ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
8.3.2005
- –Edit Bauer, Lívia Járóka και Ρόδης Κράτσα-Τσαγκαροπούλου, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE
- –Lissy Gröner, εξ ονόματος της Ομάδας PSE
- –Maria Carlshamre, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE
- –Hiltrud Breyer και Monica Frassoni, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE
- –Eva-Britt Svensson, εξ ονόματος Ομάδας GUE/NGL
- –Verts/ALE (B6‑0176/2005)
- –ALDE (B6‑0177/2005)
- –PSE (B6‑0178/2005)
- –PPE-DE (B6‑0180/2005)
- –GUE/NGL (B6‑0184/2005)
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στην Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη για την Πλατφόρμα Δράσης υπέρ των Γυναικών (Πεκίνο + 10)
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου 2005,
– έχοντας υπόψη τη Διεθνή Σύμβαση για την Εξάλειψη κάθε μορφής Φυλετικών Διακρίσεων, που τέθηκε σε ισχύ στις 4 Ιανουαρίου 1969,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Διακρίσεως κατά των Γυναικών (CEDAW) της 18ης Δεκεμβρίου 1979,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά των βασανιστηρίων και άλλων μορφών ωμής, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, της 10ης Δεκεμβρίου 1984,
– έχοντας υπόψη τη Δήλωση του Πεκίνου και την Πλατφόρμα Δράσης που εγκρίθηκε στο Πεκίνο, στις 15 Σεπτεμβρίου 1995 από την Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Γυναίκες: Δράση για Ισότητα, Ανάπτυξη και Ειρήνη,
– έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 15ης Ιουνίου[1] και της 21ης Σεπτεμβρίου 1995[2] σχετικά με τη Διάσκεψη αυτή,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 4ης Ιουλίου 1996 σχετικά με τα αποτελέσματα της Διάσκεψης του Καΐρου για τον πληθυσμό και την ανάπτυξη[3],
– έχοντας υπόψη τη Σύσταση του Συμβουλίου της 2ας Δεκεμβρίου 1996 σχετικά με τον ισότιμο ρόλο για άνδρες και γυναίκες στη διαδικασία λήψης αποφάσεων[4],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Σεπτεμβρίου 1997 για την ενσωμάτωση της αρχής της ισότητας των ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών στο σύνολο των κοινοτικών πολιτικών και στόχων – "mainstreaming"[5],
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 19ης Μαΐου 2000 σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο "Περαιτέρω ενέργειες στην καταπολέμηση της σωματεμπορίας γυναικών"[6],
– έχοντας υπόψη την οδηγία 2000/43/ΕΚ της 29ης Ιουνίου 2000 περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής - "οδηγία περί ισότητας των φυλών"[7],
– έχοντας υπόψη τα νομοθετικά του ψηφίσματα της 17ης Νοεμβρίου 1999[8] και της 9ης Μαρτίου 2004[9] σχετικά με την έγκριση ενός κοινοτικού προγράμματος δράσης (DAPHNE) (2000-2003 και 2004-2008) σχετικά με την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας εις βάρος παιδιών, νέων και γυναικών,
– έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 20ής Σεπτεμβρίου 2001[10] και της 2ας Σεπτεμβρίου 2002[11] σχετικά με την "ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας" για άνδρες και γυναίκες και την "εκπροσώπηση των γυναικών στους κοινωνικούς εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης",
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9ης Μαρτίου 2004[12] σχετικά με το συνδυασμό επαγγελματικής, οικογενειακής και ιδιωτικής ζωής,
– έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα της 49ης Συνόδου της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το καθεστώς των γυναικών, που διεξήχθη στις 4 Μαρτίου 2005,
– έχοντας υπόψη τα σοβαρά γεγονότα που έλαβαν χώρα στις 3 Μαρτίου 2005 στην Κωνσταντινούπολη κατά τη διάρκεια διαδήλωσης για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 108, παράγραφος 5, του Κανονισμού του,
