Umowa w sprawie towarów środowiskowych

10.11.2016

Pytanie wymagające odpowiedzi ustnej O-000138/2016
do Komisji
art. 128 Regulaminu PE
Bernd Lange, Alessia Maria Mosca, Komisji Handlu Międzynarodowego

Negocjacje umowy w sprawie towarów środowiskowych rozpoczęły się w lipcu 2014 r., a ich celem jest usunięcie barier handlowych blokujących niektóre towary uważane za kluczowe z punktu widzenia ochrony środowiska i zmiany klimatu. Lista ma za podstawę listę APEC, na której znajdowały się pierwotnie 54 towary, lecz ich liczba szybko wzrosła do 500 produktów. Planowane zawarcie umowy przy okazji konferencji COP 21 w Paryżu i konferencji ministerialnej WTO w Nairobi pod koniec 2015 r. nie powiodło się. Od tamtego czasu liczba towarów na liście spadła do ponad 300, a towary najbardziej istotne z punktu widzenia środowiska wydają się podlegać coraz większemu wykluczeniu.

1. Czy Komisja może zagwarantować, że podczas negocjacji UE ma przede wszystkim na celu ochronę środowiska i nie ulega wpływom partykularnych interesów sektorowych, aby obniżyć cła nakładane na niektóre towary?

2. Ponieważ bieżące negocjacje obejmują tylko taryfy celne, jak Komisja zamierza – w razie zawarcia umowy – zająć się problemem ewentualnych zakłóceń na rynku w przypadku tych gałęzi europejskiego przemysłu, które nadal będą musiały borykać się z barierami pozataryfowymi przy próbach wejścia na rynki zagraniczne, a których to barier nie napotykają producenci wchodzący na rynek europejski?