Interpelacja dotycząca kwestii pierwszorzędnych - Skoordynowane działania na szczeblu UE w celu zwiększenia wyszczepialności
15.9.2017
Interpelacja dotycząca kwestii pierwszorzędnych wymagająca odpowiedzi na piśmie i debaty O-000074/2017
do Komisji
art. 130b Regulaminu PE
Piernicola Pedicini, Laura Agea, Rosa D'Amato, Tiziana Beghin, Marco Valli, Marco Zullo, Fabio Massimo Castaldo, Ignazio Corrao, Laura Ferrara, Eleonora Evi, Isabella Adinolfi, Joëlle Bergeron, w imieniu grupy EFDD
Państwa członkowskie zachowują suwerenność w zakresie kalendarza szczepień swoich obywateli. Włochy wprowadziły niedawno obowiązek podawania noworodkom sześciu dodatkowych szczepionek, co razem z czterema obowiązującymi już wcześniej, daje łącznie dziesięć obowiązkowych szczepień.
Uzasadniony cel maksymalnego zwiększenia poziomu immunizacji można jednak osiągnąć mniej rygorystycznymi środkami, a większość państw członkowskich skłania się ku polityce zaleceń lub kombinacji środków obowiązkowych i zaleceń.
Badanie z 2016 r. wskazuje, że krajom, w których szczepienia były obowiązkowe, z reguły nie udawało się osiągnąć większej wyszczepialności niż porównywalnym krajom, gdzie prawo nie nakładało obowiązku szczepień[1].
Wieloletni członek forum doradczego Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób stwierdził, że rezultaty podobne do rezultatów polityki obowiązkowych szczepień da się osiągnąć dzięki inwestowaniu w lepszą organizację i programy komunikacyjne[2].
– Czy fakt, że aż do przyjęcia tych nowych przepisów obowiązek poddania dzieci od 0 do 3 lat dziesięciu szczepieniom nie miał precedensu, należy uznać za powód do powołania się na zasadę ostrożności?
– Czy Komisja może zgromadzić dowody na różnicę efektywności między obowiązkową i nieobowiązkową polityką szczepień w zakresie poziomu immunizacji?
– W jaki sposób UE może skoordynować działania na rzecz poprawy skuteczności polityki szczepień i zwiększyć poziom immunizacji?