Wytyczne w dziedzinie pomocy państwa przyznawanej energochłonnym sektorom przemysłu

21.6.2011

Pytanie wymagające odpowiedzi ustnej O-000158/2011
do Komisji
art. 115 Regulaminu PE
Mario Pirillo, Rosario Crocetta, Gianni Pittella, Guido Milana, Rita Borsellino, Pier Antonio Panzeri, Andrea Cozzolino, Sergio Gaetano Cofferati, Salvatore Caronna, Patrizia Toia, Silvia Costa, David-Maria Sassoli, Gianluca Susta, Roberto Gualtieri, Leonardo Domenici, Francesco De Angelis, Oreste Rossi, Ioan Enciu, Paolo Bartolozzi, Giommaria Uggias, Amalia Sartori, Aldo Patriciello, Alfredo Antoniozzi, Giancarlo Scottà, Matteo Salvini, Clemente Mastella, Barbara Matera, Elisabetta Gardini, Vincenzo Iovine, Gabriele Albertini, Antonio Cancian, Cristiana Muscardini, Pavel Poc, Jo Leinen, Potito Salatto, Salvatore Tatarella, Claudiu Ciprian Tănăsescu, Iuliu Winkler, Paolo De Castro, Rovana Plumb, Sebastian Valentin Bodu, Crescenzio Rivellini, Iosif Matula, Roberta Angelilli, Cristian Silviu Buşoi, Carlo Fidanza

Decyzja Komisji 2011/278/UE z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE, ze zmianami wprowadzonymi dyrektywą 2009/29/WE, przewiduje bezpłatne przydziały jedynie dla emisji bezpośrednich do maksymalnego pułapu określonego poprzez system wskaźników. Około 70% emisji pochodzących z pieców elektrycznych, emisji pośrednich wytworzonych przez elektrociepłownie zasilające piece, wyłączono z zakresu tej decyzji. Wpływ emisji CO2 na ceny energii elektrycznej będzie przedmiotem zainteresowania systemu przemysłowego, ale jednocześnie będzie penalizował sektory najbardziej energochłonne (jak hutnictwo).

Decyzją 2010/2/UE z dnia 24 grudnia 2009 r. Komisja Europejska uznała sektor produkcji stali za sektor w dużym stopniu obarczony ryzykiem ucieczki emisji, która w konsekwencji prowadzi do utraty znacznych udziałów rynkowych na korzyść instalacji poza Unią Europejską, które są mniej efektywne pod względem ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, co jest zapowiedzią utraty konkurencyjności europejskiego systemu przemysłowego wobec głównych krajów trzecich, które poświęcają mniejszą uwagę ochronie środowiska. Dyrektywa 2003/87/WE przewiduje w art. 10a ust. 6, że państwa członkowskie mogą przyjmować środki finansowe sprzyjające sektorom, które są uznawane za narażone w dużym stopniu na ucieczkę emisji CO2, w celu zrekompensowania kosztów związanych z emisją gazów cieplarnianych przeniesionych na ceny energii elektrycznej (koszty pośrednie), jeżeli takie środki finansowe są zgodne z postanowieniami w zakresie pomocy państwa.

Czy w przyszłych wytycznych dotyczących pomocy państwa, przewidzianych w ramach nowego systemu Unii Europejskiej handlu uprawnieniami do emisji, Komisja zamierza przyjąć środki mające na celu zagwarantowanie, że sektor produkcji stali wykorzystujący piece elektryczne (a także odpowiednie maszyny do walcowania) będzie wchodził w skład sektorów kwalifikujących się do wyżej wymienionych środków rekompensaty przewidzianych w art. 10a ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE oraz że środki rekompensaty będą proporcjonalne do poniesionych kosztów?

Przedłożone: 21.6.2011

Przekazane: 24.6.2011

Termin na udzielenie odpowiedzi: 1.7.2011