Do tej pory Unia Europejska podpisała jedenaście umów o readmisji. Bierze udział w negocjacjach siedmiu innych umów, z których dwie (z Pakistanem i Gruzją) są prawie gotowe do podpisania, a jedna (z Turcją) powinna zostać zawarta w niedalekiej przyszłości.

Od wejścia w życie Traktatu z Lizbony Parlament Europejski dysponuje większymi kompetencjami w zakresie wyrażania zgody na zawieranie umów międzynarodowych.

Jako władza ustawodawcza, na której spoczywają nowe obowiązki, Parlament chce zgodnie z prawem wypowiadać się na temat tych umów z pełną znajomością rzeczy. Parlament zwraca się do Komisji o stworzenie mechanizmu oceny umów o readmisji, który pozwoli na racjonalne wyrażanie zgody. Ten globalny mechanizm powinien udzielać odpowiedzi na następujące pytania:

Jakie gwarancje Komisja może zaoferować Parlamentowi Europejskiemu w odniesieniu do przejrzystości oraz do prawa do informacji na temat procesu negocjowania tych umów? Czy Komisja może zobowiązać się do regularnego i systematycznego informowania Parlamentu o dyskusjach związanych z umowami o readmisji, aktualnie prowadzonych we wspólnych komisjach?

Jakie gwarancje w zakresie przestrzegania praw człowieka Komisja może zapewnić w przypadku, gdy państwa trzecie nie są sygnatariuszami konwencji genewskiej? Czy UE nie powinna dokonać przeglądu kryteriów stosowanych w negocjacjach umów w sprawie ułatwień wizowych w taki sposób, aby włączyć do nich warunek podpisania umowy genewskiej oraz innych konwencji dotyczących ochrony praw podstawowych?

Czy Komisja gotowa jest zobowiązać się do ustanowienia mechanizmu służącego kontroli umów o readmisji i ocenie wpływu ich realizacji na osoby podlegające readmisji? Taki mechanizm powinien koncentrować się na sytuacji obywateli państw trzecich podlegających readmisji, a w szczególności na sytuacji osób, które przejechały tranzytem państwo objęte umową, a także osób nieposiadających obywatelstwa żadnego państwa. Rzeczony mechanizm powinien również umożliwiać systematyczną współpracę i wymianę informacji z właściwymi organizacjami międzynarodowymi (organizacje pozarządowe, Międzynarodowa Organizacja ds. Migracji itp.) w celu gromadzenia danych statystycznych i opracowywania jak najdokładniejszej oceny wpływu umów o readmisji na osoby jej podlegające.

Na koniec grupa ALDE wzywa Komisję do kontynuowania wysiłków na rzecz stworzenia koherentnej wspólnej polityki azylowej, która będzie gwarantowała, że zawierane z krajami trzecimi umowy o readmisji w żadnym razie nie będą stosowane w przypadku osób, którym należy przyznać status uchodźcy.

Przedłożone: 30.8.2010

Przekazane: 1.9.2010

Termin na udzielenie odpowiedzi: 8.9.2010