Systemowe zatrzymywanie migrantów i warunki panujące w ośrodkach detencyjnych w Grecji

4.9.2023

Pytanie wymagające odpowiedzi na piśmie  E-002522/2023
do Komisji
Art. 138 Regulaminu
Tineke Strik (Verts/ALE), Sophia in 't Veld (Renew), Cornelia Ernst (The Left), Domènec Ruiz Devesa (S&D), Alice Kuhnke (Verts/ALE), Damien Carême (Verts/ALE), Malin Björk (The Left), Damian Boeselager (Verts/ALE), Dietmar Köster (S&D), Sylvie Guillaume (S&D), Saskia Bricmont (Verts/ALE), Erik Marquardt (Verts/ALE), Thijs Reuten (S&D), Sylwia Spurek (Verts/ALE), Gwendoline Delbos-Corfield (Verts/ALE)

• 1.W styczniu 2023 r. Komisja wszczęła przeciwko Grecji postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego (INFR(2022)2156) w związku z nieprawidłową transpozycją dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania[1]. Jakie dokładnie praktyki lub jakie dokładnie przepisy tej dyrektywy stanowią podstawę tego postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego i czy Komisja uważa, że obecna praktyka powszechnego umieszczania osób ubiegających się o ochronę międzynarodową w zamkniętych i nadzorowanych ośrodkach recepcyjnych po przybyciu do Grecji jest zgodna z tą dyrektywą?
• 2.Czy Komisja uważa, że art. 30 greckiej ustawy 3907/2011 o utworzeniu służby azylowej i służby pierwszego przyjmowania, zmienionej ustawą 4686/2020[2], jest zgodny z art. 15 dyrektywy powrotowej UE[3], a jeśli nie, jakie w związku z tym działania podejmie Komisja?
• 3.W maju 2021 r. zespół ekspertów przeprowadził ocenę stosowania przez Grecję dorobku Schengen w dziedzinie powrotów, ze szczególnym uwzględnieniem ośrodków detencyjnych. Od tego czasu Komisja prowadziła rozmowy z właściwymi organami w celu uzgodnienia zestawu środków zaradczych. Czy Komisja może wskazać, jakie konkretne środki zaradcze zostały uzgodnione, jakie terminy są stosowane i jakie wyraźne postępy poczyniono we wdrażaniu tych środków zaradczych?

Przedłożone: 4.9.2023

• [1] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową (Dz.U. L 180 z 29.6.2013, s. 96).
• [2] Art. 30 ustawy 4686/2020 stanowi, co następuje (nieoficjalne tłumaczenie): „1. Obywatele państw trzecich podlegający procedurom powrotu zgodnie z art. 21 ust. 1 zostają zatrzymani w celu przygotowania powrotu i przeprowadzenia procesu wydalenia. Jeżeli właściwy funkcjonariusz policji uzna, że: a) nie istnieje ryzyko ucieczki, b) obywatel państwa trzeciego współpracuje i nie utrudnia przygotowania powrotu ani procesu wydalenia oraz c) nie ma obaw związanych z bezpieczeństwem narodowym, stosuje się inne łagodniejsze środki przymusu, takie jak przewidziane w art. 22 ust. 3, jeżeli zostaną uznane za skuteczne. Środek detencyjny jest nakładany i utrzymywany przez okres ściśle niezbędny do zastosowania środków związanych z wydaleniem i jest przeprowadzany i wykonywany z należytą starannością. W każdym przypadku przy kontynuowaniu stosowania środka detencyjnego uwzględnia się dostępność odpowiednich ośrodków detencyjnych oraz możliwość zapewnienia osobom zatrzymanym godnego poziomu życia”.
• [3] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 98).