A. λαμβάνοντας υπόψη ότι, μολονότι οι γυναίκες αποτελούν περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού και του εκλογικού σώματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται στους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς λήψης αποφάσεων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και διαπιστώνοντας ειδικότερα ότι σε ορισμένα κράτη μέλη το ποσοστό των γυναικών βουλευτών είναι χαμηλότερο από τον παγκόσμιο μέσο όρο του 15,6%,
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών εξακολουθούν να παραβιάζονται σε ολόκληρο τον κόσμο, παρόλο που αποτελούν ακέραιο, αναφαίρετο και αδιαίρετο μέρος των οικουμενικών δικαιωμάτων του ανθρώπου, και ότι οι παραβιάσεις είναι ιδιαίτερα σκανδαλώδεις σε περιοχές που μαστίζονται από τον πόλεμο, όπου οι γυναίκες πέφτουν θύματα βιασμών, αναγκαστικών κυήσεων και σεξουαλικής εκμετάλλευσης,
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η σεξουαλική εκμετάλλευση δεν παρουσίασε μείωση και ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες και παιδιά του τρίτου κόσμου πέφτουν θύματα του εμπορίου ανθρωπίνων όντων στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
Δ. εκφράζοντας τη λύπη του για το γεγονός ότι οι ακρωτηριασμοί των γεννητικών οργάνων, φαινόμενο όχι άγνωστο σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξακολουθούν να είναι ευρέως διαδεδομένοι (σύμφωνα με την ΠΟΥ, 2 εκατομμύρια γυναίκες υποβάλλονται στις πρακτικές αυτές κάθε χρόνο στον κόσμο),
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αυτοδυναμία των γυναικών αποτελεί βασικό παράγοντα για την εξάλειψη της φτώχειας και είναι αναγκαία προϋπόθεση για την υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής της Λισσαβόνας και του στόχου της συμμετοχής του 60% των γυναικών στο εργατικό δυναμικό μέχρι το 2010,
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ίση πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες καθώς και η οικονομική ανεξαρτησία έχουν ουσιαστική σημασία για την επίτευξη ισότητας σε ολόκληρη την κοινωνία,
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέτρα για τη διευκόλυνση της εξισορρόπησης ιδιωτικής και επαγγελματικής ζωής αποτελούν προϋπόθεση για την προώθηση της ισότητας των φύλων στην εργασία και την κοινωνία, σύμφωνα με τα συμπεράσματα των συνόδων κορυφής της Βαρκελώνης και της Λισσαβόνας,
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις γυναίκες που ανήκουν σε μειονότητες,
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανακήρυξη από τα Ηνωμένα Έθνη του 2005 ως έτους χορήγησης δανείων μικρού μεγέθους από τα οποία επωφελείται μεγάλος αριθμός γυναικών θα πρέπει να προαχθεί ενεργά από την Ένωση,
Ι. εκτιμώντας ότι το αυξανόμενο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη επιβάλλει την προαγωγή ειδικών μέτρων για τη διευκόλυνση της πρόσβασης των γυναικών - τις οποίες πλήττει κατά πρώτο λόγο η ανεργία - σε θέσεις εργασίας που απαιτούν ειδίκευση και ότι, ενώ σε γενικές γραμμές οι γυναίκες διαθέτουν σήμερα συχνά καλύτερη εκπαίδευση από τους άνδρες, εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να επωφεληθούν από αυτό το πλεονέκτημα,
ΙΑ. εκτιμώντας ότι το μισθολογικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην Ευρώπη εξακολουθεί να κυμαίνεται κατά μέσο όρο μεταξύ 16% και 33%, ότι δεν έχει σημειωθεί πραγματική πρόοδος όσον αφορά την εφαρμογή της αρχής της ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας, η οποία θεσπίστηκε πριν από 30 χρόνια με την οδηγία 75/117/ΕΚ σχετικά με την ισότητα των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών και ότι, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των ανδρών ανέρχεται σε 6,6%, 30% των εργαζομένων γυναικών στην ΕΕ εργάζονται με καθεστώς μερικής απασχόλησης, επιλογή που τους επιβάλλει η έλλειψη προσιτών από άποψη κόστους υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών,
