Likwidacja kwot mlecznych
7.4.2015
Pytanie wymagające odpowiedzi ustnej O-000034/2015
do Komisji
art. 128 Regulaminu PE
Lidia Senra Rodríguez, Miguel Viegas, Ángela Vallina, Pablo Iglesias, Patrick Le Hyaric, Anja Hazekamp, João Ferreira, Marina Albiol Guzmán, Marisa Matias, Younous Omarjee, Neoklis Sylikiotis, Sabine Lösing, Paloma López Bermejo, Stefan Eck, Emmanouil Glezos, Sofia Sakorafa, Helmut Scholz, Fabio De Masi, Josu Juaristi Abaunz, Lola Sánchez Caldentey, Inês Cristina Zuber, Estefanía Torres Martínez, Miguel Urbán Crespo, Javier Couso Permuy, Luke Ming Flanagan, Kostas Chrysogonos, w imieniu grupy GUE/NGL
W dniu 31 marca 2015 r. skończył się system kwot mlecznych w UE. Komisja wycofała wszystkie regulacje rynku i produkcji nie zważając na sygnały zapowiadające zbliżającą się katastrofę. „Miękkie lądowanie” spowodowało bardzo poważny kryzys w sektorze mleczarskim w 2009 r., który wymagał podjęcia działań. W rezultacie w 2012 r. zatwierdzono tzw. pakiet mleczny – dziś nie jest on w stanie zaradzić kryzysowi, w którym pogrążył się sektor. W sprawozdaniu z dnia 13 czerwca 2014 r. sama Komisja dała wyraz wątpliwościom na temat zdolności unijnych ram regulacyjnych poradzenia sobie ze skrajną niestabilnością rynku po zlikwidowaniu systemu kwot.
W listopadzie wzrost produkcji w sezonie 2014/2015 osiągnął wartość 4,7%, a sytuacja na rynku międzynarodowym skomplikowała się, ponieważ kraje takie jak Stany Zjednoczone, Australia i Nowa Zelandia zwiększyły produkcję o odpowiednio 2,4%, 2,6% i 4,1%. Popyt na rynku chińskim się skurczył, a eksport na rynek rosyjski jest obecnie sparaliżowany z powodu weto. Pojawia się coraz więcej suszarni do produkcji mleka w proszku. Ceny skupu spadają, a skala spadku jest różna w różnych państwach członkowskich, w niektórych przekraczając 20%. Mimo to Komisja nadal twierdzi, że światowy rynek rośnie oraz że europejscy rolnicy mogą inwestować i zwiększać produkcję. Po przeprowadzonej przez Komisję prywatyzacji polityki dotyczącej sektora mleczarskiego znajdziemy się w UE, w której 15 000 gospodarstw z 1000 krów będzie produkowało tyle samo mleka co obecnie, ale negatywne skutki w postaci utraty miejsc pracy, szkód środowiskowych i negatywnego wpływu na kraje południa będą znacznie poważniejsze.
Czy Komisja planuje skoncentrować debatę wyłącznie na instrumentach, które mają zaradzić kryzysowi czy też zamierza rozpocząć prawdziwą i pogłębioną dyskusję mającą na celu zainicjowanie prawdziwych strategii politycznych, które będą dążyć do zapobiegania kryzysom w europejskim sektorze mleczarskim? Czy Komisja jest skłonna położyć nacisk w polityce dotyczącej sektora mleczarskiego UE na zaopatrywanie rynku europejskiego, przez stosowanie środków regulacji rynku, które dopasowują popyt do podaży, czy też zamierza pozostawić ten sektor zupełnie bezbronnym i uzależnionym od sytuacji zewnętrznej oraz podlegającym ogromnym wahaniom cen?
Czy Komisja ma zamiar wdrożyć strategie polityczne na rzecz produkcji opierającej się na europejskiej zielonce i paszy oraz podjąć się krzewienia prawa do produkcji w celu utrzymania i przywrócenia produkcji mleka na wielu obszarach, gdzie już ją porzucono, co dotyczy rolników we wszystkich krajach?