Λιθουανικός νόμος για την προστασία των ανηλίκων από τη βλαπτική επίδραση της δημόσιας ενημέρωσης

23.7.2009

ΠΡΟΦΟΡΙΚΉ ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΕ ΣΥΖΉΤΗΣΗ O-0082/09
σύμφωνα με το άρθρο 115 του Κανονισμού
υποβολή: Rui Tavares, Cornelia Ernst, Cornelis de Jong, Marie-Christine Vergiat, Willy Meyer και Kyriacos Triantaphyllides, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL
προς την Επιτροπή

Το λιθουανικό κοινοβούλιο ενέκρινε την περασμένη Τρίτη τροπολογίες στο νόμο για την προστασία των ανηλίκων από τη βλαπτική επίδραση της δημόσιας ενημέρωσης, κατά την ημέρα όπου συμπληρώνονταν 220 χρόνια από την Πτώση της Βαστίλης, ημέρα κατά την οποία θυμόμαστε αξίες του Διαφωτισμού όπως η ελευθερία έκφρασης και το δικαίωμα στην επιδίωξη της ευτυχίας. Αυτός ο νόμος, προηγούμενη εκδοχή του οποίου είχε προσκρούσει στην αρνησικυρία του Προέδρου της Λιθουανίας, κυρώθηκε από το λιθουανικό κοινοβούλιο στις 14 Ιουλίου 2009, την ίδια ημέρα που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνερχόταν σε συνεδρίαση συγκρότησης σε σώμα μετά τις εκλογές.

 

Πρόκειται για νόμο που αποσκοπεί στην αποτροπή της προβολής πληροφοριών που διαφημίζουν τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις και προσβάλλουν τις αξίες της οικογένειας, όταν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε τέτοιες πληροφορίες ανήλικοι. Επιπλέον, προτείνονται προς συζήτηση και έγκριση το Σεπτέμβριο διατάξεις για τον ποινικό και διοικητικό κώδικα, οι οποίες θα οδηγήσουν ενδεχομένως στην ποινικοποίηση όσων "διαδίδουν την ομοφυλοφιλία", πράγμα που θα επισύρει σύλληψη, καταδίκη σε προσφορά εργασίας ή καταβολή προστίμου μέχρι 1.500 ευρώ.

 

Δεν νομίζει η Επιτροπή ότι τέτοιος νόμος έρχεται σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, το άρθρο 6 της ΣΕΕ και το άρθρο 13 της ΣΕΚ, δηλαδή τις θεμελιώδεις αξίες στις οποίες βασίζεται η ΕΕ; Τι θα πράξει η Επιτροπή για να διασφαλίσει ότι η Λιθουανία συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις της στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής και της διεθνούς νομοθεσίας;

 

Έχει ζητήσει η Επιτροπή πληροφορίες σχετικά με το τι είδους υλικό εμπίπτει σε αυτό το νόμο; Επεκτείνεται το πεδίο εφαρμογής του σε βιβλία, έργα τέχνης, στον Τύπο, στο δημόσιο βίο, στη μουσική και σε εκδηλώσεις προς το κοινό όπως το θέατρο; Μήπως η αοριστία της σχετικής διατύπωσης υποβάλλει τους δημιουργούς, τους εκδότες και τους δημοσιογράφους σε αυτολογοκρισία, ώστε να αποφύγουν τις αναφερόμενες ποινές; Μήπως η εφαρμογή τέτοιου νόμου συνιστά υπέρβαση εκ μέρους του κράτους και των αρχών σε σχέση με τα όρια και τη φύση της δημόσιας σφαίρας, πράγμα που την καθιστά ασύμβατη με την ελευθερία και την πολυμορφία της κοινωνίας;

 

Είναι η Επιτροπή διατεθειμένη να κινήσει , αν χρειαστεί, τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 7 ΣΕΕ;

 

 

Κατάθεση: 23.07.2009

Διαβίβαση: 27.07.2009

Λήξη προθεσμίας: 03.08.2009