ΙΒ. εκτιμώντας ότι η εμπειρία καταδεικνύει ότι το κατώτατο όριο συμμετοχής των γυναικών που απαιτείται σε όλα τα αιρετά θεσμικά όργανα, προκειμένου να λαμβάνονται πλήρως υπόψη τα συμφέροντα των γυναικών στην κοινωνία, ανέρχεται σε τουλάχιστον ένα τρίτο και ότι το 50% είναι ο ενδεδειγμένος στόχος, προκειμένου να επιτευχθεί η δημοκρατία της ισότητας, αρχή που έχει γίνει αποδεκτή σε ορισμένα κράτη μέλη σε κομματικό, τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο και ότι η Ένωση εξακολουθεί να μη διαθέτει σαφή πολιτική σχετικά με τη δημοκρατία της ισότητας,
ΙΓ. εκτιμώντας ότι εκατομμύρια γυναίκες εξακολουθούν να στερούνται πληροφόρησης και εκπαίδευσης σχετικά με την υγεία τους και να μην έχουν πρόσβαση στις αναγκαίες θεραπείες ή πρόσβαση σε αντισυλληπτικά και στη σχετική με αυτά ενημέρωση και ότι, ιδίως όσον αφορά τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, όπως το ΗΙV/AIDS, σε πρόσφατη έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτιμάται ότι 201 εκατομμύρια γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στην αντισύλληψη, γεγονός που έχει προκαλέσει 23 εκατομμύρια ανεπιθύμητες κυήσεις και 1,4 εκατομμύρια θανάτους παιδιών,
ΙΔ. εκτιμώντας ότι στην Πλατφόρμα Δράσης του 1995 αναφέρονται ρητά η ελευθερία επιλογής και ευθύνης σε θέματα που αφορούν τη σεξουαλικότητα, ο πλήρης σεβασμός της ακεραιότητας του ατόμου και η ισότητα σε ζητήματα σεξουαλικών σχέσεων και αναπαραγωγής,
ΙΕ. εκφράζοντας ικανοποίηση για το ρόλο που διαδραμάτισαν η λουξεμβουργιανή Προεδρία και η Επιτροπή κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες και κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της 49ης Συνόδου της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το καθεστώς των γυναικών,
1. χαιρετίζει τη Δήλωση της 49ης Συνόδου της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το καθεστώς των γυναικών η οποία επικυρώνει τη Δήλωση και την Πλατφόρμα Δράσης που εγκρίθηκε στο Πεκίνο το 1995·
2. καταδικάζει σθεναρά τη βαρβαρότητα που επέδειξε η τουρκική αστυνομία στην Κωνσταντινούπολη κατά τη διάρκεια διαδήλωσης επ' ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας που πραγματοποιήθηκε στις 6 Μαρτίου 2005 και ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διεξοδική έκθεση σχετικά με τα εν λόγω γεγονότα·
3. καλεί τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών που δεν το έχουν ακόμη πράξει να κυρώσουν τη Σύμβαση για την κατάργηση κάθε μορφής διακρίσεων σε βάρος των γυναικών·
4. υπενθυμίζει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών αποτελούν ακέραιο, αναφαίρετο και αδιαίρετο μέρος των οικουμενικών δικαιωμάτων του ανθρώπου και δηλώνει ότι η προώθηση και η προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών αποτελούν θεμελιώδεις προϋποθέσεις για την οικοδόμηση γνήσιας δημοκρατίας και ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν όλα τα δυνατά μέσα προκειμένου να αποτραπεί οιαδήποτε παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των παραβιάσεων που διαπράττονται στην Ένωση·
5. ζητεί από τα κράτη μέλη να εγκρίνουν νόμους ή να εφαρμόσουν αποτελεσματικά την υφιστάμενη νομοθεσία τους, προκειμένου να θέσουν τέλος στους ακρωτηριασμούς των γεννητικών οργάνων των γυναικών που διαπράττονται στο έδαφός τους και να βοηθήσουν τις ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες να εκπονήσουν προγράμματα από κοινού με τις τοπικές ΜΚΟ για την καταπολέμηση των πρακτικών αυτών·
6. καλεί τα κράτη μέλη που είναι γνωστά ως χώροι ακούσιας στείρωσης να συντονίσουν τις προσπάθειες για την εφαρμογή του νόμου και να τερματίσουν την πρακτική αυτή·
7. καταδικάζει τους καταναγκαστικούς γάμους και ζητεί από τα κράτη μέλη και, σε ρόλο συντονιστή, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την τιμωρία των υπεύθυνων, ακόμη και όταν οι καταναγκαστικοί γάμοι τελούνται από κατοίκους της Ένωσης εκτός του εδάφους της·
