Europejski nakaz aresztowania
11.5.2011
Pytanie wymagające odpowiedzi ustnej O-000118/2011
do Komisji
art. 115 Regulaminu PE
Elena Oana Antonescu, Axel Voss, Simon Busuttil, Salvatore Iacolino
w imieniu grupy PPE
Jak podkreślono w najnowszym sprawozdaniu Komisji Europejskiej (COM(2011)0175) europejski nakaz aresztowania okazał się skutecznym środkiem do walki z przestępczością transgraniczną, przestępczością zorganizowaną i terroryzmem. Jednak, jak wskazuje Komisja, opinię o tym instrumencie i jego skuteczność mogą podważać doniesienia, z których wynika, że wykorzystywano go do przesłuchań zamiast ścigania przestępstw mniejszej wagi oraz wykonywania wyroków i nie rozważano przy tym należycie, czy przekazanie danej osoby jest proporcjonalne, nie wspominając o ponoszonych kosztach ludzkich i finansowych (koszt procedury przekazywania osoby oszacowany przez jedno z państw członkowskich wynosi 25.000 tys. EUR).
W niektórych przypadkach brakuje struktur umożliwiających odpowiednią reprezentację prawną osób poszukiwanych europejskim nakazem aresztowania w państwie członkowskim wydającym nakaz i w państwie członkowskim go wykonującym. Oprócz tego warunki w więzieniach w wielu państwach członkowskich UE mogą potencjalnie podważyć przekonanie o odpowiednim traktowaniu więźniów, które jest podstawą europejskiego nakazu aresztowania oraz decyzji ramowej w sprawie przekazywania osób skazanych, która zostanie wkrótce wdrożona.
Czy według Komisji europejski nakaz aresztowania jest skutecznym środkiem i czy osiągnął swoje cele?
Jakie kroki Komisja zamierza podjąć w celu dopilnowania, by nadużywanie europejskiego nakazu aresztowania zostało w praktyce powstrzymane?
Jak Komisja zamierza zagwarantować, że osoby poszukiwane europejskim nakazem aresztowania będą miały skuteczne prawo do porady prawnej zarówno w państwie wydającym ten nakaz, jak i w państwie go wykonującym, i że skutkiem decyzji o niewykonywaniu europejskiego nakazu aresztowania będzie usunięcie z wpisu schengeńskiego?
Jakie propozycje zamierza Komisja przedstawić celem dopilnowania, by standardy wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych oraz warunki w więzieniach w Unii Europejskiej nie były źródłem wzajemnego braku zaufania do wymiaru sprawiedliwości państw członkowskich?
Przedłożone: 11.5.2011
Przekazane: 13.5.2011
Termin na udzielenie odpowiedzi: 20.5.2011