Położenie kresu okaleczaniu żeńskich narządów płciowych
30.1.2014
Pytanie wymagające odpowiedzi ustnej O-000029/2014
do Komisji
art. 115 Regulaminu PE
Mikael Gustafsson, Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia
W dniu 25 listopada 2013 r. Komisja wydała komunikat dotyczący szeregu aspektów okaleczania żeńskich narządów płciowych. Szacuje się, że to wysoce kontrowersyjne zjawisko dotyczy ponad 125 mln kobiet na świecie i 500 000 w UE.
Okaleczanie żeńskich narządów płciowych uznano na arenie międzynarodowej za naruszenie praw człowieka wobec dziewcząt i kobiet. Jest jedną z najbardziej okrutnych form przemocy wobec kobiet. Praktyka ta wywołuje u ofiar poważne krótko- i długoterminowe skutki fizyczne i psychiczne.
Parlament przyjął szereg rezolucji w tej sprawie, w tym rezolucję z dnia 24 marca 2009 r. w sprawie walki z okaleczaniem żeńskich narządów płciowych praktykowanym w UE i rezolucję z dnia 14 czerwca 2012 r. w sprawie położenia kresu okaleczaniu żeńskich narządów płciowych. Parlament opracowuje obecnie sprawozdanie z własnej inicjatywy w sprawie zwalczania przemocy wobec kobiet, które w pełni w uwzględnia okaleczanie żeńskich narządów płciowych jako formę przemocy na tle płciowym.
Czy Komisja zamierza niezwłocznie zaproponować ogólną i kompleksową strategię i plan działania w sprawie przemocy wobec kobiet i okaleczania żeńskich narządów płciowych, które uwzględniałyby takie kwestie jak zapobieganie i ochrona?
Czy Komisja nie uważa, że akt ustawodawczy UE mający na celu wprowadzenie środków zapobiegających przemocy na tle płciowym byłby lepszym narzędziem zwalczania wszelkich form przemocy wobec kobiet w UE, w tym okaleczania żeńskich narządów płciowych, oraz zapobiegania tej przemocy?
Jakie działania podejmuje Komisja w tej sprawie w ramach polityki zagranicznej i czy mogłaby wypowiedzieć się na temat warunków nakładanych na państwa trzecie przy udzielaniu pomocy, aby dopilnować, by państwa te zajęły stanowcze stanowisko w sprawie okaleczania żeńskich narządów płciowych?