8. υπογραμμίζει ότι η κατάσταση των γυναικών στην ΕΕ δεν έχει βελτιωθεί ουσιαστικά από το 1995, ιδίως εάν ληφθεί υπόψη η εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας, όπως της οδηγίας 75/117/ΕΟΚ σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της ισότητας των αμοιβών μεταξύ εργαζομένων ανδρών και γυναικών και της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ 1976 περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση· καλεί την Επιτροπή να μεριμνήσει ώστε οι γυναίκες στα νέα κράτη μέλη να επωφεληθούν πλήρως από το κοινοτικό κεκτημένο για τα δικαιώματα των γυναικών και προτείνει τη διενέργεια πανευρωπαϊκής εκστρατείας σχετικά με αυτό το κεκτημένο, ώστε να συνειδητοποιήσουν οι γυναίκες σε μεγαλύτερο βαθμό τα δικαιώματά τους·
9. επιδοκιμάζει την πρόταση οδηγίας της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στον τομέα της απασχόλησης και του επαγγελματικού βίου (ανασυνταγμένη έκδοση) ως σημαντικό βήμα για περισσότερη βεβαιότητα και σαφήνεια στον τομέα της ισότητας των φύλων·
10. επιδοκιμάζει τη θέσπιση της οδηγίας για την εφαρμογή τη αρχής της ίσης μεταχείρισης γυναικών και ανδρών στην πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και στον εφοδιασμό με αυτά και θεωρεί την οδηγία σημαντικό εργαλείο για την εξασφάλιση της ισότητας των φύλων· εκφράζει, ωστόσο, τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι δεν έχει σημειωθεί αρκετή πρόοδος προς την κατεύθυνση της πλήρους εξάλειψης της χρήσης του φύλου ως παράγοντα διακρίσεων για τον καθορισμό πριμοδοτήσεων και ευεργετημάτων σε σχέση με την ασφάλιση και τις συναφείς χρηματοοικονομικές δραστηριότητες·
11. αναγνωρίζει ότι έχουν ληφθεί ορισμένα θετικά μέτρα σε σχέση με τη βία εις βάρος των γυναικών· τονίζει, εντούτοις, την έλλειψη σαφούς πολιτικής δέσμευσης για την αντιμετώπιση και την εξάλειψη της ενδοοικογενειακής βίας εις βάρος των γυναικών, του σεξουαλικού τουρισμού και της εμπορίας των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της θέσπισης νομοθετικών μέτρων όπως δικαιωμάτων ασύλου για τα θύματα·
12. καλεί την Επιτροπή να ανακηρύξει το 2006 σε Ευρωπαϊκό Έτος κατά της βίας σε βάρος γυναικών, ενώ επιπλέον την παροτρύνει να συμπεριλάβει πλήρως τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, την Τουρκία και τις γειτονικές χώρες στις προετοιμασίες και σε όλες τις εκδηλώσεις, τα προγράμματα και τα σχέδια για το έτος κατά της βίας·
13. αναγνωρίζει ότι η υγεία των γυναικών στην ΕΕ έχει βελτιωθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία, παρά το γεγονός ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παρεμποδίζουν την ισότητα των φύλων ως προς την υγεία· ζητεί, ως εκ τούτου, να λαμβάνονται υπόψη διαφορετικά μοντέλα σχετικά με την υγεία των γυναικών κατά τη θέσπιση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων και να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην αναπαραγωγική υγεία·
14. παροτρύνει τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να αποδώσουν προτεραιότητα στη διάσταση του φύλου στο πλαίσιο των παγκόσμιων διασκέψεων των Ηνωμένων Εθνών, όπως το Κάιρο + 10 και η Παγκόσμια Σύνοδος Κορυφής για την Κοινωνική Ανάπτυξη του 2005, λαμβάνοντας υπόψη τους Αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας του ΟΗΕ·
15. υπενθυμίζει ότι η εκπαίδευση και η κατάρτιση αποτελούν ουσιαστικές προϋποθέσεις για την επίτευξη ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών και υπογραμμίζει την ανάγκη διά βίου μάθησης και επαγγελματικής κατάρτισης για την προαγωγή της ίσης πρόσβασης των γυναικών σε θέσεις απασχόλησης που απαιτούν ειδίκευση και σε όλα τα επίπεδα του επαγγελματικού βίου· σημειώνει εν προκειμένω ότι από τα 860 εκατομμύρια αναλφάβητων τα δύο τρίτα είναι γυναίκες·
