ΠΡΟΕΔΡΙΑ: Hans-Gert PÖTTERING
Πρόεδρος

14. Ανακοίνωση της Προεδρίας

Πλήρη Πρακτικά

Ο Πρόεδρος προβαίνει στην ακόλουθη ανακοίνωση σχετικά με τις αποφάσεις του όσον αφορά τις κυρώσεις για τα επεισόδια που σημειώθηκαν κατά τη συνεδρίαση της 12ης Δεκεμβρίου 2007 (σημείο 4 των Συνοπτικών Πρακτικών της 12.12.2007):

“Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω να σας γνωστοποιήσω ποια συνέχεια έδωσα στη σοβαρή ταραχή που, όπως θα θυμάστε, σημειώθηκε κατά την πανηγυρική συνεδρίαση για την υπογραφή του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου, εδώ στο Στρασβούργο.

Η Διάσκεψη των Προέδρων ασχολήθηκε με αυτό το περιστατικό και στη συνέχεια συζήτησα, σύμφωνα με το άρθρο 147 του Κανονισμού, με ορισμένες και με ορισμένους συναδέλφους, για να τους ακούσω, πριν να αποφασίσω για την τυχόν επιβολή κυρώσεων. Εξήγησα σε καθέναν εκ των συναδέλφων χωριστά το λόγο για τον οποίο τους κάλεσα σε συζήτηση.

Θεμέλιο του κοινοβουλευτισμού είναι η ελευθερία του λόγου. Δεν επιτρέπεται να εμποδίζεται αγορητής να αγορεύσει σε δημοκρατικό κοινοβούλιο από συνεχείς φωνασκίες συναδέλφων του που έχουν διαφορετική άποψη. Το ίδιο ισχύει φυσικά ακόμη περισσότερο για αγορητές που ομιλούν στην παρούσα Ολομέλεια ως προσκεκλημένοι και εκπρόσωποι άλλων οργάνων. Κατέστησα σαφές ότι κάλεσα τους συναδέλφους σε συζήτηση, διότι, ακόμη και αφού τους ανακάλεσα στην τάξη, εκείνοι εξακολούθησαν να προσπαθούν εδώ, στην Ολομέλεια, με φωνασκίες να εμποδίσουν τους αγορητές να ομιλήσουν. Οι κυρώσεις δεν πρόκειται να επιβληθούν επειδή ύψωσαν πλακάτ και πανό. Το ζήτημα είναι ο περιορισμός της ελευθερίας του λόγου.

Μετά από αυτές τις συζητήσεις αποφάσισα, σύμφωνα με το άρθρο 147, παράγραφος 3, του Κανονισμού, να προβώ στα ακόλουθα μέτρα:

- για εννέα βουλευτές την απώλεια του δικαιώματος αποζημίωσης διαμονής για χρονικό διάστημα μεταξύ δύο και πέντε ημερών, και πιο συγκεκριμένα πέντε ημερών για έναν βουλευτή, τριών ημερών για έξι βουλευτές, δύο ημερών για δύο βουλευτές και για έναν δέκατο βουλευτή την ποινή της επιπλήξεως.

Ως αιτιολόγηση θα ήθελα να σας αναγνώσω όσα έγραψα στην επιστολή μου προς τους εν λόγω συναδέλφους, με την οποία τους ενημέρωσα για τα αντίστοιχα μέτρα: "Κατανοώ πλήρως το δικαίωμά σας και το δικαίωμα κάθε βουλευτή να τάσσεται κατά της εγκρίσεως του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ή της Συνθήκης της Λισαβόνας και να εκφράζει αυτή του τη θέση στο πλαίσιο των διατάξεων του Κανονισμού. Κατανοώ επίσης ως ένα βαθμό τα έντονα συναισθήματα που προκαλούνται από τέτοια θέματα. Ωστόσο είμαι της άποψης ότι πρέπει να υπάρχει διαχωριστική γραμμή μεταξύ μιας νόμιμης συμπεριφοράς στο πλαίσιο του Κανονισμού και των επεισοδίων σαν αυτά που σημειώθηκαν στις 12 Δεκεμβρίου. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε πράξεις που εμποδίζουν άλλους βουλευτές ή επίσημους προσκεκλημένους –στη συγκεκριμένη περίπτωση τους Προέδρους άλλων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης– να ομιλήσουν αξιοπρεπώς και χωρίς σκόπιμες διακοπές, αφ' ης στιγμής έχουν λάβει το λόγο σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 2, του Κανονισμού και μάλιστα στο πλαίσιο της ημερήσιας διάταξης που το ίδιο το Κοινοβούλιο καθόρισε. Ο πυρήνας του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας συνίσταται στο ότι η ελευθερία γνώμης σέβεται και το δικαίωμα των άλλων, στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτών που έχουν λάβει το λόγο, να αγορεύσουν στην Ολομέλεια."

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 147 του Κανονισμού, οι δέκα βουλευτές ενημερώθηκαν για την απόφαση που τους αφορά. Η απώλεια του δικαιώματος αποζημίωσης διαμονής επιβάλλεται στους: Jim Allister για 3 ημέρες, Godfrey Bloom για 2 ημέρες, Sylwester Chruszcz για 2 ημέρες, Paul Marie Coûteaux για 5 ημέρες, Maciej Marian Giertych για 3 ημέρες, Roger Helmer για 3 ημέρες, Roger Knapman για 3 ημέρες, Hans-Peter Martin για 3 ημέρες καθώς και Philippe de Villiers για 3 ημέρες. Η ποινή της επιπλήξεως επιβάλλεται στο Vladimír Železný.

Πέραν τούτου ενημερώθηκαν οι πρόεδροι των οργάνων, αντιπροσωπειών και επιτροπών όπου ανήκουν οι βουλευτές.

Σε τρεις περιπτώσεις δεν εφάρμοσα το άρθρο 147, διότι, αφού άκουσα τους ενδιαφερομένους, πείστηκα ότι οι συγκεκριμένοι συνάδελφοι δεν είχαν συμμετοχή στα επεισόδια.

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, αυτή ήταν η απόφασή μου. Αισθάνθηκα υποχρεωμένος να σας την ανακοινώσω και εδώ επισήμως και δημοσίως, ώστε να είναι το Κοινοβούλιο ενήμερο όσων χρειάστηκε να κάνω. Ελπίζω ότι επεισόδια όπως αυτά που συνέβησαν στις 12 Δεκεμβρίου 2007 εδώ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν θα επαναληφθούν.”