WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI

25.10.2006

projekt zgodnie z art. 115 ust. 5 Regulaminu złożyli

• –Charles Tannock i Bernd Posselt, w imieniu grupy politycznej PPE-DE
• –Pasqualina Napoletano i Luis Yañez-Barnuevo García, w imieniu grupy politycznej PSE
• –Marios Matsakis, w imieniu grupy politycznej ALDE
• –Raül Romeva i Rueda i Alain Lipietz, w imieniu grupy politycznej Verts/ALE
• –Willy Meyer i Marco Rizzo, w imieniu grupy politycznej GUE/NGL

zastępuje on tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy polityczne:

• –PSE (B6‑0554/2006)
• –Verts/ALE (B6‑0560/2004)
• –PPE-DE (B6‑0561/2004)
• –GUE/NGL (B6‑0564/2006)
• –ALDE (B6‑0569/2006)

w sprawie postępowania przeciw Jose Efrainowi Rios Montt

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie postępowania przeciw Jose Efrainowi Rios Montt

Parlament Europejski,

–  uwzględniając rezolucje z dnia 18 maja 2000 r., 14 czerwca 2001 r., 11 kwietnia 2002 r., 10 kwietnia 2003 r. i 7 lipca 2005 r. w sprawie Gwatemali,

–  uwzględniając statut MTK, Konwencję w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania oraz Europejską Konwencję Praw Człowieka,

–  uwzględniając stanowcze i stałe zaangażowanie Parlamentu na rzecz zapewnienia przestrzegania porozumień pokojowych i praw człowieka w Gwatemali,

–  uwzględniając art. 115 ust. 5 Regulaminu,

A.  mając na uwadze oskarżenia o zbrodnie przeciw ludzkości i ludobójstwo podczas konfliktu zbrojnego w Gwatemali, według których 83% ofiar było z pochodzenia Majami, 200 000 osób zostało zamordowanych, a 45 000 zaginęło, 10% ludności zostało przesiedlone, a całe społeczności autochtonów uległy likwidacji; mając na uwadze, że jak z czasem uznał Parlament Europejski, zbrodnie te nie mogą pozostać bezkarne,

B.  mając na uwadze, że oskarżeni o przygotowanie i popełnienie wyżej wymienionych zbrodni nigdy nie stanęli przed sądem, a niektórzy spośród nich nadal zajmują wysokie polityczne stanowiska,

C.  mając na uwadze, że w grudniu 2006 r. obchodzona będzie 10. rocznica porozumień pokojowych, podczas gdy Światowe porozumienie w sprawie praw człowieka nadal nie zostało wdrożone: ofiary nie otrzymały odpowiedniego zadośćuczynienia, ani materialnego ani symbolicznego, sprawcy zbrodni nigdy za nie publicznie nie przeprosili, a miejsce pobytu większości zaginionych osób jest nadal nieznane,

D.  mając na uwadze, że dnia 7 lipca 2006 r. sędzia hiszpańskiego Sądu Najwyższego (Audiencia Nacional) wydał międzynarodowy nakaz aresztowania siedmiu dawnych dyktatorów gwatemalskich i oficerów oskarżonych o ludobójstwo, tortury i nielegalne aresztowania,

E.  mając na uwadze, że przed wydaniem nakazu sędzia pojechał do Gwatemali, aby przeprowadzić śledztwo, które okazało się niemożliwe z powodu odwołań ze strony obrońców oskarżonych osób do Trybunału Konstytucyjnego Gwatemali i do Trybunału ds. konfliktu jurysdykcyjnego,

1.  nalega, aby gwatemalskie instytucje w pełni współpracowały i uczyniły wszystko, co w ich mocy, aby rzucić więcej światła na przypadki łamania praw człowieka i zapewnić, że osoby za nie odpowiedzialne staną przed sądem oraz że wyniki śledztwa zostaną upublicznione, o co apeluje międzynarodowy nakaz aresztowania hiszpańskiego Sądu Najwyższego (Audiencia Nacional) z dnia 7 lipca 2006 r. wydany w celu zatrzymania następujących osób: Jose Efraín Rios Montt, Oscar Humberto Mejía Víctores, Angel Anibal Guevara Rodriguez, German Chupina Barahona, Pedro Garcia Arredondo i Benedicto Lucas Garcia; wszystkie te osoby są oskarżone o zbrodnie ludobójstwa, tortury, terroryzm i nielegalne aresztowania;

2.  zwraca się do zainteresowanych rządów i zarządów odpowiednich instytucji bankowych o współpracę podczas przejmowania mienia i dobytku oskarżonych w celu zapewnienia spłaty ich finansowych i obywatelskich zobowiązań;

3.  nalega, aby Interpol i Europol, jeśli taki będzie wniosek odpowiednich władz, zapewniły niezbędne środki gwarantujące ekstradycję;

4.  potwierdza swe zaangażowanie na rzecz zapewnienia, aby oskarżeni nie pozostali bezkarni;

5.  z zadowoleniem przyjmuje postępy dokonane w stosowaniu zasady uniwersalnej jurysdykcji w odniesieniu do zbrodni przeciw ludzkości, ludobójstwa i tortur;

6.  uważa, że jeśli postępowanie to zakończy się sukcesem, taka sama procedura powinna być zastosowana w podobnych okolicznościach przeciw dyktatorom i osobom odpowiedzialnym za masowe łamanie praw człowieka;

7.  wyraża poparcie dla ludności i władz Gwatemali, z myślą o kontynuowaniu przez nich utrzymywania w mocy rządów prawa i wspierania rozwoju gospodarczego, społecznego i politycznego, który przyczyni się do pokoju i narodowego pojednania;

8.  zobowiązuje Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, rządowi Gwatemali, rządom krajów Ameryki Środkowej, rządowi Stanów Zjednoczonych oraz Parlamentowi Środkowoamerykańskiemu (PARLACEN).