Polityka i działania UE na rzecz ochrony dzieci w kontekście migracji
17.10.2016
Pytanie wymagające odpowiedzi ustnej O-000126/2016
do Komisji
art. 128 Regulaminu PE
Gianni Pittella, Birgit Sippel, Caterina Chinnici, Juan Fernando López Aguilar, Julie Ward, w imieniu grupy S&D
Sophia in 't Veld, Cecilia Wikström, Angelika Mlinar, Filiz Hyusmenova, Nathalie Griesbeck, Maite Pagazaurtundúa Ruiz, Morten Helveg Petersen, Urmas Paet, Beatriz Becerra Basterrechea, Gérard Deprez, w imieniu grupy ALDE
Cornelia Ernst, Barbara Spinelli, Marie-Christine Vergiat, Malin Björk, Marina Albiol Guzmán, Dennis de Jong, Stefan Eck, Dimitrios Papadimoulis, Stelios Kouloglou, Merja Kyllönen, Jiří Maštálka, Marisa Matias, w imieniu grupy GUE/NGL
Monika Hohlmeier, Anna Maria Corazza Bildt, w imieniu grupy PPE
Jean Lambert, w imieniu grupy Verts/ALE
Ignazio Corrao, Laura Ferrara
Obecnie 65 mln osób na świecie, w tym wiele dzieci, jest w drodze. Uciekają przed konfliktami, ubóstwem czy ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi, w poszukiwaniu lepszego życia i nowego domu. Te dzieci to jedne z najbardziej zagrożonych istot na świecie: nic nie wskazuje na to, aby ich liczba miała spaść, i jest to jedno z największych wyzwań naszych czasów. Wiele z nich podróżuje z rodzinami, wiele innych samotnie. Każde z nich potrzebuje ochrony i każdemu przysługują prawa gwarantowane Konwencją o prawach dziecka. Dzieci migrujące, zwłaszcza te bez dokumentów, są narażone na handel ludźmi, wykorzystywanie i wyzysk. Na dodatek strategie i koncepcje zapowiedziane przez Komisję w Europejskim programie w zakresie migracji nie zostały dotychczas wprowadzone. Wiele jeszcze pozostaje do zrobienia, głównie w następujących kwestiach:
1. Rozwój skutecznych procedur dla dzieci: procedury powinny być skuteczne i szybkie, zwłaszcza w przypadku dzieci (również dzieci z rodzinami), gdyż nie mogą one zmienić miejsca pobytu, kraju czy szkoły;
2. Wezwanie do położenia kresu arbitralnym zatrzymaniom dzieci: procedury muszą być szybsze i powinny przyspieszać odpowiednie procesy przyjęcia;
3. Wspieranie procedur łączenia rodzin;
4. Opieka: odnotowano opóźnienia w wyznaczaniu opiekunów oraz ich niezdolność do skutecznego działania;
5. Zapewnienie dostępu do edukacji: dzieci migrujące mają prawo do dokładnie takiego samego dostępu do edukacji jak inne dzieci;
6. Skuteczna realizacja relokacji: do końca września relokacją objęto jedynie 46 dzieci bez opieki;
7. Zapewnienie wsparcia psychospołecznego dla ofiar traumy.
Czy Komisja wypełni swoje zobowiązania i przyjmie jasno określone i wymierne ramy polityczne służące zastosowaniu kompleksowego podejścia do zapobiegania przemocy, wyzyskowi i wykorzystywaniu, wzmocni systemy ochrony grup najbardziej narażonych, m.in. małoletnich bez opieki, i będzie monitorować przypadki dyskryminacji w dostępie do edukacji, opieki zdrowotnej i ochrony dla dzieci w całym łańcuchu migracyjnym?