WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI

22.2.2005

projekt zgodnie z art. 103 ust. 4 Regulaminu złożyli

• –Antonio Tajani, Armando Dionisi, Alfredo Antoniozzi, Stefano Zappalà, w imieniu grupy politycznej PPE-DE
• –Nicola Zingaretti, Pasqualina Napoletano, Guido Sacconi, Lilli Gruber, w imieniu grupy politycznej PSE
• –Alfonso Andria, Luigi Cocilovo, Lapo Pistelli, Antonio Di Pietro, Marielle De Sarnez, Vittorio Prodi, Giulietto Chiesa, Paolo Costa, Anne Laperrouze, Luciana Sbarbati, w imieniu grupy politycznej ALDE
• –Monica Frassoni, Sepp Kusstatscher, w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
• –Roberto Musacchio, Umberto Guidoni, w imieniu grupy politycznej GUE/NGL
• –Roberta Angelilli, w imieniu grupy politycznej UEN

zastępuje on tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy polityczne:

• –PPE-DE (B6‑0091/2005)
• –PSE, ALDE, Verts/ALE, GUE/NGL (B6‑0096/2005)
• –UEN (B6‑0119/2005)

w sprawie perspektyw sektora hutniczego

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie perspektyw sektora hutniczego

Parlament Europejski,

–  uwzględniając Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególności postanowienia dotyczące praw socjalnych, a także art. 136 Traktatu WE, na mocy którego celem Państw Członkowskich jest wspieranie zatrudnienia, poprawa warunków życia i pracy, właściwa opieka społeczna, dialog społeczny, rozwój zasobów ludzkich zapewniający wysoki i trwały poziom zatrudnienia oraz walkę z wykluczeniem społecznym,

–  uwzględniając dyrektywę 2002/14/WE z dn. 11 marca 2002r. dotyczącą informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami, a także dyrektywy 98/59/WE z dn. 20 lipca 1998r. oraz 94/45/WE z dn. 22 września 1994r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie zwolnień grupowych oraz w sprawie europejskich rad zakładowych, obydwie związane ze zbliżeniem ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących instrumentów dialogu pomiędzy partnerami społecznymi,

–  uwzględniając poprzednie rezolucje dotyczące sektora hutniczego, restrukturyzacji i fuzji przemysłowych, a w szczególności rezolucji w sprawie przypadku AST/Thyssen Krupp z Terni z dn. 12 lutego 2004r., która przyjęta została jednogłośnie,

–  uwzględniając ciągłe zmniejszanie liczby stanowisk pracy w sektorze hutniczym na poziomie europejskim,

