Ogólnoświatowego wezwania do działań na rzecz zwalczania ubóstwa: aby problem ubóstwa przeszedł do historii

30.5.2005

ZAPYTANIE USTNE WYMAGAJĄCE DEBATY O-0071/05
zgodnie z artykułem 108 Regulaminu
skierowane przez: Luisa Morgantini w imieniu Komisji Rozwoju
do Rady

Kampanię pod hasłem ogólnoświatowego wezwania do działań na rzecz zwalczania ubóstwa (Global Call to Action Against Poverty) zapoczątkował prezydent Brazylii Lula podczas otwarcia Światowego Forum Społecznego w styczniu 2005 r. Nelson Mandela dał jej początek w Wielkiej Brytanii w lutym 2005 r. Cele kampanii można podsumować w trzech punktach: zwiększenie pomocy oraz poprawienie jej jakości, anulowanie długów oraz uczciwy handel.

 

Kampanię słusznie rozpoczęto w roku, który będzie bardzo istotny dla walki przeciwko biedzie na świecie: doroczny szczyt G8 w lipcu (Szkocja), w którego programie Afryka jest jednym z zagadnień priorytetowych; posiedzenie plenarne wysokiego szczebla ONZ we wrześniu (Nowy Jork), na którym zostanie poddany rewizji stopień wcielenia w życie Deklaracji Milenijnej ONZ oraz postępy w realizacji Milenijnych Celów Rozwoju (MDG); Konferencja Ministerialna WTO w grudniu 2005 r., która może być decydującym krokiem na drodze do ponownego podjęcia negocjacji w ramach Rundy Rozwojowej Doha. Te trzy najważniejsze spotkania na szczeblu międzynarodowym ukazują znaczenie roku 2005 dla walki z ubóstwem.

 

W związku z trzema komunikatami przedstawionymi przez Komisję w kwietniu (tzw. pakiet MDG, czyli Milenijnych Celów Rozwoju) oraz w świetle konkluzji Rady Europejskiej z dnia 16 i 17 czerwca, w których Państwa Członkowskie zobowiązały się do osiągnięcia do roku 2010 pośredniego celu w ramach Oficjalnej Pomocy Rozwojowej (ODA) (0,51% DNB dla „starych” oraz 0,17% DNB dla „nowych” Państw Członkowskich), w jaki sposób Prezydencja UE chce zapewnić monitorowanie oraz kontrolę wywiązywania się z tych zobowiązań? Jakie konkretne kroki Prezydencja podejmie w celu wdrożenia konkluzji Rady z listopada 2004 r. dotyczących harmonizacji przepisów i procedur oraz w celu wprowadzenia w życie propozycji Komisji w sprawie poprawy koordynacji i komplementarności?

 

Debata na temat uwolnienia pomocy jest daleko posunięta, jeżeli chodzi o pomoc UE zarządzaną przez WE. Ale jak wygląda sytuacja w przypadku Oficjalnej Pomocy Rozwojowej zarządzanej przez agencje krajowe zajmujące się pomocą rozwojową? Jakie konkretne kroki Prezydencja podejmie, aby zagwarantować przyjęcie uwalniania pomocy przez wszystkie Państwa Członkowskie UE jako zasady? Jakie stanowisko w sprawie umorzenia długów przyjmie Prezydencja UE, przewodnicząca teraz również grupie G8? Jakie kroki Prezydencja podejmie w związku z Międzynarodowym Instrumentem Finansowym i innymi innowacyjnymi źródłami finansowania rozwoju? Czy Prezydencja będzie zachęcać Komisję do przełożenia zainteresowania Afryką na konkretne liczby i cele w ramach Oficjalnej Pomocy Rozwojowej?

 

 

Przedłożone: 30.05.2005

Przekazane: 31.05.2005

Termin na udzielenie odpowiedzi: 21.06.2005