Ustanowienie gwarancji umiejętności

8.11.2016

Pytanie wymagające odpowiedzi ustnej O-000133/2016
do Komisji
art. 128 Regulaminu PE
Thomas Händel, Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych

W coraz bardziej cyfrowym świecie osoby nisko wykwalifikowane mają ograniczone możliwości zatrudnienia, są bardziej narażone na długotrwałe bezrobocie oraz mają większe trudności z pełnym uczestnictwem w społeczeństwie. Według OECD wysoki odsetek osób dorosłych, których poziom zaawansowania w zakresie podstawowych umiejętności (czytania i pisania, rozumowania matematycznego) oraz umiejętności cyfrowych jest niski, jest powiązany z niższym poziomem produktywności i gorszymi perspektywami wzrostu gospodarczego oraz konkurencyjności. Jest to szkodliwe nie tylko dla jednostek, lecz również bardzo kosztowne dla gospodarki i całego społeczeństwa. Niemniej jednak rozwój nowych sposobów pracy i sektorów przyszłościowych ma kluczowy wpływ na rodzaj potrzebnych umiejętności. Niedopasowanie umiejętności bądź ich niedobory mogą wpływać negatywnie nie tylko na produktywność i rozwój, lecz również na sytuację społeczną w poszczególnych państwach członkowskich i pomiędzy nimi. W swoim wniosku Komisja zaleca, aby oparły się one na istniejących inicjatywach lub strategiach politycznych i ustanowiły gwarancję umiejętności dającą dostęp do ścieżek podnoszenia umiejętności tym osobom, które porzuciły system edukacji nie uzyskując wykształcenia średniego II stopnia lub kwalifikacji na równoważnym poziomie i które nie kwalifikują się do programu gwarancji dla młodzieży.

1. Komisja wzywa państwa członkowskie do szybkiego sporządzenia planu działania na rzecz realizacji tej inicjatywy. Czy Komisja przewidziała mechanizm lub organ wspierający je w opracowaniu tego planu oraz jego monitorowaniu? Niektóre zainteresowane podmioty powinny być zaangażowane w przygotowanie tego planu: w jaki sposób będzie się zachęcać państwa członkowskie do angażowania społeczeństwa obywatelskiego, instytucji edukacyjnych, związków zawodowych i pracodawców (przedsiębiorstwa i przemysł) w proces decyzyjny?

2. Czy Komisja uważa, że istnieje możliwość sfinansowania tej inicjatywy bez dodatkowych środków? Wspomina się o korzystaniu z różnych funduszy unijnych (np. z EFS i programu Erasmus+). Czy Komisja zamierza wprowadzić w takim przypadku odpowiednie procedury umożliwiające łączenie różnych funduszy bez zwiększania biurokratycznego obciążenia?

3. Jakiej strategii użyje Komisja w celu zaangażowania państw członkowskich w tę niewiążącą prawnie inicjatywę?

4. Jednym z głównych powodów analfabetyzmu jest przedwczesne kończenie edukacji szkolnej: w jaki sposób Komisja zamierza zająć się tą kwestią w swoim zaleceniu?