16. καλεί το Συμβούλιο, ενεργώντας με βάση πρόταση της Επιτροπής, να θεσπίσει ειδικούς δείκτες ανά φύλο σχετικά με την αύξηση του ποσοστού των γυναικών μεταξύ των φτωχών, ώστε να διασφαλιστεί η εφαρμογή μιας πιο συντονισμένης πολιτικής στον τομέα της κοινωνικής προστασίας, καθώς και να μεριμνήσει ώστε οι αναπτυξιακές πολιτικές της Ένωσης για την καταπολέμηση της αύξησης του ποσοστού των γυναικών μεταξύ των φτωχών να αντιμετωπισθούν ως κορυφαία προτεραιότητα·
17. επαναλαμβάνει ότι οι γυναίκες θα πρέπει να αποτελούν το 40% του προσωπικού στους τομείς της συνδιαλλαγής, σε ειρηνευτικές διαδικασίες, σε προγράμματα για την πρόληψη συρράξεων και την παροχή βοήθειας σε περίπτωση φυσικών καταστροφών, συμπεριλαμβανομένων των αποστολών διερεύνησης και παρατηρητών εξ ονόματος της ΕΕ και των κρατών μελών της·
18. υπενθυμίζει τη σπουδαιότητα της ατομικής ελευθερίας έκφρασης, αλλά τονίζει το ρόλο που διαδραματίζουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η διαφήμιση και το Ίντερνετ στον καθορισμό αξιών και στερεοτύπων από πλευράς φύλου· επιδοκιμάζει, συνεπώς, τη διεξαγωγή συζήτησης με τους χρήστες και τις ρυθμιστικές αρχές σχετικά με το ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, ούτως ώστε να εξευρεθεί και να επιτευχθεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της ελευθερίας έκφρασης και του δικαιώματος στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ιδιαίτερα για τα μέσα ενημέρωσης και τις διαφημίσεις που απευθύνονται σε παιδιά ή που μπορεί να παρακολουθούνται από αυτά·
19. καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να προτείνουν μέτρα για τη βελτίωση της πρόσβασης των γυναικών στην πλήρη συμμετοχή στις διαδικασίες λήψης οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών αποφάσεων και τονίζει τη σπουδαιότητα της ενσωμάτωσης της ισότητας ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών σε όλες τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
20. καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να διασφαλίσουν ότι όλα τα προγράμματα και οι δραστηριότητες που χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, και ιδίως από τα διαρθρωτικά ταμεία, προωθούν την κατανομή των πιστώσεων του προϋπολογισμού με κριτήριο το φύλο, με αφετηρία το 2006·
21. καλεί τα πολιτικά κόμματα, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να αναθεωρήσουν τις κομματικές διαρθρώσεις και διαδικασίες τους με στόχο την άρση όλων των φραγμών που αντιμάχονται άμεσα ή έμμεσα τη συμμετοχή των γυναικών και να θεσπίσουν κατάλληλες στρατηγικές για την επίτευξη μεγαλύτερης ισορροπίας μεταξύ γυναικών και ανδρών στις αιρετές συνελεύσεις, περιλαμβανομένης της θέσπισης της εφαρμογής θετικών μέτρων όπως οι ποσοστώσεις·
22. καλεί την Επιτροπή να προτείνει στρατηγική παρακολούθησης για τους δείκτες που θέσπισαν οι διάφορες προεδρίες της ΕΕ·
23. επιδοκιμάζει τις νομοθετικές μεταρρυθμίσεις που διενεργήθηκαν στην Τουρκία, επαναλαμβάνει, όμως, την ανησυχία του για το γεγονός ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να πέφτουν θύματα εγκλημάτων τιμής και βίας και ζητεί ως εκ τούτου από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να συνεχίσουν τη συνεργασία τους με τις τουρκικές αρχές και να παρακολουθούν στενά την κατάσταση των δικαιωμάτων των γυναικών στην Τουρκία·
24. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, καθώς και στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.
- [1] ΕΕ C 166, 3.7.1995, σελ. 92.
- [2] ΕΕ C 269, 16.10.1995, σελ. 146.
- [3] ΕΕ C 211, 22.7.1996, σ. 31.
- [4] ΕΕ L 319, 10.12.1996, σελ.11.
- [5] EE C 304, 06.10.1997, σελ. 50.
- [6] EE C 59, 23.02.2001, σελ. 307+5α.
- [7] ΕΕ L 180 της 19.7.2000, σελ. 22.
- [8] ΕΕ C 189 της 7.7.2000, σελ. 69.
- [9] Εγκριθέν κείμενο, P5_TA(2004)0143.
- [10] ΕΕ C 77E της 28.3.2002, σελ. 134.
- [11] ΕΕ C 31E της 5.2.2004, σελ. 265.
- [12] Εγκριθέν κείμενο, P5_TA(2004)0152.