„potwierdza pilną potrzebę skutecznego i spójnego działania na wszystkich szczeblach, w tym krajowym, europejskim i międzynarodowym, żeby skutecznie przeciwdziałać naruszaniu praw człowieka przez korporacje transnarodowe, zapewnić dostęp do środków dochodzenia praw, rozwiązać problemy prawne wynikające z ponadnarodowego charakteru działalności przedsiębiorstw i korporacji transnarodowych oraz rosnącej złożoności globalnych łańcuchów wartości i eksterytorialnego wymiaru przedsiębiorstw transnarodowych, a także związanej z tym niepewności co do tego, gdzie leży odpowiedzialność za naruszenia praw człowieka;”
część druga
„ponownie potwierdza potrzebę pełnego wypełniania przez państwa zobowiązań eksterytorialnych, zgodnie z zasadami z Maastricht, oraz sięgania po różne instrumenty Rady Europy, zwłaszcza europejską konwencję praw człowieka; w sensie ogólniejszym wzywa UE do podejmowania inicjatyw mających na celu poprawę dostępu do środków odwoławczych w sprawach eksterytorialnych, zgodnie z zaleceniami Agencji Praw Podstawowych UE zawartymi w jej opinii z 2017 r.;”
ust.14
część pierwsza
cały tekst z wyjątkiem słów „uznanie eksterytorialnych zobowiązań państw w dziedzinie praw człowieka” i „oraz ustanowienie międzynarodowych sądowych i pozasądowych mechanizmów nadzoru i egzekwowania prawa”
część druga
„uznanie eksterytorialnych zobowiązań państw w zakresie praw człowieka”
część trzecia
„oraz ustanowienie międzynarodowych sądowych i pozasądowych mechanizmów nadzoru i egzekwowania prawa”
ust.19
część pierwsza
„ponownie wzywa UE i jej państwa członkowskie, by prawdziwie i konstruktywnie zaangażowały się w te negocjacje i w międzyrządowy proces”
część druga
„zmierzający do wypełnienia mandatu międzyrządowej otwartej grupy roboczej ds. korporacji transnarodowych i innych przedsiębiorstw w kontekście praw człowieka; podkreśla, jak ogromne znaczenie ma konstruktywny wkład UE w ustanowienie wiążącego traktatu, który skutecznie rozwiąże problem odpowiedzialności przedsiębiorstw za naruszenia praw człowieka oraz zaradzi powiązanym wyzwaniom;”
„potwierdza pilną potrzebę skutecznego i spójnego działania na wszystkich szczeblach, w tym krajowym, europejskim i międzynarodowym, żeby skutecznie przeciwdziałać naruszaniu praw człowieka przez korporacje transnarodowe, zapewnić dostęp do środków dochodzenia praw, rozwiązać problemy prawne wynikające z ponadnarodowego charakteru działalności przedsiębiorstw i korporacji transnarodowych oraz rosnącej złożoności globalnych łańcuchów wartości i eksterytorialnego wymiaru przedsiębiorstw transnarodowych, a także związanej z tym niepewności co do tego, gdzie leży odpowiedzialność za naruszenia praw człowieka;”
część druga
„ponownie potwierdza potrzebę pełnego wypełniania przez państwa zobowiązań eksterytorialnych, zgodnie z zasadami z Maastricht, oraz sięgania po różne instrumenty Rady Europy, zwłaszcza europejską konwencję praw człowieka; w sensie ogólniejszym wzywa UE do podejmowania inicjatyw mających na celu poprawę dostępu do środków odwoławczych w sprawach eksterytorialnych, zgodnie z zaleceniami Agencji Praw Podstawowych UE zawartymi w jej opinii z 2017 r.;”
ust.14
część pierwsza
cały tekst z wyjątkiem słów „uznanie eksterytorialnych zobowiązań państw w dziedzinie praw człowieka” i „oraz ustanowienie międzynarodowych sądowych i pozasądowych mechanizmów nadzoru i egzekwowania prawa”
część druga
„uznanie eksterytorialnych zobowiązań państw w zakresie praw człowieka”
część trzecia
„oraz ustanowienie międzynarodowych sądowych i pozasądowych mechanizmów nadzoru i egzekwowania prawa”
ust.19
część pierwsza
„ponownie wzywa UE i jej państwa członkowskie, by prawdziwie i konstruktywnie zaangażowały się w te negocjacje i w międzyrządowy proces”
część druga
„zmierzający do wypełnienia mandatu międzyrządowej otwartej grupy roboczej ds. korporacji transnarodowych i innych przedsiębiorstw w kontekście praw człowieka; podkreśla, jak ogromne znaczenie ma konstruktywny wkład UE w ustanowienie wiążącego traktatu, który skutecznie rozwiąże problem odpowiedzialności przedsiębiorstw za naruszenia praw człowieka oraz zaradzi powiązanym wyzwaniom;”
„zastrzega sobie prawo do ponownego rozpatrzenia sprawy do czasu osiągnięcia wynegocjowanego rozwiązania; zaleca, aby Podkomisja Praw Człowieka Parlamentu Europejskiego monitorowała sytuację w zakresie praw człowieka w Jemenie”
część druga
„i sporządziła sprawozdanie na temat łamania praw człowieka i praw obywatelskich w tym kraju;”
PPE:
ust.20
część pierwsza
„wzywa Radę, aby skutecznie wspierała przestrzeganie międzynarodowego prawa humanitarnego, zgodnie z odnośnymi wytycznymi UE; podkreśla w szczególności potrzebę rygorystycznego stosowania przez wszystkie państwa UE zasad określonych we wspólnym stanowisku 2008/944/CFSP; w związku z tym przywołuje rezolucje Parlamentu dotyczące sytuacji w Jemenie z 25 lutego 2016 r. i 30 listopada 2017 r.;”
część druga
„w związku z tym wzywa wszystkie państwa członkowskie UE, by nie sprzedawały broni ani sprzętu wojskowego Arabii Saudyjskiej, Zjednoczonym Emiratom Arabskim, wszystkim członkom koalicji międzynarodowej, rządowi Jemenu i innym stronom konfliktu;”
PPE, ECR:
motyw T
część pierwsza
„mając na uwadze, że większość ataków przeprowadzanych przez siły amerykańskie w Jemenie to śmiertelne ataki z wykorzystaniem dronów;”
część druga
„mając na uwadze, że decyzje o dodaniu pewnych osób do wykazu celów w ramach operacji prowadzonych z wykorzystaniem dronów podejmuje się często bez nakazu czy orzeczenia sądowego; mając na uwadze, że namierzanie, a następnie uśmiercanie niektórych osób w pewnych okolicznościach może być postrzegane jako egzekucja pozasądowa;”
10. Zwalczanie oszustw celnych i ochrona zasobów własnych UE