–  uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,

• A.mając na uwadze, iż budowę Europy zapoczątkowało utworzenie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWS);
• B.mając na uwadze, iż celem Strategii Lizbońskiej jest uczynienie z Unii Europejskiej w skali światowej najbardziej konkurencyjnej i dynamicznej gospodarki opartej na wiedzy, zdolnej do zrównoważonego wzrostu gospodarczego, któremu towarzyszy wzrost liczby miejsc pracy, wysokiej jakości zatrudnienia i większej spójności społecznej;
• C.zaniepokojony zaniechaniem produkcji związanych z zaawansowanymi technologiami, które w latach ubiegłych postrzegane były jako model wykorzystania wiedzy technologicznej, a przez to uznawane za objęte ochroną;
• D.mając na uwadze, iż w interesie całej UE leży chronienie i zabezpieczanie właściwej działalności przemysłowej obejmującej większą część populacji czynnej zawodowo w rozszerzonej Europie;
• E.mając na uwadze, iż solidarność wymaga konkretnych działań zarówno na rzecz obecnych, jak i przyszłych pokoleń poprzez spójność społeczną i gospodarczą wspierającą dziedziny znajdujące się w niekorzystnej sytuacji i grupy społeczne UE w wyrównaniu różnic poprzez wzrost i wzmocnioną konkurencyjność;
• F.mając na uwadze niedotrzymanie zobowiązań podjętych wobec rządu włoskiego przez przedsiębiorstwo Thyssen-Krupp w sporze z Terni przewidującego utrzymanie ośrodka hutniczego w zamian za korzyści na poziomie kosztów infrastruktury i energii;
• G.mając na uwadze, iż żaden powód natury przemysłowej nie tłumaczy niedotrzymania porozumień z czerwca 2004r. biorąc zresztą pod uwagę, iż przychód netto przedsiębiorstwa wzrósł o 55% i przekroczył niedawno 844 mln euro;
• H.mając na uwadze, iż w przeciągu niecałego roku od wspomnianego porozumienia przedsiębiorstwo ponownie zapowiedziało zamiar zamknięcia jednostki produkującej blachę magnetyczną, co mogłoby pociągnąć za sobą wygaszenie pieców w przyszłym roku; mając na uwadze, iż żaden powód natury przemysłowej nie uzasadnia niedotrzymania porozumień osiągniętych przez wszystkie strony oraz zwolnienia z zobowiązań Thyssen-Krupp z Terni;
• I.mając na uwadze, iż ewentualne zmniejszenie produkcji blachy magnetycznej w Terni mogłoby spowodować poważne straty dla sektora hutniczego będącego strategicznym we Włoszech i mieć poważne skutki dla konkurencyjności gospodarki i zatrudnienia młodej i wykwalifikowanej siły roboczej;
• J.mając na uwadze znaczące inwestycje publiczne, w tym z Funduszy Strukturalnych w ramach celu 2 i z Europejskiego Funduszu Socjalnego na rzecz rozwoju gospodarki lokalnej, infrastruktury i kształcenia specjalistycznego, z których korzystało przedsiębiorstwo AST Thyssen Krupp;
• K.biorąc pod uwagę ponowną mobilizację pracowników, których dotyczy omawiana sprawa, ich organizacji związkowych, mieszkańców i przedstawicieli władz lokalnych;
• 1.zwraca się do Komisji, jak już zostało to uczynione w rezolucji Parlamentu Europejskiego z dn. 12 lutego 2004r. (B5-0076/04) o przedstawienie bardziej zdecydowanej strategii w przypadku restrukturyzacji przemysłowej i jej wpływu społecznego;
• 2.zwraca się do Państw Członkowskich i do Komisji o promowanie inicjatyw mających na celu zapobieganie niszczeniu hutnictwa europejskiego i jego skutkom w zakresie utraty kwalifikowanych miejsc pracy, szczególnie w renomowanych ośrodkach, w przypadku których wiele zainwestowano na rzecz innowacji;
• 3.ponieważ kroki przyjęte przez rząd włoski i Komisję są stanowcze, zwraca się do przedsiębiorstwa Thyssen Krupp o przestrzeganie planu inwestycyjnego przedstawionego w czerwcu ubiegłego roku oraz o zwiększenie potencjału produkcyjnego pozostałych jednostek (stal kuta i stal tytanowa) nie związanych bezpośrednio z produkcją główną stali nierdzewnej;
• 4.wyraża solidarność z pracownikami, których dotyczy omawiana sprawa, i ich rodzinami, w tym z osobami zatrudnionymi przez firmy będące podwykonawcami i w sektorach związanych z hutnictwem, którzy narażeni są na ryzyko wynikające z restrukturyzacji;
• 5.uważa, iż wykorzystanie dotacji wspólnotowych, przede wszystkim na rzecz przemysłu, oraz z Europejskiego Funduszu Socjalnego powinny podlegać szczegółowym zasadom dotyczącym innowacji, rozwoju lokalnego i zatrudnienia oraz zobowiązywać przedsiębiorstwa korzystające z dotacji do długoterminowej produkcji na danym terenie; zwraca się szczególnie o poszanowanie i wzmocnienie przepisów regulujących wykorzystanie Funduszy Strukturalnych;
• 6.zwraca się do Komisji i do rządów krajowych o wypracowanie ustawodawstwa w dziedzinie odpowiedzialności socjalnej przedsiębiorstw, które przyczyniałoby się do zrównoważonego rozwoju;
• 7.uważa, iż Europa powinna sprzyjać innowacjom poprzez stwarzanie warunków sprzyjających jej interesom przemysłowym, w szczególności na rzecz sektorów związanych z zaawansowanymi i najnowszymi technologiami, wspierając właściwe płaszczyzny restrukturyzacji przemysłowej; podkreśla, iż inwestycje w badania naukowe i rozwój mogą zostać wykorzystane do tworzenia nowych materiałów, projektów i procesów mogących nadać nowy kształt tradycyjnym sektorom przemysłowym;
• 8.zwraca się do Komisji o przedstawienie komunikatu w sprawie obecnego stanu sektora hutniczego oraz z utworzenie grupy wysokiego szczebla;
• 9.zwraca się do Komisji o przedstawienie - po wygaśnięciu okresu obowiązywania Traktatu EWWS - strategii dla przyszłości sektora hutniczego w celu promowania jego wydajności w Europie;
• 10.zwraca się do Państw Członkowskich o promowanie i wzmacnianie dialogu społecznego w poszanowaniu ustawodawstwa krajowego i europejskiego w dziedzinie informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami oraz o przyjęcie odpowiednich kroków mających na celu ochronę przedstawicieli związkowych;
• 11.zwraca się do Komisji o działanie na forum Światowej Organizacji Handlu (WTO) i Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju na rzecz przyjęcia decyzji zapewniającej ochronę europejskiego hutnictwa na rynku międzynarodowym;
• 12.zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom Państw Członkowskich, WTO, Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju oraz partnerom społecznym.

.