Κριτήρια για τον προσδιορισμό των ενδοκρινικών διαταρακτών
13.2.2015
Ερώτηση με αίτημα προφορικής απάντησης O-000017/2015
προς την Επιτροπή
Άρθρο 128 του Κανονισμού
Nicola Caputo, Pavel Poc, Jo Leinen, Michèle Rivasi, Bart Staes, Soledad Cabezón Ruiz, Renata Briano, Elena Gentile, Pina Picierno, Renato Soru, Giulia Moi, Dario Tamburrano, Eleonora Evi, Marco Affronte, Rosa D'Amato, Barbara Kappel, Eric Andrieu, Nicolas Bay, Maite Pagazaurtundúa Ruiz, Fabio Massimo Castaldo, Laura Agea, Laura Ferrara, Isabella Adinolfi, Tiziana Beghin, Marco Zullo, Marco Valli, Ignazio Corrao, Fredrick Federley, Jana Žitňanská, Jean-Luc Schaffhauser, Patricija Šulin, Daciana Octavia Sârbu, Tibor Szanyi, Ricardo Serrão Santos, Christel Schaldemose, Marc Tarabella, Maria Arena, Nessa Childers, Biljana Borzan, José Blanco López, Iratxe García Pérez, Matt Carthy, Kostas Chrysogonos, Lynn Boylan, Anja Hazekamp, Paloma López Bermejo, Enrico Gasbarra, Alessia Maria Mosca, Mercedes Bresso, Anneli Jäätteenmäki, Martin Häusling, Karin Kadenbach, Sylvie Goddyn, Mireille D'Ornano, Ivan Jakovčić, Pascal Durand, Diane James, Molly Scott Cato, Margrete Auken, Rolandas Paksas, Valentinas Mazuronis, Benedek Jávor, Yannick Jadot, Claudiu Ciprian Tănăsescu
Στις 2 Φεβρουαρίου 2015 η εφημερίδα The Guardian δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο αναφερόταν ότι «έως και 31 παρασιτοκτόνα που προκαλούν ενδοκρινικές διαταραχές, και των οποίων η αξία ανέρχεται σε δισεκατομμύρια, θα μπορούσαν να έχουν απαγορευτεί εξαιτίας πιθανών κινδύνων για την υγεία, αν είχαν πραγματοποιηθεί οι ενέργειες που προέβλεπε το σχετικό έγγραφο της ΕΕ, στο οποίο δεν δόθηκε συνέχεια, σχετικά με τις ουσίες που έχουν δράση ανάλογη των ορμονών».
Το έγγραφο της Επιτροπής, του 2013, όρισε κάποια πιθανά στοιχεία για τον προσδιορισμό και την κατηγοριοποίηση των ενδοκρινικών διαταρακτών (EDC), τους οποίους οι επιστήμονες συνδέουν με την αύξηση των εμβρυϊκών και γενετικών ανωμαλιών, του καρκίνου και της στειρότητας. Η έγκριση των κριτηρίων για τους EDC, η νόμιμη προθεσμία της οποίας ήταν η 13η Δεκεμβρίου 2013, θα είχε καταστήσει ευκολότερη τη ανάληψη ρυθμιστικής δράσης για την καταπολέμησή τους, μεταξύ άλλων με την απαγόρευση δραστικών ουσιών σε παρασιτοκτόνα.
Ωστόσο, τον Ιούλιο του 2013, η Επιτροπή αποφάσισε να πραγματοποιήσει μια εκτίμηση επιπτώσεων για τα κριτήρια αυτά, η οποία επιβράδυνε την όλη διαδικασία.
Μπορεί η Επιτροπή να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίο ξεκίνησε την εκτίμηση επιπτώσεων, αθετώντας, με τον τρόπο αυτό, τη νομική υποχρέωσή της; Για ποιον λόγο εκτιμά η Επιτροπή ότι μια εκτίμηση επιπτώσεων που εξετάζει τις οικονομικές επιπτώσεις των διάφορων επιλογών για τον ορισμό των EDC αποτελεί κατάλληλο μέσο για να απαντηθεί η επιστημονική ερώτηση του τι ορίζεται ως EDC; Ανεξάρτητα από την αιτιολόγηση της εκτίμησης επιπτώσεων, πώς θα λάβει υπόψη η Επιτροπή στην εκτίμηση επιπτώσεων τα οφέλη από τη μείωση της έκθεσης στους EDC;