Biologiczne pestycydy niskiego ryzyka
29.11.2016
Pytanie wymagające odpowiedzi ustnej O-000147/2016
do Komisji
art. 128 Regulaminu PE
Herbert Dorfmann, Pavel Poc, Julie Girling, Frédérique Ries, Lynn Boylan, Bart Staes, Eleonora Evi, Mireille D'Ornano, Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności
Stosowanie tradycyjnych środków ochrony roślin staje się coraz bardziej kontrowersyjne ze względu na zagrożenia, jakie stwarzają one dla zdrowia ludzkiego i środowiska. Biologiczne pestycydy niskiego ryzyka mogą stanowić realną alternatywę dla tradycyjnych środków ochrony roślin dla rolników prowadzących gospodarstwa zarówno tradycyjne, jak i ekologiczne, oraz przyczyniać się do bardziej zrównoważonego rolnictwa.
Art. 12 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE[1] z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów przewiduje stosowanie na określonych obszarach, takich jak obszary użytkowane przez ogół społeczeństwa i obszary chronione, w pierwszej kolejności środków ochrony roślin niskiego ryzyka. Natomiast rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG[2] przewiduje pewne zachęty dotyczące substancji czynnych niskiego ryzyka i środków ochrony roślin niskiego ryzyka.
Obecnie jednak w UE zatwierdzonych jest jedynie siedem substancji czynnych – w tym sześć biologicznych substancji czynnych – sklasyfikowanych jako substancje niskiego ryzyka. Ponadto państwa członkowskie często odmawiają udzielenia zezwolenia na biologiczne pestycydy niskiego ryzyka z powodu ich niższej skuteczności.
Jakie środki ustawodawcze i nieustawodawcze Komisja stosuje obecnie w celu zwiększenia dostępności biologicznych pestycydów niskiego ryzyka? Jakie środki zamierza podjąć w przyszłości? Jaki jest harmonogram stosowania tych środków?