιες για την ειρήνη στην περιοχή. Οι πολιτικές της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της συνεχούς στήριξης του καθεστώτος μουλά στο Ιράν και της απροθυμίας να συμπεριληφθεί η Χεζμπολάχ, στο σύνολό της, στον κατάλογο της ΕΕ με τις τρομοκρατικές οργανώσεις, αποδείχθηκαν αντιπαραγωγικές για τη διευκόλυνση της ειρήνης στην περιοχή.

1. Υπό το πρίσμα των ανωτέρω και δεδομένης της προοπτικής εξομάλυνσης των σχέσεων και άλλων αραβικών χωρών με το Ισραήλ, ποιος είναι ο ρόλος που θα διαδραματίσει η ΕΕ, κατά τις προβλέψεις του ΥΕ/ΑΠ, στην ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή;

2. Ποιο θα είναι το επίσημο μήνυμα της ΕΕ όσον αφορά τις συμφωνίες του Αβραάμ, και σκοπεύει η ΕΕ που είναι παραδοσιακή χορηγός βοήθειας στην Παλαιστίνη, να ενθαρρύνει τις παλαιστινιακές αρχές να αποδεχθούν τις συμφωνίες ως μια ευκαιρία για την οικοδόμηση της ειρήνης;