Niedożywienie dzieci w krajach rozwijających się

12.11.2014

Pytanie wymagające odpowiedzi ustnej O-000083/2014
do Komisji
art. 128 Regulaminu PE
Linda McAvan
Komisji Rozwoju

Ponad 165 mln dzieci poniżej piątego roku życia jest niedożywionych lub ma zaburzenia wzrostu, a aż 52 mln dzieci cierpi z powodu poważnego niedożywienia. Szkody fizyczne i umysłowe spowodowane niedożywieniem w ciągu pierwszego 1000 dni życia dziecka są nieodwracalne i nie można ich wyleczyć. Niedożywienie jest problemem ekonomicznym, który wpływa na globalny potencjał społeczeństwa, ograniczając produktywność ekonomiczną, potencjalny dochód obywateli i kapitał ludzki narodów. Niedożywienie jest jednak także najczęściej spowodowane brakiem stosownych i skutecznych działań. Programy walki z niedożywieniem to nie tylko działania humanitarne, ale przede wszystkim inwestycja przenosząca korzyści darczyńcom, ponieważ niedożywienie w skali globalnej prowadzi do konfliktów, biedy i braku poczucia bezpieczeństwa.

W ostatnich latach poczyniono ogromne postępy: we wrześniu 2010 r. szefowie rządów około dwudziestu krajów zainicjowali ruch na rzecz poprawy stanu wyżywienia („Scaling Up Nutrition”) wspierany przez ponad setkę partnerów.

W maju 2012 r. w konsensusie kopenhaskim określono, że zapobieganie niedożywieniu jest działaniem, które należy podjąć w pierwszej kolejności i które stanowi najbardziej opłacalną strategię inwestycyjną.

Niedawny komunikat Komisji zatytułowany „Zwiększenie roli żywienia matek i dzieci w pomocy zewnętrznej: ramy polityki UE” kładzie nacisk na konieczność lepszej koordynacji między pomocą humanitarną i pomocą rozwojową. Przyjmując za własne cele określone przez Światowe Zgromadzenie Zdrowia komunikat proponuje, aby z jednej strony zmniejszyć do roku 2025 o 40% (czyli o 7 mln) liczbę dzieci w wieku poniżej pięciu lat dotkniętych zahamowaniem wzrostu. Z drugiej strony komunikat zakłada zredukowanie i utrzymanie na poziomie poniżej 5% niedowagi u dzieci poniżej piątego roku życia. Komunikat zaleca również podejście wielosektorowe łączące strategie polityczne w zakresie rozwoju obszarów wiejskich, zrównoważonego rolnictwa, zdrowia publicznego, gospodarki wodnej i kanalizacyjnej, ochrony socjalnej i edukacji.

1.  Czy Komisja zamierza włączyć do swej strategii przegląd śródokresowy podjętych działań? Jeśli tak, oraz o ile okaże się to konieczne, czy Komisja przewiduje możliwość reorientacji przyznanych funduszy (3,1 mld euro na działania newralgiczne i 400 mln na specjalne działania na potrzeby żywienia) z myślą o osiągnięciu jej celów do 2025 r.?

2.  Komisja planuje propagować te kwestie na odpowiednich forach międzynarodowych. Czy zamierza ona propagować w tym kontekście ideę większej skuteczności pomocy, czyli lepszej koordynacji przy udzielaniu pomocy?

Przedłożone: 12.11.2014

Przekazane: 14.11.2014

Termin na udzielenie odpowiedzi: 21.11.2014